พวกมึงทำไงดีวะ กูเครียดอ่ะ เครียดกับคนที่เข้ามาป่วนนิยายกู เข้ามาคอมเมนท์ดิสกำลังใจ บางทีก็บอกว่าคณะนี้ต้องเป็นอย่างนี้นะ ถ้าใช้ถ้อยคำแนะนำกูไม่ว่าเลย กูดีใจที่มีคนแนะนำ เด็กสมัยนี้ไม่เข้าใจเหรอวะว่ามหาลัยเมื่อหลายปีก่อนกับตอนนี้มันไม่เหมือนกัน อะไรๆ ก็เปลี่ยนได้ แถมเหมือนว่าตั้งใจป่วนนิยายกูมากกว่า พอมีคนไปไขข้อข้องใจเขาเขาก็ตอบกลับทันที เหมือนรอเวลาสวนอยู่แล้ว เพราะกูเชื่อว่าคนปกติไม่ตั้งหน้าตั้งตาเฝ้าหน้านิยายคนอื่นหรอก คือกูก็ไม่อยากตอบโต้ให้มันเป็นเรื่องราว แต่กูเครียดมากอ่ะ เครียดจนท้อแล้วว่ะ เพราะมันไม่ใช่ครั้งแรกที่กูเจออ่ะ