ตอนแรกกูชอบเต็มเตื้องนะ แต่พออ่านจนถึงตอนจบ กูนี่เซ็ง
ถือว่าเป็นบ่น+ สปอยมั้ง
.
.
.
สรุปเตื้องก็แค่หนีปัญหา โทษสังคมเพื่อนเห็นแก่ได้ คือมึงอยู่ไม่เป็นเองแถมทำตัวน้ำเต็มแก้วคิดว่าตัวเองดีแล้วไม่แก้ไขห่าเหวไรเลยกูนี่อยากจะกรอกตาเป็นเลขแปดไทย อยู่มาถึงปีสองด้วยสันดานนี้ได้ก็เก่งล่ะ
.
จนกระทั่งกูได้อ่านแถลงการณ์นักเขียน และ ฯลฯ ที่นางมาตอบในโม่งหรือเพจนางกูไม่แปลกใจเลยว่าทำไมนิยายนางถึงจบแบบนี้ แม่งมั่นหน้าแบบผิดๆ
.
แต่วำหรับตัวนิยายถ้ามึงอยากอ่านความเฟล ความ Loser นางเขียนได้ฟิลนี้ดี แต่มึงจะต้องผจญกับบทพูดของตัวละครยืดยาวเป็นหน้า กับทัศนคติโทษแต่ชาวบ้านยกเว้นโทษตัวเองในช่วง 3/4 แรกของเรื่อง และทัศนคติว่าตัวเองไม่มีค่า ในช่วงหลัง แต่ก็ถือว่าตอนจบแม่งก็คิดได้สักทีว่ามนุษย์เป็นสัตว์สังคม มึงอยู่คนเดียวในโลกไม่ได้ แต่แม่งก็แก้ปัญหาเก่าไม่เป็นทิ้งปัญหาเก่าไป ดีแค่เรียนรู้ที่จะเริ่มใหม่อย่างเดียว