อ่านงานอ.โคโนฮาระรอดแฮะ อ่านแล้วไม่ได้ชอบตัวละครสักเท่าไหร่ แต่ชอบการผูกเรื่อง บทสนทนา การดำเนินเรื่องของอ.แกที่สำหรับตัวเองถือว่าสนุก สนุกแบบขัดใจ ด่าเมะชิบหาย ถึงไม่ชอบนิสัย แต่อ่านแล้วรู้สึกมีรสชาติ อาการขัดใจถือเป็นความอิน ไรงี้ไปอะ นักเขียนที่อยู่ในหมวดนี้อีกคนที่นึกออกตอนนี้ก็เฟิงน่ง
ในขณะที่บางเรื่องที่คนชอบเยอะๆ พร่ำเพ้อพระเอก นายเอกดีอย่างนู้นอย่างนี้ อ่านเองแล้วรู้สึกจืดชืด ชวนหลับแทนซะงั้น