Last posted
Total of 1000 posts
ไซด์ไลน์ตอนล่าสุดอ่านจบต้องอุทานว่าอีลุงมึงง! คนสัปดนนนน ได้เมียเด็กหน่อยล่ะอัพสกิลทันทีเลย55555
เดาว่า พี่ม้าจะได้พลังเซียน
เดาว่า ขอทานอาจจะเป็นรัชทายาทที่โตขึ้นกว่าตอนพี่ม้าตาย
เดาว่า เวลาน่าจะล่วงไปสักพักเด็กผีน่าจะโตแล้ว เป็นท่านแม่ทัพเต็มตัว
เดาว่า ท่านอาจารย์ไป๋(ชื่อนี้ใช่มะ) จะเป็นคนยืนยันได้ว่าพี่ม้าคือพี่ม้า
เดาว่า พี่ม้าเคะ
นายเอกกลพยัคฆ์นี่ติดkหรอ อะไรจะขาดความรักขนาดนั้น พี่หงุดหงิดติดต่อกันหลายตอนแล้วนะเนี่ย 🤣
ถึงโม่งที่ถามถึง เรื่องเลขาของ VY กูเพิ่งเห็นว่ามีในกองดอง 5555
Secretary's Taste by Ian Hatomura
นายเอกเป็นเลขาประธานบริษัทยา ที่มีฉายาเลขาน้ำแข็ง ทำงานเนี๊ยบ เถรตรงเป็นไม้บรรทัด ทำงานแบบทุ่มเทสุดตัว ส่วนพระเอกเป็นหนุ่มอารมณ์ดี เจ้าคารม อัธยาศัยเป็นเลิศ
พระเอกเริ่มสนใจนายเอกจากที่เห็นนายเอกเมาแล้วรั่ว บุคลิกแตกต่างจากตอนปกติโดยสิ้นเชิง แต่นายเอกเคยมีความหลังเรื่องเมาแล้วขาดสติทำร้ายแฟนสาวจนต้องถอนหมั้น เลยยิ่งสร้างกำแพงขีดกรอบให้ตัวเองกันพระเอกออกไปอีก พระเอกก็มีความเพียรพยายามในการจีบ เข้าหา จนนายเอกเริ่มใจอ่อน
มีสปอยล์
...
..
.
นายเอกได้ลงในบทความเกียวกับสุดยอดเลขาในนิตยาสารชื่อดัง ด้วยรูปลักษณ์หล่อเหลาความสามารถมากมายพลอยทำให้บริษัทได้ชื่อเสียงไปด้วย แต่ก็มีมารผจญนิตยาสารซุบซิบเขียนบทความถึงอดีตของนายเอกว่าเป็นพวกรุนแรงทำร้ายผู้หญิง นายเอกตัดสินใจลาออกเพื่อรักษาชื่อเสียงบริษัท แต่พระเอกสืบเรื่องจนพบว่าความจริงคือแฟนสาวนายเอกท้องกับผู้ชายคนอื่นไม่อยากแต่งงานกับนายเอกเลยมอมเหล้าแล้วสร้างเรื่องว่าโดนทำร้าย จบเรื่องไปได้ด้วยดี
แนวหวานๆเอื่อยๆ แต่ติดตรงดราม่า เป็นแค่เลขาประธานบริษัทแต่เล่นใหญ่ยิ่งกว่าดาราฮอลลิวูด
ขอบ่นหน่อย อ่านเรื่องdearest wankerโจรสลัดท้องได้จนมาถึงตอนนี้แม่งไม่หนุกเลยว่ะ มันไม่ใช่สำหรับกูอะ
อ่านตอนแรกๆ กูเข้าในนะว่าเป็นแฟนตาซีท้องได้ไรงี้ ฉากคำพูดยังไม่มีอะไรแปลกมาก แต่พออ่านไปเรื่อยๆ แล้วแบบ หลุดของไทยมา พวกคำพูด สำนวน แล้วเพลงไรซักอย่างจำไม่ได้ละ ห้องน้ำมีชักโครก? คือมันธีมโจรสลัด กูคิดว่าจะดีกว่านี้ว่ะ เรื่องนี้ทำให้กูนึกถึงsanctity knightของ1168 ที่สมัยก่อนซื้อมาเพราะเพื่อนเชียร์มาก อีสัสแฟนตาซี เวทมนตร์ มีเทพ แต่งตัวโบราณ แต่มีระเบิด มีแว่นกันแดด อ่านแบบนี้แล้วเพลียชห
กดเข้าไปอ่านนิยายเรื่องนึงในเล้า ก็บรรยายโอเคไปเจอตอนตัวเอกเดินชนกัน แล้วใส่เอฟเฟ็คว่า ปังงงง! เหี้ย นึกว่าโดนยิง ขำชิบหาย555555
เพื่อนโม่ง อยากอ่านแนว twincest / incest(พี่น้อง) แบบพี่น้องแท้ๆอ่ะ ไม่เอาสลับตัว ลูกเลี้ยง/ลูกพี่ลูกน้อง
เอาแบบท้องเดียวกันเลย คนละพ่อ/แม่ก็ได้
ใครมีอะไรดีๆแนะนำหน่อยดิ ( eg. sincere/ไกลกว่ารัก/sin spiral ไรงี้) จุ้บ
Ky ใครยังอ่านจวิ้นอ๋องอยู่บ้าง กูขอเสียงทีมจวิ้นอ๋องตัวจริงหน่อย ในนี้มีบ้างไหมวะ
กูว่าทั้งอาซิ่นทั้งคนงามก็มีสไตล์เป็นของตัวเอง ถ้าได้อ่านเรื่องของจวิ้นอ๋องตัวจริงตั้งแต่แรกเลยก็คงเป็นอีกแบบนึง
รอดูว่าจะจบแฮบปี้ลงตรงไหน เท่าที่อ่านดูไม่รู้สึกว่าคนงามรักแม่ทัพเลยไม่ว่าจะตอนนี้หรือก่อนหน้าอาซิ่นมา เหมือนแค่แต่งเป็นเกมการเมือง ส่วนแม่ทัพ/อาซิ่นรักกันแต่ไม่มีร่างให้อยู่ น่าเห็นใจแต่เจ้าของร่างตัวจริงเขายังไม่ตายนางก็ไม่มีสิทธิ์อยู่
สรุป แม่ทัพไปเฝ้าชายแดนจนตาย ให้เทียนหยางอยู่วังปกป้องแผ่นดินไป อาซิ่นรอเจอสามีกลับชาติมาเกิดใหม่ล่ะกัน 5555
Ky กูคิดไปเองหรือช่วงนี้ตลาดวายมันเงียบๆ
เจ้าชายทะเลทรายเล่ม 1 ***มีฉากข่มขืนรุนแรง*** ใครใจบางหลีกเลี่ยงดีกว่านะ ขอไม่สปอยเนื้อหาสำคัญด้วย(จิงๆก็ไม่สำคัญเท่าไหร่มั้งแต่ข้ามละกัน)
เห็นไม่ค่อยมีคนพูดถึงแล้วเบื่อๆเลยรื้อกองเอาเรื่องนี้มาอ่าน เล่ม1ช่วงแรกๆแอบน่าเบื่อ อาจจะเพราะคนเขียนใช้เวลาปูเรื่องค่อนข้างนานมากอ่านพร้อมๆกับทิ้งปริศนาไว้กระจัดกระจายตอนทั้งเรื่อง จะมาเริ่มๆตื่นเต้นน่าติดตามเอาสองบทสุดท้าย มันเป็นนิยายแนว thriller + action + suspense + romance (แบบโหดๆ) ขอให้เบลอคำว่าทะเลทรายไปก่อนเพราะทั้งเล่มยังไปไม่ถึงทะเลทรายเลย orz พระเอก-นายเอกเป็นพวกขาโหดทั้งคู่ โหดจริงๆไม่ใช่โหดหน่อมแน้ม เล่มแรกยังบอกอะไรไม่ได้มากเพราะสิ่งที่คนเขียนเปิดให้คนอ่านรู้ยังน้อยมาก ความสนุกระดับกลางๆขอลองเล่ม 2 ก่อนว่าดีขึ้นมั้ย
คะแนนให้ 5.5/10 คือปูเรื่องนานแอบจะหลับหลายรอบเฆี่ยนตัวเองหลายรอบมากกว่าจะอ่านผ่านความน่าเบื่อนั่นมาได้
Ky พอดีกูเห็น out of order ขายลดราคา
กูเลยอยากรู้ว่ารอบจองมันมีอะไรพิเศษกว่ารอบนี้วะ คือกูคุ้นๆว่ามีโม่งเคยบอกว่า จอแกมาดราม่าว่าไม่มีอารมณ์เขียนตอนพิเศษเพราะมีนักอ่านโวยวายเรื่องปก เลยสงสัยว่าสรุปมันมี special booklet เฉพาะรอบจองแถมให้รึป่าว
เจ้าชายทะเลทรายเล่ม 2 ยังอ่านไม่จบแต่ขอปักบ่นก่อน เปิดบทมาเริ่มสนุกน่าติดตามขึ้น แต่พอเข้าบท2 ช่างขัดกับเล่ม1 มาก ตอนเล่ม 1 นายเอกปากแข็งโดนทรมานโดนจัดชุดใหญ่ไปหลายดอกยังไงก็ไม่ยอมรับส่าตัวเองคือใคร แต่บทที่2ของเล่ม2โดนพูดยั่วนิ๊ดเดียว หลุดความคูลออกมาแถมอิวิธีหลุดก็โง๊โง่ ชนิดที่กูคิดมึงทำแบบนี้เป็นสายลับได้ไงเนี่ย เอ่อออออออ.......จุดนี้ทำกูถึงกับต้องมาปักบ่นก่อนเลย
เรื่องเอาเถิดข้าตายแล้วฯ นักเขียนเขาจะเขียนเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นหลังจากนายเอกตายที่โลกก่อนปะวะ คือตอนนี้อยากอ่านแค่ตรงนั้นละเพราะทุกอย่างตอนนี้เหมือนจะแฮปปี้เอนด์กลายๆแล้วอ่ะ / เหมือนเคยอ่านทอล์กผ่านๆว่านักเขียนจะเขียน แต่ยังไม่ถึงเวลา แต่สรุปจะเขียนไหมฟ้
ช่วงนี้ในเล้าฮิตเรื่องอะไรกันอยู่อะ เปิดๆดูแล้วขนาดของนักเขียนดังๆยังไม่ค่อยมีคนอ่านเลย ไล่หาอะไรอ่านเองเจอแต่ฟีลกู้ดมหาลัย
>>182 รักอิสระ ในเล้าจบไปอีกเรื่องล่ะ ใครชอบพระเอกสายกาก ปากเสียขี้บ่น ซกมก ติสท์บ้าๆบอๆ แต่ใจดีและสายเปย์แม้ไม่ค่อยจะมีกินก็เหอะ แถมฝีปากตอนด่าแฟนเก่านี่สุดๆ ไม่สุภาพบุรุษไม่โลกสวย โคตรสะใจ กูแนะนำ
อื่นๆที่ยังอ่าน si(x)ck แต่นานๆอัพที , The other side of the moon แนวแฟนตาซี
กูเพิ่งขุดพันธนาการรักของhermitจากกองดองว่าจะอ่าน มีใครรีวิวไว้บ้างเปล่า มาโปรดกูที ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
>>187 ของกูยังอยู่ในกองดองเหมือนกัน
กูเปิดอ่านหนี้ดอกท้อ เอาแค่หน้าแรก(ที่มีแค่ครึ่งหน้า)นี่ทำกูกุมขมับ คำผิด คำสลับที่ ใช้คำผิดความหมาย และที่สุด "หนีบยุง" what the?!??? ใช้คำแกลฉวัดเฉวียนมาก อยากรู้ว่าเพราะต้นฉบับหรือเพราะผู้แปล?!? กูให้น้องถับหลังกูให้อ่านต่อไปอยู่
>>190 ไม่มีรุมนะ พระเอกคนเดียวเท่านั้น เพียงแต่มันไม่ทนุถนอมไงเพราะพระเอกเข้าใจนายเอกผิด ก็อารมณ์โกรธคนรักเก่าเลยจับกดแบบรุนแรง อ้อ...ร่างกายนายเอกมีความพิเศษไม่แน่ใจรู้แล้วยังมีคนสปอยเอาไว้ตั้งแต่วางขายแรกๆนะ
ถ้าชอบแนวโรมานซ์ ชีค อาหรับ ก็น่าจะชอบ เพียงแต่ชุดนี้บวกพ่วงความบู๊ สายลับ ปลอมตัว ล้างแค้น สืบ ล้วงข้อมูล(เล่ม1ไม่ค่อยมีบู๊เพราะปูเรื่องอยู่ เริ่มหนุกเล่ม 2 เล่ม3ค่อนข้างออกทะเล มีเหตุการณ์เกี่ยวกับเส้นเรื่องหลักอยู่กระจ๋อยร่อย) ลอบฆ่า เข้ามาเพิ่มสีสันให้ไม่เน่าเกินไปนัก
เพื่อนโม่ง มีนิยายที่พระเอกกับรายเอกเป็นแฟนกันตั้งแต่เริ่มเรื่อง หรือเรื่องที่เป็แฟนกันเร็วๆ เน้นความสัมพันธ์หลังจากเป็นแฟนกันแนะนำมั้ย
อยากรู้เรื่องราวความสัมพันธ์หลังคบกันบ้างว่ะ
เจอแต่จีบกัน หยอดกัน จนเบื่อแล้ว
บางทีรู้สึกว่ามันสุขนิยมเกินชีวิตจริงไปหน่อย5555
กูเชียร์greyhoundด้วยอีกคน น่าสนใจดี
ฮือๆๆๆๆ กูเข้ามาร้องไห้ เมื่อเช้าบ่นว่ากุมขมับตอนอ่านหนี้ดอกท้อบทแรก กูขอพลิกลิ้นนิยายอะไรแบบนี้ มันตลกร้าย ร้ายกาจมากเลยกูสะเทือนใจมาก สมน้ำหน้า! อาฮืออออออ orz
Greyhoundดีมากอีเหี้ยยยยยยย พี่ปกโคตรสเปคกูอะ แต่กูว่าไม่ปกเมอก็ติเมอ แต่นี่กูแอบเชียร์ติปกละ คปต555555555
greyhound กูก็อ่านแล้วนะ
ชอบภาษาเค้าอ่ะ เรื่องดูน่าสนใจดี ออกมาสามตอนมีหลายมุม
เดาไม่ถูกเลยว่าเรื่องจะออกไปแนวไหน
เห็นพวกมึงมาอวย คิดว่าตอนใหม่มาแล้ว
กูยังไม่อยากปักใจมากกับนิยายที่มีแค่ 3 ตอน
เจ็บมาเยอะ ผิดหวังมาเย๊อะะะะะ 55555
นิยายออกมาสามตอนแต่มาหวีดๆในนี้ ม้าชัวร์...
ในเล้าตอนนี้ที่กูอ่าน
- ด้ายแดง แนว slice of life / romance ผสมดรามา+แฟนตาซีนิดๆ เรื่องคร่าวๆ คือเกิดชาติหน้าก็จะหาเธอให้เจอ
- ใจเย็นกับเป็นไท แนว slice of life
เรื่องคร่าวๆ คือ คนมีปมวัยมหา'ลัย กับ คนงงๆ ขี้สงสัยวัย ม.ปลาย มาเจอกัน ใครเมะใครเคะกูยังไม่คอนเฟิร์ม
ที่เหลือกูอ่านเอาฮาเพราะมันไม่มีปมไม่สาระอะไรนอกจากฟินแก้เบื่อ ลงแบบตามมีตามกรรม ไม่ค่อยดองเท่าไหร่
- love mission ภารกิจพิชิตรัก - วัยมหา'ลัย
- โคตรจืด - วัยมหา'ลัย
- เรื่องรักของพี่เจิด & เรื่องรุกของพี่แจ่ม - ฟิลลูกทุ่ง ชนบท
และอีกหลายเรื่องที่ดอง เซ็งว่ะ
กูอยากอ่านเรื่องอะไรก็ได้ที่เคะ/เมะก็ได้เป็นพวกgeekอะ เห้อ นักเขียนเล่นโม่งเยอะ สงเคราะห์กูหน่อยก็ดีนะ แนวเห่อx หน่อยไม่เป็นไร ยิ่งangstด้วยกูยิ่งชอบ ขอแค่ภาษาไม่แย่ 5555
>>201 ไม่อ่านวายไทยรอเพื่อนโม่งคนต่อไปมาแนะนำ แต่ถ้าแปลก็เรื่อง cage of the palm ไม่เชิง angst แต่เป็นความรักแบบ obsessed จนถึงขั้น stalker และ commited crime โดยที่ตัวเอกจะว่า geek ก็ไม่เชิงเรียกว่าเรียนเก่งมุมานะเพราะต้องการอนาคตที่ดีกว่ามีเป้าหมายชัดเจนมากถึงมากที่สุด เรียกว่ามันคือนิพพานของตัวเอกตัวนี้เลยก็ได้ กูชอบเรื่องนี้จิตดี
กูว่า ถ้าพวกมึงจะหวีดนิยายเรื่องไหนกัน ไปเม้นต์ให้เค้าในเว็บหรือไม่ก็หวีดในที่ตัวเองดีกว่าในโม่งไหม อยู่ในที่ที่นักเขียนเห็นจะได้มีกำลังใจ คือกูเห็นมาหลายคนแล้วยังไม่ได้ทำอะไรผิดโดนแซะเฉย..555
ใจร่มๆ ใจร่มๆ นี่มู้หิ้งเราชอบเรื่องไหนก็มาแปะมันก็ดีกับคนยังไม่ได้อ่าน ตราบใดที่คุยกันในเรื่องนิยายมันก็โอเคแหละ ชอบก็ตามต่อไม่ชอบก็เทหาเรื่องอื่น อย่าเคืองใจกันเลย กูแวะมารีวิวหรือสกรีม(ดีเลย์)เรื่องที่ชาวบ้านอ่านไปแล้วสามสี่ปีออกบ่อยๆไม่มีคนคุยด้วยสักคนแต่ก็แวะมาแปะความเห็นตลอด
กุก็ว่าม้าว่ะ
อ่านแล้วเฉยๆ ไม่ได้ที่จะต้องหวีดอะไรยาวขนาดนั้น 3 ตอน
เรื่องที่ตั้งแต่ตอนน้อยแล้วมีโม่งมาอวยแต่ไม่ม้านี่กูว่าฝุ่นอะ ของเขาดีจริง
ตลกอ่ะทำไมชมในนี้ไม่ได้วะ มันไม่ใช่ทู้เอาไว้ให้ด่านะเว้ย เอาไว้คุยเรื่องนิยายว่ะ จะติจะชมกูก็เขียนในนี้ จะได้ใส่ความเห็นได้เต็มที่ บางคนก็เสือก ช่างจับผิดจังว่ะ สามตอนก็ชมไม่ได้ ไม่ได้มีกฏต้องกี่ตอนๆ ชมนี่นา ถ้ามันม้าจริง คนไปอ่านแล้วมันห่วยก็กลับมาด่าเอง ได้ผลร้ายกลับอีกสิบเท่าด้วยซ้ำ
กูเป็นคนหนึ่งที่พูดถึง greyhound ในนี้นะ และกูไม่ได้เป็นหน้าม้าไรด้วย กูแค่อ่านไปแล้วแม่งรู้สึกว่าเห่ย เหี้ย ไมเป็นงี้ เลยมาหาเพื่อนคุย แล้วห้องนี้มันเอาไว้เม้าท์นิยายอยู่แล้วเปล่าวะ ไม่ให้เมาท์ในนี้จะต้องไปที่ไหนอ่ะ งง ทำไมเวลามีคนชมหรือสกรีมอะไรเยอะๆมึงต้องว่าเป็นม้า ต้องด่าอย่างเดียวเหรอ ครุ่นคริส 🤣
ถ้ามันชัดเจนว่าอวย ก็ไม่แปลกที่จะมีคนว่าม้านะ กูยังว่าม้าจนไม่อยากอ่าน เพราะไปอ่านมาก็ไม่เห็นจะดีอย่างที่มาอวยกัน ถ้าจะมารีวิวก็ต้องรับให้ได้ดิว่ามีคนไม่ชอบเหมือนกัน อยากมารีวิวไม่อวยก็ไม่มีใครห้าม แค่จะมีคนตะหงิดไง
อย่าล่าแม่มดจับผิดม้ากันในนี้ได้มั้ยถ้ามันไม่ดีก็ไม่มีใครพูดถึงต่อแค่นั้น คนเขาชอบอยากหาเพื่อนอ่านต้องรอตอนเยอะๆก่อนเหรอถึงหาเพื่อนคุยได้ จากใจโม่งที่หานิยายอ่านจากในนี้และกลัวไม่มีคนมาแนะนำอีก
>>204 กูเห็นด้วยกับมึง ไปเมนท์ในหน้านิยายทั้งเป็นกำลังใจให้นักเขียนทั้งไม่เสี่ยงล่อเป้าด้วย แต่บางอย่างกูรู้สึกผิดถ้าจะหวีดในหน้านิยาย555 อย่างเวลากูพายเรือผีแทนเรือหลักที่คนเขียนสร้างงี้ กลัวคนเขียนจะเสียกำลังใจแทน
ถ้าคิดว่าไม่สนุกอย่างที่คิดก็มาพิมพ์ค้านกันก็ได้นิ ให้เหตุผลว่าไม่ชอบเพราะอะไรก็ได้ อาจมีคนมาเสริม หลายเรื่องในนี้ก็เห็นเป็นงี้กันว่ะ กูโคตรรำคาญเรื่องบอกคนนั้นม้า คนนี้ม้า เลยว่ะ ประเด็นซ้ำซาก อย่าง เงาพรางใจ คนอวยๆๆๆ กัน แต่คนอ่านไม่สนุกก็มาให้ความเห็นตัวเอง มันก็แค่นั้นเองว่ะ
กูรู้แหละ มันก็สิทธิ์คนที่จะกล่าวหาว่า ม้า แต่กูว่ามันน่าเบื่อและทำให้คนมาแนะนำนิยายก็กร่อยว่ะ ต้องมาเกรงใจกูจะม้ามั้ยวะ
คือกูคิดว่าแทนที่จะบอก ลงแค่สามตอนมาชมกันงี้ม้าชัวร์ๆ เปลี่ยนเป็นบอก ไปอ่านแล้วไม่ชอบเพราะอะไร มันไม่น่ารำคาญน่ะ แต่เอาเหอะ กูเองก็ไม่มีสิทธิ์จะมาบอกห้ามพูดคำว่า ม้า ใส่คนอื่นเหมือนกัน
กูขอดึงออกจากม้า เห็นหลายรีละเซ็ง โม่งมีใครอ่านลำนำแห่งสายลมป่ะ ไม่ใช่ไรช่วยไปเม้นท์ให้คนเขียนกลับมาแต่งต่อที หายไปจะครึ่งปีละ กูค้างแรงงง เซียนจิ้งจอกคนงามของกูจะคู่ใครปาไป24ตอนยังไม่เฉลยเลย #ทีมพี่สี่
กลรักเซียนจิ้งจอก เฟิงเย่ชิน bakerybook กูอ่าน 20 หน้าเต็มแล้วอ่านข้ามๆ สปอย แนว shapeshifters
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
นายเอกโดนเมียหย่าเลยกะว่ามาหาความสุขให้ตัวเอง เลยซื้อทัวร์มาแช่ออนเซ็นที่ญี่ปุ่น ฉากแรกที่หนังสือพูกถึงคือนายเอกเมาเครื่องบิน เพราะบินออกนอกประเทศครั้งแรก มาถึงโรงแรมปุ๊บก็ออกไปเดินเล่น ไปยังศาลเจ้าที่มีต้นซากุระยักษ์อยู่ ระบายความในใจ ด่าเมียที่ไปเลือกชายคนอื่น แล้วร้องไห้เพราะเก็บกด ไม่กล้าร้องที่บ้าน เพราะเห็นแม่ร้องแล้วไม่อยากให้เครียด พระเอกนอนอยู่บนต้นไม้ เป็นเซียนจิ้งจอก มองตอนแรกก็ไม่สนใจเพราะไม่ใช่สเปค ไปๆ มาๆ เห็นว่านายเอกเป็นคนซื่อๆ เลยสนใจ นายเอกระบายเสร็จก็กลับโรงแรม นอนตื่นขึ้นมาอีกทีดึก เลยออกมาแช่บ่อ เจอพระเอก พระเอกชวนดื่มเหล้า นายเอกเมา งอแงมั้ง อ่านข้ามๆ อะ ต่อมาพระเอกไปโดนยาปลุกจากจิ้งจอกสาวตัวหนึ่งเพราะอยากท้องลูกพระเอก พระเอกเป็นว่าที่รัทายาทแต่ไม่อยากได้บัลลังก์ จิ้งจอกสาวอยากเป็นราชินี แต่พระเอกก็รอดจากมือนาง มาสลบอยู่ห้องนายเอกมั้ง พอนายเอกกลับมา พระเอกก็จับนายเอกข่มขืน คืนร่างเดิม มีทั้งกัด นายเอกน่าจะปางตายแต่ไม่ตาย พอเช้า พระเอกใช้เลือดรักษาแผล ลบความจำนายเอก แล้วก็เสกด้ายแดงที่ข้อเท้าที่เชื่อว่าจะรักๆ ไรซักอย่าง นายเอกก็กลับจีนไปแบบจำอะไรไม่ได้
มาถึงตัวหลัก เนื่องจากพระเอกไม่อยากขึ้นบัลลังก์ต่อ เลยต้องหาคนแข็งแรงที่จะท้องเอาจิตของราชาคนก่อนรึไงนี่แหละ มันก็นึกถึงนายเอก บินไปจีน ไปสมัครงานกับนายเอก อยู่กับนายเอก พระเอกลักหลับ นายเอกก็นึกว่าตัวเองฝันเปียก แล้วมีตัวร้ายโผล่มา พระเอกหึง ก็ได้กันอีก คราวนี้ใส่ลูกไปละ นายเอกเลยท้องแต่นายเอกยังไม่รู้ตัว ลูกในท้องต้องได้น้ำเชื้อพระเอกเรื่อยๆ ด้วยไม่งั้นไม่โต? ตัวร้ายโผล่มาอีก มาพูดให้นายเอกฟังว่าพระเอกไม่ใช่มนุษย์ ที่มาก็แค่อยากได้ลูก ถ้าคลอดแล้วก็ทิ้งนายเอกไป บลาๆ แล้วก็ต่อด้วยฉากเข้าใจผิด เย สลับกัน แล้วพระเอกก็หาว่านายเอกไปคบชู้(ตัวร้าย) หึงไปมา จับนายเอกข่มขืน เลยจำเรื่องที่เกิดที่ญี่ปุ่นได้ จนเช้ามาเหมือนด้ายที่ข้อเท้าขาด เป็นลางไม่ดี นายเอกก็หนีไป โดนตัวร้ายจับได้ จะฆ่าลูกในท้อง แต่ก่อนหน้านั้นวิญญาณของจิตที่อยู่ในท้องนายเอกบอกว่าถ้าจิตยังอยู่นายเอกจะไม่ตาย ตอนตัวร้ายจะแทงท้อง นายเอกเบี่ยงตัวหลบเลยโดนอกแทน พระเอกมา ฆ่าตัวร้าย นายเอกสลบ ตื่นมาอีกทีเหมือนจำเหตุการณ์ไม่ได้ ไปเจอใครสักคนบอกใบ้เรื่องพระเอกเลยจำได้ แล้วบอกพระเอกอยู่ในคุก โดนกักบริเวณ กลับร่างเดิมไม่ได้ นายเอกไปหา สวีท ตอนกลางคืนพระเอกเป็นคนปกติ แล้วบอกว่ากลายร่างเป็นคนกลางวันไม่ได้ 3 เดือน จบ
.
.
.
.
.
.
.
เรื่องอวยในนี้กูว่ามันปกตินะ ชอบอะไรแม่งก็อยากให้คนอื่นได้อ่านปะวะ มึงจะให้โม่งมีแต่เรื่องมาด่านิยายเรอะ ถึงเรื่องนี้กูยังไม่เคยอ่านแต่กูว่าอ่านแล้วชอบแม่งก็คือรสนิยมอ่ะ
อย่างพวกมึงอวยนิยายฝูรัวๆยังไม่เห็นมีใครบอกมึงเป็นม้าเลย ทั้งๆที่กูก็อ่านเรื่องฝูไม่รอดสักเรื่อง หรือบางเรื่องที่กูชอบจัดๆพวกมึงยังสับกันเละเลย สับแม่งจนกุฮาถถถถถถถถ
ไอ้คนที่ว่าม้าแม่งก็เกินไปป่าววะ มองโลกแง่ร้ายชิบหาย555555555
ส่วนตัวกูแค่คิดว่า เรื่องมันแค่3ตอน มันยังไม่มีปมอะไรมาก กูไม่รู้ว่าต่อไปเรื่องมันจะออกหัวก้อย อย่ารีบฟันธงว่ามันดีงามชิบหายอะไรขนาดนั้นดีกว่า
ตรงข้ามเลย เวลากูชอบอะไรกูจะไม่อยากให้คนรู้จักเยอะ
ยิ่งคนรู้จักเยอะกูจะยิ่งชอบน้อยลง
เวลามาแนะนำอะไรกูจะว่าบอกชอบแต่จริงๆกูเฉยๆ เรื่องที่ชอบจริงๆกูจะกั๊กไว้
แต่แถวนี้หลังๆม้าเยอะจริงๆ
ต่อให้ม้าจริงก็ไม่มีผลกับกูเท่าไร มองเหมือนโฆษณา ถ้าน่าสนใจก็ไปลองอ่านตาม ไม่สนุกก็แค่เขาคิดไม่ตรงกับกูว่ะ เหมือนเคยเห็นสัก คห บอก โม่งมันไม่ใช่ที่ๆ การันตีนิยายที่อวยในนี้คือนิยายที่ดีเสมอไป แค่เผอิญมีคนตรงรสนิยมกับเราอยู่ในนี้พอดีหรือเปล่ามากกว่าน่ะ
ม้าก็ม้า หาแคร์ไม่ อย่างไรเสียถ้าไปลองอ่านไม่ใช่แนวก็ไม่ไปต่อแค่นั้นเอง เห็นชื่อเรื่องไหนผุดขึ้นมาถ้าพิจารณาแล้วว่าน่าสนเดี๋ยวกูไปหาต่อเอาเอง
ส่วนตัวกูชอบความคิดเห็นในโม่ง เพราะมันไม่แสดงตัวตนความเห็นมันจะตรงไปตรงมามากกว่า อย่างเวลากูเม้นท์ในเล้า ในดด จะซอฟท์ๆเน้นให้กำลังใจนข. ถ้าติติงมากๆกูจะไม่โพสต์ 555เอามาบ่นในโม่งแทน
เรื่องม้าหรอไม่ม้าก็ช่างแม่งเหอะ แต่กูเบื่อการมาอวยเว่อๆในโม่งมากเลยนะ คือในกลุ่มข้างนอกก็โคตรอวยไปละ พอมามีในนี้อีกทำกูไม่อยากอ่านเรื่องที่อวยเลย ทั้งที่บางเรื่องกูเคยอ่านมาก่อนแล้วพออ่านได้ กูชอบโม่งแบบที่รีวิว พูดถึงพล็อตมากกว่ามาอวยๆอย่างเดียว
กูคห.193นะ กลับมาดูอีกทีแม่งดราม่าม้ากันเฉย 555 กูยืนยันว่ากูไม่ม้า และกูยังไม่ฟันว่ามันดี(เพราะแม่งยังมีแค่สามตอน) กูแค่รู้สึกว่าเรื่องแม่งน่าสนใจดี กูอยากหาคนเม้ามอยด้วยก็แค่นั้นแหละ
หนี้ดอกท้อ 2 เล่มจบ
***[รีวิวนี้เป็นความเห็นและรสนิยมส่วนตัว อาจเห็นไม่ตรงกันยังไงก็อ่านแบบระมัดระวังกันนิดนึงนะ]***
หยิบเล่มนี้ในกองดองมาอ่านหลังจากเฟลนิยายที่หยิบมาเล่มก่อนหน้า หยิบมาแบบไม่คิดอะไรเลย รู้ว่ามีดราม่าเรื่องถูกลอกงานแต่ไม่ได้สนใจมันมากนักเพราะงั้นตอนอ่านเลยไม่มีความคาดหวังหรืออคติใดๆทั้งสิ้น
ถ้าให้สรุปย่อ(ถึงแม้จะรู้กันบ้างแล้ว) มันคือเจ้ากรรมนายเวรเวอร์ชั่นรักวุ่นวายของเหล่าเทพเซียนและ 1 ปีศาจผ่านเทพเซียนส้มหล่นที่ดวงตกพุ่มเป็นสะพานให้ชาวบ้านเหยียบไปพบความสุขแถมอนาถหนักเพราะตัวเองนั้นมีความซวยพวกคู่กันมาตลอด orz
เรื่องเรียบๆเรื่อยๆเล่าผ่านมุมมอง "ข้า" หรือก็คือตัวเอกที่น่าสงสารของเรา ชอบความตลกร้ายที่คนเขียนเขียนเล่าให้คนอ่านได้อ่านผ่านมุมมองซ่งเหยา(เทพส้มหล่น) หลายๆสถานการณ์ที่คิดว่าถ้าเกิดกับเรามันไม่ขำเลยออกจะน่าสงสารมากด้วยซ้ำแต่ซ่งเหยาเล่ามันออกมาได้ติดตลก(ที่ไม่น่าขำ) และเผลอๆจิกกัดตัวเองด้วยซ้ำ เรื่องไม่ได้เล่าให้คนอ่านรู้เรื่องแบบตรงๆแต่ค่อยๆเผยออหมาทีละนิด ทิ้งรายละเอียดไว้ตรงนู้นตรงนี้ระหว่างเรื่องดำเนินไป
ชอบที่คนเขียนให้เราได้ทำความรู้จักและคุ้นเคยกับซ่งเหยาก่อน เราได้รู้ว่าซ่งเหยาเป็นคนนิสัยดี มีเมตตา รักคุณธรรมและมองโลกในแง่ดีแบบตลกๆ(ที่ไม่ขำ)แถมคนเขียนดูจะรักซ่งเหยามากแต่ละอย่างที่เจอนี่เรียกว่าถูกกลั่นแกล้งจะดีกว่า(จากชะตาสวรรค์ตามคำที่ใช้ในเรื่อง) แต่เมื่อพอเรามารู้ว่าซ่งเหยาตกหลุมรักแรกพบ ตัวเราไม่รู้สึกขัดๆเลยและพบว่ามันยอมรับได้กับนิสัยแบบนั้นของซ่งเหยา ไม่แปลกที่ซ่งเหยาจะมีเพื่อนเซียนเยอะแยะ และเป็นคนที่ได้รับความเอ็นดูตลอด ในความซวยยังมีความโชคดีคือเพราะเป็นที่รักของเพื่อนเซียนเวลาตกที่นั่งลำบากจึงมีเพื่อนๆคอยให้ความช่วยเหลือ
จุดสะดุดก็มีอย่างเช่น อยู่ดีๆคนเขียนก็ตัดจบเทพจักรพรรดิหนานหมิงทิ้งชนิดคนอ่านแบบกูเองยังงงๆว่าอ้าวกายหยาบสลาย จิตอยู่นี่แล้วไงต่อ? หลังจากนั้นก็ไม่พูดถึงอีกเลย(ไม่นับช่วงย้อนอดีต) ซึ่งกูงง? หรือ ช่วงซ่งเหยาต้องรับบทเป็นมารความรักระหว่างเทียนซูกับหนานหมิง พูดตลอกว่าทำเรื่องไร้ศีลธรรมๆแต่กูยังไม่เห็นว่าที่ทำมันไร้ศีลธรรมตรงไหน ออกจากสุภาพบุรุษและเป็นคนดี๊คนดี คือถ้าไม่ติดเรื่องหนานหมิงนะ มันจะกลายเป็นหนังคนละม้วนเทียนซูมอบใจถวายกายให้แน่นอนเพราะทรงพระเอกมากกกก
ตอนจบรู้สึกว่ารีบๆรวบรัดไปนิดๆ แต่ชอบช่วงที่ซ่งเหยาไปเวียนว่ายตายเกิดเป็นนั่นเป็นนี่ยิ่งเกิดยิ่งอนาถ orz อยากให้เขียนช่วงนี้เพิ่มมากขึ้น ชาติที่ชอบที่สุดก็อีกากับหนุ่มน้อย(กำลังจะกิ๊วกร๊าวแม่งตัดจบซะงั้น) ยอมใจซ่งเหยาเรื่องสละตัวเอง(ชอบเหตุผล)
สรุป ถือว่าอ่านสนุก เรื่องไม่ดราม่ามาก(ในความคิดกูอ่ะนะ ธรรมดามากมันแค่ผิดที่ผิดเวลา ผิดตัวและความซวยของซ่งเหยาล้วนๆ) จุดพีคก็ไม่ใช่พีคใหญ่โตอาจะเพราะวิธีเล่าค่อยๆเผยปม เราก็ค่อยๆรู้แล้วทันพอจะเดาได้ลางๆ คะแนนให้ 7/10
ป.ล. เรื่องนี้ไม่หวานใครชอบฟินๆหวานๆ แบบแนวจีบตรงๆไม่อ้อมค้อมคงไม่ชอบเพราะเรื่องนี้ตัวเอกบอกให้คนอ่านรุ้ว่ารักกันผ่านการกระทำของกันและกัน ประมาณความหมายอยุ่ระหว่างบรรทัด 😂
กู196ละกูก็ไม่ม้าด้วยไอสัส555555 กูพึ่งไปอ่านมาหลังจากรีพลายก่อนหน้าพูดถึงgreyhound พอดีกูชอบแนวสืบสวนอยู่แล้วเลยถูกใจเรื่องไทป์นี้(ก่อนหน้านี้ที่อ่านมีอาจาร์ยใหญ่-อันนี้ไม่เชิงสืบสวน เป็นปนๆทริลเลอร์มากกว่า แล้วก็นิยายที่คนแต่งจัสมินอิสมายด์แต่งอะ กูขอโทษกูจำชื่อเรื่องไม่ได้555555) คือนี่มันกระทู้คุยเรื่องนิยายป้ะวะ ถ้าชอบเรื่องไหนนี่กูจะมาบอกไม่ได้อ่อ งงงวยมากเรย ทำไมต้องมองว่าม้าอะ กูไม่ใช่กระทู้รีวิวร้านอาหารในพันทิปป้ะสัส555555555
ป.ล.ที่กูตามตอนนี้คือซัดกันมันส์ดีที่ต้องอ่านต่อไปเพราะโง่ซื้อหนังสือมาแล้ว,เพียงฝุ่นธุลี,พึ่งจะตามgreyhoundหลังอ่านโม่ง
กู232เหมือนเดิม อ่านหิ้งโม่งแล้วมีแต่คนด่าคุณชุนภุศว่างานน้ำเน่า ทำไมกูชอบเรื่องเจ้าชายตอนศีลวัตอานนท์ชิบหายเลยวะ555555555 แต่อีก3เรื่องที่กูซื้อมานี่กูก็อ่านไม่จบ ทาสรักกับเฮเดส นายเอกสาวเว่อร์วังมาก
>>218 วะว๊ายยยย ขอบคุณเพื่อนโม่งมากจ๊ะ กำลังหารีวิวเรื่องนี้อยู่ อ่านเรื่องย่อยังไม่น่าสน พอมึงมาเล่าเริ่มน่าสนใจแต่พระเอกเฟรี้ยมากเลยนะ โดยรวมสำนวนอะไรโอมั้ยอ่า ถ้าโอจะไปลองหามาอ่านเพราะเล็งๆไว้อยู่เหมือนกัน
ตอนนี้จะเริ่มเรื่อง this time lucky in game....(ชื่อยาวขี้เกียจพิมพ์)
กูก็เป็นคนพูดถึง greyhound ในนี้ โดนหาว่าเป็นม้าเฉยเลย และกูก็ไม่ได้มาอวยเรื่องนี้บอกว่าดีด้วย กูคุยเกี่ยวกับเนื้อเรื่องกับโม่งที่อ่านเรื่องนี้เหมือนกันต่างหาก คุยเรื่องความจิตของอิพี่ติ แค่นี้ก็โดนหาว่าม้าเฉยยยย ก่อนหน้านั้นเวลาที่โม่งไฮป์นิยายเรื่องไหนๆ คุยกันเยอะๆ กูยังไม่ด่าว่าเป็นม้าเลย
และถ้าถามทำไมไม่เม้นในหน้านิยาย กูเม้นแล้ว แต่เป็นการขอบคุณนักเขียน ที่มาในโม่งก็เพื่ออยากหาคน'คุย'ด้วย แบบแลกเปลี่ยนความเห็นกันอ่ะ แค่นี้ก็ไม่ได้เหรอ งง
นี่ขนาดไม่ม้านะเนี่ย คนอื่นตั้งข้อสงสัยไม่ได้เลย
สงสัยไม่นานคงกลายเป็นแหล่งโปรโมทนิยายเขียนเอง ฮี้ๆฮี้ๆ
มีใครพอแนะนำนิยายแนวนายเอกอดทน ลำบาก สู้ชีวิต จิตใจดี มองโลกในแง่ดีบ้างมั้ย
หรือ
นายเอกแนวน่ารัก ใสๆมองโลกในแง่ดีและพระเอกแพ้ทางความดีของนายเอกบ้าง
หรือ
นิยายแนวเยียวยาจิตใจก็ได้
แต่กับอีหน้าม้าที่ด่าคนอื่นผีบ้าไม่เรียกประชดประชันนะ
ทีนี้ก็ชัดเจนแล้วว่ามากันเป็นแก๊ง ฮี้ๆ
สงสารนักเขียน ไม่รู้เรื่องอะไรโดนด่าเฉย กู>>182 เป็นคนมาขอให้แนะนำนิยายในเล้าเอง ก็ไม่ใช่ว่าคนอวยมาอวยกันแบบไม่มีมูลเหตุซะหน่อยแต่กูเป็นคนขอแนะนำนิยาย ความหมั่นไส้ของพวกมึงโคตรไร้เหตุผลเลย บอกสักคำว่าไม่ชอบเพราะอะไรก็ไม่บอก แค่มีคนพูดถึงเยอะก็หมั่นไส้ละ เห็นตอนภาพวาดฯ 69 ชีวิตใหม่ฯ อัพทีก็มีคนสกรีมกันไม่เห็นใครโดนว่าอะไร หรือเพราะคนนี้โนเนมพวกมึงเลยด่าเขากันสนุกปากวะ
>>185 ไปอ่านรักอิสระมาแล้ว เพิ่งอ่านได้นิดเดียวแต่ถูกใจความกากของอิพี่อิส555
>>242 เสียใจด้วย กูไม่ได้อ่านอีเรื่องนั้นว่ะ แต่รำพวกดิ้นเรื่องม้าจัง กลัวไรถ้ามันม้า ในนี้เขาให้อ่านแต่ คห แล้วไป ค ว ย ไม่มีให้ยึดติดตัวบุคคลว่าใครเป็นคนรีวิว ใช้ไม่เป็นคิดไม่ได้ก็ดาบสองคม ถ้าใครคิดว่ามาอวยในนี้แล้วคนอ่านจะเชื่อว่าเป็นนิยายดีหมด จะได้คนอ่านเพิ่ม ก็คิดตื้นๆ ว่ะ คนเขาแค่หาที่คุยเอง
ถ้าเจาด่าว่าผีบ้า เพราะตั้งข้อสังเกตว่า สามตอนก็ชม = ม้า เขาก็คงขึ้น อยากด่ากลับแหละ
กูอ่านพันธนาการรักเล่มเล็กกับเล่มหนึ่งจบละ เรื่องไม่มีห่ารากอะไรเลยจริงๆ เล่มสองเลยโยนกลับกองดองแล้วไปเอาเรื่องอื่นมาอ่านล๊ะ ได้กันเยอะฉิบ สาระอื่นไม่ค่อยจะมี หรือต้องอ่านอย่างใจเย็นวะ เพราะมันหลายเล่มกว่าจะจบ
ที่เค้าด่าม้ากันเพราะเค้าไปอ่านมาแล้วไง
พอเห็นว่าอวยซะเว่อวัง แต่งานไม่ได้มีดีอะไรขนาดนั้น ก็เลยเป็นอย่างที่เห็น ม้าแตกไง ฮี้ๆ ฮี้ๆ
แถมพอม้าแตกดันกลายร่างเป็นม้าบ้ามาไล่ด่าคนอื่นอีกนะ สงสัยเพิ่มมาใหม่
อ่านดูก็เห็นมีแต่อวย ไม่ได้คล้ายการรีวิวเลยสักนิด
นี่ขนาดสามตอนยังอวยซะเว่อวังขนาดนี้
แต่ถ้าม้าจะมาอวยก็ต้องอวยตั้งแต่ตอนแรกๆนี่เนอะ อืมมม
คุยนิยายกันไม่ได้เรอะ ไม่ใช่ห้องรีวิวนะเว้ย คนรีวิวก็รีวิว คนคุยก็คุย ห้องนิยายในห้องลิท หรือเวบโนเวล หรือคุยอนิเมะก็เป็นแบบนี้แหละ ไม่งั้นไปตั้งเป็นห้องรีวิวไป ห้ามคุยเรอะ
พวกม้าใหม่หัดอวยก็งี้แหละ มาใหม่เลยไม่รู้ว่าปกติที่นี่เค้าคุยกันยังไง
พอหวีดจนลืมตัว โม่งเก่าก็เลยรู้ทัน พอโดนรู้ทันก็ม้าแหก พอม้าแหกก็เลยกลายร่างเป็นม้าบ้าไล่ด่าคนอื่นที่ตั้งข้อสังเกต
อนาถว่ะขนาดในโม่งไม่มีตัวตนยังพยายามสร้างไอ้เดนติตี้ข่ม 5555 อยู่นานแต่เข้าใจคอนเซปที่นี่จริงป่ะเนี่ย
เอาเหอะ กูขอโทษเผลอฟลัดให้เสียบรรยากาศห้องละ นิยายเรื่องนี้ก็ไม้ได้อ่าน ปกติอ่านแต่แปลยุ่น แต่รำพวกจับผิดม้า ใครว่าไงก็ความเห็นกันไป บายละ
ตบกลับเข้ามู้นิยาย เห็นมู้ก่อนมีรีวิวนิยายของกล้วย มีเรื่องไหนสนุกๆอีกมั้ย อ่านอุบัติรักฯจากรีวิว ดีอยู่ติดใจเลยจะดูเรื่องอื่น
เวลากูอยากหวีดกูก็มาลงโม่งนะเพราะเรื่องที่กูอยากหวีดเพื่อนๆ กูไม่ค่อยอ่านกัน
แล้วก็แค่โม่งจะเหยียดทำไมโม่งเก่าใหม่วะ ยังไงก็โม่งอยู่ดี กูก็เห็นที่แห่งโม่งนี่แม่งก็หวีดกันตลอด 5555555+
เดี๋ยวพอกลางเรื่องเนิบเมื่อไหร่เดี๋ยวก็หยุดหวีดกันไปเองอย่างซาลกิล หรือ KTL ช่วงนี้ก็หวีดน้อยลง
เรื่องใหม่มันแค่ 3 ตอนแถมยังไม่มีเรื่องอื่นเม้าเลยรู้สึกว่ามันเยอะไปแค่นั้นเอง
เท่าที่กูสังเกตนะ โม่งใหม่มักจะมาอวยพวกนิยายตลาดอะ คือที่ปกติในห้องนี้ไม่พูดถึงกัน เห็นมาพูดถึงนิยายแนววนี้พักใหญ่ละ พวกนิยายติดท็อปเด็กดี บางเรื่องเป็นต้น คือกูรู้อะว่าโม่งเดิมๆ ไม่พูดอะไรแบบนี้แน่ๆ ไม่นับสำนวนที่โม่งใหม่พิมพ์มาอีก อ่านแล้วบางทีก็คุ้นแปลกๆ
>>258 อืม ในความเห็นกู จะเป็นนิยายตลาดอยากคุยก็คุยไป ถ้าไม่ชอบก็ข้าม ถ้าอยากให้มีนิยายดีๆ ก็มาช่วยรีวิวลงไปน่ะ กูเองก็อ่านนิยายเล่มไหนจบมีไรก็มาพิมพ์ทิ้งในนี้อ่ะ เพิ่มฐานนิยายแปลยุ่นในนี้เผื่อเจอคนคุยก็ว่าไป มีสองวันนี้กลายเป็นมานั่งเถียงเรื่องม้าจนกูก็คิดโอ้ยกูควรหยุดเองดีกว่า
ถ้าไม่ใช่นักเขียนมาเอง ไอ้พวกมาอวยออกนอกหน้าแบบนี้ก็มี 2 ประเภท
1. อ่านแล้วชอบจริง แต่คุมสติตัวเองไม่อยู่หวีดอย่างกับม้าบ้าจนลืมคิดไปว่าจะทำให้ตัวนักเขียนดูแย่
2. ตั้งใจกลั่นแกล้งนักเขียนโดยแกล้งทำตัวเป็นม้าบ้า
ทำไมกูรู้สึกกลับกันว่าเรื่องในโม่งนี่ตลาดโคตรๆ เลยนะ 555555+
>>243 กูมาหวีดพี่อิสไป2-3รอบในนี้ ยังกลัวโดนจะหาว่าม้าเหมือนกัน ....กูชอบหลังๆที่พี่มันหมั่นเขี้ยวน้องปิงอยากจับกินแต่ศีลธรรมค้ำคอได้แต่บ่นว่า แดกแม่ง แดกแม่ง
>>258 เท่าที่กูซื้อนิยายกล้วยมาเกินสิบเล่ม มีสองเล่มที่อ่านรอด นอกนั้นบิ้วอารมณ์แล้วบิ้วอีก อ่านแล้ววางหลายรอบมาก คือสองเรื่องล่าสุด อุบัติรัก กับ หลงใหล แนวเริ่มมีความซีเรียสมากขึ้น ก่อนหน้านั้นเขาคัดนิยายมามุ้งมิ้งเกิ๊นนนน แม้จะเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับ จอมโจร ตำรวจ นายทหารก็ ขำๆ เบาสมอง ส่วนบรรณาธิการออกแนว slice of life ชีวิตบทบาทหน้าที่ของคนที่ทำงานเกี่ยวกับหนังสือ ก็อ่านได้แต่ส่วนตัวกูว่ามันไม่มีจุดพีค เรียบเรื่อยเอื่อยเกินไป
กูเป็นโม่งที่อ่านอะไรจบแล้วชอบมารีวิว ส่วนตัวคือกูชอบพิมพ์สรุปหลังอ่านเสร็จอยู่แล้วเอาไว้เตือนความจำว่าเรื่องนี้แนวไหนมีอะไรน่าสนใจ หนังสือมันเยอะบางเล่มนึกว่ายังไม่ได้อ่าน เปิดๆไปคุ้นๆอ่านแล้วนี่หว่า แต่จำห่าไรไม่ค่อยได้
แต่คือเรื่องนี้กูเห็นมาคุยตั้งแต่พึ่งออกตอนสอง กูรู้สึกแปลกๆวะ ทั้งที่เรื่องมันก็น่าจะยังไม่มีอะไรให้คุย ถ้าสักกลางเรื่องแล้วมาคุย มันก็คงไม่รู้สึกแปลกขนาดนี้
>>265 แต่กูว่าเมื่อก่อนโม่งยังไม่คุยเรื่องตลาดขนาดนี้ ดีหน่อยที่ไม่ค่อยเห็นมาหวีดผัวๆเมียๆวิศวะหมอเยอะๆในนี้(หรือกูอ่านข้าม) ไม่งั้นโม่งแม่งคงไม่ต่างจากด้านนอก
>>269 สมัยก่อนของมึงคือยุคแจกันรึเปล่ามึง ถ้ายุคนั้นคนคุยเรื่องนิยายตลาดน้อยก็ไม่แปลกอ่ะ คุยนิยายปกติแม่งยังแทบไม่มีเลย พอแม่งแตกมาได้โซนของตัวเองแล้วกูว่าสังคมยังไงแม่งก็ต้องใหญ่ขึ้นว่ะ ซึ่งถ้าพวกมึงคุยแต่เรื่องซอกหลืบกันล้วนๆ กูว่ามู้ร้างแน่ๆ และอีกอย่างคือนิยายตลาดกูว่าแม่งก็คงไม่ได้เหี้ยไปทุกเรื่องหรอก เรื่องดีแม่งกูว่าก็พอมีปน มึงอย่าอคตินักเลย แอดก็บอกแต่แรกแล้วว่าแกตั้งโม่งให้คนสนใจที่ความเห็นไม่ใช่ตัวคน ซึ่งความเห็นแม่งก็ต้องแตกต่างจะให้เป็นเหมือนมึงทุกคนมันไม่ได้นะมึง แถมอีกอย่างมึงทำไมจะต้องหวงไม่ให้เหมือนข้างนอกจัดขนาดนั้นด้วยวะ สังคมแม่งก็พัฒนาไปในแนวทางแม่งไปเรื่อย นี่โม่งนะเว้ยไม่ใช่คุกลับที่มึงต้องแสกนความคิด+ลายนิ้วมือก่อนเข้าจะได้ห้ามโม่งใหม่
ปล.แย่จังค่ะ ไม่ได้พวกเลือดบริสุทธิ์ซะด้วย จะโดนว่าเป็นโม่งใหม่รึเปล่าคะเนี่ย อิ_อิ
>>266 ขอบคุณเพื่อนโม่งจ๊ะ กูอ่านอุบัติรักฯแล้วชอบ กองบ.ก.ก็ชอบมากตามอ่านจากรีวิวในโม่งที่เพื่อโม่งคนนั้นมารีวิว กูชอบอ่านแนวเรียบๆเรื่อยๆ slice of life อยู่แล้วเลยรู้สึกว่าเออแบบนี้รอดกว่าแปลจีนเรื่องที่คนชอบๆกัร เลองปิดใจอ่านแปลจีนบ้างปกติสายยุ่นมาตลอด
>>267 กูหาเพื่อนคุยอยู่ แต่ไม่มีกูก็มารีวิวนะ คืออ่านแล้วมาแปะทิ้งๆไว้เพื่อนโม่งคนอื่นจะได้เอาไว้ตัดสินใจหาเรื่องอ่านเพราะกูเองก็มาหาเรื่องอ่านจากในหิ้งนี่เหมือนกัน
>>270 เดี๋ยวกูไปหามาอ่านขอบคุณมากจ๊ะ ใครมีเรื่องอื่นแนะนำมาอีกนะ กูชอบนายเอกสุ้คน อดทน ขยันขันแข็ง เป็นคนดี๊คนดี น่ารัก เจอแนวนี้กูจะรักมาก
อ่าน this time lucky in game, lucky in love เล่ม 1 ไปได้ 1 ใน 3 แล้ว สนุกดีแต่กูเวียนหัวกับความฉวัดเฉวียนของคนแปลมาก ใช้คำฟุ่มเฟือยอะไรเบอร์นั้น แถมประโยคง่ายๆแปลให้ยาก ให้ต้องตีความภาษาไทยอีกรอบ ใช้ปย.ไม่+ไม่ =ใช่ (orz นี่ใช้กฎแปลอิงค์มาใช้เหรอ) งุนงง นี่บ่นสำนวนแปลล้วนๆ
พวกสสตว มาเล่นแหง พวกใหม่ๆ เนี่ย อีกหน่อยโม่งคงไม่ต่างอะไรจากในนั้น
โม่งนิยายฝรั่งมีมั่งไหม คือมีแหละแต่ไม่ค่อยโผล่มาคุยใช่มะ บางทีกูอยากหวีดอยากคุยจัง แต่ไม่ค่อยมีคนพูดถึงเลย
กูเคยเมาท์มอยเรื่อง captive prince ไปบ้างเยอะหน่อย มีพูดถึงเรื่องอื่นบ้างนิดๆ แต่บางเรื่องโปรดๆ หรือชอบมากๆ บางทีกูไม่พูดถึงว่ะ กูหวง555
กูแม่งย้อนแย้ง
>>270 ใช่เรื่องที่พระเอกตาบอดป่ะ กูเล็งเรื่องนี้ไว้อยู่ อ่านรีวิวจากที่อื่นแล้วใช้ได้เลย
จริงๆกูก็โม่งใหม่นะ ชอบมาตามอ่านเรื่องที่พวกมึงรีวิวไว้ เอาไว้เป็นแนวทางในการเลือกซื้อของกู จากที่ขุดมู้เก่าๆอ่าน ช่วงนี้โม่งดูซอฟท์ลงเยอะนะ แต่ก่อนนี่สับนิยายจนกูรู้สึกสงสารนักเขียนเลย ฮ่า
อยากให้กูไปอ่านเรื่องไหนในเล้าหรือที่อื่นๆ ที่จบแล้วบ้างไหม ช่วงนี้กูว่างอ่าน อ่านแล้วจะได้มาเล่าคร่าวๆ สำหรับคนไม่มีเวลา
>>277 เป็นเหมือนกู เรื่องไหนกูชอบกูก็หวง แต่captive princeกูเคยมาเม้าเหมือนกันที่สปอยแหลก เรื่องเนื้อหาที่ต้องระวัง เพราะกูเกลียดเรื่องนี้ กูแค้นแรงมาก ซื้อที่เดียวสามเล่ม เห็นเรตติ้งดี ห่า เสียดายตัง กูควรเอาไปซื้อเรื่องอื่น หลังจากเรื่องนี้ทำให้กูต้องอ่านรีวิวละเอียดๆ เลยทีเดียว
เอาจริงๆพวกในสสก็เป็นพวกที่ไปเปิดสนพตอนนี้ กลุ่มแก๊งมาอวยกันในสส ใครมาอวยอะไรก็เดาได้เลย ส่วนโม่งตอนนี้ก็เป็นที่ไว้โปรโมทเนียนๆ อาจจะไม่ใช่พวกสสทั้งหมด แต่แน่นอนมันต้องมีมาอวยในนี้ กูไม่โลกสวย ไม่เชื่อว่าจะมาจริงใจชมโดยไม่มีอะไรแอบแฝง หึหึ
สสตว เกิดขึ้นช่วงดราม่าหสม. ใช่มั้ยล่า จากเรื่องนี้ทำให้โม่งเป็นที่รู้จักมากขึ้น ตามที่กูเข้าใจคือ คนในสสตว ก็เล่นตำหนักสีเผือก คงทะลักมาทางนั้นแล
>>283 ก็มองโลกในแง่ร้ายเกิ๊นนน
บางทีก็แค่อยากหาเพื่อนรวมหวีดด้วยมั้ยล่ะ
จะไปวี๊ดว๊ายในเล้า มันไม่มีใครต่อเมนต์ให้มึงหรอก
จะไปโพสในเฟสตัวเอง เพื่อนในเฟสก็ไม่ได้มีความชอบแบบเดียวกันอีก
ในโม่งมันก็กลุ่มที่อ่านอะไรแนวๆ เดียวกัน มาคุยในนี้จะได้แลกเปลี่ยนความเห็นกันแบบไม่ต้องเกรงใจนักเขียน เหี้ยก็ด่า ชอบก็ชม
อย่าเอานิสัยตัวเองว่าทำอะไรแล้วต้องมีเจตนาแอบแฝงมาตัดสินคนอื่นดิวะ
แต่ถ้ามึงคิดแล้วสบายใจก็อยู่ในโลกที่ไม่สวยของตัวเองต่อไป
>>272 ถ้ามึงบอกว่าชอบนายเอก อดทน ขยันขันแข็ง เป็นคนดี๊คนดี น่ารัก เรื่องนี้คือใช่เลย นายเอกนิสัยดีเเละน่ารักมาก แต่คนเขียนเขียนดีที่อ่านเเล้วรู้สึกว่าไม่ได้ยัดเยียดให้คนอ่าน คือเค้าบรรยายเเล้วเราจะรับรู้ได้เองว่าเออ คนนี้เป็นคนดีจริงๆนะ เเบบนี้อะ >>278 ใช่เเล้ว พระเอกตาบอด นายเอกเป็นครูที่ฝึกหมาที่ใช้สำหรับนำทางคนตาบอด
>>278 ขอช่วยตอบ ใช่เรื่องนั่นแหละ กูรีวิวให้คร่าวๆแล้วกัน อ่านนานแล้วนะ
แสงสว่างกลางสายหมอก
นักเปียโนอนาคตไกลคลื่นลูกใหม่ที่ทุกคนสนใจเกิดประสบอุบัติเหตุบาดเจ็บสาหัสและอาการบาดเจ็บจากเหตุการณ์นั้นก็พรากเอาความหวัง ความฝัน ความภาคภูมิใจและหยิ่งทะนงไปจากตัวพระเอกชนิดที่พระเอกเกือบจะลุกขึ้นมาใหม่ไม่ได้ถ้าไม่ได้นายเอกแสนดีเจ้ามาช่วยฉุดขึ้นมาให้พยายามเดินต่อไปข้างหน้า
เนื้อเรื่องเรื่อยๆมาเรียงๆ หน้าปกแปะว่า18+คืออ่านดูเหลือ 15+ ยังได้ คลีนมากฉากรักอยู่เกือบท้ายเรื่องนิยายนอร์มอลบางเรื่องบรรยายฉากนั้นแรงกว่าอีก
พระเอกนี่เป็นพวกอีโก้สูง ทะนงว่าตัวเองเก่ง ตัวเองดีอยู่เหนือคนอื่นเพราะเป็นนักเปียโนชื่อดังมีแต่คนเอาอกเอาใจ พ่อแม่สปอยและตั้งความหวังไว้สูง อารมณ์ร้าย ปากร้ายไม่เห็นหัวคนอื่น พอมีจุดพลาดในชีวิตก็เกือบจะลุกขึ้นยืนใหม่ไม่ได้(ถ้าไม่ได้นายเอกคิดว่าพ่อคุณก็คงจมดิ่งอยู่กับการล้มครั้งนั้นตลอดชีวิตที่เหลือนั่นแหละ) คิดว่าเพราะคนที่ได้มาตลอดชีวิตเวลาเจอเรื่องรุนแรงภูมิคุ้มกันความผิดหวังมักต่ำเตี้ยเรี่ยดินเสมอมันเลยยากมากเวลาจะลุกขึ้นยืนใหม่ โทษฟ้า โทษลม โทษห่าโทษเหวแต่ไม่โทษตัวเอง ไม่พยายามลุกขึ้นใหม่ด้วยตัวเอง
คนนิสัยแบบนี้มักแพ้ทางแพ้ใจคนแบบนายเอก
นายเอกเป็นพวกมองโลกในแง่ดี จิตใจดี รักหมาและใจเย็น มาทำอาชีพเทรนเนอร์หมานำทางเพราะปมในอดีตที่เป็นจุดเปลี่ยนชีวิต
สองคนนี้เรียกว่ามาเจอกันในช่วงเวลาที่เหมาะสมพอดี ถ้าเจอกันเร็วกว่านี้พระเอกไม่มีทางสนนายเอกแน่ๆ เหมือนที่นายเอกก็ไม่แม้แต่จะกระดิกหูฟังดนตรีของพระเอกหรอก
แนวเยียวยาจิตใจ นายเอกทำให้พระเอกเป็นคนดีขึ้น คะแนนให้ 6 ไม่รู้ว่าเพราะต้นฉบับหรือสำนวนแปลกันแน่ที่มีช่วงชวนง่วง อ่านแล้วต้องเฆี่ยนตัวเองอย่างหนักว่าให้เปิดหน้าถัดไป แต่ถ้าใครชอบเรื่องที่ไม่มีดราม่าหนักหน่วงไม่มีตัวร้ายบ๊องๆก็ลองหามือสองหรือยืมเพื่อนมาอ่านดู ถือว่าโอเคอยู่
กูเริ่มสงสัยแล้วนะ ว่านักเขียนคนนี้ไปทำอะไรให้พวกมึงไม่พอใจหรือป่าววะ ทำไมดูจับผิดและโจมตีกันจัง กูยังไม่เห็นว่าใครอวยนิยายเรื่องนี้เว่อวังอย่างที่โม่งจับผิดม้าพูดเลย เห็นมีแต่หวีดเนื้อเรื่องกัน ก็เห็นคุยเหมือนที่คุยนิยายเรื่องอื่นอ่ะ แปลกตรงไหนวะ หรือเพราะว่ามันมีแค่สามตอนเลยแปลก แค่เนี้ยอ่ะนะ
>>285 +1 คห มึง มองโลกยังไงก็คิดแบบนั้นแหละ กลัวม้า กลัวโม่งมีแต่นิยายเกร่อๆ กลัวโม่งใหม่ กลัว สสตว มาเล่น คือคิดเสียว่าที่นี่เป็นที่ให้มึงคุยเรื่องนิยายก็จบแล้ว จะม้า หน้าใหม่ หรือเป็นพวก สสตว ถ้า คห มันดี กูก็ยอมรับว่ะ เพราะในนี้ไม่มีตัวตนให้ยึดติดอยู่แล้วอันเป็นตามจุดประสงค์ของที่นี่
>>290 เมื่อก่อนกูก็เป็นนะ ชอบเม้นยาวๆๆๆ บางทียาวเกือบหน้าเอสี่😂 แต่จะเม้นให้นข.หรือฟิคที่ชอบมากๆๆๆ (ตอนนั้นอ่านแต่ฟิค) เวลาเม้นก็จะละเอียดมากเลยอ่ะ เม้นแบบรวมๆก่อนว่าตอนนี้อ่านแล้วรู้สึกยังไง มีอะไรให้กรี๊ด ไล่เม้นไปทีละฉาก (ไม่ได้เล่าเนื้อเรื่องนะ แต่เม้นว่าคิดยังไงกับคำพูดนี้ ฉากนี้ฟินตรงไหน ตัวละครเป็นไง) ตบท้ายด้วยคำว่า จะรอติดตามตอนต่อไป 5555
ตอนนี้กลับไปอ่านยังทึ่งตัวเองเลย ทำไปได้ไงวะ 555 แต่มันเป็นอดีตไปละ เดี๋ยวนี้จะเปิดอ่านยังแทบไม่มีเวลา
มีเรื่องแนวโหดๆ ดาร์คหน่วงแนะนำมะ เอาแบบมีคนตายก็ได้ ปวดตับก็ดี
เรื่องม้าไม่ม้ายังไม่จบอีกเหรอวะ กูก็ไม่รู้ว่ากูโม่งใหม่หรือเก่า ว่างๆกูก็เข้ามาโม่ง สงสัยกูก็เข้ามา ถามที่โม่ง อ่านนิยายแล้วชอบกูก็มาเม้าท์ที่โม่ง แม่ง กูเหมือนเด็กมีปัญหาเพื่อนไม่คบเลยว่ะ อ่ะนะกูไปคุยกะเพื่อนไม่ได้เพื่อนไม่ใช่สายนี้นิ พวกมึงเข้าใจกูใช่ไหมวะ ม้าไม่ม้าช่างมันเถอะเดี๋ยวหางก็โผล่มาเองล่ะ มาคุยเรื่องอื่นกันเถอะพวกมึง
>>294 เคยอ่านเรื่อง a boy ในเล้าอะ แต่อย่าเอาความสมเหตุสมผลมาก http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38007.0
เพิ่งอ่านเพลิงในวายุจบ คืออ่านจบแล้วมันบอกไม่ถูกอะ แต่ความรู้สึกกูเหมือนปมมันยังไม่เคลียร์ ในหนังสือมีขยายความต่อจากนี้ป่ะวะ
หัองนี้มีใครเคยอ่านนิยายของอ.นัตซึเมะ โยโซคุเรื่อง โคะโคโระบ้าง คืออ่านรีวิวบอกแค่ว่ามีกลิ่นวายเล็กๆแต่จริงๆมันคือเรื่องแนวมิตรภาพ กูซื้อมาแล้วหมกใส่กองดองอ่านนิยายแล้วเจอสำนวนอมตะของอ.เข้าเลยนึกถึงเรื่องนี้ที่ตัวเองมี
โม่งก็รวมคนหลายๆแบบมาคุยกันล่ะ บางทีก็ปล่อยเบลอไปเถอะๆ เม้าท์ไม่สนุกเปล่า
ปล. ใครจะมาว่ากูโทรลอีกไหมวะ 555
Ky มีเรื่องไหนที่พระเอกจนกว่านายเอกมั่ง แนะนำกูหน่อยพลีส
Ky กูไปสอยเจ้าชายทะเลทรายแล้วนะที่ดว. กูเพิ่งรู้นะเนี่ยว่าไม่ใช่ของฝ.ก็ลดด้วย แต่ถามหน่อยเถอะเรื่องนี้รอบจองกะซื้อร้านนี้ของมันต่างกันยังไง ของแถมเยอะไหม ได้คิดล่วงหน้าว่าเล่มสี่จะจองหรือรอซื้อร้านดี
ในนี้มีใครรู้พวกข้อมูลของสนพมั่งอะ เบเกอรี่เป็นหจก. นาบูเป็นบจก. อื่นๆ เขาทำเป็นกิจการเจ้าของคนเดียวหรอพวกมึง
ถามนิดนึง เรื่องนาร์กัลที่ออกกับไร้กรอบ เห็นว่าตอนในเว็บสนพ.ขายรวมภาค 1-2 แต่กูยังไม่เห็นภาค 2 เลย คนเขียนก็หยุดอัพลงเล้าไปตั้งแต่ปี 2014 คือยังไงวะ
ขอโทษที่ฟลัดทู้นะ กูคือโม่งที่บอกว่ากำลังอ่าน this time lucky in game, lucky in love. จบไป 1 เล่มกำลังขึ้นเล่ม 2 ครือว่าเฮียมู่ตะหากสมควรได้ตำแหน่ง "สามีแห่งชาติ" มากกว่าพระเอกเงาพรางใจ(โทษทีกูจำชื่อเค้าไม่ได้) โอ๊ยยย พ่อคุณ พ่อทูลหัว โถ! เฮียจะดีอะไรเบอร์นั้น อ่านไปกูอิจแรงมาก ที่นานๆกูจะชมพระเอกสักทีนะปรกติกูทีมนายเอก ขอขอบคุณเพื่อนโม่งในหิ้งที่รีวิวไว้ให้อ่านแล้วกูก็ตามซื้อมาดองไว้ ดีกับใจกูฉิบหายเลย
>>319 กูเคยถามเจ้าของตอนไปออกบูธงานหนังสือ ได้ความว่า...คนเขียนแป๊ก ต่อเรื่องไม่ออก มีความรู้สึกว่าเล่มสองจะแห้วแดรก อาเมน
>>303 ปมไหนวะเรื่องนี้มีปมด้วยเหรอ ในเว็บจบแค่ไหนนะไอ้ที่เพลิงนับถอยหลังถ้าวาไม่ออกจากออกห้องถือว่าคบกัน? ในเล่มต่อจากนั้นก็ไม่มีไร ปรับความเข้าใจกันบนเตียง มีโมเม้นท์คู่รักตื่นเช้าเพลิงทำอาหารให้ ดูแลอย่างดี (ผิดกับก่อนหน้าที่เป็นหมาบ้า) คบกันไปปรับตัวเข้าหากัน มีโมเม้นท์วาหึงบ้าง
>>324 วายุไปรู้จักกับอัฏฐ์ได้ไง ทำไมถึงรักกับเพลิง แล้วทำไมมันถึงเป็นพวกที่ไม่ชอบสังคมแบบนั้น แล้วพ่อแม่เพลิงล่ะ รู้เรื่องที่คบกันมั้ย วายุง่ายจริงไม่จริง เรื่องครอบครัววายุ ทำไมถึงต้องชอบเศร้าแบบนั้น ทำไมพอบอกให้เปิดใจแล้วดูกลับมาคุยกันง่ายจัง น้ำหวานไปไหน ทำไมรู้จักครอบครัวเพลิงและอื่นๆ อีกมากมาย กูอาจจะเยอะไปหน่อย กูอ่านแล้วรู้สึกแม่งไม่สุดบอกไม่ถูก ฮืออ คือกูต้องมโนเองใช่มั้ย
>>325 ท้ายเล่มเพลิงบอกกับที่บ้านว่าคบกับวาแล้ว ,น้ำหวานมีถูกเอามาใช้นิดหน่อยให้วาหึงเพลิง
นอกนั้นที่มึงเอ่ยมา คนเขียนไม่กล่าวถึง ส่วนที่เพลิงแขวะวาทั้งเล่มบทมันจบกันแล้วก็หวานเฉยเลยหน้ามือเป็นหลังมือทีเดียว กูว่าคนเขียนแค่อยากเอาฟีลangstของนายเอกมาใช้ ส่วนจะมีบริบทรองรับไหมก็อีกเรื่อง
กูไปอ่านใจเย็นกับเป็นไท ของแยมส้มขมคอ คนเขียน อย่านับเลยว่ากี่คน
กูว่าโอเคดี แค่นี้แหละ ไม่นับเรื่องแรกที่เขาลงแล้วจบBEรึเปล่าไม่แน่ใจ แต่กูชอบสำนวนเขานะ
ตัวละครมันดูเบี้ยวๆ ดี แต่กูอ่านยังไงก็ไม่หน่วง
>>294 แวะมาแนะนำเพิ่ม หน่วงสัส BE เรื่องนี้ภาษาดีกว่าเรื่องที่กูบอกไปแล้ว http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=54497.0
Ky กูเพิ่งได้อ่านพี่อิสคนกากที่เพื่อนโม่งแนะนำ
กากชห กูละขำ มีแนวนี้อีกมั้ยมึงกูชอบ แต่อีกเรื่องของคนเขียนคนนี้กูกลับอ่านไม่รอด กูรำและเซิ้งเคะมาก
รีวิวกากๆ
เรื่อง รักอิสระ
- ในเล้า - จบแล้ว - slice of life - HE -
ปิง เด็ก ม.6 จืดจาง อยู่ รร.โดนรังแก อยู่บ้านญาติ ญาติไม่รัก พึ่งพาตัวเองโดยการทำพาร์ทไทม์ร้านกาแฟ ดวงชะตายังพาไปเจออิสระ หนุ่มฟรีแลนซ์วัย 25 คนกาก จนน้องได้ดิ้นรนมีชีวิตต่อในลู่ทางใหม่กลายเป็นแพนด้าแมวที่มีทาสรับใช้เป็นของตัวเอง
กูชอบว่ะ เมะไม่รวยเว่อวัง ไม่ใช่ฮีโร่โผล่มาปกป้องได้ทุกสถานการณ์ เมะคนธรรมดากากสุดเวอร์ชั่นจับต้องได้ ขี้บ่นเหมือนลุงที่กูรู้จักด้วยกูเลยรู้สึกเรียล ฮ่าๆ
เคะเป็นพวกสู้ชีวิต แบบที่ >>239 รีเควส แต่ก็ไม่ได้รันทดแบบทนไม่ได้เพราะการบรรยายของเรื่อยไม่ได้กดดัน ภาษามีบทบทสนทนาเยอะแต่ก็ไหลลื่น เรื่องเอื่อยช่วงแรก ถ้าผ่านไปสัก 3 ตอนก็จะดี
ดราม่าไม่ซับซ้อน อ่อนเรื่องประเด็นครอบครัวไปแต่เรื่องก็เหมือนจะไม่ได้เน้นประเด็นนั้นตั้งแต่แรก
สรุปกูอ่านได้เรื่อยๆ รวดเดียวจบ
กูเป็นทาสแมวเหมือนพี่อิส กูลำเอียง กูชอบ จบรีวิว
เวลาเราอ่านนิยายที่พระเอกนายเอกค่อยๆพัฒนาความสัมพันธ์ไปเรื่อยๆ ไปต้องหวือหวา ไปเรื่อยๆค่อยเป็นค่อยไป แล้วพอถึงจุดที่เค้าบอกรักกันนี่ คนอ่านกรี๊ดลั่น ซึ่งกูเป็นตลอดถ้าอ่านเรื่องแบบนี้ เมื่อคืนอดหลับอดนอนอ่านไปจนเจอฉากนี้ โอโห้.....กูนี่กรี๊ดลั่นตอนตี 3 บ้าที่สุด! กูฟินไปนายเอก เอ็นดูว์ความน่ารักเขินอายของพระเอก หลังจากสกรีมเสร็จแล้วแบบอู๊ยดีต่อใจกูนัก
อาชาตอนใหม่
.
.
.
.
ชายสี่โตแล้วจริงด้วยแถมยันอีกกกก//ลวกเกี๊ยวรอ
ปล.กุฮาตอนนางกลับร่างเดิมแล้วบาซิลิสก์โผล่ชิบหายถถถถถถถถ
ปลล.พี่ม้ายังอยู่เหวยยยยยย เอาร่างม้าบุกเข้าวังไปเลยยยยย
>>337 เออ กูรำคาญตรงนี้เหมือนกัน ผู้หญิงเป็นฝ่ายนอกใจเป็นฝ่ายผิดไม่ใช่เหรอวะ แต่ทำไมทุกคนในเรื่องทำเหมือนเป็นเรื่องธรรมดา เหมือนผู้หญิงไม่ผิด เคะสิผิด แล้วเคะให้อภัยผู้หญิงง่ายชิบหายยยย แม้แต่ผู้หยิงที่เป็นแฟนใหม่ของแฟนเก่าตัวเอง ที่ตอนแรกเป็นเพื่อนกันเรียนคลาสเดียวกัน แล้วอยู่กีๆ คือมาแย่งแฟนแบบเนี้ย คือตรรกะตรงเนี้ยอ่ะแปลก คนทั้งเรื่องไม่ได้มองว่าผู้หญิงสองคนนี้ผิดอ่ะ รู้ว่าอยากให้เคะเลิกกับแฟนจะได้ลงเอยกับพระเอก แต่ควรเขียนให้มันสมเห็นสมผลมั้ย ไม่ได้บอกให้เคะโกรธเกลียดผู้หยิงสองคนนั้น แต่การเจอหน้ากัน ยิ้มให้กันเหมือนไม่เคยเกิดอะไรขึ้นนี่มันตลกกก
ร่างม้ายังอยู่ว่ะะะะ มีร่างจิ้งจอกด้วย กูอยากน้วยร่างจิ้งจอก เป็นจิ้งจอกแคระตัวเล็กน่ารัก แต่ทำไมรู้สึกไม่เข้ากับพี่ม้ากูเลยวะ 5555 พี่ม้ากูไม่น่ารักขนาดนี้หรอก!
แต่ลองว่ามีร่างม้าแบบนี้ เดี๋ยวได้เจอชายสี่แน่ กูมั่นใจว่ามีคนไม่น้อยต้องจำอาชาทมิฬแห่งเยว่ได้ พี่ม้ากูดังขนาดนั้น
และกูหมั่นไส้แรงมาก อะไรคือลงใต้ กูจำได้นะว่านางเคยเล่นหมากพนันผลไม้แดนใต้กับเว่ยตาตี่แล้วไม่ได้กินน่ะ นี่ถือโอกาสเดินทางไปกินเองเลยแหง
ชีวิตนางเรื่องกินใหญ่สุดจนกูอยากไปเสนอแท็กพี่ม้าสโลไลฟ์ แต่ที่จริงเนื้อเรื่องมันไม่สโลว์ไลฟ์เนี่ยสิ
เซ็งเป็ดอะวอร์ดนี่ใครโหวตอีพี่กรเป็นพระเอกยอดเยี่ยมวะ 5555555555
เพื่อนโม่งพอจะแนะนำนิยายแปลแนวพีเรียดญี่ปุ่นได้บ้างไหม นี่อ่านแล้วชอบสังคมในสมัยก่อนมาก ประเด็นนคือกูชอบชุด555555 อ่านเจอแต่พวกหอคณิกาจนเบื่อแล้ว เห้อ
>>344 เออ แม่งไม่รู้สึกผิดเหี้ยไรเลย แถมยังมาบอกรักกันต่อหน้าเคะอีก คนทั้งมหาลัยยังเห็นดีเห็นงามกับคู่นี้ ทั้งที่แม่งนอกใจแฟน อีกคนแย่งแฟนชาวบ้านทั้งที่รู้จักแฟนเขา ทุเรศ รู้แหละว่าไม่อยากเน้นตรงนี้มาก แต่มันควรเขียนสื่อนิดนึงมั้ยว่าเรื่องแบบนี้มันไม่ดี มันเป็นที่ควรอายชาวบ้านชาวช่องนะ มันเลยอดคิดไม่ได้ว่านักเขียนสนับสนุนเรื่องแบบนี้เหรอ
เดี๋ยวจะหาว่ากูดิส กูชมบ้าง เนื้อเรื่องมันสนุกนะน่ารักเลยล่ะ กูชอบความสัมพันธ์ของพระ-นายเลย ซื้อเก็บแล้วด้วยแต่กูติดใจประเด็นนี้ล่ะ
ไม่มีเรื่องไหนที่เคะรวยกว่าเมะเลยเหรอ กูมาตามหาต่อ
kyหน่อย อยากลองอ่านนิยายแนวฮาเร็มดูอ่ะ มีใครพอแนะนำได้บ้างวะ ในเว็บก็ได้ ถ้าเป็นแฟนตาซีด้วยกูยิ่งชอบ
>>360 กูเพิ่งเจอเรื่องนี้มา หนุกดี แนวแฟนตาซีผสมเกมออนไลน์นิดหน่อย (YAOI) WHY? : (HAREM ONLINE) ทำไมฮาเร็มของผมต้องเป็นผู้ชาย โดย Ukenation
https://writer.dek-d.com/Ukenation/story/view.php?id=1468426
ถ้าแนวจีนโบราณก็เรื่อง นิราศรัก วิหคพลัดถิ่น แต่โดนดองยาวเลย
แนวตายแล้วไปเข้าร่างคนอื่นก็ true star จะออกเล่มตอนสิงหามั้ง
ดองเซ็ท หมู่บ้านลับแล ของพงษ์อักษรมานาน อ่านแล้วเบาสมองมาาาาาก เป็นmpregด้วย เหอเหอ ขาดแคลนนิยายถูกจริตจริงว่ะช่วงนี้
This time....Lucky in game, lucky in love.
การได้รับโอกาสย้อนกลับมาใช้ชีวิตใหม่อีกครั้งลู่เฉิงหยูก็ตั้งมั่นว่าจะแก้ไขไอ้สิ่งที่มันผิดพลาดจากชีวิตที่แล้วให้หมดจะไม่ยอมให้เกิดความผิดพลาดอีกแล้ว และชาตินี้จะต้องเป็นผู้ชนะให้ได้ แล้วเหมือนเทพแห่งโชคชะตาจะชดเชยให้เสี่ยวหยูอย่างเต็มที่ในชาตินี้พร้อมทั้งส่ง "คู่ฟ้าพระทาน" เอี๋ยนมู่ มาให้เสี่ยวหยูได้รู้จักด้วยในชาตินี้.....
สารภาพว่าซื้อมาดองไว้นานเพิ่งจะถึงคิวเอาออกมาอ่าน และตอนที่ซื้อมาเนี่ยซื้อมาเพราะบ๊อซสวย ภาพประกอบงาม ไม่ได้แคร์เรื่องใดๆทั้งสิ้น
แต่......กูพลาดมาก คุณพระ! เฮียมู่ เฮียจะดี จะประเสริฐอะไรเบอร์นั้นคะ อ่านแล้วอินี่เลยอิจฉาเสี่ยวมู่มาก ในเรื่องบอกว่าเฮีนทื่อๆไม่หวาน ไม่ทำตัวโรแมนติกเดี๋ยวก็โดนทิ้ง กูขอเถียง..เฮียหวานมาก หวานจริง หวานจัง หวานทุกองศา
แล้วกูคิดว่านี่คืออภิมหาโคตรโชคดีที่สุดของเสี่ยวหยูเลยในชาตินี้ และเพราะได้พบเฮียมู่นั่นแหละเทพแห่งโชคลาภถึงได้ทิ้งตัวเข้าร่างเสี่ยวหยูทุกอนูขนาดนี้ และตีความจากบริบทแวดล้อมในเรื่องคิดว่าเพราะชาติที่แล้ว 2 คนไม่ได้พบกันมันถึงได้ทำให้เสี่ยวหยูตายและซวยกระหน่ำ แล้วเฮียก็ไร้คู่ โสดมาตลอด อ่านเรื่องไปเรื่อยมีความรู้สึกเหมือนๆ secondhand embarrassment เนื่องๆ เหมือนไปแอบดูชีวิตคู่ของคนที่ร้ากกันม๊ากมากแล้วอายเอง แนวเรื่องแบบรักซึมลึก เฮียอ่ะรักแรกพบแต่เสี่ยวหยูเป็นแนวค่อยๆรักจนรู้อีกทีก็รักไปเต็มหัวใจ (กูตายเกลื่อนตลอดการอ่าน)
เวลาเฮียรัก--> "เสี่ยวหยูยังมีฉัน ฉันก็มีเสี่ยวหยู" หรือ เมื่อเฮียได้ยินเสี่ยวหยูตอบรับรักของเฮีย เฮียก็--> "ไม่มีใครอีกแล้ว....ชาตินี้จะไม่มีใครอีกแล้ว" และเมื่อเฮียถูกบอกรักออกสื่อ-->"ใจของฉันเหมือนของเสี่ยวหยูชาตินี้ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง" เสี่ยวหยูเองตอบรับว่า "ชาตินี้ไม่เปลี่ยนใจ" (อ่านจบกูกรี๊ดลั่น คืออ่านดูเดี่ยวๆจะดูเสร่อๆแต่กูที่อ่านแล้วซึมลึกไปกับรักของสองคน พอเจอแบบนี้กูปริ่มมาก)
"ใช้คุณธรรมตอบแทนคุณธรรม ใช้แค้นแก้แค้น" (p.42 vol.1) ป.ย.นี้น่าจะอธิบายลักษณะนิสัยที่แท้จริงของลู่เฉิงหยูได้ดีที่สุด ภาพลักษณ์อ่อนโยน มารยาทงาม สภาพบุรุษ อ่อนน้อม แต่จริงๆเสี่ยวหยูเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้น ใครดีมาดีตอบ ใครร้ายมาร้ายกลับ 10 เท่า แถมเจ้าเล่ห์ เล่ห์เลี่ยมแพรวพราว แต่พอรักแล้วความรักของเสี่ยวหยูก็ซาบซึ้ง น่าเอ็นดูมาก
จุดที่ไม่ชอบเยอะมาก เพียงแต่มันเป็นจุดเล็กๆน้อยๆนั่นนิดนี่หน่อย ความรักของเฮียมันทำให้เบลอจุดพวกนั้นไปได้ ถ้าให้ชี้เป้าก็เช่น ทิ้งตลค.บางตัวไปได้อย่างน่าเสียดาย ตัดตลค.ทิ้งแล้วไม่ขยายเพิ่มให้รู้ว่าพอถูกตัดทิ้งแล้วไปไหนต่อ? (วิ่งหนีออกไปนอกห้องประชุม...แล้ว?) หรือ อธิบายแบบคร่าวๆว่าเสี่ยวหยูตามเพราะอุบัติเหตุแต่ไม่ขยายเพิ่มต่อ ไม่มีลายละเอียด ไหนจะจุดเผยอดีตแล้วข่าวตลค.หญิงที่มีข่าวกับเฮียชาติก่อน? ไม่อธิบายเพิ่ม? (กูก็มโนไปเองว่าเพราะตลค.ตัวนี้ตั้งใจขวางการพบกันของทั้งคู่ในชาติที่แล้ว เลยคลาดกันไป)
อีกอย่างที่ไม่เมนท์ถึงคงจะไม่ได้ก็คือสำนวนแปลที่ใช้คำฟุ่มเฟือย คนอ่านต้องแปลไทยเป็นไทยอีกที กลางๆเรื่องเหมือนดีขึ้นแล้วก็กลับมาแปลแบบงุนงงอีกช่วงท้ายๆเรื่อง แล้วรู้สึกพวกบทดราม่ามันน่าจะแตะใจคนอ่านได้มากกว่านี้แต่ไม่ถึง หรือบทซึ้งๆก็เหมือนกัน ได้แค่เกือบๆ
แนวเรียบๆชีวิตง๊ายๆง่าย เหมือนเราอ่านแอบดูบันทึกชีวิตของลู่เฉิงหยู จุดพีคมาเรื่อยๆและก็ไม่พีคที่สุด คล้ายกราฟแบบขึ้นๆลงๆเส้นตรงๆแล้วก็วนไปทั้งเรื่อง(แบบนี้) บทรักก็เบลอๆมัวๆ (ใครรู้มาตอบหน่อยว่าใครเป็นเมะใครเป็นเคะ😂) อ่านจบย่อหน้าแล้วแบบ ห๊า! เมื่อกี้ฉากรักเหรอวะ เอาซะกูไปไม่เป็นเลย
สำหรับกู เรื่องนี้ถูกจริตอาจจะไม่กริ้วกร๊าวแต่อ่านจบมันรู้สึกอุ่นๆในใจ เก็บขึ้นหิ้งไปบูชาได้(แต่หลายคนบ่นว่าเนือยอ่านแล้วหลับกันนะ) ให้คะแนน 7 และ + คะแนนลำเอียงพิเศษให้เฮียมู่โดยเฉพาะ 10 ไปเลย
นิยายชายสี่กับม้านี่มันชื่อเรื่องว่าอะไรว่ะ
>>364 เกี่ยวกับชาติที่แล้วของหยูหยู เห็นว่าเป็นปัญหามรดกทางตระกูลพ่อที่แท้จริงนี่ เพราะงั้นเลยถูกตามราวีทำให้ซวยตลอด(+ลอบฆ่าด้วย) ที่จริงแล้วทำให้คนซูรอบด้านอย่างหยูหยูเงยหน้าอ้าปากไม่ได้สักทีก็เพราะมีคนคอยขัดขาอยู่เบื้องหลังนี่ล่ะ
เรื่องโพสิชันบนเตัยง ดูจากการบอกใบ้ในตอนต่อๆมา... หยูหยูน่าจะเมะว่ะ ว่ากันด้วยแรงทางกายภาพก็เหนือกว่าด้วย แต่ถ้าดีต่อใจก็อยากให้เฮียมู่เมะ นักเขียนเขาก็เขียนกำกวมให้ไปจิ้นกันเอาเอง กูเลยจะถือว่าเฮียเมะ สบายใจกว่า 5555
>>368 กูคิดว่าหยูหยูเมะเหมือนกัน แต่ไปอ่านๆความเห็นกูไม่มึนซะงั้น และกูเหมือนมึงคือคิดเองเลยว่าเฮียเมะละกันสบายใจ ใครพอตอบได้มาตอบหรืออธิบายมห้กูกระจ่างก็จะดีใจมาก เพราะบทรักนี่เบลอออออออออซะไม่รู้เรื่องเลย
เรื่องอดีตกูเข้าใจว่าเป็นเรื่องชาติกำเนิด มรดก มัวพันนั่นนี่ แต่กูคิดว่าคนเขียนไม่ให้รายละเอียดหลายๆอย่าง แม่...กับ... แล้วทำไม... เพราะอะไรถึงยอมรับ... ไหนว่าทิ้ง...(โทาทีกูำม่กล้าสปอยกลัวคนยังไม่ได้อ่านด่า)
ส่วนตัวกูคิดว่าเฮียมู่เมะนะ(ถึงพี่แกจะเป็นเมียในอุดมคติก็เหอะ) ส่วนที่ชอบให้หยูๆ ทำเรื่องแมนๆกูคิดว่าเป็นมุกคนเขียนเฉยๆ เพราะเวลาเขียนนิยายกูก็ชอบเขียนงี้เหมือนกัน 555 เรื่องนี้กูชอบอารมณ์และโทนเรื่องมาก อธิบายไม่ถูกคือมันเป็นนิยายจีนที่บรรยายแล้วได้บรรยากาศจีนจริงๆ เหมือนกูดูซีรีส์จีนอยู่เลย รักเฮียมู่ และหยูๆ ก็นิสัยไม่น่ารำคาญ แต่กูไม่ได้ซื้อเพราะสุดท้ายแล้วฉากซูมันเยอะไป เสียดายนิดๆ เหมือนกัน
สายรีบะอย่างกูจะเชื่อมั้นต่อไปว่ามันสลับว่ะถถถถถถ
กูว่าหยูหยูเป็น power bottom รับเป็นหลัก แต่ถ้าหยูหยูออกปาก เฮียมู่คงคิดนิดหนึ่ง รีบไปหาข้อมูล แล้วรีบพลีกายให้ทันทีอะ ตามใจทุกสิ่งแน่นอน
บางทีก็อึดอัด บอกมาเลยตรงๆ อย่าให้เดาเลย เดาไม่ถูก รุกรับสลับ บอกมาคำเดียว
มาอ่านเป็นเพื่อนกูกันค่ะ เทพเจ้ากับสุราจอมมาร ต. ใต้ต้นตาล ในเด็กดี คนเขียนปิตุครรภ์ แต่เปิดมาแบบนี้กูชักเสียวๆ gender fluid ดีที่ร่างจริงเป็นผู้ชาย
แล้วถ้านิยายจะทิ้งให้คิดกูว่ามันก็แล้วแต่มึง ถ้ามึงคิดให้ใครเมะใครเคะ คนอื่นจะคิดยังไงก็เป็นการตีความของเขา
ถ้าจะเอามาดีเบตคุยกันสนุกสนานถกเถียงยกประเด็นมาโต้กัน กูว่ามันก็สนุกดี ถ้านิยายต้องเขียนเฉลยทุกอย่างหมดจด เขียนอธิบายทุกอย่างโดยละเอียด บางทีมันก็ไม่สนุกหรือเปล่าวะ
แต่ แต่กูชอบแบบคลุมเครือกับริบะที่สุดนี่นา;3;
กูอ่าน sloth แล้วสงสัยว่าพระเอกมันจนได้ไงว่ะ เจ้าของเรือใหญ่ที่สุดในเกาะ เหมือนว่ามีเรือหลายลำ มีการกิจการเอาปลาไปแปรรูปแล้วขาย มีกรรมสิทธิที่ดินกับพี่ชายทั่งเกาะ กูว่ามันน่าจะรวยนะ
แล้วที่กุงงสุดคือพี่หมู นางเหมือนเป็น ceo โรงแรมห้าดาวแต่เงินเดือนหลักหมื่น จำได้ว่าประมาณห้าหมื่น
เพื่อนโม่ง มีใครอ่านอุบัติรักนอกจอของกล้วยมั้งไหม มาเม้าส์กับกูที
กูรู้สึกว่าแนวเรื่องเหมือน True Star ส่วนคาร์พระเอกให้ความรู้สึกเหมือนเฮียมู่ โดยภาพรวมกูชอบอยู่นะ
Bitchy Boy by Nakahara Kazuya
เด็กหนุ่มหน้าสวยที่ร่างกายมักมีร่องรอยฟกช้ำอยู่ตลอดเวลากับคุณทนายหนุ่มรูปหล่อบ้านรวยดูสุภาพ แต่จริงๆเป็นพวกเจ้าเล่ห์รู้เท่าทัน คนแรกตั้งใจเข้าหาเพื่อหลอกลวงต้มตุ๋น อีกคนก็เต็มใจ๊เต็มใจให้หลอก เรื่องราวก็เลยเกิดขึ้น.......
ก่อนจะรีวิวก็ขอแหกคนแปลและสนพ.(ซีบี)ก่อนเลย คิดว่าเรื่องนี้ส่วนผิดที่ร้ายแรงที่สุดคือการแปล ที่อ่านแล้วงงๆเพราะการแปลที่อ่อนด้อยถึงขั้นไม่รู้เรื่อง ผิดความหมาย ย้อนแย้ง งุนงงสับสนไปหมดอ่านแล้วเสียอรรถรสมาก น่าเสียดายมาก
ตอนแรกที่หยิบเล่มนี้มาอ่านเตรียมใจว่าดราม่าสะเทือนซางแน่ๆ ปรากฎดันเป็นพล๊อตเบาๆมุ้งมิ้ง ไร้ซึ่งอุปสรรค(อิอุปสรรคเด็กน้อยที่ใส่มาไม่นับละกัน) น่าเสียดายมากถ้าคนเขียนจับพล๊อตเรื่องบ้านนายเอกมาเล่นมันจะสนุกมากกว่านี้ นี่จะเศร้าก็ไม่สุด จะตลกก็ไม่ถึง จะใสๆไร้พิษภัยก็ไม่ใช่ ไปไม่สุดสักทางอ่านไปรู้สึกเสียเวลามาก ถ้าเอาเวลาที่บรรยายฉากรักมาบรรยายความรู้สึกนายเอกหรือความรู้สึกพระเอกมันอาจจะดีขึ้นมากกว่านี้ นายเอกจริงๆเป็นคนจิตใจดีจนเกือบๆจะไร้เดียงสาด้วยซ้ำ พยายามหลอกคนทั้งโลกว่าเป็นคนกร้านชีวิต เป็นเด็กเหลือขอเพราะสถานการณ์ทางบ้านบังคับ ส่วนพระเอกก็มองออกว่านายเอกอ่ะสร้างเปลือกกร้านชีวิตมาหุ้มตัวเอาไว้ แต่จริงๆเป็นเด็กดี พยายามเต็มที่เพื่อครอบครัว
ไม่รู้จะพูดอะไรต่อคือแปลแย่นี่ชีวิตเปลี่ยนเลย คะแนนเอาไป 2/10 พังเพราะสำนวนแปลและสนพ.ที่ยอมปล่อยการแปลแบบนี้ออกมาขาย orz
ไพเรทนี่ไม่ควรค่าแก่การรีวิวแต่แรกละ
กูชอบที่มันครุมเครืออ่ะ เฉพาะเรื่องนี้นะ เพราะกูเชียร์เฮียมู่เคะ มันก๊าวใจดีแม่บ้านเรือนสัดๆ แต่ก็ไม่แน่ใจเลยเชียร์ให้รีบะแม่งซะ เพราะคู่นี้เหมือนเขาเท่าเทียมกัน
ชีวิตใหม่กูเดาว่าใครบางคนต้องเดธ แต่ไม่รู้ว่าใครธงแม่งปักเต็มเลย
ในเล้า/ธวล มีไรน่าอ่านบ้างวะ
เพิ่งได้อ่านอาชาศึกขององค์ชายสี่ เห็นในนี้พูดถึงบ่อยแล้วกำลังหานิยายอ่านแก้เครียดพอดี สนุกโคตร ทำเอาอ่านโต้รุ่งเลย
เรื่องเขาอัพประจำปะ นี้ดตอนต่ออย่างแรง ;w;
มาแจ้งว่าเรื่อง เงาใจในกิ่งท้อ ที่ออกกับ bly เป็นงานของ คุ่นคุ่น นะ ที่แนวกำลังภายในอะ
วันนี้มีใครไปงาน readrink ที่อ่านโซตัสบ้างมั้ยอะ เป็นไงบ้าง (ถ้าผิดมู้ขออภัยด้วย)
ky กูเพิ่งตามอ่าน KTL ทันตอนล่า
โอโห ค้าง รู้งี้กูรอจบเลยดีกว่า รีบอ่านทำไม orz
แต่กูชอบโนอาห์ตอนหลุดจริงๆ มุ้งมิ้งโคตรๆ
ky ใครมาสกรีมเรื่องใหม่ของ ต.ใต้ต้นตาลวะ ทำไมไม่บอกด้วยว่าลงอีกทีเดือนเมษา มึงทำกุค้างงง
ถามหน่อยนิยายของผอ. ควรจัดไหม เค้าชอบมีตัวละครต่อกัน กูไม่เคยมีสักเล่มนึงอยู่ซื้อมากูต้องไปตามหาย้อนหลังไหมอ่ะ กูไปอ่านเรื่องอู่ซ่อมรถแล้ว เค้ามีแถมอีกเรื่องนึง เต็มสิบ ตอนนี้ถ้าซื้อกูจะได้แถมไหมวะ นข.มีคนตามเยอะด้วย แล้วเค้ากำลังเขียนพี่ชายเรื่องนี้ด้วย ลังเลว่ะเล่มละ500 แน่ะ
เพิ่งอ่าน omega3verse ของ Macho จบ...เป็นโอเมก้าเวิร์สที่เซทติ้งแปลกดี ตัวละครเป็นมนุษย์สายพันธุ์ปลาทะเล ไม่ใช่แนวโอเมก้าเป็นฮีทต้องกินยาต้านแบบเรื่องอื่นๆ แต่กินomega3เพื่อต้านไม่ให้กลายร่างเป็นปลา เรื่องหนักไปทางการเรียกร้องสิทธิ์มนุษย์กลายพันธุ์และการอยู่ร่วมกันโดยไม่จำกัดด้วยสถานะว่าเป็น เบต้า อัลฟ่า โอเมก้า แต่ในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง
>>419 เป็นผู้ชายแม่นแหล่วววว นิยายเขาตัวละครจะบ้านๆ ภาษาที่เล่าเรื่องไม่ได้สละสลวยมาก แต่อ่านแล้วมันมีเอกลักษณ์ของเขา ส่วนราคานิยายโหดจริงจังไม่เถียง เอาเป็นว่าถ้ามึงชอบมากคิดว่าคุ้มที่จะซื้อเก็บก็เปย์
อยากแต่งนิยายขายได้ตังเยอะๆ แต่งแนวไหนดีว้า พระ-นายหน้าตาดี ฉากเยเยอะๆ ไรงี้ใช่ไหม ถถถถถถ
>>425 นายเอกเป็นคนที่สัมผัสพิเศษมองเห็นอนาคต แล้วทำงานให้กับตำรวจคนนึงมั้ง แต่ถ้าเปลี่ยนอนาคตใครก็จะมีผลกับตัวเองด้วย พระเอกอยู่ห้องติดกับนายเอกโดยจะห้องเล็กๆ ที่เชื่อมกันกั้นไว้ กูว่าเรื่องนี้บรรยายNC ได้อีโรติคดีว่ะ ไม่ดูเหมือนเรื่องเสียวเลย
ในเรื่องเหมือนจะมีสามคู่ คู่แฝดที่เป็นเพื่อนนายเอก
แล้วก็คู่เพื่อนนายเอกกับเพื่อนพระเอก(3p) มั้งนะ
กูก็จำไม่ได้ละ อ่านตั้งแต่เค้ายังไม่หายไปนานขนาดนี้
ช่วงนี้มีค่ายหรือสนพ.ไหนเปิดจองหรือพรีนิยายบ้างไหมวะ รู้สึกทุกอย่างเงียบมาก จนกลัวว่าจะพลาดอะไรไปเลย หรือว่าเขารองานหนังสือเดือนหน้ากันหว่า
>>428 เปิดจองเยอะแยะมึง ลองเข้าหน้าเพจแต่ละ สนพ ดู
มีดีย์ จีน 2 เล่ม / มหารัก+เล่มพิเศษถึงสิ้นเดือนนี้
ฮูก รีปริ้นดินหมู / ไร้พ่าย
ฝนกลางคืนเปิดจองสองเรื่อง
มี สนพ.ใหม่อีก 2-3 และมีทำมือด้วย
ไพเรทก็มีเปิดจอง ไปเช็คเอาเองเดี๋ยวผู้คุมวิญญาณโม่งมาเล่นกู 555+
มึงต้องลองขุดชั้นเก่าๆ มันมีอันนึงที่มีคนลงลิ้งหนังสือเปิดจองไว้อะ
เดี๋ยวนี้เค้าไม่ค่อยเปิดพรีกันปะ เห็นขายเลยหลายเจ้า เปิดพรีแล้วเรื่องเยอะมั้ง ล่าสุดก็เห็น ฝ วดว ที่ขายเลย
>>430 กูช่วยขุดมาล่ะ ลองเข้าไปเช็คดู >>>/801/3119/284
>>430 กูก็รอนิยายแปล~~~ ของมด.กูไม่พรีรอวางร้านเลย อาทิตย์หน้ารอของบลายแปลจีนคุ่นคุ่น ของกล้วยหลงใหล/อุบัติรักเล่มสองงานหนังสือ วดว.WWB3ส่งมีนาใช่ก่อ?
สายดาร์กมั่ง VY, มันจู , YGS จองแล้ว ส่วน YTD กูไม่ได้จองดูแล้วไม่ใช่แนว, ไอ้ที่มีพรีในว@ฮ ขอผ่านกูเพลียแม่ค้าร้านนี้
ค่ายของแถมดีๆเลิกพรี เหลือแต่ค่ายไส้เลื่อน ค่ายเจ้าปัญหา กูล่ะสาแก่ใจยังไงก็ไม่รู้ 55555555
ของที่ปิดช่วงเดือนนี้กูพรีมด. (เพราะรอบพรีมีเล่มเล็ก), ราคาฝัน (รอบพรีส่งฟรี) แล้วก็ heart attack (มีเล่มเล็ก) นอกนั้นไม่มีอะไรที่สนใจเปรพิเศษ รอแค่ทาส-จ้าวของฝ.
KTL อ่านๆไปแล้วบทเฮียจะเหมาะกับพระเอกมากกว่าโนอาห์อีก
เก็บไตไว้งานหนังสือด้วยนะเพื่อนโม่ง เห็นเงียบๆกูว่าปล่อยของเพียบว่ะ ที่แน่ๆกูจดลิสต์ ทาส-เจ้า รอไว้แล้ว
>>438 Kill the Lights คนแต่งเข้าใจตั้งชื่อเรื่องนะ เคยถามตัวเองมาตั้งแต่เริ่มอ่านเรื่องนี้ว่าในบริบทนี้มันหมายถึงใคร ยิ่งอ่านยิ่งรู้เราต้องวางความเข้าใจทั้งหมดเรื่องพระเอก(เมะ)-นายเอก(เคะ) ทิ้งไปให้หมด เรื่องนี้มีแต่ตัวเอกชาย 2 ตัว และ Kill the Lights ในเรื่องนี้หมายถึงเมสันนั่นแหละที่เป็นแสงสว่าง(ความหวัง ผู้ช่วยเหลือ) แก่โนอาห์ในวันที่สิ้นหวัง เลวร้าย และอ่อนแอที่สุด ให้นึกภาพเด็กผู้ชายตัวเล็กๆนั่งกอดเข่าอยู่ที่มุมห้องมืดสนิทคนเดียว แล้วอยู่ดีๆก็มีคนเปิดประตูแล้วแสงก็ส่องเข้ามาในห้องมืดๆนั้น
เพราะงั้นถึงบอกว่าคนเขียนเข้าใจตั้งชื่อเรื่องมากเลย และใช่เมสันคือพระเอกชัดๆ กูไม่สนใจโนอาห์เลยบอกตรงๆคือเฉยๆสนใจแต่เมสันรู้สึกบทมันเด่นม๊าก
ตอนใหม่มาซะสั้นเลย แต่เอาเถอะต้องกราบคนแปลแล้วเค้าแปลมาให้เราๆอ่านกันอ่ะเนาะ
>>443 จำได้ว่าจบแฮปปี้นะ คำนี้แปลตรงๆคือ"ดับไฟ" แต่กูวิเคราะห์ว่า (You/Enemys/Obstacles) kill the lights,(I'll)draw the blinds. แนวๆว่าถึงจะมีอุปสรรคหรือเหตุการณ์ไม่ดียังไง สิ้นหวังแค่ไหน เราก็พร้อมรับมือ มีความหวังและสามารถแก้ปัญหาไปได้หมด อันนี้กูวิแคะเองนะ เพราะดูจากภาพรวมนิยายทั้งหมดอันนี้น่าจะตรงสุดแล้ว มันก็คือนิยายของเมสันนั่นแหละ โนอาห์มาเสริมให้ลุงมีคู่ (ฮ่าๆๆๆ) แต่ใครไม่รักลุงบ้างวะออกจะเก่งเว่อร์ๆ ดี๊ดี
ถึงจะเขียนโนอาห์มาให้ลุงมีคู่ แต่ดูแล้วลุงรักโนอาห์เหมือนลูกเหมือนหลาน โนอาห์รักแบบบูชาขึ้นหิ้ง ไม่ใช่โมเม้นท์คู่รักอ่ะ
ปล.โนอาห์แอบมีมารยา ทำสำออยจะได้ซบลุงนานๆ
โนอาห์สำอออยอ่ะ อ่านแล้วบับ จ้า มีบอก เจ็บแล้วทิ้งร่างซบ โถ....เอ็นดูว์นะนั่น
ความรักของทั้งคู่ กูว่ากับลุงมันแนวรักซึมลึก ไม่ได้รู้เล๊ยตอนช่วยเค้าเมื่อตอนเด็กๆเมสันเองได้ช่วยจิตใจตัวเองแล้วก็ตกหลุมรักแบบไม่รุ้เนื้อรู้ตัวด้วย คนที่ใช้ชีวิตปากกัดตีนถีบ เป็นเด็กที่คิดว่าไม่เป็นที่ต้องการ ได้ช่วยเด็กเล็กๆรุปงามคนนึง เป็นคนเดียวที่ได้ยินเสียงแล้วมาช่วย คือกูมองว่าเหตุการณ์นี้สำคัญมากๆสำหรับทั้งคู่ และเมสันไม่เคยชนะโนอาห์ได้เลยแม้แต่ครั้งเดียว เมสันมักจะ "แพ้" และ "ยอม" โนอาห์เสมอ
อยากอ่านพีโอวีของโนอาห์เพิ่มเติม แล้วตัดพวกบทซ้ำๆย้ำๆ เยิ้นเย้อทิ้ง (ช่วงเนือยๆ) น่าจะน่าสนใจมากกว่านี้
เพิ่งได้อ่านยอดดวงใจชายบำเรอ สาบานว่าตอนเห็นชื่อกูแทบไม่กล้าหยิบ ไม่มีชื่ออื่นจะตั้งแล้วหรอวะฟฟฟฟฟ
แต่เนื้อเรื่องดีกว่าที่คาดไว้ เสียดายจบห้วนไปหน่อย พระเอกแม่มเห้มากก อยากให้มันได้รับกรรมเยอะๆ ถึงนายเอกจะดูโง่ที่หลงรักพระเอกโดนทำร้ายจิตใจขนาดนั้นยังไม่เลิก แต่กูรู้สึกว่าคนแต่งวางพล็อตให้มันเป็นไปได้ สรุปเรื่องนี้กูให้6.5/10 ถือว่าไม่เสียดายตัง
>>448 ลืมพูดถึงนิสัยนายเอก เป็นจุดที่ทำให้กูโอเคกับเรื่องนี้ นางดูยอมรับอะไรได้ง่ายๆ ยังรักก็บอกว่ารัก พอถูกทำร้ายถึงสามครั้งจะตัดใจนางก็ทำได้จริงๆ ไม่ใช่ประเภทหลอกตัวเองกูต้องแก้แค้นเอาคืน ไม่รู้เพราะมันเล่มเดียวจบรึเปล่า คนแต่งเลยเล่นประเด็นอะไรไม่ได้มาก ตอนพิเศษยังไม่มีเลยอิชห กูแทบมุดเล่มดูว่ามันจบแค่นั้นจริงๆ
>>452 มันชื่อซีรีส์ชุดหอวาตวิสุทธิ์ มีสามเล่ม ยอดดวงใจชายบำเรอ, นัยน์ตาดอกท้อและตำหนักรัก(ลับ)จอมราชัน เรียงลำดับเหตุการณ์ของเรื่องตามนี้เลย เเต่ไม่อ่านครบก็ไม่เป็นไร
ถ้าเอาคหสตกู ยอดดวงใจดีสุดละ นัยน์ตาไม่มีเหตุผลเท่าไร พล็อตโหวงไปนิด แต่ก็อ่านได้ไม่มีพิษภัย ส่วนเล่มสุดท้าย อ่านไม่จบว่ะ กูหลับ 555555555
>>448 ดีจริงมารีวิวเรื่องนี้ขอบคุณน้า กูซื้อไปแล้วพร้อมเรื่องอื่นที่พรีรอให้มาส่งพร้อมกัน ตอนแรกว่าจะไม่ซื้อเพราะชื่อเรื่องเหมือนกัน
>>454 ขอบคุณมึงด้วยกูไม่ได้ซื้ออีกสองเรื่องหลัง ลองเอามาอ่านดูแค่เล่มเดียวก่อนถ้าหนุกค่อยตามที่หลัง มึงมาบอกแบบนี้ช่วยกูคิดได้เยอะ
อีเรื่องกรงรักพันธนาการหัวใจ(ชื่อถูกมั้ยวะ) มันสนุกมันอ่า เห็นกำลังจะออกสปินออฟกูไม่แน่ใจว่าดีมั้ย ถ้าพออ่านได้กูจะได้ซื้อมาดองเค็มไว้ก่อน
>>456 กรงรักกูเฉยๆอ่ะ พออ่านได้ มีน่าเบื่อเป็นบางช่วง ถ้าไม่ขี้เกียจก็คงเอาไปขายต่อเพราะไม่น่าเก็บ 555
กูรู้สึกไม่ค่อยอินกับแนว sm ด้วยมั้ง มันดูแฟนตาซีเกิน ทั้งที่เรื่องนี้ก็เขียนได้สมจริงแหละ อ่านแล้วรู้ว่าหาข้อมูลมา ไม่ใช่สักแต่จะทรมานกัน โซ่ แส้ กุญแจมือ แต่กูก็ไม่ชอบระบบ sub กับ dom อยู่ดี กูคงไม่เหมาะกับนิยายแนวนี้เอง orz
>>459 กรงรัก อ่านแล้วกูอึดอัดว่ะ เคะมันไม่ได้เป็นsubมาตั้งแต่ต้น แล้วการฝึกมันโคตรเหยียบย่ำศักดิ์ศรี ดูถูก กดให้อยู่ใต้เท้า dom ให้ยอมศิโรราบ พอหลังๆเคะมันเอนจอยที่จะเป็นอย่างนั้น ก็คลายความอึดอัดไปได้บ้าง
สรุป คือกูก็คงไม่ชอบคสพ ที่พระนายไม่ให้เกียรติกัน แม้มันจะเป็นเพลย์ก็เหอะ
ขอkyหน่อยนะ กูไม่เคยอ่านแปลญี่ปุ่นเลยเพราะปกแม่งเคะบางมากเหมือนจะหัก(แต่เส้นสวยมากกก) และอล่างฉ่างมาก แต่! แต่กูอยากอ่านงานญี่ปุ่นบ้าง ช่วยแนะนำเรื่องที่คิดว่าสนุกให้หน่อยได้ทุกแนวที่ไม่เน้นจ้ำจี้และปกกับนายเอกไม่เป็นดังที่กูกล่าวไปข้างต้น ขอบคุณค่ะ
>>465 ตามที่เพื่อนโม่งบอกเลย Vega, Nez สนุก พร่างพรมรักฯ พระเอกละมุนม๊ากกก A little house, love blocks, beautiful affair พวกนี้อ่ะสนุกดี หน่วงๆอึนๆแต่อ่านแล้วลืมไม่ลง Storm of first love ก็โอเค
ถ้าอ่านสนใจภาษาอังกฤษลอง Better than a dream (กูเป็นคนรีวิวไว้มู้ก่อน) อันนี้ใครสนใจแนะนำพล๊อตเดิมๆแต่อ่านแล้วคือดีเลย (นิยายนอกสายตาแถมปกกับชื่อโคตร misleading)
เดี๋ยวนึกอะไรได้อีกจะมาเพิ่มนะ
>>470 พวกปกโป๊มากๆอ่ะเรื่องก็ไม่มีอเไรหรอก แต่บอกเรื่องก็สนุกอยู่นะคือแม้แต่กูเวลาเอามาอ่านจังค้องเอาปกผ้ามาสวมไว้ ไม่ได้อายหรอกกูฝึกวิทยายุทธ์มาเยอะไม่รุ้สึกอะไรแล้วแต่กลัวว่าเกิดมีคนเห็นปกแล้วสงสัยจาก 1 จะไป 2 ไป 3 ก็กลัวคนอื่นซวยไปด้วย จะอ่านหนีงสือกูยังรับผิดชอบต่อสังคมนะมึง 555
โห เรื่องกรงรักมีคนคิดแบบกูเยอะเหมือนกันนะ กูอ่านไม่รอดว่ะ ตอนแรกจะไม่ซื้อล่ะ แต่อยากลองอ่านดูว่ามันเป็นจะได๋ ไปไม่รอดค่ะซิส ฮรือออ ต่อไป sm คงต้องผ่าน
กูเกือบลืม แกะดำเรื่องตำรวจที่มีเพื่องโม่งมารีวิวไว้หลายอาทิตย์ก่อน กูอยากบอกว่า... อาฮือออออออ กูเห็นด้วยกับมึงแหละ แกะส้ม 3 เรื่อง กูอ่านแค่หมาป่ายังเบื่ออีก 2 เรื่องกูเลยดองไว้ไม่กล้าจะหยิบมาอ่าน เฟลทั้งเซ็ตทั้งแกะดำแกะส้ม orz
กรงรักนี่กูว่าแล้วแต่รสนิยม กูอ่านก็มีช่วงอึดอัดบ้าง แต่มันไม่ใช่แนวบังคับขืนใจ คือต่างคนต่างมีความสุขกับคสพนายบ่าว ก็โอเคสำหรับกูนะ เฉยๆค่อนไปทางบวกไม่ถึงขนาดอยากขายต่อ เพราะหลังๆมันก็เน้นเรื่องรักมากขึ้น กลิ่นsmเลยจางไปช่วงท้ายๆ
เรื่องปกโป๊ๆกูขอผ่าน กูผ่านช่วงหลุมดำมาเลยค่อนข้างขยาดกับการประกาศตัวเป็นสาววายในชีวิตจริง ถ้าเรื่องไหนดีจริงกูจะหาปกพีวีซีสีดำมาหุ้ม เซฟไปเลย
กูโอเคกับกรงรักนะ ;w;
อาชาศึกตอนล่า กูอ่านครึ่งตอนแรก แน่ๆพี่ม้ากูเคะแน่ๆ ซักพักตัดไปชายสี่หน้าสวย อ่าวหรือจะรีบะ
ยังไงกูทีมพี่ม้าเคะว่ะ อยากเห็นความสับสนทางเพศของนาง
แปลญี่ปุ่นนึกออกเพิ่ม flower on you mind กับ tremors in your heart ประเด็นในเรื่องน่าสนใจดี
>>398 นี่กู >>392 โทดทีเพิ่งเห็น แล้วว่างมาตอบ กูขอโทดมึงถ้ากูทำมึงแสลงใจ ไม่ว่ากันนะ เกี่ยวก้อย
ที่กูพิมพ์มันห้วนไปสินะ กูขอเพิ่มตามนี้
ไพเรทนี่ไม่ควรค่าแก่การรีวิวแต่แรกละ
คือบางคนก็โง่ไง ไม่ว่าจะโม่งหรือไม่โม่ง แม่งไม่รู้ว่าอะไรคือไพเรท อะไรคือ LC นึกว่ามีออกมาขาย มันก็เหมือนๆกัน จนกูเคยตกใจในความโง่
แล้วพอดีว่ารีวิวมึงก็ไม่ได้ระบุไว้ไง
ส่วนเรื่องรีวิวเนื้อเรื่อง กูว่าอ่านมาจบ อยากจะเล่า ใครก็ทำได้ทั้งนั้น เพราะกูเองก็ไม่ได้สนว่าโม่งตนนั้นจะเสพมาจากแหล่งไหน มันอ่านฟรีหรือควักเงิน แล้วเงินมันถึงผู้ผลิตหรือเปล่า โน่นนี่นั่น
แต่ถ้าเป็นเรื่องคุณภาพผลงานของไพเรทสิ กูว่าไม่ควรค่าที่จะพูดถึง คือถ้ามันทำออกมาห่วยอยากด่า แล้วไง ก็มันไพเรท จะหวังอะไร บ่นไปก็เท่านั้น หรือถ้ามันทำออกมาดีอยากชม แล้วไง ชมให้คนไปอุดหนุนเหรอ หรือให้คนมาสนใจเพิ่มเติม มันก็ไม่ใช่ปะ
สรุป กูก็แค่คิดว่ามันมีเรื่องอื่นๆมากมายที่ให้น่าพูดถึงมากกว่าการมาพูดถึงของไพเรทก็เท่านั้นเอง แต่ถ้าไม่มีจริงๆ อันนี้ก็แล้วแต่
An Ordinary Story
***รีวิวนี้เป็นความเห็นส่วนตัวเท่านั้น คุณอาจจะชอบหรืออาจจะไม่ชอบก็ได้ เพราะงั้นเสพรีวิวกันแบบมีสตินะจ๊ะ***
หากคุณชอบนายเอกอายุมากกว่า ใส่แว่น และมีไฝรองน้ำตา มี sex appeal แบบแปลกๆ เรื่องนี้ตอบโจทย์คุณได้
และให้คะแนนบวกเพิ่มกับนิสัยล่องๆลอยๆ มึนๆ งงๆ ตลอดเว ของนายเอก (พวก always space out / airhead เราชอบมาก ตลกดี) เพราะอินิสัยขี้เกียจจะคิดเยอะเนี่ยแหละเลยทำให้นายเอกถูกเมีย(ที่เป็นอดีตดาราAV) ขอหย่าหลังจากแต่งงานไปได้ไม่ทันจะชนปีดี นายเอกไม่หือไม่อือไม่โกรธไม่เคืองเมียใดๆทั้งสิ้น แม้จะรู้ว่าถูกเมียหลอกว่าท้องแล้วเลยต้องแต่งงานกัน (shotgun marriage) นายเอกก็ไม่สงสัยท้องผ่านมา 10 เดือนกว่าไม่คลอดสักที(เป็นลูกกรอกเร๊อะ) ท้องไม่ใหญ่ก็ไม่สงสัย เมียแถบ๊องๆต๊องๆยังไงก็เชื่อ พอเมียบอกว่า "ไม่มีหรอกนะลูก" ฮีคิด "ไม่มีก็ทำใหม่ดิ" (เดี๋ยวๆๆ คุณพี่ต้องโกรธเมียก่อนมั้ยคะ ต้องรู้สึกว่าตัวเองถูกหลอกสิ orz) แล้วก็ถูกบังคับเซ็นใบหย่า คืนนั้นนายเอกก็เลยออกไปดื่มแล้วก็ทำให้เจอพระเอก(ซึ่งจิงๆมันเป็นสตอกเกอร์หน่ะ ฮ่าๆๆ) ที่เป็นรุ่นน้องในบ. พระเอกเป็นหนุ่มหล่อ เนื้อหอม สูง ทำงานเก่ง เรียกว่าดูดีสุดๆ (แม้นิสัยจริงจะหื่น บ้ากาม ชอบคนอายุมากกว่า มีความเป็นเด็กน้อย ผิดรูปลักษณ์ก็เถอะนะ) แล้วดั๊นมีนอนกันไปซะงั้น นายเอกตื่นขึ้นมาแทนที่จะตกใจหรือขอตัวไปตั้งหลัก ฮีวางเงินค่าห้องไว้สองหมื่นพร้อมคิดหรือจะเพิ่มอีกหมื่น(เป็นค่าตัวแต่ถ้าเค้าอยากได้เพิ่มคงมาขอทีหลัง me // อิบร้าาาาา มันใช่เวลามะ) หลังจากคืนแรกก็ลองคบๆกันไปแต่ปรากฎว่าเมียเก่านายเอกเป็นดาราAVในดวงใจของพระเอก ที่พระเอกใช้วีดีโองานนางมาเตะบอลตลอดช่วงวัยรุ่นประมาณความหลังฝังใจ .......แล้วมันจะเป็นไงต่อไปหล่ะเนี่ย
เรื่องไม่มีอะไรหรอกทีเล่านั่นก็สปอยเกือยหมดแล้ว คือมันไม่มีอะไรเลยจริงๆ แต่กูกลับขำความเบลอๆของนายเอก ที่พอนายเอกเบลอแล้วพระเอกหื่นใส่ มันเป็นอะไรที่ประดักประเดิกมาก แต่ไปๆมาๆทำมากๆเข้าดันชิน พอชินมีเล่นละครจำลองเหตุการณ์ กูขำมาก(คือมันไม่ตลกหรอกแต่กูขำของกูเอง คือคุณพี่คะคุณพี่ born to be an uke นะคะ มีคุณสมบัติครบมากกกก 😂)
อิพวกฉากเรทกูเปิดข้าม เบลอวนไป เลยอ่านจบเร็วดี ตั้งชื่อเรื่องสมกับตัวดี เพราะมันคือเรื่องธรรมด๊าธรรมดา ทั่วๆไปเนี่ยแหละ คะแนนให้ 5.8/10 ชอบคุณพี่ฮากะมาดะล้วนๆ(ในเล่มเรียกลุง สะเทือนใจคนรุ่นราวคราวเดียวกันเรียกพี่จะดีกว่า) มีเพื่อนนิสัยคล้ายๆนายเอกอยากบอกว่าเวลาอยู่กับเพื่อนคนนี้นี่บันเทิงมาก น่ารัก
>>484 ตอนแรกกูก็ปักธงว่าพี่ม้าเคะแน่ เพราะน่าจะทำไม่เป็นอ่ะ กูยึดตามตอนที่ไปหาดอกไม้แล้วสมุนพี่ม้าจับคู่ให้กับม้าตัวเมียแล้วพี่ม้าคิดว่าพี่ม้าทำไม่ได้ แต่พอบอกว่าชายสี่หน้าสวย กูหันหัวกลับเลย ไม่แน่พี่ม้าอาจฝึกวิทยายุทธด้านการจับกดจนเก่งกล้าสามารถจนกดชายสี่หมี่เกี๊ยวของกูได้
>>480 กูทีมะม้าเคะ เอ้ะ... ชายสี่หน้าออกไปทางสวย กรีดร้อง แต่กูรักความยันขององค์ชายอ่ะ หยินปลอบดีๆชายสี่ยันขึ้นตลอด
เชียร์ให้หยินเคะเพราะกูชอบความสัมพันธ์แบบเรื่ององค์ชายอัปลักษณ์ด้วยเคะไม่คิดมาก ไม่เจ้าคิดเจ้าแค้นแต่ลงมือทีโหดเอาเรื่อง เด็กของตัวเองใครแตะนิดแตะหน่อยก็ไม่ได้ กับเมะที่ยันแตกสุดๆ ใครชอบพี่ม้ากูเชียร์ให้อ่านนิยายขึ้นหิ้งกูเลย
สัมผัสรัก หัวใจหมาป่า Kano Naruse .....BLY
พระเอกเป็นนักรบเผ่าพันธุ์หมาป่าได้รับบาดเจ็บหลุดมิติมาโลกมนุษย์ ระหว่างที่พักรักษาตัวและรอให้ถึงวันพระจันทร์เต็มดวงถึงจะกลับไปได้ นายเอกยื่นข้อเสนอว่าจะให้พักอยู่ด้วยชั่วคราวแลกกับที่ต้องเปลี่ยนเป็นร่างหมาให้ได้กอดลูบเล่น พระเอกแม่งโมเอ้ฉห. เงียบขรึมมาดแมนสไตล์นักรบ แต่เวลาเห็นของกินโดยเฉพาะเนื้อนี่กระดิกหางรัวๆ พระเอกเฝ้าบ้านระหว่างนายเอกไปทำงาน ตกเย็นก็รอกินข้าว
มีสปอยล์
....
...
..
บ้านนายเอกโดนฆ่ายกครัวโดยน้องชายพ่อเพื่อหวังฮุบมรดก แล้วก็ตามมาวนเวียนจะทำร้ายนายเอกหลายครั้ง พระเอกมาช่วยไว้ได้ทัน สุดท้ายคนร้ายโดนตำรวจจับ นายเอกได้มรดกมากมายเลี้ยงดูพระเอกได้จนตาย ดราม่าเบาๆอ่านได้เพลินๆไปกับความโมเอ้ของพระเอก
>>475 เรื่องที่เป็นมนุษย์เงินเดือนอ่ะ ตลค.แม่งป่วยจิตทุกคน , demon ก็ไม่มีไรนายเอกมีความลับเรื่องชาติกำเนิดโดนขายมาเป็นคณิกา
กูเชียร์หยินเมะ 5555 ใครทีมเดียวกันบ้างยกมือๆ กูอ่านครั้งแรกก็เชียร์ให้เมะแล้ว ส่วนชายสี่กูเอ็นดูววว เชียร์ให้เคะตั้งแต่แรกพบ ยิ่งตอนเด็กๆเจอกับอิเจ็ดกูก๊าวใจ แอบจิ้นลับๆคู่เจ็ดสี่ แต่อิเจ็ดดันมาทำเรือกูล่มอัปปางตั้งแต่ยังไม่พ้นชายหาด สาดดดด ตอนนี้เลยกลับมาจิ้นหยินสุดเถื่อน(ดูกล้ามนั่นสิ!) ชายสี่กูมโนว่าต้องราชินียันๆ โฮกกกกก
ถ้าไม่ฮาก็คงจะดราม่าแทน ในเล้า สนุกอยู่เหมือนกันนะ ภาษาอ่านแล้วไม่สะดุด
เดี๋ยวมารีวิวเรื่อง Miko ให้นะ ตอนนี้ทำโออยู่ งานล้มทับ เรื่องนี้อยู่ช่วงรอยต่อสมัยไทโซกับสมัยโชวะ เป็นเรื่องลึกลับเหนือธรรมขาติ ความเชื่อและเทพเจ้า รอรีวิวก่อนนะ
>>493 กูนี่ตามไปไถเฟสหาเลย คนเขียนบอกไว้ตรงไหนวะ อ้อ... ทวิต
ที่จริงเรื่องนี้โพสิชันยังไงก็ได้ ขอหยินนิสัยเหมือนเดิมพอ 555 กูขำโหลวเฉิน โถวววว เป็นโรคหยินโฟเบีย พูดอีกทางแม่งเป็นเครื่องยืนยันตัวตนหยินที่โคตรเมพ หยินแปลงร่างได้แล้วยังไง เปลี่ยนหน้าตาได้แล้วยังไง เจอโหลวเฉินกูก่อน เจอสภาพไหนก็โฟเบียกำเริบ 5555555
>>470 ถ้ามึงหมายถึงปก kasai ayumi ล่ะก็...เนื้อหาก็ไม่ค่อยมีไรจริงแหล่ะ
The Divine Beast Guardian and a Miko by Getto Minato, Endless flower by Mitsumi Rokusei กูว่าก็ดี แนวแฟนตาซี เน้นเนื้อเรื่อง ตลค.ไม่น่ารำคาญ
ขอขยายความว่าทำไม sadistic love อ่านแล้วถึงรู้สึกดีกว่า อาจเป็นเพราะเริ่มเรื่องมาเคะมันอยู่ในภาวะย่ำแย่สุดๆแล้ว เจ้านายเก่าของเคะมันใช้ความรุนแรงทั้งลงแส้ มีเซ็กส์แบบเจ็บปวด กักขังล่ามเคะไว้ในกรงแล้วบอกว่านี่คือการแสดงความรัก เคะมันเป็นเด็กกำพร้าขาดความรัก ทำอะไรเชื่องช้ามีปัญหาในการเข้าสังคม แต่พอมาเจอเมะสอนให้เข้าใจว่า SM เพลย์ที่แท้จริงต้องเป็นอย่างไร มีความไว้วางใจ มีความสุขทั้งสองฝ่าย แถมยังเห็นศักยภาพในตัวเคะดึงเอาความสามารถในการจดจำ/แยกแยะกลิ่นฝึกให้ขึ้นมาเป็นซอมเมอลิเย่ร์ ทำให้เคะรู้สึกมีคุณค่าในตัวเองมากขึ้นด้วย
>>497 ในเฟสก็มีนะ เขาตอบในเมนท์ที่เขาโพสท์ว่าเปิดนิยายเรื่องม้า
นิสัยหยินกูไม่เป็นห่วงว่ะขนาดเปลี่ยนจากคนเป็นม้ายังรักษายี่ห้อได้ สมัยเจ๊แกเป็นสาวผู้หญิงไม่ต่อขบวนขอเล่นเบี้ยนเหรอวะ แมนสัส
กูหวังแต่องค์ชายยังเหมือนเดิมเท่ๆแมนๆเพิ่มความโหดยันเหี้ยมตามอายุ ขออย่าให้ราชินีกรีดกรายแบบบางเรื่องเถอะนะ
ดีไม่ดีอาการหยินโฟเบียของโหลวเฉินอาจเป็นคีย์ในการที่ชายสี่จับหยินล่ามไว้กับตัวก็ได้ แปลงร่างหนีสุดหล้าฟ้าเขียว โหลวแม่งก็สัมผัสได้ 5555
อาชากุเชียร์พี่ม้าเคะว่ะ ชายสี่ยันๆจิตๆโอ้ยกุชอบบบ5555555 อยากให้นางเป็นเมะหน้าสวย ไม่เลวนะมึง กุนึกถาพพี่ม้ากดใครไม่ลงว่ะ55555
เพิ่ลๆคะ ขอถามถึงนิยายเรื่อง 37°หน่อย
คือไปอ่านรีวิวโม่งมา ของคนแต่งชื่อ takatou ruka มีเป็นแปลไทยมั้ย ของสนพอะไร เซิสไม่เจอเลยยยย 😣
มาตามสัญญา....
Miko by Sano Fuyuko (ชื่อเต็มๆ คือ Kagachisama to Miko) (ใช้ชื่อนี้ก็ได้ตรงตัวด้วยไม่รู้ทำไมตัดเหลือแค่มิโกะ)
แนวเหนือธรรมชาติ เทพเจ้า ความเชื่อ
***คำเตือน: มีสปอยเยอะมากและเรื่องนี้มีฉาก NC แฟนตาซี มีฉากที่จะมองว่าข่มขืนก็ได้ หรือมองว่าไม่ใช่ก็ได้ แต่สำหรับกูกูมองว่าไม่ใช่เพราะนายเอกรู้ว่าต้องทำแบบนี้)***
เล่าเรื่องแบบยาว: เป็นเรื่องต้นสมัยโชวะ ที่ถึงแม้จะเริ่มรับอารยะธรรมแบบตะวันตกเข้ามามากแล้วแต่ความเชื่อเรื่องเทพเจ้า เภทภัย โชคลางก็ยังมีฝังแน่นอยู่ตามชนบทหรือเกาะเล็กๆไกลแผ่นดินใหญ่ เกาะบ้านเกิดของพระเอกและนายเอกก็ไม่เป็นข้อยกเว้น เกาะนี้นับถือ "ไคจิน" หรือก็คือเทพเจ้าแห่งท้องทะเล(รูปร่างเป็นมังกร) และมีประเพณีถวายตัวต่อเทพเจ้าที่ยึดถือต่อๆกันมาเป็นเวลานานเพื่อความอุดมสมบูรณ์ของคนในเกาะถ้าไม่ทำจะเกิดเภทภัย คลื่นลมพายุรุนแรง ชาวประมงออกไปหาปลาไม่ได้(อาชีพหลักของคนบนเกาะ)
ในเกาะจะมี"ผู้ถูกเลือก"ให้เป็น "มิโกะ" และ "คากาจิซามะ" 1 คู่เสมอๆ ถ้าคนใดคนนึงตายอีกคนต้องตายตามไปพร้อมๆกัน ประมาณหมดวาระเป็นคู่ๆ พอคู่ปจบ.ตายก็จะเกิดคู่ใหม่ทันที ผู้ถูกเลือกจะมีปานรูปผลโฮซึกิปรากฎบนตัว มิโกะที่ท้องน้อย คากาจิซามะที่หน้าอกด้านซ้าย พิธีบวงสรวงเทพเจ้าหรือก็คือพิธีถวายตัวจะเกิดช่วงที่ผลโฮซึกิออกเต็มต้น มิโกะและคสกาจิซามะต้องนั่งเรือออกไปที่เกาะน้อยศักดิ์สิทธิ์ 3วัน ถึงกลับมาได้แล้วจะไม่เกิดเรื่องโชคร้าย ผู้คนมั่งมีไม่อดอยาก
ตระกูลพระเอกเป็นตระกูลใหญ่ที่เป็นเสาหลักของเกาะ(คล้ายๆตระกูลผู้นำเกาะ) ร่ำรวยและเป็นญาติห่างๆกับนายเอก คนในตระกูลนี้มันมีผิวขาวผิดจากปชก.ท้องถิ่นที่ผิวคล้ำเพราะทำประมง พระเอกดันเกิดมาพิเศษมากกว่าชาวบ้าน ผิวขาวมากๆอยู่แล้ว ผมสีเทาเงิน และมีตาสีแดงก่ำ ผู้คนก็เลยยึดว่าพระเอกคือลูกของเทพเจ้ามาเกิด เพราะวภาพร่างกายแบบนี้เลยทำให้เป็นคนเก็บตัว เงียบครึม แต่มีนายเอกนี่แหละที่ไม่ได้สนใจอะไรเลยมาเล่น มาคุยเป็นเพื่อนพระเอกเสมอๆ (นายเอกยึดพระเอกเป็นไอดอล 555) สองคนสัญญากันว่าจะอยู่ด้วยกันตลอดไปไม่แยกจากกัน แต่แล้วมันก็เปลี่ยนไปเมื่อพระเอกจะหมั้นกับพี่สาวนายเอก นายเอกทำใจไม่ได้เลยตัดสินใจออกจากเกาะ(หนีไปทำใจ)โดยบอกพ่อแม่ว่าจะไปทำงานที่แผ่นดินใหญ่..... แล้วสามปีต่อมา...พระเอกก็มาพบนายเอกที่ที่ทำงานด้วยรูปลักษณ์ที่เปลี่ยนไปแทบจะเป็นคนละคน......
(เรื่องย่อกูยาวมาก นั่นเกริ่นนำนะนั่น) กูชอบช่วงเริ่มเรื่อง(หรือก็คือที่ที่กูพร่ำไปข้างบนนั่นแหละ) มาก มีความลึกลับ พล๊อตน่าสนใจ ดูมีพล๊อตใหญ่พล๊อตย่อย ถือว่าทำได้ดีมาก แต่มาเริ่มๆเป๋ต้องที่คนเขียนใส่ฉากเรทมา(ที่กูคิดว่าไม่จำเป็นเลย ถึงแม้จะอ้างเทพเจ้านั่นนี่แต่ไม่ใช่สาระสำคัญ) กูเบลอฉากพวกนั้นแล้วโฟกัสแต่เรื่องจริงๆ และเพราะอิธรรมเนียมประเพณีนี้แหละที่ทำให้ฟลายๆบ้านตรอมใจ เจ็บปวด อกตรม ระทมทุกข์ และพระเอกก็เป็นผลพ่วงจากมิโกะและคากาจิซามะคู่ก่อน
พระเอกเรื่องนี้ตรรกะพังมาก สำหรับกูตอนเฉลยเหตุผลที่หมั้น(เดาๆกันได้อยู่แล้วกูยังเดาได้ตั้งแต่ต้นเล่ม แต่พอรู้กูยังด่ามันกระจาย) กูนี่แบบมีทางลงที่ดีกว่านี้มั้ยมึง ทำแบบนี้ไม่คิดถึงใจนายเอกเลย ไม่คิดถึงใจพี่สาวนายเอกด้วย พระเอกอ้างว่าทั้งรักทั้งแค้น (แต่ปล่อยเวลาไป 3 ปี จ๊ะ orz)
ส่วนนายเอกกูชอบตรงที่ถึงแม้จะแช่งพี่สาวในใจ อิจฉาคิดไม่ดีเยอะแยะหลังจากรู้ว่าพี่เป็นคู่หมั้นพระเอก นายเอกก็ได้แค่คิดแล้วรังเกียจตัวเองที่คิดแบบนี้ก็เลยตัดสินใจ"หนี"ออกไปจากชีวิตของพระเอกและเกาะ ไปชนิดตั้งใจจะไม่กลับมาอีกเพื่อชดเชยที่ตัวเองคิดไม่ดีกับพี่แล้วก็ตัดใจจากพระเอก และพอเจอพระเอกที่แผ่นดินใหญ่จนตัวเองรู้สึกว่าใจมันไม่ปลอดภัยก็ตัดสินใจหนีอีกครั้ง พอ"กำลังจะหนี" ดันมีเรื่องใหญ่เกิดที่เกาะพร้อมๆกับร่างกายตัวเองมีสิ่งแปลกๆเกิดขึ้น
สปอย
.
.
.
.
มิโกะและคากาจิซามะที่เกิดขึ้นมันคือคนสาปของเทพเจ้าไคจิน(ผลพ่วงมาจากเรื่องในอดีตร้อยกว่าปีนู่น) คนที่ถูกเลือกเป็นมิโกะคือคนที่เจ็บปวดเพราะมีความรักที่ผิดทำนองคลองธรรม และคนที่มิโกะแอบรักก็จะกลายเป็นคากาจิซามะ และรักของนายเอกก็ถูกเลือกเหมือนกัน
มีรายละเอียดอีกหลายอย่างที่กูเล่านี่สปอยกระจัดกระจายแล้วนะนั่น (โทษที) ใครสนใจลองหาอ่านดู ถ้าอ.เขียนให้เรื่องคมกว่านี้ ดาร์กกว่านี้ ลึกลับกว่านี้ ตัดฉากเซ็กส์ไร้สาระทิ้งไป ขยี้อารมณ์ความเจ็บปวดของนายเอกมากกว่านี้และอยากให้เขียนถึงบทสรุปของเทพเจ้าหลังจากเหตุการณ์พีคช่วงท้าย?!? มันจะดีกว่านี้มากๆ คะแนนให้ที่ 6.7/10 เสียดายต้นเรื่องดีมาก
ถ้าไม่ฮาก็คงจะดราม่าแทน นายเอกยอมเป็นเด็กเลี้ยงเพราะต้องการเอาเงินไปใช้หนี้ที่ลุงโดนหลอกให้เอาบ้านไปจำนอง เป็นแค่สี่เดือน พระเอกเป็นเสี่ยนั่นแหละ แต่มันไม่ใช่นิยายแบบนั้นอะ ไม่รู้จะพูดยังไงดี แต่กูชอบ ให้ความรู้สึกเหมือนพวกสนมกับฮ่องเต้ยังไงไม่รู้ พระเอกเจ้าชู้มาก หลังจากครบสี่เดือนนายเอกก็ไม่ขายให้ใครอีก เรียนจบทำงานก็มาเจอพระเอกอีกครั้งเพราะเป็นเจ้าของบริษัทซึ่งนายเอกไม่รู้มากก่อน มีบรรยากาศ slice of life ที่อึมครึม ตอนจบพระนายยังไม่ได้รักกันจริงๆ จนพระเอกมารู้ตัวตอนหลัง
ตกลงพี่ม้าเมะหรือ แอบเสียจุยนิดหน่อยเพราะกูว่าพี่ม้าเหมาะจะเคะมากกว่าเพราะเพศสภาพชาติก่อนๆ แถมจนบัดเดี๋ยวนี้ยังไม่ค่อยจะอยากมองของตัวเองเลย จะไปกดชาวบ้านได้หรอวะ 555
แต่เอาเถอะ เนื้อม้าจะกินยังไงก็อร่อยอยู่ดี กร๊ากกกกกก
กูทีมเรือม้าเมะเว้ยยยย //ว่ายท่าฟรีสไตล์
กูยังไม่ได้อ่านม้าที่พวกมึงว่าแต่กูขำเรือแต่ละลำมาก
รีบฟิตร่างกายแข่งว่ายน้ำโอลิมปิก 2020 เหรอวะ 555555+
เออ ฟิตกันซะกูอยากอ่านเลย
เรือม้าเมะอฟชประกาศขนาดนั้น มึงอยู่บนเรือเถอะ ปล่อยให้กุๆทีมพี่ม้าเคะว่ายน้ำเอง55555555555
มึงงงงกุไปส่องรูปมา เหมือนพี่ม้าถือดาบคู่ว่ะ ยังไง แอร้ยยยย อะไรก็แซ่บบบบบ
ปล เห็นแผนกวุ่นชวนคุณมารักกันออกกับอววนะมึง ใครเคยติ่งๆกับกุอย่าลืมสอยยยยย
กูไม่ฟิตไม่ได้ อฟซ.ล่มเรือกูแล้วกูต้องหาสหายรมกาวด้วยกัน ฟฟฟฟฟฟ
Love Drops in the Night น้ำค้างกลางใจ by Risai Asuma
***[รีวิวนี้เป็นความเห็นและรสนิยมส่วนตัว อาจเห็นตรงหรือไม่ตรงกันยังไงก็อ่านแบบระมัดระวังกันนิดนึงนะจ๊ะ]***
เมื่อพบกับอดีตคนรักอีกครั้งหลังจากตัดสินใจตัดสัมพันธ์และหนีหายไปจากชีวิตโดยไม่บอกกล่าว มุสึมิก็รู้ดีว่าความสัมพันธ์ครั้งนี้คงจะหวังให้หวานชื่น เร้าร้อน อ่อนโยนอย่างในอดีตไม่ได้อีกต่อไป เพราะมาซากิในปัจจุบันนั้นแตกต่างจากหนุ่มน้อยในอดีตที่หลงรักตัวเองและมีแววตาอบอุ่นอ่อนโยนให้เสมออย่างสิ้นเชิง.........
รักมาก...แค้นมาก + ความเข้าใจผิด + ยอมถูกเข้าใจผิดเพื่อปกป้องคนรัก ===>> อุ๊ย! นี่มันพล๊อตยุงชุมที่ชอบมากนี่หว่า อ่านจบด้วยความรวดเร็วเพราะมันสนุกมาก พล๊อตเดาได้หมดทุกอย่างแต่ดันอ่านสนุกและคิดว่านี่เป็นเส่นห์ของนิยายเก่าๆ คนเขียนใช้ภาษางดงามมากและคนแปลก็แปลออกมาได้ดีไม่แพ้กัน(แม้มีบางจุดที่ต้องอ่านทวนหลายรอบแต่ว่าเล็กน้อยมากเมื่าอเทียบกับความเน่าแต่สนุกของเรื่อง >3< )
ใครชอบนายเอกแนวอดทนยอมรับความเข้าใจผิดไว้คนเดียวเพื่อปกป้องพระเอก สวยแต่ดูเศร้า ปากแข็งแต่อ่อนโยน ยอมถูกเกลียดจากพระเอกเพื่อไม่ให้พระเอกเสียใจ จะถูกใจมุสึมิ
และอย่างที่บอกมันเน่าอะนะเพราะงั้นพระเอกจะไม่ได้รับอนุญาตจากผู้เขียนให้ฉลาดจนกว่าจะถึงจุดไคลแม็กซ์ของเรื่อง เพราะงั้นตลอดเวลาก็จะทั้งโกรธทั้งรัก แต่พอถึงจุดที่สามารถฉลาดได้ปุ๊บก็รู้เรื่องได้อย่างง่ายๆ orz
การแก้ปมก็ง๊ายง่ายตามสไตล์นิยายแนวนี้ รวบรัดไปบ้างแต่โดยรวมถือว่าเป็นนิยายที่อ่านได้เพลินๆ เหมาะแก่การหยิบมาอ่านเวลาที่รู้สึกอยากอ่านอะไรที่มันธรรมดาสามัญบ้าง
คะแนนให้ 6/10 นี่เยอะแล้วนะ ฮ่าๆๆภาษาสวยดีอ่านแล้วเห็นภาพกลีบซากุระร่วงโรยและฉากสารภาพรักเหมือนฝัน ดีอยู่นะ
เห็นพวกมึงคุยกันซะ กูเลยต้องไปอ่านอาชาศึกมั่ง สนุกกว่าที่คิดว่ะ ปกติกูไม่ค่อยคาดหวังนิยายวายในดด.เท่าไหร่ เพิ่งเคยอ่านเรื่องนี้เรื่องที่สาม เรื่องแรก This Time เรื่องที่สองที่เป็นแฟนฟิคตงฟางปุ๊ป้าย
กูไม่ใช่สาววายนะ แต่อ่านได้หมด ถ้านิยายวายเขียนสนุกกูก็ไม่ได้โฟกัสเรื่องชายหญิงอะไร ความรักก็คือความรัก เขียนให้สวยงามมันก็น่าอ่านและเสียดายถ้าไม่ได้อ่าน นี่รอตอนต่อไปของพี่ม้าอย่างใจจดใจจ่อ กลายเป็นติดนิยายในเน็ตอีกกู แก่แล้วปวดตา
มึงงงง ขนาดรูปคนเขียนวาดพี่ม้าแม่งยังเคะกว่ากว่าชายสี่ เรือกูไม่ล่ม กเมีวิชาตัวเบายืนกลางทะเลเว้ยยยย
เสี่ยวเอ้อ!!!!เกี๊ยวแห้งไม่งอกชามนึง//เคี้ยวเส้นหมี่อย่างก้าวร้าว
เรื่องม้านี้ เรื่องไรวะ กุย้อนไม่ได้ เมตตากุด้วย
พวกมึงเห็นโคนาใหใฝ ยัง กูล่ะสาแก่ใจอีช้อยยิ่งนัก เรื่องเคลม สงสารสนพ.นข.ปัจจุบันชิบหาย 55555
กูเพิ่งรู้ว่าทาสหัวใจมีรีบะ....... จากที่คิดจะเอาแน่ๆ ตอนนี้เริ่มเขวละ ; ; อยากถามคนที่เคยอ่านว่าเรื่องไหนสนุกกว่ากัน มันอ่านแยกได้ใช่มั้ย
งานสัปดาห์ปีนี้จะมีไรออกมั่งเนี่ย พวกวงในมาแพลมๆ ให้กูที
ทริอาจ...พี่หมอหลุดพ้นลูปแล้ว แต่น้องต้อลก็ยังไม่ได้สติสมองขาดเลือดอีก บทนี้มีความมุ้งมิ้งวัยเยาว์เล็กๆ
>>539 กูว่าแยกอ่านได้นะ แต่ถ้าอ่านทั้งสองเรื่องจะอินกว่า เพราะ นายเอกจ้าวหัวใจ เป็นตัวร้ายในทาสซึ่งตอนนั้นยังเป็นองค์ชาย มันปูมาให้เห็นถึงความเหงาโดดเดียวที่นายเอกของจ้าวหัวใจต้องเจออ่ะ เพราะในจ้าว นางเป็นฮ่องเต้แล้ว ตอนพิเศษก็มีความเกี่ยวข้องกัน
ทาสหัวใจ นายเอกต๊องๆ ดื้อเอาแต่ใจ ประโยคที่พูดบ่อยถึงตัวนายเอกคือ ยอมหักแต่ไม่ยอมงอ จนจะจบเรื่องมีดราม่าหน่อยๆ เพราะตอนหลังพระนายถูกกีดกันไม่ให้พบกัน แต่นายเอกยอมตายหากไม่ได้เจอพระเอกจริงๆ
จ้าวหัวใจ นายเอกเป็นฮ่องเต้ผู้เหงาหงอย นางมีเรื่องในใจมากมายแต่บอกใครไม่ได้ ต้องเก็บไว้ จนมาเจอพระเอกซึ่งเป็นองค์ชายจากเผ่าซักอย่างมาเจริญสัมพันธไมตรีมั้ง ฮ่องเต้ก็ถูกพระเอกฉวยโอกาสแกล้ง แต่เป็นฮ่องเต้ก็เสือกบอกใครไม่ได้ต้องทำเป็นเข้มแข็งอีก 555
กูอ่านมานานแล้ว จำรายละเอียดอะไรไม่ค่อยได้ ตอนฝูบอกมีริบะ กูยังนึกไม่ออกว่าตอนไหนวะ แต่ส่วนตัวคือ ชอบทาสหัวใจมากกว่า เพราะกูชอบอ่านอะไรตลกๆเบาสมอง ทั้งนี้ทั้งนั้น ฝูลงตัวอย่างบางส่วนให้อ่าน ควรไปลองอ่านเอง เพราะ ความชอบแต่ละคนไม่เหมือนกัน
พวกมึง เห็นฝูประกาศเรื่องรีปรินต์ ใครเคยอ่านบอกกูที ทาสหัวใจกับจ้าวหัวใจเรื่องไหนสนุกกว่า เห็นเขาเขียนว่าเรื่องทาสหัวใจมีรีบะ คือกูไม่ชอบอ่านรีบะอะ แต่ถ้ามันหนุกจริงๆก็อาจจะซื้อ
กูกำลังอ่านกลกุลฑีหลังจากที่หมักดองมันจนได้ที่ เมิงเอ๊ยกูใช้ความอดทนในการอ่านมาก จะเขวี้ยงทิ้งหลายรอบแล้วรู้สึกเสียดายตังอย่างบอกไม่ถูก อีกนิ๊ดนึงจะจบเล่ม 1 กูทนไม่ไหวขอมาบ่นๆก่อน กูอ่านไปจดบันทึกจุดที่กูไม่ชอบได้บานเลย อาฮืออออ(ขอโทษคนที่ชอบด้วยนะ) รีวิวตอนอ่านจบของกูมาแบบจัดหนักแหงๆ
>>548 ฮ่าๆรอกูก่อนให้จบก่อน จบเล่ม1(ที่คนอื่นบอกสนุกกว่าเล่ม2)แล้ว กูคิดนี่ขนาดคนอื่นว่าสนุกแล้วนะเนี่ยกูยังอ่านไปหายใจทิ้งไป ยิ่งอิตอนพิเศษพีโอวีของพระเอกที่ไร้ความรับผิดชอบเฟรี้ยๆแบบนั้นกูนั่งถอนหายใจอยู่ ถ้ากูอ่านเล่ม2จบจะขายทิ้งกูจะมาบอกในรีวิว มึงมารับต่อไปได้กูจะไม่จายแพงด้วย รอกูอ่านให้จบแป๊บนะ ให้กูได้คลั่งแค้นที่เสียเงินไปแพงก่อนเป็นความผิดของกูของกูเองที่ไม่ถูกจริตกู และกูรังเกลียดพระเอก orz
จะว่าไป จวิ้นอ๋องหายไปเลย หลังจากที่เคยลงติดๆ กันทุกวัน ชักเริ่มลังเลแล้วว่าจะพรีดีไหม อย่างน้อยก็อยากให้ปก+ลายบ็อกซ์ ครบๆ ก่อนพรี
>>549 กูรอรีวิวมึงนะโม่ง เพราะกูสนใจเรื่องนี้จากรีวิวหลายๆคนที่บอกว่านายเอกดีงาม เรื่องดี พึ่งมาเจอมึงบอกว่าอ่านไปถอนหายใจทิ้งไป55555 (หรือมีรีวิวทำนองนี้เเต่กูไม่เห็นเอง) จริงๆกูก็ว่าจะรอทางสนพ.รีนะ เห็นเพื่อนโม่งเคยบอกว่าเค้ามีรีแต่อาจจะนานหน่อยเพราะพึ่งรีอีกรอบไปไม่นาน
กุเสียใจที่ม้าเมะ ฮือออออ กุชอบเมะยันนนน
รีวิวพาร์ทแรก กูเขียนยาว ไม่อยากอ่านข้ามไปได้เลยนะ (โทษทีถ้าทำรกทู้)
Flower Vase กลกุณฑี by คุ่นคุ่น
***รีวิวนี้เป็นความเห็นและรสนิยมส่วนตัว อาจเห็นไม่ตรงกันยังไงก็ด่าหรือแย้งได้(แต่อย่าแรงนัก)***
พล๊อตเรื่องย่อๆ: เรื่องเกี่ยวกับ "ความสัมพันธ์ต่างตอบแทน" ระหว่างพระเอกละครชื่อดังที่มีดีแค่หน้าตาแต่ฝีมือการแสดง "ห่วย" แต่ก็ยังได้รับบทเป็นพระเอกมาตลอดกับผู้อุปถัมภ์เส้นใหญ่ที่เป็นแบ๊คหางานดีๆมาให้ (จบแล้ว เพราะทั้งเรื่องมีแค่นี้จริงๆในความคิดกู orz รายละเอียดยิบย่อยก็เป็นส่วนขยายเพิ่มขึ้นมา)
ความรู้สึกระหว่าง/หลังอ่าน: ก็อย่างที่บ่นๆไปอ่านไปถอนหายใจไป เปิดข้ามบ้าง อ่านแบบ skimming บ้าง หรือปิดหลังสือแล้วดูว่าเหลืออีกเยอะมั้ยกว่าจะจบบ้าง กระโดดไปอ่านตอนท้ายเล่มแก้หงุดหงิดบ้าง จะว่ายังไงดีมันไม่สนุกอ่ะอาจเพราะตอนอ่านมีความคาดหวังสูงด้วย + เรื่องไม่ถูกจริต + พระเอกไม่โอเคแรงๆ = กู // กำลังอ่านอะไรอยู่วะเสียเวลาฉิบหาย แต่ถึงจะบ่นๆด่าๆยังไงมันมีคำพูดกับแง่คิดหลายจุดที่กูชอบอยู่
เริ่มที่พระเอกก่อนเลย เล่มแรกจะว่ามันเป็นพีโอวีของนายเอกก็ได้ เรื่องค่อยๆเล่าให้เราได้รู้อะไรนิดๆหน่อยๆเพิ่มขึ้นเรื่อยๆตามจำนวนตอนและฉากเรท ความสัมพันธ์ระหว่างนายเอกกับพระเอกเรียกได้ว่าเป็นคู่นอนที่ควงกันนานที่สุด เหตุผลหลักก็เพราะนายเอก "รู้อยู่" และ "อยู่เป็น" รู้จัก "ถอย" รู้จัก "รุก" พระเอกเลยไม่เขี่ยทิ้งตกกระป๋องสักที และที่นายเอกทำทั้งหมดก็เพราะ "รัก" คำเดียวสั้นๆ นายเอกมักระมัดระวังไม่ให้ตัวเองแสดงความรู้สึกตรงๆออกมาให้พระเอกเห็นเสมอ(จะว่าไปนายเอกกลัวแพ้เหมือนกันนะ) เพราะไม่แน่ใจและอ่านยังไม่ขาดว่าใจพระเอกรู้สึกเหมือนกันมั้ย แต่เพราะเหตุการณ์บางอย่างทำให้นายเอกคาดผิด คิดไปว่าตัวเองน่าจะมีหวังก็แบใจให้เห็นแล้วมันดันเป็นช่วงที่พระเอกอ่อนไหว(เรียกว่านายเอกบังเอิญอยู่ตรงนั้นพอดีก็ได้หล่ะม้าง) เข้าใจไปว่า"คงจะรัก" นายเอกได้เหมือนกัน จนมันเกิดจุดผลิกที่ทำให้นายเอกตาสว่าง ผิดหวังพร้อมทั้งสูญเสียความฝันของตัวเองไปเกือบตลอดกาล (ในแง่หนึ่งอ่ะนะ) นายเอกดีแบบที่เค้าว่ากัน แต่กูกลับคิดว่าแปลก ฝันอยากเป็นเชฟแต่เมื่อมีโอกาสดันไม่ทำ ทู่ซี้เป็นนักแสดงไปอยู่ได้หลายปี ช่วงแรกเข้าใจได้เพราะต้องการเงิน ช่วงหลังพอมีเงินก็ยังยึดอาชีพนี้แม้จะบอกว่าต้องการใกล้ชิดพระเอก แต่พอรู้น้ำใจพระเอกแล้วก็ยังทำงานตรงนั้นอยู่ ถูกว่าเปิดร้านอาหารแต่ในความรู้สึกกูมันย้อนแย้งพิลึก ไหนจะปัญหาครอบครัวที่ถ้าไม่ได้อ่านเล่มเล็กพิเศษก็เกือบจะนึกว่าครอบครัวนายเอกตายไปแล้ว บทจะพูดถึงก็ใส่มาแบบลวกๆเหมือนคนเขียนเพิ่งนึกได้ว่าลืมปิดปมอันนี้ก็ยัดมันเข้ามา แล้วอิประโยคจบกำกวมที่แทนที่อ่านแล้วจะรู้สึกว่าจบนะดันไม่จบซะงั้น ยังไม่รวมถึงตอนที่เลิกรากัน ไอ้กูก็นึกว่าฮีจะใจแข็งแค่ไหนกำลังจะชมๆ เอ่ออออ อะไรคืออยู่เป็นเพื่อนวันที่พระเอกช้ำใจหนัก ไหนว่า "ลาก่อน" ตัดขาดมาง้อไม่สนใจ ตัดใจจากมาพร้อมรักและใจที่แหลกสลาย ไหนวะ?!???? มันใจยังไม่แข็งพอ ไม่เด็ดเดี่ยวมากพอสำหรับคนตัดใจ (พูดจากประสบการณ์ตรง และนิยายเรื่องอื่นที่เคยอ่านเวลาคนจะตัดคือตัดจริงๆ) เหมือนนายเอกเล่นเกมส์อยู่ ทำตัวให้เหมือนไม่สนแล้วดูพระเอกทุรนทุราย (ซึ่งกูแอบคิดว่าแบบนี้มากกว่า) สุดท้ายพระเอกก็คลานเข่ากลับมาหาสมใจฮีไป (ถือคติ "รักคือการแย่งชิง" คือนายเอกดูพยายามคว้าตัว ชนะใจพระเอกมาก เดินหมากเหนือๆพระเอกยังไม่รู้เลยมั้งนั่น)
แก้ "เริ่มที่นายเอก" นะอันบน ส่วนโม่งที่บอกไว้บนๆว่าจะรับดูแลต่อถ้ายังสนใจบอกด้วยนะ
part. 2
มาที่พระเอกเล่มแรกดูสุขุม อบอุ่น อ่อนโยน ดูเอาใจใส่คู่รัก (อ่านดูมันน่ากรี๊ด น่าปลื้มเนาะ แต่กูไม่ปลื้มเลย)
"คนไร้เดียงสาโหดเหี้ยมกว่าคนอื่น คนมากรักไร้หัวใจกว่าคนอื่น" จากบทละครที่กู้เหยียนต้องแสดง (เล่ม 1 หน้า 40)
ป.ย. นี้น่าจะอธิบายความรู้สึกกูได้ คนที่ดีกับทุกๆคนอย่างเท่าเทียม มีความรัก(ปลอมๆ)ให้ทุกคนอย่างเท่าเทียม มันน่ากรี๊ดตรงไหนกัน คนแบบนั้นเลือดเย็นและใจร้ายมากนักนะ ตอนพิเศษเล่ม 1 พีโอวีของพระเอกนี่กูอ่านไปเกิดคำถามไป ถ้าคนที่อยู่กับพระเอกคืนนั้นไม่ใช่นายเอก งั้นมันก็คงจะเหมือนกันที่พระเอกคิดนั่นแหละจะใครก็ได้ขอแค่ให้อยุ่เป็นเพื่อนเค้าตอนนี้ จนอ่านจบ...กูก็ยังคิดว่าส่วนนึงพระเอก"ยอมรัก" หรือ "บังคับใจตัวเองให้รัก" นายเอกเพราะไปรู้สิ่งที่นายเอกทำให้ เพราะแต่ก่อนไม่เคยจะสนใจหรอกว่านายเอกชอบกินอะไร เด็กๆเป็นยังไง ครอบครัวหล่ะ เจอหน้าครั้งแรกยังลืม พอรู้ว่านายเอกทำเพื่อตัวเองมากแค่ไหนมันก็รุ้สึกผิด สงสาร เห็นใจ เสียใจ + คนที่เคยยอมให้มาตลอดวันนี้กลับเล่นตัวไม่ยอมเค้าอีกแล้ว (มันก็เหมือนที่หลินพูดกับนายเอกในรถนั่นแหละ สัจธรรมชีวิตเลย) พอรู้ว่าของตายกำลังจะไม่ใช่ของตายอีกต่อไปมันก็เกิดอาการหวงก้างละมั้ง (อันนี้ความรู้สึกกูอ่ะนะ) ก็ทุรนทุราย เกิดอาการเสียจริต เสียกระบวนไปเป็นเข่งๆ (ผิดฟอร์มเล่ม 1 ชนิดกูก็งง) เลือดเย็นมากที่จะใช้นายเอก(เพราะเค้าดีกับตัว อยู่ด้วยกันได้ดีนานที่สุด) มาลืมรักเก่า เพราะรักเก่าแน่ใจแล้วว่ายังไงก็หมดหวัง พระเอกอะไรแบบนี้ ความดีที่ทำง้องอนมันก็ไม่ได้จับใจเลยสักนิดเดียว เอาจิงๆพระเอก Mistake กูยังพอจะทำใจเชื่อว่ารักนายเอกได้มากกว่า (ทั้งๆที่เรื่องนั้นกูก็ไม่เชื่อรักของพระเอกเหมือนกัน) สรุปกูอ่านแล้วตลกและขำแล้วกัน
แต่ตัวละครที่กูดันเอ็นดูที่สุดดันเป็นน้องชายพระเอกซะงั้น ตลกดีแถมเป็นตัวละครคุณชายเอาแต่ใจที่เด็กน้อยและน่ารักดี พอจะเข้าใจที่นายเอกชอบแหย่ ก็รีแอคชั่นตลกขนาดนั้น ไหนจะพ่อพระเอกที่แก่แล้วยังไร้ซึ่งความรับผิดชอบ เมียใหม่แสนสวย(ที่ความเป็นแม่น่าจะเป็น0) งอนผัวแก่ก็บินหนีไปเมืองนอก อีพ่อพระเอก มึงก็ทิ้งลูกเล็กให้ลูกคนโตจัดการแล้วบินไปง้องอน มึงคิดว่าตัวเองเป็นสาวน้อย-หนุ่มน้อยไร้พันธะเหรอคะ นึกจะไปก็ไป ความเป็นผู้ใหญ่ นักธุรกิจผู้มีอิทธิพลไปไหนหมดวะ เด็กแม่งจะโตมาขาดๆเกินๆกันทุกคนก็ไม่แปลกหรอก (ยิ่งพิมก็ยิ่งปวดหัว)
รูปเล่ม จะทำแยกสองเล่มให้ลำบากเงินในกระเป๋าแฟนนิยายทำไมก็ไม่รู้ (รู้มั้ยคนเอาไปโก่งราคาซะโอเว่อร์เลย) ทำรวมเล่มเดียวไปจบก็ได้ หนานิดนึงแต่มันทำได้อยู่นะ
คะแนน (ถอนหายใจ) 4/10 กูหาความสมจริงไม่เจอ คะแนนนั้นให้ความทุ่มเทของนายเอก (จบพร้อมความคลั่งแค้นของกูเองที่กูโง่)
โม่งมันควรเป็นที่ที่คุยได้ทุกเรื่องไม่ใช่เหรอวะ ไม่ใช่ไปตั้งธงว่าไพเรทไม่ควรคุย คุยได้แต่ลิขสิทธิ์งี้ ไพเรทดีหรือห่วย ลิขสิทธิ์ดีหรือห่วย ก็ควรจะคุยได้หมดไม่ใช่เหรอวะ ขนาดโม่งยังไม่ใช่ที่คุยได้อิสระนี่ กูว่าประสาทแดกเหี้ยๆ
>>559 มีคนคิดเหมือนกูด้วยแหะ Mistake เวิ่นเว้อก็จริงแต่อ่านแล้วพวกความรู้สึกเจ็บปวด การกระทำกูว่า mistake ดีกว่ามากเลย อ่านแล้วกูเสียน้ำตาให้ mistake มากกว่าแล้วนายเอกเรื่องนั้นก็ทุ่มเทกว่ามาก แต่ยังไงก็ตามทั้งสองเรื่องไม่ใช่หิ้งกูและไม่ถูกจริตกูทั้งคู่ ถ้าให้คะแนนกูให้ mistake 3/10 กลกุณฑี 2/10
กูเห็นพวกบ่นเรื่องเล่มเล็กควรนวมเล่มหลายคน ที่จริงมันเป็นต้นฉบับจีนทจะรวมสุ่มสี่สุ่มห้าได้ไง นิยายจีนญี่ปุ่นมันก็เล่มประมานนี้แหละ
นี่เกือบหลวมตัวซื้อบ่วงเล่ห์ ดี๊กูไปอ่านในหิ้งกับรีวิวก่อน มีแต่สิ่งที่กูทำใจยอมรับไม่ได้ทั้งน้านนนนน แล้วก็ขีดชื่อทิ้งพร้อมมองหาเรื่องใหม่
>>563 กูคือ >>556 และ >>557 ถ้าจะเอาทิ้งช่องทางติดต่อไว้เดี๋ยวติดต่อไปหา จะเก็บไว้ให้นะขายให้ 400 (ราคาขายตอนแรกมันเท่าไหร่อ่ะ ไม่รู้เพราะได้มาตอนมันแพงแล้วเหมือนกัน) เป็นบ๊อกสีขาวน้ำเงินมีของโปสการืดหรืออะไรนี่แหละด้วย(ไม่ได้เปิดดูเลยไม่รุ้) แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นถ้าไม่เอาก็ไม่เป็นไรนะ (ขอโทษเพื่อนโม่งคนอื่นๆไม่ได้ตั้งใจมาขายของนะ ถ้ารกมู้ขอโทษด้วย)
กลกุณฑีเนี่ยกูไม่เคยเห็นใครชมพระเอกเท่าไรนะ เห็นชอบกันเพราะนายเอกเนี่ยแหละ คือนายเอกมันฉลาด เอาจริงๆ ส่วนที่มึงว่าย้อนแย้งกูกลับมองว่ามันก็ยังอยากได้พระเอกนะ มันก็เลยวางตัวอยู่ต่อ ในฟีลที่อ่านใจความที่ซ่อนเอาไว้ในประโยคกูรู้สึกด้วยซ้ำ นายเอกก็ถือโอกาสเอาส่วนที่มันต้องบาดเจ็บมาเป็นข้อให้พระเอกโอนอ่อนไปหามัน เรื่องนี้มันพีคตอนเฉลย แต่ตอนเล่ม 2 มันเนือยๆ ไปน่ะนะ ส่วนตัวกูชอบเรื่องนี้ตรง คนเขียนไม่ได้บรรยายความคิดนายเอกมาโต้งๆ ซะทีเดียวเมื่อเทียบกับเรื่องอื่น แต่มันต้องคิดตามนิดนึงถึงจะอ้อ แบบนี้สินะ (แต่เรื่องที่ทำแบบนี้ได้ถูกใจกูสุดคือ Retarded นายเอกแม่งโกหกเยอะจริงๆ) แต่ก็อ่าน กลกุณฑีรอบเดียว หลายปีแล้ว กูอาจจะจำแต่ส่วนที่ประทับใจเอาแล้วผิดเพี้ยนก้ได้นะ 555
ส่วนเงาพรางใจ ตอนนั้นอ่านรีวิวมึงไม่ได้เม้า แต่กูเห็นด้วยว่ากูขัดใจบทรักเรื่องนี้หลายจุดโดยเฉพาะตอนต้นที่ทำในห้องน้ำ กูว่าพอเฉลยแล้วไม่ค่อยมีเหตุผลเท่าไรที่จะทำร้ายใจนายเอกแบบนี้ ถึงจะหึงก็เหอะ ตอนอ่านเลยไม่อีโรติคเท่าไร ส่วนฉากรักอื่นๆ กูมองเป็นแฟนตาซีหมดเวลาอ่านวาย 5555555
เออ แต่เรื่องแยกสองเล่มเนี่ย กูเฉยๆ นะ ไม่ค่อยชอบเล่มหนาๆ มันต้องแหกอ่านน่ะ เวลาเก็บไปนานๆ สันจะเป็นรอยด้วย ตรงนี้ลางเนื้อชอบลางยาอ่ะเนอะ
สำหรับกูไม่จับใจทั้งพระเอก-นายเอก นายเอกที่ว่าดีๆกูก็ว่าเฉยๆอ่ะ ทั้งๆที่ช่างสังเกตพระเอกขนาดนั้นแต่ดันจับไม่ได้ว่าพระเอกรักใคร คนเรามันรู้สึกไวเสมอถ้าเป็นเรื่องของคนที่เรารักอ่ะนะคนฉลาดๆแบบนายเอกจะมองไม่ออกเลยเหรอ เล่ม 2 ไอ้บทหวานๆโรแมนติกๆกูก็อ่านไปหาวไป เยิ่นเย้อดีแท้
อ่านจบกูจำอะไรแทบไม่ได้ orz ชื่อตลค.กูจำไม่ได้สักตัวไร้การจำจดมาก T^T
>>564 ขอบคุณเพื่อนโม่ง มึงขายถูกมาก จะร้อง ราคาเดิมกูไม่รู้เหมือนกัน โม่งไหนรู้บอกด้วยนะ
กูคำนวณแล้ว คงได้จ่ายให้มึงประมาณกลางเดือน ถ้ามึงรอไม่ไหวขายให้คนอื่นก่อนได้ มีคนตามหาอยู่เหมือนกัน
นี่เมลกูสมัครใหม่ mong_m100@hotmail.com
(ขอโทษเพื่อนโม่งคนอื่นๆด้วยเหมือนกันนะ)
กูก็แปลกใจนะทำไมกลกุณฑีมันถึงได้แรร์ คือก็ถือว่าไม่เสียดายตังแต่ไม่จับใจกูขนาดนั้น เรื่องนี้อ่านได้รอบเดียวเหมือนเงาพรางใจอ่ะ พอรู้เฉลยแล้วก็ไม่มีอะไรดึงดูดให้กูกลับไปอ่านซ้ำ หรือนี่คือสไตล์ของคุ่นคุ่นวะ แต่เทียบกับเพลงรักกระบี่ทองคำของไทเซ กลฯถือว่าดีเลย กับเพลงรักฯกูค่อนข้างเสียดายตัง สำนวนแปลก็แปลกๆ กลกุณฑีถ้าจะซื้อแพงรอรีปริ้นดีกว่า เดี๋ยวก็มาอีก
>>572 มาเห็นด้วยตรงมันไม่ควรแรร์ ถึงกูจะชอบเรื่องนี้ก็เถอะ แต่ก็ไม่มีอารมณ์อ่านซ้ำนะ เก็บไว้เฉยๆ ทั้งนี้กูเป็นพวกชอบอ่านนิยายยุคปัจจุบัน และไม่มาเฟียระเบิดภูเขาเผากระท่อม เงาพรางใจ กับ กลฯ เลยเป็นอะไรที่ถูกจริตกู
แต่ก็นั่นแหละ ความสนุกของมันเวลาเจอคนขายราคาเกินเล่มจริง กูจะส่ายหัวแรง มันแพงเกินไป ยิ่งพวกซื้อตามคำบอกว่าดีโง้นงี้ กูว่าเหมือนโดนจูงจมูกเข้าไปอีก ซึ่งอีลูปนี้ก็ยังไม่เลิกกันซะทีวุ้ย
แรร์ดูไม่ได้บอกว่าดีสนุกเลยแรร์ แต่เป็นหาซื้อตามปกติได้ยากแล้ว(มือ1ราคาปกติหมดแล้ว)=แรร์งี้ป่าว
แรร์ในความรู้สึก(หมายรวมถึงทุกวงการเลยนะ) มันหายากเป็นที่ต้องการหรือหาแทบจะไม่ได้แล้ว อาจจะสนุกหรือไม่สนุกก็ได้ แรร์กับนิยายในตำนานมันไม่เหมือนกันนะ แรร์ความหมายตรงตัวคือหายาก(ทีนี้มันก็ต้องดูแล้วว่าแรร์เพราะถูกปั่นราคาจากผู้ค้าเก็งกำไร หรือแรร์เพราะมันควรค่าแก่การแรร์) แล้วก็แรร์แปลกๆอย่างเช่นฉบับที่เป็น false ของสนพ.ทั้งล๊อตกลับซ้ายเป็นขวา (ตอนออกแรกๆอาจจะถูกเลหลังขาย แต่พอดวลาผ่านไปดันเป็นที่ต้องการก็นักสะสม เป็นต้น)
กับตำนานก็คล้ายๆพวกลิสต์ Geastest Novels of all time นิยายดีที่สุดตลอดกาล นิยายที่ควรจะอ่านก่อนตาย อะไรแบบนี้
ขอยกตัวอย่างจากไม่วายแล้วกัน หนังสือ Alice in the wonderland ฉบับพิมพ์มือครั้งแรก (ตอนนั้นน่าจะมี500เล่มเองมั้งแต่ยุคนั้นถือว่าเยอะมาก) ตอนนี้ราคาเรียกว่ามีเงินแค่ไหนก็ซื้อไม่ได้อีกแล้ว ราคาที่เคยเห็นแล้วตาแทบพลัดล่าสุดอยู่ที่ราคา 20,000 ปอนด์อังกฤษ กูผู้ซึ่งสะสมอลิสเป็นงานอดิเรกลมใส่
เพิ่งมาจับนิยายจีนปกติอ่านแต่ฝั่งญี่ปุ่นยังไม่เคยอ่านกลกุณฑีมีใครอ่านแล้วไม่ถูกจริตอยากปล่อยต่ออีกไหม ติดต่อได้นะ แต่ขอราคาน่ารักๆหน่อยนะ 55555555555
เพื่อนโม่ง มีใครเคยอ่าน ทาสหัวใจ จ้าวหัวใจมั่งอะ ช่วยรีวิวเป็นแนวทางให้หน่อย กูอยากรู้ว่าสนุกแค่ไหนควรค่ากับการสละไตหรือเปล่า
อ่าวกูเพิ่งเห็นรีวิวข้างบน ขอโทษที
ไปหาจ้อมูลราคามาแล้ว ชุดของเราที่ส่งต่อให้เพื่อนโม่งคือ Set A ชุดสะสมของครบกล่องอ่อนมีที่คั่น 4 อันกับโปสการ์ด และราคาที่ F. เปิดขายคือ......690 บ. (เฟรี้ย! กูได้มาแพงกว่านั้นมาก ฮ่าๆๆขำตัวเองหนักมาก ตอนเปิดจองยังเมินแปลจีนเลยไม่ได้สนใจ) เพราะงั้นราคาที่เราส่งต่อให้เพือนโม่งสมเหตุสมผลแล้ว และมันไม่ควรจะต้องแพงอลังการแบบที่ขายๆกัน ถ้าใจเย็นๆรอกันได้รอรีอีกสัก2-3ปีก็ได้นะ มันไม่ได้ดีขนาดที่ต้องซื้อแพงๆมาอ่านหรอก (ปล่อยกูโง่อยู่คนเดียวนี่แหละ คนอื่นอดทนรอก่อน)
>>584 ถ้าจำไม่ผิดก็ซื้อมาพันแก่ๆเฉียดๆสองมั้งนะจำราคาแม่นๆไม่ได้ รู้แค่มากกว่า 1,400 เราซื้อหนังสือเยอะมากราคงราคาเบลอดับหมด (คือตอนนู่นที่ซื้อไม่ได้หาข้อมูลอะไรเลยไม่มีเวลาช่วงนั้น) เจอเค้าปล่อยก็ตกลงซื้อได้มาก็เทใส่กองดองขีดฆ่าในลิสต์ว่าได้มาแล้ว แล้วก็ลืมดับ พอไปรื้อๆกองหาหนังสืออ่านเจอมันนอนรออยู่ก็เลยเอาออกมาอ่าน แล้วก็นะ orz
มาๆเข้าเรื่องมู้ๆ กำลังจะอ่านเรื่อง Claw of the Dragon หลับตาสุ่มหยิบมาจากในกอง อ่านจบเดี๋ยวมาเมาท์ว่าดีไม่ดีแค่ไหน
กูพึ่งเห็นว่าคุยต่อ
>>581 ได้ๆ แต่รอกูหน่อยนะ ถ้าอ่านแล้วรู้สึกมันไม่ใช่เดี๋ยวกูมาโพสต์ลงอีกรอบ
>>583 ราคาดีต่อใจมาก ถ้าไปเจอโพสต์ขายข้างนอก กูคงไม่ทันคนเน็ตสปีด ถึงต่อก็ตงไม่ถึงคิว 5555555
ปกติก่อนจะซื้อชอบเช็คราคาก่อนนะ แต่กลกุณฑีหรือเรื่องอื่นของฝูส่วนมากเจอราคาอัพไปแล้วทั้งนั้น เลยเช็คยากหน่อย อันไหนที่กูคำนวณจำนวนหน้า ของเเถม box แล้วคิดว่ามันไม่คุ้มกูตัดใจไม่ซื้อเลย(พวกมือสองอะ) อ่านสปอยหรือรีวิวเอา ถ้าเค้ารีถึงซื้อ
โอ๊ย! ถ้ามี 2 ชุดนะอยากจะเปิดวนไปให้อ่าน ในกองรู้สึกว่าจะมี Revenge มั้งนะยังไม่ได้อ่านเลยถ้าอ่านแล้วไม่ชอบจะมาแหกเหมือนกัน จะว่าไปตัวเองมีของfuหลายเรื่องเหมือนกันแหะ และที่ตลกคือไม่ถูกจริตสักเรื่อง พูดแล้วร้าว อะไรที่มันเกินพอดีไปมากนี่ท่าจะไม่ใช่แนวจริงๆ อาทิตย์นี้อ่านหนังสือจบไปหลายเล่มไม่ถูกจริตสักเล่มยิ่งอ่านยิ่งเฟล จนหมดอารมณ์อ่าน orz
อีเรื่อง กรงเล็บมังกร ที่ว่ากำลังจะอ่าน กูอ่านไป 5 หน้ารุ้สึกแหม่งๆกูเลยพลิกไปหน้านักเขียน เฟรี้ย.... เขวี้ยงทิ้งเข้ากองแม่งเลย ใครชอบแฝด และเป็นแฝดยากุซ่า และหนึ่งในแฝดเป็นทั้งเมะและเคะ และเหนือกว่านั้นคือ "อยู่กัน 3 คนผัว-เมียสุขสันต์" เรื่องนี้มีให้หมดทุกอย่าง เชิญคนที่ชอบแนวนี้ไปหามาอ่านได้ ส่วนกูนั้นไม่ได้โดนเตือนให้เตรียมใจก่อน กูไม่ได้ชอบอะไรแบบนี้เซ็งมากเลย
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "การหลับตาสุ่มหยิบมาอ่านของกูนี่ห่วยฉิบเป๋ง คราวหลังไม่ควรทำ"
เมื่อวานเพื่อนโม่งคนไหนที่อยากอ่าน Love Drops in the Night ถ้ายังสนใจจะลองอ่าน จะส่งให้อ่านมันหายากแล้วอ่ะนะ ถ้าไม่ถือว่าหนังสือมันเก่าก็สภาพแบบหนังสือเก่า กูไปคุ้ยได้มาจากร้านหนังสือมือสองในหลืบแถวบ้านแบบงงๆ
>>591 ใช่เรื่องนั้นละ มันไม่เชิงรักกันเองหรอก แต่ 1 ใน 2 มันเป็นได้ทั้งเคะทั้งเมะ บางทีก็เล่นกันเองให้นายเอกดู แต่ยังไม่เคยนอนกันจริงๆ รับนายเอกมาเป็นของเล่นเพราะพี่นายเอกเอากิจการเรียวกังของที่บ้านไปขายให้แก็งค์พระเอก อิแฝดคนที่เป็นทนายมันเห็นนายเอกแล้วถูกใจก็ไปบอกคุ่แฝดให้ไปบังคับโดยเอาเรื่องเรียวกังมาขู่ให้นอนด้วย แล้วคงมีเรื่องมีราว(ที่กูไม่ได้อ่าน ไอ้ที่เล่านั่นมาจากกูอ่านไป 5-6หน้า แล้วข้ามไปอ่านคนเขียนกับคนแปลแล้วย้อนไปหน้าจบเรื่อง) สุดท้ายก็อยู่กัน 3 คนผัวเมียแฮปปี้ดี๊ดี กู // orz ฮือออออ
เข้าใจนะว่ามีคนชอบก็ต้องมีคนไม่ชอบและกูดันไปยืนอยู่ในกลุ่มไม่ชอบ กูถึงได้ออกตัวขอโทษคนชอบไว้ก่อน ภาษาแปลกูว่าก็โอเค ดีอยู่(เทียบกับสนพ.วายอื่น) แต่กูเคยผ่านตางานของคนแปลอื่นที่ภาษาสวยกว่าถึงแม้จะไม่ใข่วาย มันก็เลยไม่ถึงกับว้าว (ด่ากูได้แต่อย่าแรงมาก) ถึงไม่ถูกจริตกูแต่กูก็ยังซื้องานสนพ.มาอ่านนะ คุณภาพงานกับราคาดีในระดับที่กูพอใจมาก(ถ้าซื้อทันตอนเปิดขายอ่ะนะ) ถือว่าคุ้มอยู่
กูชอบงานคุณ ฟ นะ แต่รีวิวที่ไม่ชอบก็เข้าใจนะ ซึ่งก็ดีแล้ว จะได้ถ่วงๆ กันบ้าง ไปอวยเยอะๆ คาดหวังสูงลิ่ว ปั่นราคาเว่อร์ๆ พอคนไม่ได้ชอบพลอตเทือกนี้หลงไปอ่านก็เสียอารมณ์กันอีก ที่อ่านฝั่งไม่ชอบก็เขียนรีวิวเป็นเหตุเป็นผลดีด้วย
เอาจริงๆ งานคุณ ฟ แปลมาใช่จะสนุกทุกเรื่องนะ กูเทไปก็เยอะ เช่น Bonds, Hot Line xxx และ Black Taboo Series หรือเล่นกับไฟกูก็ขายทิ้ง 5555 แต่โดยรวมคืออ่านแล้วไม่ได้อยากปาทิ้ง เสียดายเงินขนาดนั้น (กูซื้อราคาจริงทุกครั้ง) ขายต่อก็ปล่อยไม่ยากด้วย (ซึ่งมันจะเอาไปปั่นมั้ยกูเบลอไป) ข้อดีคือตรงนี้ละมั้ง 555 สำนวนแปลถูกจริต พลอตเรื่องถ้าโดนใจก็โดนใจไปเลย ขายต่อทิ้งก็ไม่ยาก
กูไปอ่านแสงสว่างกลางสายหมอกตามที่โม่งรีวิวมาละ เป็นนิยายที่อ่านได้เรื่อยๆ ไม่มีจุดพีคสำหรับกู อ่านแล้วแม่งรู้สึกได้สาระดีชิบหาย คนเขียนทำการบ้านมาดีจริงๆ กูชอบตอนที่หมานายเอกตายแล้วคนเขียนเปรียบเปรยถึงความหมายของการมีชีวิต แต่คงไม่เหมาะกับคนที่ชอบนิยายหวือหวา รักๆแค้นๆเล่นเล่ห์ ถ้าใครมองหานิยายแนวนั้นเรื่องนี้ก็ไม่ตอบโจทย์ว่ะ คะแนนเรื่องนี้กูให้5.5/10 มันดีตรงพล็อตแปลกแต่สำหรับกูที่ชอบดราม่าและความน้ำเน่าไม่ค่อยถูกจริตเท่าไหร่ ถ้าเล่มหนากว่านี้กูหลับแน่นอน ถถถถถถ ถือว่าซื้อมาประดับชั้นได้ไม่เสียดายตัง
กูชอบให้มารีวิวเห็นด้วยไม่เห็นด้วยเหมือนกัน เพราะมันทำให้กูตัดสินใจเวลาซื้อได้ ถึงแม้ปกติจะซื้อแหลก แนวที่ไม่ได้ตังเลยแน่ๆถ้ารุ้ตัวก่อนซื้อก็พวกพล๊อตข่มขืน รุม ทำร้ายจิตใจชนิดที่ถ้าเป็นชีวิตจิงมันทำใจรักไม่ลง แบบนี้ไม่ได้กินเงิน ถ้าไม่รู้ตัวก่อนเช่น boxset รักขยับไม่ได้ ซื้อมาแล้วเพื่อนโม่งมารีวิว กูจับเทเลยไม่แม้แต่แกะเปิดดู
เรื่องที่กูรีวิวๆไว้แล้วชอบก็มีคนไม่เห็นด้วยกับกูเหมือนกัน ซึ่งกูเข้าใจดีแล้วชอบที่จะได้เห็นคนคิดต่าง (แต่อยู่ในขอบเขตที่ไม่ด่าทอกันอ่ะนะ คุยกันดีๆกูถกด้วยสนุกดี กูเคยโดนในโม่งด่ามาแล้วเพียงแค่กูไม่เห็นด้วยแล้วค้านเค้าเบาๆ ดันไล่ให้กูไปเขียนนิยายเองไป๊ถ้าจะตินั่นตินี่เก่งนัก กู//เอ่อออเค้าขอโตด ฮ่าๆๆ)
ความชอบของคนเรามันบังคับกันไม่ได้ เรื่องที่คนส่วนใหญ่ว่าสนุกๆกูว่าไม่ เรื่องที่จับใจกูมากที่สุดเสียน้ำตาไปเป็นไหๆหลายๆคนก็ไม่เห็นด้วยเยอะไป (หรือแม้แต่ตัวกูเองในอดีตกับปัจจุบัน เรื่องที่สมัยใสๆอ่านแล้วหวีดๆตอนนี้กลับไปอ่าน ก็งุนงงว่าหวีดแม่งลงไปได้ไงวะ สาระไม่มีความสนุกติดลบ โลกมีแต่สองเรา เหตุผลตรรกะพังพินาศขนาดนั้น) มันก็เป็นไปตามประสบการณ์ชีวิตที่เพิ่มขึ้นด้วยหล่ะนะ
(กูลืมพูดถึงไปในรีวิว) กลกุณฑี ถ้าจบแบบแยกกันเดิน ไปกันคนละทาง นายเอกสบัดชายเสื้อสูทขยับปกเสื้อเดินจากมาแบบเท่ๆและไม่หันหลังกลับไปมองอดีตโง่ๆอีก เปิดใจให้หนุ่มใหม่ที่ดีกว่า หล่อกว่า ดีกว่า มีความรักให้นายเอกและพร้อมยอมให้นายเองสปอยตัวเองเต็มที่(หนึ่งในความฝันของนายเอก) พระเอกก็เรียนรุ้จากเหตุการณ์นี้แล้วเริ่มต้นใหม่เปิดใจให้คนที่จะยอมรับตัวตนเค้าได้จริงๆ ใช้สมองบ้างอะไรบ้าง รีวิวกูจะกลายเป็นหนังคนละม้วนและคะแนนจะไม่ต่ำขนาดนั้น พร้อมๆกับที่กูอาจจะจำชื่อนายเอกได้และไปอยู่ในลิสต์เบสอุเคะของกู แต่มันไม่ใช่ไงมันก็เลยยังไร้การจดจำทั้งนายเอก-พระเอก
กูงัดตัวเองจากความเฟลอยู่ ว่าจะไปเอา wwtb มาอ่านเปลี่ยนแนวดู แล้วค่อยต่อด้วย retarded หรือถ้าสมาธิอ่านไมีกลับมาจริงๆ ว่าจะพักวายไปอ่านงานอื่นบ้าง
กูคงไม่ถูกจริตกับงานของเฟิงน่งว่ะ พยายามอ่านหลายเรื่องที่หลายคนอวยนักหนาแล้ว อ่านไม่จบสักเรื่อง
เฟิงน่งชอบเขียนคู่หลักให้เคะเป็นตุ๊ดว่ะ นิสัยสาวเว่อวัง อย่างลำนำแรกๆก็โอเคนะ แต่เล่มหลังๆนี่กูแทบจะข้ามคู่หลัก รำนายเอกมาก เอาจริงกูไปอ่านงานนอร์มอลของนางอย่างจอมนางพลิกบัลลังก์ กูก็รำคาญนางเอกชห อ่านแล้วมีช่วงไม่สมเหตุสมผลอยู่เยอะ ละสังเกตนะเรื่องไหนมีหลายคู่ คู่รองมักโขมยซีนทั้งนั้น กูไม่แน่ใจว่าbondนี่ใช่งานเฟิงน่งรึเปล่า แต่เคยอ่านสมัยที่ ฟ เอาลงบอร์ด เรื่องนึงที่นายเอกเป็นตำรวจ พระเอกคบเพราะคิดแค่คู่นอน นายเอกได้กับตัวร้ายทั้งเรื่องเท่าที่กูจำได้5555 แต่เป็นงานเดียวที่กูชอบตอนจบตรงที่นายเอกจากไปแบบเชิดใส่ นอกนั้นงานอื่นของเฟิงน่งอย่าง aint no sunshine กับจอมเผด็จการ กูทนอ่านแค่สิบหน้าแรกแทบจะปาทิ้ง ยิ่งมาเจอสปอยรักขยับไม่ได้กูบายเลย นักเขียนชื่อดังใช่ว่าจะสนุกทุกเรื่อง เห็นจากเฟิงน่งเนี่ยแหละ
ใครอ่านวายมานานหน่อยจะรู้ว่าฝ.เลือกนิยายตามรสนิยมคนแปล เน้นเรื่องรักข้นๆ ผัวๆเมียๆ มีอชอปล.ที่แหวกหน่อย เพราะงั้นขอแนะนำว่าถ้าใครหลวมตัวซื้อของฝ.มาหลายเรื่องแล้วชอบแค่อชอปล. ต่อไปถ้าจะซื้อของค่ายนี้ต้องอ่านตัวอย่างหรือรีวิวดีๆ ถ้าเพิ่งมาตามแล้วเห็นใครมาปล่อยแร์แพงๆก็หลับหูหลับตาซื้อก็ตัวใครตัวมันจ่ะ
>>608 กูเข้ามายกมือเห็นด้วย คือดูแล้วรสนิยมค่ายนี้คงไม่ค่อยเหมาะกับกูเท่าไหร่ อ่านรีวิวมาคิดว่าอ่านรอดไม่กี่เรื่อง บ่วงเล่ห์กูตัดทิ้ง ทาสมีรีบะกูก็ตัดทิ้ง รัชทายาทกูก็ตัด คนเลี้ยงม้าไม่ใช่แนวเลย เรื่องอะไรอีกกูจำไม่ได้ละ ล่าสุดเงาพรางใจเห็นโม่งว่าดี กูอ่านแล้วเฉยๆว่ะ ตอนนี้รออชอปล. คิดว่าน่าจะอ่านรอดแหละเรื่องนี้้
ky มาแนะนำนิยาย
ชื่อเรื่อง war prisoner นิยายแปลในธัญวลัย
เกี่ยวกับฮ่องเต้แล้วก็แม่ทัพเนื้อหาก็ตามขนบอ่ะ
แต่มีดราม่านิดหน่อยพอเป็นกระสัย แต่กูรู้สึกว่าตอนจบมันลวกๆไปหน่อย
กูว่าส่วนนึงคนอวยเพราะงานเขาดี หมายถึงการจัดทำนะไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่อง แอดมินกับเจ้าของวางตัวดี ใครถามอะไรก็ตอบแบบเป็นมิตรตลอด ไม่เหวี่ยงวีน ไม่ขี้ดราม่า ไม่ยกหางตัวเองเหมือนบางเจ้า ในเพจแทบไม่อัพไรเลยนอกจากงานจนบางทีกูนึกว่าเพจร้าง คือกูออกตัวก่อนว่ากูไม่ได้อวยนะ นิยายฝูเท่าที่ซื้อมาก็กลางๆตลอดสำหรับกู อ่านได้เรื่อยๆไม่ถึงกับว้าว แต่กูอยากบอกว่าด้วยเหตุผลที่ว่ามาทำให้กูค่อนข้างรู้สึกบวกกับค่ายนี้ ถ้าเขาออกงานมาแล้วไม่ตรงกับช่วงที่กูแกลบกูก็อยากอุดหนุน
งานเฟิงน่งกูอ่านไม่ค่อยรอดเหมือนกัน แต่ดูทรงแล้วกูคงซื้อเพราะช่วงนี้กูไม่แกลบและกูชอบปก ถถถถถ
ของกูนี่อ่านแล้วยังเก็บมีแค่แจกันกับลำนำ ส่วนเรื่องอื่นๆที่ซื้อมาขายเรียบหมดแล้ว แนวไม่ถูกใจเท่าไหร่ว่ะ
แต่ไอ้ที่เก็บก็ไม่ได้ถูกใจแบบสุดๆ กูเลยคิดว่าแนวหนังสือเค้าไม่ค่อยตรงกับรสนิยมกู
ส่วนเรื่องจัดทำ กูว่าเมื่อก่อนมันก็พอๆกัน วางขายร้านแบบธรรมดาไม่มีอะไร แค่2ปีหลังมานี่ที่นข.กับสนพ.ผุดขึ้นเป็นดอกเห็ดแบบไม่ค่อยมีคุณภาพ
ล่าสุดกูเห็นกระทั่งนข.ชายสายแฟนซียังลงมาจับตลาดสาวYเลย
ลำนำกูซื้อมือสองมาราคาดีงามตั้งแต่หลายปีก่อน นายเอกแม่งนับวันยิ่งน่ารำคาญแบบที่โม่งบนๆบอกเลย แถมเนื้อเรื่องออกทะเลชิบหาย ถ้าไม่ได้ความโมเอะของคู่รองช่วยไว้กูว่าคงล่มไปนานละ
เห็นด้วยว่าเด๋วนี้วายเยอะมาก หันไปทางไหนก็เจอ เยอะจนกูเริ่มเอียนละ อะไรมันจะฮิตขนาดนั้น
ลำนำกูอ่านไม่จบตั้งแต่เล่มแรกว่ะ แต่กูอยากรู้ว่าเจ้าของร่างเดิมเฟิ่งหมิงมีบทบาทอะไรต่อมาไหม กูรู้สึกสงสารตัวละครนี้ว่ะ เหมือนถูกแย่งร่างไปแล้วแต่ก็ไม่มีใครสนใจเลย
กุว่านิยายฝอ่านเพลินๆได้ คือมันไม่ได้ดีมาก แต่ก็ไม่ได้แย่เหมือนนิยายของหลายๆคนที่โม่งเม้ากัน
สำหรับกู กูก็ซื้อดองๆไว้เผื่ออ่านกันโดนโก่งราคานั่นแหละ เดี๋ยวนี้เห็นอะไรก็ต้องซื้อดองไว้ก่อน ไอชิบหายเอ้ย
>>617 ตายแล้วตายเลย ข้างล่างนี้กูสปอยเท่าที่จำได้นะ
มีดราม่านิดหน่อยตรงก่อนตายมันเคยมีเมีย พอนายเอกมาเข้าร่าง เมียมันผิดสังเกตุเลยปล่อยข่าวว่าผีเข้ารัชทายาทรึไงเนี่ย ตอนหลังมีลูกน้อยโผล่มาอีก แต่กูว่าอิลูกน้อยนี่พล็อตดีไวซ์มาก เหมือนนึกจะเขียนก็เขียนขึ้นมาทีหลังเพื่อให้พ่อเจ้าของร่างเดิมที่เป็นนักดาบอันดับหนึ่งในใต้หล้ามีผู้สืบทอด จะได้ยกทรัพย์สมบัติซึ่งรวยล้นฟ้าชิบหายให้นายเอกดูแล นายเอกจะได้มีเงินมาเปย์ผัวที่คิดจะครองใต้หล้า แค่นั้นแหละ
กู 619 เองนะ กูขอโทษ กูเคาะบรรทัดไว้เยอะมากๆแต่พอโพสแล้วมันกลายเป็นเว้นบรรทัดเดียว ใครเผลอมาอ่านสปอยกูขอโทษอย่างแรง T_T
กูเทลำนำฯไปนานแล้ว ขี้เกียจจะตาม
Klii the Lights มางานหนังสือมี.ค-เม.ย 17 นี้แน่นอนนะเพื่อนโม่ง คอนเฟิมมาแล้วจากสนพ. คิดว่าน่าจะเห็นปกเร้วๆนี้ละมั้ง เตรียมประชาสัมพันธ์แล้ว พร้อมเปย์ให้พี่เมสันด้วยความเต็มใจ ^3^
>>625 ลุ้นเหมือนกัน แต่มีแววว่าอาจจะได้หนังสือก่อนอ่านออนไลน์จบม้าง ยังไงก็เปย์ให้เต็มที่
ถามคนอ่าน True Star ในเน็ต กูขี้เกียจเปิดอ่านจำได้ว่ามีคนบอก "ดับแสงไฟ" สนุกกว่าเยอะและนายเอกค่อนข้างเยอะและน่ารำคาญเล็กๆ(อันนี้ความเห็นฝรั่งอานะ) เลยไม่ได้ตามอ่านแปลอิงค์และคิดว่าคงไม่ซื้อเล่มด้วย แต่อยากถามความเห็นคนที่เคยอ่านมาก่อน
>>629 กูยังคิดแม่งนี่คือคำสาปฟาโรห์แห่งวงการวายนี่หว่า ระหว่างคนเขียนกับคนอ่านแบบกูเนี่ยใครจะตายก่อนกัน เทแม่งททุกเรื่อง เยอะเกินกูขี้เกียจอ่าน ขี้เกียจตาม ปล่อยตลร.ที่กูชอบๆไว้ในจุดที่กูยังมีความรุ้สึกดีๆให้ดีกว่าขืนอ่านๆไปจากชอบๆเอ็นดู กูจะพาลเกลียดไป อิโคนันหยุดตามไปตั้งแต่เล่มสามสิบกว่าๆมั้งรำคาญทุกสิ่งแม่งออกทะเลไปไกลมาก กูรุ้สึกเวิ้งว้างเกินไปอยากเห็นแผ่นดินขึ้นบกบ้างอะไรบ้าง
>>611 เออ ชอบ ฟ เพราะแบบนั้นเหมือนกัน พอไปอ่านห้องเม้าพวกมึงแล้วกูนี่เทนักเขียนไปเยอะแยะเลย คือถ้าสันดานไม่ไหวก็ทำใจให้ซื้อไม่ลงว่ะ แล้วสมัยนี้ออกกันมาเยอะ แถมยังโดนการตลาดครอบงำ ถ้ายังมีสนพ.ที่ไม่ประสาทอยู่กูก็อยากอุดหนุน เคยอ่านที่เค้าพูดคุยอะไรงี้ ก็รู้สึกว่าเค้าค่อนข้างเป็นผู้ใหญ่ พูดจาแบบมนุษย์มนา กูให้ผ่าน ส่วนสินค้าเค้าก็จัดอยู่ในกลุ่มไม่ใช่อยากปาทิ้งอ่ะ ก็เลยคอยอุดหนุนตลอด อีกอย่างกูซื้อรอบแรกที่เปิดทุกที งานเก่าที่ตามไม่ทันกูก็ไม่เคยไปซื้อมือสองอะไรมานะ สมัยนี้มีแต่พ่อค้าแม่ค้าปั่นราคา กูก็เห็นใจคนที่เพิ่งมาตามวายนะ แต่ถ้าไม่มีสติใครก็ช่วยอะไรไม่ได้ว่ะ อีกอย่างกูชอบ ฟ กูก็อยากให้เงินกูไปตกในมือเค้าจริงๆ เพราะงั้นพวกมือสองปั่นราคามหาเมพนี่ไม่ได้แดกเงินกู
ลำนำฯ ของเฟิงน่ง กูอ่านแค่ 4-5 เล่มแรกมั้ง ที่จบเรื่องของแคว้นที่มีราชครูหน้าสวยอ่ะ ชอบเรื่องของคู่ราชครูอ่ะ จบได้งดงาม หลังจากนั้นเปิดอ่านไปอีกหน่อยกูก็มองบนละ เรื่องเรื่อยเปื่อยมาก นายเอกก็สาวขึ้นๆ ตามจำนวนเลขเล่ม
>>640 นายเอกได้กับพระเอกสามคน แต่อ่านสปอยมันก็อยู่แบบทีละคนนะมึง ไม่ได้เข้ามาพร้อมกัน ปกติกูก็ไม่ชอบแนวฮาเร็ม แต่เท่าที่กูอ่านถึงกูว่ามันค่อนข้างโอเคนะ คือจะซื้อเพราะคนเขียนวางพล็อตดี ช่วงที่นายเอกต้องไต่เต้าจากนสดโนเนมไปเป็นท็อปสตาร์ ออกรายการแคสบท มันสนุกตรงนี้แหละ จะได้กับใครถทอเป็นเรื่องรอง
Ky มีใครอ่านเงาใจในกิ่งท้อแล้วบ้าง อ่านสปอยคล้ายๆเพลิงรักวายุฯเลยว่ะ กูอยากได้รีวิวประกอบการตัดสินใจ ไม่กล้าซื้องานคุ่นคุ่นจากสนพอื่นที่ไม่ใช่ ฝ กลัวพลาดเหมือนเพลงรักกระบี่ทองคำ อิเรื่องหลังอ่านจบแล้วอยากขายต่อชห
>>640 สปอยนิดหน่อยสำหรับคนที่ยังลังเล
.
.
.
.
.
.
.
.
พระเอกคนแรกคือเจ้าของค่ายนายเอก นายเอกรักมาตั้งแต่ร่างเก่า แต่อิประธานเกลียดนายเอกคนเก่ามาก รักคนที่เป็นคู่แข่งนายเอกไม่พอ ส่งนอไปนอนกับเพื่อนตัวเอง คนนี้เลวสุดละสำหรับกู ตอนหลังที่มันมาตามตื๊อนายเอก แต๊ะอั๋งแบบเนียนๆกูนี่อย่างสะใจ เพราะนอคนใหม่นางไม่สนไง ถือเป็นเจ้านาย เชิดใส่สวยๆ
คนที่สองเป็นเพื่อนพระเอก อ่อนโยนเอาใจ คสพแรกเริ่มแค่คู่นอนที่เพื่อนส่งมาให้ แต่อยู่กับนายเอก(คนใหม่)แล้วนางติดใจไง ทีนี้ตื๊อยาวๆ ไปออกรายการคล้ายๆหนุ่มโสดในฝันเพื่อเลือกนายเอกเป็นคู่เดท กูเชียร์คนนี้สุดเพราะนางทุ่มดีว่ะ
คนที่สามออกแนวมาเฟีย เท่าที่อ่านถึงยังไม่มีบทบาทไรมาก แต่นางจิตๆ ออกแนวฝังใจนายเอก อยากได้จะเอาประมาณนี้ ชอบตรงที่มันแบดดีเนี่ยแหละ
คือแต่ละคนมันมีที่มาที่ไป ไม่เหมือนฮาเร็มเรื่องอื่นว่ะ ตอนแรกกูอ่านสปอยว่าฮาเร็มกูก็เกือบเทนะ แต่พล็อตที่คนเขียนวางมันสนุกสำหรับกูจนช่างแม่งฮาเร็มไปเลย 5555
มีที่มาที่ไปยังไงก็ทำใจลำบาก มันผิดหลักความเชื่อพื้นฐานของกู monogamy ผัวเดียวเมียเดียวเท่านั้น จะมีหลายคนก็ขอให้จบเป็นคนๆไป จบคนนี้ขาดแล้วไปเริ่มใหม่แบบนี้โอเคไม่ใช่ถูกดึงมาทางซ้าย ย้ายไปทางขวา แล้วกลับมาตรงกลางแล้ววนเป็นวงกลม กูเข้าใจคนชอบและโฟกัสที่เนื้อเรื่องนะ แต่สำหรับกูแล้วน้านนนนสนุกยังไงมันค้านความรุ้สึกมากเกินไป ต่อให้พระเอกแต่ละคนจะหล่อแซ่บแค่ไหนก็เถอะ อีกอย่างกูแบนสนพ.อยู่จากประเด็นโพสเหยียดโพสนั้น กูจำได้นะ
กูรอ BLY ประกาศวางขายนิยายใหม่ในงานหนังสืออยู่ ไม่นับไอ้ที่ออกใหม่มานะอันนั้นน้ำจิ้ม อยากจะรู้ bly จะมาสักกี่เล่ม กูชอบขนาดเล่มเล็กๆของ bly ทำตามต้นฉบับด้วย เก็บง่ายไม่เปลืองที่ เบาด้วยไม่หนักกระเป๋า
ทำไมหลายคนบ่นไตพังๆ ลิสต์งานหนังสือของวายมีแค่ Klii the lights
นั่งนึกหัวแทบแตกทำไมรู้สึกตกหล่น กูพลาดอะไรไปวะ เห็น Nez เล่ม 4 ในเว็บบงกชหมดแต่ 1-3 มี ร้านแถวบ้านกูยังเห็นอยู่ ใครยังไม่ได้สอยกูแนะนำให้รีบไปซะก่อนที่จะได้ไม่ครบทุกเล่ม
ชอบเรื่องอย่าให้ผมนับเลยว่ากี่คนกับเรื่องที่โม่งข้างบนแนะนำอ่ะไม่ฮาก็ดราม่าแทน อยากรู้ว่ามันเรียกว่าเรื่องแนวไหนหรอโม่ง พอมีแนะนำอีกมั้ย กูหาเองแล้วไม่เจอ อยากอ่านแบบนี้อีก
กุขอนอกเรื่อง คือการ์ตูนอันคัทที่กุอยากได้แม่งทำสามค่าย แล้ว แม่งมี ทั้ง อัลลี่ ฟอกซ์ และก้อมันจู มึงว่า กุควรจัดของใครดีวะ
ทริอาจ...พี่หมอต้องกลับไปวนลูปใหม่อีกแล้ว
Love Holic by Nagira Yuu
"ในโลกนี้มีคนจำพวกที่ไม่เข้าใจว่าวิธีแสดงความรักของเค้าเหล่านั้นเป็นเรื่องที่ผิดและได้ทำร้ายคนที่เค้ารักทางอ้อม แต่มันผิดตรงไหนกันเค้าก็แค่รักเท่านั้นเอง"
อ่านจบสรุปเรื่องได้แบบด้านบนจะเรียกว่าแปลกๆดีมั้ยไม่รู้จะรู้สึกยังไงกับเรื่องนี้ดี เรื่องนี้เล่าผ่านมุมมองของพระเอกที่ตรรกะความคิดบิดเบี้ยวไม่จากสิ่งที่คนปกติคิด จุดนี้มาจากครอบครัวพระเอกเองที่ทำให้พระเอกกลายเป็นผู้ชายแบบนี้ และคงเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ที่นายเอกในตอนนั้นดันไปชื่มชมฝีมือการเล่นไวโอลินของพระเอกเข้าด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม หลังจากนั้นเป็นต้นมาพระเอกก็ยึดติดกับนายเอกโดยไม่ได้รู้สึกว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่นั้นคนปกติมองว่ามันเป็นเรื่องที่ผิดร้ายแรง จะว่าพระเอกจิตใจไม่ปกติก็ไม่เชิง เรียกว่าบกพร่องทางการเข้าสังคมจนความเข้าใจขั้นพื้นฐานผิดเพี้ยนแล้วกัน ไอ้พฤติกรรมอย่างน้อยได้เห็นแค่หลังคาบ้านเธอทุกวันก็นอนหลับแล้ว มันไม่ปกตินะซึ่งพระเอกไม่ได้คิดเลยว่ามันผิด กลับคิดไปว่าเค้าผิดตรงไหนเค้าขอแค่ให้ได้เห็นว่านายเอกถึงบ้านปลอดภัย เห็นแค่ห้องก็มีความสุขแล้ว ไม่เข้าใจว่าทำไมเป็นเรื่องใหญ่ จนถูกจับแล้วตำรวจพูดคำพูดบางอย่างที่ทำให้เค้าตกอกตกใจ แล้วจากคำพูดนั้นของตำรวจมันก็นำไปสู่เหตุการณ์ที่ทำให้ชีวิตเค้าเปลี่ยนไปตลอดกาล ผ่านไป 4 ปีพระเอกย้ายเมืองถูกตัดขาดจากครอบครัว ทำงานที่ไม่ได้เกี่ยวกับไวโอลินและไม่ต้องพูดคุยกับใคร ใช้ชีวิตตัวคนเดียวเงียบๆไปเรื่อยๆ บังคับใจให้ไม่กลับไปตามดูนายเอกแต่อยู่ๆก็เห็นนายก็มาตามหาพระเอกที่บ้านแล้วดันเกิดอุบัติเหตุความจำเสื่อมชั่วคราวพระเอกก็เลยพานายเอกมาอยู่ที่บ้านตัวเอง คล้ายๆให้นายเอกยึดอยู่กับตัวกลายๆ หวงเมื่อนายเอกมีปฏิสัมพันธ์ที่ดีกับคนอื่นแล้วก็เลยบังคับใช้กำลัง มีเหตุการณ์เกิดขึ้นอีกหลายอย่าง อยู่ๆกันไปนายเอกก็รู้สึกดีด้วย นายเอกเองก็ถูกดึงดูดด้วยความซื่อตรงต่อความรู้สึกของพระเอกตั้งแต่สมัยก่อนแล้ว คู่นี้ก็เลยไปกันได้หล่ะมั้งนะ
เป็นงานของอ.ที่จะว่าไม่ชอบก็ไม่ใช่ เฉยๆก็ไม่ใช่อีก ก้ำกึ่งมากเลย ไม่รู้จะให้คะแนนยังไงเพราะไอ้ความรู้สึกครึ่งๆกลางนี่แหละ.....
กูว่าราคามีบ๊อกมันก็ไม่ได้แพงเท่าไหร่นะ 408 เอง รอสักพักมันก็คงมีแบบไม่มีบ๊อกมาขายเองแหละ
>>666 เห็นด้วยว่าราคาโอเคนะ 2 เล่ม เล่มละ 480 บ. กูซื้อได้ส่วนลดเหลือ 395 บ. ตกแล้วเล่มละ 198 บ.(ปัดเศษขึ้น) ราคาโอเคเลยนะ ซื้อชุดนี้มาพร้อมแปลญี่ปุ่นที่ออกพร้อมกัน เดี๋ยวจะอ่านชุดนั้นให้ก่อนแล้วมารีวิวให้นะ หนังสือมาพอดี กูกำลังอ่านWWTB อยู่จะพักแล้วเอาเงาใจมาแทรกรีวิวให้ก่อน
อ้อ WWTB สนุกดีว่ะ กูกะว่าพอได้เล่ม 3 จะรีวิวมันรวดเดียวสักหน่อยไม่งั้นค้างๆคาๆ
***แก้ ชุดละ 480 บ. ไม่ใช่เล่มละ 480 บ.
เงาใจในกิ่งท้อนี่คือถามว่าราคานี้รับได้ไหมก็รับได้ แค่พอคิดว่าถ้าไม่มีบ็อกซ์แล้วจะถูกลงกว่านี้ก็คิดว่าไม่ต้องมีก็ได้ - -
ทำแล้วไม่เลิศเลอจั่วปังก็โดนด่าบ็อกซ์กากเปล่าๆ อีก
Box เป็นพลาสติกเนื้อบางเหมือน box การ์ตูนชุด2-4 เล่มจบของบงกชที่ กูว่าโอเคกว่ากล่องกระดาษนะกูชอบกล่องแบบนี้ตั้งแต่ซื้อมังงะชุดๆทั้งหลายแล้ว อยากให้ Nez มีกล่องด้วยซ้ำแต่ก็ไม่มี ดูไม่บ่นเรืองกล่องนะเฉยๆมีก็ดีง่ายเวลากูเก็บไม่งั้นหนังสือกูกระจายทั่วบ้าน
อยากให้ถึงเดือนเมษาไวๆว่ะ กุรอ องค์ชายอัปลักษณ์ อย่าวเดียวเลยตอนนี้ ไปดูอื่นรีวิวบอกว่าสนุก เลยยิ่งอยากอ่านเลย
มึงเรื่อง เทวทูตปีกขวานี่มันจบยังไงว่ะ แฮปปี้ไหม ขอสปอยที
กูอ่านองค์ชายอัปลักษณ์แล้วกูไม่ชอบ
ให้รีวิวกูก็รีวิวให้ไม่ได้เพราะแทบไม่ประทับใจอะไรเลย จำไม่ค่อยได้ จองบ็อกเพราะเรื่องย่อ กูอ่านครั้งเดียวตอนซื้อมาแล้วส่งต่อไปให้เพื่อนยืมเลย
เท่าที่จำได้คือ กูว่าเรื่องมันอ่อน ตัวละครจะดาร์กก็ไม่ดาร์ก จะโรคจิตก็ไม่ใช่ออกแนวตลกมากกว่า
กูคือ >>667 ที่ว่าจะรีวิว เงาใจในกิ่งท้อ
กูคลานมาบอกว่ากูอ่านเล่ม 1 จบแล้วนะ แต่ใจกูร้าวมากกูพักแป๊บ ใจกูพังไปแล้ว กูสะเทือนใจมาก พลาดมากติดออกมาอ่านตอนออกมากินข้าวเย็น กินข้าวทั้งน้ำตาไป เดี๋ยวกูถึงบ้านกูค่อยเริ่มอ่านต่อ กูภาวนาขอให้ตอนที่จบไว้เล่ม 1 มีจุดพลิก อาฮืออออออออ TT_____TT
กูไปลองอ่านเรื่องนี้มา Just ' U แค่คุณ อ่านตอนแรกแม่งฮาสัสๆ แต่ที่เหลือไม่รู้ว่าเป็นยังไงนะ เผื่อคนไหนอยากอ่านอะไรเบาๆ ไปลองกันได้
มาแล้วววว ตากูบวมไปจากเล่ม 1 แต่เล่ม 2 นี่ตื่นเต้นเร้าใจ หักเหลี่ยมเชือนคม คนละแนวกับเล่มแรกเลย สนุกมาก
เงาใจในกิ่งท้อ by คุ่นคุ่น
***คำเตือน: รีวิวนี้มีสปอย รีวิวนี้เป็นความเห็นและรสนิยมส่วนตัวอาจเห็นตรงหรือไม่ตรงกันดังนั้นโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน*** (พยามยามจะไม่สปอยเยอะเพราะจะหมดสนุกเมื่ออ่านเอง)
เล่าเรื่องคร่าวๆ: พระเอกทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับแฝดคนน้องเมื่อ 10 ปีก่อนว่าจะกลับมาช่วยให้ออกไปจากพรรคมารแน่นอน แต่แทนที่จะเจอแฝดน้องคนที่นั่งรออยู่กลับเป็นแฝดพี่(นายเอก) คนที่เค้าหวาดกลัว เกลียดและมีความทรงจำฝั่งใจ แต่คนที่น่าจะมีวรยุทธ์เลิศล้ำดันกลายเป็นคนที่ไร้วรยุทธ์ อ่อนแอ และดูจะแตกต่างจากภาพในความทรงจำของพระเอกอย่างมากมาย ในยุทธภพไร้วรยุทธ์ก็ไม่ต่างจากคนพิการ แต่นายเอกดันเอาแฝดน้องมาต่อชีวิตตัวเองว่าถ้าอยากรู้ว่าน้องอยู่ไหนก็ดูแลเค้าให้ดีๆสินึกได้แล้วจะบอก พระเอกเลยต้องจำใจเลี้ยงดูไว้จนนายเอกพาไปพบน้องชาย พระเอกดันเจอกับเรื่องที่ผิดหวังพร้อมกับค้นพบว่า "ศิษย์พี่" จะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นานแล้ว....
ที่เล่าข้างบนยังไม่ถึงครึ่งเครื่องเลยนะนั่น แค่เริ่มเรื่องเอง เพราะถ้าให้ย่อสั้นๆจริงๆก็เป็นเรื่องการต่อสู้ของพรรคมารและพรรคยุทธภพแล้วกัน (ความดีกับความขั่ว) โดยเล่าเรื่องสอดแทรกมากับความรักของพระเอก-นายเอก
สนุกมากกกกกกกกก วางไม่ลง เล่ม 1 อารมณ์นึง เล่ม 2 ก็อีกอารมณ์นึงเลย พล๊อตหลักแข็งแรงและทำได้ดี พล๊อตย่อยๆก็เข้มข้นมาก นายเอกเรื่องนี้เทพ เทพ และ เทพ ฉลาดเป็นกรด วางแผนไว้หมดแล้วถ้าเล่นหมากรุกก็มาแบบเหนือเมฆแล้วเหยียบหัวรุกฆาตเลย แถมเซ็กซี่ ขี้เล่น ช่างหยอกช่างเย้าพระเอก รักน้องชายและพระเอกที่สุด และจะทำทุกอย่างเพื่อปกป้องสิ่งที่สำคัญใครก็แตะไม่ได้ ถ้าใครกล้าแตะก็ถูกเอาคืนแบบเหี้ยมเกรียม กูรักนายเอกมากและกูซาบซึ้งฉากหักกิ่งท้อมากที่สุด มันทั้งสะเทือนใจ ทั้งโรแมนติกและเป็นซีนบอกรักของนายเอกที่เหงาหงอยมาก (ฮืออออ TT_TT)
พระเอกเองในความเห็นกู กูว่ามันอ่ะรักนายเอกมานานมาแล้วแต่ไม่รู้ตัวเพราะเข้าใจและสะกดจิตตัวเองมาตลอดว่าตัวเองชอบแฝดคนน้อง และขยาดแฝดคนพี่ กูเสียใจแทนพระเอกมากตอนรู้ความจริงเมื่อมันสายไปแล้ว จริงๆมันเอ่ะใจนะแต่มักจะปัดจุดสะดุดใจทิ้งไปเสมอเพราะกลัวความจริง
ในเรื่องมีตัวละครตัวนึงน่าสงสารมาก และเค้าไม่โชคดีแบบคู่พระเอก-นายเอก (เล่ม 2 มีตอนสั้นๆแต่ร้าวของตลร.ตัวนี้ด้วย)
มีตลค.อีกตัวที่กูเอ็นดู๊เอ็นดู น่ารักดี
จุดสะดุดก็เยอะนะแต่จุดใหญ่ที่สุดคือ(สปอย ไม่อยากอ่านขอให้ข้ามไปยาวๆเดี๋ยวตอนอ่านหมดสนุกแม้นมันจะเป็นจุดที่กูว่าคนเขียนไม่เข้าใจเรื่องสุขศึกษาและการติดเชื้อ 555)
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เลือดและข้างในร่างนายเอกมีพิษร้ายตีกันยุ่งเหยิงแต่นอนกับพระเอกไปทีนึง พระเอกดันไม่เป็นอะไร ไม่ถูกผิด เฉ๊ยยยยยเฉยยยย (พระเอกมันตายได้เลยนะถ้าจะใช้ตรรกะเดียวกับไอ้คนที่ตายไปหลังจากนั้น) กูก็อ่ะเบลอไปพระเอกตายอนาถแบบนี้ไง
อีกจุดที่ขอติงถึงคนแปลคือสำนวนแปลแปล่งๆ อ่านแล้วหลายประโยคทื่อมากๆ ซีนที่น่าเสียดายที่สุดคือซีนจากกันตอนเด็กของพระเอก-นายเอก ตรงนั้นกูว่าเกลาให้สละสลวยได้มากกว่านั้น อ่านแล้วมันห้วนๆแทนที่จะตรึงใจไปพร้อมๆกับพระเอก ไม่รู้เพราะต้นฉบับหรือเปล่าเลยทำให้เวลาแปลแปลแบบ ไม่+ไม่=ใช่ (อ่านนิยายแปลจีนติดกันหลายเรื่องเจอคนแปลแปลมาตรงๆแบบนี้ไม่เกลามันประกลาดมากในภาษาไทย) บางประโยคมันไม่กระชับหรือบางประโยคก็กระชับเกินไปจนห้วน ทื่อ แต่โดยรวมแล้วถือว่าโอเค
ถ้ากูจะแหกเงาพรางใจไว้เยอะเมื่อทู้ก่อน กูก็ขอชมเงาใจในกิ่งท้ออย่างท่วมท้น แล้วกัน(คนชอบเงาพรางใจอาจจะไม่ชอบเงาใจในกิ่งท้อก็ได้ กลับกันแบบกูไง) ถือว่าแนวยุทธภพของคุ่นคุ่นผ่าน ผ่าน ผ่าน
คะแนน 8.9/10 และขอเทคะแนนให้นายเอก 10 10 10 10 บอกตามตรงแฝดน้องตัวจริงกูว่าจืดชืดมาก พระเอกมันใจถั่วเข้าใจพลาดได้ไง นายเอกออกจะน่ารักขนาดนั้น อิบร้าาา
เพื่อนโม่งช่วยเลือกหน่อย กูพึ่งหัดอ่านวายจีน
ไม่ถนัดแนวเทพยุทธ์มาก.
สนใจเรื่อง เงาพรางใจ กับ lucky in time lucky in love เรื่องไหนสนุกกว่ากัน หรือควรค่าแก่การเก็บทั้ง2เรื่องวะ ชอบเคะแบบแมนๆหน่อย ขอบคุณหลาย.
ปล. กูจะเก็บจ้าวหัวใจ เลยทำให้ขายไตได้อีกข้างเดียว (T_T)
ปล.2 กูไม่ชอบทาสหัวใจเลยให้ดิ้นตาย
>>687 ก็คนละแนวเลยนะ เงาพรางใจ ดราม่า คนชอบพระเอกกันแต่กูกลับชอบนายเอก This time กูร้ากกกกทั้งคู่แต่เฮียมู่คือที่สุด ดิสทามนิยายที่ขอใช้คำว่าไม่มีอุปสรรคเลยจะดีกว่า ตัวเอกมากับโชคแต่โชคตัวนั้นน่าจะหน้าตาเหมือนเฮียมู่
ถ้าอยากอ่านแบบมีลุ้น มีหักมุม(ที่กูว่างั้นๆ) กราฟการอ่านขึ้นๆตลอดจนแตะจุดพีคไปเงาพรางใจและกูคิดว่ามึงน่าจะชอบมากกว่า คนอ่านดิสทามแล้วเฉยๆกันเยอะเพราะมันเรื่อยๆชีวิตดี อะไรร้ายๆก็แก้ปัญหาได้แบบหล่อๆ กราฟเส้นตรงๆขึ้นๆลงๆไม่มากแต่ฟิลกู๊ด
และนายเอกแมนมากทั้งคู่
This time นี่มีคำผิดบ้างปะโม่ง กูกลัวแจ่มก็อปวางแล้วตีพิมพ์ ลังเลมาหลายรอบละ
กระหายเคะลุง กูไปไล่เสพย์ตามหิ้งเท่าที่มีมาร์คไว้ว่าเคะลุงแล้วยังรู้สึกไม่จุใจ สายนี้ในไทยมันแรร์หรอ มีเรื่องอะไรแนะนำอีกบ้างไหมเพื่อนโม่ง
>>692 เท่าที่เจอบอกไว้ว่าเคะลุงนะ กูตาลายอาจจะตกหล่นไปบ้าง
ปราถนารักซ่อนเร้น, นกยูงแดง, มากกว่าพี่แต่ไม่ใช่ลุง, ตรวนพายพันธนา, Sins : Greed
จริงๆกูยังอ่านไม่ครบหรอกแต่ค้นเจอแค่นี้เลยรู้สึกว่าทำไมสายนี้มันน้อยจัง ส่วนพวกที่เป็นเล่มๆไม่มีในเน็ตกูยังไม่ได้อ่านรอซื้อทีเดียว
จิตติอัพเรื่องใหม่ พึ่งมีแค่อินโทร พวกมึงว่าเรื่องนี้จะโทนเดิมๆป้ะวะ คือกูว่าปลาบนฟ้ากับคั่นกู เหมือนก้อปวางคาแรกเตอร์เลยอะ กูงงมากว่าทำไมแฟนคลับเขาเยอะชิบหายเลย
ส่วนแปลก็ an ordinary story 、vicious lover ของVY นึกออกแค่นี้ มีเพิ่มเติมอะไรก็บอกด้วย กูจะตามด้วย 5555555555
>>695 งานนักเขียนคนนี้ กูว่าน่าเบื่อมาก กูลองอ่านไปสามเรื่อง เพราะมีคนแนะนำว่าดราม่ามาก ดีมาก สรุปซื้อมาไม่จบซักเรื่อง พล็อตที่วางน่าสนใจ แต่พอแต่งจริงๆ กลวงสุดๆ ไม่ว่าจะดราม่าหรือตลก ดูยัดเหยียดล้นไปหมด ดีอย่างคือ นักเขียนพูดจาดูน่ารักดี เปิดจองหนังสือ ก็ไม่มีปัญหา
กูอยากหวีดเรื่องแอเร่อ 403 ในเล้าจัง ชอบผู้ชายทำโปรแกรมเป็นโว้ยยยย
อยากอ่านแนว angst ๆอะ เอาแบบ โศกเศร้า พลอตเลวๆก็เอา กูว้อนสิ่งเร้าเส้าๆมากอะ
พี่ม้าของกูมาแล้ววววววว
กูต้องการให้ชายสี่เมะ ตอนล่ากูกร๊าวใจกับหน้าชายสี่มากกกก //ปาเกี๊ยวใส่หน้าชายสี่!!!
ดาร์คเข้าไปอีกลูกกกกกกกกกก!!!!!!!!!
>>705 มันคือแนววบีบคั้นจิตใจ หนักหน่วง ดำมืด ตัวละครเผชิญสถานการณ์ที่บีบคั้นอารมณ์ด้านมืด จิตใจดำดิ่ง ค่อนข้างเครียดและให้อารมณ์ที่จริงจัง ทั้งนี้ทั้งนั้นแนวนี้ยังรวมถึงพวกจิตตก ซึมเศร้ารุนแรงและมีความเบี้ยวของจิตใจ
หวังว่าจะช่วยให้เข้าใจเพิ่มขึ้นได้นะแก ^___^
อ่าน WWTB 1 จบแล้ว ขึ้นเล่ม 2 อ่านจบจะมาเล่า เห็นว่าเล่ม 3 จะออกตอนแรกจะดองไว้จนครบ 8 เล่มแต่ดูทรงคงอีกหลายปี ขี้เกียจรอเลยเอามาอ่านก่อน
มาทรงนี้พี่ม้าจะเมะได้ยังไง ต้อง #พี่ม้าเมะ สิ กูมั่นใจยังไงแม่ทัพได้ขี่ม้าแน่ ชัวร์
ชายเจ็ดถึงจะชั่วแต่กูรอให้มีฉาก sm กับชายสี่อยู่นะ กูเชียร์ชายเจ็ดกดสี่ตั้งแต่ตอนเด็กๆแล้ว ถึงเรือจะล่มแต่กูก็จะให้อิเจ็ดมารู้สำนึกบ้างว่าอย่ามาทำร้ายชายสี่น้อยๆของกุวววววว จงหลงเขาแล้วนกซะเถอะมึงงง #ทีมม้าเมะสี่เคะเจ็ดเมะสามพีไปเลยยยย
Belated love ด้วยมึงงง เคะลุงง
กูว่าจอนี่เขียนนิยายสนุกนะ ถ้าปล่อยเบลอนิสัยหรืออื่นๆเขาไปอะ
Walking the with beast พยัคฆ์จำแลง ก็เคะลุง ฮ่าๆๆ มันต้องค่อยๆนึก ถ้าไม่ลุงก็มีแบบเคะอายุมากกว่า
Indulgence ของกล้วยก็ใช่นะถ้าจำไม่ผิด
ชายสี่ตอนนี้แม่งถ้าลุงอีกนิด แซ่บเป็นเกี๊ยวต้มยำแน่นอน
รีบะมาก็ยังดี กูชอบตอนพี่ม้าโดนข่มอ่ะ นางดูแพ้ทางเด็กเอส แถมปกแม่งฟฟฟฟฟฟฟเคะดร์กเอลฟ์อ่ะมึ๊งงงง
ky มีใครอ่านนิยายตลาดๆ ด้ายแดง กับกูบ้างมั้ย
ตอนล่าถูกใจกูโคตรๆ อยากสกรีม อยากให้น้องด่าอิพี่ดีนแรงๆ 55555555
โอเคในที่สุดกูก็อ่าน Walking with the beast 1-2 จบก่อนที่เล่ม 3 จะออก ซึ่งกูพลาดมากที่ตัดสินใจอ่านก่อนมันออกครบทั้งชุด 8 เล่มถ้ารู้ว่าจะค้างกูจะดองมันต่อไปในกองรอครบๆแล้วอ่านมันทีเดียว
เกริ่นก่อนเรื่องนี้กูซื้อๆไว้แล้วไม่ได้สนใจมันต่อทิ้งๆไว้ในกองรีวิวก็ไม่ได้อ่าน ตัวอย่างก็ไม่เคยลองเพราะงั้นตอนเริ่มอ่านก็เลยเริ่มด้วยความไม่รู้ ความรู้สึกเป็นศูนย์ เล่มแรกอ่านไปสองถึงสามบทแรกกูเกือบๆวางไม่อ่านต่อหลายรอบ สำนวนแปลส่วนนึงสำนวนแปลอ่านแล้วพิลึกๆ มันแปร่งๆจะว่าห้วนๆทื่อๆก็ไม่เชิงบอกไม่ถูก อีกส่วนก็เพราะความไร้ยางอายของตลค.แต่บังคับตัวเองให้อ่านต่อให้จบแล้วก็อยากรู้ว่าที่เดาเรื่องนายเอกไว้จะถูกหรือเปล่า ซึ่งดีใจที่ตัดสินใจอ่านต่อ ชอบปริศนาในเรื่องที่ใบ้ไว้ตลอดเรื่องคล้ายๆให้เราเก็บแต้มสะสม clue ไปเรื่อยๆ ทั้งพระเอกและนายเอกต่างก็ดูมีสิ่งที่ชวนให้เราอยากรู้เบื้องหลัง นายเอกอาจจะพอเดาๆได้แต่พระเอกนี่สิเล่มแรกยังรู้ไม่มาก และเหตุการณ์บางอย่างในเล่มแรกก็เชื่อมต่อไปที่คดีฆาตกรรมต่อเนื่องในเล่มสอง ชอบที่มีพล๊อตย่อยพวกคดีฆาตกรรมหรือปริศนาเข้ามาเพิ่มความสนุกและน่าติดตาม
เล่มสองสำนวนแปลทำได้ดีขึ้น ลื่นไหลมากขึ้นไม่แปร่งๆเหมือนเล่มแรกแล้วอันนี้ขอชม ความสัมพันธ์ของพระเอก - นายเอกก็ดีขึ้นตามสำนวนคนแปลไปติดๆ ชอบช่วงที่นายเอกแอบรู้ว่าพระเอกหาเงินมาจากไหน จากที่อ่านขอเดาว่า(สปอย)
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
พระเอกก็น่าจะรู้ว่านายเอกจะอยู่ได้อีกไม่นาน(หรือเปล่า) และร่างกายนายเอกน่าจะมีความพิเศษอะไรบางอย่างที่เหล่ามนุษย์จำแลง (Shapeshifter) รับรู้สัมผัสกันได้ น่าเกี่ยวกับโรคที่พระเอกตรวจพบก่อนออกเร่ร่อน(?)จะ MPREG มั้ยน้าเพราะเหตุผลที่พระเอกออกมาโลกภายนอกก็เพราะจะหาคู่นี่นา (?) ก็เดาแต่ไม่น่าจะใช่หรอกม้าง(เพราะถ้าใช่สนพ.ก็น่าจะเตือนก่อนหรือเปล่าแต่ก็อีกหล่ะถ้าเตือนมันสปอยเรื่องเลย กูก็เดามั่วๆไปเรื่อยอย่าเชื่อ)
พระเอกน่าจะเป็นประมาณผู้นำของเหล่ามหนุษย์จำแลงหรือเผ่าพันธ์ในตำนานอะไรแบบนี้หรือเปล่า(?)
หนูตัวนั้น(ซึ่งกูเอ็นดูมัน)ก็น่าจะเป็นจำพวกเดียวกับพระเอก เอ็นดูแรงตอนพระเอกหยอกมัน แหมๆๆๆแมวน้อยตะปบหางหนูเล่นไปมา
เดาอีกว่าเรื่องต่อๆไปน่าจะเริ่มเกี่ยวกับอีองค์กรทดลองยา ทดลองมนุษย์มากขึ้น เพราะจากเล่มสองที่ตลค.ตัวนึงอยู่ดีๆก็สามารถเปลี่ยนร่างได้เพียงแต่ไม่สมบูรณ์ดีนัก(?)
ถือว่าสนุกอ่านได้เพลิน มีปริศนา มีบู๊ มีผัวเมียตบตีหยอกเอินให้คนอ่านแบบกูขำพร้อมสงสารนายเอก มีดราม่า และยังมรพล๊อตหลักรอเปิดเผยให้รู้เพิ่ม
อ๋อคดีในเล่มสองไม่ยากนะ กูเดาตัวคนร้ายได้ตั้งแต่แรก (แม่งน่าสงสัยจะตายตลค.ตัวนั้นอ่ะ)
เดี๋ยวนี้นข.สนพ.ต้องจั่วหัวเหรอด้วยเรอะว่าท้องได้ท้องไม่ได้ รีบะหรือไม่รีบะ กูว่ามันตลกอะ ไม่ใช่แฟนฟิคนะที่มีการจั่วหัว อย่างหนังมีการบอกปะว่าใครเป็นอะไร จบแบบไหน เดี๋ยวนี้บางคนก็เรียกร้องอะไรเว่อร์ๆมากกกกกก
อืม แต่สำนวน >>730 นี่คุ้นๆนะ อิอิ เหมือนนข.ค่ายนึงที่อีโก้สูงๆมาก ถ้าไม่ใช่ก็ขอโทษที แต่สำนวนคำพูดมันใช่อะ ไม่ใช่ไร กูอ่านนิยายและเพจเค้าอยู่ เลยแวบเข้ามาในหัว 5555555
>>731 ส่วนตัวกูไม่ซี ขอเนื้อเรื่องสนุกก็พอ แต่เห็นหลายคนซีเรียสมากกับ Mpreg และรีบะ ถ้า wwb มี mpergขึ้นมาจริงๆ งานนี้อาจมีดราม่ากันอีกรอบว่ะ
พูดถึงรีบะ กูผู้เคยอ่านทาสหัวใจมาแล้ว จำได้ลางเลือนว่าเหมือนจะมีรีบะ 1 ครั้ง พออ่านที่สนพ.บอกแล้วงงเลย มีมากกว่า1แต่กูจำอะไรไม่ได้ซักกะติ๊ด
>>731 กูคือ >>730 นะ อาจะทำให้เข้าใจผิดว่าจำเป็นต้องบอกกูรีวิวเผื่อไว้สำหรังคนที่ซีเรื่องพล๊อตแนวนี้ โทษทีๆ ตัวกูไม่ซีเลยแล้วกูเดาไปมั่วๆอย่าเอาที่กูรีวิวมาคิดเยอะ
และกูไม่ใช่นข.นะมึง กูคือโม่งที่บ้านๆคนนึงที่มักจะรีวิวนิยายยาวเหยียดและเพิ่งรีวิวเงาใจในกิ่งท้อไปเพราะกูบอกว่ากูกำลังอ่านWWTB แล้วเงาใจฯมาส่งพอดีจะแทรกมาอ่านเพื่อรีวิวให้เพื่อนโม่งคนอื่นๆที่อยากอ่านรีวิวก่อน ไม่ได้ตั้งใจจะพาดพิงใครหรือทำให้เข้าใจผิดกัน โทษทีๆ
กูอ่าน mpreg ไม่ได้ เคยอ่านไปแล้วมารู้ทีหลัง แบนสนพกับคนแต่งคนนี้ตลอดกาล บายยยย
เห้ย ถ้าอี้เหรืนเป่ยแต่ง MPREG แล้วมีคนแบนจริง กูอยากให้แบนมากอ่ะ 5555 อ่านคอมเม้นวันนี้เพลินจริงไรจริง
พวกมึง กูเป็นคนรีวิวเรื่องนี้อย่าเถียงกัน มันอาจจะไม่ใช่มันคือการคาดเดาของกูเองทั้งหมด กูไม่เคยอ่านเรื่องอื่นๆของนักเขียนคนนี้ ไม่เคยรู้ว่าเค้าเขียนเรื่องไหนมาบ้าง อย่าเอารีวิวกูมาเป็นสาระสำคัญ คือรู้สึกผิดและคิดว่าไม่น่าเลย orz ขอโทษด้วยจริงๆ ย้ำอีกทีกูคาดเดาเองทั้งนั้นมันอาจจะไม่จริงอย่าเพิ่งเถียงกัน
ทำไมเราต้องโดนสปอยจากคนที่ไม่ชอบแนวนั้นๆ นี้ๆ และต้องระบุเนื้อหาส่วนสำคัญในหนังสือ เวลาอ่านมันลดความสนุกลงไปเยอะเลย
แต่กูว่าควรบอกนะ เหมือนเป็นคำเตือนอ่ะมึง มึง
แบบถ้าสมมุติมึงซื้อนิยายมาอ่านโดยเค้าไม่แจ้งมึงก่อนว่าแม่งเป็นสายกุโระ ไส้บินว่อนทั้งเรื่อง แม่งเฟลนะเว้ย
ปล.กุสายรีบะ mpregกุเฉยๆ
ปลล.โรงน้ำชาที่เคยมีคนอวยในนี้มึงก็ไม่บอกว่าเป็นmpregตอนแรก เล่นกุสตันท์พอตัวเหมือนกันนะมึง
กูไม่เห็นด้วยเรื่องจั่วหัวนะ ไม่ถึงกับเห็นแก่ตัวหรอก แต่เป็นพวกเอาแต่ได้ เอาแต่ใจ อย่างมากก็ติด 18+ หรือบอกแนวไปเหมือนพวกหนัง เพราะเนื้อหาข้างในก็ไปอ่านสปอยล์หรือรีวิวได้อยู่แล้ว คนทำสื่อไม่ควรมาสปอยล์เอง และไม่มีที่ไหนสปอยล์ด้วย พวกนิยายฝรั่งก็ไม่ได้สปอยล์นะ อาจจะมีบางอันที่บอก genre เพื่อเป็นทางเลือกให้เลือกอ่านเท่านั้นเอง นิยายญี่ปุ่นก็ไม่มีจั่วหัว มีแต่ไทยนี่แหละที่กูต้องเอาต้องได้ ไม่ได้แบน ฮ่าๆ
การจั่วหัวไว้มันอาจสปอยจุดสำคัญของนิยายบางเรื่องเลยนะ(ถ้าปมนั่นมีผลกับเนื้อเรื่องที่เหลือ) ถ้าไม่แน่ใจก็รอรีวิวของคนที่ไปเสพมาก่อนแล้วค่อยตัดสินใจ ตัวกูเองเพิ่งจะเคยเห็นที่ไทยนี่แหละที่ต้องบอกต้องนั่นต้องนี่ก่อน orz ตัวกูเองรับได้ทุกอย่างเปิดใจอ่านหมด มันคือเสน่ห์ของการอ่านนิยายที่คนอ่านต้องอ่านเองถึงจะรู้ไม่ใช่เหรอ
เจอจั่วว่ารีบะนี่เซ็งสัส คราวหลังถ้ามีตัวเอกตายก็จั่วไว้เลยนะว่าตัวเอกตาย บางคนรับไม่ได้อะไรงี้
ในมุมของกูที่ไม่ชอบรีบะ ไม่ชอบให้ตัวเอกตาย ถ้าอ่านเจอก็เซ็งอ่ะ
ในแง่ของความรู้สึกก็ส่วนนึง อ่านเจอแบบไม่ทันตั้งตัวและจะเฟล+นอยด์ไปเลย
แต่อีกแง่นึงก็คือ เสียตังค์ซื้อมาแล้วไม่ชอบ อ่านไม่ได้ จะขายคืนได้มั้ย???
เหมือนมึงไม่กินกุ้ง แต่อาหารไม่บอกส่วนผสม มึงซื้อมาแล้วจะให้ทำไงอ่ะ
งั้นต่อไปกูจะซื้อนิยายกูก็รีบซื้อไม่ได้ละ ต้องรอให้มีคนรีวิวก่อนว่า mpreg มั้ย รีบะมั้ย
กูก็ไม่ชอบโดนจั่วมาก่อน เหมือนโดนสปอยล์ บางเรื่องมันสปอยล์ใหญ่ด้วย (อย่าง major character death) แต่อ่านไปแล้วเจอ kink แนวที่รับไม่ได้ก็ไม่ชอบเหมือนกัน ไม่มีทางออกเลยว่ะ 555
กูขรรมที่บอกว่าอาหารมีบอกส่วนผสม นั่นมันเป็นกม. บอกเพื่อไม่ให้คนแพ้อาหารเสือกไปกิน เพราะกินแล้วตายได้ แต่นี่มันนิยาย มันตายมั้ย? สมงสมอง เหมือนฉลาด เหอๆๆๆ
orz...... กูว่าจบประเด็นนี้เหอะ ถ้าจะคุยต่อไปห้องเมาท์ ไม่ต้องจิกกัดประชดประชันกันดีกว่า เห็นต่างได้แต่คุยกันดีๆเถอะ ถ้ารู้ว่ารีวิวกูจะจุดประเด็นขนาดนี้กูคงไม่รีวิวอ่านจบก็จบไปแบบเงียบๆเขียนโน๊ตใส่ไว้อ่านเตือนความจำคนเดียว จะโกรธจะโกรธจะประชดประชันมาด่ากูคนเดียวนี่ที่ดันสะเหร่อรีวิวไม่ดูสี่ดูแปดเปิดประเด็นออกมา
กูชอบให้จั่วเตือนว่ะ สมัยอ่านลำนำ มีริบะกูก็ตกใจ หรือแบบท้องได้ ไม่ได้เตรียมใจก็อึ้งว่ะ แต่ญี่ปุ่นอย่างโอเมก้าเวิร์ส มันก็ขึ้นแจ้งนี่นา
>>758 ไม่มีนะ ญีปุ่่นไม่มี จีนไม่มี ฝรั่งมีเป็น sub เพื่อให้เป็นตัวเลือก ซึ่งไม่ได้บังคับ ไม่ใช่คำเตือน ส่วนที่บอกว่าโอเมก้าเวิร์สญี่ปุ่นจั่วไว้เนี่ย ไม่ได้เรียกว่าคำเตือน แต่เป็น genre ต้องแยกแยะนิดนึงว่าแนวเรื่องกับสปอยล์เรื่องไม่เหมือนกันเนาะสาวๆ กูคิดว่าใส่หมวดหลักๆ ว่ามันคือแนวไหน comedy horror yaoi shapeshifter อะไรก็ว่าไป
โอเคกูเกทละ อย่างกุโระ หรือ โอเมก้านี่ขึ้นไว้ไม่แปลกเพราะเป็นเฉพาะทาง ตัดมาควรเหลือถกแค่ ริบะ กับ ท้อง ควรเตือนมั้ย สโคปแบบนี้โอเคป่ะ
ตั้งแต่กลางปีที่แล้วจนถึงตอนนี้อ่านนิยายที่ตัวเอกพิการไปหลายเรื่องเหมือนกันแหะ นับแต่นิยายวายนะถ้ารวมมังงะวายและนอร์มอลด้วยนี่ก็จะเยอะกว่านี้อีก
ขาเป๋ / ขาพิการ
- พระเอกจาก better than a dream
- นายเอกจาก Mistake
- พระเอกจาก Unsuitable lover
ตาบอด
- พระเอกจาก แสงสว่างกลางสายหมอก
- นายเอกจาก เสียงเพรียกจากปลายนิ้ว
ทำไมเหมือนรู้สึกว่ามีอีกหว่าแต่คิดๆแล้วนึกไม่ออก เจอตัวเอกแนวนี้ทีไรใจกูมันอ่อนยวบตลอด ใครพอจะแนะนำแนวตัวเอกประมาณนี้ให้กูได้อีกบ้างมั้ย กูอยากอ่าน
อืมมมม ขอกูออกความเห็นนะ เวลากูเล่น AO3 เขาบอกหมดเลยนะ มีตัวละครหลักตาย มีตัวละครเสริมตาย หรือ trigger เตือนก่อน ptsd mpreg rape a lot of smut pwp-- แล้วมันก็พูดยากมาก เพราะไม่ทีใครอยากโดนสปอยล์อ่ะมึง แต่กูก็ไม่อยากอ่านอะไรที่กูไม่ชอบอ่ะ5555555 มันจะมีวิธีเลี่ยงดีๆไหมวะ หรือต้องเลือกจริงๆ
เรื่องจั่วหัว กูว่าพูดยากว่ะขึ้นอยู่กับดุลพินิจของนักเขียนหรือสนพ. กูคิดว่าหากเป็นแนวที่ค่อนข้างฉีกไปเฉพาะโคตรๆ บอกไว้ก็ไม่เสียหาย แบบพวกร่วมรักโหดๆ ตัดเนื้อกินกันงี้ กูก็ตกใจ 55
>>762 กูชอบตัวละครตาบอดนะ ตัวละครมองไม่เห็นจับความรู้สึกได้อย่างเดียว กูก็ลุ้นตาม
ใครเคยอ่าน38องศาบ้าง ขอสปอยแบบละเอียดหน่อย สนุกมั้ย
>>766 มีแต่ฉบับภาษาอังกฤษซื้ออีบุ๊คได้จาก Kindle กูอยากแปลให้อ่านอยู่นะแต่กูแปลได้แค่จากอังกฤษมาไทย แปลต้นฉบับญี่ปุ่น-ไทยไม่ได้อ่า
>>764 กูชอบตัวเอกตาบอดเหมือนกัน ลุ้นดีใช้ใจกับความรู้สึกล้วนๆหน้าตาไม่มีผล ถ้าใครมีนิยายที่ตัวเองเป็นบุคคลกลุ่มนี้แนะนำมานะกูจะไปล่ามาอ่าน ชอบเพราะมันโชว์กึ๋นคนเขียนดีว่าจะเจียนมห้น่าสนใจได้แค่ไหน
ถึงหิ้งโม่งอีกคน มึงเอาแอคหิ้งไปเปิดอัลไลมาคะะะะะะะะะ
รู้ยี่ห้อมือถือก็ดั้ย ชิ
ตลกพวกมึงจริงๆ 5555555
และขอบคุณมากที่สละเวลาทำหิ้งโม่ง
มีomegaverseไม่ก็mpregในเน็ตเรื่องไหนสนุกๆมั่งมั้ยอ่ะ
ว่างๆ จะเปิดแท็บใหม่ดีมะ แยกเป็น ไทย จีน ญี่ปุ่น อังกฤษ ตอนนี้กูว่ามันชักเยอะๆ ไปละ ดูลำบาก
กูบอกได้ในนี้เหรอ กูก็ไม่ได้เล่นทวิภพนานมากแล้วอ่านจะทำอะไรเสร่อๆไป กูว่าทำไปแท็คไปไม่มีใครตอบ
ถามคห.หน่อย นิยายวายแนวจีนโบราณระหว่างแบบคนไทยแต่งกับแบบแปลพวกมึงว่าแบบไหนสนุกกว่ากันวะ เห็นเขาบอกแบบแปลภาษาสวยกว่า แต่เคยอ่านนิยายแปลแล้วแม่งแปลเหี้ย เข็ดเลยกู
>>791 เท่าที่อ่านมา ของฝ.แปลโอเคสุด ของเบเกอรี่กับมีดีส์ก็ได้อยู่นะ ไทเซย์เฉยๆ (หรือเพราะเนื้อเรื่องไม่ดึงดูดเลยจำอะไรไม่ได้ orz) ของนกฮูกที่คนบ่นๆกันกูว่ามันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น อาจจะเป็นแค่เรื่องแรกๆที่ยังใหม่กับแนวนี้มั้ง กูอ่านเรื่องที่ออกมาหลังๆ อย่างจอมเผด็จการ ขุนศึก พันธนาการรัก ก็ไม่ได้ติดขัดอะไรนะ ถือว่ารู้เรื่อง ไม่งง
sins greed นี่มันมีมั่วไปมั่วมาป่าวอะ กูสายโลกสวย ชอบนายเอกซิงๆ
ถึงเพื่อนโม่งที่มารีวิวเงาใจในกิ่งท้อ มารับการคารวะจากข้าน้อยที........
มันดีมากมึง กูชอบมาก
ขอบใจมึงนักที่มารีวิว
หิ้งน้ำเย็น มึงใส่ตัวค้นยังไงวะ กูใส่ไม่เป็นถถถถถ
ถึงเพื่อนโม่งห้องหิ้งทุกคน
กูไปจัดชีทให้หิ้งให้แล้วนะ แยกเป็นแต่ง แปลจีน แปลญี่ปุ่น แปลอังกฤษ แปลเกาหลี ยังไม่เรียบร้อยดีแต่กูจะทำให้เสร็จเร็วที่สุด ตรงไหนพลาดทักท้วงมาด้วยกูจะได้แก้ให้
เอ่ออออ กูขอถามหน่อย "ชิวเทียน" ที่หมายถึงฤดูใบไม้ร่วงเนี่ย การที่ทับศัพท์ไปแล้วเชิงอรรถไว้ว่า "ชิวเทียน: ฤดูใบไม้ร่วง" เนี่ยกูควรจะด่าดีมั้ยวะ "ปลายชิวเทียน...." กูเงิบ ประโยคแรกจองนิยายพาลกูจะเขวี้ยงแม่งทิ้งแล้ว orz
>>806 แปะมือมันผิดนะเว้ยนั่นมึงแปลภาษาไทย คำนี้มีคำแปลในภาษาไทยนะ ไม่ใช่คำที่ภาษาไทยไม่มีแบบนี้มึงทับศัพท์ให้ตระการตาแค่ไหนก็เอาให้เต็ม มันประหลาดมากเลยนะมึงการที่มึงไม่แปลให้เป็นภาษาไทย เจอแบบนี้กูนึกถึงสมัยเรียนวิชาแปลอ.กูด่ากระเจิงนะจ๊ะแบบนี้ขัดหลักการแปลที่ดี
วั้นกูออกชื่อนิยายเลยแล้วกันตอนแรกกะจะไม่พูดถึง เรื่อง ปมรักจอมมาร ของ คุ่นคุ่น และคนแปลคือ goddig red
กูเจอไปหนึ่งประโยคมองบนถอนหายใจ
>>809 เออ มันแย่ไง แย่มากๆด้วย แต่มึงเตรียมดูเลย ว่าอาจจะมีแค่กูกับมึง ที่รู้สึกว่ามันแปลกวิถีการแปลของทั่วๆไป แต่คนอ่านนิยายจีนสายสาวๆเค้าชอบกัน และรู้สึกว่ามันไม่ได้แปลกอะไร
ตอนอ่านงานแปลครั้งแรกของคุณหลินที่ >>808 บอก กูก็ด่าจ๊ะ ด่าเช็ดเลยด้วย ว่านี้เหรอ มาตรฐานการแปลของนิยายจีนที่คนว่ามันดีเลิศ....เหอ โคตรจะมีแต่กลิ่นชาจีน แล้วทับศัพท์เรี่ยราดไปหมด แต่มันกลายเป็นการสร้างมาตรฐานใหม่ ว่าต้องรักษาบรรยากาศจีนจี้นน เอาไว้
ทำใจอ่ะมึง ได้แต่ทำใจ
มึงงงงงง กูอ่านเงาใจในกิ่งท้อแล้ว เพิ่งอ่านจบเล่ม 1 คือดีมากกกกก อินมาก กูร้องไห้ไปเยอะมาก ฮือออๆๆๆ กูชอบมากกว่ากลกุณฑีอีก ไม่เสียดายเงิน 4 ร้อยกว่าบาทเลยเว้ย เดี๋ยวอ่านจบ 2 เล่มแล้วมาเล่าอีกที
ไม่รู้ถามในนี้ได้เปล่า พวกนิยายวายที่แปลจีนมีไปขายในงานหนังสือบ้างปะ เพิ่งจะเริ่มมาสนใจอ่านแนวนี้ ปกติไปงานเห็นแต่ของคนไทยเขียน
ของแปลภาษาอื่นด้วยมีไปวางในงานบ้างปะ
>>817 เห็นด้วย บางคนอาจจะคิดว่าเป็นอรรถรสเพราะไม่รู้ภาษาจีน เลยคิดว่าใส่ทับศัพท์มาก็เท่ดี ให้ความเป็นจีนดี ทั้งที่ความจริงภาษาไทยก็มีคำนี้ใช้อยู่แล้วอ่ะ จะกระแดะทับศัพท์เพื่อ???
สมมุติมึงอ่านแฮร์รี่พอตเตอร์แล้วบรรยายว่า "แฮร์รี่รู้สึกได้ถึงลมแห่งวินเทอร์ ที่มาพร้อมกับเกล็ดสโนว์สีขาว" แบบนี้จะรู้สึกยังไง...
>>819 มึงอ่านเล่ม 2 ไปเรื่อยๆ เรื่องนี้นายเอกท๊อปฟอร์ม น่าสงสาร ทุ่มเท รักใครรักจริง ฉลาดมาก ทึกอย่างมีการคิดวางแผน ฉากที่นายเอกตกลงไปในห้องกล คลานไปมือกำมีดกูร้าว มึงจำสิ่งเล็กๆน้อยๆที่นายเอกทำในเล่ม1ไว้ดีๆนะ เล่ม 2 เฉลยมานี่กูแบบโหหหห แล้วกิ่งท้อแห้งๆอีก ฮือออ พูดแล้วกูจะร้องอีกรอบ กูก็อินอ่ะมึง
เงาใจในกิ่งท้อ
ซื้อสามเสน 395 ไม่รวมค่าส่ง
แต่ซื้อบงกช 408 ส่งฟรี
เอาแบบไหนดีวะ อยากสั่งบงกช ถูกดี แต่ก็กลัวการห่อของเขา
หรือกูควรจะไปซื้อตอนงานหนังสือเลยทีเดียวดี
มันลดราคาเท่าในเว็บใช่มั้ยวะ
>>806 มึงหมายถึงเอาใจกูเหรอ แค่กูออกความเห็นว่าเป็นกูกูไม่ด่า นี่แปะป้ายให้กูกลายเป็นนักอ่านสายต้องการบรรยากาศจีนซะละ บอกเลยกูแทบไม่ได้อ่านนิยายจีนหรอก กูมาพิมพ์เมนท์ >>804 ไว้ไปงั้น กะมาดูว่าจะคุยยังไงต่อ
และกูก็เห็นว่าพวกมึงบางคนนี่ยกตัวเองเป็นคนส่วนน้อย ปากนี่บ่นน้อยอกน้อยใจ แต่จริงๆก็คือยกแบบยกตัวเหนือคนอื่น ตีโพยตีพายแต่ก็แฝงด้วยการเหยียดคนอื่นไว้นะนี่
แต่มึงบอกให้ทำใจ กูว่าเป็นความคิดที่ดีมากเลย
กูเพิ่งอ่าน The Irrational Man เล่มแรกจบ เพราะเอกแม่งงี่เง่าได้ใจกูจริงๆ อ่านแล้วอยากปาหนังสือทิ้ง แล้ววิ่งไปเก็บมาอ่านต่อ 55555555 ชอบๆ อ่านแล้วไม่เครียดดี นี่อ่านเล่มสองค้างไว้ว่าจะเอามาอ่านต่อที่ออฟฟิศ เสือกหยิบผิดเป็นเอาเล่มหนึ่งมา โอ้ยกูเศร้า
แปลจีน กูรับได้ถ้าทับศัพท์ สิ่งที่ภาษาไทยใช้คำทับศัพท์จากภาษาอังกฤษอีกทีและไม่มีคำอื่น อย่าง แอปเปิ้ล เชอรี่ อัลมอนด์ แครอต
แม้แต่คำเรียกภาษาไทยที่มาจากแต้จิ๋วอย่างหัวไชเท้า ที่คนไทยคุ้นเคยกว่าหัวผักกาด ถ้านิยายมันมาเป็นจีนกลาง ก็คิดว่าไม่น่าเรียกหัวไชเท้า และไม่น่าเรียกหลัวโป เพราะมีคำว่าหัวผักกาดในภาษาไทยอยู่แล้ว
ถ้าทับศัพท์มากๆ มันก็เหมือนเจอคนspeak ไทย แล้ว sometimes คิดไม่ออกว่าจะใช้ word อะไรดี มันน่ารำคาญ so much very much
คงเหมือนพวกฮิปสเตอร์ต้องอ่านมุราคามิที่นพดลแปลมั้งถึงจะฟิน
กูอ่านเงาใจในกิ่งท้อจบ 2 เล่มละ ชอบมากนะเรื่องนี้
รักนายเอกมาก คือนางทุ่มเทจริงๆ อีพระเอกตอนแรกอ่ะโคตรเกลียดเลย แต่พอเล่ม 2 ก็แอบสงสารนะ แต่ยังสมน้ำหน้าอยู่บ้าง หลังๆแม่งสงสารที่โดนแกล้งประจำ 55555
เล่ม 2 ไม่ค่อยดราม่า แต่เหมือนยังเคลียร์ปมไม่หมด หรือกูอ่านไม่เข้าใจก็ไม่รู้ สรุปใครเป็นคนตัดหัวประมุขพรรคมารวะ
เงาใจในกิ่งท้อ ทีแรกว่าจะรอซื้องานหนังสือ แต่อ่านที่เพื่อนโม่งรีวิว กูเลยไม่รอละกดซื้อไปเลยละกันนนน อยากอ่านนนนน ขอบคุณสำหรับรีวิวของทุกคนที่กระตุ้นความอยากอ่านของกูค่ะ //เสียเงินวนไป 55555
หิ้งใหม่ดีงามมาก ขอบคุณหยาดเหงื่อแรงงานของเพื่อนโม่งมากๆ
Ky เรื่อง Public School ของเซนชูนี่ยังไง ประกาศ LC มาแล้วหายยาวเลย กูหวังว่าจะโผล่งานหนังสือรอบนี้ จะเป็นไปได้ไหมวะ
ไม่ใช้กระทู้เป็นแชทรูมนะมึง
เหยเดดด ขอบคุณเพื่อนหิ้งมาก หิ้งใหม่โคตรดีงามเลยมึง กุขอคารวะสามจอก กุดองนิยายไปอ่านละ ถถถถถ เฟ้ดเฟ้ มีเรื่องอยากอ่านเต็มเลยมึงงงง ขอบคุณอีกที และอีกที รักมึงนะะะะ
กูจะพยายามใส่เรื่องใหม่ๆให้ทันทู้ใหม่นะ จะv.16แล้วเรายังv.14 ✌🏻
กูช่วยรีวิวกากๆ เรื่องที่ว่างอยู่ในหิ้ง
เรื่องสั้น "คิดถึง" (ตอนเดียวจบ) by kerorin
เรื่องของเคะคุณหนูไปเรียน ตปท จนจบ
และกลับมาเจอเมะคนใช้ปากแข็งที่รัก
จอบอ เรื่องมันสั้นมาก กูสรุปได้แค่นี้จริงๆ 555555
ถึงโม่งที่รีวิวเรื่อง God Bless You ของรอเรือ หรือคนที่เคยอ่านมามาบอกกูหน่อยว่ามีรีบะหรือเปล่า กูจะใส่ในหิ้งตรงหมายเหตุ กูอ่านที่รีวิวแล้วไม่มั่นใจว่ารีไม่รี มาบอกด้วยนะ แต้งกิ้วจ๊ะ
>>839
กูขอบคุณมึงมาก เพราะกูไปอ่านรีวิวมึงกูเลยเสียตังค์เรื่องนี้จนได้ (ตอนแรกกูว่าจะดองไง )
เล่ม1 กูอ่านไปร้องไป แม่งงงง ทำร้ายตับกูววว
เพิ่งเล่ม1 ทำไมทำร้ายกันแบบนี้
เล่ม2 กูรู้สึกว่า นายเอกแม่ง --เก็บกดใช่มั้ย เก็บกดใช่มั้ยยยย (ยิ่งช่วงหลังๆ)
ปล. กูชอบคู่รองก็ตอนหน้าสุดท้ายนี่ล่ะ มันแบบ...
กูนึกภาพตามแล้วสงสารชะมัด--
ปล2. กูรู้สึกเข้าใจพระเอกว่าทำไมเกลียดนายเอกตอนแรก -- รักซาดิสม์จริงๆ
กูทำหิ้งถึง v.15 แล้วทันทู้แล้วเว้ยยยยย (ซึ่งกำลังจะปิดทู้ในอีกไม่ช้า orz)
มึงงง กูยังอินกับเงาใจในกิ่งท้ออยู่ อยากอ่านอะไรแนวนี้อีก มีเรื่องไหนแนะนำมั้ย
>>818 อื้อหือ ตอนแรกกูเป็นพวกอ่านได้ทั้งสองแบบ จะทับศัพท์รึแปลก็ได้ แต่ถ้าทับศัพท์ กรุณาใส่footnote ถ้าแปลมาขอให้สละสลวย เจอตัวอย่างของมึงนี่กูถึงบางอ้อเลยว่ะ ถ้ากูรู้คำแปลจีนแล้วเจอทับศัพท์ไปคงได้อารมณ์เสียแน่ๆ ถ้าแฮรี่แปลมาแบบที่มึงยกตัวอย่างมีหวังกูได้เขวี้ยงทิ้งแน่ๆ
>>859 ขอบคุณมากๆเลยมึง ไว้กูเปิดคอมจะขอเข้าไปชมหิ้งนะ
กูเพิ่งอ่านคลั่ง แล้วกูชอบว่ะ ถึงฉากเย็ดจะเยอะไปหน่อยก็เถอะ ยิ่งตอนพิเศษยิ่งออกทะเล เละเทะเน้นอย่างว่าเกินไป แฟนตาซีไปอีก
ถ้าตัดความหื่นกะความโรคจิตออกเล่มคงจะบางกว่านี้เยอะ
คือ คนยี้มันก็ยี้นะ (คือกูชอบลองไง เปิดโลกใบใหม่)
เรื่องเกี่ยวกับ เมะที่หลงไหลเคะตอนไปเจอเคะกำลังข่มขืนผู้ชายในห้องน้ำ เลยวางแผนฉุดมาขังและข่มขืนในอีกสิบปีต่อมา
ลองเปิดดูผ่านๆแล้วโอเคเลยซื้อมา สุดท้ายติดงอมแงม อ่านรวดเดียวจบ มีมุขฮาๆยิงมาเป็นระยะ อ่านแล้วไม่หาวไม่ง่วง ตาตื่นตั้งแต่เริ่มเรื่อง
เคะแม่งก็ไม่ได้เป็นคนดีน่าสงสารอะไรขนาดนั้น เหี้ยตัวจริงกระทิงแดง แมนๆตรงๆแรงๆ(กูถูกใจก็ตรงนี้)
ส่วนเมะแม่งก็ไม่ได้เป็นคนโฉด แต่มันโรคจิต (นึกถึงพวกโรคจิตหน้าตาเนิร์ดๆใส่แว่นเข้าไว้)
คือทั่งคู่ไม่หลงเหลือความดีงามอะไรในหน้าที่พระนายของเรื่องเลย เพราะงั้นเลยไม่เครียด ไม่มีดราม่ายืดเยื้อ บูดๆเบี้ยวๆสมกันดีทั้งคู่
มีฉากเถื่อนๆแต่ตะมุ้งตะมิ้งเยอะมาก รู้สึกแปลกใหม่ดี
สรุปกูชอบ ตอนแรกลองเพราะมันแปลก แต่เสือกอินเกินคาด ซะงั้น
กูขอ ky นะ เรื่อง Retarded ของฝู มีโอกาสที่จะได้รีปริ๊นท์บ้างมั๊ย ถ้าไม่มีกูจะได้ตัดใจแล้วเช่าเอา ความจริงถ้าจะให้รอกูก็ไม่มีปัญหา แต่กลัวว่าจะไม่รีปริ๊นท์
กูเพิ่งแกะ River End ของแกะดำมาเช็ค ฝากหิ้วมาตั้งแต่งาน BL
แม่งไม่ถึง 450 หน้า กับบ๊อกกระดาษบางๆๆๆ
850 บาท
ถ้าแม่งงาน LC จะไม่ว่าเลย ทุเรศชห.
>>866 โดยเนื้อเรื่องนี่กูไหวนะ ถึงtagจะไม่ตรงตามที่ชอบแถมมีอันที่อี๋ก็เหอะ
แต่ที่ต้องขายทิ้งนี่เพราะคำบรรยายว่ะ ไม่มีความสละสลวยเลย คือก็ไม่ได้ต้องการวรรณศิลป์อะไรจากนิยายเรทหรอก แต่ภาษาอ่านแล้วรู้สึกหยาบโลนเกินกว่าที่จะรับได้ คำเปรียบเทียบก็แบบ...หาที่ดีกว่านี้ไม่ได้เหรอ เห็นแล้วลมแทบจับ
ไม่รู้ควรจะว่าคนเขียนหรือคนแปลดี ยิ่งค่ายนี้ประวัติการแปลเน่าเป็นหลุมทิ้งขยะอยู่ด้วย
>>869 มาตบบ่าปลอบใจ ของกูอยู่ในกองดองเปิดออกมาดูแล้วกุค่อยๆวางมันเบากลับไปที่เดิม พร้อมหยิบมังงะ castle mango ภาษาอังกฤษมาอ่านปลอบใจตัวเอง
กูกำลังจะอ่านนิยายที่กูอ่านมันค้างอยู่ไมีเคยจบสักที เรื่อง the lonely egotist มันสนุกนะ เคะนักตกแต่งภายในไฟแรงได้คุมโปรเจ็คใหญ่ครั้งแรกไม่เคยมีความรักและจิ้น เจอกับ เมะรุปหล่อทำธุรกิจโรงแรมที่มาจ้างบ.เคะออกแบบตกแต่งภายใน มีsex appealสูงขนาดที่เคะสตั๊นท์ไปตอนเจอกันครั้งแรก แทนที่จะเป็นโรงแรมปกติดันจ้างวห้ตกแต่ง love hotel ซึ่งเคะหนักใจมากจริงๆเกิดมาไม่เคยเข้าอ่ะเนาะ ใสๆอ่ะจ๊ะ เมะเซ็กซี่ทุกองศา(ในสายตาเคะอ่ะนะ)
แต่เรื่องนี้มีจุดที่ทำกูเซ็งถึงอ่านทันไม่จบสักที ทั้งๆที่พล๊อตเน่าๆแบบนี้กูชอบมาก กูเลยเอาเรื่องอื่นมาแทรกอ่านก่อนเสมอและดองมันไว้ครึ่งๆกลางๆจะพยายามอ่านมันให้จบ
ถึงโม่งที่เคยรีวิว omega3verse by Macho เอาไปเสริจ เกิ้ลมันไล่ให้กูไปกินโอเมก้า 3 รัวๆ orz ชี้เป้ากูทีจะเอาไปใส่หิ้ง ถ้ารีวิวเนื้อหามากกว่านี้อีกนิดกูจะดีใจมาก เพราะกูอ่านที่มึงรีวิวแล้วสนใจด้วย
>>868 จับมือ อินตอนเดียวกัน
>>870 เออ กูไม่เคยอ่านของค่ายนี้ กูอ่านจีนไม่ออก ไม่เคยรู้ประวัติการแปลของค่ายนี้มาก่อน
แต่อ่านแล้วยังสงสัยว่ามันแปลถูกมั้ย คือบางทีกูก็สงสัยว่าภาษาจีนมันตรงภาษาไทยขนาดนั้นเลยหรอ หรือมันเห็นอะไรมีความหมายคล้ายกันก็จับยัดลงไปในเล่มเอาพอสะใจ (กูลองไปส่องต้นฉบับมาแปลอากู๋แบบงูๆปลา มันก็พอมีคำหยาบอย่างที่มันแปลจริงๆ แต่ตื้นลึกหนาบางอะไรกูก็ไม่ค่อยรู้หรอกนะ) พอเมิงมาบอกแบบนี้กูชักอยากจะให้ค่ายอื่นเอามาแปล กูกลัวตีความผิด ขนาดถูกลิขสิทธินะเนี่ย
อ่านเทวทูตปีกขวาตอนล่าสุดล่ะ สุขแบบหน่วงๆจังว่ะ มาม่อนนางน่ารักแบบกวนๆดีนะ มาม่อนนี่ลูกลูซิเฟอร์กับมิคาเอลป่ะ ที่ตอนภาคแรกลูซิเฟอร์นางลูบท้องตัวเองอ่ะ
>>871 เฮลโหล อิทซ์มี มึงต้องเกิ้ลด้วยคำว่า macholu wordpress omegaverse
รีวิวสวยๆก็ตามเม้นท์นั้น ส่วนเนื้อเรื่องย่อ เคะโดนเมียตัวเองข่มขืนนางลากสังขารมาหลบภัยกับเมะที่เป็นเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ เคะท้องทั้งๆที่เป็นเบต้าถือเป็นเรื่องแปลกมาก เรื่องนี้เข้าหูประธานบริษัทโรคจิตที่ชื่นชอบของแปลกอยากได้ตัวเคะไปทำการทดลอง เมะเคะเลยต้องหนีการไล่ล่าไปซ่อนตัวที่เมืองอื่น มีปริศนาภูมิหลังของเมียเคะ สงครามเรียกร้องสิทธิมนุษย์กลายพันธุ์
ส่วนตัวกูว่าบทแรกๆน่าจะอธิบายเกี่ยวกับองค์กร หน้าที่การงานของตัวเอกมากกว่านี้หน่อย แต่กูชอบที่เซ็ทติ้งเป็นมนุษย์สายพันธุ์ปลาทะเลนี่แหล่ะนข.ช่างครีเอท มีทั้งฮา ทั้งดราม่าครบรส
ปล. คู่รองดราม่ามาก แซ่บกว่าคู่หลักอีก
ลิสต์งานหนังสือของเพื่อนโม่งมีอะไรกันบ้าง จะมาขอลอกบ้าง ของกูก็มี
- kill the lights ( ซึ่งกูรอดูหน้าปกอยู่ทุกวัน)
- ทาส-จ้าว (แต่ชุดนี้คงซื้อแดทวายเพราะจี้เกียจหิ้ว)
- เทียนซือ เล่ม4 (ถ้าออกทัน)
- เล่มต่อเรื่องกรงรักฯ
- อุบัติรัก เล่ม2 (แต่น่าจะสอยก่อน)
- indulgence เล่ม2
.... หมดแล้ว นึกไม่ออก ถ้า bly ออกอะไรใหม่จะตามซื้อหมดที่มีในมือมีครบหมดของเครือ Bly แล้วยกเว้นนิยายไทย
นอกนั้นก็นอร์มอล 2เล่มใหม่ของกิ่งฉัตร หมดแล้วจริงๆ
>>878 กูทันๆๆๆๆ อ่านดราม่าจนเบื่อ หนึ่งในดราม่าไม่ใหญ่ก็เรื่องผลาญจำได้ว่าตอนนู่นนนนนช่วงผลาญ กูเป็นหนึ่งในคนที่ไปดำน้ำฝ่าดงสาหร่ายอ่านล่วงหน้าเพราะหนังสือยังไม่ออกและตอนนั้นกำหนอคืออีกนานมาก แล้วก็มีเพื่อนๆที่ร่วมกันฝ่าดงอ่านข่วนแปลคร่าวๆแต่ละบทให้ ทู้นั้นเกรียวกราวสนุกสนานมาก กำลังสนุกได้ไม่นานเพื่อนๆที่แปลๆกันอยู่เจอเมล์ข่มขู่จะฟ้องละเมิด พร้อมบลัฟมาว่ามาเตรียมทนายไว้ให้หยุดแปลหยุดทุกอย่าง วงแตกจ๊ะ แต่หลังจากนั้นกูก็เห็นเค้ามีปัญหาคล้ายๆกันนี่ จ๊ะ....
Heartless ของนด.(กูพิมพ์ชื่อเรื่องถูกมั้ย) กลายเป็นนิยายราคาสูงไปแล้วเหรอวะ ทั้งๆที่มีส่วนที่ก๊อปเค้ามาเนี่ยนะ
ช่วยลิสต์ รายการหนังสือแปลที่จะออกงานหนังสือ 29 มี.ค. - 9 เม.ย. 2560 ที่ QSNCC (ศูนย์ประชุมฯ สิริกิติ์) ใครมีเพิ่มมาบอกด้วยนะเพื่อนตกหล่น พวกแต่งไม่ได้ตามใครตามข่าวมาช่วยเพิ่มก็จะขอบคุณมากจ๊ะ
Rose Publishing (เครืออมรินทร์)
- kill the lights
Fu
- ชุดทาสหัวใจ - จ้าวหัวใจ
- องค์ชายอัปลักษณ์ (ถ้าออกทันเห็นว่าเร่งอยู่)
Bakery
- เทียนซือ 4 (ถ้าออกทัน)
- หน่วย Z 4 (เล่มจบ)
- Shifting Sands มนตรา จันทรา นักษัตร
Mee-D
- สัญญารักพันธนาการหัวใจ (กรงรักภาค 2)
- ฤาขันที มิอาจมีรัก (The Weed)
- ตำหนักรักองค์จักรพรรดิ (ออกแล้ว)
Happy Banana
- อุบัติรัก เล่ม2 (เห็นลงในเว็บแล้ว ปกยังไม่เห็น ราคาไม่ปรากฎ)
- indulgence เล่ม2 (เห็นลงในเว็บแล้ว ปกยังไม่เห็น ราคาไม่ปรากฎ)
BLY
- Box Set เงาใจในกิ่งท้อ
- หวานละมุนกรุ่นไอรักนายหมาป่า
Onederwhy Publishing
- Walking with the Beast เล่ม 3
Taisei
- A Counselor among wolves เล่มต่อของ A Tooth for A Fang
นึกไม่ออกแล้ว
บายเดอะเวย์ กูได้หนังสือที่พรีกับมีดีย์แล้วยังไม่ได้เปิด กูมัวแต่เอาหัวสุ่มคอมอยู่ ลิสต์ข้างบนบางเล่มออกแล้ว(น่าจะรู้กันแล้วแหละเนาะ) และคิดว่ามีหลายค่ายยังงุบๆงิบๆกันอยู่ โรสจะมาแจ้งราคา KTLs เร็วๆนี้(ซึ่งกูรอข่าวทู๊กวัน)
ปกเรียบมาก แล้วรูปตลค.ที่ใช้ในเว็บแปล eng ล่ะ
โอ๊ยยย มึงงงงงงงง อาชาศึกกกก สปอยนิด
.
.
.
.
.
.
ชายสี่แลกชะตามังกรให้ม้าเกิดเป็นคน โอ๊ยยย ต้องผูกพันขนาดไหนนน แลกบุพเพด้วย ฮือออ ชะตามังกรเลยนะมึงง ต้องสะสมบุญกี่ชาติถึงจะได้มีชะตาเป็นฮ่องเต้ คือตอนนั้นน้องคงสิ้นหวังสุดๆแล้ว แต่กุชอบตอนนี้จัง #ม้าเมะแล้วไง #ชายสี่หมี่เกี๊ยว #เคะแค่ไหนก็จิ้นเมะ
ky หน่อย กูอาจจะมาช้าและสวนกระแสทุกคนในนี้ แต่กูว่าองค์ชายอัปลักษณ์ก็ไม่ได้ถึงขนาดต้องมีในครอบครองขนาดนั้นนะ (กูเพิ่งมีโอกาสได้ยืมมาอ่าน) คือกูว่าพล็อตอะไรพวกนี้ดีแหละ แต่ในส่วนรายละเอียดกูไม่ชอบที่คนเขียนเล่าข้ามๆ ว่ะ มีสี่เล่ม กูชอบเล่มแรกสุด เพราะมันจัดมาเต็ม มีเนื้อเรื่องที่มาที่ไปอย่างละเอียด แต่พอเล่มหลังจากนั้นแม่งเล่าย่อๆ แค่บอกผ่านๆ ให้จบไป แถมโทนเรื่องออกไปในแนวตลกตบมุขกันอีก คือกูชอบโทนเรื่องในเล่มแรกมาก พอมาเล่มหลังๆ เหมือนเปลี่ยนมู้ดไปเลยว่ะ เหมือนจะเน้นไปที่ความโรแมนติกของพระนายมากกว่า กูเลยรู้สึกว่ามันไม่เต็ม ทั้งที่มีส่วนที่ขยาย ขยี้ได้เยอะมาก ถ้าใส่รายละเอียดมาได้แน่นกว่านี้กูคงยกขึ้นหิ้งแน่อ่ะ
Ky หาพวกนิยายวายมือสองได้ที่ไหนบ้างอ่ะ อยากอ่านหลายเรื่องแต่ทรัพย์จางงงงงง T^T
>>904 กูยกขึ้นหิ้งเพราะหาวายที่ชอบกว่านี้ไม่ได้แล้ว แต่เห็นด้วยที่เล่าโคตรข้าม ตัวประกอบที่ขยายเรื่องได้อีกเยอะโผล่ยุ่บยั่บแต่โฟกัสแค่คู่หลัก
เหตุการณ์หลายๆอย่างเอามาขยายได้เป็นเล่มๆ ซึ่งน่ากลัวว่าจะตามรอยลำนำวิหคสวรรค์ไปว่ะ ไม่รู้จบแค่นี้ดีหรือไม่ดีกว่ากัน และกูอยากรู้เรื่องครอบครัวนายเอกหนักกว่านี้ว
>>905 เสาะหาร้านเช่าใกล้บ้านและภาวนาให้มีวายให้เช่า
กูขำพี่ม้าาาา จะไปหาอาหารแต่บอกเป็นไปหาอิสระหน้าตาเฉย โอ๊ยยย เรื่องกินเรื่องใหญ่
ชายสี่ยอมแลกชะตามังกรกับพี่ม้า หลังเสร็จเรื่องเดี๋ยวได้ไปขายหมี่เกี๊ยวแน่ๆถถถถ //เค้ามาดราม่ากูขอฮาคั่นละกัน
พี่ม้าแม่มมม บอกกูทีว่านี่ไม่ใช่ทัวร์กินอาหารทั่วแดนตั้งแต่ข้าวในวังยันข้าวในคุก 55555
>>907 เออ กูก็ยังไม่เจองานวายที่พีคสำหรับตัวเองพอว่ะ เรื่องนี้เกือบดีแล้วสำหรับกู อยากรู้เรื่องครอบครัวนายเอกเหมือนมึงเลย กูว่าถ้าจะขยายให้ชัดเป็น 6-7 เล่ม ได้ก็ดี แบบไม่ต้องละเอียดยิบก็ได้ แต่ช่วยให้กูเห็นความเป็นไปหน่อย แต่นี่แม่งมาแบบเล่าหน้าเดียวจบเหตุการณ์ กูเสียดาย
>>902 มึงลองโหลดตัวอย่างมาอ่านก่อนดีกว่า เรื่องนี้พูดยาก แต่ละคนชอบไม่เหมือนกัน ที่กูชอบเพราะเขาเขียนเล่าสลับกันจากสอง POV มันได้รู้ความในใจสองคน แต่มันไม่ได้เล่าตามลำดับเวลาไปเรื่อยๆ มีflash back บ้าง refer บ้าง ทำให้เราค่อยๆรับรู้ความหลังความรู้สึกเหตุผลต่างๆ
กูชอบลู่เหรินมากกว่า อชอปล นะ
>>909 กูเสียดายตอนไปรบสุดละ สี่ปี สี่ปีเลยนะโว้ย! ทั้งร่วมทุกข์ร่วมสุขสร้างบุญคุณความแค้นกับใครมานัดต่อนัด ทั้งเหตุการณ์ฝ่าทัพหนี ล่อกำลังพล วางแผนงี้
แต่ถ้าเขียนจริงคงไม่ได้เพราะชายสี่ไม่ยอมให้ผิงไปสนิทกับใครว่ะ จะให้กว่าค่อนเล่มมีแต่ฉากชายสี่วางแผนกับสู้รบ ผิงไปสืบนู่นนี่สลับกับสวีทกับเสี่ยวเจี๋ยก็ไม่ใช่ น่าเบื่อไป
เรื่องครอบครัวของผิงก็เหมือนกัน คือวางปมมาน่าอ่านมาก ทั้งเมื่อก่อนพ่อผิงเป็นใคร กูว่าน่าจะเป็นจอมยุทธ์มีฝีมือระดับนึง ไหนจะพี่น้องที่แยกย้ายไปทำงานแต่ละสายอาชีพอีก ถึงเจี๋ยไม่สนใจใครนอกจากผิงจะกลายเป็นเรื่องที่ปฏิสัมพันธ์กับผิงฝ่ายเดียวก็เถอะ แต่กูขอหน่อยได้มั้ย ฉากผิงไปเตรียมการเผื่อเจี๋ยยึดบัลลังค์ไม่สำเร็จงี้ อะไรคือน้องเข้าวังได้ไม่นานก็ชิ่งไม่มีบท กลับบ้านก็ไม่เจอพ่อแม่ ฟฟฟฟ เมื่อไหร่สะใภ้อัปลักษณ์จะได้ไปกราบครอบครัว
>>911 เปิดมาสายดาร์กเรื่องเข้มข้น นับแต่เล่มสองมา.. สายตลกฮีลลิ่งหัวใจ
ky เพื่อนโม่ง กุสงสัยว่าทำไมพวกมึงเกลียดเกย์ยูนิเวิสกันจังวะ คือกุเห็นมีคนบ่นเวลาเจอคู่วายในนิยายนอร์มอล กุเลยคิดว่านิยายวายชื่อก็บอกอยู่แล้วว่าเน้นวาย ตัวละครที่เขียนจะเป็นเกย์ทุกคนก็ไม่เห็นแปลกอะไร ถึงจะไม่สมจริงก็เหอะ ก็มันเป็นนิยายวายนี่ แล้วเท่าที่กุรู้จักเกย์มา เพื่อนเกย์ส่วนใหญ่ก็มักจะเป็นเกย์เหมือนกันด้วย
>>917 คือกูเกลียดการมีคู่รองเยอะแยะ ไม่ชอบให้ใครมาเด่นกว่าตัวเอก แถมบางที กูอ่านเรื่องไป นี่กูต้องอ่านของคู่รองที่แทรกระหว่างเรื่องด้วยเหรอเนี้ย บางทีไม่อ่านเดี๋ยวเนื้อเรื่องมันขาดหาย
แล้วที่มึงพูดถึง ก็คือกลุ่มเกย์ไหม ในนิยายแม่งบรรยายตอนแรกเป็นกลุ่มชายแท้ แมนๆเตะบอล หลังๆเป็นเกย์ตามกันแม่งทั้งกลุ่ม บ้างเรื่อง ลูกสามคน เป็นเกย์ตามกันหมด เออ คือถ้าตอนแรกเป็นแก๊งเกย์ก็อีกเรื่องนึง คือถึงมันเป็นนิยายวาย บางอย่างกูก็ต้องการความสมจริงบ้าง
>>917 กรณีaเป็นเกย์อยู่แล้ว เพื่อนaจะเป็นเกย์ก็ไม่แปลก แต่ตามที่เห็นจะเป็นทุกคนแมนเต็มร้อย แต่หลังจากaกลายเป็นเกย์ด้วยเหตุผลที่ว่าไม่ได้ชอยผู้ชายแต่ชอบนายไป bcdefgก็เป็นเกย์ด้วยอย่างไม่ได้นัดหมายภายในไม่ถึงสามเดือน จากที่ครองตัวเป็นชายแท้มาตลอดสิบยี่สิบปี
บางคนเห็นเป็นแค่นิยายไม่ต้องการความสมจริง แต่บางคนก็ต้องการความสมจริงเหมือนกัน เหมือนกับที่มีคนส่วนหนึ่งดูละครไทยตบตีแย่งผัวแย่งเมียเรื่อยๆ แต่อีกส่วนก็บ่นอยากให้เลิกตบตีกัน
อันนี้คือเหตุผลที่กูไม่ชอบเกย์ยูนิเวิร์สนะ แต่ตามปกติที่ทำถ้าเรื่องไหนทุกคนเป็นเกย์แล้วกูขัดใจก็ไม่อ่านเท่านั้น ความชอบใครความชอบมัน
ลืมบอก ประเด็นคือกุเสียใจที่นักเขียน/นักแปลบางคนไม่เขียน/แปลเรื่องของตัวละครอื่นๆต่อ เพราะไม่ชอบเกย์ยูนิเวิสอ่ะ
กูโอเคกับเกย์นิเวิส แต่ทนไม่ได้กับนิยายที่เคะฟีโรโมนแรงกล้าจนเปลี่ยนผู้ชายทุกคนบนโลกเป็นเกย์ว่ะ
เอะอะแม่งจ้องจะเอากับนายเอกลูกเดียว พวกเคะที่โดนผู้ชายลวนลามบ่อยๆเงี่ย กูโครเกลียดที่แม่งไม่ได้รักเคะนะ แต่พอเห็นเคะนุ้งน้อห่มน้อยแล้วเกิดหื่นกระหายขึ้น กุอ่านแล้วถอนหายใจทิ้ง
คือสำหรับกู คือถ้าตัวละครอีกตัวมันชอบอีกฝ่ายแล้ว เท่ากับมันเปิดใจในการคบหาผู้ชายแล้วอ่ะ จะกลายเป็นเกย์หรือไบก็ได้ แต่คนที่ไม่ได้รักไม่ได้เปิดใจกับการจะคบหาผู้ชาย อยู่ๆเห็นผู้ชายแล้วมีอารมขึ้นมา มันไม่ใช่อ่ะกิ๊ฟ
แต่นิยายที่เป็นเกย์แต่ต้นหมดเลยต้องอ่านแปลจีนง่ะ งานไทยหายากแท้
>>917 ถ้าปูมาเป็นกลุ่มเกย์แต่ต้นกูก็ไม่อะไรหรอก แต่นิยายวายส่วนใหญ่มันชอบให้แก๊งค์พระเอกมันเพลย์บอยฟันสาวไปเรื่อยแต่มาตายรังที่นายเอกสวยร่างบางครางเสียงหวานเหมือนผู้หญิงไง เท่านั้นยังไม่พอ เวลามีคนในกลุ่มได้กับผู้ชายเงี้ย สมมติในกลุ่มมีสิบคน ไอ้ทุกคนในกลุ่มต่อจากนี้ก็จะได้กับผู้ชายหมดหยั่งกะคำสาปเดอะริง มันจะอะไรขนาดนั้น แถมเนื้อหาไม่มีอะไรด้วย กูเลิกอ่านไปนานแล้ว รำคาญ
เกย์ยูนิเวิร์สนี่อ่านแก้เครียด
>>924 กูไม่ชอบที่ทุกคนเป็นเกย์เหมือนโรคติดต่อ แต่ถ้าพวกนี้เป็นเกย์แต่ต้น จะเป็นกันกี่คนก็ช่างเถอะ ที่จริงก็ชอบแบบอย่างหลังด้วยเมาท์มอยกันสนุกดี
>>927 ขำเดอะริงมึง 5555 ผู้ชายก็ผู้ชายนะ ต่อให้แต่งสวยก็ผู้ชายนะอะไรจะทำให้คนปกติหน้ามืดตามัวหื่นกามขนาดนั้น อีกอย่างกูไม่ชอบที่บรรยายนายเอกเหมือนผู้หญิง ถ้าจะเหมือนขนาดนั้นไม่เป็นหญิงไปเลยล่ะ
The Sanctuary of Shadow วิหารแห่งเงา ที่มันจูกำลังเปิดพรีสนุกไหมวะ
ky กูเพิ่งอ่านเงาพรางใจจบ เนื้อเรื่องเรื่อยๆ แต่ก็ทำกูอึนเป็นพักๆ น้ำตาซึมเลย ยิ่งตอนเล่าย้อนอดีต แม่งโคตรจี๊ด พระเอกแม่งดีใจหายเลย ชอบมากกกกกกกกกก หลงรักเลยกู 55555555555
เป็นคนอ่านอะไรยาวๆ ไม่ได้ ถ้ามีหลายเล่มต้องอ่านรวดเดียวจบ มีวิธีแก้มั้ยวะ กูแม่งโคตรขี้ลืม
เงาใจในกิ่งท้อ กูชอบเล่มหนึ่งว่ะเต็มไปด้วยอารมณ์เน้นๆ เล่มสองคลี่คลายปมแต่อ่านแล้วรู้สึกเอื่อยเฉื่อยชอบกล
Ky หน่อยเรื่องโซโลม่อนมีใครเคยอ่านไหน ควรจัดไหมอ่า ราคาใช้ได้เหมือนกันนะ ช่วงนี้ต้องการเซฟไตมาก อันไหนตัดได้ก็อยากตัด พลีสสสสส
>>937 แล้วแต่จริต คือส่วนตัวไม่ชอบจริตงานของ อร. แล้วในโม่งนี่ก็เคยคุยกันยาวมากกกกกตั้งแต่ตอนไหนก็จำไม่ได้นานมาก
ส่วนตัว(ย้ำ) ว่าเนื้อเรื่องกลวงๆไม่มีไรอะ แต่เขียนแล้วให้ดูเหมือนมีเฉย ๆ 5555555
นี่ยังงงที่นบ. ไปเอามาพิมพ์ นี่คือนิยายคุณภาพแปลกแหวกแนวแล้ว????
แต่ถ้าใครอ่านแล้วชอบก็มารีวิวได้นะคือกู bias ฮา
ขอรีวิว ต้นไม่ร้ายรัก
กูมีเรื่องมาปรึกษา
คีโซโลมอนสนุกมั้ยวะ
ห่าน นาบูทำบ๊อกสวยสัสๆ กุลังเลชีวิตเลย เชี่ย
>>944 เมะเป็นภูตต้นไม้ ที่ตามมาราวีเคะเพราะเพื่อนกับเคะขับรถชนลูกค่างตายแบบไม่สนใจ เพื่อนเคะทิ้งขยะเรี่ยราดในอุทยาน อ่านได้เรื่อยๆ ส่วนตัวกูว่าสนุกดีอยู่นะ สนุกแบบเรื่อยๆ มีให้อ่านในเว็บอยู่ มึงลองอ่านดูก่อน เออ กูขอสปอยนิดหน่อย เผื่อใครรับไม่ได้จะได้ผ่าน
.
.
.
.
มีริบะครั้งหนึ่ง คือครั้งแรกเมะยอมให้เคะเสียบ แบบทำเอง ออนท็อปเลย กูปลื้มมมมม ไม่ได้บรรยายไรมากนะ แค่รู้ว่าโดน
ไม่ได้รีบะนะ กูคิดว่าเป็นการใช้มือใช้ปากไรพวหนั้นน่ะ
รีวิวไม่เป็นขอเรียกว่าเป็นการกรีดร้องหลังจบเรื่ิอง
- เร้นใจใต้เงาจันทร์ -
เปิดเรื่องมาด้วยความโหดสัสของเหล่าสัตว์ผู้น่ารัก ตอนแรกเหมือนจะไม่ไหวปรากฏติดเว้ยยย กูอ่านตั้งแต่หัวค่ำถึงดึกไม่พักเลย เคยอ่านรีวิวมาว่าสำนวนงงๆหรือบรรยายงงๆอะไรซักอย่าง ปรากฏกูอ่านแล้วสนุกอะเข้าใจง่ายมากด้วย อันนี้แล้วแต่คนจะเข้าใจจริงๆหว่ะ แต่คือเรื่องมันสนุกแบบปวดตับๆอะ เมะก็ทู่ซี่ใช่แน่เมียนางแน่ เคะก็บอกไม่ชั้ยไม่ช้ายอย่างเดียว พระเอกแม่งถึงแม้จะเป็นเกือบเซียนแต่กูก็จะถือว่ามันเป็นสัตว์นะเลยยอมรับที่แม่งโง่ขนาดนั้นได้อะ นายเอกกก็ร้อนตัวเก้อหลายรอบเลยจ่ะ ตอนพระเอกนางเป็นร่างจิ้งจอกนี่น่าเอ็นดูมาก สุดท้ายก็จบที่ mpreg ซึ่งกูโอเค เพราะกูสายนี้อยู่แล้ว จบการเวิ่นเว้อ กูว่ามีดีส์เลือกนิยายตรงจริตกูหลายเรื่องเลยนะ ประเด็นคือทั้งบ็อกซ์ทั้งรูปเล่มและราคาคือดีงามอะ can't move ยิ่งสวยแต่ขอเบลอเนื้อเรื่องไปก่อนยังไม่ได้อ่าน จบจริงๆละ
Part.1
Revenge เสน่หาในรอยแค้น by อวี๋
**คำเตือน: เรื่องนี้มีข่มขืน 1 ฉาก: Rape to Love**
เล่าเรื่องย่อๆ นายเอกต้องหาเงินก้อนใหญ่มาเป็นค่ารักษาพยายาลนางสาว ตอนที่กำลังตัดสินใจยอมทำงานโฮสต์+ขาย(ตัว)เพื่อหาเงินให้ได้เร็วที่สุด ก็มีลุงมาเรียกไว้แล้วยื่นข้อเสนอให้ทิ้งตัวตนเดิมไปซะเพื่อมาสวมบทเป็นทายาทรุ่น3ของตระกูลฉู่แลกกับเงินค่ารักษาน้องสาวและจะดูแลน้องไปตลอดชีวิต แน่นอนนายเอกตกลง แต่เรื่องดันจะแตกเพราะเลขารูปหล่อดันจับได้ มันจะไม่เป็นเรื่องใหญ่เลยถ้าพระเอกไม่บังเอิญต้องการจะแก้แค้นและทำลายตระกูลฉู่ให้พังพินาศโดยเฉพาะปู่ผู้นำ แล้วหนึ่งในที่ระบายอารมณ์แค้นก็นายเอกสู้ชีวิตของเรานี่เอง...
อ่านพล๊อตแล้วก็พอจะเดาๆกันได้ว่าเรื่องมันจะต้องออกมาแนวน้องๆสวรรค์เบี่ยงและพระเอกที่มีคุณไตรภพจากทางผ่านกามเทพเป็นไอดอลแน่ๆ อย่าๆคิดว่าจะไม่ชอบ ชอบสิ อู๊ยมึงมันต้องดราม่า น่าสงสารกูอ่านไปขำไป จั๊กจี้ไป มันคือนิยายแนวนั้นแหละแต่เวอร์ชั่นวาย เปลี่ยนจากตัวเอกญ.ถูกกระทำ สู้ชีวิต แสนดี แล้วพระเอกแพ้ทางความดีก็รักกัน เป็นตัวเอกช. แค่นี้แหละ
เล่าเพิ่ม ทายาทตัวจริงที่นายเอกต้องปลอมตัวเป็นอ่ะรถคว่ำตายไปแล้ว(หรือเปล่าน้า?)โดยไม่มีใครรู้ยกเว้นลุงคนสนิทของผู้นำตระกูล(ปู่ของคนที่พระเอกต้องปลอมตัวเป็นคนนั้น) ทีนี้มันจะวุ่นวายมากถ้าข่าวนี้หลุดออกไปแล้วปู่เองก็อายุมากและดูเหมือนจะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน ลุงคนสนิทก็อยากจะทำอะไรนิดๆหน่อยๆให้เค้าสบายใจ นายเอกก็เลยถูกหวยได้สิทธิ์นั้น ที่นี้เพื่อความสมจริงก็ต้องเล่นจริงเจ็บจริงโนแสตนอิน ลุงก็เล่นหักกระดูกขา มือ ซี่โครง เรียกว่าน่วมอ่ะ นายเอกฟื้นอีกทีคือโรงบาล
พระเอกจับโกหกนายเอกได้เพราะตัวจริงกับพระเอกเป็นคู่นอนกันไม่มีใครรู้ว่าตัวจริงเป็นเกย์และหลงเมะหัวปักหัวปำ(จุดนี้ก็เอื้อประโยชน์ให้เมะเข้าใกล้แผนล้างแค้นเอาคืนเข้าไปอีก) แต่นายเอกสู้ชีวิตของกูเนี่ยออกจะห่างเหินระวังตัว พระเอกมันก็จับกดและจับได้ว่าไม่ใช่ เฮียโมโหว่าที่มันอดทนมาทั้งหมดจะพังหมด ก็ใส่เต็มสร้างแผลใจเพิ่มให้นายเอกเข้าไปอีก พระเอกสังเกตว่านายเอกมักจะร้องไห้เวลาหลับฝันแต่มันไม่ตื่นขึ้นมาง่ายๆ แต่เวลาปกติให้เจ็บยังไงก็ไม่มีน้ำตา(รันทดมะ กูอ่านแล้วกิ๊วกร๊าวมขำขันมาก555 ถ้ามีหางเปียอีกนิดกูนึกว่าดาวพระศุกร์แล้วนะ) ก็สงสัยว่าคงมีเรื่องทำร้ายจิตใจในอดีต 2 คนทำข้อตกลงสงบศึก(ต่างคนต่างกุมความลับของกันและกัน)เพราะนายเอกก็จับได้เหมือนกันว่าพระเอกอ่ะแค้นไอ้ตัวจริงหรือคงต้องการอะไรบางอย่างจากตระกูลฉู่เหมือนกัน
ยิ่งรู้จักกันพระเอกก็ยิ่งแปลกใจ หงุดหงิดใจ ชอบใจในตัวนายเอก พระเอกมันแนวเด็กประถมชอบแกล้งคนที่ชอบอ่ะนะ และสุดกว่านั่นคือพระเอกไม่มีถ่อมตัว หลงตัวเองมากว่าเก่งว่าฉลาดว่าหล่อ อะไรที่แกล้งนายเอกไว้สุดท้ายตัวเองก็มานั่งหงุดหงิด งุ่นง่าน เป็นไบโพล่า นายเอกสู้ชีวิตก็ละมุนไป (ฮ่าๆๆ) นายเอกเป็นคนฉลาด กตัญญู ทำงานเก่ง หล่อด้วย รักน้องสาวมากเพราะเป็นครอบครัวที่เหลือคนสุดท้ายในโลก เหตุการณ์ trauma ในอดีตทำให้นอนไม่หลับหรือหลับก็เหมือนไม่หลับและฝันร้ายทุกคืนตลอดหลายปี จุดที่ชอบที่สุดคือความคิดของนายเอกที่เข้าใจสัจธรรมของชีวิตและธรรมชาติของการทำธุรกิจมาก มีความเป็นผู้ใหญ่ สติก็มีครบและไม่ทำตัวปญอ. แต่ภาพในหัวตอนต้นเรื่องนายเอกนี่แมนๆเตะบอลแต่ยิ่งอ่านไปๆทำไมมันอ่อนแอจังวะ
ยังมีเหตุการณ์อีกยิบย่อยเพิ่มความดายฮาร์ทสะบักสะบอมให้นายเอก และตอนเฉลยปมก็เรียกได้ว่าอืมมมมมม ง๊ายง่ายเนาะ กูอ่านอะไรอยู่วะเนี่ย (แม้จะเดาได้ตั้งแต่ต้นก็เหอะ)
สปอยนิดนึง
.
.
.
.
.
พระเอกแค้นปู่เพราะปู่ทำให้ธุรกิจทางบ้านเสียหาย แต่ดูเหมือนพ่อพระเอกเองก็น่าจะเป็นคนทำให้ธุรกิจบ้านนายเอกล้มละลายเหมือนกัน (ตรงจุดนี้คือจุดที่นายเอกเคยให้ความเห็นถึงสัจธรรม/ธรรมชาติของการทำธุระ มุมมองใครผิดถูกก็ขึ้นอยู่กับเราจะเลือกมองจากมุมไหน วันนี้เค้าทำเราแต่เราก็อาจจะไปทำคนอื่นเป็นทอดๆ ก็เห็นได้จากเหตุการณ์นี้)
(ต่อ)Part.2
น่าเสียดายที่เรื่องดูรวบรัด รีบๆ ถ้าเขียน 2 เล่มจบ คนเขียนน่าจะมีเวลาคลายปมหรือปูคสพ.อีกนิดหน่อย ตอนจบก็ห้วนซะจนนึกว่าหนังสือขาด orz เล่มนี้มีเล่มต่อคือ Tales of a lost lover.
จุดสะดุดเพียบเลย ยกตัวอย่างเช่น น้องสาวนายเอกมาบ.นายเอกเพื่อเอาของมาคืนให้ลูกพี่ลูกน้องนายเอก เจอคนหน้าเหมือนพี่ที่น่าจะตายไปแล้ว6เดือนก่อน นางไม่ผงะหรือตกใจเลยเหมือนไม่รู้จักกัน ไหนจะเรื่องการถ่ายเลือดอีก ฉากข่มขืนที่ขานายเอกเข้าเฝือกอยู่ แต่บรรยายซะนึกว่าขาไม่มีเฝือก
สำนวนแปลสะดุดหลายช่วงอ่านแล้วแปลกๆพอสมควร คำผิดและเว้นวรรคประหลาดๆที่ทำความหมายปย.ผิดก็อีกนิดหน่อย ชอบภาพประกอบเรื่องด้านใน อยากให้นิยายแปลจีนเรื่องอื่นทำบ้าง (เห็น wwtb2 ทำอยู่)
ถือว่าอ่านได้เพลินๆ ถ้าใครชอบแนวเน่าๆพระเอกปากร้าย ช่างแกล้งแต่สุดท้ายก็เป็นห่วง(ซึนสินะ)กับตายเอกอ่อนโยนแต่เข้มแข็ง ฉลาดแต่อ่อนโยนและอ่อนน้อมอดทนเพื่อน้อง น่าจะชอบ บอกแล้วมันคือนิยายน้ำเน่าเวอร์ชั่นจักรวาลวายอ่ะนะ อ่านแล้วไม่ต้องคิดเยอะแถมตลกมาก(นิยายไม่ตลกแต่กูขำของกูเอง) กูอ่านด้วยความบันเทิง ความไร้เหตุผลที่พยามยามจะทำให้ดูมีเหตุผลเยอะแยะเต็มไปหมด ความแค้นของอิพระเอกที่สู้อุตส่าห์อดทนพยายามมา10กว่าปี มึงนึกจะหายก็หายซะงั้นนายเอกพูดคลายปมเดียวกันนิดหน่อย อิดออดเล่นตัวให้ดูไม่ยอมรับง่ายอีกนิ๊ดหายแค้น เฉ๊ยยยยย เดี๋ยวนะเดี๋ยวถึงจะบอกว่าปู่จะตายอีกไม่นานให้ละความแค้นลง อืม...ดูง่ายไปมั้ยลูก ไหนจะนายเอกที่ตอนแรกก็บอกชอบญ. แรกๆมีเกร็งแต่หลังจากนั้นไม่มีแสดงอาการเลย เฉ๊ยยยย แถมอี๋อ๋อ คลอเคลีย หลับในอ้อมอก(คืออาไรลูก 😂) ฉากที่ต้องสะเทือนใจสงสารนายเอกแต่กูขำ
น่าเสียดายมากถ้าเขียนเป็น2เล่มจบคิดว่าน่าจะอินมากกว่านี้ เพราะมีที่เพิ่มให้เขียนพวกเหตุการณ์พัฒนาคสพ. ความรู้สึกที่ลึกซึ้ง เยียวยาใจกันสองคน เล่มเดียวทุกอย่างดูรีบ รวบรัด แล้วนข.คุมเรื่องไม่ดีมันก็เลยดูลนๆ หาความสมจริงได้น้อย คิดว่ามีปมที่นข.น่าจะไปคลายในอีกเล่ม อ่านเล่มนั้นจบจะมาเล่า
คะแนน 5/10 ชอบแต่ไม่ได้ความว่าอิที่ปญอ. จุดพลาดใหญ่ๆจะมองข้ามไปได้นะ
เทพเจ้ากับสุราจอมมาร นักเขียนเขาอัพเรื่อยๆ นะ โม่ง ตอนนี้ถึงตอนที่หกแล้ว ไปอ่านกันได้นะ กูชอบจัง กูอวย แหะๆ
>>957 แฟนตาซีไทยอะ แต่มันไม่ไทยแบบพวกวรรณคดี ไม่ใช่ไทยจ๋าแบบพวกวรรณคดี แต่ชื่อตัวละครแต่ละตัวมีความหมาย เป็นคำบาลี-สันสฤต นักเขียนทำการบ้าน กูบอกแนวไม่ถูกเหมือนกันว่ะ เป็นแบบที่กูเดาเรื่องไม่ได้ กูสายแฟนตาซีอยู่แล้วด้วย แนวรักต้องห้ามของเทพ
เนื้อเรื่องมีเจ้าสวรรค์ จอมมาร แล้วก็เจ้านรก แล้วก็โลกมนุษย์ เป็นรักต้องห้ามระหว่างมารกับเจ้าสวรรค์ เปิดมาคือเจ้าสวรรค์แปลงเป็นผู้หญิง ดื่มมัวเมากับสุราจอมมาร มีอะไรกับจอมมารแล้วเจ้าสวรรค์คลอดลูกออกมาทางปาก(ไม่มีฉากเรทเหมือนเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราว) หนีจอมมารไป แล้วปิดผนึกพลังของลูกตัวเอง ส่งไปอยู่ที่ไกลๆ แล้วทีนี้เหมือนว่าลูกของมารนี่ปกติต้องกำจัดทิ้ง เพราะเกิดมาแล้วจะทำให้เกิดภัยพิบัติ เจ้าสวรรค์ที่ไปมีอะไรกับจอมมารกับเสียพลังปิดผนึกก็เหมือนทำให้ตัวเองมีตำหนิ ตัวละครอีกตัวคือเจ้านรก เป็นเพื่อนที่เหมือนทั้งรักทั้งชังเจ้าสวรรค์ เคยสนิทกันมากจนมาผิดใจเรื่องเจ้าสวรรค์ปล่อยนางฟ้าที่เจ้านรกอยากได้ไปรึไงนี้แหละ
>>958 เหมือนเล่าไม่จบ ประเด็นคือเขาจะค่อยๆ คลายปมเรื่องกฎของสวรรค์ต่างๆ นานา จะเกิดสงครามกันมั้ย พร้อมๆ กับรักต้องห้ามที่จะให้ใครรู้ไม่ได้ มีคำสาปที่มารแตะเจ้าสวรรค์จะทำให้พลังชีวิตลดลงด้วย จอมมารก็มีคำสาบานติดตัวว่าต้องกำจัดเทพสวรรค์ นี่กูลุ้นอยู่ว่าจำทำยังไงถึงจะอยู่ด้วยกันได้ แล้วก็เรื่องสงคราม 3 ฝ่ายเหมือนคานอนาจกันอยู่ไรงี้อะ
Kyเน้อ กุอยากสกรีมเกาะสัตว์ประหลาดอ่า มีใครยังอ่านบ้าง กุโคตรอยากให้ดลกลับคืนร่างเร็วๆจะได้ดูเทียนดิ้น ฟฟฟ นี่ถ้าคุมะไม่ได้เขียนไว้ชัดเจนว่า ดลเทียน กุก็แอบคิดแบบกลัวๆนะว่าเทียนเมะเหรอวะ แต่ดลตอนตัวเล็กน่าฟัดจริง กุแอบเชียร์
>>962 กุอ่าน แต่รู้สึกมันออกทะเลว่ะ ท่ดๆ555555 คือกูอยากให้โฟกกัสการหาทางไปดินแดนใหม่ แต่ก็เข้าใจ เขียนไวไปไม่ได้ เดี๋ยวไม่พอ4เล่มจบ ถถถถถถ ตอนแรกกูชอบเทียนแบบเก่านะ เงียบๆแต่ในใจไม่ยอมคน หลังๆกูว่าหลุดคาแรคเตอร์ไงไม่รู้ สงสัยเพราะเชื้อบ้ามันเข้า รุกหนักหื่นหนักชิบหาย ภาพเทียนคนเดิมหายไปหมดเลย กูชอบอย่างเดียวคือไม่โลกสวยมองความเป็นจริง นี่กูอยากอ่านคู่น้องชายชิบหายเลยเนี่ย ได้แต่ร๊อรอ
>>951 กูพึ่งเจอมึงที่อ่านเร้นใจแล้วติดเหมือนกูนี่แหละฟฟฟฟ กูจะชอบกว่านี้ถ้าหลังรู้ความจริงกันแล้วไม่ซั่มกันรัวๆจนกูแอบเหวง
ส่วนcan't move กูชอบนะรู้สึกไม่หนักขนาดที่ในโม่งโวยเทขายดันด้วยซ้ำ เพราะปกติกูอ่านเรื่องที่โคตรแอ๊งมืดมดกว่านี้ได้อยู่แล้วมั๊ง กูผิดคาดแค่มันไม่ได้ดราม่ามากเท่าที่คาดไว้จาที่เห็นกคนเทเยอะๆนี่แหละ
>>964 รักขยับไม่ได้ กูไม่ชอบเพราะกูเข้าไม่ถึงความรักของพระ-นาย จะดาร์กจะหนักกูทำใจอ่านได้ตราบใดที่นข.เขียนให้เชื่อได้ว่าสุดท้าย 2 คนมันรักกันจริงๆ หรือจะจบแบบต่างคนต่างเดินกูอ่านจะยี้ขนาดนี้ก็ได้ แต่รสนิยมความชอบมันไม่เหมือนกันอ่ะเนอะ เหมือนที่ในนี้ส่วนมากชอบกลกุณฑี เงาพรางใจ แต่กูไม่ชอบและรู้สึกเสียดายเงินทั้งคู่
ตกคำว่า **อาจจะไม่ยี้ขนาดนี้ก็ได้***
>>965 อืมเข้าใจ กูอ่านได้เพราะตัวละครนายเอกมันไม่ง๊องแง๊งด้วยแหละกูชอบคนเข้มแข็ง กลกุณฑีกูอ่านชอบแค่นายเอกส่วนเงาพรางใจอ่านแล้วเฉยๆว่ะครั้งเดียวพอจบแล้วจบเลยเหมือนกูไม่ถูกจริตคุ่นคุ่น(ยกเว้นกลกุณฑี)
กูคิดมาซักพักแล้วว่านิยายจีนนี่ตัวหลักจะปลงตก วางได้ไว รักก็คือรักจะฝืนให้ทุกข์ทำไมอะไรแบบนี้ไม่รู้เป็นแนวคิดคนจีนมั๊ย
can't move กูเกือบจะชอบทั้งเรื่องละ หลังๆรำคาญนายเอกไปหน่อย คิดว่าคนเขียนอยากแต่งให้อินายเอกมีปมฝังใจเลยเพี้ยนๆไปด้วยละมั้ง บวกกับตอนจบ เป็นแบบที่กูไม่ชอบอ่ะ จบเอาง่ายๆแต่ดูรักกันโง่ๆไปเลย เสียดาย หากต่างคนต่างอยู่ แค่ให้รู้ว่าเรายังนายก็พอแล้ว กูชอบแบบนี้ 55555
เพิ่งอ่าน the blind concubine จบ เหี้ยมากแงงงงทำไมต้องมีนิยายอะไรแบบนี้เกิดขึ้น กูร้องไห้หนักมากหน่วงใจกูทนไม่ไหวฮือ
ขอนอกเรื่อง
วันนี้แม่กูซื้อข้าวเม่าทอดมา กูกินข้าวเม่าทอดไป นึกถึงเรื่องลักพาไป อร่อยเลย
ขอบคุณเพื่อนโม่งที่ช่วนเปิดโลกกูแล้วทำให้กูกินข้าวเม่าทอดด้วยความรู้สึกใหม่ๆนะ 😂
กูไปอ่านเรื่องนึงมาใช้ได้อยู่ เป็นแนวตายจากอดีตแล้วเกิดใหม่ว่ะ อยู่ในหมวดเรื่องสั้น ชื่อ ไร้รัก ของ teatimes นายเอกชาติแรกบทนำเหมือนอยู่ในยุคจีนโบราณเป็นอ๋อง ไม่แต่งงานเพราะรักฮ่องเต้ แต่ฮ่องเต้รักฮองเฮา ช่วยคนที่รักจนตัวตาย ฮ่องเต้ก็เห็นนายเอกเป็นแค่หมาก ก่อนตายเลยขอว่าไม่อยากรักใครอีกแล้ว ทีนี้มาอยู่เกิดยุคจีนปัจจุบันได้ยังไงไม่รู้ว่ะ กูยังอ่านไม่ถึง/เขายังเขียนไม่ถึงไม่รู้เพิ่งเริ่ม มาอยู่กับเด็กที่เก็บมาเลี้ยงเหมือนลูกในชาติที่แล้ว ซึ่งไปเจอพระเอกเลยเอามาอยู่ด้วยกันในชาตินี้ เด็กที่เก็บมาเลี้ยงชาตินี้ก็โตเป็นผู้ใหญ่แล้วมีลูกมีครอบครัว เหมือนพระเอกจะเป็นลูกเด็กนี่ล่ะยังไม่โต ชอบตรงที่แสดงให้เห็นความแตกต่างเรื่องภาษาของคนที่ข้ามภพมาดี นายเอกพูดภาษาโบราณ ต้องเรียน+ปรับไรงี้ด้วย
กูมีไรจะถามเกี่ยวกับ omegaverse ตกลง omegaverse นี่ไม่ใช่ werewolf ใช่ปะ
คือกูคิดว่ามันคือสิ่งเดียวกันมาตลอดเลยนะนั่น มีalpha beta omega เหมือนกัน?
>>>/lightnovel/3245/876-
นิยายแปลราคา 265 พวกโอตาคุยังบ่น
นิยายวายนาบูราคา400 สาวฟุเอาแต่เปย์
จัดว่าเป็นคนประเภทมีเงินอย่างเดียวไม่พอต้องโง่ด้วย เป็นบ่อทองให้สนพ.โขกสับอย่างเดียว
>>982 อืม กูว่ามันเกิดจากฟิคฝรั่งน่ะ จากที่เห็นมาเริ่มต้นที่ fanfiction.net จะเห็นประปรายในฟิค twilight ของทางหมาป่า แต่ยังไม่เยอะไม่ฮิตเท่าไหร่แล้วก็คอนเซ็ปจะแตกต่างไปจากปัจจุบันนิดนึง แล้วจะมาบูมๆคือช่วงซีรีส์teen wolf ฉาย จะมีแนวๆนี้เยอะมากใน AO3 จนลามไปแฟนด้อมอื่นๆ อย่างช่วงที่ ABO บูมๆเนี่ยจะช่วงปลายๆของหนุ่มบาส แต่ช่วงพีคๆของหนุ่มวอลเล่ย์ ดังนั้นเท่าที่เห็นอนิเมแนวกีฬาที่ ABO ฟิคเยอะๆจะคือไฮคิว
แต่ตอนนี้ก็ลามไปทุกด้อมแล้วล่ะ
genderbend/rule 63
Coffee shop AU
Harry potter AU
ABO verse AU
Timetravel fic
พวกเนี้ยจะมีทุก fandom แหละ
>>986 อือ นั่นแหละ ABO จริงๆมันเริ่มจากฝูงหมาแหละ ลำดับขั้นในฝูงหมาอ่ะ แบบalpha คือจ่าฝูงไรงี้ beta เป็นมือขวา omega เป็นพวกรักษาความสงบบาลานซ์ในฝูง
แล้วมันก็มักจะมีพวกคู่ชะตาแบบ soulmate มาด้วยในนิยายเดียวกันอ่ะ แต่ไม่จำเป็นว่าอัลฟ่าคู่กับโอเมก้า อัลฟ่าหมาป่าอาจไปคู่กับมนุษย์ธรรมดาที่ไม่ใช่ฝูงก็ได้ ไรเงี้ย
ต่อมาพวกฟิคก็เอาคอนเซปไปแต่ง แล้วมันก็กลายไปเรื่อยๆจนปัจจุบันที่มีanthology ทางฝั่งญี่ปุ่นออกมาแล้วเค้ากำหนดกฏเกณฑ์มา ปัจจุบันเลยจะเห็นมังงะเขียนออกมาเหมือนกันหมด ว่าแอลฟ่าคู่กับโอเมก้า โอเมก้าต่ำชั้นสุด โอเมก้าชายท้องได้ อัลฟ่าหญิงงอกนั่นมาได้ อันนี้คือทางanthology ชุดนี้เค้ากำหนดมางั้น มันเลยเหมือนเป็นมาตรฐานกลายๆไปในปัจจุบัน
ซึ่งอันเนี้ยกูไม่ชอบมากๆ มันกดขี่ข่มเหงโอเมก้ามากๆ คือแต่ก่อนกูอ่านแล้วโอเมก้าเนี่ยสำคัญต่อฝูงมากๆเป็น peace keeping ไรเงี้ยฝูงไหนๆก็อยากได้ตัว พอมาเจอโอเมก้าเป็นพวกชั้นต่ำ กูเงิบ
>>988 ใช่ๆ ที่อ่านมีพวกคู่กับมนุษย์ธรรมดาด้วย แต่ผู้หญิงงอกไอ้นั่นได้นี่มากจากไหนวะมึง โอเมก้าส่วนใหญ่อ่านเจอเป็นพวกชั้นต่ำเหมือนกัน ต้องถูกรังแก ถ้าคู่กับอัลฟ่าก็โดนปฏิเสธ ที่อ่านเจอคือถ้าโดนmateปฏิเสธนี่อีกฝ่ายมีโอกาสที่จะตายหรือเป็นพวกrogueไปเลย แล้วomegaverse มีพวกนี้ปะมึง
แต่เคยเจอเรื่องที่อัลฟ่าทุกตัวต้องมาทำให้โอเมก้าเลือก แบบนางเป็นราชินีเหมือนกันนะ
>>989 นิยายของ Stromy Glenn
Scarlet Hyacinth
Gabrielle Evans
Joyee Flynn
คือ ใครถามก็ไม่กล้าบอกนะว่าอ่าน ถ้าไม่ใช่โม่งไม่บอกหรอกเฟร้ย อาย ไม่มีคุณค่าทางวรรณศิลป์ อ่านเอามันอย่างเดียว แนวฝูงหมาป่า ฝูงสิงโต สัตว์วิเศษ คู่ชะตา วุ้ยอ่านเอามัน เกรดเดียวกับนิยายธัญวลัย แต่อ่านมั้ย ก็อ่าน
เห็นคุย omegaverse กัน อยากแจม แต่กูไม่รู้อะ กูอ่านแต่แฟนฟิคฝรั่งอย่างเดียว แถมเพิ่งมาตามได้ไม่นานด้วยไม่แน่ใจว่าฝั่งญี่ปุ่นมาตอนไหน แต่กูว่าในด้อมตะวันตกนี่เค้าฮิต abo กันมาพักใหญ่ๆมากละนะ
ข้อมูลตาม >>988 เลย กูมาเพิ่มเติมตามที่กูอ่านมาละกัน กูว่าเวิร์สนี้มันมีความยืดหยุ่นสูงดี จะเขียนยังไงก็ได้ตามใจ ไม่ฟิกกรอบ
ที่กูเคยเจอที่เป็นเบสิคก็มี โอเมก้าท้องได้ เวลาโอเมก้าฮีทขึ้นมาจะอ่อนแอ
อีลฟ่าบางเวิร์สมีช่วงรัท (เหมือนฮีทของโอเมก้า) บางเวิร์สก็ไม่มี
เรื่องกลิ่นก็สำคัญมากใน abo เวิร์ส (กูไม่ต้องบรรยายก็คงเข้าใจดี ยังไงๆเวิร์สนี้ก็ต้องเล่นเรื่องกลิ่น)
เบต้าในหลายๆเวิร์สคืออารมณ์คนธรรมดา ไม่ได้กลิ่นพิเศษ ไม่มาจับคู่กับอัลฟ่าหรือโอเมก้าเพื่อให้ตัวเองมีลูก แล้วเบต้าเองก็ไม่สามารถมำให้โอเมก้าท้องได้ด้วย คือถ้าโอเมก้าจะท้องก็ต้องจับคู่กับอัลฟ่า (แต่บางเวิร์สเบต้าก็ทำให้โอเมก้าท้องได้ แล้วแต่จะเขียน)
บางเวิร์สมีเรื่อง bond มาเกี่ยว ซึ่งรายละเอียดก็ต่างกันไป bond บางเวิร์สสร้างขึ้นได้จากความรัก+การเป็นคู่กันทางจิตวิญญาณเลย(อารมณ์soulmate) บางเวิร์สสร้าง bond ด้วยการที่อัลฟ่ากัดโอเมก้าตอนมีอะไรกัน ซึ่งการทำแบบนี้ บางทีอัลฟ่าก็ใช้กำลังกับโอเมก้าแล้วสร้าง bond โดยที่โอเมก้าไม่เต็มใจ/ไม่รักได้ (ต่างกับ bond แบบแรกที่เกิดขึ้นเองเพราะทั้งคู่รักกัน
>>993 คุยกันก่อนนอน อืม ทางฝั่งตะวันตกก็อย่างที่มึงอ่านมาแหละ ยืดหยุ่น ไม่ฟิกกรอบ ใครใคร่แต่งอะไรก็แต่ง
แต่ไม่ค่อยเจอกดขี่ข่มเหงโอเมก้า
ทางญี่ปุ่นเมื่อเร็วๆนี้มีการออกเป็นมังงะแอนโธโลยี่เกี่ยวกับ ABO verse นักเขียนหลายๆคนมาเขียนในธีมนี้ออกเป็นรายเดือนเล่มเดียวกันเหมือนนิตยสารรายเดือน แต่ว่าจะมีกฏที่ยึดถือไว้เป็นมาตรฐานเหมือนๆกันทั้งเล่ม
เป็น alpha beta omega
Alpha ถือเป็นชนชั้นนำของสังคม Beta ก็ทั่วไป เป็นกลุ่มคนหมู่มาก Omega เป็นคนกลุ่มน้อย แบบถูกเหยียด
Alpha กับ Omega จะสร้างความสัมพันธ์แบบคู่ชะตากันได้ Omegaจะท้องได้แม้ว่าเป็นชาย มีการกำหนดลักษณะของ sex organs ดังนั้นถ้าอ่านงานของทางญี่ปุ่นจะค่อนข้างมีลักษณะตายตัว มีกฏเกณฑ์เพราะงานเหล่านี้ส่วนมากมันเคยถูกตีพิมพ์ในนิตยสารรายเดือนเล่มเดียวกันมาก่อนนั่นเอง
ต่อๆ *กูดันใช้คำว่า เวิร์ส มาพูดถึงรายละเอียดที่ต่างกันไปซะงั้น คือกูใช้คำผิด กูขอโทษนะ
ที่อวัยวะเพศของอัลฟ่าจะมีส่วนที่พองออกมาเรียกว่า knot ซึ่ง knot (เป้งหมาอะแหละ)จะล็อคตัวโอเมก้าให้ติดกันได้ (ติดเป้ง) ซึ่งแล้วแต่ว่าบางคนก็เขียนให้อัลฟ่าสามารถกางเป้งได้ทุกครั้งเวลามีอะไรดับโอเมก้า แต่บางคนก็เขียนให้อัลฟ่ากางเป้งได้แค่เวลาที่โอเมก้าฮีท บางคนก็เขียนให้อัลฟ่าไม่มีเป้งเลย
อัลฟ่ามีทั้งชายทั้งหญิง แล้วแต่จะเขียนรายละเอียดเหมือนกัน ที่เคยอ่านนี่ อัลฟ่าหญิงจะมีอวัยวะเพศเหมือนอัลฟ่าชายแต่ขนาดเล็กกว่า
โอเมก้าก็มีทั้งชายทั้งหญิง
อัลฟ่าหญิงสามารถทำให้โอเมก้าชายท้องได้เหมือนกัน แล้วก็ทำให้โอเมก้าหญิงท้องได้ด้วย
เพิ่มเติมเรื่อง bond บางทีพอสร้าง bond แล้ว โอเมก้าจะมีอะไรกับใครคนอื่นไม่ได้ ถ้ามีร่างกายจะปฏิเสธ (เช่นอ้วก) แต่บางคนก็เขียนให้โอเมก้ามีอะไรกับคนอื่นได้แบบเป็นปกติเลย
เออ เพิ่งนึกเรื่องนี้ขึ้นได้ กูขอพูดเรื่องท้องละคลอดลูกหน่อย คือกูเป็นคนที่ชอบ mpreg มากกกก แต่พูดจริงๆนะ กูไม่เคยจินตนาการตอนคลอดลูกเลยอะ แบบ กูไม่อยากคิดว่าลูกมันออกมาทางตูด ... แต่กูชอบอ่านผช.ท้องไง มันน่ารัก
ถ้า abo เวิร์สนี่ ที่เจอเรื่องวิธีคลอดลูกก็มี ต้องผ่าท้องคลอดเท่านั้น (ซึ่งกูก็งงว่าละสมัยก่อนที่ยังไม่มีวิวัฒนการการผ่าตัดนี่โอเมก้าคลอดยังไง) หรือบางคนก็เขียนว่า มดลูกโอเมก้าเชื่อมกับทวารหนักอะแหละ แต่ก่อนจะคลอด กลไกของร่างกายคือจะขับของเสียออกมาก่อนอยู่แล้ว ตอนคลอดก็เลยไม่มีปัญหาอะไร มีแต่น้ำคร่ำจากมดลูกออกมาเฉยๆ หรือบางคนก็เขียนให้เวลาคลอดลูก ร่างกายโอเมก้าจะมีช่องอีกช่องเป็นช่องคลอด คล้ายๆกับช่องคลอดของผู้หญิงปกติอะแหละ ละพอคลอดลูกเสร็จช่องนี้ก็จะปิดตามเดิม (คือช่องคลอดไม่ได้เอาไว้ใช้งานอะไรนอกจากคลอดลูกอะ)
อะไรประมาณนี้แหละ
>>996 ความจริงไม่น่ากำหนดเลยเนอะ กูอยากเห็นจินตนาการนักเขียนหลายๆแบบ มันกว้างมากเลยนะไอ้ ABO verse เนี่ย มีความเป็นไปได้เยอะมากๆ แล้วสภาพสังคมก็จะเปลี่ยนไปด้วยกูอยากเห็นหลายๆแบบ
แต่กำหนดมาแบบนี้ก็สมกับทางญี่ปุ่นล่ะนะที่สภาพสังคมค่อนข้างตายตัว แต่ละคนมีบทบาทในสังคมค่อนข้างแน่ชัด การจะผ่าผืนสถานะทางสังคมของตัวเองมันเลยดราม่า
มาแจมด้วย สรุป โอเมก้าเวิร์สไม่ใช่หมาป่า แปลงร่างไม่ได้ แต่เป็นการแบ่งเพศเป็น 3 แบบ มีย่อยคือ ช-ญ ใช่มะ
>>997 พูดถึงสภาพสังคมแล้วอยากเห็นหลายๆแบบเลย ทางนี้แบบชอบเสพแต่เนื่อเรื่องเบาๆ แต่พอคิดว่า ถ้าเล่นประเด็นดราม่าสังคม แบบโอเมก้าถูกกดขี่แล้วลุกขึ้นเรียกร้องความเท่าเทียมอะไรงี้คงดราม่าถึงใจดี นี่พอคุยๆกันไปแล้วกูเริ่มอยากลองอ่านมังงะของทางญี่ปุ่นมั่ง น่าจะสนุกไปอีกแบบ
>>998 ประมาณว่าเป็นคนธรรมดานี่แหละ แต่สภาพสังคมคือเหมือนกับสภาพสังคมของหมาป่า (แต่อันที่เขียนให้เป็นหมาป่าจริงๆไปเลยกูก็เคยเห็นอยู่นะ แต่ไม่ได้อ่าน 😂😂)
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.