>>618
คือหลังจากชนะสกุลเวินแล้ว สกุลจินจัดงานแข่งแนวๆฉลองที่ชนะ ให้แข่งโชว์ฝีมือกัน เพราะตอนนี้พวกสี่สกุลต้องการคนเพิ่ม เพราะตายไปเยอะตอนรบกับสกุลเวิน เลยต้องมาโชว์กันหน่อย
พี่เว่ยกับพี่จื่อเซวียนก็ยังเหม็นกันอยู่ จื่อเซวียนยิงธนูเข้าเป้า พี่เว่ยเลยบลัฟทับว่าข้าก็ทำได้แบบปิดตาด้วย ตอนแรกจะขอผ้าคาดพี่วั่งจีมาปิด แต่พี่ไม่ให้55 เลยเอาผ้ารัดข้อมือตัวเองปิดตา ที่นี้มีคนสกุลจินเลยยุต่อ ว่างั้นเก่งจริงก็ล่าราตรีแบบปิดตาด้วยดิ พี่เว่ยก็รับคำท้า (พี่เว่ยชนะแหล่ะ เพราะต่อให้ปิดตาก็ให้พี่ทำงานแทน)
ที่นี้ตอนที่แข่งกัน พี่เว่ยนั่งเป่าขลุ่ยต้นไม้ อยู่ๆก็มีคนเข้ามาใกล้ แต่พี่เว่ยไม่รู้สึกถึงความประสงค์ร้ายเลยไม่ได้ทำอะไร ที่นี้อี"คนนั้นๆ"ก็จับตัวพี่เว่ยกดกับต้นไม้ เอามือกดสองมือของพี่เว่ยไว้เหนือหัวแล้ว ก้มหัวลงจูบ แลกลิ้นกันนานจนพี่เว่ยจะหมดแรงแล้ว "คนนั้นๆ"ก็จากไป กว่าพี่เว่ยจะเอาที่คาดตาออกก็ไม่เห็นใครล่ะ ก็คิดว่า"คนนั้นๆ" น่าจะเป็นสาวที่แอบสนใจเรา ที่หักห้ามใจไม่ได้เลยเข้ามาลักจูบล่ะมั้ง
ที่นี้ลงจากต้นไม้ เดินๆไปก็เจอหลาน วั่งจีกำลังทำท่าทางโมโหอยู่ เอามือต่อยต้นไม้เปรี้ยงๆ พี่เว่ยเลยไปถามว่า เป็นอะไรหรือเปล่า
พี่วั่งจีหันมา แล้วทำหน้าตาโมโหมาก แล้วไล่ให้พี่เวยไปซะ พี่เว่ยก็บ่นๆว่า นี้แค่เพิ่งเดินเข้ามา ก็ออกปากไล่ข้าล่ะ แต่ก็ไม่ไปไหนนะ
อยู่ถามจนวั่งจีสงบอารมย์ได้ พอยิ่งเห็นว่าตอนนี้ริมฝีปากของเว่ยอิงแดงผิดปกติ ก็ตอบย่ำว่าตัวเองไม่เป็นไร แล้วก็เดินไป
(ไม่ต้องบอกนะว่า "คนนั้นๆ" คือใคร 5555 เพราะ ที่วั่งจีโมโห ก็คือโมโหตัวเอง ที่ทำไมถึงไม่อาจหักห้ามใจ แล้วไปฉวยโอกาสล่วงเกินพี่เว่ยเค้า)
ส่วนพี่เว่ยก็มาเซ็งว่า นี้ชั้นเสียจูบแรกให้ใครที่ไหนเนี้ย แต่ก็ทักวั่งจีที่กำลังเดินไปว่า
"หลานจ้าน นี้นายเค้าจูบใครมั้ย"
พี่วั่งจีอยู่ๆก็หยุดเดิน
"ถามทำไม"
"ไม่เคย? คิดไว้แล้วล่ะ ชั้นก็แค่ถาม อย่าโมโหเลยนะ"
"รู้ได้ยังไง ว่าไม่เคย"
"มันชัดจะตาย ใครจะกล้าจูบกับคนตายด้าน แล้วนายก็คงไม่จูบกับใครอยู่แล้ว น่าเศร้านะที่ชีวิตนี้ นายคงไม่มีโอกาสมอบจูบแรกกับใครน่ะ 555"
"แล้วตัวเจ้าเองล่ะ?"
"ชั้นเหรอ แน่นอนอยู่ว่า ช่ำ-ชอง-มาก"
พี่วั่งจีหน้าเขียวทันที แต่ไม่ทันพูดอะไร ก็มาเจอพี่เหยี่ยนหลีกับจือเซวียนเดินมาพอดี
(ไอ้ตอบที่ว่า "ช่ำ-ชอง-มาก" ก็พาลให้วั่งจีเค้าเข้าใจผิดแบบนั้นไปตลอดเลยนะ เพราะจริงๆทั้งชีวิตแรก นั้นเป็นจูบเดียวที่ เว่ย อู๋เซี่ยนมี...)