>>652 กูเห็นด้วยตรงสปอยล์มึงง คือน้ำตารื้นเลยตอนนี้
ส่วนตัวกูชอบทุกคนเลยนะ ไม่มีใครที่กูไม่ชอบ จ้าวเฉา ผิงซี หลี่เหยียน(กูชอบมากกกกกก ชอบที่สุดเลย รู้สึกตัวละครนี้แม่งลึกมาก) เนี่ยตัน กระทั่งตัวโหยวเหมี่ยวเอง ทุกคนมีความซับซ้อนอ่ะ บางทีมันก็แค่ยืนคนละฝั่งแหละ
หลีจื้อเฟิงดูเป็นคนเรียบง่ายที่สุด ซึ่งกูก็ชอบมากเช่นกัน ชอบความสัมพันธ์ของพระเอกกับนายเอกมาก เป็นความรักที่โคดจะดีอ่ะ
เรื่องบัลลังก์กูอ่านแล้วกูคิดไปตลอดเลย สุดท้ายกูไม่รู้จะเข้าข้างใคร
.
.
.
.
.
.
ตอนที่รัชทายาทเรียกโหยวเหมี่ยวเข้าไปพบที่อวี๋โจว กูแบบเป๋ไปเลย
ทั้งที่ฉากที่จ้าวเฉาพูดว่า แผ่นดินนี้ครึ่งหนึ่งจะครองคู่กันกับเจ้า กูแบบชอบมากกก แบบโคดรุกอย่างเปิดเผย ฉากฟันก็ก็วนกลับไปอ่านหลายรอบมาก
แต่ก็เข้าใจบุคลิกของทั้งจ้าวจั๋วและจ้าวเฉาเลย
ถ้าบอกว่าจ้าวเฉาถูกหลอกใช้ ตัวเองก็หลอกใช้หลี่จื้อเฟิงเหมือนกัน ทั้งที่ไม่ได้คิดจะทำตามสัญญาเลยในตอนแรก
กูเสียใจกับเนี่ยตันสุดแล้ว พี่ใหญ่ทำผิดอะไร แต่การตายของเนี่ยตันทำให้กูรู้สึกว่าดีแล้วที่พี่สาวโหยวเหมี่ยวแต่งงานกับจ้าวเฉา อย่างน้อยนางก็ใช้ชีวิตอย่างชีวิตอย่างมีความสุขนะ
แล้วก็กูคิดว่าแอบแอนตี้ไคลแมกซ์อ่ะตอนเล่มสาม คือเล่มสองตื่นเต้นกว่าสำหรับกู ตอนหนีลงมาจากทางเหนืออ่ะ
.
.
.
.
.
เสียใจมากกูไม่ได้ซื้อมา แม่งงงคือตอนงานหนังสือกูเหลือโควต้าไม่พอ กูลังเลระหว่างวูฟซองบวกฮิม กับปราชญ์ สุดท้ายกูสอยช้อยส์แรกมา (ไม่ได้เสียใจนะ คือวูฟซองดีมากสำหรับกู แต่ปราชญ์กูก็ต้องมี อันนี้แม่งยืมเพื่อนอ่านนน แต่กูต้องการมีมันบนชั้นกูวววว)