Last posted
Total of 1000 posts
>>287 กูโอเคกับคำสรรพนามแบบซยง เกอเกอ ไรงี้ แต่พวกคำนามธรรมดาแปลไทยเถอะ กูขี้เกียจว่ามันคืออะไร
ใครแปลก็ได้อะแต่ขอให้แปลดี แอบรำคาญพวกที่ให้…แปลเถอะค่ะ อะไรแบบนี้ นี่กูควรไปห้องเม้าทืใช่มะ 555
กูดีใจนิดหน่อยที่เบอเกอรี่ได้ไป แต่คำว่าสายป่านเงินกูคิดถึง สนพ ใหญ่กว่านี้ เช่น กุหลาบ
สนใจเรื่องชายาอะไรนั่นด้วย แต่คงรอรีวิวจริงๆจังๆกว่านี้
พอมีพวกเพจรีวิวนิยายวายจากจีนกูยิ่งอยากเรียนจีนเลย อยากให้มี สนพ ซื้อมาแปลเยอะๆ ยิ่งพระเอกบิดเบี้ยวกูยิ่งชอบนักแล
ละอีกเรื่องนึงที่ไม่ใช่พี่เว่ยกับชายา นั่นสนุกปะวะ
>>298 ป่าท้อนี่กูหลงอยู่ 4 วันเต็ม ติดชิบหาย กูก็ชอบแบบซีรี่ย์ไม่แน่ใจว่าในนิยายจะต่างจากซีรี่ย์มากมั้ย กูรู้แค่เล็กๆน้อยๆอย่างในนิยายหลี่จิ้งนึกว่าซือยินเป็นผชจริงๆเลยแบนเข็มไปคว้าหนอนเน่ามาทำเมียแทน แต่ในซีรี่ย์นี่รู้แรกๆเลยว่าเป็นผญ
กูว่าเพราะซีรี่ย์ทำดีด้วยล่ะ นสดเอ่ยบทเอ่ยจากที่กริบตอนโปรโมทพอลงจอจริงถึงได้ระเบิดปังเปรี้ยง
>>314 กูยังหลงอยู่เลย ดูซีรีย์จบไปสองรอบแล้ว รอบที่สองเพิ่งจบเมื่อคืน น้ำหูน้ำตาไหล อินสัสๆ น้ำตาไหลตามเยี่ยหัวไท่จื่อของกูทุกฉากเลยค่า และตอนนี้กูกลายเป็น fc พี่มาร์คไปละ ถถถถถถถถ
นิยายที่ประกาศ LC กันนี่ กูอยากให้เปิดพรีมากกว่า เพราะกูวิ่งควายไม่เคยทันใครเขาเลย แม่งโคตรเศร้า TT
โม่งดอกบัวพวกมึงอยู่ในกรุงเทพหรือต่างจังหวัดกันวะ กูอยากรู้ว่าพวกมึงได้หนังสือกันวันไหน กูอยู่โซนอีสานเล่ม2ยังไม่มาเลย กูอยากอ่านต่อแล้ว
>>228 กูขอโทษที่มาตอบช้านะ เนตกูหมดพอดี เหี้ยพอมึงทักกูถึงเพิ่งรู้ว่ามันลายเหมือนกัน อะไร ต้องมีของแทนใจให้แก่กันขนาดนี้ โอ๊ย เราว่าเขาเฉลยนะรอก่อนๆ
เม่ยซิงมีตัวร้ายมึง จะเรียกว่าตัวร้ายได้ไหมแต่ไม่ได้ทำอะไรร้ายๆมาก แต่ชอตเชยคางพระเอกนี่ทำกูกร้าวใจ กับหลายๆชอตกับลูกศิษย์มัน
>>316 กูอยู่กรุง พอดีกูสอยในงานหนังสือ 1-2 เลยวะ แต่แถวบ้านกูก็วางตั้งแต่งานหนังสือไม่จบนะเล่ม 2 นะ
>>316 อยู่กรุงเทพ สอยงานนส.ทีเดียวสองเล่มอ่ะ ขอให้มึงได้หนังสือเร็วๆนะ แล้วมาหวีดกับพวกกู 5555555555
>>317 ยิ่งอ่านยิ่งกาว พอรู้เฉลยอดีตพระเอกแล้วมาอ่านซ้ำนี่ รายละเอียดที่ตกหล่นระหว่างทางเยอะมากมึง อยากรู้มากว่าเขามีซัมติงอะไรกัน น้องบัวจะตกผู้เข้าฮาเร็มได้อีกหรือไม่ ปล.กูเสียดายเด็กผช.ในคดีตัดแขนคนนั้นมากเลย อยากให้ได้ไปอยู่กับน้องจัง
น่าสนใจ เดี๋ยวกูเก็บตังค์สอยมาอ่านบ้างดีกว่า
KY เมื่อหลายปีก่อนกูเคยอ่านนิยายในเว็บเรื่องกฎเหล็ก ฆาตกร กับ slave of the dragon (คนแต่งเดียวกัน) แต่คนแต่งเขาหยุดอัพไปตั้งกะปี 54 แล้วอ่า TT
มีทางอื่นให้ติดตามนักเขียนคนนี้บ้างไหม หรือเกิดอะไรขึ้นกับเขา กูใจไม่ดีเลย ฮือ
สรุปพี่เว่ยคือบกรยังไม่ได้เริ่มแปลใช่ไหมแล้วต้องรออีกนานแค่ไหนเนี่ย //น้ำตานอง
เบเกอรี่กูว่าออกพร้อม BS ชัวร์ 555 งมอิ้งค์กันวนไป อยากให้เค้าลัดคิวให้หน่อย หรือถ้าจะไม่ทำปีนี้จริงๆ ก็แจ้งหน่อย แง จะได้จะต้องระแวง กลัวซื้อเล่มอื่นไปแล้วอยู่ดีๆ เบเกอรี่ประกาศวางแผงแล้วจ้างี้ น้ำตากูไหลเลยนะ 5555
โทษนะพวกมึง บางเรื่องเข้าข่ายชวนคุยชวนเม้าท์ทั่วไป ทำไมไม่ไปห้องเม้าท์นิ คือบางทีอยากร่วมวงนะ แต่เดี๋ยวกูเผลอคุยยาวอีก เกรงใจห้องหนังสือ โม่งอุตส่าแยกห้องให้แล้วนา
>>321 เออพอรู้อดีตพระเอกแล้วมาอ่านซ้ำค่อนข้างเข้าใจการกระทำต่างๆนะ แต่กูอยากอ่านเฉลยมากกว่าว่าตอนประลองเกิดอะไรขึ้นวะ ทำไมเป็นแบบนี้ เล่มสามเมื่อไรจะออกเนี่ย อยากรู้ว่าน้อจะบ้าไหม แต่ด้วยดีกรีความเป็นพระเอกกูว่าไม่บ้าหรอก แต่นิสัยอาจเปลี่ยน (แค่นี้ก็เอ๋อไม่พอเรอะไง)
เพื่อนโม่งช่วยแนะนำนิยายหน่อย ช่วงนี้สมาธิสั้นกวาดตาแล้วก็สติหลุด มีเรื่องไหนแนะนำมั่ง แบบที่อ่านแล้วติดในหนึ่งตอน ของแนวนายเอกแมนๆ หน่อย
ในเมื่อปรมาจารย์ลัทธิมารโดน lc ไม่แปลต่อแล้วกูมาชวนพวกมึงไปอ่านนิยายแปลเรื่องใหม่กัน เห็นว่าคนเขียนเดียวกับปรมาจารย์ลัทธิมารด้วยมึง
ชื่อเรื่องว่า กระบวนการเอาชีวิตรอดของเจ้าตัวร้าย มีคนแปลอยู่ใน wattpad ลองเสิชกันดู
นี่มีดราม่าอะไรรึเปล่าเนี่ย
https://twitter.com/nommierider/status/932570902637682694
ตกลงว่านักเขียนทั้ง 2 คนไปก็อปการ์ตูนวายญี่ปุ่นเรื่องเดียวกันมา? แล้วทำไมในเพจนักเขียนซินดูมั่นหน้าจังล่ะ
ซอรี่ เรื่องนี้น่าจะผิดห้องแล้ว
>>338 +1 กูว่านิยายของนักเขียนคนนี้เขาค่อนข้างมีเชิงอรรคให้ขยายความเยอะนะ สังเกตจากปรมาจารย์ อย่าว่าแต่ของนักเขียนคนนี้เลย นิยายจีนโบราณส่วนมาก(แม้จะตัวเอกย้อนยุคหรือโบราณแท้) ถ้าอาศัยแปลเอาจากอิ้งอย่างเดียวกูว่าอาจจะพาให้เนื้อเรื่องบิดเบือนไปได้ ยิ่งคนแปลไม่รู้ความหมายแล้วคิดไปเองว่าคงเป็นแบบนั้นแบบนี้ยิ่งแล้วใหญ่
ky ใครเคยอ่านเรื่อง leo love aries บ้าง อยากรู้อย่างเดียวคือมีรีบะมั้ย ลองไปหาอ่านรีวิวในเว็บฝรั่งก้ไม่เจอ
>>330 มึงเสปคเกียวกะกุนายเอกแมนๆตอนนี้มีพี่เว่ย Nez, The negotiator who refuse to be silent, Kill the light ละก็งานของพวกเจ๊ Bitter Sweet แต่กุแนะนำ Nez ถ้าชอบแนวพี่เว่ยไปอ่านเรื่อง The scum villian self system แต่ต้องอ่านอิงก์นะแปลไทยเค้าแปลไม่รู้เรื่อง กุชอบนิยายที่นายเอกไม่ได้เป็นเกย์มาตั้งแต่ต้นเพราะเวลาโดนกอดมันก๊าว ยิ่งคนหล่อๆสูงๆนี่เสปคอุเคะกุเลย ฮือ แต่ญี่ปุ่นเขานิยมนุ่มนิ่มอ่า ชอบใครชอบมันจริงๆ
มีใครอ่านเหมายันบ้าง นี่อ่านแล้วไม่ชอบตอนจบ แต่ระหว่างทางมันดี สองจิตสองใจว่าจะจองดีมั้ย
ฝรั่งนะเพราะกูสาย ตวต
อย่างwolfsongถือว่ารีบะมั้ย ในเรื่องไม่รีบะแต่บริบทเรื่องดูไงในอนาคตก็มีความเป็นไปได้ที่จะรีบะสูง
เมื่อก่อนกูไม่อ่านวายเลย พอลองเปิดใจอ่านดูเท่านั้นแหละ เดี๋ยวนี้ไม่กลับไปอ่านนอร์มอลอีกเลย
ถ้ากูลองอ่านวายเรื่องแรกๆแล้วห่วยแตกเสียดายเงิน กูก็คงไม่ได้ไปต่อแน่ โชคดีที่เริ่มอ่านแต่เรื่องสนุกว่ะ
กูว่ากรณีอ่านรีบะไม่รอดคงเพราะลองอ่านรีบะไทยหรือญี่ปุ่นที่นายเอกแมนไม่จริง พอสลับแล้วตะขิดตะขวงใจสัส หรืออ่านรีบะฝรั่งแปลไทยที่เรื่องไม่สนุก ถ้าจะลองอ่านรีบะนะ มึงต้องเลือกเรื่องดีๆสนุกๆไปเลย พอได้อ่านแล้วจะติดหนึบไม่สนใจเลยว่าใครจะรุกจะรับ จุดนี้กูผ่านมาแล้ว แนว 3P หรืออินเซสก็เช่นกัน
คัดหาเรื่องดีๆ เปิดใจอ่าน แล้วเมริงจะได้ไปต่อหลายๆแนวอย่างกู จะได้เปิดโลกเปิดโอกาสให้ตัวเองได้อ่านเรื่องสนุกหลากหลายแนวขึ้น ดีกว่าอ่านแนวเดียวแคบๆเหมือนพายเรือวนในอ่าง
>>363 กูเป็นคนนึงที่ไม่อ่านรีบะ อันนี้กูไม่รู้นะว่าคนอื่นที่ไม่อ่านเค้ามีเหตุผลอะไรหรือไม่ชอบตรงไหน
แต่ส่วนตัวกูยังชอบความเป็นเมะกับเคะ ชอบความแตกต่างในความเหมือน ฟีลแบบเป็นผชทั้งคู่แต่รู้สึกได้ว่าคนนี้เมนคนนั้นเคะ
พอมาเจอเรื่องที่ไม่ระบุชัดเจน หรือมีการรีเวิสกัน กูเลยไม่ชอบเพราะมันขัดกับรสนิยมและภาพในหัว
กูอ่านได้หมดนะ ไม่ได้แค่พวกแบบกุโระหรือโหดมากไปเรตมากไป อย่างคลั่งงี้ไม่ชอบ
แต่รีบะนี่ได้ วูฟซองนี่โอเคมาก คือวูฟซองมันเป็นที่บุคลิกด้วยป่ะ
>>367 จากบริบทของ >>363 ที่มึงเขียน ตีความได้ว่า คนที่อ่านแนวเดียว = ไม่เปิดใจ = วนในอ่าง
แล้วมึงก็นิยามตัวเองที่อ่านทั้งริบะ 3p incest ว่า เปิดใจ
งั้นการที่ >>364 จะตีความในแนวกลับได้อย่างนั้นก็ไม่ผิด
แต่มึง ไม่ใช่บางคนเขาไม่เปิดใจนะ เขาก็ลองอ่านดูแล้วถึงรู้ว่าไม่ชอบไง
จะอ่านเรื่องสนุกแค่ไหน ตะวันจะตก หรือไม่ตก ถ้ามีจุดที่ไม่ชอบ ยังไงมันก็ไม่ใช่
เหมือนกับที่มึงบอกว่าตอนนี้ไม่อ่าน NL แล้วนั่นละ ใจเขาใจเรา
บางทีอ่างที่เขาพายเรืออยู่ อาจจะกว้างดีแล้ว และสวยงามดีแล้ว ทำให้เขาไม่อยากไปพายเรือที่อื่นก็ได้นะมึง
Ky นิสสส
กูเพิ่งอ่านเรื่องดาวแท้
ตยในเว็บผิดตรงไหน ในเล่มจริงๆก็ผิดตรงนั้นไม่มีแก้
เห้ออออ เศร้าใจ
ขอจบการบ่นแค่นี้ ขอบคุณค่ะ
>>370 ขอแก้นิดนึงนะ เขาไม่ได้คิดว่ามึงว่าเหยียดริบะ เขาคิดว่ามึงเหยียดคนที่ไม่ริบะตะหาก XD
อ๊ะ แต่ถ้ามึงหมายถึงกู กูไม่ได้วิจารณ์อะไรมึงนะ แค่อธิบายแนวคิดของฝั่งนั้นให้เฉยๆ
(ต้องบอกก่อน กูไม่อยากตะขิดตะขวงใจกับใคร)
กูเห็นด้วยให้เลิกคุยเรื่องนี้ แต่เชื่อเหอะ เดี๋ยวอีกไม่นานโม่งฟุก็จะมาคุยเรื่องนี้อีก 555555555555
ประเด็นนี้มาบ่อยมาก จนกูอยากเสนอให้แปะคำว่า
"รสนิยมเป็นเรื่องส่วนบุคคล ควรให้เกียรติซึ่งกันและกัน"
ไว้เป็นกฎการใช้มู้แล้วเนี่ย ฮือ 55555
กูว่าไม่มีใครเหยียดรีบะนะ มีแต่คนชอบรีบะบางคนนี่แหละพูดเหมือนเหยียดคนชอบอ่านแบบเดิมๆ กูคนนึงไม่อ่านรีบะ เรื่องดีขนาดไหนก็ไม่อ่านเพราะกูแค่ไม่ชอบรีบะ อ่านความเห็นแล้วรู้สึกเหมือนถูกว่าว่าอ่านแต่ซ้ำๆ เดิมๆ ไม่เปิดโลก คือกูแค่ชอบแบบเดิมๆ ของกูเนอะ กูไปเปิดโลกทางอื่นก็ได้ กูไม่อยากเปิดทางรีบะน่ะ
กูเห็นด้วยกับ 369 ว่ะ ละกูว่ามันก็ไม่ใช่ประเด็นอ่อนไหวอะไรเลยนะ แค่ต่างคนต่างชอบ ไม่ชอบรีบะก็คือไม่ชอบรีบะ ต่อให้มันเป็นนิยายซีไรท์กูก็ไม่อ่านอยู่ดี
>>372 ขำ 55555 ไม่ใช่ไรหรอก ทุกครั้งที่มีคนถามว่ารีบะไหม = มีจ้า = โอเค ขอบใจ ไม่ซื้อละถ้างั้น มันจะมีคน ทำไมมึงไม่ลองเปิดใจ ลองอ่านอะไรใหม่ๆ มั่งวะ มาตลอด 555 มันรสนิยมใครรสนิยมมันจริงๆ แหละ เหมือนมึงชอบกินเปรี้ยว แล้วมีเพื่อนมาบอกว่า ทำไมมึงไม่ลองกินหวานมั่งวะ เอ๊า 5555
ปล. กูไม่ได้ด่า >>352 นะ แค่พูดถึงประเด็นนี้เฉยๆ มึงอาจจะหวังดีอยากให้คนอื่นอ่านอะไรใหม่ๆ ดีๆ ก็เข้าใจ แต่เรื่องนี้มันแนวใครแนวมันเน้อ
กูเข้าใจคนที่อ่านรีบะ 3p incest ได้นะ คือมึงก็อยากให้คนอื่นได้ลองอ่านเรื่องที่มึงอ่านแล้วสนุก คือแนวนี้หลายเรื่องก็สนุกจริงๆ แต่กูขอพูดในมุมของกูก็แล้วกัน กูเป็นคนนึงที่ไม่อ่านแนวพวกนี้ กูเคยลองอ่านแล้ว หาเรื่องที่มีคนแนะนำว่าสนุก อย่าง him us กูอ่านแล้วก็ไปไม่รอด พี่เสือน้องต่าย หรือสายสิญจ์น้ำมนต์ กูก็ไม่รอด ต่อให้มีเรื่องที่สนุกกว่านี้กูก็คงไม่รอดเช่นกัน คืออันนี้มันเป็นเรื่องของรสนิยมไง ไม่ชอบก็คือไม่ชอบ อ่านไม่ได้คืออ่านไม่ได้ อยากให้พวกมึงเข้าใจคนแบบกูด้วย กูรู้สึกไม่ดีที่มีคนมาบอกว่าพวกกูคือพวกไม่เปิดโลก ไม่เปิดกะโหลก เป็นพวกพายเรือวนในอ่าง การอ่านนิยายคือความสุขของกู ทำไมกูต้องฝืนตัวเองอ่านอะไรที่ไม่ชอบด้วย เออ.. แค่นี้แหละที่อยากบอก ขอบคุณมาก
รีวิว public School (เล่ม 1-2)
ของ. Zenshu
.
..
....
..
..
.
จัดว่าเป็นนิยายน้ำเน่าสไตล์คนเอเชียที่เล่ากลิ่นไอของลูกคุณหนูชนชั้นขุนนางเก่าที่หลงเหลือในประเทศอังกฤษ ซึ่งสถานที่ในเรื่องมีแค่โรงเรียนกับบ้านของพระเอก
จะมีการอ้างอิงภาพสีน้ำมันชื่อ Ophelia ของ John Everett Millais และก็ความสัมพันธ์ของโอฟิเลียกับแฺฮมเล็ต
ตัวละครชวนกดดันอึดอัดทั้งคู่ พระเอกก็เดาอารมณ์ไม่ค่อยได้ตกลงว่าเอ็งรักนายเอกหรือว่าอยากแค่ให้นายเอกรักเอ็งคนเดียวก็ไม่รู้ นายเอกก็เพ้อๆดูเหงาๆโดดเดี่ยวๆ (อ่านไปแอบรำคาญนิดๆนะ) ตามสไตล์นักเขียนคนนี้แหละ ดีที่ตอนโตนายเอกเข้าใจอะไรได้ ไม่คิดเองเออเองกลุ้มเองเหมือนตอนเด็ก แต่ก็เจือๆนิดๆ
สำนวนการแปล จัดว่าดีอยู่ อ่านรู้เรื่อง
ปล.เรื่องนี้มีข่มขืนนะ (แต่ถ้าใครไม่วอร์รี่ก็อ่านได้อยู่)
>>377 คนแต่งบอกว่าคู่อื่นเป็นตัวหลัก แต่ก็ต้องมีโจอ็อกซ์มาเกี่ยวข้องในเรื่องอยู่ดี เพราะเป็นอัลฟ่าของฝูง แล้วในนิยายชุดพวกนี้ถึงไม่ใช่คู่หลักแล้ว อาจจะมีบทของคู่นั้นแถมๆเซอร์วิสให้ได้ แต่ว่าเรื่องนี้คงยากที่จะมี คนแต่งไม่เน้นฉาก อาจจะ imply เอา ต้องลุ้นกันต่อไป เพราะรูปแบบความสัมพันธ์มันมีผลกับ Ranking ในฝูง ไม่ใช่แค่มีเซ็กส์
QWFD arc ใหม่ที่เพิ่งขึ้นแปลดีว่ะ แต่จะลงอาทิตย์ล่ะตอนเพราะคนแปลติดทำงาน ค้างวายวอดแน่นอน ฮืออ ขอโม่งใจดีสักคนช่วยสปอยล์ arc7 ให้กูหน่อยได้มั้ยคะ กูไปงมอิ้งไม่รอดจริงๆ
>>381 กูสปอยให้ละกัน arc7
.
.
.
.
.
หลังนายเอกสะกดจิตฮ่องเต้ให้สับสนความทรงจำชาติก่อน ฮ่องเต้มายกเลิกประหาร นางก็กลับคืนตำแหน่งพระสนมเหมือนเดิม
ทีนี้ฮ่องเต้ก็ยังเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง เพราะใจรักเกาหมิ่นมาก ถึงมันจะรู้สึกผิดกับนางเอกแต่มันไม่กล้าสู้หน้า ไม่ได้ไปหา แต่พระราชทานนู่นนี่ให้
ทีนี้นายเอกรู้ว่าเกาหมิ่น+พี่ชายเกลียดมัน พอลูกได้ขึ้นเป็นฮ่องเต้ต้องฆ่ามันแน่นอน นายเอกเลยขอฮ่องเต้ว่าอยากมีลูก ไปรับพระเอกมาเลี้ยง(จำลำดับไม่ได้น่าจะองค์ชายหก) ตัวนายเอกมีลูกไม่ได้แล้วเพราะโดนเกาหมิ่นวางยาพิษ ฮ่องเต้รู้สึกผิดเลยอนุญาต
.
.
.
.
.
เดี๋ยวกุมาต่อ
Spoile arc7 ต่อจากรีบน
.
.
.
.
.
ส่วนพระเอกเป็นลูกนางกำนัล ไม่มีอำนาจหนุนหลัง นายเอกเลือกพระเอกเพราะจำได้ว่าชาติก่อน เกาหมิ่นให้ความสนใจพระเอกหลังพระเอกฆ่านางกำนัล/ขันทีที่ทำไม่ดี(ตามสไตล์องค์ชายไร้อำนาจ) เลี้ยงไปพระเอกไว้ใจกลายเป็นสุนัขผู้ซื่อสัตย์ ตอนหลังก็ช่วยเกาหมิ่นหลายอย่าง มาชาตินี้นายเอกมาตัดหน้าเอาพระเอกไปเลี้ยงก่อน พระเอกมันก็ซึ้ง รักนายเอกเพราะนายเอกดีกับมันรักมัน แต่นายเอกมันไม่รู้ว่าเป็นคนรัก เลี้ยงเป็นลูก เรียกท่านพ่องํ้นงี้ สอนวิชาสอนยิงธนู ระหว่างนี้ก็เป่าหูฮ่องเต้ให้ระแวงเกาหมิ่นกับอ๋องให้คิดว่าสองคนนี้รักกัน (มีทั้งฝัน ทั้งแอบคุยกับพระเอก ทำเป็นไม่รู้ว่าฮ่องเต้แอบฟัง)
หลังนายเอกรับไปเลี้ยง พระเอกมันก็ตั้งใจเรียน อยากเก่งอยากมีอำนาจให้นายเอกภูมิใจ พอลูกเกาหมิ่นเห็นพระเอกเก่งอยากทาบแต่ไม่ทันแล้ว ทีนี้มันจะมีเหตุการณ์ที่ทำให้ฮ่องเต้ยิ่งระแวงคนรักตัวเอง คอยขัดขาสกุลเกา ไม่ให้สะสมอำนาจ(ตอนหลังเกาหมิ่นไปรบ ชนะยิ่งมีอำนาจ) สองฝ่ายระแวงไปมา
จนสุดท้ายฮ่องเต้ตั้งใจให้พระเอกเป็นรัชทายาท แล้วเชื่อว่านายเอกรักมันจริงๆ แต่มันรักเกาหมิ่น มีฉากที่ฮ่องเต้คิดว่าเกาหมิ่นนอกใจแน่ๆ โกรธเลยมาหานายเอก มานอนด้วย ออกจะข่มขืนอ่ะนะ พระเอกเกือบฆ่าฮ่องเต้แต่นายเอกจู่ๆก็ออกมาจากห้องนอน พระเอกแม่งงงทำไมเสียงเหมือนคนมีอะไรกัน (คือนายเอกสะกดจิตฮ่องเต้นั่นเอง โคตรซู) นายเอกส่งพระเอกไปอยู่ชายแดนสองปี ตอนนั้นในวังสู้กันดุเดือดพระเอกถูกลอบฆ่าหลายครั้งแต่รอดเพราะเก่ง+ฮ่องเต้คุ้มครอง ตอนหลังเกาหมิ่นวางยาพิษฮ่องเต้เพราะโดนน้องชายเสี้ยมมา กลัวลูกชายไมได้เป็นฮ่องเต้ ฮ่องเต้รู้พอใกล้จะตายออกราชโองการให้พระเอกเป็นฮ่องเต้ ให้เกาหมิ่นตายตามมันฝังในหลุมเดียวกัน พอหมดเรื่องนายเอกเก็บเสื้อผ้าเตรียมไปตามหาคนรัก พระเอกจิตบิดเบี้ยวตอนหลังๆไม่ได้รักนายเอกอย่างพ่อแล้ว จะมาขวางไม่ให้นายเอกไป วางยาจับนายเอกมัด แล้วจะข่มขืนแต่ทำไม่เป็น55555 นายเอกเลยรู้ตอนนี้ว่าพระเอกเป็นคนรักที่ตัวเองตามหาอยู่ นางเฟลมากเพราะเลี้ยงมากับมือ รักเหมือนลูกแท้ๆ ตอนหลังทำใจรับไ้ พระเอกเป็นฮ่องเต้ไม่มีสนม ไม่มีฮองเฮา ไม่มีทายาท เป็นโรคหวาดระแวงกลัวนายเอกหนีมันไป ห่างเกินสองชมต้องออกมาตามหา 555555 หลังเป็นฮ่องเต้พักนึงเลยสละตำแหน่งให้ญาติซักคน กุจำตอนจบไม่ได้ว่านางออกจากวังไปอยู่ด้วยกันหรือนายเอกตายก่อนพระเอกเลยตายตาม ประมาณนี้
.
.
.
.
.
พล็อตแบบนี้ ไม่ใช่เขียนเป็นarc เหมือนเป็นรูทๆนึง ทำไม่ได้นะเนี่ย
Ky ถาม spoil คนที่อ่านเรื่อง Glass and steel หน่อยเด้อ
.
.
.
.
.
.
พระเอกข่มขืนนายเอกจริงๆเหรอวะ... แล้วนายเอกแก้แค้นอะไรมั้ย กูอุตส่าห์คิดว่าในเรื่องไม่มีฉากแบบนี้ T__T
.
.
.
.
.
.
.
.
กระจกกับเหล็กนี่นิยายคนไทยเขียนหรือนิยายแปลน่ะ
>>399 คนไทยเขียนปะ https://www.facebook.com/everyyyyy/posts/1491931520890009
กูอ่านตัวอย่าง leo love aries แล้วรู้สึกมันอ่านไม่ค่อยลื่นนิดๆว่ะ คนแปลก็คนเดียวกะ Him นะ ถ้าดูไม่ผิด ตอน Him กูว่าอ่านลื่นกว่า
แต่กูว่าคงเพราะเนื้อเรื่องบทแรกๆ ของเรื่องนี้มันเนิบๆด้วยมั้ง ช่วงต้นเรื่องมันออกจะน่าเบื่อหน่อยๆ
กระจกกับเหล็กเนื้อเรื่องยังไง
leo love aries กูอ่านตัวอย่างแล้วชอบโมเม้นท์ของคู่นี้นะ กูอ่านแล้วอมยิ้ม
Ky ขอถามเพื่อนโม่งหน่อย ถ้าซื้อหนังสือที่ไม่ใช่สั่งสนพ.โดยตรง มีร้านหนังสือไหนที่ลดราคาหนังสือ y บ้าง เมื่อวานไปเดิน บีสองแล้วมีโปรลด15% แต่ไม่รวมหนังสือ y อนากได้แบบลด สัก 5% 10% ก็ยังดี orz
กระจกกับเหล็กนี่ไม่มีในเว็บมาก่อนใช่มั้ย (ไม่ใช่ตัวอย่างนะ หมายถึงลงให้อ่านก่อนสนพ.จะเอามาทำ)
กูอ่านปราชญ์จบแล้ว ข้างล่างสปอยด์นะ
.
.
.
.
.
กูชอบเรื่องนี้มาก ยกขึ้นหิ้งคู่ หลางหยางป่างกับเเม่ทัพอยู่บันเลย
1. กูดีใจที่ตอนพิเศษพี่ใหญ่เนี่ยไม่ขยี้มาก ไม่งั้นกูร้องแน่ๆ ตอนพี่ใหญ่เนี่ยตายกูทรมานและสงสารมาก แต่ก็แอบรู้สึกว่าพี่ใหญ่เนี่ยรอความตายมาตลอด พี่ใหญ่ชอบพูดว่าเพราะฆ่ามากไป
2. กูชอบสาวๆเรื่องนี้ ชอบตั้งแต่ตัวประกอบอย่างองค์หญิง แม่นางหลิน นางถังยัน ตัวเอกอย่างเฉียวหรง นางถังเป็นคนที่กูสงสารมากๆ แอบเชียร์ให้ช่วยนางได้ตลอดแต่ก็ไม่รอด
3.เพื่อนพระเอก ตอนผิงซีตายกูสะเทือนใจ ไม่คิดว่าจะมีจุดจบแบบนี้ ผิงซีดูเป็นเพื่อนที่จริงใจที่สุดของโหยวเหมี่ยวเเล้ว และกูชอบจุดจบหลี่เหยี่ยนวะ สุดท้ายก็ได้อยู่กับพี่สะใภ้ถังแล้ว ชอบตอนนางอยู่ในคุกกับน้องเหมี่ยวที่สุด
4.อีพี่หลี่นี่ดูมีพัฒนาการจากพระเอกนิ่งๆคลูๆ ตอนจบเป็นตาลุงหื่นๆ1คน
5. กูชอบความรักเมียของผู้ชายในเรื่องนี้
.
.
.
.
.
ตอนนี้ในเล้ามีอะไรจบแล้วที่หนุกๆบ้าง อยากอ่านนิยายในเนต
>>411 กูก็อยากอ่านปราชญ์ขึ้นมาเลยเพราะมึงบอกยกขึ้นหิ้งคู่หลางหยาป่างนี่แหละ 555
เอ้อ พูดถึงหลางหยาป่าง มีใครชอบจิ่งรุ่ยกับอวี้จิ่นมั่ง กูชิพคู่นี้อยู่แงง ชอบตอนลงไปเก็บหยกให้อะ
ปล. บุคลิกน้องเฟยหลิวในหนังสือน่ารักดี ในซีรีส์ดูตีความต่างไปนิดนึงแต่ก็น่ารักเหมือนกัน น้องคนที่เล่นซีรีส์ก็หน้าตาน่ารัก 555
>>415 น้องหลิวกูชอบตอนทะเลาะ(?)กะแม่ทัพเมิ่ง & เวลาโดนคุณชายหลินแกล้ง 555+
หลางหยาป่าง กูชอบซีรีย์มากเอาจริงๆชอบกว่าหนังสืออีก แต่เพื่อนกูชอบแบบหนังสือเพราะบ่มีนางเอก ฮาา เหมือนกูเคยอ่านเจอว่าตอนแรกจะเขียนเป็นวายไม่รู้จริงป่าว แต่ถึงออกมาแบบนี้กูก็จิ้นว่ะ! ถังกาวกูเยอะ !!
>>419 เพื่อนมึงนี่แฝดกูชัดๆ กูชอบหนังสือเพราะมันไม่มีนางเอกเนี้ยแหละ อิสระต่อการจิ้นของกูมาก กูเคยอ่านเจอเหมือนกันในโม่งเนี้ยแหละ เห็นว่าก่อนเขียนคนแต่งวางไว้ให้วาย คู่จิ่งรุ่ยเหมยฉางซู ไม่รู้พอเปลี่ยนแนวกลายมาเป็นจิ่งเหยียนเหมยฉางซูซะงั้น แต่อันที่จริงพี่ซูนี่จิ้นได้กะทุกคนล่ะ กูกาวหมด55555
พี่เว่ยengตอนล่าสุดแม่มมมมมม. กลิ้งตัวรัวๆ
แก้วกับเหล้กมีคนในห้องสปอยล์มาเล่าอยู่นะ ลองเสิร์ชดู รอโม่งมาหลายวันอาจต้องรอต่อไป
ถ้าอ่านพี่เว่ยจบเท่าที่คุณลาเวนเดอร์แปลไว้ แล้วพอไปดำน้ำอิงค์ต่อ ต้องต่อที่ตอนไหน แบ่งตอนเหมือนกันไหม
Ky หน่อย
มีใครเคยอ่านเมื่อแหงนหน้ามองจันทร์ ผมเห็นตะวันไหม อยากได้รีวิวหน่อย
>>421 นึกว่าไม่มีใครดำน้ำกะกูละ กรี๊ดดด // กลิ้งตัวทับมึง 555
สปอยล์ลลลลลลล
.
.
.
.
.
พี่วั่งเมา (จริงรึหลอกไม่รู้)
แสดงอาการหวงออกนอกหน้า เห็นเวิ่นหนิงเข้าใกล้ก็ผลักออก งอแงง้องแง้ง รีบตามนู๋เว่ยมาแบบใส่รองเท้าสลับข้าง 55 นู๋เว่ยเอากลับมาส่งห้อง
เห็นเมาก็แกล้งแหย่ถามนู่นนี่ ประมาณว่าเหล้าที่เก็บไว้กินมั้ย?- ไม่ได้กิน ชอบกระต่ายมั้ย?-ชอบ เคยชอบใครมั้ย?- เคย แล้วคิดยังไงกับเจียงเฉิน, เวิ่นหนิง แล้วตอนสุดท้ายก็ชี้ไปที่ตัวเอง พี่วั่งตอบว่า ของฉัน (mine) แต่นู๋เว่ยก็คิดว่าเฮียพูดถึงปี้เฉินที่ตัวเองแบก หลังจากนั้นเห็นพี่วั่งมองตามตัวเองตลอด
เลยถามพี่วั่งว่าจะเอาเหรอ เฮียตอบจะเอา นู๋เว่ยใจนางหมายถึงปี้เฉินนะ แต่พี่วั่งจะเอาอะไรนั้นนนน กูคิดเองไปล้าววว มองตามตลอดขนาดนั้น 555 แล้วสามทุ่มพี่วั่งก็บังคับให้น้องเว่ยนอน(จี้จุด) น้องจะไปนอนอีกเตียงก็ไม่ให้ไป
.
.
.
.
.
ตอนนึงสั้นมากอ่ะ อยากให้ยาวกว่านี้ รออ่านตั้งนาน
>>420 พี่ซูกับแม่ทัพเมิ่งนี่กูยังจิ้นเลยมึงงง ในหนังสือท่านแม่ทัพมีเมีย แต่ซีรีย์ไม่มี 555+ ฮีน่ารักมากนะ ชอบเวลาแกตีเนียนต่อหน้าจิ่งเหยียน ฮาในซีรีย์ที่แกช่วยแนะนำบ้านให้พี่ซูแล้วบอกให้ขุดอุโมงค์ไปวังจิ้งอ๋อง ดึกๆก็แอบลักลอบมาพบกันได้ 555+ หน้าพี่ซูตอน "หาคำดีกว่านี้ได้ไหม" กูฮามาก
แต่กูชอบฉากรู้ความจริงเรื่องตัวจริงพี่ซูในหนังสือมากกว่ามันกาวกว่าน่ะ 555+ ซีรีย์ตัดฉากออกเยอะเหมือนกันน้องหมาป่าก็ออกมาช็อตเดียว ต้องไปหาดูในเว็บที่รวมฉากตัดออก,เบื้องหลังถ่ายทำ
ky มีใครพอสปอยด์รักไม่ได้ลิขิตของ Fu ได้บ้างว่าที่พระเอกทำนายเอกดราม่านี่เรื่องอะไรวะ หาเสพที่เขารีวิวเเล้วว่าน้ำตาไหลสุดๆ
>>432 กูเคยอ่านเมื่อนานมาแล้ว และอ่านไม่จบจนกระทั่งปัจจุบัน
จำได้ว่าอ่านไปขมวดคิ้วไป เนื้อเรื่องไม่มีอะไรเลย...ย้ำ ไม่มีอะไรเลย (จำได้ว่าอ่านไปมากกว่าครึ่งเล่มแล้ว หนาชิบ กูอ่านแบบปกแข็ง)
ก็เป็นเรื่องของเพื่อนสนิทบ้านติดกัน โตมาด้วยกัน ทะเลาะกัน ดีกัน ค่อนไปทางท้ายเรื่องเริ่มมีผู้มาชอบเคะ แล้วกูก็เลิกอ่าน
ปล.อย่าเชื่อมาก มีลงในเล้า ลองไปหาอ่านดู แล้วก็ไม่ต้องซื้อแพง นักเขียนคนนี้รีเรื่อยๆ มีแพงแค่ปกแข็งกับบ็อก 3 เรื่อง
>>435 พี่เมิ่งตลกจริงๆ กูชอบบุคลิกพี่แกในซีรีส์มาก เด๋อๆเหวอๆหน่อย ต้องมาทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อีก 5555
ฉากที่กูชอบในหนังสืออีกอันคือฉากที่จิ่งเหยียนอุ้มพี่เหมยอะ ในซีรีส์ไม่มี กูเจ็บใจ 555
กูชอบติยน้องเฟยหลิวมาตามจิ่งเหยียนว่ากระบือๆๆ อ่า น่ารัก 555 เออ กูถามหน่อย กระบือในภาษาจีนหรือในบริบทในเรื่องมันสื่อถึงอะไรเหรอ
คือกูตลกตรงที่จิ่งเหยียนนางก็เข้ากับคำด่ากระบือของไทยด้วยอะ คือทั้งเรื่องนางไม่รู้อะไรเล้ยยยย กระบือมากๆ 5555
โอ๊ยกูเหมือนพิมพ์ไม่รู้เรื่อง ขอพิมพ์ประโยคนี้ใหม่
*กูชอบตอนน้องเฟยหลิวมาตามจิ่งเหยียน แล้วเรียกจิ่งเหยียนว่า กระบือๆๆ*
>>436 ถ้าความจำเราไม่ผิดหรือเพี้ยนก็จะประมาณ .... เราสปอยล์นะ ใครไม่ชอบก็ข้ามเลยนะ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
พระเอกมันขาเป๋น่ะ ไม่หล่อเว่อร์วังแบบสเปคที่นายเอกวาดหวังไว้แต่จำไม่ได้แล้วว่าทำท่าไหนถึงมาอยู่ด้วยกันได้ นายเอกมันหล่อดูดี พระเอกชอบนายเอกมาก ทำให้ทุกอย่างดูแลตั้งแต่หัวจรดเท้า หวังให้นายเอกหันมารัก จนวันนึงมันไม่ไหวแล้วเลยจากไป เขียนโน้ตทิ้งไว้ให้นายเอกว่าต้องดูแลตัวเองยังไงแบบที่นางเคยทำให้แล้วนายเอกพอใจมากๆ จนนายเอกรู้ตัวว่าขาดพระเอกไม่ได้นางเลยไปตามง้อ แต่พระเอกมีแฟนใหม่แล้ว ..... ก็ราวๆนี้น่ะนะ
สนุกนะเราชอบเรื่องนี้มาก ขึ้นหิ้งเราเลย ตอนนู้นนอ่านละน้ำตาแตกมาก ฮ่าๆๆ
>>440 >>446 กูเพิ่งขึ้นเล่มสองเองยังไม่ถึงตรงที่พวกมึงพูดถึงกัน แต่ก็อดขำไม่ได้ คิดภาพตามละเออพี่จิ่งเหยียนแกเหมาะกับคำนี้จริงๆนั่นล่ะ ทึมทื่อซะ แต่นิสัยแบบฮีแกน่ารักดี ส่วนเฮียเหมิ่งในนิยายกูตีความว่าออกเข้มๆมาดนายทหารหาญไม่ค่อยโปกฮาเท่าในซีรี่ย์ แต่บทให้พี่ซูขุดอุโมงลอบพบกับจิ่งเหยียนในนิยายนี่ก็มีนะ แต่ดูในซีรี่ย์ละจะเห็นภาพความฮามากกว่า
>>447 แต้งกิ้วเพื่อนโม่ง จ่อคิวหลางหยาเลย(อารมณ์ตัดกันสัส55555)
กุจะมาสปอยพึ่เว่ยช่วง30-31เพราะต้องการคนกรี๊ดเป็นเพื่อน ยาวมาก รำคาญโปรดข้าม แปลผิดขออภัย
.
.
หลังจากไปสืบเรื่องภูติผีมาพี่เว่ยก็ไปกินเหล้าแล้วพี่วั่งจีไปด้วย พี่เว่ยก็กวนตีนชวนพี่วั่งจีกิน
แบบขำๆ แต่ปรากฎว่าอีกฝ่ายยอมกินจริง พี่เว่ยเลยตื่นเต้นมากเพราะอยากเห็นพี่วั่งเมาเป็นบุญตา
ปรากฎว่านางดื่มไปนิดเดียวละหลับ....คือไม่เมาอะ หลับไปเลย พี่เว่ยเลยเซ็งให้พี่วั่งเกาะไหล่เเล้วพาไปพักที่โรงเตี้ยมแบบจองสองห้อง
ในตอนที่พี่วั่งสลบนี้ พี่เว่ยเลยแอบดอดออกโรงเตี๊ยมไปตอนกลางคืนหยิบขลุ่ยมาเป่าเรียกเวินหนิง
ตรงนี้มีบรรยายไว้ว่าที่ไม่กล้าเรียกเพราะตัวติดกันตลอดทั้งกลางวันและกลางคืน กลัวเรียกมาแล้ว
มันจะอิหลักอิเหลื่อเพราะเวินหนิงเคยฆ่าคนสกุลหลาน แถมตั้งแต่ฟื้นมาพี่วั่งจีก็ทำดีกับตัวเองมาก
ถึงหน้าตัวเองจะหนาขนาดไหนก็ไม่กล้าทำอยู่ดี (แงน่ารัก เจ้าลัทธิมารผู้แคร์ชาวบ้าน)
พอเวินนิงมาพี่เว่ยก็เชคว่ามีอะไรผิดปกติบ้าง เพราะปกติเวินหนิงจะมีความรู้สึกนึกคิดเป็นของตัวเองไม่ได้คลั่งแบบนี้+มีโซ่ล่ามอยู่ ตรงนี้ไม่แน่ใจแต่เหมือนกับมีคนเล่นของบังคับเวินหนิง ประมาณว่าฝังอะไรสักอย่างไว้ในหัวเพื่อจะควบคุม พี่เว่ยนางก็ปลดออก แล้วอยากจะปลดโซ่ด้วย แต่โซ่จำเป็นต้องใช้กระบี่วิเศษในการตัด พี่วั่งเลยคิดว่าจะแอบไปยื้มปี้เฉินของพี่วั่งตอนหลับ แต่ถ้าอีกฝ่ายตื่นก็จะไม่ยืม พอคิดได้แบบนั้นก็หันหลังกลับ แล้วปรากฏงว่าเจอพี่วั่งอยู่ด้านหลังพอดี 5555
พี่เว่ยเห็นพี่วั่งจีที่ถือกระบี(ปี้เฉิน)มาก็ตกใจ นึกว่าพี่แกล้งเมาแล้วจะมากำจัดเวินหนิง ปรากฎว่าพี่แค่ผลักและก็ตีแบบไม่ได้แผลรุนแรง แล้วก็พูดว่า "ไสหัวไปซะ" พี่เว่ยก็รู้สึกแปลกๆว่าทำไมหานกวงจินถึงมีนิสัยเด็กๆ เลยถามว่านี่เมาอยู่เหรอ พี่วั่งตอบ "ข้าไม่เมา" นางเลยชูสองนิ้วแล้วถามว่านี่เลขอะไร ปรากฎว่าพี่วั่งยกมือทั้งสองข้างมากำนิ้วมือกองพี่เว่ยจนทิ้งปี้เฉินตกพื้น 5555 พี่เว่ยเลยรู้ว่าเมาแน่ๆละ ขนาดรองเท้ายังใส่ผิดข้าง เพราะตอนพาพี่วั่งไปนอนบนเตียงนางถอดรองเท้าให้กับมือ << เจ้าลัทธิมารศรีภรรยา
พี่เว่ยเลยยกขลุ่ยมาเป่าป้อนคำสั่งให้เวินหนิงออกไปก่อน ปรากฎว่าพี่วั่งจีดุใส่ "อย่าเล่นให้เจ้านั่นฟัง!" พี่เว่ยเลยแซวๆว่า ได้ๆข้าเล่นให้เจ้าฟังคนเดียวเลย พี่วั่งเลยยอมให้เล่น << น่ารักมาก 55
พอเป่าขลุ่ยให้เวินหนิงหลบไปก่อน พี่เว่ยก็แซวพี่วั่งว่า ทำไมเมาแต่สึหน้าเจ้าไม่เปลี่ยนเลย ตรงนี้ละพีค พี่วั่งจีรวบตัวพี่เว่ยไปกอดไว้ เพราะส่วนสูงร่างใหม่เตี้ยกว่า หัวพี่เว่ยเลยอยู่ใกล้ๆกับอก พี่วั่งพูดว่า "สีหน้าไม่บอกอะไร ฟังเสียงหัวใจสิ" พี่เว่ยได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นเร็วผิดปกติ ก็ขำแล้วคิดว่าเมาจริงๆด้วย << นี่ก็pureเกิน แง นางก็เลยคิดว่าโอกาสดีๆแบบนี้ต้องหาทางแหย่หลานจ้านซะแล้ว
ทั้งสองคนเลยกลับเข้าโรงเตี้ยม
พอถึงห้องพี่เว่ยก็พาพี่วั่งจีเอนนอนบนเตียง ถอดรองเท้าให้เรียบร้อย แล้วยกกะละมังน้ำอุ่นกับผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้าให้ (โครตตน่ารักเข้าใจแล้วทำไมพี่วั่งถึงหลง) พี่วั่งก็จ้องแบบไม่กระพริบตา พี่เว่ยเลยแซวว่า มองตาข้างขนาดนี้เพราะข้าหล่อใช่ไหมละ
พอเช็ดหน้าเสร็จพี่เว่ยก็บอกว่าหน้าสะอาดเเล้วจะเอาน้ำ(ดื่ม)ไหม ปรากฏหันมาอีกที พี่วั่งเอาหน้าจุ่มกะละมัง 5555 นางก็บอกว่าไม่ใช่น้ำอันนั้นเว้ย แล้วก็กุลีกุจรเอาชายแขนเสื้อซับน้ำที่ไหลตามใบหน้าพี่วั่งจีให้
พอเท่านี้ก่อน เหลืออีกหน่อยเดะกุมาต่อพรุ่งนี้นะจุ๊บ คือจะบอกว่ากุชอบคสพ.ของสองคนนี้มาก โดยเฉพาะพี่เว่ยที่เด๋อ คือคิดว่านางคงมองพี่วั่งจีเป็นเพื่อนคนสำคัญอะตอนนี้ แต่การกระทำมันเอาใจใส่มากเลย ทั้งเช็ดหน้าเช็ดตา ถอดรองเท้า โครตน่ารักจนต้องอุดปากกรี๊ด
>>451
.
.
.
.
กูก็ชอบบบบ น่ารักมากก กูจะตายแล้วววว ที่รอบที่ 2 ที่พี่วั่งจีหันมาตีเหวินหนิงอีกรอบ แล้วเหวินหนิงคอตกเหมือนตัวเองทำอะไรผิดมาอะ โอ๊ยยยเหวินหนิง หนูเปล่าลูกไม่ต้องซึม หนูไม่ได้ทำอะไรผิด ฮืออออออ วงวารรรรรร ตอนพี่เว่ยสั่งให้กลับก็ไม่อยากกลับนะ แต่กลัวโดนพี่วั่งจีตีอีกเลยกลับ ฮือออออ กูรักเหวินหนิง
อีเกมถามตอบนั่นอีก พี่เว่ยแกอยากรู้ว่าพี่วั่งจีจะตอบคำถามจริงๆไหมถ้าถามเอาตอนเมา ถามไปเรื่อยจนไปจบที่ เจ้าเคยชอบใครบ้างไหม แล้วพี่วั่งจีตอบ เคย พี่เว่ยก็ เจียงเฉิงอะ แล้วเหวินหนิงล่ะ พี่วั่งจีแกก็ไม่หมด จนมาหยุดที่
เว่ย : *ชี้ตัวเองแล้วยิ้ม* แล้วคนนี้ล่ะ
วั่ง : ของข้า.... *จ้องแล้วพูดช้าๆ* เป็นของข้า
แล้วกูก็อ้วกเป็นสายรุ้ง ระฆังวิวาห์ดังในหัวไปทั้งวัน ฮืออออออออออ ประเด็นคือพี่เว่ยใสกว่านางเอกแจ่มใส ไม่ใช่เรื่องปราบผีนี่โคตรซื่อบื้อสกุลเจียงเลี้ยงมายังไงวะ พี่ดันไปคิดว่าอ๋อ เจ้าหมายถึงกระบี่ของเจ้าสินะ ระฆังวิวาห์ในหัวกูเลยต้องเปลี่ยนธีมเป็นเพลงไว้อาลัยให้พี่วั่งจีแทน
เชี่ย เหมือนจะจุดน้อยไป กูขอโทษ
>>435
มีนะ ก็คนเฝ้าแกตอนโดนเฆี่ยนหลังสืบคดีฆ่าขันทีไม่ได้ไง
ส่วนเรื่องตัวจริงนั่น ทางผกก.ต้องตัดฉากออก เพราะน้องหมาไม่ให้ความร่วมมืออ่ะ
กูเห็นเบื้องหลังแล้วโครตฮา
ลากอู๋เหลย (เฟยหลิว) ซะตัวปลิวเลย
แถมจะตอนจะถ่ายฉากที่ท่านเหมยเข้ากระโจมมาแล้วหมาต้องหันมามอง
ถ่ายไปสามเทค ทีมงานเคาะกระป๋องข้าวเท่าไร หมาก็เมินสนิท แถมเทคสุดท้าย พอท่านเหมยเดินเข้ากระโจมมาปุ๊บ หมาหันหน้าหนีไม่พอ ลุกขึ้นเดินออกนอกฉากไปเลยว่ะ กูนี่ฮาก๊าก
>>459 กูก็ดูเบื้องหลัง น้องหมาตัวใหญ่ชห. ลากกูๆก็ปลิววะ
เสริม >>446 กระบือ ในความหมายจีนไม่ใช่คำด่านะ กูเคยอ่านเจอ แต่ดันพร้องกะความหมายของคนไทย (=โง่) 555 ซึ่งกูแอบสงสารจิ้งอ๋องนะ กว่าจะรู้ความจริงแม่งเกือบจบเรื่อง
ชอบตอนคู่เหมยฉางซู×จิ้งอ๋องถ่ายรูปโปรโมตร มีการเอาอิไข่มุกนั่นมาทำแหวน คุกเข่าขอแต่ง นักแสดงแม่งชงเองเล่นเอง โคตรฮา
Ky หน่อย พรุ่งนี้จะไปซื้อหนังสือที่ดว. ของฝ.รู้อยู่แล้วว่าลด แต่ของสนพ.อื่นลดยังเหรอ คุ้นๆว่าลดแต่ไม่รู้กี่เปอร์ ใครรู้ช่วยบอกหน่อยนะ ขอบคุณมาก
Ky ขอถามนิยายเรื่อง หลง หน่อย
ต้นฉบับมันหยาบมากขนาดนี้เลยเหรอ อ่านไปได้ 32 หน้า โคตรหงุดหงิดกับภาษา ไม่อยากอ่านต่อเลย ( แต่เสียดายเงิน )
Ky วันนี้กูไปเดินโฉบนายอินทร์มาละเจอ สงคราม 7 จอมเวทย์ ฉบับนิยาย เห็นหน้าพี่คริสละกูมือสั่นแต่ห้ามกิเลสไว้ทัน กูอยากรู้ว่าในนิยายเนื้อเรื่องมันประมาณไหนวะ กูเคยดูฉบับหนังละฟินคู่ศิษย์อาจารย์มาก ในนิยายมันจะต่างไปไหม ความฟินจะยังคงอยู่กับกูหรือหายไป รบกวนเพื่อนโม่งที
>>451 กุเองกลับมาแล้วพร้อมสปอ
.
.
.
.
ทีนี้พอเห็นพี่วั่งจีเมาเหมือนหมา5555 พี่เว่ยก็ใช้โอกาสนี้หลอกถาม คือจะถามเรื่องทำไมจำตัวเองได้ทันทีที่เจอกันตอนครั้งแรกและทำไมถึงยอมช่วยเหลือ นางเลยลองถามคำถามง่ายๆก่อนว่าพี่วั่งจะยอมตอบไหม ถ้าพี่วั่งยอมตอบก็จะหลอกถามไปเรื่อยๆ
พี่เว่ย"เจ้าเคยแอบดื่มเหล้าที่เก็บไว้ในห้องตัวเองไหม (หมายถึงเหล้าที่พี่เว่ยชอบนั่นล่ะ)"
พี่วั่งจี "ไม่"
พี่เว่ย "แล้วเจ้าชอบกระต่ายรึเปล่า"
พี่วั่งจี "ชอบ" << โอ้ยยหานกวงจุนหลุดมาด 5555
พี่เว่ย "เคยแหกกฎบ้างไหม"
พี่วั่งจี "เคย"
พี่เว่ย "เจ้าเคยชอบใครบ้างไหม"
พี่วั่งจี "เคย"
พี่เว่ย "คนแบบเจียงเฉินล่ะ?"
พี่วั่งจี (ขมวดคิ้ว) "หืม"
พี่เว่ย "เวินหนิง?"
พี่วั่งจี (ไม่ค่อยสนใจ) "หะ"
พี่เว่ยเลยชี้มาที่ตัวเองแล้วถาม "แล้วนี่ล่ะ"
พี่วั่งจีมองแล้วก็ตอบว่า "ของข้า"
พี่เว่ย "...."
พี่วั่งจีก็พูดย้ำอีกช้าๆว่า "ของๆข้า" << พีคในพีคคคค
พี่เว่ยก็เข้าใจว่าอ้อ ที่ว่าของข้านี่คือปี้เฉินที่เขาแบกไว้ด้านหลังใช่ไหม << โอ๋ยจอมมารคนเด๋อ
นางเลยถือปี้เฉินเดินไปรอบห้องซ้ายทีขวาที พี่วั่งจีก็มองตามตลอดด้วยสายตาร้อนแรง คือบั่บพี่วั่งจีไม่ใช่น้องหมาให้เอ็งเล่นนะเว่ย 5555
"เจ้าอยากได้หรือ" พี่เว่ยถามพร้อมยื่นปี้เฉินไปด้านหน้า
"อยากได้" เหมือนกับแค่พูดรอบเดียวไม่พอที่จะแสดงความปราถนาของหลานวั่งจี เขาคว้าข้อมือของอีกฝ่ายที่ถือกระบี่ไว้ ดึงเข้ามาใกล้ จ้องมองด้วยนัยน์ตาสีอ่อน แล้วพูดเน้นย้ำอีกครั้งอย่างช้าๆ
" ข้า อยาก ได้"
ถึงแม้ว่าเว่ยอู๋เซียนจะรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังเมา และสิ่งที่อยากได้คือปี้เฉิน แต่คำพูดและสายตาที่ส่งตรงมาที่เขาก็ทำให้รู้สึกราวกับว่าแขนขาอ่อนกำลังลง
ต่อมาพี่เว่ยก็บ่นๆว่า นี่ถ้าหลานจ้านเป็นเสือผู้หญิงนี่จะเป็นยังไงนะ << อารมณ์ประมาณว่าขนาดตัวเองที่ชอบผู้หญิงยังเกือบหวั่นไหว เพราะพี่วั่งจีมีเสน่ห์มากจริงๆ
ต่อมาพี่เว่ยเลยจะถามคำถามที่คาใจมานานคือ ทำไมถึงจำข้าได้ ในขณะที่พี่วั่งจีกำลังจะตอบนั้น สีหน้าเจ้าตัวก็เปลี่ยนกระทันหัน คว้าตัวพี่เว่ยผลักให้นอนบนเตียงแล้วดับเทียน
เพราะว่าเป็นเวลา3ทุ่ม เวลาประจำของกูซูหลานที่ต้องเข้านอน 5555 พี่เว่ยก็บ่นหงุงหงิงว่าข้าจองไว้สองห้องทำไมต้องมาเบียดเตียงเดียวกันด้วย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้มากเพราะโดนกดจุดให้เคลื่อนไหวไม่ได้ ที่นี้พอพี่เว่ยบ่นให้ "ออกไปเลย" พี่วั่งที่กำลังเมาได้ที่ก็เขาใจว่าหมายถึงให้แก้ผ้า5555เลยกำลังจะคลายปมเชือกชุด พี่เว่ยก็บอก เออข้านอนที่นี่แหล่ะ!ไม่ต้องถอดโว้ย (โอ้ยตลกพี่วั่ง)
สุดท้ายที่เว่ยก็ต้องเป็นหมอนข้างให้พี่วั่งจีอีกหนึ่งคืน แล้วนางก็บ่นว่าเข้าใจแล้วทำไมตระกูลหลานถึงห้ามดื่มเหล้า ถ้าแค่ดื่มไหเดียวแล้วเรื้อนขนาดนี้ก็สมควรจะโดนลงโทษแล้ว พอพี่เว่ยพูดไม่หยุดพี่วั่งจีก็ยกมือขึ้นมาปิดปากพี่เว่ยแนวๆให้เงียบได้แล้ว สุดท้ายพี่เว่ยก็รำพึงรำพันกับตัวเองว่าตั้งแต่ฟื้นมาแล้วหาเรื่องแกล้งหลานจ้าน ทำไมตัวเองถึงซวยทุกทีวะ
(จบบทที่31)
>>472 รูปพี่คริสตอนเป็นอวิ๋นเฉินโครตดี กูยังเผลอเดินไปส่องทั้งที่หนังก็ดูแล้ว หนังสือก็อ่านแล้ว...
ตอบเรื่องหนังสือ เนื้อเรื่องก็ตามหนังเลย แต่ขยายความมากกว่า มีตัวละครที่ไม่โผล่ในภาคหนังด้วย ส่วนเรื่องความฟิน ในหนังสือกาวกว่าเยอะ หลายซีนที่ในหนังไม่มี อาจไม่สำคัญแต่น่ารักมากๆ มีกาวอื่นนอกจากฉีหลิงอวิ๋นเฉินด้วย อ่านแล้วอยากสกรีมใส่นักเขียนว่า ่ตอนเขียนฉากนี้คิดอะไรอยู่ค้าาาา' ไม่ต้องห่วงเลยว่าจะไม่ฟิน กูยอมใจกับเรื่องนี้มาก ในหนังสือเห็นคาแรคเตอร์แต่ละคนชัดกว่า อ่านแล้วจะดูหนังเข้าใจมากขึ้นสำนวนเรียบๆ เรื่อยๆ แบบเล่านิทานไปนิด แต่โดยรวมกูชอบนะ หนังก็ทำออกมาดี มีหลายฉากที่รู้สึกว่าแบบหนังทำออกมาสมูธกว่าหนังสืออีก แค่ตัดทิ้งไปหลายฉากนั่นแหละที่เสียดาย ดังนั้น สนับสนุนให้ซื้อแล้วมาหวีดกับกู...
ขอโทษนะ พี่เว่ยนี่เรื่องอะไรหรอวะ ฟังพวกมึงหวีดกันซะกูอยากอ่านไปด้วยเลย ช่วงนี้ยุ่งมากเพิ่งว่างเลยเข้ามานิยายวายใหม่อ่านๆว่ะ 555
เรื่องพี่เว่ย มึงไปดำน้ำกันแถวไหน
มีใครอ่านebookในอเมซอนบ้างมั้ย กูอยากลองหามาอ่าน อยากถามว่าเวลาจะดูหมวดหนังสือที่เป็นชายรักชายต้องเสิร์ชตรงไหนเหรอ
มีใครอ่านนิยายของ Airin_and มั้ย กูกำลังหานิยายวายแฟนตาซีอ่าน แต่กลัวซื้อมาแล้วไม่คุ้มเงิน
>>502 สปอยล์นะ
.
.
.
.
.
.
.
.
วาย
แบบละเอียด
.
.
.
.
.
.
.
พระเอกมีรักแรกกับสาวตอนเด็ก พระเอกเป็นลูกครึ่งพ่อมดดำขาวเลยถูกสังคมพ่อมดขาวเหยียดมาก ส่วนผู้หญิงเป็นแม่มดขาวที่ไม่อคติกับพระเอก รักพระเอกก็กุ๊กกิ๊กกัน
หลังจากนั้นพระเอกโดนจับตัวแล้วไม่ได้เจอกันอีก หลังผ่านไปหลายปีพระเอกหนีออกมาได้ ซึ่งพอเจอกันอีกทีทัศนคติและความคิดหลายๆอย่างต่างกันเกิน พระเอกก็รู้ตัวเลยพยายามปิดเวลาทำเรื่องที่คิดว่าผู้หญิงไม่ชอบ แต่สุดท้ายก็มาถึงจุดแตกหัก
ส่วนคู่วายพระเอกเป็นพ่อมดดำที่พระเอกเจอหลังหนีออกมาจากที่คุมขังได้ ซึ่งคนนี้จะคอยช่วยพระเอกเยอะมาก และมีคนบอกว่าคนนี้รักพระเอกตั้งแต่เล่มแรก เล่มสองมีฉากบอกรักกันตรงๆ มีฉากจูบ และเป็นคนที่พระเอกเชื่อใจที่สุด
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
>>504 สำหรับกูเล่มแรกเฉยๆ แต่เล่มสองกูโคตรติดจนแทบจะไปซื้ออิ้งมาอ่านต่อแล้วโชคดีคนแปลบอกว่าแปลเสร็จแล้วกูเลยรอ(ปัจจุบันออกครบแล้ว) แต่มันเป็นสายแฟนตาซีYAเลยไม่ใช่วายเฉพาะ ดังนั้นฉากหวานเลยมีไม่มากเน้นเนื้อเรื่องมากกว่า อัตราส่วนระหว่างเนื้อเรื่องกับคสพ.คู่วายกูให้ประมาณwolfsong
เรื่องwolfsongก็สนุกแฟนตาซีเหมทอนกัน ไลน์เรื่องนอกเหนือจากความรักกูว่าเล่นได้ดีกูชอบประเด็นครอบครัวเรื่องนี้ ส่วนบทรักบทจะหวานจะจีบกันก็น่ารักจนกูจิกหมอนตาม
>>507
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ตอนจบพวกเขาได้อยู่ด้วยกันนะ
กูชอบสองสามหน้าสุดท้ายมาก ที่ในที่สุดพระเอกก็หาที่ทางของตัวเองเจอจริงๆ เป็นตอนจบที่สวยมากจริงๆ
มันทั้งสวยและเศร้าจริงๆ กูก็สายสุขนิยมแต่กูรู้สปอยล์เล่มสามหลังกูอ่านเล่มสองซึ่งมันไม่ทันแล้วกูติดไปแล้ว และคสพ.ของทั้งคู่มันดีจนกูยอม จบไงก็มาเถอะ555
แถมบล็อกคนเขียนโคตรกาวโคตรฟิน มีตอนพิเศษเกี่ยวตัวละครแบบไม่อินเนื้อเรื่องหลักเยอะ มากุ๊กกิ๊กกันน่ารักๆเยียวยาใจเหมือนอะไรไม่ดีในเรื่องหลักไม่เคยเกิดขึ้น
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
>>510
.
.
.
.
.
.
.
.
แค่กกก มึงพูดตรงแบบนี้การขายตรงกูล้มละลายแล้ว
ใช่มึง
สำหรับกูที่บอกว่าสวยเพราะเรื่องนี้มันแนวแฟนตาซีมีนิมิตนู้นนี้ ซึ่งตลอดเล่มจบพระเอกจะเห็นนิมิตว่าตัวเองอยู่ริมแม่น้ำกับเพื่อน และเจ้าตัวรู้สึกว่านั่นเป็นเวลาที่ดี และจะมีคนที่เห็นอนาคตพูดถึงพระเอกว่าถึงชีวิตจะเจ็บปวดมามากแต่สุดท้ายก็จะได้พบความสงบสุข
กูชอบที่ตอนสุดท้ายพระเอกได้พบความสงบและหาความสงบสุขจริงๆ ด้วยการได้เชื่อมต่อกับเพื่อน(ในเรื่องจะมีพูดถึงการเชื่อมต่อจิตวิญญาณกับโลกด้วย ออกปรัชญานิดๆแต่โดยรวมแล้วกูว่าในตอนจบพระเอกมีความสุขดี)
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Half Bad กูเห็นเพื่อนโม่งพูดถึงหลายรอบละ ไม่ต้องกลัวการขายตรงมึงล่มนะ กูเก็บเข้าลิสต์ไว้ กะว่างานหนังสืองานหน้า (หรืองานหน้าๆ) จะไปสอยแพ็คสามเล่มลดราคา น่าอ่านแต่ยังไม่รีบ
Kyแปป กูลองไปมุดดงสาหร่ายอ่านแปลอังกฤษพี่เว่ยมา พี่เว่ยกลัวหมาหรอวะ กูยังดำไม่ถึงตอนนั้น
เออ แล้วมีลิ้งค์ที่แปลเป็นตัวอักษรไหม ตั้งแต่ตอนยี่สิบเค้าอัพเป็นรูป กูใช้อากู๋ช่วยไม่ได้ลำบากชิบหายเลย อยากอ่านแต่สมองไม่อำนวย จริงๆก็เห็นใีเป็นตัวอักษรข้างล่างแหละ แต่มันไม่ใช่บทจริงใช่ไหมวะ กูงงมาก 5555
>>513 สปอย
.
.
.
.
กลัวหมาจริง เพราะตอนเด็กๆพ่อแม่ตาย อาศัยขยะข้างถนนประทังชีวิต แถมโดนหมาจรไล่กัด มีไม่กี่คนที่รู้ว่าพี่กลัวหมา หนึ่งในนั้นคือเจียงเฉิง เมื่อก่อนพี่เจียงเลี้ยงหมาเยอะมากจนพ่อพี่เจียงต้องดุให้เอาไปเลี้ยงที่อื่นเพราะพี่เว่ยกลัว มันตลกตรงทั้งพี่เจียงทั้งจินหลิงตั้งชื่อหมาแบบ เจ้าหญิง เจ้าหญิงน้อย คนสวย ภูติน้อย 5555 พี่เว่ยเคยบอกไว้ว่าความรู้สึกตอนโดนคมเขี้ยวฝังในเนื้อยังไงก็ไม่ลืมเพราะมันทรมานมาก ตอนแรกๆพี่เจียงรำคาญพี่เว่ยเพราะชอบน้องหมา แต่พอสนิทกันเวลาเจอหมาพี่เจียงก็เป็นฝ่ายไล่ไปให้พี่เว่ยตลอด (โครตน่ารัก) พี่เว่ยก็รำพึงว่าสมัยก่อนเจียงเฉินเป็นฝ่ายปกป้องเขาและพี่วั่งจะเป็นไม้เบื่อไม้เมา ตอนนี้ดันกลับกัน ต้องไปอ่านตอนลงดันที่พี่เว่ยเจอกับน้องหมาภูติของจินหลิน พี่หนีไปเกาะด้านหลีงพี่วั่งแบบโคอาล่าเลย โครตน่ารัก
>>514 >>516 เชี่ย ชีวิตตอนเด็กโคตรน่าสงสาร ทำไมถึงได้โตมาเข้มแข็งขนาดนี้วะ มานึกว่าคนที่ยิ้มแถมยังซนๆโตมาแบบนี้ได้แม่งโคตรแกร่งเลย นึกถึงความรู้สึกตอนก่อนตายที่พี่จียงยกพวกมารุมฆ่า ถึงขนาดนี้ก็ยังไม่แค้น ชีวิตดราม่าสัส แต่พี่เว่ยแม่มดันทำกูตลกได้ แม่งงงงงง ยิ่งอ่านยิ่งชอบ สปอยแม่งดีต่อใจเกินไปแล้ว กูอยากอ่านตอนเกาะหลังพี่วั่งงงงงงงงงง เชี่ย เมื่อไหร่เรื่องนี้จะออกเล่ม กูอยากเปย์ อยากอ่านนน มีช่วงไหนน่ารักอีกไหม ใครก็ได้ช่วยสปอยมาเยียวยาความลงแดงของกูที
>>517
.
.
.
.
กุชอบเรื่องนี้เพราะมันเหมือนนิยายแฟนตาซีที่ตัวเอกมีคนรักเป็นผชมากกว่านิยายวายแฟนตาซี มึง งงไหม 5555 ฝรั่งบอกกว่าจะรักกันค่อนไปท้ายเล่มนู้น แต่ระหว่างนั้นมึงจะได้โมเม้นชวนฟินชิบหาย นี่คหสต.กุนะ กุว่าพี่เว่ยไม่ได้ตายเพราะพี่เจียงอะ ไม่รู้เพราะไร แต่เท่าที่อ่านดูนางรักพี่เจียงมากก แบบพี่น้องนะโตมาด้วยกัน พี่เจียงฝังใจว่าพี่เว่ยเป็นต้นเหตุให้คนในตระกูลตายอะ แต่กุว่าพี่เว่ยไม่ได้เป็นคนทำนี่คหสต.นะ ในอดีตนางเสียสละตัวเองครั้งใหญ่เพื่อช่วยพี่เจียง(แต่พี่เจียงไม่รู้) พอตอนตายแล้วเกิดใหม่ น้องจินหลิงโดนคำสาปอันตรายมาก นางก็ทุบน้องจินหลิงให้สลบแล้วรับคำสาปมาแทน(น้องจินหลิงไม่รู้) คือพี่เว่ยเป็นคนที่แคร์ครอบครัวและเพื่อนฝูงชิบหาย ทำอะไรดีแต่ไม่เคยบอกใครเลยอะ ดีหน่อยที่พี่วั่งจีรู้ เวลาใครด่าพี่ก็ยิ้มๆตลอดแต่ในใจก็มีแอบเจ็บบ้าง เหมือนที่คุณลาเวนเดอร์บรรยายไว้ตอนล้างหน้าอะ สนอดีตตอนป่าป๊าเจียงตามหาพี่ข้างถนน เรียกชื่อพี่ว่า"เว่ยอิง" พี่เว่ยยังเล็กมากอะแต่จำได้ว่านางมีอักษรอิงในชื่อก็เลยหันมายิ้มให้ ค่อคนเขียนบรรยายว่าผอมโซและก็มีแผลจากอากาศหนาวไรงี้ กุก็แบบพี่วดฟมายฮาร์ท ป่าป๊าเจียงเคยพูดไว้ว่า "ต่อไปไม่ว่าจะเกิดเรื่องเลยร้ายอะไรขึ้น เจ้าก็ยังจะยิ้มได้" พี่เว่ยก็คิดว่าประโยคนี้มันแอบโหดร้ายจริง <<ประมาณนี้กุจำมะค่อยได้แปลผิดขออภัย สรุปคือ กุแพ้ทางพี่เว่ยที่ทำตัวน่ารัก แคร์ทุกคนยอมโดนเกลียด หน้ายิ้มแต่ใจร้องไห้ และกุขอบคุณพี่วั่งที่มอบความรักให้จอมมารคนเด๋อเต็มเปี่ยม ชอบคู่นี้มากกกก ใครหาว่ากุเป็นม้า กุยอมเลย เรียกกุว่าม้าได้เลย //พนมมือ โพสนี้จะเมาๆหน่อยเพราะกุชอบพี่เว่ยฮือๆ บกรอย่าดองนะกุขอร้องง กลัวอ่านอิงก์จบก่อน
>>519 ไม่งงๆ กูก็ชอบเพราะแบบนั้นเหมือนกัน มันเหมือนอ่านนิยายจิ้นวายมากกว่าอ่านวายอ่ะ มึงเข้าใจกูใช่ไหม 5555555 คือโมเม้นเรื่องนี้มันชวนฟินจิกหมอนแต่ไม่ได้ออกวายจ๋า เพราะเนื้อเรื่องมันมีอะไรมากกว่าความวายให้กรี้ดด้วย มันเลยฟินได้หลายๆโมเม้น กูยอมรับเลยว่าเริ่มชอบจริงจังตอนที่ได้ยินคนพูดถึงอ่ะ มันเหมือนจะตลกแต่อ่านแล้วกูปวดใจโคตร คือแบบใจกูจะพังงงง พี่เว่ยแม่งแกร่งจนใจกูร้าวราน <<ใครว่ากูม้ากูไม่สน กูจะชอบ>> ตอนที่ป๊าเจียงไปเจอนั่นอิ้งค์แปลถึงรึยังอ่ะมึง กูจะได้พยายามไปดำต่อ // ส่วนตัวกูก็คิดเหมือนมึงว่ะ ไม่แน่ที่บอกว่าโดนคาถาตัวเองย้อนใส่อาจจะเพราะมันจะทำร้ายคนที่พี่เว่ยแคร์ก็ได้นะ เลยไม่แค้น //แต่พี่วั่งคือน่ารัก คือชอบ คือความรักของพี่วั่งมันดีอ่ะ กูติ่งคู่นี้แล้วดีต่อใจจริงๆ กูยังไม่ได้อ่านเล่มหลักเลย แต่อยากหาฟิคอ่านแล้ว 55555
>>521 แปลแล้วไปดำได้แต่ไม่เยอะนะแค่สั้นๆ แล้วมึงจะเกรี้ยวกราดใส่ทุกคนที่ด่าพี่เว่ย //ปลุกสัญชาตญาณความเป็นแม่ในตัวคุณ ปล.เรื่องที่คุณคนเขียนเขียนเป็นเรื่องแรกก็หนุกดี แนวศิษย์กินอาจารย์ แต่แปลไทยไม่ค่อยดีนะ ส่วนตัวแล้วเคมีพี่วั่งกะพี่เว่ยดีกว่า สงสัยเพราะมีปสก.การเขียนเยอะแล้ว
Wolfsong มีสปอยเล็กน้อย
กูเพิ่งอ่านจบขอสกรีมหน่อย คือใครจะบอกว่ามันดำเนินเรื่องช้าจนน่าเบื่อก็เหอะนะ แต่กูชอบมากมันเหมือนทำให้เราค่อยๆเห็นพัฒนาการและการเติบโตของตัวละครไปด้วย กูชอบโจมากกก ยิ่งช๊อตที่โจอ่อย Ox ทั้งใส่กางเกงขาสั้น ดูดหลอดน้ำ ล่ากระต่ายมาให้ อ่านจม.ขอ Ox ให้ Ox และแม่ฟัง โอ๊ยยย มันน่ารักตะมุตะมิมว๊าก กูขำสุดๆจนเงิบไปเลยที่หลังจากนั้นไม่น่นเรื่องตาลปัตรมาเป็นนิยายหน่วง+สู้กันซะงั้น
ทั้งเรื่องกูคิดว่าแม่งตกม้าตายตอนจบตรงที่ Ox โง่ออกไปหาตัวร้ายคนเดัยวนั่นล่ะ เหตุผลที่ว่าถ้ามีเปอร์เซนต์ทำให้ฝูงปลอดภัยก็จะเสี่ยง อันนี้กูว่าเหตุผลไม่เพียงพอและดูโง่ว่ะ ทางออกอื่นมีตั้งเยอะจะดักซุ่มคนรอตลบหลังก็ยังได้ แล้วทำไมไม่เห็นใจโจเลยที่ตัดสินใจอย่างนั้น
เรื่อง position ตอนอ่านกูพยายามไม่เดามาก แต่ตอนที่มีอะไรกันภายนอกครั้งแรกมันเหมือนเป็นโจรับ (แม้ Ox จะบอกว่าในอนาคตจะสลับได้) แต่ตอนจบกลายเป็นโจรุกซะงั้นกูเลยมึนๆไปนิดแต่ถ้ารีบะก็โอเคล่ะคู่นี้
>>529 ถ้าถามกู กูคิดว่าเพราะอ็อกซ์ไม่ได้ดูแลแค่ฝูงและในอาณาเขต แต่รวมไปถึงชาวบ้านชาวช่องที่รู้จักกันแล้วถูกจับเป็นตัวประกันด้วย ถ้าจะบอกคนอื่นให้ช่วยกันไปสู้ชิงตัวประกัน, ดักซุ่มตลบหลัง อะไรก็แล้วแต่ นั่นหมายความว่าเป็นการนำคนในฝูงออกไป'นอกอาณาเขต' มีความเสี่ยงที่จะมีคนในฝูงตายหรือบาดเจ็บ ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่อ็อกซ์ในฐานะอัลฟ่า(ผู้แสนอ่อนโยน)ยอมให้เสี่ยงไม่ได้แม้แต่คนเดียว ฝูงสำคัญที่สุด แต่มันดันลืมไปว่ามันสำคัญที่สุดสำหรับฝูง ด้วยปมด้อยว่าตัวเองไม่จำเป็นที่มีอยู่มาตลอดเรื่อง
ประการถัดมา อ็อกซ์น่าจะเชื่ออยู่บ้างว่าตัวร้ายจะรักษาสัญญา เหมือนที่หมาป่าตัวอื่นพึงกระทำ เลยยอมเสี่ยงดู
ถัดมาอีก ข้อดีของการที่อ็อกซ์ทำให้โจเสียใจรอบนี้ คือการทำให้เสมอกัน ต่างคนต่างเคยเทอีกฝ่ายไว้ข้างหลัง มันทำให้เข้าใจกันมากขึ้น และทำให้ไม่ติดค้างอะไรกันอีก ไม่งั้นบาดแผลที่อ็อกซ์มี มันจะกลายเป็นหนามแทงใจกันในชีวิตคู่ในอนาคตได้ (นึกออกใช่มั้ย อาการเผลอโพล่งบาดแผลเก่าในใจว่าถูกทิ้งไว้ ถึงจะไม่ตั้งใจพูดหรือคิดก็ตาม)
สุดท้าย โพสิชั่น ไม่ต้องเดาเลย รีบะแน่นวล 'สัญญา'กันเป็นมั่นเหมาะว่าจะเป็นฝ่ายทำและเป็นฝ่ายถูกทำ กูจำได้ว่าอิพวกนี้ยึดติดกับคำสัญญามาก เพราะงั้นกูว่ามันคงผลัดกันไปมาแล้วแต่โอกาสนั่นแหละ น่าเอ็นดูทั้งคู่ กูรักเรื่องนี้
>>529 กูเห็นด้วย พล็อตเรื่องดำเนินดีมาตลอด จะมาหลวมก็ตรงเหตุผลที่อ็อกซ์เอาชีวิตตัวเองไปเสี่ยงอย่างโง่ๆนี่ล่ะ ไม่ได้หมายความว่าทำเพื่อฝูงจะเป็นความคิดที่โง่นะ แต่มันออกย้อนแย้งเหมือนจะย้อนรอยโจแท้ๆทั้งที่ตัวเองคราวโจจากไป...กลับมายังโกรธยังเจ็บขนาดนั้น เหมือนจบรวบรัดด้วยล่ะกูว่า แต่ถึงยังไงกูก็ชอบเรื่องนี้จัดอยู่ในโหมดเก็บไว้ไม่ขายต่อ555555
>>533 เห็นด้วยในแง่ที่ว่าต่างฝ่ายต่างทิ้งกันคนละครั้ง ทิ้งคำขอโทษไว้คนละครั้งทำให้เสมอกัน แต่แง่ความรู้สึกทำไมกูรู้สึกว่าโจเป็นฝ่ายเสียใจหนักทั้งสองเหตุการณ์เลยวะ รอบแรกโจออกจากฝูงไป โจเสียใจ Ox เสียใจ รอบหลัง Ox สละตัวเองคิดแค่ว่าโจสำคัญดังนั้นจะให้อัลฟ่าตัวจริงของกลุ่มมาเสี่ยงไม่ได้แต่ไม่ได้มองว่าถ้าตัวเองตายโจจะอยู่ยังไง ทั้งที่รู้ว่าโจยึดติดกับตัวเองมากแค่ไหนขนาดกลายเป็นคนไม่พูด แต่ตัวเองไม่คิดถึงโจเลย รอบนี้กูมองว่าโจเสียใจ Ox ไม่เสียใจ
>>534 เนอะๆ กูก็จะเก็บไม่ขายเหมือนกัน
ป.ล. กูอยากอ่านภาคต่อเร็วๆ อยากรู้เรื่องคู่ของกอร์โดกับมาร์ค
>>536 อ็อกซ์บอกในเหตุการณ์ครั้งนี้ว่าอ็อกซ์เข้าใจความรู้สึกของโจในครั้งนั้นแล้ว ซึ่งเราว่าอ็อกซ์ก็หมายความตามนั้นจริงๆ และตัวโจเองก็มีข้อแก้ต่างทุกครั้งที่พิพาทกัน ว่าทำเพื่อเอาคืนให้ฝูงและโจ ทำเพื่อไม่ให้ตัวร้ายไปทำร้ายคนอื่นอีก ตอนตัดสัมพันธ์ที่เชื่อมถึงกันก็แก้ต่างว่าเพื่อให้ตัวเอกไม่วอกแวก อ็อกซ์เองก็มีข้อแก้ต่างให้กับตัวเองในรอบนี้ว่าทำเพื่อฝูง(และคนนอกฝูงที่ถือว่าอยู่ในความดูแล) ฝูงนี่รวมโจด้วย เสียใจไหม ก็คงเสียใจทั้งคู่นั่นแหละ แต่ต้องยอมรับว่าอ็อกซ์คนปัจจุบันความยึดติดกับฝูง ความคิดถึงผลประโยชน์ของฝูง ทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อฝูง มันเผลอๆจะเหนือกว่าเพื่อคนๆเดียวหรือคิดถึงคนๆเดียวอย่างโจไปแล้ว (นั่นก็เป็นผลพวงจากการกระทำของโจเอง) บอกตามตรงเรามองว่าอ็อกซ์มีความเป็นอัลฟ่ามากกว่าโจด้วยซ้ำ
กอร์โดกับมาร์คมาปีหน้าาา รอด้วย แต่กลัวใจว่าจะไม่สนุกเท่าวูฟล์ซอง เล่มนี้ทำไว้ดีเกิน
>>537 กอร์โดกับมาร์คกูว่าน่าจะโทนเรื่องผู้ใหญ่ขึ้น คงได้รู้บทบาทแม่มดเยอะขึ้นด้วยมั้ง คงได้อ่านเรื่องของฝูงในมุมมองที่ไม่ใช่ของผู้นำบ้าง กูก็รออ่านนะ แต่ยังค่อนข้างเฉยๆ
รออ่านอีแซมมากกว่า กูรอฉบับแปลไทยเน้นๆ เลย ไม่อยากอ่าน Eng แล้วเหมือนเล่มสามจะมีอะไรพีคๆมั้งนะ กูไม่อ่านสปอยเพราะเล่มแรกกูอ่านไม่รอด แต่อยากอ่านเพราะมีแต่คนบอกสนุก ฮา
เล่มสี่(เล่มจบ)เหมือนจะออกก่อน Ravensong ด้วย อ้อ ปล kindle อีแซมเล่มหนึ่ง1.99 เหรียญ ตอนนี้นะ
>>540 กูหมายถึงเรื่องนี้ https://www.amazon.com/gp/product/163476367X ของคนเขียนเดียวกันที่ไพรด์ซื้อมานั่นแหละ
โทดที จะเรียก The Lightning-Struck Heart มันก็แค่ชื่อเล่มหนึ่ง ส่วนชื่อซีรีส์กูก็จำไม่ได้ เลยเรียกอีแซมไป ขอโทษอีแซมด้วย
leo love aries กูมีลังเลเหมือนมึง เพราะรวมค่าส่งก็รู้สึกแอบแพง แต่ปกสวยว่ะ ขนาดกูไม่ใช่ติ่งนักวาด เซ็ตนี้มีหกเล่ม ถ้าเก็บกลัวต้องตามเก็บหมดเพราะชอบปกน่ะสิ 555 แถมแต่ละคู่ใช่ว่าจะสนุกทุกคู่ เล่มสองกูยังไม่อ่านเลย ขี้เกียจ แต่ก็แอบอยากรู้ว่าพอถึงเล่มราศีตัวกูเอง จะเล่นเนื้อเรื่องแบบไหน ถึงกูว่าเอาเข้าจริงมันไม่อิงหลักโหราเทพธิดาฟันธงอะไรนักหรอก แค่เอามาเป็นธีมของชุดนี้ แต่ดูทรงแล้วมันก็คงแนววัยมหาลัย slow burn ฟีลกู้ดทุกคู่เหมือนๆกันหมด
>>541 มีคนต่างชาติจะซื้อจากไพรด์ น่าจะแพงชิปปิ้ง ตกเล่มละสามสิบกว่าดอลได้มั้ง เพราะชอบปกนี่ล่ะ เขาบอกเห็นปกแล้วสวยมาก อยากได้อยากโดนแม้จะอ่านไทยไม่ออกสักกะตัว
นั่นดิ้ ต้องกังวลว่าจะสนุกจะโดนใจทุกคู่มั้ยอีก แต่เซ็ตอีแซม(เรียกตามมึง...)นี่น่าโดนใช่มะ กูจะได้เก็บเข้าวิชลิสต์เลย จำที่รีวิวมาได้แค่ว่ามันตลก
>>542 เซ็ตอีแซม กูก็ไม่ได้อ่านเป็นเรื่องเป็นราว กลัวบอกผิด แต่มันแนวแฟนตาซีผจญภัย มีพ่อมด มังกร เจ้าชาย อัศวิน อาณาจักร ตัวเอกเป็นพ่อมดแอนด์เดอะแก๊งก์ที่ออกจะตลกโปกฮา หนึ่งในนั้นมียูนิคอร์นเกย์ เป็นเนื้อเรื่องยาวๆต่อเนื่องสี่เล่มจบ มีเสี่ยงเป็นเสี่ยงตาย เดินทางขึ้นเขาลงห้วย(มั้งนะ) คือถ้าชอบแนวๆนี้มันก็น่าโดนอยู่นะ เคยมีคนบอก audio book ฮามาก
กูไม่กล้าอ่านพวกสปอย/รีวิวมาก กลัวตอนมาอ่านเองจะไม่สนุก พยายามเอามือปิดหน้า ไถจออ่านผ่านหว่างนิ้วเอา แต่คะแนนรีวิวดีงามปังๆ ทุกเล่ม
ตอนแรกกูก็ลังเลที่จะพรีเรื่อง Leo love aries เหมือนกันเพราะพอรวมค่าส่งแล้วราคาถูกกว่าราคาปก 2 บาท 555 แต่สุดท้ายก็สอยมาจนได้ เพราะอยากอ่านก่อนไปรอสอยงานหนังสือช่วงมีนาว่ะ
>>545 โทดที พอดีกูไม่ได้อ่านเล่มสองเลยบอกไปผิด กูเห็นว่าเล่มสามก็วัยมหาลัย เลยเหมาไปว่าใช่
สรุปว่าเล่มสองแค่มีแท็ก New Adult แต่ไม่ได้เรียนมหาลัยเนอะ
งั้นกูขอแก้ตัว ดูทรงว่าชุดนี้คงจะเป็นแนววัยมหาลัยหรือ new adult แบบ slow burn ฟีลกู้ดแทน 555
ซึ่งถ้ามันมาแนวนี้หมดหกเล่ม สำหรับกูก็คงเบื่อ แต่ก็นะ ไม่ได้อ่านรวดเดียวหกเล่มสักหน่อย วงจรการอ่านกูก็คงเหมือนหลายๆคน อ่านหลายๆแนวในกรอบที่ชอบแล้วก็วนกลับมา เหมือนเมนูอาหาร
เพิ่งเห็นว่ามันมีเล่ม 2.5 ด้วย แบบเล่มแรกที่มี leo top aries แสดงว่ามีเป็นแพทเทิร์นเลย
ในที่สุดกูก็หาหอดอกบัวเล่ม2เจอ สำนึกถึงความบ้านนอกของจังหวัดบ้านเกิดขึ้นมาทันทีเลย เล่มนี้สนุกกว่าเล่มเเรกอีก
กูอยากกอดหลี่เลียนฮวารัวๆเลย ว่าเเต่เล่มนี่ทำไมคุณชายโง่ลงวะ กูอ่านแบบเปิดฟิลเตอร์รัวๆเลยเล่มนี้
กูชอบน้องหนูที่เลี้ยงจิ้งเหลนวะ ทำไมกูชอบใครมีอันเป็นไปไม่ดีจังวะ
>>551 ของแก้วกานต์ก็ไม่เคยแปลพวกตอนยิบตอนย่อยนะ ฝั่งตะวันตกไม่รู้เงื่อนไข lc เป็นไงว่ะ ซีรีส์ half ก็ไม่แปลตอนอื่นนอกจากเล่มหลักเหมือนกัน แต่กูเคยได้ยินนักแปลลมตะวันบอกว่าเล่มไหนรวมเรื่องไหนแยกจะจับมาแยกมารวมเองผิดจากต้นฉบับไม่ได้ พวกตอนย่อยที่นักเขียนให้อ่านฟรี ส่วนใหญ่มันก็ไม่ใช่ lc ของต้นสังกัดด้วยมั้ง เลยไม่เคยเห็นมีแปลไทย
>>551 มันแจกฟรีอยุ่แล้วน่ะ 1.5 2.5 ไพรด์เห็นบอกไม่ทำนะ
>>550 กูหมายถึงซีรีส์นี้คงจะมีเล่มเศษ .5 มาแทรกทุกเล่ม จะยาวสั้นหรือ nc ไหมอันนี้แล้วแต่
ว่าแต่ 2.5 ถ้ามันเป็นแค่ epilogue สั้นๆ มันน่าจะรวมในเล่มหลักไปเลยนะ มันจะได้รู้สึกจบสมบูรณ์ทีเดียวในเล่ม แต่มีเขียนแถมๆมาน่ะดีละสำหรับคนอ่าน
ปล เล่มพิเศษของ captive prince กูรู้สึกว่าแพงเมื่อเทียบจน.หน้า
เซต sign of love ตอนนี้ชอบเล่มสองมากกว่าเล่มแรกอีก เดี๋ยวรออ่านเล่มสามเดือนหน้า
Ky พวกมึง มีใครอ่านโอตาคุวันสิ้นโลกบ้าง เข้ามาสปอยกูที
KY เปป มีใครอ่าน การเอาตัวรอดของตัวร้ายที่คนเขียนเดียวกับพี่เว่ยไหม
กูไปดำมา น่ารักดีวะ เพราะกูชอบเคะแก่เลี้ยงต้อยเมะด้วยนะ แต่อิ้งมีถึงแค่ 24 เมะเด็กกว่าแต่เริ่มรักนายเอกแล้วส่วนนายเอกก็ยังไม่รู้ตัว
กูอ่านข้ามๆนะรอแปลไทยอีกที อาจจะไม่ถูกต้องนะ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
นายเอกจะพาพระเอกไปงานประชุม แล้วมีพวกปีศาจโผล่มา นายเอกก็โชว์เทพเอาชนะ และตามบทมันต้องให้พระเอกสู้เพื่อโชว์ความเทพ นายเอกเลยต้องส่งพระเอกไปแต่สุดท้ายนายเอกก็ทนดูไม่ได้เลยมาช่วยจนถูกพิษที่รักษาไม่หาย ทำให้พระเอกซึ้งใจรักพระเอกมาก
พบจบงานประชุมตามบทจะมีปีศาจตัวหนึ่งมาถ่ายทอดพลังให้พระเอกเพราะพระเอกมีพลังปีศาจ ปีศาจตัวนั้นใช้ความฝันชักชวนพระเอกเข้าไป ทีนี้บทจริงๆมันเป็นของศิษย์น้องหญิงที่พระเอกไว้ใตมากสุด และใช้พลังความรักเอาชนะ แต่เพราะเหตุการณ์นั้นทำให้เรื่องเปลี่ยนคนสำคัญในใจพระเอกดันเป็นอาจารย์ที่ยอมโดนพิษแทน ปีศาจความฝันฉายอดีตสมัยก่อนที่พระเอกถูกรังแก แม่ตาย หาข้าวมาให้แม่ไม่ได้จนพระเอกโกรธจนพลังปีศาจขึ้น แต่นายเอกมาขวางไว้ทำให้ได้รับบาดเจ็บ จนพระเอกสาบานกับตัวเองว่าจะแข็งแกร่งเพื่อปกป้องอาจารย์ จะไม่ให้อาจารย์บาดเจ็บอีกแล้ว
(ส่วนนายเอกก็ยังไม่รู้เรื่องว่าพระเอกเริ่มรักตัวเอง คิดว่าทำไมโยนบทผู้หญิงที่น่าจะเป็นหนึ่งในฮาเล็มของพระเอกมาให้)
พอพระเอกตั้งมั่นแล้วดูแลนายเอกดีมาก ยกแกง ทำแกง ดูแลรับใช้ตลอดเวลาจนคนอื่นบอกว่านายเอกถูกตามใจจนนิสัยเสียมีตอนพระเอกโตแล้ว นายเอกพาไปงานประชุม(ที่จะเป็นจุดหักเหทำให้พระเอกเข้าด้านมืด) นายเอกนั่งอยู่ในรถม้ากับจอมยุทธ์หญิงแล้วขอขนม พระเอกก็ขี่ม้ามาข้างๆส่งขนมจากผ้าคาดเอวให้ น่ารักชิบหาย
>>566 The Scum Villain’s Self-Saving System เลยมึง มาอ่านกับกู
>>567 ที่พีคคือ นายเอกโดนพิษที่รักษาไม่หาย แล้วนายเอกก็นึกถึงหมอหญิงคนหนึ่ง (หนึ่งในฮาเล็มพระเอก) ที่พยายามรักษาพิษแต่ทำไงก็ไม่หายจนมาเจอพระเอก มีเซ็กส์กับพระเอก (เหมือนร่างกายพระเอกมันพิเศษเพราะเป็นครึ่งเทพปีศาจ) เลยรักษาพิษได้ ....กูงี้ยิ้มเลย ถึงมันจะเป็นพลอตแนวจำเจก็เถอะ
เพื่อนโม่งช่วยแนะนำ มีนิยายจีนแปลเรื่องไหนคล้ายๆปราชญ์กู้บัลลังก์อีกบ้างป่ะ หรือไม่ก็เรื่องอะไรก็ได้ที่นอ.ไม่ง้องแง้งมากอ่ะ แต่ว่าขอจบ HE นะ เพิ่งอ่านนิยายแปลอิ้งค์จบเรื่องนึง อ่านไปลุ้นไปทั้งเรื่องว่าเมื่อไหร่จะถึงตอนสมหวังซักทีแล้วดันจบแบบไม่มีวันนั้นซะงั้น ซึ่งกูก็ไม่ได้เตรียมใจเลยว่าจะจบแบบนี้ทำเอามึนไปหลายวัน เลยไม่อยากหาอ่านเองละ มาขอเอาที่เพื่อนโม่งแนะนำน่าจะดีกว่า ป้องการอาการซึมเศร้าหลังอ่าน BE นานๆอ่านทีพอ
กระบวนการเอาตัวรอดฯ นายเอกนี่ปักธงพระเอกมิดด้ามจริงๆ senpai notice me แล้ววว
>>570 กูยังไม่ได้ไปดำจีนเลยไม่รู้ว่ะ ตอนนี้อิ้งมีแค่ 24 พระเอกยังไม่เข้าสายมืดเลย เนื้อเรื่องเรื่อยๆ แต่วายกว่าปรมาจารย์ตรง พระเอกหึงนายเอกแล้ว (แต่ยังไม่รู้ตัว)
เป็นฉากตอนนั่งรถม้าไปงานประชุมนะ มีผู้หญิงจะขึ้นรถม้าแล้วจิกนายเอกประมาณ เจ้าเป็นผู้ชาย นายเอกบอกว่า "ข้าเป็นคนป่วย" (กูขำ) นายเอกก็มองตามจนพระเอกหึง มีบ่นด้วยว่า ข้าดูดีกว่าผู้หญิงคนนี้ทำไมอาจารย์มองนางแล้วพระเอกเลยไปขี่ม้าเคียงข้างคุยกับผู้หญิง ส่วนนายเอกก็คิดว่า โอ้วๆ นี่มันฉากตกสาวในนิยาย
>>571 มิดด้ามจริงมึง มิดแบบไม่เหลือพื้นที่หัวใจให้สาวหรือคนอื่นเลย ขนาดปีศาจความฝันจะมาสอนวิชาพระเอก พระเอกยังบอกว่าข้าจะไม่เรียกเจ้าว่าอาจารย์ เพราะรักอาจารย์ตัวเองมาก ปีศาจความฝันแทบร้องไห้
>>574 FA ไหนวะ แบ่งปันหน่อย
กูเม้มบนนะ เผลอกดส่ง
เรื่องนี้กูเดาพลอตออกเลย พลอตดูธรรมดาแต่เขาเขียนน่ารักมีโมเม้มกิ๊บก้าวดีวะ
จากที่กูอ่าน ระบบมันบังคับให้นายเอกทำให้พระเอกเติบโตและแข็งแกร่งขึ้น นายเอกจะต้องดำเนินตามพลอตที่ต้องผลักพระเอกลงเหวเพื่อเจอดาบ กูเดาว่าพระเอกต้องแค้นเพราะถูกอาจารย์หักหลังแล้วมาแนวตามล่าเธอทั้งที่รักแหง
บกร. นี่ ไหนๆ LC ปรมจ.ไปแล้ว ก็ LC เรื่องนี้ด้วยเลยได้ไหมคะ 555555555
เรื่องการเอาตัวรอดนี่ กูว่าควรเปลี่ยนชื่อเป็น กระบวนการเลี้ยงต้อยมากกว่า
ต้อยมากมึง นายเอกนี่ฟีลเตอร์คุณแม่มาเต็มมาก ตอนพระเอกเด็กๆก็เอาแต่คิดในใจว่า น่ารักมาก พอพระเอกโตก็ภูมิใจหน้าตาพระเอก ตอนประชุมมีลงพนันข้างพระเอกเต็มที่มาก
>>575 https://forum.novelupdates.com/attachments/fb_img_1505740840704-jpg.22342/ ภาพนี้ๆ
นายเอกเป็นพระเจ้า/เทพ ที่โดนเตะออกจากสวรรค์เป็นหนี้เเต้มบุญ 8,880,000 ส่วนพระเอกเป็นราชันภูติผี (เคยโดนนางเอกช่วยตอนเป็นเด็ก)
นายเอกใส่ชุดแต่งงานไม่ได้แต่งงานจริงๆนะ แค่ให้มาแก้ปัญหาของผีเจ้าสาว นายเอกเลยต้องแต่งตัวเป็นเจ้าสาว 55555+
ky แป๊บ อ่าน 6เก้า แล้วแย่ผิดคาดวะ สำนวนจะว่าฝรั่งก็ไม่เชิง อ่านแล้วโคตรทื่อ ส่วนเนื้อเรื่องก็เฉยมาก ไม่ตื่นเต้นเลย
>>572 ทั้งปรมาจารย์และเลี้ยงต้อยมีncแต่จะท้ายๆเรื่องกะในตอนพิเศษสไตล์คนเขียนเขาแหล่ะ เลี้ยงต้อยเขียนเป็นเล่มแรกเคมีคู่พระนางเลยอาจจะยังไม่เข้ากันมากเท่าพี่วั่งพี่เว่ย แต่กุชอบเลี้ยงต้อยตรงที่พระเอกส่งกลิ่นยันเดเรมาก ถ้าต้องผลักตกเขาจริงนี่กุปวดใจเลยนะ อ.คนนี้เขียนนิยายสนุกทุกเรื่องเลยแหะ อุเคะก็แมนหล่อเก่งเทพทุกเรื่อง ชอบฮือๆ อยากให้ตัวร้ายเลี้ยงต้อยLCด้วย
ปล.ปีหน้า ทั้งตัวร้ายเลี้ยงต้อยกะพี่เว่ยเป็นอนิเมทั้งคู่เลยนี่ //จมถังกาวยาวๆค่ะ
>>587 กูชอบเคะแนวเลี้ยงต้อย กูเลยชอบเลี้ยงต้อยมากกว่า แต่เรื่องเลี้ยงต้อยนี่โทนเรื่องอ่อนกว่าปรมาจารย์จริงๆละ แต่เคะเขาเข้มแข็งทั้งคู่เลย
สปอยนะ
'
'
'
'
'
'
'
'
'
'
'
'
กูไปตามสปอยที่เขาคุยๆกันประกอบกับ MV
พลักตกเขาจริงวะ และจากในบทอิ้งที่กูไปอ่าน นายเอถามก่อนไปประชุม (ที่จะเป็นจุดหักเห) ว่า อยากจะทำทุกอย่างเพื่อแข็งแกร่งไหม อีพระเอกบอกใช่ นายเอกเลยตั้งใจจะพลัก
>>590 อยากเม้าท์ ผิดพลาดตรงไหนขอโทษด้วย กูดำน้ำบุ๋งๆเอา
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
กำลังดำน้ำตอนถามพอดี สงสารพระเอก555555 นายเอกถามว่าถ้าก่อนการที่จะแข็งแกร่งขึ้นต้องเจอกับความเจ็บปวดทรมานมากๆล่ะ ยังอยากแข็งแกร่งอีกมั้ย พระเอกตอบว่าไม่ว่าจะต้องเจอกับความเจ็บปวดแบบไหนก็ไม่กลัว อยากแข็งแกร่งขึ้นเพื่อจะปกป้องคนสำคัญ
....แล้วคือนายเอกติดในใจว่า ใช่ เพื่อที่อนาคตจะปกป้องสาวในฮาเร็มได้ เจ้าต้องแข็งแกร่งขึ้น <<<เขาไม่จะปกป้องสาวๆพวกน้านน เขาจะปกป้องลื้ออ่ะะะ
>>592 กูขำตรงนี้ละมึง ทุกอย่างที่พระเอกทำ อีนายเอกจะคิดว่าเพื่อสาวในฮาเล็ม พอพระเอกเจอสาวมันก็จะบอกนี่ไงละ สาวในฮาเล็มเจ้า หารู้ไหมพระเอกแม่งหายใจเข้าออกเป็นแกนั่นเหละว้อย
>>593 นางไม่ได้ถามปุ๊บพลักเลย นางถามก่อนเรื่องจะเกิดนาน แต่นางน่ารักตรงถามก่อนคิดจะผลักนี่ละ 55+
>>594 กูสงสารโซนนี้มาก คืออะไรที่พระเอกทำ นายเอกจะไม่คิดว่าทำเพื่อตัวมันเลยคิดว่าพระเอกทำเพื่อสาวๆ อยากปาดน้ำตาให้เหลือเกิน โซนนี้แม่งของแรงกว่าโซนเพื่อนสนิทอีก ห่า
>>595 มึงทำกูอยากอ่าน ทำไมพี่เว่ยร้อนแรงแบบนี้ พี่ไม่เล่นตัวเลย นี่ละเคะแบบที่กูชอบ
พวกมึงปิ้วซะ กูอยากอ่านทั้ง 2เรื่องเลย
ky คิดถึงอ๋องแมวว่ะ นักเขียนหายไปเลย เศร้าาาา T T
พูดถึงอ๋องแมว คิดถึงพี่ม้ากับองค์ชายสี่ เพียงฝุ่นธุลี ฮือออ
องค์ชายสี่กุอ่านไปเก้าตอนยังไม่โดน ช่วงหลังๆ จะสนุกขึ้นมั้ยวะ พอปูพื้นมาด้วยวิญญาณเก่าเป็นผู้หญิงกูเลยรู้สึกมันนอร์มอล คือก็อ่านได้แหละ แต่กูอยากอ่านวายนี่นา(...) แถมกู... กูชิปชายเจ็ดกับสี่ไปซะแล้ว //ลูบหน้าแรงๆ
พูดไปช่วงนี้นิยายที่อ่านหายกันไปหมดเลย บางเรื่องก็ lc บางเรื่องก็คนเขียนหาย บางเรื่องคนแปลไม่แปลต่อ<<ถ้ามีอิ้งกูพอรับได้ แต่แม่งมีแต่จีนนนน กุไม่สามารถจริงๆ อีเหี้ย ขาดแคลนอาหารสัสๆ
แซก อยู่ๆก็โหยหางานนิยายญี่ปุ่น มีอาจารย์คนไหน ที่เขียนสนุกเรื่องยาวหน่อยมั้งว่ะ แนะนำกูหน่อยดิ ว่าอาจารย์ไรบ้าง
กูอ่านงานปุ่นน้อยมาก โคโนฮาระ ไอดะ แล้วก็ มิซาโอะ ฮิงุจิ แค่นี้อ่ะมึง มึงใครน่าสนใจเขียนสนุกอีกมั้ง
>>606 คิดเหมือนกูเลย ถ้าวิญญาณก่อนหน้าคือหญิงถึงจะมาเข้าร่างชายกูก็ไม่คิดว่ามันวายอยู่ดีว่ะ เพราะยังไงชาติก่อนก็คือผู้หญิง จิตวิญญาณก็ยังเป็นผู้หญิงแม้จะมาดแมนยังไงก็คือผู้หญิงอยู่ดีป่ะวะ กูเลยอ่านแนวหญิงมาเกิดใหม่เป็นชายไม่ค่อยรอด ส่วนชายสี่นี่สำหรับกูช่วงหลังๆหลังจากพี่ม้ามาเกิดในร่างใหม่รู้สึกจะออกทะเลไปหน่อย เดี๋ยวไปแดกโน่นได้พลัง แดกนี่ได้พลัง จู่ๆก็ได้พลังมาง่ายๆเพราะความแดกดะกูว่ามันยังไงๆไม่รู้ หลังจากคนแต่งหายไปกูก็ไม่ตามอ่านอีกเลย
พี่เว่ยอิงก์อัพแล้ว ตอนนี้งุ้งงิ้ง สรุปคือพี่น่ารักมาก รักเด็กอีก มายชินนามอนโรล
เพิ่งอ่านQWTFOD arcล่าสุด กุว่าโอเคเลย ABO มีพวกแมลงต่างดาว ฉากต่อสู้เยอะดี ยังคงconceptความซู แต่ไม่น่าเบื่อเหมือนarcก่อนๆ เพิ่งเห็นว่าคนแต่งๆarcนี้เป็นเรื่องแรก มิน่า เท่าที่อ่านมากูว่าarc9กับarc11 โอเคสุด
สปอยพี่เว่ยตอน32 ตัดเมนเนื้องเรื่องหลักเหลือแต่ความกิ๊บก๊าวนะ กุจะสปอยละเอียดบ้างบรรยายบ้างสลับไปนาจา
.
.
.
.
.
.
.
.
หลังจากที่โดนพี่วั่งจีเมาเรื้อนลวนลาม?พี่เว่ยก็หลับไม่ลง รอจนเช้าจนขยับตัวได้หลังถูกกดจุด นางเลยหาทางแก้แค้นพี่วั่งโดนการถอดเสื้อตัวเองโยนไปนอกผ้าห่ม ละก็จะถอดเสื้อพี่วั่ง (พูดง่ายๆคือจะทำแผนการนางร้ายละครไทย คุณเมาและปล้ำชั้น 55) ตอนแรกนางจะแก้เสื้อพี่วั่งออกหมดแต่นึกได้ว่าพี่วั่งมีแผลที่หลัง+ตราประทับที่ไหปลาร้า คงไม่อยากให้เห็นเท่าไรเลยไม่ถอดดีกว่า << มึงดูความใส่ใจนี่สิ ฮือๆ
หลังจากพี่วั่งตื่นก็เด้งออกเตียงแบบลืมกิริยาที่ดีเลย นางช็อกมาก พี่เว่ยก็คิดว่าถึงแม้คนมารยาทงามอย่างหานกวงจิงแต่ตื่นมาหลังเมาพร้อมกับเจอผู้ชายเปลือยนอนเตียงเดียวกันก็ช็อกทุกคนแหล่ะ
เวียอู๋เซียนยกผ้าห่มขึ้นมาปิดส่วนหน้าอกของตัวเองไว้ เหลือแค่ไหล่นวลที่เผยออกมาเท่านั้น
“เจ้า..” หลานวั่งจีพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ
“หือ” เว่ยอู๋เซียนตอบกลับ
“เมื่อคืน ข้า..”
เว่ยอู๋เซียนขยิบตาซ้ายให้กับหลานวั่งจีทีหนึ่งแล้วยิ้มแบบมีเล่ศนัย เขาเท้าแขนพลางพูดกับอีกฝ่าย
“เมื่อคืนเจ้าใจกล้ามากเลยล่ะ หานกวงจิน” <<โว้ยยยย 5555
“….”
หลังจากนั้นพี่เว่ยก็บอกว่า จำไม่ได้จริงๆเหรอ พี่วั่งก็ยืนตัวแข็งแบบหน้าซีด วงวาร แล้วนางก็สะใจที่แกล้งอีกฝ่ายสำเร็จหลังจากโดนแกล้งคืนตลอด พี่เว่ยก็เลิกผ้าห่มขึ้นมาแลัวบอกว่าข้าล้อเล่น ยังมีกางเกงกะรองเท้าสวมอยู่ แต่พี่วั่งก็ยังช็อกไม่หาย หลังจากนั้นก็มีเรื่องกับปีศาจหน่อยแล้วพี่วั่งก็ถามว่า เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น พี่เว่ยก็บอกว่า
“ก็ไม่มีอะไรมาก นอกจากเจ้าพูดหลายๆเรื่อง”
“หลายๆเรื่องที่ว่า คืออะไร”
“ก็ไม่มาก แค่เจ้าบอกว่าชอบ..”
สายตาของหลายวั่งจีจ้องเขม็งมาที่เว่ยอู๋เซียน (gaze force กุไม่รู้แปลว่าไง อารมณ์จ้องแบบแข็งๆเพราะกลัวโดนจับได้ โถ่พ่อคุณ 55)
“ชอบกระต่ายมากๆ”
“....”
หลายวั่งจีหลับตาลงแล้วหันหน้าไปอีกด้าน อีกฝ่ายเลยรีบพูดแทรกขึ้นมา
“ไม่เห็นเป็นไรเลย! กระต่ายน่ะน่ารักจะตาย ใครบ้างล่ะที่ไม่ชอบกระต่าย ขนาดข้ายังชอบเลย ชอบที่จะกินนะ ฮ่าๆๆ”
หลังจากนั้นพี่เว่ยก็ไปหาข้าวเช้า ทิ้งพี่วั่งที่กำลังช็อกทำใจดยู่ในห้อง และก็ได้ไปเจอกลุ่มเด็กเล่นละครกันตอนศึกชิงตะวัน เดะกุมาขยายความให้พรุ่งนี้จา
ky มึงปราญช์เล่ม3นี้จบที่หน้า484ปะ กูรู้สึกแบบจบแบบไม่สุดอะแอบอยากให้มีต่อ
ky มึงถามหน่อย bustop นี่เขาขายกันเท่าไรวะ กูร้อนเงินมาก ต้องการปล่อยแต่ไม่รู้ราคา
>>627 ถ้ามึงอ่านถึง 484 ก็รวมตอนพิเศษแล้วป่ะวะ กูจำได้ว่าเริ่มตอนพิเศษประมานหน้า400 จบแค่ที่พี่หลี่ตามง้อเมียนั่นแล ตกลงผลัดกันอยู่เมืองผัวเมืองเมียสลับๆกันไป กูฮาสุดคือตอนบรรยายความคิดพี่หลี่กะจ้าวเฉา คนนึงเอาเสือมาข่ม อีกคนก็สั่งไปนั่งกะขุนนาง ผ่านมาหลายปียังแข่งกันอยู่อีก
>>637 หืมมม หรออออ กูไม่รู้สึกเลยอ่ะะคู่นี้ กูชอบตอนท่านอาเล็กกลับมาแล้วน้องเหมี่ยวไปเกลือกกลิ้งด้วยยย น้องเหมี่ยวอยู่กับใครก็รถอ้อยคว่ำไปหมดเลย กูแบบไม่หวายย ใจกูบางงงง
กูชอบหลี่เหยียนกับน้องเหมี่ยวมาตั้งแต่เล่ม 1 ละ 5555555555555555555555555555 แบบเออเค้าเล่นด้วยกันด้วยการจูบง่ะะะะ
ky กูถามไรหน่อยสิ ทำไมกระบวนการเลี้ยงฯใน D-dek ถึงลบออกไปแล้วล่ะ คือกูรู้สึกอ่านเข้าใจกว่า wattpad อีก แอบเสียดาย
เพื่อนโม่ง มีคนได้Lcโอตาคุไปหรือยัง ทำไมคนที่มารับช่วงต่อถึงไมาแปลต่ออ๊ะ
กูถามในนี้ได้มะ กระบวนการเลี้ยงต้อย นี่ได้ LC แล้วหรือ
เพื่อนโม่ง กูอ่านปราชญ์กู้บัลลังก์ถึงเล่ม 3 ต้นๆ แต่ก็แอบเปิดไปอ่านตอนท้ายๆ แล้วล่ะนะ กูอึดอัดกับสถานการณ์ของจ้าวเฉาว่ะ สปอยล์นะ
.
.
.
.
.
เหมือนคนเขียนพยายามเขียนบีบให้จ้าวเฉาต้องก้าวสู่ด้านมืดจนเกินไป จากที่กูไปเปิดๆ ดูตอนท้ายแล้วจ้าวเฉาก็ไม่ได้เลวอะไรเลยนะ เหตุผลที่ขุนนางทั้งบุ๋นทั้งบู๊ทำกับจ้าวเฉานี่กูกลอกตามากๆ ถ้าตอนแรกไม่คิดจะให้จ้าวเฉาเป็นฮ่องเต้แล้วดันขึ้นเป็นฮ่องเต้ทำไมวะ ทั้งๆ ที่ฮ่องเต้(รัชทายาท)คนก่อนก็ยังเป็นเชลยอยู่ ยังไม่มีข่าวว่าตายซะหน่อย แค่ให้จ้าวเฉามีตำแหน่งเป็นผู้สำเร็จราชการหรือชินอ๋องอะไรก็ได้นี่หว่า คือถ้าทำแบบนี้มันแสดงจุดยืนดีออกนะว่าเออ เหล่าขุนนางของราชสำนักไม่เห็นด้วยให้คนนี้เป็นฮ่องเต้ แค่ให้รักษาการแทนฮ่องเต้ที่โดนจับตัวไปก่อน แล้วพอฮ่องเต้กลับมามันจะได้ไม่ต้องมีดราม่าอะไรแบบนี้ แต่นี่ก็เหมือนที่เหมี่ยวคิดว่า พอต้องการใช้งานก็ดันขึ้นเป็นฮ่องเต้ พอฮ่องเต้เดิมกลับมาก็จะถีบจ้าวเฉาลงไป ไอ้แบบนี้ไปทำกับใครก็โคตรเหี้ยอ่ะ แล้วจ้าวเฉาแม่งก็เป็นถึงองค์ชายนะเว้ย ไม่ใช่ผ้าขี้ริ้วที่ไหน พอดันขึ้นเป็นฮ่องเต้ มันจะมีซักกี่คนที่ดี๊ดีย์ขนาดเจ้าของเดิมกลับมาแล้วค้อมหัวมอบตำแหน่งกลับคืนไปให้
ที่สำคัญ ทั้งพี่ใหญ่เนี่ย ทั้งซุนอวี๋ ทำไมยึดแต่เรื่องว่าเจ้าจั๋วเป็นคนดี ได้รับการอบรมมาแบบฮ่องเต้ จะต้องเป็นฮ่องเต้ที่ดีแน่ๆ สิ่งที่จ้าวเฉาทำมาก็ไม่ได้แย่เลย แค่มันไม่รู้จักอะลุ่มอะล่วยยอมให้ตระกูลใหญ่กอบโกยง่ายๆ ทุกคนก็เลยจะดันมันลง คือเหตุผลของเนี่ยตันกูว่ามันไม่หนักแน่นเลย เออ เรื่องคุณธรรมความกตัญญูอะไรเนี่ย มันจริงแหละ แต่เอาจริงๆ อดีตฮ่องเต้(พ่อของจ้าวเฉา)ก็เหี้ยนะ ไม่ได้คิดว่าจ้าวเฉาซึ่งเป็นลูกตัวเองคนนึงจะดีกับตัวเอง ยอมเล่นตุกติกตอนได้กลับแคว้น คือแม่งยอมให้ศัตรูเหยียดหยามสารพัดหลายปี แต่พอจะกลับมาแคว้นตัวเองกลับยอมตายง่ายๆ ส่วนรัชทายาทแม่งก็เอาแต่กลิ้งไปมา ถ้ามันเก่งจริงมันจะพาแคว้นไปถึงจุดที่โดนตีแตกเหรอวะ แต่พอพวกเนี่ยตันพูดแล้วดูเหมือนรัชทายาทโคตรคนดี ฮ่องเต้ในฝัน ไรงี้ กูว่าประเด็นตรงนี้ไม่ค่อยหนักแน่นอ่ะ
แล้วเรื่องเฉียวหรง อะไร ยังไง กูงงมาก ทำไมมันแต่งกันง่ายดายจังวะ กูอ่านเล่ม 2 จบแล้วไปแอบเปิดอ่านตอนท้ายเล่ม 3 แล้วกูแบบ หรือกูจะอ่านชื่อผิดวะ ทำไมเป็นจ้าวเฉาไปได้ เรื่องนี้เหมี่ยวโชคดีมากนะ มีครอบครัวที่มั่นคง ญาติพี่น้องก็ดีและเป็นคนเก่งจริง เป็นแขนเป็นขาให้เหมี่ยวได้ตลอด บริวารในบ้านก็ใช้งานได้ทุกคน ตัวละครเฉียวเจวี๋ยน่ารักมาก สรุปคือเป็นเกย์ใช่มั้ย ที่ตอนเล่มแรกเหมี่ยวล้อว่าเป็นเทพกระต่ายเพราะติดน้าเล็กมาอ่ะ
เรื่องนี้รู้สึกว่าคนเขียนไม่ค่อยขยี้เท่าไหร่ บทซึ้งบทโศกไม่ค่อยสุด เสียดายนิดหน่อย บางช่วงถ้าขยี้กว่านี้คงน้ำตาท่วมหนังสือ เหมี่ยวเป็นตัวละครที่มีความสุขที่สุดแล้วในเรื่อง กูชอบหลี่จื้อเฟิงมากเลย เป็นพระเอกที่น่าเอ็นดู กูชอบมากกว่าเหมี่ยวอีก ชอบอีกอย่างคือ คนเขียนไม่ได้เขียนให้เรื่องมันเป็นจักรวาลของชายรักชายจนเกินไป ยังมีแจกบทให้ตัวละครหญิงบ้าง
หลี่เหยียนเป็นตัวละครที่กูงงสุดในเรื่องแล้ว มันดูเหมือนจะร้าย ดูเหมือนจะเลว แต่ก็ไม่ใช่ เลยรู้สึกว่าคนเขียนไปไม่สุดเท่าไหร่ แต่ก็ชอบตัวละครนี้นะ ยิ่งที่รักเมียมากอะไรงี้ ประทับใจ ตอนเล่ม 1 แม่งดูเป็นคุณชายเหี้ยๆ ทำท่าจะมาวายๆ ด้วย อะไรคือเล่นปล้ำจูบกะเพื่อนผู้ชายด้วยกันวะ หนุ่มๆ สมัยโบราณนี่เล่นกันสยิวฉิบหาย
ส่วนตัวละครที่กูสงสารที่สุดคือถังฮุยกับผิงซี แต่ก็บทน้อยไปหน่อย ผิงซีนี่แบบ เฮ้อ ตอนพิเศษอ่ะ อยากให้พี่ใหญ่ถังไปอยู่นอกด่านกับเหมี่ยวแล้วก็หลี่จื้อเฟิงด้วย เพราะเหมือนพี่ใหญ่ถังไว้ใจเหมี่ยวมาก แต่ก็คงรั้งอยู่เพราะความจงรักภักดีที่มีต่อจ้าวเฉาอยู่ดี
พิมพ์ยาวมาก โทษทีนะ อ่านแล้วอินมาก
.
.
.
.
.
กูว่าเรื่องนี้ความวายไม่ใช่ประเด็นหลักเลย ปกติกูไม่ได้อ่านแนวชิงไหวชิงพริบอะไรแบบนี้เท่าไหร่ แต่เรื่องนี้ทำให้ชอบมากเลยว่ะ ประทับใจ
>>650 ตัวละครในเรื่องนี้มีแต่สีเทามึง การที่มึงจะบอกว่าดีก็ไม่ดี เลวก็ไม่เลว เลยไม่สุด มันไม่ใช่ นี่แหละคือเสน่ห์ของมันที่ทำให้ตัวละครไม่แบนแต๊ดแต๋เป็นกระดาษหน้าเดียว ทุกตัวมีส่วนที่ดีแล้วก็มีส่วนที่ไม่ดี (อย่างเช่น เนี่ยตันเอง กูว่าความดื้อดึงยึดมั่นในความคิดของตัวเองคือสิ่งที่กูไม่ชอบ เหมือนที่มึงบอกว่าเขายึดติดกับรัชทายาท แต่ในขณะเดียวกันเหรียญอีกด้านอย่างความจงรักภักดีซื่อสัตย์ก็เป็นจุดที่กูชอบเช่นกัน)
และมึงเข้าใจถูก จ้าวเฉาถูกหลอกใช้งานกลายๆนั่นแหละ แต่ถ้ามึงให้เขาขึ้นเป็นผู้รักษาการณ์แทน ประกาศเจตนาบอกชัดเจนว่าไม่มีผู้ใดปรารถนาให้ขึ้นครองบัลลังก์ แล้วใครมันจะยอมทุ่มเทกำลังปกครองปกป้องชาติบ้านเมืองที่ไม่ใช่ของตัวเอง(ทั้งที่มีสิทธิ)ล่ะ สายเลือดมังกรเหลืออยู่แค่จ้าวเฉา ทุกคนก็ต้องให้จ้าวเฉาขึ้นครองบัลลังก์นั่นแหละ เพียงแต่ว่าด้วยมีเงื่อนไขว่าหากฮ่องเต้(รัชทายาท)กลับมาก็ให้คืนบัลลังก์ให้ ซึ่ง...ใช่ มันไม่ยุติธรรมต่อจ้าวเฉาเลย ใจร้ายชะมัด แต่โลกนี้ก็ไม่มีอะไรยุติธรรมเที่ยงแท้แน่นอนกับทุกๆคนอยู่แล้วมั้ยล่ะ
อนึ่งส่วนนึงที่ขุนนางยอมรับรัชทายาทมากกว่า ก็เพราะว่ารัชทายาทอลุ้มอล่วยมากกว่าจ้าวเฉา (นี่ก็เหรียญสองด้าน รัชทายาทไม่ได้เข้มแข็งเหี้ยมหาญใจเด็ดเหมือนกับจ้าวเฉา กูเคยประนามด้วยซ้ำตอนยอมแพ้พ่ายอย่างน่าอดสู แต่ความประนีประนอมนี้แหละที่ทำให้เหล่าขุนนางหวาดกลัวน้อยกว่าพยัคฆ์บนบัลลังก์อย่างจ้าวเฉาที่พร้อมจะเชือดได้เมื่อขวางทาง)
เรื่องเฉียวหรง ถ้าได้อ่านละเอียดแล้วจะเข้าใจนาง อยากไล่ไปอ่านเอง อย่าอ่านข้ามสิมึง 555+
เรื่องนี้วายไม่ใช่ประเด็นหลักจริงๆ และกูอยากให้มีแบบนี้ออกมาเยอะๆจริงๆ แต่นอกจากปราชญ์กู้บัลลังก์แล้ว อีกเรื่องที่กูประทับใจคือ wolfsong แต่กูไม่รู้ว่ามึงอ่านแปลตะวันตกได้มั้ย อยากแนะนำด้วย เผื่อจะมาประทับใจด้วยกัน
สำหรับกูตลค.ในปราชญ์มีมิติเยอะกว่าเรื่องอื่นๆอ่ะ ไม่มีดีสุดขั้วหรือชั่วสุดขีด มีความคิดความยึดมั่นเป็นของตัวเอง ทำให้อ่านแล้วน่าติดตามเพราะเราเดาว่าตลค.จะทำอะไรต่อไปไม่ออก ด้วยความคิดของตลค.ไม่เป็นไปตามสูตรสำเร็จทั่วไป
ส่วนตลค.ที่กูสงสารสุดนั้นคือ (สปอยล์นิดนึง)
.
.
.
เนี่ยตัน กุไม่ว่าอะไรนะถ้าจะตาย แต่ให้ตายดีหน่อยได้มั้ยอ่ะ T-T คือทำเพื่อชาติสุดๆ ตอนจบศพยังไม่สวยอีก อะไรมันจะขนาดนั้น
.
.
.
ส่วนกูสงสารผิงซีว่ะ กูชอบตัวละครนี้มากเลยนะ
>>652 กูเห็นด้วยตรงสปอยล์มึงง คือน้ำตารื้นเลยตอนนี้
ส่วนตัวกูชอบทุกคนเลยนะ ไม่มีใครที่กูไม่ชอบ จ้าวเฉา ผิงซี หลี่เหยียน(กูชอบมากกกกกก ชอบที่สุดเลย รู้สึกตัวละครนี้แม่งลึกมาก) เนี่ยตัน กระทั่งตัวโหยวเหมี่ยวเอง ทุกคนมีความซับซ้อนอ่ะ บางทีมันก็แค่ยืนคนละฝั่งแหละ
หลีจื้อเฟิงดูเป็นคนเรียบง่ายที่สุด ซึ่งกูก็ชอบมากเช่นกัน ชอบความสัมพันธ์ของพระเอกกับนายเอกมาก เป็นความรักที่โคดจะดีอ่ะ
เรื่องบัลลังก์กูอ่านแล้วกูคิดไปตลอดเลย สุดท้ายกูไม่รู้จะเข้าข้างใคร
.
.
.
.
.
.
ตอนที่รัชทายาทเรียกโหยวเหมี่ยวเข้าไปพบที่อวี๋โจว กูแบบเป๋ไปเลย
ทั้งที่ฉากที่จ้าวเฉาพูดว่า แผ่นดินนี้ครึ่งหนึ่งจะครองคู่กันกับเจ้า กูแบบชอบมากกก แบบโคดรุกอย่างเปิดเผย ฉากฟันก็ก็วนกลับไปอ่านหลายรอบมาก
แต่ก็เข้าใจบุคลิกของทั้งจ้าวจั๋วและจ้าวเฉาเลย
ถ้าบอกว่าจ้าวเฉาถูกหลอกใช้ ตัวเองก็หลอกใช้หลี่จื้อเฟิงเหมือนกัน ทั้งที่ไม่ได้คิดจะทำตามสัญญาเลยในตอนแรก
กูเสียใจกับเนี่ยตันสุดแล้ว พี่ใหญ่ทำผิดอะไร แต่การตายของเนี่ยตันทำให้กูรู้สึกว่าดีแล้วที่พี่สาวโหยวเหมี่ยวแต่งงานกับจ้าวเฉา อย่างน้อยนางก็ใช้ชีวิตอย่างชีวิตอย่างมีความสุขนะ
แล้วก็กูคิดว่าแอบแอนตี้ไคลแมกซ์อ่ะตอนเล่มสาม คือเล่มสองตื่นเต้นกว่าสำหรับกู ตอนหนีลงมาจากทางเหนืออ่ะ
.
.
.
.
.
เสียใจมากกูไม่ได้ซื้อมา แม่งงงคือตอนงานหนังสือกูเหลือโควต้าไม่พอ กูลังเลระหว่างวูฟซองบวกฮิม กับปราชญ์ สุดท้ายกูสอยช้อยส์แรกมา (ไม่ได้เสียใจนะ คือวูฟซองดีมากสำหรับกู แต่ปราชญ์กูก็ต้องมี อันนี้แม่งยืมเพื่อนอ่านนน แต่กูต้องการมีมันบนชั้นกูวววว)
เห็นพวกมีงเมาท์แล้วอดไม่ได้ เรื่องปราชนี่กูชอบทุกตัวละครเลย ดูมีความเป็นคนเทาๆ ไม่ว่าจะใคร ตามที่พวกมึงๆพูดๆ ยิ่งเนี่ยตันมาตายแบบ กูว่านขเขียนได้ใจเด็ดดี ในสภาวะสงครามเป็นไปได้ยากที่จะไม่ถูกหมิ่นเกียรติหรือหยามศพ กูชอบจุดนี้มาก แม้จะปวดใจตุ๊บๆๆ หลี่เหยียนกูก็ชอบ ยิ่งชอบฉากในคุก นั่งรำพึงถึงเมียที่ตายถึงอดีต ตอนโดนน้องเหมียวหลอกว่าเมียถูกรื้อสุสาน กูทั้งขำทั้งสงสาร เป็นตัวละครที่กูแอบชอบเห็นความเปลี่ยนแปลงตั้งแต่จนโตกระทั่งตาย กูว่าแม่งแฝงอะไรไว้เยอะมาก
แต่ละตัวละครแม่งมีจุดยืนมีความซับซ้อนเป็นมนุษย์ดี แต่กูกลับสะท้อนใจกับรัชทายาทที่สุด ยิ่งมาเจอฉากที่ถูกฆ่าตายแล้วพบว่าถูกตอน กูแบบ เชี้ยยย คนๆนึงทั้งชีวิตถูกเลี้ยงมาเพื่อปกครองอยุาจุดสูงมาทั้งชีวิต แต่จุดจบแม่งถูกทรมานตายทั้งเป็นแบบกูรู้สึกหดหู่มาก
กูชอบช่วงที่บ้านเมืองแตกมากๆ อ่านแล้วเครียด กดดัน กูอินจนน้ำตาไหลพรากๆๆ 5555 ขนาดกูไม่ชอบฮ่องเต้กูยังรู้สึกอดสูแทนตอนที่เห็นพวกขุนนางโดนจับ องค์ชายองค์หญิงถูกข่มเห่ง รัชทายาทต้องก้มหัวไรงี้ กูแบบหดหู่เชี่ยๆ
แต่พอหลังจากที่น้องเหมียวให้เงินทุกคนที่เข้ามาขอยืมไปตั้งตัว กูก็ชอบสังเกตตลอดว่าเมื่อไรจะได้เงินคืน สรุปไม่ได้คืนสักบาท 555 น้องเหมียวเราก็ไม่ยึดติดกับสมบัติ ดีจริงๆ แต่สามีคนเดียวก็คุ้มแล้ว 5555
>>655
.
.
.
.
.
ตอนเมืองแตก โดนจับเป็นเชลย ต้องหนีตายไปกับหลี่จื้อเฟิง น้องเหมี่ยวน่ารักมาก แบบรักพระเอกก็รัก แต่เนื้อในคือเด็กหนุ่มที่รักชาติบ้านเมือง ตอนคุกเข่าคารวะแล้วแยกทางกัน กูร้าวแทน แต่ดีที่ทั้งคู่รักกันมาก แยกกันแต่ตัว แต่ต่างฝ่ายต่างก็คิดถึงอีกผฝ่ายตลอด
.
.
.
.
.
พวกมึง Quickly Wear the Face of the Devil มี lc แล้วนะ rose. ได้ไปอะ. กูขอปกสวยๆหน่อยก็ดี
มึงงงง ในเด็กดีคนแปล QWFD เพิ่งประกาศลบตอนทั้งหมดเนื่องจาก Rose LC เรื่องนี้ไปแล้วว่ะ ตกใจเลย
ยิ่งกว่าคนอ่านที่ตกใจก็น่าจะทีมคนเเปลเเหละมั้ง5555555 รุ้สึกจะเเบ่งกันเเปลหลายคน บางarcที่ยังไม่ถึงแต่ดันแปลเสร็จเเล้วน่าจะช้อคซินิม่า เเปลเสร็จ แต่ไม่ได้ลงงงงงง
ได้ lc ก็ดีนะ กูชอบเรื่องนี้ แต่สงสารคนแปลว่ะ arcอื่นน่าจะแปลเสร็จแล้ว
พูดถึงการ lc นิยายแปลตามเน็ต กุพึ่งสังเกตว่าบกร.ประกาศแบบใช้ชื่อปรมาจารย์ลัทธมารเลยว่ะ ชื่อเรื่องภาษาไทยที่ลวด.คิดนี่ถือเป็นลิขสิทธิ์รึเปล่า
>>666 ชื่อเพลง ชื่อนิยาย ทั่วๆไปไม่ติดลิขสิทธิใช้ซ้ำได้ ยกเว้นชื่อที่มีเอกลักษณ์มากจริงๆ เช่น โปรด อ่านใต้แสงเทียน เพราะผมเขียนใต้แสงดาว หรือ ที่กลายเป็นเครื่องหมายการค้า เป็นที่รู้จักโด่งดังทั่วโลก เช่น แฮรี่ พ็อตเตอร์
ดังนั้นมึงจะเจอ รักร้ายซาตาน สวาทพ่อตา ชีคโหดโฉดที่รัก ได้เป็นร้อยเรื่อง
อ้าว แล้วงี้พวกเพลงที่มีลิขสิทธิ์ในนิยายล่ะวะ ก็พิมพ์ออกมาทั้งอย่างนั้นอ่ะนะ
>>668 เรื่องนี้ เท่าที่กูรู้คือจีนเนี่ย ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ร่วมมือกับเรื่องลิขสิทธิเพลงฝรั่ง ไม่มีผู้ดูแลอยู่ในประเทศ กูไม่รู้ตอนนี้มันเปลี่ยนไปหรือยัง แต่ถ้าที่ไทยมันมี บ ที่ดูแลอยู่ สนพ ก็ต้องไปเคลียร์ ไม่ก็ปรับเนื้อหา จงหยวนยังแก้ต้นฉบับหลังแปลให้เหมาะสมได้เลยมึง กุหลาบก็น่าจะแก้ได้
กุเข้าใจว่าเรื่องlcชื่อเพลง เนื้อเพลงในจีนคงไม่ซีว่ะ อย่างคอนเสิร์ตงี้ให้เอากล้องไปถ่ายเต็มที่ เผยแพร่ได้ ถ้าค่ายต้นสังกัดเพลงเอาเรื่องคงชนะแหละ แต่เค้าจะสนใจหรอวะ
แค่ชื่อเพลงเฉยๆไม่ต้องlcก็ได้มึง แต่เนื้อเพลงนี่สิ
เขาก็ไปจัดการเองแหล่ะ พวกมึงไม่ต้องกลุ้มแทนเขาหรอก..
ky พี่เสิ่นหยวนเลี้ยงต้อยมีlcแล้วเหรอวะ
QWFD arc 7,8 และ 9 บางส่วนคนแปล arc 7 เค้าลงไว้ในบล๊อกเด้อ รีบไปตามอ่านพรุ่งนี้เค้าจะลบแล้ว
กูขอky มีใครอ่าน TRANSMIGRATING INTO A MOB CHARACTER TO REHABILITATE THE VILLAIN PLAN บ้าง กูขอสปอยเล่ม3หน่อย กูดำน้ำจีนไม่รอดอ่ะสาหร่ายพันคอ
>>689 มึงมีดีออกใหม่ 2 เรื่อง?? http://smmpublishing.com/blog/1812
เพื่อนโม่วรู้ไหม (ลดจ) มันคือไร
เชี่ย...อ่านทันทุกarc กราบในความอ่านไวของกูเอง เข้าใจเเล้วว่าทำไมอาร์คที่9น่าจะเป็นอาร์คที่ดีทีสุด เพราะเเม่งซูน้อยกว่าปกตินี่เองงงงงง แต่เหมือนบางคนบอกเข้าอ่านไม่ได้เเล้ว โรสประกาศทางการเเล้วสินะ นับเวลารอเล่มกันเถอะเพื่อนโม่ง
โอ้ย มึง มีคนเอาหิ้งหนังสือโม่งไปลงในกลุ่มด้วย 55555555
QWTFOD นี่มันมีกี่ arc นะ
นิยายเรื่องใหม่ของมด.น่าสนใจดีนะ ติดแต่ชื่อเรื่องแม่งยังกะแฮรี่ พ๊อตเตอร์ 555 กูเอาภาวนาให้มด.แปลดีๆสักทีเหอะว่ะ
arc 8 กูขำความหื่น ความสตอล์กเกอร์ของพระเอกมาก แต่ arc นี้ตัดจบแบบ หื้มม จบละเหรอ ส่วนตัวร้ายก็โง่เกิน อยากรู้เรื่องของอีวานมากกว่านี้อะ
arc 7 กูชอบความบิดเบี้ยวความทาสของพระเอก ต้อยดีงาม
กูชอบ arc 10 ที่สุด กูขำนายเอก อ่านไปกูขำจนสงสารอะ
คนโพสในกลุ่มแม่งก็สาระแน วัลลาบี เหลือเกิน
กลัวไม่ดังเหรอ
หรือไม่แหกฟูแหกตาแหกความคิดว่ารีวิวโม่งควรอยู่ในโม่ง
อยากอ่านก็มาอ่านในโม่ง ไม่ใช่เปิดวาร์ป
หรืออยากได้คำขอบคุณจากคนอื่นแล้วดีใจสั่นริกๆ นิพานมั้ยล่ะมึง
>>710 กูเห็นคนมาขอบคุณคนโพสนะ มีถามด้วยว่าเรื่องนั้นเรื่องนี้ดีมั้ย คนที่นิยายที่ตัวเองชอบหรือตั้งใจจะปล่อยขายโดนด่าก็มาบอกว่าโม่งเชื่อไม่ได้ ไปอ่านเองดีกว่าไรงี้
กูก็งงใจคนด่าโม่งแต่คนด่าโม่งดันเชื่อถือรีวิวโม่งซะงั้น
แต่กูแม่งโครตอยากด่าคนที่โพสในกลุ่มเลย สาระแนมาก แต่คิดว่านางคงไม่ลลและไม่สำนึกความผิดตัวเองแหละ
ปล. ปิดรีวิวโม่งก่อนก็ดีนะ ค่อยหาวิธีลงใหม่หรือไม่ก็ให้พวกที่อยากอ่านย้อยรอยระลึกรีวิวเอาเอง
ky ถามหน่อยเพื่อนโม่ง ผู้เป็นที่รักสนุกเหรอ ทำไมคนไฝว์กันเยอะ ดูเป็นที่ต้องการ เรื่องย่อเป็นไงอ่ะ
มีคนแนะนำเรื่องแล้วแต่ดาวมา บอกว่าแนวฟีลกู๊ด นายเอกแมน ไม่สาว กูเลยไปอ่าน ปรากฏว่าแม่งสาวกว่ากูอี๊กกก แนวตุ๊ดหัวโปกปญอหน่อยๆ สงสัยสาวเค้ากับสาวกูคงต่างกัน
>>724 สาวของมึงกับสาวของกูคงแบบเดียวกัน กูตามไปอ่านจากทวต. อ่านเรื่อยๆแบบไม่คิดอะไรก็พอได้อยู่นะ แต่ถ้าอ่านแล้วคิดตามตรรกะของตลค.ไปด้วยนี่ไม่ไหวจริงๆว่ะ นายเอกนี่ก็อะไรป้ายยาเสน่ห์มหามงคลมาหร้อมแบบไม่ว่าใครได้เจอได้คุยเป็นต้องพากันตกหลุมรักไปหมด พี่ชายนี่ก็อินเซ้นชิบหาย อะไรจะหลงน้องหวงน้องขนาดนั้น ตอนอ่านกูอาศัยไม่คิดอะไรอ่านไปเรื่อยๆเลยรอด แต่พอถึงตอนอิพระเอกวิ่งแจ้นไปหาแฟนเก่าละทิ้งอินายเอกให้นั่งร้องไห้โฮไปแฟนเดย์กะเพื่อนเดือนที่ก็ชอบนางอยู่ กูเลิกอ่านทันที ตรรกะพังชิบหายทั้งพระทั้งนาย
เราว่าแล้วแต่ดาวที่แนะนำกันเพราะสำนวนอ่านลื่นนะ เราว่าถ้าพูดว่าสาวนายเอกชอบผู้ชายมาตั้งแต่มัธยม มันก็สาวหน่อยๆ(แต่นายเอกผู้เป็นที่รักและเริ่มต้นจากการแอบรักชนะเลิศเรื่องความสาวนะเพื่อนโม่ง เวลาอ่านเราต้องอ่านโดยลืมๆไปว่ากำลังอ่านวายอยู่นะ มันจะอ่านสนุกมั้ง 5555) บรรดาผองเพื่อนพระเอกนายเอกก็ขี้เมาท์ประหนึ่งกลุ่มเพื่อนสาว บางอันวิธีพูดคือกระเทยมาก เพราะงั้นจะอ่านให้สนุกให้ติดเบลอเรื่องนี้ไว้ก็จะอ่านลื่นอยู่ ทั้งเรื่องไม่มีอะไรหรอก แนวแอบรักผู้ที่เฟอร์เฟตโคตรพ่อโคตรแม่ 5555 หลังๆเรามองบนใส่นะ แต่ก็ยังอ่านสนุกกว่าพวกที่เอะอะจับกดๆนะ
ถ้าในเน็ตที่เราอ่านสนุกต้องขอบคุณเพื่อนเราที่แนะนำเรื่องราตรีเสมอภาคกับผูกด้วยรักมัดด้วยใจมา ราตรีเสมอภาคเป็นแนวกลับชาติมาเกิดเพื่อทำภารกิจบางอย่าง สนุกดี สำนวนลื่นมีกลิ่นอายเก่าๆ
ผูกด้วยรัก มัดด้วยใจเป็นแนวครอบครัว อบอุ่น สะท้อนสังคมนิดๆ และเป็นนิยายที่แฝงข้อคิดดีมาก เราร้องไห้ตอนที่ดึงเอาเรื่องฝนหลวงมาพูดในตอนนึงของนิยายกับเรื่องแม่และความสำคัญของสถาบันครอบครัวมาใส่ในนิยาย เพื่อนโม่งลองอ่านดูนะ
>>728 กุไปอ่านผูกด้วยรักฯ สองตอนก็ไม่รอดแล้วว่ะ ไม่ค่อยชอบการบรรยายที่ตัวเอกเป็นคนเล่าเรื่อง แทนตัวเองว่าผมงี้ กูว่าแบบนี้เขียนสนุกยาก อีกอย่างถ้าเนื้อเรื่องสาระเกินก็ไม่ใช่แนวกูอีก ต้องมีความน้ำเน่าแทรกด้วย หรือตอนหลังๆจะสนุกกว่านี้วะ กูจะได้พยายามไปต่อ แต่สองตอนแรกไม่ดึงดูดก็เลย
>>728 คนแต่งพยายามยัดให้นายเอกไม่ได้รักพระเอกที่หน้าตาอยู่นะมึง ความเพอร์เฟคของพระเอกนี่ไม่เกี่ยวจริงจริ๊ง จุ๊ๆ แต่ที่กูอ่านนี่ยังไง๊ยังไงแม่งก็ลงเอยที่หน้าตาอยู่ดีว่ะ ก็ปกติล่ะนะที่คนเราจะชอบใครก็มักจะมองหน้าตาเป็นอันดับแรก ซึ่งถึงยังไงก็รู้สึกว่าพระนายหลงกันที่หน้าตาากกว่านิสงนิสัย
แต่เห็นด้วยตรงที่ภาษาอ่านลื่น อ่านเพลินๆแบบตัดตรรกะทิ้งไปได้ รำคาญหน่อยตรงที่ชอบเคาะเว้นบรรทัดยาวๆ อ่านในเว็บมันอาจพอดีๆมั้ง?แต่กูอ่านในแอพละยั่งกะหลุมอากาศอันเว้งว้างต้องไถนิ้วเลื่อนปรื้ด
ไปลองแล้วแต่ดาวมา 2 ตอน ถามว่าสาวไหมก็สาว แต่กูโอเคว่ะ 555 นิ่มๆ แบบนี้ดีกว่า ผมแมนนะฮะ
อ่าน QWFOD arc 9 เท่าที่เค้าลงแปลไว้ตอนแรกแล้วค้างกูเลยไปงม Eng ต่อจนจบ arc คืออ่านจบแล้วอยากเบิร์ดกระโหลกพระเอกมากกกก คือมึงชอบเค้าคลั่งไคล้เค้าหึงหวงเค้าขนาดนั้น แถมบังคับเค้านอนกอดมาด้วยกันสองปีกว่ามึงยังไม่รู้อีกว่ามึงรักเค้า อิด๋อยเอ้ยยยย มาตรัสรู้ว่าสิ่งนี้คือรักในวันที่สายไปแล้ว (แถมรู้ได้พราะอึ้งจากการที่มีทหารในกองผู้ชายทั้งคู่ขอลาไปแต่งงานกัน อิพระเอกก็อึ้ง ผู้ชายรักกันแบบนี้ก็ได้หรอ กูล่ะกรอกตามองบน) เคะแม่งถอดใจคิดว่าไม่เจอคนรักปล่อยวิญญาณหลุดไปรอโลกหน้าแล้วเมิ้งงง
>>736 กูก็งงเหมือนมึง ฮา กูอ่านนานแล้ว จำไม่ได้ว่านายเอกมันรักพระเอกบ้างไหม(หมายถึงช่วงเวลาที่นอ.อยู่กะพอ.2ปีนั่นอ่ะ) คือบางทีกูก็รู้สึกว่านายเอกยึดติดพอ.มาก เป็นใครไม่สนจับจูบแล้วใช่ก็สปาครักทันที ทั้งๆที่ผ่านมาไม่เหลือบแลเลยแท้ๆ อย่างarcที่เลี้ยงเป็นลูกหรือarcสตาร์ชิปทรูปเปอร์(ดักแก่555) ไม่เคยแลพระเอกไม่คิดเกินเลยแท้ๆ แต่พอจูบแล้วใช่ดันรักทันทีให้อภัยทุกสิ่ง ผิดกะพระเอกแกรักจริงๆพยายามตื้อจริงๆ กูเลยให้อภัยพอ.arcนี้ แม้คาร์พอ. ถ้าไปอยู่ในนิยายแนวเกิดใหม่แก้ไขชีวิตจะเป็นคาร์ตปก.พระรองก็เหอะ 55
เพื่อนโม่ง กูมาขอไกด์ QWFOD คือกูเคยอ่านที่แปลไทยถึง arc 6 มั้ง ชอบเป็นบางเรื่อง กูชอบ Arc1,2 และ arc ที่นายเอกย้อนไปเป็นเจ้าบ้านตระกูลไหนซักตระกูล ส่วนพระเอกเป็นพวกเห็นแก่กินและตอนแรกความจำเสื่อม
ล่าสุดเห็นมีคนสปอย arc 9 เลยไปอ่านมา สนุกดี เลยอยากรู้ว่า arc7,8,10,11 และหลังจากนั้น มีarc ไหนน่าสนุกบ้าง กูจะได้อ่าน/รออ่าน
>>740 กูชอบ arc 10 แต่บางคนอาจไม่ชอบนะ ประมาณว่า นายเอกเกิดเป็นนักบวชแห่งแสงสว่าง ที่มีน้อยนิดในราชอาณาจักร นายเอกต้องรักและบูชาพระบิดาแห่งแสงสว่าง จึงจะมีพลังธาตุแสงเพิ่ม ทีนี้ตัวนายเอกตัวจริงเป็นพวกไม่เชื่ออะไรแบบนั้น เลยสะกดจิตตัวเองอย่างเข้มข้น ถึงเวลาจะรัก เคารพ จะบูชาจูบเท้ารูปปั้น
มันตลกตรงที่ตัวจิตสำนึกจริงๆมันรับไม่ได้ เลยแบ่งเป็น เจ้าเฉินติ๊งต๊องที่รักพระเจ้าสุดจิตสุดใจ แต่พอกลับห้องจะมุดน้ำ มุดผ้าห่ม ส่วนที่มีเหตุผลจะอาละวาดในใจ ว่าทำตัวปัญญาอ่อน เหมือนติ่งดารา จูบเท้ารูปปั้น 5555
Ky พวกมึงแนะนำนิยายในเน็ต(ที่จบแล้ว)ให้กูหน่อย
ขอหลายๆเรื่องที่ตัวละครแมน ไม่ร่างบาง
>>740 arc8 ให้คิดถึง america next top model , arc9 ให้นึกถึงหนังอะพอคาลิป ซอมบี้ วันสิ้นโลก
arc 10 แนวนักบวชศักดิ์สิทธิ์&เทพเจ้า , arc11 หนังstarshiptrooper มีโอเมก้าเวิส
ส่วนตัวกูชอบสุดคือ 9กะ11 ไม่ชอบ8เพราะความหมกมุ่นของพอ.ว่ะบวกกูไม่ชอบเรียลลิตี้แนวนี้ arc10 เท่าที่กูเคยคุยคนไม่ชอบเยอะแต่กูดันฮากะนอ.มาก ชอบเวลานางด่าตัวเอง
Ky มีใครสปอยฤาบุรุษให้กูหน่อยได้ม้ายยย เผื่อใครดำน้ำจีนมากแล้ว ตอนจบเป็นไงอ่ะ
อยากอ่านนิยายเกาหลี เริ่มเบื่อนิยายจีน มีเรื่องไรแนะนำบ้างนอดจาก ktl มีค่ายไหนเอาเกาหลีมาทำอีกนอกจากกุหลาบกับวดว.
พวกมึงเหล่าโม่งบนๆ มึงไปว่านายเอก ผ.เป็นที่รักว่าสาวโง้นงี้ เด๋วนข.ผู้มั่นหน้ามั่นโหนกว่าตัวเองเขียนดีแล้ว ก็มาแก้ต่างในเฟส+บ่น ให้บรรดากองอวยมาอวยหรอก นข.เคยแก้ต่างนี่ว่า นายเอกไม่สาว!! จากนั้น นข.ก็จะแต่งตอนพิเศษออกมาให้อ่านเล่นๆอีก เพื่อโชว์ว่า นายเอกไม่สาวนาจา ....
แหม่ ...สาวก็ยอมรับเถอะว่าสาว
อีกอย่างนะ แคปเม้นท์คนอ่าน คนวิจารณ์ไปให้กองอวยรุมด่าเนี่ย ใจไม่กว้างเลยเนาะ
อยากได้แนว ๆ ราคาฝัน ว่าแนวนี้อ่านแล้วลื่นดี
Ky สนพ. Vodka นี่ไม่ไพเรทใช่ปะ จะซื้อซีรีย์ตำนานรัก12 ปีศาจมาอ่าน ไม่คุ้นสนพ.นี้ด้วย
Ky มีนิยายแนวไทยพีเรียดที่ตีพิมพ์แล้วแนะนำบ้างมั้ยเพื่อนโม่ง พรีหรือวางขายแล้วก็ได้ เราขอแค่ 1.จบดี 2.ยังหาซื้อได้
รอพ่อจอมของคุณฝนม่วงไม่ไหวแล้ว ต้องการพีเรียดเรื่องอื่นมาเยียวยาจิตใจ YwY
มีใครสปอย qwdf arc 9 ให้ที กูจำได้ว่าเคยมีคนสปอยไว้แต่เลื่อนกลับไปหาไม่เจอ ตอนนั้นกูอ่านผ่านๆ ฮือ ค้างมากเลย
กูแวะมาขอบคุณเพื่อนโม่งที่มาโฆษณา arc ใน QWFOD ให้กู เมื่อเช้านี้กูไล่อ่าน arc 9 จนจบ พอเจอพวกมึงแนะนำ เลยไปอ่าน arc 8 ต่อ เพราะกูค่อนข้างชอบพวก reality show อยู่แล้ว อ่านยันเย็นเลย ตอนนี้กูเล็ง arc 11 อยู่ ไว้วันหยุดจะอ่าน
เรื่องนี้ซูโคตรๆ ต้องไม่นึกถึงเหตุผลมากนักและจะสนุก แถม arc ส่วนใหญ่สั้นๆ ดำเนินเรื่องเร็ว ไม่ต้องลุ้นอะไรเท่าไหร่ เลยใช้อ่านแก้เครียดได้ดี
ถึงตอนนี้กูก็ยังชอบ arc 9 มากที่สุด รองลงมาคือ arc 2,8 แต่แอบรู้สึกว่าอีนายเอกนี่มันยังไงของมันว้า สรุปรักไม่รักจะดูแค่ว่าเป็นคนรักวิญญาณเดิมของตัวเองรึป่าวเท่านั้นเองเรอะ จะทำดีทำชั่วในชาตินี้แค่ไหนก็ไม่สน?
และกูเพิ่งรู้ข่าวว่าเรื่องนี้ได้ LC แล้ว แถมแม่งยาวชิบหาย 5-6 เล่ม ประเด็นคือกูดันชอบแค่บาง arc กูควรจะทำยังไงกับชีวิตดีว้า ทำไมมันไม่มีขาย เป็นebook แบบแบ่งตาม arc ฟร้า (กูรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ แค่อยากบ่น)
สวัสดี กุโม่งนักดำน้ำพี่เว่ยคนเดิม ขอโทษที่เลทมากๆวันนี้จะมาเล่าเรื่องพี่เว่ยกะเด็กๆ
เหมือนเดิมคือบรรยายคร่าวๆสลับกับบทสนทนา ข้ามพลอตหลักแปลแต่โมเม้น แปลพลาดขออภัย
.
.
.
.
.
.
.
.
จากความเดิมตอนที่แล้ว พี่เว่ยเล่นมุก”คุณเมาแล้วปล้ำชั้น!!”จนหลอกพี่วั่งจีเกือบสำมะเหร็ด
นางก็ปล่อยพี่วั่งจีเครียดทำใจในห้องคนเดียว(พี่วั่งคงแบบ เกือบไปแล้วดีนะที่บอกไปว่าชอบกระต่ายไม่ได้บอกชอบคน)
ก่อนออกไปจากโรงเตี้ยมพี่เว่ยก็บอกให้พี่วั่งพักก่อน เดี๋ยวจะเอาเงินไปซื้ออาหารเช้าก่อนออกเดินทางให้ พี่วั่งก็บอกว่ามีเงินเหรอ พี่เว่ยก็ตอบไปว่าข้ารู้น่ะว่าเจ้าเก็บไว้ตรงไหน ถ้ากุจำไม่ผิดระหว่างเดินทางมันจะมีของที่พี่เว่ยอยากได้แต่ไม่มีเงิน พี่วั่งที่ปกติไม่พกเงินก็ออกให้ด้วยนะ <<โครตน่ารัก
พี่เว่ยก็เดินออกจากที่พัก ไปซื้อขนมมากินเป็นเป็นอาหารเช้า นั่งบนบันไดอาบแสงอาทิตย์ไปเคี้ยวขนมไป ระหว่างนั้นพี่เว่ยก็เห็นเด็กๆอายุประมาณ14-15 เล่นเกมส์แข่งยิงธนูกันโดยใช้ว่าวเป็นเป้า วิธีเล่นคือชักว่าวให้สูงๆแล้วใครยิงธนูแม่นสุดก็ชนะ
มองเด็กน้อยไปสักพักพี่เว่ยก็คลี่ยิ้มออกมา นึกถึงสมัยเด็กๆตอนอยู่ที่ตระกูลเจียงว่าตัวเองชอบการละเล่นนี้มาก ได้ที่หนึ่งตลอด ส่วนพี่เจียงได้ที่สองตลอดเหมือนกัน << โอ้ยวงวารพี่เจียง ระหว่างมองไปนางก็เห็นว่าวรูปร่างประหลาด สีทองกลมๆ พี่เว่ยก็คิดในใจว่าอะไรน่ะ ภูติผีที่ข้าไม่รู้จักเหรอ หรือว่าแพนเค้ก (ฝรั่งแปลว่าแพนเค้ก แต่กุเดาว่าภาษาจีนคงเป็นขนมอะไรซักอย่างที่กลมๆของจีน แต่พี่เว่ยแม่งคิดได้น่ารักอะ 55)
หลังจากนั้นไม่นาน ว่าวทรงประหลาดเหมือนดวงอาทิตย์ก็ถูกยิงตกลง มีเด็กคนหนุ่มตะโกนขึ้นมาว่า “ไม่นะ! ตะวันตกแล้ว!” พี่เว่ยเลยอ้อ เจ้าเด็กพวกนี้กำลังเล่นสวมบทบาทในช่วงศึกยิงตะวันนี่เอง (เป็นศึกที่พี่เว่ยตาย ตีกันดุเดือดมาก)
แล้วทีนี้เด็กๆก็เถียงกัน ว่าใครแข็งแกร่งที่สุดในศึกยิงตะวัน ตรงนี้จะมีเกริ่นชื่อคนสำคัญในตระกูลต่างๆ ติดตามได้ในฉบับlcนะจ๊ะ จนในที่สุดก็มีเด็กคนหนึ่งที่เบื่อกับการเถียงและวิ่งไปวิ่งมา เดินมานั่งแหมะข้างพี่เว่ยที่บันไดแล้วพูดว่า
“พวกเจ้าเลิกเถียงกันได้แล้ว ข้าคืออี้หลิงเหล่าจู(ฉายาพี่เว่ย) เป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุด เพราะฉะนั้นข้าสมควรที่จะได้เป็นผู้นำกลุ่มนี้”
เว่ยอู๋เซียนถึงกับไปไม่เป็นเมื่อเด็กน้อยข้างๆอ้างชื่อของเขา เมื่อมองดูให้ดีก็พบว่าที่เอวอีกฝ่ายมีกิ่งไม้แท่งหนึ่งเสียบอยู่ คาดว่าน่าจะเป็น Chenqing (ชื่อขลุ่ยพี่เว่ย) ที่นำมาใช้เพื่อเสริมการละเล่นให้ดูสมจริงยิ่งขึ้น
ทันใดนั้น เด็กคนหนึ่งเถียงขึ้นมา “ไม่! ข้าคือเจียงเฉิน เป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุด”
เมื่อได้ยินดังนั้น อี้หลิงเหล่าจูน้อยก็สวนกลับไปว่า “เจียงเฉิน เจ้าจะแข็งแกร่งที่สุดได้อย่างไร ในเมื่อไม่มีสักครั้งที่เจ้าจะเอาชนะข้าได้ ที่พูดออกมาไม่ละอายแก่ใจบ้างหรือ”
แต่ทว่าเจียงเฉินน้อยกลับไม่ยอมแพ้ “ หืม แน่ใจเหรอว่าข้าไม่สามารถเอาชนะเจ้าได้ เจ้าลืมไปแล้วเหรอว่าเจ้าตายอย่างไร”
..เมื่อได้ยินดังนั้น รอยยิ้มบนหน้าของเว่ยอู๋เซียนก็หายไป..
..แม้เป็นเพียงแค่คำพูดของเด็กน้อย แต่ความเจ็บปวดรวดร้าวก็พลันเกิดขึ้นทั่วร่างกายของเขา ราวกับถูกทิ่มแทงด้วยเข็มอาบยาพิษที่ร้ายแรง..
(ต่อ)
.
.
.
.
.
.
.
.
อี้หลิงเหล่าจูน้อยที่นั่งข้างๆตัวเขาพลันตบมือขึ้นมาแล้วพูดว่า “เจ้าจงดูข้า! ขลุ่ยของข้าอยู่มือซ้าย ส่วนมือขวามีลัญจกรพยัคฆ์ และยังมีแม่ทัพปีศาจเวินหนิง ไม่มีใครเอาชนะข้าได้หรอก ฮ่าๆๆๆๆ”
“เอาล่ะ เวินหนิง! เจ้าออกมาได้แล้ว!”
ทันใดนั้นก็มีเด็กน้อยคนหนึ่งในกลุ่มยกมือขึ้นมาแล้วพูดว่า “เอ่อ..ข้าแค่จะบอกว่า ระหว่างศึกยิงตะวัน ข้ายังไม่ตายนะ..”
ในขณะนั้น เวียอู๋เซียนก็รู้สึกว่าเขาจำเป็นต้องพูดแทรกขึ้นมา
“ท่านปรมาจารย์ ข้ามีคำถาม”
ในการละเล่นของเด็กมักจะไม่มีผู้ใหญ่เข้ามาแทรก อี้หลิงเหล่าจูน้อยจึงมองเขาด้วยสายตาฉงน
“เจ้าอยากถามว่าอะไร?”
“ทำไม ถึงไม่มีคนจากกูซูหลานเลยล่ะ”
“มีสิ”
“แล้วพวกเขาอยู่ไหน”
เมื่อได้ยินดังนั้น อี้หลิงเหล่าจูน้อยก็ชี้ไปยังเด็กรูปงามคนหนึ่งที่เงียบไม่พูดไม่จามาตั้งแต่ต้น
บนหน้าผากของเขามีผ้าสีขาวบริสุทธิ์คาดไว้อยู่
“เขาเป็นใครงั้นหรือ”
เด็กน้อยตอบกลับ “ก็หลานวั่งจีน่ะสิ!”
“....”
..ก็ได้ เจ้าเด็กพวกนี้ช่างเข้าใจคิดนัก! คนที่จะสวมบทบาทเป็นหลานจ้าน ก็ต้องเงียบแบบนี้ล่ะ..
และแล้ว รอยยิ้มของเว่ยอู๋เซียนก็พลันปรากฎขึ้นบนใบหน้าของเขาอีกครา
ราวกับเข็มที่อาบไปด้วยยาพิษได้ถูกถอนออกไปจากตัวเขา และโยนไปที่ไหนซักแห่ง
ทั้งบาดแผลและความเจ็บปวด ได้ถูกขจัดออกไปในชั่วพริบตา เมื่อนึกถึงคนๆนั้น
เวียอู๋เซียนพึมพัมกับตัวเอง
“ช่างน่าแปลกใจนัก ทำไมคนที่น่าเบื่ออย่างเจ้า ถึงทำให้ข้ามีความสุขได้ตลอดกันนะ”
เมื่อหลานวั่งจีลงบันไดมา เขาก็เห็นเว่ยอู๋เซียนนั่งบนบันไดที่รายล้อมไปด้วยเด็กน้อยที่กำลังกินซาลาเปาเนื้อด้วยกัน ในขณะที่กำลังเคี้ยวซาลาเปาอยู่นั้น เว่ยอู๋เซียนก็ชี้นิ้วสั่งไปยังเด็กทั้งสองที่กำลังหันหลังชนกันอยู่
“เอาล่ะ! เบื้องหน้าของเจ้า มีกลุ่มคนนับพันจากตระกูลเวิน พวกเขาติดอาวุธครบครันและล้อมพวกเจ้าจนไม่สามารถหนีออกไปได้ เพราะฉะนั้นจงระวังให้ดี! ใช่นั่นแหล่ะ หลานวั่งจีตั้งใจหน่อย นี่ไม่ใช่สถานการณ์ปกติ เจ้าชุ่มโชกไปด้วยเลือด และจิตสังหาร เว่ยอู๋เซียน ขยับเข้าไปใกล้เขา เจ้ารู้วิธีควงขลุ่ยไหม ถ้าควงด้วยมือเดียวมันจะทำให้เจ้ายิ่งดูดีนะ ไหนลองควงให้ข้าดูสิ เอาล่ะ ข้าจะทำให้ดูนะ”
เว่ยอู๋เซียนหยิบกิ่งไม้จากเด็กน้อยด้วยมือข้างเดียวและควงมันอย่างคล่องแคล่วระหว่างนิ้วมือไปมา การกระทำนั้นยิ่งทำให้พวกเด็กๆส่งเสียงดังอย่างตื่นเต้น และรายล้อมตัวเขายิ่งขึ้น
“....” หลานวั่งจีเดินมาอย่างเงียบๆ เมื่อเห็นอีกฝ่าย เว่ยอู๋เซียนก็ปัดฝุ่นออกจากกางเกง และโบกมือลาพวกเด็กๆ เมื่อเขาลุกขึ้นมาก็พลันหัวเราะ ราวกับกินยาพิษแปลกประหลาดเข้าไป
“ฮ่าๆๆ ขอโทษทีนะหานกวงจิน อาหารเช้าที่ซื้อมาให้เจ้าข้าแบ่งให้เจ้าเด็กน้อยพวกนั้นไปหมดแล้วล่ะ”
“อืม”
หลังจากนั้นพี่เว่ยก็ชวนพี่วั่งคุยว่าดูเด็กน่ารักสองคนนั่นสิ รู้ไหมว่าคนที่คาดผ้าสีขาวบนหน้าผากนั่นแสดงเป็นใคร พี่วั่งที่สงสัยว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น เพราะมองหน้าเขาแล้วขำจนผิดปกติก็ถามออกไปอีกครั้งว่าเมื่อคืนตัวเองทำอะไรลงไป แต่พี่เว่ยก็บ่ายเบี่ยงเหมือนเดิน หลังจากนั้นทั้งสองคนก็คุยเข้าเรื่องซีเรีนสเกี่ยวกับการปราบผี จบตอนที่32 จา
_______________________________
สรุปคือ จะมากรี๊ดว่าพี่เว่ยรักเด็ก น่ารัก และชอบพี่วั่งจีที่กลัวว่าเขาจะรู้ว่าตัวเองชอบ
และโมเอพี่เว่ยที่ใจร้าว จนอยากจะต่อยคนที่รังแกพี่ให้หมด แง
ปล.พี่เว่ยมีม่านฮวาออกวันที่9เดือนธันวา เส้นสวยมากไปตามกัน
ปล.2 เมื่อไรจะได้อ่านต้นฉบับจริง ฮือๆๆ
วันก่อนเห็นใครถามหานิยายหูแมวมาแนะนำเรื่อง two become 1 ในดด. เกี่ยวกับนอ.โดยคำสาปให้กลายเป็นแมวตอนกลางคืน 1 ทุ่ม และจะคืนร่างเป็นคนตอน 7 โมงเช้า ถ้าตอนเป็นร่างแมวถูกจูบวันต่อมาจะไม่กลับเป็นแมว 1 วัน เรื่องมันสนุกตรงที่นายเอกชีวิตลำบากเพราะคำสาปที่ติดตัวมา ใช้ชีวิตตัวคนเดียวและแปลกแยกไร้เพื่อนไร้รัก คนที่เหลือเป็นครอบครัวเพียงคนเดียวก็จากไปแล้ว จนวันนึงพระเอกที่ก็มีปมทางใจเหมือนกันดันช่วยนายเอกเอาไว้ได้ก็เลยเริ่มต้นความสัมพันธ์ที่ต่างคนต่างช่วยเยียวยาใจของกันและกันขึ้น
สำนวนคนเขียนเหมือนนักเขียนมือเก่าไม่ใช่นักเขียนใหม่อย่างที่ออกตัว อ่านลื่นและน่าสนใจ เพื่อนโม่งที่ขอแนวนี้ไว้ลองดูนะ
>>773 งั้นขอสปอยล์นะ
.
.
.
.
.
เท่าที่จำได้คือ พระนายตายจากกันแบบถูกใส่ร้าย/ถูกฆ่า แต่กลับชาติมาเกิดใหม่ ชาติแรกไม่ได้สมหวัง ชาติต่อไปถึงได้ครองคู่กัน ประเด็นคือชาติที่ได้คู่กัน มาเกิดใหม่แบบคนนึงเป็นชาย คนนึงเป็นหญิง (ไม่มีความจำในอดีต reset ใหม่) กลายเป็น normal ไป
ส่วนตัวเฉยๆ นะไม่ถือว่า bad ending แต่จะว่า happy ending ก็ไม่เชิง คือเหมือน reset ใหม่หมด
.
.
.
.
.
Ky นิยายแนวแบบพี่เว่ย หรือเรื่องแบ่ง arc นี่เรียกไลท์โนเวลปะวะ ฝั่งจีนมีไลท์โนเวลแบบญี่ปุ่นไหม
ไหนๆก็พูดถึงแมวล่ะ มีนิยายเรื่องไหนมีแมวอีกป่ะ ไม่ต้องกลายร่างเป็นแมวก็ได้ แนวๆ mr.grey , cat's diay , แมว3ตัวฯ อ่ะ ช่วยชี้โพรงให้กูหน่อย
เอ้ย ไม่ดิ กูจำผิดเรื่องละ โอ้ย ขอโทษ เบลอๆๆๆ
Ky ในนี้เคยมีสปอยด์ดินหมูไหมวะ ใครก็ได้สปอยด์ให้กูที ใครเข้าหิ้งได้บ้างวะ กูเข้าไม่ได้
Ky กูอ่านหลางหยาป่างฉบับนิยายจบ ละไปนั่งดูเวอร์ชั่นซีรีส์ มึงเอ้ยยยย ในนิยายนี่ให้ความรู้สึกโซนเขตอบอุ่นคั่กๆ พอไปแตกฉานในซีรีส์นี่โซนมรสุมหน้าหนาวชิบหายกรีดใจกูมาก พ่อกระบือฉบับนิยายพอนางรู้ว่าท่านเหมยเป็นใคร นางเอาใจห่วงใยสารพัด ขณะที่ในซีรีส์ฉากเขาทะเลาะกันก่อนจะรู้ตัวตนที่แท้จริงแม่งบีบอารมณ์ชิบหาย กูสงสารท่านเหมยมาก กระบือนี่สมกับเป็นกระบือที่แท้ทรู แอบเสียดายฉากปัดขนม ฉากอุ้ม ฉากโฝหยาในนิยายที่ซีรีส์ตัดไปนิดหน่อย แต่อภัยได้เพราะฉากพ่อกระบือบอกว่านางกับท่านเหมยก็ถือว่าเป็นคนคนเดียวกัน กราวใจกูมาก ตอนจบในนิยายนี่กูค้างคาใจชิบหาย เสิร์ชไปเจอฟิคแปลอารมณ์เหมือนได้อ่านภาคต่อซึ่งกูแฮปปี้มาก
ทั้งนี้ทั้งนั้นที่พล่ามมาทั้งหมดคือกูจะมาแนะนำสำหรับเพื่อนโม่งที่อ่านจบละอารมณ์ค้างเหมือนกู ไปตำต่อได้ในฟิค พิมพ์ชื่อหลางหยาป่าง ล่มแผ่นดิน มาร่วมหวีดต่อกะกูค่ะ
>>796 ดูตามดูมาละ ดูไปยิ้มไปเป็นอิบ้า แม่มมม แต่นักแสดงกองนี้น่ารักๆทั้งนั้น หลังจากบ่วงหูเกอกูติดบ่วงพี่หวังข่ายด้วยเนี้ย
>>797 จีนแบนวายไงมึง เรื่องนี้ถ้าไม่ปรับบทดึงหนีหวงไว้เป็นนางเอกละตัดเนี่ยตั๋วมันจะสุ่มเสี่ยงไป คือเป็นอะไรที่มิตรภาพลึกซึ๊งงงลึกซึ้งมาก 555555 ยินดีให้มึงมาร่วมหวีดกะกูเลย ฮือ กราวใจ
>>795 กูรักเรื่องนี้! จริงๆก็เสียดายซีนที่มึงว่าเหมือนกัน อยากเห็นฉากอุ้มในซีรี่ย์ แต่ขืนมีนี่โดนแบนแหงๆ
จำได้ลางๆว่ามีกลุ่มนิยายจีนในเฟสบุ๊คแปลพาร์ทของหลางหยาป่างส่วนที่คนเขียนไม่ได้รวมไว้ในหนังสือด้วย เป็นเนื้อเรื่องส่วนก่อนจะเริ่มบทแรกอะ อยากอ่านอีกแต่จำชื่อกลุ่มไม่ได้ ใครเคยอ่านชี้แหล่งหน่อย
Ky กูเพิ่งได้อ่านเรื่อง อริรักของทซ. จะเข้ามาดูว่าในหิ้งพูดกันว่าไง แต่ลืมไปว่าหิ้งปิดไปแล้ว 5555 คือกูอ่านจนถึงตอนจบเนื้อเรื่องหลักแล้วแบบ หา จบ....? คือคำโปรยมันมีแต่เรื่องในวงการบันเทิง กูคาดหวังว่ากูจะได้เห็นสองคนนั้นเล่นละครจนจบ ละครออน รับรางวัลต่างๆ แต่อันนี้คืออะไร จบแบบงงๆ เรื่องละครก็ไม่รู้ว่าไงต่อ กูค้างมากตอนนี้ 55555 แถมตัวร้ายก็ไม่เห็นจุดจบใดๆ คือเนื้อเรื่องรวบรัดมาก แถมความสัมพันธ์สองคนก็ไปเร็วมาก แต่ถ้าได้อ่านตอนพิเศษตอนทั้งสองคนเป็นเด็กก่อนกูว่าคงอินมากกว่านี้อะ โอเค บ่นจบละ 555555555555
>>794 ดินหมู
http://www.mx7.com/view2/Ahza4SDJgsAe3cc8
>>800 อริรัก
http://www.mx7.com/view2/Ahza70vOXWhn8hXZ
กูก็คิดจะอ่านอยู่พอดีเลยมึง แต่ดูสภาพละคงต้องดองไปอีกสักพักถถถถ
>>801 เข้าไม่ได้เลยว่ะ เปิดทั้ง Chrome ทั้ง Firefox บอกว่าไม่ปลอดภัย ลองเข้าแบบไม่ระบุตัวตนก็เข้าหน้าเว็บได้แต่รูปไม่ขึ้น
แต่กูจะบอกว่าอริรักก็ไม่ได้เลวร้ายนะเว้ย ภาษาก็ดีอยู่ แต่กูชินกับเรื่องที่มันยาวกว่านี้ แล้วก็คำโปรยตรงกับเนื้อหาหลักมากกว่านี้แค่นั้นเอง 555555
>>802 เง้อออ imgurก็อยู่ดีๆอัพรูปจากมือถือไม่ได้อีกถถถถ อ่ะลงแก้
อริรัก
http://www.iop.co.th/upfile_img/2017-12-04/e311b3111136a22671430122a3874903.jpg
ดินหมู
http://www.iop.co.th/upfile_img/2017-12-04/4b9680a28cc8538bed0c4a14b14af48f.jpg
ปล.ขอให้ได้ที กูลองมาสามเว็บละ
อยากอ่านนิยายแนว คสพ แบบวินๆแต่ไม่รักกันบ้างไหม
หิ้งปิดขั่วคราวจากความไร้กาลเทศะของคนบางคนที่เอาลิงก์ไปแชร์ให้ห้องสปอย กลุ่มหิ้งไม่อยากมีปัญหาตีกันขึ้นก็ขอปิดชั่วคราว ในห้องเมาท์คุยกันอยู่เมื่อวาน
>>791 กูนึกได้อีกเรื่อง แสงจันทร์เสียงแมว พ็อตคล้ายๆกัน นอ.กลายร่างเป็นแมวตอนกลางคืนไปหาพระเอก ตอนเช้ากลับเป็นคน มันฮาตรงที่พอ.มันชอบรังแกนอ. ทำนายเอก(คน)เป็นแผล แต่พอนอ.กลายเป็นแมวบาดเจ็บไปหา พอ.ก็ทำแผลให้(ที่ตัวเองทำนายเอกนั่นแหละ) อ้อ เรื่องวัยมัธยมนะ และกูอ่านไม่จบดรอปไปกลางทาง
พวกมึงงงงงง กระบวนการเลี้ยงต้อยของคนแต่งปรมาจารย์มี cl แล้วเหวย กูไปเสาะเห็นในทวิตมา แต่ยังไม่รู้ที่ไหนได้ไป ฮือออ อยากด้ายยยย เงินกำลังจะหมุนไป กำลังจะหมุนไปละไม่มีวันหมุนมา
มึง กูขอถามอะไรโง่ๆหน่อย จงหยวนที่มึงพูดๆกันคืออะไรวะ 55 ใบ้กูที
Ky เทียนซือ ตอนนี้ต้นฉบับมีกี่เล่มวะ เห็นเบเกอรี่บอกตอนต้นปีว่า 40+ ตอนนี้เขียนจบยัง ว่าจะตามแต่เห็นนจำนอนเล่มละแบบ กูสะดุ้ง 55555
หิ้งเข้าไม่ได้ เสียใจว่ะ อยากอ่านนิยายแนวทำอาหารหรือตัวเอกเป็นพ่อครัว ใครแนะนำได้บ้าง
อยากอ่านแนวทหารแต่เข้าหิ้งไม่ได้ ช่วยแนะนำที
กุอ่าน Him ละชอบมาก ใครมีแนวนี้แนะนำอีกมั้ย
กูขอ ky พวกมึงมีใครสปอย เทวทูตปีกขวา ให้กูได้บ้าง กูอ่านแล้วค้างมาก มันมีแปลอิ้งไหม กูดำน้ำจีนไม่รอด กูอ่านถึงแปลไทยภาคสองตอนสิบกว่าๆ อยากรู้จะเป็นไงต่อ กูค้างมาก ฮืออ
มึงขอky ดาวแท้ อึดอัดมากพึ่งได้อ่าน
รำคาญอีช่วงบทภาพยนตร์มากกกกก แม่งเขียนผิด แค่ขึ้นมาก็ผิดแล้ว อย่างเปิดหัวมันต้องเป็น ซีนx ภายใน(ภายนอก)/สถานที่/กลางวันกลางคืน เลิฟซีนไม่เขียนต่อเข้าไปโว้ยยย (แต่พวกเฟลตเบล็ก,MOMENTS LATER จะมีเขียนนะ) เรียนมาแล้วเห็นโคตรขัดใจ (นี่กูไปพลิกบทภาพยนตร์การ์เดี้ยนกาแล็คซี่2 เช็คมาด้วยเผื่อฟอเมตฮอลิวู้ดไม่ตรงกัน จริงๆเขาไม่มีเขียนเลขซีนด้วยซ้ำ)
ถ้าอยากเล่าเรื่องในหนังก็เขียนแบบชาวบ้านไม่ได้หรอวะ แค่เล่าเรื่องอะ รึจะโชว์โปร พอเขียนขึ้นเป็นบทนะกูก็คาดหวังไงว่ามันจะต้องเข้าใจว่าหน้าหนังกำลังฉายอะไรอยู่ ต้องเขียนเป็นแอคชั่น ต้องให้กูรู้ว่าเออถ่ายออกมายังไง ไม่ใช่คิดอย่างเดียว แล้วคิดของมึงนี่เป็นเฟลตแบล็คไหมหรือตัวละครแค่คิด (ซึ่งถ้างั้นไม่ต้องเขียน มันทำให้สับสน ซึ่งถ้าเป็นเฟล็ตเบล็คก็ต้องแยกซีนออกมา) อ่านไปแล้วกูงงฉิบหาย จะตีความเองกูก็งงอีก อย่างไอ้เรื่องแรกอะวิถีซาตาน ตอนถังเฟิงเล่าเรื่องคร่าวๆว่า ตอนท้ายจะเฉลยว่าต้องหนีออกมางี้ ถ้าอ่านตามบทภาพยนตร์ที่เขียนแทรกมาคือคนดูจะรู้แต่แรกเลยนะ ตั้งแต่เขียนปลอมจดหมาย เรื่องในใจ(เพราะมีเฟล็ตเบล็ค ความคิดตามที่เขียน)
กูอาจจะเรื่องมากไปแต่ถ้าจะเขียนก็ควรจะหาข้อมูลปะวะ ไม่งั้นก็เขียนธรรมดาเหมือนเรื่องอื่น ฮ่วย อ่านเจอแล้วสะดุดอารมณ์หงุดหงิดรำคาญ พอๆกับการอธิบายการถ่ายภาพยนตร์บางจุด เซงฉิบ เล่มสองกูก็ทำท่าจะไม่รอดแล้ว ช่วยด้วยเพื่อนโม่ง
>>838 กอดมึงหนักมาก ตอนแรกกูเห็นเพื่อนโม่งบ่นๆกัน นึกว่าแค่ลำไยที่ใส่มาเยอะไม่อยากรู้เรื่อง อ่านเองแล้ว โอโห ลำไยการเขียนหนักมาก ดันทุรังจะเขียนแบบบทภาพยนตร์แต่ดันใช้การเขียนแบบนิยาย ต่างกันประมาณร้อยโยชน์ยิ่งอ่านยิ่งงง ว่าสรุปบทเจ๊นี่ยังไง หน้าหนังมันยังไงนะ ไหนจะเรื่องการถ่ายทำ วางกอง เทคนิคภาพยนตร์ ในเรื่องมันมีเขียนถึงเยอะไหม เผื่อจะได้กัดฟันผ่านๆไป
>>799
อ่ะ
https://lilwhiteusagi.wordpress.com/บุรุษบูรพาทำเนียบหลางห/
เอาเวปไป กลุ่มของมึงน่ะ อย่าให้กูโม่งแตกเลยนะ 555
>>835 ลิลิธหน้าเหมือนมิคนี่มันพูดถึงตั้งแต่ภาคแรกนะมึง ที่เค้าไปปั้นอดัมกับอีฟแล้วลูเสือกปั้นตามแบบมิคที่ตอนนั้นรักกันดีจ๊วบๆอยู่ ทุกอย่างมางงหักเหเอาอีตินจอบภาคแรกที่จู่ๆมิคก็เทลูทิ้ง ลูเลยหอบเอาลิลิธกลับลงมาแต่งงานที่นรกแทน ส่วนมาม่อนนี้ลูท้องลูกตอนอยู่กับมิค แต่ไม่ได้บอกมิคก็หิ้วท้องมาคลอดต่อที่นรก
KY มีใครไปถามบกรยังว่าพี่เว่ยจะออกทันปีหน้าไหม lcละเงียบไปเลย กุเคว้งมากใจร้อน ฮือๆ
มึง... ให้เวลาเขาแปลหน่อยมั้ย
GDC ตอน 33 พี่วั่งจีคิ้วท์มากก โมเม้นน้อยแค่ไหนกูก็กรี๊ดอยู่ดี ไหน้ำส้มพี่กระฉอกหมดแล้ววว
.
.
.
.
.
พี่เว่ยไปถามสาวๆเกี่ยวกับหมู่บ้านที่แขนซ้ายนำทางมา พี่วั่งจีก็ยืนมองอยู่ห่างๆ เท้าก็เตะหินบนพื้นไป//พี่หึงเค้าจนลืมคีพลุคใช่มั้ยยย
คุยสักพักพี่เว่ยก็ไม่เดินกลับมาหาสักทีแถมยังหยิบตลับชาดที่ซื้อมาก่อนหน้าทีชิงเหอ(?)ให้สาวที่ตอบคำถาม พี่วั่งจีเห็นแบบนั้นก็แบลงก์ไปเลยจะเดินเข้าไปหา แต่พี่เว่ยเดินกลับมาพอดีแล้วเล่าเรื่องเกี่ยวกับหมู่บ้านที่สาวๆบอกมา พี่หลานเลยถามว่าให้อะไรสาวๆไป
พี่เว่ยเลยตอบว่า"เราควรจะแสดงความขอบคุณเวลาที่ถามใครสักคนใช่มั้ยล่ะ ข้าอยากให้เงินพวกนาง แต่พวกนางกลัวเกินกว่าจะรับ ดูเหมือนว่าพวกนางจะชอบกลิ่นชาดมาก คงจะไม่เคยใช้ของพวกนี้มาก่อน ข้าเลยให้ไป "
"..." เดาว่าพี่หลานคงหึงจนออกหน้าพี่เว่ยเลยพูดว่า"หานกวงจวิน ทำไมถึงมองข้าอย่างนี้ล่ะ ข้ารู้ว่าชาดพวกนั้นไม่ใช่ของคุณภาพดีนัก แต่ข้าไม่เหมือนแต่ก่อนที่มีดอกไม้กับอัญมณีมากมายไว้ให้สาวๆ ข้าไม่มีอย่างอื่นจะให้จริงๆ อย่างน้อยก็ดีกว่าไม่ให้อะไรเลย"//พี่เข้าใจผิดแล้ววว ฮวือออ
กูขอโทษถ้าพิมพ์งงๆ กูอยากหวีดดด เขาหึงกันแล้ววว
>>855 พึ่งเคยมาหวีดเรื่องนี้ครั้งแรก ปกติแอบอ่านโม่งกรี๊ดกร๊าดกัน5555 ไฟนอลทำร้ายมาก เราจิไม่ทนนน
นี่แอบไปส่องการ์ตูนที่แฟนๆวาด ก๊าวใจมาก มีอันนึงล้อที่หลานซีเฉิน(พี่ชายหลานวั่งจี)มองน้องชายออกแม้ว่าพี่แกจะทำหน้าแบบเดียวตลอด หลังจากพี่วั่งจีกับพี่เว่ยลงเอยด้วยกันเวลาพี่ซีเฉินมองหน้าน้องชายเลยเห็นฉากxx เวลาที่รู้สึกว่าจะได้เจอน้องชายเลยเอาผ้ามาผูกตาไว้5555
กุลืมเทวทูตปีกขวาไปแล้วนะเนี่ย ทำไมนิยายแปลขวัญใจโม่งชอบถูกดองกันนะ โดน lc ไปดองนี่ยังทำใจได้ว่าซักวันเดี๋ยวมันก็ออก แต่ที่โดนคนแปลดองนี่ทำกุเคว้งหนักมาก การถูกดด.ไล่ต้องไปหาที่ลงใหม่แล้วฟีดแบคน้อยลงนี่น่าจะมีผลกับกำลังใจในการแปลมั้ยวะ
>>831 เอายังไม่แปลได้ไหม กูไม่รู้ว่ามึงชอบ Him ตรงจุดไหน แต่จะลองแนะนำดู
The Understatement of the Year คนเขียน Sarina Bowen (คนเดียวกะเรื่อง Him)
- อันนี้เป็นเล่มสามของซีรีส์ (เล่มอื่นเป็นชายหญิง) แต่อ่านแยกได้ เพราะจบในเล่ม เล่มนึงคู่นึง มีตัวละครจากเล่มอื่นมาแจม แต่ไม่จำเป็นต้องอ่าน
- นักกีฬาฮอกกี้ทั้งสองคนเหมือนกัน เรื่องนี้วัยมหาลัย เด็กกว่า Him หน่อยนึง แต่บรรยากาศเรื่องคล้ายกันมาก ตัวละครก็มีความคล้าย วิธีเขียนก็... คนเขียนคนเดียวกัน สรุปชอบ Him ก็น่าจะชอบเล่มนี้ด้วย
- กูนั่งนึกเนื้อเรื่อง บางทีก็สับสนว่าเนื้อเรื่องตรงนี้ฉากนี้ มันของเรื่องไหนกันแน่ 555 กูอ่านใกล้ๆ กันด้วย แต่อ่าน him/us ก่อน
Five Dares คนเขียน Eli Easton
- อันนี้วัยเพิ่งจบมหาลัย ตัวละครเป็นเพื่อนสนิทกัน คนนึงแอบรัก อีกคนเพิ่งรู้ใจตัวเอง นัวกันแซ่บๆ ในหิ้งมีแต่เข้าไม่ได้ ลองขุดโพสต์เก่าดู ถ้าชอบ Him ตรงฉากแซ่บๆ เรื่องนี้แซ่บพอกัน
Heels Over Head คนเขียน Elyse Springer
- นักกีฬากระโดดน้ำทั้งคู่ วัยมหาลัย คนนึงค่อนข้างจริงจัง มุ่งโอลิมปิก อีกคนค่อนข้างมือใหม่ แต่มีพรสวรรค์ ได้ทุนนักกีฬา ไม่ได้เอาจริงเท่าคนแรก ทั้งคู่มาฝึกซ้อมกับโค้ชคนเดียวกัน แรกเริ่มไม่ค่อยถูกกันเพราะทัศนคติไม่ตรงกัน ถ้าชอบแนวกีฬาวัยมหาลัย อาจจะสนเรื่องนี้
^ ข้างบนกูอ่านมาหมด
ส่วนข้างล่าง กูยังไม่ได้อ่านแต่สนใจ
ซีรีส์ Scoring Chances คนเขียน Avon Gale แนวกีฬาฮอกกี้ จบในเล่ม เล่มนึงคู่นึง รู้สึกตัวละครจะวนเวียนในแวดวงกีฬาอาชีพ ไม่นักกีฬาก็โค้ช
กูไม่เคยอ่านนะ แต่สนใจอยู่ แต่ไม่รู้จะเริ่มจากเล่มหนึ่งเลย หรือเลือกเล่มที่เรื่องย่อน่าอ่านสุดสำหรับกู หรือเลือกตามคะแนนรีวิวดี ออกมาห้าเล่มแล้ว
ที่บกรได้ลิขสิทธิ์นิยายมานี่กูรออยู่สองสามเรื่องเห็นจะได้ ต่อให้สมมติลัดคิวออกก่อนเรื่องอื่นแต่ปรมาจารย์ด้วยความยาวของเรื่อง+ค่อนข้าง(น่าจะ)แปลยาก อีกอย่างถึงจะได้ลัดคิวกูก็ไม่ดีใจอยู่ดีเพราะเรื่องอื่นกูก็รออยู่เหมือนกัน สรุปเพื่องานดีก็ให้เวลาสนพเขาหน่อยเถอะ ได้ lc มาถือว่าโล่งใจไปกว่าครึ่งแล้ว ยังไงก็ได้อ่านแน่ๆ ออกเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น ตอนนี้ก็ไปหาเรื่องใหม่มาประโลมใจก่อนเพื่อนโม่ง ...เหมือนกู55555
>>854 กูขอมาเสริมมม พอถามเสร็จก็เข้าหมู่บ้านที่มือซ้ายชี้ ในนั้นมันมีหมอกหนาขึ้นเรื่อยๆจนเขาต้องขยับเข้ามาเดินชิดกัน แล้วพี่เว่ยก็คิดว่าถ้ามีคนมาเนียนอยู่ในกลุ่มด้วยคงยากจะรู้ตัว
ตอนนั้นเองพี่เว่ยก็เดินไปเตะอะไรสักอย่างเข้า ซึ่งมองไม่เห็นต้องก้มลงไปใกล้ๆ พี่เว่ยเลยคว้าจับมือพี่วั่งจีไว้ถึงค่อยก้มลงไปดู
ฉากนี้ไม่ค่อยมีอะไรแต่กูชอบความใส่ใจเล็กๆน้อยๆนี้จัง 5555
มึงไม่รู้ถามในห้องนี้ถูกไหมนะแต่เรื่อง Boss’s seeking-death guide นี่ที่อยู่ในเด็กดีเค้าลบไปแล้วเหรอ เห็นมีแต่ในธวล แล้วเค้าไม่อัปนานแล้วอะ พอจะมีแหล่งให้ดำน้ำไหมอะเพื่อนโม่ง
ขอบคุณล่วงหน้านะ
>>864 เนอะ ตอนแรกกูว่าพล็อตดูเกร่อ แต่สำนวนดูกระชับดีว่ะ พูดไม่ถูก อารมณ์เหมือนนิยายแปล555555 กูชอบความที่มันเรียลขึ้นเรื่อยๆอ่ะ นอ.ดูโตขึ้นแต่ก็ยังดูซื่อๆ กับพอ.ที่มีความคิดเหมือนเด็กตลอดจนบางครั้งก็เกิดเรื่อง ตอนที่พอ.บอกประมาณถ้าเรารู้ตัวว่าชอบกันตั้งแต่ 8 ปีก่อน ตอนนี้จะเป็นยังไงนะ กูเศร้ามากเลย มีคนบอกเรื่องน่ารัก แต่กูอ่านแล้วบรรยากาศมันดูเศร้าๆว่ะ ยิ่งตอนเพิ่มตลค.ญเพื่อนพอ.มากูกลัวจบแบบไม่ดีมากเลย T-T
กูไม่แน่ใจว่าคนเขียนคนเดียวกันรึเปล่านะ แต่นามแฝงเหมือนกัน เหมือนเขาจะเน้นไปทางวาดรูปแทนแล้วอ่ะ มีเพจวาดรูปคู่ akaamu จากโคนันในเฟสบุ๊คอยู่ มีฟิคด้วย แต่กูไม่กล้าไปถามเขาว่าใช่คนเดียวที่เขียนแทนบอนรึเปล่าคะ55555
ปล.ตอนห้องผีสองกับนอ.หลอกให้พอ.ไหว้วัวฮาจริง55555555555555
เออ ถามหน่อย คนแต่งสิงโตนอกคอกอะไรนี่ที่เพิ่งชนะรางวัลซีไรซ์นี่คือ ร เรือ ในมหาสมุทรเองเหรอสะ
>>871 ถ้าไม่ใช่แนวก็อย่าฝืนตัวเองเว้ย งานมีอีกเยอะแยะไม่ต้องฝืนตัวเองอ่านงานที่ไม่ถูกใจ รสนิยมใครรสนิยมมัน มึงอาจจะไม่ชอบแนวนี้ก็ได้
แต่ส่วนตัวกูชอบนะ ส่วนเรื่องสำนวนเขามันจะสั้นๆทื่อๆหน่อย ไม่บรรยายยาวๆพร่ำเพร้อดี สำหรับกูงานเขาอ่านงาน ไม่ต้องตีความถอดภาษาอะไรมากมาย
จะมีคนหาว่ากูม้าไหมเนี่ย เออ แต่กูม้าก็ได้ยอมรับ 55555555
อย่าม้ามากเหมือนคนใกล้ตัวเขาเมื่อครั้งนั้นละกัน กูยังจำได้นะ 555
มิน่าอ่านวายที่เขาแต่งถึงได้ขาวสะอาดไม่มี NC นักเขียนรางวัลนี่เอง กูไม่ชอบอ่านงานคลีนเลยไม่แนวกู
>>885 ของกูช่วงแรกอ่านๆก็ชอบนะ แต่พออ่านหลายงานเข้ากูรู้สึกมันคล้ายเดิมว่ะ คาร์เคะแนวเดียวกัน คาร์เมะมีสองสามรูปแบบ แล้วกูผิดหวังซ้ำๆกับตอนจบ ตอนแรกปูพล็อตมาดูดีเลย มีปัญหาชวนลุ้นว่าจะจบยังไง สุดท้ายก็หาทางลงแบบเรียบมาก แฮปปี้เอนด์ดิ้งทุกคนรักกันอยู่อย่างสงบสุข เหมือนตั้งปมหลักไว้เท่ๆแต่สุดท้ายก็ไม่ได้ขยี้ปมหลักอะไรเลย เอาเป็นว่าไม่ใช่แนวกู
ที่กำลังพูดถึงกันนี่ใช่คนที่แต่งเรื่องเกี่ยวกับพระเจ้ากะซาตานป้ะ เหมือนสมัยก่อนโม่งพูดถึงกันแล้วตามไปอ่าน เรื่องนี้กุให้ไม่ผ่านตั้งแต่ตอนที่บอกว่ามนุษย์ทุกคนต้องตกนรกเพราะไปเลือกผู้นำเลว เขาไม่เข้าใจทฤษฎีเจตนาหรอ
โห เรื่องพระเจ้ากับซาตานนี่ขนาดนี้เลยเหรอวะ สำหรับกูก็ว่าพลอตหลานเรื่องน่าสนใจอยู่หรอกนะ แต่เขียนออกมาเรียบ เรียบเกินจนน่าเบื่ออ่ะ
>>894 โอ๊ยยย มึงใจตรงกับกูเลยว่ะ ตอนแรกกูเป็นติ่งนาง นางไนซ์สำหรับกูมาก จนกูมาอ่านเรื่องพระเจ้า ความคิดกูค่อยๆเปลี่ยนไป คือเป็นคริสต์ด้วยไง กูไม่เข้าใจว่าทำไมนักเขียนที่กูชื่นชมถึงเขียนนิยายเหยียดศาสนาของกูได้ขนาดนี้ ปกติถ้าเล่นแค่เทวดาซาตานไรงี้กูรับได้นะ แต่เล่นถึงพระเเม่ถึงพระเยซู กูไม่โอเคว่ะ แล้ว Talk ตรงหน้าเด็กแว่นที่มึงพูด กูเห็นด้วย กูขัดใจตรงนั้นเหมือนกัน เหมือนนางพยายามบอกว่า 'การที่นางไม่อธิบายนิยายของเรื่องมันเป็นเรื่องสง่างาม (ซึ่งปกตินางไม่ทำแบบนั้น แต่รอบนี้นางขอ)' แม่งเหมือนเหยียดว่า 'การที่นักเขียนคนอื่นที่ออกมาอธิบายนิยายตัวเองคือนักเขียนที่ไม่สง่างาม' ตรรกะอะไรวะ...
>>895 มีมากกว่านี้อีกเพื่อนโม่ง นางเขียนให้พระแม่มารีโดนคนจรจัดข่มขืน แบบข่มขืนข้างถนนเลย ใช้คำเรียกพระแม่ว่าหมาจนตรอก แล้วมีการบอกว่าพระแม่จะเอาเด็กออก เขียนว่าพระเยซูเป็นบ้างี้ กูแบบ โอ้โหยยยยยย กูไม่ใช่คนคริสต์นะ แต่กูว่าหมิ่นแรงไปว่ะ ยังไม่รวมเรื่องพระเจ้าฆ่าตัวตายไป SM กับซาตานอีกนะ ฆ่าตัวตายมันบาปสูงสุดของคริสต์ไม่ใช่เหรอวะ?
>>888 กูไม่เข้าใจแก่นเรื่องด้วย อ่านจนจบก็ไม่เข้าใจตอนแรกเขียนเหมือนต้องการแสดงให้เห็นถึงการต่อสู้เรื่องความดีความชั่วปะวะ แล้วสักพักก็ออกทะเลกลายเป็นวิถีทางให้ทุกคนลงนรกหมด แล้วทุกคนก็อยู่อย่างมีความสุขในนรก จบง่ายงี้เลยเรอะ จะบอกว่าที่สู้กันมานานเพราะอัตตาล้วนๆไม่มีห่าเหวอะไรเลย?
>>896 ตรรกะนางแปลกๆนะ... คือจะอวยว่าตัวเองสง่างามเหรอวะ? แล้วไหนจะการเหยียดนักอ่านในทุกๆบรรทัดของนางอีก คือไม่ได้เขียนชัดๆนะ แต่ถ้าอ่านละเอียดๆจะรู้สึกว่านางเหยียดนักอ่านมากกกกกกก ไม่โอเคอย่างแรงเลยว่ะ.. ตอนแรกก็อยากสนับสนุนงานนางนะ แต่พอรู้จักมากขึ้นเริ่มแบบ.... วดฟ
>>899 กูอยากบอกว่านางเขียนแนวศาสนา แต่นางไม่เข้าใจหลักตรีเอกานุภาพด้วยซ้ำว่า มันประกอบด้วย พระบิดา พระบุตร และพระจิต พระเยซูไม่ใช่เจ้าชายแห่งสวรรค์ตามที่นางเขียน แต่สามองค์คือหนึ่งเดียว พระเยซูคือส่วนหนึ่งของพระเจ้า.... กูอยากบอกว่าเรื่องนี้มันละเอียดอ่อนมาก กูไม่เคยเจองานต่างชาติเขียนหมิ่นถึงพระแม่และพระเยซูด้วยซ้ำ อย่างมากก็เทวดา ปีศาจ ลูซิเฟอร์ว่ากันไปเหอะ นี่มันแรงเกินไปแล้ว กูรับไม่ได้จริงๆว่ะ
อะไรเนี่ย กูอุตส่าห์ทำใจเฉยๆกับเขาจากดราม่าที่คนใกล้ตัวเขาก่อได้แล้วนะ พวกมึงอย่าทำให้อคติกูกลับมาสิ 555
กูขอมาบ่นๆเรื่องตัวเองนิดนึง คือกูเคยอ่านฟิค ร เรือสมัยบอร์ดเฮตาเลียซึ่งก็นานหลายปีมากๆๆๆๆ ตอนนั้นกูเองก็มีความฝันอยากเป็นนักเขียน แต่ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ จน ร เรือได้ซีไรต์แล้ว แต่กูยังไม่เคยเขียนอะไรเป็นชิ้นเป็นอันซักอย่าง รู้สึกว่าตัวเอง loser ชิบหาย กูว่ากูต้องทำความฝันตัวเองได้แล้ว กูแค่อยากมีหนังสือออกมาซักเล่มก็พอใจแล้ว
//ขอโทษที่เวิ่นเว้อแบบขัดบรรยากาศ+เวิ่นผิดห้องนะ มาพูดถึงผลงาน ร เรือ กูไม่ได้ตามซักงานนอกจากฟิคในบอร์ด กูแค่คิดถึงสมัยบอร์ดอะ ตอนนั้นกูชอบอ่านฟิคเค้า แล้วก็ชอบฟิคคุณไนชี่ คุณกี คุณวูล์ฟด้วย 55555555
ไซคีนี่ร่างแยกหสม.ป่ะวะ? ประกาศ LC วายจีนรัวๆหลายสิบเรื่องมาก คือถ้าใช่กูเตรียมตัวเททันที
>>907 เฮ้ย กูก็เป็น สมัยนั้นรุ่นน้องกูที่รร.ได้ตีพิมพ์นิยายไง กูก็แบบอิจฉาเว้ย หันมาลองเขียนบ้าง แต่สุดท้ายก็ได้แต่เขียนเรื่อยๆ ไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันซักที นี่ล่าสุดเจอเพื่อนสมัยมหาลัยเขียนฟิคเล่มแรกในชีวิตเขาออกมาขายได้แล้วอีก ยิ่งเจอร เรือได้ซีำรค์ โอ๊ย กูโคตรเฟล /หัวเราะทั้งน้ำตา
>>906 เรื่องนี้ทำไมอีกวะ
ส่วนเรื่องคนใกล้ตัว จำไม่ค่อยได้แต่เหมือนเข้ามาอวยในโม่ง บอกว่าเป็นนักเขียนที่แท้จริงอะไรนี่แหละ
>>913 Talk นางเท่าที่กูจำได้คือ นักอ่านไปเรียกร้องฉากหลายๆอย่างในนิยายของนางเรื่องสายซึน นางเลยออกมาบอกว่า 'ตอนพิเศษที่นางเขียนไม่มีสิ่งที่คุณๆร้องขอ' ซึ่งหากทำตามที่นักอ่านเรียกร้อง นางบอกว่า 'เราเกรงว่าจะเป็นการดึงพี่ซันมากไปหน่อยค่ะ (ดึง ความหมาย: บีบบังคับจิตใจแมวกระต่ายและทารุณสัตว์!!!) ซึ่งกูอ่านตรงนี้แล้วเงิบมาก ถึงขั้นต้องใช้คำว่า ทารุณสัตว์เลยเหรอวะ แค่นักอ่านเรียกร้องฉาก...พูดดีๆไม่ได้เหรอ
แล้วนางก็บอกว่า ความจริงแล้วมันไม่สง่างามเลยที่นางจะลุกขึ้นมาอธิบายนิยายตัวเองแบบนี้ (ตรงนี้กูรู้สึกเหยียด เพราะนักเขียนคนอื่นที่กูตามส่วนใหญ่(ไม่ทั้งหมด) ชอบลุกขึ้นมาอธิบายนิยายตัวเองทุกครั้งที่มีคนถาม มันเหมือนนางแม่งเหยียดนักเขียนคนอื่นว่า =ลุกขึ้นมาอธิบายงานคือไม่สง่างาม) สำหรับกู พาร์ทภาษาอย่างอื่นๆใน talk ที่กูไม่ได้เล่าค่อนข้างแฝงความจิกกัดอย่างเเนบเนียน กูอ่านแล้ว รู้สึกเหมือนโดนมองล่างตลอดเวลา
ไหนๆก็เป็นนักเขียนที่มีความคิดที่ดี พูดจาให้มันน่ารักกว่านี้ไม่ได้เหรอวะ ไม่ใช่ใช้คำว่า 'ทารุณสัตว์!!!'
>>912 กระต่ายกูว่า เนื้อหาประหลาด นายเอกป่วยมีอาการทางจิต เพราะโดนแม่ทารุณกรรม แต่นางมีพ่อเป็นจิตแพทย์ว่ะ แล้วนายเอกก็จะใช้เวลาออกไปล่ากระต่ายในป่าคนเดียว ก่อนเอากระต่ายมแดกสดๆ ซึ่งกูมองว่า นางมีพ่อเป็นจิตแพทย์ ทำไมพ่อปล่อยให้ลูกออกมาแดกกระต่ายได้วะ บ้าบอชิบหาย อาการแบบนั้นควรดูแลอย่างใกล้คิด มันไม่ make sense คิดดูนะว่า คนไข้อาการถึงขั้นกินกระต่ายสดๆ หมอที่ไหนจะยอมปล่อยให้ทำอีกวะ ยังไม่นับเรื่องพระเอกเป็นสิงโต แล้วติดสัดปีละหนึ่งครั้ง ทุกครั้งที่ติดสัดมันจะมั่วไม่เลือก เอาหมดเพศชายเพศหญิง ซึ่งตรงนี้โคตรย้อนแย้งกับหลักสืบพันธุ์ของสัตว์เลย ส่วนอย่างอื่นไม่มีอะไร ทางลงเรื่องนี้เรียบมากถึงมากที่สุด
กูว่า กูชอบชายใดกับแฟนเก่าแม่มากกว่า เนื้อหาไม่มีอะไร แต่โอเคที่สุดแล้ว
>>915 ขนาดนั้นเลยเหรอวะ ดีที่กูเทนางไปก่อนเจอทอล์กแบบนี้กูคงเสียดายเงิน คนอ่านชอบนิยายถึงได้ขอแถมกูว่าไม่ได้ขอแบบฮาร์ดคอว่าจะเอาๆด้วย ไม่เขียนก็บอกไม่เขียนดีๆ ที่จริงคำว่าเกรงจะดึงตัวละครมากเกินกูก็พอหลับหูหลับตาไม่คิดได้ แล้วมาจอคำในวงเล็บ..
กูว่านางอวยตัวเอง ยกตัวเองขึ้นสูงกว่าคนอื่นว่ะถ้าเข้าเฟสเข้าเพจนางจะเห็นบ่อยมาก
>>919 พ่อกับแม่หย่ากันแล้วมึง ส่วนพ่อห้าม นี่กูจำไม่ได้ว่ะ เท่าที่อ่านคือไม่เห็นนะ พ่อก็บอกให้ลูกมาหา มารักษาตลอด แต่ก็ไม่มีฉากจ่ายยาหรืออะไรเลย จนพระเอกต้องมาพูดกับพ่อว่า รักษายังไงนายเอกไม่ดีขึ้น (ซึ่งก็จริง ถ้ารักษาไม่ได้ก็ส่งลูกไปให้หมอคนอื่นสิวะ) ยังไม่นับเรื่องที่นายเอกเกลียดแม่มาก เลยพยายามล่อผู้หญิงมาเย เพื่อให้ท้อง(แต่ไม่สำเร็จ เพราะผู้หญิงหนีไปก่อน) นางคิดว่าถ้านางมีลูก นางจะเอาลูกมาทรมานเหมือนที่แม่ทำกับนาง
กูไม่เข้าใจว่าทำไม พ่อไม่ห้าม พ่อไม่จับลูกแอดมิท ความคิดโคตรน่ากลัว หลอกผู้หญิงไปถึงเตียงแล้ว ในเรื่องมันทำไม่สำเร็จ แต่ถ้าแม่งทำสำเร็จล่ะ?
กูเคยเห็นแต่ในทวิต ยังไม่ได้ตามส่องแต่นี่เพจยกสูงกว่าอีกเหรอวะ
เรื่องพระเจ้าซาตานอะไรนั่นคือเรื่องอะไรอ่าา อยากรู้ชื่อเรื่อง
แล้วนี่ได้รางวัลซีไรส์แล้วไม่ยิ่งชูคอเลยเหรอวะ
ไม่เคยอ่านงานเขาแต่ทำไมรู้สึกพลอตมันดูเบียวๆ พยายามทำให้ดาร์คแต่เหมือนจะไปไม่สุดทางรึเปล่าเนี่ย
เพื่อนโม่ง กูขอโทษ หน้า Talk คือเรื่องสายซึน ไม่ใช่เรื่องเด็กแว่น กูผิดเองว่ะ กูจำสลับ ถถถถถถ
>>931 กูรับแดน บราวน์ได้ว่ะ กูว่าเค้าข้อมูลมาดี ทุกอย่างละเอียดมาก และมีการตีความในเชิงสัญลักษณ์ที่ลึกซึ้งมาก จะเขียนได้ขนาดนี้ก็ต้องศึกษาว่ะ ที่สำคัญกูอ่านแดน บราวน์แล้วไม่รู้สึกว่าเขาเหยียดศาสนา (ถึงจะมีคนรับไม่ได้ก็เถอะ แต่กูรับได้)
แต่ของ ร. เนี่ย...กูไม่เห็นอะไรเลย นอกจากความเหยียดหยาม แบบไม่มีแก่น การดูถูก และ Yaoi Logic สนองตัณหา ซึ่งถ้าเขียนมาแบบนี้ อย่าเขียนเลยเถอะ
>>932 กุจำเนื้อเรื่องชัดๆไม่ได้นะ เหมือนว่าคนทั้งเลือกผู้นำที่มาสั่งยิงนิวเคลียร์(โดนซาตานล่อลวงมั้งนะ)แล้วตายห่ากันทั้งโลก คนเลยพากันตกนรกหมด เพราะถือว่าทุกคนมีส่วนผิดในการยิงนิวเคลียร์ = ทำตามซาตาน
คือการกระทำผิดมันต้องมีเจตนาไง อินี่ผู้นำคนเดียวสั่งจะถือว่าคนที่เลือกเป็นคนทำด้วยได้ยังไง
เออ เพิ่งนึกออก ตอนดราม่าคนใกล้ตัว ร เรือเองก็ลงมาชี้แจงถึงในโม่งนี่นา มึงว่าคราวนี้จะลงมามั้ยวะ
เอาจริงๆนะ กูว่า ร. เรือ = เด็กเบียวมีรางวัลว่ะ 5555555
ส่วนตัวว่างานซีไรต์หลังๆมันต้องเขียนออกมาแบบนี้อะ
คือต้องดูมีอะไรเล่นใหญ่เว่อวังภาษาล้น ๆ หน่อย ส่วนเนื้อหามีอะไรมั้ยอันนี้กูคงคิดไม่เหมือนกรรมกรเองอะ 5555555
>>935 กูมองว่าเรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกับหลักการใดๆ แบบที่เราคิดกันว่ะ ซาตานพระเจ้าต้องการคนไปอยู่ฝ่ายตัวเอง ก็แค่สองขั้วอำนาจใหญ่ต่อรองผลประโยชน์กันโดยพยายามยกนู่นนี่มาอ้างเพื่อสนับสนุนตัวเอง ไม่ต้องถูกก็ได้ แค่ให้อีกฝ่ายค้านไม่ได้ก็พอ ใครอ้างดีกว่าก็ได้ประโยชน์ไป สู้ไม่ได้ก็ต้องยอมแบบนี้
กูอาจจะใช้คำผิดไปหน่อย คือภาษาล้นของกูมัน... บอกไม่ถูกอะ
คือการใช้คำด้วยอะไรด้วย ขาดๆเกินๆบอกไม่ถูก สำหรับกูนะ คนอื่นอ่านแล้วอาจจะไม่รุ้สึก
อันนี้กูแค่เซ็งเฉยๆ เป็นเรื่องสมัยก่อนแต่ไม่รู้สมัยนี้ยังเป็นอยู่มั้ย แบบนางเขียนเรื่องที่ภาษาน่าเบื่อมาก บรรยายเยิ่นเย้อพล็อตไม่ชัดเจน อยู่ดีๆอยากหักมุมก็หัก ตัวเอกปัดไปเป็นตัวรอง ตัวรองมีบทขึ้นเพราะจะเอาไปจิ้นวายกับพระเอก แนวทางเรื่องคลุมเครือ ตอนจบหน้าtalk นางก็บ่นว่าเนี่ย ส่งให้สนพ.ไม่ผ่าน เพราะตัวเองงานไม่ตลาด อยากเขียนนิยายดีๆ เสียดายที่ในไทยไม่มีสนพ.รองรับ ประมาณนี้กูจำชัดๆไม่ได้
กูอ่านแล้ววดฟมาก งานไม่ดีไม่ถึงแต่อ้างว่างานตัวเองไม่สมัยนิยมเลยไม่ได้เฉย
ขอถามหน่อยนะ ล่ารักอันตรายของค่าย ally ที่แปลไทยมันราคาเล่มเท่าไหร่อะ
กูไม่ได้เป็นเม็มเบอร์ร้านเลยเข้าเช็คไม่ได้ ได้มือสองมาถูกอยากขาย
>>900 (กูไม่ได้เป็นคริสต์ กูไม่รู้นะ กูมาแย้งตามที่เคยอ่าน) กูมาแย้งว่าแก่นเรื่องไม่ใช่ทุกคนอยู่ในนรกเหมือนกันหมด แต่พระเจ้ากับซาตานเหมือนเป็นนักการเมืองสองฝ่ายว่ะ ไม่มีใครดี ไม่มีใครเลว เป็นเทาๆ พระเจ้าเลยฆ่าตัวตายเพื่อที่จะทำให้ตัวเองตกนรก พอกลายเป็นคนบาปแล้วถูกความมืดกลืนกินพลังจะเยอะกว่าซาตาน แล้วพระเจ้าก็ยึดนรกนั้นเป็นของตนเอง กูเลยไม่เคยมองเรื่องนี้เป็นศาสนาแต่เป็นเรื่องเกมการเมืองมากกว่า
พวกฟุนี่นอกจากจะวิปริตชอบผู้ชายเอากันแล้วก็ยังขี้อิจฉาด้วยนะครับ แทนที่จะวิจารณ์งานของ ร เรือ แต่ขุดเอาพฤติกรรมเก่ามานินทา แย่มากๆครับ
ปล. ถ้าอยากจิ้นวายในงานระดับซีไรต์ โทรลคุงขอแนะนำประชาธิปไตยบนเส้นขนานนั้นครับ
จิ้นไปด้วย ทั้งแฉะและได้ความรู้ทางประวัติศาสตร์ครับ
กูว่าเราคุยเรื่องอื่นกันเถอะมึง บรรยากาศเริ่มไม่ดีแล้ว 5555 จบเรื่องเรือกันเถอะ
กระทั่งโทรลยังรู้ว่าประชาธิบไตยบนเส้นขนานยังจิ้นได้ กูขอโทษ กูขำ นี่ไม่ใช่โทรลขยันหาความรู้แล้ว ซึนชัดๆ555
เอ่อ......
จ้ะ ตามสบายเลยนะพ่อคุณ บ่นให้เต็มที่เลยนะจ้า ลูบๆนะ
แปลกตรงไหนวะ พวกผิดเพศเป็นที่รังเกียจในทุกชนชั้นนั้นแหละ ขนาดระดับมหาลัยดังยังไม่ยอมให้เกย์ผิดเพศมาเป็นอาจารย์เลย
และถึงพวกมึงจะจิตใจมืดบอดชอบเห็นผู้ชายได้กัน แต่ก็เป็นหน้าที่ของผมที่ต้องชี้แสงสว่างให้ อย่างน้อยถ้าจะจิ้นวายก็ควรจิ้นวายกับนิยายชั้นดีอย่างประชาธิปไตยบนเส้นขนานครับ
น้องโทรลไปอ่านมู้ห้องลิทมาแล้วสินะ เจอเพื่อนยัง 555 กูก็รอฟังนะว่าจะมีใครแย้งอะไรรึเปล่า อยากถกแต่เรื่องที่มันจริงอ่ะ
ตัวเองเก๊าะ เค้าเขินนะ จะบอกรักเค้า ไม่ต้องมาบอกรักในโม่งเก๊าะดั้ย รักนะตัวเอง จุ้บๆ
>>971 14 ต.ค. 2558 · 'ผู้หญิงข้ามเพศ' ฟ้อง มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และคณะกรรมการบริหารต่อ ศาลปกครอง เหตุเพราะไม่รับกะเทยเข้าเป็นอาจารย์
http://www.manager.co.th/Crime/ViewNews.aspx?NewsID=9580000115373
พึ่งรู้ว่าประชาธิปไตยบนเส้นขนานมันจิ้นได้ด้วย ซื้อมานานแต่ดองทิ้งไว้ ขอบคุณนะโทรลคุงที่ชี้นำ จุ๊บบบบ
KY ขอพื้นที่หวีด Leo Loves Aries
มึงงงงงงง ทำไมกูรู้สึกได้ว่าลีโอเน่นางเชียร์พี่นางกับเจมี่แต่แรก ! อย่างตอนที่ 10 ที่นางบอกว่า
เจมี่จะเป็นหนึ่งในคนที่จะไปงานเต้นรำกับทั้งคู่ แถมด้วยตาเจมี่ตอบตกลงว่าจะไป(เต้นรำ)กับ"นาย" แล้วลีโอเน่ก็หัวเราะคิกคักอีก
แถมท้าย กูอยากได้แฟนแบบเจมี่สักคน เทคแคร์ดูแลดีชะมัดยาด
น่าจะโทรลตัวเดียวกับปีที่แล้วที่คุยเรื่องจิ้นประชาธิปไตยบนเส้นขนานนะ เพราะตอนนั้นกูก็คุยกับโทรล นี่ไม่ติดเดี๋ยวนี้กูไม่ชอบวินทร์แล้ว ก็อยากจิกรี๊ดเรื่องนี้ต่อนะ เพราะตอนอ่านกูก็จิ้นว่ะ ชายสองคนที่มีจุดยืนการเมืองต่างกันแล้วไล่ล่าตามหากันตั้ง 60 ปี แม่งเอ๊ยยย คิดไกลมาก 555
โทรลหมายถึงอะไรวะ กูสงสัย ชี้ทางสว่างกูที
เออ กะทิ กูอ่านจบนี่เบ้หน้าเลย โคตรสลิ่มอ่ะ เป็นความเพ้อฝันของคนรวยแปลกๆ แบบตายายที่แม่งดัดจริตพอเพียงแต่รวยอยู่แล้ว กับ เด็กที่พลอตพยายามให้เจ้าตัวดราม่ามากมายแต่จริงๆ ชีวิตที่โหดร้ายมีมากกว่านั้นตั้งเยอะแยะ
อีกหน่อยนิยายขายฟุก็คงได้ซีไรต์อ่ะครับ
เขียนมั่วๆอ่านยาก แฝงประเด็นLGBT(ที่เป็นเรื่องผิดธรรมชาติและศีลธรรม) เดี๋ยวกรรมการก็ให้รางวัลเอง
แค่ตอนนี้ก็เขียนมั่วๆ อ่านยากอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ 555
พึ่งรู้ตัวตอนเห็น977 ว่านี่ชั้นหนังสือไม่ใช่เมาท์ ย้ายกระทู้กันมั้ย
กูอยากอ่านวิจารย์งานนางอ่ะ มีใครจะสับอีกมั้ย
อ่าว ไม่ทันอ่าน 555
。・:*:・゜’|￣￣￣￣￣￣￣|。・:*:・゜’
。・:*:・゜’| ขยะฟุออกไป!! .|。・:*:・゜’
。・:*:・゜’|_____________|。・:*:・゜’
。・:*:・゜’。・:*: ||:*:・゜’。・:*:・゜’
。・:*:・゜’ʕ•ᴥ•ʔ ||。・:*:・゜’。・:*:・゜’
。・:*:・゜’/ づ"。・:*:・゜’。・:*:・゜’
。・:*:・゜’v v 。・:*:・゜’ :*:。・:*:・゜’
รณรงค์ทำความสะอาดรีโมทแอร์ก่อนอ่านนิยายวายด้วยกันนะครับ
ดึกแล้ว กูว่านอนกันหมดแล้วด้วยมั้ง ที่สำคัญคือ กระทู้ก็จะปิดแล้วด้วย 55
ก็ถมๆไป เดี๋ยวรอมู้ใหม่ทีเดียว จะไปหาานตามเว็บตามโซเชียลก็กลัวจะเจอแต่พวกอวยนี่สิ
อีกสอง
กูปิดล่ะนะ อิอิ
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.