>>445 >>446 สปอยแบบท้าวความหน่อยๆ เพราะพี่เว่ยก็โมเม้นท์สงสัยในใจตัวเองมาก อธิบายตัวเองไม่ถูกงี้
คือหลังจากพวกพี่ลงจากกูซูมา ระหว่างมันจะมีโมเม้นท์มุ้งมิ้งระหว่างสองคนพอสมควร แบบพี่เว่ยนึกภาพตัวเองกับพี่วั่ง เปรียบเทียบกับพ่อแม่ตัวเองสมัยก่อนงี้ ที่ท่านพ่ออุ้มท่านแม่ขึ้นลาหรือม้านี่แหละ จากนั้นก็พาจูงเดินพร้อมเอาพี่เว่ยขึ้นขี่คอ พี่เว่ยก็อ้อนพี่วั่งให้อุ้มตัวเองขึ้นลา ให้เหมือนที่พ่อทำให้แม่ แล้วก็คิดไปขนาดที่ว่า ขาดก็แต่เจ้าตัวเล็กบนคอพ่อ (หมายถึงลูก) นางฟินของนางไปสักพัก ก็เป่าขลุ่ยออกมาเพลินๆ นางก็เอ๊ะ เพลงที่เคยเป่าบนเขาตอน Dafan เป็นเพลงที่พี่วั่งเคยร้องให้ฟังตอนอยู่ในถ้ำเต่าเสวียนอู่ใช่มั้ย นางก็ถามพี่วั่งเพราะแบบนี้หรือเปล่าถึงจำนางได้ เพลงชื่ออะไร
พี่วั่งก็แบบทำไมเพิ่งถาม นางก็ถามกลับแบบเพลงนี้ใครแต่ง พี่วั่งบอกแต่งเอง นางก็เลยบอกงี้ก็ไม่เคยเล่นให้คนอื่นฟังใช่มั้ย พอพี่วั่งตอบว่าใช่นางก็ทั้งเซอร์ไพรส์ ทั้งฟินจ้า เซอร์ไพรส์ที่พี่วั่งแต่งเพลง แต่ฟินที่พี่วั่งเคยเล่นให้นางฟังคนเดียว (ซึ่งนางยังไม่เข้าใจว่าตัวเองฟินทำไม)
พอเดินทางไปสักพัก เหมือนจะหิวหรืออะไรนี่แหละ ก็แอบดอดเข้าบ้านคนอื่นไป ทีนี้เจ้าของบ้านกลับมาตอนพี่วั่งกำลังจะวางตังค์พอดี พี่เว่ยก็คว้าพี่วั่งหลบมุม ไปกองกันอยู่บนกองฟางจ้า แล้วแบบดึงลงไปนอนแล้วตัวเองนอนทับอยู่บนนอนฟินๆไป เจ้าขอบ้านเข้ามา
ภรรยาก็บ่นสามีว่า เอ้อเกอเกอ ท่านควรจะสอนลูกบ้างไม่ให้ไปแกล้งคนอื่น เด็กคนนั้นร้องไห้แล้ว ไรงี้
สามีก็ตอบกลับว่า แต่เจ้าก็เห็นว่าเด็กคนนั้นต่อให้ร้องไห้ยังไง ก็ยังอยากกลับมาเล่นกับอาเปา (ลูกสองสามี) อยู่ดี
ระหว่างนี้พี่เว่ยก็ยั่วพี่วั่งกรอกหู หลานเอ้อเกอเกอ กระซิบรัวๆ ข้างหู (ภรรยาเจ้าของบ้านเรียกสามีเอ้อเกอเกอเหมือนกัน)
ทีนี้ภรรยาบ่นอีกว่า นั้นแหละ ก็ไม่ควรปล่อยให้ลูกควรไปแกล้งคนอื่นอยู่ดี
สามีเลยบอกว่า เจ้าไม่รู้อะไร ปกติเด็กผู้ชาย ชอบคนไหนก็จะคอยแกล้งแต่คนๆนั้น เพราะอยากเรียกร้องความสนใจจากที่ตัวเองชอบ
เท่านั้นแหละ พี่เว่ยที่แอบฟัง จากที่แกล้งพี่วั่งอยู่ดีๆ อยู่ก็ยิ้มค้างเลยจ้า เจ้าตัวก็เลยรู้เลยว่าปกติที่ตัวเองชอบแกล้งพี่วั่ง ก็เพราะชอบเค้านั่นแหละ