>>879 กูก็เป็นนอ.ประเภทหาคำผิดให้ทุกตอน ถ้าเนื้อเรื่องถึงจุดนึงจะมีวิเคราะห์ยาวๆ กูพูดค่อนข้างตรงแต่พยายามให้ซอล์ฟที่สุดแล้ว หลายครั้งนข.รับฟังมีมาคุยหลังไมค์กันบ้างแต่กูไม่ได้บังคับว่าต้องเป็นไปตามความคิดกู แล้วแต่นักเขียนเพราะบางทีคำแนะนำกูก็กระทบพล็อตเรื่อง แต่ส่วนมากสิ่งที่นข.ตอบกลับความเห็นกูคือการนิ่งเฉย หรือการบ่นว่าอยากได้เม้นต์ชม รู้สึกท้อเวลามีคนมาวิจารณ์งานทั้งที่บางครั้งกูก็แนะนำไปแค่ว่า รู้สึกว่าช่วงนี้เนื้อหาไม่ค่อยเดินเลยค่ะ
นิยายบางเรื่องบางตอนกูจนใจจะเม้นต์จริงๆก็ได้แค่ว่า เย้ พระเอกนางเอกได้เจอกันแล้ว ลุ้นมาก สู้ๆนะคะ เพราะเนื้อหาแม่งไม่มีอะไรให้กูเม้นต์จริงๆ สิ่งที่กูได้คือการที่นข.บ่นในตอนต่อไปว่าช่วงนี้มีแต่เมนต์สั้นๆ อยากได้คอมเมนต์ที่มีประโยชน์ติชมได้ตรงๆเลยค่ะเราอยากให้งานพัฒนา ถถถถถ กูเมนต์ติชมก็ว่าท้อ กูเม้นต์สั้นเพราะเนื้อหาแม่งไม่มีอะไรก็ว่าไร้ประโยชน์ นข.ทั้งหลายมึงก็ต้องยอมรับนะว่าบางทีนิยายมึงอ่ะสนุกแต่บางตอนมันไม่มีสาระอะไรให้กูเมนต์จริงๆว่ะ มึงจะเรียกร้องเอาทุกตอนก็ไม่ไหวนะ เม้นต์สั้นบ้างยาวบ้างก็รับไว้เถอะ ถ้ามึงอยากได้กำลังใจ อย่าเอาแต่ติอย่าเรื่องมากขนาดนั้นเลย กูเห็นด้วยว่าเม้นต์ยาวเม้นต์ติชมมีประโยชน์ต่อการเขียนในบางแง่จริงๆ แต่ถ้าไม่มีใครเมนต์นิยายมึงเลย กูว่าบางทีมึงต้องพิจารณาแล้วว่ามันเป็นที่นอ.หรือนิยายของมึง ทำไมบางเรื่องนักอ่านเมนต์กันเป็นเรียงความแทบทุกตอน ทำไมบางเรื่องไม่มีคนเมนต์เลยหรือเมนต์แค่สั้นๆ ทั้งที่จำนวนคนอ่านก็แทบไม่ต่างกัน