กูอ่านทาส/จ้าวละ ขอรีวิวละกันนะ อาจมีสปอยเล็กน้อย
.
.
.
.
.
ทาสหัวใจ - รำนายเอกมากถึงมากที่สุด มึงจะใสซื่ออะไรขนาดนี้ ถ้าเป็นเรื่องจริงแม่งโดนโบยตายไปละ ขี้ข้าถีบเจ้านายเนี่ย แล้วพระเอกมันข่มขืนนายเอกนะ แต่สุดท้ายก็รักกันจะเป็นจะตาย เนื้อเรื่องมันปูช่วงที่รักกันไว้หน่อยเดียว จนกูไม่เชื่อในความรักของอิคู่นี้ เพราะงั้นเรื่องนี้มีรีเวิร์สถือว่าเสริมจุดที่พอมันแสดงความรักให้นอสุดละ เล่มสองตัวร้าย(ซึ่งก็คือเคะจ้าว)บทเด่นชิบหาย อยู่กับนายเอกเกือบทั้งเล่มจนกูลืมเลยว่าพระเอกมันอีกคน อ่านไปรำไปอยากปาทิ้ง สรุปเรื่องนี้กูให้ 3/10 หักคะแนนเพราะความลำไยนายเอกล้วนๆ ถ้าไม่บอกว่าวายกูนึกว่าอ่านงานชญนะ สาวสนั่นมาก
จ้าวหัวใจ - กูเกลียดงานเฟิงน่งตรงนี้ มึงจะเขียนให้ไม่มีฉากข่มขืนเลยจะตายใช่มั้ย อิห่าอ่านแล้วตีนกระตุก หลายเรื่องเลยแม่งที่เมะต้องข่มขืนเคะก่อน เรื่องนี้ก็ไม่เว้น แต่ความรำน้อยกว่าทาสหัวใจ พระเอกซู ดอดเข้าวังมาหาฮ่องเต้แบบไม่มีใครรู้เลย เข้าพระราชฐานชั้นในด้วยนะ แถมลอบไปตัดหัวตัวร้ายที่แคว้นอื่นให้อีก เก่งสัสมาก กูชอบเรื่องนี้มากกว่าเพราะเล่นประเด็นความโดดเดี่ยวของฮ่องเต้ได้ดี เล่มแรกถึงเล่มสองกลางเรื่องทลไม่ถึงอาทิตย์เลยมั้ง แต่กูรู้สึกว่าทำไมนายเอกมันหลุดคาแรกเตอร์ง่ายจังวะ โดนข่มขืนครั้งนึงคือสติแตก ชาติบ้านเมืองไม่สนใจละกูจะแก้แค้นอย่างเดียว พอขี้งอน นอซึน ทะเลาะกันซ้ำซากนี่คืออีกจุดที่กูรำคาญ พอรักกันนอก็ไม่ไปนอนกับสนมคนอื่นอีกเลย ลูกตายให้คนอื่นมาเป็นฮ่องเต้แทน แล้วพอเป็นองค์ชายรองแคว้นต่างเมือง แต่มึงดอดมาหานอเป็นสิบๆปีตลอด ดูว่างงานชิบหาย ตรงจุดนี้ก็ไม่สมจริง เรื่องนี้กูให้ 5.5/10
สรุปงานเฟิงน่งคงไม่ถูกจริตกู ลำนำกูก็ชอบแค่ช่วงแรกๆ รักขยับไม่ได้ จอมเผด็จการ ain't no sunshineกูอ่านไม่จบและรอขายทิ้ง เฮ้ออออ