คือกูมองเป็นกลางนะ อย่าเพิ่งรุมกู
กูว่าเหตุหลักๆน่าจะเข้าใจผิดกันไปเองมากกว่า คุณท.ไม่ตอบ คุณบ.ก็เลยคิดว่าอนุญาต สมัยปี 2556 คุณท.ยังไม่มีแฟนเพจ ก็เลยคิดว่าคงไปโพสที่บอร์ดเก่ามั้ง เพราะก็ยังเห็นคุณท.โพสนิยายอยู่ กูทันตอนคุณบ.โพสลงบอร์ดนั้น
แต่คุณบ. ผิดจริงที่พอจะพิมพ์ใหม่แล้วไม่แจ้งคุณท.อีกรอบ กูว่าเขาน่าจะรู้เพจแล้ว แล้วกูอ่านที่เขาโพสในบอร์ด อันนี้ก็อปมา
"ถ้าพี่ลองอ่านแล้วรู้สึกตะขิดตะขวงใจกับเรื่องของหนู ไม่สบายใจยังไง บอกหนูมาเลยคำเดียวค่ะ หนูจะไปชี้แจงกับสำนักพิมพ์แล้วระงับการพิมพ์ไว้ก่อน"
กูเดาว่าคุณบ.รอคุณท.มาตอบ แต่ดันไม่ยอมตอบสักที นางเลยเข้าใจไปว่า เออ อนุญาต อันนี้นางผิดเต็มๆ
พอเรื่องผ่านไปสามปี จะตีพิมพ์หนังสือ เลยกลายเป็นดราม่าเพราะจริงๆ คุณท.ไม่อนุญาต ที่เงียบไปเพราะหวังว่านางจะคิดได้เอง (อันนี้ก็งงคุณท.ว่าถ้าไม่พอใจทำไมไม่พูดเหมือนกันนะ เรื่องคงไม่ยืดเยื้อมาถึงวันนี้)
ส่วนเรื่องแรงบันดาลใจกับลอกนี่แม่งหาข้อสรุปกันไม่เคยได้อ่ะ
แบบไหนเรียกแรงบันดาลใจ? แบบไหนเรียกลอก?
ถ้าลอกพลอต เหมือนแค่ไหน?
กูอ่านทั้งสองเรื่อง ยอมรับว่าได้กลิ่นคล้ายๆ แต่เรื่องข้างในแม่งไปคนละทิศละทางกันเลยนะ
แต่คนอื่นอาจคิดว่าแม่งลอกชัวร์ แล้วแต่มุมมองว่ะ
อีกอย่างพลอตเรื่องนี้มันก็คลี่เช่อ่ะ พลอตในโลกก็วนไปวนมาแค่นี้
แต่เข้าใจว่าคุณบ.ดันไปแจ้งคุณท.ว่าเค้าเป็นแรงบันดาลใจ คนที่เป็นออริเลยไม่พอใจ อันนี้เห็นใจคุณท.
ส่วนเรื่องสำนวนการเขียน กูอ่านนิยายสายฝอมากๆกูก็ติดสำนวนแปลมานะ
มึงไม่มีทางอัจฉริยะจากการคิดเองเออเองอ่ะ นักเขียนส่วนใหญ่ก็เริ่มจากการอ่านหนังสือทั้งนั้น
แรกๆเริ่มเขียนจะคล้ายกันบ้างก็ไม่แปลกอ่ะ
กูว่าทุกอย่างแม่งชงเกินกว่าเหตุ
อันนี้คหสต.ของกู ด่าได้แต่อย่าแรง