Last posted
Total of 1000 posts
อาจารย์ภาษาไทยคณะกูก็สอนให้ใช้แบ่งบานนะ
กูลองไปเสิร์ชแบ่งบานดู
เจอตามนี้
กากี > พระเยี่ยมยลแต่อุบลแบ่งบาน
อิเหนา > คลี่ระบายบานแบ่งรับแสงจันทร์
บทพากย์เอราวัณ > กอหนึ่งเจ็ดดอกดวงมาลย์ ดอกหนึ่งแบ่งบาน มีกลีบได้เจ็ดกลีบผกา
ในพจนานุกรมฉบับมติชนบอกว่า แบ่งบาน เป็นภาษากวี
แต่ทุกวันนี้กูเจอคนใช้เบ่งบานเยอะกว่า มันน่าจะใช้ได้ทั้งสองแบบแหละมั้ง??
ไม่มี เบ่งบาน/แบ่งบาน ในพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิต
แต่มีคำโดดๆ
เบ่ง ก. ทำให้พองตัวขึ้นหรือขยายตัวออก
แบ่ง ก. แยกออกเป็นส่วน ๆ
คิดว่าคำไหนควรจะใช่ล่ะ
เป็นภาษากวีตามที่ >>873 บอก หรือใช้ในพวกหนังสือรุ่นเก่าๆ ปัจจุบันกลายเป็นเบ่งบานจากการเพี้ยนคำ คล้ายๆ กรณี
อย่างไร > ยังไง
อย่างนั้น > อย่างงั้น
อย่างนี้ > อย่างงี้
คำเปลี่ยนไปตามยุคสมัยอยู่แล้ว แต่สะกดผิดจนใช้กันชินมือชินตาต่างกับกรณีข้างบนนะ
พวกคำที่ไม่น่าจะผิดเลยก็สะกดผิดกัน เช่น
ขี้เกียจ > ขี้เกลียด (wtf!?!???? ในธ.เจอเยอะมาก)
หลงใหล > หลงไหล (เคยท่องผู้ใหญ่ขายผ้าไหม ไข่หนึ่งใบสองบาทห้าสิบไหมลูก)
ฯลฯ
จารย์ที่คณะก็สอนมาว่าแบ่งบาน ประมาณว่ามันค่อยๆ บานทีละส่วน กลีบไม่ได้บานแฉ่งพร้อมกันในทีเดียว แต่ความนิยมเบ่งบานดูจะมากกว่า ชินตาชินหูกว่า จนรู้สึกไปเองว่าถ้าคนใช้แบ่งบานอาจโดนบางคนบ่น
เมื่อไหร่ เมื่อไร ใช้ได้นะ แต่เท่าไร ห้ามใช้เท่าไหร่
กูอยู่ทีมเบ่งบานนะ 5555 คือตอนมันตูมมันคือท่าเบ่งอ่ะ ก่อนระเบิดแตกบานออกเป็นดอกไม้ เกสรกระจาย แบ่งบานเพิ่งเคยได้ยิน
นี่จริงพวกบทกวีใช้อ้างอิงยาก เพราะบางคำกร่อนเสียงเอง ดัดเสียงเอง ให้ตรงสัมผัสหรือเพื่อความไพเราะก็เยอะ มุกบัญญัติศัพท์เองนี่ก็ทำกันบ่อยเกิ๊น
ชฟค มีประเด็นอะไรวะ
มันไม่ใช่คำที่ใช้กับดอกไม้เท่านั้นถึงจะว่ากลีบแบ่งกันบานเป็นส่วนๆ
ถ้าอย่างความรักแบ่งบาน คือความรักแตกกระจายออกเป็นส่วนๆงี้ ความหมายมันตรงข้ามกับที่อยากสื่อไปเลย
กูไปเปิดพจนานุกรมมติชน มีแบ่งบาน
แบ่งบาน(กวี): เบ่งบาน
พอมาถกกับพวกมึงกูเริ่มคลางแคลงละ ต่อไปอาจต้องแก้ปัญหาด้วยการใช้ผลิบานเลี่ยงไปก่อน
กูเกลียดคำว่าแบ่งบานอย่างไม่มีเหตุผล
ไม่รู้ดิ เสียงมันแหยๆ เหมือนเรียกสเตนเลส ว่าสะแตนเหลด 555
เอาเป็นว่ามันใช้ได้ทั้งสองอย่างโดยไม่ผิดแหละมั้ง ถ้าเห็นคนใช้แบ่งบานก็ไม่ต้องไปหงุดหงิดน่ะ
กูไม่ชอบคำว่าเบ่งบาน ฟังแล้วเหมือนเบ่งขรี้ แต่เคยแปลงานว่าแบ่งบานแล้วโดนบอกอแก้เป็นเบ่งบาน กูเลยเลิกใช้ ใช้คำว่าผลิบาน แย้มบานแทน
ky ส่องทวีตมมมา เรื่องใหม่ได้คุณวมวาดปกให้ด้วยว่ะ (วมคนที่วาดปกให้จสเยอะๆ)
>>898 มมเดียวกับกูป่าววะ
สมัยกูตามงานเค้าโคตรหงุดหงิดเขียนๆมาซะดี ไปเอาปกไรมาไม่รู้ เบี้ยวๆ เขี่ยๆ ทั้งแบบปกติและSD ลายเส้นไม่คุ้นสักเล่ม ลงสีเป็นก้อนๆเละๆ(หรือสไตล์ก็ไม่รู้) (สำหรับกู)ไม่สวยสักเล่ม
จนตอนหลังตรัสรู้ได้ว่าเทสกูเทสเค้าคงไม่เหมือนกัน เล่มที่เค้าพิมพ์เองกูซื้อแค่ชุดเดียวแล้วก็ไม่เอาแล้วอ่านฟรีบนเน็ตเอา เก็บแต่ที่ออกกับสนพ
มึใครรู้บ้างป่าวว่าวอดก้าหายไปไหนอ่ะ เพจก็ร้างโพสครั้งสุดท้ายกพ.นู่นนน กูถามไปหลายเดือนละไม่มีคนตอบเลย ชาตินี้กูจะได้อ่านซีรีย์ค้าต่อมั้ยเนี่ย
ky กูเพิ่งได้หนังสือจากวดว.กูสงสัยว่าใครทำอาร์ตวะ ทำไมยืดปกเล่มพิเศษแบบนั้น กูเสียใจ
มึง สมมตินะ ถ้านักเขียนเขียนจบ ประกาศพรีออเดอร์พิมพ์มือ ขณะเดียวกันก็ออกตัวเลยว่าไม่รับปากว่าอนาคตจะมีการพิจารณาส่งให้สนพ.ในเวลาอันใกล้หรือไกลมั้ย รับประกันแค่นี่จะเป็นการพิมพ์มือครั้งเดียวเท่านั้น ไม่รีอีก (เว้นแต่จะออกกับที่อื่นในอนาคต ถ้าไม่ออกก็คือไม่มีเลย) และจะไม่มีการเพิ่มเนื้อหาใดใดอีกถ้ามีการพิมพ์กับที่อื่นภายหลัง
กรณีนี้พวกมึงจะด่านักเขียนโลเลมั้ย หรือถ้าไม่ด่า สมมติว่ามึงชอบเรื่องนี้ประมาณนึง มึงจะเลือกซื้อรอบพรี หรือรอรอบสนพ.ที่อาจจะไม่มี แต่เสือกพูดแง้มๆว่าแม่งน่าจะมีวะ 55
ถ้าไม่ได้มีตอนพิเศษอะไรเพิ่มกูก็เฉยๆ นะ เหมือนกูได้หนังสืออิดิชั่น 1 ถ้ามีตอนพิเศษเพิ่มกูต้องดูว่ากูอยากอ่านมากกกกไหม แต่ปกติกูไม่ค่อยแคร์ อ่านจบแล้วก็จบไป นข.จะไปตีพิมพ์อะไรก็เรื่องของเค้า เค้าได้ตีพิมพ์ก็ดีใจกะเค้าแหละถ้างานเค้าสนุก
จากที่อ่านๆดู แปลว่ากรณีคนนี้พิมพ์ใหม่พวกมึงไม่ค่อยซีเรียสอะไรเพราะเขาไม่ได้เพิ่มตอนพิเศษใช่ป่ะ (แต่มีเพิ่มของแถม อันนี้กูจะข้ามไป เพราะกูก็ไม่ได้อินกับกระเป๋า) ถ้าเป็นชฟค คือโดนด่าเพราะเพิ่งปิดพรีไปก็มาประกาศว่าขายลขให้สนพแล้ว+ไม่ยอมโอนเงินคืนคนที่พรีด้วย กับเรื่องอศส ที่ดราม่าแรกๆ เพราะไอ้แบบพิมพ์ใหม่มีการ์ตูนเพิ่มมาด้วยงี้ใช่ป่ะ
>>912 ตอบเรื่องดกดของชฟค ใช่ อห กูเพิ่งโอนเงินไปไม่กี่วัน โพสต์ตบหน้ากูด้วยความฝันอยากจะเห็นหนังสือตัวเองบนเชลฟ์ร้านหนังสือ อห(อีกรอบ) แปลว่า
1)ส่งเรื่องไปให้สนพ.พิจารณานานแล้วสิ เผลอๆก่อนเปิดพรีรอบแรกอีก แล้วยังมีหน้ามาเปิดพรีรอบสอง
2)หิวเงินจัด จะเอาทั้งเงินค่าพรี เงินค่าลข ทั้งค่าขายทำซีรี่ส์
ถามจริงถ้าคนรู้ว่าจะออกกับสนพจะซื้อกับนางทำไม ช้ากว่ากันไม่ถึงปี ถูกกว่าหลายร้อยแถมมีตอนเพิ่ม
ตั้งแต่นั้นมากูสาปส่งนางเลย อ่านเรื่องเดียวพอละขายทิ้ง
กู >>904 เอง ขอบคุณทุกความเห็น สรุปว่าการตีพิมพ์กับสนพ.หลังขายทำมือเป็นเรื่องที่สามารถยอมรับได้ภายใต้เงื่อนไข
1.แจ้งก่อนล่วงหน้า
2.เว้นช่วงอย่างน้อย 1 ปี
3.เนื้อหาไม่มีการเพิ่มเติม
งั้นถ้าสมมติว่าภายหลังสนพ.ขอให้มีตอนพิเศษในฉบับพิมพ์ใหม่ นักเขียนทำเล่มเล็กเนื้อหาที่เพิ่มมาต่างหากเอง อาจจะอนาถๆ หน่อย กระดาษซีร็อกเย็บมืองี้ ราคาขำๆ 20-30 บาท ขายให้เฉพาะคนที่มีรายชื่อพรีในอดีต พวกมึงว่ายุติธรรมกับคนที่เคยซื้อรึยังอ่ะ หรือไม่โอเคอยู่ดี ._.
>>918 ทำไมต้องทำขายราคาขำๆวะ ไม่เข้าใจ
แต่ถ้าพูดถึงรวมเล่มตอนพิเศษแบบเขียนใหม่ ไม่เคยลงที่ไหนมาก่อน เท่าที่เคยเห็น กีปู จิตติ อตด ก็ทำเล่มรวมตอนพิเศษที่เคยขายกับสนพ.อวว. ออกมานะ แต่เขาจ้างนักวาดมาวาดปก ภาพประกอบใหม่อีกต่างหาก แล้วเปิดพรีเล่มพิเศษเอาเอง 100-300 บาท กูเคยถาม 1 ใน 3 คนนี้ว่าสนพ.ไม่ว่าอะไรเหรอถ้าทำเล่มพิเศษหรือสปินออฟขายเอง เขาบอกว่าต้องดูเป็นเคสๆไป ขึ้นอยู่กับสัญญาของทางสนพ.ด้วยว่ะ
>>918 คือถ้ามึงจะถึงขั้นทำกระดาษซีรอกซ์เย็บมือแล้วทำไมไม่เอาลงเว็บไปเลยวะ ส่งลิงค์ให้เฉพาะคนพรีหรือจะติดรหัสก็ว่าไป
แต่ก็อย่างที่บนๆ บอก ทำไมสนพ เขาจะต้องอนุญาตให้มึงเอาลิขสิทธิ์เขามาเผยแพร่ฟรีๆ เพราะมึงเคยขายทำมือมาก่อนด้วยวะ อีกอย่าง กูไม่เห็นด้วยกับทำมือแล้วไปขายสนพ ต่อว่ะ ปีสองปีแม่งแป๊บเดียวเองนะเว้ย ทำแบบนี้ยิ่งกว่าหักหลังคนอ่านที่เขาสนับสนุนมึงมาตั้งแต่ต้นอีกว่ะ
>918 มึงห้ามทำอะไรเสริมอะ ถ้ามึงทำนะ เเม้จะมีเเยกขาย คนเทมึงทันทีจ้าาา
ถ้าจะออกกับสนพ. มึงต้องคิดถึงมุมมองคนอ่านที่เป็นเเฟนขับมึงด้วยนะ ไม่ใช่ว่า เจ้าของเรื่องไม่มีสิทธิ์ทำอะไรกับงานตัวเอง เเต่ถ้าทำ อย่าทำอะไรที่ดูหักหลัง เห็นแก่เงินจนเกินไป
สนพ. มึงต่อรองเขาได้ บางเจ้าไม่เคยเจอดราม่าเคสเเบบนี้อาจจะไม่รู้ว่ามันหนักขนาดไหน เเต่ส่วนใหญ่เขาเลี่ยงไม่เสริมเนื้อหากันทั้งนั้น นอกจาก นข. ออกมาทำเอง เเบบเล่มพิเศษ อย่าง อวว พวก จตต อตด ทำเล่มการ์ตูน โดจิน ไดอารี่เสริม ไม่มีในเล่มของสนพ. ด้วย
กู 912 นะ สำหรับกู ถ้าเปิดพรีเอง แล้วยังให้สนพเอาลขไปขายอีกภายในปีเดียวกันก็ร้ายกาจแล้วอ่ะ มันมองอย่างอื่นไม่ได้นอกจากเห็นแก่เงินจริงๆ ซึ่งปีนี้มีนขที่ทำแบบนี้มากกว่าหนึ่งคน กูไม่ค่อยโอเคว่ะ ถึงจะไม่เพิ่มเนื้อหา แต่มันก็คือการนำมาขายใหม่อยู่ดี อาร์ตเปลี่ยน ปกเปลี่ยน ราคาเปลี่ยน มันไม่ได้มาตรฐานเดิมแล้ว กูเลยงงๆ หน่อยว่าทำไมนขบางคนถึงโดนดราม่า บางคนถึงไม่โดน ตัดเรื่องยิบย่อยออกไปให้เหลือพอยท์ที่ว่า "เพิ่งพิมพ์เองไปไม่นานแล้วก็มาออกกับสนพ" เท่านี้ก็ชัดเจนว่าไม่ควรว่ะ ปล่อยเวลาให้นานกว่านี้จะไม่ว่าอะไรเลย แต่เรื่องเพิ่มตอนพิเศษ นี่ว่าไม่โอเคถ้าจะเพิ่ม เพราะมันไม่แฟร์กับคนที่ซื้อครั้งแรกไป เว้นแต่จะทำงอกออกมาเสริมให้ซื้อได้ ก็พอจะรับได้บ้าง
กูแค่พยายามคิดในมุมว่าถ้าตอนหลัง(มากกว่า 1 ปี)ออกกับสนพ.แล้วเพิ่มตอนพิเศษ นักเขียนยังสามารถชดเชยอะไรให้แฟนๆที่เคยซื้อเวอร์ชันก่อนได้บ้าง มันจะถูกแบล็กลิสต์ทุกกรณีโดนไม่มีหนทางง้อเลยเหรอ อันนี้กูถามในมุมคนซื้ออ่ะ สำหรับสนพ.ก็ต้องคุยกันก่อนอยู่แล้ว
>>933 รีปริ๊น = หักหลัง เลยเหรอวะ เอิ่ม งั้นกูลองมองมุมใหม่แปป หรือว่าจริงๆ แล้วคุณค่าของนิยายเล่มไม่ได้อยู่ที่เนื้อหาจริงๆ แต่เป็นที่แพคเกตในแง่การสะสมเหรอ แบบที่ยิ่งเก่ายิ่งพิมพ์น้อยยิ่งหายากยิ่งดี ไม่ว่าการกระทำใดๆ ที่ทำให้นิยายที่ผู้อ่านครอบครองอยู่มีคุณค่าลดลงนับว่าหักหลัง? แบบนี้รึเปล่า เพราะงั้นการรีปริ๊นจะมาทำลายคุณค่าในส่วนความหายากนี้ลง ถึงแม้ว่าจะไม่เปลี่ยนอะไรเลยก็ตาม ก็ยังทำคนที่เคยซื้อไปแล้วโกรธอยู่ดี? เพราะงั้นการแก้คำผิด เปลี่ยนปก หรืออื่นๆ ยิ่งกลายเป็นลดคุณค่าเล่มเดิมให้กลายเป็นเวอร์ชันมีตำหนิไปซะงั้น กูเข้าใจแบบนี้ถูกมั้ย
ถ้ารีปรินต์เปลี่ยนปก เพิ่มตอนพิเศษ จะไม่เซ็งถ้ามีโปสการ์ดลายปกใหม่ขายแยก มีตอนพิเศษที่เพิ่มมาขายแยก คือเพิ่มอะไรจากของเดิมมา ก็ช่วยทำมาขายแยกด้วย
>>934 รีปริ้นต์ สำหรับกูไม่ใช่หักหลัง เปลี่ยนปกก็ไม่ใช่ กูจะไม่โอเคต่อเมื่อมีอะไรเสริมจากของเก่า โดยที่ต้องบังคับซื้อของใหม่หมด
ถ้าของใหม่มีให้เเยกซื้อก็ยังโอเค
สำหรับกู ปก เนื้อหา จะแก้ใหม่ได้ เเต่เพิ่มอะไรมากกว่าเดิม เเล้วไม่เเยกขายไม่โอเค
โดยปกติทำกับสนพ. มันมีเเยกมั้ย ไม่มีเลยนะ นอกจาก มว ที่โดนแหกยับบบบ เลยยอมให้ซื้อเเยก
>>934 รีปริ้นแบบปกเดิมทุกอย่างเดิม มันคือการพิมพ์ซ้ำ ส่วนรีปริ้นแบบเปลี่ยนหลายๆอย่างอ่ะ กูอยู่ทั้งวายทั้งนอทอล มีแต่ที่วายแหละที่ทำ นอมอลจะรีปริ้นแบบเปลี่ยนปกิย่างเดียวนี่ ห้าปีนู่น จิตสำนึกพื้นฐานมันต้องมี กูเอาไปเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนที่ฟม่อ่านวายเขายังด่เลยว่า หน้าเงิน โคตรแย่ ไม่เห็นหัวนักอ่านเก่า ถามแล้วว่ามีรีไหมบอกว่าไม่ แล้วสุดท้ายก็มารี รู้ว่ามันขายได้แต่เห็นหัวแฟนคลับจริงๆที่ติดตามตัวเองจริงๆเป็นอะไร กระเป๋าเงินเคบื่อนที่ไร้สมองที่ไม่มีจิตใจเหรอ
>>934 ถ้ามึงพูดเรื่องการสะสม รีปริ้นท์น้อยยิ่งหายากยิ่งดีนั่นคือแม่ค้าแล้วนะ ไม่ใช่คนอ่าน อย่าเอามาปนกัน คนอ่านที่เค้าไม่ได้สนใจความหายากของเล่มก็บ่นได้ว่ะ
คนที่ซื้อตอนปริ้นท์รอบแรกหลักๆ ก็คือคนที่ตามมาตั้งแต่ต้นปะ คนที่สนับสนุนนักเขียนอะมึง ยิ่งถ้านจ ออกมาบอกว่าจะไม่รีปริ้นท์นะ เขาก็ต้องยิ่งอยากจ่ายตังเก็บไว้มั้ย แล้วจู่ๆ มาวันนึงก็มาเจอว่า อ้าว เปลี่ยนปกว่ะ อ้าว ราคาลดลงว่ะ อ้าว เพิ่มเนื้อหาว่ะ จะให้เค้ายิ้มดีใจแล้วซื้อเก็บอีกเล่มมันก็ไม่ใช่มั้ง
ถ้าแค่ “รีปริ้นท์” จริงๆ ให้คนที่พลาดรอบแรกไปได้ตามเก็บ ใครเค้าจะว่าวะ ดีออก ไม่ต้องไปหาซื้อมือสองราคาแรงๆ อะ เปลี่ยนปกกูยอมให้ก็ได้ ทำแจกเกตมาขายเพิ่ม ใครใคร่ซื้อก็ซื้อละกัน แต่ตอนพิเศษหรือมีการรีไรท์ใดๆ ที่นอกเหนือจากการแก้คำผิดมันไม่โอเคว่ะ มึงจะบอกว่าเป็นการลดคุณค่าเล่มเก่าที่มีก็ได้ เพราะตัวนักเขียนก็ใช้วิธีนี้ในการเพิ่มมูลค่าของหนังสือตัวเองปะละ
กูถึงแฮร์รี่ พอตเตอร์ที่เปลี่ยนปกจนเลิกตาม
กูว่าถ้านข.เคยลั่นวาจาว่าไม่รีแล้วเพื่อกดดันให้คนซื้อ แล้วมารีทีหลังหรือออกกับสนพ.จะโดนด่าก็ไม่แปลกว่ะ มันคือการกลืนน้ำลายตัวเอง ทางที่ดีนข.อย่าพูดอะไรผูกมัดตัวเอง (เพื่อกระตุ้นการขาย) ดีที่สุด
กูว่าแค่เปลี่ยนปกไม่น่ามีปัญหา ถ้าคนที่ซื้อรอบทำมือยอมซื้อแสดงว่าเล่มที่เขาได้ไปก็โอเคแล้ว ยิ่งนักอ่านเดนตายไม่มีใครมาว่านักเขียนกะอีแค่เปลี่ยนปกหรอก แต่นักอ่านเดนตายพวกนี้ก็จะอยากอ่านตอนพิเศษที่เพิ่มมาไง กูคิดว่าจะพิมพ์กะสนพ.ก็พิมพ์ไป แต่ไม่มีตอนพิเศษอะไรไม่ได้เหรอวะ ทำไมตีพิมพ์ใหม่ต้องมีตอนพิเศษด้วย จะให้คนที่ซื้อแล้วซื้ออีกอี้? ไม่มีหรอก เปลืองตังค์
กูเพิ่งรู้เดี๋ยวนี้เค้าเอาแฟนฟิกขายลง ebbok กันแล้ว
>>947 ทไวไลท์ของไทยกูไม่รู้นะ แต่ของใรั่งมันพิมพ์พิเศษที่ได้เป็นมูฟวี่ แต่ปกเก่าก็ยังขายอยู่
ฝรั่งที่ยี้ปกมูฟวี่ก็เยอะ โดนด่าพอดู
ส่วนบารามอสที่เป็นหลายปกมันหลายปีมากนะ เปลี่ยนทีขายยาวๆ แล้วก็เปลี่ยนอีก แม่งเป็นนิยายที่พิมพ์ขายยาวนานเป็นสิบปีตั้งแต่กูมอต้นยันมหาลัย
>>948 มันก็เปลี่ยนอยู่บ้างแหละ แต่ไม่บ่อยเท่าไหร่ว่ะ บารามอสกูจำได้ว่ามีทั้งหมด 4 ปกได้มั้ง เทียบกับระยะเวลาตั้งแต่ออกจนถึงปจบ ก็เฉลี่ยแล้วหลายปีอยู่กว่าจะเปลี่ยนปกทีนึง
นอร์มอลไทยที่กูเห็นเปลี่ยนมาหลายปกน่าจะฟ้าจรดทรายมั้ง แต่ก็พิมพ์มา 40+ ครั้งแล้ว เนื้อหาไม่เปลี่ยน เลยเห็นมีทั้งปกเก่าปกใหม่ขายในบูธสนพ แล้วแต่จะเลือกซื้อ ก็ดูเป็นคนละกรณีกันว่ะ
>>949 จะว่าไปบารามอสก็เคยพิมพ์มือป่ะ กูเห็นคนเอามาอวดอยู่ ถ้าในเล่มเป็นเวอร์ชันที่ลงเด็กดี งั้นตอนพิมพ์กับสถานี่เรียกรีไรท์เปลี่ยนเนื้อหาได้เลยนะ 555
ยุคแฟนตาซีกูว่าไม่มีอภินิหารอะไรนะ มีเรื่องอะไรก็ไม่เล่นใหญ่เท่าวายตอนนี้ สมัยนั้นเปลี่ยนปกแซงทิตี้ไนท์ทั้งเซต ปกใหม่โคตรสวยคนก็บ่นๆ แต่ก็มีทั้งคนซื้อซ้ำและคนเก็บแค่เล่มเดิมอ่ะ ที่กูเคืองมีแค่กล้วยลดราคาหนังสือเหลือ 20 แต่วิธีตอบโต้คืออะไรออกใหม่ไม่รีบซื้อ รอช้อนตอน 20 นั่นแหละ ออกมาขู่จะเทๆ ไม่มี มีแต่ดองรอกันเงียบๆ 555
ส่วนดราม่านักเขียนนึกไม่ออก ปรกติแล้วไม่ได้ออกมาสมาคมใกล้ชิดกับนักอ่านมากนักเลยไม่มีประเด็น
.... เออ ไม่ดิ มีเรื่องพิภพพญามังกร อันนี้ก็อภินิหาริอยู่
KY เห็นดราม่านักเขียนยูเอนละรู้สึกว่าจริงๆนักเขียนแนววายแอบปกปิดตัวตนเหมือนกันนะ ไม่ค่อยมีใครขายไลฟ์สไตล์เท่าไหร่มะ
>>955 สำหรับแนวนี้เพราะคนอ่านรู้สึกว่าตัวตนนักเขียนไม่ค่อยมีผลกับนิยายมั้ง มันก็เรื่องรักๆไม่ได้สะท้อนความเป็นตัวตนออกมาผ่านงานเขียนมากอ่ะ จะนายกเขียนหรือป้าร้านข้าวแกงเขียนกูก็ไม่รู้สึกอะไร แต่อย่างเรื่องที่พระเอกเป็นหมอเขียนโดยหมอเวลากูบอกต่อเพื่อนกูก็ขายตรงนี้นะ
รวมๆคือหาจุดขายจากตัวตนยาก ไม่งั้นลองพรีเซ้นว่านิยายวายที่เขียนโดยนักเขียนที่เป็นเกย์(?) ... ก็ดูไม่ตรงตลาดมะ กูว่าคนไม่น่าอิน
มึงรู้สึกยังไงวะ คือมีคนอ่านอินนิยายกูมาก เลยด่านายเอก แล้วด่าแบบใช้คำหยาบอะ ด่าว่าโง่เหี้ยๆ อะไรอย่างนี้ ทำไมกูรู้สึกไม่ค่อยดีวะ เขาก็ไม่ได้ด่ากูนะ เฮ้อ แต่ว่า
ky กูสงสัยว่าคนรับหิ้วที่หิ้วฟรีนี่เขาได้ประโยชน์อะไรวะ แบบไม่เอายอดไม่เอาอะไรแต่หิ้วฟรีงี้
นิยายบังเอิญรักน่าตำมั้ยวะ
ได้หลายอย่างนะ แต่ถามว่าคุ้มมั้ยกูบอกเลยว่าไม่คุ้มอ่ะ55
มีพวกรับหิ้วคนไหนที่ควรระวังเป็นพิเศษมั้ยเพื่อนโม่ง แบบส่งช้ากว่าที่รับปากหรือปากบอกแพ็คหนาแต่บับฟีบงี้ ...กูจะทำเพื่อนโม่งแตกป่ะวะ 55
พวกหิ้วฟรีไม่เอาอะไรถ้าไม่ใช่เพื่อนๆ หรือสนิทกันจริงๆ ไม่เห็นมีคำทำให้เลยนะ แต่หิ้วฟรีไม่ส่งฟรีเราเคยเเจออยู่
ซบ.ประกาศวิธีลงทะเบียนโค้ดรับภาพแขวนตัวร้ายฯ ต้องกรอกเลขบัตรประชาชนด้วยว่ะ เยอะไปป่ะ ถ้าเก็บข้อมูลไม่ดีแล้วข้อมูลรั่วทำไงอ่ะ ได้ข้อมูลครบทุกอย่างเลยนะเนี่ย ชื่อนามสกุล ที่อยู่ เบอร์โทร รหัส13 หลัก
เอาเลขบัตรปชชไปทำไรวะ ปกติที่เห็นมีให้ลงเพื่อดูตัวตนและให้แน่ใจว่าหนึ่งไอดีต่อหนึ่งคนจริงๆ แต่เว็บสนพ.ต้องทำถึงขนาดนั้นเหรอ กูเข้าเว็บซื้อของทั่วไปยังไม่เห็นต้องกรอก ส่วนตัวเกินไปมากว่ะ
มันมีโค้ดอยู่แล้วป่ะ ก็เช็คไม่ให้โค้ดมันซ้ำกันกับเมลก็พอมั้ย จะเอาไปทำไร
ข่าวล่า หลังเพจนกมารีวิวก็มีข่าว lc แปลจีนเรื่องใหม่เลย สนพใหม่ด้วย ปกฉงกง
ท้วงสนพให้เปลี่ยนได้มั้ยวะ กูไม่ไว้ใจระบบความปลอดภัยหลังบ้านเว็บสนพ แล้วก็ไม่ไว้ใจคนด้วย
สนพคิดได้ไงวะ เป็นตัวเองอยากให้เลขบัตรปชชกับคนอื่นเหรอ ถ้าไม่ยอมเปลี่ยนกูไม่เอาผ้าแขวนก็ได้อ่ะ
เพจนกนี่เราจำได้ว่าเจ้าของเพจเขาเคยเขียนไว้นี่ว่าไม่อ่านงานจีนเพราะไม่อินอ่านไม่สนุก ปีที่แล้วสมัยที่เพิ่งเข้ามาอ่านวาย
ทุกคนมีการเปลี่ยนแปลงสินะ อันนี้มันออกจะออฟเวียสไปนิ๊ดนะ 5555
ต้องท้วงเยอะๆว่ะ กูก็ไม่โอเคแรงที่ให้กรอกเลข แม่งคนคิดคิดได้ไงว่ะเนี่ย ถ้าไม่เปลี่ยนกูยอมไม่เอาผ้าแขวนก็ได้ กลัวจะได้ไม่คุ้มเสีย
แล้วจะให้รีบกรอกทำไมวะ ในเมื่อเลขยังไม่มาแถมยังไม่ครบ3เล่มป่ะ
ไม่ควรให้เลยนะ เลชบัตร ปชช อะ เอาไปทำอะไรได้เยอะแยะตามที่เป็นข่าว
กูว่าเอาแค่ชื่อจริงอะไรงี้ก็พอละ ตอนรับแบบยื่นบัตรดูว่าชื่อตรงกัน เซ็นรับแค่นั้นพอ
มึง กูอ่านโพสล่าสุดของเพจนก กูว่ามันออกจะเป็นการแชร์โพสที่ประหลาดนิดๆ ปกติเขาพูดดักคอกันแบบนี้หรอวะ มันออกจะอื้มมมหน่อยๆ หรือกูคิดไปเอง 555
ปิอมู้ไปตามต่อที่ >>>/801/6147/
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.