>>781 มือไวส่งเร็วไป และอิค่าส่งเกือบสองร้อยที่คิดมานะอย่าริดว่าจะมีหมงมีหมอนมาให้หนุน ฝรั่งมองว่าโคตรเปลืองภาระจะยิ่งหนักทางคนซื้อเพราะค่าส่งจะยิ่งแพงระยับ ก็ได้หนังสือประกบกระดาษลังแร็ปฟิลม์ยืด ห่อบับ(ที่บางราวพลาสติกถุงเสียชาติเกิดเป็นบับมาก ที่เล่านี่ไม่ได้บ่นแต่เราขำว่าเออออฟฟิเชียวก็ใช้ของรียูสเหมือนเราๆ ส่งให้ลูกค้าเนอะ) ยัดลงกล่องน้ำตลาดที่เหมือนจะบอบบางแต่เหนียวมาก อีกครั้งได้มาแบบไม่ห่ออะไรเลยเจอหนังสือซีลพลาสติกมาแค่นั้น นี่คือกลุ่มจีพี
ถ้าของป่ามาแบบเปลือยในเปลือย หนังสือไม่ซีลแม้พลาสติก แล้วแต่ว่าส่งจากไหน บางทีก็ซองกันกระแทกที่แด็นซ์กระหน่ำข้างใน หรือแบบประกอบร่างพอดีหนังสือดึงแถบแกะก็สลายร่าง ปิ๊งเจอหนังสือ หรือแบบซีลสูญญากาศทั้งแบบพลาสติกและแบบกระดาษกล่อง(ที่พอกีตามรุปหนังสือไร้ซึ่งกันกระแทก) ล่าสุดไม่รุ้โดนน้ำยาล้างจานหรือเจ้าหน้าที่ใช้อะไรทำความสะอาดปกหนังสือไม่รู้ เปิดมาเหนียวๆ ก็เอาทิชชู่เปียกเช็ดแม่งเกิดฟองเว้ย ยืนขำตั้งนาน ฟอกปกหน้าปกหลังกันมันเลย เหนียวจนน้ำตาไหล สรุปเราเจอมาแทบทุกรูปแบบ เฉยมากกับเรื่องพวกนี้ ถามว่าร้าวมั้ยเวลาเห็นหนังสือพังสันย่น ก็ร้าวแต่ทำใจเอามือลูบๆ ให้หายหรือมองเบลอไปก็จบ