Tournament if Losers by Megan Derr
***คำเตือน: เรื่องนี้มี reverse / รีบะ อธิบายแบบให้คนอ่านไปจินตนาการเอง // คำเตือน 2 เรื่องนี้ตัวเองสู้ชีวิตและหนึ่งในวิธีการสู้ชีวิตคือการขายตัวเอง... และ last but not least รีวิวเล่าเรื่องนี้มีสปอย หากไม่อยากอ่านขอให้ข้ามไปเม้นถัดไป***
เรื่องย่อ: Rath (ราธ) ไม่เคยต้องการอะไรในชีวิตมากไปกว่าการใช้ชีวิตแบบราบรื่นปราศจากความยุ่งเหยิง วุ่นวาย ราธคงจะสมหวังถ้าไม่ดันมีพ่อที่ไม่เอาถ่านและขยันหาเรื่องมาให้ราธและแม่ไปตามแก้ได้ไม่เว้นแต่ละวัน แต่ความยุ่งเหยิงล่าสุดที่พ่อของราธก่อมันมากเกินกว่าที่ราธจะรับมือได้ หนี้ก้อนใหญ่ที่ต่อให้ทำงานที่ท่าเรือให้ตายหรือแม้แต่ต้องกลับไปทำงานขายตัวให้ชนชั้นสูงก็อาจจะไม่มีทางหามาใช้คืนมันได้หมดในระยะเวลาที่กำหนด แต่ระหว่างที่ทำงานหาเงินตัวเป็นเกลียวพร้อมกับคิดวิธีเอาชีวิตรอดเพื่อนของราธก็แนะนำให้ราธลองสมัครเข้าร่วมแข่งขัน tournament of losers ที่ถ้าทำได้ดีก็จะปลดหนี้ได้ในเวลาที่กำหนด ถึงแม้ราธจะคิดว่าความคิดนี้มันบ้าบอมสกแค่ไหน แต่ความจำเป็นบังคับก็เลยร่วมสมัครเข้าแข่งแบบเสียไม่ได้ ใครจะรู้เล่าว่าการแข่งขันนี้มันยิ่งทำให้ราธห่างไกลชีวิตที่สงบสุขแบบที่ฝันไว้ไปอีกไกลและทำให้ชีวิตราธเปลี่ยนไปตลอดกาล....
เล่าเรื่องหลังอ่าน: หากใครชอบตัวเอกสู้ชีวิต ปากกัดตีนถีบ เจียมเนื้อเจียมตัว ใจสู้และไม่ยอมแพ้อะไรง่าย แมนๆ อ่อนโยนแต่ไม่อ่อนแอ อ้อ.และอายุมากกว่าเมะ(?!?) ด้วยนะ จะรักราธได้ไม่ยาก เรื่องนี้มีความพาฝันอยู่มาก รักต่างชนชั้น แถมตัวเอกดันเคยทำอาชีพที่มีแต่คนดูถูกเพื่อเลี้ยงแม่กับตัวเอกไม่ให้อดตายข้างถนน การแข่งขันของพวกขี้แพ้ที่จัดขึ้นทุกๆ 75 ปีเนี่ยเป็นธรรมเนียมปฏิบัติที่สืบต่อกันมาของพวกราชวงศ์และชนชั้นสูง เฟ้นหาพวกชนชั้นกลางถึงชนชั้นล่างมาเป็นคู่แต่งงานกับเหล่าตระกูลชั้นสูงและราชวงศ์ เป็นการรักษาสมดุลทางนึงไม่ให้เกิดการ "เลือดใกล้" และอ่อนแอในหมู่ชนชั้นสูง
ราธตั้งใจว่าลองสมัครไปจนผ่านด่านที่ได้รับเงิน(เพื่อไปใช้หนี้ที่พ่อตัวเองไปทำกริฟฟินของเจ้าหนี้หน้าเลือดตาย)แล้วก็จะทำให้ตัวเองแพ้เพราะไม่ได้อยากจะไปร่วมวงศ์วานว่านเครือกับพวกขุนนางนัก (ทั้งๆที่จริงๆราธรู้ตัวเองดีว่าราธ "ดีไม่พอ" และไม่มีใครอยากจะแต่งงานกับผู้ชายหากินให้อับอายหรอก) ปากพูดไปอย่างแต่ใจคิดอีกอย่างมันเป็นกลไกปกป้องตัวเอง/ใจไม่ให้เจ็บปวดรูปแบบนึงของราธ(ซึ่งเราสะเทือนไปกับราธมาก) เราค่อยๆได้รู้จักนิสัยของราธผ่านการแข่งขันแต่ละด่านและได้รู้ว่าลึกๆราธสนุกไปการแข่งขันมาก เพราะจริงๆแล้วตอนราธยังเด็ก ราธฝันว่าอยากผจญภัยหรือทำอะไรที่ยิ่งใหญ่แต่เพราะความยากลำบากในชีวิตมันค่อยๆพรากของฝันพวกนี้หายไป จนราธทำเป็นลืมไปว่าครั้งนึงตัวเองเคยมีฝันแบบนั้น ช่วงแรกของการประลองไม่ลงรายละเอียดมากนัก (ซึ่งน่าเสียดายมาก คนเขียนคนนี้สังเกตุดูแล้วมักเขียนแต่เรื่องสั้นๆไม่ยาวมาก) มาเริ่มละเอียดเอาการแข่งรอบพรีลิม และรอบสุดท้าย (โจทย์แต่ละอย่างนี่แบบอุทานเหมือนราธอะตอนอ่าน โจทย์ไรแบบนี้วะเนี่ย)
ความรักระหว่างตัวเอกนะ บทหวานนะก็จั๊กจี้มาก อ่านแล้วมันคันๆในใจอมยิ้ม มันไม่ได้หวานเลี่ยนแต่มันน่ารัก ภาษากายที่แสดงกัน บทสนทนา น่ารักมาก จุดที่อยากให้เพิ่มคือ ตัวเทรซ ตัวเอกอีกหนึ่งคนที่บทน้อยกว่าราธเยอะมากทั้งๆที่ถ้าเขียนขยายเพิ่มอีกนิดจะดีมาก และอาจจะไม่รู้สึกแหม่งๆช่วงจบก็ได้ เทรซเป็นคนสนใจราธก่อนที่ทั้งสองจะเจอกัน แอบมองและสืบอยู่นานกว่าจะพาตัวเองไปรู้จักราธ ราธน่ารักกับทุกๆคนแม้กระทั่งคนที่ดูถูกหรือเหยียดเขาออกนอกหน้า
จุดที่ถูกหั่นคะแนนมีหลายจุด พรู๊ฟแย่ คำผิด คำตก ใช้ he / she สับสนบ้างประปราย (สำหรับนิยายสองร้อยกว่าหน้าจัดว่าไม่อยู่ในระดับที่จะยอมรับได้) จบรวบรัดมากเราอยากให้เขียนต่ออีกนิ๊ดนึง ช่วงท้ายๆดูเร่งๆลวกๆรีบเร่งให้จบมันเลยเสียอรรถรสพอสมควร
คะแนน: 7/10 ให้เยอะเพราะราธและโมเม้นที่ราธและเทรซอยู่ด้วยกัน อ่านสนุกและเพลินมากติดใจจนไปซื้องานอื่นของคนเขียนมาอ่านเพิ่มหนึ่งในนั้นคือตัวเอกมีร่างแปลงเป็นงู(น่าสนใจแค่ไหนคิดดู shapeshifter งู) อยากจะเล่าเรื่องเพิ่มอีกแต่ว่ารีวิวยาวมากแล้วเลยจบดีกว่า ใครสนใจหามาอ่านนะสนุกดี