กูก็เรื่องมากเรื่องสภาพหนังสือมาแต่ไหนแต่ไรแล้วนะ แค่ไม่ประสาทแดกเท่าคนส่วนใหญ่ตอนนี้ 55555 เมื่อก่อนเลือกจากร้านหนังสือก็นั่งพลิกหาเล่มที่สวยที่สุดถึงหยิบไปจ่ายเงิน แต่เอาจริงๆกูก็ย้อนแย้งในตัวเองว่ะ ก่อนมาถึงมือกูต้องสวย แต่พออ่านจบกูก็กองๆเทินๆไว้ให้ฝุ่นจับเหมือนกัน... ไม่ได้ดูแลอะไรเลย เรื่องไหนตอนซื้อไม่มีคนใส่ปกให้ จนวันนี้ก็ไม่มีปกอยู่ดี แถมกูขยันซื้อ กองที่ถมไว้บางทีก็ไถไปไถมา หาที่ทางให้กองใหม่ เล่มล่างไม่รู้ถลอกไรบ้างมั้ยรึยัง
กูไม่ได้อยู่กลุ่มสปอยด์ แต่เล่นโม่ง+ส่องทวิต ยอมรับว่ารับอิทธิพลมาประมาณนึงเหมือนกัน เล่มที่รู้ว่าแรร์จะแยกไปเก็บดีๆ ถึงกูขี้เกียจจะขาย แต่จิตสำนึกรู้สึกเลาๆว่ามันแพง... เรื่องพรีเมี่ยมเนี่ยเมื่อก่อนคนสนใจคือติ่งระดับสะสมจำนวนไม่มาก คนซื้อหนังสือก็สนแค่หนังสือจริงๆนะ งานหนังสือยืนข้างบูธมึงสามารถขอใบเสร็จจากคนแปลกหน้ารวมยอดไปแลกของพรีเมี่ยมได้อ่ะ เขาไม่คิดจะแลกกันอยู่แล้ว เดี๋ยวนี้เก็บทุกเม็ด นิยายที่ของพรีเมี่ยมไม่ครบดูมูลค่าลดลงซะงั้น ทั้งที่ก็ไม่ได้อยากเอาไปใช้อะไรเป็นพิเศษ ถ้าไปบอกตัวกูเมื่อเจ็ดปีก่อนว่าหนังสือสองเล่มจบต้องมีพวงกุญแจ โปสการ์ด บ็อก นู่นนี่นั่นกูคงหัวเราะอัดอ่ะ ได้ที่คั่นมา 2 อันก็เยอะแล้วป่ะ 5555 แถมมันไม่มีค่าอะไรด้วย หลายเล่มกูก็ทำที่คั่นเข้าคู่กันหาย ที่คั่นหาเล่มตัวมันไม่เจอมีเป็นปึ้ง เอามาปูแทนกระเบื้องทั้งห้องกูยังเหลือไปมุงหลังคาต่อได้อีก