Kappa's love story
ตอนแรกอ่านคำโปรยหลังปกแล้วก็ยังคิดอยู่ว่ามันกัปปะจริงหรือว่าโดน bully วะ สรุปกัปปะจริงๆเว่ย เรื่องแนวอ่านเรื่อยๆไม่ค่อยมีอะไรมาก แต่มีจุดที่ทำให้กูฮาอยู่จุดนึง เดี๋ยวพูดในสปอยอีกที รวมๆคิดว่าเฉยๆนะไม่ได่แย่แต่ก็ไม่ได้น่าแนะนำอะไร
สปอยจริงจัง
.
.
.
.
.
เมะเป็นนร.ม.ปลาย มีน้องชายป.3 อยู่คนนึงเป็นเด็กค่อนข้างอ่อนแอและเก็บตัว ติดพี่ชาย เมะและครอบครัวตั้งใจย้ายมาเมืองตจว.บ้านเกิดย่าและพ่อเนื่องจากอยากมาดูแลย่าที่ไม่สบาย แต่พอมาถึงได้สักพักย่าก็ตายส่วนพ่อต้องไปทำงานที่ตปท. ทิ้งให้แม่ เมะและน้องชายอยู่ที่เมืองนี้ ในเมืองมีแม่น้ำขนาดใหญ่ที่มีทะเลสาบอยู่ เวลาเดินไปรร.ก็ต้องผ่านจุดนี้
วันแรกที่เมะไปรร.เห็นคนกำลังสาดน้ำใส่เคะอยู่ เมะคิดว่าเป็นการกลั่นแกล้งกันเลยเข้าไปห้ามแต่กลับโดนเคะพูดทำนองว่าอย่ามายุ่ง พอเข้าห้องเรียนก็แปลกใจเพราะว่าเคะก็อยู่ในห้องเดียวกันนั่งตัวเปียกโชกแต่ทั้งครูและเพื่อนๆไม่สนใจแถมบอกว่าอย่าไปยุ่งเพราะเคะเป็นกัปปะ เมะเองก็หงุดหงิดแล้วคิดว่าพูดอะไรไม่เข้าท่า ทำไมไปกลั่นแกล้งกันอย่างนั้น ส่วนคนอื่นๆในเมืองก็มีน้ำใจดีแต่ชอบพูดว่าเคะเป็นกัปปะ อย่าทำให้กัปปะโกรธ ระวังน้ำท่วมอะไรแบบนั้นซึ่งพูดกันทุกคนจนแม่ก็งงๆ น้องชายก็กลัวหนักกว่าเดิมแต่เมะไม่สนใจคิดว่าเป๋นหนึ่งในการกลั่นแกล้งเคะเลยพยายามจะเข้าหาเคะต่อไป
วันนึงเคะโกรธทำน้ำพุ่งใส่เมะ เมะก็ยังไม่เชื่อจนไปเห็นว่าวันนึงเคะเดินกลับจากนร.ด้วยท่าทีอ่อนแรงมาก ผิวหนังก็แตกไปบ่นดูเพลียบ่นหาน้ำ เมะก็ไปช่วยพาไปจนถึงแม่น้ำเคะโดนน้ำก็ดี๊ด๊าแล้วโชว์ผังพืดที่มือให้เมะดู เมะก็ยอมรับว่าเป็นกัปปะแต่ก็ยังงงๆจนเคะไล่ให้กลับบ้าน ปรากฏวันรุ่งขึ้นเมะก็ยังมาตามชวนคุยอยูาทำให้เคะแปลกใจมากว่ายังมีคนที่รู้ว่าเค้าเป็นกัปปะแล้วไม่กลัวหรอ เมะก็บอกว่าไม่กลัวเพราะเคะไม่ได้ทำอะไรไม่ดีก็เลยคุยกันเริ่มสนิทกัน ทีนี้เคะอยากรู้เรื่องกัปปะเลยแอบไปสืบจากห้องสมุดแล้วไปเจอข้อมูลที่ว่ากัปปะมี 3รูทวารแล้วก็วาดรูปว่าตรงรูทงารมีก้อนกลมๆด้วย เมะมันก็เผลอคิดตามว่าเค้าวาดมั่วตามตำนานกัปปะต้องเป็นตัวดึงลูกกลมๆจากรูทวารมนุษย์ต่างหาก แต่ถ้าเป็นมันล่ะก็มันจะดึงรูทวารเคะเอง คิดเองเออเองแล้วก็เขิลพาลเข้าหน้าเคะไม่ติดซะงั้น พอเคะถามมันก็ตอบไปว่าพอไปค้นคว้าแล้วก็รู้เรื่องบางเรื่องขึ้นมาทำให้มองหน้าไม่ติด เคะเองคิดว่าเมะกลัวกัปปะเพราะทำเรื่องไม่ดีก็เศร้า+โมโหร้องไห้จนฝนตกไปทั่ว คนอื่นก็กลัวน้ำท่วมมาบ่นเมะที่ทำให้เคะร้องไห้และขอให้เคะหยุดร้องไห้ สุดท้ายเมะก็ปรับความเข้าใจกับเคะได้แต่ยังไม่กล้าบอกเรื่องที่มันติดใจ
ก็กลับมาสนิทสนมกันอีกทีจนเริ่มยอมรับว่ามีใจให้กันก็มีการผลัดกันช่วยตัวเองบ้าง จูบบ้างแต่ยังไม่ full course เคะก็มีเปรยๆว่าสักวันเมะคงลืมตัวเองแบบที่ปู่กับพ่อของเมะลืมเคะ เมะเลยคิดว่าถ้าจากเมืองนี้ไปคงจะลืมเตะแล้วก็ไปคิดหาวิธีอยู่ด้วยกันโดยว่าจะเปลี่ยนที่เรียนนู่นนี่นั่นแต่พอบอกเคะ เคะก็บอกว่าไม่มีทางเป็นไปได้อยู่ดีแต่ไม่บอกเหตุผล จนตอนหลังถึงรู้ว่ามารู้ว่าใกล้ครบเวลา 100 ปีแล้วเคะจะกลายเป็นเทพน้ำแทนกัปปะบวกกับเมะเองก็ไปได้ข้อมูลจากคนแก่ถึงรู้ว่ากัปปะจะอาศัยร่างเด็กที่จมน้ำตายที่แม่น้ำแล้วฟื้นคืนชีพมาเป็นกัปปะ เมะก็พยายามจะหาทางอยูาด้วยกันแต่เคะก็เอาแต่เศร้าใจร้องไห้ฝนตกทั้งวัน จนน้องชายเมะออกจากบ้านจะไปหาเคะเพื่อขอร้องให้ฝนหยุด (เมะชอบมาบอกน้องชายว่าเคะเป็นกัปปะที่ดีไม่ทำร้ายใคร) พอเมะรู้เลยรีบตามไปปรากฏว่าน้องชายจมน้ำ เมะช้อคมากและรีบขอร้องให้เคะไปช่วย เคะก็ไปช่วยขึ้นมาจนสำเร็จแต่เคะกำลังจะหายไปแทน เมะเข้าไปพยายามพูดกับเทพมังกรว่าให้เอาตัวเองไปแทนเคะ แต่ได้รับคำตอบว่าเป็นเทพน้ำไม่ได้ทั้งคู่เพราะร่างกายไม่บริสุทธิ์แล้วแต่ว่าให้เคะกลายเป็นคนและต้องอยู่ด้วยกันกับเมะเพื่อคอยระวังไม่ให้มีเด็กจมน้ำแทนตลอดอายุขัย สุดท้ายเคะเลยได้กลายเป็นคนจากนั้นก็ full course กันจ้า พอเห็นรูเดียวเมะก็ยังคงนึกในใจว่าตอนเป็นกัปปะยังอาจจะมีสามรูก็ได้นะ 5555 กูล่ะฮาอิเมะจริงๆ ก็สรุปจบแฮปปี้แอนดิ้ง
อย่างที่บอกอ่านได้เรื่องๆไม่ได้แย่แต่ก็ไม่ได้เริ่ด