>>776 เครื่องติดอะ กูอยากสปอยอีก กูขอสปอยกลับไปเลี้ยวด้วยละกัน เห็นว่าทำปกใหม่ กูซื้อตอนปกเก่าละเสียดายฉิบหาย ปกใหม่แม่งดีกว่าอะมึงงงง ปกเก่าครั้งแรกที่กูเห็นคือแม่งเหี้ยอะไรวะ ทำไมดูกากๆจัง แต่ก็ชอบเรื่องมันแหละ อยากหนับหนุนคนเขียนด้วยเลยซื้อ ถ้าไม่นับเรื่องปกแม่งก็โอเคในระดับนึง
ก็เริ่มที่อิกระเตื้องนะ ชื่อนังปุ๊กปิ๊กดี กูชอบ อิเตื้องเนี่ยนังเป็นคนชอบพูดกับตัวเองปรึกษากับตัวนังเองในหัว คิดมาก คิดละเอียดจนบางทีกูก็ขี้เกียจอ่านฉิบหายเลยแต่อ่านๆไปมารู้ทีหลังนะว่ามันก็มีสาเหตุของมันอยู่คือนังเป็นโรคซึมเศร้าแบบไม่รู้ตัว ไม่ได้แดกยา ไม่ได้หาหมอ นังก็ใช้ชีวิตในโลกแคบๆ ไม่มีเพื่อน ทนเรียนคณะแพทย์ที่มันไม่ชอบแต่ก็ไม่อยากออกมาเพราะเรื่องครอบครัวนังที่มีพ่อทำงานงกๆส่งเรียน ส่วนแม่ก็เป็นซึมเศร้าตั้งแต่น้องชายที่เป็นเด็กดาวน์ของมันตาย มันเลยกลายเป็นลุกคนเดียว เป็นความหวังของบ้านซัมติงไลค์แดทอะนะ ทีนี้ก็ตามสเต็ปเดิมไงมึง พระเอกนายเอกเจอกันบ่อยๆมีเรื่องต้องจุกจิกยุกยิกอิอิกันไปเดี๋ยวก็รักกันเอง พระเอกคือเต็มที่เป็นลูกครึ่งฝรั่งหล่อตัวหย่ายยยเข้ามาในชีวิตของนังจนนังค่อยๆเบิกกะลากลับสู่โลกกว้างและสังคม ก็ประมาณว่ามีดราม่าเยอะ หลายเรื่อง มันก็ช่วยกันฝ่าไปด้วยกันตามประสาแหละมึง ก็ประมาณนี้ จบแฮปปี้ ไม่มีใครตายห่า สำหรับกูคือหนุกดี อ่างที่บอกตอนแรกอะ กูซื้อแล้ว ถ้าไม่ชอบก็ไม่ซื้อ อีกเรื่องที่ชอบคือที่มันมีรายละเอียดเกี่ยวกับนศพ.ตรงความเป็นจริงอะ ไม่มโนเองแน่ๆ ค่อนข้างเรียลแต่บางฉากบางตอนแม่งก็มีความนิยายอยู่แหละ สรุปๆคือบันเทิงดี บางคนจิตอ่อนคงร้องไห้น้ำตากรอกขวดแล้วบอกดราม่าที่สุดในชีวิตเลยค่ะ แต่กูไม่