>>278 ขอช่วยตอบ ใช่เรื่องนั่นแหละ กูรีวิวให้คร่าวๆแล้วกัน อ่านนานแล้วนะ
แสงสว่างกลางสายหมอก
นักเปียโนอนาคตไกลคลื่นลูกใหม่ที่ทุกคนสนใจเกิดประสบอุบัติเหตุบาดเจ็บสาหัสและอาการบาดเจ็บจากเหตุการณ์นั้นก็พรากเอาความหวัง ความฝัน ความภาคภูมิใจและหยิ่งทะนงไปจากตัวพระเอกชนิดที่พระเอกเกือบจะลุกขึ้นมาใหม่ไม่ได้ถ้าไม่ได้นายเอกแสนดีเจ้ามาช่วยฉุดขึ้นมาให้พยายามเดินต่อไปข้างหน้า
เนื้อเรื่องเรื่อยๆมาเรียงๆ หน้าปกแปะว่า18+คืออ่านดูเหลือ 15+ ยังได้ คลีนมากฉากรักอยู่เกือบท้ายเรื่องนิยายนอร์มอลบางเรื่องบรรยายฉากนั้นแรงกว่าอีก
พระเอกนี่เป็นพวกอีโก้สูง ทะนงว่าตัวเองเก่ง ตัวเองดีอยู่เหนือคนอื่นเพราะเป็นนักเปียโนชื่อดังมีแต่คนเอาอกเอาใจ พ่อแม่สปอยและตั้งความหวังไว้สูง อารมณ์ร้าย ปากร้ายไม่เห็นหัวคนอื่น พอมีจุดพลาดในชีวิตก็เกือบจะลุกขึ้นยืนใหม่ไม่ได้(ถ้าไม่ได้นายเอกคิดว่าพ่อคุณก็คงจมดิ่งอยู่กับการล้มครั้งนั้นตลอดชีวิตที่เหลือนั่นแหละ) คิดว่าเพราะคนที่ได้มาตลอดชีวิตเวลาเจอเรื่องรุนแรงภูมิคุ้มกันความผิดหวังมักต่ำเตี้ยเรี่ยดินเสมอมันเลยยากมากเวลาจะลุกขึ้นยืนใหม่ โทษฟ้า โทษลม โทษห่าโทษเหวแต่ไม่โทษตัวเอง ไม่พยายามลุกขึ้นใหม่ด้วยตัวเอง
คนนิสัยแบบนี้มักแพ้ทางแพ้ใจคนแบบนายเอก
นายเอกเป็นพวกมองโลกในแง่ดี จิตใจดี รักหมาและใจเย็น มาทำอาชีพเทรนเนอร์หมานำทางเพราะปมในอดีตที่เป็นจุดเปลี่ยนชีวิต
สองคนนี้เรียกว่ามาเจอกันในช่วงเวลาที่เหมาะสมพอดี ถ้าเจอกันเร็วกว่านี้พระเอกไม่มีทางสนนายเอกแน่ๆ เหมือนที่นายเอกก็ไม่แม้แต่จะกระดิกหูฟังดนตรีของพระเอกหรอก
แนวเยียวยาจิตใจ นายเอกทำให้พระเอกเป็นคนดีขึ้น คะแนนให้ 6 ไม่รู้ว่าเพราะต้นฉบับหรือสำนวนแปลกันแน่ที่มีช่วงชวนง่วง อ่านแล้วต้องเฆี่ยนตัวเองอย่างหนักว่าให้เปิดหน้าถัดไป แต่ถ้าใครชอบเรื่องที่ไม่มีดราม่าหนักหน่วงไม่มีตัวร้ายบ๊องๆก็ลองหามือสองหรือยืมเพื่อนมาอ่านดู ถือว่าโอเคอยู่