Last posted
Total of 1000 posts
>>974 คิดว่าเลิกเลยนะ กูตามนางถึงแค่ตอนที่นางเขียนเรื่องตาบอดนี่ได้ครึ่งเรื่อง
พล็อตมันเอามาจากพันหนึ่งราตรีก็จริง แต่กูว่ามันเป็นพล็อตคลิเช่ป่ะวะเหมือนพล็อตกลับชาติมาเกิด ผู้กล้ากับจอมมาร หรือพวกparodyนิทานเด็ก
อย่างเวตาล อาหรับราตรี พันหนึ่งทิวา ก็แนวคิดเดียวกันหมด ฝั่งญี่ปุ่นก็มีเรื่องนิยาย/การ์ตูนที่เดินพล็อตแบบนี้เยอะมาก
ถ้ามีคนถือลิขสิทธิ์ในเนื้อเรื่องก็น่าจะเป็นเจ้าของต้นฉบับ 1001 ป่ะ คุณ carousal canine เป็นคนเขียนบทความหยิบ 1001 มาอ้างอิงเฉยๆ ไม่ได้เป็นคนแปล ไม่ใช่คนถือลิขสิทธิ์การแปลในไทย แถมพูดเองด้วยว่าเป็นนิยายเขียนมาตั้งแต่ศตวรรษที่ 4 แล้วชีเกี่ยวไรวะ อันนี้เรียกว่าตีเนียนได้ไหม
ออกตัวก่อนไม่ใช่ติ่งนดนะ กูสงสัยเฉยๆ ถ้าลอกโครงเรื่องหลักที่ว่าคนสองคนเล่าเรื่อง ให้พระเอกค่อยๆเปลี่ยนไปอันนี้กูว่าไม่ผิดนะ
อ่านที่ นด แซะกลับ คนที่มาคอมเม้นว่า ตัวเองปรับปรุงตลอด แต่ไม่รุ้ว่าวัยข้างหน้าจะมีโอกาสทำผิดพลาดซ้ำอีกหรือเปล่า << อันนี้กูงงมาก ถ้ผิดซ้ำซากเรื่องเดิมๆ คือปรับปรุงตลอดเหรอวะ แล้วไอ้เรื่องลอก ก็อป ดัดแปลง นี่มันน่าจะเป็นอะไรที่รู้โดยทั่วกันว่ามันผิด ยกเว้นแต่สันดานขี้ลอกมันแก้ไม่หายอะถึงทำผิดซ้ำแล้วซ้ำอีก ทำผิดแล้วยังมีหน้าไปแซะคนอื่นกลับอีก
แล้วถ้าไม่อ่านไม่ซื้อจะวิจารณ์ไม่ได้เหรอวะ
คือไงกูต้องเสียเงินซื้องานก็อปก่อนเพื่อจะด่าได้ว่าที่มึงทำอยุ่มันผิดเหรอ ตรรกะวิบัติผิดเพี้ยนชิบหาย ทำไมกูต้องเสียเงินที่กูทำงานมาอย่างถูกต้องเพื่อซื้องานที่ไปขโมยลอกคนอื่นเค้ามาเพื่อที่จะด่าได้วะ ตลก
>>983 อีกนิด กูไปหาต่อ ลขพันหนึ่งราตรีในไทยอยู่ที่สถพ https://th.m.wikipedia.org/wiki/อาหรับราตรี
ส่วนเวอร์ชั่นการ์ตูนเกาหลีเขียนโดย Cheon Jin Seok
ยัยม้าหมุนเกี่ยวไร นี่กูเปิดประเด็นใหม่แล้วนะ อันนี้สงสัยจริงๆ 55555
กูไม่ได้อ่านนะ ไม่พูดถึงโครงเรื่องแล้วกัน แต่การที่นางเอางานของคนอื่นมาใส่ในงานตัวเองอ่ะผิด
ถ้าทันอ่านในโพสนั้นคือนด.เอาบทความที่อีกคนเขียนทั้งดุ้น ย้ำว่าทั้งดุ้น มาทุกตัวอักษร ให้ตัวละครตัวเองพูด ซึ่งบทความนี้คนอื่นเป็นคนเรียบเรียงขึ้นมาลข.ก็เป็นของเค้า ไม่ใช่ของนางและเค้าไม่อนุญาตให้เผยแพร่ในเชิงพานิชย์แต่นด.เอามาขาย สิ่งที่ก็อปไม่ใช่ทั้งหมดแต่เป็นส่วนหนึ่งเหมือนเรื่องก่อน ก็อปส่วนหนึ่งมาใส่ในนิยายตัวเองแล้วขาย
>>983 ไม่ได้เป็นเจ้าของพันหนึ่งราตรี แต่เขียนบทความเกี่ยวกับพันหนึ่งราตรี แล้วบทความนั้นโดน copy paste ไปทั้งดุ้น คำผิดยังเหมือนกัน ลิขสิทธิ์ที่พูดถึงคือลิขสิทธิ์ในบทความ ไม่ใช่ลิขสิทธิ์ในเรื่องพันหนึ่งราตรี มึงอ่านต้นเรื่องเปล่าเนี่ย
ที่ นด.หยุดขายแล้ว เพราะไป copy paste แบบนี้มาจากอีกหลายบทความจนมึน จำไม่ได้ว่ามาจากไหนบ้าง คงกะแล้วว่ารีไรท์ไม่ไหว เลยหยุด
ไปก็อปของเขามาโดยไม่ขออนุญาตจนต้องลบงาน ถึงนข.จะคร่ำครวญว่าเสียใจ รักงานมาก ทำไมไม่คิดบ้างว่างานที่คุณไปก็อปมา เจ้าของเขาก็รักมากเหมือนกัน ถ้ากลับกัน เป็นคุณที่โดนเอางานไปก็อป ไปขายเป็นล่ำเป็นสัน แล้วคุณมารู้ทีหลัง คุณจะเสียใจหรือเห็นใจคนที่ก็อปงานคุณไหม ฝากไว้ให้คิดว่าคุณไม่ได้น่าสงสารหรือน่าเห็นใจเท่าคนที่โดนก็อปงาน
แต่เอาจริงๆ มันก็มีวิธีแก้ไขอยู่นะ ขอเทียบกับเคสฝู ที่แปลนิยายไพเรทมาก่อนแล้วค่อยติดต่อจ่ายค่าลิขสิทธิ์ย้อนหลังให้ถูกต้อง เคสนี้ก็น่าจะแก้แบบนั้นได้ไหม? ปัญหาคือ ถ้าเจ้าของผลงานตัวจริงไม่ยอด หรือนข.ไปก็อปมาจากหลายที่จนหาต้นตอไม่ได้ ก็จบ
เคสนี้เพราะมีมากกว่าหนึ่งเเละจำไม่ได้เลยลบทิ้ง กูละตกใจ ตรงที่มีมากกว่าหนึ่งเนี่ยเเหละ
มู้ใกล้เต็มละ เว้นอันสุดท้ายไว้ตามต่อกันด้วยนะเพื่อนโม่ง
กูอยากแก้ฟ้อนต์อาร์ตเวิร์คให้ภูฯ มาก
แต่เห็นเขาภูมิใจมาก โอเค กูก็เคารพความภูมิใจของเขาละกัน
ขี้ลอกจนเป็นสันดาน ลอกเรื่องแรกยังใช้การ์ดรู้เท่าไม่ถึงการณ์ได้ รอบ2 คือสันดาน นี้ไม่รู้ว่ามีที่คนยังจับไม่ได้อีกรึเปล่า
ปรับปรุงๆๆ ก็ปรับกันป๊ายยย แต่ปรับยังไงให้มันลอกหนักยิ่งกว่าเดิมวะ แล้วยังมีการไปสอนคนอื่นปรับปรุงความคิดตัวเองอีกนะ อยู่ดีๆ เขาจะมาด่าป่ะล่ะ ตัวเองทำอะไรไว้ก็ไม่คิสสสเลยย
ช่วยดันจะได้ไปเมาท์ต่ออีกมู้
คิดว่าคนอ่านไม่รู้ เจ้าของบทความไม่รู้ เพราะงานมันตั้งกะปี2008 ลงเป็นแค่บทความคงไม่มีใครอ่านไง
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.