Last posted
Total of 1000 posts
มึงคะ มีแฟนนิยาย BeMos อยู่แถวนี้ไหมคะ นักเขียนมีออกเรื่องสั้นแจกฟรี ไปตำค่ะคุณขา
เรื่องนี้เป็นแวมไพร์อินคิวบัสคู่อื่น m/m นะ เรื่องราวเป็นช่วงหลังเล่ม 3 แล้ว แมทธิวโผล่(แค่เสียง)ติ๊ดเดียว
เล่ม 4 ปีหน้าควรมาได้แล้วค่า จะลงแดง
พวกมึงอย่าแต่งชื่อใหม่ดิ่วะ กูนึกว่าจำผิดจนต้องไปเปิดเล่มเช็ค 55555
กูอ่านรัชศกเล่ม 5 จบแล้วพวกมึง สปอยปนเม้าท์
.
.
ความสัมพันธ์เหมือนจะก้าวแต่ก็ไม่ก้าวหน้ายังไงชอบกล หลังเปิดเผยความรู้สึกแล้วสุยหยวยยังเก๊กท่าหลอกกะดัดหลังเหมาเหมาไปอีก กูขำตอนที่สุยหยวนปลอมตัวมาเป็นคนดูแลอีกคนอ่ะ จากตอนแรกว่าจะแกล้งเหมาเหมากลายเป็นโดนเหมาเหมาแกล้งกลับจนไหน้ำส้มหกเรี่ยราดมาก ขำ อีกอย่างกูแอบเชียร์ลู่หลิงซีด้วย สุยหยวนถ้าจะไม่มีความคืบหน้าขนาดนี้ก็ยกเหมาเหมาให้คนอื่นไปเถอะ
5555 กูอ่านแล้วก็เบลอๆอย่าได้ถือสา
อ่านนิยายจีนเยอะมันก็จะเบลอๆแบบนี้ บางทีเอาชื่อไปสมาทกับตัวละครอื่น 5555
ใครอ่านเรื่องที่สอยมาจากงานหนังสือแล้วบ้าง มีเรื่องใหม่อยากรีวิวกันมั้ย กูรออยู่นะะ
เรื่องใหม่คนเขียนปราญช์เป็นไงบ้าง
อิเหี้ยยย กูขำน้ำหูน้ำตาไหลแล้ว ตอนอ่านชื่อกู้ชิงไห่กูก็ยังว่า เอ๊ะ ทำไมไม่คุ้น นี่กูเบลอขนาดลืมชื่อตัวละครสนิทเลยเหรอ
มาเจอสุยหยวนต่ออีก กูนี่กุมท้องขำแล้ว
ไปหมดเเล้วโม่ง อ่านนิยายจีนจนเบลอ555
นึกถึงตอนอยู่มู้ดอกไม้แล้วมีคนพิมพ์ โชโจมังงะเป็น โจโฉมังงะ เลยแม่ง555555
แล้วคือกูอยู่งานศพ แม่งงงง อั้นหัวเราะจนตัวสั่น คนคงคิดว่ากูร้องไห้
กุเป็นสายอ่านจีน ไม่เคยมีปัญหาเวลาอ่านชื่อนะ บางอย่างก็ง่ายๆ แต่งงว่าทำไมส่วนใหญ่ชอบบอกว่ามีปัญหาการอ่านชื่อ เหมือนสะกดคำไม่ค่อยคล่อง เจอรีวิวในยูทูปเรียก เมิ่งถิงเป็น เมิ่งเถิง เมิ่งถุง คำว่า ถิง นี่มันอ่านยากตรงไหนวะ กุฟังที่เขาพูดมันออกเสียงยากกว่าอีก
แล้วอย่างพวกชื่อ เสวี่ย อวี้ อวิ๋น อะไรแบบนี้ที่คนบอกว่ายาก แต่คำภาษาไทยมันก็มีสระแบบเดียวกันป่าววะ อย่าง เพลีย กวี กวินทร์ งี้ เลยไม่รู้ว่าเพราะเดี๋ยวนี้เด็กๆ อ่อนภาษากันมากกว่าหรือเปล่า
พูดถึงเสียงจีนนี่กูลำบากใจเหลือเกิน เวลาพูดถึงตัวละครทีจะพยายามเรียกเอาจากบริบท พระเอก, องครักษ์, ฮ่องเต้, คนที่บลาๆ เลี่ยงการพิมพ์ชื่อสุดฤทธิ์ 5555
อย่างคุณ 月下蝶影 นี่กูก็เรียกแต่ คนเขียนนางสนมฯ, คนเขียนthis timeฯ ทั้งที่อ่านงานเขามา 5 เรื่องนี่กูควรเริ่มจำนามปากกาเขาได้แล้ว แต่ค่ายกุหลาบถอดเสียงเยว่เซี่ยเตี๋ยอิ่ง ส้มถอดเยวี่ยซย่าเตี๋ยอิ่ง กล้วยใส่พินอินมาเลยค่ะ Yue Xia Die Ying กูเลยไม่รู้จะเรียกตามค่ายไหนดี เป็นคนเขียนนางสนมต่อไปแล้วกัน 555
>>149 จริงๆ ส้มอะ ถอดมาถูกต้องกว่านะ เสียงเซี่ยกับซย่านี่คนละคำกันเลยอะมึง ส่วนเยวี่ย/เยว่คือแล้วแต่สำเนียงการออกเสียงอะ
ส่วนตัวกูไม่เคยมีปัญหากับการอ่านชื่อหรือคำทับศัพท์จีนว่ะ จะเขียนยังไงก็เขียนมาเหอะ ให้มันถอดเสียงถูกก็พอ ส่วนเวลาเม้ากับคนอื่นจะจำชื่อได้ทั้ยคืออีกเรื่อง 55555555 อ่านเยอะแล้วมันจำสลับกันอะ
>>150 กุบอกว่า ซย่า นี่มันเป๊ะจีนเกินไง คือมันมาจากพินอิน x+i(อี)+a(อา) ถ้าคนจีนพูดเน้นๆ มันก็จะติดปลายสระอานิดๆ แต่พูดปกติ มันไม่ได้ชัดขนาดนั้นไง พอมาเป็นภาษาไทยว่า ซย่า นี่ มันคือสระอาเพียวๆอะ สระประสมบ้านเราเวลาอ่านก็ไม่ได้อ่านเสียงแต่ละตัวโดดๆ ถูกมะ
ส่วนคำว่าเยว่นี่ ที่จริงมันก็ต้องออกเป็นเยวี่ยมากกว่าอะนะ แต่ตามตำราที่เขาถอดพินอินมา เป็นเยว่ซะส่วนใหญ่อะ แต่เอาเถอะ ตำราถอดเสียงพินอินเป็นไทยที่กุมีแต่ละตำราไม่เคยเหมือนกัน แล้วแต่ใครจะดี แต่ถ้าเป็นกุถอดอะ จะเอาแบบกุหลาบ เพราะมันง่ายเข้าปากสุด
กุมีปัญหาจำชื่อจีนไม่ได้อ่ะ5555555 ยิ่งบางเรื่องกว่าเล่มต่อไปจะออก มาอ่านอีกทีลืมหมดแล้วชื่อนี้เป็นใคร จำได้แต่ตำแหน่ง เป็นน้องชาย พี่ชาย ตัวร้าย แต่กุจำชื่อไม่ได้จริงๆ5555555 ปัญหาหนักมาก ไม่สามารถอ่านนิยายจีนค้างได้นาน ลืมชื่อหมด
>>138 ไอ้ไปเขียนนอร์มอลหลายเล่มยังไม่เท่าไร แต่แพลนนางดีเลย์หมดเลยนี่สิ กูช้ำ เล่ม 4 กูล่ะ
นอร์มอลกูมองว่าไซด์โปรเจคคนเขียนนะ ความหนามันก็ออกจะบางกว่าเล่มหลัก คือคนเขียนก็บอกเองว่าที่เขียนเพราะเงิน 555+ เราว่าด้อมนางอยู่ตัวพอสมควร แต่เอาจริงๆ คนรอเล่ม 4 กันเยอะมาก อาจจะลัดคิวมาก่อนพวกเล่มนอร์มอลก็ได้ ขอหวังลอยๆ
จำได้ว่าปลายปีที่แล้วก็มีออกเล่ม 3.5 มาให้กูตื่นเต้นดีใจ แต่เล่ม 4 ก็ไม่มา จนดีเลย์ยาวๆ เกือบปีถัดมา นี่ก็งอก Pleasure with business มาให้กูดิ้นเร่าๆ รอเล่ม 4 ต่อไปอีก เมื่อเช้าตื่นมาเจอในทวิตแจกเล่มฟรีแม่งสั้นนิดเดียว กูนี่รีบอ่านก่อนทำสิ่งอื่นใดเลย เห็นสั้นๆแต่ทวิสต์ได้แบบกูกึกเลยอะ
>>153 กูไม่ถึงกับลืมเกลี้ยงนะ แต่มันก็จะเพี้ยนนิดๆไปตามระยะเวลาที่กูอ่านจบอ่ะ สมมติชื่อเยวี่ยเฉิน ถามกูอีกทีอาจกลายเป็นเยี่ยเฉิง นานๆไปก็กลายเป็นเย่ฉาง คือเหลือแค่พยัญชนะต้น สระตัวสะกดอะไรกลายพันธ์หมด 555555 ยังดี อ่านๆมากูยังไม่เจอเรื่องไหนที่ตัวละครในเรื่องเดียวกันชื่อคล้ายกัน ถ้าสมมติมีซีเฉิง ซือเฉิน ในเรื่องเดียวกันกูได้เอามาฟิวชันแน่นอน..
กูนี่ไม่รู้เลยว่าอ่านยังไง ไปงมอิ๊งแม่ง น้องยู (Yu) 5555+
พอแปลไทย อ้าวเชี่ย มันอ่านงี้หรอกเรอะ!!!!!
>>152 กูเหมือนมึงเลย ตอนแรกที่อ่านแปลจีนคือแบบ มึงจะเสี่ยวๆเฟยๆโฉๆฉีๆกงๆอ๊องๆอุ๋งๆอะไรนักหนาวะจำไม่ได้โว้ย แต่พอลองพยายามอ่าน 2-3 เรื่องก็เริ่มจำชื่อตลค.ได้ละ เพิ่งรู้ด้วยว่าบางอันมันเป็นชื่อยศ แบบ กุ้ยเฟย กงกง อ๋อง ไรงี้ โง่มากตั้งนาน
แต่ถ้ากลับไปอ่านใหม่กูก็มึนๆชื่อตลค.อยู่ดี ต้องมานั่งจำใหม่55555
Ky มึงใครอ่านเรื่องของน้องอารันเดลบ้าง พวกมึงลงเรือใคร กุเรือราชาเอสเอ็ม ตอนล่าสุดทำเอากูกรี๊ด ในที่สุดท่านราชาก็รู้เเล้วว่าน้องอยู่ไหน
ปกติเปิ่นมันใช้ยังไงได้บ้างวะ
เปิ่นอ๋อง (ตัวอ๋องผู้นี้) <<< อันนี้ถูกใช่ไหม มีเนอะ?
เปิ่นกงจู่ (กงจู่ผู้นี้) <<< อันนี้กูรู้ว่ามี กูเอามาจากนิยาย
แล้วถ้าเป็น ตัวข้าผู้นี้ ล่ะ เปิ่นอะไร
แล้วถ้าสมมติชื่อ...เอ่อ...อะไรดีวะ...โรแลนด์ล่ะกัน
เปิ่นโรแลนด์???
ใช้ได้เปล่าวะ
ในนี้มีใครอ่านก๊วนปีศาจกะกูบ้าง กูเพิ่งอ่านเล่ม 9 จบ เผื่อเป็นการสปอยล์ใคร กูขอจุดละกัน
.
.
.
.
.
ก่อนอ่านนี่ภาวนาแล้วภาวนาอีกว่าขอให้เฟิงจิ้งเฟิงไม่ใช่ขุนพลบูรพา แม้ว่ามันจะส่อขนาดไหน กูก็พยายามหลอกตัวเอง จนอ่านจบเล่ม 9 นี่ล่ะ แม่งเอ้ยกใกอสนำทอ่กวอยก่อดน!
ฮือออ กูสงสารผิงหลันจับใจ นี่ดองมายันป่านนี้ก็เพราะไม่กล้าอ่านนี่ล่ะ เหลือเล่ม 10 กับ 11 แต่ใจกูเริ่มไม่แข็งพอละ บอบบางมาก ยิ่งนึกถึงตอนผิงหลันส่งข้อความไปหาจิ้งเฟิงถามว่าทำอะไรผิด กูยิ่งโอ้ยใจหนอ ฮือออ มันจะมีที่มาที่ไปยังไงไม่รู้ล่ะ รู้แต่กูสงสารน้องผิงหลันมากตอนนี้
.
.
.
.
วันนี้กูพึ่งได้อ่าน caspain file ดีอยู่นะ กูชอบพระเอก ชอบเคะด้วย พระเอกดูเลวแต่เนื้อในกูว่าหมานะ55.
>>167 เท่าที่กูจำมากจากนิยายจีนนะ เปิ่น มันก็แปลว่าตัวข้าอยู่แล้ว ส่วนที่ตามหลังคำว่าเปิ่นคือยศฐาบรรดาศักดิ์ ตำแหน่งต่างๆอย่าง หวาง(อ๋อง) กงจู่(องค์หญิง) ไม่มี เปิ่น(ชื่อ) นะ เพราะเวลาใช้เปิ่น... จะใช้เรียกตัวเองด้วยอารมณ์แบบยกตนข่มท่านเพราะตัวคนพูดมีตำแหน่งสูงกว่าคนฟัง
ประมาณ...เปิ่นจะนั่งตรงนี้ เจ้าจงถอยไป...แบบนี้ไหม
(ตัวข้าผู้นี้จะนั่งตรงนี้)
รึเปล่า
เปิ่นมันใช้เดี่ยวๆ ได้ไหม
กูจำได้ว่าตอนดูป่าท้อสิบหลี่ อิตัวร้ายที่เพิ่งแต่งเป็นเมียพระเอกในขณะที่นางเอกแต่งออกหน้าไม่ได้เพราะ(ตอนนั้น)เป็นมนุษย์ เคยแทนตัวกับนางเอกว่า เปิ่นกง แม่พระเอกก็ใช้คำนี้เรียกแทนตัวเหมือนกัน กงคำนี้มาจากคำว่า วัง น่าจะหมายความถึงตัวข้าผู้เป็นเจ้าของวัง เป็นการยกตนข่มอะไรประมาณนี้
>>167
ต่อจาก >>181 นะ กดผิดมือลั่น
อันที่จริงประวัติศาสตร์การใช้本 มันก็ไม่แน่นอนนะว่าเริ่มสมัยไหน บางที่บอกว่าเม๊คเอาตอนหลังเองด้วยซ้ำ มักเจอในนิยายจักรๆ วงศ์ๆ
แต่ก็พอมีหลักการใช้คร่าวๆ ( อันนี้กุเอามาจากที่คนจีนเค้าคุยกันตามมู้นะ ผิดถูกยังไงขออภัย)
本... ถ้าเป็นสรรพนามใช้เฉพาะเชื้อพระวงศ์ หรือข้าราชการระดับสูง ( ไม่รวมถึงฮ่องเต้ )
本王 เปิ่นหวังคือใช้สำหรับอ๋อง (ญาติพี่น้องฮ่องเต้) บางยุคก็สำหรับรัชทายาท
本宫 เปิ่นกงคือ สำหรับฮองเฮา กับสนมชั้นสูงๆ เพราะกง คือตำหนัก ก็ใช้เรียกแทนตัวเองประมาณว่าเป็นเจ้าของตำหนักงี้ ใช้เรียกแทนตัวเองต่อหน้าผู้ที่มีตำแหน่งต่ำกว่า
本官 เปิ๋นกว่าน ข้าราชการระดับสูงเรียกแทนตัวต่อหน้าผู้ที่มีตำแหน่งต่ำกว่า
本將軍 เปิ่นเจียงจวิน สำหรับแม่ทัพ
本府 เปิ๋นฟู่ สำหรับข้าราชการ ( 府 คือจวน)
>>166 อ่อ เรื่องนี้ เท่าที่จำได้ กูอ่านค้างไปไม่กี่ตอนเอง ยังไม่ได้อ่านต่อเลย คือมันไม่ได้ฟิกพระเอกแต่แรกเหรอเหรอ คือกูอ่านไปไม่กี่ตอน เข้าใจว่าอิเพื่อนอะพระเอกซะอีก นี่ต้องมาลุ้นพระเอกอีกเหรอ งั้นกูคงยังไม่อ่านต่อ ไม่ชอบนิยายที่ต้องมาลุ้นพระเอก กลัวขึ้นผิดเรือ ถ้าคนเขียนเฉลยพระเอกชัวร์ๆ แล้ว วานเพื่อนโม่งมาจุดสปอยในนี้หน่อยนะ กูจะได้อ่านต่อได้อย่างสบายใจ
timing ควรตำใช่มั้ยเพื่อนโม่ง กูว่าจะรอสอยมือสอง ยังไม่เห็นมีใครลงขายสักคน
มีใครอ่านเรื่องresetมั้ยเรือไรกันบ้างงง กุเรือคาร์ลแม้ไทป์จะดูพระรองมาก...ยื้อไว้ กุคิดภาพนังลูกับนอรักกันไม่ออก55555แต่ตอนล่าดูมีมมร่วมกันเยอะจังโว้ยยยก้คือยังเดาพอไม่ได้ต่อไป
ภาพลับอ๋องจิ้ง
ส่วนตัวกูว่าดำเนินเรื่องเร็วไปหน่อย รวบรัดเกินไปจริงๆเขียนให้มันยาวกว่านี้หน่อยได้นี่คือแบบปูเรื่องอยู่นานหลายบท แต่พอช่วงจะคลี่คลายก็ไวเกิ้นน แบบ อ่าว จบแล้วหรอ เหอๆ แต่ก็อ่านได้เพลินๆตามสไตล์หลิงเป้าจื่อนั่นล่ะ เรื่องนี้ไม่มี mpreg มีแต่พระเอกสติไม่ดี แต่ว่านี่กูเพิ่งเคยซื้องานดีพครั้งแรกกูชอบปกเค้ามากเลยอ่ะเป็นลายผ้า ลูบๆตอนอ่านนี่เพลินมากๆ ดูทนทานไม่กิ๊กก๊อกอ่ะ ดีๆ
จากนี้มีสปอยละเอียด
.
.
.
.
เคะเป็นลูกเมียหลวงแต่พ่อมีอนุและรักอนุกับลูกอนุมากกว่า อนุเป่าหูเยอะบวกกับพี่ของเคะป่วยแถมเคะก็ทำตัวเป็นอันธพาลพ่อจึงไม่ชอบเคะมากๆ แท้จริงแล้วเคะทำตัวเป็นอันธพาลเพราะคำสอนของพี่ชายเพื่อช่วยทำให้ตระกูลไม่เป็นที่เพ่งเล็งแต่ให้หาเรื่องเฉพาะคนเลว วันนึงเคะพลาดไปมีเรื่องกับอ๋องจิ้งที่เป็นที่โจษจันเรื่องความโหดฆ่าไม่เลือกเข้า เคะโดนพ่อพาไปประเคนให้อ๋องจิ้งสั่งลงโทษ เคะสยองกับสายตาอ๋องจิ้งมากเพราะเหมือนเป็นหุ่นเชิดสังหาา หลังโดนลงโทษเคะกลับมาโกรธแค้นอ๋องจิ้งมากเลยเอาไปวาดเป็นพระเอกนิยายปกขาวของตัวเองและให้ฝ่ายรับชายในนิยายชื่อว่าจ้วนจ้วน
อ๋องจิ้งได้อ่านนิยายเข้าพอเห็นชื่อจ้วนจ้วนก็น๊อคไปตื่นมาก็สติแตกไปเจอเคะเข้าพอดีและเข้าใจว่าเคะคือจ้วนจ้วนในสมัยเด็กของตัวเอง (เคยโดนจับตัวไปแล้วมีเด็กชื่อว่าจ้วนจ้วนยิ้มและส่งซาลาเปาให้กินฮีเลยฝังใจอย่างแรง) หลังทำร้ายปนลวนลามจ้วนจ้วนไป เคะก็พากลับมาบ้านอาศัยช่วงที่อ๋องจิ้งอยู่ในช่วงความทรงจำเป็นเด็ก 8 ขวบบ้าง 12 ขวบบ้างไปหาเรื่องแก้แค้นแทนตัวเอง
ทางด้านฮ่องเต้ก็ร้อนใจว่าน้องชายหายไปแถมสติไม่ค่อยดีออกคำสั่งให้ไปจับกลับมารักษาและฆ่าคนที่รู้ว่าอ๋องติ้งวิปลาสไป เลยมีกลุ่มคนไปจับอ๋องจิ้งกลับมาปรากฏว่าอ๋องจิ้งจากพูดคุยดีๆกลับคลั่งเหมือนเป็นบ้า โชคดีที่เคะไม่ได้รับอันตราย จากนั้นฮ่องเต้สั่งเก็บเคะแต่ก็รอดพ้นมาได้ทุกที ฮ่องเต้ปวดใจมากที่น้องชายเป็นแบบนี้สนมที่เป็นหมอคอยดูแลอ๋องจิ้งเลยบอกว่าให้หาสตรีมาแทนจ้วนจ้วน แท้จริงแล้วสนมคนนั้นวางยาอ๋องจิ้งมาโดยตลอดให้กลายเป็นหุ่นเชิดของฮ่องเต้คอยกำจัดคนเคลียร์ขวากหนามให้แถมยังอาศัยบุญคุณที่เป็นหมอคอยรักษาแถมร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมานาน โชคดีที่วันนึงฮ่องเต้ได้ไปเจอกับหมอนอกวังแล้วถูกทักเรื่องกลิ่นยาเลยเอะใจขึ้นมานิดๆแต่ก็ยังไม่ปักใจซะทีเดียว
วันนึงเกิดเหตุคนที่สนมหามาวางยากำหนัดอ๋องจิ้ง อ๋องจิ้งหนีออกมาได้แล้วก็ไปเจอกับเคะอีก เคะพากลับมาดูแลที่บ้าน ฮ่องเต้แอบตามมาดูโดยไม่บอกสถานะตัวเองเห็นอ๋องจิ้งมีสัมพันธ์กับเคะก็พอรู้ว่าเป็นจ้วนจ้วนในความจำของน้องชาย ส่วนตัวร้ายก็โดนเปิดเผยความจริงถูกจับถอดยศ ฮ่องเต้ก็แยกอ๋องจิ้งจากเคะกลับมาเพื่อรักษาปรากฏว่าอ๋องจิ้งหายจากการโดนสะกดแต่จำช่วงเวลาก่อนหน้านี้ไมาได้ จำเคะไม่ได้ เคะก็เสียใจวาดภาพนิยายแทนเรื่องราวของตัวเอง พออ๋องจิ้งเห็นอีกครั้งเลยคลุ้มคลั่งขึ้นมาอีกจนได้เจอเคะ แม้จะจำไม่ได้แต่รู้สึกคุ้นเคยฮ่องเต้เลยยอมบอกว่าเคยมีสัมพันธ์กันแต่ฮ่องเต้คิดว่าเคะเป็นคนทำให้อาการกำเริบเลยห้ามไม่ให้เจอ แต่ความจริงเปิดเผยว่าจริงๆแล้วเคะทำให้อาการดีขึ้นต่างหาก เคะถูกสถาปนาเป็นจวิ๋นอ๋องย้ายมาอยู่กับอ๋องจิ้ง เคะยังออกเล่มต่อนิยายมาจบแฮปปี้ ending อีกด้วย
.
.
.
.
เซบาสเตียนสนุกดีวะกูชอบ เพิ่งอ่านจบเมื่อคืน ตัวละครเยอะไปหน่อย ตอนอ่านก็มีงงๆบ้าง แต่สำหรับกูโดยรวมแล้วโอเค
ตกลงตอนนี้มีเล่มเดียวเล่มต่อไม่ปรากฏใช่ไหม อยากอ่านจักรวาลนี้ต่อท่าทางจะสนุก
>>196 อ่าว Ps I spook you นี่มีหลายเล่มเหรอ หรือมึงหมายถึงว่าคนเขียนไม่เขียนเล่มต่อเฉยๆ เหรอ พีเอสนี่กูว่าเขาคงไม่อยากยืดเรื่องออกไปอะ เล่มเดียวมันยังมีประเด็นความสัมพันธ์ คอนฟลิกซ์ในตัวเองของตัวละครได้ ถ้ามีเล่มต่อก็คงกลายเป็นนิยายสืบสวนทั่วไปแล้วอะ ถ้าให้เลือกกูเอาเล่มเดียวแบบนี้ดีกว่า
เมื่อวานพูดถึงคุณเยว่เซี่ย(ตกลงว่ากูเรียกตามโรสแล้วกัน) กูเลยลองไปส่องทางจีนมา โอ้โห ปัจจุบันวาย 10 เรื่อง นอมอล 9 เรื่อง (ไม่รวมแฟนฟิค5 เรื่องสั้น3 กลอน2) ถ้ามีสนพ.หยิบมาแปลเรื่อยๆกูก็มีให้ตามยาวๆแล้วใช่ป่ะ อ่านกันจนเบื่อไปข้าง 555
ชอบคำขวัญเขา ไม่ทารุณ ไม่แม่เลี้ยง ความจริงโหดร้ายมากแล้ว ในนิยายจึงควรสบายใจ สายฟีลกู๊ดเพียวเลยนี่นา กูรักเขาาา
ปล.เทพเจิ้นเคยหยิบแฟนฟิควายกระบี่เย้ยยุทธจักร ตงฟางปู้ป้าย(บูรพาไร้พ่าย) มาแปลนะคะ ละมุนมาก กูขายของ
KY ระหว่างประธานนกบินกับคุณอาผู้เดียวดายกับเจ้าชายเลือดผสม ในแง่เน้นเนื้อๆกับตอกหน้าพระเอกควรเลือกเรื่องไรดี แม้กูจะเอียงไปทางกล้าม(...)
KY กูอยากขายเซบ พวกมึงว่ากูตั้งราคาเท่าไหร่ได้อ่ะ แบบอ่านจบและ แต่ขก.เก็บอ่ะ
ทำไมในความรู้สึกกูกูรู้สึกว่านบ.ขายหนังสือแพงวะ ถ้าเทียบกับ สนพ.อื่น ทั้งวายไทยและนิยายแปล มันมีสาเหตไหม?
พวกมึงมีใครตามอ่านพวกManhwaเกาหลีมั่งไหมวะ กูอัดอั้นกับการเดินเรื่องมันมาก
ไอโฟนมันขายความเป็นไอโฟนได้นะมึง ชั่วดียังไงกล้องเมมยังขายได้
แต่ถามจริง แบรนด์สนพ.มันขายอะไรได้วะ นอกจากขายความมิตรภาพ กล่าวคือเล่มเดียวเวียนอ่านทั้งกลุ่ม อบอุ่นสัสๆ
นบมันขายความเป็นแบรนวายที่ทำจริงจังแบรนแรกปะมึง
กูยังจำทัศนคติที่เจ้าของนบพูดตอนดาวแท้ได้
เหมือนกูมาเรียกตีนให้นาบูเลยวุ้ย 555 กูแค่ให้เหตุผลไงว่าเขาอาจจะพยายามสร้างแบรนด์ แต่จะประสบความสำเร็จมั้ยก็อีกเรื่องนึง
แต่สมัยแรกๆ กูว่าภาพลักษณ์เขาก็ดีอยู่นะ ตอนที่สนพ.วายยังไม่ผุดเป็นดอกเห็ดขนาดนี้ อย่างน้อยก็การันตีว่าเป็นเจ้านึงที่ปกสวยรูปเล่มดีอ่ะ เมื่อก่อนปกนิยายวายแม่งไม่สวยเลย นาบูสมัยนั้นก็จัดว่าพรีเมี่ยมสำหรับกูนะ
หรืออาจเป็นแผนการให้คนไม่ไปกระจุกรอซื้อแต่ในงานหนังสือ กระจายรายได้มาช่วงอื่นของปีบ้าง หรือไม่ทำให้ลูกค้าติดนิสัยดองรอช้อนตอนลด เพราะผ่านไปนานแค่ไหนอีเว้นอะไรกูก็ไม่ลดราคาค่ะ <<อาจจะเป็นเหตุผลแบบนี้ก็ได้
>>222 เหตุผลนึงที่นบ ประสบความสำเร็จคือเข้าตลาดไวอะกูว่า ช่วงที่เข้ามาแรกๆ สนพ วายน้อยมาก ที่มีส่วนใหญ่คือทำมือ ปกก็ออกแบบกันตามมีตามเกิดกันไป พวกไม่ทำมือก็เป็นไพเรทงานญป ไปซะเยอะอีก พอนบ เข้ามาทำเล่มเนี๊ยบๆ ปกสวยๆ แถมดึงนข ค่อนข้างดังไปได้หลายคน มันก็เลยบูมขึ้นมาอะ
กูคิดว่าจะบอกว่านบ ขายความพรีเมี่ยมก็ได้จริงๆ นะ เพราะช่วงแรกมันเป็นแบบนั้นจริง คืออย่างน้อยก็รูปเล่มสวยอะ ตลาดคู่แข่งน้อยอีก ตั้งราคาสูงได้ ส่วนปัจจุบันคือคู่แข่งเยอะมากก แต่ละเจ้าก็ไม่ใช่ทำออกมากากตดอะ ความแพงของนบ แม่งเลยโดดออกมาแบบชัดเจนมาก ยังไม่รวมว่าพอมีคนมาทำวายเยอะขึ้น ทั้งงานออริงานแปล ก็มีเนื้อหาให้เลือกหลากหลาย คนแม่งก็เริ่มรู้สึกละ ว่างานที่นบ หรือบ ในเครือเอามาทำอะ ไม่ได้ดีขนาดนั้นว่ะ มีไม่กี่คนที่งานโดดเด่นจริงๆ ยิ่งมารวมกับทัศนคติแบบนบ อีก ตัวเองไม่ใช่ตัวยืนหนึ่งไร้คู่แข่งแล้วอะ จะทำตัวแบบเดิมอีกก็ไม่ได้ละมั้ง กูพูดได้แค่ว่าต้องปรับเปลี่ยนอะไรหลายๆ อย่าง
ตอนแรกนึกว่าเข้าผิดห้อง เลื่อนลงไป เอ๊ะทำไมกูเจอห้องเมาท์สองอัน พอเลื่อนกลับมาเอ้า กูก็เข้าถูกห้องนะ
งานหนังสือรอบนี้ประทับใจเรื่องไหนสุดเพื่อนโม่ง กูจะไปตำ
งานหนังสือนี้กูหยิบมาไม่กี่เล่มเองอ่ะ ซึ่งคนรีวิวกันไปหมดแล้ว 555 ที่จริงงานรอบนี้ดูหนังสือวายออกเยอะขึ้นนะ แต่พอดีเงินกูเท่าเดิมน่ะ เป็นเงินเท่าเดิมที่ซื้อได้น้อยลงเพราะหนังสือแพงขึ้น..
มีดีทำอีบุ๊คมั๊ยวะ
กูอ่านwwb เล่มสี่แล้วกูโอเคนะแต่ฉากท้ายๆ
สปอยเด้อ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ตอนที่เมะโดนยาให้ติดสัตว์แล้วมีคนส่งเคะไปให้ข่มขืนหดหู่มาก ข่มขืนต่อหน้าคนอื่นด้วย คือเคะมีปมว่าเหยียนไม่ได้ทรีตให้เคะให้อยู่ระดับเดียวกันด้วย ซึ่งจริง แต่เมะแม่งก็สัตว์นั้นละนะ แต่ถ้ากูเชียรให้เคะแยกตัวจากเมะนะ ถึงแม่งจะพิศาลไปหน่อย
แต่อยู่แบบนี้ก็ไม่ไหวนะ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
อ่ะกูเหมือนเว้นที่ไม่พอ กูขอโทษ;_:
เฮ้อ เสือบางตัวโง่เกินกว่าจะรู้ว่าตัวเองรักใคร
.
.
.
.
.
.
.
.
อี้เหรินเป่ยชอบเขียนให้เลี้ยงเด็กตอนหลังๆ น้ำเชื้อที่ตัวร้ายได้ไปจะเอาไปทำเสี่ยวเหยียนน้อยมาให้นอ.เลี้ยงมั้ยวะ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
กูไปดำอ่านสปอยปกหลังเล่มต่อนิดหน่อย
เล่ม5 เสี่ยวเหยียนได้เห็นสภาพลุงเซียวใจสลาย แล้วไม่เข้าใจว่าทำไมตัวเองถึงรู้สึกปวดใจ //ฮืออออ น้องรู้ตัวเถอะว่ารักลุง!!!!!
ลูกน้องเสือนี่มีให้เลี้ยงแน่ๆ แต่ไม่รู้ว่ามาไง
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
กูอ่านพวกมึง.....กันแล้วอยากอ่านบ้างเลยว่ะ -..- มันมีกี่เล่มวะ
ทั้งเล่มต่อและเรื่องใหม่ของอี้เหรินเป่ย กูจะได้อ่านเมื่อไรวะเนี่ย
ถ้าวดว.ผ่านมาเห็น รบกวนจ้างนักแปลเพิ่มด้วย รีบๆเข็นออกมาสักที มีสาเหตุล่าช้าอะไรก็ว่ามา อย่าหายเงียบๆใจกูไม่ดี
เหมือนเห็นแวบๆว่ามีคนหวีด love is an illusionป้ะ กูแบบไปอ่านตามมาเมื่อกี้ คือกูยังหยุดอ่านไมไ่ด้เลย สนุกมากไๆๆ อีเหี้ยชอบ5555555 แต่แอบรำคาญนายเอก
ข้อนี้กูโหวตด้วย จ้างนักแปลเถอะ
เข็นฤบรฯ กับรูปปกเสือออกมาสักที
กูไม่อยากนึกว่าถ้าออกเล่มล่ะปีอย่างนี้
ฤบร.กูเห็นในเพจวางรูปปกจีนไว้สาม กูตีสาม
ส่วนรูปปกเสือ ถ้ากูไม่ได้เข้าใจผิดก็อีกสาม
5 + 3 + 3 = 11 ปี
บอกกูทีว่ากูไม่ต้องใช้เวลาสิบเอ็ดปีตามเก็บอี้เหรินเป่ยครบ
(จ้างนักแปลเถอะ)
อ้อ กูไปเช็คข่าวมาอีกที ฤบร.เขาบอก 3 เล่ม + 1 เล่มพิเศษ
สรุปคือ 12 ปี ไม่รู้รูปปกเสือจะมีเล่มพิเศษด้วยหรือเปล่า
เหนืออื่นใด ปลายปี 17 บอกว่าแปลเล่มพิเศษอยู่ มีจำนวนหน้าเยอะกว่าที่คิด
อันนี้กูสงสัย เริ่มแปลจากเล่มพิเศษเปล่าวะ ตอนนี้มันก็ปลายปี 18 แล้วจ้า
วดว กรุณาเข็น WWTB ออกมาก่อนเถอะนะ กูอยากอ่านต่อแล้ว
ฤบร.ที่บอกว่าแปลเล่มพิเศษ (ซึ่งคงไม่บ้าจี้เริ่มแปลจากเล่มพิเศษจริงดังที่กูว่า) ก็เลื่อนจากปลายปีก่อนเป็นไม่มีกำหนด
เขาบอกว่าอยากวางรวดเดียวจบ จริงๆ ต่อให้เล่มพิเศษหนาขนาดไหน แต่นี่มันก็นานไปแล้วเปล่าวะ
เจอสปอล์ยว่าบราค่อนด้วยนะ เรื่องนี้
ห้ะ ออกปีละเล่มหรอ กูช็อคแปบ 55555
อันนี้กูคัดลอกจากเขามาเลยนะ 'Walking with the Beast โดย อี้เหรินเป่ย (8 เล่มจบ+ตอนพิเศษ)'
เอ เดี๋ยวนะ
ไอ้ + ตอนพิเศษเนี่ยคือตอนพิเศษในเล่มหรือเล่มพิเศษวะ
โทษทีๆ อาจจะมีแค่ 8 ก็ได้ กูคงตีความผิดเอง โทษทีๆ
อ้อ เขาบอกอีกว่า '(8 เล่มจบ)'
อ๊าก กูพลาด เข้าใจผิดเองจ้ะ พวกมึง WWTB มี 8 เล่มเหมือนเดิมถูกแล้ว โทษที กูตีความคำผิดไป T^T
มีกี่เล่มไม่ว่าแต่เล่ม5กูขอภายใน4-5เดือนเถอะ กราบล่ะ
แต่ไม่มีสนพ.ไหนอยาก LC อี้เหรินเป่ยมาเลยหรือวะ
เฮ้อ ถ้าสนพ.ไหนมีใครส่องๆ โม่งบ้าง อยากบอกว่า LC มาเถ๊อะ มีคนรออ่านงานอี้เหรินเป่ยอยู่จ้าาาาา
หรืออย่าง WWTB คนเขาก็กรี๊ดกันเยอะนะ ดูดิ แค่มาคนมาเปิดกรี๊ดก็มีคนเม้นท์ตามกันอยู่เลย ขนาดออกปีละเล่มนะ รอมาหลายปียังรอกันต่อไปให้ครบ 8 แปลว่าของมันขายได้เว้ย
ขอย้ำ ถ้าสายสนพ.มาส่องๆ เชื่อกู งานอี้เหรินเป่ยขายได้จริงๆ T^T อย่าเพิ่งตัดใจหรือมองข้าม
กูรักองค์ชายอัปลักษณ์มาก ขึ้นหิ้งอันดับหรึ่งในใจกูเลย แต่เรื่องอื่นของอี้เหรินเป่ยกูอ่านแล้วอุทานหยาบคายจากนั้นเททิ้งรัวๆเลย ไม่ใช่แนวอย่างแรง เคะทรมานทรกรรมเกินสำหรับสายถนอมเมียอย่างกู
>>276 เออใช่ กูจำได้ว่าเฟิ่งน่งช่วงนึงก็ดังในหมู่นักอ่านไทย ดังกว่าอี้เหรินเป่ยอีก แต่พอบลายกับฮูกเอาเข้ามามันดันกริบมากอะ ที่มันดังกูว่าส่วนนึงเพราะเป็นงานฝูแหละ คนติดสำนวนแปลคุณฟ. พอค่ายอื่นทำมันก็ไม่ได้ดังหรือขายได้ สนพ.เลยเบือกเอาคนอื่นที่ขายได้ชัวร์ๆมา คหสต.นะ กูเข้าใจสนพ. เพราะทำสนพ.มันต้องมีกำไรอะ แต่บางคนจะเข้าใจว่าสนพ.ไม่ควรหากำไร ซึ่งมันมีคนคิดงี้จริงๆ ขนาดหนังสือหน้าบาทกว่ายังบอกว่าค้ากำไรหน้าเลือดได้เลย ทั้งๆที่จริงเราก็ไม่รู้ต้นทุนเค้าปะ ได้แต่เดาๆเอาว่ามันต้องถูกมากแน่ๆงี้
Ky มึงเห็นชื่อไทยแปลจีนใหม่ของดีพกันรึยัง กูนี่ตะหงิดตั้งแต่พลีกายให้ฮองเต้แล้วนะ
เฮ้อ กูเชียร์อยู่นะพวกมึงงงง เห็นใจติ่งอย่างกูบ้าง 555 ToT
กูดีใจที่มีคนเอาเข้ามา แต่การที่เขาออกช้าชิบเป๋ง (ปีละเล่ม) งี้กูก็ไม่ไหวเหมือนกัน เพราะงั้นกูก็อยากเชียร์ให้ใครสักคนเอาเข้ามาเหมือนกัน เผื่อกูจะได้มีเรื่องอื่นของอี้เหรินเป่ยเสพไปพลางๆ
นิยายทุกเรื่องมีคนเกลียดทั้งนั้น แต่คนที่ชอบมากๆ มันก็มี
ซึ่งกูสงสัยอยู่อย่าง คือทำไมไม่เอา WWTB วางขายในนายอินทร์
เท่าที่อ่านมากูยังชอบทุกเรื่องของอี้เหรินเป่ยอยู่นะแค่ชอบมากชอบน้อยต่างกันบ้าง แต่เฟิงน่งนี่มีตั้งแต่งานที่กูรักยันกูเกลียดจนต้องรีบขายเลยอ่ะ
งานอี้เหรินเป่ยคงจะตกไปเหมือนเฟิ่งน่งอ่ะกูว่า เหมือนมาเป็นยุค เฟ่งนิ่ง อี้เหรินเป่ย/เฟยเทียน ยุคนี้โม่เซียงกับpriest
สำหรับกูกูชอบงานอีรินเป่ยนะ แต่ไม่ชอบบท nc เค้า555 กูว่าnc เค้าดิบชิบหาย ไม่ใช่เพราะว่าข่มขืนหรือบรรยายเยอะหรอก แต่แบบตัวละครเค้าดูไม่เขินอายจะเรื่องเซ๊กส โลเคชั่นและจังหวะ ในองชาติอัปลักษร์ฉากเรือ bbtฉากโรงบาลเงี่ย บทจะจับก็จับ หลายๆฉากมันน่าละอายกว่าจะฟิน มันดิบเหลือเกินจ๊ะนายจ๋า
กูแวะมาบอกว่า การ์ตูน มังงะ มังฮวา ไม่ว่าจะจีน ญี่ปุ่น เกาหลี ไปคุยที่มู้ทวีปดอกไม้ของสาวฟุเถอะ มันมีมู้คุยอยู่ ไม่ใช่มู้นี้
กูขอเช็คหน่อยงานของอี้เหรินเป่ยในไทยมีอะไรมั่งนะ...
มึงเคยอ่านไหม กูแนะนำในเม้นท์นี้เผื่อคนไม่เคยแตะด้วยเลยนะ
อชอปล (ฝ) *แนะนำ*
คลม (ถ้ามึงยังไม่รู้จักอี้เหรินเป่ย อย่าเริ่มจากเรื่องนี้ เว้นแต่มึงชอบทรมานตับตัวเองเล่น จะแนะนำสุดๆ) (ฝ)
WWTB (วดว) *แนะนำ* อันนี้หาไม่ยาก เล่ม 4 เพิ่งออก
ล.ร. (วดว) อันนี้กูไม่รู้แนะดีไหม แต่เอาไว้มึงสำเร็จวิชาจาก อชอปล หรือ wwtb ให้คุ้นเคยดีกว่า แนะนำว่าอ่านให้จบก่อนค่อยตัดสินใจว่าจะเกลียดหรือรักมัน
ยังไม่ออก
รูปปกเสือ (วดว)
ฤบรมอค (วดว) (บราค่อน , ชิงบัลลังก์)
กูเริ่มคล้ายพวกประกาศศาสนาเข้าไปทุกทีล่ะ เข้าใจล่ะเวลาที่พวกนี้ไปประกาศแล้วโดนก่อกวนถามเชิงท้าทายมันเป็นยังไง ไม่ได้ชวนมาเป็นหน้าม้าด้วยกัน แต่อย่าเพิ่งขัดกู๊ 555 ให้กูชวนเข้าเป็นสาวกได้ก่อน ให้กูกระตุกพวกสายสนพ.มาพิมพ์งานก๊อนนนน
555
>>298 >>299 ขอบใจมากพวกมึง ของอี้เหรินเป่ยกูตามแต่ไม่แน่ใจว่าครบมั้ย และจากลิสต์ของพวกมึงกูร้องโอ้...ชิบ กูมีเกือบครบนี่หว่า ความจริงกูชอบงานเขาเหรอวะเนี่ย!!? ถถถถถถถถถถ
WWTB กูอ่าค้างที่เล่ม 1 กะว่าไว้หลายเล่มก่อนค่อยซื้อต่อทีเดียว จนกระทั่งหลายปีผ่านไป....ออกเพิ่มมา 3 เล่มควรเรียกว่าเยอะยังวะเนี่ย
ส่วนที่กูยังไม่มีคือคนเลี้ยงม้าที่กูไม่แน่ใจว่าตับกูรับไหวมั้ย ชื่อเสียงเรื่องนี้แมร่งน่ากลัวเกินไป (ลู่เหรินทำกูกระอักเลือดนิดหน่อยแต่กูอ่านรอดแล้วคลม.กูจะรอดมั้ยวะ...)
คิดไปคิดมาก็นับถืออี้เหรินเป่ยชิบหาย เขียนให้พอ.ซาดิสต์บ้าเซ็กส์ นอ.ลุงอึดถึกทน มีเด็กให้เลี้ยงได้ทุกเรื่องโดยที่พล็อตไม่ซ้ำกัน กราบความซิกเนเจอร์นี้
เฮ้อ กูจะร้อง สายสนพ.กูกระเจิงหมดล่ะ 555 กูก็นั่งเหงาๆ รอปีหน้าออกหนึ่งเล่มต่อไป ทำได้แค่นี้แหละ
จริงๆ กูแอบจริงจังกับการเชียร์มากเลยนะ ถ้ากูทำสำเร็จแล้วพวกสนพ.สักแห่งเขาหาเรื่องดีๆ นำเข้ามาได้แล้วยอดขายไม่เลว โอกาสที่กูจะได้อี้เหรินเป่ยต่อๆ มามันก็มี
เล่มแรกคือชิมลาง เล่มสองมึงจะรู้ว่าเสี่ยวเหยียนเขาน่ารักในมุมของเขา เชื่อกู ถ้าใครจะตัดสินใจว่าจะตามซีรี่ย์นี้ไหม ให้อ่านเล่มสองก่อน หลังจากนั้นค่อยตัดสินใจ
เขาเป็นเสือโง่ที่ไม่รู้ว่าตัวเองตกหลุมรักใคร แต่เขาก็เป็นเสือที่มีหัวใจรักตัวหนึ่งนะ
และที่น่าทึ่งคือเขาไม่เคยขายคาแร็คเตอร์ตัวละครว่าสวยหล่อ ใจดี มีเมตตา ออกจะเป็นไอ้บ้ากับลุงจรจัดด้วยซ้ำในเล่มหนึ่งของ WWTB สิ่งที่ทำให้อยากติดตามว่าจะเกิดอะไรขึ้นคือเนื้อเรื่องจริงๆ ในนั้น
เฮ้อ สายสนพ.ผ่านมานะ กูเชียร์ขนาดนี้อย่าเพิ่งหนีเลย ยังไม่ LC กูไม่ว่า ไปหาเรื่องย่อหาเรื่องน่าสนใจมาก่อน ไม่แน่ว่าอาจจะเจอเรื่องน่าสนใจก็ได้ ดูก่อนยังไม่ต้องซื้อก็ได้ ว่างั้น ใครยังไม่เคยมีอี้เหรินเป่ยในรายการหนังสือตัวเองก็ลองดูๆ ก่อนจ้า
>>305 ที่มึงว่ามา มันอาจเป็นสาเหตุที่คนไม่นิยมงานอี้เหรินเป่ยก็ได้ว่ะ เพราะคนอ่านมันก็มาจากคนตามฝู และน้อยกว่าคนที่ซื้อฝูอีก กูก็ชอบงานเขานะ แต่กูชอบงานคนเขียนรักไม่ได้ลิขิตมากกว่าอะ อยากให้มีสนพ.ซื้อมาอีก แต่อย่างที่บอก ถ้าเอาของนักเขียนไม่แมสมา สู้เอาของนักเขียนดังๆแนวแมสๆมาดีกว่า
ถ้ากูไม่เชียร์งานนี้เลย กูก็อ่านแต่แมสนั่นล่ะ มึงไม่ต้องเชียร์มันก็มีคนเอางานแมสมาอยู่แล้ว แต่อย่างน้อยถ้ากูเชียร์กูยังได้พยายามบ้าง ถ้าความพยายามกูมันสำเร็จสักครั้งบ้าง มันคงดี อย่างที่กูบอกไป ถ้ายอดขายมันไม่เลว กูก็มีสิทธิ์ลุ้นอ่านต่อ
สวัสดีสาวกร่วมลัทธิ กูพยายามประกาศศาสนามากตอนนี้ กูเชื่อว่าคนรสนิยมเดียวกะกูและมึงมันต้องมี และกูก็เชื่อสายสนพ.ก็ต้องแฝงๆ อยู่ในนี้บ้างแหละ WWTB เนี่ย คนเขากรี๊ดกันเยอะนะ ขนาดออกช้าขนาดนี้ยังมีคนรอกรี๊ดเลย แปลว่าถ้าจับเรื่องไหนสนุกๆ ขึ้นมาได้คือกูน่าจะมีคนติดตามอยู่นะ
เอ้า สายสนพ.จ๋า ไม่ซื้อไม่ว่าจ้า ลองดูสินค้าก่อน อาจมีเรื่องไหนน่าสนใจนะจ๊ะ
กูอ่านแต่คนเลี้ยงม้าจบเรื่องเดียว เพราะสั้นดี ไม่ยาว ชอบนะ อ่านได้ไวดี แปบๆจบ แบบอยากรู้เรื่องราวตอนต่อไปทำให้อ่านลื่น ตัวละครมันไม่ได้พระเอกนายเอกจ๋า คาร์แสนดี ชีวิตดี๊ดี พอดีกูชอบแนวตัวละครมีปม ชีวิตบัดซบ เห็นคนบอกว่าดราม่า แต่จบก็แฮปปี้ดีเหมือนที่ผ่านมาไม่ได้รวดร้าวมากมายอะไร
อชอปล มีอ่านไปครึ่งนึง น่าจะเล่มสอง แล้ววางไป นานจนลืมหยิบมาอ่านต่อ ขี้เกียจเริ่มใหม่ด้วย ลืมหมด ต่อไม่ติด กูไม่ค่อยชอบการบรรยายในเรื่อง หรืออาจจะไม่ชิน กูเลยอ่านไม่สนุก เหมือนมันเล่าแบบสรุปเรื่องราว ไม่ค่อยเล่าแบบถ่ายทอดเรื่องราว บอกไม่ถูก เช่นเวลาจะพูดถึงความเก่งของตัวละคร มันชอบเล่าแบบตัวละครพูดเองว่าตัวเองเก่งหรือคนนั้นเก่ง ไปทำภารกิจอะไรมาก็ตัดฉากมาตอนทำสำเร็จไปเลย แบบไม่ค่อยใช้วิธีเล่าให้คนอ่านอินเองเก็ทเองว่าเออมันเก่ง ไม่รู้เป็นทั้งเรื่องหรือแค่เฉพาะเท่าที่กูอ่าน อาจจะกำลังเร่งเดินเรื่อง ไม่ให้ยืดยาดอยู่มั้ง
ลู่เหริน ไม่รู้จักอะ
Wwtb นี่สนใจอยู่ช่วงนึง คือกลัวเล่มแรกๆหมด แต่แบบหันมามองว่ากูควรอ่านอชอปลให้จบก่อนดีไหม แถมออกแต่ละเล่มช้าด้วย เลยเอาไว้ก่อนละกัน
สำหรับกูของอี้เหรินเป่ย กูชอบอชอปล. > ลู่เหริน > WWTB (อันนี้กูเพิ่งอ่านแค่เล่มแรกด้วยแหล่ะเลยเฉย ๆ แต่เก็บต่อแน่) ส่วนคนเลี้ยงม้า >>308 มึงขายกูทีใจนึงกูก็อยากลองอีกใจกูก็ขยาดกับชื่อเสียงมัน
แล้วในบรรดานักเขียนจีนที่มีผลงานเยอะ ๆ ในไทยนอกจากอี้เหรินเป่ยมีใครอีกนะ? ที่กูจำแม่น ๆ ก็เฟิ่งนงกับคุ่นคุ่นแล้วก็โม่เซียงที่กำลังมาแรง
ได้อ่านทุกเรื่องของอี้เหรินเป่ยที่มีแอลซี แต่ไม่มีเรื่องไหนที่ชอบเลย กูว่าแนวมันไม่แมสอะ ถ้าจำไม่ผิดทุกเรื่องจะมีเซ็กส์โดนที่อีกฝ่ายไม่ค่อยยินยอม โดนย่ำยีทรมานทรกรรมตลอด คือยอมเพราะโดนบังคับ ยอมทรมานเพราะรัก อ่านแล้วอึดอัด
ของอี้เหรินเป่ยกูชอบอชอปลนะแต่คนเลี้ยงม้ากูรับไม่ไหวจริงๆ5555 เรื่องอื่นก็โอเคแต่ไม่ถึงกับชอบมาก กูเป็นพวกสุขนิยม รักถนอมเคะ นี่รอฤาบุรุษฯอยู่อยากอ่านมาก
กูอะ ชอบงานคุณอี้ทุกเรื่องที่มีแปลไทยตอนนี้เลย 55555 งานเขาถูกจริตกูว่ะ ทั้งๆ ที่นอกจากเรื่องของเขา กูก็ไม่ได้ชอบอ่านสายดาร์คเอสเอ็มไรแบบนี้เลยนะ
จุดเด่นเขาคือตัวเอกที่มีตำหนิอะ ร่างกายบ้าง จิตใจบ้าง แล้วเขามี character development ที่แน่น ทำให้กูเชื่อได้ว่า เออ ตัวละครพวกนี้แม่งพร้อมจะบ้าตกขอบได้ขนาดนั้นจริงๆ นะ มันมีเหตุผลที่รองรับจริงๆ ถึงกูจะไม่ชอบการกระทำหลายๆ อย่างของหลายๆ ตัวละคร แต่กูก็อ่านได้แบบไม่ติดขัดอะ
อี้เหรินเป่ยกูอยู่ฝั่งไม่ชอบ แต่ก็ยังชอบมากกว่าเฟิงน่งนะ คิดว่าคาร์อี้เหรินเป่ยน่าสนใจดี
พูดถึงวายจีนแบบมาเป็นยุคๆ กุนี่ไม่ถูกจริตกับเฟิ่งน่งเลยอ่านเรื่องไหนก็ไม่หนุก คุ่นๆด้วย แต่อี้เหรินเป่ยคือแค่เห็นชื่อก็ต้องซื้อละ คลมนี่กุอ่านแล้วหวีดมาก ชวนเพื่อนอ่านเพื่อนก็ชอบ สายบิดเบี้ยวกันไป555 เฟยเทียนกุก็โดนอยู่ โม่เซียงกะpriestรอดูยาวๆไป
จริงๆกุเป็นคนไม่มีศีลธรรมเท่าไหร่ อ่านได้หมดทุกแนวอ่ะ แต่ทั้งนี้สำนวนแปลมีส่วนมากสำหรับกุ ไม่ชอบอ่านอะไรที่ต้องอดทนกับการใช้ภาษา สารภาพว่าตอนนี้เพลียกับคำว่าเฮียในgolden assistantมาก คือเกอมันพี่ชายใช้เฮียก็ได้แหละแต่ค.รู้สึกกุคือคำมันเก่าแล้วอ่ะ อ่านแล้วขัดมาก นอเรียกพอว่าเฮียๆตลอด อึดอัดมาก นี่กลัวใจล่วงหน้าเลยว่าปรมจสนพ.นี้ใช้ใครแปลวะ จะไหวมั้ย กุรอและหวังไว้สูงมาก ฮืออ
กูชอบงานอี้เหรินเป่ยตรงที่ไปได้สุดทางมาก มีลู่เหรินอ่ะที่ธรรมดาหน่อย รอแนว incest ฤๅบุรุษ ดูซิว่าจะออกมาเป็นไง
>>315 เราว่าเฮียอะดีแล้ว พี่มันแปลกๆ อันนี้คงแล้วแต่คนอ่านแล้วละนะ
ปรมจ. เราขอไม่วิจารณ์ล่วงหน้า รอดูกันยาวๆ เมื่อมีรายละเอียดมากกว่านี้
งานคุณอี้คนที่เพิ่งมาอ่านวายไม่นานรู้จักกันจากที่ดังๆ ชอบก็ชอบสุด ไม่ชอบก็ไม่ชอบเลย ขนาดแฟนหนังสือยังไม่ใช่จะชอบทุกเรื่องเลย
KY ค่ะเพื่อนโม่ง คุณอาเดียวดายฯ มีภาคต่อมั้ย เช่น รุ่นลูกของพระเอก หรืออี้อี้ที่เป็นอาเล็ก(หลาน)ของพระเอก กูว่าอี้อี้ดูมีของ เป็นเด็กเย็นชาตั้งแต่ตัวนิดเดียวเอง อยากอ่านเรื่องของอี้อี้
กูชอบคุ่นคุ่น แต่เกลียดอี้เหรินเป่ยมาก
ต่างคนต่างชอบจริงๆ
กูนี่ไม่เคยอ่านคุ่นคุ่นจบเลย เงาพรางใจกูฝืนมากกกกกก แม้คนจะบอกว่าผัวดีเด่นก็ตามแต่นายเอกอ่อนไปสำหรับกู เฟิงน่งนี่ซื้อตามกระแสฝูกูขายทิ้งหมด สรุปกูไม่ไหวกับน้ำเน่า รักขยับไม่ได้ที่ว่าดาร์กๆกูว่าไม่ดาร์กเลย ดาร์กปลอมมาก
ส่วนรักไม่ได้ลิขิตกูชอบนะอยากได้แบบนี้อีก เน่าแบบเคะควีนกูอ่าน55
ว่าแต่priestคือคนแต่งเรื่องอะไร??
ในนักเขียนดัง ๆ ที่มีงานในไทยกูชอบอี้เหริน คุ่นคุ่น โม่เซียง ส่วนเฟิงน่งกูชอบตอนยังเบี้ยวยังละอ่อน เห็นลำนำวิหคสวรรค์บูมกูก็ตามเก็บหมดแต่แมร่งตอนนี้ยังอ่านไม่จบเบื่อคู่หลักนอกจากนี้ยังไร้อนาคตอีก 5555 รัชทายาทก็เชื่อตามกระแสเฟิงน่งฟีเวอร์แต่แมร่งเป็นอะไรที่กูรู้สึกพลาดที่สุดแล้ว ยิ่งล่าสุดรักขยับไม่ได้แมร่งกูโคตรเกลียดเข้าขั้นสะอิดสะเอียน(กูกราบขอโทษคนชอบ) สรุปเฟิงน่งกูไปไม่รอดเลย
คุ่นคุ่นกูอ่านแล้วมันจะมีบางจุดที่ชอบ แต่ก็มีบางจุดที่ไม่พอใจ อ่านแล้วจะนั่งชั่งใจว่ากูควรชอบหรือไม่ชอบเรื่องนี้ดี ส่วนอี้เหรินเป่ยกูพูดได้เต็มปากว่าเกลียดเขา 5555 แต่สองคนนี้กูยังอ่านจนจบได้ เฟิงน่งนี่กูอ่านไม่จบสักเรื่องเลย วางกลางทางตลอด
ยังไงก็ตามถือว่าเอกลักษณ์ในงานเขียนชัดกันมากอ่ะ ประทับอยู่ในความทรงจำกว่านิยายหลายเรื่องที่จางๆ อ่านแล้วลืมเลย
ขอแทรกโม่งวายจีนแป๊บ กูเพิ่งอ่านจบมารีวิวก่อนเดี๋ยวลืม
MATE 4 เล่มจบ
กูก็ยังชอบซีรีย์นี้อยู่นะ ตามมาจนจบแล้ว ตัวเอกเรื่องนี้เป็นหลานของคู่เล่มสอง เป็นเพื่อนกับคู่เล่มสามและรู้จักกับคู่เล่มแรก ตอนต้นๆเรื่องแอบปวดใจนิดๆแต่ไม่ถึงขั้นน้ำตาไหล หลังๆก็แซ่บดี เคะแก่แต่ไม่ได้เลี้ยงต้อย (ออกแนวโดนต้อยเลี้ยงซะด้วยซ้ำเอาอาหารไปส่งให้ 9 ปีเต็ม 555) เมะเวอร์จิ้นนะจ๊ะ
เล่มนี้ถ้าคนไม่เคยอ่านมาก่อนจะงงมาก ต้องเคยอ่านหรือรู้จักคู่ในเล่มแรกๆมาบ้างเพราะเหตุการณ์อยู่ในช่วงซ้อนทับกับเล่ม 3 พอดีด้วยแล้วในเล่มนี้ก็กล่าวแค่สั้นๆ คนไม่เคยอ่านเล่ม 3 หรือไม่รู้ความสัมพันธ์ของคู่เล่ม 2 มาก่อนจะงงมาก (ไม่เหมือนเล่ม 2 ที่สามารถอ่านแยกเดี่ยวๆได้โดยไม่ต้องอ่านเล่มไหนก่อนเลย)
จากทั้งซีรีย์ ส่วนตัวกูเรียงลำดับความชอบของทั้งสี่เล่มคือ 2 > (4=3) > 1 กูอวยคู่เล่มสองที่สุดละ
จากนี้มีสปอย
.
.
.
.
.
โยรัม เด็กชายชิฟเตอร์อายุ 7 ปีได้เจอกับ ซัล (กูเรียกสั้นๆละกันขี้เกียจเขียนยาว) หนุ่มมนุษย์นักธุรกิจวัย 37 ปีที่มาติดต่อขอซื้อที่ดินจากมิเกล(แวมไพร์ในเล่ม 2) โยรัมตามตอแยซัล ซัลไม่สนใจ มิเกลเห็นแก่ความเป็นคู่แท้ของหลานตัวเองเลยบอกให้ซัลไปตรวจร่างกายและพบว่าเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย แม้มีเงินก็ไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ ซัลหอบความหวังครั้งสุดท้ายมาควานหาตัวมิเกลเพราะเชื่อว่าคนที่แค่มองหน้าก็รู้ว่าเค้าเป็นโรคร้ายต้องหาทางแก้ให้ได้แน่ๆ ซึ่งนั่นก็จริง มิเกลเปลี่ยนซัลให้เป็นแวมไพร์ จากนั้นซัลก็กลับไปเมืองเดิมไม่ติดต่ออีก
โยรัมในวัย 14 พาญาติไปหาซัลแต่โดนตอกหน้ากลับมาจนเสียใจ แต่ตอน 18 เค้าก็เริ่มมีเลือดในร่างกายมากเกินจนต้องดูดออกและนำไปส่งต่อซัล ซัลพอรู้ว่าโยรัมส่งเลือดที่หอมหวานอร่อยมาให้ก็กินแต่ไม่ตอบรับหรือปฏิเสธใดๆกับเลือดที่นำมาส่งให้บ่อยๆ จนกระทั่งในฝูงมีปัญหา (ปมในเล่ม 3) ทำให้โยรัมไม่สามารถไปส่งเลือดได้ ด้วยความหิวทำให้ซัลต้องกลับมาที่เมืองนี้ แต่การกลับมาครั้งนี้ไม่เหมือนเดิมเมื่อมาเจอโยรัมในช่วงอายุ 27 ปี สัญชาตญาณคู่ก็เหมือนถูกปลุกขึ้นมาด้วย ซัลเริ่มคิดว่าโยรัมน่าหลงใหลแล้วทั้งคู่ก็ปรับความเข้าใจกันและสร้างพันธะ แม้เรื่องราวในฝูงจะยังไม่เรียบร้อยแต่ซัลก็ช่วยหาทางออกให้และเข้ามาร่วมพัฒนาฝูงไปด้วยกันในที่สุด
.
.
.
.
.
น้องโสมตอนใหม่แม่มมมม -////-
กูเพิ่งอ่านเซบาสเตียนไปได้ครึ่งเล่ม แต่พอจะเข้าใจแล้วที่มีโม่งบอกว่ามันแปลกๆ กูไม่ได้รู้สึกว่าแปลไม่ดีนะ แต่ด้วยวิธีการเขียนที่สลับไปสลับมาทั้งประโยคคำพูด ความคิด แล้วก็ตัดสลับฉากไปเรื่อยๆ พอบวกกับตัวละครที่เยอะมากๆ มันทำให้อ่านแล้วงงจริงๆ
เข้ามาหวีดรัชศกเบาๆ เพิ่งเริ่มอ่าน เริ่มต้นจากสหายแต่ก็ทำให้คนอ่านยิ้มได้จนแก้มปริ ปล. นายเอกฉลาดพูดฉลาดคิด พลิกแพลงสถานการณ์เก่ง ชอบมากข่าาา ส่วนพระเอกไม่ทันไรก็เปย์ซะใต้เท้าถังไปไหนไม่ได้แล้ว ปล. 2 ไม่ค่อยชอบนิสัยวังกงกงเท่าไร เล่มต่อๆ ไปจะดีขึ้นไหม นางชอบข่มขู่คุกคามเหลือเกิน
กูว่าวังกงกงออกจะแมนนะ ไม่สาวเลย
ว่าแต่กูอ่านรัชศกจบแล้วแอบเฟลเล็กๆ คือไม่ใช่ว่าไม่ดีนะ แต่มันแห้งแล้งเกิ้นนน ช็อตหวานๆแต่ละเล่มนี่น้อยมากกกด มีมาแค่สองสามช๊อตต่อเล่ม ความสัมพันธ์ก็กระดึ๊บๆมาก คือสนิทแต่ไม่คืบหน้า อยู่บ้านเดียวกัน นอนเตียงเดียวกันตั้งแต่เล่มแรกๆแต่ไม่มีอะไรคืบหน้าคืออะไร จนบอกความในใจไปแล้วอีกฝ่ายเขินหนีไปครึ่งปีก็ตามนั้น พอยอมรับว่าใจตรงกันก็ต้องเดินทางไปต่างเมืองไม่อยู่ด้วยกันอีก จนเล่มสุดท้ายที่พวกมึงว่าหวานกันกูก็ว่าน้อยไป คือถ้ากูไม่คิดว่าเป็นนิยายวายแต่แรกกูคงสนุกและฟิน แต่พอเป็นนิยายวายและขึ้นแรท 18+ จั่วหัวไว้กูเลยเฟลว่ะ คือเรื่องความสัมพันธ์มันน้อยมากจริงๆ กูเข้าใจเลยว่าทำไมจีนเลือกไปทำซีรีย์ได้
กูลงเรือวังกงกงxกู กูชิปหนักมากนะทุกคนช่วยชิปด้วยขอบคุล
ถ้าผัวกูจะมีผัวกูขอรัชทายาท อิเด็กที่พาความปวดประสาทมาสู่วังกงกงของกู
อี้ชิงเทียบกับวังจื๋อแล้วหมาตามขนบไปหน่อยเพราะวังจื๋อเลเวลเกิรความควีนเฟียสจนเป็นคิงเฟียสแล้วแม่ง ไม่มีใครปรามนางได้(ยกเว้นเหมาเหมา แค่ก)
วังจื๋อนี่ถ้าไม่ใช่ขันทีนี่กูว่าเป็น วังกงกง×เหมาเหมา โคตรเท่(แบบเฟียร์ซๆ)
กูเซ็ง คนแปลอิง I’m Not Shouldering this Blame ลงตอน 92 แล้วหายไปเลย แต่ดีที่ยังแปลตอน92มาให้ก่อน ถ้าค้างไว้ที่91 กูคงค้างกว่านี้ มีใครรู้เรื่องหลังจากนี้บ้างมั้ย สปอยล์ให้กูหน่อย
>>340 จริงเลย กูว่าเล่มสุดท้ายนี่เหมือนโดนเร่งให้จบอ่ะ ทุกอย่างเล่าคร่าวๆข้ามๆๆๆบอกแต่บทสรุปทั้งที่น่าจะขยายความได้อีกเยอะมากๆ เหมือนเล่มแรกนี่มีรายละเอียดเยอะกว่า มีต่อสู้มีสืบคดีบลาๆ แต่สองเล่มหลังนี่เริ่มงานหยาบยิ่งเล่มจบค่อนข้างผิดหวังมากสำหรับกูนะ ปมที่ใส่ไว้น่าจะต่อได้อีกสองสามเล่มเป็นอย่างน้อย
วังกงกงแมนมากมึง ถ้าไม่เป็นขันทีคือเป็นพระเอกได้เลย แยบยลมากคนเขียน ถ้าเป็นผชคือแย่งซีนพี่สุยกินเหมาเหมาเรียบแน่นวล
กูขอมาบ่นนิดหน่อยในนี้ได้ไหมวะเพื่อนโม่ง รัศศกที่พวกมึงว่าดีหนักหนากูยังอ่านไม่ผ่านเล่ม 1 กูรู้สึกน่าเบื่อมาก มันจะไปสนุกตรงช่วงไหนวะ
>>357 มึงต้องคิดว่า มึงกำลังนิยายสืบสวน ที่พระเอกเป็นข้าราชการศาล มีนิสัยเป็นคนสายแดก ที่มีเพื่อนเป็นนายตำรวจมาเกาะแกะ กุ๊กกิ๊กนิดหน่อยๆ แต่แค่สุดท้ายเค้ารักกัน แค่นั้นว่ะ ถ้าคิดว่าจะอ่านนิยายวายจ้า ที่ดราม่ารักชิบหายแต่แรกนี้ไม่เลยนะ
เชียนชิว(Thousand Autumns) ของคนเขียนคนเดียวกันนี้ ยิ่งหนักกว่าเลยนะ เหมือนอ่านนิยายกำลังภายใน ที่ไม่มีโมเมนท์อะไรเลยไปจนเกือบจบเรื่อง555
กูเห็นโม่งอวยเยอะเลยไปสั่งไปรมาอ่านเล่มนึงแล้วก็รู้สึกโอเคอ่ะ ไม่ได้ถึงแบบดีมากกกกกก อ่านแล้วติดอะไรอย่างนี้ แต่ก็สนุกดีเลยซื้อต่อ เพราะเล่มละสองร้อยกว่าบาทเอง
รัชศกสืบสวนไม่มีความหวือหวาตื่นเต้นหรือปมปริศนาน่าค้นหาอะไรเลยจริงๆ 555
แต่กูอาจจะเริ่มเบื่อคดีซับซ้อนชวนขบคิดมั้ง เลยรู้สึกแบบนี้ก็ชิลๆดี แถมมันไม่ได้หาความจริงกันแบบสุดโต่งเพื่อความยุติธรรมหมดจด มีแพ้ให้อำนาจบ้าง เลี่ยงจุดแข็งจับแค่จุดอ่อนบ้าง บางทีก็รู้แต่ต้องปล่อยไป กับระบบราชการที่อ่านแล้วรู้สึกว่าแม่งราชการจริงๆ 555 คือถ้าไม่ใช่นิยายแฟนตาซี กูคิดว่าเป็นพนักงานกินเงินเดือนสืบคดีมันก็คงน่าเบื่อประมาณนี้มั้ง เลยอ่านเพลิน แต่ไม่ถึงกับวางไม่ลงว่ะ และไม่รีบอ่านด้วย
กูอ่านแล้วคิดว่าที่มีแต่คนชมคือมันถือเป็นนิยายน้ำดี แต่สนุกมั้ยอีกเรื่องนึง แล้วแต่คน
ky เพื่อนโม่ง ช่วงนี้กูอยากอ่านนิยายแฟนตาซีแบบที่ไม่ใช่ระบบ แนะนำกูหน่อย เรื่องที่กูชอบมี hard mode npc กับเพื่อนรักฯ ช่วยกูหน่อย กูหิวโหยมาก แล้วถ้ามีเมะยันมาแนะนำด้วยกูจะยิ่งดีใจ
เพื่อนโม่งกูชอบแนวไพร์แบบนิยายตะวันตกที่นายเอกแมนๆ ไม่บอบบางแบบนิยายญีปุ่นหรือนายเอกอ้อนแอ้นสวยใครก็จีบแบบคนไทยบางส่วน เพื่อนโม่งพอจะมีนิยายแนะนำกูไหม คือขอนายเอกหล่อๆ แมนๆ เป็นผู้ชายไม่โดนเสียบแล้วผันตัวเป็นผู้หญิงวัยท้อง
>>372 เมะยันลองดูจาก 2 มู้ก่อนนะถ้าเพื่อนโม่งไม่ใช่คนที่เคยถามๆ มาก่อนก็น่าจะมีคำตอบเยอะมาก
ป.ล. ไม่ได้ว่าใครนะ แต่ว่าทำไมมีแต่โม่งมาถามหาเมะยันทุกมู้เลยว้า ลองย้อนไปอ่านมู้เก่าๆ หรือดูหิ้งกันบ้างในนั้นมีข้อมูลเยอะ เพื่อนที่ทำหิ้งเขาใส่พวกรีวิวไว้เยอะมากถ้าขยันหาจะเจอนิยายเยอะแยะ ยกเว้นพวกหวีดๆ หรือแนะนำแต่ไม่ใส่รายละเอียดที่กลุ่มหิ้งจะข้ามๆ ไม่ยัดลงฟอร์ม
ม้ามืดของเราสำหรับงานหนังสือคือถนนเยียนไต้เสียหมายเลข 10 ไม่ค่อยมีนีวิวแต่รออ่านมานาน จัดเองแบบไม่สนใคร อ่านแล้วชอบนะฟิลกู๊ดด้วยน่ารักด้วย
นิยายมันไหลเอื่อยตามนิสัยนายเอกอ่ะมึง ถ้าเอาความหวือหวาระทึกนี่เฉยๆ แต่กูทนอ่านได้เพราะเอาใจช่วยพระเอกนายเอก วังกงกง กับเรื่องรัชทายาท แล้วก็รอดูความฉิบหายของตัวละครอื่นว่าจะจบยังไง
แต่เกี๊ยวแม่งน่ากินจริง
ทำไมก่อนซื้อหนังสือมึงไม่อ่านตัวอย่างกั๊นอย่างeveryรัชศกตัวอย่างแม่งปาไปครึ่งเล่มเลยนะ สองร้อยก็เงินมึงอ่านตัวอย่างกันก่อนด้ายป่ด
ส่วนกูชอบsolถือเป็นนิยายน้ำดีและน้องถังเกี๊ยวน่ารักลื่นไหลมั่ก
>>374 กูว่าคนเดิมนะ ครั้งก่อนก็ไม่มีใครตอบเขา โจทย์ยากไป กูตอบไม่ได้ 555
แวมไพร์ที่นึกออกมี t3crow, charm online
นายเอกไม่สาว : เพียงฝุ่นธุลี, อะไรอีกวะ เริ่มนึกไม่ออก
เมะยันกูนึกออกแต่แนวระบบ
ส่วนอินเตอร์เซคระหว่าง แวมไพร์∩เคะไม่สาว∩เมะยัน = ∅ กูไร้สามารถค่ะเอกภพสัมพัทธ์กูไม่ครอบคลุม
เมะยันดูเป็นที่ต้องการนะ เรื่องที่เด่นๆมันมีน้อยว่ะ กูเห็นคนมาถามหาเมะยันสามมู้แล้ว แต่คำตอบมันน้อยจริงๆ กูเข้าใจนะ อยากหาอ่านมากกว่านี้ แต่มันไม่มี
จ้างแพคกิ้ง10คน....ท่าทางงานจะใหญ่จริงว่ะ5555
มึง กูเจ็บปวดเหลือเกิน...กูโดนพ่อน้องต้วนหลิ่งตกไปอย่างไม่รู้ตัว
.
.
.
.
.
.
ส่วนคนที่(กูคิดว่าเป็นพระเอก) แม่งเหมือน ตปก ปลายแถว เขาใช่จริงๆเหรอวะ แต่น้องต้วนดูชอบซบกล้ามหน้าอกเวลานอน....เขาอาจจะมีกล้ามหน้าอกที่ดีมาก...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
กูอ่านราชันฯเพอ่งจบ เล่ม2ออกพรุ่งนี้เลยได้มั้ย แค่เล่มแรกแม่งก็พูดกันแต่ มีคนทรยศจนกูงงไปหมดว่าอาจจะเป็นใจกูเองที่ทรยศ อวยไช่เหยียนนี่ผิดมากมั้ย...
จากใจที่กูเป็นนักเขียนคนหนึ่งนะเพื่อนโม่งบางทีกูก็หมดกำลังใจกลางทางวะเวลาคนอ่านไม่มาเม้ม จนกูเลิกเขียนตอนนี้กูเลิกถาวรแล้วมาเสพอย่างเดียว หรือไม่มีคนอ่าน ดังนั้นถึงจะไม่จบยังไงก็ก็จะไปเม้มวะ เพื่อให้กำลังใจหวังว่าเขาจะยังอยู่
เม้ม? สำนวนคุ้นๆ
>>389 คนอ่านไม่เมนต์แล้ว นข หมดกำลังใจ อันนี้กูไม่แปลกใจ แต่หลายเรื่องคนอ่านเยอะเมนต์เยอะ แต่นข ก็ไม่มาต่อ ทำไมแบบนี้ แต่หลายคนที่เขากลับมาแต่งต่อส่วนใหญ่ก็บอกว่าไม่มีเวลาจริงๆ (กูเหมือนถามเอง ตอบเอง 555) สำหรับกูยิ่งเวลามีคนอ่านเยอะ เมนต์เยอะ กูยิ่งมี กลจ อยากแต่งต่อให้ลงไวๆ
>>390 กอดมึงงงงง คือมึงพ่อน้องอะ โคตรของโคตรงานดี กูเจ็บมาก กูพยายามไม่รักใครในเรื่องนี้ แต่ผู้งานดีจริงๆเล่ม 1 งานดีมาก ยกเว้น (คนที่กูคิดว่าเป็นพระเอก)
.
.
.
.
.
.
ตอนใกล้จะจบแบบกูปวดใจมากอะมึง ตอนที่พ่อน้องต้วนเข้าไปหาน้อง แล้วก็เรียก บุตรข้า บุตรข้า จุดจบแบบ....แม่งเง้ยยย กูนี่ร้องไหจนจบเรื่อง น้องต่วนก็คิดแต่’ท่านพ่อรอข้าอยู่ ข้าต้องรอด เขาต้องหาข้าแน่’ กูแบบ เจ็บปวดอะมึง
.
.
.
.
.
.
.
.
แต่ตับกูแข็งแรงคิดว่าเดดไลน์งานอาจช่วยให้กูหายเจ็บปวดได้
กู 393 ตะกี้มือไวไปหน่อย กูตามเรื่องนึงในฟิกชั่นลอค เรื่องในภวังค์ กูชอบโทนแบบนี้
แล้วเค้าก็ไม่ต่ออีกเลย กูค้างหนักมาก ไปส่องทวิตเขา กูก็ได้แต่เศร้า นข ดูเหมือนจะไม่มาต่ออีกเร็วๆ นี้เพราะมีหลายอย่างที่อยากทำก่อน
กูจิครายยยย คร๊าย ครายยย
>>400 >>402 เรา >>374 ไม่ได้เกรี้ยวกราดใส่เพื่อนโม่งนะอย่าเข้าใจผิด บอกแล้วว่าไม่ได้ว่าใครแต่ถ้าถามครั้งแรกลองส่องดูในหิ้งก่อนน้า เพื่อนโม่งที่ส่องแล้วไม่มีที่หาอยู่อันนี้โจทย์ยากแล้วละ เมะยันที่อ่านสนุกๆ แล้วตอบโจทย์ที่ถามมามันมีไม่เยอะหรอก ส่วนใหญ่เจอแต่แบบยันแต่เห้หนักจนไม่อยากจะแนะนำให้เสียเวลาไปกดอ่าน อีกอย่างอย่างเราไม่ชอบแนวยัน อ่านได้แต่ไม่ชอบก็จะนึกไม่ออกถ้าจะให้แนะนำ เลยเงียบๆ กันไป ถ้าให้แนะนำแนวอบอุ่นรักมั่นคง โนมือที่สาม โนการนอกใจ โนข่มขืน ยังบอกได้เยอะเพราะเราชอบแนวนั้น รอเพื่อนโม่งคนต่อไปที่ชอบแนวยันเหมือนกันแล้วกันนะ
กูถามบ้าง อยากได้แนวร้ายกับคนทั้งโลกแต่ดีกับเธอคนเดียว เพื่อนโม่งมีแนะนำมั้ย แนวไหนก็ได้ กูอ่านได้ตั้งแต่กำลังภายในยันไซไฟอวกาศ ยกเว้นแนวมหาลัยอย่างเดียวที่ไม่อ่าน
เพื่อนโม่งที่รัก กูขอสปอยรัชศกตอนจบหน่อย บางจุดกูยังสงสัย ไม่ก็อาจเบลอๆเผลออ่านข้ามไปบ้างง่ะ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
1. คนสนิทวังกงกงที่ชื่อติงหรงอะไรนั่นที่เป็นหัวหน้าสาขาลัทธิบัวขาวสาขานึง สุดท้ายตามหาตัวเจอหรือเปล่า
2. มีตอนนึงที่บรรยายความคิดจักรพรรดิว่า ‘วั่นเจินเอ๋อร์ในวัยไม่ถึงยี่สิบเป็นช่วงที่สวยงามที่สุดในชีวิต ผิวนวลเหมือนน้ำนมวัว จวบจนวันนี้จักรพรรดิยังทรงจำได้’ แต่เท่าที่กูจำได้ จักรพรรดิเด็กกว่าวั่นกุ้ยเฟย 19 ปีไม่ใช่เหรอ ตอนนั้นจักรพรรดิก็อายุแค่ประมาณ 1 ขวบสิ จำได้ขนาดนั้นเลยรึนั่น
3. เซียวอู่นางออกแนวผู้หญิงลั้นลา สุดท้ายเข้าอครสพ.ไปก็ไม่ได้ลงปักหลักฐานชีวิตคู่กับใครใช่มะ กูชอบนางอะ แสดงละครเก่งดี555
4. สรุปคสพ.ของวังกงกงกับถังฟั่น ตอนแรกแค่คนหาผลประโยชน์ แต่ปัจจุบันนี้ก็ถือว่าเป็นเพื่อน(ปกติ)กันแล้วใช่มั้ยวะ บางทีกูก็ไม่เข้าใจคสพ.สองคนนี้ คนนึงดูยอมๆ คนนึงปากร้ายแต่ก็ดูซึนๆ
5. วังกงกงไปได้ยินชื่อเล่นถังฟั่นจากไหน พี่สุยบอกเหรอ...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
>>409 The Reader and Protagonist Definitely Have to Be in True Love มี lc แล้ว เรื่องนี้คือตอนแรกๆพระเอกก็ดีแหละ แต่คงเพราะโดนทรยศหักหลังมาตลอดก็เลยเข้าสู่ด้านมืด (อันนี้นายเอกมีส่วนแบบอ้อมๆ) ขนาดตอนนายเอกเข้ามาในโลกนิยายครั้งแรก ช่วยชีวิตพระเอกไว้ นังยังใช้นายเอกเป็นหนูทดลองคำสาปสารพัด โคตรน่าสงสาร 55555 แต่คือไม่ว่าจะเจอเรื่องอะไรนายเอกก็ไม่ไปไหนอ่ะ จากที่นายเอกเคยบอกว่าจะให้พระเอกใช้เป็นเครื่องมือยังไงก็ได้ แต่ดันกลายเป็นว่านายเอกคือคนที่พระเอกยึดไว้เป็นของสำคัญ เป็นโลกทั้งใบของเขา ต่อให้ต้องทำลายโลกทั้งหมดเพื่อมีเขาอยู่ก็จะทำ
วายไทยเมะยันไม่ค่อยเยอะหรอ ค้นแนวระบบในดดดูน่าจะมีเมะยันเยอะนะแก กูเห็นคนชอบแต่งอ่ะ แต่ที่ไม่ค่อยแนะนำเพิ่มเพราะยันเห้ๆแบบเม้นบนป่ะ ยันไม่อร่อย ถถถถถถถถถ
กูขอบ่นลอยๆหน่อย จะลบเรื่องวันนี้แล้วน้าาาา แต่ยังไม่อัพตอนจบเลยยยยย กูควรเปย์มั้ย คือถ้ามาอัพแบบชม.นึงแล้วลบเลยนี่น่าเกลียดนะมึง
ไม่รู้สิสำหรับนี่ไปสุดได้หมดอะ ยันกักขังหน่วงเหนี่ยวเพื่อให้อยู่ด้วยกัน หรือจะบิดเบี้ยวไปเลยก็ได้รับได้หมดไม่แบน ขอแค่อ่านแล้วคลิกก็พอ
กูชอบหนุ่มยันเเบบกูยันเเตกใส่ทุกคน มนุษย์ทุกตัวบนโลกคือศัตรู เเต่พออยู่ต่อหน้านายเอกจะกลายเป็นหมาน้อยเชื่องๆอ่ะ เเค่นายเอกทำท่าโกรธใส่ก็งอยเเล้ว เเต่หาเเนวนี้ไม่ค่อยได้เลย เเต่งเองเเม่ง
ขี้หึงขี้หวงแบบไม่ทำร้ายร่างกายจิตใจมีเยอะแยะไปในโรมานซ์ตวต พล็อตตบจูบพิศาล bodice ripper หมดไปจากฝั่งนั้นแล้วตั้งแต่ยุค 90
ถ้ายัน = abusive relationship ก็แล้วไป อย่างนั้นข่มขืนได้ตัดนิ้วเชือดคออะไรก็ได้หมด
หรือความจริงกูจะชอบabusive relationshipวะ แต่อ่านหลายเรื่องแล้วก็ไม่ถูกจริตเลย
เผื่อใครสนใจ กดอีบุ๊กโลด https://www.goodreads.com/list/show/15674.Gay_Romance_With_Crazy_Jealous_Partner_s
>>432 กูแปะแบบนี้จะขึ้นมั้ยวะ
>>>/801/6163/826/
>>411
.
.
.
.
.
.
.
.
มาๆปูตอบเอง ตอนจบมันสรุปย่อเกิ๊น
1.หายไปไม่กล่าวถึงอีกเลย ใจความหลักคือโค่นเหลียนฟังที่เป็นสายลัทธิบัวขาวในวังได้แล้ว ตัวยิบย่อยก็จัดการไปทำไรไม่ได้อีกแล้ว
2. กูจำได้ว่าเด็กกว่า16ปีนะ แน่ๆไม่ถึง19
3. ไม่ลงเอยกับใคร แต่หลังเนื้อเรื่องงามล่มเมืองขนาดนั้นยังไงก็น่าจะมีว่ะ กับอี้ชิงกูว่าก็มีสิทธินะไม่ก็พวกองค์รักษ์เสื้อแพรสายบู๊กูว่าเหมาะดี
4. ถือว่าเป็นเพื่อนสนิทเลยสำหรับกู วงจื๋อเคารพเหมาเหมาด้วยแต่ปากหนักให้ตายจนหัวหงอกก็ไม่พูดง่ายๆ55555555
5. กูว่าได้ยินจากตอนปลอมตัวไปหาที่บ้านสกุลเฮ่อ น่าจะแอบได้ยินพี่สาวเรียกแล้วเอามาล้อ พี่สุยถึงได้ขึ้นว่าทำไมมึงก็รู้งี้ กูเดาาา
.
.
.
.
.
.
.
.
ky กุมาหวีดหนึ่งคำมั่นตอนนี้ทันไหม พอดีเพิ่งอ่านจบ 555555
กุอยากอ่านคู่พี่ชายพระเอกอีกวะ แค่ตอนเดียวไม่พอจริงๆ
ชอบความที่พูดคุยกันแล้วไปถึงเรื่องที่เกี่ยวจิ่งเฉิน กู้ไหวชิงจะสนใจอย่างออกนอกหน้านอกตาเลยทีเดียว
อะไรที่ทำให้กู้ไหวชิงชอบจิ่งเฉินได้ขนาดนี้วะ
แล้วปฐมกษัตริย์นี่แอบคิดอะไรกับไหวหนานอ๋องคนแรกด้วยใช่ไหมเนี่ย
มึง ตัดสินคนจากหน้าตา ดีจริงๆว่ะ ตอนแรกกูเห็นหนังสือหนาชิบหาย รู้สึกท้อนิดหน่อย แต่อ่านไปจริงๆกลับติดจนวางไม่ลง นี่อ่านไปได้เกินครึ่งละ กูขอหวีดท่านห้าเฉินหน่อย โอ้ย ละมุนอะไรเบอร์นี้วะ เวลาอยู่กับเฉียนเฉียนนี่ให้ความรู้สึกอบอุ่นมาก มันฟุ้งไปหมด ฮีลใจได้ดีเกินคาด
ปล. เรื่องนี้มันกี่เล่มจบนะ กูไม่อยากค้างนานว่ะ
>>319 กูอยากให้มีเหมือนกันมึง เอาตามจริงก็อยากรู้คู่จงเสียนกับเสียวจันด้วย เหมือนคนเขียนเขาเปิดมาเพื่อให้มีเล่มต่ออะ แต่ไม่รู้ว่ามีหรือเปล่า แต่เรื่องนี้กูชอบพี่ติงมาก เจ็บก็เจ็บให้มันสุดทีเดียว จากนั้นจึงจำไว้เป็นบทเรียน กูชอบในความเด็ดเดี่ยวของนางอะ ส่วนพระเอกนี่กูหมั่นไส้เบอร์สิบ
Ky มึงว่าประธานนกดำเนินเรื่องช้าป่ะ
ตัดสินคนจากหน้าตาฯ ดีจริง ๆ ฮีลจิตใจมาก อ่านแล้วมีความสุข
มีเรื่องไหนอ่านชิลๆฟินๆแบบเรื่องหนึ่งคำมั่นอีกมั้ยวะ รบกวนแนะนำกูที
ในบรรดาวายแปลนะ กูชอบอ่านนะมี ววฮซ /สนมกำมะลอ / หนึ่งมั่น /ประธาน มันเบาๆดี พลอตไม่หนักดี
Ky เวลามึงเอานิยายห่อปกใส่บ็อก มันแน่นมั้ยอ่ะมึง นี่กูห่อเองนะไม่ได้ใช้ปกสำเร็จรูปเพราะขอบมันเกิน
กล่องหนึ่งคำมั่นแม่งบวมเป่งเลย กูกำลังห่อรัชศกอยู่ เริ่มหวั่นๆกลัวกล่องระเบิด
กูซื้อ อชอปล กับ ทาสจ้าว ของฝูมาจากการสปอยของทุกคนและทุกที่ที่กูอยู่ มีแต่คนบองมันต้องมี และต้องเก็บขึ้นหิ้ง กูพึ่งมีโอกาสได้อ่าน กูอ่านสองเรื่องนี้ต่อกัน กูก็พอรู้รสนิยมของ จขสนพ ที่ซื้อมาล่ะ แต่กูไม่ชอบว่ะ สำหรับกู อชอปล ทุกอย่างดีแต่กูว่าเขาวางอารมณ์ไม่สุดว่า แบบอ่านๆอยู่มันคือจุดพีคอารมณ์แล้วแต่เหมือนโดนตัดเฉยเลยกูก็อ้าว...กูนี่อารมณ์ค้างเลย ส่วน ทาสจ้าว กูพึ่งอ่านแต่ ทาสหัวใจ กูปวดหัวมากกูไม่เคยอ่านนิยายอะไรปวดหัวแบบนี้มาก่อน กูเคยเห็นโม่คนหนึ่งบองว่านายเอกใน สนมกำมะลอ ไม่รู้จักกาลเทศะกูอยากให้มาอ่านเรื่องนี้ว่ะ สำหรับกูคือนายเอกยิ่งกว่าไม่รู้จักกาลเทศะอีก ตอนนี้กูกำลังฟื้นกำลังภายในเพื่อจะอ่าน จ้าวหัวใจต่อให้จบ กูรู้คนชอบเยอะแต่กูคงไม่ไหว
อชอปล กูอ่านเเค่เล่มหนึ่งกุก็ชอบนะเเต่กุไม่อ่านต่อ
อชอปล ดูชอบเล่มหนึ่งมาก สองเล่มหลังไม่ชอบ แต่เบ่มหนึ่งมีพลังมากจนเป็นเรื่องเดียวที่กูไม่ขายของฝู
เห็นเพื่อนโม่งคุยกันเรื่องนิยายวายแปลจีนแล้วอยากลองอ่านบ้างอ่ะ มีเรื่องไหนบ้างที่ตัวเอกไม่มีนอกกายนอกใจ แฮปปี้เอนดิ้ง ตัวเลือกยากไปไหมอ่ะ เราสายสุขนิยม ตอนนี้กำลังเล็งรัชศกอยู่ คิดว่าน่าจะโอ
ถ้ามึงไม่เกริ่นว่าจะเอาสายสุขนิยมหรือว่าสายสุขนิยมไม่มากเพราะเนื้อเรื่องเข้มข้น มีการชิงบัลลังก์ มีการฆ่าฟัน แต่รักเดียวใจเดียวแน่นอน กูจะแนะนำอชอปลที่พวกบนๆ เขาพูดกันอยู่นั่นแหละ
พระเอกมันไม่เอาใครเลยไม่ว่าชายหญิง ทั้งชีวิตจะมีแต่จางผิงคนเดียว สนมยังไม่มีเลย เล่มพิเศษมีสาวมาอ่อย สาวคนที่ว่าเนี่ยก็ยังได้จางผิงช่วยชีวิตไว้ (จากเงื้อมมือคนที่นางกำลังอ่อยเอง) คือฮีไม่เอาใครเลยขนาดนั้นแหละ เอ... พูดถึงเนื้อหานี้กูควรใส่จุดไหมนะ แต่ไม่ใช่ฉากสำคัญ คงไม่มั้ง
จบแฮปปี้ล้านเปอร์เซ็นต์
หรือ
WWTB
อันนี้คนแต่งเดียวกัน พระเอกมันก็ไม่เอาใครเลยเหมือนกัน มีสาวมาเปิดกระโปรง (ย้ำ กูบอกว่าเปิดกระโปรง ตรงตัวเป๊ะ) ต่อหน้าตอนฮีถูกจับฉีดยาให้ฮีท ฮียังไล่พวกนั้นกระเจิง ควานหาแต่อุเคะคนเดียว แต่ เอ่อ มันไม่ใช่ฉากโรแมนติคหรอกนะ
ทั้งสองเรื่องไม่ใช่สายรักเมียหลงเมีย (อันที่จริง เอ่อ อชอปล หลงอยู่นะ โคตรหลงเลย แต่อย่าหวังว่ามันจะละมุนขนาดนั้น) กูก็บอกมึงไปตามตรงเนี่ยแหละ กลัวมึงสายละมุนแล้วไปอ่านตามกูแนะแล้วจะมาบ่นกันทีหลัง ส่วนใหญ่แล้วทั้งสองคู่พออยู่ด้วยกันมันตีๆ กันดีๆ กันนั่นแหละ (ไม่ใช่ตีแบบทะเลาะดราม่าเคล้าน้ำตานะ คือเหมือนเด็กง้องแง้งอ่ะ)
เมะสายเอาแต่ใจทั้งคู่ ไม่ค่อยเอาใจคนรัก แต่ค่อนข้างยึดติดนิดหน่อยคือมันไม่เอาใครเลยอย่างที่เคยกล่าวไว้ แทนที่จะเรียกว่ารักเมียกลัวเมีย เรียกว่ารักเมียหวงเมียดีกว่า โคตรขี้หวงทั้งคู่
แต่ เฮ้อ ชั่งใจตอนเม้นท์ชิบเป๋งเลยว่ะ กูกลัวคำว่าสุขนิยมของมึงมาก กูไม่แน่ใจว่ามึงหมายถึงอะไรแฮะ ถ้าหมายถึงเมะละมุนเทิดทูนเมีย ไม่ สองเรื่องนี้ไม่ใช่ ข้ามไปเลย
อีกเรื่อง อันนี้ไม่รู้ว่าตรงตามคำว่าสุขนิยม (ที่กูไม่แน่ใจว่ามึงหมายถึงสุขนิยมแบบไหน แต่ถ้าหมายถึงเมะละมุนล่ะก็ใช่) เพราะเมะละมุนมาก
หนึ่งคำมั่นฯ
เมะเกิดใหม่ ชาติก่อนไม่ค่อยดีกับเคะ แต่เคะฮีอยู่กับนางตราบวันสุดท้ายของชีวิต นางเลยซึ้งมาก พอได้เกิดใหม่ (ในร่างเดิม ชาติเดิม คือย้อนเวลานั่นแหละ) นางเลยเอาใจเคะทุกอย่าง เคะต้องการอะไรประเคนให้หมด รักที่สุด เทิดทูนที่สุด
กูว่าเรื่องนี้เหมาะกับมึงมาก แนะนำที่สุด
หนึ่งคำมั่นฯ สำหรับกูโคตรน่าเบื่อเลยนะ ทุกสิ่งอย่างในชีวิตของพระนางมันเหมือน กดเริ่มเกมใหม่ให้กลายเป็น Easy Mode ไม่มีอะไรต้องลุ้นเลยว่ะ
หลายๆอย่างในเรื่องมันก็ไม่สมเหตุสมผลเลย ให้กูอุทาน"แบบนี้ก็ได้เหรอว่ะ"อยู่บ่อยๆ
มรั่ยยยยย กูมาค้านพวกข้างบน สายสุขนิยมอย่าอ่านองค์ชายอัปลักษณ์ หนีไปปป!
ถ้าบอกสุขนิยมแล้วแนะนำเรื่องนี้มา กูโกรธพอๆกับตอนที่โม่งแนะกูไปอ่านเพราะเขาคือพ่อเลี้ยงแล้วบอกนิยายตลกขบขันเลยนะมึงงงง /สัด พูดแล้วแค้น โม่งตอนนั้นยังอยู่มั้ย
เรื่องฮองเฮาองค์ใหม่ยังเคลียร์ง่ายเลยมึง
แนะต่อจาก >>484
ประธานนก
อันนี้กูไม่รู้ว่าเป็นยังไงเพราะยังไม่เคยอ่าน
แต่กล่าวโดยรวมจากที่คนเขาพูดกันคือพระเอกหลังจากผ่านตอนแรกไปแล้วน่าจะกลายเป็นสมาชิกสมาคมคนกลัวเมีย อาจไม่สุขนิยมนิดหน่อยตรงนั้น แต่หลังจากนั้นน่าจะสุขอยู่ เพราะจากที่กูเข้าใจ มันคือนิยายที่เมะพยายามงอนง้อเอาใจเคะ น่าจะละมุนอยู่นะ (รอคนยืนยันอีกทีล่ะกัน)
คือกูไม่รู้ว่าสุขนิยมของมึงเป็นยังไง แต่เรื่องประธานนกเนี่ยน่าจะสายเบาสมอง ฝากไว้ให้ลองหารีวิวอ่านก่อนซื้ออีกเรื่องล่ะกัน แต่เรื่องนี้กูไม่รู้ว่าจะถูกใจมึงไหม เพราะยังไม่เคยอ่าน แต่คนเขาบอกว่าไม่ใช่นิยายดราม่าว่ะ
อันนี้ก็จริงนะ ถ้าหมายถึงสุขนิยมแบบเบาสมอง อชอปล ไม่ค่อยเบา WWTB กูไม่รู้หนักไหมสำหรับสายสุขนิยม แต่เบากว่า องค์ชายฯ
ขอเตือนว่า อชอปล มันมีชิงบัลลังก์เลือดสาดนะ แต่เรื่องรักเดียวใจเดียว อันนี้แน่นอน ส่วน WWTB มีองค์กรที่ตามล่าตัวพระเอกอยู่ ก็ไม่รู้ว่าสุขนิยมไหมเช่นกัน
เอาเป็นว่าชัวร์ไว้ก่อน >>479 มึงเชื่อกู ลองหนึ่งคำมั่นฯ อันนี้กูแน่ใจว่าต้องสุขนิยมแน่นอน ทั้งเรื่องปราศจากดราม่าอย่างแท้จริง
วันๆ ทำตัวเป็นลูกหมางุ้งงิ้งกับเมียคนเดียว
เดี๋ยว สรุปว่าอะไรคือสุขนิยมวะ ในจำกัดความคนถามด้วยนะมึง สุขนิยมแต่ละคนอาจไม่เท่ากันก็ได้
กูเล่นแบบอีซีโหมดแนะหนึ่งคำมั่นแบบสุดตัวไปเลยเพราะคงเอากลับมาด่ากูทีหลังไม่ได้แน่ (เว้นแต่มึงไม่ชอบเนื้อเรื่องเอง แต่มันสุขจริงๆ นะ คือทั้งเรื่องไม่มีอะไรทุกข์เลย กูเลยคิดว่าน่าจะใช่)
>>490 กูสงสัยด้วย สุขนิยมคืออะไร จะแบบเบาๆใสๆไร้ดราม่าแล้วตบด้วยแฮปปี้เอนด์ หรือระหว่างทางจะผ่านอะไรก็ช่างแต่แฮปปี้เอนด์ก็คือสุขนิยม
ส่วนพ่อเลี้ยงที่ข้างบนว่ากูเห็นด้วยว่ามันไม่ใช่นิยายตลก แต่ที่เขาโฆษณาแบบนั้นคงเพราะจิกกัดนิยายตัวเองป่ะวะ บอกไม่ถูกแต่คล้ายๆแบบนั้น
สนมกำมะลอไงมึงสุขนิยม
สำหรับกู นิยายที่มีฉากเซ็กไม่เต็มใจไม่สามารถจัดไว้หมวดสุขนิยมได้ ซึ่งองค์ชายอัปลักษณ์เป็นหนึ่งในนั้น กูไม่รู้สึกว่าพล็อตมันหนักอะไรนะ จะรันทดพ่อตายแม่ยายสิ้นขูดไส้เดือนกินก็ได้ แต่ประเด็นนี้อ่อนไหวมากสำหรับกู กูต้องการเซ็กที่เป็นการร่วมรัก นี่ไม่ใช่ จะบอกว่าเดรัจฉานติดสัดก็แรงไป แต่พฤติกรรมประมาณนี้กูเถียงสุดใจว่าไม่ใช่สุขนิยมเด็ดขาด
>>491 ตอนนั้นเป็นมุขตลกในโม่งน่ะ ที่พากันมารีวิวว่าขำกลิ้ง ฮาขี้แตกขี้แตน กูเป็นหนึ่งในเหยื่อครั้งนั้น...
อชอปลมันสุขนิยมนะสำหรับกู ระหว่างทางมันเลือดสาดก็จริง แต่มันไม่ใช่เลือดตัวเอก หรือถ้ามีก็แผลเท่าแมวข่วนจากเหตุการณ์ให้เห็นการพัฒนาของตลค
อย่าง this time นี่สุขนิยมไหมวะ พวกซูๆ
สุขนิยมก็พวกฟีลกู้ดทั่วไปปะวะ อาจจะแนว sol หรือพวกเบาสมองตั่งต่างเงี้ย สุขนิยม พวกอชอปล จะนับยังไงก็ไม่สุขนิยมว่ะ แค่เป็น HE เฉยๆ โทนเรื่องแม่งเป็นดราม่าผสมมุกตลกแบบเสียดสีอยู่แล้วอะ
ตกลงมาตรฐานสุขนิยมนี่วัดยังไงวะ
ต้องละมุนไม่ทุกข์ทั้งเรื่องเลยเหรอ สไตล์นี้กูอ่านไม่รอดว่ะ เอียนเกิน ชอบให้มีดราม่าสอดแทรกบ้าง อร่อยดี
สุขนิยมสำหรับกูคือมีดราม่าได้ แต่เป็นดราม่าที่ไม่มาก ไม่กระเทือนเนื้อเรื่องเยอะและไม่มีประเด็นอะไรที่แม่งtrigggerคนอ่านไว้ง่ายๆ อชปลนี่กูไม่นับเพราะมีrape
ถ้ามาจากสายวายไทยกูจะเข้าใจว่าสุขนิยมคือฟีลกู๊ดเบาๆรักกันมุ้งมิ้ง
ส่วนกูสายนิยายแปลแอ๊งๆแต่ไม่แบดเอนด์ ไม่แนะนำดีกว่า แต่แน่ๆกูติ่งอี้เหรินเป่ยงานแม่มึงไม่ใช่สายสุขนิยมเว่ยเม้นบ๊นน
หลังจบหมวดสุขนิยมมาแนะนำความแอ๊งเพิ่มให้กูที
Ky มึงกุจะซื้อนิยายเรื่องไหนดีว่ะมี
-ถนนเยียนไต้
-เซบาสเตียน
-timimg
คือกุอยากได้ทั้งสามเรื่องเลยเว้ยเเต่ตังกุมีพอซื้อเเค่เรื่องเดียว กุอ่านเเนวๆตัวร้ายอย่างข้าว่ะ
timimg โรมานซ์หวานๆ ครอบครัวอบอุ่น อ่านชิลๆฮอตๆ เซบาสเตียน แฟนตาซีนำ ครอบครัวแสบๆคันๆ ฮอตพอกันกูว่า ต้องใช้ความตั้งใจในการอ่านมากกว่า ถนนเยียนไต้กูยังดองอยู่
>>506 เชียร์ถนนเยียนฯ เรื่องแบบบ้านๆ คุยกันไปกันมาถูกคอ เฮฮา เริ่มสนิท เริ่มสนใจ แต่พอเริ่มมีปัญหานี่มันดูเป็นเรื่องเบสิคเรียบง่ายแต่เป็นไปได้อย่างแรงในความสัมพันธ์ แต่จบง่ายไปหน่อย
เซบาสเตียน ชอบพวกมุกตลก บทสนทนา แต่เดินเรื่องฉับๆๆ หลายๆ อย่างไม่ค่อยเคลียร์
ไทมิงยังอยู๋ในกองดอง
>>506 รีวิวได้แค่เซบาสเตียนอย่างเดียวว่ะ ที่กูชอบสุดในเรื่องที่บรรยากาศระหว่างครอบครัวอะ ชอบความจิกกัดที่เหมือนจะเกลียดกันแต่จริงๆ แม่งโคตรรักกัน พาร์ทความรักก็ โอเคนะ แต่กูรู้สึกว่าความสัมพันธ์ตัวละครมันขยับไปค่อนข้างไว กูไม่ค่อยอิน แต่เอนซีก็แซ่บอยู่ ส่วนพาร์ทแฟนตาซีของเรื่องตอนท้ายๆ เหมือนมันเร่งนิดหน่อยอะ รวมๆ คือดี แต่ต้องตั้งสติเวลาอ่าน
พ่อจอมมาแล้วโว้ยยนยนนสยยยยยย
ทะเลเมฆขังใจ เล่มสุดท้ายของซีรีย์ลำนำราตรีภิรมย์
ดราม่าปวดตับสัสๆ กูร้องไห้จนปวดหัวเลย แม่งเอ้ย ปกติกูไม่ชอบอ่านสายนี้เพราะกูสายสุขนิยมแต่ดันชอบเล่มแรกสุดเลยต้องตามเก็บมาเรื่อยๆ เล่ม 2 กับ 3 ออกแนวเฉยๆไม่ค่อยดราม่ามาก แต่เล่มนี้คือสุดๆจริงๆ
*หมายเหตุควรระวัง นิยายมีฉากข่มขืนต่อหน้าคนอื่น*
จากนี้สปอยละเอียด
.
.
.
.
.
เรื่องดำเนินทางด้านฟางเซี่ยวจาย (เคะ) ตอนออกค้าขายทางเรือแล้วโดนโจรสลัดปล้นเรือแตก ตัวเองความจำเสื่อมถูกอาของเยี่ยชิงอวิ๋น (เมะ) ที่สติไม่ดีเนื่องจากคิดถึงอิ่นเฟิง (ลูก) เลยจับมาเป็นลูกแทน เมะดีกับเคะมากคอยดูแลรักษา เคะเองก็ชอบเมะแต่เนื่องจากจำอะไรไม่ได้แล้วก็รู้สึกไม่ดีตอนที่รู้ว่าเมะชอบเป็นโจรสลัดออกปล้นด้วยแม้ว่าเมะยืนยันจะปล้นเฉพาะพวกคนไม่ดีก็เหอะ ซั่งกวนเพื่อนเมะสมัยเด็กแอบบอกความลับอย่างนึงว่าเมะชอบอิ่นเฟิงญาติตัวเองและมองเคะเป็นตัวแทน หากว่าเคะไม่ใช่อิ่นเฟิงแล้วเมะก็คงจะมองไม่เหมือนเดิม
ทางเคะที่เริ่มชอบเมะแล้วก็แอบระแวงแม้ตัวเองจะจำเรื่องรางทั้งหมดได้ในที่สุดและสงสัยว่าที่ตัวเองถูกปล้นจนกลายมาเป็นอย่างนี้เพราะกลุ่มโจรสลัดของเมะแต่เพราะตอนนั้นชอบเมะก็เลยยังแกล้งทำว่าจำอะไรไม่ได้และอยู่ด้วยกันมาเรื่อยๆ (ยังไม่เคยมีอะไรกันนะ)
จนวันนึงเคะไปค้นสมบัติที่ปล้นมาได้แล้วขอของที่เป็นของตระกูลตนเองแต่เมะก็ยังยืนยันว่าตนปล้นแต่พ่อค้าไม่ดี เคะจึงหลุดปากบอกไปว่าตัวเองจำเรื่องราวทั้งหมดได้แล้วแต่ไม่ยอมบอกว่าตัวเองเป็นใคร เมะด้วยความที่กลัวว่าอีกฝ่ายจะตีจากเลยจับขังเอาไว้ (ยังไม่มีอะไรกันเหมือนเดิม) ระหว่างนั้นซั่งกวนก็แอบเป่าหูเคะอยู่เรื่อยๆจนเคะเสียใจว่าที่จริงแล้วเมะมองตัวเองเป็นตัวแทนอิ่นเฟิงมาโดยตลอด เคะอยากกลับบ้านซั่งกวนก็ช่วยแต่บอกให้เคะแอบไปขโมยกล่องนึงมาให้ เมะก็รีบออกตามหาไปเจอว่าเคะอยู่บนเรืออิ่นเฟิงพอดี แล้วปรากฏว่าของในกล่องคือแผนที่น่านน้ำที่ใครถือครองจะได้เป็นเจ้านาวา เมะถามว่าใครสั่งให้ขโมยมาแต่เคะไม่ยอมตอบ เมะก็เข้าใจผิดและหึงยิ่งเห็นอยู่กับอิ่นเฟิงก็ยิ่งโมโหเลยจับข่มขืนบนเรือท่ามกลางสายตาของลูกน้องตัวเอง เคะช๊อคมากบอกให้หยุดก็ไม่หยุด จากนั้นเมะก็ลากเคะกลับบ้านทำเหมือนเป็นทาสกามารมย์ อยู่พักใหญ่จนซั่งกวนมาช่วยพาหลบหนีเคะจึงได้กลับบ้าน
กลับมาก็เจอเรื่องความสัมพันธ์ของคู่เล่มแรก พอที่บ้านยอมรับเลยบังคับให้เคะแต่งงานสืบสกุล เมะตามหาเคะจนเจอเอาของมาให้จะพากลับแต่เคะปฏิเสธบอกว่าของที่ตัวเองอยากได้เมะให้ไม่ได้ วันแต่งงานของเคะกับสาวใช้ใบ้ที่รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กนั้นเมะก็มาอาละวาดแต่เนื่องจากมีป้ายอาญาสิทธิ์ของฮ่องเต้เมะเลยทำอะไรไม่ได้ต้องล่าถอยกลับไป ต่างคนต่างใช้ชีวิตของตัวเอง
.
.
.
.
.
มันยาวเกินต่อเม้นท์ล่าง
สปอยทะเลเมฆขังใจต่อ
.
.
.
.
.
เวลาผ่านไปเมะได้ข่าวว่าเรือสกุลฟางโดนปล้นจึงรีบไปดู แต่ไม่เจอเคะเจอแต่ภรรยาของเคะและทารก ช่วยภรรยาไว้ไม่ทันจึงพาทารกกลับมาและส่งข่าวไปบอกเคะ ระหว่างนั้นคนส่งสารถูกฆ่า ข้อความกลับกลายเป็นเมะจับทารกเป็นตัวประกัน เคะมาถึงพยายามให้เงิน มอบตัวเองให้เมะก็โมโหว่าทำไมเข้าใจตนผิด พอจะเอาทารกคืนกลับพบว่าแม่นมที่ดูแลโดนฆ่าและทารกหายไป เคะแทบบ้า ช่วงนั้นเจ้านาวาคนอื่นๆก็มาหาจะยึดตำแหน่งเมะคืนและโชว์ของที่ทำให้คิดว่าทารกอยู่กับตัวเองและบอกว่าให้แลกกับแผนที่น่านน้ำ เมะกำราบคนพวกนั้นได้และได้รุ้ความจริงว่ามีคนส่งของให้ใช้ข่มขู่ เมะคิดว่าเป็นซั่งกวนจึงให้เคะไปรอที่เรือและให้ถุงใบนึงบอกว่ากลับถึงเรือเปิดดูแล้วจะเข้าใจความรู้สึกตน เมะรุดไปหาซั่งกวน ซั่งกวนยืนหันหลังอยู่ข้างเปลเด็กสารภาพความผิดทั้งหมดของตนรวมถึงบอกด้วยว่าเป็นคนหลอกเคะให้เข้าใจผิดกับเมะ เมะโมโหมากจึงแทงคนนั้น ปรากฏว่ากลายเป็นเคะที่ถูกสกัดจุดยืนอยู่ เมะใจสลายช๊อคสุดขีดที่ฆ่าเคะแต่ในจังหวะนั้นเองอิ่นเฟิงและฟางรั่วเฉินเข้ามาเห็นเหตุการณ์พอดีจึงหักข้อมือเมะและรีบพาเคะรวมถึงทารกกลับไปโดยที่เข้าใจผิด ซั่งกวนที่หลบอยู่หลังฉากเองก็ถือว่าสมใจแล้ว เมะกลายเป็นบ้าเพราะคิดว่าเคะตายแล้ว ส่วนเคะโชคดีที่รีบพาไปหาหมอเทวดาจึงรอดชีวิตและอธิบายแก้ความเข้าใจผิดเหล่านั้นได้
เวลาผ่านไปอิ่นเฟิงมาหาเคะบอกว่าหากให้อภัยเมะได้บ้างก็อยากให้ไปหาเมะ เพราะเมะเป็นบ้าจำใครไม่ได้เรียกแต่ชื่อเคะ เคะเจอถุงผ้าที่เมะเคยให้เปิดดูจึงเห็นว่าในนั้นเป็นแผนที่น่านน้ำ เคะจึงเข้าใจที่เมะพูดเพราะตอนนั้นมีคนต้องการแลกตัวลูกเค้ากับแผนที่แต่เมะก็ให้แผนที่มาเลยตัดสินใจไปหาเมะในที่สุด พอเคะไปก็เห็นความเปลี่ยนแปลง สถานที่ที่เคยรุ่งเรืองกลายเป็นทรุดโทรมบ้านถูกขโมยของ คนหนีหาย เมะเป็นบ้าแถมพิการที่มือขวา เคะหาทางตลบหลังซั่งกวนจนจับตัวได้ในที่สุด ปรับปรุงแก้ไขกิจการของเมะและพาเมะกลับมาสกุลตัวเอง เมะคอยตามเคะต้อยๆให้ทำอะไรก็ทำ จริงๆแล้วเมะเริ่มกลับมารู้ตัวแล้วแต่ไม่กล้าบอกเคะ คิดว่าอยู่กันแบบนี้ก็ดีจนวันนึงที่เคะไปคุยกับป้ายวิญญาณของภรรยา เมะก็แอบไปทำลายป้ายนั้นเคะโมโหมากโบยเมะไปหลายที ตอนไปใส่ยาเคะจึงบอกว่าจริงๆเคยรักเมะแต่เมะกลับทำผิดต่อเขามาก เคะไม่เคยต้องการอะไรต้องการแค่คนรักที่ให้เกียรติกันอยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่าเท่านั้น ซึ่งเมะคงให้ไม่ได้ พอเมะหายดีแล้วก็หยิบแผนที่น่านน้ำและหายตัวไปจากบ้านเคะ เคะก็คิดว่าสมเป็นเมะดี
เวลาผ่านไประหว่างนั้นเมะเลิกเป็นโจรสลัด ปรับกิจการเป็นคอยดูแลคุ้มครองเรือที่จ้างตามที่เคะเคยทำไว้แทนและส่งบัตรเชิญหาเคะมาตลอดแต่เคะไม่ยอมมาจนกระทั่งสองปีผ่านไปเคะจึงมาหาเมะ หลังมั่นใจว่าเมะสามารถให้สิ่งที่เค้าต้องการได้แล้วและได้อยู่ด้วยกันในที่สุด
.
.
.
.
.
ถามรัชศก ใต้เท้าถังเล่มสุดท้ายมียศขุนนางอะไร ขั้นไหน อ่านแรก ๆ อึดอัดมาก ฮียศน้อยคนชอบมองผ่าน ชาวบ้านธรรมดายังกล้าว๊ากใส่ ที่สำคัญคือจน วงวาร จนแล้วเจือกใจดีชอบเลี้ยงไปทั่วอีก กูอ่านเล่ม 3 อยู่ เพิ่งขั้นห้าเต็มขั้นย้ายไปกรมอาญา ย้ายมาไม่วายโดนเขม่น ต่างจากสหายแต่ละคน น่านับถือทั้งนั้น แถมมีตังค์ บอกเลอ ถ้าไม่มีพี่สุยเปย์ให้แต่แรก เหมือนที่อาตงบอก ถังฟั่นแม่มยังกะพวกลี้ภัย
ลืมบอกไปในซีรีย์ลำนำราตรีภิรมย์นี้มีแต่เล่มแรกนะที่มีรีบะ เล่มอื่นๆไม่มี
ขอบใจพวกมึงมากที่ช่วยรีวิวให้กุรู้ละจะซื้อเรื่องไหน
>>516 เหมือนตอนจบจะได้เป็นราชเลขาอิทธิพลน่าจะไม่เบา ช่วงหลัง ๆ ตอนพิเศษของบัณฑิตตกอับเขียนไว้อยู่แต่ไม่ได้เขียนของสุ่ยโจว แต่คิดว่าพี่แกน่าจะจบที่องครักษ์เสื้อแพรแหละ(ไม่กล้าทิ้งเมีย) ว่าไปเถอะตำแหน่งพี่แกขึ้นเร็วไปแล้ว เพื่อนร่วมรุ่นยังไม่ได้ออกจากโรงเรียนที พี่แกได้เป็นปลัดเรียบร้อย
กูเพิ่งอ่านตัดสินคนจากหน้าตาฯจบ และกูเสียใจมากที่หยิบมาอ่านตอนนี้ ...ค้างชิบหาย! กูอยากรู้แล้วว่าจะเป็นยังไงต่อ ท่านห้าต้องตามเฉียนเฉียนไปแน่นอน อห ลงแดงแน่กู เล่มต่อไปออกเมื่อไหร่วะ เล่มแรกนี่เพิ่งออกตอนงานหนังสือใช่ป่ะวะ ฮืออ
Ky มึงเหม็นกลิ่นความรักนี่เหม็นขนาดไหนกุยังไม่เคยอ่าน เห็นหวีดกันจัง
ขอไม่นิยายจีนได้ไหม ภูมิต้านทานชื่อจีนกูแย่มากถึงมากที่สุดจริง ๆ ขอนิยายวายไทย-แฟนตาซี อะไรทำนองนั้นเดียวนี้ไม่ค่อยมีแล้วหรอวะ เมื่อก่อนเห็นเต็มไปหมด
>>526 วายแฟนตาซีไทยเค้าหวีดกันมาก่อนหน้านี้แล้วว่ะ เพราะมันมีให้อ่านในเน็ตก่อนแล้ว ส่วนนิยายจีนคนหวีดเยอะช่วงนี้เพราะพึ่งออกตอนงานหนังสือ ทนๆ ไปก่อนละกัน
วันนี้กูไปส่องเล้าเล่นๆ แล้วเผลอกดเข้าเรื่องมนต์รักริมทุ่งเลยลองอ่านดู วิญญาณนอ.ไปเข้าร่างควายของพอ. แต่เป็นความอยู่แป๊บเดียวก็กลับร่างคนคืนแล้ว ไม่จุใจกูเลย อยากอ่านแบบนี้อีก โม่งช่วยแนะนำเรื่องที่นอ.เป็นสัตว์ให้กูหน่อย ที่เคยอ่านแล้วมีเรื่องน้องแฮมเรื่องเดียว
>>526 ถ้าไม่วายจีนกูก็มีแต่วายอิง แนะนำcarry on ธีมโลกเวทมนตร์ยุคปัจจุบัน สนุกดีตัวเอกอารมณ์แฮร์รี่กับมัลฟอย
.
.ขอพูดเรื่องตัดสินคนแป๊ป
.
.
.
กูอ่านตัดสินคนละ บ่องตงกูรับความงมงายของตัวละครในเรื่องไม่ได้ อีสัสแค่ที่บ้านขายเวลาตกฟากร้องเหมือนพ่อเอานางขัดดอก แล้วทุกคนก็ทำเหมือนเป็นเรื่องร้ายแรง แมะ! กูรับไม่ได้ที่ตัวละครขนาดพระเอกที่ดูวิทย์จะโดน...บังตาได้ขนาดนี้ แค่สองสามคนยังพอไหวนี้เป็นทุกตัว พอหน่วยลับโผล่มากูมองบนอีกรอบ ฉากสำแดงอิทธิฤทธิ์อีก กูรู้สึกว่าคนเขียนแบ่งเส้นระหว่างสองโลกไม่ดีเท่าไรเหมือนทุกอย่างเป็นเพราะชะตาฟ้าลิขิต เทียบกับเทียนซือกูว่าตัวละครแบนมากกก เรื่องก็แบนนนมากกก กูคงรอจบก่อนเพราะไม่ได้น่าตามขนาดนั้น
.
.
.
.
.
ถูดบอร์ดไหมวะ
มาถามหาเพลงที่กุเคยเจอเมื่อนานนนนนมาแล้วอ่ะ
เป็นเพลงจีน ของไอดอลจีน2คน เพลงมันอารมร์แบบเหมือนจะวาย แต่เป็นbromance แต่MVแม่งมีฉากเกือบวาบหวิวอยู่นิดหน่อย
กุจำอะไรไม่ได้เลย ชื่อวงชื่อเลพง แต่keywordคือ brother bromance cherry ซักอย่างอ่ะ
กุตามหา ถ้าใครนึกออกช่วยที ถ้าผิดห้องกุขอโทษแล้วบอกด้วยว่าต้องไปถามที่ไส
>>527 อนธกาลจิ้งจอก <<จิ้งจอกตามชื่อเลย
A Cat with a Red Envelope Group <<แมว
Daily Life of a Wealthy Woof <<อันนี้หมาซามอย
A Guide to Raising Your Natural Enemy <<นี่ก็แฮมเตอร์
Bark!?(汪汪汪!?) <<หมาพุดเดิ้ล
ถ้าอ่านแปปๆแก้เบื่อกูแนะนำพุดเดิ้ลอันสุดท้าย อิ้งค์แปลจบแล้ว สั้นๆ 15 ตอน พระเอกเลี้ยงพุดเดิ้ลตั้ง 5-6 ตัว นายเอกวิญญาณไปเข้าร่างตัวนึง มีการไปแย่งชิงความรักจากเจ้าของ โดนอิพุดเดิ้ลตัวอื่นอิจฉาริษยาด้วย ตลก 55555
การดูดวงกับคนจีนทั้งแผ่นดินใหญ่ ไต้หวัน ฮ่องกง พวกเขาเชื่อถือกันมากนะ เพื่อนโม่งที่ติงอาจจะไม่ค่อยรู้เรื่องนี้มั้ย จะทำอะไรต้องไปปรึกษาซินแสก่อน จะสร้างบ้านรับพนักงานก็ดู บริษัทใหญ่บิ๊กเบิ้มในไทยก็มีตัวอย่างให้เห็น
ไม่ใช่ เจเคมึง คือ carry on มันเป็นตัวละคร จากเรื่องแฟนเกิร์ล (คนแต่งเดียวกัน)
มันเป็นตัวละครที่เป็นแฮร์รี่กับมัลฟอยแปลงชื่อ ที่นางเอกเรื่องแฟนเกิร์ลเขียน fan fic เป็นงานอดิเรก (จำได้ว่าต้นบทจะมีแปะ ฟิค simon snow ที่กูข้ามๆๆๆไปละกูก็อ่านไม่จบ แต่แฟนเกิร์ลมันเป็นนอมอลนะ)
แล้วแฟนเกิร์ลมันดัง เค้าเลยเขียนเรื่อง carry on ขึ้นมา
มีคนรีวิวในGR กูเอามาให้ประโยคนึง ใช่เลยเท่าที่กูจำได้ "I don't remember much of them at all besides the fact that Simon is the fictional Harry Potter in the Fangirl universe."
กูเลยไม่คิดจะอ่านเลยว่ะ
>>540 เพื่อนโม่งเคยอ่านงานของนข.คนนี้มาก่อนมั้ย ถ้าเคยตัวละครแนวเกียวกันเลย นข.เป็นพวกโลกสวย ไม่ข่มขืน ไม่เบี้ยว เน้นฟิลกู๊ดอ่านแล้วทุกคนเป็นคนดีมีความสุข อุปสรรคไม่ยาก ผ่านไปพร้อมรอยยิ้ม
บ้าเราไทยจีน (หมายถึงพ่อมาจากจีนอพยพมาไทย ไม่ไทยแท้) อ่านไม่ขัดเพราะอิทธิพลความเชื่อถือเรื่องฤกษ์ยามของพ่อมาเต็ม เอะอะซินแสตลอดเลยไม่คิดว่าแปลก
>>541 กูไม่เคยอ่าน fangirl นะ
Carry on อ่านเพลินๆไม่ได้คิดไรมากก็สนุกดี อารมณ์เหมือนอ่านแฟนฟิคอะแหละ หยิบยืมธีมเรื่อง ตัวละคร การเข้าโรงเรียน หอพัก เฮอไมโอนี่ ความเป็นเด็กที่ถูกเลือก มาจากแฮรี่ เปิดเรื่องมาอยู่ปีแก่ ก็จะมีสรุปเรื่องราวปีเก่าๆให้มาประมาณนึง เหมือนอ่านพวกแฟนฟิคที่เปิดเรื่องเอาช่วงกลางๆของเรื่องหลักแล้วเท้าความเรื่องที่ผ่านมา แต่บาซน่ารักดีอะมึง กูชอบ เหมือนจะมีเล่มสองด้วย แวบแรกที่รู้ข่าว กูแอบคิดว่า เฮ้ยจะมีต่อด้วยเรอะ555 อีกนาน กูแก่ก่อน ไม่รอแล้ว
>>542 คนอื่นเขียน (คนเขียน fangirl)ไม่ใช่ฟิคแปลงมาจากแฮรี่ และก็ไม่ใช่ตัวฟิคที่นางเอก fangirl เขียน แล้วก็ไม่ใช่ตัวนิยาย simon snowใน fangirl
ส่วนตัวกูว่า Carry on ไม่สนุก
Carey on ไม่สนุก เราอ่านแล้วเทไป
กูเพิ่งอ่านเทียนซือจบ ปมทีี่ว่าจางเสวียนเป็นไรในชาติก่อนปะ กะที่ทำไมแค้นพระเอก กูว่ามันเบาๆ ไม่สมใจกูเลย
คือว่าไงดี กูว่า Carry On สนุกสุดตอนปะหน้าอยู่ใน Fangirl น่ะ พอมีเล่มของตัวเองจริงๆคือเนือย เนิบนาบ ไม่เกิดความลุ้นตามหรือชอบตัวละครอะไรทั้งสิ้น
เทวาภูผา
เรื่องมันก็เศร้าเพราะต้าเหอ (เมะ) ต้องมีแต่เรื่องเสียใจไปจนจบเรื่องนั่นล่ะ โทนเนื่องหม่นๆ ใครได้อ่านตย.ก็จะพอรู้บ้าง หลังๆก็ยังเป็นเหมือนๆกับในตย.นั่นล่ะ ที่กูประหลาดใจคือตอนพิเศษ 100 หน้าเป็นคู่ของกระต่ายป่ากับแมวป่านั่นล่ะ ยาวจนกูคิดว่าอ่านนิยายอีกเรื่องอยู่เลย กลบคงามห่นหมองของคู่ในตอนหลักได้ดีทีเดียว
.
.
.
.
.
สปอยนาจา
.
.
ความรันทดของต้าเหอนะ เริ่มแรกตอนเด็กพ่อตายเพราะโดนหมาป่าฆ่า แม่ตายตามมาเพราะตรอมใจ สักพักปู่ตายอีกตอนเข้าป่าล่าสัตว์ ตอนเด็กโดนทุกคนกลั่นแกล้งจนชอบหลบมาอยู่กับเทพภูเขาเพราะเป็นคนเดียวที่ให้ความอบอุ่นได้ จนมีเหตุการณ์ที่จริงๆต้าเหอต้องตายแต่เทพภูเชาช่วยไว้ หลังจากนั้นต้าเหอก็โดนเทพภูเขาไล่ไปและไม่เจอกันอีก พอโตขึ้นไปทำงานก็โดนสาวเจ้าปอกลอก (ไม่เชิงหรอก แบบอารมณ์ให้ซื้อของให้ฮีก็ไม่ขัด) จนสาวเจ้าติดแสงสีกลายเป็นเทียน้อยเสี่ยอุ้มท้องโย้มาหาต้าเหอก็บอกว่าถ้าไม่อยากทำแท้งจะเป็นพ่อเด็กให้เลยแต่งงาน หลังแต่งงานลูกเสือกหัวใจพิการต้องผ่าตัด ฮีก็กู้หนี้ยืมสินหาเงินมาผ่า ผ่าตัดเสร็จวันออกจากรพ.โดนรถชนเมียตาย ลูกตายตัวเองขาหัก กลับมาอยู่บ้านเริ่มกลับมาฝันเห็นเทพภูเขาจนพัฒนาความสัมพันธ์ถึงขั้นมีอะไรกัน แต่ความสุขนั้นสั้นมากๆ สุดท้ายโดนทางการสั่งให้ย้ายออกเพราะจะเอาพื้นที่ภูเขาทำอ่างเก็บน้ำ ศาลเจ้าจมหมดเทพภูเขาก็หายไป ต้าเหอยังวนเวียนทำงานอยู่แถวนั้นจนอ่างแตกน้ำท่วมต้าเหอไปช่วยคนอื่นจนตาย (ชีวิตรันทดป่ะล่ะมึง) ความโชคดีคือสุดท้ายทำคบามดีเลยกลานเป็นเทพแม่น้ำกลับไปอยูากับเทพภูเขาได้ แต่ความหวานนั้นหายไปำหน เจอหน้ากันเสร็จปุ๊บอีกสองหน้าจบแล้วไปเริ่มตอนพิเศษที่ไม่เกี่ยวข้องกันเลย Orz
.
.
.
.
.
.
ส่วนตัวคิดว่ารค.สำนวนอ่านได้ไม่ค่อยสะดุดอะไรเพราะมีคนเกลาภาษาอีกที
มีใครอ่านเรื่อง ชีวิตบัดซบของคุณแดริวไหม แนวตะวันตก ดูอยู่นะ กูชอบคารพระเอก
ดู=ดี กูพิมพ์ผิด55
กูคนวันก่อนนู้นที่มาหวีดรัชศกเบาๆ กับเมื่อวานที่บอกอ่านถึงเล่ม 3 คือวันนี้กูไม่ได้มาหวีด แต่กูมาบ่น! เพิ่งอ่านถึงเล่ม 3 ขอบ่นตามที่รู้สึก กันสปอยล์
.
.
.
.
.
ไอ้จักรพรรดิเฉิงฮว่ามันเป็นอะไร มันโง่หรือหลงหีย์ เอาเรื่องรัชทายาทก่อน เห็นในเรื่องกล่าวถึงว่า ถ้าวั่นกุ้ยเฟยฆ่ารัชทายาท จักรพรรดิก็คงไม่เอาเรื่อง what กูงงมาก โอรสคนเดียวด้วย แม่งจะไม่สนใจไรเลยจริงเหรอ ถึงจะมีข่าวว่าทะเลาะกับวั่นกุ้ยเฟยเล็กน้อยเพราะคดีที่เด็กน้อยเพื่อนเรียนรัชทายาทตายก็เหอะ แล้วถ้าจักรพรรดิตายจะยกบัลลังก์ให้ใคร อะไรๆ ก็อะลุ่มอล่วยให้วั่นกุ้ยเฟยเสมอ ตัวอย่างเช่น น้องชายที่ชื่อวั่นทงผู้บัญชาองครักษ์เสื้อแพร ในคดีพรรคไรสักอย่างที่เกี่ยวข้องลัทธิบัวขาว วั่นทงรับสินบนและเป็นส่วนหนึ่งของหอนางโลมที่เกี่ยวข้องกับพรรคนั่น แต่จักรพรรดิก็แค่ริดลอนอำนาจคืน เปลี่ยนผู้บัญชาการใหม่ กูจำไม่ได้ว่าตัดเบี้ยหวัดหรือยึดอะไรเท่าไร แต่มันมีส่วนเกี่ยวข้องกับพรรคนั้นแล้วพรรคนั้นก็เกี่ยวข้องกับลัทธิบัวขาวที่จักรพรรดิหวาดกลัวอีกที ต่อมาถังฟั่นไปทำคดีนอกเมืองที่มีข่าวลือเกี่ยวกับเทพแม่น้ำคนขุดสุสาน ระหว่างนั้นก็มีการปรับย้ายตำแหน่งมากมาย ซั่งหมินบอกจักรพรรดิให้คืนตำแหน่งวั่นทง แล้วเหมือนจักรพรรดิจะรับปาก กูขอ what อีกรอบ มึงเป็นอะไร จักรพรรดิจีนแดงเหรอสัสอ่านแล้วโมโหจักรพรรดิเหี้ยนี่มาก แต่กูยังอ่านไปได้แค่ถึงตอนถังฟั่นกำลังกลับเมืองหลวง ไม่รู้ว่าวั่นทงจะได้ตำแหน่งกลับคืนจริงไหม กูขอถามคนที่อ่านจนจบแล้ว จักรพรรดิมันเป็นคนแบบนี้จนจบเรื่องเลยหรือว่าแม่งฉลาดหลบในหรือมันติดใจหีย์อะไรวั่นกุ้ยเฟย ได้ข่าวว่าแก่กว่าจักรพรรดิตั้งหลายปี
ละก็อีกเรื่องสัตว์ประหลาดเฝ้าสุสาน กูนึกว่าเรื่องนี้จะเรียลๆ ที่ไหนได้ก็เหนือความคาดหมายไปอีก ตอนแรกกูเดาว่าจระเข้ ดันกลายเป็นสัตว์ในตำนานเสียนี่ ทำให้คนอ่านอย่างกูเหวอไปเลย คนที่ไหนจะไปสู้ล่ะสัตว์ในตำนานแบบนั้น เวอร์เกิน แถมมีสติปัญญาด้วยนะ ดูจากตอนที่ต่อสู้กันใต้สุสาน
.
.
.
.
>>561 ตอนแรกกูก็หงิดแบบมึงนะ แต่อ่านไปท้ายๆหน่อย ซักเล่มหลังจากนี้อ่ะ มันจะมีเหตุผลว่าทำไมจักรพรรดิถึงหลงวั่นกุ้ยเฟยขนาดนั้น ขนาดที่ลูกตายก็ยังไม่เอาเรื่องแล้วนางก็ฆ่ามาหลายรายแล้วด้วย555555
ส่วนเรื่องสัตว์ประหลาดอันนี้กูก็ตะลึงด้วยเช่นกัน แต่มีเรื่องเดียวนี่แหละที่พาตะลึงนึกว่าอ่านโจรสุสาน5555555
>>561 กลับกัน กูชอบความสัมพันธ์วั่นกุ้ยเฟยกับจักพรรดิมาก
.
.
.
.
.
.
.
.สปอย เล่ม 7นะ ไม่ต้องอ่านก็ได้
.
.
.
.
.
.
.ยิ่งฉากตอนวั่นกุ้ยเฟยตาย แล้วจักรพรรดิแบบ พี่สาววั่น นึกถึงตอนนางยังสาวๆ อ้อนแอ้นอรชร กลัวฮีหลงหายไปอะไรงี้อะ กูแบบ จะร้องไห้
กลายเป็นว่าเล่มจบ กูดันชอบคู่นี้มากกว่าพี่สุยกับถังฟั่นอีก
ไม่รู้ทำไม คู่หลักมันจบแบบ anticlimatic
.
.
.
.
.
.
.
>>561 กูว่าเล่มสามสืบคดีมันส์สุดละ แต่หงุดหงิดตรงไม่เคลียร์เรื่องสัตว์เฝ้าสุสาน กูอยากรู้ว่าตกลงมันคือตัวไรกันแน่ สุดท้ายดันกลายเป็นสัตว์ในตำนานเฉ๊ย พยายามเสิร์จมังกรน้ำก็เจอแต่พันธุ์กิ้งก่าตัวเล็กๆกับมังกรน้ำรูปวาด ไม่คิดว่าจะเหนือธรรมชาติไง เซ็งเป็ดเลย
>>564
.
.
.
.
.
.
.
.
ไอ้ตอนที่จักรพรรดินึกถึงสมัยเด็กแล้วมีประโยค ‘อย่าวิ่งไปไกลนัก ระวังข้าจะหาเจ้าไม่เจอ’ เป็นวั่นกุ้ยเฟยพูดกับจักรพรรดิเหรอวะะะ กูอ่านไม่แตก นึกว่าพระพันปีเป็นคนพูด555555555555555555
กูไม่ชอบจักรพรรดิ แต่ชอบความรักที่นางมีให้วั่นกุ้ยเฟยนะ เป็นได้ทั้งแม่ พี่สาว เมีย ในเวลาเดียวกัน เอ็นดู555
.
.
.
.
.
.
.
.
.
มึงแมกพายมันแปลแย่ถึงขนาดอ่านไม่รู้เรื่องเลยมั้ยวะ กูอยากลอง แต่ก็กลัว
ขอบคุณมากมึง กูเจอในนี้บ่นไปใจแป้วเลยว่าควรซื้อมั้ย แต่ก็ลังเล
>>569 รัชศกเล่มหลังๆกูยิ่งอ่านเอื่อยไปอีก
.
.
.
.
.
ไอ้สืบคดีรึผจญปีศาจก่อนหน้านั้นกลายเป็นเรื่องตัดแข้งขากันในวัง แล้วคดีต่อๆมาก็ไม่ค่อยหนุกเท่าไหร่ พอ.ก็คล้ายตัวประกอบไม่ค่อยมีบทบาทเหมือนแรกๆ แค่โผล่มาจัดการนิดหน่อยแล้วปัญหานั้นๆก็จบเลย แล้วก็ปมทุกอย่างคลี่คลายง่ายดายด้วยตัวของมันเอง จบขัดใจกูพอสมควรเรื่องนี้อะ ฉากหวานๆก็หลังสารภาพรักก็ไม่มีอีก แพนเข้าโคมไฟให้กูสักหน่อยก็ยังดี ก็ไม่มีแม่งข้ามไปหมด เหมือนเม้นก่อนๆพูด คนเขียนมึงจะรีบจบไปไหน กูชอบเนื้อเรื่องและสำนวนมากนะอยากอ่านยาวกว่านี้หน่อยอะ
.
.
.
.
.
ขอบ่นนิดนึงแต่กูก็เก็บอยู่ดี แหะๆ กูอ่านนอร์มอลด้วยเจอหลายเรื่องที่เปิดและปูเรื่องมาดีมากแต่ตอนจบไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ เดี๋ยวนี้เรื่องยาวๆกูมักซื้ออ่านไปทีละเล่มมากกว่าจะเหมา เวลารู้สึกไม่สนุกขึ้นมาจะได้ไม่เจ็บตัวมาก
ข้อดีเดียวของจักรพรรดิเฉิงฮวาคือเมตตาธรรมอ่ะ 555 นอกนั้นโดยนิสัยแล้ว อย่างกับโดนบังคับมาเป็นฮ่งเต้ ฮีอาจอยากไปทำอาชีพวาดรูปขาย ใช้ชีวิตสโลวไลฟ์ไปวันๆ มากกว่านะ อำนาจตัวเองสั่นคลอนก็ไม่ค่อยจะสนใจ ความมั่นคงของอาณาจักรก็ไม่สนใจเท่าไหร่ ขุนนางทำงานกันยังไงก็ขี้เกียจจะสนใจ
เพราะจักรพรรดิแบบนี้ป่ะเลยทำให้บรรยากาศเรื่องผิดจากนิยายจีนโบราณเรื่องอื่น ฮ่องเต้นิสัยใจอ่อน ถึงที่สุดแล้วก็ไม่ฆ่าใครเลย โทษหนักก็ไม่ค่อยจะมีออกมา ไอ้ความรู้สึกทุกย่างก้าวล้วนอันตราย ขุนนางทำอะไรล้วนต้องระมัดระวัง ความผิดเล็กน้ยอาจรักษาหัวไว้บนบ่าไม่ไหวที่เคยเจอๆ มาหายหมดในเรื่องนี้ เซตติ้งวงการขุนนางคาบเกี่ยวเรื่องอำนาจและอิทธิพลของวังหลังที่ควรตื่นเต้นลุ้นระทึกเลยง่วงๆ ไป...
กูชอบที่ได้เห็นบทบาทขุนนางสมัยก่อนจากรัชศกนะสนุกดี มีตำแหน่งนู้น กรมนู้นกรมนี้
รัชทายาทพอขึ้นเป็นจักรพรรดิแล้วกูไม่สงสัยในสายเลือดเลย เหมือนพ่อเด๊ะ55555ดีว่าโตมาแบบรู้คุณค่าชีวิตคนเพราะคนดีรายล้อม รัชทายาทน้อยกูยังสงสัยว่าแก่นได้ใคร
ฟรีว่ะ ถึงวันไหนเวลาไหนไม่รู้ ดูก่อนกดด้วยละกัน
TJ Klune
https://www.amazon.com/Into-This-River-I-Drown-ebook/dp/B01HL3WBFA/
Charlie Cochet - Love and Payne (THIRDS)
https://www.amazon.com/gp/product/B07G76RPMT/
Rhys Ford
https://www.amazon.com/Dirty-Heart-Cole-McGinnis-Mysteries-ebook/dp/B07CZ3MHVF
https://www.amazon.com/Tramps-Thieves-Murder-Mayhem-Book-ebook/dp/B07CZ2SSVP
https://www.amazon.com/Whiskey-Wry-Sinners-Book-2-ebook/dp/B07CZ54KQQ
https://www.amazon.com/Sloe-Ride-Sinners-Book-4-ebook/dp/B07CZ2JWKX
>>580 จริง ชอบความวงการขุนนางแบบนี้ มีน้อยเรื่องที่จะพูดถึงแนวนี้ ส่วนใหญ่ที่เขียนถึงวงการขุนนางราชสำนักก็มักจะโลดโผน ชิงไหวชิงพริบ ทุกวินาทีคือความตาย ไรงี้ แบบรัชศกอาจจะเพราะบ้านเมืองสงบสุข ไม่มีศึกนอกด้วย ศึกในก็ไม่ได้หนักหนา แต่เห็นด้วยกับ >>579 ว่าเพราะฮ่องเต้มีเมตตาธรรม ทำให้เรื่องดูซอฟต์ไปเยอะ
แอบคิดว่าความสัมพันธ์ของฮ่องเต้กับวั่นกุ้ยเฟยเหมือนพระเอกนายเอกองค์ชายอัปลักษณ์ว่ะ แบบต่อสู้มาด้วยกัน ร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน เกิดเป็นความรักความผูกพันที่ขาดกันไม่ได้ ฮ่องเต้ในรัชศกถือว่าเป็นผู้ชายที่รักเมีย(วั่นกุ้ยเฟย)มากนะ เวลาผ่านไปต่อให้เมียทำผิดแค่ไหนก็ไม่ทิ้ง ผิดกับฮ่องเต้ในเรื่องอื่นๆ ลิบ เมียยังไม่ทันทำผิด แค่ผิดเพราะแก่แล้วยังหาเรื่องทิ้งได้เลย
พวกมึงรัชศกเล่มไหนที่เค้าเลิฟๆ กันอะ กูนั่งอ่านจนท้อแล้ว มันก็มีฉากน่ารักๆ แหละ แต่เหมาเหมายังไม่ยอมพี่สุยกูสักที
อย่างน้อยทั้งเรื่องก็ได้เห็นเหมาเหมาก็ร้องอ๊า!ตั้งหนนึงนะเว่ย555555
wwtb มีคนเคยถามว่ามัน mpreg มั้ย หรือมีปัญหานอกกายมั้ย กูมาตอบให้หลังจากไปงมมา
.
.
.
.
.
.
ไม่ mpreg นะ ไม่มีท้องแล้วคลอด
ไม่มีปัญหามือที่สาม ไม่มีนอกกายนอกใจ
(ข้างล่างสปอยล์แรง)
.
.
.
ลูกที่เกิดมาเป็นเชื้อไขของเสี่ยวเหยียนกับลุงเซียว
.
.
.
.
.
.
.
อ๊ากกก กูเผลออ่านไปแล้ว กูเผลออ่านสปอล์ยแรกไปแล้ว
กูจะไม่อ่านต่อๆๆ อดทนไว้ๆๆๆ กูต้องไม่อ่านต่อๆๆๆ
มึงไปดำที่ไหน บอกกูมาเดี๋ยวนี้
(ดูจากการสครีมของกู มึงคงนึกออกว่ากูกรีดร้องขนาดไหน กูจะไม่อ่านสปอล์ย กูจะไม่อ่านสปอล์ย กูจะไม่อ่านสปอล์ย ก็ต้องอดทนไว้ให้ด๊ายยยยยยยยยย)
ฮือ กูยิ่งอยากได้เล่มอื่นของอี้เหรินเป่ยยิ่งขึ้นไปอีก เสี่ยวเหยียน นิยายใหม่ ฤบรมอค รูปปกเสือ สักเล่ม ใครก็ได้ช่วยออกงานชีที๊ ประกาศ LC นางให้กูที๊
มึงูถามหน่อยกูพึ่งอ่านรัชศกกำลังจะจบเล่ม3 อยากรู้ว่านอจะเริ่มรักพอเมื่อไรอะ
เหอๆๆ บอกเลย จาก ประสบการณ์ของกูตั้งแต่องค์ชายฯ ลร ยันคลม เมะอี้เหรินเป่ยล้วนกลัวเมียทุกราย จบหวานซะ
ขนาดเมะผู้ชั่วช้าอย่างลู่เฟิงเทียน (คลม) ยังกลายเป็นพวกกลัวเมียได้คอยกระหนุงกระหนิงเอาใจเมียได้ กูรอคอยวันที่จะได้อ่านเสือบางตัวกลายเป็นลูกเสือตัวน้อยๆ ในมือลุงเซียวเลยล่ะ เหอ เหอ เหอ
อ๊ากกกก กูฟิน วดว ออกเล่มใหม่ทีเถ๊อะะะะะะะะ อย่างน้อยช่วยออกทันงานหนังสือต้นปีหน้าที
เล่มห้ากูว่าน่าจะเป็นบทสำนึกผิดของเสี่ยวเหยียนว่ะ คือนางต้องเริ่มรู้จักความรู้สึกของเคะตัวเองและความรู้สึกของตัวเองตรงนี้แน่ๆ
กูน่ะชัวร์มากกว่านางรักเซียวเหอเข้าแล้วตั้งแต่เล่มสอง แต่เล่มห้าเนี่ย กูลุ้นว่านางจะเข้าใจหรือยังว่าตัวเองน่ะรักเขาเข้าแล้ว รู้สักทีสิเฟ้ย กูล่ะอยากกรีดร้องแทนลุงเซียว ยิ่งกูอ่านสปอล์ยแรก กูยิ่งรู้สึกว่ากูต้องการห้าถึงแปดเดี๋ยวนี้!
//เพิ่มเติม แต่ไม่ได้บอกว่า ถูกต้องตามนั้นนะ ลุ้นเอาเองจ้ะ
ฮือ แต๊งมากมึง กูรอเล่มห้าอย่างใจจดใจจ่อมากตอนนี้ ทันงานหนังสือต้นปีหน้าทีๆๆๆ (กูนี้แทบภาวนาต่อฟ้าแล้ว) สรุปว่าเล่มห้ามันจะเป็นไงล่ะเนี่ย โอ๊ยยยย กูลุ้นมว๊ากกกกก!
จะว่าไป ถ้าทันงานหนังสือต้นปีหน้าขึ้นมาจริงๆ กูจะไปหาของได้จากไหนเนี่ย สรุปงานหนังสือต้นปีหน้าจัดที่เมืองทองหรือศูนย์ประชุม ใครรู้บ้าง ได้ยินว่าเขาจะจัดศูนย์ประชุมต้นปีเป็นครั้งสุดท้ายหรือเปล่า หรือยังจัดต่ออีกปี หรือปีหน้าก็ย้ายเลยตั้งแต่งานต้นปี
ฮือ เสี่ยวเหยียนจ๋า ถ้าปีหน้าเขาจัดศูนย์ประชุมเฉพาะงานต้นปี วางแผงเป็นเล่มอำลาศูนย์ประชุมให้ข้าพเจ้าที
เห็นพวกมึงพูดถึง wwtb แล้วกูอยากอ่านเลยว่ะ ตอนนี้เล่ม 1 ยังมีขายปะวะ และถ้ามี มันยังจะไม่หมดเร็วๆ นี้ใช่มั้ย ตอนนี้กูยังแกลบอยู่อะ ยังตามซื้อเลยไม่ได้
ตามไปอ่านน้องโสมมา แง้น่ารักกกกกก
คุณคนแปลคนนี้เค้าใช้ภาษาเก่งว่ะตั้งแต่ตอนแปลลักพาละ ขนาดแปลจากภาษาจีนอากู๋แล้วเกลาอีกทียังลื่นเลย
>>611 มีสปอยนะ
.
.
.
ถ้ามึงจะอ่านงานอ.อี้เหรินเป่ยมึงต้องรับได้เรื่องที่เคะโดนเมะข่มขืน โดนทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจ เพราะทุกเรื่องของอ.ต้องมีหมด
และถ้ามึงรับได้แล้วก็ขอติดแท๊กเพิ่มเฉพาะเรื่องนี้นิดนึงคือมี beastility เล่มล่าสุด เมะในร่างเสือโดนยาปลุกจับเคะข่มขืนท่ามกลางคนจำนวนมาก
.
.
.
.
.
.
.
.
ใครมีนิยายน่ารักๆฟีลกู๊ดแนะนำบ้างไหม ช่วงนี้กูดาวน์ อยากได้มาฮีลใจหน่อย
>>617 กูเชียร์สองเรื่อง 1. 75 metres high เป็นนิยายที่ทำกูยิ้มได้ทั้งเรื่องเลย น่ารักมากๆ มึงอ่านในเด็กดีได้จนจบ ถ้าชอบก็ตามไปซื้อได้ ปล. แอบโฆษณาว่าเล่มเล็กน่ารักมาก 2. เฟื่องนคร น่ารักดีอ่านแล้วได้พลักบวก
มีแต่สองเรื่องนี้ล่ะที่ฮีลกูได้ นิยายเรื่องอื่นๆที่กูซื้อมาในงานหนังสือรอบนี้ค่อนข้างหม่นๆอ่ะ อ่านแล้วปวดหัวเครียดหนักกว่าเก่าจนกูต้องวางพักเหมือนกัน
เรื่องลึกลับชิงฮวา พอไหวมั้ยมึงปกสวยกูกำลังจะสอยเห็นว่าแนวไขคดี ใครเคยอ่านบ้างง กูมีงบไม่เยอะ
เฟื่องนครนี่กูชอบมากเลย
ในบรรดานิยายของ ร เรือ กูอ่านไม่รอดซักเรื่อง
แต่เรื่องนี้แม่งดีอ่ะ ทั้งนี้ทั้งนั้นกูชอบเฮียกอสุด
เรื่องฤาบุรุษไม่อาจครวญของอี้เหรินเป่ยออกเมื่อไหร่ เงียบมากเว่อร์ คงไม่ใช้ว่าLCหลุดไปแล้วนะ..
ของร.เรือกูอ่านแค่ god bless you อ่ะ กูชอบการตั้งคำถามในเรื่องมาก ...หลังจากนั้นเห็นเขียนแต่นิยายรัก หงูววว กูรอสายปรัชญาต่อไป ._.
>>627 กูตลกมึงและคนที่มามโนว่าหลุดๆอะ ถ้าหลุดสนพ.คงไม่ตอบกูว่าถ้ามีข่าวจะประกาศหรอก ข่าวลือนี้มันมาจากไหน หรืออยากเป็นวงในมากวะ ไม่ใช่แค่เรื่องนี้นะมึง มันจะมีพวกที่แบบ รู้เยอะกว่าสนพ.ทุกเจ้า ชอบมาประกาศก่อนสนพ.ตลอด เช่น บอกว่าเรื่องนี้มี LC แล้ว ไรงี้ กูไม่ค่อยเข้าใจพวกนี้เลยว่ะ มันฟินเหรอถ้าได้เอาข่าวมาบอกก่อน แบบ กูรู้ดีกว่า กูเจ๋งกว่างี้? (นอกเรื่องจากทอปปิกเดิมไปหน่อย แต่กูงงจริงๆ)
Ky wwtb เล่ม 5 จะมาแล้วนะพวกมึง เล่มนี้เร็วดีว่ะ
Wwtb คือเรื่องอะไรวะ
>>637 แต่กูสงสัย ถ้าจ่ายตังซื้อมาแล้วลข มันหลุดได้ด้วยเหรอวะ ยกเว้นกรณีที่เกิดปัญหา ทำเล่มไม่ได้จนต้องปล่อยหลุดไป ซึ่งมันไม่น่าจะเกิดได้ง่ายๆ ปะวะ ถ้าเป็นปัญหางี้มันกระทบสนพ ทั้งหมดเลยมั้ง กูไม่ค่อยเข้าใจพวกกลัวลข หลุดว่ะ ยกเว้นว่าสนพ จะยังไม่ได้ซื้อมา แค่ป้ายน้ำลายจองไว้ก่อน (ซึ่งกรณีนี้กูจะด่าสนพ แทน)
>>641 ลข การ์ตูนกูพอนึกออกนะ เห็นประปราย พูดตรงๆ คือกูรู้สึกว่าระบบการ์ตูนแปลญป แม่งดูมั่วมาก บางค่ายทำเถื่อนแต่ออกเล่มลงขายตามร้านกันเป็นล่ำเป็นสัน แล้วจู่ๆ หายเพราะมีลข จริงมาก็มี แต่หนังสือนิยายนี่ยังไม่เคยเห็นซื้อลข มาแล้วเทไปเฉยๆ ว่ะ กูว่ามันไม่น่าหลุดง่ายขนาดนั้น
กูว่ามันก็แค่ออกช้าแหละ ดูอย่าง wwbt 4 ดิ เป็นปีกว่าจะออก เดาว่าปีที่ผ่านมาอาจมีปัญหาภายใน
เช่น คนขาด เพราะปีที่แล้วนิยายไทยค่ายนี้ก็ออกน้อย หายเงียบไปเลย แต่ปีนี้อาจจะกลับมาแล้วหรือจัดการได้แล้ว เลยเริ่มออกงาน
ออกช้าแต่ออกชัวว์ก็ดี กางเตนต์รอแล้วเนี่ย สงสัยจะปีหน้า เก็บเงินก่อนๆ
ถ้าซื้อLC กับพวกสนพ. ส่วนใหญ่จะมีเวลากำหนดให้ออกภายในเมื่อไหร่ๆ แต่ถ้าซื้อกับเอเจนซี่ไม่ค่อยมี แต่มันก็มีเวลาถือครองลิขสิทธิ์ อย่างต่ำก็ห้าปี พวกนี้มันต้องจ่ายเงินแล้ว ปล่อยหลุดก็เท่ากับขาดทุนไปดื้อ ๆ ใครจะปล่อยวะ เงินทั้งนั้น
ถ้าคิดความเป็นจริง เสียเงินlcมาแล้ว คนรอ ยอดขายดีแน่ๆ แต่ทำไมปล่อยหลุด ทั้งเสียเงินฟรี เสียรายได้ เขาจะยอมปล่อยหรอ
มันมีกรณีที่ออกมาบอกคนว่า LC หลุดน่ะ เนื้อหาประมาณ หลังจากหายไปนาน พอไปถามสนพ.ก็บอกว่าหลุดแล้ว ไรงี้
กูว่าเขาแค่บ่นเพราะอยากอ่านน่ะ แค่นั้นเอง
KY ไม่มีอะไรมาก แค่นิยายที่กูตามตอนล่าสุดก็จูบกันแล้ว หลังจากผ่านมา 50 ตอน..... ขอพื้นที่ให้กูได้ร้องไห้ยินดีหน่อย
ฝันดีจ้าเพื่อนโม่ง
ที่มีคนสังหรณ์ว่าแอลซีหลุดหรือเปล่าเพราะสนพ.ไม่ได้พูดถึงใดๆ เลยน่ะ ไม่แม้แต่แย้มความคืบหน้า จากที่ตอนแรกว่าจะขายปลายปี 60 เสร็จพร้อมขายไม่มีเปิดจองก็ลากยาวมาจนตอนนี้ปลายปี 61 แล้ว ข่าวไม่มี ขั้นตอนความคืบหน้าไม่ปรากฎถามสนพ.ก็บอกแค่ว่ารอประกาศหน้าเพจ คนมันก็อดคิดไม่ได้น่ะเราอนุมานเอาเองนะ มันมีกรณีซื้อแอลซีไว้แต่ถือไว้จนหลุดมาแล้ว ไม่ใช่วาย ไม่ใช่การ์ตูน สนพ.ใหญ่ยักษ์ทุนหนามาก ซื้อๆไว้แต่ไม่ได้ทำขายจนสุดท้ายแอลซีหลุด (คนที่ตามวงการแปลน่าจะรุ้กันเนอะ มันไม่ได้ลับอะไร)
เขาประกาศรูปเล่มกับคำโปรยแล้วจ้ะมึง แต่ยังไม่ประกาศวันที่วางจำหน่าย
เฮ้อ ดีจังที่มีมึงมาคั่นบ้าง กูรำคาญดราม่าวงในมาก เริ่มต้นได้โคตรไร้แก่นสาร
กูนี้รอเสี่ยวเหยียนแล้วรอเสี่ยวเหยียนเล่า เขาอัพปกกับคำโปรยมากูก็ดีใจล่ะ ยังไม่รู้ว่าจะออกวันไหน ถ้าโชคดีออกก่อนสิ้นปีคงดี แต่กูว่าอาจจะออกช่วงงานต้นปีของปีหน้าก็ได้ กูเดาว่าคงใกล้เสร็จไปหลายส่วนแล้วล่ะ ไม่งั้นไม่อยู่ๆ เอาปกมาโปรย แต่ที่ไม่ประกาศกำหนดชัดเจนคือเอาให้แน่ใจเพราะไม่อยากประกาศวืดอย่างเล่มสี่มั้ง
เสียดายอย่างเดียวไม่ได้ออกทันงานหนังสือผ่านมา แต่ถ้าออกในธันวาปีนี้ก็ดีนะ พรีตัวร้ายฯ พร้อมเสี่ยวเหยียนเลย โอ้ ทำไมข้าเห็นแกลบอยู่รำไร
เฮ้อ แต่พูดถึง ฤบรฯ เนี่ยแอบกรี๊ดว่ะ กูได้ยินแต่ว่าเขาจะวางจำหน่ายรวดเดียวเลย โคตรดีต่อใจ แม่งเอ๊ย >< ชิงบัลลังก์ + อี้เหรินเป่ย มาทันงานต้นปีปีหน้าทีเถ๊อะ กูอยากรู้ว่าเคะนางเป็นฝ่ายสนับสนุนเมะเหมือนเดิมหรือห้ำหั่นกัน แต่เขาบอกชิงบัลลังก์ก็อาจจะชิงกันเองเปล่า เขาบอกบราค่อนด้วยนี่ ไม่ว่าอย่างไหนกูนึกก็ฟินแล้ว อ๊ากกก กูไม่ไหวแล้ว ออกสักทีซิเว้ยยยยยยยย
เฮ้อ ใครมีสปอล์ยช่วงต้นๆ ติดมือบ้างไหม แบบเกิดอะไรขึ้น ใครชิงใคร ใครเมะเคะ ไรงี้ จริงๆ ถ้าสนพ.จะใจดีหน่อย ช่วยหย่อนมาทีเถ๊อะว่าไปถึงไหนแล้ว จะชะงักการแปล แปลช้า หรือว่าแปลอยู่เนืองๆ อะไรก็ได้ กูโอเคหมด แค่หย่อนให้กูชื่นใจที ทำให้กูรู้สึกว่าที่รอนี้มันมีเนื้อหนังให้รอบ้าง เอาปกกับคำโปรยมาหย่อนอย่างเสี่ยวเหยียนห้าก็ได้มา สนองความสครีมกูทีเถิ๊ดดดด ณ จุดนี้แค่คำโปรยกูก็เอาแล้วมึง
เหอ เหอ เหอ แต่กูรู้ได้อย่างหนึ่ง เล่มห้าดีต่อใจแน่นอน
คราวนี้ล่ะเมิง กูจะได้เห็นเสือบางตัวดิ้นพราดๆ เพราะตัวเมียตัวเองไปใกล้ๆ ชิดๆ คุณ F นายหนึ่ง กูทนรอแทบไม่ไหว ได้เวลาพัฒนาร่างเป็นเสือกลัวเมียแล้วจ้ะเมิงงงงงง 555 (กูนี้อยากกดเลข 5 วนรอบระบบสุริยะจักรวาล 555)
กูโดนสปอล์ยบางอย่างเข้าไป (ไม่! กูพูดไม่ด๊ายยย ถ้าสนใจเชิญมึงตำเม้นท์บนๆ) อะไร! เกิดอะไรขึ้นกับเซียวเหอ! กูนี้แทบจะดิ้นๆๆๆ
เฮ้อ เขาบอกสงครามในครอบครัว ครอบครัวใครวะเนี่ย ตระกูลเซียวหรือตระกูลเหยียน กูล่ะเซ็งตระกูลเซียวไม่อยากสน แต่ตระกูลเหยียนเนี่ยซิ หึ! เล่มสี่เหมือนมีพวกที่น่าจะรู้จักเสี่ยวเหยียน แต่ซอรี่ นาทีนี้ฮีต้องกลายร่างเป็นเสือน้อยตามง้อเมียด่วน! ขนาดสาวๆ ในห้องแลปพวกนั้นยังกระเจิง โลกนี้มีลุงคนเดียวเท่านั้นที่ยั่วยวนเสี่ยวเหยียน (แบบไม่อย๊ากไม่อยาก) ได้เฟ้ย 555!
เอ แต่ถ้าเป็นดราม่าตระกูลเซียว เกิดเสี่ยวเหยียนเจอเว่ยหมินขึ้นมาทำไงวะเนี่ย อื้อหือ กูนี้แทบปาดน้ำลาย
หวังว่าคราวนี้เขาจะออกรัวๆ แล้วว่ะ
โอ๊ยมึง อย่าบิ้ว กูฮา ไม่ไหวแล้ว ตอนนี้กูรอ วดว ประกาศวันวางอย่างเดียวเลย
มึงเคยอ่านคลมไหม เพราะกูนึกถึงชะตากรรมของลู่เฟยเทียน (คลม) เนี่ยแหละ กูถึงเห็นความเสือน้อยมุ้งมิ้งของเสี่ยวเหยียนอยู่รำไรเลย รายนั้นยังไม่รอด เหอ เหอ เหอ (คลม เล่มแรกมันก็ดราม่าอยู่หรอก แต่เล่มสองเนี่ย โรแมนติคคอมเมดี้ของพ่อบ้านกลัวเมียชัดๆ)
ถ้ามึงไม่ใช่สายคลมมึงละไว้ก่อน เข้าใจว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องเดียวของอี้เหรินเป่ยที่กูเขินๆ จะเชียร์ใครเหมือนกัน 555
เหมือนมึงเป๊ะ กูหวังปลายปี ถ้าปกเริ่มออกอย่างนี้คงไม่ลากไปถึงงานต้นปีอย่างที่กูแอบๆ หวังไว้ก่อนหน้านี้หรอกนะ กูอยากให้ทันปลายปีว่ะ เผื่องานต้นปีกูจะได้เล่มหก
จริงมึง ในบรรดาพระเอกอี้เหรินเป่ย คนนี้น่ารักสุดแล้ว เนื้อเรื่องกูว่าเบาสมองกว่าทั้งสามเรื่องด้วยซ้ำ
มึง กูขอบ่นถนนเยียนไต้เสียหมายเลข 10
.
.
.
.
.
คงมีสปอยหลุดมาตอนกูบ่นบ้างอ่ะ
.
รอมาตั้งนานแต่อ่านแล้วคือไม่ใช่อย่างแรง แชทนี่ปาไปเกินครึ่งเรื่องจนกูนึกว่าอ่านจอยลดาอยู่ ห่านเอ้ย แล้วกูเกลียดนิยายแชทมาก แถมรำคาญนิสัยตัวละครด้วย เคะแม่งก็บ๊องๆ เมะก็แอบเห็นแก่ตัว อ่านๆไปก็อึดอัดในความสัมพันธ์
คือเคะชอบเมะแบบเป็นเพื่อนคือ happy ที่อยู่ด้วยกันเฉยๆ แต่ถูกเมะบอกว่าไม่เป็นเพื่อนถ้าจะคบกันก็ต้องเป็นแฟนเท่านั้นแล้วเคะก็เลยตามเลย แล้วฮีแบบชายแท้ไงไม่โด่กับผู้ชายแล้วยิ่งเป็นฝ่ายรับแล้วเจ็บก็ยิ่งสับสน ตอนแรกๆเมะก็ไม่ยอมรับให้ด้วยบอกว่าตัวเองเป็นท๊อปเท่านั้น จนเมะมองว่าเคะหนีความสัมพันธ์บนเตียงมากๆเมะเลยจะยอมให้กด แต่ปรากฏว่าเคะก็ไม่โด่เหมือนเดิมเมะเลยช๊อคและก็เลิกกัน ตอนเลิกกันเคะก็ยังเป็นฝ่ายตื้ออยู่คนเดียวจนกลับมาคบกัน สุดท้ายก็ไม่มีรีบะ แต่กูหงุดหงิดความสัมพันธ์มากจริงๆว่ะ คือเข้าใจเคะนะ แต่กูมองว่าเมะเห็นแก่ตัวอ่ะ
เอาเป็นว่าสำหรับกูนิยายตกไปอยู่ใน list ขายละ
.
.
.
.
.
อ่านเม้นท์มึงทั้งขำทั้งเศร้าทั้งซึ้ง ไม่แน่ว่าเล่มห้าอาจโผล่งานต้นปีหน้า (หรืออาจจะลากไปปลายปี เฮ้อ วดว เอ๋ย กูแอบหวังสถิติหนึ่งปีเล่มมันจะถูกทำลายอยู่นะ)
พูดไปแล้วอยากอ่านว่ะ กูดีใจที่เขาจะปล่อยพร้อมกันรวดเดียว กูจะได้ไม่ต้องรอมากอย่างเสี่ยวเหยียน แต่กูก็อยากให้เขาอัพเดตข่าวบ้างว่าเล่มพิเศษมันไปถึงไหนแล้ว ดีใจที่มันหนากว่าที่คิด แต่หายไปเป็นปีเนี่ยมันเกินป๊ายยย 555
Wwtb 1-4 ยังหาซื้อได้อยุ่ไหม นายอินทร์มีป่ะ
ใครอ่านราชันคืนบัลลังก์แล้วบ้างกูอ่านแล้วงงๆ ไม่ใช่แปลไม่ดีนะ แต่ก็งงว่ามันเป็นสงครามได้ไงวะ พ่อนายเอกเป็นชาวฮั่น ถูกชาวหยวนไล่ฆ่า บอกพ่อนายเอกเหมือนปกครองไม่ดีเลยต้องกำจัด งงว่าพ่อนายเอกดีหรือไม่ดี กูเพิ่งอ่านแปลเรื่องแรกเลยเห็นคนหวีดกันเลยเอามา อ่านแล้วจับเนื้อเรื่องไม่ถูกเลย กูควรทำไง
ราชันคืนบัลลังก์กูเห็นคนหวีดๆเลยซื้อมา แต่สปอย รีวิว ออกมาน้อยมาก พยายามหาในโม่งก็ไม่มีใครมาหย่อนเลย ใครอ่านแล้วมาสปอยทีนะ กูอ่านไม่เข้าใจจริงๆ แปลเรื่องแรกก็ไม่ไหวแล้ว
>>686 แปลเรื่องแรกของมึงก็เลือกเรื่องที่ซับซ้อนก่อนเลย ทำไมไม่หาอะไรสบายๆอ่านก่อน
พ่อนายเอกไม่ใช่ปกครองไม่ดีแต่สู้รบทำศึกมากเกิน เมื่อทำศึกต้องใช้เงิน เมื่อต้องใช้เงินชาวบ้านเลยถูกขูดรีด รบชนะ แต่ชาวบ้านอดอยาก ยากจน มันเลยมีพวกขุนนางข้างในคิดหักหลัง ถ้าปลายให้ขึ้นครองราชย์คือบ้านเมืองจบสิ้นแน่ นี่คือความคิดของข้าหลวงในวังเลยอยากรีบตัดไฟ
เรื่องราวไม่มีสปอยมึงต้องรอจากคนอ่านเล่มจีนแล้ว กูก็รอเล่มสองอยู่ ออกจบ5เล่มคงต้องอ่านทวนอีกครั้ง ตอนนี้กูนอนอ่านปราชญ์ฯไปพลางๆ หนาชิบหายกูจะเป็นลม
Ky ใครสงสัยโพชิงฮวา สนพ ออกมาบอกแล้วนะ พอ คือนายอำเภอ นอ คือโจรภูเขา เรือใครล่มบ้าง ส่วนกูยังไม่ได้อ่าน
กูรอเล่มสองถ้าโอเคจะตามต่อ
อ่านตัดสินคนไป 1/3 เล่มแล้วแปลกใจกับการพรูฟ(ไม่ใช่เรื่องสะกดผิด)
มีที่นึงใช้โรคม.2 ที่นึงใช้จูนิเบียว
กับตอนร่ายเวท(มั้ง) พูดถึง มังกรเขียว พยัคฆ์ขาว วิหคแดง นักรบดำ คือแปลกใจ ปกติมันน่าจะเป็นเต่าดำ(อย่านึกถึงรักแร้
นะ)รึเปล่า แต่ก็ไม่รู้ต้นฉบับอะนะ
แล้วก็ตอนมีคนของดารามาเชิญไปแต่ไม่ยอม เลยโดนแฟนดารามาหาเรื่อง แต่ลูกน้องดันบอก "...คุณชายใหญ่ซุนแห่งตระกูลซุนได้ยินว่าท่านดูโหงวเฮ้งให้คุณหนูลู่ดังนั้นจึงโกรธและให้พวกเรามาพาท่านไปนะครับ" มันน่าจะเป็นไม่ดูสิ
ชิงฮวากุอ่านตย.แต่ยังไม่ซื้อ ตอนอ่านปักใจแบบไม่เคยสงสัยเลยนะ วันนี้พอเจอสนพ.เฉลยโพกุนี่ถึงกับอ้าปากค้าง
เพิ่งอ่านร้ายเดียงสา ทำไม นายเอกมันนิสัยแบบนี้นิ เฮ้ออ
เพื่อนๆ รอบตัวก็ซื่อเนอะ ว่านายเอกรวย จริงๆ การแต่งตัวที่อยู่ การเดินทาง ก็น่าจะบ่งบอกหมดล่ะ
>>705 คนไม่ได้จีนก็ยังรู้อ่ะมึง นี่มันเทพสี่ทิศยอดฮิตตลอดกาลในการพอร์ตไปใช้ในนิยายและการ์ตูนจีน+ญี่ปุ่น 555 ต่อให้กูโตมาไม่อ่านนิยายเต๋า ตอนเด็กๆกูก็ยังได้ดูเบเบลดนะมึง
กูเบื่อมาก รู้สึกไม่มีอะไรอ่านเลย กองดองก็ไม่อยากหยิบมาอ่านอ่ะ แต่ก็ยังบ่นว่าไม่มีอะไรอ่านเลยว่ะ...
พ่ายรักนักปราบมาร สนุกมั้ยวะมึง ไม่มีรีวิวอะไรเลย ปกสวยดีวะ
อ่านพวกมึงพูดถึงเต่าดำกัน (ซึ่งกูแอบยิ้มกับคำนี้ไม่ได้จริงๆ 555)
กูสงสัยอยู่อย่างหนึ่ง บก.ฝั่งนิยายแปลมีหน้าที่อะไรบ้างกันแน่ ต้องรู้จักภาษาที่นำมาใช้แปลด้วยหรือเปล่า แบบรู้ภาษามากพอจะรู้ว่าแปลผิดตรงไหน ไรงี้ หรือเน้นเกลาคำให้สละสลวยอย่างเดียว
อันนี้กูสงสัยจริงๆ ใครอยู่วงการหนังสือแถลงหน่อย
>>706 กูว่างานเขาควรไปเอาดีด้านคอมเมดี้อ่ะ ยิ่งเรื่องเธอที่ร้ายกูอ่านแล้วงงมาก ตอนแรกปูพระเอกมาอย่างเหี้ย ตอนหลังกลายเป็นให้สงสารพระเอกเฉย คนอ่านก็บอกสงสารพระเอกอย่างงู้น พระเอกอย่างงี้ สำหรับกู แม่งไม่เห็นน่าเห็นใจหรือน่าสงสารเลย เป็นไบโพล่าร์แล้วไงวะ ยังไงก็เหี้ยอยู่ดีที่ไปเอากับคนอื่นนอกจากนายเอก แล้วนอกใจแบบโต้งๆด้วย มีการควงคนอื่นแบบเปิดเผยไปทั่ว แบบนี้น่าสงสารยังไงวะ พัง พังมากๆ
เห็นปกติโม่งชอบรำคาญเด็กลิ้นเปลี้ย แล้วเด็กในกาลครั้งหนึ่งนี่ไม่รำคาญกันเหรอ ถึงบอกว่าเดกไม่ถึงขวบแต่อ่านแล้วกุโคดรำคาญ
ky มีแปลจีนเรื่องไหนนายเอกหุ่นล่ำๆกล้ามแซ่บบ้างมั๊ย กูเบื่อหุ่นบางอ่ะช่วงนี้
>>718 ความรู้สึกตอนอ่านเรื่องนี้คือ อ๊าย... ทาทา... ทายาอายา... มึงหุบปาก! ทาทาห่าไรนักหนามึงเป็นเอฟซีทาทายังเหรอ! กูเลิกอ่านตั้งแต่ตอนที่ 10 อ่ะ รำคาญทั้งเด็ก ทั้งนายเอก ตอนใช้เงินซื้อของแหลกหักหน้าตัวร้ายแม่งปัญญาอ่อนมาก ซื้อมาก็แทบไม่ได้ใช้ เรื่องตัดผมด้วย เรื่องนี้กูเคยบ่นลงโม่งละ บ้าบอสิ้นดี
>>715 นข.แก้ไขแล้ว ส่วนที่ว่าเด็กลิ้นเปลี้ยเด็กไม่ถึงขวบพูดอ้อแอ้อยู่แล้ว เราเลี้ยงหลานเราตอนอายุเท่าไอก็แบบนี้พยายามพูดอยากพูดก็เลยออกมาเป็นภาษาแบบนี้ แววเด็กพูดเก่ง ปจบ.โตมาพูดไม่หยุดเลย
ไม่ได้ปกป้องนะแต่พูดแบบทั่วๆ ไป เราเองก็ไม่ชอบนิยายวายที่เขียนเด็ก 5-7 ขวบแต่พูดไม่ชัดเหมือนไม่ได้คลุกคลีกับเด็กๆ มาก่อน
>>715 เรื่องความรุนแรงพอมีคนติงนข.เค้าแก้แล้วนะมึง เพราะตอนแรกกูก็แอบตกใจว่ามันจะดีเหรอทำร้ายคนต่อหน้าเด็ก
เรื่องเด็กพูอ้อแอ้อันนี้กูไม่ไรมาก เพราะคิดว่าเด็กยังเล็กเลยรู้สึกเอ็นดูมากกว่า
แต่ระยะหลังๆ กูว่าเนื้อเรื่องเค้าออกทะเลอะ เข้าใจนะว่ากว่าเค้าจะเขียนแต่ละตอนมันยากกว่าจะคิดออกมา สำหรับกูชอบช่วงแรกๆ มากกว่า แต่ถ้าถามว่าซื้อไหมก็ซื้อแหละกูชอบน้องไอนะ แค่ไม่ชอบเนื้อหาช่วงหลังตั้งแต่เรื่องจะแท้งอะ ฉากที่พยายามให้โหดซ้อมคนไรงี้ มันไม่ค่อยรู้สึกอินไปตรงฉากนี้สักเท่าไหร่ อันนี้ความรู้สึกกูนะ
พูดถึงล่ำๆแล้วกูอยากอ่าน ลีนกดล่ำ บางกดหมี หรือพวกตัวละครอัลฟ่าไทป์แต่เป็นรับว่ะ มีแนะนำเรื่องไหนอีกไหม นอกจากคุณอา
>>721 >>724 กูได้ยินมาเหมือนกันว่าแก้แล้ว แต่พอเจอทีนึงแล้วกูมีปฏิกิริยาค่อนข้างรุนแรงน่ะ แล้วก็รู้สึกชัดเจนเลยว่ามุมมองโลกทัศน์ของกูกับนักเขียนคงไม่ตรงกันแล้ว ที่จริงฉากนี้แม่งประหลาดหลายสิ่ง ต่อให้เด็กไม่เห็นคนที่โดนกระทำ แต่การเขียนฉากหยอกล้อเด็กไปด้วย กระทืบคนไปด้วยเนี่ยกูว่าก็ไม่ปรกติอยู่ดี ถึงแก้แล้วกูก็ไม่ค่อยโอเค ฉากนี้แม่งดาเมจแรงฝังใจมาก น่าจะเพราะกูตั้งความหวังสูง ตั้งแต่อ่านมาก็ตีไว้เลยว่ามันจะเป็นนิยายฟีลกู๊ดดีๆ มีความเฟมินิสต์อะไรแบบนี้(กูค่อนข้างประทับใจที่โอเมก้าเรื่องนี้อยู่ในสถานะคนปรกติที่ไม่ถูกข่มเหงน่ะ) ที่ผ่านมาเลี้ยงเด็กก็น่ารัก (กูไม่อะไรกับเด็กอ้อแอ้) พอชอบมากเจออะไรที่ขัดปุ๊บมันเลยเฟลมากน่ะ กูเลยเทตั้งแต่ตอนนั้นเลย ไม่รออ่านเวอร์ชันแก้ละ
ปล.ที่จริงกูก็สองมาตราฐาน ถ้ามันเป็นการ์ตูนตลกแดกดัน เด็กเป็นเจ้าชายโลกปีศาจ ไคเซอร์ เดอ เอมเพอราน่า เบลเซบับ ที่ 4 งี้ จะกระเตงเด็กไปด้วยพร้อมกระทืบนักเลงไปตลอดทางตั้งแต่สมุนยันบอสกูก็ไม่ว่าหรอก
>>724 เรื่องนี้กูเทไปนานแล้ว รู้สึกติดขัดกับอะไรหลาย ๆ อย่าง แต่ได้ยินเรื่องแท้งอยู่ มึงสปอยล์กูหน่อยสรุปแท้งมั้ยวะ? แล้วทำไมถึงแท้ง?
ความจริงกูเสียดายนิยายหลาย ๆ เรื่อง ไม่รู้กูรู้สึกไปเองเปล่า กูรู้สึกมีหลายเรื่องเลยนะที่เริ่มต้นมาดี จนเป็นกระแสผ่านการแนะนำของเซเลป หลังการนั้นกูรู้สึกจังหวะช่วงหลังจะดรอปลงแบบท่าดีทีเหลวหวานต้นจืดปลายอะไรแบบนี้บ่อยมาก
กูสงสัยอย่างว่าการ รีวิว สปอย แนะชวนอ่าน อะไรพวกนี้ มันช่วยให้คนรู้จักนิยายมากขึ้นได้จริงมั้ยวะ แบบมีคนตามอ่านเข้ามาอ่านเพิ่ม
>>734 มันมีส่วนช่วยแหละ แต่จะช่วยได้มากน้อยแค่ไหนนั้นก็ขึ้นอยู่กับตัวคนที่ทำการรีวิวหรือแนะนำต่อด้วย ถ้าฝ่ายนั้นมีคนติดตามเยอะมันก็ช่วยกระจายได้วงกว้างกว่า ยิ่งถ้าถูกพูดถึงซ้ำๆ นะคนอื่นก็จะเห็นผ่านตาบ่อยขึ้น ก็อาจจะทำให้คนที่ผ่านมาเห็นอยากลองเข้าไปอ่านดู แล้วถ้ายิ่งมันกลายเป็นไวรัลมันก็ยิ่งบูมขึ้นไปอีก ล่าสุดก็อย่างกรณีคืนรักไงที่โคตรไวรัลเลย หลังจากที่มีคนติดตามอยู่ไม่เท่าไหร่ในตอนแรกยอดก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว อีกอย่างคนเขียนก็ลงนิยายอย่างสม่ำเสมอทุกวันด้วยในช่วงนั้นมันก็ยิ่งไปกันใหญ่ พอมันกลายเป็นแบบนี้ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับคนอ่านแล้วว่านิยายเรื่องนั้นๆ จะถูกปากคนอ่านแค่ไหน ถ้าถูกปากมันก็จะยิ่งถูกแนะนำต่อไปอีก มันก็จะเป็นทอดๆ แบบนี้แหละ ซึ่งถ้าทำได้ตามสเต็ปนี้ก็จะถือว่าการรีวิวการแนะนำต่อมีผลส่งให้คนเข้ามาอ่านได้เยอะขึ้นแน่ๆ แต่ของแบบนี้กูมองว่าต้องพึงดวงด้วยส่วนหนึ่ง
สำหรับกูมีผลมาก เพราะมีคนรีวิวที่กูจะไม่ซื้อตามแน่ๆ 555 แบบนี้นับเปล่า
แต่นิยายดังแต่ห่วยก็เยอะเช่นกัน ถถถถ
คืนรักเรายังเสียดายช่วงหลังอยู่เละไปมาก เลยตัดสินใจไม่ซื้อเพราะมันแก้เรื่องง่ายจนเสียดายตังตัวเอง
มีใครอ่านเรื่องลงรักบ้างป่าวอะ เหมือนไม่ค่อยเห็นใครพูดถึง กุอ่านไปแค่ช่วงแรกๆ ไม่ถึงสิบตอนแล้วตัดสินใจพรีเลย (หนังสือก็รอนานมากก) คือกุอะไม่ชอบวายไทย เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ตัดสินใจซื้อในรอบหลายปี แต่กลับรู้สึกกระแสเงียบจัง
>>742 มีผล 40% กูจะตามรีวิว 2 แบบ ถ้าคนนี้รีวิวว่าชอบแนวกูแน่ๆ ก็จะลองอ่านตัวอย่าง กับคนนี้รีวิวว่าชอบไม่ใช่แนวกูแน่ๆ ก็จะไม่ซื้ออ่าน นอกจากรีวิวเรื่องเนื้อเรื่องยังมีเรื่องคุณภาพ การพิมพ์ คำผิด ประวัติสำนักพิมพ์ ประวัตินักเขียน มาประกอบ สุดท้ายก็ดูตังในกระเป๋า
>>745 คืนรักตอนคนอวยมันยังไม่ถึงช่วงนั้นไง ดูมีปมดูซับซ้อนกูยังหลงไปอ่านเลย จนคนเขียนบอกอีกไม่กี่ตอนจบกูอึ้งไปเลย ตกลงแค่นั้นคือแก้ปัญหาได้แล้วเหรอนึกว่ามีอะไรซับซ้อนกว่านั้น เทยาวๆ
>>742 แห่ซื้อกันตามรีวิวเยอะนะ บางเรื่องกูเห็นคนหวีดกันเยอะๆกระแสแรงก็ซื้อโดยไม่ได้อ่านตัวอย่างเลย เช่น KTL อีกอันก็ดาวแท้ที่ถ้าไม่จบแบบหลายพีกูคงโดนไปแล้ว หลังออกถึงมีคนบ่นว่าไม่ชอบเยอะ อีกเรื่องก็รัชศก แต่โชคดีแนวกูพอดี
>>751 นิยายทุกเรื่องก็แผ่วปลายได้ทั้งนั้นล่ะถ้านข.วางพล๊อตไม่ดีตั้งแต่ต้น ความต่างกันคือนิยายแปลไม่เคยมีคนลงจนจบไงเพราะติดสัญญา ลงอย่างมากก็ 30% ให้ดูสำนวนแปลอะไรพวกนี้ คนตามไปอ่านสปอยก็น้อย กว่าจะรู้ว้าแผ่วปลายจบไม่โอคือหลวมตัวซื้อมาแล้ว ส่วนงานแต่งไทยโดยมากเค้าลงให้อ่านจนจบแค่ไม่ลงตอนพิเศษ อย่างน้อยๆถ้าอ่านแล้วไม่ชอบยังกลับลำไม่พรีทัน อย่างกูเองตามไปอ่านแล้วกลายเป็นไม่ซื้อไปหลายเรื่อง หรือบางเรื่องเฉยๆตอนต้นอ่านฆ่าเวลาไม่คิดเก็บแต่พอจะจบแล้วดันพีคจนกูเปลี่ยนใจสั่งพรีก็มี
เอาจริงๆอยากให้มีสปอยนิยายแปลมากขึ้นว่ะ กูเสียดายตังค์ ซื้อมาไม่ถูกจริตหลายเรื่องละ
ล่ามรักอสุรา กูว่ากินบุญเก่าจาก คฉน เนื้อเรื่องทั่วไปเลย คาแรกเตอร์นายเอกแทบไม่ต่างกัน กูว่ามันแทบไม่มีไรเลยว่ะ แต่หลายเรื่องที่กูสังเกตนะ นักเขียนพอติดลมบนไปแล้ว พอเขียนเรื่องอะไรออกมามันก็มีฐานแฟนคลับวะ เหมือนจิตติกูว่าร้ายเดียงสาไม่ได้ดีอะไรขนาดนั้น แต่เป็นเพราะนามปากกาจิตติคือผู้เขียนมันเลยดัง ล่ามอสุราก็ไม่ต่างกัน พวกมึงพอเข้าใจที่กูจะสื่อป่ะวะ
พูดถึงนักเขียนดังเรื่องเดียวนี่กูนึกถึงเจเค กับคนเขียนแฟรงเก้นสไตน์ ทั้งสองคนต่อให้เขียนอะไรหลังจากนั้นก็ไม่สามารถก้าวข้ามผลงานเก่าได้อีกเลย มีบุญเก่าก็กินไม่ได้ถึงเศษเสี้ยวเรื่องที่ดังอยู่ดีอ่ะ
....ยกเว้นภาคพิเศษ หรือแตกซีรี่ย์จากเรื่องเดิม แม่งเป็นกุศโลบาย ร้ายนักกก //จ่ายตังค์ให้ภาคต่อ
กูดรอปคฉนตั้งแต่กลางเรื่อง ตั้งแต่แม่งปูว่าจะมีอีกสามคู่ ดังนั้นอีสามคู่ที่เหลือไม่ต้องหวังว่าจะแหวก คือตอนแรกแม่งน่าอ่านจริงแบบเซตติ้งมาดีละ สรุปเป็นแค่นิยายขนบดาวเดือนเฟรนไชส์พระเอกหล่อรวยทั่วไปสัสๆ เสียดายเซตติ้งหิมพานต์ชห
>>761 ตอนคฉนกูโคตรอยากอ่านล่ามรักเลย แต่พอได้อ่านจริงเหมือนที่มึงบอกอ่ะครึ่งแรกแม่งเรื่องก็ไปทับกับคฉนไม่มีไรใหม่ พอหมดจากนั้นนึกว่าจะสนุกขึ้นก็ไม่เลยเส้นเรื่องยังคงความราบเรียบมีแต่อวดผัวไปวันๆ แทบไม่ได้รู้จักตัวพอ นอ เพิ่มขึ้นเลย บอกตรงว่าผิดหวังคิดว่าคงไม่ซื้อและไม่ตามต่อ
คืออ่าน คฉน ก็รู้เรื่องล่ามอ่ะ
>>763 เหมือนมึงเลย ตอนกูอ่าน คฉน. กูอยากอ่านรเื่องล่ามรักมากกก เกิ่นคู่นี้มาน่าสนใจชิบหาย แต่พอได้อ่านจริงๆ คือ... กูน้อยใจแทนคู่นี้เลย แม่งเหมือนลูกเมียน้อย เหมือนไม่ได้ตั้งใจแต่ง เนื้อหาไม่มีไรเลย รักกันง่ายๆ แบบ เอ๊ะ ตอนที่เกริ่นใน คฉน มันน่าสนใจกว่านี้นี่
ล่ามรัก ตอนนี้กูยังไม่รู้เลยว่า พอ.ทำอะไรให้ นอ.บ้างเหมือนจะเฉลยแต่ไม่เฉลย ในเล่มมีไม่อะไรของคู่นี้เป็หลักเป็นอันเลยสักอย่าง ขนาดnc ยังไม่ค่อยมีเลย คฉน.ใส่เยอะจนน่าเบื่อ คู่นี้มีหมือนไม่มี เหมือนโดนตัดเข้าโคมไฟ
กูรอคู่ พี่ชายนายเอกกับเด็กที่นายเอกเก็บมาเลี้ยงอะ ดูน่าสนใจ หวังว่าจะไม่ผิดหวัง พระเอกแลดูโหดซึน
เรารอคู่ท่านยมกับยมฑูต รอสุดในชุดนี้
ตอนแรกกูกะซื้อเลยล่ามรัก แต่วันนี้อ่านตอนจบแบบเฮ้ย จบง่ายๆ แบบนี้ซึ่งไม่เคลียร์ปมอะไรสักอย่าง กะว่าไปเฉลยในเล่มอย่างเดียวแหละ กูคงไม่ซื้อต่ออะ
Ky ใครเคยอ่านคู่สืบคดีหลอนของ อท บ้าง สนุกมั้ย มันจิ้นได้ใช่ป่ะ แล้วจบเล่ม 6 มันค้างมากมั้ยว่ะ ได้ข่าวมี 7 เล่มจบ แต่อท ดองไม่ออกสักที
Ky เพื่อนโม่งคนไหนมีนิยายดราม่าหนักหน่วง แต่จบแฮปปี้มาแนะนำบ้างมั้ย ขอแบบสมเหตุสมผลหน่อยนะมึง ขอนายเอกไม่สาวไปด้วย จู่ๆกูเกิดนึกอยากอ่านแนวนี้ขึ้นมา ปกติจับแต่ไม่หนักมากเน้นสันติสุขแฮปปี้แลนด์อะไรแบบนี้ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
>>771 มึงทำให้กูต้องไปเสิร์ชดูหน้าปกเพราะกูคุ้นชื่อมาก ปรากฎว่ามีอยู่ในตู้กูด้วย แต่กูซื้อไม่ถึงเล่ม6นะ เทกลางทางตั้งแต่เล่ม3 ถามว่าจิ้นได้มั้ยก็พอมีโมเมนต์ให้จิ้นอยู่นะ แต่สำหรับกูเท่าที่จำได้คืออ่านแล้วงง ไม่สนุกเท่าไหร่ อท.คงเทไปแล้วเพราะกระแสกริบมากกกกแถมหายไปนานหลายปีแล้วมึง
Ky กูเพิ่งอ่านหนึ่งคำมั่นจบ กูถามหน่อยดิ่ เห็นเรียกพระเอกเฉินอ๋อง แล้วก็คำว่าชินอ๋อง มันต่างกันยังไงอ่ะสองอันนี้ กูรู้แต่หมายถึงพระเอก อันไหนคือที่ได้รับบรรดาศักดิ์มาอ่ะ
มีใครอ่านทาสรักเจ้าสำราญจบแล้วบ้างวะ คือมันจบแค่นั้นเหรอวะ
จุดหน่อยน่าจะสปอยเยอะ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เด็กสองคนที่หน้าปกเล่มสองคือ?
กูเข้าใจ(ไปเอง)ว่าเป็นลูกเสี่ยวสุย แต่ในเรื่องแม่งยังไม่คลอดเลยไม่ใช่เหรอวะรู้ได้ไงว่ามีลูกสองคน
แล้วคือจบง่ายมาก ดื้อกันมาทั้งเรื่องพอรู้ว่าท้องขอพระราชทานสมรสแล้วแต่งเลย อิหยังวะ
แล้วตัวเล่มทีจริงทำเล่มเดียวจบก็ได้นะ เพราะเล่มแม่งโคตรบาง ยังจะหั่นสอง TT
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Ky มีใครอ่านเรื่องใหม่ของคุณคนแต่งเรื่องดีเวนเฟิงมี่มั่งมั้ย กูมีความรู้สึกเหมือนอ่านแล้วแต่ดาวภาคสองยังไงไม่รู้ สร้างเสริมประสบการณ์ความฝันในจินตนาการชิบหาย
ไปอ่านภรรยาที่ดีฯ เหมือนพายเรือวนในอ่างเลยวะ
>>792 วนมานานละมึง เคะแม่งสาวแตกสัสๆ พล๊อตก็ไม่มีอะไรเลย
.
.
.
.
.
เคยรักกันมาก เมะทิ้งไปมีคนใหม่ เคะไม่ยอมโวยวายและเข้าทางผู้ใหญ่จนบังคับแต่งงานได้ แต่งเสร็จเมะหนีตลอดมั่วไปเรื่อย เคะได้าตำรายั่วผัวจากแม่สามีมาใช้ไม่สำเร็จ พอเคะถอดใจเมะเสือกคิดได้ (ซะงั้น) กลับมาตามง้อ และเดาได้เลยว่าสุดท้ายง้อสำเร็จเยรัวๆตามสูตรแน่นอน
.
.
คือพูดตรงๆ กูไม่คิดว่าจะเจอพล๊อตแบบนี้ในนิยายวายนะ แค่ในนิยายชายหญิงก็อ่านจนเอียนละ ตอนแรกตามไปอ่านเพราะมีคนมาหวีดใส่ว่าสนุกอย่างโน้นอย่างนี้เดี๋ยวจะตีพิมพ์ด้วย สรุปอ่านแล้วไม่ถูกจริตอย่างแรง
>>781 รุ่ยอ๋องหรือเฉินอ๋อง เป็นชินอ๋องเหมือนกัน รุ่ยอ๋องนี่ส่วนมากฮ่องเต้จะตั้งให้ลูกชายคนโปรด รุ่ยหรือเฉินในที่นี้คือ ราชทินนาม ของตำแหน่งชินอ๋องอีกทีนึง ส่วนจวิ้นอ๋องคือชั้นรองลงมา ส่วนมากเป็นหลาน แบบพ่อเป็นชินอ๋อง ลูกเป็นจวิ้นอ๋องไรงี้ (บางทีลูกก็เป็นชินอ๋องสืบบรรดาศักดิ์ต่อก็มี)
>>793 นี่มันพล็อตน้ำเน่าคลาสสิคของนิยายช.-ญ. เลยนะ คือ กูโอเคกับพวกโอเมก้าเวิร์ส (ที่มีอะไรให้คิด เช่นการแบ่งแยกชนชั้น ไม่ใช่แค่โฟกัสกับการเยอย่างเดียว) แต่ไม่ค่อยถูกจริตกับนิยายน้ำเน่าแบบนี้เหมือนกัน มันเหมือนนิยาย copy-paste เปลี่ยนแค่ชื่อตัวละครกับสำนวนนิด ๆ เป็นนิยายที่กูเรียกว่าผ่านไขสันหลัง ไม่ต้องขึ้นสมองเลยทั้งคนเขียนคนอ่าน แต่ของอย่างนี้มันเป็นเรื่องรสนิยมว่ะ มันเหมือนค่านิยมข่มขืนกับยัดเยียดความเป็นผัวในสังคมไทย ซึ่งค่อนข้างกำจัดออกไปได้ยาก คนไม่ชอบก็ต้องเฟ้นหากันไป
Ky อยากได้ความเห็นเพื่อนโม่ง ถ้านายเอกประตูหลังไม่ซิง/เคยมีอะไรกับผู้ชายคนอื่นก่อนมาเจอพระเอก เปอร์เซ็นต์ในการอยากอ่านของพวกมึงจะลดลงบ้างไหมอ่ะ
กูเพิ่งโดนคนอ่านบอกขอเลิกอ่านเพราะนายเอกกูประตูหลังไม่ซิงอ่ะ จริงๆก็มีแค่ไม่กี่คนที่เลิกอ่านแหละ แล้วก็ยังมีคนอ่านที่น่ารักๆอยู่เยอะแยะ แต่ลึกๆกูก็เสียใจที่มีคนเลิกอ่านนะ โธ่ ก็คนมันคบกับแฟนเก่ามาตั้งนาน อยู่กินด้วยกันมาหลายปี จะให้พระอิฐพระปูนทั้งคู่ก็ไม่ได้ดิ ต้องซิงต้องซงอะไร เอาอะไรมาพูด เฮงซวย!
>>796 ถ้าจะอ่านแต่ซิงๆ อ่านสายตต.คงขาดใจตายอ่ะ กูไม่แคร์อะไรเลย ในเรื่องนอนกับคนอื่นแล้วสุดท้ายมารักกับพระเอกยังได้เลย นอกใจกูก็อ่านได้ กูไม่แคร์ถ้ามันสนุกและไม่น่ารำคาญ กูรู้สึกว่าเวลาอ่านนิยายกูอ่านเรื่องของคนอื่น อารมณ์เสือกเรื่องชาวบ้านอ่ะมึง คนที่กูเสือกเรื่องเค้าจะทำไรก็ทำไป 5555
>>796 แค่รับไม่ได้กับการเสียซิงถึงขั้นเป็นคนอ่านที่ไม่น่ารัก เฮงซวยเลยเหรอ กูว่ามันเป็นรสนิยม เหมือนนายเอกเอวบางร่างน้อยหรือกล้ามเป็นมัดๆ รูปร่างเป็นแค่ลักษณะภายนอกไม่เกี่ยวกับนิสัย แต่ก็มีดาเมจสำหรับคนที่ไม่ชอบพอจะเลิกอ่าน แต่คนไม่อ่านก็เลิกอ่านไปเฉยๆก็ได้ ทำไมต้องแจ้งคนเขียน
>>796 กูก็แอบเป็นประเภทที่ถ้านายเอกซิง จะชอบมากกว่า แต่ถ้านายเอกไม่ซิง กูอยากได้แบบมีภูมิหลังของนายเอกอ่ะ ประมาณว่าถ้าแฟนเก่านายเอกกร๊าวใจ กูจะ +10 มากค่ะ
ส่วนเคะมั่วนี่กูดูบริบทนะ คือ ถ้านิยายมันให้อะไรนอกจากฉากเย ก็โอเคแหล่ะ หรือถ้าเป็นพล็อตแบบ นายเอกเป็นเคะหลั่นล๊า แต่ถูกเมะหนุ่มจริงจังตามจีบ สุดท้ายแล้วกลับใจมีแต่พระเอกคนเดียว อันนี้ก็โอเคนะ ไม่ใช่ให้กูปวดตับแบบ ให้ความหวังพระเอกแล้วตัวเองเยไปเรื่อย ๆ (ยกเว้นในตอนแรก ๆ ที่นายเอกยังไม่ได้ชอบพระเอก) อันนี้สงสารพระเอกเกิน กูก็รับไม่ได้เหมือนกัน
เรื่องซิงไม่ซิงเราเฉยๆ เป็นเรื่องสามัญธรรมดา ถ้าจะซิงความซิงอย่างเท่าเทียมคือ ถ้าจะนายเอกซิงพระเอกซิงด้วยสิ 5555 เราเข้าใจเรื่องรสนิยมการอ่านของแต่ละคนนะเพราะงั้นตรงนี้เราขอข้าม ออกความเห็นแค่เราไม่ค่อยจะสนใจเรื่องนี้
แต่ที่จะทำให้เราไม่ปลื้มก็แนวมั่วเละเทะ หมายรวมถึงทั้งพระเอกและนายเอกเลย คนเรารักสนุกได้ แรดได้แต่ต้องมีขอบเขตยิ่งช-ช โรคติดต่อสุ่มเสี่ยงมากกว่าหน่อยนึงด้วย (ไม่ได้ตั้งใจมองแบบเครียดๆ แต่ตอนอ่านจะอดคิดไม่ได้น่ะ) เรามีเพื่อนเกย์ที่เต๊าะไปทั้วแต่ไม่มั่วนะ คือมันก็เล่าว่าสนุกดีเหมือนสังสรรค์แต่ถ้าจะให้ชวนขี้นเตียงง่ายๆ ก็ต้องเป็นอีกเรื่อง แต่ก็นะพวกนี้มันเป็นรสนิยมอะเนอะ
>>803 +1 พอโฟกัสว่าซิงไม่ซิงอล้วกูนึกถึงประเด็นชายหญิงอะ กูเลยอินกับประเด็นนี้หน่อยๆ เราควรก้าวผ่านการให้ค่าคนที่ความ ”บริสุทธิ์” ได้แล้วมั้ง
สำหรับกูจะซิงหรือไม่ซิงก็ได้ทั้งนั้นอะ จะเคยมั่วมาก่อนก็ได้ ไม่ต้องอธิบายเหตุผลก็ได้ หรือเหตุผลคือแค่เป็นคนขี้เงี่— กูก็โอเค มันก็คือชีวิตคนๆ นึงอะ จะเป็นยังไงก็ได้แหละ ในแง่นี้กูจะรับไม่ได้อย่างเดียวคือการนอกใจหรือแอบไปมั่วกันทั้งๆ ที่มีคนรักอยู่แล้วว่ะ อันนี้ไม่ว่าพยายามอธิบายเหตุผลดีแค่ไหนกูก็ไม่ชอบ
จริงๆ กูรู้สึกว่ากับนิยายอะ ซิงหรือไม่ซิงไม่เชิงเป็นประเด็นสำคัญขนาดนั้น อยู่ที่คนเขียนจะเขียนได้สนุกแค่ไหน เอามาใช้เป็นปมมั้ย หรือทำให้เราสนใจอยากตามติดชีวิตตัวละครจนมองข้ามจุดที่เราไม่ชอบได้รึเปล่ามากกว่า
นอกเรื่องแป้บ จู่ๆก็นึกได้ว่าไม่นานนี้ ฮิเดโกะซันไชน์ที่แต่งนิยายผู้ใหญ่ในนามปากกาฉัตรฉายก็เคยออกมาทวิตว่าโดนคนอ่านด่าเรื่องแต่งนิยายให้นางเอกไม่ซิงด้วยแฮะ
ทุกคนพูดเรื่องมั่วกันไปหมดแล้วกูจะเหลืออะไรให้พูดอ่ะ 555
แต่ว่ากันตามตรงกูก็ชอบนายเอกซิงมากกว่าไม่ซิงนะ (พระเอกก็เช่นกัน) แล้วก็ไม่ค่อยชอบพล็อตแฟนเก่า ที่จริงต้องดูด้วยว่าโคลงเรื่องมึงตีความการมีเพศสัมพันธ์ไว้ยังไง ส่วนใหญ่ชอบวางไว้เป็นจุดคอมพลีท เป็นส่วนเช็คอินว่าเขารักกันแล้วนะ ความสัมพันธ์แนบแน่น เซ็กส์=ความรัก งั้นการที่เคยรักใครอื่นมาก่อน ถึงไม่ใช่การนอกใจ แต่มันก็รู้สึกไม่ดีอ่ะ
1.แฟนเก่าเป็นแค่อดีต แต่นายคือปัจจุบัน จากนี้ตลอดกาล
2.นายเป็นความรักครั้งแรก ครั้งเดียว ครั้งสุดท้าย ทั้งหมดของฉันล้วนเป็นนาย
^เนี่ย กูชอบข้อ2 มากกว่า 555
ยังไงก็ตาม มันก็แค่ความชื่นชอบต่อพล็อตเซตติ้งในนิยาย กูยอมรับแนวเรื่องอื่นๆที่นอกเหนือจากที่กูนิยมเป็นพิเศษได้ แต่มึงคงไปบังคับให้คนอื่นชอบนิยายมึงไม่ได้ เขาเลิกอ่านก็เป็นสิทธิ์ของเขา
อันนี้พูดแบบทั่วไป เรื่องบางเรื่องเซ็กส์ถูกวางไว้เป็นความเจ็บปวด เป็นการถูกละเมิด เป็นแผลใจ ก็ไม่ได้ใช้ตรรกะแบบข้างบนแล้ว นายเอกไม่ได้เคยรักใคร แต่ผ่านความรันทดมา เนื้อเรื่องอาจเป็นการเยียวยา หรือจมลงไปในห้วงความทุกข์กว่าเดิม <<เคยอ่านเรื่องไหนไม่รู้ นายเอกโดนข่มขืนมา พระเอกรู้เลยข่มขืนซ้ำอีกรอบแม่ง ลบกลิ่นอายคนอื่นออกจากตัวนายเอก เชี่ย มึงเป็นตัวร้ายใช่มั้ย!? ....แต่สุดท้ายแม่งจบแบบสต็อกโฮมอ่ะนะ อันนี้กูมองว่า เซ็กส์=การทำร้าย
กับบางเรื่องที่ฟรีเซ็กชิบหาย (ไม่ค่อยเจอ) เซ็กส์=แบล็กกราว ไม่นับเป็นอะไรเลย เอากับใครอะไรยังไงแม่งไม่ใช่สาระสำคัญของเรื่อง พระนายไม่ใส่ใจ คนในเรื่องไม่ใส่ใจ ไม่มีใครใส่ใจ นักอ่านแบบกูแม้จะเหวอๆ เพราะได้อิทธิพลกรอบความคิดจากเรื่องอื่นๆ มาเยอะ แต่สักพักก็เบลอตามไม่อยากเป็นบ้าคิดมากอยู่คนเดียว แบบนี้ก็มี มันก็อยู่ที่มึงวางเรื่องป่ะ เซ็กมีบทบาทยังไงในเรื่อง สำคัญแค่ไหน ถ้ามึงวางให้มันสำคัญ นักอ่านก็ให้ความสำคัญกับมันมากเหมือนกัน
>>811 ถ้าเอาเฉพาะการอ่านนิยายล้วนๆ เลยนะ ประเด็นที่ 2 ของมึง มันก็น่ารักดีอะ แต่พอกูคิดเลยไปว่า ในความสัมพันธ์จริงๆ มันค่อนข้างเป็นอุดมคติ แล้วพอมึงบอกว่ามันให้ความหมายแฝงเหมือนกับว่าการเคยมีเซ็กส์มาก่อน = เรื่องไม่ดีแล้วกูเลยรู้สึกไม่ค่อยโอเคกับมุมมองนี้เท่าไหร่แฮะ กูเลยแอบต่อต้านคนที่ไม่ชอบนายเอก(หรือพระเอกด้วย)ไม่ซิงหน่อยๆ แต่ก็อย่างว่าแหละ เพราะมันเป็นนิยาย ก็เลือกอ่านตามรสนิยมและความสบายใจส่วนตัวก็พอ
กู >>796 เอง ก่อนอื่นเลยต้องขอบคุณเพื่อนโม่งที่ช่วยออกคห.กัน และขอโทษที่หยาบคายไป กูแค่รู้สึกหงุดหงิดที่มีคนอ่านบางคนไอบีบังคับให้นายเอกต้องซิง ไม่งั้นไม่อ่าน ทั้งๆที่กูต้องการให้เรื่องมันเป็นไปตามพล็อตที่วางไว้ จะกลับไปแก้ก็ไม่ใช่ดิ เดินเรื่องพังหมด ตอนแรกกูมองว่าซิงไม่ซิงไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลยนะ แต่พอมาอ่านความคิดโม่งหลายๆคนก็เริ่มคิดได้หลายอย่างละ
กูจะลดฝีปากและฝีมือ(?)ด้วย มาคิดอีกทีคำพูดตัวเองก็แรงมากเกินไปเช่นกัน ขอบคุณที่เตือนสติมากเลยนะ จุ๊บ
>>814 มึงพูดแบบนี้แล้วกูจี้ดมาก ถ้ามึงเจอแบบนี้ระวังมึงก็จะเป็นหมาหัวเน่าแบบกู ตอนทะเลาะกัน โดนทำร้าย โทรมาขอคงามช่วยเหลือจากกู กูนี่ต้องออกหน้าปกป้อง เทงานทุกอย่างนั่งวินไปหา พามันหนี เรียกคนให้ช่วย โทรแจ้งตำรวจ เอาทุกิย่างที่มีมาสู้เพื่อให้แฟนมันโดนสักข้อหา
(แต่เห้คือแฟนมันเป็นตร มันช่วยกันเอง) สุดท้ายเลยพยายามจะให้เซ็นสัญญาว่าห้ามเข้าใกล้กันอีก แบบกะแตกหักให้มันเลิกไปเลยมาเจอกันถูกตำรวจลากได้
สุดท้ายไม่ยอมเซ็นกันแบบงงๆ หลังจากนั้นก็กลับมารักกันงุ้งงิ้ง ที่กูเอาขาข้างนึงไปหาความตายเพื่อช่วยมันจากการถูกกระทืบโคตรไร้ค่า กูเลยตัดสินใจออกห่างเอง เพื่อนกูเปลี่ยนไปแล้ว เพราะไอเ---นั่น คนแบบนี้มันมีจริงๆ กูเลยไม่อ่านแนวพระเอกข่มขืนทำร้ายซ้ำ หาว่านายเอกมีชู้เพราะมโนด้วยเหตุผลว่ารักมากกแล้วจบแฮปปี้ อ่านแล้วกูอยากบีบคอพระเอก อยากจิกหัวตบ
คนอ่านเดี๋ยวนี้ชอบคิดว่าตัวเองเป็นเจ้าของนิยายว่ะ ไม่ออกแรงแต่งเองแต่นิยายต้องเดินเรื่องตามที่ใจคิด ปล่อยๆ ไปเหอะ ไม่ต้องตอบไอบี ไม่อ่านก็ไม่ต้องอ่าน ตอบไปก็เสียอารมณ์
>>812 ที่จริงที่กูจะสื่อคือ 'เคยรักคนอื่นมาก่อน' มากกว่า ไม่ใช่ไม่ดี แต่รสนิยมกูชอบอีกแบบ อย่างที่มึงบอกแหละ แน่นอนว่านิย๊ายนิยาย อุดมคติแม่งทั้ง1,2 โลกความเป็นจริงคำว่าชั่วนิรันดร์เชื่อได้แค่ไหน กูแค่ไม่ชอบพล็อตเรียลๆ พล็อตสะท้อนสังคม ชอบอะไรที่ดูอยู่ในทุ่งลาเวนเดอร์เหมือนคำสาบานในพิธีวิวาห์
ถ้าบาทหลวงถามกูว่าคุณจะยอมแต่งกับคนคนนี้ เพื่อสิทธิประโยชน์ทางภาษี เพื่อลดหย่อนเบี้ยประกัน และเพื่อตัดสินใจถอดเครื่องช่วยหายใจแทนคุณหรือไม่ กูคงพนมมือแล้วบอกฟาเธอร์มึงกลับไปท่องสคริปอุดมคติแบบดั้งเดิมที ต่อให้กูแต่งเพื่อผลประโยชน์จริงก็ไม่ชอบให้มึงพูดออกมาเว้ย 555
ยังไงก็ตาม นักเขียนไม่จำเป็นต้องทำตามข้อเรียกร้องของนักอ่าน อยากเขียนยังไงก็เขียน นิยายเป็นของมึง คนไม่ชอบงานมึงแล้วไง กูด่าไม่เผาผีกับอี้เหรินเป่ยมาทุกกระทู้งานเขาก็ยังขายดี คนเอามาอัพราคากันอยู่เรื่อยๆ 555 ขอแค่ชอบงานตัวเอง เดี๋ยวนักอ่านที่รสนิยมตรงกันก็โคจรมาเจอกับมึงเอง
กูรู้สึกว่าความรักที่ขึ้นอยู่กับคนเพียงคนเดียว รักแรกและรักเดียวมันเป็นรักที่อุดมคติไปหน่อยสำหรับกู ถ้ากูอ่านนิยายประเภทนี้และเขาเขียนเหตุผล บรรยายความรู้สึกชอบได้ไม่หนักแน่นพอให้จะเชื่อว่าทำไมถึงยึดติดกับคนนี้กูก็จะไม่อิน
กูค่อนข้างแยกเรื่องเซ็กส์กับความรักอะส่วนตัว เซ็กส์ก็คือกิจกรรมอย่างหนึ่งเพื่อปลดปล่อยความต้องการทางเพศเท่านั้น มันเป็นเรื่องธรรมชาติ ถ้าโตแล้วรับผิดชอบตัวเองได้แล้วและรู้จักป้องกัน จะมีก็มีไป กูถือว่ามันเป็นประสบการณ์ ไม่ซีเรียสกับเรื่องซิงไม่ซิงเท่าไหร่ ให้อ่านแนวมีแฟนมาก่อนแล้วแล้วค่อยมาเจอคนใหม่ หรือนายเอกไม่ซิงก็อ่านได้ พระนายคุยๆกันอยู่แต่ต่างคนยังไปมีวันไนท์หรือซื้อกินงี้กูก็อ่านได้ ขึ้นอยู่กับคนแต่งล้วนๆว่าสามารถแต่งให้อินกับความสัมพันธ์ อินกับสิ่งที่เกิดได้รึเปล่า เรื่องนี้มันก็รสนิยมคนแหละ
ถ้านายเอกซิงไม่ซิงกุไม่ซีเรียส แต่กุรับไม่ได้ประเภทว่า ช่วงคบกับพระเอก ทะเลาะกัน พอไปเอากับคนอื่นประชด! อันนี้คือกุรับไม่ได้ ทำไมคนชอบแต่งกันแบบนี้วะ แล้วพอมาง้อนิเง้อหน่อยนี่ก็อ่อนเลย อยากให้แมร่งนายเอกไปนอนกับคนอื่นเลย
กูไม่แคร์กับอิแค่ซิงไม่ซิง เหตุผลรองรับไปตามบริบทที่ควรถือว่าโอ
ช่วงหลังกูเปิดเจอเรื่องที่นายเอกซิง กูปิดเลย ขี้เกียจอ่านละ เบื่อ 555555
พระนายทั้งคู่ไม่ซิงกูไม่ว่าอ่ะไรเ่าไหร่ กูชอบความเป็นไปของเนื้อเรื่อง ว่ามันซัพพอต สมเหตุสมผลไหม
ชอบประเด็นที่บอกว่า เซ็กส์เท่ากับความรักว่ะ ถ้ามองด้วยมายด์เซ็ตแบบนีั ก็จะรับไม่ค่อยได้ตรงที่นายเอกนางเอกไม่ซิง แต่ถ้าแบบนางเอกเป็นแม่ม่าย แฟนเก่าที่คบมานานเลิกราหรือตายจาก เป็นเรื่องราวความรักแบบรอบสองไรงี้ ไม่ต้องซิงก็ได้ สมเหตุสมผลกว่า
ส่วนกูอ่านนิยายแปลมากกว่าไทย ฝั่งปะกิดซะมาก เลยไม่ได้ติดความคิดที่ว่าเซ็กส์คือความรัก แต่มองเป็นไลฟสไตล์ว่ะ (ใส่ถุง ป้องกันโรคให้เรียบร้อยละกัน) เวลาไม่ซิงทั้งคู่แต่เวลาทำกันแล้วมันคอมแพทกันจนนำไปสู่ความรัก มันก็กร๊าวใจดีเหมือนกัน
เรื่องที่เซ็กส์ไม่รู้คือเหี้ยอะไรก็มีนะ อย่างเทวฑูตปีกขวา.... เจอตรรกะใครซิงเป็นเรื่องน่าอับอายโดนดูถูกเหยียดหยามเข้าไปกูเหวอ 555
กูโอเคกับเซ็กส์ทุกประเภทขอแค่อยู่บนพื้นฐานของconsentว่ะ เอาจริงแม่งก็คือกิจกรรมพื้นฐานของมนุษย์อยู่ละด้วย555
เรื่องเชงเม้งข้างหลุมแม่งมีทำเป็นซีรีย์จริงว่ะ5555555555
กูแปลกใจกับเชงเม้งมาก มันไม่ใช่แนวฟินเลยนะ
Ky กูเพิ่งหยิบ leo loves aries จากกองดองมาเริ่ม อยากถามว่ามันจะมีดราม่าเรื่องเจมี่กับน้องสาวธีโอมั้ยวะ แบบกูเห็นว่าธีโอทำทุกอย่างได้เพื่อน้อง เลยเผลอคิดไปว่าถ้าลีโอเน่เกิดชอบเจมี่ขึ้นมา มันจะมีม่าพี่เสียสละให้น้องอะไรแบบนี้มั้ย
กุว่าเช้งเม้งก็สนุกดีสำหรับกุนะ แต่แคสไม่ตรงคาร์ในหัวกุเท่าไหร่ ก็จะรอดูอยู่เพราะชอบนิยาย5555
เข้ ค่ายไหนทำวะ นับถือๆ
มันไม่ใช่แนวมหาลัยใช่ไหม กูเคยอ่านตอนแรกๆผ่านๆ
สปอยเชงเม้งให้กูหน่อยสิ อยากรู้ว่าหน่วงมากน้อยแค่ไหน
กูนึกว่าเชงเม้งเป็นแนวตลก ตกลงไม่ใช่อ่อวะ 555
กูเพิ่งไปขุดใต้กองดองขึ้นมาอ่าน ศิษย์พี่แต่งกับข้าเถอะ ไอ้เหี้ยยย ชิปผิดฝั่งมาครึ่งเล่ม O]-[
ky หน่อยมึง นอกจาก โนเวอัพเดทแล้ว มีเว็บไหนที่มีพวกจีนแปลอิงค์ ญปแปลอีกบ้างไหม
ชื่อแม่งได้ใจว่ะ เชงเม้งข้างหลุม 55555
ky หน่อยนะ ว่าจะถามนานละแต่ลืม เจ้ ร นี่ตกลงว่าเขาทำงานอยู่กับ นนนร เหรอวะ เห็นที่งานหนังสือทุกวัน นึกว่าเขาทำที่ รตบ ซะอีก
เพื่อนโม่ง กูเพิ่งอ่านเรื่องเจิ้นฯ มา ทำไมกูเหมือนโดนคำโปรยหลอก? 21+ ที่เตือนไว้คืออะไร? อ่านจบแล้วก็ว่าไม่ได้แย่อะไร แต่เหมือนมันไปไม่สุดไงไม่รู้แฮะ
ตอนนี้วายที่กูมีอยู่ในบ้านมีสามเรื่อง เจิ้นฯ อชอปล. แล้วก็ This time คือกูชอบสองเรื่องหลังมากกว่าอะ ถ้าขอให้แนะนำวายเรื่องอื่นให้ จะแนะนำกันถูกปะวะ 555555 สองเรื่องนี้คนละแนวคนละฟีลเลย
>>852 ก็เปิดมาศิษย์พี่ดูเมะมาก อิพระเอกก็ดูเคะ มีการกำหนดไว้เป็นเจ้าสงเจ้าสาว กูก็หยิบฟิลเตอร์ผิดบ้างไรบ้าง... แต่ยอมรับว่าดองนานจริง กูหยิบขึ้นมายังคิดอยู่ว่าเล่มนี้มันอยู่ตรงนี้มานานเท่าไหร่วะ จำไม่ได้แล้ววว
เรื่องนี้มันมีภาคต่อในซีรี่ย์เดียวกันเปล่าวะ เคะ(รอบนี้ฟิลเตอร์กูถูกด้านมั้ยเนี่ย เสียความมั่นใจ)คู่รองที่เป็นชาวข้ามมิติมาเข้าร่างคนอื่นนั่นน่าจะมีเรื่องของตัวเองป่ะ กูคาใจจจ
>>796 เอาจริง ๆ ก็ทั้ง ๆ ที่บอกตัวเองละว่าทำไมต้องมาให้คุณค่ากับเรื่องซิงไม่ซิงด้วย แต่เพราะโดนหล่อหลอมมาในสังคมแบบนี้มาตั้งครึ่งชีวิตแล้ว เวลาเจอเรื่องไหนที่นายเอก(แปลกใจเหมือนกันว่าถ้าเป็นพระเอกทำบ้างจะไม่รู้สึกหนักเท่านายเอก)ไปมีอะไรกับคนอื่นที่ไม่ใช่พระเอกจะรู้สึกหน่วงมาก ดาวน์มาก เอาจริง ๆ ตรงนี้คิดว่าเป็นที่การหล่อหลอมกันมาของสังคมอะแบบสังคมเราหล่อหลอมเรามาแบบนี้ ถึงแม้ว่าตอนนี้เราจะพยายามบอกตัวเองว่า เห้ยไม่ใช่ดิ คุณค่าของคน ของตัวละครไม่ได้อยู่ที่ตรงจุดนั้น แต่เอาจริง ๆ ก็ดาวน์ละ
จะว่าไปเคยมีการ์ตูนญี่ปุ่นเรื่องหนึ่งพูดไว้ทำนอง ๆ นี้เหมือนกันว่าพอเราโดนบังคับให้เชื่อสิ่งใดสิ่งหนึ่งแล้วสิ่งนั้นแม่งมีผลกับเรามาก อย่างในเรื่องการฆ่าคนจะทำให้รู้สึกผิดจนหัวใจหยุดเต้นมั้ง แล้วคือถ้าเด็กคนไหนไม่รู้สึกผิดเด็กคนนั้นก็โดนเก็บสรุปคือพวกผู้ใหญ่ที่สืบพันธุ์ได้ก็จะมีแต่พวกที่มี mideset แบบนั้น พอมีลูกก็ออกมาหล่อหลอมลูกให้มี mideset แบบเดียวกัน สังคมเราก็คงเหมือนกันอะเพราะแบบนั้นพอเจอตัวละครที่มั่ว หรือไม่มั่วแต่นอกกายกันก็จะรู้สึกไม่ดี แต่น่าแปลกที่มันจะรู้สึกมากเป็นพิเศษถ้าเป็นตัวละครฝั่งนางเอกหรือนายเอก
นกรซช.เปิดเรื่องใหม่อีกแล้ว เมื่อไหร่จะเขียนเรื่องน้องนุ่นของกู TT
กูขอมาบ่นหน่อย กูเพิ่งฝืนอ่านเรื่อง ลตว.จบ ที่คราวนั้นมีเพื่อนโม่งพูดถึงแล้วมีคนบอกว่าเป็นฟิคแปลงนั่นแหละ กูขอใช้คำว่าฝืนนะ
.
.
.
.
.
ทั้งที่กูชอบแนวนี้ แนวเลี้ยงต้อย แนวเก็บเด็กมาเลี้ยง แนวโดนเด็กจับกิน แต่เรื่องนี้กูกลับอ่านละไม่มีความสุขความฟินอะไรเบย วูบนึงกูดันรู้สึกขยะแขยง มันอ่านแล้วอึดอัดอะ กูขยะแขยงพระเอกจริงๆ ปกติกูก็อ่านแนวหื่นได้นะ แต่เรื่องนี้แม่งไม่ไหวจริงๆ กูพยายามอ่านจนจบเผื่นว่ามันจะมีจุดที่ทำให้กูอินกับความรักคู่นี้ได้ แต่แม่งไม่มีเลย กูอ่านแล้วก็ยังไม่เห็นว่าเคะมันรักเมะในแบบนั้นอะ ออกแนวลงเอยกันแบบเพราะสงสาร แล้วกูอึดอัดกับพฤติกรรมหลายอย่างของเมะมาก ทั้งที่กูชอบเมะเด็กที่ทำตัวใสซื่อต่อหน้าเคะที่แท้ร้ายลึก แต่เรื่องนี้มันไม่ใช่ว่ะ เพิ่งเคยเป็นกับเรื่องนี้เนี่ย
อย่างเรื่อง ลูกคุณไม่น่ารักสำหรับผม ที่เป็นแนวเดียวกัน ภาษากระโดดๆ พล็อตกระโดดๆ กูยังอ่านแล้วกร๊าวใจ อินกับความรักพระนายมากกว่าอีก
.
.
.
.
.
เพื่อนโม่ง มีนิยายเซตติ้งมัธยมที่เน้นความสัมพันธ์แนะนำกันบ้างไหมวะ หรือแนวรุกกับรุกอะเป็นฟิลเตอร์เฉยๆไม่มีฉากเอ็นซีก็ไม่เกี่ยง ถ้าได้ทั้งสองอย่างจะยินดีมาก กูวนอ่านในคลังจนจะจำขึ้นสมองได้เป็นเรื่องล่ะ
>>871 little wolf
ส่วนตัวกูอ่านเรื่องนี้แล้วโอเคนะ คืดว่าพระเอกเรื่องนี้หึงหวยน้อยกว่าหลายๆเรื่อง แค่ความคิดอกุศลเอาไปสิบ เรียกได้ว่าหมกมุ่นและหมกหมุ่นจริงๆ55555
อ่านได้แต่ไม่ได้นิยายสนุกขึ้นหิ่งอ่ะ เสปกเรื่องถูกฉโลกกู
ปล เรื่องนี้ปกโคตรสวย กูชอบปกแบบนี้มากๆ จนอยากซื้อเล่มเก็บ
กูคนอ่านรัชศกวันก่อน แวะมาบ่น จริงๆ อยากบ่นหลายวันแล้ว แต่ ip โดนแบนหลายวันมากเว่อร์ ไม่รู้ใครโทรลแถวบ้าน
.
.
.
.
.
มันแห้งแล้งจริงๆ ค่ะมึง หลังพี่สุยสารภาพรักแล้ว ไม่มีอะไรเลยข่า ต่างคนต่างทำงาน พนันได้เลยว่าถ้าไม่ได้อยู่บ้านเดียวกันไม่มีวันได้เจอกันแน่ชาตินี้ แถมใต้เท้าถังยังเล่นตัว เล่นตัวจนกูสงสารพี่สุย แต่เข้าใจได้ คือคนมันเป็นผู้ชายมาแต่เกิด จู่ๆ มีผู้ชายด้วยกันมาชอบแล้วตัวเองก็ชอบเขา ซ้ำยังติดทางบ้าน เป็นลูกชายคนเดียวต้องสืบทอดตระกูลถัง ใต้เท้าถังก็จะคิดมากหน่อยๆ พี่สุยก็ช่างอดทนรอได้
มาที่ฮ่องเต้ กูยังเกลียดเหมือนเดิมเพิ่มเติมคือเกลียดมาก ในเรื่องนี้บรรยายฮ่องเต้ค่อนข้างย้อนแย้ง เช่น ฮ่องเต้ไม่ชอบให้ใครมาปิดหูปิดตาทำให้ตนเหมือนเป็นคนโง่ บรรยายอยู่ในคดีที่ซูโจว ตอนมีผู้ประสบภัยถูกละเลย แต่ก่อนนั้นแค่โดนวั่นอันเป่าหูกับขันทีชื่อไรสักอย่าง บอกว่าถังฟั่นอย่างนู้นอย่างนี้ ไม่ค่อยคบหากับเพื่อนร่วมงาน บลาๆ เสือกเชื่อ เป็นฮ่องเต้ที่ไม่สมควรเป็นฮ่องเต้จริงๆ เชื่อง่ายแบบไม่ต้องส่งคนไปสืบ แต่กูก็เข้าใจได้อีกข้อ คือฮ่องเต้แม่งไม่สนใจใคร ถังฟั่นก็แค่ขุนนางคนหนึ่ง ไม่มีแผ่นดินก็ไม่ล่มสลาย แต่พอเกิดคดียากแก้ไขนึกถึงถังฟั่นคนแรก ?? อ่านถึงฮ่องเต้ที่ไรรำคาญมาก เหมือนมีคำว่าโง่เขียนไว้บนหน้าผากตัวหนาและใหญ่
.
.
.
.
.
อ่านถึงเล่ม 6 แล้ว จากที่อ่านช้ายิ่งช้าไปอีก เพราะไม่กระชุ่มกระชวยเลย เนื้อเรื่องสืบคดีก็จริงแต่พระเอกก็ไม่น่าจะเลือนรางขนาดนั้น วงวาร
พูดถึงรัชศกพอดี กูสงสัยว่าหลังจากปราบลัทธิบัวขาวแล้ว ถังฟั่นโดนมีดเสียบขาแล้ว พอจบก็ตัดเข้ารัชศกใหม่เลยมั้ยวะ ไม่มีว่านอนรักษาตัวงี้ใช่มั้ย
อยากอ่านเรื่องหื่นไร้สาระแบบ Magic toys อีกจัง
ชอบรัชศกอยู่อย่างหนึ่ง คือระบบขุนนาง กูไม่เคยอ่านนิยายแนวนี้มาก่อนเลย ไม่รู้ว่านิยายฝั่งผู้ชายอ่านจะมีระบบขุนนางไหม แต่ฝั่ง ชาย-หญิงอ่านไม่เคยเจอ เพิ่งมาเจอวายรัชศกนี่ เปิดหูเปิดตาจริงๆ
รัชศกมันแห้งแล้งมากจริง ๆ จนขนาดน้ากุที่ไม่อ่านวาย ยังพออ่านได้อ่ะ 55555
รัชศกสำหรับกูไม่สนุกเลย ทำไมคนหวีดกันจังวะ
กูอ่านเซบาสเตียนจบละ สนุกดีนะ ชอบทุกเรื่องที่ไพร์ดเอามาเลย
แต่ชื่อตัวละครจำยากจริง แถมบ้านนี้มีลูกหลายคนอีก แนะนำคนที่ยังไม่ได้หยิบมาอ่าน ข้ามไปดูหน้าสุดท้ายก่อน มีรายชื่อครอบครัว แล้วก็บรรยายคร่าวๆเรื่องในรายละเอียดของแต่ละคน
>>886 เพราะจริตต่างกัน เวลามีคนชอบเรื่องไหนคุยกันเยอะๆ คนยังไม่อ่านเลยรู้สึกหวีดและไฮป์ตาม
เรื่องไหนคนถูกจริตเยอะก็หวีดเยอะ
ตอนคนหวีดktlแล้วกูซื้อมาอ่านตามจบแทบปาทิ้ง ดีนะtsกูได้สติซื้อเฉพาะที่สนใจจริงๆ เพราะงั้นกูบอกตัวเองว่าอย่าซื้อตามคนอื่นอ่านตัวอย่างกับแนวเรื่องก่อน
>>886 เพราะความชอบของแต่ละคนไม่เหมือนกัน บางเรื่องที่โม่งหวีดๆกันกูไม่ชอบก็เยอะ กูนี่ซื้อตามโม่งแนะนำมาแล้วอ่านไม่จบก็มีเยอะแยะ ทางที่ดีอย่าซื้อตามแรงอวยจากคนอื่น ควรลองอ่านตัวอย่างก่อนซื้อด้วยตัวเอง ... กูบอกตัวเองด้วย เจ็บมาเยอะ ซื้อมาอ่านไม่จบแล้วโยนลงกองดองเนี่ย แต่รัชศกนี่กูชอบวะ 55555555555
กูกำลังจะลองรักถลำของมีดีอ่ะเพื่อนโม่ง ในหิ้งรีวิวน้อยมาก ใครเคยอ่านบ้างมันโอเคมั้ยวะ ขอบคุณนะ
อยู่รพ นั่งรอหมอ แล้วเห็นผู้คุมพานักโทษที่ติดคุกมาหาหมอ ช่วยแนะนำนิยาย ระหว่างผู้คุมกะนักโทษหน่อย มีไหมอ่ะ เคยอ่าน แต่ deadlock
นักแปล ลวด ที่แปลซีรี่ส์ลำนำราตรีภิรมณ์ ก็ใช้ภาษาปัจจุบันแปลนิยายจีนโบราณ อ่านพบรักเมื่อสร่างเมาแล้วชะงักเลย แต่กูจำไม่ได้ว่ามีคำไหนมั่ง อ่านตั้งแต่ออกแรกๆ พอเจอชื่อนักแปลคนนี้แปลเรื่องใหม่กูเบรกก่อน
คือถ้าสำหรับกูแปลว่าชะมัดในจีนโบราณกูเฉยๆ อ่ะ ถ้ายังไม่ถึงขั้นภาษาวิบัติแบบ หนาวจุงเบย นี่ก็อ่านได้หมด
>>909 ถ้าเรื่องตัวร้ายอะ ถ้านางจะใช้ภาษาปัจจุบันตอนไดอะล็อคของนายเอกกับระบบ มันก็ไม่ผิดนี่ เพราะนางเป็นคนยุคปัจจุบันอะ แต่เรื่องอื่นกุไม่รู้นะ กุไม่อ่านงานเขา อ่านสมัยแปลฟรีในแวดแพดพอออกเล่มก็เลิก
ในฐานะที่กุอ่านนิยายแนวระบบธีมโบราณจากภาษาจีนมานะ ภาษาคนในโลกต่างมิติ กับคนที่ทะลุมิติมา แม่งภาษาพูดปัจจุบันเหมือนกันเลย มีแต่คนไทยนี่แหละ มาแยกเอง
เบื่อตลาดวายไทยสมัยนี้มาก ไม่ชอบที่เผางานไร้คุณภาพกะปั่นออกขายเร็วๆ คิดแต่จะเอาเงิน ไม่คิดถึงใจสาววายแบบเราๆบ้าง เหมือนฉันเป็นของตาย ยังไงก็ต้องควักเงินจ่าย น้อยมากที่จะเจอเรื่องที่อ่านได้แบบสบายใจลื่นไหลไม่สะดุด แล้วไม่ดองไว้ตรงมุมห้อง หลายเรื่องที่ทิ้งแผลไว้ในใจกู เนื้อเรื่องดราม่าจนทำร้ายเครื่องในทั้งห้า ยังไม่เท่าเจ็บปวดเพราะแม่งแปลกากๆแปลส่งๆ เสียดายทั้งเงินทั้งเวลา ล้างตาได้แต่ลบออกไปจากใจไม่ได้ แค่กๆๆๆๆๆ
>>912 อ่านแปลอิ้งเมิงแยกออกได้ยังไงวะ กูเจอแต่ i you
อยู่ที่การเกลาล้วนๆเลย
คุณลวดกูทึ่งความเร็วมากกว่า(เรื่องสำนวนกูอ่านได้ขอให้เรียบเรียงรู้เรื่อง) ช่วงหลังมาในเน็ตเงียบแต่ข้างนอกงานรัวๆ แค่ที่ออกกับรักคุณก็4เล่มแล้วป่ะ ระยะเวลาไม่เกิน 2 ปีก็ตกครึ่งปีเล่มนึง แถมมีแปลเรื่องอื่นอีก
>>913 งั้นกูก็ขอเถียงแทนในฐานะที่อ่านจีนมาแล้วกัน ถึงไม่อ่านจีน แต่คิดเอาง่ายๆ นอ.เป็นคนยุคปัจจุบัน เวลาพูดในใจกับระบบจะมาเจ้าๆ ข้าๆ จักรๆ วงศ์ๆ หรอวะ ก็ไม่ใช่ละ คนที่มาติงเรื่องนี้ปสด.เกินไปละ
ลวด. กุทึ่งกับความเร็วและความขยันเขาตั้งแต่ตอนแปลฟรีแล้วว่ะ ซูฮกในเรื่องนี้เลย ตอนนี้คงแปลลงเน็ตน้อย เพราะสนพ.ทุกสนพ.แย่งตัวนักแปลกันจะเป็นจะตาย แต่ละคนคิวแน่นเอี๊ยดดดด จองตัวกันข้ามปี พวกนักแปลเก๋าๆ นี่ไม่มีหยุดพัก นักแปลกากๆ ยังได้อานิสงค์งานด้วยเลย เพราะแม่งหาไม่ได้แล้ว 5555555
ที่ลวด.แปลบุปผาสวรรค์ เซ็ตติ้งจีนโบราณล้วนๆ ก็ไม่ได้ใช้ภาษาปัจจุบันนี่ รึมีเรื่องอื่นที่กูไม่ได้อัปเดต
Ky ใครก็ได้สปอยสวัสดีครับคุณธนิกให้หน่อย กลัวไปอ่านเองแล้วไตวาย เห็นเพื่อนว่าดราม่าหนักมาก
KY กูอยากอ่านLLLแต่รีวิวในหิ้งทำกูลังเล มันไม่มีอะไรนอกจากผู้ชายตีปีกใส่กันเลยหรอเพื่อนโม่ง เนื้อเรื่องงี้ล่ะ
กู921นะ ใช่ มันคือLimbo Love Letter
ตีปีกคือคำที่กูเจอในหิ้งอ่ะ มันน่าจะเป็นคำเปรียบเปรยป่ะมึง แบบ มาอวดหรือมาตีกันงี้? เพราะกูก็ยังไม่ได้อ่านเต็มๆ ไม่รู้ว่ามันมีอะไรถึงรีวิวไว้แบบนี้ กูถึงมาถามนี่ไง55555
คำว่าตีปีกมาจากเรื่องท่านประธานบริษัทผู้เป็นอมตะเปล่า ของนักเขียนเดียวกัน ถ้าอันนั้นอ่ะตัวละครมันเป็นเทพมีปีก เนื้อเรื่องเหมือนจะชงให้มันมาสู้กัน แต่อ่านแล้วดูไม่ค่อยจริงจัง ไม่มีใครเจ็บใครตายอ่ะ มีแต่แสงสีสกิล เหมือนมาตีปีกขู่ ท่าสวย เอฟเฟคอลัง แต่ไม่มีดาเมจ 555
ฮรืออ ถึงกูพูดแบบนี้ แต่เรื่องนี้กูซื้อนะ เป็นเรื่องเดียวของเขาเลยด้วยที่กูตาม แล้วกูก็โดนเท แส้วว
อ่านคุณอาเดียวดายแล้วเลือดลมดีมากก
แต่เกือบจะไม่อ่านเพราะต้นเรื่อง ความคิดคุณอาที่เหยียดสีผิวคนแอฟฟิกันแม่งโคตรน่ารังเกียจ กูไม่แน่ใจว่าคนเขียนยัดมาเพราะนึกว่าจะเอาฮา หรือ อยากเพิ่มความกักฬะให้ตัวละครคุณอา
แต่หลังจากนั้นคือดีงามความเสปกกู
มาบอกความคืบหน้า กูอ่านรัชศกจบแล้ว เฮ จุดพลุ อ่านได้หอยทากมาก แต่จบอิ่มดี ดำเนินชีวิตแต่ละคนใกล้ถึงบั้นปลายทีเดียว เนื้อเรื่องสนุกแบบเรื่อยๆ บางทีก็หลับ ไม่ได้ชวนติดตามแบบอ่านแล้ววางไม่ลง ระดับความรักแรกๆ ชวนลุ้น พาอมยิ้ม หลังๆ แห้งแล้งขั้นสุด 555 แต่ยังดีมีโมเม้นได้อยู่ด้วยกันเพราะหลังๆ จบเรื่องราวก็เป็นชีวิตประจำวันละไม่ใช่บรรยายชีวิตต่างคนต่างทำงานเหมือนเล่มแรกๆ อย่างน้อยๆ ก็มีหนึ่ง อ๊า ให้รู้ว่าเขาได้กันแน่นอน สรุป เรื่องนี้สนุก อ่านรอบเดียวพอ มันเหนื่อยจริงๆ พออ่านจบแล้วมานึกถึงคดีแรกจวนอู่อันโหว รู้สึกช่างผ่านมายาวนานเหลือเกินกว่าจะจบเล่ม
เพื่อนโม่งมีใครอ่านเรื่อง more heat than the sun มั้ย มันมี sm โหดเหี้ยถึงขนาด shooting star มั้ย แล้วอ่านจบเล่ม2แล้วมันค้างปะ ตอนนี้อยากได้สายฝ.มาเปลี่ยนบรรยากาศอะ
>>937 ใคร๊เมียไม่มี๊ คุณอาแมนๆ 5555 อยากจะกดเขาแต่ทำไม่ได้ สงสารแต่ก็ขำ เราเห็นด้วยที่ว่าใส่มาเพื่อเน้นย้ำความเป็นคนจีนต่างจังหวัดที่ได้รับความคิดยัดใส่หัวมาแบบเกย์ไม่ดี คนต่างชาติผิวดำเป็นพวกไม่ดี เหมือนจะย้ำให้เห็นพื้นฐานนิสัยของตัวละคร
ขำที่แบบเอาว่ะนอนกันก็นอนกันดิ รับแบบแมนๆ แปลกใจที่เรื่องนี้ไม่ค่อยมีคนพูดถึงเราโคตรชอบความคุณอาเลย อย่าไปพูดถึงช่วงแรกๆ
>>939 โรสไม่ดทนะเห็นบอกอยู่ แต่ดองออกคงเพราะไม่คุ้มน่ะเพื่อนโม่ง ขายไม่ดีก็ต้องเข็นเรื่องที่ขายดีๆ ออกมาขายคืนทุนที่ลงไปก่อนก็เข้าใจอะนะ เราอ่านอิงค์ไปเกือบครึ่งทางของชุดยังอ่านแบบอ่านๆ พักๆ หลับบ้างตื่นบ้างเลย สำนวนนักเขียนมันไม่ชวนอ่านนะแต่เรื่องอะสนุกเขาเป็นอดีตทหารผ่านศึกที่เกษียนแล้วก็เอาประสบการณ์ตัวเองมาเขียนด้วย มันเลยคล้าย อ่านสารคดีที่มีความรักสอดแทรกมาเรื่อยๆ เอื่อยๆ
เมื่อวานกูตามไปอ่านโลกนี้ชั่วนิรันดร์ที่มีคนแนะนำในกลุ่มสปอย กูปลดล๊อคกุญแจฟรีเอาไม่ได้เสียตังค์
เรื่องแบบเอื่อยมาก ลงดีเทลในจุดที่ไม่จำเป็นต้องลงก็ได้ คือเข้าใจว่าสร้างเมืองใหม่ ระบบปกครองใหม่ วิทยาการใหม่ๆแต่แบบละเอียดไปไหน ส่วนเรื่องความรักที่ควรลงดีเทลกลับบรรยายนิดเดียว คือพอให้รู้แค่ว่าชาติก่อนหน้าเคยรักกันนะ รักกันมาก ชาตินี้พอเจอหน้ากันต่างฝ่ายต่างรู้ว่าเป็นคนรักในอดีตก็โจ๊ะพรึมๆกันเลย คือเข้าใจว่าเคยรักกันเดิมแต่จริงๆควรลงรายละเอียดความรักในครั้งอดีตมากขึ้นหน่อยนะ แบบนี้มันทำให้ไม่ค่อยอินกับความรักอ่ะ
เนื้อเรื่องอ่านได้เรื่อยๆ พระนายซูทุกอย่างดูง่ายดายไปหมดอ่านเพลินๆแบบไม่ต้องลุ้น คือตัวเนื้อเรื่องกูโอเคนะ แต่ขอติเรื่องการสะกดคำผิดหน่อยเหอะ ผิดเยอะมากกกก แทบทุกสามย่อหน้าจะต้องมีคำผิดอ่ะ เช่น วัสถุดิบ งี้ คือแบบมึงจะวัสดุ หรือวัตถุดิบก็ควรเลือกเอาไม่ใช่ผสมกัน
>>940 กูชอบความคิดที่ว่ากดไม่ได้ช่างแม่งต่างคนต่างมีความสุขก็พอแล้ว เป็นรับแล้วเซ็กดีท่าไหนมาคุณอาลองหมด โคตรเอา555555 มีสามีเป็นคุณชายเลี้ยงดีประหนึ่งเมียทูนหัวนับตัวเองเป็นหัวหน้าครอบครัว พอตอนจบเลี้ยงลูกกันเป็นคุณพ่อสองคนจริงๆไม่ใช่กุ๊งกิ๊งพ่อแม่ลูกแบบนิยายสาววายแต่งปกติ(กูไม่ได้ว่าไม่ดีนะอันนี้ก็ถือเป็นอีกแบบ) ภาพเหมือนครอบครัวเกย์ฝรั่งที่กูตามในไอจีมากกก
มันแมนตรงใจนี่แหละไม่ใช่ยัดพฤติกรรมโหดดิบเถื่อน กูยอมรับเลยเรื่องนี้เคะแมนแบบผู้ชายจริงๆไม่ใช่แค่แปะป้าย
>>940 กูอ่านไม่ได้อย่างนั้นว่ะ ตรงคนดำนะ มันไม่ได้จะสื่อว่าคนดำเป็นพวกไม่ดี ปิดกั้นคนดำ สังคมยังไม่เปิดรับ (แต่แม่งลูกค้าบริษัทปะวะ)
มันเน้นเรื่องสีผิวชัดๆเลย ว่าคนดำใส่ของแวววาว มันสวยตรงไหน แล้วมีการบรรลุถึงแจ้งว่าเพราะใส่แล้วจะได้สว่างในที่มืด โอ้โห ตรงนี้ต้องขำไหม หยอดมุกใช่ไหม ไม่เรียกเหยียดสีผิวแล้วเรียกอะไรเนี่ย จะให้มองว่ามีความคิดอินโนเซนส์เหรอ
แต่เอาจริงๆความคิดอินโนเซนส์ของคนเราหลายอย่างเนี่ย ทำร้ายจิตใจกันได้รุนแรงเหมือนกันนะ
แต่กูก็อ่านจนจบนะเรื่องนี้ อ่านสนุกดี ลุ้นว่าพระเอกเหี้ยมาแบบนี้จะลงเอยกันยังไง ไม่มีดราม่าน้อยใจสาวแตก เนื้อเรื่องไม่ยืดยาด แต่แค่เป็นเรื่องที่กูคงบอกว่าชอบตัวละครไม่ลง
อยากอ่านนิยายที่ไม่วายแต่วัตถุดิบน่าจิ้นบ้างอ่ะ (กูรู้ว่ามาถามในนี้แม่งน่าเกลียดไปหน่อย แต่ไม่รู้จะไปถามที่ไหนแล้ว) ปีหลังๆมานี้อ่านแต่วาย กล้ามเนื้อสมองส่วนชิปเปอร์หดหมดแล้ว ไม่ได้ชงเองบ้างเลย เพื่อนโม่งมีแนะนำมั้ย กูลองไปจั่วหาในหมวดแฟนตาซีไม่มีโชคเลยว่ะ เจอแต่เทพทรูฮาเร็มสาวตรึม
>>948 ยังไงดีล่ะ คือตอนอ่านกูก็ไม่ชอบนะรู้สึกเหยียดสี แต่มันก็คงเป็นความคิดของคนต่างพันธุ์ต่ออีกสีผิวอ่ะมึง ยิ่งคนเอเชียอายุเยอะไม่เปิดกว้าง กูว่าไม่ใช่มุขถ้าใช่กูก็ไม่ขำ แต่ก็คือความคิดคนจีนวัย30+ที่อยู่ชนชั้นกึ่งแรงงานที่ตั้งคำถามต่อคนผิวสีและได้คำตอบจากการคิดเองไงเลยเป็นข้อความนั้น กูก็ไม่ชอบ แต่นั่นก็บอกถึงความเป็นตัวละครนะสำหรับกู เป็นติงเกอชาวจีนวัย30ที่เมียหย่าเป็นพนักงานขับรถหาเช้ากินค่ำงั้นอ่ะ ไม่ใช่โอจิค่อนที่อยู่ในเรื่องที่ตลค.เพอร์เฟคในอุดมคติ
>>951 ก็เห็นด้วยกะมึงนะ ว่ามันบอกถึงความเป็นตัวละคร แต่มันขึ้นมาตอนเปิดเรื่องเลย ทำให้ตอนอ่าน กูมองลบต่อตัวนิยายไปค่อนข้างมาก แล้วก็คิดว่าต่อให้ไม่ใส่ประเด็นนี้ ก็ยังสื่อคาร์ของคุณอาได้ เพราะเนื้อเรื่องหลังจากนั้นก็ไม่ได้เล่นประเด็นคนต่างชาติอะไรด้วย
จริงๆกูลืมไปเลยนะเนี่ยว่ามันมีเหยียดผิว เมื่อคืนมีคนเปิดประเด็น กูเลยยกเอามาคุยต่อ ตอนกูอ่านพ้นต้นเรื่องตรงนั้นกูก็ยิงยาวเลยเหมือนกัน อ่านเพลินสำหรับกู
นอกเริ่อง ว่าแต่เวลากูอ่านเจอว่า 30+ (ยิ่ง30ต้นๆด้วย) นี่คือตัวละครลุง มันสะดุ้งไงไม่รู้ว่ะ จากใจคนเริ่มอ่านโคนันตอนอายุพอๆกับชินอิจิ จนปัจจุบันอายุชักจะใกล้เคียงโมริ โคโกโร่ 555 เพื่อนบางคนเผลอๆจะมีลูกอายุเท่าโคนันแล้ว
>>957 ยากแล้วว่ะกูว่า ตอนนี้นิยายจีนมันครองตลาดส่วนใหญ่อะ ในไทยก็เป็นตลาดนิยายแปลจีน ถ้าคนจีนไม่หันไปอ่านสายแฟนตาซีจ๋า โอกาสที่คนจะเขียนกันออกมาก็น้อย เพราะขายไม่ได้ ส่วนจะให้คนไทยกลับไปเขียนก็ยากเหมือนกัน เพราะคนอ่านก็โฟกัสแต่แปลจีนหรือจีนเสิ่นเจิ้นกันซะเยอะ โซนที่แฟนตาซียังพออยู่ได้เหมือนจะมีแค่ตะวันตกปะวะ ซึ่งแฟนตาซีวายแม่งก็น้อยจ้อยมาก สายอ่านแฟนตาซีอย่างกูก็จ้อยใน ;-;
แฟนตาซีเห็นมีเรื่องนึงที่โม่งเคยมาแนะนำ Shalom Academy โรงเรียนนี้รับแต่ปีศาจ ของสถา
กู >>949 เอง ขอบคุณเพื่อนโม่งค่ะ ฮื่อ มีแต่เรื่องที่ออกมาสักพักแล้ว หลางหยาป่าง/หอดอกบัว/กลอรี่กูอ่านแล้ว บันทึกจอมโจรนี่อ่านไม่รอด ;w; ส่วนยอดบุรุษเดี๋ยวกูไปลองหาดูนะ
บ้านซ่อนผีกับเจ็ดอาถรรพ์นี่เคยได้ยินมาสักพัก ชื่อเหมือนจะเป็นนิยายผีอ่ะ กูไม่อ่านแนวสยองขวัญ
นิยายยุคแฟนตาซีรุ่งเรืองกูคิดว่าเก็บหมดแล้วนะ ทั้งของกล้วย เอ็นเธอร์ 1168 สยามปะปราย สมัยนั้นนิยายถูกกว่านี้ กูซื้อกวาดทุกเรื่องที่ออก...
พวกมึงว่าแฟนตาซีเรื่องไหนควรจัดของสถา
เพื่อน ช่วยแนะนำวายฝรั่งหน่อย เอาที่ยังไม่แปล จะลองอ่านอังกิด พวกที่แปลแล้วอ่านเกือบหมดแล้ว
ขอเรื่องโดดเด่น ปังๆเลยนะ แนวไหนก็ได้ แต๊งส์
>>975 ของ N.R. Walker น่าจะเซฟ ส่วนใหญ่ไม่ค่อยดราม่าปวดตับ
ลองอ่านคำโปรยเลือกเรื่องดูเลย https://www.goodreads.com/author/list/5819370.N_R_Walker?utf8=✓&sort=average_rating
>>980 เพิ่งจะเห็นที่เพื่อนโม่งเขียนว่าไม่เอาพวกปมบ้านแตกงั้นอย่าซื้อเรื่อง Brute ตัวเอกชีวิตไม่สวยงาม ไม่มีข่มขืนแต่ชีวิตทั้งคู่น่าสงสารพอควร แต่เพราะตัวเอกมีอดีตแบบนั้นเลยฟอร์มครต.ในปัจจุบันขึ้นมาความสัมพันธ์คู่นี้ดีมาก ละมุนซาบซึ้ง ถ้าเพื่อนโม่งไม่ถือว่าตัวละครต้องหล่อสวยเราเชียร์ให้อ่านเรื่องนี้นะ นิยายดีที่อยากให้สนพ.ซื้อมาขายในไทย
NR Walker ก็เขียนนิยายอ่านสนุกทุกเรื่องเราชอบเรื่องที่ตัวเอกอ้วนแล้วลดน้ำหนัก น่ารักดี
ky ช่วงนี้มีนิยายเรื่องไหนในเด็กดีน่าอ่านมั้งวะ ขอบคุณเพื่อนโม่งล่วงหน้า
พ่อจอมมาแล้วววววว
พ่อจอมกูโดนกินแล้วโว้ย
ขอสกรีมคุณใหญ่ตอนล่าสุดหน่อย
.
.
.
.
.
.
โอ้โห อู้หู พ่อจอมกูโดนฤทธิ์เด็ก 18 ปีทำจนลุกแทบไม่ขึ้นเลยเหรอวะ ตอนแรกมีการเริ่มรุกก่อน จัด on top ซะดิบดี สุดท้ายไข้แดกเอง สงสาร555
มีใครคิดเหมือนกูมั่ง ว่าตอนนี้ทิ้งปมไว้นิดนึง ตรงที่คุณใหญ่บอกว่าไม่เชิงรักพ่อจอมตั้งแต่แรกพบ แต่รู้สึกรักมานานแล้วก่อนจะเห็นหน้าตอนนั้นซะอีก เหมือนจะบ่งบอกว่าเคยเจอพ่อจอมมาก่อนเลยอ่ะ อย่าบอกนะว่าพ่อจอมหลุดรูหนอนไปเจอคุณใหญ่อีกโลกหรือหลุดไปเจอคุณใหญ่ตอนเด็กๆน่ะ
แต่ทั้งหมดทั้งมวล กูว่าคุณฝนม่วงมีนิสัยไม่ดีอย่างหนึ่งคือ ชอบลงฉาก nc ลงดด. มันผิดกฎไม่ใช่เรอะ ต้องรอให้มีคนแจ้งหรือเตือนแบบวิฬาร์โลกันตร์ก่อเหรอถึงจะยอมตัดฉาก nc ออกน่ะ กลัวคุณเขาจะโดนแบนไอดีสักวันหนึ่งจัง ยังมีนิยายหลายเรื่องที่ไม่ได้ลงในแอพ r.a.w. ถ้าโดนแบนก็เสียดายแย่เลย
.
.
.
.
.
.
กูว่าพวกลงเอนซีในเด็กดีก็เรียกแขกกันทั้งนั้นอะ ไม่งั้นทำไมต้องฝ่าฝืนกฏเวบด้วย พูดว่าไม่รู้ก็บ้าไปหน่อยแล้ว
Ky มีใครเคยอ่านเจ้าสาวของอคิราห์บ้างไหมอะ ดราม่าเยอะไหมวะ อ่านที่นข.เปิดให้แล้วก็สนุกดี แต่กลัวหลังๆจะดราม่าเพราะเห็นจากคอมเม้น จะเม้นถามก็กลัว เห็นนข.มาตอบบางคอมเม้นแล้วกูกลัวโดนด่า เลยมาถามในนี้แล้วกัน
>>992 กูสัมผัสได้อีกอย่าง คืออีกไม่นานดราม่าจะมาแล้วแน่ๆ ตอนนี้ทั้งคู่มีความสุข อีกไม่นานแน่เลยมึง พ่อจอมอาจได้กลับมาปัจจุบัน ฮือออ
กูว่าฉากของตอนนี้มันก็ไม่เรทมากนะ... กูเจอนิยายเรื่องอื่นของคนอื่นเขียนเรทกว่านี้อีก มีฉากมากกว่าหนึ่งตอนด้วย ทุกวันนี้นิยายก็ยังอยู่ดี ยังไม่เห็นโดนเตือน
กำลังตามไปอ่านพ่อจอม กูค้างไว้ 2-3 ตอน
แต่เดี๋ยวขอถามแปป โทรศัพท์พ่อจอมนี่ใช้โทรศัพท์ดาวเทียมเหรอ
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.