Fanboi Channel

>>>/801/1995 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 1
>>>/801/2077 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 2
>>>/801/2130 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 3
>>>/801/2188 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 4
>>>/801/2317 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 5
>>>/801/2449 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 6
>>>/801/2622 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 7
>>>/801/2735 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 8
>>>/801/2859 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 9
>>>/801/2149 มุมตู้หนังสือของสาวฟุ LV 9.5
>>>/801/2958 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 10
>>>/801/3077 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 11
>>>/801/3180 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 12
>>>/801/3256 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 13
>>>/801/3355 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 14
>>>/801/3493 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 15
>>>/801/3598 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 16
>>>/801/3679 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 17
>>>/801/3814 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 18
>>>/801/3974 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 19
>>>/801/4092 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 20
>>>/801/4250 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 21
>>>/801/4508 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 22
>>>/801/4642 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 23
>>>/801/4765 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 24
>>>/801/4926 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 25
>>>/801/5091 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 26
>>>/801/5335 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 27
>>>/801/5593 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 28
>>>/801/5656 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 29
>>>/801/5732 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 30
>>>/801/5820 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 31
สาระ :
Omergaverse คืออะไร : >>>/801/1995/930
อธิบายที่มาเพิ่มเติมของ Omegaverse :>>>/801/3493/982-1000
หิ้งโม่ง ver. ล่าสุด(แก้แล้ว) : https://docs.google.com/spreadsheets/d/1MW_E5tE-YyAaxxvsyrXjHeziJR29LuWl2-y9RBwkp8s/htmlview
สนใจอยากทำหิ้งติดต่อ : https://twitter.com/mongnumbertwo
ปล.ถ้าถามอะไรบ่อยก็ๆส่องหิ้งก่อนบ้างเถอะ
ปล2. มู้หนังสือไม่ใช่มู้เมาท์ จะนินทาก็ทำให้ถูกมู้ด้วย
ปล3. หิ้งแจกได้แต่อย่าเปิดเผยมาก แหกอกทีพวกกูตายก่อนนะ

>>>/801/5820/999
วัฒนธรรมวายมันก็เริ่มมาจากฝั่งญี่ปุ่นอยู่แล้วน่ะนะ และเมื่อก่อนคนอ่านก็ไม่เยอะขนาดนี้ ตัวเลือกในการอ่านก็ไม่ได้มีมากขนาดนี้ด้วย มันไม่ค่อยจะมีอะไรให้อ่านด้วยซ้ำ กลายเป็นว่าค่ายไพเรทจะหยิบนิยายญี่ปุ่นเรื่องไหนมาแปลกูก็อ่านอันนั้นแหละ แต่จริงๆกูว่าฝั่งญี่ปุ่นนิยมอ่านมังงะมากกว่านิยายอีกนะ แล้วพวกที่มาอ่านนิยายเพราะนักวาดที่ชอบมาวาดประกอบให้ก็มีไม่น้อยเลยด้วย

กูยังคิดว่าคนอ่านญี่ปุ่นเท่าเดิมหรือลดลงไม่มากนะ แต่คนอ่านสายอื่นน่ะเพิ่มขึ้นเยอะมาก พอเทียบจากจำนวนคนที่เพิ่มขึ้นแล้ว สายญี่ปุ่นที่มีแต่เดิมก็เลยดูไม่แมสไปเลย แล้วยิ่งตอนนี้นิยายวายเกร่อไปหมดเป็นยุคเรเนซองส์ของวงการ ตัวเลือกมันเลยเยอะมากขนาดที่เดินร้านหนังสือแล้วยังเลือกไม่ถูก และในบรรดานิยายเหล่านั้น นิยายญี่ปุ่นมันเข้าถึงยากเกินไป แถมนิยายดีๆก็ยังหาไม่ได้อีก ในขณะที่ฝั่งจีนเป็นสายที่แข็งแกร่งตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ฝั่งญี่ปุ่นนี่ค่ายไพเรทเก่าๆก็ดันหายไปตามกาลเวลาซะงั้น แถมคนพวกเข้าวงการใหม่ๆก็เลือกนิยายไทยอ่านฟรีในเล้าในเด็กดีที่เข้าถึงง่ายๆกันอีก คนตามฝั่งญี่ปุ่นก็เลยมีแต่คนพวกคนเก่าๆซะมากนี่แหละ

กูขอเสริมเพิ่มจาก >>2 หน่อยเเล้วกัน เเต่เป็นเเค่ข้อสังเกตส่วนตัวนะ กูคิดว่าค่าลขส.ฝั่งญี่ปุ่นอาจแพงกว่าพังจีนรวมไต้หวันหรือเปล่าว่ะดูจากนิยายเเนวอื่นด้วยนะ รวมถึงการที่จะไปซื้อลขส.มาแปลดูจากเเนวอื่นๆเช่นกันคือสนพ.ต้องมีคอนเนชั่นกับสนพ.ฝั่งญี่ปุ่นด้วยถ้าไม่มีดูเหมือนฝั่งนั้นจะไม่ยอมปล่อยออกมาเท่าไหร่

ไม่รู้ส่ะกูรู้สึกว่าวายญี่ปุ่นเนื้อหาไม่ได้เท่าฝั่งจีน ฉากเยกันฟาดไปสามส่วนสี่ของเรื่องเสียดายเงินสัสๆ

กูอาจเป็นคนเดียวที่รู้สึกว่าพล็อตฝั่งจีนมันซ้ำๆ กันไปหมดเลย

BL ญี่ปุ่น ส่วนมากที่ก฿เห็นมันเป็นเรื่องสั้นประกอบภาพ ภาพที่ขายได้เป็นฉาก NC นิยายเลยไม่มีอะไรมาก กูไม่รู้ว่ามันมีนิยาย BL แบบที่เป็นนิยายเต็มๆด้วยไหม ถึงมีอาจจะไม่มีคนแปลมาขาย เพราะคนอ่านก็ซื้อเพราะรูป
วายจีน ได้เปรียบตรงมีหลายแหล่ง มีเป็นนิยายเต็มๆมีความยาว มีน้ำมีเนื้อได้มากกว่า เนื้อเรื่องมีความหลากหลาย กูอ่านเว็บสปอยด์นิยายจีนก็มีหลากหลายนะ กูคิดว่าที่มันซ้ำๆเพราะเป็นแนวที่กำลังนิยม และ สนพ ก็จะไปหาแนวที่คล้ายๆแบบนั้นมาตอบสนองตลาด จุดอ่อนคือ การไปเอาเว็บโนเวลมาพิมพ์ ยอดอ่านเยอะแต่บางทียังไม่ได้มาตรฐานเท่าไหร่

ไม่ วายจีนพวกดังๆที่พวกมึงตามๆแพงกว่ามาก แพงเหี้ยๆ แต่ญี่ปุ่นขั้นตอนยากกว่า จีนซื้อง่าย

กูว่านิยายวายวายญี่ปุ่นเรื่องดีๆมันก็มีว่ะ แต่ที่คนเอามามีแต่เรื่องเรทเพราะขายได้ง่ายกว่า เพราะสำหรับกูวายที่พล็อตตรงจริตสุดคือการ์ตูนวายญี่ปุ่น ซึ่งถ้าการ์ตูนมีเนื้อเรื่องดีๆได้ นิยายก็น่าจะมี

เคยได้ยินว่าวายญี่ซื้อยากว่ะ ค่ายเล็กๆนี่ต่อให้มีตังก็ซื้อไม่ได้ ต้องซื้อผ่านagentเท่านั้นอ่ะ

>>5 +1 วะ

เมื่อก่อนกูอ่านแต่วายญี่ปุ่น มาสองสามปีหลังที่เริ่มอ่านวายจีน เพราะมันเริ่มมาเยอะ และฝั่งญี่ปุ่นเริ่มหายไป รู้สึกว่าพล็อตมันซ้ำๆๆๆกันไปหมดจริงๆ เรื่องฉากเยกูว่าพอๆกันอะทั้งจีนทั้งญี่ปุ่น แต่ว่ามันก็แล้วแต่เนื้อเรื่องด้วยวะ เรื่องที่ไม่ได้เน้นเยก็เยอะ แต่ไม่ได้อ่านกันเพราะ ค่ายเถื่อนที่แปลฝั่งญี่ปุ่นใหม่ๆกูเห็นเลือกมาแต่ละเรื่องเน้นเย เน้นปกกามๆมาหลอกขายแต่เนื้อเรื่องกลวงสัสๆๆๆ

พึ่งเห็นความเห็นมู้ที่แล้ว กูคนนึงอ่ะที่ไม่ซื้อพวกไพเรท ทำนาบนหลังคนเอาของเขามาใช้ ขายหากำไรสูงเสียดฟ้า ราคาขึ้นเอาๆแต่เงินไม่ถึงคนเขียนสักบาท กูว่าพวกนี้น่าด่าน่าแบนกว่าพวกคนเขียนที่ลอกนิยายอีก คนลอกนิยายคือปรับแต่งใส่นู่นนี่แต่ไพเรทเอามาขายทั้งดุ้น

>>6 ไม่เข้าใจว่า BL ญี่ปุ่นมันไม่เป็นนิยายเต็มๆตรงไหน กูไม่เรียกนิยายความยาว 2-300 หน้าว่าเรื่องสั้นนะ

อีกอย่างนิยายญี่ปุ่นนี่เขียนตามทฤษฎีการเขียนนิยายเป๊ะๆเลย บางทีมันเลยน่าเบื่อเพราะเดาทางง่าย อ่านไปซัก 1/4 ของเรื่องมันต้องเป็นแบบนี้ อ่านไป 3/4 มันต้องเฉลยละ ไรงี้555 แต่มันถูกจริตกูตรงที่อย่างน้อยก็มั่นใจได้ว่าบ.ก.ดูแลพล็อตดี เนื้อเรื่องไม่เข้ารกเข้าพงเหมือนนิยายจีนหลายเรื่องที่เขียนๆไปแล้วเหมือนจบไม่ลง ปมเฉลยไม่หมดอ่ะ(ไม่ใช่แค่ BL ด้วย)

ถ้าพูดถึงเนื้อเรื่อง BL ญี่ปุ่นสมัยก่อนฉากเยอะจริง อันนี้กูก็ไม่ชอบ แต่เรื่องใหม่ๆช่วงไม่เกินห้าหกปีมานี้ก็มีเรื่องที่เนื้อหาดีๆสนุกๆเยอะอยู่(กูอ่านญี่ปุ่น) แต่ตลาด BL ญี่ปุ่นในไทยอาจไม่กว้างพอ นิยายที่เอามาแปลมันเลยไม่หลากหลาย

>>12 ตลาดไทยมันยังไม่มีอะมึง ไพเรทจะแปลนิยายขายฉากให้ดียังยาก กูไม่หวังว่าพวกนั้นจะเอานิยายยาวๆมาแปลขาย หวังว่าจะมี สนพ กล้า LC นิยาย BL ดีๆ ของญี่ปุ่นมาแปลขายบ้าง

>>13 นิยายยาวๆคือยังไงอ่ะ นิยายญี่ปุ่นเล่มนึงมันก็ความยาวพอๆกันหมดนะ ยกเว้นบางเรื่องขายดีเลยเข็นออกมาเป็นซีรี่ส์ แต่ส่วนใหญ่ก็เป็นซีรี่ส์ที่จบในเล่มอยู่ดี ไม่ต้องอ่านทุกเล่มยังรู้เรื่องหมด

กูสายญี่ปุ่นมานาน อ่านมังกะมาแต่เด็ก พอเริ่มมาอ่านจิ้นอ่านวาย ก็เริ่มจากอ่านมังกะวายก่อน พอเบื่อมังกะก็หันมาอ่านนิยาย ซึ่งนิยายวายญี่ปุ่นมันไม่ค่อยมีแปลไทย (กูอ่านญี่ปุ่นไม่ได้) เวลาอ่านนิยายญี่ปุ่นแปลอิงแล้วกูอ่านไม่รู้เรื่อง พอๆกับอ่านนิยายจีนแปลอิง สกิลอังกฤษกูจะกากทันที กูเลยหันไปอ่านนิยาย mm แทน เพราะถ้าอ่านนิยายภาษาอังกฤษไปเลย กูอ่านได้(กูก็งงตัวเอง) ซึ่งกูก็ว่ามันมีหลากหลายแนว มีให้อ่านได้หลายวัย (วัยตัวละคร) ซึ่งก็เพราะกูเข้าถึงได้มากกว่าภาษาอื่นด้วย
พอชินกะเซตติ้งและวัฒนธรรมในนิยายตต. กูเลยไม่ค่อยชินเวลาอ่านนิยายญี่ปุ่นแปลไทย ยิ่งแนวแบบที่เคะเมะชัดเจนพิมพ์นิยม หรือไทป์คาแรกเตอร์สไตล์มังกะเกินไป ทั้งที่ตอนเป็นแบบมังกะกูอ่านได้ แต่พอเปนนิยายกูอ่านไม่ได้ซะงั้น เจอตัวละครที่ไทป์เป็นแนวมังกะแล้วมันยังไงไม่รู้ ใจมันจะคิดไปว่าอ่านเป็นมังกะคงสนุกกว่า กูไม่ชอบอ่านไลท์โนเวลเท่าไร

ถ้ามีสนพ.แปลไทย เอาญี่ปุ่นมาแปลเยอะๆแบบจีนก็ดี (อ้อ ค่ายเถื่อนกูไม่ได้ตามงาน) จะได้มีตัวเลือกหลากหลายให้กู ไม่รู้ว่าเดี๋ยวนี้นิยายวายญี่ปุ่นไปถึงไหนอะไรยังไง เทรนเป็นยังไง ใครอ่านเยอะเล่าให้ฟังหน่อย มีแนวตัวละครผู้ใหญ่ๆไหม แบบคาแรกเตอร์ไม่วัยรุ่นไม่การ์ตูนเกินไปไรงี้

>>13 ถ้าพวกมึงรู้เรื่องดีๆพล้อตดีๆก็เอาไปเสนอสนพสิ้ จะยากอะไร

ไม่รุ้วะ กูชอบแปลจีนเพราะพล้อตมันมีหลายแบบแนวระบบเกิดใหม่เยอะไปจนกูรำคาณแต่พอเปิดใจอ่านเนื้อเรื่องแต่ละเรื่องแม่งมีเอกลักษณ์ต่างกันตั้งแต่กุอ่านมาก็ไม่เคยเจอพล้อตซ้ำกันเลย (กุอ่านจีนได้) theme อ่ะคล้ายกันแต่เนื้อเรื่อง องค์ประกอบหลายอย่าง ตอนจบเดายาก กูว่าบางคนมีอคติมากกว่าละมั้งพวกมึงถึงไม่เคยได้อ่านเรื่องดีๆ

>>16 >>17 เอ่อ กูอ่านทั้งจีนทั้งญี่ปุ่น มันก็มีทั้งเรื่องที่สนุกและไม่สนุกเหมือนกันทั้งสองชาตินั่นแหละ มึงอคติวายญี่ปุ่นเกินไปรึเปล่าเลยไม่เจอเรื่องดีๆ

กูเห็นวายญี่ปุ่นเรื่องไหนพล็อตดีก็บอกสนพ.หมดนะ แต่สนพ.ไม่ซื้อแอลซีมากูก็ไม่รู้จะทำไงว่ะ

ที่บอกกันว่านิยายญี่ปุ่นเน้นฉากเย มีแต่กามๆ เพราะค่ายเถื่อนมันเอามาแปลแต่แนวนี้ไง นิยายวายญี่ปุ่นจริงๆแล้วมีหลากหลายมากกก มีทุกแนวที่มึงต้องการอ่ะ แบบไม่เน้นเยก็เยอะแยะ แต่มันไม่มีใครเอามาแปลเพราะแนวเยมันน่าจะขายง่ายกว่า

กูอ่านนิยายญปไม่รอดจริงๆว่ะ ไม่ว่าจะชญ ชช อ่านรอดแค่แนวสืบๆ

วันเดอวายออกพยัคฆ์จำแลงเล่มใหม่ไปยังวะ กูห่างหายไปนาน มีนิยายอี้เหรินเป่ยเล่มใหม่ๆออกมั่งป่ะ

ky เพื่อนโม่งถ้ากูจะอ่านเรเวนซองก่อนวูฟซองได้ไหม แบบข้ามเล่มแรกไปอ่านเล่มสองเลย

>>22 ไม่ได้ งงแน่นอน

>>22 ไม่ด้ายยยยย

>>22 อย่าทำแบบนั้น อ่านวูลฟ์ก่อนไม่งั้นสปอยล์เละเลย ไม่ผูกพันกับตัวละครด้วย

>>23 >>24 >>25 ขอบคุณเพื่อนโม่ง กูยังไม่กดละกันเพราะกูอ่านของคนเขียนคนนี้ไม่รอดเลย 555
ไปส่องแปลจีนใน NU มาหลายเรื่องน่าสนใจมากแต่ยังไม่จบซักเรื่องไปกดตามไว้ก่อนค่อยอ่านทีหลัง ไม่รู้ปีไหนจะได้อ่านเนี่ย บางเรื่องตอนเยอะมาก พวกเรื่องที่พอตามอ่านได้ก็พวกเป็น arc ยังพอไหวไม่ค้างมาก

กูอ่านนิยายญี่ปุ่น แต่ไม่อ่านแนวเยเลย แต่กูชอบแนว Slice of life ไม่ก็ดราม่าซึ้งๆ แล้วเวลาพูดถึง BL ญี่ปุ่นกูก็จะนึกถึงแต่แนวพวกนี้
แต่พอเห็นพวกมึงคุยกันเรื่องนิยายญี่ปุ่นมีแต่แนวเยๆ กูเลยแบบ เฮ้ยไม่ใช่แล้วมึง มันไม่ใช่55555 ต้องโทษค่ายไพเรทที่ขยันออกงานพวกนี้มาใช่มั้ย ภาพลักษณ์นิยายญี่ปุ่นกูเลยมีแต่เรื่องพลอตกลวงๆมีแต่น้ำไม่มีเนื้อเนี่ย

>>27 ป่ะ ไปอ่านของอ.นางิระ ยู มึงน่าจะชอบ เพราะกูก็ชอบ

>>28 กูก็แฟนงานอาจารย์นางิระเหมือนกันมึง 5555555555555

>>22 กูขยายความนิด เอาจริงๆ ถ้าอ่านรีวิว+สปอย รู้เนื้อเรื่องเล่มแรกพอควร รู้เซตติ้งโลกแล้ว ไม่ได้อยากอ่านเอาฟีลลิ่งอะไรของคู่เล่มแรกหรือดื่มด่ำเหตุการณ์ในเล่มแรก มึงอ่านเล่มสองเลยก็ได้นะกูว่า
เล่มสองเรื่องนี้ มันไม่ใช่เนื้อเรื่องที่ต่อเนื่องกันแบบมีปมค้างคาจากเล่มแรกอะไรขนาดนั้น ไม่ได้อารมณ์ค้างจากเล่มแรก
เปลี่ยนคู่ก็จริง แต่ก็ไม่ได้แสตนอะโลนไปเลย แบบไม่ต้องอ่านคู่แรกเลยแบบซีรีส์อื่นบางเรื่องที่แค่ตัวละครเป็นเพื่อนกันรู้จักกัน มีบทเดินผ่านจากเล่มแรก
มันกึ่งๆตรงกลาง เพราะงั้นถ้าอยากอ่านเล่มสองเลยก็อ่านได้นะ กูว่า

>>30 เรื่องราวคาบเกี่ยวต่อเนื่องกันมากนะ เหตุการณ์ในเล่มแรกส่งผลโดยตรงถึงเล่มนี้ เกือบ 30% แรกของเล่มนี้เกิดขึ้นในเล่มแรก แต่เป็นมุมมองของตัวละครอีกคน ขนาดกูอ่านเล่มแรกแล้วแท้ๆยังตามไม่ทันบางจุด ต้องไปหาเปิดดูในเล่ม 1

>>30 กูว่าอ่านได้นะ ช่วงเริ่มเรื่องค่อนข้างจะเท้าความกลับไปเหตุการณ์เล่มวูฟซองเยอะอยู่ ว่าจะไปไหน ไปทำอะไร ไปทำไม แต่มาเล่าในมุมของกอร์โด้แทน+ย้อนอดีต ซึ่งอดีตเยอะมากๆจนเมิงแทบจะไม่สนใจตัวเอกเล่มก่อนแล้ว(ส่วนตัวกูจิ้นโทมัสxกอร์โด้จนลืมพระเอกเล่มแรกไปแล้ว /ผิด)

ช่วงที่ไม่รู้ก็เหมือนเล่มวูฟซองอ่ะ เล่มแรกเราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้นในมุมมองของกอร์โด้เหมือนกัน
ฉะนั้นกูว่าเมิงอ่านเล่มนี้ได้ แต่ต้องบอกตัวเองว่าเมิงจะไม่รู้เรื่องมุมของอ็อกซ์ เพราะอ็อกซ์ไม่ใช่ตัวเอก

>>31 มันไม่ cliffhang อะไรขนาดนั้นไงกูว่า ถ้าจะอ่านเอาแค่มุมมองของตัวละครเล่มสองก็อ่านได้ แบบไม่แคร์ตัวละครเล่มแรกอะ แล้วถ้ารู้เหตุการณ์หลักเล่มแรกหมดแล้ว(แบบอ่านสปอยมาแล้วเยอะ) ไม่ได้จะเก็บรายละเอียดทุกแง่มุม ก็อ่านได้เหมือนกัน
ที่กุว่ามันกึ่งๆ เพราะมันไม่ใช่แบบเล่มสองของนิยายที่ยาวๆๆๆแล้วตัดแบ่งเล่มเพราะชักจะหนา แต่ก็ไม่ใช่นิยายจบในเล่มที่แค่เปลี่ยนไปโฟกัสหมุนรอบตัวละครรอง

ky มีใครรีวิวหรือสปอย เรื่องthe other side รึยังจะตามไปอ่านประกอบการตัดสินใจ หน้าปกมันดูเหมือนนิยายช-ญไปหน่อย

>>34 +1 มาขอเกาะด้วยคน ติดใจปกเหมือนเลย

*เหมือนกัน ขอโทษพิมตก

>>34 สั้นๆก่อน แนวแฟนตาซี นายเอกสาวมาก

>>34 เคยมีแล้วมั้ง คนเขียนเดียวกับ lost destiny
แฟนตาซี จีนผสมตต อยากใส่อะไรก็ใส่ เมิงอาจจะขัดใจนิดหน่อย ต้องหลับตาข้างนึงตอนอ่านแล้วจะสนุก พล็อตเรื่องมีอะไรๆพอสมควรเลย
รวมๆกูชอบนะ ลำเอียงด้วยกูชอบเขามาตั้งแต่ lost destiny แล้ว ปกเล่ม1แม่งเหมือนอังกฤษ(เฮตาเลีย)ผสมกับเจ้าชายน้อย
แนะนำให้อ่านตยเองว่ะ เทสแต่ละคนไม่เหมือนกัน จะได้ไม่ต้องมาบ่นเสียดายตังทีหลัง

>>34 กูอ่านไปบ้างแล้ว บุคลิกนายเอกมันการ์ตู๊นการ์ตูนว่ะ แบบนางเอกใสๆที่เป็นผช เอาจริงไม่ใช่แค่นายเอกอะ คาแร็กเตอร์ สถานการณ์มันจะออกแนวคอมมิคๆ สำหรับกูคือพออ่านได้ แต่ด้วยความเวอร์ในบางจุด (เวอร์ในทีนี้ไม่เกี่ยวกับความแฟนตาซีในเรื่อง) เลยอ่านแค่ในเน็ตดีกว่า เอาจริงนี่เล็งจะซื้อเลยลองมาอ่านดู แต่อาจจะเพราะเคยมีคนรีวิวไว้ว่าดีมาก กูเลยตั้งความหวังไว้มากด้วยมั้ง ไม่เชื่อที่กูพูดลองอ่านดูก็ได้ พวกมึงอาจจะชอบ สไตล์ใครสไตล์มัน

>>34 กูคิดว่ากูเคยรีวิวลงในนี้ไปแล้วซะอีก (แล้วกูไปรีวิวลงที่ไหนวะ XD)
กูจำเนื้อเรื่องไม่ค่อยได้ละล่ะแต่กูจำได้ว่าสนุกดีนะ แนวจีนโบราณผสมแฟนตาซี นายเอกค่อนข้างใสแต่ก็ไม่ได้รู้สึกว่าสาวแตกอะไรขนาดนั้นนะ อ่านได้เรื่อยๆอ่ะ น่ารักดี ส่วนตัวกูชอบและจะเก็บเล่มนะ แต่มึงลองไปอ่านในดด.ดูก่อนก็ได้ เพื่อนบางคนกูก็บอกว่าสนุกดีแต่ไม่ถึงขั้นจะเก็บเล่มอ่ะ

มู้ที่แล้วมีคนพูดถึงซีรีส์ cold ของโคโนฮาระ จะบอกว่าค่ายไพเรทที่เขาเคยแปลเล่ม 1-2 เคยอัปไฟล์แจกต้นฉบับแปลไทยเล่ม 3 ทั้งเล่มให้อ่านเลยนะ เพราะเขาบอกรู้สึกผิดที่เจ็ดปีแล้วก็ยังไม่ได้ออกเล่มให้สักที เพราะมีปัญหาเรื่องคนตรวจอักษรขั้นสุดท้าย อยากได้คนเดิมอะไรนี่แหละ (จำรายละเอียดไม่ค่อยได้ละ) เลยแจกให้อ่านไม่ต้องลงแดงรอเล่มที่ไม่รู้จะได้พิมพ์เมื่อไหร่ ส่วนตอนพิเศษหลังจากเล่ม 3 ก็มีคนแปลอยู่ในบอร์ดเก่าของฝู(ถ้าจำไม่ผิด) สมัยนี่สมัครสมาชิกโหด ๆ น่ะ

>>41 กูไม่มีอ่ะมึง ถ้ามึงยังมีไฟล์ต้นฉบับ กูขอรบกวนอัพให้หน่อยสิ

>>41 กูเองที่มาเปิดเรื่อง cold series ถ้ามึงอัพไฟล์ให้กูจะขอบคุณมาก /กราบแนบร่องนม

>>41 มารู้ทีหลัง ไม่ได้ตามงานสนพ.นีมาพักนึง เค้าแจกแบบเงียบๆ คนที่ซื้อที่ร้านไม่รู้เรื่องก็เยอะ ตอนนั่นเซ็งมากหาฉบับengมาอ่าน แต่อรรถรสต่างกัน

มึง เรื่องที่นายเอกย้อนเวลาไปอยู่ในยุคสามก๊กนี่มีสนพ.ไหน LC ไปยังอะ

>>45 มีแล้วนะแต่กูจำสนพ.ไม่ได้(ไม่ได้หมายถึงไซคีนะ) หรือเค้ายังไม่ประกาศกูไม่แน่ใจ

>>42 จะดีเหรอ มาขอกันแบบนี้

บิ๊กแบดวูฟมี m/m romance ขายบ้างมั้ยอ่ะเพื่อนโม่ง อยากเดินดู

>>45 อันไหนอ่ะ ลิโป้เหรอ ลิโป้เหมือนจะมีคนแอลซีแล้ว

>>48 อยากรู้เหมือนกัน แต่กูว่าคงไม่ค่อยมีนะ อย่างเก่งก็ ya lgbt
ไว้ถ้ามึงไปเป็นไงมาเล่าหน่อยละกัน อยากไปเดินเล่นแต่แอบไกล

>>50 มีแต่ ya MM จ๋าเลยแทบไม่เห็นน้อยมาก

ขนาดโรแมนซ์ชายหญิงยังมีน้อยมาก ไม่ต้องพูดถึง M/M

>>52 ฮือออ กูไม่เคยไปงานเลย เห็นชื่อแล้วสนใจ สรุปมันเน้นหนังสือตปท.แนวไหนวะ T^T

>>48 กูไปมายังไม่เคยเห็นมีเลยแฮะ

>>53 พวกหนังสือเด็ก หนังสือหนัง อะไรแมสๆ

friendfriendfriend กรี้ดด
แวะมาหวีด
กูแม่งจิ้นเอเบลกอร์โด้ด้วย คนบาปจริงๆ

>>56 กูก็ชิปกอร์โด้ทั่วไปหมดเลย

Es company เป็นไงมั่งวะ สนุกไหม ดราม่าไหม มี nc ไหม แฮปปี้แบบอยู่ด้วยกันไหม ขอบคุณล่วงหน้า

>>58 https://docs.google.com/spreadsheets/d/1MW_E5tE-YyAaxxvsyrXjHeziJR29LuWl2-y9RBwkp8s/htmlview
เข้าไปแล้วพิมพ์ว่า Es company

ปกที่วดวโพสท์เรื่อง the 3 crowns ใช่มะ
บางทีก็สงสัยว่าทำไมหลายๆสนพไม่ลงชื่อเรื่องไปเลย สปอยมาให้กูต้องไปตามหาทุกที

บ็อกเซตเรื่องใหม่ของไพรด์เปิดให้จองแล้วนะ ไทม์มิ่งของแมรี่คาล์มส์ บ็อกสวยดี ราคาพอไหว (จำไม่ผิดน่าจะพอๆกะฮิม สองเล่มเหมือนกัน แต่กูว่าบ็อกนี้สวยกว่าฮิม อาร์ทเยอะกว่า)
กูยังไม่เคยอ่านของนักเขียนคนนี้เลย รู้แต่ว่าคลาสสิกในวงการ แต่กูอ่านรีวิวมาเยอะ 555 หลายรีวิวบอกว่าตัวละครของนักเขียนแพทเทิร์นเดียวกันหมดแทบทุกเรื่อง สไตล์เคะเมะพิมพ์นิยม เคะแสนดีเป็นที่รักของทุกคน เมะมาดแมนรักเมียหวงเมีย จริงไหมวะ แต่กูยังไม่เคยอ่านสักเรื่อง เพราะงั้นน่าจะโดน

>>61 กูไปอ่านตัวอย่างมา กูว่าเรื่องแปลแข็งๆ

>>61 เพิ่มเติมคือฮอต นายเอกเกือบๆเพอร์เฟ็คต์ พระเอกลุคหล่อล่ำแมนๆ บางเรื่องก็สลับ แต่เรื่องนี้โพสิชั่นชัดเจนแหละ

>>61 ตามไปอ่านตัวอย่างมาละ น่าสนใจดี ราคาโอเคด้วย กูตำไปละเรียบร้อย

>>61 ไปอ่านมาแระ สนุกดีว่ะ พระเอกซึน แนวกู สงสัยตังปลิว

>>48 กูเคยเสนอไปตั้งแต่ครั้งก่อน เขาบอกว่าขอบคุณที่เสนอแนะจะลองพิจารณาดูรึไงนี่ (แต่ไม่ได้ไปกระตุ้นซ้ำว่ะ พวกมึงลองทักๆไปกระตุ้นดูก็ได้ ถ้าเขาเห็นมีกลุ่มลูกค้าแนวนี้เยอะ อาจจะหามาขายในคราวต่อๆไป ส่วนของคราวนี้กูไม่แน่ใจว่ะ อาจจะไม่)

>>61 ใครที่เคยอ่านเรื่องนีั มารีวิวให้กูที ว่าเรื่องเป็นไงดีไหมน่าตำเปล่า ช่วงนี้กูแกลบม๊ากกก ต้องเลือกเรื่องซื้อละเดี๋ยวไม่พอยาไส้ไปถึงในงานหนังสือ

Ky มึงกุไปอ่านTSMเเล้วววโคตรจิ้นเลย เเต่อยากรู้ว่าน้องถังข้าวนี้มีความลับอะไรซ่อนอยู่ไหมว่ะ กุหวังว่าน้องจะมีอะไรนอกจากความซวยนะ

>>66 กูไปส่องดูในเว็บไซต์ของมาเลเซียละ ส่วนใหญ่เจอแต่นิยายตะวันตกดังๆ นิทานเด็ก กับพวกหนังสือความรู้ ลองใช้ keyword หลายๆดูแล้วแต่ไม่เจอ คิดว่าคงไม่มีแนวนี้อ่ะ คงไม่ได้ไปดูแล้ว ;__;

big bad wolf ไม่ค่อยมีm/m romance นะ ถ้าจะหาแต่แนวนี้อย่างเดียว ไม่แนะนำให้ไปเลย ไปรอบที่แล้ว กุยังเจอแค่เล่มเดียวจากทั้งงานเลย แต่ถ้าไปหาหนังสือแนวอื่น เช่น นิทานเด็กที่สวยๆ หรือเป็นหนังสือ lifestyle ความรู้ นิยายแฟนตาซีทั่วไป ก็ไปหาได้ คุ้มจริงเด้อ
แนะนำเพิ่มซักนิด ถ้าจะไปจริงๆ ต้องเดินดูดีๆนะ เพราะบางเรื่อง ซีรี่ย์เดียวกันแท้ๆ แต่เล่ม1เล่ม2อยู่คนละมุมเลยซะงั้น

รีวิวหลังวันที่พระจันทร์แตกสลายในfictionlog

นายเอกเป็นเด็กเก่ง ท๊อปห้อง บ้านรวย แต่นางดันกลายเป็นทาร์เก็ตของเด็กเกเร โดนบูลลี่สารพัด ทำร้ายร่างกาย โดนล้อ โดนแกล้งให้อายต่างๆ ที่บ้านก็ไม่อบอุ่น พ่อโคตรบ้าความเพอร์เฟ็ค บังคับให้นายเอกเรียนพิเศษเพื่อเป็นหมอ เกรดต้องสวยจะได้อวดใครต่อใครว่าลูกฉันเริ่ด แต่อ้างว่าทำเพื่อลูก (กูเกลียดพ่อมันมาก อิเห้) ทีนี้นายเอกก็มาเจอพระเอกที่เป็นคนอบอุ่น ชีวิตค่อยๆ ดีขึ้นหลังคบกัน แต่แอบคบนะ จนกระทั่งความแตก

คือเรื่องนี้แม่งหน่วงมาก อ่านแล้วเหนื่อยตามนายเอก มันตรงชีวิตกูด้วยส่วนนึงกูเลยอิน T T นายเอกเรื่องนี้เป็นนักเขียนด้วย เขียนนิยายวายแต่ต้องหลบๆ ซ่อนๆ เขียน บอกใครว่าเป็นเกย์ก็ไม่ได้ เรื่องนิยายพอพ่อรู้พ่อก็ด่าไร้สาระ ที่โรงเรียนก็โดนเอาเนื้อหาในนิยายไปล้อ ตัวร้าย (พ่อกับอิเด็กอันธพาล) เห้มากจริงๆ กูกลัวนายเอกคิดสั้นมากตอนนี้

>>70 อ้าว เห็นหน้าปกแล้วนึกว่าแนวแฟนตาซีมาตลอดเลยข้ามไป 555

>>71 มันแนวดราม่าครอบครัว ชีวิต สังคมเลยอ่ะมึง กำพระแน่นมากตอนนี้ 555555555

มีใครเคยอ่านเรื่องใหม่ของโรส เรื่อง serf บ้าง สนุกมั้ยอะ เทียบกับ ps.i spook you แล้วพอๆกันมั้ย ชอบแนวนี้แต่ยังลังเลว่าจะเปย์ดีมั้ย เข้าไปอ่านตย.ได้ครึ่งหน้าแล้วรู้สึกสำนวนแปลไม่ค่อยลื่น ใช้สรรพนาม “เขา” เยอะมากเวลาบรรยาย แทบจะแทรกไปทุกประโยค

>>73 ฝรั่งเสิ่นเจิ้นใช่ไหม ถ้าเสิ่นเจิ้นกูผ่านอะ

>>74 จีนไต้หวันนะ ถ้าจำไม่ผิด

>>75 เสิ่นเจิ้นกูหมายถึง คนจีน/ไต้หวัน/ไทย เขียนเซตติ้งฝรั่ง เพราะอ่านยังไงก็อารมณ์จีนๆ/ไทยๆอยู่ดี

>>69 เล่มเดียวนี่เรื่องอะไรเนี่ย อุตส่าหาเจอ 5555

กูไม่ค่อยเก็ทคำว่าเสิ่นเจิ้น อย่างบารามอสกับเซวีน่านี่มึงนับไหม
มันก็คือใช้ชื่อต่างชาติแนวแฟนตาซีป่ะ มึงถือเป็นเสิ่นเจิ่นเลยมะ

>>78 กูคิดว่าไม่นับ เพราะเซตติ้งเป็นแฟนตาซี

แล้วแฟนฟิคหนังฝรั่งที่ไม่ใช่ฝรั่งแต่งเป็นเสิ่นเจิ้นมั้ย

>>80 ต้องพยายามใช้สำนวนเหมือนนิยายแปลด้วยมั้ง

คุยเรื่องตอนขอ...ฝ่ายรับหน่อยดิ พวกมึงชอบกับไม่ชอบคำไหนที่รุกพูดบ้าง กูตันไอเดียแล้ว ใช้คำซ้ำๆมาหลายเรื่องละ 5555 กูเองชอบ "ขอนะครับ" หรือแนวๆ "ผมจะทำให้คุณรู้สึกดี" แต่จะไม่ชอบแนว "ทนเจ็บเพื่อผมได้ไหม" ว่ะ

คนไทยแต่งนิยายจีนก็เรียกเสิ่นเจิ้น
>>81 กูไม่ชอบสักอย่างว่ะ

>>81 ไม่ชอบที่มึงยกตัวอย่างมาซักอัน
ถ้าเอาที่กูพอรับได้ก็ประมาณว่า ขอกอดได้ไหม หรือ ขอทำมากกว่าจูบได้ไหม อะ

>>81 เคยเจอแต่ในระบบความตายฯ arc นึงที่พระเอกบอกชางเคอประมาณว่า ‘มอบครั้งแรกของนายให้ฉันซะ’ โอ๊ยกูขำความด้านได้อายอดของพระเอกนานมาก พูดไปได้ไงไอ้บ้า555555555 เอาตามความจริงไม่ต้องขอก็ได้ป่ะ ปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ พอถึงจุดๆนั้นก็ไม่ต้องขออะไรแล้ว

>>84 +1 ไม่ต้องขอดีกว่าว่ะ มันแปลกๆ อะไม่รู้ดิ เห็นละมันตลกๆ ไงบอกไม่ถูก ถ้าพอรับได้ก็คงแบบ ทำกันนะ งี้มั้ง

>>82 >>83 >>84 >>85 อ้าว จริงดิ กูคิดว่าถ้าไม่ขอแม่งดูเสียมารยาทไงชอบกล แบบลูกเขามีพ่อมีแม่อะ 555555

>>86 ถ้าอารมณ์มันพาไปจนอยากจะได้เสียกันก็ไม่ต้องขอแล้วมั้ง เพราะรู้ๆกันว่ากำลังจะทำ นอกจากอีกคนยังไม่พร้อมถึงจะขอหยุด กอดจูบลูบคลำจนดำเนินไปตามสเต็ปก็เป็นไปตามธรรมชาติอยู่แล้ว จะมาหยุดขอให้จังหวะสะดุดก็แปลกๆ

กูเคยเจอแบบ เอากันเถอะ
แต่เหมือนมันเข้ากับบริบทว่ะ เค้าปูการพูด ปูบรรยากาศมาแล้วกลายเป็นว่ามันเข้ากับจังหวะพอดี ตอนอ่านถึงคำนี้กูนี่ อื้อหืออออ /กรีดร้อง
สรุปเมิงจะใช้อะไรก็ได้แหละ ถ้าเมิงบิ้วมาดีมันก็เข้า มันก็ดีคนก็อินเอง

>>86 สมยอมกันจริงก็ไม่ขอแล้วมึง 555555+

แต่ถ้ามึงเออ ลูกมีพ่อแม่ มึงบรรยายให้อีกฝ่ายส่งสายตาออดอ้อนให้ยอมแทนก็ได้ บางทีไม่ต้องออกมาเป้นคำพูด แค่้การกระทำ มันก็น่าจะมากพอเป็นเชิงสัญญาณนะ

แต่กูเห็นด้วยกะ >>81 นะ ชอบที่มีการขอก่อนอะ อาจแค่สบตาแล้วบอก "นะครับ" ก็ได้ เวลาฝ่ายรับแสดงอาการเต็มใจมันจะอ่านแล้วหัวใจพองฟูอะ จะเขิน ๆ น่าร้าก ไรเงี้ย มัน consensual sex อะ ให้ความรู้สึกว่านี่คือการ make love เกิดเพราะความรัก

ถ้าไม่มีฉากนี้ บางทีกูก็ไม่รู้ว่ามัน dub-con รึเปล่าอะ

อาจเป็นเพราะกูไม่ชอบ rape/non-con มาก ๆ มั้ง อ่านแล้วแม่งอึดอัดมาก ต่อให้เป็นนิยายที่ชอบมากก็ตาม

อย่างระบบความตายนี่ กูโคตรรักอะ แต่พอเจอ arc ที่นายเอกโดนบังคับนี่ ต่อให้เป็น arc ที่กูชอบเซ็ตติ้งและ plot flow มากก็ตาม แต่อ่านแล้วมันอึดอัด เลยหลายเป็น arc ที่ชอบน้อยที่สุดไปเลยอะ

>>90 มี arc ที่โดนบังคับเหรอ arc ไหนอ่ะ ทำไมอ่านแล้วไม่เจอ

>>90 ไม่โอเคกับ rape/non-con เหมือนกัน แต่กูก็ไม่ชอบที่เอ่ยปากขอตรงๆ เท่าไหร่ว่ะ ยกเว้นนิสัยพระเอกจะปูมาสไตล์นั้น เช่น ชอบหยอกให้เขิน หรืออบอุ่น อ่อนโยนมากๆ แล้วสำคัญสุดคือต้องพูดให้ถูกจังหวะอะ ไม่งั้นมันจะดูเป็นนิยายเกินไป
ถ้าอย่างกรณี dub-con กูว่ามันขึ้นอยู่กับสถานการณ์ ฝ่ายนึงอาจจะ manipulative มากๆ หลอกล่อเก่งจนอีกฝ่ายยอมตกลงก็ได้ หรือบิวต์มาจนเคะอารมณ์ขึ้นแล้วงี้ สำหรับกูต่อให้เอ่ยปากขอมันก็ยังดูก้ำกึ่งอยู่ดี

ของกูคือแล้วแต่สถานการณ์ ถ้าไม่ได้ข่มขืนก็โอเค จะให้คาร์ขอทุกคนทุกตอนก่อนเยก็ใช่ที่ แบบปีนขึ้นตัก แข็งคู่แล้ว มึงจับชายเสื้อมองตากันแล้วฟีดเจอริ่งกันเลยก็ได้ อาจจะมีขอว่าขอใส่ แต่ถ้าอีกฝ่ายหยิบคอนดอมหยิบเควายส่งให้มึงแล้วก็ไม่ต้องขอ consent มันแสดงออกได้หลายแบบหลายสไตล์ บางคนบอกหยุดก่อน รอก่อน แต่พอโดนเล้าโลมต่อก็ยอมแฮปปี้กันไป มันแล้วแต่ว่าคาร์จะทำยังไงต่อกันอ่ะ

ถ้าเรื่องไหนจะเขียนข่มขืน เขียนแบบไม่ขอ บลาๆ กูก็ไม่ว่า เพราะไม่ใช่ว่านิยายที่มีฉากแบบนี้จะไม่ดี มันอาจเป็นฉากที่จำเป็นต้องมี แต่ต้องมี consequence ที่สมเหตุสมผลตามมา อะไรก็ได้ที่รู้สึกเมกเซนส์ ถ้าคาร์ทำอะไรที่กูคิดว่าไม่ดีไม่ชอบ อย่างมากกูก็แค่เกลียดขี้หน้าไอ้คาร์ตัวนั้น

คนเราเวลาจะเย็ดกันอ่ะมันไม่ต้องเอ่ยปากขอเป็นคำพูด เเต่มันจะขอผ่านการเล้าโลม มองตา จับมือ ดึงมาจูบ ลูบไล เเล้วก็เย็ดจนจบขั้นตอน เเต่เอาจริงการเขียนบรรยายอะไรแบบนี้มันเหนื่อย5555

อ.กูที่สอนเรื่องแนวconsent แกบอกว่าถ้าอีกฝ่ายไม่ได้ตอบตกลงว่าจะทำ มันไม่ใช่consent อาจจะเป็นdub conก็ได้ เพราะงั้นถ้าอีกฝ่ายไม่say yesคือไม่ใช่consentงะ

>>95 คนใบ้อดสมยอมเลยทีนี้

>>95 มันต้องดูสถานการณ์อื่นๆ ร่วมด้วยปะ ต่อให้ตกลงยินยอม ถ้าไม่ได้มีสติครบ หรืออยู่ใน manipulative situation (ซึ่งไม่ใช่แค่ใช้กำลังบังคับ แต่รวมถึงการล่อลวงต่างๆ) มันก็ยังนับเป็น dub-con นี่นา เพราะถือว่าไม่ได้อยู่ในสภาพที่ตัดสินใจได้อย่างสมบูรณ์

>>91 a+a ดำน้ำ

>>94 เห็นด้วยว่าไม่ได้ต้องขอเป็นคำพูด แต่มันต้อง "แสดงอาการขอ" กะ "แสดงอาการตอบรับอะ" เช่นสมมตินะ

"เขามองมาด้วยสายตาบ่งบอกความนัย แน่นอนว่าผมรู้ว่าเขาหมายความว่าอะไร ผมมอบจูบอันร้อนแรงให้เขาแทนคำตอบ" ไรเงี้ย

>>96 แล้วแต่มึง

>>97 กูก็คิดว่าต้องดูสถานการณ์อื่นร่วมด้วย แต่กูก็ชอบเวลาที่เคะตอบรับหรือเอ่ยปากขอนะ อ่านแล้วเขิน

>>100 "แล้วแต่มึง" คือการดีเบตที่ใช่สมองน้อยดีเหมือนกันนะ

>>96 พยักหน้าก็ถือเป็น say yes

เอาจริงคอนเซ็ปท์ของ consent ก็คือไม่ say yes ไม่ถือเป็น consent นั่นแหละถูกแล้ว ที่บอกว่าเล้าโลมแล้วอีกฝ่ายไม่ขัดขืนเป็นพอนี่เคยเป็นข่าวนะที่มีคนออกมาเปิดเผยทีหลังว่าตัวเองไม่ได้สมยอม

แต่ในนิยาย ให้ตลค.ทุกตัวพูดขอทุกครั้งก็แปลกเกินจริงๆ เอาเป็นส่งสายตา ภาษากายแบบจ้องตาแล้วพยักหน้าไรงี้ก็พอ

>>102 พยักหน้าก็รวมอยู่ในภาษากาย รวมทั้งกวักมือมาทำ จูงขึ้นเตียง สรุปคือไม่ต้อง verbal ให้กระดาก ถ้าสื่อกันเข้าใจ

กุอายนะที่ต้องพูดต้องขออะ 5555 สำหรับกูมีรีแอคชั่นตอบสนองที่โอเคทางบวกก็ถือว่า consent แล้ว
ถามหน่อย ถ้าเป็นแบบ ไม่นะ อย่า ห หยุดเถอะ ยังไงก็ถือเป็น non-con เหรอ ถ้านายเอกจริงๆก็ชอบ แต่ห้ามพอเป็นพิธี 5555 หรือเพื่อจะกระตุ้นสันดานดิบพระเอก

//กูคนเปิดเรื่องเอง พวกมึงคุยกันนี่เปิดโลกทัศน์กูมากเลยบอกตรงๆไม่รู้จักคำว่า consent dub-con manipulative situation 5555 กูต้องหาเวลาศึกษาเพิ่มเติมละ ขอบใจสำหรับคำแนะนำและข้อมูลต่างๆ

>>104 ขึ้นอยู่กับบริบทและสถานการณ์มั้ง 5555555555555 คือกูว่ามันน่าจะเป็นไปได้ทั้ง consent จริงๆ แค่ปากแข็ง หรือเป็น dub-con อันนี้อาจจะต้องดูว่าบรรยายออกมายังไง หรือมีจังหวะที่คนอ่านเข้าถึงความคิดของนายเอกจริงๆ มั้ยอะ
>>105 ยินดีๆ นิยายหรือฟิคไทยไม่ค่อยพูดถึงเรื่องพวกนี้เท่าไหร่ แต่ฟิคนอกนี่แปะแทกกันให้รึ่ม เป็นจุดสำคัญสำหรับคนอ่านเหมือนกันนะ

>>106 คือจริงอ่ะ พวกนิยายฟิคไทยไม่ค่อยมีแท็กไม่ค่อยเล่นประเด็นอะไรมากมาย แต่พอไปหาของนอกอ่านทีไร เฮ้ย ไอ้ศัพท์นี้หมายถึงอะไรวะ เฮ้ย อันนี้คือหมายความว่างี้เหรอ อันนี้ไม่รู้จักมาก่อนเลยแฮะ ต้องไปหาข้อมูลศึกษาเพิ่มทุกที 555

เรื่องน้องโสมจะเข้าสู่ความกามแล้วใช่ม้ายยยยย

ky มีใครรู้สึกว่านิยายแปลเซตติ้งโลกปัจจุบันหรือนิยายที่ตัวละครเป็นคนต่างชาติใช้กู/มึงแล้วรู้สึกแปลกๆบ้างมั้ย หรือกูรู้สึกไปเองคนเดียว

>>102 กูคิดว่ามันสามารถคอนเฟิร์มได้จากสองฝ่ายคือฝ่ายหนึ่งที่ขอกับอีกฝ่ายที่ปฏิเสธ เช่น นาย A พานาย B ไปนอนด้วย แต่นาย A ไม่แน่ใจว่านาย B ตามมาเพราะอะไร เพราะโดนบังคับหรือเปล่าก็ถามเสียว่าโอเคมั้ยถ้าจะนอนด้วยกัน แต่ถ้ามึงเป็นคู่ผัวตัวเมียกันแล้วก็คงไม่มานั่งขอทุกวัน อาจจะขึ้นเตียงแล้วกอดเลย แต่อาจจะมีว่าคนใดคนหนึ่งไม่อยากทำ บอกยังไม่อยาก เหนื่อย บลา ๆ อีกคนก็หยุดไม่ใช่ไปฝืน ถ้ามึงเยสมาสี่ครั้ง เลิฟกันม้ากมาก อีกฝ่ายก็ต้องนึกว่ามึงแฮปปี้้เป็นธรรมดา แต่ครั้งที่ห้ามึงไม่อยากเยส มึงก็ต้องเป็นคนบอกว่าครั้งนี้มึงไม่เอาหรือมึงแสดงท่าทางว่าไม่เอา ดิ้น ผลัก หันหน้าหนีอย่างนี้ สิ่งที่เขาทำได้คือหยุด ถ้าฝืนจะเอาให้ได้ ต่อให้อีกฝ่ายยอมๆ ไปก็ไม่ใช่ consent แล้วก็ไม่ใช่แค่ตอนมี sex จะจับมือ หอมแก้ม จูบ หรือทำเหี้ยอะไรก็ต้องขอก่อน ต้องดูก่อนว่าเขายอมไหม ถ้ายังไม่เคยทำมาก่อนก็ควรขอว่าอยากหอมแก้มนะ ให้หอมแก้มได้มั้ย

>>109 สำหรับกู กูเฉยๆอะ ถ้ามันเพื่อแสดงอารมณ์ตอนที่ตลคโกรธมากๆ กูยังเคยเจอคำว่าไอ้เหี้ย แม่งเลย ซึ่งกูรู้สึกว่ามันเข้าถึงอารมณ์มากกว่า ไอ้ระยำกูไม่อิน นี่หยาบเหรอ 555 แต่ถ้าแปลกูมึงตอนคุยปกติก็ไม่ค่อยโอนะ

ถ้าเจอบทที่มีขอก่อนทำเราจะเดาก่อนเลยว่านข.อายุไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ ปกติชีวิตจริงๆเวลามีๆ กันไม่ค่อยขอหรอก ดูตามโฟล ณ ตอนนั้น
ส่วนเราถ้าอ่านเจอเราไม่ค่อยชอบมันสะดุดๆ คลุกวงในกันมาจนเสื้อผ้าหลุดลุ่ยแต่เงยหน้าขึ้นมา “ขอนะครับ” เอิ่ม ที่ทำอยู่คืออะไรวอร์มอัพเหรอ ถถถถถ

ky ปรมจารย์ลัทธิมารตอนนี้คือต้องรอเบเกอรี่ออกใช่ป่ะ แพลนออกคือตอนไหนวะกูเห็นคนพูดถึงกันเยอะจนกูอยากอ่านแต่ไม่มีให้อ่านแม่งOTZ

>>113 เคยเห็นมีเพื่อนโม่งมาบ่นอยากอ่านมู้ก่อนๆเยอะแยะ อย่างเร็วก็น่าจะปีหน้าใช่ป้ะ กูก็คิดว่ามีคนรอเรื่องนี้เยอะอยู่ บกร.คงกำลังแปลอยู่แหละ ไม่ทิ้งหรือดองไว้หรอก เรื่องนี้มันดังด้วย ทางที่ดีอย่าไปเร่งสนพ.มาก เดี๋ยวงานแปลออกมาไม่ดี อยากให้ใจร่มๆกัน เพราะกูก็รอ ตอนนี้ก็กำลังหาเรื่องอื่นๆอ่านไปพลางๆก่อน T-T

>>112 กลับกันเลยว่ะ เวลาเจอเรื่องที่มีการขอก่อนกูจะคิดว่านักเขียนน่าจะมีอายุหน่อย เด็กๆไม่น่าจะใส่ใจเรื่องconsentขนาดนี้

>>115 จริงๆต้นเรื่องที่มาถามก็ไม่ได้คำนึงถึง consent นะ คนที่มาตอบๆทีหลังโยงไป consent เอง ประเด็นที่ถามแค่บทสนทนาก่อนซั่มแบบไหนก๊าวกว่ากัน

>>109 ไม่ค่อยอ่านแปลตะวันตกว่ะ เหมือนส่วนมากนิยายแปลจะใช้ภาษาที่ซอฟท์ลงให้ดูไม่หยาบคายมากกันปะ ถ้าเห็นกูมึงงี้กูอาจจะแปลกใจหน่อยๆ แต่ถ้ามันเข้ากันกับสถานการณ์หรือนิสัยตัวละครก็โอเคนะ
>>115 กูคิดแบบ >>112 แฮะ คือไม่ค่อยรู้สึกว่าการขอตามในนิยายเป็นเรื่องของ consent แต่เหมือนใส่มาให้มันดูน่าเขินมากกว่าเดิมเฉยๆ ยกเว้นว่าจะมาแนวขอแล้วยอมหยุดถ้าโดนปฏิเสธน่ะนะ

ky ใครอ่าน Ravensong แล้วชิป Carter กับ Kelly แบบกูมั่ง orz เรือบาปค้ำคอร์ก็มา

>>113>>114 กูพยายามจะไม่อ่านที่เขาแปลอิ้งแล้วนะ แต่เห็นเมะมามังงะมาเลยต้องไปหาอ่านต่อ (ชอบอ่านวนโมเม้นท์พี่วั่งพี่เว่ยอยู่ด้วยกันอีก)
อีกเรื่องของคุณโม่ ท่านอาจารย์เลี้ยงต้อยเด็ก นั่นก็อยากอ่าน น่าจะออกช้ากว่าอีก รอไปยาวๆๆๆๆๆๆๆ

>>118 กูแทบจะชิปออลกอร์โด้ คนนี้ก็ได้ คนนั้นก็ดี อ่านไปแค่1/4ของเล่มนะ ไม่รู้จะมีงอกคู่อื่นอีกไหม

เรเวนซองแบบแปลกูจะมีหวังได้อ่านตอนงานหนังสือนี้มั้ยอะ เล่มมันหนามากมั้ยถ้าเทียบกับวูล์ฟซอง

>>112 >>115 กูก็รู้สึกว่าใส่มาเยอะๆ บางทีก็แค่เพื่อแสดงว่าฉันให้ความสำคัญกับ consent นะ แต่ถ้าลองไปทำจริงๆ ก็ไม่ค่อยขอ verbal ป่ะวะ ลองกอดๆ อ้อนๆ ถ้าโอเคกันก็ตามน้ำไปเลย

พวกนิยายฝรั่งอาจมีบ้าง ที่เจอบ่อยก็ถ้าฝั่งใดฝั่งหนึ่งไม่ได้เป็นเกย์ แล้วจะทำ ก็จะถามว่าให้ทำไหม พร้อมไหม ออรัลได้ไหม ใส่ได้ไหม อยากฟัคยู ทำแล้วรู้สึกยังไง ต่อไหม ไรงี้ แต่ส่วนใหญ่มักถามหลังจากทำนู่นนี่กันไปพักนึงแล้ว ไม่ค่อยเจอแบบนั่งคุยกันแล้วก็ถามเลยว่าขอทำได้ไหม กูว่ามันแปลกด้วยซ้ำนะถ้างั้น

ถ้าแฮปปี้ทั้งคู่ก็โอเคแล้วแหละ

>>121 กูพยายามทำใจว่างๆว่าออกไม่ทันไปก่อน จะได้ไม่เสียใจตอนเค้าประกาศจริง

>>121 ต้นฉบับ 400 หน้า เท่ากันนะ
ส่วนตัวกูไม่ชอบวิธีเขียนของคนเขียนเลยจริงๆ อ่านไม่รอดเลยว่ะ ยิ่ง angst เยอะกูอ่านไม่ได้... ส่วนสายฟ้าก็...ฮา?แบบเกินๆล้นๆบอกไม่ถูก หรือเป็นเพราะมันเป็น first person narrative ด้วยก็ไม่รู้

>>124 ดีนะกูอ่านได้หมดทุกแนว ทุกแบบ ไม่มีขีดจำกัดอะไรทั้งนั้น เลยสนุกได้สารพัดแนว ไม่โดนปิดกั้นด้วยอคติ ใช้เกณฑ์ตัดสินแค่แต่งดีหรือไม่ดีในตัวเรื่องของมันเอง ลางเนื้อชอบลางยา ดีที่ลางยากูอินฟินิตี้

Mates1-เรื่องย่อลองดูที่เพจสนพ.ดู ขอพูดถึงความรู้สึก แบบมันก็ไม่แย่นะ ความรักจากสัญชาตญาณคู่แท้ แต่ด้วยเงื่อนไขบางอย่างเลยยังไม่ควรมีอะไรไปถึงขั้นสุดท้าย จนกว่าจะได้กลับมาอยู่ด้วยกัน ต่อให้เล้าโลมกันแค่ไหนพระเอกก็จะยั้งไม่ทำถึงขั้นสุดท้าย แต่ฝ่ายนายเอกก็ว้อนต์
เหมือนฝ่ายคนอ่านเข้าใจเหตุผลพระเอกว่าทำไมต้องทำแบบนั้น แต่นายเอกไม่รู้ไง เลยรู้สึกรำคาญฝ่ายคนรอบตัวพระเอกนิดนึงที่โทษนายเอกตอนเกือบนอกกายกับคนอื่น(แต่ไม่สำเร็จ) นอกจากเคลียร์เรื่องรักทางไกล ก็มีเรื่องชาติกำเนิด(ใช้คำนี้ได้ไหมคะ)ของนายเอก นอกนั้นเหมือนปมของเรื่องก็ไม่มีไรแล้ว
เรื่องการแปล รู้สึกว่าประโยคยาวเฟื้อย ส่วนขยายเยิ่นเย้อ เรื่องมันก็แอบเรื่อยๆ เนิบๆ มาเจอสำนวนแบบนี้เข้าไปยิ่งให้ความรู้สึกยืดยาน แต่อ่านได้ในระดับอ่านรู้เรื่อง แค่ส่วนตัวชอบสไตล์กระชับกว่านี้เฉยๆ

>>125 กูเป็นพวกเรื่องมาก/เบื่อง่ายด้วยมั้งมึง 555 บางทีหนังสือดังๆพวก YA นอมอลก่อนหน้านี้กูยังอ่านไม่รอดเลยเพราะลำไยตัวละครหลัก

>>124 กูก็เป็น ไม่ค่อยชอบสำนวนคนเขียนคนนี้ ด้านเนื้อเรื่องกูโอเคกับมันนะ แต่กูไม่ค่อยชอบวิธีเขียนของเขา เคยอ่านแต่วูฟซองจบเรื่องเดียว ไม่ได้รู้สึกปังมาก แต่ดีตรง สำนวนเขาอ่านง่าย ใช้ภาษาไม่ยาก รูปประโยคไม่ค่อยซับซ้อน เวลาอ่านบทขยี้อารมณ์ก็สื่อง่ายอินง่าย
กูเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบ 1st POV ทั้งที่จริงๆแล้วเรื่องโปรดกูหลายเรื่องก็ 1st POV แต่ถ้าสำนวนคนเขียนไม่ถูกจริตขึ้นมา กูจะไม่ชอบเรื่องที่เขียนแบบ 1st มากกว่า มันทำให้กูไม่ชอบที่จะอยู่ในหัวของตัวละครนั้น กูก็จะลำไยตัวละครอย่างที่มึงบอก 555 ซึ่งถ้าแบบ 3rd ถึงจะไม่ชอบตัวละครแต่ยังถอยห่างมาหนึ่งสเต็ป ก็จะลำไยน้อยกว่า

>>125 กูก็อ่านได้หมดทุกแนวนะ หมายถึงแนวเรื่อง แต่กูจะไปไม่รอดกับวิธีเขียน/สำนวนการเขียนมากกว่า คือบางเรื่องด้านเนื้อเรื่องไม่ได้สนุกมาก แต่สำนวนอ่านลื่น กูก็อ่านไหลไปได้เรื่อยๆจนจบ แต่บางเรื่องคนเขาบอกสนุกมากมาย แต่กูติดตรงวิธีบรรรยาย กูก็อ่านไม่รอด กูอ่านสปอยแทนถ้ามันมี 555

ตำนานลูกท้อสวรรค์ Yuu Nagira
นายเอกเป็นลูกท้อสวรรค์ร่วงตกมายังโลกมนุษย์ พระเอกเป็นชาวสวนท้อเคยแต่งงานแต่เมียติดหรูทนงานหนักในไร่ในสวนไม่ไหวจนต้องหนีไป พระเอกเลยทุ่มเททั้งชีวิตไปกับการดูแลต้นท้อ อยู่ด้วยกันแรกๆก็คิดว่าโมโมะเป็นเด็กสติไม่ดีหนีออกมาจากบ้าน แต่ความใส น่ารัก ซื่อๆ เข้าอกเข้าใจพระเอก ก็พอจะมองข้ามความแปลกของโมโมะไปได้ อยู่กันอย่างมีความสุขดั่งฝันได้ไม่นานเท่าไหร เจ้านายของโมโมะ(พยัคฆ์ขาว)ก็มาตามเอาตัวกลับสวรรค์ พระเอกต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวจนสิ้นอายุขัย กว่าจะได้เจอโมโมะอีกทีก็ตายไปแล้วนู่น ไปเป็นคนดูแลสวนท้อบนสวรรค์แทน

อีกครึ่งเล่มเป็นคู่ของ พยัคฆ์ขาวกับลูกท้อแคระแกร็น พยัคฆ์เลี้ยงดูฟูมฟักโคะโมโมะมาตั้งแต่ยังเป็นดอกตูม แต่ด้วยความที่นางเกิดบนต้นท้อที่ขาดสารอาหารทำให้ แคระแกร็นผิวไม่สวย เนื้อแข็ง กลิ่นไม่หอม อิตาพยัคฆ์ก็ชอบพูดจุดนี้จี้ปมในใจนางจนกลายเป็นดูถูกตัวเอง ถึงแม้จะแอบรักเขาแต่ก็คิดว่าตัวเองไม่คู่ควร พยายามจะไปลองรักคนอื่น พยัคฆ์หงุดหงิดหึงแต่ไม่พูดออกมากลายเป็นประชดผลักไสออกไป กว่าจะยอมเปิดใจพูดกันตรงๆก็เกือบสายไป

อ่านตรงทอล์กบอกว่าเป็นงานที่เขียนก่อนเดบิ้วท์ อ่านแล้วง่วง เรียบเรื่อยมาก

>>125 +1 กูซื้อคำว่าลางยาอินฟินิตี้

กูชอบสำนวนการเขียนที่ดึงกูได้อยู่หมัดตั้งแต่หน้าแรกๆ ไม่น่าเบื่อจนอยากวาง นอกนั้นกู open-minded อ่านได้หมดนะ ถ้าตลกแบบมีชั้นเชิงด้วยจะได้คะแนนเพิ่ม ส่วนมุกตลกตื้นๆคาเฟ่ มึงเตี้ยว่ะ ไอ้ตาบอด แบบนั้นกูไม่อิน
กูชอบ POV ที่สมกับตัวคนบรรยาย บุรุษที่เท่าไหร่ก็ไม่สำคัญ เพราะยังไงนิยายตะวันตกก็เน้น deep POV อยู่แล้ว และต้องบรรยายให้สมกับคาแรคเตอร์ วิธีบรรยายเข้ากับบุคลิก อย่าง Wolfsong กูว่าสุดยอดอะ เริ่มต้น POV ของเด็กซื่อๆ อายุ 12 ความคิดอ่านการมองโลกก็เรียบง่ายสมวัย ไปจบที่อายุ 20 กว่าๆ voice ก็มีพัฒนาการเติบโตไปเรื่อยๆตามวัยและประสบการณ์ Ravensong บรรยายต่างออกไปเลย สมกับเป็น POV ของพ่อมด asshole อายุ 39 ผู้ขมขื่นแหละ 5555
กูเคยอ่านมุมมองเด็กอายุ 14 ที่คิดอ่านเหมือน POV แม่บ้านวัย 40 (คนเขียน) ก็อ่านได้นะ แต่ไม่อิน เลยทำให้สนุกตามไม่ได้
เรื่องอื่นๆของ TJ ก็บรรยายต่างออกไปตาม POV แต่ละตัว ยิ่งโทนเรื่องนี่ยิ่งต่างมากๆๆ กูนับถือเลย นักเขียนบางคนเขียนกี่เรื่องโทนเดิมตลอด voice เดียวกันหมด
กูเรียนทฤษฎีการเขียนนิยายและ POV อะไรแบบนี้มาหลายปี แต่เป็นทฤษฎีของตะวันตกแหละ เวลาอ่านเลยเหมือนอ่านอย่าง บ.ก. คัดต้นฉบับ บางทีเลยอ่านไม่ค่อยสนุกเพราะอดสังเกต (ติ) เยอะไม่ได้

>>129 ขอบใจที่มึงมาบอกว่าเป็นงานพรีเดบิวต์จะได้ดองยาว กูซื้อเพราะชื่อคนเขียนสงสัยได้นั่งเสียดายตังเหมือนเรื่องเจ้าสาวอะไรนั่นที่เป็นเดบิวต์ เทียบกับเรื่องนั้นแล้วอันไหนชวนหลับกว่ากันวะ

>>132 เรื่องนั้นกูไม่ได้อ่านว่ะ เลยเทียบไม่ได้

>>128 +1 มึง ถ้ากูลำไยตัวละคร (โดยเฉพาะ 1st POV แบบที่มึงว่าจะลำไยมากกว่า 3rd person) หรือวิธีบรรยายมากๆกูจะไปหาสปอยอ่านเอา
>>131 TJ เค้าดังมาตั้งแต่ช่วง otter แล้ว แต่กูไม่รอดตั้งแต่อ่านบทแรกๆเลย ที่อ่านไปไกลสุดก็สายฟ้าอะ
สรุปกูคงไม่ถูกจริตสำนวนเค้าจริงๆ (หรือคือกูอ่าน voice ตัวละครเด็กๆไม่รอดวะ 55) แต่เค้าเก่งจริงนะดูมีหลาย voice แบบที่มึงว่า กูไปหาเรื่องอื่นๆอ่านต่อละ

ของ TJ Kune มีอย่างเดียวคือปมเรื่องพ่อนั่นล่ะที่ใส่มาแทบทุกเรื่อง ถือเป็น signature ได้มั้ยวะ

>>135 into this river I drown นี่ขยี้จนกูแทบนึกว่าเค้าเป็นพ่อกูไปด้วยละ ปัจจุบันยังเข็นเรื่องนี้ไม่จบเลย ยังมีเรื่องอื่นกับปมเรื่องพ่ออีกหรอวะ

>>136 เรื่องอื่นก็ปมเล็กๆน้อยๆมั้งนะ แต่เพื่อนกูบอกว่า Ravemsong ก็มีปมพ่อมาหน่อยนึง

>>135 เท่าที่อ่านมามีแค่เรื่องเดียวที่เน้น มี 2 เรื่องที่ไม่ค่อยเน้น นอกนั้นไม่มีนะ

ทำไมข่าวรัชศก5เงียบจังวะ วันลงตัวอย่างก็ยังไม่ประกาศ กูคิดถึงน้องเหมาเหมา

>>135 ถ้ามีประเด็นเรื่องพ่อทุกเรื่อง อาจจะเรฟมาจากชีวิตส่วนตัวของเค้าเองละมั้ง

>>139 กูไปส่องหนังสือคัมมิ่งซูนที่หน้าเว็บแล้วก็ยังไม่มา เล่มที่วันที่ไกลสุดที่ขึ้นเว็บแล้วคือออก 21 สิงหา แปลว่าเหมาเหมากูต้องออกหลังจากนั้น เดือนนี้จะได้อ่านมั้ยว้าาาา

เหมาเหมาวันที่ 28 สค. ทดสอง 14 สค. เย้ๆๆๆๆๆ

ทำไมเหมาเหมากูเลื่อนไปไกลขึ้นเรื่อยๆ 55 จะลงแดงตายแล้ววว

โอ้ยยยยยย มาแล้วววววววว น้องเหมาเหมาของกู เขยิบไปเรื่อยๆแบบนี้กูต้องทำใจใช่ไหมว่าเล่ม 6 นี่สิ้นเดือนกันยา

ใครอ่าน Ravensong จบแล้วบ้าง กูอัดอั้นอยากเม้า Heartsong มีกำหนดออกยังวะ กูจะลงแดงตายยย

>>145 ใจเย็น Ravensong กูยังไม่ได้อ่านเลย ถถถถถ

พวกมึงงงงง ปกเหมาเหมาเล่ม 5 ทำกูใจบางไปหมดแล้วววว