กุเพิ่งอ่านหลังม่านจบเมื่อคืน ความคิดกุคือแบบ ปกติ กุค่อนข้างจะอ่านอะไรที่ไร้สาระ หรือไม่เน้นอะไรหนักๆ
คืออย่างปราชญ์จะไม่ใช่แนวกุอะ อ่านแล้ว มึนๆ 5555
หลังม่านเรื่องนี้ กุว่า บอกไม่ได้ว่าควรไปตำหรือไม่ว่ะ เพราะมันมีความอึนในหัวกุอยู่
กุไม่เคยรีวิว ถ้าตรงไหนกลายเป็นสปอยล์ ขอโทษด้วยนะ
.
.
.
.
.
.
.
.
รีวิว หลังม่าน
เป็นเรื่องของการเมือง แต่ไม่ได้ลงลึกหนักเท่าปราชญ์แบบนั้น บางอย่างมีละไว้แบบให้เดาเอง
ไม่มีรีเวิร์ส จะบอกว่าไม่มีข่มขืนก็พูดไม่ได้ไม่เต็มปาก ไม่เชิง (ครั้งนึง) ไม่ได้ถึงกับบังคับแต่ก็พลาดพลั้งไรงี้
พระเอกเป็นบัณฑิต สอบได้ตำแหน่งทั่นฮวา แต่งงานแล้ว ถูกย้ายมาอยู่อีกเมืองเพราะไม่ไปเคารพบรรพชน (ที่กุเดาว่าน่าจะหมายถึงหัวหน้าขันที)
ย้ายมาที่เมืองนี้ มีการแบ่งพรรคแบ่งพวก สามพรรค คือ พรรคขันทีฝ่ายแพรพรรณ (นายเอกเป็นหัวหน้า) พรรคขันทีฝ่ายมั่นคง (ขันทีเป็นหัวหน้า)
และพรรคเพรียกพร้อง (มาจากกลาโหม) ในสมัยนั้นการมาเข้าพรรคขันทีคนจะไม่ค่อยให้เกียรติเท่าไหร่
มันมีการเล่นการเมืองบ้างนิดหน่อยอย่างที่บอก แล้วบางทีอธิบายมาแล้วแต่กุก็ไม่เข้าใจ กุอาจเข้าไม่ถึง มีเรื่องรักพระเอกนายเอก เยอะอยู่ โดยเฉพาะเล่มสอง เลือดสาดพอสมควร การงัดข้อกันในเรื่อง ต้องจับต้นชนปลายดีๆ ตัวละครเยอะมาก เพราะขันที อะราวเดอะเวิร์ล ล้อมรอบตัวมึง
กุอ่านไปแบบอารมณ์ยืนงงในดงขันทีมาก ใครมีปัญหาเรื่องจำชื่ออาจะเหนื่อยหน่อย เพราะนอกจากชื่อยังมีฉายาด้วย แต่สำหรับกูโอเค
ถามหาพระเอกเก่งสายรวยสปอร์ตนั้น คงไม่มี นายเอกไม่โง่ ไม่อ่อนแอ แต่อินโนเซนต์ แต่คนเขียนก็จะหาจุดบรรยายว่านายเอกทำไมไม่รู้
ไม่ใช่อารมณ์แบบนายเอกในเรื่องนปค คู่นี้มีแต่ความรักนั่นแหละ
ถ้าอยากได้การเมืองหนักๆ หรือวางแผนหนักๆ ก็ไม่แนะนำ แต่เรื่องนี้ก็ไม่ถึงกลวงนะ
การแปลบางจุดมีขัดๆ นิดหน่อยอ่านย้อนกลับไปบ้างก็มี แต่โดยรวมอ่านได้ค่อนข้างโอเค
ครส หลังอ่าน กุอ่านจบมีความรู้สึกว่า กุกำลังอ่านไรเนี่ย ไม่ได้ไม่ชอบแต่คิดว่าอาจไม่ได้กลับไปอ่านอีกรอบแน่
มีช่วงน้ำตาซึม อยู่
กุไม่อยากเล่าเยอะกลัวสปอยล์
หวังว่ารีวิวจะมีประโยชน์ให้พวกมึงบ้างไม่มากก็น้อย (กุเดินกลับเข้าไปนั่งในชั้นเรียน)