Ky กูอ่านหลางหยาป่างฉบับนิยายจบ ละไปนั่งดูเวอร์ชั่นซีรีส์ มึงเอ้ยยยย ในนิยายนี่ให้ความรู้สึกโซนเขตอบอุ่นคั่กๆ พอไปแตกฉานในซีรีส์นี่โซนมรสุมหน้าหนาวชิบหายกรีดใจกูมาก พ่อกระบือฉบับนิยายพอนางรู้ว่าท่านเหมยเป็นใคร นางเอาใจห่วงใยสารพัด ขณะที่ในซีรีส์ฉากเขาทะเลาะกันก่อนจะรู้ตัวตนที่แท้จริงแม่งบีบอารมณ์ชิบหาย กูสงสารท่านเหมยมาก กระบือนี่สมกับเป็นกระบือที่แท้ทรู แอบเสียดายฉากปัดขนม ฉากอุ้ม ฉากโฝหยาในนิยายที่ซีรีส์ตัดไปนิดหน่อย แต่อภัยได้เพราะฉากพ่อกระบือบอกว่านางกับท่านเหมยก็ถือว่าเป็นคนคนเดียวกัน กราวใจกูมาก ตอนจบในนิยายนี่กูค้างคาใจชิบหาย เสิร์ชไปเจอฟิคแปลอารมณ์เหมือนได้อ่านภาคต่อซึ่งกูแฮปปี้มาก
ทั้งนี้ทั้งนั้นที่พล่ามมาทั้งหมดคือกูจะมาแนะนำสำหรับเพื่อนโม่งที่อ่านจบละอารมณ์ค้างเหมือนกู ไปตำต่อได้ในฟิค พิมพ์ชื่อหลางหยาป่าง ล่มแผ่นดิน มาร่วมหวีดต่อกะกูค่ะ