กูเข้าใจว่าตามหลักสากล feel good ต้องเบาสมอง อารมณ์ดียิ้มปริ่มเกือบทั้งเรื่อง ถึงจะมีคอนฟลิกต์อยู่บ้างแต่ก็ไม่หนักหน่วง
ถ้ามีปมหนัก มีทริกเกอร์เคร่งเครียดปวดใจ แต่จบแฮปปี้มีความหวัง อ่านจบแล้วรู้สึกดี กูเรียก drama ที่แฮปปี้เอนดิ้ง ไม่ใช่ feel good
ถ้าตัวเอกเคยถูกกระทำ พิกลพิการร่างกายจิตใจ เป็นโรค PTSD อะไรแบบนั้น แล้วได้คนมาเยียวยาให้รู้สึก feel good กูเรียก hurt and comfort
เรื่องไหนที่ไม่ค่อยมีเหตุการณ์พลิกผันแบบไม่คาดฝันกับชีวิตของตัวละคร กูเรียก slice of life ดำเนินเรื่องตามกิจวัตร ถึงชีวิตประจำวันของตัวละครนั้นจะไม่ธรรมดาก็เถอะ ไม่จำเป็นต้องเป็นแนวที่น่าเบื่อถ้าคนแต่งสามารถสร้างคอนฟลิกต์ในชีวิตประจำวันได้มากพอ