จาก 238 นะ การที่คนแปลใช้สำนวนโดดไปมา จากเนื้อเรื่องจะเห็นได้ว่า มันกระโดดไปมาเพราะบรรยากาศของตอนนั้นๆด้วย คือไม่เครียด ทั้งที่เนื้อหาควรเครียด แต่บทตัวเอกที่เป็นตัวเดินเรื่องเป็นนักอ่านนิยายคนในโลกจริงที่ติดอยู่ในนิยาย ไม่ใช่โลกจริงในอดีตด้วยซ้ำ ลองคิดว่าถ้าเป็นเราอ่านนิยายแล้วทีบ่นมีแขวะ แม่ง ห่า เอี้ย โว้ยวะ นั่นแหละตัวเอกในเรื่องกำลังทำในใจ แต่แสดงออกเป็นเรื่องราวตามบทนิยายไง ตัวละครอื่นก็อยู่ในบริบทซีเรียสตามเรื่อง ส่วนคอมเมดี้ของตัวละครอื่นก็มีเยอะ จะว่าไปเรื่องตัวร้ายนี่เป็นโรแมนติกคอมเมดี้นะ ไม่ดราม่า แม้จะเป็นช่วงพระเอกสายดาร์กก็ตาม อย่างปรมาจารย์นั่นน่าจะดราม่ามากกว่าอีก เพราะถึงวิญญาณสลับร่าง แต่ก็เป็นสังคมเดียวกัน