เพราะความมั่นหน้ามั่นอกมั่นใจของแอดมินยันสตาฟนั่นแหละที่ทำให้นบ.ชห ทำคนหมั่นไส้มองบนมากี่ครั้งแล้วล่ะก่อนเคสดาวแท้นี่
กูบอกเลยว่ากูเป็นคนนึงที่รับมาเมื่อวานเลือกนาน เพราะของที่วางทิ้งให้เลือกอยู่บนโต๊ะคือของที่คิวก่อนหน้ามารับ5-6กล่องเลือกแล้วเท แกะแล้วทุกกล่อง ดึงหนังสือมาดูด้วย กูจำเป็นต้องรับของต่อจากที่คิวก่อนหน้าเทเหรอวะ? ในเมื่อบอกให้สตาฟหยิบให้ใหม่แล้วไม่ยอมหยิบ กูก็เลือกแล้วไม่เอาๆๆจนหมดนั่นแหละ แต่ละกล่องถ้าแค่รอยขนแมวกูจะไม่ว่าเลยมึง บางอันรอยกรีดลึกแถมยาว คิวก่อนกูบอกให้เค้าเอาออกจากกองก็ทำเป็นเอาไปวางไว้ข้างหลังแล้วแพ็คติดเทปเวียนกลับมาใส่กองใหม่ พอมีสตาฟตะโกนถามว่าใครไม่เลือกมั้ย ก็เอากล่องที่ผ่านมาประมาณ10มือให้คนที่ไม่เลือกไป รอยขนแมวน่ะช่างเถอะ แต่พวกรอยกรีด รอยเล็บจิก กระดาษขาด ดาวหาย ทำไมถึงไม่เอาออก หนังสือมุมย่นบุบเข้าไปแบบพัง สันมีรอยกลมๆกดลึกเข้าไป มุมถลอกเข้ามาเกือบครึ่งเซ็น หนังสือแบบนี้ก็ยังเอากลับไปเวียนใส่ให้คนที่ไม่เลือก เจริญเถอะ
เคสของกูพอได้ของกลับมา เลือกมาแค่มุมไม่บุบ มีรอยบางๆเหมือนวางแล้วไถส่องกับแสงประปราย สัน/ขอบหนังสือกูปลงละ ไม่มีทางสวยกริบ ดูกระดาษแล้วรู้สึกจะเป็นกระดาษชื่อค็อกเทลไวท์เหมือนที่dndเล่มพิเศษใช้ และน่าจะไม่เคลือบ สีเลยหลุดง่ายมาก ไม่พอตรงชื่อเรื่องของกูหลุดตามซีลออกมาเลยมึง ชื่อเรื่องกูพิการมีรูโหว่ๆ
ความเอาใจใส่ลูกค้า คิดถึงลูกค้าเสมอที่แท้ทรู ดังที่มีคนในคนหนึ่งโพสต์ไว้เป็นอย่างนี้เอง