Last posted
Total of 1000 posts
>>806 งานที่แปลไทยแล้วมีนอร์มอลแนวในรั้วในวัง 3 เรื่อง ว่าด้วยอาชีพนางสนม (ส้ม) ชายาผู้มีคุณธรรม (ยามเช้า) ซ่อนรักวิวาห์ลวง (กล้วย) งานวายมี this time (อวว.) คนแปลว่าด้วย ชายา this time คือคนเดียวกัน ซึ่งบรรลัยมากเป็นส่วนใหญ่ (ขึ้นกับว่า บก. ช่วยเกลาแค่ไหน) โดยเฉพาะชายา กูไม่เคยเจองานแปล สนพ. ใหญ่ที่แปลเหี้ยขนาดนี้ พูดเลย แนวเรื่องคนเขียนคนนี้เค้าจะค่อนข้างบรรยายไปเรื่อยๆ พระเอกสายเปย์ นอ. จะออกแนวไม่ค่อยแคร์พระเอกเท่าไหร่ ชั้นจะใช้ชีวิตแบบที่ตัวเองต้องการ หลายคนก็อาจจะว่าเนือยไป แต่กูชอบอ่านนะ เพลินดี เสียแต่เรื่องแปลเนี่ยแหละ
รอบนี้นิยายน่าอ่านออกเยอะมากก คิดว่าจะหมดแล้ว นี่ถนนเยียนไต้เสียก็เพิ่งมา ดูลิสต์ละหมดตัวแน่ๆ
ขอรีวิวเยียนไต้เสียหน่อยสิพวกมึง
ลิสต์เราไม่ได้ยาวมาก แต่อยู่ทั้งสาย Y, Normal ต้องคัดอ่ะ ซื้อหมดกระเป๋าฉีก (ขนาดเดือนก่อน อันไหนเปิดพรี ก้พรีไปแล้วนะ)
เรื่องใหม่ไม่ใช่ ชฉ แปลจ้า แต่มีอยู่ในรีวิวเพจนางอะแหละ
>>806 มีหลายอันนะมึง
แจ่ม
-nl ว่าด้วยอาชีพนางสนม
-bl this time lucky in game lucky in love
อรุณ
-nl ชายาผู้มีคุณธรรม/ข้าก็เป็นสตรีเช่นนี้(ออกธค)
-bl เรื่องนี้//กูลืมชื่อเต็ม
กล้วย
-nl เล่ห์รักวิวาห์ลวง
ยังไม่มีออก
bl สุริยันอุ่นหัวใจฯ(มีในเด็กดีลืมชื่อเต็มอเกน จำได้ว่าเป็นฟิคนิยายกลภนคู่ตงฟางปุป้าย)
กูลองลิสต์ดู แค่ในลิสต์ที่บางสนพ.ยังประกาศมาไม่หมดนี่จะเหยียบหมื่นแล้ว ร้องไห้แรง ประเด็นคือซื้อมาแล้วกูจะอ่านจบในชาตินี้มั้ยวะ นี่ของงานหนังสือรอบก่อนๆยังมีอยู่ในซีลไม่ได้แกะมาเลย แต่อ่านตย.แล้วอยากได้ ถ้าไม่ซื้อกูก็อึดอัดอีก เฮ้อ.... เบื่อตัวเอง
ไปอ่านร้ายเดียงสามาแล้ว ปรากฏว่ารู้สึกเหมือนดูละครหลังข่าวอะ สรุปคือก็หน่วงอยู่แต่ไม่ถึงขั้นว่าดราม่าตับพังขนาดนั้น เหมือนไม่สุดเท่าไหร่ จงใจยัดเยียดให้นายเอกน่าสงสาร ก็แบบ... รู้สึกว่าไม่อินไปตามเส้นเรื่องมันทำให้เรารู้สึกกังขากับฉากนั้นๆอยู่เรื่อยๆ
>>825 คือมันก็ไม่ได้ดราม่าน้ำตาตกหรอกมึง แต่มันหน่วงอ่ะ หน่วงฉิบหาย คือต่างคนก็ต่างยังรักกัน ไม่มีมือที่สามสี่ห้าหรือปัญหาครอบครัวใดๆ แค่เป็นเรื่องของคนสองคน คือกูอินพออินก็น้ำตามา
ในโม่งนี่มีคนเห็นด้วยกับกูเยอะว่าร้ายเดียงสามันยัดเยียด เอาจริงๆ งานเขาที่ดราม่าๆ ทุกเรื่องกูก็ว่ามันไม่ค่อยมีเหตุผลอ่ะนะ อยู่มาดีๆ ก็มีดราม่าเฉย กูปรับอารมณ์ไม่ทันไง
มีแต่คนเกลียดแก๊งเพื่อนพระเอกที่รุมซ้อมนายเอก แต่กูสงสารเพื่อนพระเอกที่สุดท้ายไม่ได้เงินคืนกันอ่ะ แล้วคอนโด รถ เสื้อผ้า น้ำหอม สมุดบัญชีธ. ที่อีกบุคลิกมีล่ะ คือมึงจะหายไปเฉยๆไม่ได้เว้ย มึงควรเอาเงินมาคืนเขาก่อน มีเท่าไหร่ เหลือเท่าไหร่ก็คืนเห้อะะ
>>830 แก๊งพระเอกเหมือนแก๊งผญ ในละครเลยอะ ต้องรุมๆเกลียด
เออเนอะ ลืมคิดมุมนี้ไปได้ไง อ่านแล้วต้องเข้าข้างนายเอกหน่อย จะเอาคืนไม่ได้อีก นายเอกป่วยไงเลยได้สิทธิ ต้องโทษอีกคนหนึ่ง โทษโรคค่ะ บลาๆ /แก้ต่างให้แล้ว 555
มีใครชอบอ่านนิยายที่มีเด็กมั่ง คือเป็นคนไม่คลุกคลีกะเด็ก ปกติเด็กในนิยายบางเรื่องที่พัฒนาการช้าไปไหม บางทีอ่านแล้วรำคาญความพูดไม่ชัด 5555 ไม่ชอบเด็ก อ่านนิยายที่มีเด็กไม่ได้เลย
>>831 เหมือนกันนนนน กูไม่ชอบเด็กในนิยายมาก น่ารำคาญ บางเรื่องเขียนมาแบบ.. มันไม่ได้น่าเอ็นดูเล๊ยยยยย แต่กูเพิ่งมาสังเกตตัวเองหลังจากที่เริ่มอ่านพวกแปลจีน กูอ่านเด็กในนิยายจีนได้ว่ะ แต่เด็กในวายไทยคือกูไม่สู้ บางเรื่องมีคนอวยใส่กูว่าเด็กน่ารักมาก ไม่น่ารำคาญ กูอ่านแล้วก็ได้แต่คิดในใจเงียบๆ นี่น่าเอ็นดูแล้วเหรอ เออและในชีวิตจริงกูไม่ค่อยสุงสิงกับเด็กว่ะ ไม่เชิงเกลียด แต่เล่นกับเด็กไม่เป็น รับมือไม่ถูก กูทำหน้าอิ๊อ๊ะ จิ๊จ๊ะเล่นกับเด็กไม่เป็นว่ะ กูจะทำหน้านิ่งใส่เด็กทุกคนเองตามธรรมชาติของกู 555555
ร้ายเดียงสากุแบบ กวาดตาอ่านเลย ตอนละไม่ถึงหนึ่งนาที ข้ามๆ ไปหลายตอนมาอ่านตอนจบ แค่อยากรู้ว่ามันจะจบยังไง เห็นเขาคอมเม้นว่าเสียน้ำตาบลาๆ กุอ่านมีแต่ความลำไย เฟคเห้ๆ
>>834 กูก็เป็นนนน ตอนแรกกูก็คิดว่าตัวเองไม่ชอบอ่านนิยายที่มีเด็กเว่ย แต่พอสังเกตุตัวเองจริงๆแล้วกลายเป็นว่ากูไม่ชอบเฉพาะนิยายที่เด็กอ้อแอ้ๆๆ พูดภาษาต่างดาว แล้วดันตอบโต้กับผู้ใหญ่ได้ว่ะ กูไม่อินจริงๆ แต่ถ้าเป็นนิยายที่เด็กโตขึ้นมาหน่อยพูดคุยรู้เรื่องกูดันชอบซะงั้น
>>838 +++++ รำคาญมาก ภาษาต่างดาวของเด็กเนี่ย อ่านแล้วโมโห ไม่ได้มีความเอ็รดู จะพิมพ์ติเดี๋ยวก็โดนรุมตีน มึงต้องลองอ่านเรื่อง กาลครั้งหนึ่ง นานไม่ถึงไหนอ่ะ เป็นเรื่องที่กูอ่านไปไม่กี่ตอนแล้วอยากกรี๊ดมากๆ อ่านแล้วโกรธทุกคนในเรื่อง โกรธความไม่สมเหตุสมผล ลูกก็น่ารำคาญ อ่านแล้วหน้าดำหน้าแดง
เท่าที่เลี้ยงหลานมาบ้าง ที่บ้านพอมีเด็กให้สัมผัสบ้างหลานกูไม่เคยพูอ้อแอ้แบบนิยายที่มีเด็กอ่ะ คือถ้าพูดไม่ชัดนี่ไม่ได้น่ารักนะ ผปค.ควรพาไปพบแพทย์ว่ะ ลูกมึงอาจจะลิ้นไก่สั้นหรือมีปัญหาทางการสื่อสารแล้ว 55555
>>839 +1 เรื่องนี้แรกๆกูก็อ่านนะ หลังๆกลายเป็นนิยายเด็ก คือเข้าใจนะที่เด็กวัยประมาณเพิ่งเริ่มตั้งไข่แบบในเรื่องจะพูดไม่ได้ก็เหมาะตามวัยแต่แบบจะพยายามใส่เสียงเด็กคุยปฏิสัมพันธ์เยอะไปมั้ยเด็กพูดเยอะมากกกก โต้ตอบเยอะมากจนกูแบบ เออ เราคงไปด้วยกันไม่ได้อ่ะ ไม่ใช่แนวกูจริงๆ
นี่ก็รำคาญเด็กในนิยายวายไทย พวกเคะนิสัยเด็กก็เช่นกัน แต่เด็กในอยากให้คืนนี้ไม่ต้องฝันร้ายนี่โอเคนะ
แนวมีเด็กกูจะชอลแนวด็กพูดไม่เนอะ แล้วพอไม่พอใจพยายามอดกลั้นมากกว่า มันน่าน้วยมากสำหรับกู สิ่งเวลาพระเอกนายเอกไม่สบายในแล้วมีเด็กมากอดเงียบนี่ฮีลลิ่ง แบบเงียบๆวิ่งตาม เอาหน้าถูนี่อ้ากกก แค่เด็กพูดมาก ทะลึ่งแล้วทุกคนตัวเราะไม่คิดสอนว่ามันไม่ดี กูไม่ค่อยชอบ
อย่างเรื่องน้องด้วงนี่โอเคมะ ไม่เคยอ่านแต่เห็นสนพ.โปรโมทอยู่
กูอ่านนิยายเด็กได้ต่อเมื่อเด็กฉลาด มีวุฒิภาวะพอๆกับผู้ใหญ่ แต่ยังมีมุมเด็กเหลืออยู่บ้าง
กูเคยคิดว่าการที่กูไม่ชอบนิยายมีเด็กนี่ใจกูบาปหยาบช้ารึเปล่า ขอบคุณที่มาเจอพวกมึงกูถึงได้รู้ว่าถ้ากูหยาบกูก็ไม่หยาบเดียวดาย 55555555 คนชอบก็ชอบมั้งมึง แต่กูรู้สึกแบบลูกมึงไม่ได้น่ารักสำหรับทุกคนว่ะ
กูก็ไม่ชอบเด็กในนิยาย เท่าที่กูอ่านวายไทยมายังไม่เจอเรื่องไหนที้มีเด็กแล้วอ่านรอดเลย (แต่ประธานเฮงซวยที่กูพรีไปนี่โอเคอยู่นะ แม่งแก่แดดแบบคูลๆดีทั้ง ช ทั้ง ญ 555) เรื่องไรสักอย่างที่ฟีลกู้ดของคุณratida---ที่มีเด็กกูก็พยายามแล้วแต่ไม่รอดเพราะเด็กนี่แหละ
จะว่าไปกูขอถามหน่อย นิยายวายแนวมหาลัย ในชีวิตจริงมีคนแทนตัวว่า คุณ กับ ผม กันตลอดมั้ยวะ(ไม่ใช่เฉพาะตอนรับน้องนะหมายถึงตลอดเวลาที่เจอกัน) เธอ กับ นายนี่กูคุ้นอยู่ พอดีกูอ่านนิยายหลายๆเรื่องแล้วเจอพระนายแทนตัวกันประมาณนี้ว่ะ แทนกันทั้งเรื่องอ่ะ เลยอยากถามว่าที่มหาลัยพวกมึงมีผู้ชายคุยกันสุภาพๆแบบนี้บ่อยป่าว ของกูถ้ารุ่นน้องก็เรียกรุ่นพี่ว่า พี่ๆ พี่คับ เฉยๆ ถ้าไม่รู้จักก็ เฮ้ยๆ นายๆ หรือใช้สัญชาติญาณดู แล้วสุ่มเรียกพี่ เรียกน้องแม่งเลย
>>850 กูไม่ค่อยคุยกับผู้ชายเท่าไหร่ แต่ย้อนคิดไปส่วนใหญ่ละสรรพนามออกว่ะ ที่แน่ๆไม่มีพูดกูมึงกับกู เพราะชีวิตจริงกูไม่พูด เวลาอื่นคนอื่นก็เลือกเลี่ยงใช้คำพวกนี้กับกูด้วย กูไม่ติดขัดกับคุณผมในวายเพราะปกติภาษาในนิยายสุภาพกว่าความเป็นจริงอยู่แล้ว พึ่งมาเจอวายไทยที่กูมึงกันให้พรึ่บ
กูเรียนวิศวะ ผช.พูดกูมึงเป็นปกติ แต่ไม่ได้หยาบคายนึกออกป่ะ ไม่ใช่ฟีลจิกหัวเรียก บางคนก็แทนตัวเองด้วยชื่อเล่น คนที่เรียบร้อยมากๆ จะเรียกผมกับคุณ บางคนก็เปลี่ยนไปเรื่อย คุยกับคนนี้เรียกชื่อเล่น คุยกับคนนี้กูมึง
คำว่า "ฉัน-นาย" ค่อนข้างน้อยมาก ปกติมักเป็นกาเรียกแบบเล่นๆ เช่น "นายๆ"
กับผู้หญิงจะไม่ค่อยใช้กูมึง ยกเว้นผู้หญิงที่ใช้กูมึงเช่นกัน เวลาพูดกับผู้หญิงมักใช้ชื่อเล่น, เรา และเรียกผู้หญิงด้วยชื่อเล่นหรือหยาบหน่อยก็ "แก" คำว่า "เธอๆ" ก็เหมือน "นายๆ" คือออกแนวล้อเล่นมากกว่า
กูรำคาญที่วายไทยที่กูมึงทั้งเรื่องเพราะ 1) คนแต่งแม่งเคยได้ยินแต่สรรพนามนี้เหรอ ภาษาไทยแม่งสรรพนามอย่างเยอะ ใช้ตามบุคลิก ตามโอกาส มึงหัดเปลี่ยนบ้างก็ได้ ทำเหมือนไม่เคยมีเพื่อนผู้ชาย 2) ถ้ากะจะใช้คำหยาบมาเน้นความแมนความเถื่อน มึงพลาดมาก น่ารำคาญ เหมือนนิยายฝรั่งที่ต้องใส่ yo man fucking บลาๆ ทุกประโยค รำคาญเหี้ย 3) อยู่ที่รสนิยม ถ้ากูรำคาญคนที่พูดไอ้เหี้ย ไอ้สัด มึงงั้นมึงงี้ในชีวิตจริง กูก็รำคาญพระเอกนิยายว่ะ เพื่อนๆกูก็พูดกูมึง แต่พวกมันยังน่ารักไง มันไม่ได้เที่ยวสบถด่าใครทุกประโยค เก็ตป่ะ
Ky มึงใครเคยอ่าน เราชื่อชายา บ้างว่ะ กุขอถามความรู้สึกหน่อย
วันนี้กูไถๆหาไรอ่านกูเเวบเข้าไปดูเเล้วเเต่ละเม้นบอกน่านักงู้นงี้ กูอ่านไม่อาจเข้าใจได้ว่าน่ารักตรงไหน สำหรับในความคิดกูนะ
เราเรียนวิศวะ ฉัน-นายนี่แทบไม่เคยได้ยิน ได้ยิน ฉัน-แก เรา-แก มึง-กู แบบนี้ มีบางคนพูดคุณ-ผมด้วย พวก 'นายๆ' นี่มักได้ยินเวลาหยอกล้อกัน เสแสร้งแกล้งมุ้งมิ้งไรงี้
มด ประกาศ ลขสแปลจีนใหม่อีกเรื่องออกงานหนังสือ ใครเคยอ่านได้โปรดชี้แนะข้าน้อยยยยยด้วยยยยยยย ควรตำไหม
Ky กูอยากรวมเล่มนิยาย นักวาดปกไม่รับทำโลโก้ชื่อนิยายเพราะไม่ถนัด พวกมึงมีใครรู้แหล่งรับทำไหม พวกออกแบบtypoอ่ะ กูลองเองแล้วง่อยมาก
สรรพนามสมัยเรียนของเพื่อนผู้ชายกูคนนึง เรียกตัวเองว่า"เค้า" เรียกเพื่อนๆว่า"ตัวเอง"
>>871 เพื่อนกูก็มี เค้ามุ้งมิ้งมากๆ กูรู้สึกว่าสรรพนามในมหาลัยมันมีความหลากหลาย ถามว่าคนที่แต่งนิยายกูมึงๆ ทั้งเล่มผิดไหมก็ไม่ผิดว่ะถ้าเขาเซตสังคมในนิยายแบบนั้น แต่ถ้าเซตติ้งอยู่ในคณะที่ความจริงไม่มีใครทำแบบนั้นก็ไม่เรียล เช่นวิศวะที่แต่งกันโครมๆ กูมองบน กูเกลียดนิยายรับน้องด้วย เดี๋ยวนี้เค้าแทบไม่มีว้ากไม่มีเชียร์กันแล้วนะ มึงรู้กันบ้างมั้ย
กูยังคงยืนยัน การพูดกูมึงไม่ได้ทำให้คาแรคเตอร์ผู้ชายแมนขึ้น ถ้าคาร์เท่เถื่อนจริง ให้เป็นผู้หญิงพูดค่ะๆ ยังเท่ได้เลย
>>861 มึงลอกกรู๊วววว ฮ่าๆ กูล้อเล่น
มีเรื่องมาถามเพื่อนๆโม่ง จากฟุมือใหม่ กุเปนพวกไม่ชอบพรีออเดอร์หรือซื้อทีละเล่มอ่ะ ชอบให้มันออกมาให้หมดละซื้อทีเดียว แบบมีของแน่ๆ ไม่ต้องรอ ไรแบบนั้น ทีนี้อยากได้ top assistant กับ ตัวร้ายอย่างข้าฯ แต่นั่นล่ะ ไม่อยากจองหรือซื้อทีละเล่ม แต่คือถ้ากุรอมันวางขายหน้าร้านแบบครบเซ็ตของจะหมดมั้ยวะ สนพ.จะพิมพ์ออกมาเยอะมั้ยอ่ะพวกมึงว่าไง เพราะแค่พวกที่พรีหรือซื้อทีละเล่มก็เยอะแล้ว
>>876 top assistant ออกครบทุกเล่มทีเดียว เวลาจองยาวมากเพื่อนโม่งปิดธันวานู่นเพียงแต่ว่าทางสนพ.เขาให้สิทธิ์ใช้ยอดซื้อเลขาอันดับหนึ่งรวมกับยอดซื้อหน้าบูธได้ที่งานหนังสือ หรือไปจ่ายใช้บัตรหน้าบูธแบบไม่เสียค่าธรรมเนียมอะไรทำนองนี้น่ะเพื่อนโม่ง ในเว็บถ้าจะจ่ายบัตรต้องทำจ่ายผ่านเพย์พาวแล้วมันมีค่าธรรมเนียน 3.2% กับค่าดำเนินการของเทพช็อปอีก 11 บาท สนพ.ก็ช่วยตรงนี้สำหรับคนอยากจ่ายบัตร
อ่านที่พวกมึงแชร์ๆแล้วนี่มีหลากหลายจริงๆ มีตั้งแต่มุ้งมิ้งยันฮาร์ดคอ ของกูถ้าผู้ชายสนิทๆกันก็จะเรียกบักตามด้วยชื่อเล่น
ส่วนพวกที่เป็นพี่อายุมากกว่าบางคนก็ชอบแทนตัวว่าอ้าย พอบวกกับสำเนียงเข้าไปแล้ว กูสรุปได้แค่ว่ามันฟังแลดูละมุนมากมึง
แต่ก็ไม่ค่อยมีหรอก ส่วนมากแม่งสายฮาร์ดคอกัน 5555
เออ นายเอกที่มันน้องแบบน้องงง ไรแบบนี้ที่หวีดๆกันนี่คือความหมายแบบไหนวะ ไถทวิตนิยายวายแนะนำแล้วกูสงสัย
ถ้าจากตามที่ไปส่องมาน้องงงอะไรแบบนี้คือนิสัยเด็กๆน่าเอ็นดูหรือว่าดูนุ่มนิ่มประมาณนี้เรอะ กูสงสัยคาแรคเตอร์แบบนี้
ช่วยให้คำนิยามกูที
ภาษานิยายมันไม่เหมือนชีวิตจริงอยู่แล้ว เพิ่งมีสมัยนี้นี่แหละที่นิยายใช้กู-มึง สมัยก่อนนักอ่านแก่ๆ หลายคน (เช่นเรา) แรกๆ ก็พยายามเลือกเรื่องที่ตัวเอกไม่ใช้กู-มึง ตอนนั้นหาง่ายเพราะนักเขียนรุ่นดึกก็ไม่ใช้กันแต่ตอนนี้ถ้าจะอ่านนิยายไทยต่อคือต้องทำใจเรื่องนี้ให้ได้แล้ว
>>883 ไม่ชอบกู-มึงเหมือนกัน และจะไม่อ่านเลยถ้าตลค.ใช้แทนตัวตลอดเรื่อง รวมไปถึงคำหยาบเยอะๆก็ไม่ไหว คือถ้าสบถบ้างให้อภัยแต่พูดตลอดไม่ชอบเลย หลักๆเลยอ่านแต่นิยายแปล นิยายไทยนี่น้อยมากที่จะได้ซื้อและต้องผ่านการอ่านรีวิวมาก่อนแล้วเท่านั้น สุ่มซื้อทีไรเจ็บหนักทุกที
>>883 ภาษาพูดสมัยก่อนเพื่อนกันใช้ เรา-นาย, ข้า-เอ็ง เป็นเรื่องปกติด้วยแหละ สมัยนี้ใครพูดกับเพื่อนว่าเรา-นาย ก็โดนมองแปลกๆละ หรือใช้ข้า-เอ็ง ก็โดนแซวว่าโบราณอีก แต่อย่างที่มึงว่า นิยายสมัยนี้ภาษาโคตรเป็นปัจจุบัน อย่างนิยายจอย ภาษาโคตรล้ำ ตั้งแต่ผ่านโลกาภิวัตน์มาแล้วนิยายมันก็เรียลไทม์มากกว่าสมัยก่อนเยอะเลย
>>875 เพื่อนกูก็วิศวะนะมึง ที่เรียกเค้าตัวเอง
แต่จะว่าไปพวกรุ่นป้าๆน้าๆรุ่นแม่กู สมัยเรียนเค้าก็เรียกแบบนี้กันแฮะ "นี่ตัวเอง จะไปกินข้าวเหรอ เค้าไปด้วยนะ"
รุ่นกู สนิทหน่อยเรียก เรา-แกหรือชื่อเล่นพร้อมคำนำหน้า(เช่น อีหรือไอ้หรือคุณหรือพี่ แม้จะแก่เดือนกว่าก็เรียกว่าพี่) ไม่ค่อยสนิทเรียก เรา-เธอ/นาย
ส่วนสมัยนี้เป็นไงก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่เห็นน้องกูมันคุยกะเพื่อนที่สนิท เรียก กู-มึง แต่คุยกะแฟน เรียกเค้าๆ-เทอๆ
>>876 กูว่าตัวร้ายกับ top ass ถ้าไม่สนของแถมรอบพรี รอออกครบค่อยซื้อทีเดียว หนังสือก็ไม่น่าจะขาดตลาดนะ คือคงไม่แรร์หรอก เพราะกูว่าตัวร้ายยอดดี น่าจะพิมพ์เยอะ ขายกันไปนานๆ ส่วน top ass (โทดที พิมพ์ย่อ555) มันออกทีเดียวจบอยู่แล้ว
กูก็ลังเลสองเรื่องนี้เหมือนกัน เพราะอ่านตัวอย่างแล้วก็ชอบทั้งสองเรื่อง คงพรีตัวร้ายเพราะแค่เล่มเดียว ยังไม่จบ ก็อยากเอามาอ่านก่อน ส่วน top ass ยังไม่แน่ใจว่าจะพรีดีไหม ไว้ใกล้ๆค่อยคิด เพราะเฉยๆกับบ็อกซ์และโปสการ์ดแถม ลายเส้นปกมันไม่โดนเอาซะเลย
ความน้องสำหรับกูเป็นฟิลเตอร์อ่ะนะ อย่างพี่กุนต์ของคุณข้าวปั้นกูก็น้องงงงได้ หรือคุณโลคัสของคุณเดฟกูก็น้องงงง ทั้งๆ ที่อายุสี่สิบกว่ากันแล้วอ่ะนะ คุณเจนเรื่องของคุณภาพวาดกูก็น้องงงง แต่บางคนที่เขาน้องกันนี่กูไม่มีฟิลเตอร์เช่นน้องกุ้ง ไรงี้ หรือนอ.inpokครอง นอ.ชายากูก็ไม่น้องออกจะลำไยเลยด้วย สรุปสั้นๆ ของอย่างนี้อยู่ทั่ฟิลเตอร์จ้ะ
แม่เราเรียกน้องสาวตัวเองว่านาย เพิ่งเคยเจอนี่แหละ เรียกผู้หญิงว่านาย
Kyแป้บ มีใครเคยอ่านนิยายญี่ปุ่นเรื่องซุปหอมกรุ่นอุ่นไอรักกับกรุ่นกลิ่นอายในสายฝนของ bly ที่กำลังจะออกเดือนนี้มั้ยวะ คือกูชอบอ.ทาคาไรที่วาดปกให้แต่ไม่อยากซื้อเพราะเรื่องแค่นี้ว่ะ 555 เลยอยากถามก่อนว่าโอพอจะซื้อมาอ่านมั้ย ถ้าไม่จะได้ตัดออกซะ
>>883 >>888 กูคิดว่าที่ภาษาในนิยายสมัยก่อนไม่ใช้กูมึงไม่ใช่ว่าเพราะตั้งใจสุภาพว่ะ แต่คนสมัยก่อนไม่ค่อยใช้ ตอนกูเรียนหนังสืออ่ะ ไม่มีหรอกกูมึง มีแค่กลุ่มเด็กดวกหลังห้องเท่านั้นแหละที่ใช้กัน คนอื่นๆ ก็ฉันเธอ เรานาย พอโตหน่อยก็ฉันกับแก แต่เดี๋ยวนี้เด็กๆ ตัวเล็กตัวน้อยใช้กูมึงเกลื่อน กูออกไปเดินห้างฟังเด็กคุยกันบางทียังเหวอ น้องพูดกูมึงวะโว้ยกันชิวมาก และกูก็ไม่คิดว่านิยายทำให้เยาวชนเป็นแบบนี้ แต่คนรุ่นใหม่ทำให้นิยายสมัยใหม่เป็นแบบนี้ สังคมมันเปลี่ยนไป ช่วยไม่ได้ แต่คนที่ยังพูดแบบสมัยก่อนก็มี หรือตามต่างจังหวัดใช้สรรพนามภาษาถิ่นก็มี เรื่องนิยายกับสรรพนาม กูว่าลางเนื้อชอบลางยา ส่วนตัวกูไม่ค่อยแคร์ ไม่ว่าจะหนังหรือนิยาย ขอแค่ไม่เฟคเกินและไม่น่ารำคาญก็พอ
พูดถึง นิยายแปล กูไม่รู้สึกว่าสำนวนนิยายแปลดีกว่าสำนวนนิยายคนไทยแต่งเท่าไหร่ เพราะมีทั้งคนแปลเก่งและแปลไม่เก่ง พวกแปลไม่เก่งก็อ่านไม่รู้เรื่อง หรือต่อให้รู้เรื่องก็แข็งทื่อ กูเรื่องมากกับสำนวนแปลเพราะเคยเจอแบบแปลโคตรกูเกิลทรานสเลทและแปลไม่รู้เรื่องมาเยอะ ไม่ใช่แค่วายนะ กูอ่านแนวอื่นด้วย ทั้งแฟนตาซีและที่ไม่ใช่นิยาย อ่านแล้วหงุดหงิดไม่รู้จะโทษคนแปลหรือบก.ที่ทำงานได้เห่ยมาก หลัง ๆ เลยไม่ค่อยอ่านนิยายแปลแล้ว ไปอ่านภาษาต้นฉบับเลยดีกว่า นิยายฝรั่งบางเรื่องก็หยาบเหมือนกัน กูคิดว่าฝรั่งก็สบถไม่น้อยอ่ะ เพียงแต่คนแปลเขาจะแปลออกมาอีท่าไหนเท่านั้น
ky รัชศกนี่อ่านแล้วสนุก/เริ่มติดกันบทไหนวะ นี่กำลังลองอ่านในเว็บแจ่มอยู่ข้อมูลกับชื่อเยอะกูมึน
มึงงงงงในที่สุดกุก็ได้อ่านรัชศักสักที อดกลั้นมาตั้งนาน
นิยายลดราคา 0.99 เหรียญ
N.R. Walker - Finders Keepers
https://www.amazon.com/gp/product/B079HRYDZV/
สายน้องหมาควรจัด ดูแววตานั่นสิ ดูรอยยิ้มบนปกนั่นสิ คนเหรอ เปล่า น้องหมา
ปกตินิยายที่ออกทีละเล่มๆ ถ้ากูอ่านตย.แล้วชอบคนหวีดเยอะๆมานี่กูสอยไว้ก่อนแต่ยังไม่อ่าน รออ่านทีเดียวเมื่อครบชุด อย่างรัชศก กูก็ยังอดทนไม่อ่านไว้ได้อยู่ เก็บไว้ในซีลรออ่านทีเดียวรวด 7 เล่ม หึหึ
ป.ล. โม่งที่ย่อชื่อ Top ass มานี่ทำกูขำ 5555
นิยายสมัยก่อนก็ใช้กูมึงกันปกตินะ...แค่ไม่ได้เกร่อหรือใช้ในทางแสดงความเถื่อนความถ่อยเป็นเรื่องเท่เหมือนสมัยนี้ แต่ก่อนกูมึงก็ภาษาบ้านทั่วไป ไม่แน่ใจว่าเริ่มถูกแทนที่ตอนไหน แต่คาดกันว่าเป็นช่วงรัฐนิยม คนใช้ก็คำสุภาพกันตามเจ้านายตามชนชั้นสูงมองว่าโก้หรูดูดี ตามวิถีสังคม หลังๆมากูมึง ก็กลายเป็นคำหยาบไป
ในนิยายสมัยก่อนก็ใช้ในเชิงแสดงความหยาบคายหรือความเป็นคนพื้นถิ่นบ้านป่า แต่จริงๆตามตจว.หรือคนในชนชั้นแรงงานใช้กันปกติมานานแล้วนะ แต่ช่วงหลังมานี่แหละที่เริ่มเห็นใช้เด็กในเมืงกูมึงกันมากขึ้น รุ่นกูเองกว่าจะพูดกูมึงได้ก็นู่นขึ้นมัธยม อย่างมากก็ข้ามึง ข้าเอ็ง
จำได้ว่ามาเป็นกันช่วงสิบยี่สิบปีมานี้เองที่คนแอนตี้คำหยาบในงานวรรณกรรมกันหนักมาก(แต่นิยายเก่าที่กูเคยอ่านก็มีกูมึงกันปกตินะไม่ใช่ว่าไม่มีเลย) จนหัาปีหลังมานี่ที่สายวายเริ่มใช้กันส่วนมากคนเขียนก็เด็กๆรุ่นมัธยมเพราะพวกที่โตกว่านั้นก็โดนปลูกฝังค่านิยมเรื่องคำหยายในวรรณกรรมกันมาแบบเข้มข้นก็เลยไม่ค่อยมีให้เห็น แต่ช่วงหลังมานี่กูว่ามันก็เป็นเรื่องปกติแล้วนะแค่ใช้ให้ถูกบริบทก็พอ ไม่ใช่ไปหาเจ้านายก็กูมึง เจอพ่อแม่แฟนก็กูมึง ตล๊กกกก
ส่วนคำว่า นาง นายที่ใช้เรียกคนอื่นไม่เกี่ยวอะไรกับจูนิเบียวว่ะ มันก็แค่ค่านิยมในเรื่องการใช้คำในยุคสมัยนั้นๆ เพราะภาษาไทยมันดิ้นได้ ก็เหมือนคำว่านก คำว่าลำไยอ่ะ แต่ก่อนมีใครใช้บ้าง นกมันก็คำเรียกสัตว์ ลำไยก็เป็นผลไม้คนยังเอามาเรียกแทนตัวคนได้เลย ประสาอะไรกับคำว่านายคำว่านาง แต่ก่อนคำว่านางช่วงนึงคือไว้เรียกจิกเรียกผู้หญิงเรียกกะเทย แต่เดี๋ยวนี้มันก็แล้วแต่คนจะใช้เป็นสรรพนามหนึ่งที่เรียกแทนได้หลายอารมณ์ เรียกด้วยความเอ็นดู เรียกด้วยความหมั่นไส้ เรียกจิกก็แล้วแต่เจตนาและบริบทของประโยคนั้นๆ จะเรียกคน สัตว์ สิ่งของก็ไม่ใช่เรื่องผิดอะไร
ยกประโยคเช่น
'มึงดูอีผักชีมันทำ นางเหี่ยวเฉยเลยเว้ย กูว่ากูใส่ในตู้เย็นแล้วนะ'
'แกกกกกกก อากาอิซังนางหล่อมากเลยอ่าาาาา'
'โอ้ย อีฝนนางไปได้ผู้ใหม่แล้วจ้าาาา คนเก่าเลิกกันไม่ถึงวันดีเลย'
ส่วนคำว่านายอย่างกูเองเป็นผู้หญิงบางทีเพื่อนผู้ชายบางคนก็เรียกนายเพราะติดปากก็มี แต่ละคนสภาพสังคมแวดล้อมต่างกัน ใช้อะไรก็ไม่มีผิดถูกหรอกแค่เข้าใจตรงกัน ถูกกาละเทศะก็พอ
>>908 เรื่องนี้น่ารัก MLไปประชุมเอาหมาไปฝากแม่ แล้วหมาหลงไป MC เก็บได้ เจอเบอร์ที่ปลอกคอ โทรไปเห็นว่าML ยังมารับไม่ได้ เลยดูแลให้ก่อน แล้วก็พาหมาML ไปแรด ไปนั่งร้านกาแฟแล้วสั่งวิปให้ พาไปเดินเที่ยว แล้วถ่ายรูปส่ง แล้วก็เริ่มคุยถูกคอ MC ก็อยากบอกเป็นนัยว่า เป็นเกย์ ก็หาทางส่งสัญญาณไปในรูปหมา ถ่ายติดหน้าอกตัวเอง ถ่ายติดข้อมือ MLก็รู้สึกชอบ แอบส่องว่ามีส่วนไหนของMCติดมาไหม อยากเห็นหน้า แต่ไม่กล้าขอรูป ไม่กล้าถามว่าใช่ไหม
รัชศกต้องทำใจอ่านเหมือนอ่านพวกนิยายสืบสวน/ผจญภัย ที่มีเรื่องรักมาแทรกนิดหน่อยให้ชื่นใจอะ ถ้าอ่านแบบนิยายรักมองหาแต่ความหวานเลยก็จะไม่สนุกเพราะมันไม่ได้เน้นเหมือนนิยายรัก
รัชศกเล่มแรกพระเอกโผล่ตอนไหนบอกที
Ky ถนนเยียนไต้เสีย ขอรีวิวหน่อย (จะจดหรือตัดออกจากลิสดี)
รัขศกมันเหมือนนิยายแนวจิ้นอ่ะมึง เพียงแต่คู่จิ้นมันเข้าวินสมหวัง ให้แฟนๆกรี้ดกันไป เพราะงั้นคนสายหวานจ๋า เน้นรักอาจจะไม่สอบ แต่กูสายจิ้นกูชอบแนวนี้มากกูอิน
กูไปอ่านคุณใหญ่ตามเพื่อนโม่งมา คุณใหญ่แม่งร้ายยยยยยย ฮือๆ กูอ่านไปเขินไป อยากอ่านตอนต่อไปแล้ว อยากรู้ว่าพ่อจอมจะง้อคุณใหญ่ยังไง หรือจะไม่ง้อวะ 5555555
คุณใหญ่ที่พวกมึงหวีดกันคือเรื่องอะไรอะ กูเห็นมาซักพักแล้ว ชักสนใจอยากไปลองอ่านมั่ง
กุชอบหอมกลิ่นมาก มันละมุนมาก
กูว่าพ่อจอมต้องง้อ มึงงงงงคุณใหญ่ออกตัวแรงขนาดนี้ พ่อจอมจะทนไหวเหรอวะ ขนาดตอนยังไม่รู้ความในใจยังหวั่นไหวจนต้องแอบไป masturbation กูพิมพ์แล้วเขิน 55555
กูชอบความละมุนของคุณใหญ่ แต่พอคุณใหญ่เกรี้ยวกราด กูชอบมากกว่าอีก 5555 คุณใหญ่ลงโทษกูแทนพ่อจอมก็ได้ กูยอม
Ky ตัวร้ายอย่าข้าฯ นี่มันน่าซื้อเก็บป่ะวะ กูหมายถึงว่าหลังจากพระเอกปั้มเวลกลับมาเป็นปีศาจ(หรือมาร?) เต็มตัวแล้ว เนื้อเรื่องมันยังสนุกน่าอ่านต่อมั้ย คือกูเห็นราคาต่อเล่มแล้วลมจะจับ แพงชิบหาย
กูชักอยากเปลี่ยนชื่อเรื่องเป็นเหม็นกลิ่นความรักแทนแล้วเหอะ นี่ขนาดยังไม่ได้ยอมรับว่าเป็นแฟนกันยังขนาดนี้ ตอนหลังๆนี่ต้องเหท็นความรักมากแน่ๆ
ถ้ากูซื้อรัชศกจากงานหนังสือจะราคาเท่าไหร่วะอย่างเล่ม1 ในเว็บกับชป.237ไม่รวมส่ง ชป.ร้านอื่น223ไม่รวมส่ง ถ้ากูไปซื้อซีเอ็ดน่าจะราคาเต็ม ตบะกูจะแตกแล้วขอเยียวยาซักเล่ม1-2 สวัสดี
ใกล้ฝากหิ้วขอแนะนำร้านหิ้วหน่อย กลัว
ถ้าหิ้วแล้วต้องเสียค่าหิ้วค่าส่งอีก เราว่าสั่งให้เวปมาส่งเลยน่าจะพอๆ กันนะ
Ky มีใครอ่านฉลามคลั่งรักบ้างวะ กุอยากมีเพื่อนหวีด สายนี้แหล่ะที่โดนใจ หึงโหดแบบไม่เหมือนชาวบ้านดี 555555555
เฟื่องนครสนุกมั้ยมึง กูไม่เคยอ่านงานของคุณร.เรือเลย ปกติอ่านแต่งานพี่สาวเขา แง5555
Ky มึงหนังสือที่จะออกมีเล่มไหนน่าซื้อบ้าง ที่กูเล็งมี ตัวร้ายอย่างข้าฯ QWTF สองเรื่องเองว่ะ กูว้อนมากกว่านี้ใครมีเเนะมะ
งานหนังสือมีแปลเรื่องไหนแนวถูกเด็กกินไหม เอาแบบที่เคยออกนานแล้วตั้งยังพอหาซื้อได้ก็ได้
กุรู้เรื่องเดียว ตรยข
>>950 คุณเพอร์ไงงงง ออร์ก้าอ่ะ คนที่แต่งแมวสลิด ,น้ำเต้าหู้คุณหวานน้อย เขาเป็นพี่น้องกัน ตอนแรกกูก็คิดว่าแค่นามสกุลเหมือนกันเฉยๆ เกลียดตัวเอง55555555555
กูกำลังคิดอยู่ว่าสอย ตีแผ่ชีวิตสายซึน หรือเฟื่องนคร ดี เดี๋ยวจะลองดูเฟื่องนครก่อนละกัน
ว่าแต่คนอะไรชื่อเป็นถนน...
ของกูสั้นๆพอกรุบกริบ
ท่านประธานนกบิน
เทวาภูผา
Top assistent
Family is lie
นอกนั้นขออ่านเรื่องย่อก่อน แต่ 4 เรื่องนี้คือกูอ่านแล้วโอเค คิดว่าต้องซื้อแน่
ถามหน่อยเพื่อนโม่งถ้ากุพรีตรยขแล้วไปรับที่งานสมมติวันที่กุกรอกว่าจะไปรับแต่ไปไม่ได้ คือไปอีกวันเเทนได้ปะวะไปคนละวันกับที่กรอกเวบงี้อ่ะ
กูตามไปอ่านเพื่อนรักได้โปรดฯ แล้วเหมือนกัน อ่านได้เพลินๆดีนะ แต่กูงงทำไมตอนบทล่าสุดนข.วงเล็บว่าจบ arc1 วะ คือยังไง น้องจะ evolve หนีเปลี่ยนโลกหรอ หรือว่าหมายถึงอิโซเลย์จะฆ่าล้างโลก กูงงไปหมดแล้ว
อ่อ กูตามไปอ่านภรรยาที่ดีไม่ได้มีแค่คุณธรรมที่มีคนพูดไว้ด้วย กูว่าเคะสาวมาก ยิ่งอ่านยิ่งเหมือนนิยายชายหญิงอ่ะ ส่วนอิพระเอกก็จู่ๆก็กลับมารักมาง้อซะงั้น ไม่อินอ่ะ
แปลว่าบทได้ ขึ้นภาคใหม่ ขึ้นบทใหม่
>>974 top assisitant แปะมือกับเพื่อนโม่ง เรากำเงินในมือรอซื้อแน่นมากเหมือนกัน อ้อ เทือนซือเล่มใหม่ด้วย
ลิสต์เราคล้ายๆ เพื่อนโม่งบนๆ
ตัวร้าย
Top assistant
เทียนซือ
ตัดสินคน
QWTFD
Counter attack
Family of lies
Magpie (เรื่องนี้สนุก แต่ดันแปลไม่ลื่นเลยไปลองตัวอย่างมาน้ำตาตก แต่ก็จะเปย์พระเอกแซ่บเกินทนไหว)
เจ้าชายทะเลทรายเล่ม 6
ถ.หมายเลข 10
วายไทย
Fall in you
แล้วก็นอร์มอลแล้ว
แค่นี้ก็จะเกินงบแล้ว
ky เทียนซือกูยังเข็นไม่จบภาคแรกเลย รู้สึกอยู่ๆก็รักกันซะงั้นเกินไป ความรวยพระเอกแม่งเบียวๆจะยังสนุกสมเหตุสมผลขึ้นมั๊ยวะไม่งั้นอีกตั้ง40เล่มจบกูจะเทก่อนแล้ว
เรื่องเพื่อนรักฯนี่กูอ่านแล้วงงมากว่าโซเลย์พระเอกหรือตัวร้ายกันแน่ 55555 แต่เรือมีมากเหลือเกิน กูโดดลงเรืออื่นรอไปก่อนละกัน
Magpie นี่ถ้าอยากอ่านอิ้งแบบเป็นเล่ม (ที่ไม่ใช่อีบุ้ค) นี่ไปสั่งทางคิโนะได้ป่ะ หรือว่าต้องสั่งออนไลน์เอาวะ ไม่เคยสั่งออนไลน์เลยอ่ะ
สกุณาอาถรรพ์ ไม่ชอบชื่อเลย ฟังเหมือนนิยายผี เคยเห็นที่คนแปลลักพาแปลชื่อ เสน่หาสาลิกา ฟังเพราะกว่า
เอ้า สรุปมีกูคนเดียวเหรอที่ชอบชื่อ สกุณาอาถรรพ์นี่ 555 ไปอ่านตัวอย่างก็ชอบด้วย เลยต้องลากเข้ามาในลิสต์โดยไม่ตั้งใจ
กูโอเคกะชื่อและสำนวนเลยอะ ชอบรูปปกด้วย แม้ปกคาร์จะเพี้ยนไปดูเป็นควีนจิกกล้องแตกก็ตาม 555
ตอนแรกชิงฮวาอยู่ในลิสต์ แต่ไปอ่านตัวอย่างมาละเฉยๆ เลยลังเล มีใครพอสปอยด์ได้บ้างมะ
>>993 เหมือนกัน เสียดายปกสวยๆ อ่าน ตย แล้วไม่นึกอยากอ่านต่อเลย ไม่ชอบนิสัยพระเอก เหมือนเด็กขี้แกล้ง ในจำนวนเรื่องที่อ่าน ตย มา เรื่องนี้ไม่โดนที่สุด อีกเรื่องคือ QWTD นี่ก็เหมือนจะแปลไม่ลื่น แต่กะจะซื้อเพราะโทนเรื่องน่าสนใจ
เรื่องที่แปลดีเกินคาดคือ เทวาภูผา ขนาดรู้สึกว่าดราม่าแรงยังอยากซื้ออะ
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.