ก็ถ้าแก้แบบง่ายๆ ตั้งแต่แรกก็จบแล้ว เปลี่ยนเล่มใหม่ที่สมบูรณ์ให้คนที่รับไปแล้ว แค่นี้เองง่ายๆ เลย คนที่รับไปแล้วยังไงก็มีบันทึกไว้อยู่แล้ว ซื้อหน้างานก็เอาเล่มไปเปลี่ยนไม่สะดวกก็ส่งปณ.หรือถ่ายรูปหนังสือยืนยันส่งอีเมลไปว่าซื้อถ้าใบเสร็จหายจำนวนขายหน้างานเท่าไหร่สนพ.ต้องรุ้อยู่แล้ว
อยากจะทำให่ยุ่งยากเองก็รับผลกรรมไปเถอะ
พูดถึงพรีเมียมทีไรก็คิดทุกทีว่ามันรก เราสายไม่สนของแถมตราบใดที่ไม่ใช่เรื่องสั้นเล่มเล็ก แก็กการ์ตูน (ต่อให้มีผลหรือไม่มีผลต่อการอ่านก็ถือว่าคือเนื้อเรื่อง) เราจะไม่สนใจเลย ช่วงไหนแกลบๆ เปิดจองแถมพวงกุญแจโปสการ์ด ฯลฯ ไม่ซื้อรอซื้อตอนเปิดขายสต็อกหรือวางหน้าร้าน หนักเข้าก็มือสอง ไม่สนใจของพวกนี้มันรกบ้านมาก อ้อยกเว้นให้อย่างถ้าเป็นกระเป๋าผ้าเอาไปใช้ประโยชน์ได้ แต่ก็ไม่จูงใจมากพอให้ซื้ออีกนั่นแหละ
แต่ก็นะเราว่าตอนนี้คนอ่านวายเยอะมากขึ้นส่วนใหญ่ยังอายุน้อยๆ กันอยู่เลย ก็คงคิดว่าของพวงนี้น่ารักนั่นแหละเกี่ยวอ่านๆ ไปจุดนึงก็ไม่อยากจะเก็บเพราะรก เก็บนานเข้าจำไม่ได้ด้วยว่ามาจากเรื่องไหน