Beau and the Beast by Kay Simone
***คำเตือนรีวิวนี้มีสปอยและรีวิวนี้เป็นความเห็นและความชอบไม่ชอบส่วนตัวคุณอาจเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย ขอให้อ่านแบบมีสติ***
เรื่องย่อ: Beau ไม่คาดคิดว่าน้องชายตัวเองจะทำเรื่องเสี่ยงคุกกล้าไปแบล๊คเมล์มหาเศรษฐีเรียกร้องเงินจำนวน $50,000 แลกกับภาพสัตว์ประหลาดสูง 7 ฟุต และที่น่าตกใจกว่าคือโบต้องเป็นคนไปทำการยื่นหมูยื่นแมวในครั้งนี้ที่เพนท์เฮาส์สุดหรูใจกลางเมือง เรื่องมันคนจะไม่ยุ่งถ้าไม่บังเอิญโบจะถูกมัดมือชกให้เขียนหนังสือเกี่ยวกับเจ้าของเพนส์เฮาส์อดีตดาวรุ่งผู้โด่งดังแห่งวงการการเงิน Wolfram.....ที่ปจบ.กลายเป็นสัตว์ประหลาดสูง 7 ฟุต มีเขายาว เขี้ยวคมและดวงตา(เกือบ)จะดุร้าย....แลกกับค่าตอบแทนจำนวนมหาศาลโดยที่ห้ามติดต่อกับน้องชายและโลกภายนอกจนกว่าจะเขียนหนังสือจบ...แม่มด คำสาป บุคคลที่เกี่ยวข้อง และเวลาที่เหลือน้อยนิด...กับโบที่นับวันจะยิ่งหลงเสน่ห์ของวูลฟ์แรมจนถอนตัวไม่ขึ้น....
หลังอ่าน: หากชอบ Beauty and the Beast และชอบเรื่องแนวๆ Happily Ever After เรื่องนี้ตอบโจทย์ มันคือนิยายพาฝันที่ดำเนินเรื่องตามแบบนิยายดั่งเดิมเป๊ะ ปราสาทร้างก็เปลี่ยนเป็นเพนส์เฮาส์สุดหรู จากกุหลาบก็เป็นนาฬิกาข้อมือเรือนทอง เหล่าบรรดาคนรับใช้ก็กลายเป็นพนักงานระดับสูงในบริษัท คนเขียนมีอารมณ์ขันเข้าใจตั้งชื่อนอ. Beau นอกจากแปลว่าโฉมงาม/สวย/งดงาม แล้วมันยังเป็นแสลงแปลว่าที่รักได้อีกด้วย ไหนจะชื่อพอ.ที่แบบแกเกิดมาเพื่อเป็นสิ่งนี้เว้ย สนิทกันไปพักนึงนอ.เรียกพอ.เล่นว่า Wolf (เอ็นดู๊ววววว์) ตอนอ่านฉากที่เจอกันครั้งแรกของทั้งคู่จั๊กจี้มาก พอ."ได้กลิ่น" นอ. ที่อ่านยังง๊ายมันก็คือกลิ่นของความรัก นอ.ที่อยากจะลองเอื้อมมือไปลูบๆจับๆขนพอ.ดูว่านิ่มแค่ไหน(เราก็เช่นกัน) นอ.มันไม่ตกใจเลยตอนเจอพอ.ครั้งแรกเหมือนลึกๆก็รู้อยู่แล้วว่าน่าจะเจออะไรแบบนี้แล้วนอ.ก็รอมาตลอดชีวิตที่จะเจออะไรที่อธิบายด้วยเหตุผลไม่ได้ ครึ่งเรื่องแรกอ่านสนุกมาก พล๊อตเดิมๆเดาได้อยู่แล้วว่าจะเกิดอะไรต่อไปแต่ยังอ่านสนุกเพราะตัวโบเองกับวูลฟ์แรม แต่ครึ่งเรื่องหลังก่อนถึงช่วงโนอาห์(น้องชายนอ.)กับลินคอล์น(แฟนเก่านอ.) ตัดสินใจเข้าไปช่วยนอ. ค่อนข้างน่าเบื่อเพราะดันไปเน้นฉากเรต ความรู้สึกของพอ.ที่จะนอนหรือไม่นอนกับนอ. นอ.ที่อย๊ากอยากจะทำเรื่องแบบนั้น ซึ่งอ่านข้ามไปและไม่จำเป็นต้องใส่เข้ามาเยอะแยะขนาดนั้น(แอบเบื่ออันที่จริง) ไม่มีผลกับเนื้อเรื่องเลย มาเริ่มสนุกอีกทีก็โนอาห์กับลินคอล์นตัดสินใจจะเข้ามาช่วยนอ.(เพราะเข้าใจว่าถูกจับเป็นตัวประกัน)จนจบเรื่อง ซึ่งก็จบแบบที่คาดถึงและคาดไม่ถึงในหลายๆความหมาย (แต่ชอบจบแบบนี้)
และคู่รองเป็นอะไรที่เหนือความคาดหมาย เดาได้อยู่ว่าน่าจะลงเอยกันแต่ไม่คิดว่าตัวเองอ่านแล้วจะชอบตาลินคอล์นได้เพราะตอนแรกคิดว่าจะเหมือนแกสตอล โนอาห์และลินคอล์นเวลาอยู่ด้วยกันแล้วลงตัวอย่างประหลาดเข้ากันได้ดีมาก ตอนแรก2คนนี้ต่างคนต่างไม่ชอบกัน โนอาห์เกลียดขี้หน้าลินคอล์นและลินคอล์นไม่ปลื้มรูปลักษณ์โนอาห์
โบมีอาการ PTSD อ่อนๆจากเหตุการณ์สูญเสียรุนแรงในอดีต ฝันร้ายจากเหตุการณ์นี้จนปัจจุบัน ไม่ชอบอยู่คนเดียวและติดน้อง(เล็กๆ) โบรับมือกับความประหลาดของวูลฟ์แรมได้ดีเพราะโบ(และโนอาห์)เข้าใจความประหลาดได้ดีมากกว่าใครมันก็ดึงดูดพอ.ให้หลงเสน่ห์และตกหลุมรักโบได้ไม่ยาก
เรื่องนี้เคะ-เมะไม่มีสลับนาจา ใครบทไหนก็บทนั้น และเวลาเค้าหวานกันก็วี๊ดวิ้วมากจนท้ายๆแอบเอียน(หวานเลี่ยนเกินจนจะอ้วกเอา)
คะแนนให้ 6.8/10 คำผิด คำสลับตกหล่นมีนิดๆหน่อยๆ หักคะแนนฉากเรตพร่ำเพรื่อ(ที่น่าจะเอามาบรรยายถึงเหล่าเพื่อนร่วมงานดีกว่า)กับคาแรคเตอร์มีความหลุดเล็กๆนิดหน่อย
ปล.เรื่องนี้มีตอนพิเศษแต่ต้องไปลงชื่อกับคนเขียนถึงได้ไฟล์มาอ่าน(ไม่มีอะไรเป็นฉากหวานๆเรตๆฟินๆซึ่งไม่น้องไปขอก็ได้ย้อนกลับไปอ่านฉากในข่วงกลางๆเรืองก็เหมือนกัน -___-")