ky ไม่เชิงรีวิว ถือว่าเล่าไปเรื่อยละกันนะ (ky เพราะท้ายมู้ที่แล้วนั่งเรือออกทะเลกันยาว)
กูเพิ่งอ่าน On Davis Row ของ N.R. Walker ก็เพิ่งเคยอ่านงานนางเรื่องแรกเลยนี่แหละ ทั้งที่เห็นรีวิวผ่านตาออกจะบ่อย
นี่เห็นว่าเรื่องใหม่ เล่มเดียวจบ เลยลองอ่านดู ปกติกูอ่านแนว contemporary เพียวๆไม่ค่อยรอดนะ คือเบื่อง่ายอะ
เรื่องนี้ตัวเอกเป็น parole officer กับอีกตัวเป็น parolee ประมาณเจ้าหน้าที่คุมประพฤติคนที่เพิ่งพ้นโทษ อายุ 24 ทั้งคู่ ตอนแรกก็นึกว่าจะอ่านไม่รอด เพราะอายุตัวละครน้อย คือกูแก่ แต่กูอ่านเรื่องนี้รอดนะ แนวจะเป็นแบบ hurt&comfort แต่ไม่หน่วงไม่หนักไม่ฟูมฟาย อ่านแล้วเกือบๆจะฟีลกู้ดด้วยซ้ำ
Noah เป็นเจ้าหน้าที่หนุ่มคนใหม่ไฟแรง รับเคสของ CJ Davis มาทำต่อ ซึ่งก็ใกล้พ้นกำหนดเหลืออีกเพียงสองเดือน ระหว่างนี้ก็มีไปเยี่ยมบ้าน/ที่ทำงาน รายงานตัวอะไรไปตามเรื่อง คสพ.ก็พัฒนากันไป
คือกูค่อนข้างชอบ CJ เป็นตัวละครที่น่าเอ็นดู ลุคน้องแกจะแบบแบดบอยเพราะสร้างกำแพงปิดกั้นคนอื่น ไม่ให้คนเห็นปมด้อย แต่จริงๆคือน่าเห็นใจ เพราะที่บ้าน ทั้งพ่อพี่ชายนี่คือขึ้นชื่อว่าเดนคุกทั้งนั้น ผู้คนทั่วๆไปเลยเหมาว่าเป็นงี้ทั้งบ้าน CJ โดนพ่อพี่ชายทุบตีทำร้ายตั้งแต่เด็ก แม่ทิ้งไปตั้งแต่อายุขวบนึง พ่อไม่แล ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่โชคดีที่ได้ปู่ (เป็นลุงของพ่อ) รับมาเลี้ยงแทน ตอนนี้ CJ คอยดูแลปู่ซึ่งแก่และป่วย แล้วก็ทำงานเป็นเด็กอู่ซ่อมรถร้างๆ ของเจ้าของแก่ๆ ที่ใจดี เข้าใจ CJ
ฝั่ง Noah มาทำงานนี้เพราะตัวเองก็มีอดีตเหมือนกัน Noah เป็นคนตั้งใจทำงาน มองโลกแง่ดี ไม่ทำส่งๆแบบเจ้าหน้าที่เพื่อนร่วมงานคนอื่นที่เฉยชา หมดไฟ ทำไปตามหน้าที่ Noah คือหวังให้คนที่ตัวเองดูแลเคสอยู่ได้เปลี่ยนแปลงและปรับตัวเข้าสังคมได้ เพราะเขาเชื่อว่าเรื่องซวยมันมาเยือนคนดีๆได้เหมือนกัน Noah ก็คอยช่วย CJ ตั้งแต่ทำบัตรปชช ใบขับขี่ ใบอนุญาตทำงาน คือแบบช่วยและเป็นกำลังใจให้ รวมถึงฝ่าฟันปัญหาที่เกิดจากพ่อ CJ ซึ่งเพิ่งออกจากคุกกลับมาบ้าน ตรงเรื่องพ่อเหมือนคนเขียนเล่ากั๊กๆ แบบน่าจะมีอะไรพีคๆกว่านี้ แต่สรุปว่าไม่มี ตัดจบง่ายๆ
CJ นี่ก็เด็กใฝ่ดี แต่ขาดโอกาส ที่จริงนางฉลาดและไหวพริบดี กูชอบตอนที่คุยกันว่า CJ อ่านหนังสือไม่ออก แล้วเลือกซื้อถุงยางยังไง นางก็ขำๆแล้วเล่าว่าเคยพลาดซื้อแบบมีปุ่ม (หรืออะไรสักอย่าง กูไม่ชัวร์) มาด้วยหนนึง แถมบอกว่าพอตอนไปซื้อครั้งที่สองนั่นคือไม่ใช่การซื้อพลาด แน่ะ นางมีอารมณ์ขันซะด้วย กูอ่านก็คิดตาม Noah เหมือนกัน ว่าโลกในมุมมองของ CJ การเข้าไปซื้อของตามซุเปอร์แล้วอ่านฉลากเหี้ยไรไม่ออกเลย ได้แต่เดาจากรูปภาพประกอบผลิตภัณฑ์ มันท้าทายขนาดไหน
มีช่วงที่ตัวละครเข้าใจผิดกันหน่อยนึง ตรงนี้กูโทษ Noah ทำไมมึงคิดเองไม่ได้ แต่ CJ ก็ไม่ได้โง่ ไม่ได้น้อยใจไร้สาระ เห็น Noah ทำตัวผิดปกติได้สักพัก ถึงจะเสียเซลฟ์ไปหน่อยเหมือนกัน แต่ก็เรียกให้พูดให้ถามกันตรงๆ เลยเคลียร์กันได้จบไว คือถ้า Noah จะอมพะนำอึมครึมนานกว่านั้น กูจะรำคาญ
ตอนสุดท้ายที่ไทม์สคิป อ่านไปอมยิัมไป รู้สึกยินดีกับพวกตัวเอกที่มีครอบครัว อบอุ่น
สรุป ชอบ อ่านไม่น่าเบื่ออย่างที่คิด ว่าจะลองหาเรื่องยาวของคนเขียนอ่านบ้าง แต่ยังไม่รู้จะอ่านเรื่องไหน พวกเรื่องสั้นหรือพวกเรื่องที่นักเขียนแจกฟรีเพราะแปลงจากฟิค ยังไม่ค่อยอยากอ่านเท่าไร เอาไว้ก่อน