>>500 องค์ชายอักปลักษณ์กูว่าอัปลักษณ์ตอนเด็กๆว่ะ ตอนพึ่งเกิดกูอ่านแล้วจินตนาการว่าตัวยับย่นเหมือนทารกตัวตุ่นพวกนี้ แล้วพอแม่โดนเด้งจากตำแหน่งคนโปรดเลยแค้นให้กินอยู่แบบอดๆอยากๆตัวผอมลีบโตไม่สมส่วนเหมือนเด็กขาดสารอาหารงี้ ผมเผ้าน้ำท่าก็ไม่ได้อาบ แล้วหลังนายเอกมาเลี้ยงดูอิ่มหนำสำราญหน้าตาเลยปกติ+หล่อตามเชื้อแต่คนยังเรียกว่าอัปลักษณ์เพราะอคติแต่เด็กอ่ะ และปานสีแดงสำหรับจีนสมัยนั้นคงมองว่าเป็นลางไม่ดีด้วยเลยไม่ชอบกัน(แต่พอพระเอกเป็นใหญ่คนก็เลยตีความเข้าข้างพระเอกทองว่าเป็นของดีไป)
เรื่องหงซิ่ว พระเอกไม่เคยมีคสพ.ด้วย จริงๆพระเอกไม่มีอะไรกับใครเลยนอกจากพระเอกตามที่ความเห็นบนๆกล่าวไว้(พวกสาวที่พระเอกทำจนกลัวน่าจะทำร้ายในฐานะสายลับมากกว่าทางเพศ) ส่วนเรื่องแค้นกูว่าแค้นตามอำนาจว่ะ หงซิ่วเป็นคนรับใช้ก็เห็นดีเห็นงามตามที่แม่พระเอกว่าไป การที่พระเอกแค้นไม่ใช่เพราะถูกแกล้งอย่างเดียวแต่เพร่ะพระเอกคาดหวังว่าจะช่วย มีอำนาจจะช่วยตนแต่กลับเมินเฉยหรือเผลอๆจะสนับสนุนให้ตัวเองถูกรังแก คนที่เจ้าตัวแค้นเลยเป็นแม่ พ่อ พี่น้องมากกว่า
พ่อรอดเพราะเคะขอไว้ไม่อยากให้เมะดำมืดไปกว่านี้ และมาถึงจุดนี้เมะคงไม่ต้องการคำขอโทษจากพ่อหรอก ถึงขอโทษก็ไม่ให้อภัย และพ่อทำถึงขนาดนี้ถ้าจะอยู่ๆดวงตาเห็นธรรมสำนึกหลังผ่านมาเป็นสิบๆปีกูนี่แหละจะด่าความโลกสวยให้ องค์ชายห้ากับแม่รอดเพราะเมะไม่ได้แค้น อันนี้ให้คะแนนตรงที่องค์ชายห้าแสดงตัวเร็วว่าตัวเองทำร้ายพระเอกเพราะความจำเป็นเลยไม่แค้นมาก
มึงเป็นบ้าอะไรกับผลาญ...(กูไม่รู้ว่าเรื่องไหนเขียนก่อน จำได้แต่ผลาญก็ลอกนิยายอีกเรื่องจนทำซีรีส์ ถ้ามันมีส่วนเหมือนจริงก็คงเป็นพล็อตตลาดแบบนิยายจีนเรื่องไหนก็มี)
องค์ชายหกตายเพื่อแสดงความโหดของพระเอกว่าพระเอกกะเอาตายจริงไม่ได้เล่นๆนะ และเปิดปมเรื่ององค์ชายห้า ถ้าอ่านเรื่อยๆจะเห็นว่าเรื่องหยอดปมเรื่ององค์ชายห้าเรื่อยๆ องค์ชายสามบทตายพอๆกับองค์ชายหนึ่งแหละ.. เรื่องนี้มันเน้นความสัมพันธ์พระเอกนายเอกตามประสานิยายวายแถมต้องกระจายบทด้านการวางแผนเพื่อชิงบัลลังค์อีก จะไปลงลึกมากจำนวนหน้าก็ไม่พอ(พระเอกไปอยู่ทัพทหารสามปียังถูกตัดตอนไม่มีชิ้นดีเลย อันนี้กูแอบแค้น แต่ถ้ามองตามเรื่องพระเอกนายเอกไม่มีความคืบหน้าทางความสัมพันธ์มากเพราะพระเอกกีดกันนายเอกออกจากคนอื่นหมดดังนั้นในมุมนิยายวายตัดไปก็ดูดีกว่า)
แค่นี้ล่ะ กูว่าคห.นี้จับผิดไปหน่อย ใครสนใจก็ลองหาตัวอย่างอ่านก่อนอย่าพึ่งดรอปเพราะแค่เห็นอันนี้ล่ะกัน