Last posted
Total of 1000 posts
>>504 เพิ่มนิดนึง กูว่าแม่ค้าก็โอเคนะ ชัดเจนดี รับไม่ได้ก็คืนเงินไป จะได้ไม่มีปัญหา
และสำหรับกูนะ แม่ค้าแยกส่งสองที่ให้ฟรีไม่คิดตัง แค่นั้นกูก็เกรงใจมากล่ะ กูไม่มานั่งจี้เรื่องบับเบิ้ลหรอกมึง อย่างมากก็บอกพอเป็นพิธีว่าขอหนานิดนึงแบบนี้ หนังสือก็ราคาถูก เอาแต่ได้ว่ะ
เสริม ไอ้ค่านิยมห่อแหนมเริ่มมาจากใครวะ เหมือนอุปทานหมู่พอๆกับรอยจิ๋มหมดบนหนังสือ ยิ่งอยู่ในกลุ่มแพร่อย่างกะลัทธิ
มันเหมือนลัทธิจริงๆหวะ
เคยได้นิยายมา500 4เล่มหนาๆ แม่ค้าแถมนิยายมาให้อีก2เล่ม ไม่กล้าเรื่องมากเรื่องห่อเลย แม้หนังสือจะหนัก ห่อมาไงก็ได้แล้วอ่ะราคานั้น
ถามแม่ค้าไปอีกว่าเอาเงินเพิ่มมั้ย ค่าส่งน่าจะสูง
แม่ค้าบอกไม่เอารวมไปหมดแล้ว กราบบบงง
อยากได้สภาพกริ๊บๆคมๆ ไปเลือกซื้อที่ร้านเองเหอะ
สำหรับกูมือสองคือ ซื้ออ่านชิวๆอ่ะ ไม่ซีเรียสสภาพ ขอแค่แม่ค้าชัดเจนก็พอละ
กูไม่กล้าลงขายในห้องขายแล้ววะ แต่ละคนน่ากลัวทั้งนั้น ไม่รู้จะไปลงขายไหนหละ ไปตรงไหนก็เจอแต่พวกห่อแหนม คลั่งกริบ ยิ่งความอดทนต่ำๆอยู่
อิคนที่ออกมาตั้งโพลเรื่องแม่ค้าเรื่องเยอะนั่น กูก็เห็นนางเรื่องเยอะเหมือนกัน เห็นได้ของจากที่ไหนมาก็โพสตำหนินั่นนี่ ล่าสุดก็เห็นอยู่ว่าโพสเรื่องกล่องไปรษณีย์บุบทั้งที่ยังไม่ได้แกะของดูข้างใน ทำไมไม่แกะออกมาดูก่อนวะ ถ้าบุบก็ค่อยมาโพสยังไม่สาย คลั่งกริบแม้กระทั่งกล่องไปรษณีย์ บ้าบับหนาๆอีก เอาไปห่อตัวมึงเหรอพวกผี น่ารำคาญ
>>508 จริงอ๋อวะ กูก้อยู่กลุ่มนั้น เคยได้นิยายแรร์ชญในราคาถูก แม่ค้าส่งของมาไม่ห่อไม่ไรกูก็ซี กลุ่มแม่งก็บอกอยู่ว่าส่งต่อ คนขายลงว่ามือสอง มาหลอนจริงจังก็กลุ่มวายนี่แหละ กูไม่เคยกล้าขายอะไรในห้องวาย ขายแล้วเครียดกะตังไม่กี่บาทกูแจกฟรีดีกว่า เคยขายนิยายชญไม่เห็นมีลูกค้าคนไหนย้ำขอห่อแหนมซักคน พวกเรื่องเยอะมึงไปเลือกจากโรงพิมพ์เลยเถอะ
เมื่อหนังสือไม่ได้มีไว้อ่านอีกต่อไป...กูว่ามันเป็นลัทธิที่น่ากลัวมาก ถ้าขืนเป็นงี้ต่อไปใครๆ เค้าคงเอือมระอาวงการนี้ ได้เงินดีแต่ปัญหาไม่สิ้นสุด งานเคลมต้องมา งานห่อต้องโวย ขายแล้วไม่จบ โน่นนั่นนี่เรื่องเยอะไม่สิ้นสุด กูเขียนนิยายวายเล่นๆ เคยคิดอยากลองทำมือขายแต่เห็นสภาพแล้วสตั้นเลย กลัวความเยอะสิ่ง คาดว่าเสียสุขภาพจิตกับลัทธินี้คงไม่คุ้มที่จะแลก
เรื่องบับเบิ้ลนี่กูว่าไม่ต้องขนาดห่อเป็นหมอนก็ได้ถ้ามันไม่ใช่จั่วปังที่ควรจะหนาหน่อย ห่อแค่สองสามชั้นก็น่าจะพอแล้วอะ เอาให้แม่งไม่เสียหายก็พอไม่ต้องขนาดห่อจนไม่เห็นไส้ใน กูเคยขายทำมือละเจอคนอ่านที่ซื้อง้างมาแต่ไกลเลยว่ากูจะห่อดีหรือเปล่า แต่กูก็ไม่ได้ห่อหนาเป็นหมอนหรอก ห่อแค่ 3ชั้นก็พอแล้วอะ กูว่ามันก็ปลอดถัยแล้วถ้าแม่งไม่ได้ไปตกแล้วโดนรถสิบล้อเหยียบก็ไม่น่าจะมีอะไรเสียหาย
เออ ยิ่งกว่านั้นกูเห็นในเม้นต์ไหนสักเมนต์ในกลุ่ม สป นั่นน่ะ พูดทำนองว่าซื้อแฝดอ่านหนึ่งเก็บหนึ่ง หนังสือที่ซื้อไปไม่กล้าแตะกลัวเปื้อนกลัวยับ สรุปดองไม่ได้อ่าน เหอ คุณค่าของหนังสือเดี๋ยวนี้ไม่ใช่ที่เนื้อหาแล้วสินะ เห็นแล้วโคตรสิ้นหวัง เป็นกันถึงขนาดนี้แล้ว
วัฒนธรรมแฝดมีต้นกำเนิดมาจากกิจกรรมอวยของลูกหาบ หสม. ในห้องปล่อยของ
>>524 มันมีแบบรักมาก รักจนไม่กล้าเปิดเพราะกลัวจะมีรอยยับรอยพับ เห็นแค่นิดเดียวก็จะขาดใจ กูนี่มึนเลย ก็ว่าตัวกูก็รักการอ่านอยู่นะ อ่านมาตั้งแต่หนังสือการ์ตูนผีเล่มละบาท แต่ก็ไม่เข้าใจความรักอันลึกซึ้งของลัทธินี้ ปกติเรื่องไหนกูชอบ อ่านเสร็จก็เก็บเข้าชั้น จากนั้นก็หยิบอ่านซ้ำๆ จนมันเยิน เรื่องไหนไม่ชอบ อ่านครั้งเดียวก็ดอง เมื่อก่อนก็หิ้วไปขายร้านมือสอง ปัจจุบันก็ปล่อยขายในโซเชียลรวมส่งต่ำกว่าปกตลอด ไม่เคยถึงขั้นใส่ถุงซงถุงซิปหรือ ถนอมปานเพชรร้อยล้านขนาดนี้ หรือแบบนี้คือกูไม่รักหนังสือวะเนี่ย
พวกนี้ถ้าสั่งซื้อหนังสือจากต่างประเทศคงช็อกตาย กูได้มาแบบไม่ห่อบั๊บ ถุงพลาสติกบางยิ่งกว่าใบไม้ ไม่พอสรรพากรแม่งกรีดถุงดูของ กรีดปกของกูไปด้วย
กูคนนึงที่รักหนังสือมากกก แต่กูก็ไม่เคยทำหนังสือยับหรือเยินนะ แล้วก็ไม่เคยแฝดด้วย คือกูคิดว่าคนที่รักหนังสือปกติเค้าก็จะอ่านแบบถนอมอยู่แล้วป่ะวะ ไม่จำเป็นต้องแฝดให้เปลืองเงิน ความคิดกูนะ แฝดเพราะรักหรือแฝดไว้เกร็งกำไร
เพื่อนกูก็เป็นนะ ไม่ได้แฝดไปขายด้วย มันเป็นมานานแล้ว
แนวว่าชอบเนี้ยบ หนังสือห้ามมีตำหนิเลย สมัยก่อนจะอ่านต้องห่อปกก่อน อ่านหนีบๆกลัวสันแหก/ยับ แต่ก็ชอบแบ่งปัน ชอบล่อเพื่อนมาติดบ่วงเลยให้เค้ายืมอ่านไปทั่ว(แต่ก็กำชับแล้วกำชับอีกว่าถนอมๆๆๆๆด้วยนะ) พอทำงานมีเงินก็เก็บแฝด เล่มนึงขึ้นหิ้งเล่มนึงไว้อ่านเอง/เผยแพร่
นอกจากเล้าเป็ด มึงลงนิยายที่ไหนกันบ้าง
พวกมึง ชอบปกนิยายวายงานใครมั่งวะ กุขอข้อมูลหน่อย เผื่อกูจะพิมพ์วายทำมือ
>>537 มึงต้องดูว่าตัวเองชอบแนวไหน เดี๋ยวนี้คนไทยวาดสวยๆ เยอะ ถามกูตอนนี้กูชอบคนวาดปกเมียงู
.
.
.
กูอยู่วงการนี้มา 10+ ปี เรื่องเก็บแฝดมีมานานแล้ว แต่ไม่ได้เก็บกันเป็นผีบ้าแบบนี้ สมัยก่อนเค้าจะแฝดกันก็ต่อเมื่อชอบเนื้อเรื่องมาก อ่านแล้วชอบค่อยไปแฝด 1.ไว้บูชา(ขึ้นหิ้งนั่นแหละ) 2.ไว้อ่านเอง 3.ไว้เผยแพร่ ไม่ใช่แบบสมัยนี้ที่กลัวยับกลัวเปื้อน บางทีซื้อแฝดมาก็ดองทั้งคู่ กูเห็นแล้วบิปาก
ภาษีขาเข้าเป็นเรื่องของศุลการกรเว้ย มึงจะด่าสรรพากรกันทำไมวะ
กูอ่านวายมาประมาณ 6-7 ปี ก่อนหน้านี้ที่อ่านชญกูก็แฝดนะ ทำไมอะ ซื้อมาเก็บเองแล้วกระทบใครเหรอ
กูนี่สายตรงข้ามกับแฝดเลย คือถ้าบังเอิญมีหนังสือซื้อซ้ำมา ต้องรีบขายไปเล่มนึง ทนไม่ได้ที่มีเรื่องเดียวซ้ำกัน 555 นี่ไม่เคยเข้าใจคนต้องแฝดเลย ยิ่งมากกว่า 2 อีกนี่คือเอาไปทำไรอะ เปลืองทั้งเงิน เปลืองทั้งที่เก็บ เอาเงินไปซื้อเรื่องใหม่ เว้นที่ไว้เก็บเรื่องใหม่ดีกว่า หนังสือมันเป็นของที่เอาไว้อ่าน ถ้าอ่านระวังๆหน่อยมันก็แทบไม่มีรอยอะไรอยู่แล้ว หรือมีก็แค่นิดๆหน่อยๆตามสภาพการใช้งาน กูก็รักหนังสือประมาณนึง ไม่อยากให้มีรอยยับ พับ ขีดเขียน บวมน้ำ แม็ก ฯลฯ อะไร แต่ไม่ถึงขั้นแตะต้องไม่ได้ เก็บไว้บูชาขนาดนั้น เวลาเก็บขึ้นชั้นก็วางปกติไม่ได้ใส่ถุง ใส่ซิปล็อคอะไร พอเจอคนต้องเก็บแฝดเลยงงมาก
ช่วงนี้กูพึ่งเข้ากลุ่มหลังไม่ได้เข้ามานาน พวกมึงคิดไงกับคนคนเดิมแนะนำนิยายเรื่องเดิมสองวันติด คือรักใครชอบใครจะอวยก็ไม่ว่าแต่นี่สองวันติดเลยใจความก็ไม่มีอะไรแปลกใหม่จากที่เคยโพสท์ มีแต่บอกว่าดีมากๆ ดีมากๆ บอกจะซื้อแฝดด้วยทั้งที่ในหน้านิยายยังไม่มีประกาศว่าจะทำหนังสือขายเลย
>>541 มึงเก็บแฝดก็เก็บไปเถอะ เงินมึง แต่ที่กูเดือดร้อนคือพวกแฝดที่คลั่งกริบเสร็จแล้วก็ฟาดงวงฟาดงาแบบไร้เหตุผลกับการห่อ ร่องรอยตำหนิเล็กๆ น้อยๆ หรือเรื่องมากเวลาห่อแต่เวลาจ่ายดันอยากจ่ายน้อย เพราะมันทำกูผวาเวลาปล่อยขายว่าจะเจอพวกประเภทนี้มั้ย และถ้าเจอแล้วกูปฏิเสธไม่ขายให้ด้วยเหตุผลเพราะทนความมากเรื่องไม่ได้กูจะโดนเอามาประจานในกลุ่มหรือเปล่า ชีวิตกูอยู่ดีๆ ก็ต้องอยู่กับความระแวงซะงั้น ไม่ขายในกลุ่มก็ไม่รู้จะขายที่ไหน ครั้นจะไม่ขายแต่บางทีก็อยากหมุนเงินมาซื้อเรื่องอื่น ถ้ากูมีเงินเยอะ กูคงไม่เดือดร้อนเพราะอิพวกนี้หรอก ที่สำคัญกูเคยเจอมาแล้ว ทำกูปวดหัวมาก ดีที่พูดอ้อมๆ ทำให้นางบอกผ่านได้ แล้วตอนนี้มันเริ่มขยายความคลั่งกันเป็นลัทธิจนกูงงว่ามันซื้อหนังสืออ่านหรือบูชา
กูว่าห้องวายแม่งก็เป็นแหล่งรวมของคนบ้าอยู่แล้วนี่หว่า บ้าเก็บแฝด บ้าซื้อมาดอง บ้าอวดแรร์ บ้าของถูกแต่ต้องดีห้ามมีตำหนิ (พ่อง) บ้าซื้อตามกระแส บ้าอยากเป็นเซเลป ซึ่งกูเองก็จัดอยู่ในกลุ่มบ้าซื้อมาดองเหมือนกัน กูเลยเฉยๆ กับพวกบ้าอะ แต่ถ้าคนไหนดูบ้ามากจนน่ารำคาญ กูจะบล็อกไปเลย นี่ก็บล็อกไปจะสิบคนละ หุๆๆ สบายตาขึ้นเยอะ
กูจำได้ ตอนนั้นไลฟ์ดรามา คฉน. แถมไปแนะนำวิธีแย่ๆผ่านไลฟ์อีก ขนาดกูเป็นแค่คนอ่านกูยังรู้สึกแย่กะที่ไลฟ์มาเลย หลังๆกูไม่ดูเลย มีครั้งนึงมีคนไปเม้น ไลฟ์เพื่อ? กูนี่ขำเลย
จริงๆกูก็อยากเอาหนังสือบางเล่มที่กูไม่มีเวลาอ่าน หรือ อ่านจบแล้ว มาขายในกลุ่มบ้างนะ แต่บอกตรงเลย กูสยองอิพวกบ้ากริบ ขอสภาพกริบ สะสม ราคาต่ำกว่าปก แล้วก็กลัวมันมาซื้อแล้ววุ่นวาย เลยไม่ขายแม่งแระ เก็บไว้ดูเล่นเองก็ได้
ยิ่งช่วงนี้อิพวกนี้ยิ่งมีเยอะขยายพันธุ์ยิ่งกว่าอุปทานหมู่ บางรายแม่งอาการหนักมาก ขอสภาพกริบ สะสม ราคาต่ำกว่าปก จองนาน และผ่อนได้ 5555555555 //เชี่ย
เห็นที่คนแปลลักพาลงโพสต์ละกูอยากบวกรัวๆ จำได้คนในกลุ่มก็ตามคนนี่เยอะจะหน้าสั่นกันปะวะถถถถ
บอก้วยว่าใส่กล่องอะไร ไดคัทไปร ไดคัทธรรมดา ฝาปิด ซอง
ปกเจิ้นไม่สวยเลย โฮ
กูว่าปกแบบพื้นหลังแต่ไม่เอาจิบิใส่ดีกว่า จิบิทำที่คั่นแทนไรงี้
กูว่าปกเจิ้นก็น่ารักดีนะ ถึงจะดูไม่ลงทุนจริงๆก็เถอะ แต่กูชอบตัวจิบิ
ดูแบบทั่วไปมันก็โอเค กูว่ามันน่ารัก แต่พอมันเป็นปกนิยายวายกูเห็นปกแล้วไร้ซึ่งจุดดึงดูดมาก มันไม่ให้อารมณ์อยากอ่านเลย ในกรณีที่ถ้ากูไม่รู้จักเรื่องนี้มาก่อนกูคงกวาดตาผ่านไปอย่างรวดเร็วและไม่คิดว่ามันเป็นนิยายวายด้วยซ้ำ ปกนิยายแนวนี้มันต้องแบบสวยๆ มีอะไรดึงดูดวางบนชั้นให้มันโดดเด่นออกมาอะ มันถึงจะเรียกสายตาและเงินในกระเป๋ากุได้ง่ายหน่อย เออ แต่ยังไงกูก็คงซื้อนั่นแหละนะ
หรือว่านี่จะเป็นปกแจ็คเก็ตป่าววะ กูว่ามันไม่น่าจะอย่างนี้น้า แบบดูมักง่ายไปหน่อยหรือป่าว
มึง ใครสายนิยายฝรั่งบ้างวะ คือกูไม่รู้จะไปหวีดที่ไหน ในหิ้งก็ไม่ค่อยมีคุย นานๆมาที
เดี๋ยวนี้กูแทบไม่ได้อ่านนิยายไทย นิยายแปลเลย (แปลจีนมีบ้าง เฉพาะเรื่องโดนๆ)
กูมีแหล่งอ่านรีวิว เรื่องย่อ สปอยนิยายฝรั่ง เป็นภาษาอังกฤษคืออ่านได้ แต่เวลาจะหวีด กูคงหวีดได้แต่ภาษาไทย ซึ่งกูก็ไม่รู้จะไปหวีดที่หนายยย
รูปจิบิควรเป็นได้อย่างมากแค่ปกเล่มเล็ก ปกนิยายควรจะดูจริงจังหน่อย จะได้ไม่นึกว่าเป็นหนังสือการ์ตูนสำหรับเด็ก
ชั้นหนังสือโม่งมีโม่งสายฝรั่งอยู่เยอะนะ เมิงเปิดเลยหาเพื่อนคุย
สนพ.ดูไม่ลงทุนตั้งแต่ปกmore than heat sunแล้ว คือไม่ใช่ผิดเพราะเป็นจิบิแต่การออกแบบไม่สวยเลยดูเอาอะไรมาใส่ๆประหยัดต้นทุน รูปฉากหลังกับรูปจิบิก็ไม่เข้า ฟอนต์ก็ไม่สวย แถมออกสองเล่มแต่หน้าปกเหมือนกันต่างกันแค่เปลี่ยนสี
วิวาห์ปกทำมาดีแล้วแท้ มาตกม้าตายที่เจิ้นอีก (มันก็น่ารักแต่แบบนะเปลี่ยนแค่สี จะขำก็ขำไม่ออก) เราลุ้นโรสจนไม่รู้จะลุ้นยังไง งานขึ้นๆ ลงๆ จนทำตัวไม่ถูกไปหมดแล้ว
เอาจริงๆเราว่ามันก็ตลกดีนะเว้ย ปกแม่งต่างแค่สีชุดกับสันปก เอาฮาใช่มั้ยหรือเพราะรีบออกวางขายให้ทันงานวันเกิดนอ.จะได้ร่วมโปรลด ยอดจะได้พุ่งๆ
กูก็กะจะซื้อวันเกิดนอ.นี่แหละ ซื้อถึง1500 ได้ลด25%
และกูก็ไม่ค่อยเข้าใจคนที่ยังไปพรีกับแม่ค้าเช่นเดิม แต่ก็คงอยากให้ห่อหนาๆมั้ง
นึกว่าเราคิดอยู่คนเดียวง่าปกเจิ้นมันไม่สวยเลยว้า แต่ก็ไม่กล้าฝ่าวงเข้าไปบอก55 แล้วสองปกแม่งรูปเดียวกันด้วยนะโคตร..ประหยัด ไม่อยากเทียบกับต้นฉบับเพราะเขาขายตอนบนเว็บปกไม่ต้องลงทุนเยอะเหมือนพิมพ์ขาย
อยากเห็นปก ลองเสิร์จ 朕还是如此威风凛凛
อ้าวไม่ใช่เจิ้นเคยตีพิมพ์ที่จีนมาก่อนแล้วหรอวะ เห็นคนแปลเคยบอกว่าของจีนมี 1 เล่ม ตอนสมัยที่โรสยังไม่ประกาศว่าเป็น 2 เล่มจบอ่ะ
รูปปกให้กูเดานะ คงไม่คิดว่าจะหนาจนต้องแบ่งเป็น 2 เล่มอ่ะ เลยเอารุปมาเปลี่ยนสีเอา แต่สำหรับกูภาพปกก็ไม่ได้แย่อะไรนะ แค่แหม่งๆตรงเปลี่ยนสีเสื้อกับสันปกนี่แหล่ะ แบบเล่นง่ายไปมั้ย
คือจะเหมือนกันขนาดนี้ไม่ต้องแอ๊บเปลี่ยนสีก็ด้ายย
พูดเรื่องนอ.ครบ1500ลด50%แล้วกูรันทดใจตัวเอง คนอื่นหาคนร่วมหารเพื่อให้ได้โปร ส่วนกูแม่งแค่ไล่ลิสท์คร่าวๆก็กลัวจะเกินสามพันแล้ว
กูว่าปกเจิ้นน่ารักดี โคตรถูกใจเลย แต่พอมาอ่านในนี้ถึงรู้ว่าคนส่วนใหญ่ไม่ชอบ คนเรานี่ต่างจิตต่างใจจริงๆ ว่ะ
เสียดายมดน่าจะวางตามร้านวันที่ 14เหมือนกัน ดันวาง 15
ง่า ทำไมทำแบบนี้กับเจิ้นล่ะเนี่ย แค่เปลี่ยนสีชุดเอง นึกว่าเล่นเกมจับผิดภาพ
ky ใครเคยอ่านงานคนเขียนที่ชื่อ บทร บ้างอะ สังกัด นบ อะ อยากรู้ว่าเรื่องไหนของเค้าน่าสอยบ้าง แล้วก็ภาษาชั้นครูพลอตอลังการจริงป่าววะ
คห.กูนะ กูว่าปกเจิ้นไม่ลงทุนเลย แล้วจิบิมันก็ไม่เข้ากับภาพฉากหลังอ่ะ ฉากหลังสวยนะแต่ภาพรวมคือ มันไม่ใช่ ...
คือไงอ่ะ อมร.เค้าคุ้นชินกับปกนอร์มอลเหรอ เลยไม่สนใจว่านิยายวายปกมันควรสวยกว่านี้ ดึงดูดกว่านี้ ไหนๆจะมาแบ่งเค้กตลาดนี้แล้วก็ควรทำให้มันดี ถูกใจคอวายหน่อย
อยากให้ไปดูไพรด์บายแก้วกานต์จัง ทำการบ้านมาดี ปกสวย หนังสือไม่แพงอีก
นโนบายไม่ลงทุนของ หสม. ออกชุดหลายเล่มแล้วเล่นแบบมักง่ายแค่เข้าโฟโตชอปเปลี่ยนสีมันระบาดแล้วเหรอวะ กูโคตรเกลียดเลย
กูก็รู้สึกว่าปกร.ธรรมดามากทุกเรื่อง แต่เอาตรงๆ ส่วนใหญ่ก็ซื้อกันใช่มั้ยล่ะ ถ้าคนยังซื้อ ร.ก็คงไม่ปรับหรอก เขาจะหาเรื่องเพิ่มต้นทุนทำไมวะ
ปกวิวาห์ก็ไม่ได้ลงทุนมากนะ สังเกตุดีๆปกเล่ม 1-2 คือรุปเดียวกันแต่เอามาทำสองปก รูปเน้นตัวละครรายละเอียดไม่เยอะแบบนี้ไม่แพง จากปสก.ที่เคยจ้างนักวาดมาบ้างนะ แต่คนวาดวิวาห์ลายเส้นโอเคเลยรอด ส่วนปกเจิ้นนี่...เอาจริงๆนะ เห็นผ่านๆนึกว่านิทานเด็กเล็กแบบเน้นรูปภาพน่ะ
ทำไมฝั่งวายต้องมีปัญหาตลอดวะ เยอะตลอด ฝั่งนอมอลปกเป็นฉาก เป็นกรสฟฟิกธรรมดา ก็ไม่มีคนมาด่า คือบางทีพวกมึงควรพิจารณาตัวเองว่าเยอะไปมั้ย กูรำคาญมาก อ่านนิยายหรือเอาปกไปต้มกินวะ
>>606 อมร.ทำมานานกว่าหสม.อีกมึง ปกติของสนพ.นี่เลยว่ะ ดูอย่างเกมออฟโธรนดิ ภาคนึงมีสามเล่มก็เปลี่ยนมันสามสี สยามเองก็ทำมานานมากแล้ว นิยายกำลังภายใน 26 เล่มปกเดียวกันหมดเปลี่ยนสี 26 สีเอง กูทำงานร้านหนังสือกูว่าปกเจิ้นนี่ปกติมาก ลายเส้นก็ไม่ต่างกับปก ดกด.อ่ะ สวยกว่าด้วยในบางแง่ บ้านเราเพิ่งมาเน้นเรื่องปกกันได้แค่สามสี่ปีเอง ปก อมร.เองแต่เดิมก็เน้นงานอาร์ตตัดแปะอะไรพวกนี้ด้วย งานวาดเพิ่งมาเริ่มลงตอนปีกว่ามานี่ กูว่าเจิ้นมันทำปกแบบนั้นเพราะเป็นแนวคอมมาดี้ว่ะ พอบอกว่ามันเป็นแนวตลกแล้วปกแบบนั้นกูว่ามันก็เข้านะ ถ้าไม่มองว่าปกนิยายวายต้องสวยต้องอลังเวอร์วัง ก็ปกนิยายปกติอ่ะ กูว่าทำอาร์ตออกมาสวยดีด้วยซ้ำ
Ky คั่นดราม่าปกแปบน้า
พวกมึง กูสั่งนิยายลทบ. 10 วันแล้วยังไม่ได้ของเลย แล้วกูเลยขอให้คนขายช่วยตาม เขาตอบกลับมาว่าลูกค้าหรือคนรับของต้องไปตามเอาเอง ทางแม่ค้าก็ส่งของจริง ไม่ได้โกง ไม่ใช่หน้าที่ต้องมาคอยตามให้อีก ไม่ได้เกี่ยวอะไรด้วยแล้ว ใช่เหรอวะ กูเคยเจอเคสแบบนี้ครั้งนึงเขาตามของให้ตลอดจนในที่สุดก็ได้รับ เพิ่งมารู้ว่าคนรับต้องเป็นคนตามเอง นึกว่าคนส่งต้องจัดการ กูรู้สึกน้อยใจนิดๆ ฮรึก T__T
>>617 พูดถึงปลายทางเหรอ หึ บอกได้สองคำคือส้นตีนมากและเหี้ยมาก ขอไม่บอกจังหวัด เดี๋ยวแหก55555
ในเมื่อแม่ค้าไม่ตามให้กูจึงโทรไปหาที่ศูนย์ฯ มึงรู้มั้ยคะว่าเกิดอะไรขึ้น กูโทรไป ขึ้นว่ารับ(ขึ้นเวลาด้วยนะว่าโทรกี่วิแล้ว) แต่กบายเป็นเสียงซ้อนว่า ขออภัยค่ะ หมายเลขที่ท่านเรียกบลาๆ แล้วก็วางสายให้เอง ใช้หูขวาฟังข้างเดียวยังรู้ว่าเป็นเสียงอัดอ่ะ พอโทรอีกรอบกลายเป็นเสียงผู้หญิงบอกไปรษณีย์...ค่ะ พอกูกำลังจะพูดก็ตัดสายอีก เพื่อนกูที่นั่งฟังด้วยก็ขึ้น ส่งอีเมล์ไปถามแทรคก็ไม่ตอบ แม่ค้าก็ไม่ช่วยไรแล้ว งอนมาก ปีนี้ปีชงกูแน่ๆ
>>610 ไม่ได้เยอะแต่มันคือรสนิยมของกลุ่มตลาด นิยายวรรณเช่นหอดอกบัวฯ ขายคนทุกเพศทุกวัยแนวสืบสวนปกจะรูปซ้ำแต่รีสีเอาเพราะกลุ่มลูกค้าเขาเน้นเนื้อเรื่อง นิยายรักแปลจีนโบราณทำไมต้องใส่ลายภาพสีน้ำหรือเส้นจีนๆ สวยๆหรือ ทำกราฟฟิกตัดแปะไม่ได้หรือเพราะกลุ่มลูกค้าชอบอะไรจีนๆ รูปภาพสบายตาที่สื่อถึงเนื้อเรื่อง ไลท์โนวเวลทำไมไม่ทำกราฟฟิกทำไมต้องวาดการ์ตูน ก็วัฒนธรรมการซื้อของกลุ่มลูกค้าไง
สวยไม่สวยแล้วแต่รสนิยม แต่ 2 ปกแค่เปลี่ยนสีนี่ไม่ลงทุน มันคือข้อเท็จจริง
>>618 ไปรฯ สาขาที่นำจ่ายอยู่ไกลจากบ้านมึงไหม ถ้าไม่ไกลมากแล้วมึงสะดวกที่จะไปได้มึงก็ไปตามถึงที่เลย ไม่งั้นมึงก็ต้องโทรไปเรื่อยๆ อะ ปกติที่กูโทร call center ไม่เคยเจอปัญหาอะไรนอกจากคู่สายให้บริการเต็ม ส่วนเรื่องแม่ค้า ปกติเค้าควรจะตามให้ แต่ให้แม่ค้าตามหรือมึงตามก็มีค่าเท่ากันอะ เพราะแม่ค้าก็ตามด้วยการโทรจี้ไปรฯ อย่างมึงนี่แหละ
กูว่าบางทีเรื่องปกสวยนี่ใกล้ค่านิยมความกริบเข้าไปทุกทีแล้วว่ะ จริงอยู่ที่รสนิยมความชอบของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ไม่มีใครเอารสนิยมของตัวเองตัดสินคนอื่นได้ มึงสามารถบ่นได้ถ้ามึงรู้สึกไม่ถูกใจไม่พอใจ แต่บางทีกูก็อยากให้พวกมึงตระหนักกันก่อนว่าคุณค่าดั้งเดิมของหนังสืออยู่ที่ไหน ถ้ามันสามารถทำหน้าที่ของมันได้ไม่ขาดตกบกพร่อง ส่วนเสริมต่างๆก็เป็นแค่เครื่องปรุงที่ช่วยชูรส แต่ก็ไม่ควรให้มันทำลายคุณค่าดั่งเดิมของหนังสือลงนะ
ถ้าวันหน้ามึงต้องเหยียบย่างเข้ามาในวงการหนังสือเก่า กูยอกเลยว่า รูปหน้าปก ความเรียบกริบ ความสดใหม่ แทบจะไม่อยู่ในสายตามึงเลย เพราะแค่จะหามาครอบครอง จะหามาให้ได้สัมผัสได้อ่านก็ยากเต็มกลืนเลยว่ะ หนังสือบางเรื่องที่กูมีตอนนี้ทั้งปกขาด สันโดนไฟไหม้ แต่แค่ได้มาอยู่ในมือได้อ่านเนื้อหาในนั้นกูก็แทบน้ำตาไหลแล้ว วันนี้ถ้ามึงอยากเก็บและยังเก็บมันได้ก็หาเก็บไว้เถอะ เพราะวันหน้ามึงอาจจะไม่ต้องการเหตุผลใดๆแล้วนอกจากขอแค่ให้ได้อ่านมันก็พอ
เรื่องปกสำหรับกูยังไงก็ได้อะ กูสนใจที่เนื้อหาข้างในมากกว่าปก ปกสวยแต่เนื้อหาข้างในไม่โดนก็เท่านั้น แต่ถ้าปกสวยด้วยเนื้อหาข้างในดีด้วยเหมือนปกก็เป็นผลพลอยได้
>>622 งั้นทำไมถึงมีการเปลี่ยนปกหนังสือหลายเอดิชั่นให้คนซื้อสะสมกันถ้าคนทั่วไปไม่สนใจปก ต่างประเทศมีการประกวดปกนิยายให้รางวัลกันเป็นล่ำเป็นสันด้วยซ้ำ นี่คือไม่สนใจปกเลย?
อย่าอาศัยคำพูดสวยหรูแต่มองแค่ในมุมตัวเอง อย่าเหมารวม อย่าพูดแทนคนอื่น อย่าแก้ต่างแทน สนพ. การมองคุณค่าของแต่ละคนย่อมต่างกัน ในเมื่อจะจ่ายเงินซื้อย่อมมีสิทธิ์ออกความเห็น ไม่ได้ไปด่าพ่อล่อแม่คนทำปกหรือ สนพ. ซะหน่อย แค่นี้ว่าเยอะ กูงงใจ
มาอีกละ คุณค่าอยู่ที่เนื้อหา ปกไม่โอไม่มีสิทธิ์บ่นนะจ๊ะ อ้อ ห้ามชอบความกริบด้วย
นี่กูใช้เงินกูซื้อหรือใช้เงินใครซื้อกันน้า
+1 ให้ >>622 ปกสวยถือว่าเป็นของแถม แต่เนื้อในสำคัญที่สุด ไม่เคยเท สนพ. ไหนเพราะปกเลย ถ้าจะเทก็เพราะเนื้อเรื่อง หรือไม่ก็ราคามันเกินเอื้อม
นิยายบางเรื่องปกสวยโคตร แต่พออ่านเนื้อเรื่องนี่แทบโยนทิ้ง ถ้ามึงจะแต่งแค่นี้ มึงไม่ต้องใช้ปกเลล่า ปกฉงกงก็ได้นะมึง เพราะกูรู้สึกว่าโดนหลอก เสียดายตังค์ชิบ
กูก็ว่ามันไม่สวย คือก็กูคิดว่ามันไม่สวยอะ คิดว่ามันดูไม่คุ้มค่าเหมือนเรื่องอื่นที่ปกสวยๆ ใส่ใจรายละเอียด แต่ถึงกูบ่นกูก็ซื้ออะนะ เพราะกูอยากอ่านข้างใน เรื่องปกมันเหมือนเป็นผลพลอยได้ มันทำให้รู้สึกถึงความใส่ใจ มันเป็นความรู้สึกทางใจ ถ้าทำดีก็ดีกว่าทำลวกๆ มาอยู่แล้วใช่ปะ ซึ่งเห็นได้ชัดว่า สนพ. ทำผลงานออกมาลวกๆ จริงๆ ไม่ได้ใส่ร้ายป้ายสี แล้วกูก็บ่นของกูเฉยๆ ไม่ได้ไปด่า สนพ. ไป บังคับ สนพ. ให้เปลี่ยนตามที่กูชอบ กูแค่บ่นว่าที่มีอยู่มันไม่สวย เอ๊า บ่นก็ไม่ได้อ่อ
ส่วนเรื่องรักความกริบ ถ้ารักความกริบแล้วไม่ไปสร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นก็ใช้เงินที่มีกันตามสบายเถอะ ไม่มีใครว่าใครได้หรอก ที่เค้าบ่นเรื่องกริบคือพวกที่รักความกริบแต่เสือกไปเรื่องมากกับแม่ค้าเกินเหตุ บางทีก็เอาประเด็นมาปนกันเกินไป๊
อ้อ อีกอย่างนะ พอดีไม่ใช่วงการของเก่าหนังสือเก่าน่ะ นิยายวายออกใหม่ๆที่ชอบมีเยอะแยะ มีสิทธิ์เลือกของสภาพดีๆ(ที่หลายๆครั้งยังไม่ได้แม้แต่จะเข้าโรงพิมพ์) อีกอย่างไม่ได้นิยมความยิ่งเก่ายิ่งขลังว่ะ
กูว่า >>622 ก็ไม่ได้ออกความเห็นรุนแรงอะไรนะ ต่างฝ่ายต่างก็แสดงความเห็นในสิ่งที่ตัวเองรู้สึก เค้าก็ไม่ได้ตำหนิคนที่บ่นหรือไม่โอเคกับปกไม่สวยนี่
กูเห็นด้วยว่าปกเป็นส่วนหนึ่งที่ส่งเสริมหนังสือ สิ่งสำคัญสุดคือเนื้อหา แต่ปกมันก็เป็นด่านแรกที่คนเห็นเหมือนหน้าตาอะ เห็นแค่หน้ายังไม่รู้ว่านิสัยเป็นยังไง ยกเว้นผ่านการคุยหรือรู้จักกันมาสักพัก (อันนี้ก็คงเหมือนมึงได้ลองอ่านตัวอย่างทดลองอ่านก่อนตัดสินใจ) แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นถ้ากูอ่านแล้วชอบปกเหี้ยแค่ไหนกูก็ซื้อ
ใจร่มๆ เพื่อนโม่ง เอาเป็นว่าใครชอบก็ซื้อ ไม่ชอบแต่ก็ซื้อก็ดี ชอบแต่ไม่ซื้อก็ได้ ไม่ชอบก็ไม่ซื้อก็ไม่มีใครว่า แล้วแต่สะดวกกันเถอะ เพื่อนโม่งบนๆ อาจจะแค่บ่นๆ ก็ได้ เรามีสิทธิ์แสดงความเห็นกันยิ่งเรื่องความชอบไม่ชอบเถียงกันยาวก็ไม่จบหรอก สำหรับเราตอนแรกไม่ได้ดูด้วยว่าต่างแค่สีชุดกับสันปก เพราะมัวแต่มองรวมๆ ไม่ได้คิดว่าสวยไม่สวยเพราะยังไงก็ซื้อ เราสายแปลอุดหนุนทุกสนพ. แม้แต่นบ.ที่เราเบื่อๆ เราก็ยังอุดหนุน เจอปกโป๊ๆ เราก็บ่นแล้วหากระดาษมาห่อทับไป ปกเรียบๆ ก็ชอบ เป็นพวกซื้อไม่สนปกนั่นแหละ
เอ้า พวกมึงนี่ กูบอกสักคำมั้ยว่าห้ามบ่น มึงอยากบ่นมึงก็บ่นกันไปสิ ชอบความกริบก็ชอบกันไปสิ กูแค่แสดงความคิดเห็นของกูเฉยๆว่าเอ้อถ้ามึงอยากเก็บจริงๆก็อย่าให้แค่เรื่องปกมาเป็นตัวตัดสินเลย ถ้าเนื้อหามันดีมึงอยากได้ก็เก็บไป ส่วนเรื่องจะซื้อไม่ซื้อก็สิทธิส่วนบุคคลของมึงสิ อยู่ที่การตัดสินใจของมึงแล้ว ใครจะไปบังคับมึงได้ ใครจะไปตัดสินมึงได้
ส่วนหนังสือเก่ากูไม่สนความขลังไม่ขลังแต่กูแค่อยากอ่านเนื้อหาข้างไหน มึงหนังสือบางเรื่องตีพิมพ์จำกัด กูไม่สนหรอกว่าเก่าไม่เก่า แต่กูหาอ่านไม่ได้ ณ จุดนั้นต่อให้แม่งบวมน้ำ ปกขาด สันไฟไหม้มาแต่เสือกเป็นเล่มเดียวที่กูหาได้กูก็ยินดีแล้ว
งั้นถามหน่อยว่าการบอกว่าคุณค่าหนังสืออยู่ที่เนื้อใน ส่วนอื่นเป็นส่วนเสริม แต่พอคนบ่นเรื่อง"ส่วนเสริม"ทีไร ต้องมีคนออกมาพูดตลอดว่านี่ซื้อเพราะเนื้อหาหรือซื้อเพราะปกเพราะความกริบ แปลว่าคนคนนั้นก็บ่นความชอบคนอื่นเหมือนกันมั้ย ละเรื่องหนังสือเก่าขาดๆพังๆก็ยอมซื้อเพราะอยากอ่านเนื้อหาข้างใน เพราะมันไม่มีอันที่ไม่พังให้ซื้อไง ไม่งั้นพวกร้านขายหนังสือเก่าจะพยายามหาอันที่มันสมบูรณ์มาขายทำไม เพราะคนอยากซื้อมากกว่าอันที่มันพังๆในราคาเท่ากันไง กูรู้สึกว่าความเยอะในวงการนิยายวายมันก็มีในวงการอื่น แต่คนชอบยัดเยียดให้ชาววายเรื่องมากกว่าคนอื่นกันจัง นี่เรียกอคติป้ะ
คนจะออกความเห็นก็ปล่อยไปสิ ใครคิดว่าปกไม่สำคัญก็แล้วแต่เถอะ ไม่จำเป็นต้องใช้คำพูดเหมือนเตือนสติสั่งสอน ความนัยมันส่อว่าต้องการจะสื่ออะไร
ถ้าคุณค่าของข้างในก็เพียงพอจะดึงดูดให้ผู้บริโภคซื้อก็ยกเลิกเรียนสาขาออกแบบแพ็กเกจจิ้งไปเถอะ ถึงของจะดีจริงแต่แพ็กเกจจิ้งห่วย คนก็ไม่สนใจจะพิสูจน์หรอกว่าของดีพอคุ้มค่าเงินหรือเปล่า
>>615 ปกติกูตามเองตลอดนะถ้าแม่ค้าส่งแล้วแจ้งเลขแล้ว เพราะแม่ค้าก็ไม่ได้รู้อะไรมากกว่าเราเลยเพราะปัญหาอยูที่ไปรว่ะ คือคนรับจะโทรตามหรือคนขายโทรตามก็ไม่ต่าง คนรับโทรตามเผลอๆมีประโยชนกว่าด้วยเพราะรู้โดยตรงเลย มีปัญหาก็รู้กันตรงๆ ไม่งั้นคนส่งเป็นคนกลางคอยบอกต่อสองข้าง เรื่องก็ช้า ได้คำตอบไม่ทันใจ ไม่ครบถ้วน ไม่นับสื่อสารผิดพลาดจนข้อมูลผิดอีก
เรื่องปกกูว่ากูมีสิทธิ์บ่นว่ะ อารมณ์ซื้อเค้กก็มีทั้งคนที่โอเคกับเค้กก้อนหนึ่ง ฉันกินเพื่อของอร่อยแล้วก็ง่ำไปไม่สนรูปลักษณ์ และคนที่ต้องการอาหารตาด้วย ต้องตกแต่งสวยๆดูเรียบหรูไฮโซ แม้สุดท้ายจะกินเหมือนกันก็เถอะ การที่บ่นปกในนี้ก็เหมือนบ่นกับเพื่อนว่ะว่าเค้กร้านนั้นตกแต่งไม่สวยเลย อยากให้ตกแต่งดีกว่านี้ ร้านเค้กอื่นยังตกแต่งสวยกว่า ซึ่งเขาบ่นในฐานะลูกค้า แต่ก็ไม่ได้คุกคามคนขายถึงขั้นไปตะโกนในร้าน บ่นใส่พนักงาน(=บ่นลงเพจ/ร้านหนังสือ) แค่บอกความเห็นของตัวเองในฐานะผู้บริโภค
>>639 กูว่าประเด็นคือความชอบความกริบเป็นความชอยที่ทำให้คนอื่นเช่นผู้ขายไม่ว่าจะ สนพ คนขายมือสอง เดือดร้อนว่ะ แบบมาจู้จี้ เยอะเกินเหตุ และกูว่าโคตรผิดวัตถุประสงค์ หนังสือมีไว้อ่านนะ ถ้าเปิดอ่านให้ตายไงก็ไม่กริบ ซื้อดองก็เรื่องแต่ละคนนะ แต่พอโวยวายเรื่องมากใส่คนอื่นมันดูแย่อ่ะ
คนในนี้คือคนส่วนน้อยป่ะ เห็นบ่นกันทุกเรื่อง แต่เค้าก็ขายดีทุกเรื่อง
KY เพื่อนโม่ง วทด. เค้ามีปัญหาอะไรเหรอ ปห.ส่วนตัวมั้ย คือ ทำไม boxset heaven เค้ามันนานนนนนนนนนนนนจังเลยอ่ะ จากโพสต์ล่าสุดของแอดมินนี่ก็กำลังแก้เล่ม 2 อยู่นะ อีก 10วันโน่นกว่าจะเข้าโรงพิมพ์ แล้วกว่าจะได้
ค่ายนี้เปิดตัวมาดีเลยนะ เรื่องดี พรีเมี่ยมครบครัน บริการดี แต่ไปๆมาทำไมเป็นแบบนี้
>>640 เออ +1 นั่นแหละ กูถึงบอกแต่แรกว่าปกมันไม่ดึงดูด อีกนัยนึงก็คือเป็นห่วงยอดเค้าด้วย ทั้งที่กูไม่จำเป็นต้องไปห่วงอะไร คนที่ตามแต่แรก รู้เนื้อเรื่องตัวอย่างแล้วยังไงก็ซื้อ แต่คนทั่วไปล่ะ ถ้ารูปแบบผลิตภัณฑ์ออกแบบมาไม่ดี ไม่ดึงดูด คนจะให้ความสนใจมั้ย กูถึงบอกว่าถ้ากูมองผ่านๆ ไปแบบไม่เคยอ่านกูคงไม่คิดหยิบ เมื่อไม่คิดหยิบก็คงไม่มีใครสามารถเห็นคุณค่าของเนื้อเรื่องได้หรอกจริงมั้ย ถ้าปกไม่สำคัญแล้วจะมีคนหลงหยิบปกสวยๆ มาก่อนโดยที่ไม่รู้เนื้อหาแล้วมาเสียใจทีหลังเหรอ
แล้วก็ที่บอกว่าไม่ได้ห้ามให้บ่น แต่มาประหนึ่งเทศนาสั่งสอนถึงคุณค่าของหนังสือที่โดยทั่วไปใครๆ ก็รู้อยู่แล้ว เหมือนแบบคนที่บ่นแลเรื่องเยอะ มันก็ต้องมีแก้ต่างกันบ้างล่ะวะ แต่ก็นะ คุณค่าของสิ่งของยังไงมันก็มองต่างกัน ในเมื่อการบ่นเรื่องปกไม่ไปสร้างปัญหาใหญ่ให้ สนพ. ไม่ได้ไปกดดันให้เค้าเปลี่ยนปกมันก็จบอะนะ
ส่วนเรื่องพวกชอบกริบคลั่งกริบ ถ้ามึงชอบกริบคลั่งกริบ มึงไปหาไปเลือกมือหนึ่งเอาให้กริบเท่าไหร่ก็เอา แต่ขออย่าง เวลาเลือกช่วยดูด้วยว่าขวางทางคนอื่นมั้ย มีใครต่อคิวหรือเปล่า จะให้แม่ค้าห่อเยอะ มึงถามต้นทุนเค้าด้วย ไม่ใช่ยัดเยียดแต่จะให้ห่อแต่เสือกไม่อยากจ่ายตังค์เพิ่ม เวลาซื้อมือ 2 มึงก็ต้องเข้าใจสภาพด้วยว่าจะให้กริบ 100% มันเป็นไปไม่ได้ กูเจอกระทั่งถามวัดขนาดการเข้าปกที่มันเหลื่อมๆ กันแค่นิดหน่อยมาจากโรงพิมพ์ แถมถามมาตอนเกือบเที่ยงคืน ถ้าจะขนาดนี้ มันเป็นการบ้าความกริบ ชอบความกริบที่สร้างความเดือดร้อนให้กู เพราะฉะนั้นกูถึงบ่นและอาจจะด่าถ้าใครมาทำงี้กะกูอีก แต่ถ้ามึงรักความกริบแบบไม่กระทบคนอื่น เอาแต่พอควร พอประมาณอันนี้ไม่มีทางที่ใครจะว่าพวกมึงได้อยู่แล้ว
>>642 กูหมายถึงชอบกริบแต่พอดีๆ ไม่ได้เดือดร้อนตัวเองกับคนอื่นว่ะ ไม่ได้บอกว่าเพราะกูชอบกริบ หนังสือที่กูซื้อถ้ามีรอยเท้ามดกูต้องเคลมได้ ไปยืนเลือกขวางทางคนอื่นได้ ถ้ามันบุบมันเปื้อนโดยที่เป็นเพราะการห่อแบบขอไปที(ไม่มีบับ/บับชั้นเดียว) หรือส่งมาให้ทั้งๆที่รู้ว่ามันมีตำหนิแต่ไม่บอกก่อน กูก็สมควรบ่นได้ดิ
ที่บ่นๆเรื่องกริบในนี้กูก็เข้าใจนะว่าหลายคนลงขายมือสองละเจอแบบที่บนๆบอกว่าต้องกริบ100% ลดราคา ส่งฟรี บับสิบชั้น หรือเห็นบ็อกซ์เป็นรอยขนแมวต้องได้เคลม แต่อย่าเหมารวมได้ป้ะว่าถ้าการชอบหนังสือที่ไม่พัง(หรือซื้อแฝด)เป็นเรื่องที่แย่/ไม่ดี
กูขอบ่นต่ออีกนิด
ซื้อแฝดแล้วไม่ได้เอาไปปาใส่ใคร ไม่ได้เอาไปหลอกขายโก่งราคานี่มันผิดเหรอ เห็นประเด็นซื้อแฝดในนี้นี่ทำอย่างกับเป็นtaboo เหมือนถ้ามึงรักหนังสืออย่างแท้จริงมึงต้องรักเนื้อหามัน อย่าหลงไปกับสภาพภายนอก มีแค่เล่ม/ชุดเดียวก็พอแล้ว
>>639 ก็แล้วความหมายที่กูพูดกูห้ามพวกมึงบ่นหรือเปล่าล่ะ ในเมื่อมึงเข้าใจความเรื่องเยอะของสาววายมึงก็ต้องมองความจริงด้วยมั้ยว่า บางอย่างมันเป็นความเยอะที่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน ความชอบส่วนตัวของแต่ละคนตราบใดที่ไม่ทำให้ใครเดือดร้อนก็ไม่มีใครมายุ่งกับความชอบของมึงหรอก แล้วตัวมึงเองล่ะอคติว่ากูกำลังด่ามึงอยู่หรือเปล่า กำลังยัดเยียดว่ากูไปยุ่งกับความชอบของมึงหรือเปล่า
ส่วนเรื่องหนังสือเก่ากูไม่อยากพูดกับมึงแล้วพูดเรื่องนึงโยงไปเรื่องนึง พูดในความหมายที่ว่าหนังสือบางเรื่องถ้ามึงอยากได้จริงๆมึงแทบไม่สนอะไรทั้งนั้น นี่โยงไปความขลังมั้งล่ะ เทียบราคามั้งล่ะ อะไรของมึ้ง
พวกมึงจะบ่นอะไรก็บ่นกันไปสิ กูห้ามเรอะ กูก็พูดเรื่องจริงปะว่าหนังสือมันเอาไว้อ่าน ถ้ามึงอยากได้ก็เก็บ ไม่พอใจจะบ่นก็เรื่องของมึง แต่ถ้ามึงคิดจะไม่อุดหนุนเพราะปกไม่สวย กูก็พูดในแง่ที่ว่าถ้างานมันดีมึงอยากได้มากจะปกสวยไม่สวย กริบไม่กริบก็เก็บไปเถอะ บางเรื่องมาหาทีหลังน่ะมันยาก ส่วนใครใคร่ซื้อไม่ซื้อก็เรื่องของมึง เงินมึงไม่ใช่เงินกู กูไม่ได้ไปเดือดร้อนอะไรด้วย
กูคิดว่าปกมีผลกับการขาย เพราะกูเคยเจอคนที่บอกว่าอยากซื้อเพราะปก เนื้อในคืออะไรไม่สนใจ (บอกตามตรงในฐานะคนขายก็จุกนิดนึงนะ...) แต่หลังจากนั้นก็รู้ว่าปกมันช่วยดึงดูดคนมาสนใจหนังสือได้จริงๆ ในแง่คนขายถ้าทำสวยๆ ได้ก็อยากทำ... แต่ก็อยากให้สนเนื้อในบ้าง กูเศร้า แต่ตัวกูเองก็เคยหยิบจับหนังสือขึ้นมาดูเพียงเพราะปกสวย เคยอยากอ่านนิยายเพราะปกสวยเหมือนกัน ก็เข้าใจคนซื้อนะ
ส่วนในฐานะคนซื้อ ถ้าปกไม่ค่อยตรงกับความชอบแต่มันมีปกเดียว และกูจะอ่าน เนื้อในไม่ห่วย กูก็คงซื้อแหละ ไม่ได้เครียดกับปกขนาดนั้น แต่ถ้ามีหลายอีดิชั่น แน่นอนว่ากูเลือกอีดิชั่นที่สวยกว่า เว้นแต่พวกวรรณกรรมที่พิมพ์มาแล้วหลายอีดิชั่น มีทั้งแบบเต็มแบบย่อ แบบที่เรียบเรียงห่วย แปลดีแปลห่วย ก็ต้องสนเนื้อในก่อนค่อยเลือกปก
>>648 ทำไมต้องทำตัวสั่งสอนคนอื่นล่ะ
เพราะกูคิดแบบ >>640 ไง
"แต่ก็ไม่ควรให้มันทำลายคุณค่าดั่งเดิมของหนังสือลงนะ" นี่มึงพูดถึงเฉพาะเรื่องราวในนั้น ไม่ได้พูดถึงองค์ประกอบทั้งหมดของหนังสือสักหน่อย ถ้ามึงพูดงี้นิยายในเน็ตก็เรียกว่าหนังสือได้ดิ
ส่วนเรื่องวงการหนังสือเก่าอะ มึงลองอ่านที่มึงพิมพ์ก่อนนะว่ามันอยู่ในสภาพที่ไม่มีทางเลือกป้ะ จะพังจะเน่าก็ยอมซื้อ
มันเป็นความชอบส่วนบุคคล มีทั้งคนไม่สนปกเนื้อหาคือสำคัญ มีทั้งคนที่ชอบปกสวยๆก่อนดูเนื้อหา ใครใคร่ชอบแบบไหนก็ซื้อตามจริตตัว เถียงกันไปก็ไม่ได้อะไรหรอก ต่างคนต่างมีเหตุผลเป็นของตัวเอง
งืมๆๆ จบซะทีนะประเด็นนี้ ไปประเด็นอื่นเรื่องอื่นเถอะซิส
มึงจะบ่นเรื่องปกก็เรื่องของมึง แต่กูชอบปกนี้ กูจะอวยยยยยย
เรืองซื้อแฝดกูเฉยๆ นะ แต่เรื่องกริบนี่งั้นพูดสั้นๆ แค่เข้าไม่ถึงการสะสมโดยไม่คิดจะเปิดอ่านหนังสืออยากได้กริบๆ ว่ะ คือถ้าปกมันงอ มันยับน่ะเข้าใจ แต่หลายคนบอกตรงๆ ว่าโรคจิตเรอะ 555+
ชอบความเนี้ยบความกริบก็ไม่แปลกอะไร แต่ที่แปลกและกูเบื่อมาก คือบางคนที่ชอบความกริบชิบหาย ไม่เลือกซื้อมือหนึ่งที่ร้านเองวะ กลับมาตามหามือสองกริบๆ แพ็คแน่นๆ
>>651 คุณค่าดั้งเดิมของหนังสือคือการเอาไว้'อ่าน' ส่วนเสริมนอกจากนั้น รูปปก รูปเล่ม ความสวยงาม ความเรียบกริบ ความสะอาด ความสมบูรณ์ของหนังสือคือตัวชูรสให้หนังสือมีค่ายิ่งขึ้น แต่ถึงไม่มีของเหล่านี้หนังสือก็ยังคงเป็นหนังสือ ตราบใดที่มึงอยากได้หนังสือเล่มนั้นจริงๆ กูก็แค่อยากให้มองคุณค่าดั้งเดิมของมันว่ามันเอาไว้'อ่าน' การจะตัดสินใจซื้อไม่ซื้อเป็นเรื่องของมึง จะบ่นไม่บ่นชอบไม่ชอบเป็นสิทธิ์ของมึง กูไม่ได้ห้าม แต่การบอกว่าจะไม่อุดหนุนเพราะปกไม่สวย ไม่ซื้อเพราะมันไม่กริบ ทั้งที่มึงรู้ว่าเนื้อหามันดีมึงอยากได้มาเก็บไว้ กูพูดถึงในแง่นี้ว่าอย่าให้ส่วนเสริมมาทำลายคุณค่าเดิมของหนังสือที่แต่เดิมมันเอาไว้อ่าน อยากเก็บก็เก็บไปเลยก็ได้เพราะกูก็เห็นมาเยอะแล้วคนที่ไม่เก็บๆจนมาถึงจุดที่มันหาไม่ได้แล้วน่ะ การหาหนังสือให้ได้ตามที่มึงต้องการในวันที่มันเหลือน้อยหรือไม่มีในตลาดปกติแล้วมันไม่สนุกหรอก เรื่องที่มึงจะแฝดสองแฝดสามมันก็ความสบายใจส่วนบุคคลของใครของมันเลย บางเล่มกูก็แฝด บางเรื่องกูก็เก็บทุกปกทุกแบบที่ออกมาเหมือนกัน แต่ถ้ากูอยากได้จะปกไม่สวย ทำมือเย็บมุงหลังคากูก็ซื้อส่วนเรื่องหนังสือเก่ากูย้ำเหมือนเดิมว่ากูพูดในแง่ที่ว่า ถ้ามึงอยู่ในจุดที่อยากได้มันมาครอบครองและไม่มีทางเลือก หาไม่ได้แล้วจริงๆน่ะ ไม่มีใครมานั่งสนหรอกว่ามันอยู่ในสภาพไหน
ส่วนเรื่องสั่งสอนไม่สั่งสอนเจตนากูคือแค่พูดในอีกแง่ว่ะ กูก็แค่พูดในมุมของกูนะ ถ้ามึงไม่ได้คิดว่าสิ่งที่มึงทำเป็นเรื่องผิดหรือถูก ความเห็นกูก็แค่ความเห็นนึงเท่านั้น ไม่ได้จะสั่งสอนใคร ถ้ามึงรู้สึกไม่เห็นด้วยก็เอาเหตุผลมาคุยกันไม่ใช่มานั่งแซะว่ากูห้ามพวกมึงบ่น ทั้งที่กูไม่ได้พูด
กู....กูขอโทษ กูเป็นคนเริ่มประเด็นปกเอง แล้วกูก็หายไปเลย เพิ่งกลับมาเห็นว่ามันกลายเป็นประเด็นลุกลาม T_T กูแค่อยากบ่นเฉยๆว่าปกมันไม่สวยเท่าไหร่ แต่กูชอบเนื้อในมากกูก็ซื้อ //แต่ถ้าปกมันสวยกูก็จะอยากเก็บมากขึ้นเฉยๆอะ แง ขนาดกลอรี่ปกไม่สวยกูยังเก็บเลย เข้าใจคนที่บอกว่ามันสวย/อ่านหนังสือเพราะเนื้อในไรงี้นะ กูขอโทษ จบประเด็นนี้เถอะ orz
พวกมึง กูสงสัยว่ะ เวลาสนพ.ไปทาบทามนข. ขอนิยายมารวมเล่ม นข.อัพลงเว็บจบหมดแล้ว สนพ.เอามาแล้วสั่งรื้อพล็อตได้ด้วยเหรอวะ
ตลกที่พูดเองเออเองว่ามีปัญหาเรื่องปกแต่สาววายไทย กูขอยกตัวอย่างให้ไปดูนะ ว่างๆไปหาอ่านว่านักอ่านฝรั่งทั้งบ่นทั้งด่าปก Hidden Legacy Series นอร์มอลแนว Urban Fantasy กันขนาดไหน ที่โม่งบ่นในนี้อะจิ๊บจ๊อยมาก ถึงขนาดไปออกแบบปกใหม่กันมาโพสต์ด้วยซ้ำ
กูตลกที่แม่งมีคนบ่นในกรุ๊ปว่าติดเทปในการห่อเยอะเกิน ละบ่นใช้บับแบบรียูสไม่ได้เป็นขยะพลาสติค สรุปนี่คือกะเอาบับไปใช้ต่อรัวๆเลยใช่มะถถถ ดีจ้า ทำอะไรไม่ต้องออกเอง หลอกให้คนแม่งห่อมาให้เยอะๆส่วนตัวเองก็ใช้ฟรีไปชิลๆ
>>667 กูก็เอามาใช้นะ พวกบับหนาๆอ่ะถ้าสภาพดีๆก็ใช้ต่อได้ ส่วนพวกแบบหน้าเดียวบางๆก็เอาไว้ใช้รองๆยัดๆให้เต็มกล่องเอาแปลกตรงไหนวะ แต่ไม่เคยบอกให้ห่อหนา ใครห่อมาเท่าไหร่ก็เท่านั้นไปรบ้านกูดีเลิศ ถึงจะบุบนิดหน่อยกูก็โอเค เชื่อว่าต่อให้ส่งแบบไม่ห่อมาก็น่าจะสภาพดี /กราบพี่ไปร/
ไม่ใช่ทุกคนที่จะเรียกร้องเอากริบๆหนาๆนะมึง
>>668 มี นข ที่ผ่านการพิจารณาของค่ายสีส้มออกมาแจ้งจะรีไรต์เยอะ แบบเยอะมาก ตัดนั่นลดนู้น เพิ่มนี่นั่น น่าจะเพราะทาง สนพ ทักท้วงมาแหละมึง คือเยอะมากจนกูแบบ กูอ่านที่เค้าเขียนแล้วกูชอบนะ เค้าจะต้องเปลี่ยนอะไรเยอะแยะเพื่อคนอื่นไปทำไม ให้มันสนุกขึ้น ขายดีมากขึ้น แต่มันมาจากตัว นข อยากจะเขียนเองรึเปล่าวะ
หรือกูคิดมากไป สนุกมากขึ้นก็ดีอยู่แล้ว
กูเห็นนิยายผ่านพิจารณาสำนักพิมพ์แต่มันเป็นแฟนฟิคว่ะ ชื่อตัวละครแปลงมาจากชื่อตัวศลป แบบนี้ก็ได้เหรอวะ ขนาดแทกชื่อเรื่องยังเป็นแทกคู่ชิปเลย กูงง แฟนฟิคจริงๆแล้วมันเข้าข่ายละเมิดแต่ต้นสังกัดกับศลปเขาแค่ไม่เอาเรื่องว่ะ จะมาขายออฟฟิเชียลแบบนี้มันได้เหรอวะ
กูเคยเห็น นข.คนนึงบ่นนิดๆนะเรื่องที่ นิยายเขาผ่านการพิจารณาของ สนพ.แล้ว จากนั้นสนพ.ให้รีไรท์เยอะมากเลย นข.ก็บ่นว่า สรุปว่านี่คือเรื่องเขาผ่านจริงเหรอ ทำไมให้รีไรท์เยอะจังไรงี้
กูขอ ky หน่อย ใครรู้มาตอบที คือหลังๆกูเห็นมีนิยายแปลจีนลงดด.เยอะมาก พวกนี้ขออนุญาติคนเขียนมาเผยแพร่หรือยังวะ ถ้ายังนี่ถือว่าผิดลิขสิทธิ์มั๊ยเพราะแปลให้อ่านฟรี กูไม่รู้จริงๆ อย่าด่ากูนะ ช่วงนี้โม่งเถียงกันน่ากลัวมาก กูกลัว
สรุป นขที่โดนให้รีไรท์เยอะๆ คือใครหรอ
Ky ตั้งแต่กูสิงอยู่ห้องนี้ กูชักจะเก่งตัวย่อขึ้นทุกวัน จากตอนแรกไม่ค่อยรู้ อยู่ๆไปแม่งรู้เฉย 555
คำย่ออตด.กูเห็นบ่อย แต่เห็นทีไรชอบนึกไม่ออกจนมีเพื่อนโม่งใบ้ถึงรู้
ไม่รู้ว่ารีไรท์เยอะขนาดไหนนะแต่สนพ.ก็มีบก. กูว่าถ้าบก.มีฝีมือพอคงแนะนำนักเขียนเยอะจนเอาไปปรับปรุงแก้ไขให้มันดีขึ้นได้อ่ะ เป็นการพัฒนาฝีมือคนเขียนไปในตัวด้วย เลยมีอาชีพบก.ขึ้นมา กูว่าถ้าทำดีมันก็ดีเหมือนเป็นการปั้นนักเขียนไปในตัวไม่ใช่แค่เอางานมาตรวจคำผิดแล้วทำรูปเล่มให้เฉยๆ
แต่นั่นแหละ ถ้าบก.ไม่ดีก็เละ
พูดถึงเรื่องรื้อใหม่จนไม่เหลือพล็อตเดิมกูนึกถึงเรื่องtwinsของนบ. คือตอนนั้นกูกะอ่านตัวอย่างเผื่อซื้อ ปรากฏ อ่านไปไม่กี่ตอนมีตลคหนึ่งตาย ตอนแรกกูเฉยๆจนเห็นtalkนักเขียนบอกว่าคนอ่านเวอร์ก่อนรีไรท์คงตกใจมากใช่มั้ย เพราะคนที่ตายเป็นพระเอกของเวอร์ก่อนรีไรท์ กูอึ้งมาก แล้วกูก็เทเรื่องนั้นไปเลยทั้งที่ปกติชอบแนวแฟนตาซี แบบ แค่รีไรท์ถึงขั้นเปลี่ยนพระเอกเลยเหรอ ความรู้สึกพระนายที่เขียนจนจบรอบหนึ่งแล้วมันไม่มีค่าอะไรเลยเหรอ ทั้งนี้กูไม่เคยอ่านเวอร์ก่อนรีไรท์แต่กูเห็นแล้วรับไม่ได้เอง
>>694 กูเคยรีไรท์จนเปลี่ยนพระเอกเอง ตอนนั้นยังไม่ได้ส่งสนพเลยนะ ความรสตัวละครมันไม่เกี่ยวหรอก คนเขียนคือพระเจ้า กำหนดยังไงก็ได้ ถ้าเจออะไรที่เหมาะกับเรื่องมากกว่าก็ควรไปทางนั้น สำหรับตัวกูคิดว่าคนอ่านส่วนใหญ่เขาน่าจะหวังความสนุกความสมจริงอะไรมากกว่ารึเปล่า
จากประสบการณ์ที่กูเจอมา บกมีหน้าที่ไกด์เฉย ๆ ไม่ได้รีไรท์เอง ถ้าเขาพบว่าพลอตหลุดแบบมองข้ามไม่ได้เขาก็จะบอกว่ามันหลุดยังไง แนะนำให้แก้ ส่วนคนเขียนจะแก้ยังไงก็แล้วแต่ ปรึกษาเขาก็ได้ แต่เขาไม่ได้มานั่งจับมือกูเขียนอ่ะ
โหยยย เพื่อนโม่ง เถียงกันโหดจัง กูตามอ่านไม่ทันเลย ขอไม่อ่านนะ เหมือนมาดีเบตกันเลยวะ
เดือนนี้ยาวถึงเดือนหน้าแม่งโคตรเป็นหายนะของกระเป๋าเงินกูเลย สนพ พร้อมใจกันออกหนังสือรัวๆ กูไม่กล้าคิดยอดรวมที่ซื้อแล้ว ขนาดกูไม่ได้อ่านทุกแนวนะเนี่ย อยากจิครายยย
>>692 ถ้าเป็นเรื่องที่นขลงให้อ่านแบยจ่ายเงินเป็นตอนแบบที่มึงบอก กูว่าจะแปลลงเน็ตก็คงต้อง lc เป็นเรื่องเป็นราว แต่คนแปลก็คนทั่วๆไปจะเอาทุนจากไหนวะ ไม่ได้ทำเพื่อผลกำไรเหมือนพวกสนพนะมึง กูรู้แหละว่าคิดแบบนี้ไม่ถูกต้องทั้งหมด แต่ทุกอย่างมันต้องมีอะหลุ่มอะหล่วยมั่ง อีกอย่างที่หลายๆเรื่องมีการขอ lc ภาษาไทยจนตีพิมพ์ออกมาก็เพราะคนเอามาแปลลงเน็ตจนมีกระแสป่ะ
>>701 กูว่าคนแปลไปขอนข.เค้าดีๆว่าจะมาแปลเป็นภาษาไทยเพื่อแบ่งกันอ่านฟรี ไม่ได้หากำไร นข.ก็ไม่น่าจะปฏิเสธกันนะ ประเด็นคือได้ไปขอเค้ากันบ้างรึเปล่าเท่านั้นเอง
แต่กูก็พอเข้าใจ บางคนคืออ่านจีนเองไม่เป็น จะแปลจาก eng ทีนี้พอขอทาง eng เค้าก็น่าใจตกลงแทนนข.ไม่ได้ ส่วนจะให้ติดต่อทางนข.เองนั้นก็เขียนไม่เป็นอีก
>>701 เรื่องอลุ้มอล่วยอ่ะถ้าคนให้โอเคไม่เดือดร้อนก็ไม่มีใครว่าหรอก ดังนั้นมันถึงต้องมีการขอและได้รับการอนุญาตจากคนเขียน เพราะถ้าเขาไม่เดือนร้อนจริงเขาก็ให้แปลแหละ แต่ถ้าไม่ให้ก็คือไม่ให้ต่อให้มีเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ เขาไม่สะดวกใจจะให้
อารมณ์มีคนเปิดร้านขายขนมปังแล้วตอนปิดร้านของเหลือขายพรุ่งนี้ไม่ได้
คนอื่นก็มาขอขนมปังบอกยังไงก็ไม่มีประโยชน์กับคนขายแล้วขอกินได้ไหม เจ้าของให้คือให้ ไม่ให้คือไม่ให้ ไม่ใช่แอบไปหยิบขนมปังเหลือมาตามใจ อ้างว่าไม่มีเงิน จะเอาไปแจกคนอื่น ถ้ามีคนได้กินเยอะๆแล้วชอบ อาจมีคนติดต่อขอไปทำเฟรนไชส์ก็ได้
เมื่อไหร่ตรรกะแบบเหลือบไรมันจะหมดไปจากวงการสร้างสรรค์ศิลปะวะ กูเจอแล้วท้อแทนเจ้าของผลงานชิบหาย แหม ขโมยมาแปลจนดังได้มี lc ภาษาไทยนี่เป็นบุญคุณมากเลยเนอะ อนาถใจว่ะ แล้วไม่ต้องมาแซะกูว่าปากว่าตาขยิบหรือสองมาตรฐานนะ นิยายแปลตามเน็ตพวกนี้กูไม่อ่าน วายกูอ่านเล่มหรืออีบุ๊คที่ lc มาอย่างถูกต้อง ส่วนนิยายแปลเน็ตกูอ่านนิยายผู้ชายในฟชล. วินโดว์โปรแกรมคอมต่างๆกูใช้ของแท้หมด กูถือว่ากูจ่ายเงินสนับสนุนคนสร้างผลงาน
KY กูถามนิดนึงสิ คือถ้ากูกดให้กำลังใจนักเขียนใน ดด. นี่นข. เค้ารู้มั้ยวะว่ามีใครกดบ้างหรือรู้แค่จำนวนคนกด
กับถ้ากูกดให้กำลังใจซ้ำๆในตอนเดียวกันมันจะเป็นอะไรมั้ยวะ เพราะกูกดแล้วพอเปิดกลับอ่านอีกอีกทีมันเหมือนกับว่ากูยังไม่ได้กดอ่ะ งง
>>718 กูไปส่องทวิตเค้าเพิ่ม เค้าก็ทวีตบอกเหมือนต้องยกแก้ใหม่ทั้งเรื่อง คือถ้าจะแก้เยอะขนาดนี้ สนพ.จะให้ผ่านเพื่อออ เหมือนดีใจได้ไม่สุดอะ ได้พิมพ์แต่เหมือนลบละแก้ใหม่หมด เหลือแต่ความมุ้งมิ้งของเรื่องไว้ ละตัวคนเขียนก็ทวีตบอกว่าพลอตเค้าอ่อน กูไม่รู้จะรู้สึกไงดีเลย ยิ่งถ้าสนพ.เป็นฝ่ายมาติดต่อก่อนเองนี่จะพีคมาก ทำไมสนพ.ไม่ไปออกใบสั่งกะนขในสังกัดให้ทำตามใบสั่งเลยละวะว่าต้องการแบบไหน ยังไง = =
อันนี้นอกเรื่องแต่ก็ยังถือว่าอยู่ในเรื่องล่ะมั้ง 55555555 นิยายกูก็เคยมีสนพ.มาติดต่อนะ แต่เป็นสนพ.เล็กๆ เค้าให้เกียรติงานกูมาก คุยก่อนอย่างแรกเลยคือ เค้าจะพยายามไม่แตะต้องกับผลงานกู ยกเว้นคำผิด หรือส่วนที่ควรรีไรท์ให้มันไหลลื่น อันนี้คือสิ่งที่เค้าแจ้งกูมาตั้งแต่ข้อความแรกที่ติดต่อมาเลย เหมือนเป็นด่านแรกที่ทำให้กูรู้สึก เออ ประทับใจอยู่นะที่เค้าพยายามจะเคารพผลงานของกู
>>721 ถ้าให้พูดความจริงก็จะแรงไป เขาผ่านเพราะจำนวนแฟนเฟบและคอมเม้นต์ แก้ขนาดนี้เขาไม่ได้ผ่านเพราะเรื่องมันดีแล้ว บก.ยอมให้แก้ขนาดนี้เพื่อจะตีพิมพ์เพราะชื่อเสียงนขล้วนๆ เรื่องดี บก.แทบจะไม่แก้เลย เขาจะแค่เกลาสำนวนให้ไหลลื่น กูเคยอยู่กองบก.มาก่อนถึงจะลาออกมาแล้ว แก้ระดับคือหาความสมเหตุสมผลไม่เจอ พล็อตเรื่องอ่อนมาก
>>724 มันอ่านง่ายไงมึง เด็กชอบพล็อตแบบนี้คือไม่ต้องคิด อ่านผ่านๆ ยังเข้าใจ เน้นแค่ความฟิน แต่พอมึงโตขึ้นหรือมึงทำงานกองบก มึงจะอ่านแล้วปล่อยผ่านไม่แก้ไม่ได้ เพราะเนื้อเรื่องมีแต่จุดบอด คนที่ซื้อหนังสือจัดเป็นกลุ่มที่มีกำลังทรัพย์ส่วนใหญ่จะเป็นวัยผู้ใหญ่ระดับหนึ่ง คนกลุ่มนี้ได้อ่านรับรองด่าเละเพราะก็เห็นว่าเรื่องมันอ่อนมากจริงๆ
>>724 กูว่านี่เป็นสิ่งที่อววจะทำพลาดแบบสถาพร เลือกนิยายจากยอดเฟบยอดคอมเมนต์ ไม่มองดูความลึกของเนื้อเรื่อง หลายเรื่องที่นักอ่านติดนขจริงๆ มักจะไม่มีคอมเม้นต์หรือยอดเฟบมาก เพราะนักอ่านรอซื้อเลย กูเทียบเรื่องหนึ่งที่เพิ่งปิดพรีไปยอดเฟบเกือบสองหมื่นยอดจองไม่ถึงสองร้อย แต่อีกคนนขยอดเฟบบ้านๆ มากๆ ไม่ถึงพันแต่ยอดคนพรียังไม่ปิดเหยียบสามร้อยแล้ว
>>726 กูเห็นด้วยเรื่องตัดสินแค่จากยอดเฟ้บไม่ได้อะ ยอดไม่ได้ตัวการันตีว่าจะขายได้เยอะ คุณภาพงานก็สำคัญ ถ้าอววเลือกเรื่องที่เนื้องานดี แต่ยอดเม้นยอดเฟ้บไม่ได้อลังการงานสร้างหลักหมื่นแล้วตัวสนพ.เอาไปโปรโหมดกูว่ายังจะน่าสนใจกว่าอีก คนซื้อถ้าได้ลองอ่านมันตัดสินใจได้อยู่ละว่าจะยอมเสียเงินซื้อหรือเลือกอ่านเล่นๆ แก้เบื่อพอ
อ่าว เลือกจากยอดเฟบกับเม้นหรอวะ วันก่อนเพิ่งเห็นนข.มาบ่นว่ายอดเฟบเยอะแต่ขายไม่ได้อยู่เลย แต่ถ้าอวว.ทำก็คงขายได้ละมั้ง
>>727 สมัยก่อนเน้นอ่านเรื่องย่อ ถ้าน่าสนใจก็หยิบต้นฉบับมาอ่าน ตัวต้นฉบับมึงควรทำให้น่าสนใจตั้งแต่แรกพบคืออ่าน15 นาทีแรกควรจะโดนสักจุด อย่าไปพีคปลายเรื่องอย่างเดียว เพราะว่านักอ่านที่ซื้อตามร้านก็ทดลองอ่านแค่ไม่กี่บท
หลักๆ 1.พล็อต 2. ภาษา พล็อตต้องรวมถึงควาทสมเหตุสมผลที่มาพร้อมกับความสนุก แต่ก่อนไม่มีเอายอดเฟบกับคอมเม้นต์มาเป็นตัวตัดสิน แต่ปัจจุบันกูพูดได้คำเดียว
ฐานแฟนนักอ่านคือเกณฑ์แรกที่ถูกเลือก มีแฟนเฟบมากคอมเมนต์เยอะ โอกาสที่บกจะหยิบของมึงมาให้ผ่านพิจารณาเกือบ80% กลับกันเรื่องมึงดีมาก ยอดเฟบหลักร้อย คอมเมนต์หลักสิบ บกหยิยมาชมมึงแต่ไม่ใช่ว่าสนพ.จะตีพิมพ์
>>730 ความจริงของยุค แค่ดังก็เป็นใบเบิกทางชั้นดีแล้ว
>>731 ถ้ายังเลือกแต่เรื่องแบบนี้ กูว่าคนอ่านที่วัยโตหน่อยก็คงค่อยๆ ลดความสนใจในงานอววน้อยลงอะ ขนาดนขที่ดังๆ ยังผลิตแต่งานแบบเดิมๆ ออกมาเรื่อยๆ วัยที่ชอบก็คงเป็นวัยเด็กๆ หน่อย ทำไมรู้สึกว่าเค้าจะยึดแบบเดียวกับไลน์เลิฟซีรีส์เลยวะ ที่แม่งจะขายได้เฉพาะเด็กม.ต้นไรงี้
นิยายของนข.คนไหนที่กูซื้อเลยแบบไม่อ่านนี่กูไม่เฟบนะ ออกคือจ่าย ส่วนที่เฟบคือกะเอาไว้อ่านฆ่าเวลาอ่ะจะได้หาง่ายๆ
>>735 กูว่าเค้าอาจจะพลาดในเรื่องคุณภาพ แต่ยอดขายคงไม่พลาดหรอก เพราะเค้าก็คงกะว่าจะจับตลาดแบบเลิฟซีรีส์อะ คำว่าพลาดนี่คงไม่ได้สือถึงเรื่องยอดทั้งหมด แต่หมายถึงภาพจำ ภาพลักษณ์เวลาที่จะนึกถึงอววอะ เค้าคงจะวางตำแหน่งแบรนด์ไว้จุดนี้ แต่สำหรับคนอ่านวัยทำงานอย่างกูจะรู้สึกว่างานอววเป็นงานกลุ่มเดียวกับเลิฟซีรีส์ คือขายให้กับเด็ก เน้นความฟิน ขายฝัน ลูกกวาดๆ นานๆ ทีถึงจะมีอะไรน่าสนใจ แต่มักจะไปกองที่ด้านแปลจีนหมด
>>737 อันนี้จริงเพราะยอดขายของนขที่ยอดเฟบหลักหมื่นน้อยกว่านขยอดเฟบหลักร้อย ตอนกูทำงานเลยทำสำรวจและค้นพบว่านักอ่านวายติดนข หลายคนจะไม่เข้าไปอ่านงานของนขที่ติดเพราะกลัวลงแดง แต่จะรอซื้อเลยแบบออกมาเถอะ กูรอซื้อ ไม่ต้องอ่านกูก็มั่นใจว่าสนุก ฐานเฟบนิยายหรือคอมเม้นต์นขกลุ่มนี้จึงไม่เวอร์อลัง แต่คอมเม้นต์แต่ละอันจะคุณภาพมาก ยาวๆ พูดถึงแต่เนื้อเรื่อง
>>744 กูว่าวายมันเป็นแนวใหม่ในตลาด คนก็สนใจมากขึ้น มันไม่ได้มาแนวแมสแบบเลิฟซีรีส์หมดไง ถ้าไม่นับแนวมหาลัยแล้ว กูว่าวายมันหลากหลายกว่านอมอลมากนะ นอมอลมันมีแต่ตบตีแย่งชิงผู้ชาย เนื้อเรื่องละคร แนวผี กฏแห่งกรรม แต่วายมันมีแนวแปลกๆ เอเลี่ยน สัตว์ ฯลฯ มันก็ทำให้นักอ่านรุ่นใหม่สนใจมากกว่า อย่างกูจะให้ไปอ่านนิยายสมัยเก่า วันๆพูดถึงการปราบวิญญาณพยาบาทด้วยการเอาพระมาไล่ แล้ววิญญาณเกิดคิดได้ อันนี้กูก็เบื่อมากกก
ที่ดูเหมือนเป็นแนวใหม่คงเพราะพึ่งได้กลับมาเปิดตัวในที่สว่างอีกครั้งล่ะมั้ง คัมแบคหลังจากโดนเก็บกวาดไปหลายปี แต่เรื่องสนพ.นี่ก็คงต้องแล้วแต่ เค้าทำธุรกิจยังไงก็คงเลือกแต่สิ่งที่มันน่าจะขายได้ง่ายกว่า แต่ลึกๆ กูก็อยากให้มีสนพ.แบบฝูเกิดขึ้นนะ เอาให้ตัวสนพ.แมสกว่า ออกงานบ่อยกว่า เพราะฝูนี่เนิ่นนานละเกินกว่าจะออกแต่ละเรื่อง กูไม่รู้สำหรับคนอื่นนี่มองฝูยังไง แต่งานฝูสำหรับกูเหมือนมันมีมาตรฐานอยู่ ต่อให้เรื่องที่กูรู้สึกว่าเอื่อยๆ เรื่อยๆ ไม่ค่อยสนุกก็ยังรับได้กว่าหลายๆ เรื่องที่วางขายอยู่บนชั้นหนังสืออะ
https://t.co/Dxp9fUd2lX กูไม่เคยเห็นนขคนไหนวัลลาบีเท่ามัน
พวกมึงสนิทกับนักเขียนกันบ้างมะ แบบคุยเป็นเพื่อนกันเลย
จะไล่กูไปไหนอีก กูหาเพื่อนด่ามันไง กูรำคาญมันทำเป็นแจกของ รวยมาจากไหน กูหมั่นไส้มันตั้งแต่มันบริจาคเงินแล้ว ทำเป็นเอาค่าตอนที่ได้ไปบริจาคเวบ ทำเป็นไม่เอาเงินขายนิยาย กูไม่เชื่อว่ามันเอาเงินทุกบาทไปบริจาค กูเกลียดมันโคตรสร้างภาพ
อ้าว ถถถ รอตั้งนานไม่มา ทำไมพวกมึงไหลไวจังวะกูเลยปล่อยไก่เลย 5555
ใครแนะนำ สนพ แบบ ฝู ให้กูได้บ้าง
>>753 ก็มีเพื่อนนข. แรกๆก็คุยผ่านเพจ หรือคุยในกลุ่มของเขา ib คุยกัน เคยเจอกันแต่ถ้าถามว่า "ดี" แบบที่คิดไหม กูไม่เคยคิดว่าเขา "ดี" ยังไง คุยๆไปมันก็รู้นิสัยเองอ่ะ ไม่เคยคิดว่าเค้าต้องยังงั้นยังงี้ คิดว่าเขาคือเพื่อนคนนึงก็เหมือนมึงเจอเพื่อนอ่ะ
ถ้าไม่ตั้งความหวังมึงจะไม่ผิดหวังเชื่อกู อย่าคิดว่านข.ไม่ใช่คนธรรมดาสิ มนุษย์ธรรมดาๆนี่ล่ะดีและเหี้ยปะปนกันไป
กูสงสัยมานานแล้วว่าทีมงานฝูเค้าทำงานอย่างอื่นไปด้วยรึเปล่า เห็นออกหนังสือช้ามาก ขนาดงานรีพริ้นยังช้า กูยังพอได้ซื้อนะเพราะเพิ่งอ่านวายได้สามสี่ปี เค้าออกอะไรมากูตามเก็บทุกรายการ แต่พี่ที่กูสนิทแกเป็นสาววายรุ่นเก่าที่ไม่เก็บแฝด แกบอกรอฝูออกงานใหม่แต่ละทีเหงือกแทบแห้ง ลุ้นแล้วลุ้นอีกกว่าจะได้อ่าน
.
เห็นด้วยกับที่ข้างบนบอก งานค่ายนี้สำหรับกูคือหนุกมั่งไม่หนุกมั่งปนๆกัน แต่กูเก็บหมดเพราะชอบวิธีทำงานงานละเอียดตั้งแต่หน้าปกยันเนื้อใน คงเพราะทีมงานน้อยผลิตน้อยมั้งเลยควบคุมคุณภาพได้
>>766 แต่บางเรื่องของฝูกูก็อ่านไม่รอดนะ อย่างคนเลี้ยงม้ากับชุดเทวาล่าสุด คนเลี้ยงม้าไม่ใช่เเนวกูเลยไม่รอดส่วนชุดเทวากูอ่านแล้วรู้สึกงงๆอ่ะ งงว่าสิ่งตัวละครทำ-พูดต้องการจะสื่ออะไรกันเเน่ และเอาจริงบางทีกูก็งงกับที่คุณเฟื่องเเปลด้วย ส่วนตัวกูไม่ต้องการภาษาสวยมากแค่เข้ากับสถานะการณ์ เช่น จีนโบราณก็ใช้ให้เข้ากับจีนโบราณ และที่สำคัญสุดคือกูอ่านเข้าใจก็พอ
เรื่องค่ายไหนที่เหมือนฝ.นี่ ก็ขอออกความเห็นนะว่าถ้าสนพ.อื่นออกงานใหม่ปีละเล่ม ที่เหลือเป็นงานเก่า เอามารีแล้วรีอีก เปลี่ยนปกเอา แบบนี้ก็น่าจะมีค่ายที่ทำแล้วดีเหมือนกันอะนะ เพราะไม่ได้ทำอะไรใหม่ๆเลย จำนวนงานที่ออกก็น้อยแบบทำให้จัดการง่าย คุมคุณภาพได้ ยิ่งเอาของเก่ามาพิมพ์ใหม่ มันก็แก้ใหม่ได้ ถ้าไปดูเวอร์ชั่นแรกที่พิมพ์มันก็มีพิมพ์ผิดแปลผิดอยู่แล้วไง ที่ออกๆมาสองสามปีนี้มีแต่งานเก่า งานใหม่น้อยมากปีละเรื่อง ถ้าให้ฝ.มาจับงานแปลออกถี่ๆ งานไทยออกถี่ๆเหมือนค่ายอื่นก็ไม่คิดว่าจะออกมาดีทั้งหมดหรอกว่ะ
ส่วนเรื่องคนทำฝ.นี่ กูว่าออกน้อยขนาดนี้ต้องมีงานประจำอยู่แล้วปะวะ สนพ.ที่ไหนมาออกนิยายปีละเรื่องสองเรื่องแล้วอยู่ได้มั่งวะ 55555 ที่แน่ๆฝ.ก็ทำร้านดว.นะ รายได้ตรงนั้นอาจจะเป็นรายได้หลัก ไม่ใช่งานสนพ.ก็ได้
เค้ามีงานประจำอยู่แล้ว ส่วน ดว คือร้าน that's y ไง งานฝูสำหรับกูก็ไม่ได้รอดหมดหรอก แต่เฉลี่ยแล้วมันออกมาได้มาตราฐานดีสุด ฝูสำหรับกูเลยเป็นนัมเบอร์วันน่ะ ส่วนเรื่องการแปล กูว่าเขาแปลดีมาก ถูกจริตกูมากๆ ก็เลยคือดีมากสำหรับกู แต่ก็แอบเซ็งตรงเวลารอเรื่องใหม่นี่แหละ บางทีแทบจะไม่มีงานใหม่ด้วยซ้ำ มีแต่งานรีปริ้นท์ แต่เขาก็ไม่ได้ตะบี้ตะบันรีมันทุกเรื่องทุกปีอะ เว้นไปสองสามปีรี ซึ่งกูก็รับได้อยู่นะ แต่อยากให้เค้าเอางานใหม่ๆ มาออกมากกว่า แต่ตัวคุณเฟื่องแกเคยบอกว่าต้องทำงานประจำ ทุกๆ อย่างมันเลยช้า ดังนั้นอะไรหลายๆ อย่างของฝูมันถึงคุมง่าย
ส่วนที่บอกว่าอ่านแล้วไม่เข้าใจ อันนี้กูก็ไม่สามารถเข้าใจได้เพราะกูอ่านแล้วเข้าใจ (แต่จะถูกตามที่คนแต่งเค้าต้องการไหมนี่อีกเรื่องนะ 5555555) คืองานบางเรื่องที่เค้าเอามาแปล มันมีเชิงสัญลักษณ์แฝงไว้ในตัวงาน ดังนั้นบางทีอ่านแล้วมึงอาจต้องตีความอีกที ก็เลยอาจจะงงๆ อย่างเรื่องคนเลี้ยงม้ากูชอบมากกก มันจี๊ดดีอะ น้ำเน่าจริงอะไรจริง ส่วนชุดเทวากูยังเหลืออีกเล่มที่ยังไม่ได้แกะอ่าน แต่กูก็โอเคนะ ไม่ได้เป็นชุดที่ชอบที่สุด แต่ก็ไม่ได้แย่จนรู้สึกเฟลอะไร
>>770 อ่านเม้นมึงแล้วเห็นภาพเลย เค้าคงทำงานประจำกันจริงๆ ถึงออกงานช้ามาก ขนาดรวมรีปริ้นด้วยยังออกปีละ 3-4 เรื่อง เทียบกับฮูกที่ออกงานโครมๆแต่คุณภาพไม่ดีมากแล้วกูอยากจับมาปั่นรวมกันแล้วหารครึ่ง เพื่อนกุเคยคุยกับแอดมิน พุดประมาณคนทำแก่ๆกันแล้ว ออกงานถี่ไม่ไหว ก็คงทำงานหลักกันจริงๆแหละ เลยมีเอเนอจี้มาทำหนังสือน้อยลง
ฝูนี่อายุอานามคนทำก็น่าจะเยอะระดับนึงแล้ว กูตามเขามาตั้งแต่สมัยม.ปลาย ช่วงโกงอายุสมัครบอร์ดเลยมึง 5555 ตอนนั้นเขาก็น่าจะวัยยี่สิบกลางๆกันแล้ว จนตอนนี้กูจะขึ้นเลขสามแล้ว เขาก็น่าจะมีอายุกันระดับนึงแล้วว่ะ คงไม่ไฟแรงเหมือนสมัยทำใหม่ๆยิ่งตอนนี้ สนพ.วายเกลื่อนตลาดไปหมด ไม่ได้แรร์เหมือนสมัยนั้นแล้วด้วย จะว่าไปฝูนี่เรื่องที่ไพเรทเขาทำให้ถูกลขส.บ้างหรือยัง ช่วงหลังมานี่กูไม่ได้ตามเลย กลับไปดูช่วงแค่จะรีปริ้นเท่านั้น แต่งานรูปเล่มกับงานแปลฝูกูก็ยังยกให้เป็นงานดีอันดับต้นๆเหมือนกัน ต่อให้ฝูทำงานออกมาน้อยงานเลยคุมง่าย แต่กูก็ยังหวังให้ค่ายวายมาตรฐานได้แบบฝูหรือดีกว่าว่ะ คือถ้าทำได้แบบนั้นถึงมูลค่าหนังสือจะมากขึ้นกูก็ยอมจ่ายนะ
>>778 เห็นว่าเรื่องที่รีขายใหม่คือไปขอลิขสิทธิ์มา แล้วก็จ่ายค่าลิขสิทธิ์ย้อนหลังด้วยนะ เป็นค่ายที่กูชื่นชมมากเรื่องที่ขึ้นมาบนดินอย่างถูกต้องเนี่ย นอกจากงานคุณภาพแล้วยังทำงานดีอีก อยากให้ค่ายไพเรทอื่นๆทำตามได้บ้างเลย แต่ก็คงยากเพราะน่าจะติดเรื่องเงินทุนในการขอลิขสิทธิ์กันแหละมั้ง
ไม่โดนโม่งแบนแล้วว่ะ 555
Ky พวกมึงจำเพจที่ชื่อ BL Dayo ได้ป่ะ ที่รอบก่อนออกมาแหกอีผีที่เอาเรื่อง จูดาห์ ของ อ.hana มาแปล
กูเห็นนางเล่นใหญ่มาก บอกอาจารย์ไม่พอใจ บลาๆ
แต่เมื่อวานกูเห็นนางประกาศ แปลงานของ อ. Hana จ้า
กูว่าย้อนแย้งฉิบหาย แบบนี้ยังมีหน้าไปสั่งสอนคนอื่นอีก
ตัวเองก็ไม่ต่างกัน
Ky พวกมึงใครสั่งโปรนายอินบ้าง กูอยากรู้จังเลยว่าเขาส่งของวันไหน
ไปสอยเจิ้นมาแล้ว ของมาพอดีตอนเที่ยงที่สาขาโลตัสศรีนครินทร์ พนักงานบอกได้มาสิบชุด
ได้ปราชญ์ชุดสุดท้ายมาด้วย ส่วน ววฮซ ยังมีเต็มร้านเลย
ถ้าใครไปซื้อที่ร้านแล้วยังไม่มาหรือหมดแล้ว สั่งจองไว้ได้ก่อนนะ จ่ายมัดจำ แล้วพอหนังสือเข้า เขาจะโทรแจ้งมึงเลย เผื่อกรณีหนังสือลงแล้วแต่สินค้าหมดไปไม่ทัน
ค่ายรักแรกนี่นอกจากอันคัทแล้วมีอะไรต่างจากค่ายอื่นไหมอะ เห็นราคาเลยสงสัยเพราะไม่เคยซื้อเลย เห็นแพงกว่าค่ายอื่นราวร้อยกว่าบาท
>>797 คาดว่าตามชื่อ อันคัท ไม่ตัดฉาก ส่วนที่แพงกว่าค่ายอื่น (หมายถึงที่มี lc ใช่มั้ย?) เพราะคงเป็นกลุ่มเล็กๆ ทุนน้อย ทุนหมุนเวียนน้อย จำนวนเรื่องที่เอามาพิมพ์และจำนวนพิมพ์ต่อเล่มน้อย ต้นทุนเลยสูง กูรออุดหนุนค่ายนี้อยู่ ยังไม่เจอที่ถูกจริตซะที แต่นับถือเค้า lc ยุ่นใช่จะขอกันได้ง่ายๆ นี่เค้าเป็นกลุ่มเล็กยังอุตส่าห์ไปขอมา ไม่ทำอันคัตไพเรทแบบเจ้าอื่น นับถือน้ำใจจริงๆ
>>798 กูก็นับถือที่เขาlcมา ไม่เหมือนพวกไพเรทที่ขโมยมาแปลกขาย ขายแพงเข้ากระป๋าตัวเอง กูไม่ชอบสุดคือ วทด ก่อนหน้าเป็นนักอ่านเวลานขทำพลาดชอบมาโพสต์ต่อว่ามีปัญหาอะไรให้มาบอกไม่ใช่หายไปเงียบๆ พอถึงคราวตัวเองหายเงียบเป็นชาติ แล้วมาแก้ตัวว่าไม่มีอะไรจะอัพเดทที่เงียบไป กลืนน้ำลายตัวเองหมดทุกเรื่อง//เบ้ปากใส่แรงๆ
>>799 วทด กูก็ไม่ชอบเจ้าของเหมือนที่มึงบอก อายุไม่ใช่น้อยๆ พูดอะไรกลืนน้ำลายตัวเองหมด ตั้งแต่เป็นตัวตั้งตัวตีบ่นนขที่เปิดพรีส่งเกินเวลา ชอบมาแสดงความคิดเห็นทำนองไม่พร้อมอย่าเปิด มีปัญหาอะไรให้แจ้งนักอ่าน ตอนแรกกูนึกว่าดี โอ๊ย ที่ไหนได้สร้างชื่อจะได้มาทำเอง แล้วก็หายเงียบเหมือนกัน ไม่แจ้งจนนักอ่านต้องไปถาม
เพื่อนโม่ง ถ้าพวกมึงมี the wrong way แล้วอยากปล่อย มีคนตั้งรับอยู่ในกลุ่ม ขอลด 30% จากปก พวกมึงอย่าลืมไปปล่อยให้นางล่ะ 555555555 #กูกอดของตัวเองแน่น #ลด30เปอร์จากปก #ว้าวววมาก
บางทีกูก็สงสัยว่านิยายมือสองในกลุ่มมันมือสองหรือมือหนึ่งรับมาขายต่อ ราคาถูกกว่ามือหนึ่งยี่สิบสามสิบบาท กูรอนายอินทร์ลดยังถูกกว่าเลย #มือสองไม่จำเป็นต้องแพง
ความเห็นกูนะ มือสองไม่จำเป็นต้องแพงก็ใช่แต่คนตั้งรับบางทีก็ขอให้ตั้งราคารับสมเหตุสมผลอ่ะ แต่ทั้งนี้มันก็แล้วแต่อีก บางคนเค้าอยากเอาทุนคืน ถูกๆเค้าก็ขาย
วทด คือสนพ.ไหนหรอ
KY กูอยากแซะอป.ขึ้นมาตะหงิด แหม ช่วงนี้อัพถี่เชียวนะ
>>805 กูไม่เห็นว่าโพสต์นั้นเขาขอสภาพแบบไหน ถ้าขอกริบเนี้ยบกูว่าก็มากไปจะเอากริบก็ไปซื้อมือหนึ่งสิ
แต่เรื่องมือสองนี่นิยายแนวอื่นสืบสวนแฟนตาซีรักจีนแปลฝรั่งปกติขาย40-50%กันอยู่แล้ว บางเว็บเผลอๆถูกกว่านี้ กูเลยแบบ แค่30%ถึงกับต้องว้าวเลยเหรอวะ ไปเจอราคามือสองนิยายแนวอื่นไม่ช็อคตายเลยเหรอ
กูเห็นคนบ่นนข.เรื่องห่อบางอีกละ ไอ้เรื่องบางมันก็บางหรอก แต่กูไม่เข้าใจคอมเม้นท์ว่า ทำไมเป็นนข.ถึงไม่รักงานตัวเอง กลัวเปลืองเหรอ ไม่รักงานแล้วใครจะรัก อ่าว... พูดกันเรื่องเงินดิวะ ค่าส่ง 60 บาท หนังสือ 2 เล่ม หนักเท่าไหร่ ค่าส่งเท่าไหร่ กล่อง ซองทำไรได้บ้าง จะด่าก็ด่ากันตรงนี้ ดูมีสาระหน่อย
ไม่ใช่ด่านข.งก นข.หน้าเงิน นข.ต้องรักงาน ต้องๆๆๆ ...ต้องทำทุกอย่างยกเว้นหาเงินแดกข้าว
รมนมันยังไง กูเห็นโพสต์ล่าสุดที่เขียนไปถามสถาพร เขียนถามไปได้ยังไงว่าขออนุญาตให้แปลลงเว็บเถื่อนได้ไหม คนทั่วไปไม่ควรถามคำถามนี้เพราะต้องมีจิตสำนึกให้เกียรตินขและสนพที่ซื้อลิขสิทธิ์ ไม่ชอบใจที่สนพยังไม่มีแพลนต่อ แต่ไม่ได้หมายความว่ามึงมีสิทธิ์ละเมิดลขคนอื่น ความคิดแม่งป่วยของจริง
ที่เพื่อนโม่งด้านว้าวเราขอเดาว่าเพราะเรื่อง ww ราคามันไม่ต่ำไงเพื่อนโม่ง ขายได้ราคาดี ราคาต่ำสุดมือสองที่เห็นคือ 1000 มีตำหนิกับมือหนึ่ง 1000 ที่เรามองแล้วอิจฉาคนได้ไปมาก แล้วพอมีคนตั้งรับต่ำกว่าปก30% หาคนขายให้ยาก ดูราคาปกรอบปณ.ตอนนี้ก็พอบ้อก 1500 ที่คั่นพลาสติกขายแยกอีกร้อยกว่าๆ รวมแล้วเกือบพันเจ็ด คนที่ซื้องานฟิคกับทันรอบปณ.งานฟิคคุ้มสุดแล้ว พวกเก็งกำไรก็วัดจากปกราคาเต็มนี่แหละ ช่วยหากำไรกันก็ตอนนี้แหละ
มีการจะขอมาทำกันเอง 555555 มีปัญญาจ่ายค่าไลเซ่นมั้ยล่ะ
ต้องเข้าไปเผือกเพจไหนเหรอเพื่อนโม่ง เข้าเพจสถาพรหาไม่เจอ
ไปอ่านมาละ ท่าทางอวดเหมือนเป็นวีรกรรมผู้กล้าด้วยนะเนี่ย ต้องไร้สามัญสำนึกเบอร์ไหนวะ กูเป็นแอดมินคงอึ้งแดก
ถ้ารู้ว่าทำละเจ๊ง ใครมันจะกลัาทำต่อฟระ เฮ้อ อย่านึกว่ามี lc แล้วจะเทจะแพไม่ได้นะ เกิดเป็นคนอ่านต้องทำใจ ตั้งแต่เข้าวงการวายมา แม่มมีหนังสือที่ไม่ได้อ่านเล่มจบตั้งกี่เรื่องละ กูไม่อยากนับ
เออ กูก็ไม่ค่อยชอบ รมน เหมือนกัน ชอบปากดีด่าเขาไปทั่ว กูบล็อกนางตั้งกะตอนที่มีคนเข้าไปบอกนางดีๆ ในกระทู้บ่นร้านหนังสือ แล้วนางไปแขวะเขา แสดงสันดานแบบนี้กูขอดีลิทไปจากชีวิตดีกว่า ถ่อยเกิ๊นน
กูก็บล็อกไปแล้ว บล็อคเพราะเคสเด็กนั่ฃอ่านในร้านซีเอ็ดน่ะแหละ
สันดานเดียวกันกับคนนึงที่ดิสเพลย์สีชมพูเป็นรูปหมา ที่ขอถ่ายเล่มพิเศษของนข.ที่มีแต่รอบพรีมาแจกในกรุ๊ป อยากเป็นคนดีแบบโง่ๆ พอมีใครทักก็บอก ขอถามนักเขียนก่อนนะคะ
ทำไมเรื่องง่ายๆแค่นี้ก็คิดกันไม่ได้วะ
มึง ทำไมสถาพรไม่ทำสืบสยองแล้วอ่ะ ไมเทกูงี้
กูพึ่งเคยได้ยินชื่อเรื่องสืบสยองครั้งแรก อห กูว่ากูก็ตามหนังสือพอสมควรนะ ทำไมกูไม่รู้ นี่กูไม่อยู่ไหนมา T___T เข้าไปดูละยิ่งเสียดายเหมือนจะเป็นแนวที่กูอาจชอบ มันอารมณ์แบบเทียนซือปะวะ แต่เปลี่ยนจากไล่ลาผีเป็นหาฆาตกรแทน
พิมพ์นิยายครั้งแรกมึงพิมพ์เผื่อกันกี่เล่มวะ ควรจะพิมพ์เยอะ ๆ หรือพิมพ์เท่าจำนวนคนสั่งดี กูกลัวขายไม่หมด
>>840 ขึ้นอยู่กับว่างานมึงมีแนวโน้มที่จะมีคนมาตามหาทีหลังเยอะไหม อย่างกูทำเรื่องแรกครั้งแรกประเมินต่ำไป กูเลยสั่งเกินมาแค่ 2ชุด (โรงพิมพ์ที่ใช้รับพิมพ์จำนวนแบบหาร4) แต่พอกูประกาศว่ามีสตอคก็มีคนมาซื้อทันทีเลยภายใน 1ชม. หลังจากนั้นก็มีคนมาถามเรื่อยๆ สรุปคือถ้าตอนแรกกูสั่งมาเกินสัก 16-20 ชุดก็ขายได้หมด เพราะฉะนั้นมึงลองประเมินคร่าวๆ แต่กูเป็นพวกกลัวขายไม่หมดเลยไม่ค่อยอยากสั่งมาเกินเยอะเพราะมันจะลำบากตอนขายให้ออกนี่แหละ
พวกมึงกูปรึกษาหน่อย
มีนิยายที่กูตามอยู่ คนเขียนเคยออกตัวตั้งแต่แรกว่าไม่ถนัด nc แต่เห็นคอมเม้นท์ยุกันหลายคน สรุปนข.ก็แต่ง nc ออกมา แต่ส่วนตัวที่กูอ่านกูไม่ชอบเลยอ่ะ ตอนอ่านแล้วสะดุดไปแทบทุกย่อหน้าเลย ทั้งการเลือกใช้คำ การบรรยาย (คือจากกูชอบนิยายเรื่องนี้กลายเป็นว่าอยากให้นข.ตัด nc ทิ้งแล้วแพนเข้าโคมไฟไปเลยจะยังคงความสนุกได้ดีกว่า) ทีนี้กูอยากบอกนข.แต่คอมเม้นท์ก็มีแต่ชม แบบหื่นมาก ฟินมาก ถ้ากูไปโพสกูจะโดนลูกหาบรุมมั้ยวะ (คือคนตามเยอะมาก) แต่กูว่ามันอ่านสะดุดจริงๆนะ
>>850 มึงจะไปบอกนขว่าไงอะ คือในความคิดกูนะ เค้าออกตัวว่าไม่ถนัด แต่เพราะมีแรงยุเลยคงพยายามจะแต่งออกมาให้คนอ่านได้อ่าน แน่นอนว่ามันคงไม่ดีมากแน่ๆ หรอกเพราะมันไม่ใช่ทางเค้า ถ้ามึงจะบอกจริงๆ ก็บอกแบบซอฟๆ หรือไม่บอกเลยจะดีกว่าเพราะเค้าก็ตั้งใจเขียนออกมา ปล.มึงเป็นคนอ่านประจำเค้าไหม แบบเม้นประจำอะ อันนี้ส่วนตัวกูนะ ถ้าคนอ่านที่เม้นให้กูประจำมาสะกิดบอกกูจะรู้สึกดีที่ได้รู้ข้อบกพร่อง แต่ถ้าเป็นนักอ่านที่ไม่เคยเม้นหรือปรากฏตัวขึ้นมาก่อนมาวิจารณ์กูจะหัวร้อน มึงก็ลองเอาอันนี้พิจารณาร่วมด้วยแล้วกัน กูบอกในฐานะที่เป็ฯทั้งคนเสพและคนแต่ง
กูขอเพิ่ม มึงจะลองเปลี่ยนเป็นให้กำลังใจเค้าแทนให้พัฒนาต่อไปกูว่าก็โอเคอยู่นะ ไม่ต้องบอกว่ามันไม่ดี มันสะดุดหรอก เค้าจะเฟลอะ เพระามึงบอกเรื่องเค้าแต่งดีแต่มันติดที่ฉากนี้เท่านั้นใช่มะ บอกว่าครั้งแรกก็ไม่ได้แย่เดี๋ยวก็พัฒนาได้เองงี้ก็น่าจะพอรู้ตัวแหละว่ายังต้องปรับปรุงอีก
>>849 ถึงไม่พูดหรือไม่สื่อออกมาตรงๆ แต่สำหรับกูความสัมพันธ์ของสองคนนี้มันเกินกว่ามิตรภาพหรือพี่น้องไปไกลมากจนกู่ไม่กลับอะ จางเหยียนโต๋ผู้ลึกลับ เชือดคนได้แบบนิ่มๆ โดยไม่รู้สึกอะไร แอบปากร้ายแบบนิ่งๆ โดดเดี่ยวไม่มีคนสำคัญในชีวิต ฉากหน้าเหมือนเป็นคนมีอัธยาศัยแต่จริงๆ แล้วค่อนข้างเย็นชาไม่สนว่าใครจะเป็นจะตาย แต่กับน้องกวนหู่แล้วต่อให้แอบจิกกัดก็รู้สึกได้เลยว่ามาจากความรักเอ็นดูและห่วงใย จากตอนแรกที่เหมือนจะเข้าใกล้ชิดแบบมีจุดประสงค์แต่ไปๆ มาๆ ก็หลงน้องเข้าเต็มๆ ชอบไซโคบีบบังคับให้กวนหู่เรียกพี่ พอถูกเรียกก็จะดีใจ ไม่สนสิ่งอื่นใดนอกจากชีวิตน้อง ตอนจบภาคนี่แบบ...มันจะจบอย่างนี้ไม่ด๊ายยย กลับมาเขียนต่อเดี๋ยวเน้... และแล้วก็มีภาค 2 ต่อ แต่ไม่มีแปลไทย กูรออย่างมีความหวัง ไม่สปอล์ยตอนจบภาค 1 นะเดี๋ยวไม่สนุก กูจะต้องหาแนวร่วมลงแดงกับกูให้ได้
>>855 ขนาดกูยังไม่ได้อ่านกูก็เริ่มสัมผัสได้ละว่ากูต้องลงแดงแบบตอนเทียนซือแน่นอน อีเหี้ยยยยยยยยย แงงงง ตอนสถาพรขายที่แม่งโปรโหมดเรื่องนี้ดีป่าววะ คือกูไม่รู้เรื่องจริงๆ ว่ามีเรื่องนี้ด้วย เวลาไปนายอินก็ไม่เจอ ในเมพก็ไม่มี กูเส้า อย่างน้อยเทียนซือก่อนจบภาคเค้าก็ชัดเจนว่าแบบ เออ เป็นคนรัก แง้
ลืมๆ กูเคยคอมเม้นท์ประปรายบางตอนของนิยายอ่ะ
>>856 กูว่า สถพ โปรโมทงานแปลกๆ บางเรื่องโหมโปรโมทถี่มาก บางเรื่องเหมือนลูกเมียน้อย เพจแฟนตาซีอะไรนั่น เวลาแปะโปรโมทก็ไม่เคยเห็นใช้ระบบสนับสนุนให้เป็นประโยชน์ เรื่องไหนที่ดังก็ดังไป อย่างพวกนักเขียนตัวเป้งๆ น่ะ พวกที่ไม่ค่อยมีใครรู้จักก็ปล่อยให้จมเป็นลูกเมียน้อยไป สืบสยองก็คล้ายๆ ลูกเมียน้อยนี่แหละ อย่าแปลกใจถ้ามึงจะไม่รู้จัก กูขอให้มึงสนุกกับการอ่านและมาลงหลุมคนรอกับกูต่อไป
>>859 กูน้อยใจแทนบรรดาลูกเมียน้อยที่ค่ายไม่ค่อยสนใจเลย กูเสียดายอะถ้ามันสนุกแล้วจะไม่ทำต่อเพราะโปรโหมดไม่ดียอดขายเลยน้อย ละวายแนวนี้กูเจอไม่บ่อย ตอนนี้ที่กูตามแนวๆ นี้มีเทียนซือ คืนนี้มีผี (ซึ่งเรื่องนี้แม่งสนพ.ก็คงเทเหมือนกัน) รัชศก ละก็สืบสยองที่กูรอเวลาลงแดงเป็นเพื่อนมึง มึงมีไรเรื่องไหนแนะนำกูอีกมะ
>>860 มึงคอเดียวกัน กูไม่มีอะไรจะแนะนำแล้วว่ะ ที่ชอบมากๆ อีกเรื่องก็โดนลอยแพเหมือนกัน แถมตอนนี้น่าจะแรร์หายากแล้วเพราะ สนพ. เก็บกลับก่อนปิดกิจการถาวร เรื่อง "คู่ป่วนสืบคดีพิศวง" น่ะ ทางไต้หวันออกภาค 2 มีแฟนอาร์ต มีอะไรออกมายั่วเยอะมาก แต่ไทยคงไม่มีหวังแล้ว...ร้องไห้หนักมาก ทำไมต้องมาชอบอะไรแนวนี้ด้วยวะ คือมันไม่วายแบบโต้งๆ แต่ความสัมพันธ์ของตัวละครล้ำความวายเข้ามาครึ่งค่อน และเกี่ยวกับผีๆ สืบคดีอะไรงี้ ไม่มีฉากจูบจับ กลิ้งบนเตียง หรือบอกรักแต่กูดันฟินกว่าบางเรื่องที่มีฉากอะไรพวกนั้นอีก เพราะความรักความห่วงใยมันแสดงออกมาจากการกระทำ กูอ่านแล้วอบอุ่นหัวใจ มีที่เล็งและยังนอนในกองดองคือพยัคฆ์จำแลงกับเจ้าชายทะเลทราย กูรอให้มันออกจนจบก่อน แต่ก็ยังไม่มีแววจะออกเล่มต่อ ปวดใจ
>>861 เอาจริงๆ กูอ่านได้หมดนะถ้ามันสนุก จะมีโมเม้นคู่พระเอกนายเอกเยอะน้อยกูไม่เกี่ยง แต่อ่านไรแนวนี้มันจะได้ฟีลหวีดแบบ อหๆๆๆ งี้อะ ลุ้นดี 5555555 ยิ่งถ้าคนแต่งแต่งเก่ง ผูกปมเรื่องดีกูจะยิ่งติดมากก เพราะมันสนุกเพราะเนื้อเรื่อง ไม่จำเป็นต้องขายแค่ฉากฟิน แล้วกูก็ไปหาคู่ป่วนสืบคดีพิศวงตามที่มึงว่ามา แม่ง แรร์จริง หาไม่ได้แล้ว กูอยากอ่านอะ แต่กูก็ไม่อยากหาเหมือนกันกลัวจะลงแดงตายห่า แม่งเอ้ยย
>>862 อ่านฟิคแก้ขัดไปมึง มีคนเขียนเยอะอยู่ เรื่องคู่ป่วนอะ กูเคยได้มา ซื้อมาอ่านตอนที่ไม่รู้จักถนอมหนังสือและปลวกกิน ร้องไห้หนักมาก นี่ก็พยายามหาอยู่ มันนานมากนะเรื่องนี้ พล็อตแบบกว้างๆ ก็คล้ายๆ สืบสยองนี่แหละ มีความเป็นพี่น้องมาเกี่ยวข้อง อีกคนจะเหมือนแสงสว่างอีกคนเป็นเหมือนเงามืด เงามืดที่ไม่ค่อยสนใจใคร ไม่สนใจสิ่งใดในโลกกลับยึดติดกับอีกคนที่เป็นแสงสว่างเพียงหนึ่งเดียวไรงี้ แต่คู่ป่วนสำนวนจะอ่านสบายๆ มีความฮาแฝงเร้น ผีและคู่จิ้นเยอะมากกกกก
มึง กูรำคาญนักอ่านกลุ่มหนึ่งมาก ไม่เคยเม้นต์แต่เวลาหาncไม่เจอจะมาถามในเพจจิกๆ แล้วโวยวาย ถ้าติดตามคอมเม้นต์ให้ตลอดหาไม่เจอกูยังอยากแปะให้ แต่ไม่เคยโผล่มาเลยจะมาถามเฉพาะเวลาnc กูก็บอกให้ลองหาดู นักอ่านก็มาด่ากูสอนกูว่าควรแปะncให้เป็นระเบียบจะได้หาง่าย กูโมโหอยากลบทิ้งไม่ให้อ่านเลย
>>864 ตอนนี้เรื่องน่าจะอยู่แค่ในเน็ตหรือป่าว อีกอย่างกูว่าฉากพวกนี้นขไม่จำเป็นต้องแยกเป็นเล่มเล็กก็ได้อะ ถ้าไม่ชอบเปิดข้ามน่าจะง่ายกว่า อีกอย่างแยกเล่มมาถ้ามันบางมากจะไสกาวก็ไม่ได้ เย็บแม็กบางคนก็มีปัญหาอีก
กูรู้สึกว่าทำไมนขต้องทำทุกอย่างให้ถูกใจคนอ่านทุกคนวะ
>>865 กูเข้าใจ ถ้าเป็นคนอ่านที่เม้นให้ประจำกูจะยินดีมากก แต่ส่วนใหญ่พวกที่ทักมาหามักเป็นพวกไม่เคยเม้นอะ แต่กูก็เลือกที่จะใจเย็นแล้วตอบไปดีๆ ทั้งที่จริงๆ เก้วกาดชิบหายก็เหอะ ละบางคนแม่งก็เหมือนไม่คิดหาอะ รอให้คนแต่งประเคนให้หมด แต่ทำไงได้ ถ้ามึงพูดไม่ดีใส่เค้าไป มึงก็กลายเป็นอีตัวร้ายอะ
>>869 มึงไม่ต้องตอบอะถ้างั้น แต่ถ้าไม่อยากเสียเค้าไปก็ตอบดีๆ ให้จบๆ ไป นขเอางานลงเน็ตลงแพลตฟอร์มได้คงไม่ง่อยขนาดไม่รู้ว่าต้องทำยังไงให้คนอ่านหาฉาก nc ง่าย แต่นขทุกคนก็ไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นไหม กูก็รำคาญคนอ่านแบบนี้เหมือนกัน ไม่เคยเม้น ไม่เคยอะไรสักอย่างแต่พอมีเรื่องพวกนี้ละมาทักมาจิกรัวๆ ทั้งๆ ที่กูก็บอกไว้แล้วว่ามันหาอ่านได้ยังไง ต้องไปที่ไหน บอกวิธีการเส้นทางไปหา nc แต่ก็นั่นแหละ หาไม่เจอ - -*
ขนาดกูเป็นนักอ่านยังหงุดหงิดแทนเลย อิพวกที่มาเม้นเย้วๆว่าหาไม่เจอ คือเลื่อนไปอ่านเม้นล่างๆก็มีคนแปะให้ป่ะ อีกอย่างกูว่านข.หลายเรื่องก็บอกวิธีหา nc ที่ cut ไปชัดเจนนะ เค้าลงทวิตหรือเพจให้อยู่แล้วมึงกดๆไปเดี๋ยวก็เจอเอง ง่ายกว่านั้นคือพิมพ์ชื่อเรื่องหรือชื่อตอน ต่อด้วย nc ในอากู๋ก็เจอละ
>>874 กูอ่านละยี้เลยว่ะ เคยเจอคนอ่านของนขที่กูชอบคนหนึ่งเหมือนกันที่คล้ายๆ งี้ แต่ที่เจอเพราะเข้าไปในแท็กสกรีมเรื่องเค้าพอดี ละนางทวีตแบบอุตส่าห์ดีเอ็มไปบอกนขให้เปิดการอ่าน ให้ลงฉาก กูพูดไม่ออกเลยอห ใช้คำว่าอุตส่าห์ โถ 55555555555 ละที่เค้าปิดการอ่านไปเพราะเม้นมันน้อยนิดมากกกกกกเมื่อเทียบกับยอดวิว นขก็คงนอยด์อะเลยปิดการอ่านไป แต่อินี่เหมือนเป็นเงาอ่านมานานก็ไม่พอใจ อยากจะอ่านเลยดีเอ็มไปขอให้เค้าอย่าปิด กูอึ้งไปเรยย ตอนเค้าอัพปกติแม่งไม่คิดเม้น แต่พอตัวเองเสียผลประโยชน์ปุ้บรีบโผล่หน้ามาแจมเชียว
>>862 คู่ป่วนตามร้านมือสองบางที่มีครบชุดนะ ไม่งั้นมึงต้องไปแสวงบุญเอาที่งานสัปดาห์ มันคือของดีมึง แนวสืบสวนผีแบบนี้หาค่อนข้างหายากคนไทยไม่นิยมเขียน กูชอบความหลอนแบบแหยะๆของฝั่งจีนนะ มีอยู่เล่มนึงกูอ่านตอนช่วงตีสามถึงตีสี่ ไม่กล้าลงไปห้องน้ำยันเช้าอ่ะ เรื่องนี้แปลค่อนข้างดี อ่านแล้วเห็นภาพง่าย เป็นนิยายที่กูจดจ่อทุกตัวอักษรเพื่อสร้างภาพในหัวจริงๆ (เป็นคนละแนวกับฝั่งพูนิก้านะ ฝั่งนั้นกูว่าเขาเน้นแฟนตาซีไสยศาสตร์มากกว่าสืบสวน) แต่ดันมาตอนออนไลน์บูมกระแสเลยไม่มี ถ้าชอบสืบสวนแนวนี้กูแนะนำยาคุโมะกับคาชิวากิด้วย
พวกมึงใจเย็น เห็นใจกูด้วย คือกูไปตามล่าหาคู่ป่วนมือสองแต่แม่งหมดทั้งนั้น มีไม่ครบชุดอะ มีคนขาย 1-4 ข้ามไป6 กับ 1-3 กูจะลงแดงไหม มันจบแบบไหนวะแต่ละเล่ม เหมือนไขได้เป็นตอนๆ แบบเทียนซือป่ะ หรือถ้าใครรู้แหล่งปล่อยช่วยบอกบุนกูที
นขโซ่ เขาอัปแทร็คกิ้งที่ไหนวะ กูหาไม่เจอ หอกูไม่รับของให้ กูเลยต้องไปเอาที่ปณ ไม่รู้ว่าของถึงไหนแล้ว
กู 882 เอง กูหาไม่ดีเอง ขอโทษๆ
เห็นพูดแนวผีจิ้นวายกัน มีใครเคยอ่านคนรวมวิญญาณของพูนิก้ามั้ย กูว่าเรื่องนี้ก็จิ้นวายเหมือนกัน
คู่ป่วนคือที่สุดของการจิ้นวาย เมื่องานสือที่ผ่านมาพยายามมองหาให้เพื่อนโม่งเหมือนกัน เพราะจำได้ว่ามีคนตามหากะว่าถ้าเจอจะมาบอกพิกัด แต่งานที่ผ่านมาไม่เห็นเลย ขนาดไปคุ้ยๆ บูธที่เอาหนังสือเดธสต็อกมาเลหลังขายยังไม่เจอเลย แต่เจอสืบสยอง
เอ้อ กูถามหน่อยมีใครรู้มั้ง หู้เสวียนที่เขียนคู่ป่วนสืบคดีพิศวงกับหู้เสวียนที่เขียนแอตแลนติส(ตำนานจอมเวทพิทักษ์โลกของสยาม)นี่คนเดียวกันปะ
>>894 ได้เลยเพื่อนโม่ง งานที่ป่านมาเราก็พยายามดูๆ ให้ บูธมันเปลี่ยนชื่อทุกครั้งที่มีงานเลยอย่างปี 2016 เห็นขายครบ 8 เล่มของใหม่ลด 40% จากราคาปกที่บูธของสนพ.ที่เอาเรื่อง call me by your name มาแปล (แม้จะแปลได้วายป่างมากๆ ก็เถอะ) เห็นมีหลายชุดด้วยแต่ไม่ได้เยอะ ถามๆ ดูบอกว่าเค้าก็หามาได้เท่าที่เห็น เน้นเรื่องที่คนตามหากันเยอะๆ แล้วหลังจากนั้นก็ไม่เห็นที่บูธนี้อีก ย้ายไปบูธอื่น เราถึงไม่เคยจำชื่อบูธได้เลย
Ky มีใครอ่านตย. ทซ เรื่องล่าสุดยัง ปราบมารอะ อ่านละเป็นไงบ้างวะมาแลกเปลี่ยนกับกูที กูลังเลมากว่าจะสอยไม่สอย
Ky โพสสืบสยองของคนนั้นอะ กูจำตัวย่อไม่ได้ นางแคปมาให้ดูเว้ยว่ามีคนไปถามอลล แล้วเค้าบอกว่ามีสนพจะซื้อภาค 2 มาแปลต่อว่ะ ถ้าจริงกูจะกรี๊ดมาก
>>896 กูอ่านแล้วก็อยากสอยนะ แต่เล่มแรกนี่มันมิราที่แปลปราชญ์ คนนี้แปลดีอยู่แล้ว เป็นบก.เล่มของดาวแท้ด้วย สรุปคือที่ปล่อยตย.งานแปลมาคืองานแปลของคนแปลที่แปลดีอะ ส่วนเล่ม2/3 สำนวนจะยังไง เกิดแปลเล่ม2ป่วงงี้ กูก็ไม่ไหวนะ กูยังเข็ดไม่หายกับแปลสลับไปมาจากเดอะดาวแท้ทรูอยู่เลย
อ้าว ชิหาย กูขอโทษลืมจุดสปอย กราบรอบทิศ
>>913 ในเฟสที่เวลาคนมาถามดาวแท้สนุกไหม แล้วทีคนอวยว่าไม่ซื้อจะเสียดาย กูอ่านแล้วถอนหายใจทุกที กูเข้าใจว่าต้องมีคนชอบแต่อีกทางหนึ่งกูคิดว่าคนที่อวยเหมือนไม่สนุกก็ต้องอวยให้สุด เพื่อนกูอ่านวายห้าคน อ่านดาวแท้ทุกคนบอกไม่สนุกทุกคนมันกลางเล่มสองไปถึงเล่มสี่สลบหลายรอบ
งั้นดาวแท้นี่ไว้กูว่างจริงๆ ค่อยลองอ่านแล้วกัน ยังภาวนาว่ากูอาจจะชอบหรือไม่รู้สึกเสียดายตังค์อยู่ เพราะหนึ่งคำมั่นที่หลายคนในนี้ชอบกูก็เฉยๆ ค่อนไปทางอ่านเรื่อยๆ เนือยๆ ด้วย ววฮซ กูก็เหม็นความรัก อ่านๆ หยุดๆ เปิดข้ามรัวๆ
>>917 5555 นั่นไงมึงเหมือนดาวแท้สนุกแค่เล่มแรก เล่มแรกกูอ่านดาวแท้อวยสุดตัวเลยนะเว้ย แต่ก็หวั่นๆ ตอนจบ พอมีคนบอกไปอ่านเวอร์อิงมาอวยว่าตอนจบดีมากๆ สนุกสุดๆ กูก็รอซื้ออย่างเดียว มาคิดตอนนี้คนที่อวยว่าดีมากๆ ไปอ่านตอนจบมา อยากถามมึงอ่านเรื่องเดียวกับกูรึเปล่า 555555
ดาวแท้ อ่านไปแค่1/3ของเล่มสอง แล้วก็ไม่ได้อ่านอีกเลย เสียดายตังค์
กูว่านิยายแปลหลายๆเรื่องที่เอามาตอนนี้คือมีคนแปลในดด.อะ บางเรื่องมันเหมาะที่จะอ่านวันละตอนมากกว่าอะ อย่างดาวแท้ตอนอ่านแปลในดด.ดูก็ว่าไม่แย่นะก็สนุกดี พอมาอ่านแบบหนังสือเต็มแล้วง่วงมาก เฉื่อย เสียดายเงงินสุด
>>921 ตอนแรกเราตัดความแย่ๆ ที่สนพ.ทำไว้กีบคนสั่งจองหนังสือนะ เพราะไม่อยากอ่านหนังสือแบบมีอคติมันจะทำให้เราตัดสินหนังสือแบบลำเอียง แต่พอมาอ่านจริงเห็นด้วยส่าสนุกสุดที่เล่มแรกหลังจากนั้นยานอนหลับดีๆ นี่เอง ปจบ.เราอ่านคาไว้ที่เกือบจบเล่ม 2 แล้วดองลืมไม่ชวนเราหยิบมาอ่านเลย
มึงตะกี้กูไปอ่านนิยายเรื่องหนึ่งได้ตีพิมพ์แต่นขไม่ดัง ตอนนี้สนพเอามาโละเหลือเล่มละ 40 เม้นนักอ่านทำกูฮา
นักอ่าน = เราไม่สะดวกซื้อ ใครก็ได้ช่วยถ่ายเนื้อหาหรือส่งต้นฉบับมาให้อ่านที แปะอีเมล
นข= ใครจะส่งต้นฉบับให้ อยากอ่านซื้อที่แฟนเพจค่า
นักอ่านก็เกินไป อ่านฟรีจนชิน นขหัวร้อนเลย 5555
กูรู้สึกว่ากูไม่มีดวงกับการเสียเงินซื้อนิยายเลยช่วงนี้ ตั้งแต่ดาวแท้ที่พึ่งสอยมาเมื่อเดือนก่อนละยังไม่ได้แกะ ววฮซที่พอกล้อมแกล้มอ่านไปได้ หนึ่งคำมั่นที่อ่านๆ หยุดๆ ล่าสุดห้องหิ้งมีคนมารีวิวเจิ้นแล้วว่าแย่กว่าววฮซ กูนี่ร้องเหี้ยเลย แม่งเอ้ย ตอนนี้นิยายในเล้ายังดูจะปลอบประโลมกูได้ดีกว่านิยายเล่มจากสนพ.อีก อหหห
>>939 เรื่องที่กูซื้อตามมีแรงอวยก็ดาวแท้นี่แหละ กับเจิ้นซื้อเพราะโปรนายอินทร์ ส่วนคำมั่นนี่เพราะกูเห็นว่าตยมันน่าสนใจ ประกอบกับมดหลังๆ งานดีขึ้นกูเลยซื้อแบบไม่ลังเล อารมณ์แบบเริ่มไว้ใจว่างานที่เลือกมันดีขึ้น ส่วนววฮซกูชอบเล่มแรกมากๆ เว้ย แต่พอเล่ม2กับ3เท่านั้นแหละ กูเอียนความรัก
ตอนนี้นิยายจีน lc กันกระหน่ำมากจ้ะ แถมหลายเรื่องเป็นนิยายเน็ต มาอ่านเป็นเล่มแล้วน่าเบื่อแบบที่บนๆ บอก ผิดทางนี่กูงงว่าทำไมในกรุ๊ปกรี๊ดกันเยอะขนาดนี้ แถมที่กรี๊ดคือความขี้เยและความรวยชิบหายของพระเอก
>>940 งั้นมึงก็ต้องทำใจรึเปล่า เพราะเห็นหลายคนชอบพูดว่านิยายแต่งต้องลงจนจบไม่ซื้อก่อนเพราะไม่รู้ว่าจะชอบจนจบไหม แต่พอนิยายแปลอ่านแค่ 2-3 บทก็ได้ เพราะเป็นนิยายที่เอามาแปลน่าจะดีระดับหนึ่งซึ่งความจริงไม่ใช่ นิยายแปลที่เอามาแปลเดี๋ยวนี้ก็คือนิยายลงเว็บเหมือนในเด็กดีนั่นแหละ บางเรื่องไม่มีตีพิมพ์ในจีนด้วย มีแต่นักแปลไทยไปหามาแล้วเอามาแปลลงเด็กดี คนก็กรี๊ดๆ ไปซื้อมาพิมพ์ขายซึ่งหลายเรื่องความสนุกแค่อ่านเป็นตอนๆ ฟินไปวันๆ พอทำเป็นเล่มทั้งเอียน น่าเบื่อ เลียน ncเยอะเพื่อเอาใจเรียกนักอ่านจีนที่ซื้ออ่านฉากฟินกับฉากnc เป็นตอนๆ
>>947 ถ้ามึงไม่อยากผิดหวังมากให้ลองเสิร์ชเรื่องนั้นดูว่าทางจีนมีตีพิมพ์เป็นเล่มไหม ถ้าไม่มีก็ให้ตั้งไว้ว่าอาจเป็นนิยายขายฉาก+ฟินไปวัน ๆ ที่นักแปลชอบเอามาแปลเรียกสนพ นิยายพวกนี้แรก ๆ สนุกหมดแหละ เพราะมันฟิน+ขายฉาก แต่พอมึงอ่านนาน ๆ ไปมึงจะเลียน+เบื่อ เพราะทางจีนลงเว็บขายเป็นตอน ๆ เขาก็ยัดความสนุกแบบเป็นตอน ๆ
ดาวเเท้นี่ตัวอย่างสนุกนะ เเต่ตอนนั้นกูไม่ได้ซื้อเพราะถังเเตกพอดี จะมาตามซื้อก็มีเรื่องใหม่ออกมาเรื่อยๆ แอบแปลกใจอยู่เพราะเห็นตามเฟสคนอวยเยอะเเต่ในโม่งกลับบอกไม่โอ เล่มหลังๆ มันเป็นยังไงบ้าง ไม่สนุกเท่าช่วงเเรกเหรอวะ
เควายหน่อยสิ เพจรีวิวที่กูตามอยู่เหมือนรับสปอนเซอร์สนพว่ะ ถึงเป็นเรื่องที่กูชอบกูก็รู้สึกเฟลแปลกๆ เฟลทั้งกับเขาและกับสนพ ใครเป็นมั๊ย หรือกูคิดมากไปเอง จะได้เปลี่ยนมุมมอง
กูไม่เคยเดาคำย่ออะไรในโม่งได้เลยนอกจากเป็นคำที่เจอบ่อยๆ อย่างชื่อสนพ. ชื่อคนแต่งบางคน ชื่อนิยายบางเรื่องที่กำลังถูกพูดถึงบ่อยๆ บางทีเพื่อนโม่งบางคน (เช่นกู) อยากรู้ แต่ไม่มีคลังความรู้เรื่องพวกนี้ในหัวหรือไม่เคยรู้จักมาก่อนอะ กูอยากจะขอความเห็นใจในความขี้เสือกแต่ไม่รู้ห่าอะะไรสักอย่างช่วยบอกชื่อมันมาเต็มๆ หรือใบ้แบบให้เดาได้กว่านี้จะได้ไหม กูเจอคนใบ้แบบภาษาอังกฤษที่แปลเป็นไทย หรือไทยเป็นอิ้งยังดำน้ำไปเสือกต่อถูก เจออักษรย่อยาวๆ ทีไรนี่กูท้อเลย
อีกนิด วัลลาบี เอ้ย อรลไรเนี่ยนางดูมีความสำคัญขึ้นมาได้เพราะไม่มีคนอื่นว่างมานั่งกรี๊ดกร๊าดนิยายในเฟสเท่านางเเล้วยังนิสัยสำคัญตัวเองมากเว่อร์เท่านาง ตามต่อแบบปล่อยเบลอไปไม่ก็เลิกตาม มีสองทางให้มึงเลือก
อวว.จ้างหรอ? กูเห็นเค้าแจกรัชศกแต่คล้ายๆจะเห็นอวว.แจก ไม่แน่ใจแต่เห็นผ่านๆ ว่าเพจอวว.แจกรัชศก1เล่ม(ในใจกูคือแจกน้อยจังวะ)แต่ไม่ได้สนใจเลื่อนผ่านๆแล้วเห็นเพจเค้าอัพแต่อัพแบบไม่ได้แชร์อ่ะ เหมือนให้คนเล่นแชร์เพจเค้าแทนแต่รูปเป็นของอวว.ทั้งยวง กลับไปดูเพจอวว.ก็ไม่เจอโพสแจกเลยไม่ค่อยแน่ใจ
อันนี้กูว่าก็ตลกไปอ่ะ55555
เอ้ะ กูไปมโนต่อมาหรือจะเป็นแผนการกระจายความทั่วถึงของเพจหน้าม้าวะ แบบว่าให้แชร์เพจรีวิวม้าเยอะๆคนกดไลค์ไว้ต่อไปนางอวยเรื่องไหนของสนพ.กระแสจะได้ปังปังปัง /รับยาที่ช่องสองแปป/
ตอนเห็นเพจอวว เเชร์ที่นางหวีด เอ๊ย รีวิวรัชศกมา กูกลอกตามองบนไปรอบนึง 555 อย่าทำให้ความตั้งใจของกูที่จะเปย์เรื่องนี้ต้องสั่นคลอนสิ ทีมงานอวว อินี่มันน่าเชื่อถือตรงไหน??? ตรงความเป็นเซเลบ!!??
>>954 ... ตอนแรก นึกว่ากูรุ เพราะดูสนิทกับทุกสนพ.และทุกนักเขียน มีเหตุให้รู้จักกันผ่านเฟซบุ๊ก แล้วหลังจากนางมาเมนท์ที่หน้าเพจไม่นานเท่าไหร่ จู่ๆ อินบ๊อกมาถามเลยว่า ขอส่วนลดหนังสือได้เปล่า แล้วจะรีวิวให้ ปฏิเสธไป .. ไม่ต้องบอกนะว่า เค้ารีวิวนิยายกูยังไงบ้าง ... อึ้งไปนิดหน่อย อ้อ ที่แท้ก็แบบนี้สินะ ถึงได้มีแฝดเยอะนัก ... เฟลนิดหน่อย แต่เป็นธรรมดาของโลกมัั้ง
>>967 ทำไมแม่งน่ากลัวจังวะ แล้วยังมีคนให้ค่าเพจแบบนี้อีก โอ้โห จริงๆ อยากรู้แนว หรือสำนวนเสียเวลาอ่านตัวอย่างเอาเองบ้างก็ได้ หรือไม่ก็เทียบรีวิวจากหลายๆ ที่ พอไปให้ค่านางมาก นางก็ใช้จุดนี้หากิน แถมบางทียังใช้ทำร้ายคนอื่นทางอ้อมได้อีกด้วย คนอ่านนิยายบางทีก็ต้องใช้สมองตรองเยอะๆ ให้สมกับเป็นนักอ่านบ้างก็ดี เดี๋ยวนี้ส่วนใหญ่เห็นตามกันเป็นกระแส ใครอวยเรื่องไหนแม่งก็อวยตามไม่ดูอะไรเลย โดยเฉพาะพวกเซลงเซเลปอะไรเนี่ย นี่ขนาด สนพ. ก็เอากับเค้าด้วย ต่อไปนางมิเหิมเกริมกว่านี้เหรอวะ คงคิดว่าตัวเองแน่ ใครๆ ก็คงอยากให้รีวิวไรงี้
กูยังไม่รู้เลยว่าอรลคือใคร อาราเล่หรือวะ
>>968 นิยายกุ มันก็คงมีส่วนแย่เหมือนกันมั้ง ช่างเหอะ เค้าคงลืมกูไปแล้วล่ะ มันนานแล้ว แต่พี่คนที่กูรู้จักสนิทกับนางมาก ไปกินข้าวด้วยกันไรเงี้ย มาเล่าแบบอวยนาง เออ กูก็แบบยิ้มๆ เออๆ ออๆ ไป กูก็เงียบไว้นะ เพราะยังไง กูก็ไม่ยุ่งเกี่ยวไม่คบกับนางแล้วน่ะ ต่างคนต่างอยู่ เรื่องอ่านรีวิวนี่ ก็คงแล้วแต่คน อ่านแล้วมีสติคิดตรองก็ดีไป แต่ถ้าไม่ ก็นะ ที่ไหนก็มีทั้งนั้นว่ะ ... กูพูดเวิ่นไรวะเนี่ย 5555
>>969 ใช่มึง
ช่วงหลังเห็นนางมารีวิวนิยายแปล แบบพวกที่ยังไม่ออก บอกว่าไปดำน้ำมา พอกูเห็นงี้แบบ อีเหี้ย สนพ เพื่อนมึงนี่หว่า ทั้ง บด ทั้ง นฬกท เหอะๆ
ส่วนเรื่องนางรับเงินมารีวิว กูว่าไม่แปลกนะ สนพ ไม่น่าอะไรมาก อย่าง อวว อย่างกุหลาบ กูว่าเค้าไม่คิดอะไรหรอก แค่ให้หนังสือไปฟรี 1 เล่ม แม่งค่าตัวถูกชิบหาย ส่วน มด กูเคยเห็น บก เค้า ทด เดินกับเซเลป มฝ และเพื่อน ในงานหนังสือที่ผ่านมา กูว่าเค้าคงสนิทกันแหล่ะ เหอะๆ
อรลบ้านรวยก็จริงแต่ใครบ้างจะไม่ชอบของถูก เราว่าแต่ก่อนอาจจะแฝดเองจริง หลังๆอาจจะได้จะได้มาเองฟรีบ้าง ได้ส่วนลดบ้างเก้าลอเก้า ส่วนมฝ (เป็นเซเลปตั้งแต่เมื่อไหร่วะ)กลุ่มเค้ารู้จักกับบก.มดอยู่แล้วนี่ ก็บก.ก็ตัวแม่ในกลุ่มก่อนมาเป็นบก.มดนี่นาหรือเราจำผิดตรงไหน การพยายามเข้าไปเป็นที่รู้จักแบบวงในมันน่าตื่นเต้นขนาดนั้นเลยเหรอวะ บางทีก็ไม่เข้าใจ
เพจสนพก็ต้องแชร์รีวิวอวยสิวะ จะมาแชร์รีวิวด่าทำไมให้เข้าตัว แต่บางทีกูอ่านก็ตลก บางอันเขียนอวยบรรทัดเดียวมึงก็แชร์มา บางทีรีวิวใช้คะค่ะยังผิด มึงยังจะเชื่อรีวิวหนังสืออีก (ทซมั้งที่ชอบแชร์เพจนั้น อ่านแล้วกลอกตา)
กูเฉยๆกับพวกรับรีวิวจากสปอนเซอร์นะ ไม่แอนตี้ คงเพราะชินกับบิวตี้บล็อกเกอร์กับพวกเพจท่องเที่ยวรีวิวที่พักแล้ว ยิ่งบิวตี้นี่มีคนไหนไม่รับสปอนเซอร์บ้าง ไม่มีหรอก แต่มีข้อแม้นะว่าถ้ารับมามึงต้องบอกว่านี่เป็น SR มึงได้ของฟรีจากเขามา ไม่ใช่ได้ฟรีแล้วมามั่วนิ่มว่าตัวเองซื้อ มันเป็นธุรกิจอะมึง สินค้าได้โปรโมท พวกรีวิวก็ได้เงิน กูจะมองรีวิวพวกนี้ภาพรวม ถ้าเป็นโรงแรมก็ดูสภาพ ลักษณะ ข้อได้เปรียบ พวกรีวิวดีๆเขาจะมีอะไรให้เรามากกว่าถ่ายรูปสวยๆโชว์ คนอ่านรีวิวก็ต้องรู้ว่านี่คือsr มึงต้องใช้วิจารณญาณเอาเอง
กูเคยเม้นต์ในโม่งมานานละว่าเซเลบเพจนี้ต้องรับจ้างอวยมีนอกมีในกับ สนพ. แน่ๆ แต่โม่งหลายคนยังเถียงแทนว่าแค่หวีดโดยสุจริตเพราะชอบ ถถถ ทีนี้จะว่าไงล่ะ ประกาศเองชัดๆว่า สนพ. เป็นสปอนเซอร์เลอ ลองไปค้นย้อนดูนะมีเรื่องไหนของ สนพ. นี้ที่ไม่อวยบ้าง สนพ. ไหนที่ไม่ค่อยแปะไม่หวีดไม่อวยนั่นแหละมั้ง ที่ไม่ให้ผลประโยชน์นาง
ทำไมตอนนี้มีแต่คนเข้ามาหาผลประโยชน์
>>972 โห ถ้าได้เเค่หนังหนังสือนี่ค่าตัวเเม่งโคตรถูกจริงแหละว่ะ ขนาดพวกบล็อคเกอร์ยังได้เงินบ้าง เรื่องทึ่นางดูเหมือนสนิทกับหลายคนคงไม่แปลกอ่ะกูว่า พยายามตีสนิทกับเขาไปทั่ว อยากมีตัวตนจน....สั่น เเต่ที่หลังไมค์ไปขอส่วนลดนักเขียน พอไม่ให้ก็ทำตัวเหรี้ยๆ กับเขานี่กูเกลียดชิบหาย อยากซื้อนิยายเขาถูกๆ มาเก็งกำไรทีหลังอ่ะดิ่ นิสัยดีเนอะ เศษเล็บ เอ๊ย เซเลบของสนพ.วายทั้งหลาย
เรื่องอวว.อยากขายรัชศกม๊ากมากจนเเชร์ความเห็นอิพวกที่ขนาดคะ ค่ะ ยังไม่มีปัญญาสะกดให้ถูก กับสปอยล์ของเศษเล็บอรล.มาที่เพจตัวเองนี่มันทำให้งานมึงดูดร็อปลงไปเลยว่ะ อย่างน้อยก็ในสายตากูที่ลังเลอยู่ว่าจะซื้อไม่ซื้อ จากตอนแรกทำให้กูสนใจกลายเป็นทำให้กูมองบนไปหลายรอบ ตอนวันเกิดนายอินทร์กูก็ไปจัดเรื่องอื่นมาเเทน พวกข้อมูลประกอบการตัดสินใจให้ลูกค้าเนี่ย มึงหาได้ดีสุดเเค่นี้เหรอวะ? วงวารรรร
สายนิยายตะวันตก รีวิวที่บล็อกเกอร์ได้รับหนังสือฟรีจาก นข หรือ สนพ เรื่องปรกติมาก พวกนี้ได้อ่านก่อนวันวางขายด้วย แต่จะต้องเขียนชัดเจนตั้งแต่บรรทัดแรกเลยว่า รีวิวนี้ได้รับนิยายฟรีมา แต่จะรีวิวตามจริง ใส่ดอกจันเยอะๆเด่นๆ แล้วก็เห็นว่ามีทั้งชมทั้งด่าไม่อวย ถือว่าเป็นการตลาดอย่างหนึ่ง คนอ่านอยากได้แนวคร่าวๆ ก็เหมือนพันทิป ให้ใส่ SR กับ CR พูดง่ายๆ รับมาไม่ผิด แต่ต้องบอกด้วยว่ารับ อย่าแหล อวยไม่ลืมหูลืมตา ท้ายสุดให้คนอ่านพิจารณาเอง ว่าจะเชื่อขนาดไหน
ไม่เคยให้ราคากับนางคนนี้อยู่แล้ว ทำตัวเป็นเซเลปนักรีวิว แต่แต่มาหวีดๆแบบนี้อย่าเรียกรีวิวเลย เพจเสียดายที่โม่งด่าในความปากจัดยังมีชั้นเชิงในการเขียนรีวิวมากกว่าอีก แถมก็เลือกนิยายมารีวิวทั่วๆไป ไม่ได้เอาแต่ที่มีกระแส ไม่เหมือนนางวัลลาบีคนนี้ เกาะกระแสเก่งเป็นที่หนึ่ง สองสามปีก่อนวายเพิ่งเริ่มบูมบนดิน สาววายหน้าใหม่ตามหาของเก่ากัน นางอวดคอลเล็คชั่นของตัวเองรัวๆในกรุ้ปตั่งต่าง กูเห็นแล้วมองบนทุกที รำคาญสำนวนตีซี้ของนางด้วย ชอบคุยเหมือนทุกคนสนิทกับนาง หลังๆกูมองผ่านโพสของนางไปเยอะ มาอ่านที่ >>967 เล่าแล้วอึ้งชิบหาย ต้องหน้าด้านเบอร์ไหนวะถึงจะมาขอส่วนลดกันโต้งๆแบบนี้ (กูว่ามึงอาจโม่งแตกนะถ้านางมาเห็น)
กูอนาถใจกับอวว. รัชศกกระแสดีต่อเนื่องมาจากปราชญ์ สองเรื่องนี้เป็นนิยายที่ช่วยสร้างภาพลักษณ์แพงๆให้สนพเลยนะ ทำไมต้องลดค่าตัวเองด้วยการมายุ่งกับพวกวัลลาบีเกรดนี้วะ กูเข้าเพจนางตามที่เพื่อนโม่งชี้เป้า มีแต่โพสอวยอวว. กูเห็นแล้วเสื่อมศรัทธา
การรีวิวที่เป็นธุรกิจมันมีอันนี้ใครก็รู้ เพราะมันมีความโปร่งใส จะอวยก็ไม่น่าเกลียด จะติก็จุดที่บกพร่องจริงๆ มันมีหลักการของมัน แต่อันนี้ ใช้ความสนิท ใช้...กูควรจะเรียกว่าอะไรวะ อิทธิพล(ที่คิดว่าตัวเองมี ซึ่งบางทีก็มีพวกหน้ามืดตามัวมากๆ หลงเข้าไปเยอะ) การที่ สนพ. ให้ค่ากับเพจที่ไร้ความน่าเชื่อถือ แถมมีนอกมีในแบบนี้ กูว่าต่อไปวงการแม่งพัง คนยอมนางก็แล้วไป ถ้าไม่ยอมนางมิใช้ประโยชน์จากการที่สนพ. ให้ค่าสร้างความน่าเชื่อถือให้ตัวเอง แล้วไปสร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นเค้าเหรอวะ ในเมื่อปลายนิ้วนางมันทำให้คนเชื่อได้ จะบอกว่าสนุกคนก็เชื่อ บอกไม่สนุกคนก็เชื่อ เดี๋ยวนี้คนมักง่ายยิ่งเยอะขึ้น ขี้เกียจอ่านและตาม เรื่องไหนว่าสนุกก็ซื้อ พอว่าไม่สนุกก็ส่ายหัวใส่ไม่ลองดูเลย กูนี่บางทีก็อยากหยุดไว้อาลัยให้...
พวกมึงระวังนะเว้ยถ้าสมมติเค้าให้มาแจกเฉยๆแล้วไม่ได้รับตังหรืออะไร สนพขอไอดีฟ้องได้นะ
กูไม่ว่านางนะ เพจเยอะมากที่ทำแบบนี้โดยเป็นนักแปลของที่นั้นจริงๆแล้วเนียนกว่า พวกมึงก็จับไม่ได้อีก แล้วมันแค่แจกฟรีครั้งแรก คือตอบยากมากกกกกว่ารับเงินไหม แล้วพูดชื่อ อวว กับนิยายชัดขนาดนี้ กลัวโดนฟ้อง อววนี่แหละฟ้อง
เหมือนได้กลิ่น อรล มาเอง
ก็ไม่รู้นะ ถ้าบริษัทไหนจะติดสินบนใครจะกล้าทำเอกสารไว้หักภาษีเหรอ
>>967 กูคาใจเรื่องนี้มากกว่า กูสนิทกับ นข เยอะมากกกกกกกกกนะ 55555555 เขาอยู่มาหลายปีเรื่องหมั่นๆกูได้ยินมาแต่ไม่เคยมีสนพไหนหรือคนสนิทกูคนไหนมาพูดเรื่องนี้สักคนว่ะ เพราะถ้าทำจริงคงใหญ่โตนานแล้ว กูวววขอฟันธงว่ามึงมโนไว้ก่อนแล้วกัน เพราะเคยมีคนปล่อยข่าวในนี้ว่าเขาเม้าคนนั้นที่ร้านอาหาร ก็ด่าลามทุ่ง แต่ไปๆมาๆมีคนไปเช็ค เค้าไม่ได้อยู่ไทยว่ะ แล้วข่าวก็เงียบหายไป
ขอแฉเรื่องส่วนลดที กูรอสะใจ5555555
เฮ้อ ทุกวงการแม่งมีแต่อะไรแบบนี้ทั้งนั้น กูไม่ชอบใจ แต่ไม่มีใครทำอะไรได้ แล้วต้องคอยกลัวและระแวงคนพวกนี้อีกด้วย
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.