กูเพิ่งสังเกต เจ้ ม นางพรีนิยายเรื่องใหม่ ส่วนต่าง 110฿ จากราคาของ นข โห เพิ่งเห็นเองกับตาก็วันนี้ว่าส่วนต่างเยอะจริง
Last posted
Total of 1000 posts
กูเพิ่งสังเกต เจ้ ม นางพรีนิยายเรื่องใหม่ ส่วนต่าง 110฿ จากราคาของ นข โห เพิ่งเห็นเองกับตาก็วันนี้ว่าส่วนต่างเยอะจริง
เอาจริงๆ นิยายแนวมหาลัยมันก็มีหลายเรื่องนะที่เขียนเป็นมหาลัยจริงๆ คือมีคลาสเรียน มีคำอธิบายรายวิชา มีกิจกรรมอื่นนอกจากการว๊าก มีการสอบมิดเทอม มีการสอบไฟนอล และไม่ค่อยเน้นร้านเหล้ากับฉากเย กูอ่านแล้วกูยังคิดถึงตอนเรียนเลย แต่ต้องทำใจเพราะที่ดังๆ ส่วนมากก็แค่เอามหาลัยมาเป็นฉากหลัง เอาเดือนมาเป็นคำประดับบารมี ไปแดกเหล้าเหมือนไปเรียน เยเย่เย้กันบ่อยๆ
กูเห็นยอดพรีของแนวมหาลัย เยอะจริงจัง คนอ่านคงชอบจริงแหละ ในชีวิตจริงพวกมึงรู้อยู่แล้วว่าเรียนมันหนักแค่ไหนก็คงไม่อยากหาอะไรหนักๆ ไปหย่อนสมองเพิ่มอีก อารมณ์แบบทำไมพระเอกต้องหล่อรวย นายเอกหลายคนแม่งรันทน บางทีมันก็คือความใฝ่ฝันนั่นแหละ ใครจะไม่อยากได้ ผ รวย
อันนี้กูแค่หมายถึงความคิดเห็นของกูนะ แต่กูแทบจะไม่สามารถอ่านแนวมหาลัยได้เลย เพราะกูทำงานมานานแล้ว หาอ่านแนวทำงานยากมาก พอเจอก็ยากมากที่จะถูกจริต เรื่องมากชะมัด (กูเนี่ยแหละ)
ky มว.ยอมขายคอมมิคเอยปกสวมเอยแยกแล้วนะจ้ะ โถ ไหนบอกคิดมาถี่ถ้วนแล้ว กูขำ
ถ้าราคาเป็นพันยังพอเข้าใจที่พรีกับม.แต่ยอดไม่เยอะเลยนะ น้องที่ยังเรียนควรรู้จักบริหารเงินกันด้วย มันสร้างนิสัยการเงินที่ไม่ดี ยุคเรากว่าจะเก็บเงินซื้อได้เล่มสองเล่มอดขนมต้องทำงานพิเศษตั้งนานเพื่อซื้อหนังสือที่อยากได้ เออแล้วเราจะบ่นทำไมเงินก็เงินเค้าชีวิตเค้า
กูตอนที่เรียนมหาลัยยังไม่เห็นเจออะไรแบบที่เขาบอกเลยว่ะ มีแต่งานๆๆๆ ช่วงดาวเดือนก็อย่างเหี้ย เตรียมนู่นเตรียมนี่ ไหนจะเชียร์ไหนจะงานไหนจะเรียน กลับหอมามีแต่อยากนอนลูกเดียว ไม่มีหรอกมานั่งกรี๊ดเดือน ในชีวิตประจำวันมันก็ไม่ทำอยู่แล้วปะ ไอ่ฉากเปิดกลุ่มใหญ่แล้วมีแต่คนซุบซิบมีแต่คนมองนี่....
>>322 จนิงช่วงดาวเดือนนี่ไม่มีกนี้ดหรอกจนนี้หบ่อคนนู้นหล่อ อยากให้งานรีบจบชิบหาย เหนื่อย พวกดาวเดือานก็น่าสงสารซ้อมจนแทบไม่ได้เรียน วันจริงขึ้นแสดงรี่ก่อนหน้านั้นซ้อมยาวไม่ได้นอนกันวันสองวันอ่ะซ้อมแล้วลุยวันจริงแบบหลับๆนั่นแหละ ตำแหน่งนี่แทบไมามีใครอยากเป๋นแต่โดนยังคับเถอะ แถมเป็นก็ไม่ได้เท่อะไรขนาดนั้นสักนิด ถ้ามามั่นหน้าว่าตัวเป็นเดือนแล้วหล่อนี่เจอเพื่อนๆหมั่นไส้แล้วเอาไปนินทามากกว่าชื่นชมอ่ะนะ
กูนี่ขำมากจ้าาา ยิ่งทวิตนข.ที่บอกว่าคิดมาถี่ถ้วนแล้วแต่ทำให้ถูกใจทุกคนไม่ได้ นี่มองบนจ้าาา ทำไมอ่ะคะ กลัวงานต่อไปขายไม่ได้หรอ ก็หาลูกค้าใหม่ๆเอาสิ แยกขายกูก็เทว่ะ กูเห็นด้วยนะที่คนนึงบอกว่าแบบนี้อ่ะไม่ใช่หาลูกค้าใหม่แต่เรียกว่าบังคับให้ลูกค้าเก่าซื้อด้วยเพราะไม่แยกขาย
เปลี่ยนยังไงกูก้เท เพราะกูยึดคำพูดแรก มาพลิกลิ้นแบบนี้ไม่น่าคบ
คูเหม่งนี่อะไรอีกวะ
เหม่ว
>>341 เออจริง เดือนนึงจะออกสักเล่มสองเล่ม เลือกคือไร ซื้อมันทุกเรื่องที่ออกนั่นแหละ!
ที่จริงเพราะสมัยนั้นต้องออกผ่านสนพ.(ซึ่งมีกันอยู่ไม่กี่เจ้า)แล้วเขามีโควต้าด้วยแหละว่าจะออกหนังสือกี่เล่มในแต่ละปี เดี๋ยวนี้ขอแค่เขียนจบก็ออกเล่มเองได้แล้ว ในเน็ตแม่งมีนิยายเกลื่อน จะเก็บหมดก็ไม่ไหว แถมมาตราฐานขึ้นๆลงๆ ต้องมาดูเป็นเรื่องๆไปอีก นิยายหลังๆนี่ไอ้เล่มที่เนี๊ยบก็ดีกว่าสมัยนั้นนะ (ปกล่ะอย่างนึง สมัยก่อนส่วนใหญ่ปกไม่ค่อยสวย 55) แต่เล่มที่ชุ่ยสมัยนี้นี่ก็เหี้ยเลเวลทำลายสถิติเช่นกัน ทุกสิ่งที่ตอนนั้นไม่คิดว่าจะเจอในงานตีพิมพ์สามารถพบเจอได้ในยุคนี้ 555
นี่กุซื้อสมัยเย็บแม็กอะ ตอนนั้นอะไรที่รวมเล่มคืองานมีคุณภาพของจริง นักเขียนรุ่นเก๋าๆ เทพๆ ไม่เน้นปก เน้นเนื้อเรื่อง
กูเคยไปช่วยเพื่อนทำโดช่วงนั้น อห บอกเลยโรงงานนรกสัสๆ;__;
ปล.แต่ถ้างานไม่มีรวมเล่ม มันยังมียุคยืมคอมรรมาปรินท์นิยายแบ่งกันอ่านกับเพื่อนนะเว้ย
เรา >>321 ทันยุคฟลอบบี้ดิสเหมือนกัน หนังสือยุคนั้นไม่แพงก็จริงแต่สำหรับเราที่ครอบครัวไม่สนับสนุนในการอ่านนิยายประโลมโลกเพราะคิดว่าเป็นของฟุ่มเฟือย ถ้าหนังสือเรียนก็ได้แต่ถ้าแบบที่เราๆ อ่านน่ะไม่ได้หรอก อยากจะได้สักเล่มก็เก็บเงินค่าขนมวนไป
ดูยุคนี้แล้วหนังสือเยอะจนพวกเรานี่แหละต้องเป็นคนเลือกไม่ใช่สนพ.เลือก ตัวเลือกมีเยอะแยะคนไหนไม่ดีตัดทิ้งได้ง่ายๆ ไม่ใช่ใครๆ นึกจะมาทำสนพ.ก็ทำได้นะอย่างน้อยๆ มีความรู้เรื่องหนังสือสักนิดเถอะ นิยายวายหลายสนพ.ที่งานยังไม่ดี พูดถึงแค่ตัวหนังสือล้วนๆ อย่างวายป่วยไอ้หนังสือล็อตแรกทำออกมาดูถูกคนอ่านมากเลยนะ ไอ้เล่มเขียวๆ จัดหน้าได้เลวร้ายมาก เล่มปกชมพูสนพ.ให้นักเขียนจัดหน้าเองเหรอ หรือว่าคนจัดหน้าเคยทำแต่รายงาน เล่มนึงจัดห่างโล่งตัวหนังสือใหญ่ อีกเล่มจัดเบียดชิดละเอียดยิบจนไม่มีกระดาษเหลือทำรองปก แบ่งเป็นสองเล่มก็ได้หรือว่างบหมดพอดี ของพรีเมียมปกสวมก็ทำไม่พอดี ตัวอย่างแบบนี้เราตัดง่าย สอบตกมากสำหรับงานแรก
>>347 มึงหยาบคายมาก ฟลอบปี้ดิสมันเพิ่งเลิกใช้เอ๊งงง มึงจะมาบอกว่ามันเก่าไม่ได้นะ!
>>345 หูยยย พวกคนจน กูอ่ะถอดสายโทรศัพท์บ้านขูดบัตรเติมเน็ตอ่านเอง ไม่ต้องไปแชร์กับพวกมึงหรอก! กดเข้าหน้าเว็บแล้วไปอาบน้ำรอสวยๆ 15 นาทีโหลดเสร็จพอดีกลับมานั่งอ่าน
...ที่จริงกูแค่รังเกียจกระดาษโรเนียวน่ะ แม่งเลือนชิบหาย อ่านยาก 55
ย้อนความหลังซะคิดถึง pirch98 ห้องคนทำงานเลย 555+
แรกสุด กูใช้เนตบ้านทีโอที ที่มันต่อทีสองชั่วโมงตัดอะ 555+ หรูขึ้นมาหน่อยค่อยขูดบัตรเติมเนตรายเดือน
มองกลุ่มผู้สูงอายุด้านบนตาปริบๆ
ฟฉ อ่านโม่งละโพสเพจเรื่อง น ดอกไม้ละ ละก็ รีบบอกว่าขายได้30เล่ม555 โคตรเลียนแบบ มว อะ แต่นั่นโดนหนักเพราะโพสว่าขายได้1500 ไง เกลียดฟฉจัง ขี้อิจขี้ก้อบ
โอเค หลังจากกูไปดู เลขที่ บชโอนเงิน ของ สนพ. มว. ที่จะรี อศส เออ เหมือนที่โม่งบนๆบอก สรุปสนพ.นี้ เจ้าของคือ ราชาฮ.
บายยยยยยยยย
อ่าว ราชาฮ. เปิดสนพ.เองแล้วเหรอวะ กูตกข่าว เห็นตอนแรกออกกับสนพ. แล้วก็เป็นทำมือ ตอนนี้เป็นเจ้าของแล้วเรอะ 555
โหรคู่แผ่นดินปิดพรียังอ่ะ ทำไมมันดูเงียบๆทั้งที่เปิดพรีก่อนตัวร้าย แล้วเค้าจะมี boxset หลังจากพรีมั้ยอ่ะ กูไม่อยากรอส่งทีละเล่ม
มว ย่อจากไรวะ
>>374 เห้ยจริงดิ เหยียดแล้วมาหากินกับสิ่งที่เหยียดอ่ะนะ อหหหหห นับถือว่ะ กลิ่นเงินนี่มันคงหอมน่าดู
กูจำได้แต่เหมือนนางจะเคยมีม่าในดด.เป็นกรรมการตัดสินนิยายไรซักอย่าง แล้วนิยายที่ชนะดันไปลอกชาวบ้านมา เจ้าของออกมาโพส นางเข้ามาด่าเขาแล้วแถหรือยังไงนี่แหละ คนด่าตรึม
มว นี่อะไรอะ แปลไม่ออก
บช.โอนเงินของ มว. จขบช. นามสกุลเดียวกับ ราชาฮ. เดาว่าอาจจะเป็นแม่เค้า
เอาจริงๆ กูเข้าใจราชาฮ.นะว่ายึดการเขียนเป็นอาชีพหลักเลยต้องเอาเงิน แต่มันไม่ใช่สำหรับกูอยู่ดี จากนักเขียนสายแฟนตาซี กลายร่างมาเขียนวาย ทำสนพ.วายทั้งที่เคยเหยียดไว้ กูก็ไปว่าอะไรเขาไม่ได้ ทำได้แค่ไม่อุดหนุนเท่านั้นแหละ
กูเกลียด มว. ตรงที่ คราวที่แล้ว นิยายเรื่อง คุณหมอครับ ... อิสนพ.มันขายที่คั่นพลาสติก ตัวอย่างที่โชว์คือ สวย ดูแข็งๆ ดูดีเลย
แต่ปรสกดว่าของจริงที่ส่งมาให้คนซื้อ คือ ที่คั่นกระดาษอ่อนๆ ง่อยๆขายก็แพง เกือบ 200
แล้วคยไปถาม สนพ แม่งแก้ตัวว่า มีการเปลี่ยนสเปค ไม่เปนไปตามตัวอย่าง แต่มันก็ยังรับและเอามาขายลูกค้า ทั้งที่แตกต่างกับรูปที่ขาย
โคตรชั่ว โคตรหน้าเงินอ่ะ
>>381 อ้ออ งั้นก็หน้าเงินพอกัน ทั้ง นข อศส กับ มว. มิน่าร่วมงานด้วยกันได้
ดูคำตอบในทวิตของ นข. ก็รู้ >> เราคิดมาอย่างถี่ถ้วนแล้ว /// นางสนใจคนอ่านที่ไหน พูดจาอะไร สำเนียง สำนวนในการตอบ ก็ไม่เคยแคร์อะไรคนอ่าน อ้อ แต่แคร์ สนพ.นะ อย่างว่า ไม่ต้องลงทุนอะไรแล้วได้เงิน เลยแคร์ สนพ.มากกว่า
ลบไปหมดแล้ว มาหากินกับวายจะปล่อยหลักฐานไว้ให้คนเอามาด่าทีหลังได้ไง อาจมีเพื่อนโม่งคนไหนที่ยังมีหลักฐานก็ได้นะต้องลองถามดู
เรื่องของ น ดอกไม้ อีกนามปากกาเราซื้อเพราะปก พอได้อ่านรู้สึกเฟลมาก
ชภ เขียนแต่แนวนี้จริงๆ แนวถนัดเค้า เหมือนๆกับที่ อซอ เขียนแต่แนวหื่นๆ เยๆ และสองคนนี้ก็ออกกับ ฟฉ 55555 เออ ตลกดี
กูเคยซื้องานของเค้าสมัยเขียนนอร์มอลอ่ะ ก็แบบนี้แหละ เจ้าๆ เจ้าชาย องครักษ์ เจ้าหญิง
ราชาฮ. คือใครอะเพื่อนโม่ง เราไม่รู้จัก
ของ ชภ กูซื้อตลอดเลยอ่ะ เปลี่ยนไปอีกกี่นามปากกา การเขียนเขาเปนเอกลักษณ์มาก กูฅื้อแทบทุกเรื่อง แต่เป็น ebook นี่ถ้า ฟฉ พูดแบบนี้ กูมี ebook ไปแลกซื้อได้ป่าววะ?
Ky มึง คือกูเจ็บใจ ทำไม นบ ถึงเอา สปินออฟ ห×เก้× มาทำแบบซื้อของครบพันวะ คือกูไม่โปรหนังสือนางเลยอ่ะ แต่กุชอบเรื่องนี้ กุร้องไห้แปป
โอ้ยตาย มึงพิมพ์ 69 มาเลยง่ายกว่าไปย่อตั้งเยอะ พวกที่ไม่ได้ด่าชาวบ้านเนี่ยพิมพ์เต็มๆมาก็ได้
สนพ ซบ ในงานหนังสือ มันลดราคามะ
กูก็เซ็งโปรแถม 69 คือกูเทสนพนี้ไปแล้ว งานหนังสือรอบนี้ก็ไม่รู้จะซื้ออะไร แต่กูอยากได้ 699999999 แต่เห็นเขาบอกว่ามันเป็นตอนพิเศษที่เคยลงแล้วใช่ป่ะ
หนังสือมันออกเยอะคนเลยเลือกได้มากขึ้นด้วยมั้ง ตัดทิ้งได้ง่าย ถึงต้องทำโปรเรียกแขกไง
ไม่รู้ว่าโปรเรียกแขกหรือไล่แขก เจออย่างงี้กูเทได้ง่ายๆเลยอ่ะ 55555555555
พวกมึงคิดไงกับคนชอบมาขอสปอยล์วะ พอหนังสือออกใหม่มาก็ชอบมาโพสท์ขอสปอยล์ๆ แล้วก็เป็นพวกหน้าเดิมๆเยอะ คือมาไม่บ่อย ขอกับเรื่องที่มีแค่เล่มหรือหาอ่านยากก็ไม่อะไรอะ แต่บางคนชอบมาขอเหมือนมักง่าย ไม่ลองขวนขวายเอาเองเลย หลายๆเรื่องกูมองว่ามันไม่จำเป็นต้องขอสปอยล์อะ ลองอ่านด้วยตัวเองแค่ตอนสองตอนก็รู้แล้วว่าควรไปต่อไหม หรือกูรำคาญไปเองวะ มันเรื่องปกติ แบบมองว่าพักนี้กระทู้ทำนองนี้ในห้องนั้นมันเยอะจริง บางทีมีคนมองลงสปอยล์เรื่องนั้นๆไว้แล้ว อีกคนไม่เสิร์ชดูก่อนก็ยังมาถามหาอีก
>>409 ฮือ เพื่อนโม่งเราอยากบ่นเรื่องนี้มานานมากแล้วทั้งในกลุ่มใหญ่กับมู้หิ้งก็มีหลงๆ มา ขอเรื่องที่สนพ.ประกาศวางขายแบบที่ไม่คิดจะหาข้อมูลเองเลย อย่างพวกนิยายไทยยังพอจะเข้าใจคงมีคนอ่านแล้ว แต่พวกแปลมาแปะขอเลยใครมันจะไปรู้วะและต่อให้มีคนรู้จะตัดสินว่าเปย์ดีไม่เปย์ดี มันก็ต้องดูสำนวนแปลอะไรด้วยมั้นอะ มาแปะมือขอสปอยล์โดยที่ไม่ช่วยตัวเองก่อนเห็นมากๆ เข้าเราเบื่อเหมือนกันนะ เราสายแปลถ้าสนใจเรื่องไหนก็ไปมุดหาดูรีวิวหลายๆ ที่ก่อน ไปอ่านตัวอย่างเองอะไรเองแล้วค่อยตัดสินใจ ไม่กล้าออกความเห็นมากเดี๋ยวโดนรุมว่าเป็นคนไม่มีน้ำใจไป
>>409 กูนึกว่ามีที่กูที่รำคาญไปเองคนเดียว ฮือ มันไม่ไหวอะ ช่วงนี้เจอแบบนี้เยอะมากๆๆๆ ลองหาอ่านเองก่อนก็ได้ไหม อันนี้กูเคยเห็นแบบเรื่องใหม่ของสนพมาไม่ถึงสิบนาที มีคนมาแปะขอเลย คือไรวะ อยากรู้ขนาดนั้นลองเสิร์ชเองก่อนไหม กูว่ามันน่าจะเร็วกว่ามาจุดแล้วรอคนที่ไม่รู้จะมาตอบเมื่อไหร่ / เห็นด้วยกับมึงเรื่องนิยายแปลด้วย เขาจะไปเอาจากที่ไหนมาสปอยล์ให้วะ ตลกมาก
กูไม่ชอบแบบ ไม่ซื้อหรอกแต่ขอสปอยล์จนจบที อยากรู้ ถ้ามึงอยากรู้มึงก็ซื้ออ่านค่ะ แต่ถ้ามึงไม่อยากซื้อก็มองผ่านไป ปล่อยให้คนที่ซื้อเขาอ่านกัน กูรู้สึกว่าการขอสปอยล์ตั้งแต่ต้นจนจบก็ไม่ต่างกับการที่มึงโหลดเถื่อนมาอ่านอ่ะ ถ้ามึงคิดว่าเรื่องไหนไม่มีค่าพอที่มึงจะเจียดเงินซื้อก็อย่าไปอยากได้อยากรู้อะไรเลย มึงไปถามเพื่อนมึงที่อ่านในที่ลับก็ได้ เอาไปโพสต์สาธารณะมันก็จะมีพวกมาอ่านจบๆ ไปแล้วไม่ซื้อละเพิ่มขึ้น
แต่กูกลับชอบอ่านสปอยก่อนซื้อหรืออ่านจริง คงแล้วแต่คน แต่ไม่เคยไปโพสขอนะ อาศัยหาเอาจากที่มีคนลงไว้ กูว่าเดี๋ยวนี้หาง่ายขึ้น ตามเพจ ตามทวิต ถ้ารู้จักพยายาม
เพิ่งเห็นปกคืนรัก ตกลงเขาไม่ได้ออกกะฟฉ.หรอวะ เห็นแรกๆคุยกันว่าออกกะฟฉ.
ถ้าออกจริงกูคนนึงที่เท รังเกลียดเกินกว่าจะอุดหนุน สนพ นี้ เหอๆ
>>416 โม่งข้างบนคงหมายถึงพวกขอสปอยล์โดยที่ไม่หาดูเองก่อน กลุ่มที่พอสนพ.ประกาศวางขายก็วิ่งมาถามที่กลุ่มเลยน่ะ
>>417 เรื่องคืนรักนักเขียนจะทำเองอยู่แล้วจำได้ตอนอ่านที่ยังลงไม่จบ เรื่องนี้คนตามเยอะทำเองกำไรกว่าเยอะ เรื่องที่ทำกับฟฉ.คือเรื่องที่เป็นแนวจีน ไม่ค่อยดังเท่าไหร่นิยายเค้ามีปัญหาเรื่องการแก้ปมทุกเรื่องเลย ผูกหลวมๆ แก้หลวมๆ แล้วก็แก้ง่ายเกินจนงง เราว่าเรื่องตีพิมพ์เพื่อนโม่งน่าจะจำผิดนะ
เรื่องสปอยล์หนังสือที่ต้องซื้อ กูเฉยๆนะถึงแม้จะแอบรำคาญ แต่ถามคนอื่นมันง่ายกว่าหาเอง กูเคยเจอพวกขอปอยล์นิยายในเล้าอย่างงี้
อึ้งแดก..อ่านฟรีนะเว้ยไม่สนุกก็กดปิดแค่นั้น มาขอสปอยล์ทำไม งงใจมาก
หน้าปกคืนรักสวยดีนะชอบแนวอาร์ตเวิร์คแบบนี้ สบายตาดี
เออว่าแต่ทำไมคืนรักอยู่ๆก็ดังเปรี้ยงปร้างวะ ตอนนั้นกูอ่านได้ 5-6 ตอนก็ดองไว้ ไปอ่านอีกทีคนเฟบเป็นหมื่น ตอนกูอ่านแรกๆเม้นน้อยมากเฟบไม่ถึงสองร้อยเลย
มึงๆ กูสงสัยมาสักพักแล้ว นักเขียนนาม Howlsairy ยอดวิวนิยายของเขาสองเรื่องใน ดด ล้านอัพ อีกเรื่องสองล้านวิวอัพ ยอดไลค์ในเพจก็เยอะ แต่ทำไมในกลุ่มนิยาย หรือนิยายที่เป็นที่พูดถึง ไม่มีของคนนี้เลยวะ มันดูเงียบมากไม่มีการบอกต่ออะไร แต่ทำไมยอดวิวขนาดนั้น แล้วก็ไม่เคยเห็นใครหวีดเลยวะ
เพื่อนโม่ง กูเป็นนักเขียน แต่รู้สึกนอยด์มาก ๆ เวลาจะพิมพ์นิยาย กูหาสาเหตุไม่ได้
คืนรักครึ่งแรกดีนะครึ่งหลังอีหยังวะ คงแล้วแต่คนสำหรับกูที่ว่าจะซื้อตอนอ่านครึ่งแรกแต่ไม่ซื้อเพราะอ่านไปหลังๆ เรื่องดีไม่เท่าแรงอวย
>>433 เขาเขียนฟีลกู้ดน่ารักๆอ่ะมึง เรื่องล่าสุดที่หวีดกันขึ้นเทรนก็น่ารักหรอกแต่กูไม่ค่อยเข้าใจตรรกะพระเอกเรียนหมอแต่หยุดเรียนไปทำธุรกิจบ้านว่ะ เรียนๆหยุดๆได้ด้วยเหรอ แล้วพระเอกรวยมากขนาดโอนเงินเป็นล้านให้เพื่อนที่โดดเรียนไปเที่ยวเมืองนอกอะไรงี้ แต่ล่าสุดกูมาเทตอนnc เขียนถึงncแล้วให้ไปตามดูที่อื่น แต่จะลงวันไหนไม่บอกต้องคอยตามหน้าเพจกับทวิตเท่านั้น เหมือนเรียกยอดฟอลยอดไลค์ แล้วก็ลงสองวันลบ รำคาญ เทแม่ง
>>442 คิดเหมือนกันวะ คืนรักครึ่งแรกโคตรดีครึ่งหลังแป้ก อ่านแล้วงงว่าจบง่ายๆแบบนี้เนี่ยนะ เลยไม่ซื้อ
เพราะอะไรนิยายที่ว่าดีๆตอนต้นถึงแผ่วปลายอะ คืออยากรู้ในมุมของคนอ่านว่ามันรู้สึกได้ชัดเจนขนาดนั้นเลยหรอ คือเราเพิ่งเริ่มแต่งนิยาย ก็ไม่มั่นใจเหมือนกันนะว่าการวางปม คลายปมของนิยายมันเป็นจุดพีคหรือเป็นไคลแม็กเลยหรือเปล่า แบบขยี้ปมไม่เก่งพออะไรแบบนั้น /คุยถูกมู้ไหมวะ
>>433 กูอ่านเรื่องล่าสุดอยู่นะ ชอบตรงที่มันเป็นแนวไม่ต้องคิดเยอะอ่ะ ไร้ดราม่ามือที่สามอะไรวุ่นวายดี เอาไว้อ่านตอนอยากอ่านไรหวานๆเบาสมองอ่าน และกูก็แอบมองบนนิดหน่อย เหตุผลเดียวกับ>>443 อ่ะ งงว่าทำตามข้อตกลงละลบทิ้ง คือกูพึ่งมาตามอ่านไงเลยงงๆ แต่ไม่ได้อ่านก็ไม่ไร ยังไงกูก็ไม่ซื้อหนังสือละ เสียรมณ์ แค่เปย์เรื่องอื่นกูยังไม่พอแดกเลย
>>444 ส่วนตัวกูนะ นิยายแผ่วปลายค่อนข้างเยอะ คิดว่าน่าจะมาจากการวางพล๊อตตอนเริ่มไม่แน่นพออ่ะ คือตอนแรกบวกกลางเรื่องใส่ปมมาเยอะแยะน่าติดตาม แต่ตอนจบคลายปมไม่ดีหรือบางทีก็ข้ามไปไม่เฉลย กูมองว่าแบบนี้จบไม่ดี ต่อให้ตอนต้นเรื่องกูจะชอบมากแค่ไหนก็ตามถ้าไท่แก้ปมกูก็ไม่ตามอุดหนุนว่ะ
หรืออีกแบบคือนิยายที่ตอนแรกสนุกเฮฮา ตอนหลังเหมือนนข.ตันหาทางลงไม่ได้หรือโดนคอมเม้นท์ชักจูงไปอีกแบบหรือรีเควสอะไรแปลกๆจนอาจกังวลกดดันอะไรก็แล้วแต่มำให้อ่านแล้วมันรู้สึกได้ว่าเป๋ไปอ่ะ ดังนั้นกูแนะนำให้นข.วางพล๊อตนิยายไว้ให้แน่นตั้งแต่ก่อนจะเขียนอ่ะ จะได้รู้ว่าใส่ปมตรงไหน แก้ปมยังไงอะไรแบบนี้ ไม่งั้นนิยายก็จะแผ่วปลายนั่นล่ะ
>>446 หลายคนชอบเป็นแบบนี้ พล็อตต้นดี แต่ไม่ได้คิดวิธีคลายพล็อตไว้ก่อน เหมือนวางไว้แค่ ปมเปิดอย่างนี้ จบอย่างนี้ แต่ระหว่างทางไม่ลงดีเทล มาคิดสดเอาหน้างาน ทำให้บางที ตอนต้นเรื่อง หย่อน clue ต่างๆไว้แต่สุดท้ายไม่ได้ใช้ (แล้วหย่อนเพื่อ) หรือเปิดตัวแนะนำตัวละครไว้ซะดิบดีอย่างกับจะมีผลกับเนื้อเรื่อง แต่บทหายตั้งแต่กลางทาง ควรจะคิดให้เสร็จสรรพตั้งแต่วางบทอะแล้วใช้ให้คุ้ม
>>444 คดีฆาตกรรมโหดที่ไม่รู้เบาะแสคนร้ายเลย แม้แต่พระเอกที่มีอำนาจคุมเศรษฐกิจของประเทศใช้เวลา 8 ปี สืบหาแต่กลับคว้าน้ำเหลว นายเอกเพิ่งโผล่มา แกล้งทำเป็นเด็กขายของพระเอกที่พระเอกเอาออกหน้า แกล้งทำเป็นเป็นเปิดทางให้ถูกจับไปเรียกค่าไถ่ คนร้ายอดรนทนไม่ไหว วิ่งออกมาสารภาพกันทีละคนๆ จบแบบนี้พล็อตอ่อนไหม
>>448 คิดเหมือนกันเลย นายเอกเพิ่งโผล่มาเหมือนเก่งเวอร์อมพะนำนั่งกินแต่คุกกี้ (อนาคตอ้วนกับเบาหวานถามหาแน่) จะหนีพอ.แต่เห็นตัวติดกันทุกวันไม่อธิบายอะไรเพิ่มให้คนอ่านเข้าใจหรือเก็บคำใบ้ต่างๆ มาคิด นายเอกแม่งรู้ของมันอยู่คนเดียว แล้วตัวละครใช้ได้ไม่คุ้มค่าเลย ตัวร้ายก็ WTF! อะไรเนี่ย ต้นเรื่องดีเรายังชมไปตั้งเยอะ เปิดมาน่าสนใจ แต่พอกลางเรื่องอ่านแล้วรู้เลยว่าพล็อตอ่อน จับประเด็นอะไรไม่ได้ดี อ่อนไปหมดทุกอย่างไม่สามารถดึงให้คนอ่านเชื่อที่เขียนมาได้ ถ้านข.ใช้เวลาวางพล็อตให้แน่นมากกว่านี้คงจะดี เราว่าจะเปย์ตอนที่อ่านแรกๆ แล้วก็ค่อยๆ เปลี่ยนใจตอนกลางเรื่องแล้วก็ยิ่งเอ๊ะตอนที่นข.บอกว่าอีกกี่ตอนจบแต่เรายังงงว่าเฮ้ยมันยังมีอีกเยอะที่คุณยังไม่ตอบนักอ่านเลย อ่านจนจบไม่ปงไม่เปย์มันละ แก้ปมแบบกำปั้นทุบดินมากเลย
>>444 รู้สึกชัดเจนมาก อารมณ์แบบตอนต้นเรื่องมึงอ่านสงครามสามพันปี เคะเมะปานโรมิโอจูเลียต ดราม่าระหว่างความรักและหน้าที่ ครึ่งหลังบังเอิญได้กันแล้วอยู่ๆทุกคนก็ตื่นรู้โดยไร้สาเหตุว่าสมานฉันท์กันเถอะ สู้ไปทำไม จบแฮปปี้ ทุกคนได้กัน
สำหรับกูการที่ชมว่าเรื่องไหนสนุก นอกจากอ่านตอนปัจจุบันสนุก ยังรวมไปถึงความคาดหวังเนื้อเรื่องในอนาคตตามที่เนื้อเรื้องปัจจุบันเปิดทางด้วย ถ้าสุดท้ายครึ่งหลังแก้ปมที่ดูอลังการงานสร้างง่ายๆกูก็เฟลว่ะ
>>448 กูหยุดอ่านไปช่วงเมะพาเคะไปโรงงานคุกกี้หลังมีคนแอบอ้างเป็นเคะ รู้สึกอะไรต่ออะไรง่ายไปหมด แต่ไม่คิดว่าเรื่องราวจ่อจากนั้นจะง่ายขนาดนี้ เสียดายตอนต้นจริงๆ
หมอฮิลล์ไม่เห็นสนุก กูยังงงฮิตยังไง ฟีลกู๊ดเหรอก็เปล่า เหมือนพยายามกู๊ด แต่กูไม่กู๊ดตามเลย เปิดมานายเอกก็ดราม่าครอบครัว ปมรักกันก็งงๆ อยู่โดนจีบ มีแต่คนเข้าใจ หาตรรกกะอะไรไม่เจอ กูพยายามอ่านให้จบว่าทำไมคนชอบ จนเรื่องต่อกูก็ไม่ได้อ่าน น่ามคาน
>>452 เรื่องนี้ตลกความไม่สมเหตุสมผลมาก เปิดมานายเอกพร่ำเพ้อโดนพระเอกหลอกฟันแล้วทิ้ง พ่อแม่ไม่ยอมรับ บลาๆ สุดท้ายเจอพระเอกที่ม. พระเอกตามจีบอีกครั้ง โบ้มมม ยอมพระเอกหมด จบ. น้องๆหนูๆน่าจะชอบแบบนี้กัน ไม่ดราม่า ไม่เครียด พระเอกพูดเพราะ แอทแทคเยอะ มีความเดือนคณะ
นิยายแนวมหาลัยขายดีจริงๆแหละ นักเขียนบางคนไม่ชอบเขียนแนวนี้ สุดท้ายยังต้องหันมาเขียนเพราะเห็นเงินบินว่อนก็มี เฉกเช่นเพื่อนกูเอง5555555
>>452 ถ้ามึงอ่านเรื่องต่อกูว่าคงอกแตกตายเพราะตรรกกะในเรื่องว่ะ
>>454 จริงมึง เปิดเรื่องมาว่าพระเอกหลอกฟันแล้วทิ้ง จากนั้นดำเนินเรื่องมาไม่ได้เกี่ยวอะไรกับดราม่าต้นเรื่องเลย จนแอบงงว่าจะใส่เรื่องโดนฟันแล้วทิ้งเข้ามาทำไม ที่เหลือก็เดือนๆดาวๆ ชะนีเป็นตัวร้ายไร้เหตุผล กรี๊ดๆ
แต่ถ้านับเป็นงานฟีลกู๊ดอ่านไม่คิดอะไรก็โอเคอยู่ ภาษาก็โอเค
กูเห็นมันดังมากใน ดด กูเลยสงสัย นึกว่ากูไม่ชอบอยู่คนเดียว แล้วเหมือนเค้าพยายามผูกเรื่องให้เป็นซีรีส์ยาว หลายๆเรื่องอยู่ แต่ฝีมือไม่ถึง อ่านแล้วกูไม่คล้อยตามเลยอะ พลอตไม่แปลกใหม่เลยอะ แค่เปิดมาว่าโคตรรวยกูก็รำคาญแล้ว รวยได้ แต่อย่าเอามาเป็นปมสำคัญได้มั้ย ไม่งั้นกูจะมองไม่เห็นจุดเด่นของพระเอกนอกจากความรวย
เออจริงมึง ต้องอ่านเองจริงว่ะ ยิ่งออกมาเยอะๆ บทเดียวก็อ่านเถอะ กูก็กลัวเสียดายนิยายดีๆนะ แต่พอไปอ่าน เหอออ ไม่สนุก ไม่ใช่แนวสบายใจ เห็นแท็กในทวิตดันขึ้นยังงงๆมาไง
เฮ้ยยย นึกว่ากูคิดคนเดียว มีหลายคนอยู่สินะเนี่ยที่คิดเหมือนกัน กูเห็นเพื่อนวี้ดว้ายกันใหญ่กูก็เลยไปลองอ่านดู แมร่ง...เนื้อเรื่องไม่มีอะไร ละนายเอกก็ดันมาตามแบบขนบธรรมเนียมนายเอกนิยายวายไทยทั่วๆไปอีก (วกกลับไปหาคนที่เคยทำเหี้ยๆใส่ตัวเอง) ซึ่งกูโคตรไม่ชอบ ยุคสมัยนี้แล้วมันต้องสตรองแบบอรุณาโว้ยยยยย
แต่ก็นั่นล่ะเดี๋ยวนี้กูอ่านนิยายวาย(ไทย)เรื่องไหนก็ไม่รู้สึกว่ามันสนุกเลย ตอนสมัยกูอยู่ประถมมัธยมต้นกูก็อ่านแล้วสนุกไปกับมันได้หมดทุกเรื่องนะ แม้ว่าเรื่องนั้นจะตรรกะพิลึกไม่สมเหตุสมผลขนาดไหนก็ตาม
แต่พอตอนนี้โตขึ้นจนตอนนี้ขึ้นมหาวิทยาลัยแล้วกูรู้สึกว่ากู want ตรรกะความสมเหตุสมผลมากขึ้น จนในที่สุดช่วงนี้กูก็อ่านนิยายวายไทยไม่รอดสักเรื่อง ได้แต่ไปอ่านแต่วายแปลแทน (แถมถูกกว่าวายไทยบางเรื่องอีก)
กูแทบไม่เคยเห็นใครติเรื่องนี้เลย นึกว่าคิดไปเองคนเดียวว่าตรรกะมันประหลาด นี่ได้อ่านทั้งหมอฮิลล์ทั้งเรื่องล่าสุด
เรื่องหมอฮิลล์คือกูอ่านจนเกือบจบนะ กูตลกความฮ็อตของพระเอกมากกก ทุกคนต้องติดตามทุกความเคลื่อนไหวของพระเอก พี่หมอคนหล่อกำลังจีบใครอยู่ กรี๊ดๆๆ ในเรื่องมีแต่คนกรี๊ดพระเอกทั้งๆที่เป็นแค่เดือนไม่ใช่ไอดอลเกาหลีอ่ะมึง คือกูอยู่ในวัยเรียนมหาลัยเเล้วโคตรไม่อิน55555 แถมทั้งเรื่องมีแต่ประกวดดาวเดือนจนกูงงว่านี่พ่อแม่มึงส่งไปเรียนหรือทำไร
ส่วนเรื่องล่าสุดอ่านถึงตอนสิบนิดๆมั้ง ตรรกะมันประหลาดตั้งแต่พระเอกเรียนหมอแถมควบกิจการทางบ้านไปด้วยแล้วเสือกมีเวลามาตามจีบนายเอกต่ออ่ะ เรื่องใช้เงินนี่สุดมาก เห็นมีตอนนึงที่นายเอกทำงานที่ร้านอาหารมั้ง แล้วโดนรุ่นพี่ผู้ชายลวนลาม พระเอกก็มาช่วยแล้วก็ซื้อร้านนั้นเป็นของตัวเองเลยเว้ย คนอื่นเขากรี๊ดกันมาก สายเปย์ แต่กูขรรมหนักมาก เลิกอ่านไปเลย แม่งเพ้อฝันhigh fantasyมาก
คนชอบก็มีแหละมั้ง ไม่งั้นคงไม่ดังขนาดนี้ คนไม่ชอบแบบกูก็ได้แต่นั่งบ่นคนเดียว กูไม่ชอบไปแสดงความเห็นตัดกำลังใจ นข เค้า ช่วงนี้เห็น นข ออกมาบ่นเรื่อยเรื่องคอมเม้นต์ที่ไม่ชอบนิยายเค้าแล้วเข้าไปแสดงความเห็นต่อว่าแบบไม่ดีอะ ได้แต่กดออกเลิกอ่านเงียบๆไปคนเดียว
ที่กูงงว่าทำไมวิวอ่านสูงมาก เพราะมันพลอตทั่วไป พระเอกรวยเวอร์ นายเอกโก๊ะๆ ตามพระเอกไม่ทัน พลอตดาษดื่นมาก กูไปอ่านหมอฮิลล์มาไม่รอด ไม่ได้อิจฉาหรือว่าเขาแต่งไม่ดีนะ แต่มันพลอตทั่วไปอะ ทำไมคนอ่านเยอะ และในกลุ่มวายก็ไม่ค่อยมีคนพูดถึงอะ ถ้าให้จัดอันดับนิยายดีๆ หรือคนชอบ ของคนนี้ไม่เคยติดด้วยซ้ำ
>>467 อย่างที่โม่งบนๆบอก มันอ่านง่ายไม่ดราม่า หลายคนต้องการผ่อนคลาย แต่สำหรับกูอ่านไม่รอด รวมทั้งพระเอก หล่อเลวรวย ใช้เงินจัดการทุกอย่างแบบเวอร์ๆ มีสาวตามกรี๊ดเหลียวมองทุกครั้งที่เฉิดฉาย ในมหาลัยวัยที่โตๆกันแล้วกูว่าไม่มีใครมานั่งกรี๊ดออกหน้าออกตาแบบนี้หรอก ดูตลกด้วย แต่แนวนี้มันขายง่าย ดราม่านิดหน่อย เรื่องไหนดราม่าหนักๆคนชอบเท นักเขียนหลายคนเลยไม่กล้าฉีกแนวแต่งออกมา เสียดายๆ
กูสรุปให้ว่าเขียนแนวไหนก็มีคนชอบ คนติและมีคนอคติ เขียนๆ ไปเหอะ
จะหาแนว คอยทำมาหากินช่วยกันนี่ยากชิบหาย ช่วงนี้กุติดนิยายเรื่อง อัสเพเลน มหานคร.... สงสารนายเอกชิบหาย ไม่ได้อาบน้ำตั้งเดือนละ พระเอกนอนเป็นผักอยู่เลย รันทดสัส5555
เออนี่ๆ กูเคยอ่านเรื่องนึงพระเอกเลี้ยงนายเอกมา นายเอกอายุ 18 แล้วนะแต่ไม่รู้เรื่องเซ็กซ์ ไม่รู้ว่าถุงยางคืออะไร ในเรื่องบอกว่าพระเอกเลี้ยงมาแบบถนอมมากไม่ให้รับรู้สิ่งพวกนี้ 18 นะมึงงงงง
>>475 ไม่ได้ขังใช้ชีวิตปกติ แต่เพื่อนรอบๆตัวนายเอกเป็นคนของพระเอก แต่ตะกันยังไงอะในวิชาเรียนมันก็ต้องมีสอนปะวะ นายเอกไปบังคับให้รุ่นพี่คนนึงสอนวิธีใส่ถุงยางอีก ถ้าไม่สอนก็ตบหน้าตัวเองให้เป็นรอย เอาไว้ขู่ คือพระเอกแม่งมีอิทธิมาก อายุ24 มั้งเงินเป็นหมื่นล้านหรือพันล้านนี่แหละ
วายหลายเรื่องก็เป็นนายเอกนี้ผู้หญิงที่มีค*ยชัดๆ เเต่อย่างว่าลูกค้ากลุ่มใหญ่เป็นสาวน้อยชวนฝันที่บ้างที่จิ้นตัวเองว่าเป็นนายเอง(แบบไม่ยอมรับ) มันเป็นมีเรื่องที่ตรรกะWTFเเบบนี้ออกมาเรื่อยๆ
อันนี้กูไม่ได้ว่าคนอ่านนะ แนวใครแนวมัน แต่ๆๆๆ ความคิดกูคือ กูอ่านนิยายแนวช×ช ไม่ใช่ ชายที่ดัดจริตเป็นผู้หญิง หลายเรื่องนายเอกสาวแตกมากเหมือนเป็นนิยายวายเพราะเป็นเพศขาย และที่กูอ่านแล้วตลกสุดๆคือ พระเอกพูดกับนายเอก คะ ค่ะ ทั้งที่นายเอกเป็นผู้ชาย เอิ่มมมม พี่รักหนูนะคะ อะไรแบบนี้ กูงงมากที่คนกรี๊ดกัน งงจริงๆ
>>490 แต่ถ้าผู้ชายแนวกินพืชเราโอเคนะไม่ถือว่าสาว ก็ผู้ชายเรียบร้อยทั่วไป เห็นมีบางคนบอกนายเอกสาวมากไปลองส่องดูอยากรู้สาวจริงไม่จริงก็เกาหัว แบบไม่นะไม่สาวเค้าเรียบร้อย นิ่มเป็นแนวพุชโอเวอร์แค่นั้นเอง
แต่ไอ้แบบนายเอกที่มีผัวปุ๊บสาวแตกไม่เกรงใจดุ้นตัวเองและความแมนที่ผ่านมาเลยแบบนั้นก็ไม่ใช่ว่ะ ความแมนของเรากับของความที่หวีดแบบนั้นคงไม่เท่ากัน อ่านยังไงก็ตลกเวลาอ่านเจอ
กุเกลียดนิยายสาวแตก...
กุเคยเจอเรื่องหนึ่งที่กุไม่รู้สึกว่ามันเหลือความเป็นผู้ชายในตัวแล้ว องค์คุณช่าประทับจริงไรจริง ยิ่งตบกับกับเคะหรือผู้หญิงแย่งเมะด้วยนี่คือกุจะยิ่งมองบนสามเท่า คือมึงงงง ตบกันแย่งผู้ด้วยกันแล้วเรียกอีกฝ่ายอิดอก อิชะนี ไรงี้ คือแบบ... กุพูดไม่ออก
กุเกลียดนิยายเคะสาวสก๊อยแตก
กูว่ามันก็ลางเนื้อลางยาว่ะ กูชอบนะสายนายเอกที่สาวมากๆ แบบเทคยาคุมกูยังโอเคเลย 55555 สำหรับกูมันยังถือว่าเป็นนิยายเกย์ แต่ถ้าใครชอบยาโอยคงไม่ใช่ทาง
กูเห็นปกวายไทย 90% เลยมั้ง หน้าปกนอมอลยังอายอะ
เพราะปกวายไทยนายเอกชะนีกว่าร้อยเท่า ความเป็นชะนีสูงมาก
บางเรื่องบอกแม๊นแมน แต่พอเห็นปกกับความสะดิ้งในเรื่องระดับสิบจนผู้หญิงยังต้องอายเท่านั้นแหละ เพลีย ยังกล้าเรียกวายอีก
>>495 ใช่เลย สาวเรารับได้อยู่แต่ไม่ใช่นายเอกแมน แมน แมน แมนพ่องดิน้องงั้นน้องงี้ พระเอกไม่โทรหาร้องไห้เหมือนพระเอกนอกใจ บอบบางกว่าผู้หญิงทุกคนในเรื่องรวมกัน ไหนวะที่ว่าแมน
แต่ถ้าเปิดมาเลยว่าสาวนะ เป็นตุ๊ดน้อยนะ เกย์นั่นนี่เราจะถือว่าอันนี้นักเขียนเปิดทางให้ตัวละครแล้ว จะยอมให้ได้เวลาอ่าน
>>496 ปกวายไทยทำเราเขินหลายเรื่องนะ คิดตอนเห็นครั้งแรกว่าเอาแบบนี้เลยเหรอ
Ky วันนี้เลื่อนเจอ หอบบ หคคป หรือคุณkanyaเจ้าแม่จิกกัด โพสอวดบัตรเครดิต5ใบกันป้ะ เห็นนางชอบด่าๆคนเหมือนสูงส่งสวยๆ ด่าคนนั้นคนนี้โพสไร้สาระในกรุ้บ แต่ตัวเองอวดบัตรเครดิต คือเจ๋อและบัตรโลคลาสมากอะ555555 แต่เหมือนลบไปแล้ว ไม่มีคนเม้น โพสห้องขายเลยด้วยมึง
นิยายที่เคะสาวมากๆ กูไม่อยากเทียบว่าสาวเหมือนนางเอกเลย ผู้หญิงยังแมนกว่าเคะในบางเรื่องบอกตรง ก่อนหน้านี้กูไปอ่านนอร์มอลเรื่องหนึ่งมานางเอกแมนกว่าพระเอกอีก พระเอกหกล้มขาหัก นางเอกเลยอุ้มพระเอกไปส่งโรงพยาบาล ถถถถ
เรื่องสาวไม่สาวกูเฉยๆนะ แต่ถ้าคนเขียนบอกว่แมนๆทั้งคู่แล้วสาวนี่กูบายว่ะ
>>499 ใช่มึง เวลาผู้ชายพูดคะขาด้วยกูก็ชอบนะ มันน่ารักดี ยกเว้นคนนั้นจะแก่กว่าประมาณนึง อันนี้จะดูมีความตาลุงพอสมควร 555555555555555 จริงๆ ก็คืออยู่ที่หน้าด้วย คนหน้าตาดีพูดก็จะเขินหนักหน่อย 5555
แต่กูแอบสงสัยนะ ผู้ชายปกติเค้าจะเขินเหมือนเราเหรอวะ ไม่นับคนที่มาสายสาวเต็มที่อ่ะ
เราเป็นผู้หญิงที่ไม่ชอบให้ผู้ชายพูดคะ ขาใส่ ต่อให้มาในแนวอ้อนแฟนก็อ่อนแบบอื่นเถอะได้ใจกว่า พูดลงท้ายตามปกติก็พอ ยุคที่ผู้ชายพูดลง คะ ขา ก็ผ่านมาเนิ่นนานแล้วและเป็นความไม่ชอบส่วนตัวเองที่มันฟังแล้วไม่เข้าปากผู้ชายคนนั้นๆ เคยถามเพื่อนเกย์ว่าได้ยินแล้วฟินมั้ย มันก็ทำหน้าปูเลี่ยนบอกว่าไม่อะ แล้วไม่มีใครพูดกันเกย์นะไม่ใช่ผู้หญิงหรือตุ๊ดที่ต้องพูดแบบนี้
กูว่าผู้ชายพูดคะขาน่ารักนะ..... ในกรณีที่คุยกับหลานสาววัยอนุบาลอ่ะ 555 ถ้ามาคะขาใส่วัยเกินม.ต้นนี่คือไทป์เจ๊ ไทป์เพื่อนสาว ไทป์ตัวแม่ แบบที่มาจีบปากจีบคอแล้วอ่ะ ไม่เวิร์คแล้ว
แต่พูดกับผู้ชายกูก็ว่าประหลาดว่ะ ครับไปเลยไม่ดีกว่าเหรอ นี่ขนาดกูสายเสพนายเอกนุ่มนิ่มบอบบางเป็นหลักนะ เรียกตัวเล็กตัวน้อย อวัยวะบางไปทุกส่วน แก้มแดงขวยเขิลสะเทิ้นอายนี่อ่านหมด มีพูดคะขาใส่เนี่ยที่กูรับไม่ได้
ผู้ชายพูดคะขาที่กุโอเคคือพี่ติ๊ก 555
ผู้ชายที่พูดคะขาใส่นี่กูว่าต้องมีความสนิทระดับนึงหรือไม่ก็คนในครอบครัวเลยอ่ะ//พ่อกูบอกว่าพูดกับลูกเผื่อลูกจะได้พูดเพราะๆ
กูเคยอ่านทวีตผช.คนนึง เขาบอกว่าเรียกตัวเล็กตัวน้อยนี่อ่านในนิยายก็เขินดีหรอก แต่ถ้าของจริงมาเรียกตัวเล็กของผม เขาว่ากูจะต่อยปากมึง 555
กูเป็นผญกูยังไม่เขินเลย มาคะ ๆ ขา ๆ ใส่เนี่ย ละถ้ามาเรียกกูตัวเล็กตัวน้อย รวมถึงอีพวก ข้อมือเล็กจัง ทำไมตัวเล็ก ถือของไหวเหรอ กูเกลียดดดดดมากๆๆๆๆๆ สำหรับกูมันคือการยกตนข่มกู (ความคิดกูคนเดียวนะ) เหมือนกูเป็นเด็ก กูอ่อนแอ ตัวเล็กก ตัวน้อยยยย เสียบไส้ไหลแม่ง
นึกถึงดั่งพรหมลิขิตรักเลย ที่นางเอกเปลี่ยนล้อรถ แล้วคุณชายหยิบผ้าเช็ดหน้าซับเหงื่อให้ เอ่อ...สลับกันหรือเปล่า
เดี๋ยวนี้เผลอๆไปกรี๊ดสาวเท่หนักกว่าอีก แบบ Ocean's 8 ดูไปกรี๊ดไป ละกูชอบ mpreg ผู้หญิงท็อปมากแม้มันจะแฟนตาซีออกนอกโลกเลยก็เถอะ ขอนายเอกเคะๆๆๆละมุนมาเลยนะกูไม่ว่าสาวแตกสักคำ
กูคิดไปเองปะวะ ว่านักเขียนดังๆ แต่ชอบหัวร้อน เมื่อก่อนทำไงคนก็ตามซื้อ อย่างมัฟมี่ เด็มซ่า เดี๋ยวนี้แทบจะไม่มีใครพูดถึงหรือตามงานทั้งที่แต่ก่อนกูอ่านวายแรกๆสองปีที่แล้วได้ ยังดูดังๆอยู่ แต่เดี๋ยวนี้กริ๊บมาก เดี๋ยวนี้นักเขียนเยอะมากขึ้นด้วย พวกอีโก้สูงๆค่อยๆไม่เป็นที่กล่าวถึง
มาแล้ว เมลเลื่อนส่ง ฮวร. ครั้งที่เท่าไหร่ไม่รู้ของ วทด. และแจ้งว่าส่งได้เดือน พย. เฮ้อ
คำอธิบายที่ให้ลูกค้ามันออกจะแปลกประหลาดอยู่นะ กูอยู่วงการหนังสือมานาน พอรู้เรื่องพิมพ์แบบ print on demand อยู่บ้าง ไอ้ที่รอโรงพิมพ์นานชาติขนาดนี้ มันเป็นไปไม่ได้ บ.กูพิมพ์น้อยกว่า 1000 เล่มได้ในไม่เกิน 5 วัน ถ้าเร่งโรงพิมพ์จะได้ไวกว่านี้ด้วย แล้วอะไรคือการส่งพิมพ์แล้วถึงเจอความผิดพลาดแก้ 2-3 รอบไม่จบสิ้น นี่มึงเล่นขายของอยู่เหรอ ลูกค้าต้องรอเพราะความผิดพลาดของผู้จัดทำร่วม 11 เดือน คืออะไร เอาเงินลูกค้าไปกอดเกือบปีไม่ละอายใจบ้างเหรอวะ เผลอๆ อาจมีเลื่อนอีกก็ได้ หลอกให้ลูกค้ารออย่างมีความหวังไปวันๆ คิดได้ไงเนี่ย
กุว่ายังแปลไม่เสร็จ โดนคนแปลดองแน่ๆ
มีพูดถึงว่าโดนหลังไมค์มาข่มขู่จะไปชี้เป้าให้อาจารย์ ฟ้องเรื่องละเมิด ฯลฯ
เราว่าเรื่องนี้แปลเสร็จแล้วแต่ถูกคนบรู๊ฟเทงานหรือดองงานมากกว่า ไม่เชื่อเหมือนกันว่าจะมีเรื่องผิดพลาดเกือบปีขนาดนี้ คนช่วยทำพากันออกไปทำวายไทยหมดมากกว่านะ
นี่ขอเงินคืนแล้ว อยากให้คนอื่นไปขอคืนเยอะๆ ด้วย ค่ายจะได้รู้ตัวซะทีว่าลูกค้าเบื่อคำแก้ตัว เอาเงินไปหมุนเล่นมาเกือบปี ไม่น่าอุดหนุนต่อนะ หึ
ky เพื่อนโม่งกูเซง นข.ม.แม่จัง กูตามงานในเวบนานมากหละไม่จบสักที2ครั้งหละหายไปพักใหญ่ แล้วกลับมามีงานเขียนให้สนพ. แล้วก้มาลงเวบ3, 4ตอนแล้วก้หายยาวล่าสุดก้มีงานเขียนออกกะสนพ.เดิม กูละแบบ ในเวบคือหายยาววววเลยรอจนลืม
Ky เพื่อนโม่งรู้สึกยังไงเวลานิยายบรรยายฉากเรทหรือฉากบริเวณใต้สะดือที่มีคำว่า ไรขน บริเวณดกครึ้มด้านล่าง ฯลฯ คืออ่านแล้วรู้ว่าตลค.มีขนหะมอยอ่ะ อ่านแล้วขยะแขยงไหม กูอ่านแล้วท้องน้อยจี๊ดๆเลยอ่ะ เห็นวายไทยปกติไม่ค่อยบรรยาย น่าจะชอบผู้ชายแนว twinkๆ กันมากกว่า มาเจอแบบนี้ก็อดเขินไม่ได้555
กูไม่ชอบที่บอกเกลี้ยงเกลาไร้ขนนะ ไม่แมนเลยสำหรับกู
กูเคยเจอเรื่องที่ไม่มี แต่บอกมาเลยว่าโกนอ่ะ เลยไม่มี เดี๋ยวนี้เขาก็โกนกัน มีเครื่อง มี how to โกนอย่างไรมิให้เลือดสาด บางคนจะว่ายน้ำ ขนแม่งรุงรังสัดก็ต้องโกน บางคนก็รสนิยม ผญ.บางคนก็ชอบให้ผช.เล็มเพราะดูสะอาดดูแลตัวเองดี 555 แต่ถ้าบอกขาวผ่อง ไม่มีเลยขนเลย จู๋ชมพู กูนึกถึงจู๋เด็ก
>>542 ตามนั้นอยู่ที่คนเขียนว่าใช้ภาษาแบบไหน และจะตรงจริตคนอ่านรึเปล่า ถ้าคนชอบแบบสละสลวยก็ใช้ภาษาสุภาพหน่อย แต่ถ้าชอบแบบหยาบโลนเพื่อความหื่นก็จัดเต็มไป ตอนกูแปลโดจินหื่นแบบอ่านเองคนเดียวบางทีก็รำคาญภาษาดอกไม้เลยจัดการละเลงซับตามใจฉันอยู่บ่อย ๆ 555 ปล.เรื่องขนก็ชอบให้มีนิด ๆ เหมือนกัน ไม่มีจนโกร๋นเป็นไก่ต้มเตรียมลงหม้อนี่เห็นแล้วไม่จี๊ด
ขนช่วงล่างกูชอบนะถ้าแม่งไม่ได้หยิกหยองเกิน แต่ขนหน้าอกนี่บอกเลยไม่ใช่แนวว่ะถถถถ
แบบมีไรขนแล้วบรรยายให้เซ็กซี่นี่กูชอบ
แต่เรื่องที่ไม่มี แล้วบรรยายว่าไร้ขน ขาวชมพูสวย เหมือนจู๋เด็ก นี่กูหมดรมณ์
>>531 กูงงกะเค้าเหมือนกันนะ แบบเรื่องที่เค้าเขียนให้ deep พระพาย ... โห เล่มออกมาเป็นชาติแล้ว เค้าเพิ่งอัพลงเว็บได้ 3-4 ตอน
กูเลยคิดๆว่า งานเรื่องต่อๆไปของเค้าก็คงอัพลงเว็บแค่ไม่กี่ตอนอ่ะ แต่ออกเป็นเล่มขายเลย
กูก็เป็นประเภทซื้อเล่มนะ อ่านเว็บบ้างบางเรื่อง แต่ก็ซื้อเล่มตลอด แต่กูก็รู้สึกแปลกนิดหน่อยกับนข.ที่ไม่ลงเว็บ หรือ ลงเว็บให้อ่านน้อยมาก ทั้งที่หนังสือ ออกมานานแล้ว จริงๆนข.บอกล่วงหน้ามาเลยก็ดีว่าจะลงให้อ่านกี่ตอนไรงี้ คนอ่านจะได้รู้ล่วงหน้าแล้วไม่ต้องรอเก้อด้วย
คืนรักน่าเปย์มั้ย
Ky เพื่อนโม่ง มีนิยายที่เมะเหมือนเคะ แบบซื่อๆแต่ที่จริงหลัวอะไรแบบนั้นไหม หรือจะเมะสายลูกหมาก็ได้แต่ถ้าสายลูกหมากูอยากให้เคะสายควีนด้วย พอมีนิยายแนะนำไหม กูลองอ่านของไทยแล้วหาถูกจริตไม่ค่อยเจอเลย ฮืออ
เรา 552 เอง *เราชอบ (พิมพ์ผิด)
หลังไมค์ โดนขู่ว่าจะฟ้องละเมิด งั้น ไพเรททุกค่าย ก็ถูกข่มขู่หมดเลยสิ แต่ค่ายอื่น ยังออกงานกันโครมๆๆ .. หาข้ออ้าง มาเกือบปีแล้ว ด่าใครไว้ เข้าตัวหมด
แทบร้อง นิยายวายออกกันแบบ กะจะไม่ออกเดือนอื่นแล้วสินะ (ก้มหน้าคัดนิยายที่จะซื้อต่อ)
มึง ชฟคนี่เขามีพระเอกคนเดียวป้ะวะ กูอ่านเรื่องนู้น กะเรื่องนี้ เหมือนพระเอกเป็นคนเดียวกันเลยว่ะ
เดี๋ยวนี้หนังสือยังไม่ทันออกก็โพสต์หามือสองล่วงหน้ากันแล้วเหรอ
พูดถึงเล่มเล็ก กูเซ็งนบที่สุดทำไมไม่ทำเล่มเล็กหกเก้ามาขายเลยวะ ยอดซื้อกูไม่ถึงเทแม่งให้หมดเกลียดการตลาดแบบนี้
>>565 เอ่อ กุงง ส่วนใหญ่มือสองก็ควรต่ำกว่าปกอยู่แล้วไหม ก็มันมือสองนี่
>>566 กุก็เกลียด ถ้าสมมติซื้อหนังสือครบไปแล้วทำไงอ่ะ ถ้าซื้อจากห้างร้านทั่วไปไปแล้วทำไงอ่ะ ทั้งที่จ่ายเงิน (อาจจะราคาเต็มด้วยถ้าไม่ได้เป็นสมาชิก) ไปเท่ากับคนอื่น แต่อ่านได้ไม่เท่างี้เหรอ กุน่ะอะไรก็ได้เว้ย แต่อย่าเรื่องเนื้อหานิยายมาเป็นการตลาด ถ้าสนพ.ไม่สามารถจัดการให้คนที่ซื้อเหมือนกันได้เท่ากันได้ก็ไม่ควรใช้วิธีแบบนี้
เออ กูก็คิดว่าควรทำอย่างอื่นแจกนะ พวกนิยายเล่มเล็กที่เนื้อเรื่องต่อจากเรื่องไหนสักเรื่องแล้วเอามาทำเป็นของแจกงานหนังสือเนี่ย บางทีกูก็ไม่ได้อ่านไง ไม่อยากได้ แต่คนอยากได้ดันยอดไม่ถึงไปอีก ถึงจะบอกว่าเนื้อเรื่องไม่ต่อกันก็เถอะ แต่มันก็เป็นเรื่องเดียวกันละวะ ควรไปคิดแจกอย่างอื่นนะ พวงกุญแจ เข็มกลัดอะไรก็แจกไปดิ
ว่าจะพูดแล้วลืม อยากสะสมแม้แต่ที่คั่นอันเดียวก็เสียดาย ไพรดเริ่มแยกของแถมแล้วรอบนี้ กูเซ็งโคตร
ถ้าพวกมึงไปตามนิยายญี่ปุ่นที่ต้องแลกสายคาด ซื้อนิตยสารของมันบลาๆกว่าจะได้แลกเล่มเล็กสักเล่มคงอกแตกตาย
เราว่ามันคือการตลาดนะ ต้องเข้าใจว่ามันช่วยยอดขายได้ไม่มากก็น้อยต้องยอมรับว่ะ ยิ่งในยุคที่หนังสือแข็งกันออกแบบนี้ ดูง่ายๆ จากนี่และคนรอบตัวกับงานหนังสือคราวนี้ อันไหนไม่มีเล่มเล็กไม่มีของพิเศษเราตัดออกไว้ซื้อทีหลังหรือรอมือสองหรือดองซื้อไว้ก่อนเลย
>>570 เราเข้าใจเพื่อนโม่งและเราคิดเหมือนกัน คนที่ซื้อตั้งแต่รอบจองเจอคนตั้งโพสต์ตั้งแต่สนพ.แปะเริ่มส่งของก็ดิ่งมาแปะหา บางคนหนักกว่าอีกเพิ่งปิดจองก็ประกาศหาแล้ว เข้าใจว่าอยากประหยัดแต่มันก็ทำคนซื้อรอบจองตลอดแบบเราสะอึกหน่อยนึง ถถถถ เราคิดเฮ้ย หรือคราวหน้าเราไม่ต้องไปซื้อมันหรอกรอบจองรอมาประกาศแบบนี้บ้างจองไว้ก่อนคนที่อ่านเล่มแล้วขายเลยไม่เก็บ เห็นประกาศเราจะได้ติดต่อมาให้เลือกว่าใครเสนอถูกสุด ไม่ต้องไปขนขวายหาทีหลังหรือแย่งชิง ถูกกว่าปกด้วยไม่ต้องรีบจ่ายด้วย
>>576 ตอนแรกกูยังไม่ได้กะจะซื้อ timing ไง แค่เล็งๆ ไว้เฉยๆ อาจจะรอรีวิวก่อนไรงี้ ตอนแรกจะซื้อเซบาสเตียนอย่างเดียว เพราะนึกว่าจะรวมยอดกับแก้วกานต์ได้เพราะเห็นบูธเดียวกัน กูซื้อเรื่องใหม่แก้วกานต์เหมือนกัน ทีนี้เค้าทำโปรแยกไพรด์กะแก้วกานต์ เซบาสเตียนอย่างเดียวมันก็ไม่ถึงยอดไง ก็เลยต้องดูว่ามีเรื่องไหนน่าสนใจอีกบ้าง หรือไม่ก็สอย timing อย่างที่บอกไปซะเลย เพราะเรื่องอื่นก็มีเกือบหมดแล้ว
เซ็งกับ 3 crowns ชิบหาย ปกมัว เล่มไม่เท่าหนังสือทั่วไป ตัวหนังสือเล็กจิ๋ว นี่มันบ้าอะไรวะเนี่ย สนพ.เมาตอนเขียนสเปคส่งโรงพิมพ์หรอ
>>583 เล่มสเปใหญ่กว่าเล่มหลักด้วย หนังสือวดว.จะขนาดประมาณฝูหรือใหญ่กว่านิดๆ เล่มเล็กเราชอบนะที่เขาทำขนาดเท่านิยายเล่มใหญ่ แต่เรื่องนี้สงสัยลืมวัดมั้ง ขนาดเลยสูงกว่าเล่มหลักหน่อยนึง เรื่องปกเบลอเราไม่มีความเห็น ไม่ได้ไปมองอะไรขนาดนั้นแม้จะดูแปลกๆ แต่ขนาดเล่มดึงความสนใจเราไปมากกว่า
เรื่องหย่า โดน lc แล้วนะ
ky กูจำได้ว่าบบ.นางเคยพูดว่าจะไม่ทำเล่มโปรเล่มแถมเรื่องสั้นไม่แยกขายไม่ใช่หรอวะ ทำไมมีมาอีกแล้วล่ะ
บก.ที่ตั้งโพลถามเรื่องฟิคแปลงนี่มาจากสนพไรอ่ะ
ถ้าจำนวนหนังสือที่ออกใหม่มันสมน้ำสมเนื้อกับยอดโปร กูจะไม่ว่าเลย กูเสียใจ กูก็คงเท ถุงจะอยากได้เล่มเล็ก 69 มากๆ ก็ตาม เอาไปเปย์ สนพ.อื่น
ยอดเราได้เคาน์เตอร์มาช่วยเรื่องเดียวก็ได้แล้วเลยไม่คิดอะไรมาก ถ้าไม่ได้จะซื้อก็คงคิดหนักเลยเหมือนกัน
ค่ายมันจู นี่หายไปเลยอ่ะ
>>591 กูอยากรู้ด้วยว่าสนพ.ไหน เพราะกูไม่สนับสนุนนักเขียนและสนพ.ที่เอาฟิคมาพิมพ์ แต่บก.คนนี้บอกว่าปกติสนพ.เค้าก็ปฏิเสธตลอด แต่ช่วงนี้คนส่งฟิคแปลงมาให้สนพ.เค้าพิจารณาบ่อยมาก เลยมาตั้งโพลถามว่าคนปกติรับได้มั้ย แต่เค้าบอกว่าเค้าก็จะไม่รับเหมือนเดิมนะ แต่แค่อยากรู้โพลเฉยๆ กูเลยอยากรู้ว่าสนพ.ไหน กูอยากสนับสนุน 55555555555
วทด เนี่ยค่ายไหน ใบ้ที กูผ่านมาเจอพวกมึงย่อกันอยู่หลายวันล่ะ ยังไขไม่ออกสักที
หย่านี่อยากรู้ใครได้ลขส แต่กูชอบคนแปลคนนี้นะ คงติดสำนวนเค้าไปแล้วแหละ อยากรู้เลยใครได้ไป
กูว่าโปรสองพันได้เรื่องสั้นของฮมโหดมากเลยว่ะ พันห้ายังโอเค อันนี้มากไป
>>609 เหมือนตอนวงแหวนดาวเสาร์แต่เราว่าตอนวงแหวนนิยายยังไม่น่าซื้อเท่างานนี้นะ งานนี้นิยายทั้งหมด 14 ปก น่าสนใจหลายเรื่อง เราลองกดดูไม่ทุกเรื่องยอดซื้อ 3-4000 เลย ข้อเสียของบูธคือหนังสือเสร็จไม่พร้อมกันทุกวัน มันเสียสิทธิ์ยอดซื้อและเสียเที่ยวสำหรับคนไม่ค่อยว่างแบบเรา มีเวลาไปวันเดียวแล้วอยู่งานนานไม่ได้ด้วย นี่ก็รอฟังว่านบ.จะพิจารณาเปลี่ยนการซื้อเคาท์เตอร์มั้ย เราไม่มีเวลาไปต่อคิวรับบัตรคิว รอแช่อยู่ในงานได้นานๆ ขนาดนั้น รีบซื้อรีบกลับไม่ขวางทางคนที่มาเลือกซื้อคนอื่น ถ้าไม่เปลี่ยนยืนยันจะใช้กฎนี้จริงๆ คงรอบซื้อรอบปณ.ไม่ก็เทมันหมดรอซื้อมือสองแทนตัดปัญหาและการปวดหัวของเราเอง อ้อ เราเห็นโปรพลุทำไมมันแตกต่างกับบุะหลักขนาดนี้วะ แบบนี้ใครจะไปซื้อหนังสือที่บูธพลุ คนก็เทไปซื้อบูธหลักหมดน่ะสิ
ซบ กูสงสารมาก ในเพจมีแต่คนบ่นว่าขาดแค่ 2 บาทก็จะได้โปร5555555555
KY มีใครรู้บ้างว่าจะได้ป้าย best seller ของ meb ในหมวดวายนี่ต้องขายได้กี่เล่มอ่ะ
มึง กูสงสัย ทำไมคนด่าบกรเรื่องปรมจกันจังวะ ไอ้บ่นๆกูพอเข้าใจนะ แต่ไอ้ที่บอกว่าขวางทางคนอื่น แทนที่จะให้สนพ.อื่นซื้อไปนี่กูแบบ... ฮะ อะไรนะ เขาก็ซื้อของเขามาขายมั้ยล่ะ ไม่ได้รวยจนซื้อมาวางทิ้งไว้เล่นๆ ทำไมเจ้าใหญ่เจ้าเร็วที่อยากให้ได้ตีพิมพ์ด้วยไม่ไปซื้อมาก่อนล่ะ นับวันยิ่งบ้าบอขึ้นทุกที
>>619 เห้ย ด่าขนาดนั้นเลยเหรอวะ ขอวาร์ปหน่อยได้มั้ยมึง กูตามตั้งแต่ยังไม่แอลซีตอนมีคนซื้อแอลซีมากูดีใจชห แม่งงงง ไมพูดงี้วะ อย่างที่มึงว่าถ้าเจ้าใหญ่อยากได้ทำไมไม่ซื้อมาก่อนล่ะ หรือติดต่อไปพร้อมๆ กันแล้วบกร.แสดงว่าเค้าทุ่มให้กับเรื่องนี้ได้มากกว่าเจ้าอื่นๆ หรือเปล่า
กูไปส่องในทวิตมาละ แบบแต่ละคนเยอะเกินว่ะ ด่าแรงเกิน อวยอววจนแบบ.....
มึงเชื่อกูเถอะว่าคนแปลอาจจะเป็นคนที่มึงชื่นชมก็ได้ใครจะรู้
กูเคยบ่น บกร.เมื่อเดือนก่อน แต่เดิมทีกูตามเหรินจาฯ มาก่อน กูเลยไม่อะไรกับ ปรมจ. มากมาย กูไม่ตามสปอยกูเลยไม่รู้สึกค้างคาอะไร กูแค่แบบ ขอให้ปกดีๆ ของพรีเมี่ยมดีๆ แปลดีๆ เล่มไม่พัง ทุกอย่างกูโอเค กูรอได้ กูโอเค กูเริ่มนิพพาน รออย่างใจเย็นจะได้ไม่หัวร้อน...
จะไปด่าบกร.ทำไมวะ เค้าก็บอกว่าออกปีหน้า เออ ถ้าบอกว่าออกเดือนนี้แล้วไม่ออกก็น่าด่า ถ้าเปิดพรีเก็บตังค์ไปก่อนก็ว่าไปอย่าง ดูตอน ตู้สกา ดิใจร้อนอยากได้ของไวๆแล้วไปเร่ง พองานไม่ดีก็ตามดราม่าอีก
กูไม่เข้าใจพวกที่ขอสปอยนิยายอย่างละเอียดวะ คือมึงไม่คิดอ่านเองเลยหรอเนี่ย
>>620 กูเห็นผ่านทล.ทวิต ไม่ได้แคปไว้วะ แต่ประมาณนี้เลย
>>621 มึงรึเปล่าที่กูเห็น 🤔
>>622 เออ อวยเว่อร์วังมาก สำหรับกูอวว.เพิ่งจะมาดีตอนปราชญ์กับรัชศก ดิสไทม์แม่งไม่เกลาเลย อย่างนี้กูเช่าอ่านดีกว่า เสียดายเงิน ปกดีกล่องดี แต่ความสละสลวยไม่ถึงว่ะ
>>623 อ่านเรื่องอื่นรอไปก่อนมึง วายออกถี่มาก
>>624 ใช่มะ ด่าจนกูต้องไปเสิร์ชว่าประกาศลิขสิทธิ์ตอนไหน นี่ยังไม่ถึงปีเลย แถมยังบอกชัดเจนว่าจะออกปี62 ด่ากันอย่างกับบอกว่าจะออกต้นปีนี้แล้วไม่ออก กูคิดเหมือนมึงแหละ เร่งมากเดี๋ยวก็ซ้ำรอยดาวแท้ นั่นก็ปีกว่า แถมเลื่อนออกด้วยมั่งถ้าจำไม่ผิด
กูนี่รอลุ้นเลยว่าปรมจกับเจิ้นหุน เรื่องไหนจะออกก่อนกัน
อันนี้กูไม่ได้ใครนะ ไม่ต้องกังวล กูแค่แสดงความคห.
เรื่องสนพ.ใหญ่อ่ะ พวกมึงลองคิดดู ปรมจ เทียนกวาน เสี่ยวลั่ว มีเล่มไหนที่สนพ.ใหญ่คว้าตัวไปเหรอ หรือแม้แต่หลายๆ งานที่กูคิดว่า...เฮ้ย ถ้าสนพ.ใหญ่ได้ไปเขาคงออกไวกว่านี้ แต่สนพ.ใหญ่ทำอะไรอยู่วะ ซ กับ บกร ทั้งนั้นที่คว้าตัวไป นิยายที่กูชอบหลายๆ เล่มก็มีแต่สนพ.กลางๆ ที่คว้าไว้
กูว่าสนพ.ใหญ่เหมือนเขาไม่ค่อยกล้าทุ่มกันเปล่าวะ
เรื่อง บกร อ่ะ กูรู้ กูเข้าใจ พวกมึงอยากได้ของกันแล้ว แต่ตามปสก.กู บกร เป็นสนพ.ที่กูว่าถ้าเรื่องไหนขายได้เขาก็ออกอยู่เรื่อยๆ อย่างเทียนซือนี้กูก็เห็นออกเนืองๆ หรืองานเซ็ตเรื่องอื่นของสนพ.กูก็เห็นออกครบ แต่เซ็ตนั้นกูไม่ได้ตาม กูไม่รู้ว่ามีภาคสองไหม แต่ปรมจ.มันไม่มีภาคสองสามสี่ใช่ไหมล่ะ ข่าวล่าบอกว่ามีหกเล่ม ไม่รู้มั่วไหม แต่ถ้าจริง กูว่าเขาออกครบนะ หกเล่มน่ะ ถ้าโชคดีน่าจะไม่ดองมาก ถ้ากำลังซื้อดี ความเร็วในการออกคงสักสองสามเดือนเล่มออกทีอะไรงี้ ตามสักปีสองปีก็จบแล้ว (แต่กูไม่คอนเฟิร์มความเร็วนี้หรอกนะ กูแค่เดาส่งเดชตามความคิดตัวเอง กูไม่รู้ว่าเรื่องนี้จะออกช้าต่อเล่มหรือเปล่า โปรดอย่าเอาคห.กูเป็นบรรทัดฐาน)
พูดแล้วอยากจิร้องห้าย พวกมึงแค่เจอรอตั้งแต่ไม่ถึงสองปี แถมปีหน้ากำหนดออกได้ยินว่าจะมาแล้วด้วย ถ้าโชคดีกูเดาถูก หลังจากนั้นรอแป๊บๆ ก็อ่านจบครบซีรี่ย์ มึงเห็นใจคนตามเสือน้อยอย่างกูบ้าง หนึ่งปีเล่มหนึ่งกับหนึ่งปีสามสี่เล่มมันต่างกันมากนะเว้ย ถ้ากำหนดออกไม่ช้ากว่า 1 ปีครึ่งอย่างเล่มล่าสุดนี้ กูคิดว่ากูคงตามอ่านจบเซ็ตนี้ครบภายในปี 2022 หรือก็คืออีกสี่ปีข้างหน้า
ไงมึง พวกมึงที่น่าจะได้อ่านกันตั้งแต่ 2019 และน่าจะจบภาย 2020 เริ่มรู้สึกตัวเองโชคดีบ้างหรือยัง 555
>>619 กูก็ไม่เข้าใจ พวกที่บ่นๆขิงข่านี่ไม่อะไรหรอกแต่พวกที่ด่าแบบไร้สตินี่ผีบ้ามาก ด่าแรงยังกะโดนเค้าโกงเงิน กูเห็นที่ด่าเรื่องบกรไปขวางทางชาวบ้านเขาเหมือนกัน คือประสาทแดกมาก บางคนขนาดว่าจะส่งblacklistให้ทางจีนอย่าขายลิขสิทธิ์ให้สนพ คืออัลไลวะ รู้ว่าอยากอ่านแต่ควรมีสติหน่อยมั้ย ใจกูก็อยากให้บกรอัพเดทข่าว ปล่อยปกออกมาให้ดูบ้างนะ แต่กูว่าบกรคงอารมณ์ว่าไหนๆก็ด่ากันมาขนาดนี้แล้ว ขอทำดีๆให้พร้อมจริงๆค่อยปล่อยทีเดียวเลยละมั้ง ระหว่างนี้ใครอยากด่าก็ปล่อยให้ด่าจนหมดแรงไปเอง5555
>>626 เราอึ้งกับคนที่ด่าบกร.กับเรื่องปรมาจารย์มากๆ คนที่ด่าเราอนุมานเอาว่าเพิ่งมาตามวายไม่นาน อายุไม่มากและโลกหมุนรอบตัวเอง เราจำได้บกร.บอกชัดนะตอนประกาศแอลซี กว่าจะคุยเรื่องข้อตกลงลงตัวก็ยาวนานมาก พอเรียบร้อยถึงประกาศแอลซีเมื่อปลายปีก่อน และบอกว่าคงต้นปี 62 เรารู้ว่าที่นี่นานและเรื่องนี้แปลยากมากจริงๆ เลยรอได้ ขอให้ดีคุ้มค่าที่รอนานยังไงก็รอได้ บางคนก็งอแงว่าอยากให้อัปรายละเอียดบ้าง คือดูจากการทำงานแล้วคงไม่ใช่วัยรุ่นที่จะมาแปะบอกตลอดว่าอะไรไปถึงไหน มีงานทีแปะที ฝ วดว ค่ายวายไทยเล็กๆ น้อยๆ ก็ไม่ได้ประกาศถี่ยิบทำไมไม่โวยวายกัน จำเพาะมาโวยเพราะติดดูเมะมามากกว่ามั้ย ทนไปไหวไปดำน้ำเอาเถอะ ที่งอแงก็เพราะอยากรู้เรื่องต่อไม่ใช่เหรอ รู้ว่าชอบแต่ความชอบก็อย่าไปเบียดเบียนคนอื่น โดยอ้างนั่นนี่ที่ฟังดูเหมือนเด็กเอาแต่ใจเลย
งานนี้เรายืนข้างสนพ. คิดว่าคนที่ด่าด่าแรงเกินเบอร์ไปมาก ไม่ได้บอกว่าบ่นแล้วผิด บ่นไม่ได้เลย บ่นได้แต่ก็ต้องมีขอบเขต
บกรก็บอกไปแล้วว่าออกปีหน้า ทำไมคนพูดไม่รู้เรื่องวะ 555 แต่ออกทีละเล่มมันก็จะทรมานนิดๆ ช่วงนี้สนพวายชอบมาทีละเล่ม
กูห่วงเรื่องปกมากกว่า ไอ้เรื่องดารานี่ทำกูผิดหวังมาก เส้นแบบสนมเลย ความอยากอ่านลดฮวบๆ
ไม่มีศักยภาพ ก็อย่าขวางทางคนอื่น????? ตลก 55555555 เหมือนคนพูดอิจฉาเค้าอะ แบบ เป็นที่ใหญ่ๆ ไม่กล้าพูดแบบนี้หรอก เพราะเค้าใหญ่อยู่แล้ว เลยคิดว่ารวยอยู่แล้ว เกรงใจที่ยักษ์ๆ แต่พอเป็นที่กลางๆ เล็กๆ คือแซะเก่ง แซะลืมมมมมมมม แซะเหมือนแบบ แม่งที่แม่งเล็กอะ ทำไมมันได้เรื่องนี้ไปครองวะ!!!! ที่ด่ามีสองพวก 1.พวกทำสนพ พวกดราม่า พวก บค แก๊งรูปบ้านอะที่เพื่อนนางด่าเก่งๆ ดราม่าใส่สนพเก่ง ด่าหมด 2. พวก มือใหม่มาวาย
งานนี้กูยืนข้าง บกร เต็มๆ ห่าเอ๊ย 555 คราวก่อนนู้นกูเพิ่งโดนด่าเพราะเห็นแย้งสนพ.ไป บกร มึงอย่าทำกูหมานะเว้ย อุตส่าห์เชียร์ซะดิบดี
มึงพูดซะกูกลัวเลย
อย่าแพงกว่าจำนวนหน้ามากแล้วกัน กูเชียร์เรื่องอื่นของ บกร ได้จริงๆ แต่เรื่องราคานี้หาสนพ.ที่กูเชียร์ยาก ไม่ต้องห่วง กูคิดว่าวายแพงทุกสนพ.นั่นแหละ ไม่ใช่แค่บกร. กูงก กูเค็ม กูควรทำเกลือขายหารายได้ซื้อนิยายอ่านเล่น
ถ้าเล่มละ 500 แต่ได้สัก 480 หน้า กูพอรับไหวนะ แต่ถ้า 3xx หน้า 500 มึงปริ้นท์ใส่ A4 ให้กูอ่านเถอะ ไม่ต้องปกวิ้งไม่ต้องกรีดรี้ดล่ะ
ถ้าได้ราคากับจำนวนหน้าประมาณเทียนซือกูว่ากูพอรับได้นะ แต่ถ้าแพงกว่านี้ กูคงตามเทียนซือเซ็ตเดียวพอ ต้องเข้าใจว่าสนพ.ในโลกนี้ไม่ได้มีที่เดียวและกูยังมีเรื่องอื่นต้องตามอีก
>>641 ต้องอิงสิมึง ค่าลิขสิทธิ์ก็นับเป็นต้นทุนนะ 😂 ไอ้นับจำนวนหน้ามันวิธีคิดความคุ้มค่าของคนซื้อ ไม่ได้แปลว่าสนพ.คิดด้วยเกณฑ์นี้นะเว้ย
ที่จริงกูว่าหั่นเล่มเพิ่มนี่น่าจะเพื่อไม่ให้ราคาต่อเล่มสูงเกินไปด้วย แต่เล่มเพิ่มปกก็เพิ่ม ต้นทุนก็บวกไปบวกมาถัวเฉลี่ยแล้วถูกลงมั้ยนี่กูก็ไม่แน่ใจ
แพงขึ้นอยู่แล้วมึง ถ้ามี 4 เล่ม ขายต่อเล่ม 500 ก็แค่ 2000 นี่มี 6 เล่ม ถ้าเปิดตัวมา 400 ปาไป 2400 ละ กูว่าไม่ต่ำกว่า 300 หรอก รวมค่า LC / LCปก นักแปล โรงพิมพ์ ทุนกำไร อะไรงี้อีก เยอะ บานปลายไปสิ กูยอมกระอักเลือดกับ 4 เล่มมากกว่า 6เล่มแม่งยิบย่อยไปนิดนึง แล้วถ้ามาบางเป็นกระดาษแต่เสือกแพงก็ยังไงๆอยู่นะ กูขอแบบปริ้น A4ด้วยคนแล้วกัน 555
>>643 มันคือความคุ้มของคนซื้อไง งานสำนักพิมพ์มันเป็นงานแมสอย่างนึงนะ ดังนั้นต้องวัดระหว่างอุปสงค์กับอุปทาน ดูอย่างตัวร้ายฟาดพรีสัปดาห์แรกไปสองพัน กว่าจะพรีหมด บวกยอดพิมพ์งานหนังสือ ยอดวางร้าน กว่าจะพิมพ์จบยังไงก็เกิน5000 ดังนั้นปรมจยอดไม่หนีมากหรอก แต่วายก็มีคู่แข่งเยอะ คนซื้อก็ต้องดูความคุ้มค่า ขายแพงไปคนก็หนี ดังนั้นสนพถ้ามีหัวคิดคงไม่ขายแพงฟาดราคาหรอก ขายให้ดูราคาวินวินเก็บคนซื้อเยอะๆคุ้มกว่า
ปกติไม่ว่าเรื่องจะดีจะเลวกูก็เห็นวายแต่ละสนพ.คิดเฉลี่ยต่อจำนวนหน้าพอๆกัน อย่างถ้า300หน้า ก็ราว300บาทบวกลบ ดังนั้นกูมองการซอยเล่ม จากเดิม500หน้า แบ่งเป็นเล่มละ250หน้า ราคาก็คงไม่ใช้500บาทบวกลบ แต่เป็น250บวกลบว่ะ
จริงๆบกรก็ออกเรื่องอื่นด้วยนี่ ทำไมถึงมีคนปั่นว่ามันต้องแพงแน่ๆเลยหลายคนจัง งานบานปลาย? งานที่ผ่านมาเขาบานปลายเหรอ ค่าพวกนั้นไม่ว่าเรื่องไหนก็มีนี่ กูเคยซื้องานมากระดาษเขาก็ไม่ได้แย่นี่ ทำไมตั้งสมมติฐานว่ากระดาษเขาจะบางอ่ะ
>>646 ส่วนเรื่องจำนวนหน้า กูเคยเห็นตงกงเล่มจีนกับเล่มไทยเทียบกัน อยากบอกว่าพอแปลเป็นไทยแล้วเล่มหนาขึ้นเยอะพอสมควร กูไม่ได้ตามไม่รู้ปรมจเล่มจีนขนาดเท่าไหร่ แต่ถ้าเล่มจีนหนาอยู่แล้วเขาอาจซอยเพราะกลัวหนาเกินไป สำหรับกูเรื่องนี้โนคอมเมนท์ ส่วนตัวกูอยากบอกให้บกรทำรูปเล่มแบบเดิมเถอะ คนอ่านจะได้ไม่ต้องลุ้นมาก
กูไม่ได้หมายถึงขายเล่มLCไทยละ 500 นะมึง กูหมายถึง เล่มจีนที่คิโนะ ราคาเล่มละ 500กว่าบาทแล้ว ถ้าพวกมึงกำลังหมายถึงข้อความเรื่องราคาที่กูกะๆเอาไว้ แต่กูกะ ราคาเล่มไทยก็ไม่ได้เกินเล่มละ 400 แถวๆ 300กลางๆถึงปลายๆ ไม่เกินนี้หรอก ว่าแต่นอกจากกูแล้วมีใครเดาราคาไป 500 กูว่าแพงไปนะถ้าเล่ม 500
>>647 บานปลาย กูเอาคำนี้มาจาก645น่ะ นึกถึงเวลาก่อสร้างบ้าน ถ้าวางแผนไม่ดี ผนังบ้านแตก เพดานรั่ว ต้องซื้ออุปกรณ์มาซ่อม ราคาค่าก่อสร้างเลยสูงกว่าที่วางแผนไว้น่ะ
กูตอบทั้ง643 645 แต่ลืมอ้าง645ด้วย
ไม่รู้สิ กูรู้สึกบกรก็เคยมีหนังสือออกมาก่อน เรื่องปกพอเข้าใจว่าที่ผ่านมาคนไม่ค่อยพอใจปกบกรกันเลยกังวลเรื่องปรมจ แต่เรื่องราคากูงง ทำไมสงสัยกันเยอะว่าราคาจะแพง เทียนซื้อก็ไม่เห็นมีคนบ่นอะไร สนพเดียวกันอ่ะ เหมือนอววก็มีมาตรฐานงานกับราคาของอวว บกรก็มีมาตรฐานของบกร ทำไมอยู่ๆคิดว่าเขาจะปู้ยี่ปู้ยำปรมจแปลกจากเรื่องอื่น
>>650 อ่อ กูว่าราคาอ้างอิงจำนวนหน้า ถ้าหั่นซอยจาก4เล่มเป็น6เล่ม จำนวนหน้าที่ควรเป็นเท่าเดิม ราคาก็ไม่หนีกันมากหรอก ถ้าสมมติสนพจะฉวยโอกาสบวกขึ้นจากปกประมาณเล่มละ30(เทียบจากเทียนซือที่บวกเพิ่มจากจำนวนหน้า20-30) เพิ่มมาสองเล่มก็60 แต่อันนี้คือจำนวนหน้าต้นมันสองร้อยกว่าหน้า แต่กูว่าบวกไงการซอยเล่มมากขึ้นสองเล่มก็ไม่น่าจ่ายมากขึ้นเกินร้อย
กูมองในแง่ดีนะ ถ้าบกรเกิดทำห่วยขึ้นมาเหมือนนบทำกับดาวแท้ กูจะด่าไม่เผาผีเลย
ตัวร้ายอีก 1 บาท 400 แบบนี้แพงมั้ย อ้อแปลจีนไม่ลดราคาด้วย เรื่องราคายังอีกตั้งไกล ไม่น่าไปคิดก่อนล่วงหน้าให้ปวดหัวนะ
คือไม่จำเป็นต้องเข้าข้างไหนอะ ดูไปตามเนื้อผ้า สำหรับกูคือบ่นไปเหอะเรื่องไม่อัพเดทเลย แต่มาเจ้ากี้เจ้าการให้ออกเร็วๆทั้งๆที่เขียนกระแทกลูกกะตาอยู่ว่าแผนออกปีหน้า แถมยังอวยว่าสนพ.อื่นควรได้ไปมากกว่านี่มัน... แล้วยิ่งไอ้ที่บอกส่งเรื่องให้จีนblacklistคือเว่อร์วังอลังการ มโนแจ่มมาก อยากให้ซบ/อววได้เหรอ ทำไมไม่บอกเขาให้ไปซื้อก่อนบกรล่ะ ตลก
แปลจีนเรื่องอื่นๆของบกรก็ไม่ได้แพงเว่อนะเท่าที่เห็นก็250-300ทุกเรื่อง ถ้าปรมจค่าlcแพงกูว่าอย่างมากก็300+อ่ะ
ราคายังไม่ออกเลยจะนอยกันไปทำไม
>>654 ที่จริงเคยมีคนบ่นแพง แต่ สนพ.บอก ค่าLCปก กับเรื่อง แพง กูก็ เออๆ กูยอม ราคาเท่าไหร่กูก็ยอมมึงแล้วจ้าา
กูไม่รู้เรื่องจำนวนหน้าว่ะ แต่เล่มจึนหนาอยู่นะมึง ถึงแปลไทยก็คงเพิ่มไม่เท่าไหร่มั้ง แต่ถ้าเชิงอรรถเยอะเหมือนต้นหญ้านี่ก็...คือแม่งต้องมีเชิงอรรถใน ฉายา ของแต่ละคนอะ ว่าแปลว่าอะไรๆๆ งี้มั้ย
กูท้วงเฉยๆเพราะบกรโดนบ่นเรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้นเยอะ ทีซบยอดขายเท่าไหร่ ขาย399 คนอื่นบอกราคาดี มีคนถามว่าควรซื้อไหมคนก็บอกให้รีบซื้อรีบพรีรัวๆแถมปั่นว่าระวังจะขาดตลาดแล้วโดนปั่นราคานะเรื่องยิ่งดังด้วย ซึ่งกูว่าไงสนพก็ไม่ปล่อยให้เรื่องที่ยังออกไม่จบของขาดตลาดอยู่แล้ว ยิ่งเรื่องดังโอกาสทำเงินสูงจะปล่อยโอกาสไว้ทำไม สนพเดียวที่ดูปล่อยให้เรื่องขาดตลาดโดนปั่นราคากันอื้อคงมีแต่ฝ.ว่ะ นอ.ก็มีลดราคาเรื่อยๆ พอเห็นปั่นกันเป็นเสียงเดียวให้รีบซื้อเดี๋ยวของหมด กูก็รู้สึกแอบตงิดอยู่หน่อยๆ
อย่าเพิ่งด่ากู ก็กูเห็นทุนสูง ขอวิตกจริตหน่อย ไม่ได้จะดิสเครดิต สำหรับกูตัวร้ายก็แพงเหมือนกันอ่ะ เบะปากใส่คนบอกถูกได้มั้ย เซ้นราคาวงการวายแม่งบิดจากหนังสือแนวอื่นมาไกลมาก
ซ ไม่ถูกนะ แพงมาก ดังไวมาก แบบขึ้นเป็นแถวหน้าไว เพราะออกรัวๆ
ไม่ได้ถูก แต่ก็ไม่ได้แพง สมเหตุสมผล มีกำลังจ่ายก็ซื้อ ไม่มีกำลังจ่ายรอมือสองหรือไม่ต้องซื้อ
เรื่องถูกแพงอยู่ที่มุมมองของแต่ละคน ซื้อไหวชอบเรื่องก็ซื้อ ตอนนี้ตัวเลือกเยอะแยะให้เลือกในตลาด
ลิสต์ซื้อของเราเยอะมาก ไปโดนฝั่งเมืองยิ้มกับยามเช้าเยอะ อวว.เปิดพรีการ์เดี้ยนเล่ม 1 ในงานเราก็ว่าจะตัดทิ้ง รอมกราใกล้ๆ ออกค่อยซื้อแถมโปสเตอร์ที่เราไม่สนใจ ด้วย
วายไทยที่จะซื้อมีอยู่ 2 เรื่องถ้วน สุดท้ายตอนนี้รอราคาเฮโรอีนภาค 2 กับตอนพิเศษเคาะ เราก็ปิดลิสต์ได้ (ถ้าเมืองยิ้มไม่เพิ่มอะไรให้เราปาดเหนื่อยอีกอะนะ)
เวลาเห็นนิยายแปลดังๆ ในเน็ตได้ lc แล้วนักแปลในเน็ตก็ได้ไปแปลต่อให้สำนักพิมพ์ จะคิดทุกทีว่านักแปลสมัยนี้ก็พรีเซ็นตัวเองแบบเดียวกับนักเขียนสมัยใหม่สินะ ไม่ใช้วิธีทดสอบไปเป็นนักแปลเวลาสำนักพิมพ์ประกาศหาแบบเก่า แต่หาฐานแฟนคลับเอง สร้างกระแสให้นิยายตัวเองดัง ๆ ไปจนถึงดราม่าด่าสำนักพิมพ์ให้แฟนคลับแห่เข้าข้างเพื่อกดดันให้เขาจ้างงานตัวเอง บางทีก็รู้สึกแปลกๆ กับนักแปลแนวนี้ไงไม่รู้ว่ะ แล้วสนพ.เดี๋ยวนี้มีหน้าที่แค่หานิยายฐานแฟนเยอะๆ มาตีพิมพ์กับคิดโปรโมชั่นของแถมเองเหรอวะ
เห็นในห้อง สปอยพูดถึงเรื่อง ดกด ทั้งชฟค นสด ผจ กูปวดหัวอีคนตั้งกระทู้มึงพึ่งมาอ่านวายใช่ไหมตอบ!!
ไม่เข้าใจว่าทำไมชอบอคติ มองคนในแง่ร้ายกันจัง อยากให้ทุกคนวิ่งเล่นในทุ่งลาเวนเดอร์ สัมผัสธรรมชาติบ้าง ชอบจินตนาการกันเอาเองแล้วด่าไปก่อนกระจายnegative vibe บ่อยๆ ชีวิตไม่มีความสุขหรอกนะ จิตใจคนที่รับสารกับโดนพาดพิงก็ไม่เป็นสุขเหมือนกัน
ตัดสินใจไม่ถูกเลยว่าจะไปงานหนังสือวันไหนดี จะไปวันแรกหนังสือที่อยากได้ก็ยังไม่มา จะไปวันหลังก็กลัวของแถมหมด
นี่ยังคิดเลยว่าย้ายไปจัดเมืองทองก็ดีเเพราะคงไม่ไปเลย
อยากรู้จริงๆว่าเฉพาะงานหนังสือคราวนี้มีปกเลล่าวาดกี่โหล
กูสังเกตุในทวิตพวกที่ด่าบกร.แล้วอวยอวว.หนักๆ นี่คือเพิ่งมาอ่านวายก็ตอนรัชศกกันทั้งนั้นว่ะ เพิ่งมาเข้าสายวายแปลอ่านกันอยู่ไม่กี่ค่ายไม่กี่เรื่อง อวยว่าอวว.เลือกมาแต่เรื่องดีๆ ไม่เคยทำให้ผิดหวัง อวว.มันก็เพิ่งมาทำดีตอนปราชญ์กับรัชศกป่ะวะ (แต่วายแปลหลังๆ ก็เลือกแต่เรื่องดีๆ มาจริงๆ นั่นแหละ แต่มันไม่ใช่ว่าดีมาตลอดต่แรงเหมือนที่อวย ยิ่งฝั่งวายไทยยิ่งไม่ต้องพูดถึง) อวยว่าเรื่องแปลดีต้องค่ายอวว. ไม่เคยทำให้ผิดหวัง สงสัยยังไม่เคยอ่าน this time กัน
>>673 มึงเป็นคนที่โดนพาดพิงเหรอ? ปัญหานี้จริงๆควรแก้ที่ตัวเองมากกว่าคนอื่น ถ้าไม่ชอบความเห็นลบก็อย่าไปอ่านที่ที่รู้อยู่แล้วว่ามีแต่ข้อความในแง่ลบแต่แรกสิ รู้กันอยู่ว่าในโม่งเป็นศูนย์รวมความเห็นลบเพราะมันคือความเห็นที่พูดที่อื่นไม่ได้ อยากอยู่ในทุ่งลาเวนเดอร์ ก็อย่าก้าวเท้าออกจากทุ่งสิวะ ไปคุยกันคนที่ชอบหรืออวยอะไรเหมือนๆกันอย่างมีความสุขไม่ดีกว่าเหรอ
ไม่ให้โอกาสคนหน้าใหม่ทำงาน วงการจะเจริญเหรอ แล้วสมมติ ทุกเล่มใส่ว่าคนดังแปล กูอยากรู้ พวกวิจารณ์แยกออกจริงไหม บางทีมันอยู่ที่เนื้อเรื่องด้วยนะ ฟินมากๆๆๆๆก็รอดได้ หรือพวกมึงพวกด่าๆๆบางคน แค่อคติชื่อหน้าปก แบบบอุ้ยชื่อคนแปลใหม่ อุ้ยชื่อไม่คุ้น พอเปิดอ่านเลยแบบ โอ้ยแปลไม่ดีล่ะ แล้วไม่ดียังไงก็บอกไม่ได้ ต้องตอบกว้างๆว่าสำนวน แล้วสำนวนหรือต้นฉบับมาแบบนั้นก็ไม่รู้ คือมันคงมีบ้างที่ประสบการณ์ใช้คำต่างกัน แต่มันไม่ขนาดนั้น เอาแต่อวยๆๆๆเก่า แล้วนักแปลใหม่ๆดีๆจะเกิดได้ไงวะ
>>688 กูไม่ได้คิดว่า 683 หมายความว่าโม่งต้องมีแต่เรื่องแย่ๆ นะ แต่มันเป็นเว็บใต้ดิน ยังไงมึงก็เปลี่ยนพฤติกรรมคนใช้ทั้งเว็บไม่ได้อยู่แล้ว ถ้ารู้สึกไม่โอเค วิธีที่ง่ายและดีที่สุดก็คือพาตัวเองออกจากจุดที่ทำให้รู้สึกไม่ดีไง ยิ่งเป็นคนที่ถูกด่า ถ้าหาวิธีแก้ความเข้าใจผิดคนไม่ได้ ก็ต้องยิ่งปล่อยวางไม่เข้ามาอ่านนั่นแหละ หรืออย่างกูไม่ชอบที่หลังๆ ห้องเม้าชอบลากมาด่า สาดโคลนใส่กัน กูก็ไม่เข้า เท่านั้นเอง
>>688 โม่งทำให้คนเปลี่ยนไปได้จริงๆ แบบบางคนไม่มีไรเลย แต่โม่งก็แซะจนมี แล้วก็มานั่งบอกว่าต้องหาร อย่าคิดมาก ก็แค่โม่ง มึงลองให้เพื่อนมึงนินทามึง มึงยังเฟล นี่คนไม่รู้จัก หรืออาจจะรู้จักแต่ปืดหน้า มันก็เฟลคูณสอง เพราะส่วนมากที่เอามาเม้าก็ ‘เพื่อนในเฟส’ ทั้งนั้น แต่มึงปิดหน้ามาพูดอะ แล้วไม่รับผิดชอบ
เพิ่งผ่านๆเรื่องที่โม่งมาเตือนสติกันหยกๆ กูนึกว่าบรรยากาศจะดีขึ้นแล้ว ดันมาบรรยากาศเริ่มจะแย่อีกละ
กูไม่รู้จะว่าไงดีอะ คือกูก็ชอบมาอ่านโม่งเพราะอยากรู้เรื่องที่เค้าพูดกันบนบกไม่ได้ อยากรู้ว่าพวกนักเขียนแต่ละคนเป็นยังไง ฉากหน้าที่เค้าดูดีๆบางมีกูก็เพิ่งมารู้ความแย่ของเค้าในโม่ง
แต่กูมีบางเรื่อง นักเขียนบางคนที่กูชอบเค้าจริงๆ แล้วโดนโม่งด่า/แซะโดยที่กูว่าเค้าก็ไม่ได้เป็นขนาดนั้น (เรื่องบางอย่างไม่ได้เกี่ยวกับงานหรือนิสัยที่ส่งผลต่องานด้วย) กูก็ว่านี่ก็เกินไปว่ะ ขนาดกูไม่ได้เป็นอะไรกับคนที่โดนพูดถึงกูยังเฟล แล้วถ้าเจ้าตัวมารู้ก็ไม่แปลกใจทำไมเค้าเฟลกัน
ละใครที่โดนโม่งด่านี้จะมาแก้ตัวก็ไม่ได้ด้วยนะ ลงมาแก้ตัวในนี้ก็โดนมองในแง่ลบว่าเล่นโม่ง จะไปแก้ตัวบนบกแบบบอกว่าได้ยินว่ามีคน/เว็บบอร์ดบอร์ดนึงพูดถึงเค้าก็ยังไม่ได้อีก เพราะถือว่ามาส่องโม่ง
รวมๆละกูรู้สึกปนๆกันกับโม่งว่ะ ข้อดีมันก็มี ข้อเสียมันก็มี แต่ก็อยากเตือนๆเวลาที่แซะเกินเบอร์ คือถ้าพูดถึงเรื่องผลงานหรือการทำงานหรือนิสัยแย่ๆที่ส่งผลไปถึงงาน (อย่างเรื่องโกง หรือเรื่องชอบด่าชาวบ้าน กดคนอื่นอวยผลงานตัวเอง ไรงี้) ก็พูดไปเถอะ กูจะได้รู้ จะได้ระวังนักเขียนพวกนี้ด้วย
แต่ถ้านิสัยไหนที่มันไม่ได้ส่งผลกับการงานหรือไม่มีผลเสียกับผู้บริโภคโดยตรงก็ลดๆกันหน่อยก็ดี บางทีกูก็สงสารนักเขียนที่โดนแซะ
แรกๆ เข้ามาเพื่อหาข้อมูล หลังๆ กูว่า กูอ่านโม่งเพื่อความบันเทิง มันกว่าละครหลังข่าว ฮ่าๆ
ส่วนตัวกูว่าข่าวในโม่งก็ต้องใช้จักรยานในการรับฟังว่ะบางเรื่องก็น่าเชื่อแต่หลายเรื่องก็จ้องจับผิดรึไม่ก็มีความแค้นส่วนตัวแล้วแอบมาปั่น
ถ้าใครจิตใจอ่อนไหวเป็นโรคซึมเศร้าก็ไม่ควรมาเล่นในนี้นะ คนมันร้อยพ่อพันแม่แถมไม่ต้องระบุตัวตนอยากพิมพ์ไรก็พิมพ์ บางทีมันก็ห้ามด้านมืดกันไม่ได้ดอก ถถถถ
เล่นโม่งสนุกออก กูมีความสุขเวลาเห็นคนติชมนิยายตัวเองในหิ้ง เขียนเรื่องใหม่ก็รอคำติชมใหม่ๆจากเพื่อนโม่งอีก พูดตรงๆ ด่าตรงๆ ไม่อวยเวอร์ ไม่ม้า อ่านแล้วยิ้มตัวบิดเป็นเกลียว ชอบเวลาคุยแย้งกันเรื่องนิยายด้วย(ส่วนใหญ่กูชอบเล่นแต่มู้หิ้งน่ะ)
กูเป็นไบโพลาร์ก่อนเล่นโม่งด้วยอ่ะ พอมาเล่นโม่งแล้วเจอคนบ่นคิดถึงนิยายที่ตัวเองเขียน นักเขียนหายไปไหน ก็เริ่มมีแรงกลับไปเขียนต่ออีกรอบ แต่ตอนนี้เขียนไม่ได้ละไม่กล้าอัพ กลัวไรไม่รู้ หัวจะระเบิด5555555
กูเข้าโม่งมาบางครั้งมาอ่านเอาข่าวเอาข้อมูลนิยายไม่ก็ตามดราม่า ไม่ก็มาดูการแซะหรือไม่กูก็ลงมาแซะบ้าง สังคมโม่งแม่งแซะเก่งจริง อย่างเรื่องล่าสุดก็แซะบกร.แซะอวว. แซะสนพ.อื่นๆ แซะนข.นป. ใครจิตใจอ่อนไหวก็หลบไปก่อนอย่างกูเมื่อก่อนก็มีหัวร้อนกับโม่งในบางเรื่อง คห.ไม่ตรงกันงี้ กูก็เฟดตัวออกไปสักพักละมาเล่นใหม่ มันอดไม่ได้ที่จะเข้ามาว่ะ555
โม่งแซะ แซะ โม่ง ตะลุ่ม ตุ้มโม่งงงง อ่ะไม่ใช่หรือ ห้าบาทสิบบาทกูก็เล่น
พวกเรื่องไม่จริงนั่งเทียนเขียนเอาเพราะความหมั่นไส้ส่วนตัว ทำคนอื่นเสียชื่อเสียงมาแล้วกี่คนต่อกี่คน บางคนอยู่เฉยๆ ไม่ได้รู้เลยว่าไปเหยียบเท้าใครไว้ก็มาโดนเมาท์ในนี้ บางคนโดนเมาท์ไปถึงเรื่องชีวิตส่วนตัว ไปขุดคุ้ยดูรูปตามติดชีวิตคนที่ไม่ชอบ เห็นแล้วก็เอามาหย่อนในนี้เมาท์กันสนุกปาก ซึ่งอันนี้เราว่ามากเกินไปล้ำเส้นไปเยอะ
ky ขอคั่นรายการ พดได้หย่าไปว่ะ กูรอดูคนที่บอกจะเทสนพจะกลืนน้ำลายตัวเองไหม 555555
แอบเห็นเฟสบางคนกัดว่า สนพเล็กได้ไปอีกละ อะไรของพวกมันวะ 5555555 จะซื้อแต่กับ สนพใหญ่ บลาๆๆ เค้าแลมึงไหมละ แล้วที่เล็กอนาคตก็ใหญ่ได้ป่าววะ
ส่วนใหญ่คิดว่า สนพใหญ่=ถูกกว่า มั้ง อีกอย่างพิมพ์เยอะกว่าด้วย ไม่ต้องกลัวเล่มแรกๆหมดจนต้องรีบซื้อ รอออกครบค่อยซื้อทีเดียว หย่าน่าจะ 5 เล่ม+
เคาะราคาเล่มออกมาค่อยกว่ากันว่าจริงไหม
กู 706 ตอนเห็นประกาศคือหน้าพวกนางลอยมา ด่าเขาไว้เยอะนี่ไม่รู้จะมีใครไปเมนต์ใต้เพจสนพหรือคุยในห้องนั้นว่ารอเปย์ไหมนะ 555
ทีมดิสมาเม้นละจ้าาา เห็นกระแสเม้นกำลังดี เอาซะหน่อย >> ดีใจที่มีLC แต่เห็นการจัดการเรื่องที่ผ่านมาก็หวั่นใจ 😅
เหรออออ 55555
>>725 กูว่าพวกชอบแซะชอบดิสเครดิตนข.สนพ.นี่ สู้เอาเวลาไปพัฒนาตัวเองจะดีกว่ามั้ยวะ ยิ่งพวกที่เป็นสนพ.ด้วยแล้วเนี่ย เอาเวลาไปทำหนังสือให้ดีๆเถอะ เพราะคนอ่านส่วนมากเค้าตัดสินกันที่ผลงาน ต่อให้พยายามจะกดจะด่านข.หรือสนพ.อื่นแค่ไหนก็ไม่ให้ทำให้ผลงานตัวเองสูงกว่าคนอื่นหรอกว่ะ เห้อ เบื่อเวลามีแต่ดราม่าดิสเครดิตมาก
ดีใจ กูขอไปใช้สิทส่งฟรีก่อนนะ ใครเท เทไป 555555555 ว่าแต่มีคนคืนหนังสือกี่คนวะตอนนั้น กูถามแทบไม่มีใครคืน
มึงว่าเรื่องหย่าจะขายดีป่ะ กูไปหาดูมันลงในธัญวลัยนี่หว่า คนตามอ่านเยอะหรอ ปกติกูเห็นส่วนมากลง ดด เขาตามจากไหนกันวะ มีlcออกมาเพิ่งไปตามเนี่ย กูว่าลง ดด แต่แรกคนน่าจะตามเยอะกว่านี้นะ
พวกมึงไปดูทวิตเตอ บเบียติ่งวายสิ ที่รีทวิตคนที่พูดถึงเรื่องหย่าล่าสุดแบบไม่ดีๆอะๆ แล้วลองกดอ่านเม้น โอ้โห...
>>732 กูเห็นจ้าาา อีที่คอมเม้นว่า ‘ไม่ต้องมาทำแนวนี้เหอะ’ คือมึงอวตารมาอิจฉาเหรอ งง 555 เงินเขาซื้อลิขสิทธิ์ไหมวะ????? ถ้ามึงมองบนมากก็จ่ายซื้อเก็บไว้เองสิ เหมือนเปน สนพ ตรงข้ามที่ไม่มีเงินแต่อิจอะ ตอนนี้กูดีใจที่หลายที่ทำแปลจีนนะ มันทำให้มีตัวเลือกเยอะขึ้น บางเรื่องเจ้าใหญ่ก็ไม่ได้สนใจอะมึง แล้วพวกนี้คือไรวะ เหมือนทำวงการเสื่อมเสีย คือหายไป8-9 หน้า ???? แล้วกูว่าการจัดการโอเคแล้วนะ
กูแว๊บไปดูมาเจอแต่ทวิตหวีดอะว่ารอซื้อกัน
กูเพิ่งๆมาตาม ไปวัดๆกระแสดูคนรอเยอะ ต้องมีคนมาดิ้น ดิสเครดิตมั่งละงานนี้
ทวิตคนชื่อจีนๆ @มิส สักอย่าง ใช้คำแรงมาก คอมเม้นแรงกว่า ไล่ไม่ให้เค้าทำแปลจีน คือ มึงเปนใคร 5555555555 ขรรม เจ้าของเงินทุนหลออ
คนที่โพสว่า ไม่สมบูรอีกก็ส่งคืนอีก เอาสิ เหมือนโรคจิต 55555555 ใครจะให้มึงคืนถ้าของไม่มีตำหนิ เหมือนซื้อนิยายเพื่อแกล้งและดิสอะ แต่กูเข้าใจนะ คงเสียหน้าอะ คืออยากเทแต่ดันได้เรื่องดีไ เลยปรี้ดนิส 55555
แหม่ โพสในเฟสกลัวเค้ารู้ว่าเป็นใครไงเลยต้องไปทวิตเอา กูบอกเลยวงการในทวิตน้อยนะที่จะมาดิสอะไรแบบนี้ เหอะ
"อ้อ การชดเชยด้วยการจะส่งฟรีเรื่องถัดไป นี่ไม่ถือว่าชดเชยนะคะ 5555 มันคือการชวนเชิญว่ามาซื้ออีกสิ ได้ส่งฟรีนะ เนี่ย! ขายยังไงให้ไม่รู้ว่าขาย อิดอกกกก หรรมจริง"
ใครก็ได้ไปสะกิดนางทีว่าเขาคืนเงินให้ด้วย รู้เรื่องบ้างมั้ยเนี่ยยยยยย เอดอก ถามจีง
คนที่ไล่ไม่ให้เขาทำจีน เป็นเจ้าของเมืองจีนหรอมมมมมมมม 5555 เอดอกกกกก เหมือนรวยเหมือนเฟียสอะ
กูว่าคนนำโพส 1.คืนของ ละเกิดหน้าชา อดโปรส่งฟรีเลยเล่นใหญ่หาพวก ในเฟสหวีดกันเยอะเลยเนียนมาทวิต ได้พวกไป2-3คนละก็วนด่า 2.ไม่ได้ซื้อ แค่อิจฉาหรือเป็นสนพเล็กๆที่อยากได้แต่ไม่มีทุนอวตารมาดิสแล้วปั่น ใช้คำแรงๆคุ้นๆเดิมๆ เราไม่อยากได้คำขอโทษ เราไม่เอาของมีตำหนิ เราเป็นคนซื้อ ไม่มีสิทบ่นหรอ และอื่นๆ
เห็นนางกรี้ดๆในทวิตเหมือนกัน ดูโรคจิตมาก สนพ.ควรแบล็คลิสต์นางเพราะดูเหมือนคนบ้ามาป่วน อยากทวิตไปกวนนางให้ความดันขึ้นโคตรๆ 55555
>>745 ทำเลขหน้าหาย 8 อัน แต่ทวิตเหมือนรอจังหวะมานาน 555555 แบบได้เรื่องดีไปครองเลยเห่าหอน ถ้าคืนของจริง คือได้ตังละนี่ ก็ชดใช้ 100% โวยวายเพื่อ แต่ดูจากการพิมวนไปมาเหมือนไม่ได้คืน แล้วก็ไม่ได้ซื้อด้วย ใจกากแต่ปากเก่ง คนแบบนี้มีบนโลก เวลา สนพไหน มีคำผิดนี่ฆ่าตัวตายเลยปะวะ อ่อไม่หรอก เพราะทวิตดูจงใจเล่นที่นี่ที่เดียว
โห คนอะไรทวิตด่าคนได้เก่งงงงงงง ด่าแบบบิดเบือนความจริงเหมือนเค้าไม่ทำอะไรให้เลย เหี้ยมาก
เพื่อนโม่ง ถามหน่อยว่าในความคิดของพวกมึงสนพ.ไหนเรียกว่าเป็นสนพ.แนวหน้าบ้าง (ไม่ใช่ในเรื่องทุนอย่างเดียว แต่รวมเรื่องผลงาน คุณภาพพวกนี้) อยากรู้แบบละเอียดๆอะ อยากรู้ข้อมูลไว้ตัดสินใจทั้งส่งต้นฉบับและสนับสนุนผลงาน (ไม่เอาเรื่องค่าลิขสิทธิ์แพงไม่แพงนะ อยากรู้เรื่องชื่อเสียงพวกนี้มากกว่า)
>>755 ชื่อเสียงดีๆหน่อยก็แบ่งเป็น
สนพ.ที่แยกไลน์มาจากสนพใหญ่
- every ถ้าวายแต่งจะแนวๆนิยายแจ่มใส เน้นเรื่องดัง นักเขียนดัง (แต่ไม่ตรงจริตกู กูไม่ได้ซื้อวายแต่งของสนพนี้) วายแปลโดยรวมกูให้ดีมาก งานช่วงหลังปังตลอด
- meedee กูว่าคล้ายๆ every นะ แต่แนวจะแรงกว่า งานกูว่าปังไม่เท่า แต่ชื่อเสียงดีอยู่
- pride ดีงามจนกูอยากก้มกราบ แต่มีแต่นิยายแปลนะ
- rose กูว่าเฉยๆ งานมีทั้งดีทั้งไม่ดี แล้วแต่เล่ม
- sense นิยายแต่งแนวพระเอกเลวเยดุ นิยายแปลเพิ่งมาดังตอนเรื่องตัวร้ายฯ ยังต้องดูๆต่อไปว่าจะปังหรือพัง
สนพที่เป็นวายแท้ๆ
- ฝู มีแต่นิยายแปลมั้ง เรื่องคุณภาพไม่ต้องพูดเยอะ รู้ๆกันอยู่
- เครือนาบู กูชอบนิยายสไตล์นี้ แต่ก่อนซื้อเยอะ ช่วงหลังกูว่าดรอปไปเยอะมาก สมัยก่อนคือคือดังมาก คนพูดถึงเยอะมาก ช่วงหลังงั้นๆ
- hermit นิยายไม่ใช่สไตล์กู เค้าจะชอบแนวพระเอกเลวๆเยดุ แต่กูเทสนพนี่ไปแล้ว ไม่พูดเยอะ เจ็บคอ
- onederwhy กับ bakery กูจำ 2 สนพนร้สลับกันตลอด ตอนนี้ก็ยังแยกไม่ได้ ไม่ค่อยมีเรื่องพีคๆที่กูจดจำได้อ่ะนะ ระดับชื่อเสียงกลางๆ
สนพที่ต้องระวัง***** ใสเป็นตัวย่อนะ
- รก งานช้า พรีชาตินี้ ได้ชาติหน้า
- ฟฉ พฤติกรรมของเจ้าของ กับราคาแพงงงงงงงงง ถ้าเรื่องที่กูชอบได้ออกกับสนพนี้ก็ได้แต่ปลงแล้วก็ไม่ซื้อและ ทำใจ 5555
เรื่องอื่นที่ไม่ได้พูดถึงคือสนพเล็กๆ ไม่ดัง หรือไม่ใช่แนวกู เลยจำไม่ได้ 555555
>>758 ทั้งคู่เลยเพื่อนโม่ง เลวร้ายพอๆ กัน แต่รก.เวลาตามหนังสือที่หน้าบูธไม่ยากมาก ยังคุยดีตามง่ายโอกาสได้สูง นด.อยากให้เคลียร์เรื่องเก่าๆ ให้หมดแล้วพิจารณาความไม่พร้อมทำงานของตัวเอง ด่าจนไม่รู้ถึงยังไง
ของให้เพื่อนโม่งนักเขียนคิดให้ดีถ้าจะออกกับทั้ง 2 ที่นี้รก.เองมีนข.ที่ออกงานด้วยประจำคนนึง
เราตัดสินจากมุมมองคนซื้อนะ เราให้ความเห็นรวมๆ หมดเลยทั้งแปลทั้งแต่ง
ที่น่าออกงานด้วยคือ กุหลาบ ออว. ดีพ เพราะเป็นสนพ.ใหญ่ หนังสือหาซื้อง่ายเข้าถึงคนอ่านได้ง่าย มีโปรส่งเสริมการขายตลอด เป็นโอกาสที่ดีของนข.ในการสร้างชื่อให้เป็นที่รู้จัก และทั้ง 3 ที่มีประสบการณ์การทำหนังสืออยู่ในเกณฑ์มาตรฐาน หมายถึงในแง่การทำงานด้านนี้มีความรู้ ไม่ใช่นักอ่านผันตัวเป็นสนพ.แล้วสักแต่ทำหนังสือออกมาขายแบบมักง่าย คุมราคาหนังสือได้ดี
รองลงมาที่น่าร่วมงานด้วยยกให้นฬกท เป๊ะในการทำงาน ห่อดี ตอบดี รับฟังเสียงติติงมาปรับปรุง มีสติในการจัดการปัญหา หนังสือรูปเล่มสวยงามแต่ปกวายไทยยังต้องปรับปรุง เราตอบแบบคนที่ซื้อตั้งแต่เปิดสนพ.นะ ตามดูผลงานเงียบๆ มาตลอด แต่! ถ้าเมื่อไหร่รค.กับซบ.ปรับปรุงทีมพิสูจน์อักษรและไม่มักง่ายเรื่องนี้ เราก็ว่า รค.น่าสนใจจะร่วมงานด้วย ดูน่าจะดูแลนข.ได้ดีเพราะตัวจข.สร้างคอนเนคชั่นไว้เยอะ อยู่เป็นและรู้ว่าต้องจัดการยังไง ซบ.ยังจัดการการบริหารงานหน้าบูธได้เละเทะ ทีมการตลาดกับทีมจัดการเหมือนไม่ได้คุยกัน แต่มีแนวหนังสือชัดเจนคือแนววัยรุ่น ย่อยง่าย พล็อตไม่ซับซ้อน ปกสวยแต่วางรวมๆ กันดูรกและคล้ายกันไปหมดไม่มีอะไรเด่นเลยสักกะอันนึง โปรหนังสือจัดมาเพื่อกวาดกำไร หนังสือซื้อหาง่ายถือว่าบวกคะแนนให้ตรงนี้
บกร. วดว. หนังสือเริ่มหาซื้อง่ายมากขึ้น พิสูจน์อักษรของวดว.แต่ก่อนอย่างพังเดี๋ยวนี้ดีขึ้นหน่อยนึง สำหรับเราบกร.วายไทยไม่ค่อยเน้น และเลือกเรื่องยังไม่ถูกใจคนหมู่มาก
ฟฉ หนังสือแพง การจัดการกับปัญหาไม่ค่อยมืออาชีพ มีความกวนโมโหลูกค้าหากคุยกันไม่ลงตัว ปกหนังสือห่วยลงทุกครั้งที่เปิดพรี จนค่ายอื่นแซงหน้าไปแล้ว ที่สำคัญหนังสือแพงมาก อ้อ ค่าส่งหนังสือก็เช่นกันที่แพงไม่เกรงใจที่เคยด่าๆ คนอื่นเอาไว้เลย พิสูจน์อักษรมีผิดบ้างในเล่ม รูปเล่มด้านในถือว่าใช้ได้
ไพร์ด เป๊ะมากในการทำงาน สองครั้งแล้วที่หนังสือเสร็จก่อนกำหนดส่ง หนังสือราคาน่าคบมาก รูปเล่มสวยงาม และลงทุนกับปกด้วย ที่สำคัญหนังสือมีอีบุ๊กทุกเรื่องและวางขายไวซึ่งดีมากสำหรับสายไม่เก็บเล่ม
นบ.หนังสือหาซื้อง่าย ปกสวยบ้างแปลกๆ บ้างแต่โดยรวมยังถือว่าดีอยู่ โปรหนังสือไม่พัฒนาเลย ลดน้อยจนไม่น่าซื้อ การส่งหนังสือใช้ได้สำหรับเราอะนะ
ฮูก เราว่าหนังสือช่วงหลังดีขึ้นนะ นิยายหลายเรื่องที่เลือกมาทำดีกว่าแต่ก่อนเยอะ ปกสวยดี โปรหนังสือดี หาซื้อง่าย ตรวจคำผิดดีขึ้นกว่าแต่ก่อนเยอะ เสียที่ดองออกนิยายเยอะไปนิดนึง รอกันลืมกว่าจะเห็นวางขาย แปลจีนอยากให้พิจาราณาเลือกเรื่องที่พล็อตแน่นๆ มาทำบ้างนอกจากเน้นเอ็นซีหรือฉากเย่ 6 ใน 10 ของเล่ม หรือแนวน่ารักฟีลกู๊ดแบบฝั่งวายไทยมาพิมพ์ดูบ้าง
พวกค่ายเล็กๆ ขอละไว้ ที่ดีๆ ก็มีนะ แต่ไม่เห็นออกงานเลยหายไปกับสายลมแสงแดด ค่ายที่เราชอบๆ เงียบเหมือนเลิกทำไม่กลับมาอีกแล้ว
นึกอะไรออกจะมาแปะต่อนะ
ไม่อยากให้มาแบ่งแนวหน้าอะไรเลยว่ะ ที่ใหญ่ก็ต้องได้สิวะ มันแปลกๆอะ แต่ที่ใหญ่ไม่ได้มาสนใจอะไรคนอ่านมาก กรณีไปเย้วๆว่าที่เล็กซื้อลิขสิทเรื่องนี้มาทำไม ทำไมไม่ให้ที่ใหญ่ก็ไม่ชอบเหมือนกัน
สนพ.แนวหน้า ก้ ฟฉ.ไงเป็นที่รักของโม่ง พูดทีไปในทิศทางเดียวกัน กูประชดนะ
สนพ.ไม่มีแนวหน้าหรอก ดูที่ระบบการจัดการดีกว่า
ไปส่องมาแล้ว .. อิม คนประเภทนี้ เป็นโรคจิตประเภทหนึ่งมั้ง คิดว่า เพราะมันตรงกับ รายการสารคดีที่เคยดูเลยว่ะ .. แบบ เก็บกด ตัวตนจริงไม่มีใครยอมรับ เลยต้องมากรีดร้อง แล้วก็เคลม พอได้สิ่งที่อยากได้มา สมองก็ปล่อยฮอร์โมนความสุขออกมา มันก็เลยทำไปเรื่อยๆ เหมือนติดยาเสพติด ... แล้วก็บางราย ที่หนักๆ หน่อย นี่คือ อีกนิดหนึ่ง ก็จะเข้าขั้น เป็นบ้าอ่ะ ... ตอนแรก กุก็แบบ จะอะไรมากเกินไปมั้ง บางคนน่ะ แต่พอดูรายการนั้นแล้ว อ้อ เค้าเป็นโรคจิต กุก็เลย ปลงๆ ไป .... อันนี้ คือความคิดกุนะ อาจจะผิดก็ได้ โทษที เขียนยาว แต่บสงที เห็นบางคนมาด่า สนพ. แบบเจ้าขั้น เฮทสปีชนี่ก็แบบนะ..
แต่ละค่ายมีระบบการจัดการไม่เหมือนกัน แนวของนิยายก็ไม่เหมือน ต้องดูว่านิยายมึงแนวไหนว่ะ แต่ถ้ามึงคิดว่าของมึงไม่ผ่านค่ายใหญ่ๆ กูว่า รค น่าจะเป็นตัวเลือกที่ดีของ นข เพราะจข คอนเน็คชั่นเยอะ พา นข ในสังกัดออนทัวร์แจกลายเซ็นต์บ่อย คือเค้าดันมึงให้เป็นที่รู้จักในวงกว้างได้อ่ะ
แต่ถ้าออกกับค่ายใหญ่ได้ย่อมดีกว่า แต่การดูแลก็น่าจะสู้เด็กค่ายไม่ได้ นอกจากงานมึงปังยอดปังเค้าก็จะทรีตมึงดีเป็นพิเศษ
ถ้าออกกับ
รก นด รอนานสามชาติ มึงต้องมาคอยตอบคนอ่านว่าเมื่อไหร่ของจะมา เพราะถ้าเค้าตาม สนพไม่ได้เค้าก็มาตามนข
ฮม ก็ฟคเยอะ การทรีต นขก็ในระดับนึง แต่ถ้างานไม่ปังก็ดองยาววนไป เพราะนขเค้าเยอะ งานเค้าก็ออกเยอะตาม
บกร นบ วดว สามค่ายนี้กูว่าเค้ามีแนวและเอกลักษณ์ชัดเจน ถ้านิยายไม่แนวเค้าคงออกยาก
มว ค่ายนี้เน้นนิยาย/นข ที่มีฟคอยู่แล้วมากกว่าอ่ะ ในความรู้สึกกูนะ
ฝ กับ พ งานแปลเราจะข้ามไป
ร กับ ด สองค่ายนี้กูมองว่าเค้าเน้นงานที่ปังมีคนตามอยู่แล้ว หรือไม่ก็เอานขดังมาเขียนเลย
ซบ ถ้านิยายมึงมีคนตามพอสมควร หรือมึงเป็นที่รู้จักพอสมควรส่งไปได้ออกแน่เพราะกูเห็นบางงานนี่บอกเลยอะไรวะ 5555 แบบนี้ก็ออกได้เหรอ ยอดพิมพ์เยอะแทบจะตาม อวว กับ มด ไปติดๆ
อวว มด ค่ายใหญ่เราจะไม่เอ่ยถึง
อว พจ งานจะเงียบๆ ไม่ค่อยมีอะไรโดดเด่น การตลาดก็เงียบๆเหมือนคนซื้อมาจากคนที่ตามอ่าน+คนแชร์มาให้รู้จัก
พด นฬกท ขห มนว สี่ค่ายนี้มาใหม่ การจัดการยังไม่แน่ชัดแนวทางก็เช่นกัน แต่ขห คนด่าเยอะดีคนเทก็เยอะก็ก็เทคนนึง 5555 มนว กูก็เทเช่นกัน
มร งานออกไม่ค่อยเยอะ มาแบบเงียบๆๆเรื่อยๆว่ะ
ฟฉ ระบบจัดการห่วย อินบ็อกสามชาติกส่าจะตอบของเคลมยากเรื่องมาก แต่ถ้ามึงเอาไปด่าในกลุ่มมึงจะได้รับการติดต่อกลับไว แต่ถ้ามึงจะเอานิยายไปออก บอกเลยว่าเค้าทรีตดีเอาใจใส่ยิ่งกว่าแฟน ทักหา3เวลาหลังอาหาร แต่ถ้าเรื่องต่อไปปังแล้วไม่ออก มึงจะตกสวรรค์ทันทีเค้าจะจิกจะกัดมึงจนพรุน ประชดประชันจนกว่ามึงจะเป็นซึมเศร้าเลยละ
นน ค่ายนี้ของช้า ตอบช้า แต่ถ้าออกงานคือได้เลยอันนี้กูก็งง เคลมง่ายแต่รอนาน นขมาออกน่าจะดีอ่ะไม่งั้น ค กับ ยน คงไม่อยู่คงทนขนาดนี้ กูเลยเดาว่าเค้าน่าจะทรีต นขดี เปอเยอะ
รต หายเงียบไปเลยช่วงนี้ ไม่รุ้จะกลับมาอีกป่าว หรือจะตาม รก กับ นด ไป
รก ดอง เงียบ พรีชาตินี้ได้ชาติหน้าและได้หลังคนไม่พรี
นด แย่กว่ารก
รค ลำไยเจ้าของ
ฟฉ อันนี้ไม่ได้มีปสกโดยตรง แต่ก็ตามที่เหล่าโม่งพูดถึงกัน ปากแต่ละคนนี่สุดๆ
นบ เมื่อก่อนแอดมินทำตัวเหมือนคนถามขอเงินใช้ ตอบไม่มีความเป็นมืออาชีพเลย ตอนนี้ปรับปรุงแล้วมั้ง อ้อ ชอบทำตัวว่างานสนพ.ตัวเองมีระดับกว่าที่อื่นด้วย
ฮม แต้มสะสมที่ไม่รู้ว่าชาติไหนจะได้ใช้และไม่รู้ว่ามีกี่คะแนนแล้ว
อวว ช่วงแรกแอดมินโคตรเบียว ดันนขดังๆ คุณภาพต่างกับไลน์จีนมาก ตอนนี้ดีขึ้นละ
พลุ ลูกน้อยนาบู จะเอางานก๊อป เอ้ย งานแรงบันดาลใจมาพิมพ์ขาย แต่ถูกสกัดดาวรุ่งก่อน
ทซ ลูกน้อยอีกคน เพจแทบไม่อัพเดทอะไรเอง แชร์มาจากเพจหลัก แล้วจะทำแยกทำไมวะ งานก็อย่างที่เห็นๆกัน ดาวแท้เงี้ย
ฝ ราคาแรงพอตัว แต่แปลดี
>>764 กูว่าฝ แปลดี แต่นิยายไม่ค่อยมีความหลากหลาย ส่วนมากเป็นแบบยึดมั่นกับคน หรือเสียไปแล้วถึงได้สำนึก ซึ่งคิดว่าน่าจะเป็นรสนิยมคนแปล แต่มันตรงกับความชอบกูอยู่ กูเลยไม่บ่น
ตอนนี้ สนพ.เล็กๆที่ดูมีแววในด้านการจัดการสำหรับกูคือ นฬกท กูซื้อประธานนกแล้วรู้สึกดี สนพ.อัพเดทและทำตามที่พูด
ช่วงนี้อวว.ก็จับไลน์ถูกแล้วนะว่าฝั่งวายไทย เป็นไปในทางเดียวกันเลย ไลน์นักเขียนมีประวัติโชกโชน
รก คือสนพ.ไหนอะ
นด คืออะไรอะ
KY เห็น สนพ ใหม่ที่เคยมีปัญหา แล้วโดนขู่เท พอทำแปลก็คึกคักดี เลยรู้สึกว่า คือคนที่ขู่เทไม่คิดว่าเขาจะโตหรือขยายสนพหรือได้ทำแปลเรื่องดังอะไรแบบนี้ปะวะ? สังเกตเฟสพวกนั้นจะค่อนข้างดูถูกคน เลยใช้ตรรกะเดียวกัน เห็นเขาคึกคักแล้วดูพวกนางปรี้ดกันแบบแชร์มาแซะก็ตลกดี
แค่ นข ไม่กี่คน พวกมึงก็ตัดสิน สนพ กันเพราะเรื่องนี้เหรอวะ อีโชกโชนพวกมึงก็อย่าไปสนใจมันดิ นข ดีๆก็เยอะแยะ กูอยากให้แยกแยะให้มาก ทำเหมือน นจ เค้ามีประวัติทุกคน กูสงสาร นข คนอื่นที่ไม่มีเรื่องมีราวอะไร โดนเหมาไปด้วย
ส่วนมากคนดังๆ มีประเด็น คนที่ไม่มีก็โดนเหมารวมว่าเป็นพวกมีประเด็นเฉย สงสารคนที่อยู่เฉยๆ แต่โดนเหมารวม
แต่เจ้าของ รค ลำไยจริง อ่านแล้วก๊ากเลย 555555
ประวัติเยอะๆมีแค่ ชฟค อตด กับ ตจจ สามคนเองมะ หรือคนอื่นด้วย มาไม่ทัน
ที่จริงกูรู้สึกว่านักเขียนแนววายมีปัญหาแม่งทุกคนอ่ะ (+กูค่อนข้างรับอิทธิพลจากที่พวกมึงด่าๆกันในนี้เยอะ) ที่ใสสะอาดคือพวกลงนิยายอย่างเดียว ไม่หือ ไม่อือ ไม่คุยกับคนอ่าน ไม่ขายด้วย 5555
ประวัติขโมยจะถูกลบเมื่อขอโทษเพราะโดนจับได้หรือเปล่า
>>790 ชื่อเสียงเป็นสิ่งที่ต้องสั่งสมเอามึง ลบไม่ได้ เรื่องบางเรื่องขอโทษแล้ว คนให้อภัยแล้ว แต่ทุกคนไม่ลืมนะเว้ย แค่ไม่หยิบมาด่าซ้ำมาก 555
เหมือนที่กูอวยทีมแปลจีนอวว.กูก็สั่งสมค่าความรักมาตั้งแต่หมวดมากกว่ารักเอ็นเธอร์ ถ้าแค่แปลรัชศกกับปราชญ์ออกมาดีกูไม่อวยขนาดนี้หรอก แน่นอนว่าอะไรพลาดกูก็จำ แต่กูรักความประนีประนอมเพื่อแก้ปัญหาทุกครั้งไปของเขา(กูไม่ได้มองอวว.แค่อวว. แต่มองด้วยภาพลักษณ์แจ่มใสที่กูรู้จักมาตั้งแต่ผมติ่งนั่นแหละ) ในขณะที่ภาพจำบางเจ้า แค้นเก่าจำฝังจิตก็มี เอาเรื่องไรไม่ได้แล้ว แต่จำอยู่ในใจ ....พฤติกรรมนักเขียนสมัยอยู่ในด้อมก็เช่นกัน
เข้าทวิต บอเบียไปหาข่าว เจอคนแซะเลขหน้า พก ผ่านเรื่องหย่า อีกละ ลำไยจัง คนอื่นเค้าเฮๆกันอยู่ กูจะจดไว้ว่า ถ้าทำ สนพ จะตรวจคำผิด หน้าหาย บทหาย ได้หมด แต่ใส่เลขหน้าให้ครบพอ ไม่ต้องปรูฟก็ได้ แค่นี้ไม่โดนแซะ แบบบบสนพที่ผ่านมาทำคำผิดประจำ ทำบทหาย ไม่ย้ำเท่านี้ แล้วบอเบียก็เหมือนเหยียบซ้ำโดยการรีทวิต พอเจอมากๆก็ลำไย อยากให้กำลังใจ สนพ
Ky มีเฟสอวตารนึง ไล่แอดสาววาย ล่ารายชื่อ ร่วมกดดัน ไม่ให้ พด ทำนิยายแปลจีน 5555555555555555555555 แบบร่วมกดดัน ร่วมคัดค้าน ให้แปลแล้วเก็บไว้อ่านเองไม่ก็ไม่ต้องทำขาย สนพห่วยๆ 55555555555555555 กูขรรม
โห แค่เลขหน้าหายไปสิบหน้าจะต้องแค้นฝังหุ่นเหมือนคนเสียสติกันขนาดนั้น ทางเลือกชดใช้ก็มีให้ ไม่ใช่ทำเฉยไม่รู้ไม่ชี้
จะต้องเติบโตมาแบบไหนวะ
นิยายเกือบ 300 หน้า เลขหน้าหาย 10 หน้า ทำเหมือนเนื้อหาหายไปด้วย กูเห็นสนพ.มาแปะหน้าเพจ มันก็หายแค่เลขหน้า นอกนั้นก็เหมือนกัน
เฮ้ย บ้าไปแล้ว!
ขั้นล่ารายชื่อให้เลิกออกงาน กูว่าบ้าไปแล้วว่ะ เหมือนคนสติแตกทำกันอ่ะ วายไม่ใช่การเมืองน่ะเว้ย ไม่ต้องบ้าจี้ตามแกนนำขนาดนั้นก็ได้
เพราะปลาเน่าแบบนี้สาววายเลยชื่อเหม็นไปทั่ว บรรดาสำนักพิมพ์จะเอือมระอาก็ไม่แปลก จะขายหนังสือก็เหมือนไปติดหนี้ปลาเน่าพวกนี้มาร้อยชาติ
สมมุตินะมึง คำว่า ปีติ ต้องสะกดด้วยสระอี ไม่ใช่ ปิติ เล่มไหน ปิติ มา ไม่ได้นะคะ ต้องพิมพ์ใหม่ส่งให้ลูกค้าใหม่ ถถถถถถถถถถถ
สำหรับกู...กูว่า พด เขาก็ทำเล่มดีนะ เท่าที่อ่านดูพิสูจน์อักษรก็โอเคเลย กูซื้อเล่ม Plant มาอ่านอะนะ (เล่มที่เป็นประเด็นน่ะไม่ได้ซื้อเพราะมีเล่มเก่าอยู่แล้ว) พูดถึงประเด็นหน้าหาย ถ้าเนื้อหาครบก็ไม่น่าจะเป็นเรื่องร้ายแรงขนาดนั้น สำนักพิมพ์เองก็สะเพร่าและถือเป็นข้อผิดพลาด แต่ครั้งต่อๆ ไปเขาก็คงจะนำบทเรียนไปแก้ไขแหละ กูว่าตามจี้ไม่หยุดขนาดนี้ก็ได้ถอนหายใจ
บอกกูที คถหจ คือเรื่องไรใบ้อีกนิด จะได้ตามเสือกถูกเว้ยยย
กูก็ไม่เข้าใจนะ คนที่ต้องการความสมบูรณ์แบบสุดๆ อะไรผิดคือโมโห จิตใจข้างในมันร้อนอยู่ตลอดเวลาเลยรึไง ชีวิตมีความสุขมั้ยวะ
กูมีเพื่อนที่เดินสายกลาง อารมณ์ดีตลอด ไม่โกรธกับอะไรง่ายๆ ดูเป็นคนมีความสุข สงบ มีแต่คนรัก อยากเข้าหา อยากคุยด้วย กูว่าพวกเยอะๆนี่ต้องศึกษาธรรมะบ้างว่ะ จิตใจจะได้ดีขึ้น ถถถถถถถ
ไม่มีไรมึง เหมือนกดขี่ สนพเล็กเฉยๆ นิยายแต่งของ อวว ล่าสุดยังมีหลุดคำผิดเลย คือมันเล็กน้อยมากมึง งานมือคนตรวจคนทำอะนะ
>>816 เรื่องคำผิดนี่ถ้าไม่เยอะมากก็ให้อภัยได้นะ แต่ของ อวว และเครือนี้ทั้งหมด กูสงสัยเรื่องการสะกด ละ ล่ะ ของเขาว่ะ คือกูก็รู้ว่าเขาอาจจะยึดหลักอะไรของเขาสักอย่าง แต่กูเคยอ่านเจอว่า ละ ล่ะ มันมีวิธีการใช้อยู่ ของ อวว นี่เหมือนจะใช้ไม่ค่อยตรงเท่าไร บ่นเฉยๆ กูซื้อของเขาเกือบทุกเล่มเลยแหละนะ
ลำไยอ่ะ กูเห็นโพสท์นึงถ่ายภาพหน้า The end แล้วบอกเลขหน้าหายยังจำได้อยู่เลย
เลขหน้ามันก็กลายเป็น The end ไงสึส
กูสงสารพด.มาก สาววายไทยแม่งเหนื่อยหน่าย ควรเมิน
ผู้บริโภคผีๆ
เเต่เคสนี้เกินเบอร์ไปมาก งงใจจริงๆนะ ทำไมหัวรุนเเรงกันเพียงนี้
กูเคยเจอคนบ่นเรื่องจำนวนหน้าไม่ตรงที่แจ้งเพราะนับหน้า 1 ที่หน้าเปิดบท ไม่ใช่ปกรอง (เข้าใจกูป่าววะ) คือปกติมันจะมีปกรอง+หน้าเครดิต 4-5 หน้าก่อนเริ่มบทที่ 1 บางสนพ.ก็นับหน้า 1 ตั้งแต่ปกรองเลย
อันนี้นับหน้า 1 ที่บทที่ 1 แต่เวลาแจ้งจำนวนหน้า เขาแจ้งแบบนับทุกแผ่น เลยมีคนบอกว่าหน้าหายไป 6 หน้าจากที่แจ้ง ผีมาก
เหมือนกับ “อะ” สนพ.วายหลายทีเลยที่พิมพ์ “อ่ะ” ซบ.นี่เห็นทุกเล่มเลย ไม่มี “อ่ะ” ในภาษาไทย แต่สาอะไรกับการที่แอดมินบางเพจสนพ.ยังใช้ คะ ค่ะ ไม่ถูกเลย ในหนังสือเลยไม่อยากจะหวังอะไรมาก
เช็ก กับ เช็ค ที่ผิดกันจนใช้กันผิดๆ ตรวจความถูกต้องต้อง “เช็ก” กระดาษมีลายเซ็นไปขึ้นเงิน “เช็ค” เคยตีกับนักเขียนเด็กน้อยคนหนึ่ง น้องยืนยันกับการสะกดคำของน้องมากจนเรายอมแพ้ เอาที่สบายใจแต่ก่อนที่จะทางใครทางมัน ขอถามเรียนจบที่ไหนมาจะไม่ส่งหลานไปเรียน orz
กูเปิดหนังสือใกล้ตัว 3 สำนักพิมพ์ ไม่มีที่ไหนนับบทที่ 1 เป็นหน้าแรกสักสำนักพิมพ์เลย
วงการนี้ขัดขากันน่าดูเลยว้อย
กูไม่ได้ซื้อเรื่อง พก ของ พด นะ ขอถามหน่อยเถอะนอกจากเรื่องเลขหน้าหายแล้ว ตัวเล่มหนังสือมันแย่ตรงไหนอีกเหรอถึงแค้นขนาดนี้
ทำให้กูไปดูเพจสนพ.เลยทีเดียว และเห็นว่ามีงานแปลจีนที่จะออกอยู่อาจจะซื้อเล่มนี้มาลองอ่านดู
ปะ ป่ะ อะ อ่ะ กูไม่ซีเรียส แต่คะ ค่ะนี่จริงจังมาก
แล้วอย่างชื่อคน Mary ตามหลักเกณฑ์ต้อง แมรี ไม่มีไม้เอก ไม่ชินว่ะ เห็นแต่แมรี่มาตลอดชีวิต
คำตายผันวรรณยุกต์ได้ 3 รูป 4 เสียง เช่น อะ อ้ะ อ๊ะ อ๋ะ คำ “อะ” เสียงเอกไม่มีรูปวรรณยุกต์ เพราะฉะนั้น ต้องเป็น ปะ
แล้วถ้าเขียนตามการออกเสียงของเจ้าของภาษาเลย คงต้องเขียนว่า แม่หรี่ 55555555555
เคยกินเชอรี่ไทยๆป่ะ ที่เปรี้ยวๆ แม่ค้าส้มตำมีเอามาตำขายด้วย
แม่ค้า ขอเชอรีตำครกนึง ก๊ากกกก
555555 เขียน เชอร์รี ให้ถูกไงมึง แต่เวลาอ่าน ก็อ่านเชอรี่
สตรอว์เบอรร์รี ด้วย
ปวดหัวว่ะ ที่ราชบัณฑิตพาใช้บางคำก็ตลกเกิ๊น กูไม่ trust ตั้งแต่พากูแซ็วละ
เบ่งบาน กับ แบ่งบาน ล่ะมึง อันไหนถูก
กูไม่เชื่อถือครูลิลลี่เลยอะ บางทีนางก็มั่วๆ อยากได้อ้างอิงที่น่าเชื่อถือหน่อยอะ
คุณหญิงวินิตายังไม่ฟันธงเลยมึง
ในพระราชนิพนธ์เรื่องศกุนตลา พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว มีตอนชมโฉมนางศกุนตลาว่า
งามโอษฐ์ดังใบไม้อ่อน งามกรดังลายเลขา
งามรูปเลอสรรขวัญฟ้า งามยิ่งบุปผาเบ่งบาน
แต่ก็มีบางเล่มที่เป็นฉบับเก่า พิมพ์เป็น งามยิ่งบุปผาแบ่งบาน อาจารย์ของดิฉันอธิบายว่าหมายถึงดอกไม้แย้ม คือบางกลีบบานแล้ว บางกลีบยังไม่บาน
แต่ฉบับที่ดิฉันใช้อยู่ พิมพ์ว่า เบ่งบาน ก็เลยไม่รู้ว่าฉบับไหนถูกต้องกันแน่
วันนี้คุยมีสาระมาก จนกูนึกว่าเข้าห้องผิด 555
กูนึกว่าอยู่ห้องหนังสือ ถึงกับเลื่อนไปดูชื่อห้องอีกรอบ
อาจารย์ภาษาไทยคณะกูก็สอนให้ใช้แบ่งบานนะ
กูลองไปเสิร์ชแบ่งบานดู
เจอตามนี้
กากี > พระเยี่ยมยลแต่อุบลแบ่งบาน
อิเหนา > คลี่ระบายบานแบ่งรับแสงจันทร์
บทพากย์เอราวัณ > กอหนึ่งเจ็ดดอกดวงมาลย์ ดอกหนึ่งแบ่งบาน มีกลีบได้เจ็ดกลีบผกา
ในพจนานุกรมฉบับมติชนบอกว่า แบ่งบาน เป็นภาษากวี
แต่ทุกวันนี้กูเจอคนใช้เบ่งบานเยอะกว่า มันน่าจะใช้ได้ทั้งสองแบบแหละมั้ง??
ไม่มี เบ่งบาน/แบ่งบาน ในพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิต
แต่มีคำโดดๆ
เบ่ง ก. ทำให้พองตัวขึ้นหรือขยายตัวออก
แบ่ง ก. แยกออกเป็นส่วน ๆ
คิดว่าคำไหนควรจะใช่ล่ะ
เป็นภาษากวีตามที่ >>873 บอก หรือใช้ในพวกหนังสือรุ่นเก่าๆ ปัจจุบันกลายเป็นเบ่งบานจากการเพี้ยนคำ คล้ายๆ กรณี
อย่างไร > ยังไง
อย่างนั้น > อย่างงั้น
อย่างนี้ > อย่างงี้
คำเปลี่ยนไปตามยุคสมัยอยู่แล้ว แต่สะกดผิดจนใช้กันชินมือชินตาต่างกับกรณีข้างบนนะ
พวกคำที่ไม่น่าจะผิดเลยก็สะกดผิดกัน เช่น
ขี้เกียจ > ขี้เกลียด (wtf!?!???? ในธ.เจอเยอะมาก)
หลงใหล > หลงไหล (เคยท่องผู้ใหญ่ขายผ้าไหม ไข่หนึ่งใบสองบาทห้าสิบไหมลูก)
ฯลฯ
จารย์ที่คณะก็สอนมาว่าแบ่งบาน ประมาณว่ามันค่อยๆ บานทีละส่วน กลีบไม่ได้บานแฉ่งพร้อมกันในทีเดียว แต่ความนิยมเบ่งบานดูจะมากกว่า ชินตาชินหูกว่า จนรู้สึกไปเองว่าถ้าคนใช้แบ่งบานอาจโดนบางคนบ่น
เมื่อไหร่ เมื่อไร ใช้ได้นะ แต่เท่าไร ห้ามใช้เท่าไหร่
กูอยู่ทีมเบ่งบานนะ 5555 คือตอนมันตูมมันคือท่าเบ่งอ่ะ ก่อนระเบิดแตกบานออกเป็นดอกไม้ เกสรกระจาย แบ่งบานเพิ่งเคยได้ยิน
นี่จริงพวกบทกวีใช้อ้างอิงยาก เพราะบางคำกร่อนเสียงเอง ดัดเสียงเอง ให้ตรงสัมผัสหรือเพื่อความไพเราะก็เยอะ มุกบัญญัติศัพท์เองนี่ก็ทำกันบ่อยเกิ๊น
ชฟค มีประเด็นอะไรวะ
มันไม่ใช่คำที่ใช้กับดอกไม้เท่านั้นถึงจะว่ากลีบแบ่งกันบานเป็นส่วนๆ
ถ้าอย่างความรักแบ่งบาน คือความรักแตกกระจายออกเป็นส่วนๆงี้ ความหมายมันตรงข้ามกับที่อยากสื่อไปเลย
กูไปเปิดพจนานุกรมมติชน มีแบ่งบาน
แบ่งบาน(กวี): เบ่งบาน
พอมาถกกับพวกมึงกูเริ่มคลางแคลงละ ต่อไปอาจต้องแก้ปัญหาด้วยการใช้ผลิบานเลี่ยงไปก่อน
กูเกลียดคำว่าแบ่งบานอย่างไม่มีเหตุผล
ไม่รู้ดิ เสียงมันแหยๆ เหมือนเรียกสเตนเลส ว่าสะแตนเหลด 555
เอาเป็นว่ามันใช้ได้ทั้งสองอย่างโดยไม่ผิดแหละมั้ง ถ้าเห็นคนใช้แบ่งบานก็ไม่ต้องไปหงุดหงิดน่ะ
กูไม่ชอบคำว่าเบ่งบาน ฟังแล้วเหมือนเบ่งขรี้ แต่เคยแปลงานว่าแบ่งบานแล้วโดนบอกอแก้เป็นเบ่งบาน กูเลยเลิกใช้ ใช้คำว่าผลิบาน แย้มบานแทน
ky ส่องทวีตมมมา เรื่องใหม่ได้คุณวมวาดปกให้ด้วยว่ะ (วมคนที่วาดปกให้จสเยอะๆ)
>>898 มมเดียวกับกูป่าววะ
สมัยกูตามงานเค้าโคตรหงุดหงิดเขียนๆมาซะดี ไปเอาปกไรมาไม่รู้ เบี้ยวๆ เขี่ยๆ ทั้งแบบปกติและSD ลายเส้นไม่คุ้นสักเล่ม ลงสีเป็นก้อนๆเละๆ(หรือสไตล์ก็ไม่รู้) (สำหรับกู)ไม่สวยสักเล่ม
จนตอนหลังตรัสรู้ได้ว่าเทสกูเทสเค้าคงไม่เหมือนกัน เล่มที่เค้าพิมพ์เองกูซื้อแค่ชุดเดียวแล้วก็ไม่เอาแล้วอ่านฟรีบนเน็ตเอา เก็บแต่ที่ออกกับสนพ
มึใครรู้บ้างป่าวว่าวอดก้าหายไปไหนอ่ะ เพจก็ร้างโพสครั้งสุดท้ายกพ.นู่นนน กูถามไปหลายเดือนละไม่มีคนตอบเลย ชาตินี้กูจะได้อ่านซีรีย์ค้าต่อมั้ยเนี่ย
ky กูเพิ่งได้หนังสือจากวดว.กูสงสัยว่าใครทำอาร์ตวะ ทำไมยืดปกเล่มพิเศษแบบนั้น กูเสียใจ
มึง สมมตินะ ถ้านักเขียนเขียนจบ ประกาศพรีออเดอร์พิมพ์มือ ขณะเดียวกันก็ออกตัวเลยว่าไม่รับปากว่าอนาคตจะมีการพิจารณาส่งให้สนพ.ในเวลาอันใกล้หรือไกลมั้ย รับประกันแค่นี่จะเป็นการพิมพ์มือครั้งเดียวเท่านั้น ไม่รีอีก (เว้นแต่จะออกกับที่อื่นในอนาคต ถ้าไม่ออกก็คือไม่มีเลย) และจะไม่มีการเพิ่มเนื้อหาใดใดอีกถ้ามีการพิมพ์กับที่อื่นภายหลัง
กรณีนี้พวกมึงจะด่านักเขียนโลเลมั้ย หรือถ้าไม่ด่า สมมติว่ามึงชอบเรื่องนี้ประมาณนึง มึงจะเลือกซื้อรอบพรี หรือรอรอบสนพ.ที่อาจจะไม่มี แต่เสือกพูดแง้มๆว่าแม่งน่าจะมีวะ 55
ถ้าไม่ได้มีตอนพิเศษอะไรเพิ่มกูก็เฉยๆ นะ เหมือนกูได้หนังสืออิดิชั่น 1 ถ้ามีตอนพิเศษเพิ่มกูต้องดูว่ากูอยากอ่านมากกกกไหม แต่ปกติกูไม่ค่อยแคร์ อ่านจบแล้วก็จบไป นข.จะไปตีพิมพ์อะไรก็เรื่องของเค้า เค้าได้ตีพิมพ์ก็ดีใจกะเค้าแหละถ้างานเค้าสนุก
จากที่อ่านๆดู แปลว่ากรณีคนนี้พิมพ์ใหม่พวกมึงไม่ค่อยซีเรียสอะไรเพราะเขาไม่ได้เพิ่มตอนพิเศษใช่ป่ะ (แต่มีเพิ่มของแถม อันนี้กูจะข้ามไป เพราะกูก็ไม่ได้อินกับกระเป๋า) ถ้าเป็นชฟค คือโดนด่าเพราะเพิ่งปิดพรีไปก็มาประกาศว่าขายลขให้สนพแล้ว+ไม่ยอมโอนเงินคืนคนที่พรีด้วย กับเรื่องอศส ที่ดราม่าแรกๆ เพราะไอ้แบบพิมพ์ใหม่มีการ์ตูนเพิ่มมาด้วยงี้ใช่ป่ะ
>>912 ตอบเรื่องดกดของชฟค ใช่ อห กูเพิ่งโอนเงินไปไม่กี่วัน โพสต์ตบหน้ากูด้วยความฝันอยากจะเห็นหนังสือตัวเองบนเชลฟ์ร้านหนังสือ อห(อีกรอบ) แปลว่า
1)ส่งเรื่องไปให้สนพ.พิจารณานานแล้วสิ เผลอๆก่อนเปิดพรีรอบแรกอีก แล้วยังมีหน้ามาเปิดพรีรอบสอง
2)หิวเงินจัด จะเอาทั้งเงินค่าพรี เงินค่าลข ทั้งค่าขายทำซีรี่ส์
ถามจริงถ้าคนรู้ว่าจะออกกับสนพจะซื้อกับนางทำไม ช้ากว่ากันไม่ถึงปี ถูกกว่าหลายร้อยแถมมีตอนเพิ่ม
ตั้งแต่นั้นมากูสาปส่งนางเลย อ่านเรื่องเดียวพอละขายทิ้ง
กู >>904 เอง ขอบคุณทุกความเห็น สรุปว่าการตีพิมพ์กับสนพ.หลังขายทำมือเป็นเรื่องที่สามารถยอมรับได้ภายใต้เงื่อนไข
1.แจ้งก่อนล่วงหน้า
2.เว้นช่วงอย่างน้อย 1 ปี
3.เนื้อหาไม่มีการเพิ่มเติม
งั้นถ้าสมมติว่าภายหลังสนพ.ขอให้มีตอนพิเศษในฉบับพิมพ์ใหม่ นักเขียนทำเล่มเล็กเนื้อหาที่เพิ่มมาต่างหากเอง อาจจะอนาถๆ หน่อย กระดาษซีร็อกเย็บมืองี้ ราคาขำๆ 20-30 บาท ขายให้เฉพาะคนที่มีรายชื่อพรีในอดีต พวกมึงว่ายุติธรรมกับคนที่เคยซื้อรึยังอ่ะ หรือไม่โอเคอยู่ดี ._.
>>918 ทำไมต้องทำขายราคาขำๆวะ ไม่เข้าใจ
แต่ถ้าพูดถึงรวมเล่มตอนพิเศษแบบเขียนใหม่ ไม่เคยลงที่ไหนมาก่อน เท่าที่เคยเห็น กีปู จิตติ อตด ก็ทำเล่มรวมตอนพิเศษที่เคยขายกับสนพ.อวว. ออกมานะ แต่เขาจ้างนักวาดมาวาดปก ภาพประกอบใหม่อีกต่างหาก แล้วเปิดพรีเล่มพิเศษเอาเอง 100-300 บาท กูเคยถาม 1 ใน 3 คนนี้ว่าสนพ.ไม่ว่าอะไรเหรอถ้าทำเล่มพิเศษหรือสปินออฟขายเอง เขาบอกว่าต้องดูเป็นเคสๆไป ขึ้นอยู่กับสัญญาของทางสนพ.ด้วยว่ะ
>>918 คือถ้ามึงจะถึงขั้นทำกระดาษซีรอกซ์เย็บมือแล้วทำไมไม่เอาลงเว็บไปเลยวะ ส่งลิงค์ให้เฉพาะคนพรีหรือจะติดรหัสก็ว่าไป
แต่ก็อย่างที่บนๆ บอก ทำไมสนพ เขาจะต้องอนุญาตให้มึงเอาลิขสิทธิ์เขามาเผยแพร่ฟรีๆ เพราะมึงเคยขายทำมือมาก่อนด้วยวะ อีกอย่าง กูไม่เห็นด้วยกับทำมือแล้วไปขายสนพ ต่อว่ะ ปีสองปีแม่งแป๊บเดียวเองนะเว้ย ทำแบบนี้ยิ่งกว่าหักหลังคนอ่านที่เขาสนับสนุนมึงมาตั้งแต่ต้นอีกว่ะ
>918 มึงห้ามทำอะไรเสริมอะ ถ้ามึงทำนะ เเม้จะมีเเยกขาย คนเทมึงทันทีจ้าาา
ถ้าจะออกกับสนพ. มึงต้องคิดถึงมุมมองคนอ่านที่เป็นเเฟนขับมึงด้วยนะ ไม่ใช่ว่า เจ้าของเรื่องไม่มีสิทธิ์ทำอะไรกับงานตัวเอง เเต่ถ้าทำ อย่าทำอะไรที่ดูหักหลัง เห็นแก่เงินจนเกินไป
สนพ. มึงต่อรองเขาได้ บางเจ้าไม่เคยเจอดราม่าเคสเเบบนี้อาจจะไม่รู้ว่ามันหนักขนาดไหน เเต่ส่วนใหญ่เขาเลี่ยงไม่เสริมเนื้อหากันทั้งนั้น นอกจาก นข. ออกมาทำเอง เเบบเล่มพิเศษ อย่าง อวว พวก จตต อตด ทำเล่มการ์ตูน โดจิน ไดอารี่เสริม ไม่มีในเล่มของสนพ. ด้วย
กู 912 นะ สำหรับกู ถ้าเปิดพรีเอง แล้วยังให้สนพเอาลขไปขายอีกภายในปีเดียวกันก็ร้ายกาจแล้วอ่ะ มันมองอย่างอื่นไม่ได้นอกจากเห็นแก่เงินจริงๆ ซึ่งปีนี้มีนขที่ทำแบบนี้มากกว่าหนึ่งคน กูไม่ค่อยโอเคว่ะ ถึงจะไม่เพิ่มเนื้อหา แต่มันก็คือการนำมาขายใหม่อยู่ดี อาร์ตเปลี่ยน ปกเปลี่ยน ราคาเปลี่ยน มันไม่ได้มาตรฐานเดิมแล้ว กูเลยงงๆ หน่อยว่าทำไมนขบางคนถึงโดนดราม่า บางคนถึงไม่โดน ตัดเรื่องยิบย่อยออกไปให้เหลือพอยท์ที่ว่า "เพิ่งพิมพ์เองไปไม่นานแล้วก็มาออกกับสนพ" เท่านี้ก็ชัดเจนว่าไม่ควรว่ะ ปล่อยเวลาให้นานกว่านี้จะไม่ว่าอะไรเลย แต่เรื่องเพิ่มตอนพิเศษ นี่ว่าไม่โอเคถ้าจะเพิ่ม เพราะมันไม่แฟร์กับคนที่ซื้อครั้งแรกไป เว้นแต่จะทำงอกออกมาเสริมให้ซื้อได้ ก็พอจะรับได้บ้าง
กูแค่พยายามคิดในมุมว่าถ้าตอนหลัง(มากกว่า 1 ปี)ออกกับสนพ.แล้วเพิ่มตอนพิเศษ นักเขียนยังสามารถชดเชยอะไรให้แฟนๆที่เคยซื้อเวอร์ชันก่อนได้บ้าง มันจะถูกแบล็กลิสต์ทุกกรณีโดนไม่มีหนทางง้อเลยเหรอ อันนี้กูถามในมุมคนซื้ออ่ะ สำหรับสนพ.ก็ต้องคุยกันก่อนอยู่แล้ว
>>933 รีปริ๊น = หักหลัง เลยเหรอวะ เอิ่ม งั้นกูลองมองมุมใหม่แปป หรือว่าจริงๆ แล้วคุณค่าของนิยายเล่มไม่ได้อยู่ที่เนื้อหาจริงๆ แต่เป็นที่แพคเกตในแง่การสะสมเหรอ แบบที่ยิ่งเก่ายิ่งพิมพ์น้อยยิ่งหายากยิ่งดี ไม่ว่าการกระทำใดๆ ที่ทำให้นิยายที่ผู้อ่านครอบครองอยู่มีคุณค่าลดลงนับว่าหักหลัง? แบบนี้รึเปล่า เพราะงั้นการรีปริ๊นจะมาทำลายคุณค่าในส่วนความหายากนี้ลง ถึงแม้ว่าจะไม่เปลี่ยนอะไรเลยก็ตาม ก็ยังทำคนที่เคยซื้อไปแล้วโกรธอยู่ดี? เพราะงั้นการแก้คำผิด เปลี่ยนปก หรืออื่นๆ ยิ่งกลายเป็นลดคุณค่าเล่มเดิมให้กลายเป็นเวอร์ชันมีตำหนิไปซะงั้น กูเข้าใจแบบนี้ถูกมั้ย
ถ้ารีปรินต์เปลี่ยนปก เพิ่มตอนพิเศษ จะไม่เซ็งถ้ามีโปสการ์ดลายปกใหม่ขายแยก มีตอนพิเศษที่เพิ่มมาขายแยก คือเพิ่มอะไรจากของเดิมมา ก็ช่วยทำมาขายแยกด้วย
>>934 รีปริ้นต์ สำหรับกูไม่ใช่หักหลัง เปลี่ยนปกก็ไม่ใช่ กูจะไม่โอเคต่อเมื่อมีอะไรเสริมจากของเก่า โดยที่ต้องบังคับซื้อของใหม่หมด
ถ้าของใหม่มีให้เเยกซื้อก็ยังโอเค
สำหรับกู ปก เนื้อหา จะแก้ใหม่ได้ เเต่เพิ่มอะไรมากกว่าเดิม เเล้วไม่เเยกขายไม่โอเค
โดยปกติทำกับสนพ. มันมีเเยกมั้ย ไม่มีเลยนะ นอกจาก มว ที่โดนแหกยับบบบ เลยยอมให้ซื้อเเยก
>>934 รีปริ้นแบบปกเดิมทุกอย่างเดิม มันคือการพิมพ์ซ้ำ ส่วนรีปริ้นแบบเปลี่ยนหลายๆอย่างอ่ะ กูอยู่ทั้งวายทั้งนอทอล มีแต่ที่วายแหละที่ทำ นอมอลจะรีปริ้นแบบเปลี่ยนปกิย่างเดียวนี่ ห้าปีนู่น จิตสำนึกพื้นฐานมันต้องมี กูเอาไปเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนที่ฟม่อ่านวายเขายังด่เลยว่า หน้าเงิน โคตรแย่ ไม่เห็นหัวนักอ่านเก่า ถามแล้วว่ามีรีไหมบอกว่าไม่ แล้วสุดท้ายก็มารี รู้ว่ามันขายได้แต่เห็นหัวแฟนคลับจริงๆที่ติดตามตัวเองจริงๆเป็นอะไร กระเป๋าเงินเคบื่อนที่ไร้สมองที่ไม่มีจิตใจเหรอ
>>934 ถ้ามึงพูดเรื่องการสะสม รีปริ้นท์น้อยยิ่งหายากยิ่งดีนั่นคือแม่ค้าแล้วนะ ไม่ใช่คนอ่าน อย่าเอามาปนกัน คนอ่านที่เค้าไม่ได้สนใจความหายากของเล่มก็บ่นได้ว่ะ
คนที่ซื้อตอนปริ้นท์รอบแรกหลักๆ ก็คือคนที่ตามมาตั้งแต่ต้นปะ คนที่สนับสนุนนักเขียนอะมึง ยิ่งถ้านจ ออกมาบอกว่าจะไม่รีปริ้นท์นะ เขาก็ต้องยิ่งอยากจ่ายตังเก็บไว้มั้ย แล้วจู่ๆ มาวันนึงก็มาเจอว่า อ้าว เปลี่ยนปกว่ะ อ้าว ราคาลดลงว่ะ อ้าว เพิ่มเนื้อหาว่ะ จะให้เค้ายิ้มดีใจแล้วซื้อเก็บอีกเล่มมันก็ไม่ใช่มั้ง
ถ้าแค่ “รีปริ้นท์” จริงๆ ให้คนที่พลาดรอบแรกไปได้ตามเก็บ ใครเค้าจะว่าวะ ดีออก ไม่ต้องไปหาซื้อมือสองราคาแรงๆ อะ เปลี่ยนปกกูยอมให้ก็ได้ ทำแจกเกตมาขายเพิ่ม ใครใคร่ซื้อก็ซื้อละกัน แต่ตอนพิเศษหรือมีการรีไรท์ใดๆ ที่นอกเหนือจากการแก้คำผิดมันไม่โอเคว่ะ มึงจะบอกว่าเป็นการลดคุณค่าเล่มเก่าที่มีก็ได้ เพราะตัวนักเขียนก็ใช้วิธีนี้ในการเพิ่มมูลค่าของหนังสือตัวเองปะละ
กูถึงแฮร์รี่ พอตเตอร์ที่เปลี่ยนปกจนเลิกตาม
กูว่าถ้านข.เคยลั่นวาจาว่าไม่รีแล้วเพื่อกดดันให้คนซื้อ แล้วมารีทีหลังหรือออกกับสนพ.จะโดนด่าก็ไม่แปลกว่ะ มันคือการกลืนน้ำลายตัวเอง ทางที่ดีนข.อย่าพูดอะไรผูกมัดตัวเอง (เพื่อกระตุ้นการขาย) ดีที่สุด
กูว่าแค่เปลี่ยนปกไม่น่ามีปัญหา ถ้าคนที่ซื้อรอบทำมือยอมซื้อแสดงว่าเล่มที่เขาได้ไปก็โอเคแล้ว ยิ่งนักอ่านเดนตายไม่มีใครมาว่านักเขียนกะอีแค่เปลี่ยนปกหรอก แต่นักอ่านเดนตายพวกนี้ก็จะอยากอ่านตอนพิเศษที่เพิ่มมาไง กูคิดว่าจะพิมพ์กะสนพ.ก็พิมพ์ไป แต่ไม่มีตอนพิเศษอะไรไม่ได้เหรอวะ ทำไมตีพิมพ์ใหม่ต้องมีตอนพิเศษด้วย จะให้คนที่ซื้อแล้วซื้ออีกอี้? ไม่มีหรอก เปลืองตังค์
กูเพิ่งรู้เดี๋ยวนี้เค้าเอาแฟนฟิกขายลง ebbok กันแล้ว
>>947 ทไวไลท์ของไทยกูไม่รู้นะ แต่ของใรั่งมันพิมพ์พิเศษที่ได้เป็นมูฟวี่ แต่ปกเก่าก็ยังขายอยู่
ฝรั่งที่ยี้ปกมูฟวี่ก็เยอะ โดนด่าพอดู
ส่วนบารามอสที่เป็นหลายปกมันหลายปีมากนะ เปลี่ยนทีขายยาวๆ แล้วก็เปลี่ยนอีก แม่งเป็นนิยายที่พิมพ์ขายยาวนานเป็นสิบปีตั้งแต่กูมอต้นยันมหาลัย
>>948 มันก็เปลี่ยนอยู่บ้างแหละ แต่ไม่บ่อยเท่าไหร่ว่ะ บารามอสกูจำได้ว่ามีทั้งหมด 4 ปกได้มั้ง เทียบกับระยะเวลาตั้งแต่ออกจนถึงปจบ ก็เฉลี่ยแล้วหลายปีอยู่กว่าจะเปลี่ยนปกทีนึง
นอร์มอลไทยที่กูเห็นเปลี่ยนมาหลายปกน่าจะฟ้าจรดทรายมั้ง แต่ก็พิมพ์มา 40+ ครั้งแล้ว เนื้อหาไม่เปลี่ยน เลยเห็นมีทั้งปกเก่าปกใหม่ขายในบูธสนพ แล้วแต่จะเลือกซื้อ ก็ดูเป็นคนละกรณีกันว่ะ
>>949 จะว่าไปบารามอสก็เคยพิมพ์มือป่ะ กูเห็นคนเอามาอวดอยู่ ถ้าในเล่มเป็นเวอร์ชันที่ลงเด็กดี งั้นตอนพิมพ์กับสถานี่เรียกรีไรท์เปลี่ยนเนื้อหาได้เลยนะ 555
ยุคแฟนตาซีกูว่าไม่มีอภินิหารอะไรนะ มีเรื่องอะไรก็ไม่เล่นใหญ่เท่าวายตอนนี้ สมัยนั้นเปลี่ยนปกแซงทิตี้ไนท์ทั้งเซต ปกใหม่โคตรสวยคนก็บ่นๆ แต่ก็มีทั้งคนซื้อซ้ำและคนเก็บแค่เล่มเดิมอ่ะ ที่กูเคืองมีแค่กล้วยลดราคาหนังสือเหลือ 20 แต่วิธีตอบโต้คืออะไรออกใหม่ไม่รีบซื้อ รอช้อนตอน 20 นั่นแหละ ออกมาขู่จะเทๆ ไม่มี มีแต่ดองรอกันเงียบๆ 555
ส่วนดราม่านักเขียนนึกไม่ออก ปรกติแล้วไม่ได้ออกมาสมาคมใกล้ชิดกับนักอ่านมากนักเลยไม่มีประเด็น
.... เออ ไม่ดิ มีเรื่องพิภพพญามังกร อันนี้ก็อภินิหาริอยู่
KY เห็นดราม่านักเขียนยูเอนละรู้สึกว่าจริงๆนักเขียนแนววายแอบปกปิดตัวตนเหมือนกันนะ ไม่ค่อยมีใครขายไลฟ์สไตล์เท่าไหร่มะ
>>955 สำหรับแนวนี้เพราะคนอ่านรู้สึกว่าตัวตนนักเขียนไม่ค่อยมีผลกับนิยายมั้ง มันก็เรื่องรักๆไม่ได้สะท้อนความเป็นตัวตนออกมาผ่านงานเขียนมากอ่ะ จะนายกเขียนหรือป้าร้านข้าวแกงเขียนกูก็ไม่รู้สึกอะไร แต่อย่างเรื่องที่พระเอกเป็นหมอเขียนโดยหมอเวลากูบอกต่อเพื่อนกูก็ขายตรงนี้นะ
รวมๆคือหาจุดขายจากตัวตนยาก ไม่งั้นลองพรีเซ้นว่านิยายวายที่เขียนโดยนักเขียนที่เป็นเกย์(?) ... ก็ดูไม่ตรงตลาดมะ กูว่าคนไม่น่าอิน
มึงรู้สึกยังไงวะ คือมีคนอ่านอินนิยายกูมาก เลยด่านายเอก แล้วด่าแบบใช้คำหยาบอะ ด่าว่าโง่เหี้ยๆ อะไรอย่างนี้ ทำไมกูรู้สึกไม่ค่อยดีวะ เขาก็ไม่ได้ด่ากูนะ เฮ้อ แต่ว่า
ky กูสงสัยว่าคนรับหิ้วที่หิ้วฟรีนี่เขาได้ประโยชน์อะไรวะ แบบไม่เอายอดไม่เอาอะไรแต่หิ้วฟรีงี้
นิยายบังเอิญรักน่าตำมั้ยวะ
ได้หลายอย่างนะ แต่ถามว่าคุ้มมั้ยกูบอกเลยว่าไม่คุ้มอ่ะ55
มีพวกรับหิ้วคนไหนที่ควรระวังเป็นพิเศษมั้ยเพื่อนโม่ง แบบส่งช้ากว่าที่รับปากหรือปากบอกแพ็คหนาแต่บับฟีบงี้ ...กูจะทำเพื่อนโม่งแตกป่ะวะ 55
พวกหิ้วฟรีไม่เอาอะไรถ้าไม่ใช่เพื่อนๆ หรือสนิทกันจริงๆ ไม่เห็นมีคำทำให้เลยนะ แต่หิ้วฟรีไม่ส่งฟรีเราเคยเเจออยู่
ซบ.ประกาศวิธีลงทะเบียนโค้ดรับภาพแขวนตัวร้ายฯ ต้องกรอกเลขบัตรประชาชนด้วยว่ะ เยอะไปป่ะ ถ้าเก็บข้อมูลไม่ดีแล้วข้อมูลรั่วทำไงอ่ะ ได้ข้อมูลครบทุกอย่างเลยนะเนี่ย ชื่อนามสกุล ที่อยู่ เบอร์โทร รหัส13 หลัก
เอาเลขบัตรปชชไปทำไรวะ ปกติที่เห็นมีให้ลงเพื่อดูตัวตนและให้แน่ใจว่าหนึ่งไอดีต่อหนึ่งคนจริงๆ แต่เว็บสนพ.ต้องทำถึงขนาดนั้นเหรอ กูเข้าเว็บซื้อของทั่วไปยังไม่เห็นต้องกรอก ส่วนตัวเกินไปมากว่ะ
มันมีโค้ดอยู่แล้วป่ะ ก็เช็คไม่ให้โค้ดมันซ้ำกันกับเมลก็พอมั้ย จะเอาไปทำไร
ข่าวล่า หลังเพจนกมารีวิวก็มีข่าว lc แปลจีนเรื่องใหม่เลย สนพใหม่ด้วย ปกฉงกง
ท้วงสนพให้เปลี่ยนได้มั้ยวะ กูไม่ไว้ใจระบบความปลอดภัยหลังบ้านเว็บสนพ แล้วก็ไม่ไว้ใจคนด้วย
สนพคิดได้ไงวะ เป็นตัวเองอยากให้เลขบัตรปชชกับคนอื่นเหรอ ถ้าไม่ยอมเปลี่ยนกูไม่เอาผ้าแขวนก็ได้อ่ะ
เพจนกนี่เราจำได้ว่าเจ้าของเพจเขาเคยเขียนไว้นี่ว่าไม่อ่านงานจีนเพราะไม่อินอ่านไม่สนุก ปีที่แล้วสมัยที่เพิ่งเข้ามาอ่านวาย
ทุกคนมีการเปลี่ยนแปลงสินะ อันนี้มันออกจะออฟเวียสไปนิ๊ดนะ 5555
ต้องท้วงเยอะๆว่ะ กูก็ไม่โอเคแรงที่ให้กรอกเลข แม่งคนคิดคิดได้ไงว่ะเนี่ย ถ้าไม่เปลี่ยนกูยอมไม่เอาผ้าแขวนก็ได้ กลัวจะได้ไม่คุ้มเสีย
แล้วจะให้รีบกรอกทำไมวะ ในเมื่อเลขยังไม่มาแถมยังไม่ครบ3เล่มป่ะ
ไม่ควรให้เลยนะ เลชบัตร ปชช อะ เอาไปทำอะไรได้เยอะแยะตามที่เป็นข่าว
กูว่าเอาแค่ชื่อจริงอะไรงี้ก็พอละ ตอนรับแบบยื่นบัตรดูว่าชื่อตรงกัน เซ็นรับแค่นั้นพอ
มึง กูอ่านโพสล่าสุดของเพจนก กูว่ามันออกจะเป็นการแชร์โพสที่ประหลาดนิดๆ ปกติเขาพูดดักคอกันแบบนี้หรอวะ มันออกจะอื้มมมหน่อยๆ หรือกูคิดไปเอง 555
ปิอมู้ไปตามต่อที่ >>>/801/6147/
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.