ไปก็อปของเขามาโดยไม่ขออนุญาตจนต้องลบงาน ถึงนข.จะคร่ำครวญว่าเสียใจ รักงานมาก ทำไมไม่คิดบ้างว่างานที่คุณไปก็อปมา เจ้าของเขาก็รักมากเหมือนกัน ถ้ากลับกัน เป็นคุณที่โดนเอางานไปก็อป ไปขายเป็นล่ำเป็นสัน แล้วคุณมารู้ทีหลัง คุณจะเสียใจหรือเห็นใจคนที่ก็อปงานคุณไหม ฝากไว้ให้คิดว่าคุณไม่ได้น่าสงสารหรือน่าเห็นใจเท่าคนที่โดนก็อปงาน
แต่เอาจริงๆ มันก็มีวิธีแก้ไขอยู่นะ ขอเทียบกับเคสฝู ที่แปลนิยายไพเรทมาก่อนแล้วค่อยติดต่อจ่ายค่าลิขสิทธิ์ย้อนหลังให้ถูกต้อง เคสนี้ก็น่าจะแก้แบบนั้นได้ไหม? ปัญหาคือ ถ้าเจ้าของผลงานตัวจริงไม่ยอด หรือนข.ไปก็อปมาจากหลายที่จนหาต้นตอไม่ได้ ก็จบ