พวกมึงขอปรึกษาหน่อย(เกริ่นมาซะประหนึ่งปัญหาชีวิตแต่ไม่ใช่ ฮ่าๆ) คือกูอ่านกลับไปเลี้ยวที่ทางแยกถึงตอน 6 ละ แล้วทีนี้กูไม่โอเคกับเตื้องสักเท่าไหร่ ต้องบอกว่ากูทนอ่านมาจนถึงตอน 6 เลยเพราะคิดว่ามันอาจจะมีการเปลี่ยนแปลงอะไรบ้าง สรุปก็คือไม่ ในตอนแรกกูก็นึกว่าแบบเตื้องอาจจะโดนที่บ้านบังคับให้เรียนหมอไรงี้หรือเปล่า ตัวเองไม่ได้เต็มใจ ถึงได้มีปฏิกิริยาต่อต้านไม่เอาเพื่อน ไม่เอาใคร เรื่อยๆเอื่อยๆไปแบบนี้ แต่คือก็ไม่ได้โดนบังคับ แต่มีเหตุผลบางอย่างต้องใช้หนี้แทนพ่อ แม่อาจจะเป็นโรคหรือเป็นอะไรสักอย่าง(ยังอ่านไม่ถึงตอนเฉลย) คือแบบนี้แล้วมันก็น่าจะมีแรงผลักดันให้เตื้องตั้งใจเรียนหน่อยไหม? หรือไม่ก็ไม่ใช่การที่ยังทำตัวเอื่อยเฉื่อยอ้อยสร้อยแบบนี้ป่ะ โอเค คือกูก็ไม่ได้เรียนแพทย์เลยอาจไม่เข้าใจความรู้สึกของตัวละครจนถึงแก่นแท้อะไรขนาดนั้น แต่ก็พอรู้ว่าเรียนยาก หนัก แต่ที่เตื้องทำและเป็นอยู่มันก็ไม่ใช่สิ่งที่ควรทำป่ะ?
กูเห็นหลายคนเชียร์เรื่องนี้ เลยลองเข้าไปอ่าน กูชอบในการบรรยายของคข.นะ ชอบที่สอดแทรกความเรียลลงไปในนิยายที่ไม่ใช่เอะอะจีบปุ๊บได้กันปั๊บ แต่ที่กูไม่ค่อยชอบคือความเป็นเตื้องอะ โอเคล่ะที่ว่ากูอาจจะยังอ่านไปในถึงในตอนที่นางพัฒนา
กูไม่ชอบนายเอกที่ดีแต่ตอบกลับในใจ แต่ตัวเองไม่เริ่มทำอะไรอ่ะ ไม่ใช่จะให้ไปตบตี ด่าทอตอบกลับอะไรนะมึง แต่ก็ไม่ใช่ให้อยู่นิ่งๆแล้วก็บอกตัวเองในใจว่า มึงต้องทนได้อย่างโน่น เดี๋ยวก็จบแล้วอย่างนี้ กูอ่านแล้วมันเพลีย แต่ก็อยากอ่านต่อเพราะอยากรู้ต้นสายปลายเหตุ(ย้อนแย้งพิกล)
ซึ่งที่กูอยากถามคือ อีกนานมั้ยกว่าจะถึงตอนนั้น? ละกูสมควรจะอ่านต่อมั้ย?