>>552 กูจะบอกว่าอย่างกูงี้ไม่กล้าถามทาง ไม่กล้าขึ้นสองแถวว่ะเพื่อนโม่ง//คือกูไม่เคยขึ้นเลยจริงๆมึง กูไม่เข้าใจระบบการจ่ายตังเลยไม่ขึ้นแม่ง แต่สมัยม.สองนู่น วันนั้นผปคไม่ว่าง ตังมีไม่ถึงร้อย เลยเดินแม่งน่าจะไม่เกินสิบโล ร้องไห้ด้วย ซักพักแบบไปเจอรถตุ้กๆละสบตากันพอดี เขาดันใจดีภามว่าไปไหน แต่พอบอกก็ว่าเงินกูไม่พอหรอกเลยพาไปส่งป้ายรถประจำทางให้ลง บอกสายสีอะไรกูด้วยแบบเออ หลังจากวันนั้นกูก็พอกล้าขึ้นบ้าง ถ้าไม่เคยจริงๆคือกูเลือกอะ วันนั้นถ้าไม่สบตากูคงได้เดินกลับบ้านแน่นวล กูแบบโดนฝังหัวเรื่องมิจฉาชีพอะไรมาเยอะด้วย ยิ่งถ้าไม่แม่นทางกูยิ่งไม่กล้าขึ้น