กูไม่เคยอ่านกลกุณฑีนะ แต่งานนิ้วดำกูอ่านแล้วรู้สึกเหมือนคนเขียนมีพล็อตที่อยากเขียนนู่นนี่เยอะไปหมด จับมายัดๆให้ได้เยอะที่สุดเท่าที่จะทำได้ ตำรวจสายลับ มาเฟีย โฮส รักวัยเรียน รักวัยเด็ก จำเลยรัก ฯลฯ บางตรงก็สำนวนเหมือนนิยายแปล จะว่าสนุกก็สนุก จะว่าพล็อตมั่วก็มั่วพอตัว
กูอ่านจบแค่ not for sale พอมา heartless กับเรื่องที่นอตาบอด(เรื่องนี้ก็คุ้นๆไหมเมิง) กูเริ่มไปอ่านนิยายจีนละเลยไม่ได้ตามต่อจนจบ