กุจะมาสปอยพึ่เว่ยช่วง30-31เพราะต้องการคนกรี๊ดเป็นเพื่อน ยาวมาก รำคาญโปรดข้าม แปลผิดขออภัย
.
.
หลังจากไปสืบเรื่องภูติผีมาพี่เว่ยก็ไปกินเหล้าแล้วพี่วั่งจีไปด้วย พี่เว่ยก็กวนตีนชวนพี่วั่งจีกิน
แบบขำๆ แต่ปรากฎว่าอีกฝ่ายยอมกินจริง พี่เว่ยเลยตื่นเต้นมากเพราะอยากเห็นพี่วั่งเมาเป็นบุญตา
ปรากฎว่านางดื่มไปนิดเดียวละหลับ....คือไม่เมาอะ หลับไปเลย พี่เว่ยเลยเซ็งให้พี่วั่งเกาะไหล่เเล้วพาไปพักที่โรงเตี้ยมแบบจองสองห้อง
ในตอนที่พี่วั่งสลบนี้ พี่เว่ยเลยแอบดอดออกโรงเตี๊ยมไปตอนกลางคืนหยิบขลุ่ยมาเป่าเรียกเวินหนิง
ตรงนี้มีบรรยายไว้ว่าที่ไม่กล้าเรียกเพราะตัวติดกันตลอดทั้งกลางวันและกลางคืน กลัวเรียกมาแล้ว
มันจะอิหลักอิเหลื่อเพราะเวินหนิงเคยฆ่าคนสกุลหลาน แถมตั้งแต่ฟื้นมาพี่วั่งจีก็ทำดีกับตัวเองมาก
ถึงหน้าตัวเองจะหนาขนาดไหนก็ไม่กล้าทำอยู่ดี (แงน่ารัก เจ้าลัทธิมารผู้แคร์ชาวบ้าน)
พอเวินนิงมาพี่เว่ยก็เชคว่ามีอะไรผิดปกติบ้าง เพราะปกติเวินหนิงจะมีความรู้สึกนึกคิดเป็นของตัวเองไม่ได้คลั่งแบบนี้+มีโซ่ล่ามอยู่ ตรงนี้ไม่แน่ใจแต่เหมือนกับมีคนเล่นของบังคับเวินหนิง ประมาณว่าฝังอะไรสักอย่างไว้ในหัวเพื่อจะควบคุม พี่เว่ยนางก็ปลดออก แล้วอยากจะปลดโซ่ด้วย แต่โซ่จำเป็นต้องใช้กระบี่วิเศษในการตัด พี่วั่งเลยคิดว่าจะแอบไปยื้มปี้เฉินของพี่วั่งตอนหลับ แต่ถ้าอีกฝ่ายตื่นก็จะไม่ยืม พอคิดได้แบบนั้นก็หันหลังกลับ แล้วปรากฏงว่าเจอพี่วั่งอยู่ด้านหลังพอดี 5555
พี่เว่ยเห็นพี่วั่งจีที่ถือกระบี(ปี้เฉิน)มาก็ตกใจ นึกว่าพี่แกล้งเมาแล้วจะมากำจัดเวินหนิง ปรากฎว่าพี่แค่ผลักและก็ตีแบบไม่ได้แผลรุนแรง แล้วก็พูดว่า "ไสหัวไปซะ" พี่เว่ยก็รู้สึกแปลกๆว่าทำไมหานกวงจินถึงมีนิสัยเด็กๆ เลยถามว่านี่เมาอยู่เหรอ พี่วั่งตอบ "ข้าไม่เมา" นางเลยชูสองนิ้วแล้วถามว่านี่เลขอะไร ปรากฎว่าพี่วั่งยกมือทั้งสองข้างมากำนิ้วมือกองพี่เว่ยจนทิ้งปี้เฉินตกพื้น 5555 พี่เว่ยเลยรู้ว่าเมาแน่ๆละ ขนาดรองเท้ายังใส่ผิดข้าง เพราะตอนพาพี่วั่งไปนอนบนเตียงนางถอดรองเท้าให้กับมือ << เจ้าลัทธิมารศรีภรรยา
พี่เว่ยเลยยกขลุ่ยมาเป่าป้อนคำสั่งให้เวินหนิงออกไปก่อน ปรากฎว่าพี่วั่งจีดุใส่ "อย่าเล่นให้เจ้านั่นฟัง!" พี่เว่ยเลยแซวๆว่า ได้ๆข้าเล่นให้เจ้าฟังคนเดียวเลย พี่วั่งเลยยอมให้เล่น << น่ารักมาก 55
พอเป่าขลุ่ยให้เวินหนิงหลบไปก่อน พี่เว่ยก็แซวพี่วั่งว่า ทำไมเมาแต่สึหน้าเจ้าไม่เปลี่ยนเลย ตรงนี้ละพีค พี่วั่งจีรวบตัวพี่เว่ยไปกอดไว้ เพราะส่วนสูงร่างใหม่เตี้ยกว่า หัวพี่เว่ยเลยอยู่ใกล้ๆกับอก พี่วั่งพูดว่า "สีหน้าไม่บอกอะไร ฟังเสียงหัวใจสิ" พี่เว่ยได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นเร็วผิดปกติ ก็ขำแล้วคิดว่าเมาจริงๆด้วย << นี่ก็pureเกิน แง นางก็เลยคิดว่าโอกาสดีๆแบบนี้ต้องหาทางแหย่หลานจ้านซะแล้ว
ทั้งสองคนเลยกลับเข้าโรงเตี้ยม
พอถึงห้องพี่เว่ยก็พาพี่วั่งจีเอนนอนบนเตียง ถอดรองเท้าให้เรียบร้อย แล้วยกกะละมังน้ำอุ่นกับผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้าให้ (โครตตน่ารักเข้าใจแล้วทำไมพี่วั่งถึงหลง) พี่วั่งก็จ้องแบบไม่กระพริบตา พี่เว่ยเลยแซวว่า มองตาข้างขนาดนี้เพราะข้าหล่อใช่ไหมละ
พอเช็ดหน้าเสร็จพี่เว่ยก็บอกว่าหน้าสะอาดเเล้วจะเอาน้ำ(ดื่ม)ไหม ปรากฏหันมาอีกที พี่วั่งเอาหน้าจุ่มกะละมัง 5555 นางก็บอกว่าไม่ใช่น้ำอันนั้นเว้ย แล้วก็กุลีกุจรเอาชายแขนเสื้อซับน้ำที่ไหลตามใบหน้าพี่วั่งจีให้
พอเท่านี้ก่อน เหลืออีกหน่อยเดะกุมาต่อพรุ่งนี้นะจุ๊บ คือจะบอกว่ากุชอบคสพ.ของสองคนนี้มาก โดยเฉพาะพี่เว่ยที่เด๋อ คือคิดว่านางคงมองพี่วั่งจีเป็นเพื่อนคนสำคัญอะตอนนี้ แต่การกระทำมันเอาใจใส่มากเลย ทั้งเช็ดหน้าเช็ดตา ถอดรองเท้า โครตน่ารักจนต้องอุดปากกรี๊ด