>>465 +1 กูก็ชอบมาก ตามหลักการแต่งนิยายตะวันตก ช่วงนี้จะเรียกว่า black moment ที่กูคาดหวังว่าทุกเรื่องต้องมี และต้องขยี้ เรื่องนี้ทำได้ดีนะ อ่านแล้วรู้สึกทรมานอึดอัด ทำให้คนอ่านอย่างกูอินกับการรอคอยที่ยาวนาน ไม่รวบรัดบรรยายสั้นๆจนอินไม่ถูก ความคิดของออกซ์ระหว่างช่วงนั้นก็พลิกเปลี่ยนไปหลายระดับตามเวลาที่ผ่านไป
การบรรยาย Wolfsong มาจาก POV ของออกซ์จริงๆ เริ่มต้นจากเด็กโข่งซื่อๆ มุมมองต่อโลกรอบตัวและคนรอบข้างจะต่างจากคนปกติ คิดอะไรย้ำๆก็คือคิดอย่างคนซื่อ คนจงรักภักดี จนโตขึ้นก็พัฒนาไปเป็นผู้นำของฝูง เล่ม Ravensong กูพนันเลยว่า POV ของกอร์โดจะตรงข้ามกับออกซ์สุดขั้วเลย