>>111 กู 109 นะ คุยต่อ เอออออ โอ๊ย ดีใจชิบหายเลยที่มีคนรู้สึกเหมือนกัน กูก็อินพ้อยท์เดียวกับมึงอ่ะ เรื่องความเป็นส่วนเกิน ความถูกทิ้ง กูเลยชอบช่วงครึ่งแรกมาก แต่พอครึ่งหลังนี่กูรำ นต.ในเรื่องชิบหาย (นี่กูเมน นต.นะ แบบ..รักมาก หอมหัว เรื่องนี้ทำให้กูรำฯได้ ยอมอ่ะ) กูว่าครึ่งหลังนี่ surreal จริง คือกลุ่มเพื่อนผู้ชายไรวะทรีททั้ง นต.ทั้งเจ้าจอมเหมือนเป็นเจ้าหญิงเทิดทูน ประคบประหงมเว่อร์สุด งงอ่ะ นี่เด็กมหาลัยหรือเด็กอนุบาล เหมือนดูแลตัวเองกันไม่ได้ เออ แต่นั่นแหละ สำหรับกูก็ยังเป็นเรื่องที่ช่วงแรกๆและฟีลลิ่งน่าประทับใจเหมือนกัน องค์ประกอบด้านอื่นๆก็ดี ตัวประกอบก็โอ กูติดเรื่องรำฯตัวละครหลักมากเนี่ยแหละ ขอบคุณเพื่อนโม่งเว้ยที่แนะนำแฟนตอเต่า ไว้เดี๋ยวกูลองไปให้โอกาสตัวเองอีกที ลองอ่านดู
กูเก็ตที่มึงพูดเลยเรื่องรำฯคาแรกเตอร์ นต.แบบเขียนมาใสซื่อเกินเบอร์ แต่ก็เก็ตอ่ะนะว่าคนล่ะใช้คนล่ะฟิลเตอร์ เอาจริงกูอยู่ง่ายกินง่ายนะ เมื่อก่อนกู AllTen แต่ตอนนี้พี่ชิตกูก็เสพได้ชิวๆ ยิ่งอยู่ไปยิ่งรู้สึกว่า นต.มีหลายมุมมาก กูเลยยิ่งกินหลายฟิลเตอร์ได้อร่อยอ่ะ 5555 อย่าง นต.ใสๆอ่อนๆ เคะนิ่ม กูก็รับได้ อ่านได้ หลายเรื่องก็ชอบอยู่ แต่มันจะบางเรื่องที่เลเวลไปแบบ...เออ อันนี้รำคาญล่ะ ไม่ไหวล่ะ นี่เด็กอ่อนเพิ่งออกจากห้องคลอดป่ะ 55555
>>112 กูอ่านกินได้หมดยกเว้นผัก ค้างอยู่อ่ะ แต่ลืมอ่านต่อ เสือกไปติดเรื่องอื่นติดพัน เออ ไว้เดี๋ยวไปอ่านต่อบ้าง ขำจริง เขียนคาแรกเตอร์แจนตะกละมาก อ้วงเอ๊ยยย แต่ก็เอ็นดู อ่านไปแล้วหิวหมูกรอบตลอดเวลาเลยอ่านติดๆกันมากไม่ได้ เวนเน้ย
เรื่องโม่งหรือนกฟ้าเถื่อนกว่ากันนี่กูพูดไม่ถูกเลยว่ะ ฟฟฟฟฟ กูก็อยู่ในสองแดนเถื่อนนะ กูว่าโม่งภาษาเถื่อนกว่าทุกย่อมหญ้าก็จริง แต่บางทีอ่านความเห็นในโม่งแล้วรู้สึกได้ว่าการให้เหตุผลดีกว่าอ่ะ แต่นกฟ้าภาษามันจะคละๆกัน หยาบเถื่อนก็มี แต่ก็มีที่พูดกันดีๆบ้าง แต่เหตุผลหรืออะไรบางทีมันก็เฮละโลไปกันไวมากอ่ะ แต่เอาจริง ถ้าเป็นไปได้ก็ไม่อยากให้น้องได้มาเห็นเลยสักอย่าง 5555555