ตำหนักรักองค์จักรพรรดิ ภาค เล่ห์รักคนลวง by หลิงเป้าจือ
เรื่องย่อๆ: จะเกิดอะไรขึ้นถ้านักข่าวสายกอสซิปที่ถนัดนั่งเทียนเขียนข่าวยกเมฆเกิดย้อนอดีตไปยุคสมัยที่ยังมีระบบฮ่องเต้ ขุนนาง และบ้านเมืองยังเต็มไปด้วยความไม่สงบของแคว้นต่างๆ คิดไปก็ปวดหัวหาวิธีเอาตัวรอดให้ได้ในยุคนี้ดีกว่า ขึ้นชื่อว่ามนุษย์ไม่ว่ายุคไหนสมัยไหนก็เหมือนกันหมดนั่นแหละ คือชอบที่จะซุบซิปฟังเรื่องลับๆเค้าจะยึดสิ่งที่ตัวเองเก่งที่สุดนี่แหละมาเอาตัวรอด....แต่ว่านักข่าวสุดปลิ้นปล้อนคงจะทำมันได้ดีมากเกิน ข่าวเลยไปเข้าหูคนคนนั้นเข้าแล้วชีวิตของเค้่ก็เปลี่ยนไปตลอดกาล.........
ข้อแนะนำก่อนอ่าน: ถ้าอยากจะอ่านเรื่องนี้ให้สนุก จงวางตรรกะทุกอย่างทิ้งไว้ก่อน แล้วอาจจะอ่านเรื่องนี้ได้สนุกอยู่บ้าง orz
เรียกว่ารีวิวแล้วกันเนาะอันนี้เพราะงั้นจะไม่เล่าเรื่องเพิ่มจากข้างบนหรือสปอยเนื้อหาสำคัญ:
ถ้าชอบนายเอกจาก WWTB อาจจะพอทำใจชอบนายเอกคนนี้ได้ คำจำกัดความสั้นๆก็ "กิ้งก่าเปลี่ยนสี" และระดับการตอแหลนี่ชนะใสๆ แต่เรื่องก็เก่งแสดงละครหลอกชาวบ้านเพื่อเอาตัวรอดก็เทพ นายเอกเป็นคนไม่นิสัยไม่ดีแต่ไม่ชั่ว
พระเอกเรื่องนี้ก็แนวอยากให้รอยยิ้มนั้นหลอกคุณได้เพราะรู้อีกทีคุณอาจจะไปนอนอยู่ใต้ร่างแล้วก็ได้
เรื่องนี้มีคู่รอง(ที่ปญอ.มาก 🤦🏻♀️ เพลีย)
น.ข.คนเดียวกับโรงน้ำชาฯ อ่านเล่มนี้ไปอยากจะถามน.ข.ว่า อิบ่อน้ำผีสิงนี้มันอยู่ไหนในไต้หวันเหรอจะไปตามหามันดู(เชื่อมั่นว่ามันต้องเป็นบ่อเดียวกันแน่ๆ)ใครตกลงไปนี่เกิดเรื่องมหัศจรรย์ตลอด นายเอกโรงน้ำชาวิญญาณไปเข้าร่างคนอื่น นายเอกจักรพรรดิตัวเองหลุดมาทั้งร่างจริง และดูน.ข.จะชอบพวก plot device แนวโรงน้ำชา ทำขนม หอคณิกา
สำนวนการแปล: พังมากอยู่หลายจุด งงงวยอีกเพียบ (คำผิดก็มีประปราย เขา-->เข้า) น้องชายของพ่อต้องเป็น"อา" แปลว่า "ลุง" ไหนจะชื่อเรืยกที่ไม่มีที่มาที่ไป ทำให้งงว่ากำลังพูดถึงใคร กูรู้จักตลค.ตัวนี้เมื่อไหร่กันวะเอ่ยถึงซะนึกว่าคุ้นเคยกันดี orz และสำนวนการแปลถ้าเป็น POV ของนายเอกจะบรรยายแบบภาษาวัยรุ่นยุคปัจจุบัน ฟิน, มโน, AV, SM ฯลฯ กลับกันถ้าเป็น POV ของตลค.โบราณก็จะใช้คำโบราณ แต่ตะหงิดๆอิคำว่า "ระเบิดถ้ำ" มากที่สุด จะว่าขำก็เกือบๆ ไม่ขำก็แหม่งๆ
เนื้อหามีน้อย เบาโหวง น้ำท่วมทุ่ง เน้นฟินๆกับความคิดเห็นแก่ตัว เหน็บแนม จิกด่าชาวบ้านในใจของนายเอก ภาพนายเอกในหัวคือ "ป้าข้างบ้าน" ที่รู้เรื่องของคนในหมู่บ้านตั้งแต่ต้นซ.ยันท้ายซ. ขี้เมาท์ ขี้เสือก ขี้ยุแยง ที่อยู่ในร่างผู้ชายหน้าตาน่ารัก orz ตอนนี้ยังมีพูดถึงฮ่องเต้/แม่ทัพ/นักบวชของแคว้นรอบๆอีกคิดว่าน่าจะเป็นพระ-นายในตอนต่อๆไป โทนเรื่องโรงน้ำชาจะจริงจัง-ดราม่ามากกว่าด้วย แต่อันนี้ขออ่านเล่ม2(ซึ่งแอบหมดความอยากอ่านแหะ) ดูว่าจะจริงจังขึ้นมั๊ย(แต่คิดว่าไม่)
มุกที่ตลกมากๆก็มี ขำก็ขำมากๆ อุบาวท์ก็อุบาว์ทมากๆเช่นกัน นายเอกเรื่องนี้กล้าถอดกางเกงยืนฉี่ต่อหน้าพระเอกเพียงเพื่อให้ตัวเองรอดพ้นความผิด จ่ะ..ยอมในความดิบ
หมดแล้วนอกนั้นไร้การจดจำ จำอะไรไม่ได้อีก อ่านจบแล้วจบกัน คะแนนไม่รู้จะให้ยังไงดีรออ่าน อีกเล่มก่อนอาจดีขึ้น แต่นี่ยังคิดว่าจะเปิดอ่านดีมั้ย
จะหาเรื่องตลกๆมาอ่านกะว่าอันนี้น่าจะเบาๆตลกๆ ตอบโจทย์....🙄😑 ก็ขำ ก็เบา แต่มัน "ไม่สนุก" จอ.บอ. จบ