Last posted
Total of 1000 posts
เหมือนกับ “อะ” สนพ.วายหลายทีเลยที่พิมพ์ “อ่ะ” ซบ.นี่เห็นทุกเล่มเลย ไม่มี “อ่ะ” ในภาษาไทย แต่สาอะไรกับการที่แอดมินบางเพจสนพ.ยังใช้ คะ ค่ะ ไม่ถูกเลย ในหนังสือเลยไม่อยากจะหวังอะไรมาก
เช็ก กับ เช็ค ที่ผิดกันจนใช้กันผิดๆ ตรวจความถูกต้องต้อง “เช็ก” กระดาษมีลายเซ็นไปขึ้นเงิน “เช็ค” เคยตีกับนักเขียนเด็กน้อยคนหนึ่ง น้องยืนยันกับการสะกดคำของน้องมากจนเรายอมแพ้ เอาที่สบายใจแต่ก่อนที่จะทางใครทางมัน ขอถามเรียนจบที่ไหนมาจะไม่ส่งหลานไปเรียน orz
กูเปิดหนังสือใกล้ตัว 3 สำนักพิมพ์ ไม่มีที่ไหนนับบทที่ 1 เป็นหน้าแรกสักสำนักพิมพ์เลย
วงการนี้ขัดขากันน่าดูเลยว้อย
กูไม่ได้ซื้อเรื่อง พก ของ พด นะ ขอถามหน่อยเถอะนอกจากเรื่องเลขหน้าหายแล้ว ตัวเล่มหนังสือมันแย่ตรงไหนอีกเหรอถึงแค้นขนาดนี้
ทำให้กูไปดูเพจสนพ.เลยทีเดียว และเห็นว่ามีงานแปลจีนที่จะออกอยู่อาจจะซื้อเล่มนี้มาลองอ่านดู
ปะ ป่ะ อะ อ่ะ กูไม่ซีเรียส แต่คะ ค่ะนี่จริงจังมาก
แล้วอย่างชื่อคน Mary ตามหลักเกณฑ์ต้อง แมรี ไม่มีไม้เอก ไม่ชินว่ะ เห็นแต่แมรี่มาตลอดชีวิต
คำตายผันวรรณยุกต์ได้ 3 รูป 4 เสียง เช่น อะ อ้ะ อ๊ะ อ๋ะ คำ “อะ” เสียงเอกไม่มีรูปวรรณยุกต์ เพราะฉะนั้น ต้องเป็น ปะ
แล้วถ้าเขียนตามการออกเสียงของเจ้าของภาษาเลย คงต้องเขียนว่า แม่หรี่ 55555555555
เคยกินเชอรี่ไทยๆป่ะ ที่เปรี้ยวๆ แม่ค้าส้มตำมีเอามาตำขายด้วย
แม่ค้า ขอเชอรีตำครกนึง ก๊ากกกก
555555 เขียน เชอร์รี ให้ถูกไงมึง แต่เวลาอ่าน ก็อ่านเชอรี่
สตรอว์เบอรร์รี ด้วย
ปวดหัวว่ะ ที่ราชบัณฑิตพาใช้บางคำก็ตลกเกิ๊น กูไม่ trust ตั้งแต่พากูแซ็วละ
เบ่งบาน กับ แบ่งบาน ล่ะมึง อันไหนถูก
กูไม่เชื่อถือครูลิลลี่เลยอะ บางทีนางก็มั่วๆ อยากได้อ้างอิงที่น่าเชื่อถือหน่อยอะ
คุณหญิงวินิตายังไม่ฟันธงเลยมึง
ในพระราชนิพนธ์เรื่องศกุนตลา พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว มีตอนชมโฉมนางศกุนตลาว่า
งามโอษฐ์ดังใบไม้อ่อน งามกรดังลายเลขา
งามรูปเลอสรรขวัญฟ้า งามยิ่งบุปผาเบ่งบาน
แต่ก็มีบางเล่มที่เป็นฉบับเก่า พิมพ์เป็น งามยิ่งบุปผาแบ่งบาน อาจารย์ของดิฉันอธิบายว่าหมายถึงดอกไม้แย้ม คือบางกลีบบานแล้ว บางกลีบยังไม่บาน
แต่ฉบับที่ดิฉันใช้อยู่ พิมพ์ว่า เบ่งบาน ก็เลยไม่รู้ว่าฉบับไหนถูกต้องกันแน่
วันนี้คุยมีสาระมาก จนกูนึกว่าเข้าห้องผิด 555
กูนึกว่าอยู่ห้องหนังสือ ถึงกับเลื่อนไปดูชื่อห้องอีกรอบ
อาจารย์ภาษาไทยคณะกูก็สอนให้ใช้แบ่งบานนะ
กูลองไปเสิร์ชแบ่งบานดู
เจอตามนี้
กากี > พระเยี่ยมยลแต่อุบลแบ่งบาน
อิเหนา > คลี่ระบายบานแบ่งรับแสงจันทร์
บทพากย์เอราวัณ > กอหนึ่งเจ็ดดอกดวงมาลย์ ดอกหนึ่งแบ่งบาน มีกลีบได้เจ็ดกลีบผกา
ในพจนานุกรมฉบับมติชนบอกว่า แบ่งบาน เป็นภาษากวี
แต่ทุกวันนี้กูเจอคนใช้เบ่งบานเยอะกว่า มันน่าจะใช้ได้ทั้งสองแบบแหละมั้ง??
ไม่มี เบ่งบาน/แบ่งบาน ในพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิต
แต่มีคำโดดๆ
เบ่ง ก. ทำให้พองตัวขึ้นหรือขยายตัวออก
แบ่ง ก. แยกออกเป็นส่วน ๆ
คิดว่าคำไหนควรจะใช่ล่ะ
เป็นภาษากวีตามที่ >>873 บอก หรือใช้ในพวกหนังสือรุ่นเก่าๆ ปัจจุบันกลายเป็นเบ่งบานจากการเพี้ยนคำ คล้ายๆ กรณี
อย่างไร > ยังไง
อย่างนั้น > อย่างงั้น
อย่างนี้ > อย่างงี้
คำเปลี่ยนไปตามยุคสมัยอยู่แล้ว แต่สะกดผิดจนใช้กันชินมือชินตาต่างกับกรณีข้างบนนะ
พวกคำที่ไม่น่าจะผิดเลยก็สะกดผิดกัน เช่น
ขี้เกียจ > ขี้เกลียด (wtf!?!???? ในธ.เจอเยอะมาก)
หลงใหล > หลงไหล (เคยท่องผู้ใหญ่ขายผ้าไหม ไข่หนึ่งใบสองบาทห้าสิบไหมลูก)
ฯลฯ
จารย์ที่คณะก็สอนมาว่าแบ่งบาน ประมาณว่ามันค่อยๆ บานทีละส่วน กลีบไม่ได้บานแฉ่งพร้อมกันในทีเดียว แต่ความนิยมเบ่งบานดูจะมากกว่า ชินตาชินหูกว่า จนรู้สึกไปเองว่าถ้าคนใช้แบ่งบานอาจโดนบางคนบ่น
เมื่อไหร่ เมื่อไร ใช้ได้นะ แต่เท่าไร ห้ามใช้เท่าไหร่
กูอยู่ทีมเบ่งบานนะ 5555 คือตอนมันตูมมันคือท่าเบ่งอ่ะ ก่อนระเบิดแตกบานออกเป็นดอกไม้ เกสรกระจาย แบ่งบานเพิ่งเคยได้ยิน
นี่จริงพวกบทกวีใช้อ้างอิงยาก เพราะบางคำกร่อนเสียงเอง ดัดเสียงเอง ให้ตรงสัมผัสหรือเพื่อความไพเราะก็เยอะ มุกบัญญัติศัพท์เองนี่ก็ทำกันบ่อยเกิ๊น
ชฟค มีประเด็นอะไรวะ
มันไม่ใช่คำที่ใช้กับดอกไม้เท่านั้นถึงจะว่ากลีบแบ่งกันบานเป็นส่วนๆ
ถ้าอย่างความรักแบ่งบาน คือความรักแตกกระจายออกเป็นส่วนๆงี้ ความหมายมันตรงข้ามกับที่อยากสื่อไปเลย
กูไปเปิดพจนานุกรมมติชน มีแบ่งบาน
แบ่งบาน(กวี): เบ่งบาน
พอมาถกกับพวกมึงกูเริ่มคลางแคลงละ ต่อไปอาจต้องแก้ปัญหาด้วยการใช้ผลิบานเลี่ยงไปก่อน
กูเกลียดคำว่าแบ่งบานอย่างไม่มีเหตุผล
ไม่รู้ดิ เสียงมันแหยๆ เหมือนเรียกสเตนเลส ว่าสะแตนเหลด 555
เอาเป็นว่ามันใช้ได้ทั้งสองอย่างโดยไม่ผิดแหละมั้ง ถ้าเห็นคนใช้แบ่งบานก็ไม่ต้องไปหงุดหงิดน่ะ
กูไม่ชอบคำว่าเบ่งบาน ฟังแล้วเหมือนเบ่งขรี้ แต่เคยแปลงานว่าแบ่งบานแล้วโดนบอกอแก้เป็นเบ่งบาน กูเลยเลิกใช้ ใช้คำว่าผลิบาน แย้มบานแทน
ky ส่องทวีตมมมา เรื่องใหม่ได้คุณวมวาดปกให้ด้วยว่ะ (วมคนที่วาดปกให้จสเยอะๆ)
>>898 มมเดียวกับกูป่าววะ
สมัยกูตามงานเค้าโคตรหงุดหงิดเขียนๆมาซะดี ไปเอาปกไรมาไม่รู้ เบี้ยวๆ เขี่ยๆ ทั้งแบบปกติและSD ลายเส้นไม่คุ้นสักเล่ม ลงสีเป็นก้อนๆเละๆ(หรือสไตล์ก็ไม่รู้) (สำหรับกู)ไม่สวยสักเล่ม
จนตอนหลังตรัสรู้ได้ว่าเทสกูเทสเค้าคงไม่เหมือนกัน เล่มที่เค้าพิมพ์เองกูซื้อแค่ชุดเดียวแล้วก็ไม่เอาแล้วอ่านฟรีบนเน็ตเอา เก็บแต่ที่ออกกับสนพ
มึใครรู้บ้างป่าวว่าวอดก้าหายไปไหนอ่ะ เพจก็ร้างโพสครั้งสุดท้ายกพ.นู่นนน กูถามไปหลายเดือนละไม่มีคนตอบเลย ชาตินี้กูจะได้อ่านซีรีย์ค้าต่อมั้ยเนี่ย
ky กูเพิ่งได้หนังสือจากวดว.กูสงสัยว่าใครทำอาร์ตวะ ทำไมยืดปกเล่มพิเศษแบบนั้น กูเสียใจ
มึง สมมตินะ ถ้านักเขียนเขียนจบ ประกาศพรีออเดอร์พิมพ์มือ ขณะเดียวกันก็ออกตัวเลยว่าไม่รับปากว่าอนาคตจะมีการพิจารณาส่งให้สนพ.ในเวลาอันใกล้หรือไกลมั้ย รับประกันแค่นี่จะเป็นการพิมพ์มือครั้งเดียวเท่านั้น ไม่รีอีก (เว้นแต่จะออกกับที่อื่นในอนาคต ถ้าไม่ออกก็คือไม่มีเลย) และจะไม่มีการเพิ่มเนื้อหาใดใดอีกถ้ามีการพิมพ์กับที่อื่นภายหลัง
กรณีนี้พวกมึงจะด่านักเขียนโลเลมั้ย หรือถ้าไม่ด่า สมมติว่ามึงชอบเรื่องนี้ประมาณนึง มึงจะเลือกซื้อรอบพรี หรือรอรอบสนพ.ที่อาจจะไม่มี แต่เสือกพูดแง้มๆว่าแม่งน่าจะมีวะ 55
ถ้าไม่ได้มีตอนพิเศษอะไรเพิ่มกูก็เฉยๆ นะ เหมือนกูได้หนังสืออิดิชั่น 1 ถ้ามีตอนพิเศษเพิ่มกูต้องดูว่ากูอยากอ่านมากกกกไหม แต่ปกติกูไม่ค่อยแคร์ อ่านจบแล้วก็จบไป นข.จะไปตีพิมพ์อะไรก็เรื่องของเค้า เค้าได้ตีพิมพ์ก็ดีใจกะเค้าแหละถ้างานเค้าสนุก
จากที่อ่านๆดู แปลว่ากรณีคนนี้พิมพ์ใหม่พวกมึงไม่ค่อยซีเรียสอะไรเพราะเขาไม่ได้เพิ่มตอนพิเศษใช่ป่ะ (แต่มีเพิ่มของแถม อันนี้กูจะข้ามไป เพราะกูก็ไม่ได้อินกับกระเป๋า) ถ้าเป็นชฟค คือโดนด่าเพราะเพิ่งปิดพรีไปก็มาประกาศว่าขายลขให้สนพแล้ว+ไม่ยอมโอนเงินคืนคนที่พรีด้วย กับเรื่องอศส ที่ดราม่าแรกๆ เพราะไอ้แบบพิมพ์ใหม่มีการ์ตูนเพิ่มมาด้วยงี้ใช่ป่ะ
>>912 ตอบเรื่องดกดของชฟค ใช่ อห กูเพิ่งโอนเงินไปไม่กี่วัน โพสต์ตบหน้ากูด้วยความฝันอยากจะเห็นหนังสือตัวเองบนเชลฟ์ร้านหนังสือ อห(อีกรอบ) แปลว่า
1)ส่งเรื่องไปให้สนพ.พิจารณานานแล้วสิ เผลอๆก่อนเปิดพรีรอบแรกอีก แล้วยังมีหน้ามาเปิดพรีรอบสอง
2)หิวเงินจัด จะเอาทั้งเงินค่าพรี เงินค่าลข ทั้งค่าขายทำซีรี่ส์
ถามจริงถ้าคนรู้ว่าจะออกกับสนพจะซื้อกับนางทำไม ช้ากว่ากันไม่ถึงปี ถูกกว่าหลายร้อยแถมมีตอนเพิ่ม
ตั้งแต่นั้นมากูสาปส่งนางเลย อ่านเรื่องเดียวพอละขายทิ้ง
กู >>904 เอง ขอบคุณทุกความเห็น สรุปว่าการตีพิมพ์กับสนพ.หลังขายทำมือเป็นเรื่องที่สามารถยอมรับได้ภายใต้เงื่อนไข
1.แจ้งก่อนล่วงหน้า
2.เว้นช่วงอย่างน้อย 1 ปี
3.เนื้อหาไม่มีการเพิ่มเติม
งั้นถ้าสมมติว่าภายหลังสนพ.ขอให้มีตอนพิเศษในฉบับพิมพ์ใหม่ นักเขียนทำเล่มเล็กเนื้อหาที่เพิ่มมาต่างหากเอง อาจจะอนาถๆ หน่อย กระดาษซีร็อกเย็บมืองี้ ราคาขำๆ 20-30 บาท ขายให้เฉพาะคนที่มีรายชื่อพรีในอดีต พวกมึงว่ายุติธรรมกับคนที่เคยซื้อรึยังอ่ะ หรือไม่โอเคอยู่ดี ._.
>>918 ทำไมต้องทำขายราคาขำๆวะ ไม่เข้าใจ
แต่ถ้าพูดถึงรวมเล่มตอนพิเศษแบบเขียนใหม่ ไม่เคยลงที่ไหนมาก่อน เท่าที่เคยเห็น กีปู จิตติ อตด ก็ทำเล่มรวมตอนพิเศษที่เคยขายกับสนพ.อวว. ออกมานะ แต่เขาจ้างนักวาดมาวาดปก ภาพประกอบใหม่อีกต่างหาก แล้วเปิดพรีเล่มพิเศษเอาเอง 100-300 บาท กูเคยถาม 1 ใน 3 คนนี้ว่าสนพ.ไม่ว่าอะไรเหรอถ้าทำเล่มพิเศษหรือสปินออฟขายเอง เขาบอกว่าต้องดูเป็นเคสๆไป ขึ้นอยู่กับสัญญาของทางสนพ.ด้วยว่ะ
>>918 คือถ้ามึงจะถึงขั้นทำกระดาษซีรอกซ์เย็บมือแล้วทำไมไม่เอาลงเว็บไปเลยวะ ส่งลิงค์ให้เฉพาะคนพรีหรือจะติดรหัสก็ว่าไป
แต่ก็อย่างที่บนๆ บอก ทำไมสนพ เขาจะต้องอนุญาตให้มึงเอาลิขสิทธิ์เขามาเผยแพร่ฟรีๆ เพราะมึงเคยขายทำมือมาก่อนด้วยวะ อีกอย่าง กูไม่เห็นด้วยกับทำมือแล้วไปขายสนพ ต่อว่ะ ปีสองปีแม่งแป๊บเดียวเองนะเว้ย ทำแบบนี้ยิ่งกว่าหักหลังคนอ่านที่เขาสนับสนุนมึงมาตั้งแต่ต้นอีกว่ะ
>918 มึงห้ามทำอะไรเสริมอะ ถ้ามึงทำนะ เเม้จะมีเเยกขาย คนเทมึงทันทีจ้าาา
ถ้าจะออกกับสนพ. มึงต้องคิดถึงมุมมองคนอ่านที่เป็นเเฟนขับมึงด้วยนะ ไม่ใช่ว่า เจ้าของเรื่องไม่มีสิทธิ์ทำอะไรกับงานตัวเอง เเต่ถ้าทำ อย่าทำอะไรที่ดูหักหลัง เห็นแก่เงินจนเกินไป
สนพ. มึงต่อรองเขาได้ บางเจ้าไม่เคยเจอดราม่าเคสเเบบนี้อาจจะไม่รู้ว่ามันหนักขนาดไหน เเต่ส่วนใหญ่เขาเลี่ยงไม่เสริมเนื้อหากันทั้งนั้น นอกจาก นข. ออกมาทำเอง เเบบเล่มพิเศษ อย่าง อวว พวก จตต อตด ทำเล่มการ์ตูน โดจิน ไดอารี่เสริม ไม่มีในเล่มของสนพ. ด้วย
กู 912 นะ สำหรับกู ถ้าเปิดพรีเอง แล้วยังให้สนพเอาลขไปขายอีกภายในปีเดียวกันก็ร้ายกาจแล้วอ่ะ มันมองอย่างอื่นไม่ได้นอกจากเห็นแก่เงินจริงๆ ซึ่งปีนี้มีนขที่ทำแบบนี้มากกว่าหนึ่งคน กูไม่ค่อยโอเคว่ะ ถึงจะไม่เพิ่มเนื้อหา แต่มันก็คือการนำมาขายใหม่อยู่ดี อาร์ตเปลี่ยน ปกเปลี่ยน ราคาเปลี่ยน มันไม่ได้มาตรฐานเดิมแล้ว กูเลยงงๆ หน่อยว่าทำไมนขบางคนถึงโดนดราม่า บางคนถึงไม่โดน ตัดเรื่องยิบย่อยออกไปให้เหลือพอยท์ที่ว่า "เพิ่งพิมพ์เองไปไม่นานแล้วก็มาออกกับสนพ" เท่านี้ก็ชัดเจนว่าไม่ควรว่ะ ปล่อยเวลาให้นานกว่านี้จะไม่ว่าอะไรเลย แต่เรื่องเพิ่มตอนพิเศษ นี่ว่าไม่โอเคถ้าจะเพิ่ม เพราะมันไม่แฟร์กับคนที่ซื้อครั้งแรกไป เว้นแต่จะทำงอกออกมาเสริมให้ซื้อได้ ก็พอจะรับได้บ้าง
กูแค่พยายามคิดในมุมว่าถ้าตอนหลัง(มากกว่า 1 ปี)ออกกับสนพ.แล้วเพิ่มตอนพิเศษ นักเขียนยังสามารถชดเชยอะไรให้แฟนๆที่เคยซื้อเวอร์ชันก่อนได้บ้าง มันจะถูกแบล็กลิสต์ทุกกรณีโดนไม่มีหนทางง้อเลยเหรอ อันนี้กูถามในมุมคนซื้ออ่ะ สำหรับสนพ.ก็ต้องคุยกันก่อนอยู่แล้ว
>>933 รีปริ๊น = หักหลัง เลยเหรอวะ เอิ่ม งั้นกูลองมองมุมใหม่แปป หรือว่าจริงๆ แล้วคุณค่าของนิยายเล่มไม่ได้อยู่ที่เนื้อหาจริงๆ แต่เป็นที่แพคเกตในแง่การสะสมเหรอ แบบที่ยิ่งเก่ายิ่งพิมพ์น้อยยิ่งหายากยิ่งดี ไม่ว่าการกระทำใดๆ ที่ทำให้นิยายที่ผู้อ่านครอบครองอยู่มีคุณค่าลดลงนับว่าหักหลัง? แบบนี้รึเปล่า เพราะงั้นการรีปริ๊นจะมาทำลายคุณค่าในส่วนความหายากนี้ลง ถึงแม้ว่าจะไม่เปลี่ยนอะไรเลยก็ตาม ก็ยังทำคนที่เคยซื้อไปแล้วโกรธอยู่ดี? เพราะงั้นการแก้คำผิด เปลี่ยนปก หรืออื่นๆ ยิ่งกลายเป็นลดคุณค่าเล่มเดิมให้กลายเป็นเวอร์ชันมีตำหนิไปซะงั้น กูเข้าใจแบบนี้ถูกมั้ย
ถ้ารีปรินต์เปลี่ยนปก เพิ่มตอนพิเศษ จะไม่เซ็งถ้ามีโปสการ์ดลายปกใหม่ขายแยก มีตอนพิเศษที่เพิ่มมาขายแยก คือเพิ่มอะไรจากของเดิมมา ก็ช่วยทำมาขายแยกด้วย
>>934 รีปริ้นต์ สำหรับกูไม่ใช่หักหลัง เปลี่ยนปกก็ไม่ใช่ กูจะไม่โอเคต่อเมื่อมีอะไรเสริมจากของเก่า โดยที่ต้องบังคับซื้อของใหม่หมด
ถ้าของใหม่มีให้เเยกซื้อก็ยังโอเค
สำหรับกู ปก เนื้อหา จะแก้ใหม่ได้ เเต่เพิ่มอะไรมากกว่าเดิม เเล้วไม่เเยกขายไม่โอเค
โดยปกติทำกับสนพ. มันมีเเยกมั้ย ไม่มีเลยนะ นอกจาก มว ที่โดนแหกยับบบบ เลยยอมให้ซื้อเเยก
>>934 รีปริ้นแบบปกเดิมทุกอย่างเดิม มันคือการพิมพ์ซ้ำ ส่วนรีปริ้นแบบเปลี่ยนหลายๆอย่างอ่ะ กูอยู่ทั้งวายทั้งนอทอล มีแต่ที่วายแหละที่ทำ นอมอลจะรีปริ้นแบบเปลี่ยนปกิย่างเดียวนี่ ห้าปีนู่น จิตสำนึกพื้นฐานมันต้องมี กูเอาไปเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนที่ฟม่อ่านวายเขายังด่เลยว่า หน้าเงิน โคตรแย่ ไม่เห็นหัวนักอ่านเก่า ถามแล้วว่ามีรีไหมบอกว่าไม่ แล้วสุดท้ายก็มารี รู้ว่ามันขายได้แต่เห็นหัวแฟนคลับจริงๆที่ติดตามตัวเองจริงๆเป็นอะไร กระเป๋าเงินเคบื่อนที่ไร้สมองที่ไม่มีจิตใจเหรอ
>>934 ถ้ามึงพูดเรื่องการสะสม รีปริ้นท์น้อยยิ่งหายากยิ่งดีนั่นคือแม่ค้าแล้วนะ ไม่ใช่คนอ่าน อย่าเอามาปนกัน คนอ่านที่เค้าไม่ได้สนใจความหายากของเล่มก็บ่นได้ว่ะ
คนที่ซื้อตอนปริ้นท์รอบแรกหลักๆ ก็คือคนที่ตามมาตั้งแต่ต้นปะ คนที่สนับสนุนนักเขียนอะมึง ยิ่งถ้านจ ออกมาบอกว่าจะไม่รีปริ้นท์นะ เขาก็ต้องยิ่งอยากจ่ายตังเก็บไว้มั้ย แล้วจู่ๆ มาวันนึงก็มาเจอว่า อ้าว เปลี่ยนปกว่ะ อ้าว ราคาลดลงว่ะ อ้าว เพิ่มเนื้อหาว่ะ จะให้เค้ายิ้มดีใจแล้วซื้อเก็บอีกเล่มมันก็ไม่ใช่มั้ง
ถ้าแค่ “รีปริ้นท์” จริงๆ ให้คนที่พลาดรอบแรกไปได้ตามเก็บ ใครเค้าจะว่าวะ ดีออก ไม่ต้องไปหาซื้อมือสองราคาแรงๆ อะ เปลี่ยนปกกูยอมให้ก็ได้ ทำแจกเกตมาขายเพิ่ม ใครใคร่ซื้อก็ซื้อละกัน แต่ตอนพิเศษหรือมีการรีไรท์ใดๆ ที่นอกเหนือจากการแก้คำผิดมันไม่โอเคว่ะ มึงจะบอกว่าเป็นการลดคุณค่าเล่มเก่าที่มีก็ได้ เพราะตัวนักเขียนก็ใช้วิธีนี้ในการเพิ่มมูลค่าของหนังสือตัวเองปะละ
กูถึงแฮร์รี่ พอตเตอร์ที่เปลี่ยนปกจนเลิกตาม
กูว่าถ้านข.เคยลั่นวาจาว่าไม่รีแล้วเพื่อกดดันให้คนซื้อ แล้วมารีทีหลังหรือออกกับสนพ.จะโดนด่าก็ไม่แปลกว่ะ มันคือการกลืนน้ำลายตัวเอง ทางที่ดีนข.อย่าพูดอะไรผูกมัดตัวเอง (เพื่อกระตุ้นการขาย) ดีที่สุด
กูว่าแค่เปลี่ยนปกไม่น่ามีปัญหา ถ้าคนที่ซื้อรอบทำมือยอมซื้อแสดงว่าเล่มที่เขาได้ไปก็โอเคแล้ว ยิ่งนักอ่านเดนตายไม่มีใครมาว่านักเขียนกะอีแค่เปลี่ยนปกหรอก แต่นักอ่านเดนตายพวกนี้ก็จะอยากอ่านตอนพิเศษที่เพิ่มมาไง กูคิดว่าจะพิมพ์กะสนพ.ก็พิมพ์ไป แต่ไม่มีตอนพิเศษอะไรไม่ได้เหรอวะ ทำไมตีพิมพ์ใหม่ต้องมีตอนพิเศษด้วย จะให้คนที่ซื้อแล้วซื้ออีกอี้? ไม่มีหรอก เปลืองตังค์
กูเพิ่งรู้เดี๋ยวนี้เค้าเอาแฟนฟิกขายลง ebbok กันแล้ว
>>947 ทไวไลท์ของไทยกูไม่รู้นะ แต่ของใรั่งมันพิมพ์พิเศษที่ได้เป็นมูฟวี่ แต่ปกเก่าก็ยังขายอยู่
ฝรั่งที่ยี้ปกมูฟวี่ก็เยอะ โดนด่าพอดู
ส่วนบารามอสที่เป็นหลายปกมันหลายปีมากนะ เปลี่ยนทีขายยาวๆ แล้วก็เปลี่ยนอีก แม่งเป็นนิยายที่พิมพ์ขายยาวนานเป็นสิบปีตั้งแต่กูมอต้นยันมหาลัย
>>948 มันก็เปลี่ยนอยู่บ้างแหละ แต่ไม่บ่อยเท่าไหร่ว่ะ บารามอสกูจำได้ว่ามีทั้งหมด 4 ปกได้มั้ง เทียบกับระยะเวลาตั้งแต่ออกจนถึงปจบ ก็เฉลี่ยแล้วหลายปีอยู่กว่าจะเปลี่ยนปกทีนึง
นอร์มอลไทยที่กูเห็นเปลี่ยนมาหลายปกน่าจะฟ้าจรดทรายมั้ง แต่ก็พิมพ์มา 40+ ครั้งแล้ว เนื้อหาไม่เปลี่ยน เลยเห็นมีทั้งปกเก่าปกใหม่ขายในบูธสนพ แล้วแต่จะเลือกซื้อ ก็ดูเป็นคนละกรณีกันว่ะ
>>949 จะว่าไปบารามอสก็เคยพิมพ์มือป่ะ กูเห็นคนเอามาอวดอยู่ ถ้าในเล่มเป็นเวอร์ชันที่ลงเด็กดี งั้นตอนพิมพ์กับสถานี่เรียกรีไรท์เปลี่ยนเนื้อหาได้เลยนะ 555
ยุคแฟนตาซีกูว่าไม่มีอภินิหารอะไรนะ มีเรื่องอะไรก็ไม่เล่นใหญ่เท่าวายตอนนี้ สมัยนั้นเปลี่ยนปกแซงทิตี้ไนท์ทั้งเซต ปกใหม่โคตรสวยคนก็บ่นๆ แต่ก็มีทั้งคนซื้อซ้ำและคนเก็บแค่เล่มเดิมอ่ะ ที่กูเคืองมีแค่กล้วยลดราคาหนังสือเหลือ 20 แต่วิธีตอบโต้คืออะไรออกใหม่ไม่รีบซื้อ รอช้อนตอน 20 นั่นแหละ ออกมาขู่จะเทๆ ไม่มี มีแต่ดองรอกันเงียบๆ 555
ส่วนดราม่านักเขียนนึกไม่ออก ปรกติแล้วไม่ได้ออกมาสมาคมใกล้ชิดกับนักอ่านมากนักเลยไม่มีประเด็น
.... เออ ไม่ดิ มีเรื่องพิภพพญามังกร อันนี้ก็อภินิหาริอยู่
KY เห็นดราม่านักเขียนยูเอนละรู้สึกว่าจริงๆนักเขียนแนววายแอบปกปิดตัวตนเหมือนกันนะ ไม่ค่อยมีใครขายไลฟ์สไตล์เท่าไหร่มะ
>>955 สำหรับแนวนี้เพราะคนอ่านรู้สึกว่าตัวตนนักเขียนไม่ค่อยมีผลกับนิยายมั้ง มันก็เรื่องรักๆไม่ได้สะท้อนความเป็นตัวตนออกมาผ่านงานเขียนมากอ่ะ จะนายกเขียนหรือป้าร้านข้าวแกงเขียนกูก็ไม่รู้สึกอะไร แต่อย่างเรื่องที่พระเอกเป็นหมอเขียนโดยหมอเวลากูบอกต่อเพื่อนกูก็ขายตรงนี้นะ
รวมๆคือหาจุดขายจากตัวตนยาก ไม่งั้นลองพรีเซ้นว่านิยายวายที่เขียนโดยนักเขียนที่เป็นเกย์(?) ... ก็ดูไม่ตรงตลาดมะ กูว่าคนไม่น่าอิน
มึงรู้สึกยังไงวะ คือมีคนอ่านอินนิยายกูมาก เลยด่านายเอก แล้วด่าแบบใช้คำหยาบอะ ด่าว่าโง่เหี้ยๆ อะไรอย่างนี้ ทำไมกูรู้สึกไม่ค่อยดีวะ เขาก็ไม่ได้ด่ากูนะ เฮ้อ แต่ว่า
ky กูสงสัยว่าคนรับหิ้วที่หิ้วฟรีนี่เขาได้ประโยชน์อะไรวะ แบบไม่เอายอดไม่เอาอะไรแต่หิ้วฟรีงี้
นิยายบังเอิญรักน่าตำมั้ยวะ
ได้หลายอย่างนะ แต่ถามว่าคุ้มมั้ยกูบอกเลยว่าไม่คุ้มอ่ะ55
มีพวกรับหิ้วคนไหนที่ควรระวังเป็นพิเศษมั้ยเพื่อนโม่ง แบบส่งช้ากว่าที่รับปากหรือปากบอกแพ็คหนาแต่บับฟีบงี้ ...กูจะทำเพื่อนโม่งแตกป่ะวะ 55
พวกหิ้วฟรีไม่เอาอะไรถ้าไม่ใช่เพื่อนๆ หรือสนิทกันจริงๆ ไม่เห็นมีคำทำให้เลยนะ แต่หิ้วฟรีไม่ส่งฟรีเราเคยเเจออยู่
ซบ.ประกาศวิธีลงทะเบียนโค้ดรับภาพแขวนตัวร้ายฯ ต้องกรอกเลขบัตรประชาชนด้วยว่ะ เยอะไปป่ะ ถ้าเก็บข้อมูลไม่ดีแล้วข้อมูลรั่วทำไงอ่ะ ได้ข้อมูลครบทุกอย่างเลยนะเนี่ย ชื่อนามสกุล ที่อยู่ เบอร์โทร รหัส13 หลัก
เอาเลขบัตรปชชไปทำไรวะ ปกติที่เห็นมีให้ลงเพื่อดูตัวตนและให้แน่ใจว่าหนึ่งไอดีต่อหนึ่งคนจริงๆ แต่เว็บสนพ.ต้องทำถึงขนาดนั้นเหรอ กูเข้าเว็บซื้อของทั่วไปยังไม่เห็นต้องกรอก ส่วนตัวเกินไปมากว่ะ
มันมีโค้ดอยู่แล้วป่ะ ก็เช็คไม่ให้โค้ดมันซ้ำกันกับเมลก็พอมั้ย จะเอาไปทำไร
ข่าวล่า หลังเพจนกมารีวิวก็มีข่าว lc แปลจีนเรื่องใหม่เลย สนพใหม่ด้วย ปกฉงกง
ท้วงสนพให้เปลี่ยนได้มั้ยวะ กูไม่ไว้ใจระบบความปลอดภัยหลังบ้านเว็บสนพ แล้วก็ไม่ไว้ใจคนด้วย
สนพคิดได้ไงวะ เป็นตัวเองอยากให้เลขบัตรปชชกับคนอื่นเหรอ ถ้าไม่ยอมเปลี่ยนกูไม่เอาผ้าแขวนก็ได้อ่ะ
เพจนกนี่เราจำได้ว่าเจ้าของเพจเขาเคยเขียนไว้นี่ว่าไม่อ่านงานจีนเพราะไม่อินอ่านไม่สนุก ปีที่แล้วสมัยที่เพิ่งเข้ามาอ่านวาย
ทุกคนมีการเปลี่ยนแปลงสินะ อันนี้มันออกจะออฟเวียสไปนิ๊ดนะ 5555
ต้องท้วงเยอะๆว่ะ กูก็ไม่โอเคแรงที่ให้กรอกเลข แม่งคนคิดคิดได้ไงว่ะเนี่ย ถ้าไม่เปลี่ยนกูยอมไม่เอาผ้าแขวนก็ได้ กลัวจะได้ไม่คุ้มเสีย
แล้วจะให้รีบกรอกทำไมวะ ในเมื่อเลขยังไม่มาแถมยังไม่ครบ3เล่มป่ะ
ไม่ควรให้เลยนะ เลชบัตร ปชช อะ เอาไปทำอะไรได้เยอะแยะตามที่เป็นข่าว
กูว่าเอาแค่ชื่อจริงอะไรงี้ก็พอละ ตอนรับแบบยื่นบัตรดูว่าชื่อตรงกัน เซ็นรับแค่นั้นพอ
มึง กูอ่านโพสล่าสุดของเพจนก กูว่ามันออกจะเป็นการแชร์โพสที่ประหลาดนิดๆ ปกติเขาพูดดักคอกันแบบนี้หรอวะ มันออกจะอื้มมมหน่อยๆ หรือกูคิดไปเอง 555
ปิอมู้ไปตามต่อที่ >>>/801/6147/
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.