Last posted
Total of 1000 posts
>>884 มึงมองในแง่ตัวเองเป็นคนที่ซื้อกับนข.ราคาเต็ม โดยที่ไม่รู้ว่ามีร้านแบบนี้อยู่ จู่ๆมารู้มีหลังว่ามีคนอื่นซื้อได้ถูกกว่า มันแฟร์หรอ
กูเป็นนข.ต่อให้มันได้ยอดเพิ่ม กูก็อยากให้คนซื้อกับกูมากกว่า กูได้เต็มๆ100% ไม่ต้องไปแบ่ง%ให้ใคร
ถ้าทางที่แฟร์คือเวลาเปิดจองพร้อมกัน ไม่ควรให้มีความแตกต่างเรื่องราคา คนซื้อจะซื้อกับใครก็แล้วแต่เค้าเลย
>>888 เรา>>884 นะ เราซื้อกับนักเขียนและสนพ.และไม่เคยไปซื้อที่จากร้านเหล่านั้น ถึงจะเจ็บใจที่ซื้อแพงกว่าแต่ก็ทำใจได้เพราะเราซื้อแค่ชุดสองชุด มันเทียบไม่ได้กับร้านพวกนั้นที่ทิ้งจำนวนทีหลักยี่สิบขึ้นหรอก ถ้าเราจะไม่เห็นด้วยและคืดว่าแม่ค้าทำเกินไปก็ตรงที่ร้านพวกนั้นดันชิงเปิดขายขายก่อนที่นข.เปิดพรี ทำแบบนี้ถึงเวลานข.เปิดพรีจริงๆ ยอดก็ไม่กระเตื้องหรอก
กูอยากให้
โทษ ๆ กู 891 เอง มือกูลั่น คือกูอยากฝากไปถึง สนพ. น้องใหม่หน่อย ที่ออกมายังกะดอกเห็ด และต้องใช้ความเร็วเวลามาดีลคนเขียน แบบที่เพิ่งรู้จัก ไม่สนิท มึงจะมาขอซื้องานหรือขวนเค้าไปทำไร มึงควรใช้ภาษาทางการ แล้วก็ใช้ภาษาไทยให้ถูกหน่อย มันจะได้ดูน่าเชื่อถือ ดูมีวุฒิภาวะ ใครก็อยากทำด้วย
Ky พวกมึงว่านิยายตอนละประมาณ 8-10 หน้า มันน้อยไปป่ะ แล้วนิยายตอนนึงควรมีสักกี่หน้าดี กูพยายามเขียนใส่รายละเอียดให้เยอะแล้วนะเว้ย แต่มากกว่านี้ไม่ได้เลย ทำไมนักเขียนบางคนเขาเขียนกันเยอะจังเลยวะ 20 หน้าอัพงี้ (ไม่รวมฉากเรทด้วย)
>>893 ขึ้นอยู่กับตั้งเป้ารวมจำนวนทั้งเล่มกี่หน้า ถ้าคิดจะเขียนเรื่องสั้นเล่มเดียวจบขนาดอ่านง่ายสัก 200 หน้าก็ควรตอนละ 18-20 หน้า จะได้ตก 10 บทจบ แต่ถ้าถนัดเขียนบทละ 10 หน้าก็ไม่ผิดอยู่ดีจะได้ทั้งเล่ม 20 บทแทน สรุปแล้วแต่ถนัดเถอะ ถ้าเบลนเรื่องดี ตอนละกี่หน้าไม่สำคัญขนาดนั้น
จริงหรือไม่ ถ้าฉากเรทในนิยายครวญครางเป็นภาษาอังกฤษเนื้อเรื่องจะแซ่บ,เพิ่มความฟินมากขึ้น? คือกูสังเกตุนิยายติดท็อปบางเรื่องในเด็กดวกพวกฉากอันคัทคนมันจะคุยกันเป็นภาษาอิ้งอ่ะ แล้วคนเขียนบอกว่าเขียนเพราะจะเซ็กซี่ขึ้นไรงี้ บางเรื่องเป็นคนไทยด้วยกัน แต่คุยกันแบบ please.. ah.. please.. Shut up and fuck me.. คือมึงงง กูไม่เข้าใจว่ามันฟินยังไง เวลาอ่านไม่รู้สึกแปลกๆเลยเหรอ หรือกูคิดมากไป
อาจเพราะเขียนเป็นภาษาไทยแล้วเขินมั้ง เลยเขียนเป็นภาษาอังกฤษ
กุนี่งงตรงแปลตวตแท้ๆ บางคนไม่อ่านบอกอ่านไม่รู้เรื่อง ไม่ฟิน มีข้อแม้เยอะแยะเต็มไปหมด แต่พอเป็นวายแต่งที่เป็นตัวละครฝรั่งเสิ่นเจิ้นๆดันอ่านรู้เรื่อง แลดูย้อนแย้งชห อย่างเรื่องที่โม่งบนๆยกตัวอย่างมา กูว่าแม่งตลกอะ
นี่กูเห็นนักเขียนบางคน พยายามจะอินเตอร์แม้แต่ชื่อเรื่องยังเขียนผิดเลย ขอให้เป็นภาษาอังกฤษก็พอ ไม่ได้ดูเลยว่ามันถูกหรือไม่ถูก
>>897 กูแค่ถามว่ามันเพิ่มความฟินจริงๆเหรอ อ่านแล้วน่ากรี๊ดยังไง ไม่ได้อคติ กูแค่รู้สึกแปลกเวลาเห็นคนรอบข้างบอกว่าฟินกัน ทั้งๆที่พอกูไปอ่านเองกลับรู้สึกตะหงิดเวลาเจอฉากแบบนี้ บางเรื่องเป็นอย่างที่ >>901 ว่า คือตัวละครคนใดคนหนึ่งเก่งภาษาอังกฤษ(แต่ไม่ใช่ลูกครึ่งหรือต่างชาตินะ)แล้วไปพูดแบบนี้กับอีกฝ่าย นึกถึงในความเป็นจริงนะ อีกฝ่ายไม่รู้สึกแปลกอะไรเลยเหรอ แบบแฟนตัวเองพูด more more please please ฯลฯ ขณะทำภารกิจกันอยู่น่ะ อีกกรณีคือคู่ตัวเองเป็นต่างชาติ ทั้งเรื่องคุยกันเป็นภาษาไทย แต่ตอนมีอะไรกันดันครางเป็นภาษาอิ้ง
หรือถ้ากูเอานิยายกับความเป็นจริงมาคิดปนเปมากไปก็ขอโทษด้วย บางครั้งกูก็ชอบนึกถึงความเป็นจริงอ่ะ
>>907 F-word C-word ในภาษาอังกฤษมันหยาบนะ แต่มันก็เป็นอรรถรสในเรื่องเพศแบบหนึ่ง ของไทยในชีวิตจริงก็มีนะ ที่คนปรกติแล้วไม่ได้พูดหยาบกันแต่พอถึงเวลาใช้คำหยาบ กูว่าเป็น role play แบบหนึ่ง บางทีก็เป็น kink แบบหนึ่ง ตัวละครที่เรียบร้อยดูสุภาพเวลาใช้ชีวิตก็ปรกติ เวลา Sex ชอบ rough sex และDirty talk ส่วนที่เป็นปัญหาจริงๆคือคนอ่านนิยายมากกว่าที่พอเจอคำหยาบในฉากแบบนี้จะรู้สึก รับไม่ได้นี่มันหนังสือปกขาว ทั้งๆที่กูคิดว่าหนังสือปกขาวภาษาดีกว่านิยายวายสมัยนี้ บทบรรยายดีกว่า คำหยาบในบทสนทนาทั่วไปน้อยกว่านี้ อันนี้ไม่นับเว็บเล่าประสบการณ์เสียวนะ นั่นไม่นับเป็นนิยาย
ในเรื่องการใช้ภาษาอังกฤษมาแทนในนิยายที่ใช้ภาษาไทย ส่วนตัวกูคิดว่าตลก ไม่ใช่แค่ในฉากเอากัน ในบทสนทนาก็ตลก อีกอย่างภาษาไทยมีคำหลากหลายมาก ถ้าอยากเขียนฉาก NC ให้ละมุนละไมวาบหวามหรือเร่าร้อนรุนแรง มีคำมากมายให้บรรยายโดยไม่ต้องใช้คำว่า เย็* เลยแม้แต่ครั้งเดียว แต่ถ้านักเขียนอยาก Dirty Talk ก็ใส่มันไปเลย ถ้ามีฝีมือถึงใช้คำหยาบแค่ไหนถ้าใช้แบบเหมาะสมกันก็ออกมาดีได้
https://twitter.com/liberatedcat_sk/status/974796569206812672?s=21
รู้สึกผิดเลยที่ขี้ชิป ไม่ได้มีเจตนายัดเยียดรสนิยมทางเพศให้ใครนะจริงๆ จะว่าไงดีล่ะ บอกไม่ถูก ฮืออ
>>909 เวลาจิ้นเขาถึงไม่อยากให้เจ้าตัวรู้ไง ยิ่งจิ้นคนจริงกูล่ะอยากขุดหลุมอยู่จะตาย แต่เดี๋ยวนี้จิ้นแต่ 2D แถมพวกเมะยุ่นมันขี้ชงขายของกูก็เต็มใจหลอกอยู่ละสบายใจกว่า กูคิดว่าไม่ใช่สาววายทั้งหมดจะเป็นพวกยอมรับความหลากหลายทางเพศว่ะ เยอะมากที่ก็จิ้นสนองนี้ดตัวเองกันเฉยๆ
สนพ.ที่ส่งของแถมเกินในห้องสปอยล์นี่ค่ายไหนวะ
>>909 กูก็แอบเห็นด้วยนะ
สำหรับกูที่ไม่ชิปคนจริงๆกูรู้สึกตะขิดตะขวงใจ อันที่จริงไม่ว่าจะช-ช ญ-ญ หรือ ช-ญ ถ้าเขาไม่ได้เป็นแฟนหรือคบกันเพราะผลประโยชน์ที่ต่างรู้กันของคู่ชิปกูว่ามันก็เป็นการยัดเยียดอยู่หน่อยๆ
ยิ่งพวกโฮโมโฟเบียแล้วเนี่ยเขาจะถือว่าการเอาเขาไปชิปกับผู้ชายด้วยกันมันจะสร้างความรังเกียจให้กับคนไปชิปเขา
มันไม่เหมือน 2d หรือนิยายที่ชิปเท่าไหร่ก็ไม่กระทบความรู้สึกตัวละครเพราะมันไม่ได้เป็นคนจริงๆไง อันนี้สำหรับกูก็สนุกๆในการจับจิ้นถ้าไม่ไปจิ้นแล้วพูดกับคนที่ไม่ได้จิีนหรือไม่ชอบการจิ้นแบบนั้นน่ะนะ
ตั้งแต่ มีนา ในที่สุด สิ้นสุดการรอคอย
คิดถึงห้องเม้าท์จัง เสียดายเม้าท์ไม่ทันดราม่าไข่มุก เรื่องจบไปซะละ
Ky พวกมึงว่าสนพ.ที่จะรีปริ้นท์เพรงกาลนี่ไว้ใจได้มั้ยอ่ะ
>>920 ช่าย5555 สงสารน้องนักเขียนมากเลย เหมือนโดนทั้งนักเขียน+สนพ.บูลลี่ ;-;
เรื่อง คฉน นี่ ตอนนี้กระแสเงียบไปแล้วแฮะ มาไวไปไวเวอร์ กูว่ามีอีกทีก็ตอนสนพ.มาโชว์ปกอ่อน,ปกแข็ง หลังจากนั้นต้องมีคนบ่นกันระนาวเรื่องราคาที่ต่างกัน 200 กว่าบาทแน่ๆเลย สนพ.ฆ่าตัวตายอ่ะ ทำเรื่องง่ายให้กลายเป็นยากเฉย
ตอนมีดราม่าแล้วโม่งปิดนี่โคตรขาดที่เสือกเลย
ช่วงปิดดราม่าเยอะมากกกกกก กูไม่มีที่ตามเสือกเลย เหงาชิบ 555
กูก็เหงา คิดถึงพวกมึงทุกคนนะเพื่อนโม่ง /บิดตัว
มีเรื่องจะถาม พวกมึงว่าแอดมินเพจนบ.นี่เขาเปลี่ยนคนป้ะวะ ดูเป็นมิตรจนกูตกใจ 5555
โอ๊ยยยยย ช่วงที่ปิดไปกูเหงามาก โม่งปิดนี่คือไม่มีที่ยืนให้ความเสือกกูเลย ตอนนี้กลับมาแล้วดีใจอย่างแรง แต่ตอนปิดไปมาม่าเยอะจริง
มีโม่งคนไหนใจบุญช่วยสรุปดราม่าที่นขเด็กถูกสนพ.ฮูกบูลลี่หน่อยสิ สรุปสนพ.ออกมาเคลียร์อะไรมั้ยวะ กูอ่านแค่ที่เขาเทียบว่าเหมือนตรงไหน กับที่นขต้นเรื่องออกมาคร่ำครวญ
>>931 ก็อปมาจากกลุ่มเผือก >>> สรุปคือ นข คิดว่า เรื่องไข่มุกลอก ติดต่อไปคุยโดยไม่เตรียมหลักฐานหรืออ่านให้ละเอียด น้องบอกขอคุยกันในข้อความของเด็กดี ไม่คุยกันที่อื่นนะ พร้อมกับขอให้บอกว่าตรงไหนเหมือนเดี๋ยวลบให้ (อารมณ์เด็ก ไม่อยากมีปัญหา ถ้าลบจบปัญหา ลบก็ได้) นข ตีความว่า น้องไม่อยากคุย และการยอมลบคือการยอมรับ คาบไปฟ้อง สนพ. สนพ. ไม่มีหินถ่วงหู อีกทั้งไม่ดูหินหรือแดด ศึกษาสภาพอากาศใดๆ ส่งเมล 70% ไปอย่างที่เห็น น้องก็โอเค ลบก็ได้ ก็แจ้งนักอ่านและบอกเหตุผล พร้อมแคปเมลมาวางบอกนักอ่านว่า เราจะลบละนะ สนพ. บอกมางี้ แต่ นอ ไม่ยอม หลายคนที่อ่าน 2 เรื่องบอกว่าไม่เหมือน เอามาโพสต์ในกลุ่มสปอล์ย สายเผือกมุง เห็นว่านี่ไม่ใช่การลอก ห้ามไม่ให้น้องลบและไปโวย สนพ. และ...อีกยาวมาก >>> เรื่องมันยาวจริงจัง กูขี้เกียจพิมพ์ คร่าวๆ ประมาณนี้แหละ แต่ที่แน่ๆ ฮูกจำศีล ไม่มีหือและอือใดๆ ไม่มีการยอมรับหรือขอโทษ กูคิดว่าไปกล่าวหาเค้าขนาดนี้ คำขอโทษสักนิดก็ควรให้เค้าหน่อยไม่ได้เหรอวะ โคตรเล่นใหญ่ถึงขั้นข่มขู่ฟ้องร้องเลยนะเว้ย
>>935 ไม่ลบนะ จริงๆ ที่มันโหมดราม่าให้หนักเข้าไปอีก เพราะ นข ต้นเรื่องด้วยแหละ ออกมาแถ-ลง โยนความผิดให้ นข ไข่มุกว่าที่เรื่องมันยาวเพราะเอาเมลมาเผยแพร่ กูก็งง ถ้า นข ไข่มุกลอกจริง แล้วเอาเมลมาเผยแพร่ คนจะเสียหายก็ นข ไข่มุกเอง ไม่ใช่เหรอ เค้ากล้าเอาออกมาก็ว่ามั่นใจในระดับนึงว่าตัวเองไม่ได้ลอก แต่พอโดนฟันดาบมางี้ อยากจบก็จบให้ ก็บอกเหตุผลกับนักอ่านไป กลายเป็นโดนหาว่าโพสต์เมลเพื่อเรียกคะแนนสงสารซะงั้น พีคไปอีก ก็ถ้า นข ไข่มุกมันผิดจริง จะมีใครสงสารปะ สายเผือกสายมุงก็ไม่ได้ชักจูงง่ายขนาดนั้นปะวะ ไม่ได้มองตัวเองเลยว่าโดนด่าเพราะอะไร
กูอยากบอกว่าขนาด อตด. ที่ออกกับสนพ.ใหญ่เหมือนการ์ตูนซะขนาดนั้นยังออกมายืนยันว่าไม่ลอกแล้วสนพ.ก็เชื่อ ไข่มุกที่ไม่เหมือนอีกเรื่องมากกว่าก็ยิ่งไม่ควรเป็นการลอกนะ
ตอนนี้เห็นสนพ ก็เอาแปลจีนเรื่องใหม่มาลงกลบดราม่าแล้วนี่ มึนสัสอะ แค่ขอโทษมันยากเหรอวะ ไปรุมเด็กมันซะขนาดนั้น
เป็นกูๆจะฟ้องให้สนพกะนขโพสขอโทษกูทางสื่อเจ็ดวัน กล่าวหาไม่มีมูล เห็นนขไข่มุกเป็นเด็กพวกนี้เลยได้ใจ ทำเนียนสัส
ดราม่าไข่มุก เม้นเกือบพัน นี่มันเกิดขึ้นในไหนวะ กูไม่เห็นเลยอ่ะ กรุ้ปเผือก เด็กดี หรือว่าอะไร?? เนี่ยยยไม่มีโม่งกุก็ตกข่าวง่ะ
ดราม่าพันเม้นไม่ใช่ปัญหาสำหรับนักเขียนหรือสนพ.วายหรอก ไม่จำเป็นจะต้องแสดงความรับผิดชอบเลย แค่เงียบๆเนียนๆไป เดี๋ยวสาววายก็ลืมเอง ออกเรื่องใหม่มาก็พร้อมเปย์แฝดสิบ ไม่ว่านักเขียนดังหรือไม่ดัง สนพ.ใหญ่หรือเล็ก จะทำอะไรไม่เห็นต้องรอบคอบระมัดระวัง ไม่ว่าจะลอกพล็อต ดราฟต์ปกชาวบ้าน ขายแพงขูดเลือดขูดเนื้อ การจัดการห่วย ส่งช้า ส่งมั่ว แพ็คแย่ ยังไงก็ไม่เคยเดือดร้อนวิกฤติจริงๆ แค่โดนโวยแป๊บๆ ไม่เคยกระทบยอดขายหรอก กูเห็นวนลูปนี้ตลอด เพราะงั้นไม่ต้องหวังว่าผู้ผลิตจะใส่ใจแก้ไขหรือยกระดับ ในเมื่อทำไม่ดีก็ไม่เห็นจะเสียหายจริงๆ
เพราะแบบนี้ สนพ/นข เลยได้ใจไง ไม่ว่าจะทำอะไรยังไงก็มีคนซื้ออยู่ดี
กูว่าดราม่ามันไม่ทั่วถึงด้วยแหละ แบบขนาดเพื่อนกูหลายคนก็ชอบอ่านนส แต่นางไม่เคยรู้ดราม่าอะไรเลย ถึงเวลาก็ซื้อๆอย่างเดียว
>>947 คนส่วนใหญ่แม่งไม่สนใจจริงๆ ว่ะ เผลอๆ ด่ากราดใส่คนที่แบนอีก เค้าอุตส่าห์เขียนให้อ่านกัน เหมือนแค่นิดๆ หน่อยๆ จะเป็นอะไรไป ถ้าไม่มีเรื่องนี้แล้วเราจะมีอะไรให้อ่านล่ะ ต่างๆ นาๆ แม่ง พูดแล้วกูก็เซ็ง อิห้องสะหมอยนี่ก็ตัวดี ที่บริษัทกูนี่กูพูดแล้วพูดอีก ไม่สนจ้า นิยายสนุก ชั้งจะอ่าน ก๊อปแร้วยังไง กุมั่ยแคร์เพราะกุก้อโหลดโฟร์แชร์จ้า อิสัส คนมันไม่แคร์นี่ให้ตายก็ไม่แคร์จริงๆ ว่ะ
คนอ่านไทยส่วนใหญ่แบบนี้แหละ ไม่สนชีวิตส่วนตัวคนเขียนค่ะสนที่ผลงาน แบบนี้มันล่าแม่มดนะคะทำเกินไปรึเปล่า เหมือนปลุกระดมให้คนอื่นคิดแบบตัวคุณเลย
สัส
สุดท้ายคือนักเขียน/สนพ.ก็กดขี่ผู้บริโภคต่อไปได้อย่างสบายใจไร้กังวล เพราะผู้บริโภคส่วนใหญ่มีจิตสำนึกของทาสที่ดี
เออ เพิ่งนึกออก ว่าจะถามนานละ ตอนไปงานหนังสือ กูจำได้ว่าเคยอ่านเจอในโม่งว่าคนเขียนชื่อชิฟฟอนเค้กนี่มีวีรกรรม เลยไม่กล้าซื้อเท่าไหร่ กูอยากถามย้ำเพื่อความแน่ใจว่ะว่าคนนี้นี่มืคดีจริงๆ กูไม่ได้จำผิดไปเองใช่ไหมวะ
>>957 จริง อย่างบางเรื่องสนพ.ผิดจริงๆก็ควรโดน เช่นไม่ส่งของ โกง กล่าวหาว่าลอกพวกนี้ เรื่องตั้งราคานี่ไม่พอใจก็ไม่จ่ายได้ปะวะ? เมืองนอกเค้าฟ้องกันเรื่องราคาแพงเรอะ (อาจจะมี แต่กูว่าคงแรร์เคส) แล้วบางทีฝั่งผู้บริโภคเองก็กล่าวหาล่าแม่มดสนพ.หรือนักเขียนแบบที่เมืองนอกก็ฟ้องกลับได้เหมือนกัน ที่ไทยถ้าทำจะเป็นรังแกผู้บริโภคไป กูเห็นหลายเคสที่ด่ากันแบบ wdf เข้าข่ายหมิ่นประมาทนำเข้าข้อความอันเป็นเท็จ แต่ไม่เห็นจะมีคนทำอะไรเลย เมืองไทยกูว่าผู้บริโภคเสียงใหญ่สุดๆแล้วมึง ไม่ใช่ว่าฝั่งคนขายจะใหญ่กว่าอะไร (คหสต)
>>955 กูว่ามีแค่แนววาย (และแนวจีน) ด้วยซ้ำที่เรื่องมากเรื่องแพค กูสั่งออนไลน์จากเวบนอกประจำ ส่งมาไม่มีบับเบิ้ลเลยสักชั้นนนน ส่งมาในซองกระดาษธรรมดา
กูว่าเรื่องแพคนี่บางทีก็เรื่องมากไปนิด รอยแมวข่วนกระติ๋วหลิวก็ยังจะเคลมกัน ในกรุ้ปก็เห็นด้วยกับการเคลมด้วยนะ คราวก่อนกูเห็นรอยเล็กมากกกกกกกกกกก แบบมากกกกกยังจะเคลม
กูคิดว่าเมื่อก่อน(สิบปีก่อน)เค้าให้เคลมแบบพวกหน้าขาดหน้าหลุดสันกาวหลุดอะไรงี้ด้วยซ้ำ
>>955 กูเป็นคนนึงที่ไม่ซีเรื่องแพคหรือตำหนิภายนอกมากมาย เน้นภายในเล่มหน้าไม่ขาดไม่หาย อ่านได้สบายใจก็โอเค พอเข้ามาอยู่ในกลุ่มซื้อขาย อื้อหือจากไม่ซีนี่ต้องซีเลย ไปๆ มาๆ ปวดหัวชิบ จะปล่อยขายทีจะซื้อทีดูเยอะไปทุกสิ่งจนกูขี้เกียจขาย ขี้เกียจซื้อละ มุมต้องกริบ โอ้โห มือหนึ่งบางทียังไม่กริบเลยมึง ขนาดไปซื้อในงานหนังสือ ยืนเลือกบังหน้าบูธกันเป็นชาติ ไม่รู้ดูหนังสือหรือส่องเพชรเกรงใจคนอื่นๆ บ้างก็ดี กูนี่ส่ายหน้าเลย พอไม่ซื้อในงานหรือรอบพรี จะซื้อในร้านของแถมอะไรต่อมิอะไรก็งอกมา จนงงว่าขายหนังสือหรืออะไร ลำพังของแถมไม่เท่าไหร่ ดันมีเล่มพิเศษอะไรงี้ คนซื้อหน้าร้านแม่มก็รู้สึกเสียเปรียบแปลกๆ ทั้งที่ก็ราคาเท่ากันแต่ของดันได้ไม่เท่ากัน ต่อไปถ้าทำได้ก็จะเปย์วายให้ลดลง เรื่องเยอะจริงจังจนกูรำ
ใครมันเป็รคนเริ่มลัทธิเคลมนอกเหนืิอจากหน้าหาย สันกาวหลุดวะ
>>961 กูก็เป็นค่ะ เมื่อก่อนชีวิตกูอ่านในแบบที่ใจสั่งมา ตีลังกาอ่านได้คงทำไปละ พอเจอลัทธิไร้ตำหนิ สภาพกริบอะไรพวกนี้มากๆ วนไป ได้หนังสือมาแทบไม่อยากแกะจากแพ็ค ดองสิคะรออะไร เสร็จแล้วกูก็มานั่งคิดว่ากูซื้อมาอ่านหรือขึ้นหิ้งบูชา แทบอยากใส่ถุงมือจับหนังสืออะ วางไว้เฉยๆ ก็กลัวฝุ่นจับ อ่านปุ๊บจับใส่ถุงปั๊บ เฮ่ย มันไม่ใช่ตัวกู ช่วงนี้เลยกำลังสะกดจิตตัวเองให้กลับไปเป็นปกติอยู่ และกูก็อยากรู้เหมือนกันว่าใครมันเป็นตัวเริ่มอุปาทานหมู่นี่
>>962 น่าจะเริ่มมาจากพวกที่เปิดสนพ.เองตอนนี้ปะ ก่อนหน้านี้พวกแก๊งฟฉ.เป็นแอดมินกรุ๊ป พวกคนในสนพ.นี้ก็จะดราม่าเรื่องเคลมหนังสือเยอะๆ ตอนนี่พวกที่เยอะๆไปทำสนพ.กันเองเกือบหมดแล้ว อว. ฟฉ. (มีที่อื่นอีกมั้ยไม่รู้ กูไม่ได้เผือกมาก) สังเกตุว่าพวกที่ชอบดราม่ามันก็ลิ่วล้อสนพ.ที่มาแรงตอนนี้ ทุกคนอวยในกรุ๊ปเยอะๆทั้งนั้นแหละ อ่านเม้นที่ถามสนพ.ไหนดีสุดทีไรก็ขำ 5555
ตอนนี้กูไม่ม่าเรื่องอะไรเลย นอกจากเรื่องงานหนังสือย้ายไปอิมแพค ไกลบ้านกูมาก กูอยากจะร้องไห้
กูเป็นพวกไม่ซีเรื่องตำหนิว่ะ เป็นรอยปกลอกบุบนิดบุบหน่อยกูโอหมด เรื่องไหนหนังสือเก่าหาซื้อมือหนึ่งไม่ได้กูซื้อสภาพเช่าห่อปกตราปั๊มติดกระดาษมาเก็บด้วยซ้ำ
สำหรับกูเรื่องที่แบนไม่สร้างสรรค์ก็ไม่สนแต่เรื่องอย่างสนพ.ไปกล่าวหาคนอื่นว่าลอกพอคนถูกกล่าวหาไม่ได้ลอกจริงๆก็ลอยตัว ไม่ลบก็ไม่ลบในเมื่อนักเขียนทั้งสองฝ่ายโอเคเราไม่ถือสาแล้วกัน หรือกรณีหนังสือในเครือตัวเองลอกพล็อตการ์ตูนมาแต่ยังปล่อยสบายใจเฉิบงี้
ไม่ใช่ว่าแบบ สนพ.เขาห่อหนารับเคลมตำหนิเล็กๆน้อยๆตามใจผู้บริโภคขนาดนี้แล้วยังไปเรียกร้องอะไรอีก แค่นี้เขาก็ปรนเปรอเรายิ่งกว่าสนพเมืองนอกแล้ว
กูมีเรื่องสงสัยว่ะ
สำนักพิมพ์ใหม่ที่ชื่อว่า Bodhi เป็นของเซเลปนักรีวิวหรือเปล่าวะ
กูติดตามเพจรีวิวเค้าอยู่แล้วการใช้ภาษาที่โพสเหมือนกันเลยว่ะ
เน้นลงท้ายด้วย ค่า หลายๆคำ เหมือนกันเลย
แต่ในเพจไม่เหมือนมากเท่าในทวิตเตอร์นะ
ดราม่าใหม่ไหมมึง โปสการ์ดปกวิวาห์ไฮโซที่แจกตอนขายชูตติ้งสตาร์ สรุปมีรวมอยู่ในชุดบ็อกเซ็ตด้วย
คนซื้อกล่องสะสม ซื้อหนังสือครบชุด ก็จะไม่มีโปสการ์ดเล่มแรก แหว่งไป 1 เฉยเลย (ถ้าไม่หลงกลการตลาดแต่แรก)
มันเป็นการตลาดที่น่าเกลียดมาก ที่ยิ่งกว่าคือมันได้ผล หลายคนไปซื้อเรื่องอื่นทั้งที่ไม่อยากได้เพราะโปสการ์ด ทีนี้แหละ มันคงมีการตลาดประหลาดๆ แบบนี้มาเรื่อยๆ แบบที่ต่อให้คนด่าก็ไม่สนเพราะรู้ว่าถึงด่า ถึงคนรู้แก่ใจว่าเป็นการตลาดก็เดินตามเกมซื้อของเค้าอยู่ดี ตราบใดที่ยังมีคนยอมเป็นทาสการตลาดแบบนี้ มันก็ยังมีต่อไปเรื่อยๆ โทษใครไม่ได้อีก รู้ว่าเค้าหลอกก็ยังเต็มใจให้หลอก ~เพลงมา
ไม่ต้องประกาศโขกราคาขายบ็อกเซ็ตพร้อมโปสการ์ดปกครบ 1-2-3
แค่โปสการ์ดเล่ม 1 ใบเดียวนี่แหละ คงราคากระฉูดกว่าที่เป็นอยู่แน่ๆ คอยดูสิ
เดี๋ยวนี้มีแต่การตลาดแปลกๆออกมา กูอยากจะเรียกว่าทุเรศก็เกรงใจ แต่แม่งก็โทษใครไม่ได้เพราะคนซื้อเต็มใจ ก็ก้มหน้าก้มตาให้เค้าเอาเปรียบไปดิ กูนะเมื่อก่อนบ้าของพรีเมี่ยมต้องเก็บให้ครบ แต่สุดท้ายไม่ได้ใช้ ไม่เคยเอาออกมาดูอีกต่างหาก ตอนนี้กูอยากให้ราคาหนังสือถูกลงไม่ต้องแถมอะไรให้กูหรอก ล่าสุดก็คฉน ตอนแรกกูว่าจะพรีฯแต่เจอความเยอะเข้าไป กูไม่เอาก็ได้ แม่ง
ว่าแต่ตกลงกลุ่มขายกะกลุามสปอย ไม่มีแอดมินแล้วจริงๆเหรอ แบบนี้ก็ไม่เหลือระเบียบแล้วดิ ปกติก็เลอะอยู่แล้วยิ่งไม่มีแอดมินดูแลยิ่งเละใหญ่
ว่าแต่ถ้าจริงมันเกิดอะไรขึ้น ใครก็ได้เล่า+อธิบายที
KY กูถามในนี้ได้มั้ย มีใครได้หนังสือรอบพรีของมันจูบ้าง นี่จะกลางเดือนพค แล้วก็ไม่เห็นวีแววอะไรเลย
กูว่าก็ทำนองเดียวกับซื้อนิยายถึงยอดถึงจะแลกเล่มเล็กตอนพิเศษของอีกเรื่องได้ว่ะ
แค่เปลี่ยนจากซื้อสะสมยอดหลายเล่มเป็นเล่มเดียว
กูมองว่ามันเป็นบริษัทจะมีการตลาดกระตุ้นยอดขายก็ไม่ผิดว่ะ ที่จริงกูว่าของไทยยังเมตตากว่ายุ่นเยอะ
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.