Last posted
Total of 1000 posts
>>594 ฝั่งเคะท้องได้หมด เพราะในสมัยนั้นประชากรมี 3 เพศคือ ชาย หญิง ชายรูปงาม ประเภทหลังสุดนี่เหมือนเป็นยีนด้อย เป็นชนชั้นล่างของสังคม ทุกคนจะหน้าตาสวย แนวๆกึ่งหญิงกึ่งชาย ท้องได้
ในเรื่องนอกจากนายเอกก็มีเคะคู่รองที่ท้องได้ ไม่แน่ใจว่าสองคนรึเปล่า อ่านนานแล้วจำไม่ได้ แต่มันไม่ได้บรรยายหรือเน้นเรื่องท้องมากมายขนาดนั้นนะ ของนายเอกนี่เพิ่งเป็นตอนช่วงหลังๆ ตอนจบก็ยังไม่คลอดเลยมั้ง แค่บอกให้รู้ว่ามันท้อง
พังยังไงวะ? กูว่าคนเขียนมันอยากลดราคาก็จริง แต่ถ้ากูเจอเขาเปิดรอบต่อไปกูจะไม่อยากจองอีกเพราะได้บทเรียนไปแล้ว ซึ่งการทำตลาดแบบนี้จะเสียในระยะยาวมากกว่าว่ะ
สำหรับกูถ้ามันลดราคาแล้วทิ้งช่วงเป็นปีๆ อารมณ์เคลียร์สตอคก็เข้าใจได้นะ แต่ถ้าห่างไม่กี่เดือน ถ้ากูพรีก็คงเสียความรู้สึก แต่คงไม่โวยวายอะไรนอกจากถ้ามีครั้งที่สองจะไม่เอาเงินไปจมอีก
ถ้ากูออกเงินให้นักเขียนไปเป็นทุนในการพิมพ์แล้วได้ของที่แพงกว่ารอบที่พร้อมส่งเลย กูก็คงรู้สึกแย่ว่ะ
อีกอย่างหนังสือเพิ่งส่งรอบจองได้ไม่ถึง2เดือน จู่ๆลดราคากระตุ้นยอดขาย เพราะพิมพ์มาเยอะเกิน หนังสือเหลือ ในอนาคตถ้ากูจะจองกับเค้าอีกก็คงคิดหนัก เผื่อเค้าออกโปรมาอีก จะได้ไม่เจ็บซ้ำ
กุอ่านนิยายเรื่อง คลั่ง สนพ อะไรไม่รู้ เป็นนิยาย นำเข้า อีหอย ฉากมีจัดเต็ม ตั้งแต่ รุมโทรมยัน ข่มขืนทุกแบบ เชี่ย NC 17 ชนิดที่น้องยีน น่่ารักเลยอีเหี้ย
การพรีออเดอร์กลายเป็นการให้ยืมเงินตั้งแค่เมื่อไหร่ กม.ข้อไหนบอก หรือว่ามโนเอาเอง
>>609 มึงไม่รู้โพรเซสการทำหนังสือแล้วจะมาอ้างกม.หรือหาว่าคนอื่นมโนไม่ได้นะ อ่ะ... กูจะช่วยบอกให้ละกัน เคยทำมาก่อนและเคยช่วยเพื่อนดีลเรื่องพวกนี้อยู่
ก่อนที่โรงพิมพ์จะเริ่มพิมพ์ได้ ไม่ใช่จ่ายแค่จ้างพิมพ์ แต่นข.หลายคนต้องจ้างคนวาดปก ทำอาร์ต พรู้ฟรี้ด (ถ้ามีคนช่วยทำฟรีให้ก็แล้วไป) ถ้าไม่มีเงินมาควักเนื้อจ่ายเอง นข.จะเริ่มโพรเซสได้ไง? ก็ต้องเอาเงินคนพรีออเดอร์นี่แหละมาจ่าย อีกอย่างคือการที่มีคนพรีก่อนก็เป็นการรับประกันยอด ได้รู้ว่าขั้นต่ำของการสั่งพิมพ์ (และสั่งทำของแถม) อยู่ที่จำนวนเท่าไหร่ ช่วยให้นข.มีสภาพคล่องและทำงานได้ง่ายกว่าพิมพ์ก่อนแล้วขายพร้อมส่งทีเดียวละกัน
การพรีออเดอร์ในความคิดไม่ใช่การให้ยืมเงินนะ จะทำหนังสือเองคุณต้องมีทุนก่อน ทำธุรกิจอะไรต้องมีทุนไม่ใช่จับเสือมือเปล่าโดนการผลักภาระมาให้"คนอ่าน" หรือ "แฟนนักเขียน" พรีออเดอร์มันเป็นการตลาดและช่วยให้สนพ.รู้แนวโน้มความขายได้หรือไม่ได้คร่าวๆ ไม่ได้จะเถียงนะเราออกความเห็นคุยกันดีๆดีกว่า
ถ้าเขามีทุนก่อน เขาก็พิมพ์ออกมาแล้วก็ขายเลยซิ จะมีเปิดพรีออเดอร์ไปทำไมถ้าไม่ต้องเอาไปจ่ายตามที่>>610 อธิบาย
>>611 ฟิกเกอร์รอบพรี มันก็ถูกกว่ารอบพร้อมส่งทุกค่ายนะ อีกอย่างพรีฟิกเกอร์กับบริษัทยักษ์ใหญ่กับพรีหนังสือระดับทำมือนข.เทียบกันได้เหรอมึง เหมือนเทียบสเกลช้างกับอมีบา
ส่วนตัวกูว่าจะลดราคาต่ำกว่ารอบพรีน่ะก็ควรจะรอเวลา โล๊ะ stock เช่นเหลือ 10-20เล่มสุดท้าย หรือมีตำหนิเล็กน้อยที่ไม่มีผลกับการอ่าน
>>609 งั้นนักเขียนเอาเงินไปกแงไว้เฉยๆ ไม่ใช้เลย? มโนไปนะ เงินที่ได้จากการพรีเค้าเอาไปหมุนจ่ายค่านู่นนี่ แค่เอาไปใช้ก็เหมือนยืมแล้ว
คนที่พรียอมจ่ายเงินไปก่อนนานหลายเดือน โดยที่ยังไม่เห็นของได้นี่ต้องใจกล้าขนาดไหนเนี่ย ต้องรับความเสี่ยงจากการโดนเท โดนเบี้ยว โดนเลื่อนอีก
ถ้านีกเขียนไม่มีความจำเป็นจะต้องยืมเงินมาหมุนก่อนก็ไม่ต้องพรี เปิดมาขายเลย เงินมาของไป ง่ายๆ แต่ไม่ทำไง เพราะต้องการเงินหมุน เข้าใจมั้ยจ๊ะ
แ้วจริงๆมีแค่ที่ไทยแหละที่เก็บเงินก่อนตอนพรีออเดอร์ พรีหนังสือในอเมซอนทั้งฝั่งฝรั่ง ญี่ปุ่น ตัดเงินตอนจะส่งของทั้งนั้น แม้แต่ฟิกเกอร์ ตุ๊กตาของเล่นก็ไม่ตัดเงินก่อน อาจกันเงินวงบัตรแต่ไม่ได้ตัดจริงๆมันคืนกลับมา เราจะโดนเรียกเก็บตอนที่ของกำลังจะส่งออกมาให้เท่านั้น
เราไปคุยกันห้องเมาท์ดีกว่ามั้ย มันนอกเรื่องอ่ะ เกรงใจเพื่อนโม่งคนอื่นนะ
กูเพิ่งมาอ่านย้อนหลัง หลายเหตุผลกูเห็นแล้วแบบหัวร้อนเลยแม่ง
กูกำลังอ่านนิยายเรื่อง Better than a dream หลังจากอ่านรีวิวว่าอย่าให้หน้าปกหลอก มันคือนิยายดราม่าดีๆนี่เองงงงง กูอ่านไปบทสองบทแล้วมึงเฮิยยยยดีวะดีมากเลย เดี๋ยวกูอ่านจบจะมารีวิว
เท็งงู ค่ายมันจู
โดยรวมก็โอเคนะ แต่ถ้ามันเปลี่ยนเงื่อนไขในการรับพลังชีวิตเป็นอย่างอื่นที่ไม่ใช่ซีเมนคงดีกว่านี้เพราะเอะอะก็ต้องมีฉาก...แต่กูชอบที่บรรยายสังคมเท็งงู ความแตกต่างจากมนุษย์ พันธสัญญาระหว่างเท็งงูกับตระกูลนายเอกที่มีมาเป็นพันปี แต่กูให้คะแนนเรื่องยักษ์มากกว่า พล๊อตแน่นกว่า
กูรับได้กับนิยายที่นายเอกโดนข่มขืนโดยคนอื่นที่ไม่ใช่พระเอก แต่เป็นตัวละครเด่นในเรื่อง พวกตัวร้ายอะไรแบบนี้ แต่รับไม่ได้กับแบบโดนคนจ้างเอาใครไม่รู้มาข่มขืน โดนข่มขืนตอนเด็ก โดนรุมข่มขืนอะไรแบบนี้ มีใครเป็นแบบกูมั้ยวะ กูอยากหาเพื่อน555 กูว่าระดับความรับได้ของกูมันออกจะแปลกไปหน่อย
มีใครอ่านเกิดใหม่ในโลกกรีกบ้างมั้ย ตอนแรกๆกุว่าสนุกนะ แต่พอกลับมาโลกเดิมมันแปลกๆว่ะ เหมือนออกทะเล
>>577 โทษๆพึ่งกลับมาดู กูรีวิวทิ้งไว้แล้วกันนะ
คือกูไม่เคยรีวิวมึงอยากรู้อะไรถามอีกทีแล้วกัน
รีวิว Appealing flower
เอารูปเล่มก่อนปกหื่นแล้ว ข้างในมีภาพประกอบเห็นเยอะยิ่งกว่าปกถ้ากลัวคนในบ้านหยิบเปิดดูได้ก็ผ่านเถอะ
เนื้อเรื่องไม่มีดราม่าระหว่างพระนาย แต่มีเรื่องกับฝ่ายตรงข้ามที่เป็นเมียอีกคนของพ่อที่อยากให้ลูกชายขึ้นมาเป็นโชกุน
พระเอกหรือท่านหญิงบรรยายไว้ว่าสวยมากก เอพพีลพุ่งฟุ้งกระจายแต่ยังดูเป็นผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่(กว่าพระเอก)อยู่ กูชอบที่นางรักจริงจังมุ่งมั่นโคตรๆนี่แหละ ปักธงว่ากูอยากได้คนนี้ก็ทำทุกอย่างผลักดันตัวเองจนมาอยู่ข้างนายเอกได้ไม่ใช่แค่ดักฉุดข่มขืนก็ได้แล้วไรงี้ ตอนปกติจะเป็นท่านหญิงที่เอาอกเอาใจผัวมาก วางตัวดีแบบเมียๆเป็นช้างเท้าหลังปกครองฝ่ายใน อยากแสดงให้สามีเห็นว่าเป็นคนอ่อนหวานอ่อนโยน แต่บนฟูกจะหลุดมาดหมาป่าทุกทีเพราะทนความน่ารักนายเอกไม่ไหว ความจริงกูอยากให้มีไรกันแบบพระเอกรุกแบบเมียๆไม่หลุดซักครั้งแต่นิสัยพระเอกมันยัน หึงและหวงใครจะแย่งหรือทำร้ายนายเอก(โชกุน)กูตัดแขนตัดขาหมดประมาณนั้น
สรุปคือสนุก กูชอบบบ พระเอกก็ซื่อๆแมนๆไม่มีสาวให้ขุ่นใจ แต่ปกแม่งต้องหลบซ่อนมากเนื้อในอีก ถ้าชอบเรื่องเข้มข้นดราม่าเยอะๆก็ไม่มีอะไรให้อ่านเล่มมันบาง ถ้าอยากอ่านอะไรที่มีเมะครอสเดรสก็คุ้มนะ สนุกไม่น่าเบื่อ
หวา ตอบสลับเลขเล็กน้อย ขอโทษเน้อ 555
อยากอ่าน Appealing flower อ่ะ ราคาพร้อมเล่มเล็ก ตอนนี้แรงมากไหม เซง หนังสือพวกที่มีเล่มเล็กตรงนี่ล่ะ คนมาช้าต้องตามหากันต่อไป T T
อ่านจบแล้วในเวลาอันรวดเร็ว
Better Than A Dream
Written by Sakuragi Raica
illustrated by Asanami Katsumi
เป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้ชายสองคนที่มาเจอกันเพราะความสูญเสียในอดีต คนแรกไม่สามารถก้าวผ่านความเสียนี้ไปได้ คนที่สองเพราะความรู้สึกผิดบาปในใจทำให้ก้าวผ่านมันไปไม่ได้
พล๊อตดูไม่น่าตื่นเต้นในปะ แต่อ่านเพลินมาก ชื่อเรื่องและหน้าปกนี่มิสลีดดิ้งแรงมากเลย แต่เป็นนิยายโรแมนติกดราม่า เรื่องนี้ชอบนายเอกมากและมากๆ ชอบที่ตัวเองไม่พ่ายแพ้กับสิ่งเร้า นายเอกยึดมั่นถือมั่นในความสัมพันธ์กับเพื่อนมาก มีสติ ปฏิเสธไม่ทางตรงก็ทางอ้อมเพราะไม่อย่างเสียเพื่อนไป และจุดที่ชอบมากที่สุดคือจุดไคลแม็กซ์ตอนรู้ความจริง ชอบที่นายเอกมีเหตุผลมาก คือเข้าใจว่าเพราะอะไร และไม่สามารถจะโกรธหรือแค้นพระเอกได้แต่ก็ยังไม่สามารถทำใจให้พูดคุยสนิทใจได้เลยขอให้พระเอกออกไปจากบ้าน คือช่วงอารมณ์ตรงนี้บรรยายดีมาก นายเอกห่วงพระเอกที่ออกจากบ้านไปนอนข้างนอกอยากจะไปเรียกกลับมาแต่ก้าวออกขาออกจากบ้านไม่ได้เพราะสิ่งที่พระเอกทำไว้กับผลกระทบที่เกิดขึ้น นายเอกมันทำใจไม่ได้
พระเอกเป็นผู้ชายแปลกๆที่มีเสน่ห์แบบธรรมชาติและความเป็นผู้ใหญ่แบบแปลกๆ พระเอกมันเข้าใจว่านายเอกเห็นมันเป็นตัวแทนคนรัก แต่มันก็ยอมไม่พูดอะไรทั้งสิ้น แต่เพราะมันยอมมากเข้าๆวันนึงถลำลึกมันก็เลยคลั่งและพูดว่ามันกลายเป็นแบบเพื่อนของนายเอกไปแล้ว แต่วิธีคลั่งของมันก็ยังสุภาพมาก นะถ้าเทียบกับวิธีคลั่งรักของเพื่แนนายเอก
และมันน่าเศร้าสะเทือนใจตอนที่นายเอกพูดถึงระดับความสำคัญของตัวเองต่อครอบครัวคนรัก มันจืดจางไม่มีตัวตนได้น่าสงสารนายเอกมากเลย
ตัวละครลับที่ออกมาแล้วทำให้ชอบก็เจ้านายเก่าคนรักนายเอก ขโมยซีนมากมาย
กู๊ดรีด พล๊อตไม่แปลกใหม่แต่วิธีเขียนจูงใจให้อ่านจนจบต่อเนื่องในเวลาไม่นาน มาม่าระดับพอทนไหว ตัวละครมีความโศกเศร้าอยู่เกือบทุกตัวแม้แต่ตัวละครลับ มีปมในใจ ใครสนใจหามาอ่านเพลินๆน้า ให้คะแนน 7.9/10
สำหรับเล่มเล็กลองติดต่อขอซื้อตรงกับซีบีดู ถ้าเค้ายังมีสต๊อกเค้าขายให้นะ
ตรงสองบรรทัดสุดท้ายหลายถึงเรื่องที่คุยๆกันข้างบนนะ ลืมใส่เลขข้อความ
ขอถามหน่อยสิว่า สสตว คืออะไร พยายามหาแล้วจริงๆ หาไม่เจออ่ะ T_T
เรื่อง Better Than A Dream สนุกมากนะ อาจเพราะตอนอ่านไม่ได้คาดหวังอะไรเลยอ่านแบบหัวว่าง ปกกับชื่อมันทำให้เข้าใจผิดนึกว่าจะเป็นแนวมโนฝันกลางวัน เรทนิดๆ ไม่ใช่เลยจ้าาาาาาา นี่ยังงงว่าทำไมตั้งชื่อนี้วะ นิยายออกมาหลายปีแล้วไม่แน่ใจมีคนเอามาแปลมั้ย ถ้ามีก็ต้องตามหาเพราะฉบับภาษาอังกฤษออกมาปี 2008
Ky หน่อยเพื่อนโม่ง มีใครได้อ่าน ลิขิตรัก+พันธนาการใจ ของค่ายเฟย์เเล้วบ้าง กูเห็นมีโม่งบนมาสปอยล์เรื่องไว้นิดหน่อย กูอยากรู้ว่ามันสนุกมั้ย น้ำเน่ารึเปล่า(กูรับได้555)พอดีกูมีส่วนลดใน shopee เลยลังเลว่าจะสั่งดีมั้ย
ชีวิตใหม่
ตอนนั้นกุรำคาญคาญกิล กุพึ่งกลับไปอ่าน
ตอนนี้กุเกลียดแล้ว
กุไม่เข้าใจว่าทำไมถึงต่องไปเทินทูลกิลกันด้วย
>>642 รู้สึกว่าจะเป็นกูเอง แต่กูอ่านแค่เรื่องเดียวนะ heaven is nowhere ตัดสินเอาลอยๆจากปกว่าอีกเล่มนายเอกเป็นบาทหลวงหน้าแบ๊วคงออกแนวอ่อนโยนเรียบร้อย ไม่ถูกจริตกู
เนื้อเรื่องก็ตามปกหลังอ่ะ พระเอกมันถูกใจสายตาไม่กลัวตายของนายเอกยื่นข้อเสนอว่าจะมาเป็นคนรักข้างกายมันแล้วรอจังหวะเหมาะๆล้างแค้น หรือจะตายตามพ่อแม่มันที่ถูกฆ่าเพราะหักหลังเอายาเสพติดของแก๊งไปปล่อยขายให้กลุ่มอื่น นายเอกเลือกข้อแรกก็โดนจับทำเมียทุกวัน ปากนางก็บอกว่าจะฆ่าๆล้างแค้น แต่โดนกระแทกทีก็นะ
อ้าวเวร กูเผลอกดส่งข้อความ
มีโอกาสหลายครั้งแต่ก็ใจอ่อนทำไม่ลง พระเอกศัตรูเยอะขนาดมีคนยื่นมือช่วยวางแผนฆ่านายเอกยังสองจิตสองใจ คำว่าจะแก้แค้นเป็นเพียงลมปาก ... ระดับความสนุก กลางๆว่ะถ้านายเอกมันพยศใจเด็ดกว่านี้คงมีลุ้นมากกว่า พล๊อตพอเดาได้
เพื่อนโม่ง มีเรื่องจะถาม ปกติคนญป.ซื้อหนังสือมือ2จากเว็บไหนกัน คือกุจะซื้อมังงะกะนิยาย สภาพไม่เกี่ยงอ่ะ
กุอ่าน สืบรักกับดักหัวใจของ มด. จบแล้ว อ่านได้เรื่อยๆนะ มีเนือยบ้าง แต่ก็ไม่ได้น่าเบื่อ ดราม่าแทบไม่มี
Ky พวกมึง พอดีกูเห็นมีโม่งถามเรื่อง KTL แต่กูจำไม่ได้ว่าโม่งห้องไหน กูไปถามทางเพจของสนพ.มาละ(โม่งกูคงไม่แตกหรอกมั้ง5555)แอดมินเค้าว่าน่าจะช่วงเดือนมีนานี่ล่ะ ถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยน ที่เหลือก็รอสนพ.ประกาศอีกที
ส่วนตัวกูคิดว่าอาจจะออกช่วงงานหนังสือ ซึ่งสนพ.อีกหลายเจ้าคงจะเข็นนิยายออกมาพร้อมกัน โชคดีที่กูสายอ่านรีวิว เรื่องไหนตัดทิ้งได้ก็ตัด ไม่งั้นไตกูแหกเเน่
เรื่องใหม่ของกล้วย อุบัติรักนอกจอ ...ไปอ่านตย.แว่บแรกนึกถึงทรูสตาร์นะแต่ดูลึกลับกว่า
ตัวเอกตื่นขึ้นมาในร่างไอด้อลอ่อนหัดการแสดงที่ประสบอุบัติเหตุระหว่างถ่ายทำ จำไม่ได้ว่าตัวเองเป็นใครแต่มีความสามารถในการแสดง คสพ.ระหว่างเจ้าของร่างกับเจ้าของเอเจนต์ซี่ก็ดูคลุมเครือ เหมือนจะเป็นเด็กเสี่ยแต่ก็ไม่ชัวร์ ตย.แค่27หน้า เดาทางไม่ถูกว่ะ ค่ายนี้ไม่เห็นโม่งพูดถึง รอรีวิวมีหวังไหม
>>659 กูรู้จักแต่ mandarake อ่ะ
>>662 กูเดาไว้แล้วว่าต้องออกช่วงนั้นแน่นอน เพราะเป็นช่วงนาทีทองของสนพ.ทั่วฟ้าเมืองไทย สำหรับกูขอให้ออกเหอะเมื่อไหร่ก็มา กูกำเงินรอปาใส่สนพ.กับนักเขียนรัวๆ เข้าไปส่องก็บ่อยกูเคยอีเมล์หาโรสเลยนะแต่เค้าไม่ตอบกูคงเพราพมันหลังไมค์ละมั้ง
ตอนแรกว่าจะรอซื้อทรูสตาร์ด้วยแต่กูว่ามีหลายๆอย่างไม่ถูกจริตกูเท่าไหร่ นี่ถ้าของกล้วยออกมาอีกเท่ากับปีนี้จะมีแนวนี้ออกที่ไทยที่รู้ตอนนี้ก็สามเรื่อง อืมมมมมอ่านกันให้ตาแฉะ
>>664 กูib ไปถามเค้าในเพจ ก็ตอบกูเร็วนะ ไม่ถึงชั่วโมง
ทรูสตาร์เท่าที่อ่านจากโม่งคิดว่าน่าจะรอด กูไม่ถือเรื่องหลายพีขออย่ารีบะเป็นพอ ส่วนของกล้วยกูเคยซื้อช่วงที่เค้าพึ่งออกวายใหม่ๆเเล้วไม่รอด เรื่องนายลูกท้อ นายตะกละนั่นอะ แต่เห็นเรื่องใหม่เค้าเเล้วคงรอรีวิวก่อนเหมือนโม่งบนว่ะ
ขอ ky มึงกุเพิ่งอ่านราคาค่ารัก spin off โอ้วอิเขร้ สงสารรุ่นพ่อชิบหายยยยยย เข้าใจเลยคุณเจนนี่บิดเบี้ยวจริงๆอ่ะ แต่ก็สงสารว่ะ นี่แอบคิดดีละที่นางตาย จะได้ไปเจอกับธัญ ฮือออออ หน่วงจริง ชอบ อยากเก็บเป็นเล่มผุดๆ
>>668 กูชอบมากกกก
มีความเรียลตั้งแต่เรื่องทารุนทางเพศ คือมันเกิดขึเนได้จริงแบบไม่โลกสวยเลยอ่ะ
อ่าน spin-off แล้วกูเข้าใจเหตุผลแบบสุดๆเลยว่ะ
ทำให้กูสงสารธัญญ์แบบสุดๆ เช่นกัน
รอเล่มเหมือนกัน แต่คนนี้คงอีกนานเลย เรื่องเก่าอีก2เรื่องกูอ่านวนจนไม่รุ้จะอ่านยังไงแล้ว เล่มไม่มาสักที
>>667 กูคลานมาตอบมึง เดี๋ยวกูมารีวิวหลังอ่านจบให้นะจะได้ตัดสินใจกัน
ครือออออกูเข้าเว็บกล้วยเว้ยยยยย ตั้งใจจะซื้ออิเรื่องที่เพิ่งออก ไปๆมาๆกูได้เรื่องอื่นด้วยเลยกูสอยชุดคู่ป่วนปราบปีศาจ ชุดบรรณาธิการ อุบัติรักฯ แล้วก็ชุดอะไรอีกไม่รู้ขโมยๆแมวๆกูอ่านคำโปรยหลังปกแล้วน่าสนใจดี แล้วก็หลงใหล อืมมมมมมมมม กูหนักมือไปสินะ orz
Ky พวกมึงกูไปอ่านเรื่องดอกฟ้ากับหมาวัดมาสนุกดีนะ กูอยากอ่านตอนพิเศษในเล่มจัง กูอยากรู้ว่านอกจากเรื่องนี้มีเรื่องอื่นอีกไหมที่เค้าพิมพ์ขายอ่ะ อยากอ่านๆ
ว่าแต่วายของกล้วยเป็นไงบ้างอ่ะ ไม่เห็นมีใครกล่าวถึงของสนพ.นี้กันเท่าไหร่เลยเท่าที่เห็น
>>671 กอดมึง กูรอนะ ลำบากมึงเเล้วได้เรื่องอื่นมาด้วย 555555
>>675 กูโม่งที่บอกว่าอ่านวายกล้วยไม่รอด แต่กูอ่านเเค่นายลูกท้อ กับ นายตะกละ ว่ะ เนื้อเรื่องมันเบาๆไม่ค่อยมีดราม่าไรมาก คงไม่ถูกจริตกูเองแหละกูเลยไม่ได้ซื้อเรื่องอื่นต่อ แตืเรื่องนักสืบคลาสบีกับครอบครัวปีศาจสนุกดี ไม่วายแค่จิ้นพอกรุบกริบ อ่านเพลินๆ อีกอย่างสนพ.นี้ราคาน่าคบมากกกกกสำหรับกู
ช่วยเล่าโมเมนต์คู่วายๆในสามภพสามชาติหน่อยดิ(ไม่กล้าถามในห้องหนังสืออื่นอ่ะ)จอมมารกับศิษย์พี่เก้า แล้วก็คู่เจ๋อเหยียนอ่ะ รบกวนด้วยนะ
Ky ใครรู้บ้างว่าทาสจ้าวที่รีปริ้นท์จะออกเมื่อไหร่ เหมือนกูจำได้ว่ามกราปีนี้ แต่นี่ก็เลยมาแล้ว
ได้ยินมาเเว่วๆ ว่าจะออกช่วงงานฟิค
มด. เปิดพรีเรื่องใหม่อีกละมึง
เรื่องอะไรอ่า กูพรีมังงะกับองค์จักรพรรดิ์ไปแล้วตั้งแต่วันที่เปิดให้พรี นี่เปิดอีกแล้วเหรอ กูตาย
กำลังจะเริ่มอ่านของกล้วยเล่มที่คุยกันข้างบน บางกระจ้อยร่อย อ่านจบจะมารีวิว
>>688 รับที่ร้านได้จะมีให้เลือกตอนทำรายการใกล้ๆจะเสร็จ แต่กูเลือกให้มาส่งที่บ้านเลือกเสร็จจ่ายเงินเสร็จดันนึกได้ว่าแถวบ้านมีร้านBfriendstore อยู่ ไม่ได้ไปนานลืมซะงั้น orz
อ่าน Beyond the spotlights อุบัติรักนอกจอ จบแล้วนะเพื่อนโม่ง รอแป๊บกูเขียนรูวิวแบบยาวให้ ความรู้สึกกูบรรยายยากมากแบบก่ำๆกึ่งๆ
Beyond the Spotlights อุบัติรักนอกจอ เล่ม 1 ( 2 เล่มจบ)
Ying Ye เขียน
ใบไม้ผลิ แปล
Xi วาดภาพประกอบ
***เรื่องนี้เหมาะกับคนที่ชอบพระ-นายแนวแบบแมนๆแตะบอลกันนะและไม่เหมาะกับคนที่ชอบแนวแซ่บๆเข้มข้น***
นายเอกเรื่องนี้หลังเข้าร่างปัจจุบันบุคลิกดูเป็นคนสบายๆ ยิ้มง่าย ดูไม่ทุกข์ร้อน แต่จริงๆเป็นคนที่มีกลไกป้องกันใจตัวเองซับซ้อนมาก (เรายังรู้ไม่สุดต้องต่อเล่ม2) และดูเหมือนจะไม่เข้าใจว่า"รัก"เป็นความรู้สึกแบบไหน.......
พระเอกเรื่องนี้(ถูกจริตกูนัก) เป็นสายซึนเล็กๆนาจา คืออยู่ต่อหน้าคนอื่นนี่เย็นชาใส่กันมาก จะว่าซึนก็ไม่น่าจะใช่เรียกว่าแสดงความรู้สึกไม่เก่งแล้วกัน แต่แค่ช่วงแรกๆนะตอนความรู้สึกยังคลุมเคลือ พอรู้ใจตัวเองแล้วเป็นพวกการกระทำสำคัญกว่าคำพูด (ซึ่งกูเลิฟมาก)
เรื่องมีอยู่ว่านายเอกตื่นขึ้นมาที่โรงพยาบาลพร้อมกับความมึนๆงงๆและความทรงจำคลุมเคลือ เจอหน้าเลขาตัวเองคนแรกบอกว่าประสบอุบัติเหตุตอนถ่ายทำซีรี่ย์ นายเอกก็ไปเสริจหาชื่อที่ได้ยินในเน็ตก็ยังรู้สึกแปลกๆเหมือนไม่ใช่ตัวเอง หลังจากหายดีก็ไปถ่ายทำซีรีย์ต่อ ตรงนี้ก็คล้าย KLs ตรงที่นายเอกแสดงความเทพในการแสดงละครออกมาแบบอย่างกับคนละคนทั้งๆที่ตอนแรกจบงานนี้จะถูกพักงาน แต่จากจุดที่สำแดงความเทพออกไปก็ทำให้ได้แสดงหนังและเป็นจุดเริ่มต้นที่ได้เจอพระเอก พระเอกเป็นนักแสดงฉายา "ราชาจอเงิน" ฝีมือการแสดงดีมาก แต่เป็นคนค่อนข้างเก็บตัว ไม่มีข่าวฉาว ดูเหมือนเย็นชา พระเอกเจอนายเอกครั้งแรกก็ปิ๊งเลยนะ(แต่ปิ๊งแบบหน้าตายพร้อมสายตาพิฆาต) และความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็เริ่มจากการ"เล่นๆแค่สนุกกัน"แต่จากจุดนั้นพออยู่ด้วยกันดันลงตัวแบบเรียบง่ายแต่ทรงพลังและสบายอกสบายใจ แล้วก็มีเรื่องราวครอบครัวนายเอกเข้ามา..........
เนื้อหาเล่ม 1 หลักๆก็เป็นเรื่องความสัมพันธ์ของพระ-นาย อดีตของนายเอกถูกพูดถึงน้อยมาก แต่ที่ค่อนทำให้กูสนใจคืออดีตของเจ้าของร่างที่จะไปกล่าวถึงเต็มๆในเล่ม 2 (หรือเปล่า?!?) ใครที่ชอบความพีคๆดุเด็ดเผ็ดแซ่บ อาจจะไม่ชอบถึงขั้นเบื่อเล่มนี้ เพราะเนื้อเรื่องไม่มีตัวละครขยะ ไม่มีตัวร้ายแว๊ดๆ เรื่องเล่าแบบเรียบๆ ทิ้งรายละเอียดปริศนาไว้เล็กๆน้อยๆตามรายทาง และนิสัยนายเอกจะไม่ได้บอกออกมาตรงๆว่าเป็นคนยังไงแต่เราจะเห็นผ่านการกระทำ ความคิดของนายเอกเอง
กูนิยมนิสัยนายเอก นายเอกเป็นผู้ชายแนวไม่คิดอะไรมาก คือพวกมึงต้องมีเพื่อนแบบนี้ในกลุ่ม 1 คน พวกดูเป็นคนอารมณ์ดี ง่ายๆสบายๆ ไม่พูดมาก เข้าใจง่ายและไม่น่ารำคาญ อยู่ด้วยแล้วสบายใจ ซึ่งมันคือนิสัยที่ทำให้พระเอกยิ่งตกหลุมรักนายเอกมากขึ้นๆ พระเอกเข้าใจนายเอกผิดคิดว่านายเอกมีคนเลี้ยงดูอยู่แล้ว aka คนรัก แต่จริงๆคนๆนั้นคือพี่ชายคนละแม่ของนายเอก (จากจุดนี้จะเป็นปมทางฝั่งเจ้าของร่างซึ่งจะไปอยู่ในเล่ม 2) เพราะคิดว่านายเอกมีคนเลี้ยงดูแล้วเลยพยายามรักษาความสัมพันธ์เหลือแค่เพื่อนที่ดีต่อกัน
ที่น่าสนใจคือ (ต่อไปคือสปอยเล็กๆ ถ้าไม่อยากอ่านให้เบลอไปนะ)
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
อย่าคิดว่าจะเหมือน kill the lights หรือ at the end of the road (ไม่อ่านทรูสตาร์เลยนับรวมเข้ามาไม่ได้) ที่ร่างจริงนายเอกตายแบบซ้อนเวลาทับกันแล้วสลับเข้าอีก
เรื่องนี้นายเอกตายไปแล้วเมื่อ 10 ปีก่อน เป็น"อดีตราชาจอเงิน" ก่อนพระเอกจะมาแทนที่ ประสบอุบัติเหตุตายวันที่ฉายหนังรอบปฐมทัศน์ และเรื่องนี้ทำให้นายเอกได้ออสการ์ นายเอกจำไม่ได้ว่าตัวเองเป็นใครชื่ออะไร แค่มีความทรงจำคลุมเครือ จำได้นิดๆหน่อยๆ และรู้ว่าตัวเองรักงานแสดงมากและเคยทำมันก่อนจะมาอยู่ในร่างนี้ แต่มาจำได้ทั้งหมดตอนดูหนังเรื่องสุดท้ายของตัวเองกับพระเอก พระเอกน่าจะเคยรู้จักกันกับร่างเดิมของนายเอก อาจจะพระเอกรู้จักข้างเดียว นายเอกลืมว่าเคยเจอกันสมัยพระเอกยังเป็นเด็กแล้วนายเอกกำลังดังมาก (เล่าไว้เหมือนปริศนาความฝันของนายเอก ดูมีจุดที่คนเขียนต้องมาเฉลยอีก1ปม) พระเอกชื่นชมนายเอกร่างเดิมมากอยากจะทำงานร่วมกันแต่นายเอกดันตายซะก่อน เล่ม 2 พระกับนายจะเล่นหนังรีเมคเรื่องที่นายเอกเล่นไว้แล้วได้รางวัลเรื่องแรก น่าจะมีประเด็นอะไรอีกมั้ง
ตัดจบเล่ม 1 ที่พี่ชายนายเอก(เจ้าของร่าง) จับได้ว่าคนที่อยู่ตรงหน้าไม่ใช่น้องชายจริงๆ และจุดที่ทำให้จับได้คือปมเรื่องครอบครัวของเจ้าของร่าง
ถือว่าอ่านได้เพลินๆไม่มีจุดพีค เล่าเรื่องแบบไปเรื่อยๆ มีปมน่าสนใจเล็กน้อยให้ตามต่อ ซื้อต่อเล่ม 2 แน่นอนเพราะกูค่อนข้างชอบ
คะแนน 6.5/10 (คะแนนนี่ให้เพราะพระกับนายล้วนๆ)
ป.ล. พล๊อตหนังในเรื่องที่เล่าถึง กูแอบอยากดูของจริงเลย น่าสนใจทุกเรื่อง โดยเฉพาะหนังที่พระ-นายเล่นกันเรื่องแรก "กระดานดำ"
>>695 indulgence กูยังไม่ได้อ่านรออยู่ในคิวอ่าน เดี๋ยวกูตัดมาอ่านรีวิวให้ก่อน มึงรอก่อนเดี๋ยวกูอ่านจบมารีวิวให้นะ
เรื่องอุบัติรักฯ มีจุดที่คนเขียนน่าจะงงเองตรงที่ตอนแรกบอกว่านายเอกเตี้ยกว่าพระเอกหนึ่งช่วงหัว แต่ตอนหลังๆบอกว่านายเอกสูง180 พระเอกสูงกว่าอีก กรูคิดมันช่วงหัวตรงไหนวะ
ตอนนี้กูกำลังอ่านซีรีส์นีโกอยุ่คือพอจะเริ่มชุดนี้ทีไรกูแซงคิวเอาเรื่องอื่นมาตัดหน้าตลอด เหมือนใจกูไม่พร้อมอ่าน orz ทั้งๆที่กูรัก Nez มาก
ถ้าไม่รีบกัน กูแนะนำรอซื้องานหนังสือทีเดียว สนพ.มีโปรน่าจะคุ้มกว่า เพราะกูเดาว่าพอถึงงานควเอามาทำโปรกระหน่ำ ถ้ากูไม่ซื้อเล่มหนึ่งกูก็ไม่รู้นะว่าสองเล่มจบ
>>694 มือลั่นกดส่งไป คือทั้งเรื่องมันเรียบๆ เหมือนคล้ายๆดูชีวิตตายเอกไต่เต้าสร้างชื่อเสียงจาก"แจกันดอกไม้". มาเป็นนักแสดงมีฝีมือ ส่วนเจ้าของร่างเดิมเอาจริงๆกูแอบคิดว่าน้องเค้าน่าสนใจ เพราะก่อนนายเอกเข้าร่างบุคลิกเป็นคนเย็นชา พูดตรงมากถึงขั้นไม่ถนอมน้ำใจ ไม่มีเพื่อนเพราะปิดตัวเองและเกลียดพี่ชายคนละแม่ ว่าง่ายๆเด็กมีปัญหานั่นแหละ พี่ชายรักน้องแต่เพราะอายุห่างกันมากๆเลยไม่รุ้จะทำตัวยังไง คนภายนอกรู้ประวัติเจ้าของร่างว่าเป็นเด็กกำพร้า พ่อแม่ตายเพราะอุบัติเหตุไม่มีญาติ(จุดนี้แหละที่พี่ชายจับได้) แต่จริงๆคงมีเรื่องนอกเหนือจากนั้น
อีกอย่างอดีตของนายเอกเองเลยเราก็ยังไม่รู้มากนัก ชื่อยังไม่เอ่ยถึงเลย จะกล่าวถึงว่า"อดีตราชาจอเงิน" นายเอกเป็นคนกลัวความเหงาแต่ดันไม่รุ้จักวิธีการ "รัก" ให้เป็น เลยดูเหมือนคนว่างเปล่าในด้านความสัมพันธ์ คิดว่าน่าจะมีอธิบายมากขึ้นในเล่ม 2
กูอ่าน Indulgence นานล่ะ อาจจะพลาดบ้าง ปล.กูไม่ใช่>>696 นะ
ประมาณว่าพระนายรู้จักกันทางโปรแกรมแชทมานานห้าปี แต่ไม่เจอตัวจริงกันเลย ชวนออกมาเจอกันทีไรฝ่ายพระเอกก็บ่ายเบี่ยงมาตลอด รูปก็ไม่เคยส่งให้ดู พอได้มาเจอกันจริงๆพบว่าพระเอกเป็นเพียงหนุ่มน้อยมัธยมปลาย บุคลิกเป็นคุณชายเรียบร้อยพูดจาเป็นผู้ใหญ่เกินวัย ส่วนนายเอกเป็นโคแก่อายุมากกว่าสิบปี นิสัยร่าเริงช่างพูด มีคสพ.วันไนท์ไปเรื่อย คนใครได้ไม่นาน
ตอนแรกตั้งใจว่าจะคบกันเป็นแบบเพื่อน พี่ชายน้องชาย แต่พอสนิมสนมกันมากเข้านายเอกเริ่มรู้ตัวว่าชอบเด็กเข้าแล้ว ก็พยายามตีตัวออกห่าง ตามโพรเซสที่ต้องมีการสับสน เจอเรื่องอิมแพคแรงๆแล้วถึงจะวางเหตุผลลงและทำตามหัวใจตัวเอง
นายเอกเรื่องนี้ผ่านมาเยอะทั้งรุก/รับ ใครชอบนายเอกซิงๆไม่เหมาะ ส่วนพระเอกหนุ่มเวอร์จิ้นคือดีงามแม้ปกติจะหน้านิ่งๆบุคลิกเป็นผู้ใหญ่แต่ถ้าโดนพูดแซวสองแง่สองง่ามจะเขินหน้าแดงหูแดง อ้อ...มีโอกาสจะรีบะ แม้ครั้งแรกนายเอกจะยอมเป็นฝ่ายรับก่อน แล้วมันก็ตัดจบเล่มแรก
อ่านได้เรื่อยๆ แต่กูว่าเนือยไปหน่อยเล่มนี้ปูทางให้พระนายได้เปิดใจมารักกันก่อน ส่วนเล่มสองคงจะมีดราม่าจากฝั่งครอบครัวของทั้งสองมั้ง เดาเอาล้วนๆ
>>699 อุ๊ย พระเอกใสซื่อเป็นอีกแบบที่กูชอบ เวลาอายม้วนแล้วดีต่อใจ เวลาอ่านเจอแล้วกูอยากแกล้ง กูอ่านได้นะนายเอกไม่ซิง แหมอายุตั้งเท่าไหร่จะให้ซิงก็ยังไงอยู่มันดูไม่น่าเชื่อถือ
เรื่องอุบัติรักนายเอกซิงหมายรวมถึงเจ้าของร่างเก่าด้วย ไม่รังเกียจพวกรักร่วมเพศเพราะตัวเองทำงานในวงการบันเทิง ออกจะอยากรุ้อยากเห็นอยากลองด้วยซ้ำ แต่กับผู้หญิงนายเอกชาติที่แล้วมีคสพ.อยู่บ้าง เรื่องนี้ถ้าเปลี่ยนแนวเขียนให้จริงจัง ลึกลับมากกว่านี้จะถือว่าพล๊อตน่าสนใจมาก แต่อย่างที่บอกมันเรียบบบบบบบบบอย่างกับเรื่องเล่า ยังยืนยันใครไม่ชอบแนวอ่านได้เรื่อยๆตัดทิ้งได้เลย หรือขอยืมอ่าน
กล้วยน่าจะชอบซื้อแต่นิยายเนือยๆนะนี่ เห็นมากี่เรื่องเรียบๆตลอด
ขอถามหน่อยกูไม่แน่ใจว่ามีใครรู้จักนักเขียนชื่อ P.Pat บ้างมั้ยเค้าขายอีบุ๊คงานตัวเองในเมพ(ไม่รู้มีช่องทางอื่นมั้ยแต่ตอนนั้นกูซื้อของเค้าจากที่นี่ที่เดียว) กูลองหาชื่อจากในหิ้งแล้วก็จากทู้อื่นก็ยังไม่เจอกูอาจจะหลงหูหลงตาไป กูแค่จะบอกว่ากูซื้องานของเค้าอ่านเงียบๆมานานแล้วก็หยุดไปพักนึง เรื่องที่กูอ่านแล้วชอบคือ"เรื่องป่วน ๆ ของก๊วนยมทูต" "Devil's Delivery บริษัทขนส่งไม่จำกัด" คือตอนนั้นที่อ่านกูไม่รู้สึกว่างานเค้าว๊ายวายไง นึกว่าอ่านนิยายมิตรภาพระหว่างเพื่อนเลยไม่ได้คิดว่าเออมันโชเนนไอ ยาโยยอยู่นะ มากบ้างน้อยบ้างตามแต่เนื้อเรื่อง กูว่าเค้าเขียนเรื่องสนุกดีมีน่าจะได้อิทธิพลมังงะมาเยอะอ่านเพลินๆถ้ามีคนรู้จักหรือมีคนเคนรีวิวกูก็จะข้าม แต่ถ้ายังไม่มีเดี๋ยวกูมารีวิวให้ฟังอ่านมานานหลายปีมีลืมๆเหมือนกัน งานใหม่ๆยังไม่เคยลองเลยไม่รู้ว่ายังสนุกเหมือนเรื่องแรกๆมั้ย งานยุคแรกๆของเค้าจะเป็นแฟนตาซี มีผี มีวิญญาณ เทวดา ยมฑูต คนพึลึกๆมายำรวมตัวกัน
มึง มู้นี้รวมการ์ตูนด้วยมั้ย กุไปอ่านโดมาเรื่องหนึ่ง เป็นพลอตโอเมก้าเวิร์ส ที่เคะเป็นโอเมก้าอายุแก่กว่า เมะเป็นเด็กประถม อีสัส ดีต่อใจเหลือเกิน ชอบมากอะสัส โคตรสนุก
ใครมีแนะนำนิยายที่เด็กเป็นเมะมั้ย (.....) มีอะไรที่ใสๆ ดีต่อใจมั้ย
จวิ้นอ๋องหายไปนาน นข.กลับมา+บอกว่าแต่งจบแล้ว....อ่านแล้วกูยังไม่รู้สึกว่าคนงามรักแม่ทัพเลย เหมือนแต่งแม่ทัพเข้ามาเพราะมีแผนบางอย่างมากกว่า
อ่านจวิ้นอ๋อง ตอนนี้เริ่มไม่สนุก เหมือนวนอยู่ในอ่าง ไม่ไปไหนเลย
ตอนแรกจะซื้อ ตอนนี้คิดว่ารออ่านจนจบก่อน ค่อยตัดสินใจ
กูเริ่มรำคาญความลีลาท่ามากของท่านอ๋อง
ปกติคนเขียนหายไปแค่ไหนถึงเรียกว่านานเหรอ สำหรับกูเดือนนึงขึ้นไป สงสัยจากจวิ้นอ๋องเห็นคนพูดกันว่าหายนานทั้งที่เขาหยุดอัพตอนต่อไปไม่ถึงสิบวันแถมหายจากทวิตแค่สามวันเอง เข้าใจว่าเขาเปิดพรีแล้วช่วงนี้นักเขียนมีคนโกงเยอะแต่เวลาไม่สั้นไปหน่อยเหรอ
Ky เพื่อนโม่งที่เป็นแฟนฝูกูถามหน่อย ฉากได้เสียของคุณเฟื่องใช้คำว่า "กระดกเอว" หลายเรื่องป่ะวะ พอดีพึ่งอ่านรักไม่ได้ลิขิต กูยกขึ้นหิ้งเลย ดีทุกอย่างยกเว้นคำว่ากระดกเอวเนี่ย คือทำกูขำทุกทีเลยอ่ะเวลาอ่านเจอ
จวิ้นอ๋องนี่ถ้าเรื่องดีกูคงจัดอีบุ๊คว่ะ หนังสือกูไม่มีที่จะเก็บละ แถมอีบุ๊คสะดวกอ่านมากกว่า แต่ตอนนี้สายอ่านออนไลน์ไปก่อน
>>713 แต่ละคนมาตรฐานไม่เท่ากันว่ะ ถ้าเป็นนข.ที่นานๆมาทีกูก็ชินนะ เดือนนึงโผล่มาก็ไม่แปลก แต่นข.คนนี้ปกติมาถี่โคตรๆๆ แล้วจู่ๆ หายไปแบบนั้นคนถึงได้รู้สึกว่าผิดปกติ ที่สำคัญคือมีเรื่องเปิดพรีหนังสือมาเกี่ยวด้วยนี่แหละ ไม่มาอัพนิยายก็ส่วนนึง แต่เห็นบางคนบ่นว่าเมลแจ้งโอนไปหลายวันแล้วไม่มีอะไรอัพเดต เป็นกูก็ไม่ค่อยโอนะ
ทำไมชื่อนิยายในเล้ามันช่างแรงเหลือเกินเพื่อนโม่ง
จวิ้นอ๋องนี่กุว่าคนหยุดอ่านไปเยอะเหมือนกันนะ กุหยุดอ่านตั้งแต่คนงามกลับเข้าร่าง กุรออาซิ่นมาก่อนค่อยอ่านต่อ อีกอย่างแท็กในทวิตเข้าไปตามดู ปกติหายไปน่าจะมีคนท้วงเยอะหน่อย แต่หลังๆไม่น้อยกว่าเก่า กุเชื่อว่ามีคนหยุดอ่านแบบกุ
>>690 กูได้อ่านล่ะ อุบัติรักนอกจอ ถึงมึงจะบอกว่าเรื่องนี้เนือยๆ แต่กูว่านี่เข้มข้นสุดแล้วนะตั้งแต่กูอ่านของกล้วยมา เรื่อง indulgence นี่ดีขึ้นมากว่าเรื่องก่อนๆ แต่ก็ยังจัดว่าเนือย
กูชอบพระเอกว่ะ ออกจะรุกเร็วไปหน่อย แต่ก็ค่อยๆก่อความรู้สึกดีๆกับตัวนายเอกขึ้นมาพร้อมกันด้วย ช่างสังเกตุดูแลเป็นสามีที่ดี
ส่วนนายเอกไหลไปตามน้ำได้ทุกสถานการณ์จริงๆ เป็นคนง่ายๆสบายๆเกินไปจนน่ากลัวนะ ให้ความรู้สึกไม่มั่นคง
หน้าปก ลายเส้นมองผ่านๆนึกว่า kasai ricaco
>>719 ชื่อแรงๆ จะได้ดึงดูดความสนใจล่ะมั้ง ยิ่งบางเรื่องอัพชื่อตอนที่หัวกระทู้ กูนี่ส่ายหน้า
>>690 กูซื้อเรื่องนี้ใาอ่านเพราะรีวิวมึงเลยนะ 55555
อ่านเกือบจะจบแล้ว จนถึงตอนนี้กูชอบว่ะ ชอบนิสัยนายเอก พระเอกกูว่าดูคลุมเครือๆอยู่ ไม่ทำอะไรให้ชัด แบบกั๊กๆไว้
กูว่าเรื่องนี้นายเอกนิสัยคล้ายๆนายเอกเรื่อง true star นะ แนวเรื่อยๆ ยังไงก็ได้ ไม่หือไม่อือ ค่อนข้างอินดี้เลย
โดยรวมชอบ ซื้อต่อแน่ๆ แต่ทำไมเล่มต่อนานจังวะะะะะะ เล่มบางแค่นี้ใช้เวลาแปลน๊านนาน
ขอบคุณเพื่อนโม่งที่รีวิว กูรอซื้อทีเดียวสองเล่มในงานหนังสือเลยดีกว่า ไม่อยากขาดตอน
กูจดชื่อไว้ซื้อในงานเดือนมีนาทีเดียวดีกว่า ขี้เกียจซื้อหลายรอบ
ใครก็ได้ช่วยสปอย์ตอนจบของเรื่องhow muchหน่อย กูอ่านแล้วรู้สึกงงๆ
>>720 ไม่ได้ทุกเรื่องในเล้าหรอก แต่กูว่ากูเจอเยอะขึ้นเรื่อยๆ นี้กูลองเปิดไปสี่หน้า
พวก รักนี้ต้องอ่อย, จะเก็บซิงไว้ชิงโชค , คืนเดียวก็เสียวได้ , ปวดหัวมีผัวเป็นตุ๊กตา , อยากเป็นเมียให้เรียนหมอ ถ้าอยากเป็นแฟนหมอมาเรียนวิศวะ , ผัวผมเป็นเพื่อนเฮีย , ลอง 'รับ' ดูสักครั้ง , เมียหมอคิน
กูว่ามันส่อไปทางเรื่องผัวๆ เมียๆ ได้เสียกันว่ะ
ซึ่งมันทำให้ไม่ค่อยน่าอ่าน เรื่องที่กูยกมากูไม่เคยอ่านนะ ใครอ่านแล้ว บอกกูได้ม่ะว่าเรื่องไหนสนุกบ้าง เผื่อกูจะพลาดไป
นิยายภาพวาดคุงกูชอบนะ แต่ชื่อเรื่องช่าง... คุณฟักเนี่ยกูผ่านแล้วผ่านอีกจนว่าวันนึงไม่มีไรอ่านเลยลองดูนะ ไม่งั้นคงไม่อ่าน
กูเห็นพวกมึงรีวิวอุบัติรักนอกจอแล้วอยากอ่าน แต่เห็นชื่อสนพ.แล้วไม่กล้ารีบซื้อเลยว่ะ แทงหลังกูมานักต่อนัก
>>731 รอซื้อมือสองหรือยืมเพื่อนอ่านหรือรอให้ออกครบสองเล่มแล้วดูรีวิวเล่มสองดีกว่ามึงเพื่อความชัวร์ ยังไงกูก็ซื้อเล่มสองอ่านต่อเดี๋ยวมารีวิวให้อยู่แล้ว
กูกำลังคิดอยู่ว่าจะเริ่มเรื่องอะไรต่อ จะหยิบงานใหม่ของแกะส้มมาอ่าน กูก็ยังสยองหมาป่าเรื่องใหม่ที่เฟลทั้งงานพิมเฟลทั้งราคาทำให้อีกสองเรื่องเลยยังดองอยู่เลย
เออกูเปิดดูลำนำฯเวอร์การ์ตูนของกูแล้วปริ่มวะ แม่งลายเส้นโคตรสวยเลยกูยังไม่ได้อ่านนิยายหรอกนะมันหลายเล่มมากกูก็เลยปล่อยไว้ แต่การ์ตูนคือเห็นลายเส้นก็ซื้อเลย
>>730 กูเจอนิยายชื่อเหมือนเรื่องเล่าคู่สร้างคู่สมพวกนี้นะกูกาทิ้งหมด กูเข้าใจว่ามันต้องตั้งชื่อดึงดูดคนอ่านแล้วคนที่เปิดเข้าไปมีความคาดหวังจากชื่อเรื่องอยู่แล้ว การตั้งชื่อมันบอกรสนิยมและความคมคนแต่งนะเว้ยในความคิดกู ตั้งชื่อกันแบบนั้นเนื้อหาหรือภาษาก็อย่าไปหวังมากนัก กูไม่ใช่กลุ่มเป้าหมายเค้าก็ผ่านไปไม่อ่านมัน
นิยายเรื่องเหยี่ยวทะเลทรายมันมีเล่มต่อคือเจ้าสาวแห่งทะเลทรายใช่หรือเปล่า กูมีเล่มภาษาอังกฤษของเหยี่ยวทะเลทรายแต่สนพ.ไม่ซื้อมาทำต่อกูดูในอเมซอนญี่ปุ่นเห็นเหมือนมีอีกหลายเล่มเป็นจักรวาลเดียวกัน กูสั่งซื้อไป(ทั้งๆที่อ่านไม่ออกorz)แต่กูอยากรู้เรื่องต่อของคู่หลักไงเลยมาถามเพื่อนโม่งดู
กูกำลังเลือกว่าจะเริ่มอ่านอันไหนก่อนดีระหว่างโรงน้ำชาฯของมีดีส์หรือชุดบรรณาธิการของกล้วยท่าจะไม่เครียดทั้งคู่ดี
ใครออ่าน ชายใดเล่าจะแซ่บเท่าแฟนเก่าแม่ รีวิวหน่อยดิ
พวกมึงงงงง มีหิ้งคนใหม่มาเพิ่มแล้วนะเว้ยฟฟฟฟฟ//ตบมือแปะๆๆๆๆๆๆๆๆ
ปล.หิ้งที่เพิ่งกลับมา ทวิตมึงหายอ่ะค่ะซิสสสส
โอเค thxสัสๆเลยค่ะมึง//เอ้ากราบค่ะซิสสส
กูว่าจะถามหลายทีแล้ว หิ้งนี่จำกัดแค่นิยายหรือเปล่า พวกมังงะ หรือเมะด้วยได้หรือเปล่า ถ้าไม่จำกัดเวลากูอ่านมังงะหรือดูเมะจะมารีวิวเป็นทางเลือกให้เพื่อนโม่งคนอื่นๆด้วย
เวลามารีวิว พวกมึงดูยังไงวะ ม้าไม่ม้า กูกลัวโดนดราม่าใส่
กูว่าต่อให้มันเป็นม้าถ้านิยายมันมีดีจริง รีวิวมาก็ไม่โดนด่าหรอก แต่ถ้าม้ามารีวิวแล้วเสือกไม่สนุก จะโดนด่ากลับเห็นแย้งสับเละกว่าเดิมสิบเท่า ม้าก็ทำใจไว้ด้วยล่ะ
ในหิ้งหลุดมังงะมาเรื่องนะของ kou yoneda อะ เรื่องที่แอบรักเพื่อนสนิท กูยังไม่ได้เอาออก 555
เพื่อนถามหน่อย เรื่องhideaway มันมีฉาก nc มั้ยอ่า เราอยากอ่านนะ แต่เราไม่ชอบฉากไรแบบนั้นอ่ะ
เมิงงงงงง กูกำลังอ่านชุดกองบรรณาธิการของกล้วยเล่มแรกอือหื๊อออออออออ สนุกผิดเรื่องย่อ กูชอบนายเอกอีกแล้ว กูอ่านไปครึ่งเล่มละอ่านไปงานแม่งเข้ามาแทรกตลอดกูแทบให้ไปแยกเขี้ยวใส่ เดี๋ยวกูอ่านจบมารีวิว รู้สึกเหมือนเจอช้างเผือก
กูเคยอ่านวายกล้วยอันนึง เรื่องแรกๆเลย ที่เป็นประธานหลงตัวเองกับลูกจ้างเค้าไหม่ เจอกันในแชทบริษัทอ่ะ กุนี้นอนมาเลย ประธานเคะชัวร์!!! สุดท้าย............ เงิบจ๊าา
เรื่องนี้กุว่าน่ารักดี แต่กุจำเนื้อเรื่องไม่ได้ละ
kyแปป เพื่อนโม่งที่แนะนำให้สั่งหนังสือจากmandarake มีเพจไหนรับสั่งอยู่แล้วบ้างไหม จะสั่งเองคนเดียวก็โดนค่าส่งไปเต็มๆอีก ถถถถ
กูทนไม่ไหวแล้ววววว โอ๊ยยยยย อีกนึดนึงจะอ่านจบแต่ขอกูมาสกรีมในนี้ก่อน แม่งเล่มแรกของชุดบรรณาธิการโคตรดี เฟรี้ย!!!! แม่ง!ช้างเผือกชัดๆ ของดีมักไม่ป๊อบ กูจะมาเล่าหลังอ่านจบ กูจะไม่ทนเก็บไว้คนเดียว กูจะบ้าตามนายเอกและพระเอกแล้ววววววว
นี่มันช้างเผือก(ชัดๆ)
ซีรีย์กองบรรณาธิการ (ไต้หวัน)
เขียน : รักลับๆฉบับกองบรรณาธิการ (เล่ม1)
แปล : อายั่น
ภาพประกอบ : Shen Cao
*คำเตือน* รีวิวนี้เป็นความชอบส่วนตัวล้วนๆ ถูกจริตเราแต่อาจะไม่ถูกจริตคนอื่นนะเพราะงั้นอ่านกันด้วยความระมัดระวังนาจา อ้อ รีวิวนี้ยาวนะ
**ถ้าชอบดราม่าน้ำตานองหนักหน่วง ตัวเองรันทด อ่านแล้วเสียน้ำตาไปกับโชคชะตาอันบัดซบของตัวเอง ขอให้ข้ามผ่านเรื่องนี้ไปซะ / หรือถ้าชอบฟินๆ เรตๆก็ของให้เบลอเรื่องนี้แล้วลืมมันไปซะ**
พระเอก : ปลาแสนสวย (ชื่อพระเอกแปลว่าปลา)
นายเอก : แกะน้อยผู้โง่เง่า (ชื่อนายเอกแปลว่าแกะและเป็นคนเรียกทีมทำงานของนายเอก)
แอบมีรูปวาดประกอบเรื่องสองสามภาพ กับมินิคอมมิกจากฉากในเรื่องหนึ่งฉาก น่าร้ากกกก
เล่าเรื่องคร่าวๆ: เรื่องเล่าแบบบุคคลที่ 1 นั่นคือนายเอก เรื่องที่เล่าก็จะผ่านมุมมองของนายเอก เป็นแนวแอบรักเพื่อนสนิท แอบรักกันมา 15 ปี ฝ่ายนึงบอกรักผ่านการเขียนหนังสือมาตลอดระยะเวลาที่รู้จักกัน อีกฝ่ายเลือกที่จะเก็บความรักของตัวเองไว้ให้ลึกที่สุดเพราะไม่คิดว่ามันจะเป็นไปได้และตัดสินใจที่จะทำทุกอย่างเพื่อที่จะได้อยู่เคียงข้างคนที่ตัวเองรักไปเรื่อยๆ แล้วจากตรงนั้นก็เลยกลายเป็นความสัมพันธ์แบบบรรณาธิการ (เดนตายที่ทำงานชนิดหามเข้าโรงบาล) - นักเขียนชื่อดัง (ที่ขายดีแถมหล่อมาก เอ๊ะ!?! หรือสวยมากดี) ที่ต่างคนต่างแอบรักกันไปมาผ่านมุมมองตลกๆบ๊องๆของนายเอก (ที่ถ้าเป็นเรื่องจริงๆแล้วไม่ได้เล่าเรื่องแบบนี้นี่คือดราม่าน้ำตานองกันเลยทีเดียว) บวกกับเหล่ากองบรรณาธิการทีมอื่นๆในสนพ.ที่แต่ละทีมก็ประหลาดล้ำๆทั้งน้านนนน เรื่องวุ่นๆแบบตลกร้าย จิกกัด เสียดสีการทำงานของกองบรรณาธิการก็เริ่มขึ้น....
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายตลกถ้าให้บอกอ่ะนะจริงๆพอมาเขียนรีวิวแอบเขียนยาก แต่สำหรับกูเองมันตลกมากตลกกับมุมมองความคิดของนายเอก ตลกวิธีคุยกับตัวเองในหัวของนายเอก และหลายๆเหตุการณ์มันตลกร้ายมากและเศร้ามากด้วย เพราะเดินเรื่องแบบบุคคลที่ 1 ทำให้เราต้องตีความเอาเองจากคนรอบๆตัวของนายเอกว่าจริงๆแล้วนายเอกกำลังดีใจแบบที่พูดจริงๆเหรอ นายเอกเป็นคนซื่อจนโง่และรักพระเอกจนบ้าพอบ้าแล้วก็โง่ (วนไป) พยายามทุกอย่างเพื่อจะรักษาและอยากเห็นรอยยิ้มของพระเอกตลอดไป มันเป็นความรู้สึกที่น่าประทับใจมาก รักพระเอกพร้อมทั้งทำใจและเตรียมเงินใส่ซองเมื่อถึงวันที่พระเอกแต่งงาน ถูกว่ามันก็แนวแอบรักเพื่อนสนิทแบบที่เราๆเคยอ่านกัน แต่เรื่องนี้จังหวะการเล่าเรื่อง การปล่อยความรู้สึกมันดีถึงดีมาก เราจะได้เห็นนายเอกจิกกัดความรู้สึกที่ตัวเองถูกมองข้ามแบบฮาๆและเล่ามันออกมาแบบไม่ใช่เรื่องที่มีสาระสำคัญ หลายๆฉากกูร้องไห้แทนนายเอก พร้อมๆกับที่หัวเราะไปกับวิธีจัดการความโศกเศร้าของนายเอก
ส่วนพระเอกจะมีคร๊ายที่โรแมนติกหลบซ่อนได้ขนาดนี้ เขียนหนังสือบอกรักนายเอกมาตลอดเวลาที่รู้จักกัน (5,475 วัน เอ็นดู๊ถึงกับนับเป็นวัน) เรียกว่าคนรอบตัวรู้กันหมดว่าพระเอกเขียนบอกรักใครมีแต่นายเอกแหละที่ไม่รู้ แต่ส่วนนึงที่ไม่รู้ก็เพราะคิดว่าพระเอกแอบรักตัวละครอีกตัว(ซึ่งคือพระเอกเล่มต่อไป) แล้วหลายๆการกระทำก็ชวนให้นายเอกคิดไปทางนั้นอ่ะนะ พระเอกมีความเป็นเด็กน้อยอยู่มีความน่าเอ็นดูเวลาอยู่ต่อหน้านายเอกที่เป็นรักแรกและรักเดียวของตัวเอง หวังอยู่ตลอดว่านายเอกจะเข้าใจถึงสิ่งที่บอกผ่านหนังสือที่เขียนไว้สักที แล้วพระเอกก็เข้าใจว่านายเอกชอบรุ่นน้องอีกคนนึง แล้วทั้งสี่คนเนี่ยดั๊นทำงานอยู่สนพ.เดียวกัน
ชอบมากที่สุดคือซีนสารภาพรักของรุ่นน้องนายเอกเพราะนายเอกเหมือนกำลังมองตัวเองอยู่ วิธีเขียนตรงนี้กูชอบมากเลย และซีนบอกรักของนายเอกก็เรียกว่าดับเครื่องชนจะดีกว่าบอกเสร็จปิดมือถือเขวี้ยงแบตทิ้งแม่งเลย อีพระเอกก็ร้อนรนนะสิแล้วซีนบอกรักของพระเอกนี่คือขอยืมความคิดนายเอก "ให้ตาย! การสารภาพรักครั้งนี้โรแมนติกฉิบหาย คนไม่รู้เรื่องคงคิดว่าเขากำลังจะต่อยผม"
เราได้เห็นการทำงานแบบเดนตายการกองบก.ก่อนหนังสือจะออกมาเป็นเล่ม มีแง่คิดมุมมองหลายๆอย่างที่กูอ่านแล้วจี๊ดใจนัก และชอบวิธีเรียกทีมบก.ของหนังสือแต่ละประเภทแบบน่ารักๆเช่น ทีมมังกรทมิฬ(นิยายแฟนตาซี) ทีมสายใยแห่งรัก (นิยาย BL....XD)
อยากเขียนให้ละเอียดมากกว่านี้แต่มันเล่าไม่ถูกเหมือนแบบมีจุดที่กูชอบเยอะไปหมด กูแทบหาจุดติเกือบไม่ได้เลย หรือมีก็สามารถมองข้ามได้แบบไม่ทำให้หงุดหงิดใจ นิยายน่ารักๆตลกๆเหมือนไม่มีสาระสำคัญอะไรเลยแต่แฝงประเด็นดีๆและแง่คิดที่น่าสนใจไว้เยอะ
คะแนน : 9.8/10 (เทให้ด้วยความลำเอียงเพราะกูชอบมากล้วนๆ เพราะงั้นคิดกันก่อนนาจา) จะให้เต็ม 10 ก็เกรงใจอ่ะนะ เอาไปเท่านี้แล้วกัน
นิยายกล้วยเรื่องให้ผ่านเลยแปลกใจไม่มีคนพูดถึงเลยสักกะนิ๊ดดดดดแบบถูกมองข้ามได้ไงอ่า กำลังจะจับเล่มต่อแล้ว อ่านจบจะมาเล่านะ
>>770 แก้ๆ ลืมชื่อคนเขียนที่ร้าก็ได้ไง
ซีรีย์กองบรรณาธิการ (ไต้หวัน)
เรื่อง : รักลับๆฉบับกองบรรณาธิการ (เล่ม1)
เขียน : Jiu Ye
แปล : อายั่น
ภาพประกอบ : Shen Cao
ขอขอบคุณเพื่อนโม่งที่มาชี้เรื่องอุบัติรักฯแล้วกูไปซื้อที่เวบกล้วยแล้วก็เลยได้เรื่องนี้และอีกหลายๆเรื่องพ่วงมารู้สึกดีใจ เจอของดีเข้า อุบัติรักก็ชอบเรื่องนี้ยิ่งชอบ ขอบคุณน้า
สัส กุพลาด... กุซื้อคลั่งมา กุอยากไปแจ้งความจับไอ้สนพ นี้มาก อีเหี้ย
เนื้อหากุเช้าใจว่าแม่ง เกิน 18 บวกไปไกลละ
เรท เลว แล้วแต่คนชอบ มีเทนตาเคิล ข่มขืน เหี้ยๆ เนี่ย ทุกแบบ ..
กุจะไม่โกรธเลย ถ้าพนง ไม่วางมันตรงหนังสือรักโรแมนติค
เชี่ย
จวิ้นอ๋อง รัชทายาทกับฮองเฮาแม่ลูกคู่นี้น่าตบจริงๆ พยายามพูดจารับส่งยัดเยียดข้อหากบฎให้ เห็นใจคนงามนะที่ต้องมาตามล้างตามเช็ดสิ่งที่อาซิ่นทำ แต่ก็นั่นแหล่ะ นางเป็นคนธรรมดารักตัวกลัวตาย ไม่ได้มีสมองล้ำเลิศ...มันจะไปจบแฮปปี้ตรงไหนวะ กูเดาทางต่อไม่ถูก ไม่อยากให้คนงามตาย แต่อาซิ่นกับแม่ทัพจะโคจรมาเจอกันได้ยังงัยอีก
>>773 ไว้อาลัยแด่มึง ก่อนหน้านั้นยังคุยๆกันอยู่เลยว่าคลั่งลงนอ.แถมอยู่ผิดหมวด แม่งต้องมีคนหลงซื้อมาแล้วเฟล
กูคือ >>770 นะ รีวิวของกูอ่ะเพื่อนโม่งใช้วิจารณญาณกันด้วยนะ กูชอบมากแต่ไม่ได้หมายความว่าพวกมึงอ่านแล้วจะชอบเหมือนกัน และกูไม่ได้เชียร์ให้ซื้ออ่านนะไม่แน่ใจเค้ามีให้อ่านตัวอย่างมั้ยในเว็บกล้วยถ้ามีลองอ่านดูก่อน บทนำกับบทแรกวิธีเล่าเรื่องไม่เหมือนกัน บทนำเล่าแบบนึง บทแรกจนบทจบเล่าอีกแบบ บทเอ็กตร้า1บทมีPOV ของพระเอกซึ่งตรงนี้กูอยากให้มี POV ของพระเอกเยอะอีกหน่อยเหมือนคุยท้ายเล่มที่พระเอกเผยความในใจ คือเล่าความรู้สึกตั้งแต่ที่เจอกันครั้งแรกผ่านมุมพระเอก ฉาก"คุยท้ายเล่ม"ของพระเอกดี๊ดีน่าจะยาวกว่านี้
ชอบที่นายเอกตั้งชื่อให้แล๊ปท๊อปตัวเองหรือเรียกมือถือตัวเองแบบมันเป็นลูก เรียกพระเอกว่า "คนสวยของผม" คือนายเอกตลกและเป็นความตลกที่กูเอ็นดูม๊ากกกกก
แปลกที่ปกติกูจะเบลอฉากรักนะแต่เรื่องนี้มาแบบกำลังจะๆตัดแม่งฉับ กูแบบเฮ้ยยยยยยยเดี๋ยวๆๆกับมาก่อนกูอยากรู้ต่อ 5555 (กูคงคล้ายสาวๆทีมสายใยแห่งรัก)
กูกำลังเริ่มเล่มต่อแล้วอ่านจบคืนนี้จะมาเล่า
ทำไมกูอ่านรีวิวบรรณาธิการของเพื่อนโม่งแล้วรู้สึกพล็อตแม่งมันเหมือนกับมังงะของยุ่นอิบรรณาธิการตูนตาหวานของยุ่นกับอิโอโนะเดระคนโง่เลยวะ มีหลายจุดที่เหมือนกันมากๆ
>>781 ตอนที่บอกว่าทำงานจนต้องหามเข้ารพ.กูนึกถึงริทสึเหมือนกัน เรื่องของอ.คนนี้กุว่าแม่งน่ารำคาญเกือบทุกคู่เลยว่ะ แต่ก็เป็นเรื่องที่เบิกเนตรกูสู่วงการวายอ่ะนะเลยต้องขอขอบคุณไว้ ณ ที่นี้ 555 กลับมาเรื่องนิยาย วัดกันแล้วเรื่องความรักกับการทำงานบ.ก.คิดเป็นอัตราส่วนเท่าไหร่วะ กูชอบนิยายที่เขียนถึงการทำงานเยอะๆ อะ
EverY นี่ออกวายไทยรัวๆเลยค่ะ กุรอนิยายแปลนานละ ไม่ออกซักที
ซีรีย์กองบรรณาธิการ (ไต้หวัน)
เรื่อง : รักร้ายๆฉบับกองบรรณาธิการ (เล่ม 2)
เขียน : Luo Yi
แปล : อายั่น
ภาพประกอบ : Shen Cao
*คำเตือน* รีวิวนี้เป็นความชอบส่วนตัวล้วนๆ ถูกจริตเราแต่อาจะไม่ถูกจริตคนอื่นนะเพราะงั้นอ่านกันด้วยความระมัดระวังนาจา
เล่าเรื่องคร่าวๆ : จอมมารดูดเลือดสุดโหดหัวหน้าทีมสายใยรักผูกพันและควบตำแหน่งหนึ่งในรองหัวหน้าบ.ก.ของสนพ. เย็นชา ไร้ความปรานี ไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรก็ไม่สามารถทำให้หวั่นไหวได้ สามารถพูดถึงเรื่องน่าอับอายได้โดยไม่เปลี่ยนสีหน้าสักนิด ไหนจะโปรไฟล์ 3 ไฮแล้วยังครองตำแหน่งเซเมะอันดับหนึ่งของสนพ.จากการจัดอันดับลับๆในบ. ภายนอกออกจะสุดคูลแต่ใครจะรู้ว่าพระเอกของเราเป็นคนรักครอบครัว เสียสละเพื่อน้องๆและแบ่งเบาภาระของแม่ที่ออกไปทำงานนอดบ้านเพราะพ่อตายไปตั้งแต่เล็ก และเป้นคนช่างดูแลโดยเฉพาะกับเพื่อนสมัยเด็กที่อยู่ข้างๆบ้านที่สกิลการใช้ชีวิตต่ำเตี้ยถึงขั้นติดลบจนอดจะค่อยตามสปอยและดูแลประหนึ่งแม่ไก่หวงลูกเจี๊ยบไม่ได้ แล้วไหนจะอิการแอบรักเพื่อนคนนี้ 12 ปี สิ่งที่พระเอกคิดผิดคืออิเพื่อนที่คิดว่าใสเนี่ยไม่ได้ใสเลย นางวางแผนยั่วพระเอกให้จับกดมาตลอดเพราะรู้ว่าพระเอกแอบรัก ซีนประหลาดๆชวนตบะแตกก็เลยเกิดขึ้น XD
อ่าน 2-3 บทแรกภาพมังงะเรื่อง "I can't even breath without you" นี่เข้ามาในหัวเลย คล้ายๆนิดหน่อยแต่เนื้อเรื่องทั้งหมดไม่เหมือนเลย
ไม่แน่ใจว่าเพราะคนเขียนคนละคน (หรือเปล่า?!??หรือพิมชื่อผิด) เนื้อเรื่องมันก็เลยเรื่อยๆมาเรียงๆ จุดพีคไม่มีแต่ยังมีอารมณ์ขันออกมาให้อ่านเป็นระยะๆ เนื้อเรื่องดำเนินแบบทามไลน์เดียวกันกับรักลับๆคือดำเนินเรื่องไปพร้อมๆกันเพราะงั้นจะมีฉากแบบ copy + paste มาให้กูเปิดข้ามอยู่เนืองๆ อันนี้เข้าใจว่าน่าจะเพื่อคนที่อ่านแยกเป็นเล่มๆเพราะสองเล่มนี้อ่านแยกกันได้ แต่มีเหตุการณ์สองสามอย่างที่จะทำให้คนอ่านเล่ม 1 แบบกูเห็นภาพมากขึ้น
เล่าเรื่องแบบบุคคลที่ 3 มีความคล้ายคลึงเล่ม 1 อยู่พอสมควร เห็นการทำงานชนิดผู้ดูแลนักเขียนผลัดกันโดนหามส่งโรงบาลเพราะทำงานหนักเกินไปกันวันเว้นวัน กลับกันเล่มนี้มีเรื่องรักเข้ามามากกว่าเล่ม 1 เล็กน้อย พระเอกเรืองนี้เข้าทำนองเรื่องคนอื่นละเก่งนักพอเรื่องตัวเองบ้างก็ทิ่มได้เหมือนกัน และถ้าคนเขียนเรื่องนี้เป็นคนละคนกันหรือคนเดียวกันก็เหอะกูขอเดาว่าพระเอกซีรีส์นี้จะมาแนวเดียวกันหมดคือแนวปากร้ายแต่ใจดี หรือร้ายกับคนอื่นแต่กับคนที่รักนี่อ่อนเป็นขี้ผึ้งและรักเดียวใจเดียว
นายเอกเป็นพวกฮิคิโคโมริแบบอ่อนๆ เก็บเนื้อเก็บตัว ไม่ชอบสังคมและไม่แคร์ถ้าไม่มีคนคบด้วย (จุดนี้คล้ายๆพระเอกรักลับๆ) และนายเอกรู้ว่าพระเอกแอบรักตัวเอง แรกๆก็ดีที่มีคนมาทำโน่นทำนี่ให้ มาสปอยตัวเองแหลกลาน แต่พอนานๆเข้าชักจะรู้สึกแค่นี้ไม่พอแล้วก็รู้ใจตัวเองเลยว่าตัวเองอ่ะชอบพระเอกเหมือนกัน พอรู้ก็เลยมีวิธียั่วพระเอกชนิดพระเอกต้องตั้งและดึงสติตัวเองให้มั่น นายเอกรุกพระเอกแบบอินโนวเซนต์นะยูว์ ซึ่งกูรู้สึกว่ามันตอแหล (555) อิพระเอกก็ทึ้มทึ่ม ฉลาดแม่งทุกเรื่องแต่ตกม้าตายเรื่องง่ายๆ ไปด่านายเอกกับพระเอกเล่ม 1 ว่าโง่เง่าดูไม่ออกว่าต่างคนต่างรักกัน ตัวเองเป็นหมดเลยจ้าาาา นายเอกยั่วไปๆพระเอกก็ขันติๆไป ส่วนนึงเพราะไม่อยากทรยศความไว้ใจของพ่อนายเอกที่ฝากให้พระเอกดูแลนายเอกด้วย หารู้ไม่สมาขิก2ครอบครัวรู้กันหมดว่าอิสองคนนี้มันรักกัน จะมีแต่พระเอกกับพ่อนายเอกนั่นแหละไม่ได้รู้อะไรเลย
น้องสาวพระเอกกับพี่สาวนายเอกฮาดี และน้องสาวพระเอกเป็นสาววายระดับเทพที่คิดว่า "ไม่มีมิตรภาพระหว่างลูกผู้ชาย จะมีก็แต่ความรักระหว่างลูกผู้ชายเท่านั้น" กู // XD
มีประเด็นในเรื่องที่กูชอบมากอยู่สองสามประเด็นหนึ่งในนั้นคือเรื่องที่ผู้หญิงที่เสพBLแล้วฟิน (มีประโยคหนึ่งที่กูอยากเอาไปโควตถึงในทู้เมาท์ที่กำลังคุยเรื่องวายกับเกย์มาก กูชอบ) มีประโยคดีๆแสดงทัศนคติของคนเขียนได้ดีหลายประโยค กูชอบกูสัมผัสได้ว่าคนเขียนมองโลกแบบน่ารักดี ซึ่งเล่มแรก(ถ้าคนเขียนคนเดียวกัน)ใส่ไว้เต็มมีอุปมาอุปไมยสวยงาม (ถ้าคนละคนกัน กูชอบสำนวนเล่มแรกมากกว่า)
นายเอกเล่มนี้อ่อนแอ่น หนุ่มน้อยโมเอะ และพระเอกเล่มนี้กับเล่มแรกเป็นหนุ่มแว่นรูปหล่อ เพราะเรื่องนี้เขียนไว้หลายปีแล้วแฟชั่นหรือเทคโนโลยีก็ล้าสมัยอ่ะเนาะมีอ่านแล้วสะดุดแต่ก็ไม่ใช่จุดใหญ่โตอะไร
คะแนน : 6.8/10 กูหักกระจุยตรง copy + paste มันมีวิธีเล่าที่คูลกว่านั้นไม่ทำ มีความเนือยเยอะ อ่านๆไปกูวางๆหลายรอบ พระเอก-นายเอก เฉยๆ กูชอบคู่แรกมากกว่าตลกดี แต่โดยรวมถือว่าสนุกนะโอเคมากเลย
ป.ล. ขอชมพิสูจน์อักษรของกล้วยนะ อ่านค่ายนี้มา 3 เล่มกูยังไม่เจอคำผิดเลย แต่สำนวนแปลที่ใช้คำเชื่อมบางคำทำให้กูต้องอ่านมัน 2-3 รอบคิดว่าคำผิดแต่ไม่ใช่
ถึงไทเซย์ กูยังรอทรูสตาร์อยู่นะ...
ถามหน่อยเพื่อนโม่ง พอดีกูพึ่งได้ตามนิยายวาย มีหลายเรื่องที่กูพลาดไป รู้อีกทีราคาปั่นไปเกินปกสองสามเท่าละโดยเฉพาะของฝู(เรื่องแรกที่อ่านของค่ายนี้คือ เงาพรางใจ ซึ่งกูชอบมาก)แล้วกูสนใจเรื่อง กลกุณฑี คือเรื่องนี้หมดสตอคเค้าเเล้วใช่มั้ย แล้วเค้าจะมีรีอีกมั้ยวะ กูเห็นราคาที่ขายตอนนี้กูซื้อไม่ลง กูไม่ใช่สายเปย์ ถ้ารอได้กูก็ขอรอดีกว่า อย่าด่าที่กูถามมากเลยนะ กูไม่รู้จริงๆ
ชุดกองบรรณาธิการเล่ม 3 ดราม่านาจา มาแบบอารมณ์เศร้าสำนึกผิด แถมพระเอกโคตรดี เอ็นดูแรง ถือว่าเป็นชุดที่สนุกระดับนึงเลยชุดนี้แม่งสำหรับกูรู้สึกคุ้มมมมมมมม อจากอ่านงานของคนเขียนเล่ม 1 กับ 3 อีก สำนวนดีอ่า
แต่ละเล่มก็จะมีฉายาหรือคำที่สื่อถึงตัวละครนั้นๆ เรียกว่าเป็นกิมมิกน่ารักๆของเรื่องแล้วกัน เล่ม 2 น่าจะไม่ชัดเจนที่สุดแต่จุดที่หยิบมาเล่าก็เป็นจุดที่นายเอกบอกพระเอกอ้อมๆมาตลอดว่ารู้
เล่ม 1 : ปลา x แกะ
เล่ม 2 : KERORO x ดาวสีน้ำเงิน (เหตุผลน่ารักมากด้วย นายเอกสะสมของที่เกี่ยวกับ KERORO พระเอกไม่รู้เหตุผลก็เปรยกับน้องๆ น้องๆก็บอกว่า "เป้าหมายของ KERORO คือ ยึดครองดาวสีน้ำเงิน
เล่ม 3 : แมว(บางทีก็เป็นเสือ) x หนู
เล่มนี้จริงจังมากที่สุดในสามเล่มแต่ยังแฝงมุขตลกและอารมณ์จิกกัดและความตลกร้ายไว้ในเรื่องครบ พูดถึงบ.ก.ฝ่ายศิลป์ กับ นักเขียน/นักวาด/ช่างภาพ ฯลฯ เรื่องเกี่ยวข้องกับกลุ่มเซอร์เคิล งานโดจิน ทำหนังสืองาน พีคสุดก็เรื่องลอกงานระหว่างศิลปินดังกับศิลปินโนเนม สงครามของลูกหาบสองฝั่งในเว็บบอร์ด และการเกิดใหม่ของคนผิดที่แค่เปลี่ยนนามปากกาชีวิตก็เปลี่ยนกลับมาขายงานต่อได้ (คุ้นๆเนาะ) จุดเริ่มที่ทำให้นายเอกวนๆเวียนๆกับพระเอกคือ hate speech / cyber bullying แท้ๆ แต่ไม่เอาตรงนั้นมาต่อยอดออกมา(ซึ่งน่าเสียดายมากๆ) แต่ไปเน้นการทำงานของฝ่ายศิลป์และนักวาดทั้งหลายแทน ก็ถือว่ายังสนุกมากอยู่ดี
เอาเท่านี้ก่อนแล้วกันกูเขียนยาวตลอดเลย อยากเขียนอีกเยอะแต่ก็เกรงใจอ่ะเนาะ คะแนนให้ 8/10 (เทให้ความดีของพระเอกน้องเค้าสายเปย์นาจา และนายเอกกินเด็ก)
มีแต่คนรำนายเอกเล่ม 1 แหะ ในเว็บขายก็ไม่ค่อยมีใครชอบ กูพึลึกกว่าชาวบ้าน กูดันคิดว่านายเอกแม่งฮาดีคนมันเชื่อฝังหัวมายังไงพระเอกก็ไม่มีทางชอบผู้ชายด้วยกัน แถมไม่อยากเสียความสัมพันธ์เพื่อนสนิทไป ตัวพระเอกไม่เรียนต่อโททั้งๆที่สัญญากันไว้ กูว่านายเอกมันรั้นๆฮาๆโง่ๆดี กูเอ็นดูหลายๆเหตุการณ์มันไม่ตลกเลยแต่นายเอกมันคิดปลอบอกปลอบใจตัวเองหรือจิกตัวเองให้ดูน่าสมเพชเข้าไปอีกแต่กูกลับสงสารอ่า ถ้าจะว่ากูว่าคนที่ทึ่มคือพระเอกมากกว่าไม่ได้รู้เล๊ยว่าเค้าแอบรักจะบอกรักตรงๆก็อ้อมโลกไปไกล เค้าดร๊อปเรียนโทไปเกณฑ์ทหารแล้วรีบกลับมาสมัครทำงานที่สนพ.ที่พระเอกสังกัดอยู่ ยอมให้จิกให้ใช้ทำนั่นทำนี่ทำโน่นให้มึงดันไม่รู้ว่าเค้ารัก โง่พอๆกันทั้งสองคน
ส่วนเล่มสามมีประโยคนึงของนายเอกที่กูอ่านแล้วแบบประโยคเดียวสรุปความรักของนายเอกได้ทั้งเล่ม แต่นายเอกก็กว่าจะยอมรับว่าหลงรักพระเอกไปแล้วล่อไปค่อนเล่ม เล่นองค์ให้พระเอกคลั่งไปอีกหน่อยนึง ต่อยประตูมือแหกให้กูงงว่าอารายของเมิงจ๊ะอีกหนึ่งทีแล้วค่อยแฮปปี้เอน
ky เจ้าชายทะเลทรายของฮูก สนุกไหม ออกมา 3 เล่มแล้ว ถ้าสนุกได้หาอ่านต้องรีบเก็บเดี๋ยวเล่ม1หมด วันนี้อารมณ์ดีไปเข้าเวบบงกชจะสั่ง Nez เล่ม4 หมดแล้วอ่า หมดไวจริง เซงเลย
ky เพิ่งได้อ่านเรื่องชายใดเล่าจะแซ่บเท่าแฟนเก่าแม่ กูชอบนะ
ถ้าไม่ได้นึกถึงเรื่องดราม่าในโม่งของนข. กูก็ว่าเป็นนิยายที่สนุกใช้ได้เรื่องนึงเลย
อาจจะเรียบไปหน่อย ไม่ค่อยมีปมอะไร แต่ก็อ่านได้เรื่อยๆ เพลินๆดี มีบางช็อตให้ก๊าวใจเล่นๆ
เรื่องดราม่าคุณ ร เรือ เพื่อนเขาเป็นคนทำนะมึง ไม่ใช่เจ้าตัว ลองไปขุดสเตตัสมาแล้วเขายังงงอยู่เลย เหตุการ์ณตอนนั้นน่ะ
เพื่อนโม่ง กุจะแปลกมั้ยที่พออ่านนิยายแล้วจิ้น แล้วเริ่มอยากเขียนเองบ้าง เห็นเขาแต้งกนโครมๆ ดูน่าสนุกดียังไงไม่รู้ว่ะเพื่อนโม่ง
>>810 ถามอะไรนักหนาวะ อยากแต่งก็แต่งไปดิ จะมาสนใจคนอื่นทำไม ถ้าจะสนสนดีกว่าว่าจะมีใครอ่านมั้ย แต่ถ้าแต่งก็จะเป็นกำลังใจให้แล้วกัน ขอให้มีคนอ่านเยอะๆ สู้ๆ
(มึงแม่งคงงงว่ากูจะด่าหรือกูจะอะไรแน่เลย)
>>807 หัดไปอ่านดีๆมั่งแล้วค่อยมาว่าคนอื่นนะมึง อันนั้นเพื่อนร.เรือทำ ร.เรือเขายังงงๆอยู่เลย แต่มาโผล่ในโม่งทั้งสองคน เพื่อนยอมรับแล้วด้วย ขอโทษไปแล้ว กูเองก็เป็นหนึ่งในโม่งที่ออกความเห็นเรื่องนิยายวายแท้วายเทียมอยู่ทั้งห้องฟุและห้องหนังสือ
ส่วนตัวกูรู้สึกเฉยๆกับงานเขา เรื่องชายใดเล่าก็ด้วย รู้สึกมันเรียบไป ถามว่าเป็นนิยายที่ดีมั้ย มันก็ดีว่ะ แต่ไม่ถูกจริต
>>807 เรื่องนักเขียนที่แท้จริงเว้ย จำไม่ได้จริงมึงอย่าพึ่งออกตัวแรง...
>>813 กูก็เป็นคนหนึ่งที่ตามงาน ร เรือ อยู่มาตั้งแต่สมัยมีดราม่าด้วย มีคนเข้ามาอวยเกินเบอร์ แล้วนักเขียนมาเคลียร์(กุชอบที่เค้าตอบมากด้วย ตลกดี 555) มันก็จบกันไปด้วยดีแล้วนะ ไม่ได้เป็นประเด็นใหญ่จนจะมาอคติอะไรกัน แต่ทุกครั้งที่มีคนเอ่ยชื่อเค้าขึ้นมาต้องมีคนมาบอกไม่ชอบบ้าง อคติไปแล้วบ้างตลอด ไม่รู้ว่าไม่ชอบจริงหรือรู้แค่เคยมีประเด็นแล้วก็ไม่ชอบตามๆกันไป กูชอบก็กูก็ไม่กล้าอวยอะแบบนี้...
กูยอมรับว่ากูอคติกับเขาไปแล้วเพราะตอนนั้นแต่ถ้าเขาเขียนดีจริง กูก็ยอมรับ รีวิวมาซักเรื่องเถอะ เผื่อกูจะลองหามาอ่านบ้าง แต่ไม่ยุ่งชีวิตส่วนตัวแล้ว นข.ตัวจริงจะเป็นไงก็ช่าง 555
ของ ร.เรือนี่กูไม่อคติไม่รู้ดราม่านะ แต่เห็นปกแล้วซื้อไม่ลงจริงๆอะ ชื่อก็แปลกๆ เป็นคนเลือกนิยายจากปกอยู่ด้วย
กู >>813 เอง กลายเป็นว่าเพื่อนโม่งอยากให้กูรีวิวสินะ 555555555 ได้ๆ แต่ขอเวลาก่อน กูอ่านงานเขานานแล้วเลยมีลืมบ้างอะไรบ้าง ถ้าว่างจะไปอ่านซ้ำอีกรอบแล้วมารีวิวนาจา
จริงๆ คือกูคิดแบบ >>816 อะที่ว่าพอมีคนเอ่ยชื่อมา จะมีคนออกตัวว่าไม่ชอบทุกครั้ง กูเลยไม่กล้าพูดอะไรมาก กลัวยิ่งพูดยิ่งจะทำให้มองไม่ดีหนักขึ้นกว่าเดิม
>>818 ปกเรื่องล่าสุดที่ออกกับอวว.ใช่มะ กูช็อคมากมึง ยังไม่กล้าซื้อเลย กลัว ปกติปกนิยายเขาดูดีเกือบทุกเรื่องนะ ไม่เข้าใจว่าทำไมเรื่องที่ออกกะอวว.กลายเป็นปกที่แย่ที่สุดในสายตากูไปซะได้... คนชอบคงมีแหละ แต่หนึ่งในนั้นไม่ใช่กูวว
กูชอบการลงสีแบบสีน้ำนะ ชื่อก็พอดึงดูดอยู่ แต่พอดูดีๆ มันก็ประหลาดจริงนั่นแหละ พูดไม่ถูก 55
>>818 ชื่อชวนเงิบไปนิด ตอนอ่านในเว็บก็ไม่รู้สึกอะไร แต่พอต้องหยิบไปจ่ายตังค์กูเขินขึ้นมาทันที 555
เรื่องอื่นๆเค้าก็ตั้งชื่อเพราะตลอดนะ มาเรื่องนี้แหละที่แหวกสุด แต่เห็นครั้งเดียวแล้วจำได้จริงๆ ส่วนปก กูชอบลายเส้นและโทนสี กูว่าปกสวย แต่อิมเมจไม่ตรง และมีจุดที่ยังงงๆว่าใส่มาทำไมอยู่
กูไปตามส่องปกมา ยังกะนส.อ่านนอกเวลาเด็กม.ปลาย 55555
>>818 กูเหมือนมึงเลยว่ะคือชื่อเรื่องนี่กูก็ไม่กล้าไปหยิบแล้วนะ เจอหน้าปกเข้าไปอีกนี่แบบไม่ไหวว่ะ คือกูชอบนิยายปกสวยๆอะถ้าเรื่องที่ชอบแล้วปกสวยด้วยนี่ซื้อแน่นอน แต่ถ้าปกไม่โอเคแต่เนื้อเรื่องดีนี่กูบอกเลยว่าคิดหนัก ถึงเนื้อเรืีองจะเป็นเหตุผลสำคัญในการซื้อแต่สำหรับกูปกก็มีผลต่อการซื้อนิยายด้วยเหมือนกัน
คนงามไม่ได้กินยาตามเวลาอาการทรุด อาซิ่นกลับมา....แบบนี้ไม่แฟร์กับจวิ้นอ๋องนะ จะแฮปปี้ยังงัยฟ่ะ
กูรอคนรีวิว God Bless you
>>818 กูว่าชื่อเรื่องโอเคนะ ดูมีกิมมิคดี ตอนกูซื้อแล้วไปหาเพื่อน เพื่อนถามว่าซื้อไรมา มันหยิบมาดูก็ขำๆกัน 555
แต่ปกนี่กูก็ไม่ค่อยโอเคว่ะ จริงๆ ภาพสีน้ำก็สวยอยู่หรอก ปัญหาคือมันไม่ตรงกับคาแรกเตอร์ ทุกคนแม่งหน้าแก่เท่ากันหมด เหมือนที่มีคนไปเม้นไว้ในเพจอวว.แหละ
ตอนแรกกูก็กะจะไม่ซื้อ ทำใจรับปกไม่ได้ = = แต่พอดีเมื่อวานว่างๆ ลองอ่านในเว็บจนจบ แล้วดันชอบมาก เลยตัดสินใจซื้อเก็บ
>>826 อ่านนานแล้ว จำไม่ค่อยได้ แต่รู้สึกไม่ได้จับประเด็นอะไรไปมากกว่าเอาซาตานกับพระเจ้ามารักกันแบบ sm แล้วก็วายหมดสวรรค์และนรก เช่นคู่มิคาเอลลูซิเฟอร์(อันนี้วายแบบ incest พี่น้องแท้ๆ) หรือกาเบรียลลัสต์(เมะขรึมกับเคะแบ๊ว) ราฟาเอลอุริเอลไรเงี้ยก็ incest เหมือนกัน
ทำไมไม่ค่อยมีใครรีวิวของบอวกับกล้วยเลยอะกูเห็นแปลจีนเนื้อเรื่องน่าสนใจเยอะแต่ปกแม่ง.. เฉยๆ
กูชอบนายเอกแบบคนงามมากกกกก ดูแบบฉลาด ราชินีน้ำแข็งดี จนแบบกูรู้สึกว่าอาซิ่นนี่เหมือนตัวโจ๊คของเรื่องเลยอ่ะ เชียร์ #ท้องฟ้าและพระอาทิตย์ ลูกเต่ามันไม่คู่ควรกับคนงามเลย
บลายคนมารีวิวอยู่ประปรายนะ กูบังมารีวิว vega เมื่อเดือนที่แล้วเลย nez ก็มี จุมพิตก็มี พร่างพรมเหมือนจะเห็นแว่บๆ เดี๋ยวกูมารีวิวเล่มที่เป็นสัมผัสรักให้
ส่วนตัวกูว่าภาษาเรือแห้งไปหน่อย แบบ... ไม่มีอารมณ์ร่วมอ่ะมึง เหมือนเลขาการประชุมที่บันทึกอย่างเป็นกลาง เล่าเหตุการณ์น้ำเสียงนิ่งๆอ่ะ มีประธาน กิริยา กรรม แค่นั้น ไม่ขยายเพิ่ม ดังนั้นกูเลยเฉยๆกับภาษาเขา จะตัดสินนิยายที่ดีไม่ดีเลยขึ้นกับพล็อตล้วนๆ ซึ่งบางเรื่องกูอ่านแล้วไม่ชอบเลยว่ะ บางเรื่องก็ชอบ เป็นนักเขียนที่กูเห็นชื่อแล้วยังไม่ซื้อ ต้องอ่านพล็อตก่อน 55
ที่จริงกูชอบ God Bless you นะ แต่ตอนนั้นเห็นพวกมึงอคติ กูเลยไม่ได้มากรี๊ดอะไรในนี้ (แต่ Bone cross ที่เป็นสปินออฟจากเรื่องนี้กูดันไม่ชอบแฮะ)
เนื้อเรื่องมันค่อนข้างเล่นกับความเชื่อ่อ่ะ และอืม พูดแบบหยาบคายคือเนื้อหาค่อนข้างหมิ่นศาสนา
เล่าเรื่องย่อ ซาตานสนับสนุนนักการเมืองคนหนึ่งให้ขึ้นเป็นประธานาธิปดี แลกกับการอนุมัติโปรเจคนิวเคลียร์ ภายหลังซาตานมันก็มาเยาะเย้ยพระเจ้า เหมือนพระเจ้ากับซาตานมันมีข้อตกลงกันอ่ะ คนดีขึ้นสวรรค์ คนเลวลงนรก ต่างคนต่างสะสมกองทัพแล้วเอามารบกันในศึกสุดท้าย ทีนี้ซาตานบอกการฆ่าตัวตายเป็นบาป สวรรค์ไม่ต้อนรับ ดังนั้นทุกเสียงที่โหวตเลือกประธานาธิปดีจะเป็นคนของนรก เพราะพวกเขาเลือกคนที่มีข่าวลือว่าจะทำสงครามนิวเคลียร์ขึ้นเป็นประธานาธิปดี นี่เรียกว่าการฆ่าตัวตายหมู่
พระเจ้าก็ไม่ยอมอ่ะ มึงเอาเสียงส่วนใหญ่ไปนี่ก็จะทั้งโลกแล้วมั้ย พวกนั้นเป็นคนดีที่ถูกชักจูงต่างหาก แต่ถ้าวิญญาณอยู่ในนรกนานๆเดี๋ยวจะไขว้เขว ต้องส่งตัวแทนของความดีงามไปเป็นแบบอย่าง แต่เยซูเหมือนเป็นบ้าไปแล้วตั้งแต่ถูกตรึงกางเขน ดังนั้นพระเจ้าจะไปเอง (ถึงตรงนี้กูก็ อ้าว แล้วสงครามครั้งสุดท้ายมึงล่ะ ลงนรกไปไม่ใช่ว่ากลายเป็นกองทัพนรกเหรอ...) ทีนี้พระเจ้าเลยฆ่าตัวตาย ที่จริงพระเจ้าตายไม่ได้อยู่แล้ว แต่การฆ่าตัวตายเป็นบาป ดังนั้นพระเจ้าเลยสามารถลงนรก
เอาจริงกูก็งงนะว่าอะไรของมันวะ เพราะพอพระเจ้าลงนรกก็ถูกซาตานทรมาน จากที่ตอนแรกลงมาลำแสงอย่างโฮลี่เปี่ยมศรัทธามาก ใครก็แตะตัวไม่ได้นอกจากซาตานที่เมพ ทรมานไปทรมานมา sm บลาๆ แล้วพระเจ้าก็ร่วงหล่น (กลายเป็นปีศาจอ่ะมึง ฟีลแบบลูซิเฟอร์ตกสวรรค์) แต่ทีนี้พอพระเจ้ากลายเป็นปีศาจ กลับกลายเป็นว่ามีปีศาจที่เหนือยิ่งกว่าซาตาน พระเจ้าที่กลายเป็นปีศาจที่แกร่งที่สุด จากที่โดนทรมานมาตั้งนานก็เอาคืน ยึดนรก ทรมานกลับ กักขัง ที่จริงตรงนี้กูชอบประโยคที่ว่าความดีพ่ายแพ้ แต่พระเจ้ายังคงเป็นผู้ชนะ กูชอบหลายๆประเด็นในเรื่องมากนะ แต่เนื้อหาแม่งหมกมุ่น sm ชิบหาย ยังไงก็ตามหากใครชอบ sm กูจะบอกว่ามึงอาจผิดหวัง 3 ตอนแรกเหมือนนักเขียนปล่อยหมดก็อก มีเท่านั้นแหละ หลังจากนั้นแผ่วปรายหมด
เพราะพระเจ้าร่วงหล่นแล้วเลยมีอารมณ์ทางเพศ ไม่สูงส่งเหมือนเดิม แล้วเหมือนพระเจ้าจะ sm หนักมาก ใครก็เล่นด้วยไม่ไหว สุดท้ายก็ลากซาตานออกมา มันคืนดีกันอีท่าไหนไม่รู้กูจำไม่ได้ เล่าแบบสคริปหลังจากนี้ก็มีแต่ความวุ่นวาย โลกถูกทำลาย เทวดาก็สูญเสียศรัทธาพากันร่วงหล่นตกสวรรค์กันทั้งบาง พระเจ้าก็ต้องพยายามคุมพวกนี้ จบที่ก็ครองนรกร่วมกัน
เออ พอกูพิมพ์เล่าแล้วก็ดูเป็นพล็อตกลวงๆเลยว่ะ หรือพล็อตมันกลวงจริงๆวะ 55
อนึ่ง กูชอบกาเบลียลมาก เทวดาผู้ศรัทธาในพระเจ้า ยิ่งกว่าที่พระเจ้าศรัทธาในตัวเองเสียอีก เป็นเทวดาองค์สุดท้ายที่ไม่ร่วงหล่น
อสอง กูเชียร์ให้พระเจ้าพลิกกลับมาเมะ แต่นักเขียนดันให้พระเจ้าชอบเคะ กูเสียใจ...
อสาม กูเห็นเรื่องเทวาตกหลุมรักที่คล้ายจะเป็นภาคต่อของกาเบลียล แต่เล่มบ๊างบาง ยังทำใจซื้อไม่ได้ ถ้ามีใครอ่านแล้วรีวิวกูบ้างก็ดี
>>834 เอ่ออออออ...แล้วสวรรค์ยังมีคนอยู่มั้ยอ่ะ จะไม่พูดถึงประเด็นความเชื่อ แต่หลายๆอย่างดูงุนงงย้อนแย้งมาก คนแต่งพล๊อตเรื่องไว้ใหญ่แต่ดูเหมือนจะคุมสเกลความใหญ่ไม่อยู่หรือเปล่า ขนาดอ่านแค่รีวิวของมึง กูเกิดคำถามเพียบเลย แต่กูสนใจอยากลองหามาอ่านดูนะ เพราะประเด็นที่จับน่าสนใจดี
>>836 >>838 แม้แต่เส้นแบ่งสวรรค์นรกก็ไม่เหลือแล้วมั้ง พระเจ้ายังคงเป็นพระเจ้าอ่ะมึง เหมือนเดิมทีความดีความเลวก็เป็นเพียงสิ่งที่พระเจ้าสร้างขึ้นมาเพื่อเป็นสิ่งที่เอามาแข่งขันกับซาตานเฉยๆ แต่เทวดาเหลือแค่กาเบลียลคนเดียว ถึงอย่างนั้นฮีก็ยังทำงานให้พระเจ้าได้ปรกตินะ คุ้นๆว่าแม่งยังมาคุมงานสร้างสะพานให้นรกอยู่เลยมั้ง สตรองสัด เดินมาเปล่งแสงโฮลี่แยงตาอยู่คนเดียวโคตรขัดตาปีศาจ 55
สงครามไม่มีแล้วว่ะ พระเจ้ากับซาตานไม่ตีกันแล้วอ่ะ ประเด็นฆ่าตัวตายหมู่อะไรพวกนี้เหมือนเป็นพล็อตย่อยๆที่เอามาเสริมความย้อนแย้งเรื่องการแบ่งดีเลวอ่ะมึง พูดถึงประเด็นพวกนี้เรื่อยๆตลอดเรื่อง ตั้งคำถามแต่ไม่มีคำตอบหรอก สุดท้ายเส้นแบ่งความดีเลวยังไม่มีเลย
>>837 มึงเหมือนกู กูว่าฉาก sm ดูเว่อวังสติหลุดไปหน่อย แต่กูชอบธีมกับแนวคิดมากเหมือนกัน
เล่มเทวากูจะซื้ออยู่แล้วนะเว้ยยย แต่ไปเห็นเล่มจริงในงานอะไรสักอย่าง แล้วกูกลับมาก่ายหน้าผาก ทำไมมันมินิขนาดนี้ นี่มันมีอะไรอยู่ในเล่มบ้าง กูควรจะซื้อจริงๆเหรอ
เรื่องนี้กุอ่านแบบข้ามฉาก sm ว่ะ ต้องบอกว่ามีพระเจ้ากับซาตานกูข้ามหมด รำคาญ ไม่อินสักอย่างที่มันสองตัวคิดกะพูด...กุรำ...เทวดาบางตนกุก็งงทำไมถึงร่วงหล่น .___. หรือแค่อยากให้เหลือกาเบรียลคนเดียว นอกนั้นกูว่าก็สนุกดี
เรื่อง ร เรือ ก่อนมีดราม่ากูว่าก็มีคนชอบเยอะอยู่แล้วนะ มีคนถามหานิยายน่าอ่านก็มีคนแนะนำนิยายนางปนมาบ่อยเหมือนกัน แต่แค่มันพลาดที่เพื่อนนางมาอวยชัดเจนไปเท่านั้นแหละหลังๆพวกที่ชอบเลยเงียบๆไปเลย
ปล.ส่วนตัวกูเฉยว่ะ กูให้คะแนนกลางๆ
จู่ๆก็นึกขึ้นมา ระหว่างIllreiกับร.เรือ ของคนไหนพล็อตดีกว่ากัน เรื่องภาษาไม่แน่ใจแต่จะเทียบก็ไม่ว่ากัน
กุไม่ชอบงานของ Illrei กุว่างานเขาภาษาสวยแต่ไม่มีแก่น ในขณะที่ ร เรือ พยายามหาแก่นใส่ให้เรื่อง
ไม่ได้บอกว่าอันไหนดีกว่ากัน แต่กุไม่ชอบทั้งคู่อ่ะ . . )
กุขอติไอ้งานรวมนักเขียนหน่อย กุอดสงสัยไม่ได้ว่านิยายวายเล่มเล็กๆ เรื่อง "กระทำการเพียงลำพัง ขายแพงไไปมั้ยน่อ คือ กูไม่อยากคิดว่า 200 บาท มันแพงไปนะ เพราะนักเขียน งาน อะไรเขาก็ต้องขาย แต่แม่ง...แพงไปว่ะ
กูไม่ซื้องานใดๆ ที่เป็นการรวมนักเขียนอยู่แล้ว ไม่เห็นรุ่งสักเรื่อง ต่อให้รวมนักเขียนที่กูชอบทั้งซีรี่ย์กูก็ไม่โอ นักเขียนทุกคนมีจุดเด่นในผลงานของตัวเอง ไอ้งานยำๆที่เหมือนพบกันครึ่งทางแบบนี้ดูเป็นการพังเอกลักษณ์นักเขียนทุกคนในคราวเดียว กูผิดหวังมาก
illrei กูอ่านแค่เรื่องท่านประธานฯที่ออกกับเอ็นเธอร์อ่ะ ที่จริงกูชอบอยู่นะ ถึงพล็อตมันจะดูกลวงๆ แต่ก็ดูอลังดูเปี่ยมอารมณ์ดี กูไม่ได้เทเขา แต่เหมือนนักเขียนเทกูไปแล้ว ไปเขียนเรื่องสั้นเขียนโปรเจคอื่นยำไปเรื่อย เรื่องตัวเองไม่ต่อ เห้อออ
illrei นี้เอาจริงๆกุชอบคาแรกเตอรฺ์เค้านะ แต่กูอ่านนิยายเขาไม่ค่อยเข้าใจว่ะ การบรรยายเค้างงๆ เค้าทิ้งปมไว้เยอะเกินไปตอนเปิดเรื่อง บทสนทนาในเรื่องเลยดูตัดไปมาง่ะ
กูลองเอาชื่อไปเสิร์จหาดู ในตัวอย่างมีแต่งานของร เรือแฮะ ไม่มีอิลเรย์ แต่อย่างที่แบบ>>834บอก การเขียนของเขา จะว่าไงดี เหมือนพวกงานเขียนแนวอินดี้ๆอะแค่มีเรื่องวายแค่นั้นเอง มันแนวประธาน กริยา กรรม เล่าเรื่อยๆมาเรียงๆ ส่วนอิลเรย์ยังไม่เคยอ่านซักทีเลยไม่รู้ว่าเวิ่นเว้อแค่ไหน 555
Ky ใครเคยอ่านเรื่องคู่ตรงข้ามบ้าง คนไหนเคะเมะวะ
กูเพิ่งจะรู้ว่า indulgence ของกล้วยมีสองเล่มตอนจะเริ่มอ่านเพื่อมารีวิวให้ในโม่ง แม่งเล่มบางกระจึ๋งหรึงพอๆกับอุบัติรักฯ รวมสองเล่มได้เล่ม3ของชุดกองบ.ก.เลย กูเลยวางดองไว้ก่อนแล้วว่าจะเอาโรงน้ำชามาอ่าน
กูประทับใจชุดกองบ.ก.มากถึงกับอีเมล์ไปหากล้วยชื่นชมคนพิสูจน์อักษร ชมเรื่อง ชมที่เป็นนิยายสีขาวที่ดีและไม่จำเป็นต้องแรงให้แง่คิดดีๆถ้าจับข้อความของคนเขียนได้ แถมมีแอลซีได้สนับสนุนนักเขียนอีกตะหาก กูอยากให้กำลังใจสนพ.เค้าจะได้มีกำลังใจแอลซีเรื่องดีๆมาให้กูเสพยาวๆ กูเห็นสถานการณ์วงการหนังสือบ้านเราแล้วกูหวั่นใจก็ไม่อยากให้มีการล้มหายตายจากไปอ่ะนะ
เสี้ยวใจ by Steppenwolf...ฮูก
นายเอกเคยทำงานในซ่องมาก่อนโดนพ่อแม่ขายมาตั้งแต่ยังรุ่นๆ ถูกไถ่ตัวออกมาตามพินัยกรรมของลูกค้าขาประจำคนหนึ่งแต่เจ้าตัวตายไปแล้ว นายเอกเลยต้องไปอยู่ในความดูแลของพระเอกที่เป็นน้องชายของลูกค้าคนนั้นแทน
พระเอก แม่ง...ปากร้ายสุดๆ ปากเสียมาก ด่าเหน็บแนมตลอด ชอบด่านายเอกว่าสกปรก เอาปมเขาขุดขึ้นมาว่าได้ตลอด ถึงแม้มันจะใจดีลับหลังก็เหอะปากหมาชนิดที่นายเอกซึ่งเป็นคนอดทนใจเย็นมากยังอดไม่ได้ที่จะต่อปากต่อคำ โชคดีที่พระเอกมีลูกวัยกำลังน่ารัก ติดนายเอกมากเลยทำให้มีโมเม้นท์พ่อแม่ลูกดีๆบ้าง
สปอยล์
...
..
คนที่ร่วมสร้างบริษัทมากับพี่ชายพระเอก มันแค้นนายเอกมากที่ทำให้มันชวดตำแหน่งประธานเพราะต้องขายบริษัทตามพินัยกรรมเอาเงินมาไถ่ตัวนายเอก ก็เลยลักพาตัวนายเอกไปซ้อมเละเทะมีข่มขืนด้วย(แต่ไม่กล่าวถึงแค่ตัดจบย่อหน้า) กว่าพระเอกจะตามไปถึงก็ยับเยินมากแล้ว
เป็นนิยายที่เดินเรื่องเร็ว เร็วจนกูงงว่าพระเอกมีใจให้นายเอกตอนไหน น่าจะมีโมเม้นท์ที่ทำให้พระเอกรู้สึกดีๆกับนายเอกมากกว่านี้ อ่านแล้วมีแต่พูดจาเหน็บแนมไปมา สุดท้ายยอมวางการ์ดลงใกล้ชิดกันขึ้นมาดื้อๆเลย
ส่วนตอนพิเศษ พระเอกก็ยังคงปากหมาได้สม่ำเสมอแม้จะอยู่กันมาหลายปีแล้วก็ตาม
มันไม่ได้ลงรายละเอียดเลยนะมึง ตัดขึ้นย่อหน้าใหม่ กูยังต้องจูนความคิดนิดนึงจากคนพูดตัวร้ายว่า อ่อ โดนไปแล้วเหรอวะ
>>859 ความเห็นมึงทำกูหลุดขำ กูใจบางชอบหลอกตัวเองว่ากำลังวิ่งเล่นอยู่ในทุ่งเหมือนกัน
>>858 รวมๆแล้วถือว่าสนุกมั้ยมึง อันที่จริงกูไม่มีปัญหากับอาชีพนายเอกเพราะถือว่าเป็นเรื่องในอดีตแต่กูไม่ชอบแนวที่ต้องขยี้เรื่องให้ดราม่าโดยการใส่เรื่องพวกนี้เข้ามา จะโดนซ้อมเละยังไงมันยังอยู่ในความรู้สึกว่าโดนที่ตัวแผลยังหายได้ พอมีคำว่าข่มขืนมันโดนที่ใจเป็นแผลที่ใจหายยาก คนอ่านส่วนใหญ่ที่เป็นผู้หญิงมักสะดุดกับคำนี้เสมอ กูยอมรับว่าไม่สามารถก้าวข้ามผ่านคำๆนี้ไม่ได้จริงๆ แต่ถ้ารุ้ก่อนล่วงหน้ากูทำใจอ่านได้นะถ้าเรื่องโดยรวมสนุกคุ้มที่จะอ่านมัน ถ้าสนุกดูจะไปสอยมาอ่านเพราะพล๊อตเน่าดีกูชอบ ฮ่าๆๆ
แล้วกูว่าน่าจะคล้ายๆซีรีส์แมลงเล่ม2ที่ไม่ได้ลงรายละเอียดตอนโดน คือตัดขึ้นย่อหน้าใหม่พร้อมนายเอกสติหลุด กูอ่าน(ขนาดรู้ก่อนกูยังกลั้นใจเปิดข้ามไป)ก็สติหลุดตามนายเอกไปด้วย สงสารนายเอกมัน
กูก็ลาขาดนะ ถ้ามีฉากยังงี้อ่ะ บัย ทำไมชอบเล่นประเด็นนี้กันจังวะ
>>860 คือนายเอกมันเข้มแข็งอ่ะ + มันเคยทำงานอย่างนั้นมาก่อน พอโดนแล้วมันก็ไม่ได้ฟูมฟายอะไร ยิ้มสู้ (ต่อหน้าคนอื่น) แต่ตอนพักฟื้นถ้าคิดถึงเรื่องนั้นก็รู้สึกแขยงสัมผัสบ้าง เข้าใจว่านข.เอาตรงนี้มาใช้เพื่อตอกย้ำคำพูดที่พระเอกมันชอบบอกว่าสกปรก+พระเอกจะก้าวข้ามเส้นตรงนี้ได้ไหม
สำหรับกูก็สนุกนะ อ่านได้รวดเดียวจบ ไม่เนือย แต่ขัดใจความปากจัดของพระเอกบางทีก็ด่าแรงเกิ๊นนนน
>>834 แม่ง ในที่สุดกูก็เจอเพื่อนที่อยากให้พระเจ้าเทิร์นเมะแล้ว!!
สำหรับกู พลอตมันก็ดูมีอะไรอยู่นะมึง เรื่องนี่ทำให้กูตามนขคนนี้ แต่สุดท้ายกูก็ชอบเรื่องนี้อยู่เรื่องเดียว เรื่องอื่นนี่ธรรมดาค่อนไปทางน่าเบื่อ
กูชอบที่มันเล่นหมิ่นเหม่กับศาสนา และตีความเรื่องความดีนั่นแหละ รวมถึงเล่นกับเบื้องหลังของแต่ละคน เยซูงี้ พระแม่งี้
และกูกรี๊ดกาเบรียล กูชอบคนนี้มาก เสียดายสุดๆที่จะต้องยกให้ลัสท์
ส่วนไอ้เล่มจิ๋วเทวาตกหลุมรัก กูว่าไม่ค่อยมีอะไรเลย
ลัสท์ล่อหลวงเทวาหลายองค์จนถูกพระเจ้าจับขัง ให้กาเบรียลเป็นคนคุม แต่คู่นี้ทำท่าจะสปาร์ค พระเจ้าเลยส่งลัสท์มาเกิดใหม่ กลายเป็นโสเภณีชายอันดับหนึ่งของร้านดัง อยู่ดีๆก็มีพ่อบุญทุ่มมาซื้อตัวนี้ไปนอนข้างๆทุกคืน(ตรงตามตัวอักษร นอนonly) ส่วนลูกค้าเจ้าประจำก็ตายไม่ทราบสาเหตุ สุดท้ายลัสก็รู้ว่าสาเหตุมาจากลูกค้าหนุ่มคนใหม่ กาเบรียลนี่เอง ใครจะมาแย่งซื้อตัวลัสพี่ท่านฆ่าหมด แล้วพระเจ้าก็ตามมาเจอ คืนความจำให้ลัสท์ ขังกาเบรียลแทน แต่ลัสก็ไม่ยอมแพ้ เฝ้าตามหาจนเจอ แล้วก็happy แต่กาเบรียลยังคงรักษาพรหมจรรย์ต่อไป
>>860 จับมือมึง กูก็ไม่ชอบอะไรแบบนี้ ถึงจะรู้ก่อนหน้าก็ไม่ชอบเเละขอเลี่ยงดีกว่า เนื้อเรื่องสนุกยังไงกูก็บายว่ะ คือถ้าจะดราม่าแค่นายเอกโดนจับมาซ้อมปางตาย สำหรับกูถือว่าโอเคเเล้วนะ ถึงขั้นข่มขืนมันออกจะเกินไปหน่อย ทุกเรื่องเลย
ซีรีส์น้องแมลงเล่ม 3 ด้วยนะ ไม่ได้บรรยายส่วนตรงนี้เเต่รู้ว่าโดน
ว่าถึงเรื่องนี้ กูไประบายห้องไหนได้บ้างวะ สาเหตุที่กูไม่ชอบให้นายเอกโดนดราม่าด้วยการข่มขืนเพราะสมัยเด็กกูเคยโดนทำอนาจารจากพี่ชายที่กูสนิทมากว่ะ กูเลยฝังใจ เจออะไรแนวๆนี้แล้วค่อนข้างรับไม่ได้
>>863 มึงคือร่างแยกของกูสินะ!! กูสารภาพก็ได้ว่าใต้คำว่าบางเล่มชอบบางเล่มไม่ชอบ หมายถึงกูชอบเรื่องนี้เรื่องเดียว เรื่องอื่นไม่ชอบว่ะ 555
ที่จริงในเรื่องพระเจ้าก็มีสลับบทอยู่เปล่าวะ กูคุ้นๆ แต่ตอนนั้นออร่าเมะไม่จับเบย กูอยากได้จังหวะแบบอย่างตอนที่พระเจ้ากลายเป็นปีศาจที่แข็งแกร่งที่สุดแล้วกดกลับอ่ะ มันจะพีค อารมณ์มันใช่ โคตรเมะ!
และในก๊กเทวดากูรักกาเบลียล พ่อหนุ่มพรหมจรรย์ของกูวว ลูซแรดไป เขาไม่สเปคกูอ่ะ มิคาเอลกูอ่านแล้วจับรังสีหมาไม่ออก นอกนั้นบทน้อยไป สรุปแล้วกาเบลียลกูจอง! ลัสน่ะไปห่างๆเลย
ในที่สุดก็มีคนสปอยด์เทวากูสักที ขอบคุณมาก เท่าที่ฟังแม่งไม่มีอะไรเลยว่ะ กูตัดใจได้แล้วว่าจะไม่ซื้อ
แต่กูยังตามนักเขียนอยู่เรื่อยๆนะ เผื่อว่าเขาจะออกอะไรพีคๆมาอีก กูเคยไปยืนอ่านเรื่องสั้นไม่วายที่เขาเขียน "จะขอรับผิดทั้งหมดแต่เพียงผู้เดียว" อันนั้นกูก็ชอบเหมือนกัน เรื่องไหนที่เขาเล่นประเด็นสังคมและความเชื่อกูจะกรี๊ดมาก แต่เมื่อตามเขามาสักพักกูก็ได้รู้ว่านั่นไม่ใช่แนวเรื่องส่วนใหญ่ของเขา กูเสียใจ...
>>866 อันนี้มึงเกินไปว่ะ
สำหรับกุ เรื่องซ้อม ข่มขืน การทำร้ายร่างกาย ทุกอย่างกุแบบ.. มันร้ายแรง มันน่ากลัว ถ้ากุสมมติกุเป็นนักเขียน จะเขียนแล้วกุต้องโดนเองกูควรเลิกเขียนนิยาย
ประเด็ยคือ นิยายเนี่ย มันต้องมีปมให้ดราม่า ให้เสียใจ นักเขียนมันจะเล่นปมเหี้ยไรก็ได้ แต่กุอยากให้มันดึงกุให้อินได้ไม่ใช่แค่เอาสนุก
ถ้าเนื้อเรื่องแนวนั้น เจาะจงจะ เรฟ อย่างเดียว กุคงแย่ แต่ถ้าปมข่มขืนทำให้เรื่องไปต่อ กุว่าเขียนไปเถอะ กุอ่าน
Ky มีใครพอจะรุ้บ้างว่านิยายเรื่องที่ Zแอลซีไว้เป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไรกูมีความหวังกับเรื่องนี้มาก
>>870 กูก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงว่ะ อาจจะแปลกตามที่มึงบอกก็ได้ คือถ้าดราม่าด้วยเรื่องแบบนี้ กูรับได้มากสุดก็คือ การโดนทำร้ายร่างกาย(นายเอกโดนจากคนอื่นนะ ถ้าพระเอกเป็นคนทำเองกูก็ไม่ค่อยปลื้มว่ะ) แต่ถ้าไม่มีเลยก็คงดีกว่า อย่างที่มึงบอกว่ารุนแรงนั่นแหละ เห็นด้วยทุกประการ
แต่ก็นะ นิยายเดี๋ยวนี้มันหนีไม่พ้นเรื่องแบบนี้ จะอ่านอะไรกูต้องเซฟตัวเองไว้
>>874 กุ870 นะ สำหรับกุ กุเองก็คิดว่า นิยายสมัยนี้สิ้นคิดที่เอาประเด็นโดนข่มขืนแล้วฟิน หรือมีเรื่องอะไรนึกไม่ออก ก็ใส่ข่มขืนนี้ เยอะมาก ซึ่งมันพร่ำเพรื่อ มันสะท้อนถึงปัญญาของนข.
การที่มึงไม่โอเคกะเรื่องข่มขืน เป็นเรื่องดี เพราะมึงรู้ว่า ข่มขืนมันแย่แค่ไหน แต่ในฐานะนักอ่าน
การข่มขืนนิยายไม่ใช่ ห้ามมีในนิยาย แต่ต้องถามว่า สมควรมีในเนื้อเรื่องหรือไม่ ทำไมต้องมี มีเพราะอะไร ก็พออะนะ
KTL ...กํหวังว่าตอนหน้าจะเริ่มมีฉากบู๊แล้วนะ หลังจากที่เอื่อยๆมานาน
กูขอKy นิดนึง มีใครอ่านซัดกันมันส์ดีบ้างป้ะ คือชื่อนิยายแม่งชวนให้ไม่คลิกเข้าไปอ่านบ้าง แต่พอเข้าไปอ่านแล้วกูโคตรติด5555555555
มึง nez นี่มีเล่นประเด็นข่มขืนรึเปล่าวะ กูกลัวใจ
กูกำลังอ่านนิยามเรื่องนึงอยู่คือมันสนุกนะ พระเอกเซ็กซี่แต่....กูเฟลเพราะล่อลวงนายเองให้นอนกับตัวเอง เดี๋ยวกูอ่านจบแล้วมาเล่า ถ้าไม่ใช่เพราะอ.Minase Masara วาดรูปประกอบกูอาจจะไม่หยิบมาอ่านเลย
กูเบื่อวิศวะชิบหายย อ่านกี่เรื่องก็เจอแต่ว้ากวิศวะ แต่แนวนี้ก็เสือกขายดีอีก เฮ้อออออออ
กูไม่เข้าใจว่าทำไมต้องวิศวะ ทำไมต้องหมอ กูไม่อิน มองรอบๆตัวกูพี่น้องเพื่อนลูกพี่ลูกน้องกูอยู่วงการสองอันนี้หมด อ่านแล้วจิ้นไม่ออกอารมณ์ไม่มา แถมสภาพแวดล้อมห่างความจริงไปหลายโยชน์
ทำไมไม่มีอาชีพอื่นมั่ง พระเอกเป็นสตั้นแมนเจอนายเอกช่างทำพร๊อบในกองถ่ายละคร
พระเอกเป็นเลขานายใหญ่ ต้องดีลกับฝ่ายบัญชีสุดซึน
ความรักของแฮร์ดีไซเนอร์กับสไตลิสหน้าใหม่)ฉากหลังเป็นแฟชั่นวีคที่มิลาน อะไรเทือกๆนี้มีให้อ่านมั้ย
ไม่เอาหมอ ไม่เอาวิศวะ ไม่เอามาเฟีย มีมั้ยคะซิส
จิงวิศวะสถาปัตย์ หมอ มาเฟียตัวพ่อ รวยโคตรพ่อโคตรแม่รวย หล่อโคตรพ่อโคตรแม่หล่อ กูอยากอ่านแนวคนธรรมดาทั่วๆไปหน้าตาดีแต่ไม่จำเป็นต้องหล่อหัวตายความล้ม หนุ่มออฟฟิศ หรือแบบแนวนายเอกเป็นพ่อค้าขายก๋วยเตี๋ยวโบราณเจ้าเก่าทายาทรุ่นที่ 3 ที่อากงอาป๊าโล้สำเภามาจากแผ่นดินใหญ่ กำลังประสบปัญหาหนังในการสืบทอดกิจการขายก๋วยเตี๋ยวไหนจะปัญหาขีดแย้งในบ้าน พี่น้องแตกคอแล้วยังมาเจอการถูกไล่ทีจากเจ้าของตึกหน้าตลาดที่จะปรับพื้นที่ไปทำหมู่บ้านจัดสรรทำให้มาเจอกับพระเอกทนายความหน้าโหดมาดขรึมที่ควบตำแหน่งเลขาคนสนิทของเจ้าของตึกที่มายื่นโนติสให้ย้ายออกโดยเร็ววัน ศึกในว่าแย่แล้วศึกนอกที่กระทบหัวใจยิ่งแย่ยิ่งกว่า แล้วนายเอกของเรามือจะลวกก๋วยเตี๋ยวแล้วจะรักษาอธิปไตยได้มั้ยต้องติดตาม ---> อะไรแบบนี้อ่ะมึงมีมั้ย พล๊อตข้างบนกุคิดเองมั่วๆนะนั่น
หรือพระเอกสู้ชีวิตอดีตหนุ่มออฟฟิศที่หมดศรัทธากับการทำงานตัดสินใจลาออกพร้อมเอาเงินที่เก็บหอมลอมลิบมาหลายปีเปิดร้านกาแฟกึ่งร้านอาหารเล็กๆที่เป็นความฝันมานานนม ล้มลุกคลุกคลานเกือบถอดใจแต่ก็พยายามจนร้านอยู่ตัว มาเจอนายเอกนักกายภาพบำบัดที่บังเอิญช่วยแม่พระเอกที่หกล้มอยู่หน้าบ้านไปส่งโรงบาลได้ทันแต่แล้วก็เกิดเรื่องนั่นนี่นุ่น อะไรแบบเนี่ย....กุขออะไรแปลกใหม่ได้มั้ยยยยย
กูล่ะเบื่อวิศวะ หมอ สถาปัตย์ ทำไมไม่มีพระเอกนายเอกจากคณะสังคมศาสตร์มาให้กูอ่านมั่งวะ แล้วไอ้เวลาว่างเนี่ย มึงเอามาจากไหน กูเรียนวิศวะกูยังกลับไปนอนตีสามอยู่ทุกวัน เพื่อนสถาปัตย์กูเคยมาอาบน้ำห้องกูตีสี่ ทำงานยาวยันเก้าโมง แบกโต๊ะดราฟกลับบ้านไปทำงาน ส่วนเพื่อนกูที่เรียนหมอนี่แทบเป็นแทบตาย ปิดเทอมเหี้ยไรไม่มีทั้งนั้นแหละ ปิดไม่ถึงสองอาทิตย์จากปีสามเป็นปีสี่เฉย กูล่ะสง
ก็นักเขียนแนวนี้มันกลวงซะส่วนใหญ่น่ะ อยากให้ตัวละครดูฉลาด แต่คิดไม่ออกนอกจากใส่เซตติ้งซึ่งคณะที่ใส่แล้วดูฉลาดคือคณะพวกนี้แหละ แต่พวกคนเขียนน้อยคนจะใส่ใจมีข้อมูลอ้างอิงพวกนี้ (ก็นะมักง่ายระดับหน้าตาตัวละครก็เอารูปดารา การ์ตูนใส่เอา) มันเลยได้แต่ชื่อคณะ แต่เนื้อหาไม่มีอะไรเลย อ่านแล้วมันจะเหมือนคณะมโนๆ ไม่ค่อยได้รู้อะไรเพิ่มขึ้น
อย่างนิยายบางเรื่อง ที่กูนึกออกเก่าหน่อย น้ำใสใจจริง อ่านแล้วกูจะนึกภาพ ทับแก้ว ออก หรือแบบ นางอาย เข้าใจบรรยากาศโรงเรียนประจำในปีนังยุคนั้น แต่นิยายพวกนี้เน้นขายความฟิน อ่านไปเลยนึกภาพมหาลัยจริงๆ ไม่ออกเลยว่ะ
ไปอ่านเรื่องนึง ประมาณว่าพระนายเคยคบกันมาก่อนรักใสๆ แต่พระเอกต้องกลับมาแต่งงานให้พ่อชื่นใจก่อนตายเลยเขี่ยนายเอกทิ้งไม่ใยดี นางเฮิร์ทไม่เข้าใจว่าทำไรผิดหลังจากนั้นก็อัพสกิลวันไนท์สแตนด์ไม่คบใครจริงจัง หลายปีผ่านไปโลกกลมมาเจอกันอีกพระเอกรู้สึกเหมือนได้เจอของเล่นเก่ากึ่งบังคับให้มามีสัมพันธ์กันอีกครั้ง พระเอกรุกมากๆเข้านายเอกจากที่ดื้อๆก็เริ่มใจอ่อนล่ะเพราะรู้สึกอยากเป็นคนสำคัญของใครซักคน...กูนี่เห็นอนาคตเมียทาสรำไร อิพระเอกก็พร่ำพูดอยู่นั่นล่ะว่าดื้อนักจะฝึกให้เชื่อง แม่งเหมือนไม่ได้มองนายเอกเป็นคนว่ะ เป็นหมาเป็นของเล่นซะมากกว่า
พล็อตพระเอกแบบนี้มันฟินตรงไหนวะ ....
เบื่อพวกวิศวะกับหมอเหมือนกัน กูอยู่วิทยาคนตั้งเยอะ ไม่เห็นมีใครเอาพล็อตไปเขียน หลากหลายดีด้วยเพราะมีหลายสาขาและแต่ละสาขาก็ไม่เหมือนกัน อยากได้คนฉลาดคณะกูก็มีเยอะพวกเด็กทุนไรพวกนี้ระดับอัจฉริยะทั้งนั้น โอ้ยยย พูดละหัวร้อน 55555
>>906 อ้าว กูเพิ่งเห็นเม้นท์ ถูกต้องนะค้าาาบ
เคะเอาแต่ใจ มันคงดูมุ้งมิ้งน่ารักน่าเอ็นดูมั้งมึง เรื่องที่ว่านี่กูรำคาญเคะมาก โดนเขาทิ้งเจ็บช้ำขนาดนั้นยังเดินเข้าไปตกหลุมเดิมๆอีก นี่ถ้านางพัฒนาตัวกลายเป็นเคะราชินีน้ำแข็งกูว่าคงมันส์กว่านี้อีกเยอะ พระเอกต้องโดนเอาคืนมั่ง
ต๊อบตอนใหม่มาแล้วนะเพื่อนโม่ง
คุณแก้วแม่งเป็นผู้ชายแล้วว่ะ -.-
ว. นี่ไม่รู้กูคิดไปเองมั้ยว่าเค้ามักแต่งอวยพระเอกว่ะ ต่อให้ในเรื่องแม่งจะงี่เง่าน่ารำคาญชิบหายยังไง เค้าก็จะหาเหตุผลตรรกะแปลกๆ มาใส่ให้พระเอกถูกได้อยู่ดี เออยกเว้นเรื่องโอบตะวันนะที่เค้าเข้าข้างเคะทั้งที่กูอ่านยังไงอิเคะก็ผิด พระเอกน่าสงสารชิบหาย
ว. ชอบเเขียนนิยายที่ตัวละครงี่เง่าอ่ะ กูอ่านแล้วมันจะมีจุดให้กูหงุดหงิดทุกเรื่องของเค้าเลย แต่มีดีที่เขียนภาษาโอเค อย่างเรื่องใหม่ที่พวกมึงพูดกันกูก็ยังไม่ได้อ่าน กะว่ารอดูกระแสก่อน แต่จากที่พวกมึงคุยกันก็คงไม่ต่างจากเดิม เห้อ
>>914 ตอนกูอ่านโอบตะวันนี่โคตรหงุดหงิด พระเอกแม่งน่าสงสารชิบหาย ไม่ได้ทำผิดไรเลย ที่เรื่องมันแย่ลงเพราะตัวเคะล้วนๆ แต่ทุกคนในเรื่องทำเหใมือนเคะเป็นฝ่ายโดนกระทำ น่าสงสาร บลาๆ โดยเฉพาะเพื่อนเคะนี่น่ารำคาญสุด มีการโทศพระเอก ทั้งที่เพื่อนมึงกับตัวมึงนั่นแหละงี่เง่า น่ารำคาญ
เวรกำ ซื้อโอบตะวันมาดองไว้ยังไม่ได้อ่านเลย แล้วเรื่องสู่กลางใจนี่เป็นยังไงอ่ะใครเคยอ่านบ้าง ว่าจะซื้อแต่เห็นอย่างนี้แอบคิดหนัก
โอบตะวันนี่ใช่ที่นายเอกไปจูบกับอีกคนป่าววะ ทั้งที่แต่งงานแล้ว ตอนอ่านกูนี่โกรธแทน ไม่ชอบเรื่องที่เล่นชู้สัสๆ เป็นกูกูเลิกแล้วไม่ให้อภัยแม่งหรอก
ของ ว. นีกูด่าตลคเค้าในใจทุกเรื่องว่ะ มันเหมือนจะดีละเเต่ดีไม่สุดอ่ะมึง อย่างสู่กลางใจตอนเเรกกูชอบนายเอกนะเเต่พอมาช่วงท้ายที่ทิ้งปมนายเอกจะไปรักษาเเล้วตัดควาสัมพันธ์กับพระเอกอ่ะ เค้าก็ใส่ตรรกกะที่แบบเฮ้ย อินายเอกมึงทำให้เรื่องยากไปอีกปะวะ เงี้ยมันหงุดเงี้ยว เเต่กูก็อ่านงานเค้าเกือบทุกเรื่องนะ งงตัวกูเอง55555
กุว่าฟักชอบต๊อบแน่ๆอะ แต่ไม่กล้าเกินเพื่อน
เห่นโหลว สรุปคุณแก้วเป็นสาวสอง เกย์แต่งหญิง หรือเกย์ผู้เฉยๆ ถ้าแต่งหญิงเพื่อมาหลอกตกต๊อบกูไม่โอนะกูไปเชียเรือต๊อบฟักดีกว่าบ๋ายยยย
ทำไมมีเเต่คนอยู่เรือคุณฟักกับต๊อบวะ ไม่มีใครอยู่เรือคุณแก้วกับกูบ้างเหรอ 5555555
กูเรือคุณแก้ว กูไม่ค่อยชอบคุณฟักเท่าไหร่แต่กูคงเป็นคนเดียว 555
ฒีใครอ่านทริอาซบ้างวะ กูเพิ่งอ่านรวดเดียวยันตอนล่าสุด ความรู้สึกแม่งเหมือนเล่นเกมจีบหนุ่มแต่เสือกติดแบดเอนด์รัวๆเลยว่ะ//กดปุ่มรีอย่างก้าวร้าว ถ้ามึงแบดอีกกูจะจีบคนอื่นแล้วนะฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
รักอิสระ ในเล้าหนุกดี กูชอบพี่อิสคนกาก ขี้บ่นเป็นลุงแก่ๆ พูดเป็นบ้าอยู่คนเดียวก็ได้ ขำดี ส่วนนายเอกเป็นเด็กบ้านแตกพ่อแม่ตายต้องมาอยู่กับป้าใจร้าย ชีวิตดราม่า
>>931 กูลุ้นอยู่ว่า น้องต้อลแม่งต้องตายอีกกี่รอบกว่าพี่หมอจะแก้ปัญหาได้ ส่วนอุบัติเหตุของต้อลแฟนเก่าไหมน่าจะมีเอี่ยวใช่ไหม
KY แปป มีนิยายเรื่องไหนเล่นประเด็นเพศบ้างวะ แบบมันไม่ได้ชอบผู้ชาย แต่คนที่มันชอบเสือกเป็นผู้ชายอ่ะ เอาแบบหน่วงๆ ดราม่าหน่อย ไม่มีคำหยาบไม่มีฉากxxหรือมีแบบไม่ต้องบรรยายมาก คือกูไม่เคยอ่านนิยายวาย อยากเริ่มอ่านแนวนี้ก่อนจะได้ค่อยปรับตัว สงเคราะห์ทีจ้า
KY หน่อย
เพิ่งอ่าน ซัดกันมัน(ส์)ดี ตอนล่าสุดจบ
เรื่องแบบพายเรือวนในอ่างอีกแล้ว
เห็นคอมเมนต์ในเล้าก็มีพูดถึงเรื่องนี้อยู่บ้างนะ แต่คนเขียนก็ไม่ได้สนใจอะไร คงไม่มีรีไรท์ใหม่อีกรอบแน่ๆ เพราะทำอีบุ๊คขายแล้ว
ถามว่ากูเจ็บใจอะไร เจ็บใจที่เปย์ไปแล้ววว ถ้ารู้ว่าเรื่องตอนหลังจะเป็นแบบนี้อาจจะได้ปล่อยเบลอ เนื้อเรื่องยืดเยื้อไม่ไปไหนสักที ในขณะที่ตอนแรกเปิดเรื่องมาซะดีเลย รู้ว่าต้องแซ่บแน่ๆ แอบผิดหวังเล็กน้อย
มึง แนะนำหน่อย คือกูอยากอ่านนิยายวายที่พระเอกเย็นชาแซ่บๆ อ่ะ พอมีแนะนำไหม กูลองๆ หาแล้วยังไม่เจอที่ถูกใจเลย (จริงๆ เรื่องที่กูจิ้มไปก็ไม่เจอแนวพระเอกเย็นชา) ในเน็ตก็ได้ พิมพ์แล้วก็ได้ ขอบคุณล่วงหน้านะเพื่อนโม่ง
เพื่อนโม่ง มีใครเป็นแบบกูมั่งปะ กูอ่านฟิคทั้งๆ ที่ไม่รู้จักศิลปินอะ 5555
คุณนักเขียนเขาตอนเขียนหัวใจหลังเลนส์กูว่าสนุกนะพอราคาฝัน นายเอกน่ารำคาญมาก แบบมีความพยายามที่เกินเหตุอะ ถ้าเกิดมีสถาปนิกมาประมูลงานระดับนั้นแล้วไม่ได้จริงๆเค้าก็ไม่ไปตื้อทำตัวเหมือนเด็กม.ปลายขัดใจโลกปะ แล้วพระเอกก็ดีจริงแหละ แต่จะมีซีอีโอไหนลงมาคลุกกับพนักงานที่ประมูลงานไม่ได้บ้างอะ เรียงอาจจงงๆแต่กูก็งงแหละ
>>936 จับมือกะกูหน่อย ขัดใจจริงๆว่ะ วนอยู่ในอ่างนี่ล่ะไม่ออกนอกเลย ประเด็นเก่าไม่จบมาใหม่อีกล่ะ อิพระเอกมึงแม่งจะเอาไงกันแน่วะ ไม่แปลกใจเลยที่นายเอกจะไม่เชื่อ คนอ่านยังงงเลยทำอะไรของมึ๊งงงง ไหนบอกชอบเค้าจีบเค้าหึงเค้าแต่สิ่งที่ทำนี่แม่งมองไม่เห็นสักอย่าง อีกสี่ตอนจะจบล่ะ กูไม่เห็นแววเลยมันจะจบยังไง กูว่ายืดเรื่องไปว่ะ ตอนเพื่อนกันก็พระเอกปากหนักไม่ชัดเจน กูอุดหนุนเรื่องนี้แล้ว แต่เรื่องใหม่คงต้องขอรอดูก่อนว่ะ เรื่องซัดกูชอบมากนะแต่หลังๆกูเริ่มมองบนแล้วว่ะ กูเอาใจช่วยนายเอกนะ อยากให้พระเอกเจ็บบ้างแต่นข.คงรักพระเอกมากกว่า นายเอกเลยแพ้ตลอด
แนวพระเอกเลวๆขี้หื่นข่มขู่บังคับ ทำไรปากไม่ตรงกับใจ กี่เรื่องๆกูก็เห็นนายเอกแพ้หมด พระเอกลอยลำขึ้นแท่นผู้ชนะจบสวยๆตลอด
>>947 กูขัดใจแนวนี้มากพระเอกหลายๆคนที่อ่านๆหาความดีแทบไม่เจอ ที่มีดีก็หน้าหล่อๆ คือถ้าจะมาแนวปากไม่ตรงกับใจทำร้ายจิตใจนายเอกก็อยากให้เขียนว่านายเอกก็เอาคืนเจ็บๆเหมือนกัน กูทีมนายเอกหน่ะอยากเห็นฝั่งนายเอกชนะบ้างอะไรบ้างไม่ใช่หงายการ์ด"กูเป็นพระเอก"แล้วทุกอย่างจะยอมรับได้แบบใสๆ
ช่วงนี้อ่านแต่นิยายดราม่ากุเครียด ใครพอจะแนะนำแนวใสๆสีขาวอ่านแล้วกูกำลังวิ่งเล่นอยู่ในทุ่งทานตะวันได้บ้างมั้ย
>>936 จริงมากหลังๆแบบวนๆจนกูรำคาญ ยิ่งตอนล่าสุดนี่กูแบบอะไรของมัน กูอ่านแบบผ่านๆมาหลายตอนหละ คือตามจริงกูอยากเห็นนายเอกเอาคืนพระเอกให้มันเจ็บๆบ้างแต่นี่วนไปวนมาก็โดนเยตลอด นี่กูยังคิดอยู่ว่ามันจะได้เอาคืนพระเอกบ้างไหมว่ะ อยากเห็นพระเอกเจ็บเสียใจต้องง้อบ้างไรงี้ อันนี้ทำไรก็เหมือนแพ้ทางพระเอกหมดเลยย
>>953 ตอบยากแฮะ กูเห็นหลายคนไม่ชอบเลยนะ
อย่าง love affliction นี่เริ่มที่ข่มขืนก่อนเลย แล้วก็กดขี่เล่นงานครอบครัว นายเอกเลยต้องยอมมาเป็นของเล่น แต่ข้อดีคือนายเอกไม่ได้หลงรักพระเอกแต่กลายเป็นพระเอกนั่นแหละที่ตกหลุมรักก่อน ส่วนนายเอกมันไม่รักตอบ กูละสะใจ โดนทำขนาดนี้ก็ไม่ควรรักมันแล้ว จริงๆถ้าไม่มีตอนพิเศษทิ้งท้ายจะดีกว่าด้วย คือ พออ่านตอนพิเศษแล้วรู้สึกเหมือนยังเหลือเยื่อใยเล็กน้อยให้มโนได้ว่าหลิงหลินอาจจะมีความรักเหลือให้พระเอกนิ๊ดนึง จบที่ตอนสุดท้ายดีกว่าสำหรับกู
ส่วน bond ก็ตามที่ >>954 บอกเลย เฟยฮวนหรือเจ้าของฉายาที่เขี่ยบุหรี่ นี่โคตรสมบุกสมบัน แต่ถ้าจำไม่ผิดนางก็แกว่งเท้าหาเสี้ยนเองด้วยอะนะ แต่กูโอเคที่ตอนจบมันแก้เผ็ดพระเอกได้ดี
Delusion of Passion by Yakou Hana จันทร์เสี้ยว
เป็นเรื่องสไตล์พระเอกวางแผนกุเรื่องล่อลวง ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้นายเอกมาครอบครอง อ่านแล้วน่าอึดอัดรำคาญใจเป็นพักๆ ตรรกะบางอย่างพังแปลกๆ
ส่วนใหญ่เรื่องที่นายเอกชนะตอนท้าย มักจะโดนกระทำมาอย่างแสนสาหัสเกือบทั้งเรื่องว่ะ
ขอถามหน่อย มีใครเคยอ่านเรื่อง deadlock บ้างที่เป็นนิยายแปลอ่ะมึง กูอยากอ่านมาก แต่ไม่รู้ว่ายังมีขายอยู่รึเปล่าหรือมันสนุกขนาดไหน ใครเคยอ่านแล้วสปอยกูทีได้มั้ย ; ; /ถูกมู้ปะ
bond นายเอกถูกเยจนกุคือคิดว่าตัวร้ายเป็นพระเอกแล้วเนี่ย
>>964 มีคนบอกว่า3เล่มเล่ม1 สนุกสุด แต่กูว่าเล่ม1ยังไม่เห็นสนุกตรงไหนเลยขี้เกียจอ่านต่อ เล่ม1ตัวร้ายมันเฉลยง่ายมาก เนื้อเรื่องงั้นๆไม่ค่อยตื่นเต้นกะจะอ่านเอาบรรยากาศคุกก็ไม่ค่อยได้เต็มที่ ไม่ค่อยประทับใจว่ะ มีฉากโดนข่มขืน แล้วก็เดี๋ยวจะมีรีปริ้นท์ไม่ต้องไปซื้อที่โขกราคากันนะ กุซื้อมาแพงกว่าปกโคตรเสียดายตัง
กูขอkyอีกรอบ คือกูอ่านซัดกันมันส์ดีตอนล่าสุดละ กูเสียดายเงิน840ที่กูพรีแบบบ็อกซ์สวมไปมาก วนแบบนี้มากี่ตอนละวะ
>>943 กูชอบงานเขานะ กูรู้สึกว่านักเขียนคนนี้เขาใส่ใจในการหาข้อมูลอาชีพดี แต่บทแม่งพอเข้ากลางๆเรื่องก็เริ่มทำกูเบื่อละอะ ลักษณะคาแรกเตอร์ก็คล้ายๆกัน(หัวใจหลังเลนส์กับราคาฝัน) แล้วนี่คือกูไม่อินคู่รองในราคาฝันชิบหาย
>>932 รักอิสระสนุกชิบหายย กูชอบคุณรชาตั้งแต่บูรพากับองศาเหนือละ กูรอให้ยิมมีบทเพราะกูชอบคาแรกเตอร์แบบนั้น5555555 แต่ตอนนี้กูทีมช็อกปิงมาก
ใครอ่านgreyhound ในเล้าบ้าง เพิ่งลงได้2ตอนแต่โทนเรื่องครึ้มๆนี่ใช่แนวกูเลย แอบสงสัยว่า นายเอกถูกจ้างไปวาดรูปอะไรอ้ะ กูงงเล็กน้อย
เพิ่งไปอ่านเรื่องสั้นในเล้ามา
ชื่อ รักต้องฆ่า
มันดีมากกกก ไม่ค่อยเจอแนว psycho love แบบนี้เลย
เนื้อเรื่องหลักจบแล้ว เหลือส่วนที่เป็น spin-off นิดหน่อย คนแต่งบอกจะมาลงพรุ่งนี้
ตอนนี้สมองกูวิเคราะห์ไปต่างๆนานาแล้วว่ะ 55555
อยากแนะนำเพื่อนโม่งให้ไปลองอ่านดู ภาษาการเขียนไหลลื่นดีทีเดียว
>>978 กูก็คิดงั้นว่ะ ให้บริษัทนายเอกได้งานไปตั้งแต่แรกไม่ดีกว่าเหรอ เห็นพอร์ตงานตรงใจเลยอยากจ้างก็จบละ แล้วก็ไปลงดีเทลปัญหาหน้างานแทนจะดีกว่ามั้ย มีเป็นล้านเลยปัญหาตอนทำงาน มาตื๊อแบบนี้ไม่มีใครเขาทำว่ะ จริงๆนะ คนเขียนก็น่าจะเรียนมาทางสายนี้(คิดว่านะ) น่าจะรู้ว่าอะไรที่เลือกไปแล้วมันเปลี่ยนได้ยากมาก โดยเฉพาะตอนเซ็นสัญญากับอีกที่แล้วเปลี่ยนมาเลือกอีกที่ ฉีกสัญญาทิ้งง่ายๆเป็นทิชชู่เลยสัส บริษัทใหญ่ๆเขาไม่ทำกัน มันเป็นเรื่องของเครดิตด้วย อีคุณชาติแม่งทำหยั่งกะเล่นขายของ เพราะแบบนี้กูเลยรู้สึกว่านิยายเรื่องนี้แม่งตอแหลสัสๆเลยว่ะ ฟุ้งอยู่ในอากาศสมชื่อเรื่องจริงๆว่าราคาฝัน เออ ฝันก่อนก็แล้วกัน สถาปนิกจริงๆขืนทำแบบนี้แทนที่เขาจะเห็นใจ เขาคงจะด่าให้อะ
>>969 กูสายพี่อิสคนกากว่ะ แต่เฮียทำไรคลุมเครือแถมยังมีเจ๊เนยมาพัวพัน ทำให้นุ้งปิงสร้างกำแพงใจขึ้นมา หักคะแนนค่าาาาา
ราคาฝัน กูก็รู้สึกว่ามันเว่อร์ๆ ไอ้เรื่องไปตื้อขอเสนอแผนงานซ้ำ กับที่ท่านประธานต้องลงมาช่วยเอง แต่ก็ดีกว่าหลายๆเรื่องที่เน้นฟินไปฟินมา
ว่าแล้วก็ช่วยแนะนำเรื่องดี มีสาระ สมเหตุสมผล ไม่เว่อร์ ไม่เน้นเย ตรรกะไม่ป่วย ตัวละครไม่งี่เง่าให้กูหน่อย คลิ๊กหาเองแม่งอย่างกับงมเข็มในแปซิฟิก
เรื่องใหม่คุณ ว ตอนล่าสุด เอ่อ...พระนายป่วยจิตทั้งคู่ว่ะ พระเอกหึงหวงไร้สติทั้งที่ตัวเองก็ไม่ชัดเจน ส่วนนายเอกโดนทำขนาดนั้นยังจะร้องขอไม่ให้เขาไป โอ๊ย ขาดความรักแล้วจะตายเหรอไง
กูขอดรอปว่ะ เรื่องนี้ตัวละครพังพินาศกว่าทุกเรื่องเลยที่ผ่านมาเลย
คุณ ว คือ
พวกเมิงงงงงง งานอ.โคโนะฮาระเบิกเนตรในตำนานมีสนพ.ใต้ดินแปลด้วยว่ะ (นกกระจอกเทศในตำนาน)กูนี่อึ้งไปเลย...
อะไรวะ คุณต๊อบแม่ง wtf กับกูมาก กูไม่ชอบที่คุณแก้วทพแบบนี้เลยว่ะ
คุณต๊อบจงแข็งใจบอกเป็นเพื่อนต่อไป
YGS มึง กูไม่คิดว่าจิตใจจะต้องแข็งแกร่งขนาดไหนถึงแปลออกมาได้วะ 55555555555
>>980 มึงหาเรื่องเรียลอะไรได้จากในเล้าด้วยหรอ5555555555 แต่ถ้าเอาแบบที่ดูธรรมดาๆก็ใส่ร้ายป้ายสีป้ะ แต่กูเฉยๆกับเรื่องนี้ ถ้าให้กูแนะนำกูเลือกbustopนิยายในเด็กดี พระเอกเป็นเด็กกางเกงน้ำเงิน นายเอกเป็นกระเป๋ารถเมล์ เนื้อเรื่องสนุกมาก กูนั่งหัวเราะทั้งเรื่อง ไม่มีดราม่าเลย55555555555555555555555555555 หลอกๆ แนะนำให้ทุกคนอ่าน เพื่อนกูเดินอ่านตอนจบแล้วร้องไห้ตอนเดิน55555 แม่งดิ่งอารมณ์ชิบหาย
>>981 กูเริ่มไม่โอกับงานเขียนคุณว.ตั้งแต่โอบตะวัน คือกูชอบเขาช่วงแต่งwhen the wind blows backมาก เพราะกูติ่งพี่เฟย ติ่งแบบซื้อหนังสือมาแล้วค่อยๆละเมียดนึกภาพอ่านทั้งวัน ตอนนี้คือแบบ กลพยัคฆ์แค่ชื่อกูก็ไม่กดเข้าไปอ่านแล้วอะ
ชื่อเรื่องอะไร มึงมีวาร์ปมั๊ย กูอยากรู้ 55555
มีคนเคยพูดถึงอยู่ https://fanboi.ch/animanga/1817/797/
>>998 เหี้ยยย 555 ตอนจบบทสรุปคือยังไงวะ555
ปิดมู้ https://fanboi.ch/801/3493/
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.