ไม่ต้องเสียดายหรอก ไปเปิดเทียบภาษาญี่ปุ่นดู แค่ประโยคแรกๆ ก็มั่วมาแล้ว
快楽 は あっ た。
屈辱 だっ た。 恐怖 も 感じ た。 それでも 倒錯 的 な 行為 は 確か な 快楽 を もたらし た。 だから 聖 司 は 余計 に 混乱 し た。
(ตัวอย่างที่ลง)
ทั้งรู้สึกสุขสม
ทั้งรู้สึกอัปยศ ทั้งรู้สึกหวาดกลัว แต่การกระทำอันแสนขัดแย้งกันเหล่านี้ ใครกันล่ะเป็นคน
นำพาความสุขมาให้ เพราะอย่างนั้น เซจิถึงได้รู้สึกสับสนไปหมด
จากภาษาญี่ปุ่นไม่มีประโยคที่บอกว่า ใครกันล่ะเป็นคนนำพาความสุข
สงสัยมั่วอ่าน 確かな เป็น 誰かな
แล้วประโยคก็แปลก มันไม่ได้จะสื่อว่า ทั้งรู้สึกสุขสม ทั้งรู้สึกอัปยศ ทั้งรู้สึกหวาดกลัว
แต่เป็น ถึงจะอัปยศ หวาดกลัว แต่ก็สุขสม ต่างหาก
ถ้าเรียงตามประโยคญี่ปุ่นเป๊ะ แปลคร่าวๆ เอาความคือ
สุขสม
ถึงจะอัปยศ หวาดกลัวก็จริง แต่ในการกระทำวิปริตนั่นมีความสุขสมอยู่ไม่ผิดแน่ ดังนั้นเซจิจึงยิ่งสับสนไปกันใหญ่