Last posted
Total of 1000 posts
กูขำ มด.ถึงกับต้องออกมาโพสต์อธิบาย บอกแนวทางของเรื่องรักขยับไม่ได้ แก้ตัวแทนพระเอกว่าไม่ได้เลวมาตั้งแต่ต้น ฉากข่มขืนมีที่มาที่ไปจะเรียกว่าข่มขืนก็ไม่ถูกซะทีเดียว บลาๆๆๆ สงสัยกลัวยอดขายตก เพราะดูแล้วหลายๆคนจะรับแนวนี่ไม่ได้
>>21 กูเห็นโพสเต้าอยู่ กูนี่แหละซื้อมาแล้วเพราะปกเลยและดูน่าสนใจ พออ่านที่เพื่อนโม่งๆมารีวิวแอนด์สปอยกูจะขายทิ้งไม่แม้แต่จะเปิดอ่าน กูไม่อ่านแนวนี้กูรู้ว่ากูจะทำใจให้อภัยพระเอกสไตล์นี้ไม่ได้ จากที่อ่านรีวิวถ้าไม่มีปะหน้าว่าตานี่เป็นพระเอกมันก็ตัวร้ายชัดๆเลยนะ หงายการ์ด "ทุกอย่างจะให้อภัยและรีเซ็ตเป็นศูนย์ได้เพราะกูเป็นพระเอก" ใช้กับกูไม่ได้วะ
ตอนแรกกุก็ว่าจะซื้อ รักขยับไม่ได้ มาอ่านนี่แหล่ะ พอเจอสปอยแล้วบายว่ะ เข้าใจว่าหลายๆคนรับแนวนี้ได้ แต่บางคนรับแนวนี้ไม่ได้ก็มี กุเป็นต้น พระเอกเลวนี่ไม่ถูกจริตด้วยเลย ถึงจะมีเหตุผลมารองรับก็เถอะ อีกอย่างนายเอกแนวอ่อนแอก็ไม่ถูกเหมือนกัน ถ้าโต้กลับบ้างอะไรบ้างก็ดี บางเรื่องนี่ยอมยันจบ รักกันเเล้ว เหอะๆ
เริ่มอยากเผือกละกู
ตอนแรกกูว่าจะซื้อ รักขยับไม่ได้ แต่พออ่านสปอยนี่กูช็อคไปเลย คือกูยังพอรับเรื่องทำร้ายจิตใจได้บ้าง แต่นี่คือแบบ...WTF แถมตอนจบโคตรจะ WTF
//ตอนนี้มีแต่คำว่า WTF WTF WTF WTF WTF WTF ลอยเต็มหัวกูไปหมด//
ถ้าเคะโดนทำร้ายมากๆ กูอยากเห็นเมะโดนเอาคืนกลับอย่างสาสมมั่ง จบแบดเลยก็ได้ฮือ ขนาดกูอ่านแค่ที่สปอยล์ยังสงสารเคะเลยทนอ่านไม่ไหว
เคยมาถามรอบนึงแล้ว เพื่อนโม่งช่วยตอบกูหน่อยสิ 7th ของ ri-ne อะ เคะได้กับพระเอกคนเดียวใช่ป่าว กูไม่ชอบที่มีอะไรกับคนอื่นด้วยอ่ะ ตอบกูหน่อยเถอะนะ พลีส ขอบคุณล่วงหน้า
คิดอยากซื้อรักขยับไม่ได้เหมือนกันหวะ แต่พอมาอ่านสปอยด์แล้วกูไม่ไหว
สงสัยเฟิงน่งนิไม่ใช่แนวกูจริงๆ ลองมาหลายเรื่องแล้วไม่เคยรอด
กูไม่อะไรกับร.เรือนะ ตอนแรกก็ไม่รู้จักด้วยซ้ำ แต่พอเจอคดีอะไรคือวรรณกรรมที่แท้จริง ทำเอากูรู้ากแปลกๆว่ะ กูเข้าใจว่างานเขาน่าจะเขียนดีนะ แต่...ความประทับใจมันเสียไปหน่อยๆแล้วล่ะ
กู10เองนะ อ่านแล้วรู้สึกแปลกๆจริงด้วยว่ะ วรรณกรรมที่แท้จริงนี่คือไงอะ
ร เป็นนักเขียนสายส่งประกวดรางวัลด้วยแหละไม่ได้เขียนวายอย่างเดียว สไตล์นิสัยเลยอย่างที่เห็นมั้ง
ลองไปขุดทู้เก่าๆอ่ะ ไม่แน่ใจอยู่ในสาวฟุนักเม้าหรือชั้นหนังสือ แต่กูจำได้ว่าเป็นทู้แรกๆเลย น่าจะ 1-3 มีเรื่องของนข.คนนี้อยู่เยอะ เจ้าตัวก็มาเองด้วยมั้ง
กูลองค้นๆ น่าจะอยูในชั่นหนังสือเวลสองแต่ยังหาแบบต้นเรื่องไม่เจอ
half of the world อาณาจักรครึ่งโลก ของมันจูนี่เป็นไงบ้าง โอเคมั้ยวะ เห็นมีปล่อยอยู่ แต่ราคาแพงกว่าปก ลังเลว่าจะสั่งกะมันจูโดยตรงแต่ไม่มีของแถมอะไร (ไม่ได้จอง) หรือเอาที่เขาปล่อยต่อแล้วมีเล่มเล็กดี
เรื่อง ร กุเคยอ่านอยู่นะ เรื่องมันประมาณว่ามีaพูดถึง ร บ่อยๆ ชมงั้นงู้นงี้ ละมีโม่งมาแย้งหรือซัมติงมั้ง a เลยบอก ร เป็นนักเขียนจริงๆเลย แบบนักเขียนที่แท้จริงไรประมาณนั้น โม่งเลยม่ากันว่านักเขียนจริงๆนี่คือไร เอาไรวัด ต้องมีรางวัลการันตีแบบ ร หรอ ละก็เข้าสู่ช่วงมีสาระถกกันรัวๆ เรื่องมาพีคตรง ร เข้ามาร่วมวงด้วย ประกาศตัวเสร็จสรรพว่า ร เองจ้า ละก็ถกรัวๆอีก แต่เหมือนก็ไม่ได้เห็นด้วยกับ a นะเรื่องวรรณกรรมนักเขียนที่แท้จริงบลาๆ ละมีบอกด้วยว่าค้นพบแล้วว่า a เป็นคนใกล้ตัวที่เหมือนๆจะมาอวยแต่สร้างเรื่องให้ ร แล้วก็จบลงด้วยดี ปิดท้ายมีโม่งบอกรู้สึกแปลกๆกับการเข้ามาแบบเปิดเผยของนักเขียน โม่งเลยไม่ชอบ ร เท่าไหร่ มะ กุไม่มั่นใจ555555555
เรื่องน่าจะประมาณนี้แหละ คิดว่านะ55555555
อยากด่าอะไรแฟนผมมันเกรียน exclusive แม่งไหม
Ky ขอถามหน่อย ช่วงนี้รู้สึกหน้าเว็บเล้ามันโหลดช้าป่ะวะ หรือเป็นที่มือถือกุ แต่เป็นแค่เล้าอ่ะ โหลดช้ามากกกกกก ตัวอักษรขึ้นช้า บางทีก็ปรับความชัดช้า หงุดหงิดมากบางทีรอจนหน้าจอจะดับตัวอักษรยังไม่ขึ้นเลย เป็นกันมั้ยวะ
เป็นที่browserป่าว
กูเพิ่งรู้ตัวว่าอ่านงานโคโนะฮาระไม่รอดว่ะโม่ง เล่มแค่นั้นกูใช้เวลาอ่านเกือบ 5 วัน อ่านแล้วง่วงอะ TT
โม่ง พอดีกุพึ่งซื้อนิยายออกใหม่ของแกะส้มมาอ่าน(กุพึ่งเคยซื้อของค่ายนี้เล่มเเรก) กุเห็นขาย 300 นึกว่าหน้าจะเยอะ ที่ไหนได้ ประมาณ 160 -170 หน้า กุนึกว่าเล่มจะหนา ทำไมมันแพงงี้วะ 555555
ไพเรทเเล้วเเม่งยังเเพงอีกเนอะ รวยไม่รู้จะรวยยังไงละ
งานอ.โคโนฮาระนี่กูกำลังอ่านเรื่อง don't worry mama อยู่ เริ่มไปหน่อยนึงหยุดดี งานนี้ฉีกแนวนะ กูเพิ่งอ่านแต่เรื่องเครียดๆจบไปหาอะไรมาเบรกนิดนึง
กูรอเทียนซือมาส่งอยู่ เห็นบนๆรีวิวไส้หน่อยนึงน่าสนใจดีเลยไปหามาอ่านบ้าง ได้เรื่องยังไงจะมารีวิว
กูเพิ่งอ่าน wwb เล่มแรกจบ กูว่าแปลไม่ค่อยถูกใจเท่าไหร่ ทำให้กูต้องตั้งใจอ่าน เล่มนึงใช้เวลานานกว่าปกติ แปลไม่ถูกใจกูตรงที่ เขาใช้คำว่า เขา มากไปว่ะ บางประโยคถ้าอ่านไม่ดีนี่ทำให้กูเข้าใจผิดว่าเขาที่เขาไหน พระเอกหรือนายเอก หรือเวลากล่าวถึงตัวร้ายก็ยังมีเขาอีก อ่านแล้วกูไม่ชอบว่ะ คงอ่านรอบเดียว แต่กูตามต่อ ไม่ชอบอ่านอะไรค้างคา
เค้าจะรีปรินซ์ wwb เล่ม1 เมื่อไหร่เหรอ รอซื้ออยู่ ไม่งั้นไม่ได้เริ่มอ่านเล่ม2สักที
>>66 กูว่ามันสนุกเป็นช่วงๆ แต่ไม่ใช่น่าติดตามจนจบเล่มว่ะ บางช่วงนี่นั่งอ่านไปถอนหายใจไปเมื่อไหร่จะจบไรงี้เลยนะมึง แต่ก็อย่าสนใจมาก กูมาบ่น เรื่องคงไม่ถูกจริตกู 555 กูชอบอ่านอะไรที่บู๊ๆ มันๆ เจอแบบนี้คงเบื่อ
พูดถึง don't worry mama นี่กูก็อ่านไม่รอด เข็นตั้งนานกว่าจะจบ เหลือตอนพิเศษในเล่มอีก 60 กว่าหน้าว่าจะอ่านให้จบๆ อยู่ ยังไม่มีอารมณ์เลย 555
wwb มี 8 เล่มจบ เล่มแรกแนวปูเรื่อง ตอนกูอ่านกูก็เฉยๆว่ะ ความสนุกมันมาเล่มสอง แล้วก็เล่มสองกูว่าเค้าแปลอ่านง่ายขึ้นว่ามันเป็นใครพูดอะไรงี้ เล่มแรกมันไม่มีตัวเอียงไรเลยทำให้มีงงๆเป็นบางจุด และจากที่กูอ่านเล่มสองจบ กูขอยกขึ้นหิ้งนิยายที่ชอบสุดของอรปเวลานี้ ทำคะแนนนำโด่งอชไปหน่อย กูชอบตัวละครอ่ะ มันดูมีมิติ มีเศร้ามีเลวมีฮา สงสัยกูแพ้ทางนายเอกแบบนี้มั้ง เรื่องอชกูก็ชอบพระนายนะ แต่บอกไม่ถูกว่าทำไมถึงชอบน้อยกว่า เนื้อเรื่องดีอ่ะแหละ ตัวละครอย่างจางผิงมันไม่ลึกเท่าไหร่ในสายตากูมั้ง แล้วก็หลังๆกูอ่านแนวหักเหลี่ยมเยอะเลยคิดว่ามุกในอชมันเกร่อๆไปอ่ะ (ครั้งแรกที่อ่านกูก็ฮือฮานะแปลกใหม่ดี หลังๆมาเปิดหูเปิดตามากขึ้นเลยเจอเรื่องที่พีคๆเยอะ)
ky ราคาค่ารักตอนล่าดีต่อใจกูสักที ปล่อยให้กูปวดใจตับไตไส้พุงมาหลายตอน
โม่ง KY หน่อยน้า กูอ่านเรื่อง ตัวประกอบร้าย ใจประกอบรัก ที่มีโม่งคนนึงแปะว่ากำลังอ่านอยู่ กูอ่านแล้วแม่งหงุดหงิด กูไม่ได้รู้สึกว่าเคะจะร้ายกาจ สตรอง ควีนห่าเหวอะไรเลย กูว่าเรื่องมันเบียวมากอ่ะ เหมือนยัดเยียดให้คนอ่านรู้สึกแบบนั้นทั้งที่มันไม่มีอะไรจริงๆที จัดหน้าก็ใช้ตัวเอียงเยอะมาก มีอยู่ทุกบรรทัดอ่ะ ลำไยสายตาสัส โควทอะไรที่มันเอียงหรือใช้ตัวหนากูว่าก็เฉยๆ ไม่ได้บาดคมจิตอะไร เขียนก็ยืดเยื้อชิบหาย น่าเบื่อมาก เออ บ่นแค่นี้ล่ะ แต๊ง
พวกมึงขอปรึกษาหน่อย(เกริ่นมาซะประหนึ่งปัญหาชีวิตแต่ไม่ใช่ ฮ่าๆ) คือกูอ่านกลับไปเลี้ยวที่ทางแยกถึงตอน 6 ละ แล้วทีนี้กูไม่โอเคกับเตื้องสักเท่าไหร่ ต้องบอกว่ากูทนอ่านมาจนถึงตอน 6 เลยเพราะคิดว่ามันอาจจะมีการเปลี่ยนแปลงอะไรบ้าง สรุปก็คือไม่ ในตอนแรกกูก็นึกว่าแบบเตื้องอาจจะโดนที่บ้านบังคับให้เรียนหมอไรงี้หรือเปล่า ตัวเองไม่ได้เต็มใจ ถึงได้มีปฏิกิริยาต่อต้านไม่เอาเพื่อน ไม่เอาใคร เรื่อยๆเอื่อยๆไปแบบนี้ แต่คือก็ไม่ได้โดนบังคับ แต่มีเหตุผลบางอย่างต้องใช้หนี้แทนพ่อ แม่อาจจะเป็นโรคหรือเป็นอะไรสักอย่าง(ยังอ่านไม่ถึงตอนเฉลย) คือแบบนี้แล้วมันก็น่าจะมีแรงผลักดันให้เตื้องตั้งใจเรียนหน่อยไหม? หรือไม่ก็ไม่ใช่การที่ยังทำตัวเอื่อยเฉื่อยอ้อยสร้อยแบบนี้ป่ะ โอเค คือกูก็ไม่ได้เรียนแพทย์เลยอาจไม่เข้าใจความรู้สึกของตัวละครจนถึงแก่นแท้อะไรขนาดนั้น แต่ก็พอรู้ว่าเรียนยาก หนัก แต่ที่เตื้องทำและเป็นอยู่มันก็ไม่ใช่สิ่งที่ควรทำป่ะ?
กูเห็นหลายคนเชียร์เรื่องนี้ เลยลองเข้าไปอ่าน กูชอบในการบรรยายของคข.นะ ชอบที่สอดแทรกความเรียลลงไปในนิยายที่ไม่ใช่เอะอะจีบปุ๊บได้กันปั๊บ แต่ที่กูไม่ค่อยชอบคือความเป็นเตื้องอะ โอเคล่ะที่ว่ากูอาจจะยังอ่านไปในถึงในตอนที่นางพัฒนา
กูไม่ชอบนายเอกที่ดีแต่ตอบกลับในใจ แต่ตัวเองไม่เริ่มทำอะไรอ่ะ ไม่ใช่จะให้ไปตบตี ด่าทอตอบกลับอะไรนะมึง แต่ก็ไม่ใช่ให้อยู่นิ่งๆแล้วก็บอกตัวเองในใจว่า มึงต้องทนได้อย่างโน่น เดี๋ยวก็จบแล้วอย่างนี้ กูอ่านแล้วมันเพลีย แต่ก็อยากอ่านต่อเพราะอยากรู้ต้นสายปลายเหตุ(ย้อนแย้งพิกล)
ซึ่งที่กูอยากถามคือ อีกนานมั้ยกว่าจะถึงตอนนั้น? ละกูสมควรจะอ่านต่อมั้ย?
>>83 กูไม่ได้ดูชื่อคนแต่งเลยว่ะ เห็นมีคนแนะนำมา ไปดูหลายๆที่ก็มีคนเชียร์เรื่องนี้เยอะ กูเลยลองไปอ่านดูอะ
>>86 กูเพิ่งเริ่มอ่านเอง อ่านได้แค่ถึงตอนผ่านควิซลบล๊อคแรกอ่ะ ที่เตื้องโดนโน่นนี่สารพัด สอบได้มินของคณะ ละนังดาวลอตูแสหลูก็เสนอตัวจะมาช่วยติวให้ ละเตื้องมันก็เอาตัวรอดโดยการเอาเต็มมาอ้าง จากนั้นเต็มมันก็ชวนเตื้องไปกินข้าว ละแม่งไม่กล้าขึ้นรถเมลล์ นั่นแหละ กูอ่านถึงฉากนี้แหละ ตัดสินใจอยู่ว่าจะอ่านต่อดีมั้ย กูค่อนข้างรำนายเอกอ่ะ ไม่ใช่ไร5555
>>88 นักเขียนอวยตัวเอง ดราม่าครอบครัวทั้งที่ไม่มีใครถาม เป็นต้นว่าจู่ๆ ก็มาบอกว่ามีพี่น้องนะ คนโตเป็นไบโพลาร์ คนเล็กเป็นออทิสติก ตัวเองต้องการหาเงินช่วยที่บ้าน บ้านที่อยู่ยังผ่อนไม่หมด ตั้งกระทู้อวยนิยายตัวเองนักเด็กดี บอกว่านิยายของตัวเองเหมาะกับเด็กที่ต้องการเรียนทางด้านนี้ กูไม่เคยเห็นนักเขียนที่ชอบมาอวยตัวเองแบบนี้จริงๆ ว่ะ
เตื้องนี่ กุชอบนะ ฟีลเด็กมีปัญหา ชอบในความ loser ของนาง แต่กุลบคะแนนเพราะนข มาแถลงการณ์นั่นแหละ 55555555
สปอยมั้งนะ
กลับไปเลี้ยวนี่กูไม่ชอบตอนเขาจัดการเรื่องดาวเลยอ่ะ
คือเหมือนเขียนปมให้ว่าดาวบลาๆ แบบเหตุผลกูว่าไม่เมคเซ้นเท่าไหร่อ่ะ
คือเหตุที่ดาวจะทําตัวไม่ดีมันดูเหตุผลไม่มากพอ
วรั้ย กูก็ตัดสินใจอยู่ว่าจะอ่านต่อดีมั้ย ขอบใจมากเพื่อนโม่ง กูเทด้วยคน จริงๆก่อนหน้านี้เคยลองอ่านดูบ้าง แต่แค่ตอนแรกกูก็เริ่มเทๆไปละ
ตอนแรกกูชอบเต็มเตื้องนะ แต่พออ่านจนถึงตอนจบ กูนี่เซ็ง
ถือว่าเป็นบ่น+ สปอยมั้ง
.
.
.
สรุปเตื้องก็แค่หนีปัญหา โทษสังคมเพื่อนเห็นแก่ได้ คือมึงอยู่ไม่เป็นเองแถมทำตัวน้ำเต็มแก้วคิดว่าตัวเองดีแล้วไม่แก้ไขห่าเหวไรเลยกูนี่อยากจะกรอกตาเป็นเลขแปดไทย อยู่มาถึงปีสองด้วยสันดานนี้ได้ก็เก่งล่ะ
.
จนกระทั่งกูได้อ่านแถลงการณ์นักเขียน และ ฯลฯ ที่นางมาตอบในโม่งหรือเพจนางกูไม่แปลกใจเลยว่าทำไมนิยายนางถึงจบแบบนี้ แม่งมั่นหน้าแบบผิดๆ
.
แต่วำหรับตัวนิยายถ้ามึงอยากอ่านความเฟล ความ Loser นางเขียนได้ฟิลนี้ดี แต่มึงจะต้องผจญกับบทพูดของตัวละครยืดยาวเป็นหน้า กับทัศนคติโทษแต่ชาวบ้านยกเว้นโทษตัวเองในช่วง 3/4 แรกของเรื่อง และทัศนคติว่าตัวเองไม่มีค่า ในช่วงหลัง แต่ก็ถือว่าตอนจบแม่งก็คิดได้สักทีว่ามนุษย์เป็นสัตว์สังคม มึงอยู่คนเดียวในโลกไม่ได้ แต่แม่งก็แก้ปัญหาเก่าไม่เป็นทิ้งปัญหาเก่าไป ดีแค่เรียนรู้ที่จะเริ่มใหม่อย่างเดียว
KYเรื่องใหม่ของทซที่เค้าเล่าเรื่องในสเตตัสล่าสุดคือเรื่องอะไร ใครรู้บ้าง
KY เรื่องเพลงรักกระบี่ทองคำ อาจารย์อาเป็นเคะใช่มั้ยวะ
จวิ้นอ๋องตอนล่าสุดนี่มัน....ผิดคาดแฮะ เออๆน่าติดตามว่าจะเป็นไงต่อ
กูเพิ่งเห็นโพสที่มีดีแชร์จสกbfriendมาเรื่องสืบรักกับหัวใจ กูฮาตรง 'ถูกใจสาวกวาย18+ยิ่งนัก' ทำไมต้องใส่18+มาด้วยวะ ดูเน้นจัง ถถถถ
Public school ที่เซนชูได้แอลซีมาเนื้อเรื่องเป็นไงเหรอ เห็นได้อันดับหนึ่งของหนังสือบีแอลปี 2016
ky box river end กับ uncut castle mango นี่เกี่ยวข้องกันยังไงวะ เรื่องมันต่อกัน หรือว่ามันเรื่องเดียวกันเลยแค่จากนิยายเป็นอันคัท ผู้รู้บอกกูที
>>118 กูยังไม่ได้อ่านริเวอร์เอนเต็มๆนะเพราะว่าอ่านญี่ปุ่นไม่ออก อาศัยอ่านสรุปกับดำน้ำเองนิดหน่อยแล้วใส่กลับกองดอง แต่ว่าเป็นเรื่องช่วงแรกเป็นช่วงวัยรุ่นของพระเอกอ่ะ ยากจนครอบครัวมีปัญหา เรื่องก่อนมาที่ปราสาทมะม่วง แล้วก็ลากไป god bless you ปราสาทมะม่วงจนที่ครึ่งเล่มของริเวอร์เอนมั้งนะถ้าจำไม่ผิด คือมันจบไม่สุด ในมังงะก็จบแบบอ้าววววแล้วเหรออออ
รอคนอ่านเต็มแล้วมาเล่านะกูอาจจะจำพลาดเพราะอ่านไว้หลายปีแล้ว แต่ปราสาทมะม่วงนี่เป็นหนึ่งในเรื่องที่กูรักมากเลยนะ กูซื้อทั้งอีบุ๊คทั้งเล่มมาบูชาเลย กูอยากบอกปราสาทมะม่วงอ่ะไปหาซื้อแอลซีของเมกามาครอบครองดีกว่านะถ้ารอแอลซีไทยไม่ไหว อย่าซื้อของแกะดำเลย จะเหลือก็แต่รีเวอร์เอนนี่แหละที่ลำบากแฟนๆนัก
กูขอขั้นนิดนึง อ่าน don't worry mama ไปถึงตอนที่อิพระเอกมันเริ่มมองว่านายเอกน่ารัก กูขำมากกกก อ่านแล้วจั๊กจี้ใจวะ ตลกด้วย แต่กว่ากูจะผ่านมาถึงตอนนี้นี่กูแทบเขวี้ยงหนังสือทิ้งหลายรอบ แรกๆอินายเอกแม่งโคตรเยอะเลย กูเป็นพระเอกนะจะบรรจงยื่นเท้าไปถีบแม่งตกทะเลให้รุ้แล้วรู้รอด เดี๋ยวกูจะเข็นตัวเองอ่านต่อไปอีกนิด เริ่มสนุกแล้ว
กุขอระบายหน่อย กุซื้อ ลวงตาราชันมาอ่าน ของ Bly อ่านจบแล้ว กุหัวร้อนมาก กุเกลียดพระเอกมาก เกลียดความงี่เง่าของมัน แต่กุก็ต้องทนอ่านให้จบ แอบเสียดายตังมาก คนอื่นกุไม่รู้ว่าอ่านแล้วเป็นยังไง แต่กุคงไม่หยิบมาอ่านซ้ำอีก
>>124 รีวิวคร่าวๆให้อ่านนิดนึงได้มั้ยมึง เผื่อจะได้รู้พล๊อตคร่าวๆ
กูเอาเทียนซือมาอ่านละ เก็บดอนท์วอรี่มาม่าไว้ที่ครึ่งเล่ม เอาเทียนซือมาแทรกก่อนเพราะไปอ่านมาบอกว่าสนุกแล้วพี่ไปรมาส่งพอดี แทรกก่อนเลย อ่านไป5หน้า มีความรู้สึกว่ามันต้องสนุก รู้สึกถึงความแสบบบบบ จบแล้วจะมาเล่าน้ออออ
>>125 กุรีวิวไม่เก่งนะ อาจมีสปอย
.
.
.
.
.
พระเอกเป็นอาของนายเอก ไม่เชิงแย่งชิงบัลลังหรอก แค่เหมือนมาแก้แค้นที่พ่อนายเอกทำไว้เงี้ย แล้วรังแกนายเอกสารพัด นายเอกเป็นฮ่องเต้นะ พระเอกเป็นอ๋องคอยดูและจัดการให้นายเอกนั้นแหล่ะ แต่ทำไปเพราะจะแก้แค้นด้วย ให้นายเอกพลีกายให้ตัวเอง หลังๆเริ่มหลงรัก ตามประสาเเรื่องราว แต่กุไม่ชอบตรง พระเอกมันผีเข้าผีออก เดี๊่ยวดีเดี๋ยวร้าย จนนายเอกตามไม่ทันนี่ล่ะ กุอ่านแล้วหัวร้อนแบบ อะไรของเมิงงง เมื่อวานดี วันนี้กลับร้าย บอกไม่ถูกว่ะ ลองไปซื้ออ่านเอา
ถ้ากุสปอยไปก็ขอโทษด้วย กุแค่อยากบ่น กุไม่ชอบพระเอกแนวนี้เฉยๆ
>>119 มึง กูยังไม่เข้าใจมึงว่ะ ขออีกที พูดอีกทีๆๆได้รึเปล่า กลับมาทำให้กูหายงงหน่อย......
สรุปอิปราสาทมะม่วงนี่ เนื้อหามันอยู่ในไอบ็อกเซ็ตโคตรแพงนั่นครบแล้วมั้ย (มึงว่าปราสาทมะม่วงอยู่ครึ่งเล่มของ river end งั้นก็แปลว่า เนื้อหาแม่งอยู่ใน river end แล้วช่ายมะ)
อันคัทแกะดำกูว่าจะไม่ซื้อ กูช้ำใจกะบ็อกซอยย่อยบางเฉียบมาพอแล้ว ถ้ากูจะไปซื้อของ LC ต่างประเทศ กูต้องไปเว็บไหนวะ ช่วยทีไม่เคยซื้อของนอก
กูเพิ่งอ่านเงาพรางใจจบ เลทกว่าชาวบ้านมากมาย คือมันน้ำเน่ามาก แต่กูชอบมากพระเอกแบบนี้
เงาพรางใจ นี่สนุกใช่มั้ยมึง กุว่าจะลองซื้อมาอ่าน อยากรู้ว่ามันดราม่าหนักมั้ย กุไม่ถูกกับสายดราม่า
bakery นี่เงินเยอะหรอวะ กูว่าเทียนซือดูไม่ค่อยมีคนพูดถึง ออกอีบุ๊คอีก ทำร้ายกูมากนะสัส กูเพิ่งได้เล่มมาเนี่ย ถถถ
มึง จะพรีโด ขอได้ของไว ไว้ใจได้ และตามของง่าย //ไม่รู้ถูกมู้ไหม.. TvT //
>>130 จริงๆซื้อแค่ปราสาทมะม่วงก็ได้นะมึง มีอีบุ๊คขายในอเมซอน(มีสแกนให้ลองอ่าน) ริเวอร์เอ็นมันดีเพลสมากเลย เป็น POV ของโทงาเมะ(พระเอก) โทงาเมะเป็นตัวละครที่ปิดตัวเองมากในความคิดกูนะ แม้แต่จบที่ปราสาทมะม่วงกูก็ว่ามันอึนๆจะฟินก็ฟินไม่สุดจะเฟลก็ไม่ใช่ มันดูรีบๆ อาจจะเพราะแบบนี้ทางเมกาเลยซื้อแค่มังงะไม่ซื้อนิยายมาขาย ไม่ค้องอ่านคุ่กันก็รู้เรื่อง อ่านเริ่มที่มังงะได้เลย ไปลองอ่านตัวอย่างดูก่อนชิมลางเผื่อไม่ชอบนะ ปราสาทมะม่วงเล่ม1 ยังรู้สึกเออมีโมเมนท์ดีๆระหว่างกัน พอเล่ม2นี่พังไปทั้งคู่ มีหลายๆคนไม่ชอบโยโรซุ แต่กูกลับชอบมันยังเด็ก มันพยายามในแบบของมัน พยายามมากซะจนกลายเป็นความดื้อดึง ซึ่งดั๊นไปแอบคล้ายโทงาเมะสมัยวัยรุ่น
จำได้ว่าตอนอ่านบทแรกๆครั้งแรกสงสัยโทงาเมะก่อนเลย คิดเลยว่าตานี่ใจพังมากๆแน่ๆแล้วก็ใช่ด้วย พอเปิดเล่ม2 มันเจ็บปวดทั้งเล่มเลย เราจะได้อ่านความรั้นที่จะแก้ปัญหาด้วยตัวเองของโยโรซุ พยายามเต็มที่เพื่อน้องชาย และเพื่อรักษาเลิฟโฮลเทลปราสาทมะม่วงไว้ให้ได้เพราะเป็นธุรกิจครอบครัวที่มีความทรงจำมากมาย และเพราะรั้นมากจนเกินไปโดยไม่ขอความเชื่อเหลือจากผู้ใหญ่ ตัวเองเลยเกือบแย่ และสร้างความเสียหายอย่างมากให้กับสิ่งที่ตัวเองพยายามจะรักษามันไว้ให้ได้ด้วย
ตัวโทงาเมะเป็นผู้ใหญ่ที่ความลำบาก ความเจ็บปวดในอดีตปั้นให้กลายเป็นผู้ใหญ่ที่ใจพังในปัจจุบันทั้งๆที่จริงๆเป็นผู้ชายที่นิสัยดีมากเลย มีหลายๆครั้งตอนอ่านรู้สึกว่าถ้าสองคนเปิดใจคุยกันน่าจะดี
มือลั่นๆจะบอกว่าเทือนซือ ตัวเอกสองคนมีสลับเคะกับเมะไปมาใช่มั้ย บางทีก็เมะ หลายๆทีก็เคะแล้วแต่สถานการณ์ อันนี้กูเดาจากภาพรวมของเรื่องนะ
กูขอคืนคำที่ว่าสองเล่มยังไม่รู้สึกว่าวาย วันนี้เล่มสามมาส่งรับรู้ได้ล่ะว่าวาย ดูท่าหมอผีจะเป็นสายอ่อย/ยั่วผัวแน่ๆ นางลวนลามท่านประธานตลอด
ออกได้ปีล่ะ4เล่ม กว่าจะจบร่วม10ปี -_-' หวังว่ากูจะยังอยู่นะ
>>148 https://fanboi.ch/lounge/1934/recent/ ลองหาๆดูนะ
Bly ประกาศลิขสิทธิ์นิยายจีนอีกเรื่องล่ะ กูว่าออกถี่กว่านิยายญี่ปุ่นอีกนะ อยากเสพฝั่งยุ่นอ่าาาาา
ญี่ปุ่นนี่ต้องรอเป็นช่วงๆ ปะ มันจะมีงานหนังสือไรงี้ กูเห็นช่วงใกล้สิ้นปีชอบประกาศลิขสิทธิ์ญี่ปุ่น
กูก็รอฝั่งญี่ปุ่นเหมือนกัน
อ่านเทียนซือเล่ม 1 จบแล้วกำลังจะขึ้นเล่ม 2 สนุกมากๆ ตอนบู๊มีระทึก ปริศนาก็โอเคเลย มีพลิกไปมา ตอนผีวิญญาณก็บรรยายได้หลอนๆนิดๆ ไม่น่ากลัวหรอกอันที่จริง แต่ถือว่าเปิดเล่มแรกมาครบรสนะ ตัวละครปังมาก ตอนแรกเห็นปกก็งงว่าคนเถียงว่าใครเมะใครเคะได้ไงหว่า ปกมันฟ้องเห็นๆกันอยู่ว่าเคะราชินีนะนั่น พอมาอ่านก็พอเข้าใจได้ว่าทำไมคนถึงเหมือนลังเลกัน เล่มหนึ่งหมอผีก็อุ้มประธานท่าเจ้าหญิงแล้ว สมควรลังเลกัน แต่กูมั่นใจมากว่าประธานเนี่ยมีดวงจะถูกคู่ชีวิตข่มแรงมากกก
หมอผีจางนี่ฮาไปไหน ตัวละครมีชีวิตชีวาม๊าก แล้วเอ็นดูจิ้งจอกไฟ เรื่องนี้ถ้ามีคนเอามาวาดมังงะน่าจะสนุกมากเลย มีกลิ่นอายมังงะปราบผีของญี่ปุ่นนิดๆ
สรุปถ้าใครชอบแนวแฟนตาซี มีไขปริศนา หาตัวคนร้าย มีผี วิญญาณอาฆาต เทพ มาร ตลก ตัวละครมีเสน่ห์ ตัวเอกทั้งคู่มีเคมี ฟิสิก ชีวะระดับทำลายล้าง และฟินนิดๆตามรายทาง (ใครไม่ฟินแต่กูฟินมาก ฉากรักๆน้อยแต่น่ารักมากเลย) โปรดหามาอ่านนะ ให้คะแนน 9/10
อ่ะเริ่มเล่ม 2
กูว่าเทียนซือน่าสนใจ พล็อตโอเค คาแรกเตอร์ดี แต่มาติดตรงที่จำนวนเล่มเยอะ(มากกกก) กว่าจะออกครบเก็บครบกูอาจจะแต่งงานจนลูกเข้าประถมแล้ว ถึงตอนนั้นไม่รู้ความพีคจะยังเท่าเดิมมั้ย เพราะเล่มเยอะขนาดนั้นเรื่องมันต้องยาวมาก กลัวจะออกทะเล หรืออ่านไปอ่านมาเริ่มเบื่อ
กูอยากบ่นว่า กูเบื่อนิยายจีน T_T
>>158 ว่าจะตามเท่าที่ยังรู้สึกว่าอ่านสนุกอยู่ ถ้าเริ่มอ่านแล้วไม่สนุกเมื่อไหร่จะหยุด กว่าจะจบคิดว่าหลานน่าจะเอาใส่โลงเผาไปให้อ่านอ่ะนะ คิดดูสมมติว่าปีละ4 เล่มยังต้องใช้เวลาตั้ง 10ปี แล้วจำนวนเล่มจบที่แน่นอนยังไม่รุ้เลยด้วย กลัวว่าจะออกทะเลอยู่เหมือนพวกซีรียืยาวๆที่ออกทะเลไปหาปลากันซะกลับฝั่งกันไม่เป็น
แต่ถือว่าเป็นซีรีย์ที่น่าสนใจมากทีเดียว
-ยาวกว่าลำนำ จนตอนรู้จำนวนเล่มกูนี่ตกใจ จะจบตอนคนเขียนแก่มั๊ยวะนั่น
มันจบเป็นตอนๆนะ อารมณ์ประมาณคดีนี้จบเริ่มคดีใหม่ ก็เลยทำให้ต่อไปได้เรื่อยๆ
>>159 ปกติกูไม่โปรนิยายจีนนะเพราะกูงุนงงสำบัดสำนวน ไม่ซื้ออ่าน ไม่ค่อยเก็ตมุก(ตัวอย่างพวกได้กลิ่นน้ำส้มคละคลุ้ง งงคืออะไร ต้องให้น้องมาอธิบายให้ฟัง คิ้วกระบี่อีกอืมๆเหลือบไปมองทีวีเห็นคิ้วท่านเปาอ๋อแบบนี้สินะ หาาาาา มันดูดีตรงไหนวะ orz) แต่เรื่องเทียนซือนี่มีความญี่ปุ่นนิดๆ ไม่เวิ้นเว้อ ไม่ยืดด้วย อีกอย่างไม่ค่อยรู้สึกว่ากำลังอ่านนิยายจีนอยู่ อันนี้เลยยอมให้แล้วหยิบเล่ม2อ่านต่อ พักญี่ปุ่นนิดนึงเปลี่ยนบรรยากาศ
มีแต่คนชมเทียนซือดีหมด อยากอ่านว่ะแต่แต่พอเห็นจำนวนเล่ม40 ยังไม่จบกูร้องเหี้ยหนักมาก แค่ลำนำ29เล่ม กูก็จะตายห่าแล้ว นี้ล่อไป40 คือเขียนยืดขนาดไหนว่ะเนี้ย กลัวเหมือนลำนำ จากที่กูชอบคู่รัก นานเข้ากูเอียนไปเลย แทบจะเปิดผ่านเวลาอิคู่นี้ออกมา หรือว่าจะมีคู่รองๆแบบลำนำมาแก้เบื่อว่ะ
>>142 กูพึ่งรู้ว่าคนเขียนเทียนซือเป็นคนเดียวกับ สืบสยอง มันมีตัวละครคล้ายๆแฟนเก่าตัวเอกเหมือนในสืบสยองมั้ยวะ กูอ่านสืบสยองไม่รอดเพราะนางนี่แหละ แถมเหมือนคนเขียนจะอวยนางเหลือเกิน ซึ่งกูเทตั้งเเต่เล่ม 2 ละ ถ้าเทียนซือสนุกตามที่พวกมึงว่า กูคงสอยอีบุ๊คเเทน เล่มเยอะะ ขนสดนั้นกูไม่มีที่เก็บ
Killing the lights ดีต่อใจกูนักอาทิตย์นี้มาทีสองตอน บท19ตอน3 ในที่สุดโนอาร์ก็ทนไม่ได้อีกต่อไป อ่านแล้วสงสารวะ คนอัพเปลี่ยนการอัพเป็นทุกวันพฤหัส ดี๊ดี
อาทิตย์นี้เร้าใจกูยิ่งนัก เรื่องแต่ละเรื่องที่ตามๆอยู่อัพตอนใหม่นี่ดีต่อใจกูมาก มังงะเอย นิยายเอย
>>166 กูอ่านเเค่เล่ม 1 เล่ม 2 ยังบอกไม่ได้ว่ะ เหมือนยังแค่ให้จิ้นกันอยู่ ซึ่งเล่มต่อจากนั้นกูก็ไม่รู้ละ เล่ม 3 กูซื้อมากองไว้ยังไม่มีอารมณ์อยากอ่านเลย เรื่องแฟนเก่ากวนหู่ พอดีนางโดนแฟนเก่าเทที่ร้านคุณพี่ใช่มั้ย แต่หลังจากนั้นดูเหมือนคุณเธอยังมีบทบาทอยู่เรื่อยๆ ขนาดกวนหู่กับคุณพี่ไปเที่ยวกันนางยังได้ไปด้วย นี่เลิกกันจริงเปล่าวะ ซึ่งจุดนี้กูไม่ชอบ 555555
ใครอ่านต่อจากนี้มาเสริมกูทีนะ กูอ่านแบบเบลอๆ
เทียนซือ1 2 3 มีขายที่b2sมั๊ย
พวกมึง นาบูนี่จ่ายค่าหนังสือผ่านทางเซเว่นได้ป่ะวะ หรือถ้าไปจ่ายที่บิ๊กซี กูต้องไปต่อคิวแล้วก็ยื่นบาร์โค้ดให้เขาเลยใช่มั้ย? เห็นค่าธรรมเนียมมันถูกจังหว่า
มึง กูซื้อหนี้รักร้ายของนายท่าน แต่ไม่ได้อ่านตัวอย่างก่อนวะ พอกูไปอ่ายแล้วมันนิยายสายหื่นนิหว่า ใครอ่านแล้วบอกกูทีว่ามันจะเป็นแบบนี้ทั่งเรื่องไหม
>>164 เทียนซือนี่ซื้อมาโยนเข้ากองดองยังไม่ได้อ่านสักเล่ม คนว่าดีเยอะเดี๋ยวจะไปขุดมาลองอ่านดูว่ามันดีจริงๆไหม ไม่ค่อยนิยมนิยายจีนปกติอ่านแต่ฝั่งญี่ปุ่น ฝั่งจีนเล่มแรกที่อ่านเรื่องจอมเผด็จการอะไรสักอย่างอ่านจบแล้วแบบ เหี้ยไรวะ เนื้องเรื่องแม่งจะห้วนไปไหน อุตส่าห์ซื้อมารอบพรีด้วยน่ะ แถมตุ๊กตาหมีด้วย 5555555 แต่ยังไม่เข็ดก็ยังซื้อนิยายจีนอยู่นะ แต่โยนเข้ากองดอง ยังไม่ได้แตะสักเล่ม
>>178 จับมือๆ ไม่อ่านแต่ซื้อนิยายจีนแล้วแหมะใส่กองดอง
อ่านเล่ม 2 ไป 1ใน 4แล้ว ปริศนาเล่มนี่น่าสนใจดี ดูมีเรื่องมีราว หมอผีชอบแต๊ะอั๋งท่านประธานอยู่นะนี่ อะไรคือการที่ประธานเกือบเสียท่า นางรู้เพราะสร้อยที่ให้ท่านประธานไว้หลุด นางรีบมารับไปส่งที่บ้านพาเข้านอนมีการกอดไว้ อุ้ยยย คือกูว่าฉากพวนี้มันดูไม่จงใจดี แต่อ่านแล้วจั๊กจี้ใจวะ ปริ่มๆ
>>175 หื่นมึง ตอนแรกกูว่าจะซื้อ อ่านตัวอย่างแล้วเบรคเลย ยิ่งอ่านที่มีคนมารีวิวแล้วก็คอนเฟิร์มว่าเป็นนิยายสายผันวรรณยุกต์ บายเลยจ้า เลยซื้อแค่กระบี่ทองคำหวังว่าคุ่นคุ่นคงไม่ทำให้กูผิดหวัง
ปล. อ่านเทียนซือ3 จบล่ะ กูยังงงๆอยู่ว่าประธานรักหมอผีได้ไงที่คนเขียนบอกท้ายเล่มว่าความรู้สึกประธานตอนนี้ รัก:มิตรภาพ 7:3 อาจจะรู้สึกดีๆที่หมอผีช่วยชีวิตไว้หลายครั้ง แต่มันเป็นรักได้ไงวะ
อ่านที่พวกมึงเล่าถึงนายเอกเทียนซือทำกูนึกถึงนายเอกนิยายอี้เหรินเป่ยแล้วกูอยากอ่านขึ้นมาทันที55
KYแปป กูเพิ่งอ่าน Adore จบ เห็นมีเล่มต่อกับเล่มพิเศษด้วย กูควรซื้อดีมั้ยวะ ช่วยหน่อยมึง กำลังคิดหนัก เล่มแรกก็สนุกดีหรอก กลัวเล่มถัดมาจะไม่โอเค
Ky หน่อย มีใครรู้มั้ยว่าทาส-จ้าวของฝ.จะออกเมื่อไหร่ เหมือนจำได้ว่ามกรา แต่นี่จะสิ้นเดือนแล้วยังไม่มีข่าวคราวเลย อีกอย่างคืออยากรู้ว่ามีกี่เล่มจบ เหมือนมีคนบอกราคาจริงประมาณพันห้า แสดงว่ามีหลายเล่ม เล่มหนามากไรงี้ป่าว
อ่านเทียนซือเล่ม 2 จบแล้ว รีวิวได้ มีสปอยและยาวมากใครไม่อยากอ่านให้เบลอความเห็นไปนะ
.
.
.
.
.
.
ขอตั้งชื่อตอนแทนชื่อความทรงจำว่า..... "เจ้ากรรมนายเวร........" ตอนแรกว่าสนุกแล้วตอนที่2 สนุกกว่ามาก และตอนนี้เทน้ำหนักไปที่แมวกวักทรัพย์แซ่เนี่ยเยอะมาก พร้อมๆกับมีตัวละครสำคัญที่น่ารักมากเพิ่มมาหนึ่งตัวเอ๊ยคนสิคน และปริศนาของเทือนซือหน้าเงินและท่านประธานที่แย้มเพิ่มมาอีก (ต่อเนื่องมากจากตอนแรก) เราได้รู้ว่าแมวกวักก็มีความพิเศษนะเออ แถมหมอผีถึงกับหลุดพูดว่า "เท่"ด้วย (และยิ่งไม่แปลกใจขึ้นไปอีกที่คนจะเข้าใจไปว่าแมวกวักเป็นเคะนาจา หึหึ...)
คดีมีความอินเซ็ปชั่นซ้อนอินเซ็ปชั่น มีหักมุมไปมาให้คิด แต่ตอนนี้ผีเพียบเลยยยยย แต่กูว่าอ่านไปเหมือนพวกละครหนีผีจากบ้านผีปอบนิดๆ ตลกปนสยองดี มีลุ้นระทึก มีความเศร้านิดๆ(ไม่มากหรอกนี่ซีรีย์ตลก)
ได้เห็นนิสัยของพระเอกมากขึ้นอีกนิด ทำให้คิดว่าเป็นคนโรแมนติกและมั่นคงในความรักมาก จริงใจ ใจดี รักเด็ก และที่สำคัญม๊ากมากคือรวยมาก แต่กลับกันเทียนซือจางนี่สิที่ดูจะไม่ค่อยเผยอะไรมาก มีแต่มุมเหวอๆ เงิบๆให้เห็น สมแล้วที่โดนตัวละครสำคัญตัวนึงนิยามในใจว่า "รูปลักษณ์ภายนอกมีไว้หลอกลวงผู้คนจริงๆ"
ชอบความสัมพันธ์ของพระเอกและนายเอก จะเรียกว่าเป็นพวกความรู้สึกช้าทั้งคู่ก็คงจะได้ และชอบมุกตลกๆตั้งแต่เล่มแรกที่คนเขียนชอบใส่เข้ามาให้คนอ่านเงิบๆกับความเกือบๆคูลของหมอผี เปิดตัวมาอย่างเท่เลย ทุกคนมองตาค้างกำลังจะเคลิ้มแล้ว สะดุดล้มใส่ท่านประธานงี้ (อารมณ์ประมาณเห็นคนเท่ๆเดินอยู่แล้วเหยียบเปลือกกล้วยลื่นล้ม orz) ท่านประธานเฟสพาม me// ก็เฟสพาม
ชอบพวกบท(น่าจะเรียกว่า)หวานๆ(ก็ได้ละมั้งนะ55) ที่สำหรับกู กูชอบมาก บางคนอาจจะไม่รู้สึกถึงความหวานแต่กูว่าแบบนี้โรแมนติกปนฮามากเลย มันยังอยู่ในช่วงสร้างความสัมพันธ์อ่ะเนาะ มันก็แมนๆเตะบอลกันไป
ชอบที่สุดคือ กำลังเจอสถาณการณ์ไม่น่าไว้วางใจ ท่านประธานถามว่ารู้สึกไม่ดีเหรอ เทียนซือจางบอกว่ารู้สึกผิดปกตินิดหน่อย แต่ไปเดินอยู่ข้างหลังผมนะ อิประธานตอบกลับ "โทษทีผมไม่ชินที่จะเกินตามหลังคนอื่น" พูดจบเดินมายืนข้างๆหมอผี อู๊ยยยยยยย ชอบมากเลย มันดูแบบจะไม่ยอมให้มาปกป้องฝ่ายเดียวหรอก มันต้องช่วยกัน
ที่จะไม่พูดถึงไม่ได้เลยคือ นิสัยงกเงินระดับแม็กซ์กับ(เพราะความงกเงิน)ชอบปล่อยคำพูดชวนเข้าใจผิดของเทียนซือ ทุกอย่างที่ทำเพื่อท่านประธานเนี่ยเพื่อเงินล้วนๆ ไอ้คำพูดทำนอง "คนที่คุณอยากให้เขาไปอยู่ด้วยคนนี้เกี่ยวพันกับความสุขในอีกครึ่งชีวิตที่เหลือของผมเชียวนะ" ห๊าาาาาาา หรือ "คนนี้เป็นแมวกวักทรัพย์ของผม ห้ามใครพาเขาไปทั้งสิ้น" จ้าาาาาาาา หรือ "หนี้ชีวิตที่คุณติดค้างเขาไว้ผมจะชดใช้ให้เอง เภทภัยต่างๆที่คุณประสบผมก็จะช่วยต้านทานให้!"...ทปธ และ กู //กำลังจะซึ้ง......"ที่สำคัญ! เช็คอย่าลืมเตรียมไว้ให้ผมด้วยละ" orz 5555555 (กุมท้อง)
ไหนจะไอ้วิธีป้อนน้ำยันต์สตึงๆที่เพิ่มระดับความอ้อยอิ่งพร้อมความหนักของหมัดที่ตามมา 555 ไหนจะความเนียนในการตีมึนเอานาฬิกาแพงบรรลัยของแมวกวักมาเป็นของตัวเองแบบใสๆ (จบเรื่องไม่มีการคืนนะ ตีมึนไป)
ชมแล้วติได้....ขัดใจตรงบทจบของตัวร้าย พอจะยอมปล่อยก็ปล่อยง่ายๆแบบ5บรรทัดจบ กูงงอะไรวะแล้วที่แกคลั่งเป็นผีบ้าก่อนๆนี้คือระ จบง๊ายง่าย ชนิดคนอ่านแบบกูเงิบ แถมพระเอกกูนี่น่วมไปทั้งตัว
อ้ออันนี้ส่วนตัวกูนะ กูคิดว่าแอบไม่คูลตรงที่พระเอกใส่นาฬิกาสีทอง กูเรื่องมากเองแหละแต่มันเห่ยมาก ชีวิตจิงยังไม่เคยเจอคนมีฐานะมากๆใส่ทองทั้งเรือนเลยนะมันเชยมากเลย (ยกเว้นเป็นสอง-สามกษัตริย์อันนั้นโอเค) ยิ่งหนุ่มๆโปรไฟล์ดีแทบไม่เคยเห็นใส่เลยดีกว่า อันนี้ขัดใจส่วนตัว
สรุป..เล่มนี้ความเข้มข้นมากกว่าเล่มแรก ระดับความสัมพันธ์ก็เขยิบเข้ามาใกล้กันอีกนิด ปริศนาของเอ็มซีก็เพิ่มมากขึ้น 8.5/10 (น้อยกว่าเล่มแรกเพราะตอนจบของตัวร้ายล้วนๆ)
อ่ะเริ่มเล่ม 3.......
สรุป เทียนซือ นี่BLใช่ไหมมึง
โทษๆกูตอบไม่หมด ตอนนั้นซื้อเล่มละ260มั้ง ชุดนึงราวๆ500กว่าบาท เล่มไม่หนา บางพอๆกับพวกลำนำ หรืออะไรแถวๆนั้นอ่ะ ภูตสวาทยังหนากว่าเลย
.......พวกมึงเคยเบื่อพวกสาววายในนิยายบ้างป่ะ 55555555555555555555555555
พวกมึงๆ กูว่าจะสั่งเกาะสัตว์ของคุมะว่ะ สนุกมั้ย? กูโดนปกล่อลวง
>>198 โคตรเบื่อเลยมึง คือแม่งใส่บทสาววายที่เป็นสาววายเห่อหมอยอ่ะมึง กูโคตรน่ารำคาญ นักเขียนเค้าไม่รู้เหรอวะ ว่าตัวละครสาววายที่เธอๆ แต่งมาเนี่ยทำตัวโคตรน่ารังเกียจ โคตรภัยสังคมในชีวิตจริงเลย คุกคามชีวิตส่วนตัวคนอื่นชิบหาย แล้วเดี๋ยวนี้จะเจอได้บ่อยในนิยายแนวมหาลัยเกือบทุกเรื่อง นิยายแนวมหาลัยมัยก็ไม่จำเป็นใส่บทอิพวกนี้ป่าววะ คือกูอ่านแนวหาลัยได้นะยังไม่เบื่อเท่าไหร่ อ่านแบบเพลินๆ แต่พอเรื่องไหนแม่งใส่บทสาววายประเภทนี้เข้ามากูจะปิดทันที ลำไย กูเริ่มคิดละว่านักเขียนที่แต่งตัวละครแบบนี้มานี่คือชีวิตจรงเค้าก็คงทำตัวเป็นสาววายน่ารำคาญแบบนี้แน่ๆ และทำให้มุมมองกูติดลบตัวนักเขียนคนนั้นทันที
เอามาจากชีวิตจริงล้วนๆเลยกุว่า ก็เห็นคลั่งพวกคิ้วบอยกันนี่
เออกูคิดเหมือนกัน สาววายมากรี๊ดไม่พอแม่งต้องตั้งเพจ เป็นแม่ทัพ เป็นเจ้าแม่คุมสาวสายเห่อหมอยในกลุ่ม ทำตัวเป็นผู้พิทักษ์ เข้าข้างตัวเองชิบหาย นักเขียนคนไหนวางบทแบบนี้โคตรขี้แพ้ในสายตากูอ่ะ ขอโทษที่แรงแต่กูอัดอั้นมาก เจอหลายเรื่องไม่พอสังคมคนรอบข้างกูยังเห็นดีเห็นงามนึกว่าการที่ตัวเองทำตัวแบบอีสาววายในนิยายคือเรื่องดี
จริง ชักรำคาญละ อ่านนิยายวัยมหาลัยมุ้งมิ้งก็จะชอบทีพวกสาววายมาตั้งเพจจิ้น อัพสเตตัสเฟซบุ๊ค แอบถ่ายรูปพระเอกนายเอกไปหวีดลงเพจไรงี้ โอ๊ย แม่งโคตรเบียว
ชีวิตจริงคือคิ้วท์บอยเดินผ่านหน้าก็ไม่มีใครรู้ 555
>>214 จริงมึง ในโรงเรียนเรื่องตามกรี๊ดรุ่นพี่รุ่นน้องนี่กูก็เคยผ่าน5555 แต่มหาลัยตั้งเเต่อยู่มาใครเป็นใครของคณะไหน กระทั่งวันจัดประกวดกูยังไม่รู้เรื่องเลย 5555555 คือมันไม่ได้สำคัญขนาดที่กูต้องมาตามกรี๊ดตามสนใจอะ ทีนี้พอมาเจอในนิยายตามที่พวกมึงว่ามา แม่งโคตรเบียว แล้วส่วนใหญ่สาววายต้องใส่แว่นด้วยนะ และต้องมีความกล้าระดับนึงที่จะเข้าไปถาม พี่คะ หนูขอถ่ายรูปพวกพี่หน่อยนะคะ แล้วอิเมะก็จะบอกว่า ได้ครับ เหี้ยยย กูเจอบ่อยมาก 555555
โอ๊ยยย มึง กูเพิ่งอ่าน A Little House จบ กูรักลุงงง ฮือออออออว์
กูว่าคนแต่งแม่งself insertตัวเองเป็นสาววายในเรื่องวะ รวมถึงคนอ่านหลายๆคนด้วย ยิ่งปลาบนฟ้า โห ไอสัส อย่างที่มึงว่าๆกันอะ โคตรรุกล้ำความเป็นส่วนตัวชิบหาย ไม่เรียนหรอวะ ถึงมาสตอคเกอร์คนอื่นอะ กูละงง
>>221 *กอดมึงด้วย* กูดีใจอยากให้มีคนอ่านเรื่องนี้กัน และกูก็อยากให้บลายแอลซีเรื่องนี้มากๆ กูหลังไมค์ไปเสนอกับเชียร์อยู่ มึงลองหาเรื่องที่แอลซีกับบลายมาอ่านสองเรื่องนั้นก็ดี แต่สำหรับกูยังไงก็ยังไม่พีคเท่าเอิงเปอติ อาจเพราะกูชอบความดำดิ่งของคาเสะที่ถูกลุงและคนในร้านช่วยเหลือละมั้ง คาเสะเลยติดอันดับเป็นหนึ่งในตัวละครที่กูชอบมากที่สุดตัวนึงเลย
หลังจากอ่านนิยายญี่ปุ่นมาหน่อยนึงทำให้กูรู้สึกว่าตัวเอกของอ.nagira yuu เป็นแบบที่กูนิยมมากเลยนะ เกือบๆทุกตัวจะมีความยึดมั่นถือมั่นบางอย่างแบบมากบ้างน้อยบ้าง มีความน่ารักและซื่อๆ มีความไม่ดีแต่ในความไม่ดีที่มี กูกลับไม่รู้สึกเกลียดตัวละครของอ.เลย มันเป็นความเทาๆที่ไม่น่ารังเกียจ (งงมั้ยอ่ะ)
พวกสาวฟุในนิยายวายไทยเป็นไงไม่รุ้เพราะยังไม่เคยอ่านวายไทย แต่ฟุในมังงะหรือนิยายญี่ปุ่นนี่ถ้าไม่ร้าย(ซึ่งส่วนใหญ่จะได้รับบทนี้ซะด้วย) ก็เป็นแนวแอบฟินเวลาเอ็มซีมุ้งมิ้งกันนะ ประมาณ ~~kya~~ ล่ะม้าง
จวิ้นอ๋องตอนล่าทำกุชะงักเบาๆ
กุอยากให้อาซิ่นทะลุมิติแบบพาร่างตัวเองมาด้วยเลย
ตั้งแต่เปิดปีมาอ่านนิยายจบไปหลายเล่มและมังงะอีกหลายเรื่อง แล้วบังเอิญทำให้เจอประโยคอมตะในตำนาน "พระจันทร์สวยดีนะ" ของนัทซึเมะ โซเซกิสองเรื่องติดๆกัน คนญี่ปุ่นนี่โรแมนติกชนิดหลบในสุดๆใครมันจะไปเข้าใจประโยคอ้อมจักรวาลขนาดนั้น และเพราะอีประโยคงงๆงวยๆนี่แหละทำให้คนเขียนหลายๆคนชอบเอามาเป็นมุกใส่ลงไปในฉากสำคัญ หนึ่งในสองเรื่องที่เจอเป็นมังงะที่เรื่องไม่สมหวังนะ จริงๆมันต้องเป็นเรื่องเศร้าสะเทือนใจแต่อ่านจบมันก็ไม่เชิงซะทีเดียว เรียกว่าเป็นความจงใจของเซนเซย์ที่จะสื่อออกมาแบบนั้นจะดีกว่า อ่านจบก็อุ่นๆอึนๆในใจแล้วกัน
ถ้าเป็นคนไทยเราจะเขียนประโยคบอกรักยังไงอยากรู้เหมือนกัน
กูนั่งเรือให้อาซิ่นกับจวิ้นอ๋องได้กันเองได้มั้ย กูชอบเคะแบบเน้
>>234 ขอบคุณเพื่อนโม่งมากจริงๆ
>>235 >>232 "กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ เมื่ออยู่กับคุณไม่ว่าจะมองดูพระจันทร์เมื่อไหร่ก็ดูสวยเสมอ(ฉันรักคุณ) ความหมายเป็นเช่นนี้" พอคิดตามที่ว่าในบทความนี้ก็ดูโรแมนติกขึ้นมาทันทีเลยมึง กูเอามาจากในนี่ แล้วมันมีพูดถึงว่ามันพ้องเสียงกันนิดนึงด้วยล่ะ
https://matcha-jp.com/th/343
โทษทีนะเพื่อนๆ พอดีเพิ่งไปย้อนดูอนิเมเก่าเรื่องนึงมา แล้วรู้สึกสนุก รู้สึกผูกพัน รู้สึกชอบตัวละครนั้นมากๆ
แต่แล้วพอดูมาถึงตอนหนึ่งที่ตัวละครตาย แล้วเรามาร้องไห้ทีหลัง ร้องไห้เพราะคิดถึง มันเป็นโรคจิตมั้ย? แล้วสาวๆทำใจจากการตายจากของตัวละครนั้นยังไง? พอพยายามนึกถึงตอนที่ตัวละครนั้นยังมีชีวิตอยู่ แล้วมันก็ไปจบที่ตอนสุดท้ายที่ตัวละครนั้นตายทุกทีอยู่ดี มันเจ็บปวดว่ะ
>>239 ไอชิเตรุ เป็นคำที่แบบถ้าไม่รู้สึกรักมากจิงๆก็จะไม่พูดออกมาป่ะ เหมือนคุ้นๆว่าเคยอ่านเจอว่าความรู้สึกต่างจาก สึกิ
มันโรแมนติกนะ แต่แม่งแอบเจ็บปวดแทนคนฟังที่ไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย ถ้าเป็นพวกสายวรรณกรรมอ่านงานของนัทซึเมะมาบ้างคงรุ้แน่ๆแต่ถ้าไม่นี่ orz
>>240 เคยเป็น ถึงกับต้องพักอ่านเลยช๊อคกับการตายของตัวละครที่ชอบมาก เปรียบเทียบคงคล้ายๆตอนอ่านแฮรี่แล้วซีเรียสตายแบบไม่ทันตั้งตัว
เจอนิยายเรื่องคลั่ง ใครเคยอ่านแล้วบ้าง เห็นวางขายที่ร้านนายอินทราปกแอบน่าค้นหา
โอเคไปขุดสปอย "คลั่ง"มาละ กูบายยยยยยยยยยยยย
เพิ่งอ่านเกาะสัตว์ของคุมะ กุว่าสนุกใช้ได้เลยอะ แต่ที่กระหายคือปกก สวยเหี้ยย
หนังสือหมีมงนี่วางขายนายอินทร์ได้ด้วยเหรอ กูนึกว่าหนังสือทำมือ
เง้ออออ..... "ข่มขืน" แค่นี้กูโบกมือลา มาเจอ หนอง เจอขวด อุปกรณ์โซ่ แซ่ กุญแจมือ OTZ SM มันไม่ใช่อ่ะยู การเล่นเอสเอ็มอ่ะตามความเข้าใจของกูมันต้องเชื่ออกเชื่อใจในคู่ตัวเองมากเลยนะ แล้วที่สำคัญต้องสุขด้วยกันทั้งคู่ เจ็บตัวอะไรยังไงแต่ทั้งคุ่ต้องสนุกและมีความสุขกับเริ่องที่กำลังทำอยู่ เพราะมันคือรสนิยมทางเพศไง เอ่ออออออ บางทีนิยายทำเอามันส์นี่ก็น่าประหลาดใจนะเนี่ย มันคือนิยายแปลใช่มั้ยไม่ใช่นิยายไทย
กูสงสัยว่าเขาเอานิยายที่มีข่มขืน กินหนองบลาๆ ยัดมือเข้าก้น ไอ้นั่นใหญ่เท่าม้า??? กูไม่ได้อ่านนะ แต่จำได้ว่าเคยคุยกันประมาณนี้ เขากล้าเอาไปวางหน้าร้านได้ยังไง กูว่าเรื่องพวกนี้มันไม่ค่อยโอเคเลยนะสำหรับวางขายตามร้านทั่วไป
>>249 แบบนี้มันต้องมองข้ามไปเกือบครึ่งเรื่องเลยดิ กูอ่านแล้วเหมือนกัน แล้วกูรู้สึกว่ามันเน้นตรงนี้มาก แต่ถึงข้ามไปจริงๆ กูว่าก็ยังแย่อยู่ดี ทั้งเรื่องสำนวน พอร์ต และอื่นๆ โดยเฉพาะคนเป็นหมอแต่เสือกเอาปากดูดหนองนี่ แม่งไม่เมคเซ็นอย่างแรงว่ะ ส่วนที่ว่าควรขาย นอ. รึป่าว กูว่าไม่ควรนะ หนังสือแนวนี้ให้มันหายากหน่อยเถอะ
>>251 กูก็กลัวเรื่องนี้มันจะพาสู่ยุคหลุมดำอีกครั้ง อ่านคำโปรยของนอแล้ว กูนึกว่านิยายใสๆ วัยรุ่น
แต่กูจำเรื่องนี้แม่นเพราะอิหมีมง
>>249 ถ้าตัดอย่างที่มึงว่าออกไปแล้วเล่นประเด็นจิตวิทยา นิยายเรื่องนี้มันจะเป็นนิยายวายที่โอเคเรื่องหนึ่ง
แต่เสือกเน้นเรื่องข่มขืน หนอง เลือด อึ ฉี่ อันเท่าม้า ฯลฯ อีกอย่างแม่ค้ากวนตีนลูกค้ามาก คือมึงจะค้าขายกับสาววาย ลูกค้าเขาถามดีๆกัน มึงก็ตอบเขาดีๆไม่ได้เหรอ
เลยทำให้กูเกลียดเรื่องนี้ไปเลย
กูเห็นวางอยู่ นอ.ชั้นที่ขายพวกนิยายแปล วางข้างๆนิยายแนวสืบสวน ตื่นเต้น ลึกลับ ไม่มีวายเรื่องอื่นแม้แต่น้อย พวกวายจีนปกมุ้งมิ้งดันไปอยู่อีกชั้นนึง ปกมันชวนเข้าใจผิดเหมือนกันนะคนไม่รุ้มีซื้ออ่านอ่ะ คำโปรยปกหลังก็น่าสนใจนิดหน่อย แล้วรุ้สึกเคยเห็นที่ บทอ. ด้วย สาขาแถวบ้านสงสัยลูกค้าเยอะหนังสือวายเพียบเลย ซอ.ยังไม่เห็น
>>254 คำโปรยปกหลังอ่ะน่าสนใจนะ อ่านดูนึกว่าจะเล่นประเด็นจิตวิทยาเหมือนกัน แถมกูชอบชื่อเรื่อง "คลั่ง" สั้นๆแต่ดึงดูด (เหมือนตอนเห็นเรื่อง "ผลาญ" กูชอบมาก) สาขาแถวบ้านดันวางขายชั้นเดียวกับพวกนิยายฆาตกรรม ระทึกขวัญเรื่องเนื้อสนุก แล้วพีคมากคือวางขายในร้านหนังสือใหญ่ ถ้ากูเป็นลุกค้าที่ไม่รุ้สี่รู้แปดเดินมาจับสนใจซื้อกลับไปอ่าน (ลูกค้าก็คิดว่าถ้าวางขายร้านใหญ่คงไม่มีพวกเนื้อเรื่องใต้ดินอะไรหรอกมั้ง....) ไม่อยากจะคิดว่าเรื่องจะออกมาแบบไหน
กูไม่ชอบนิยายที่เขียนตัวเอกกระทำรุนแรง แล้วก็พูดเหมาๆว่าเป็นแนว BDSM คือมันผิดความหมายไปโคตรไกล
>>230 ตอนแรกกูนึกว่าจวิ้นอ๋องตัวจริงตายไปแล้วจะไม่พูดถึงอีก พอมาดูมุมมองของคนงาม กูว่านางสุขุม เยือกเย็นมาก นึกว่าจะง่อยกว่านี้ ถ้าอาซิ่นกลับมาแล้วอ๋องต้องตายอีกรอบก็น่าเศร้าไปว่ะ ตามอ่านต่อไป
ช่วยแนะนำหน่อย
อยากอ่าน Sasra ต้องซื้อของใครถึงจะดี
ระหว่าง ยูนิตวนิลา กับ ทีคัพ
ขอบคุณล่วงหน้า
เดี๋ยวๆ ยูนิตวานิลลาคือชื่อกลุ่มนักเขียน(ที่เขียนเรื่องนี้) ส่วนทีคัพคือชื่อค่ายไพเรทที่เอามาแปล ไม่ใช่เหรอ?
อ้อ
ขอบคุณมากเพื่อนโม่ง
ขอถามเพิ่มอีกหน่อย
เรื่องนี้ Booklet น่าสนใจไหม
หรือซื้อแค่นิยาย 4 เล่มจบก็พอ
คนญี่ปุ่นมองดวงจันทร์เป็นสัญลักษณ์ของความรัก เพราะงั้นมันไม่ได้ไปเล่นคำพ้องเสียง Tsuki = Sukiหรอกนะ และคำว่า Ai shiteruนี่คือเป็นการบอกรักแบบสุดๆแล้วจริงๆ คู่รักบางคู่ที่ญี่ปุ่น ทั้งที่แต่งงานแล้วและยังไม่แต่งงานก็ไม่ค่อยกล้าพูดกันเท่าไหร่ เพราะมันเป็นคำบอกรักขั้นสุดชนิดที่คนพูดยังอาย
สุคิมันเหมือนแค่ชอบ แต่ไอชิเตรุคือ'กำลังรักอยู่นะ'อะ
ญี่ปุ่นแม่งภาษาน่ารักดี ขนาดคำว่าkawaii คันจิมันยังเป็น 可愛い 'ควรที่จะต้องรัก'เลย
กูว่าคลั่งไม่น่าเอาไปลงในร้านนอ.เลยนะ กูเห็นปกกับชื่อกูนึกว่าแนวจิตวิทยาดราม่าฆาตกรรมไรเทือกๆนั้น ต่อให้รู้ว่าวาย ก็ไม่นึกว่าจะวายแนวนี้อะ เสี่ยงไปปะวะ
ก็สงสัยมันขายออนไลน์ไม่ออก ก็เลยต้องรอให้คนไม่รู้ มาหลงหยิบไปละม๊างงง ถถถ 555
คลั่งตอนนั้นกูหลงลมปากหมีมงเลยสั่งพรีมา อ่านจบรอบนึงกูขายทิ้งเลย คือกูอ่านได้นะ แต่แม่งไม่มีคุณค่าอะไรเลย เก็บไว้ในบ้านยังกลัวว่าน้องจะหยิบไปอ่าน เรื่องเนื้อหากูไม่ขอพูดถึง ให้เป็นเรื่องของรสนิยมไป แต่กูรับไม่ได้ถ้ามันจะมาวางขายตามร้านทั่วไปที่ใครๆก็เข้าถึงได้ ถ้าร้านตรวจบัตรก่อนขายก็ว่าไปอย่าง กูเป็นฟุกูยังรับไม่ได้เลยถ้าจะเอาหนังสือแบบนี้ขึ้นร้าน
กูควรชี้เป้ามั้ยวะว่าไปเห็นที่สาขาไหน หรือกูควรแจ้งพนักงาน หรือกูควรทำยังไงให้ไม่เป็นเรื่องใหญ่ดี รู้สึกเหมือนจะซวยยังไงพิลึก เริ่มไม่สบายใจ
>>271 คิดว่าอย่าทำให้เป็นเรื่องใหญ่เลยดีกว่า เดี๋ยวถ้าเกิดมีใครสนใจขึ้นมาแล้วเกิดเขียนข่าวทำนองไปเจอนิยายชายรักชายสิบแปดบวกที่มีการเล่นรสนิยมเฉพาะอย่างมาวางขายได้ในร้านหนังสือทั่วไปอะไรงี้นี่ สื่อชายรักชายที่เพิ่งจะได้ลืมตาอ้าปากจริงๆจังๆคงถูกกวาดล้างไม่ก็จับตามองอีกแหง เป็นกูกูจะรวบรวมคนที่เห็นด้วยเหมือนกันแล้วไปคุยกับตัวสนพ.ที่ส่งหนังสือให้เรียกเก็บไปแทน แบบนั้นน่าจะกระโตกระตากน้อยกว่า
แต่ตามตรงกูก็อยากด่าให้คนรับรู้เหมือนกันว่าหนังสือมันไม่เหมาะสมขนาดนี้เลยนะโว้ย แล้วดันเอามาวางขายในร้านหนังสือทั่วไปที่เด็กยังหยิบถึงเนี่ยนะ? ไม่อยากนึกเลยว่าถ้าเกิดเป็นข่าวขึ้นมาจะเป็นยังไง
>>272 กูคิดว่าควรบอกสนพ.ก่อนให้เก็บหนังสือกลับ นี่กูไม่รู้นะนี่ว่าเนื้อหาล้ำเส้นขนาดนี้ อย่างที่บนๆบอกคือเห็นปก ชื่อเรื่อง กับจุดที่วางขาย ถ้ากูไม่ผ่านตาเรื่องนี้จากที่คุยๆมาก่อนก็จะเข้าใจว่าเป็นพวกฆาตกรรมจิตวิทยา ฆาตกรต่อเนื่อง ไม่คิดว่าวายด้วยซ้ำ คำโปรยเรื่องด้านหลังก็น่าสนใจ
คั่นเรื่องคลั่งไว้แป๊บ! ในที่สุดก็ปิดจ๊อบเทียนซือ 3 เล่ม อ่สนจบแล้วตั้งแต่เมื่อคืน รีวิวได้ เหมือนเดิมอาจจะมีสปอยและยาวมากใครไม่อยากอ่านให้เบลอความเห็นไปนะ
.
.
.
.
.
.
เล่มนี้มีจุดทำให้อ่านสะดุดอยู่หลายจุดเลย แต่เนื่องจากเรื่องนี้คือแฟนตาซี โทนเรื่องทำให้จุดพวกนั้นสามารถยอมรับได้ไม่ถือว่าร้ายแรง แต่เราอ่านเองมีขัดใจเล็กน้อย อย่างเช่น มีคดีฆาตกรรมเกิดขึ้นที่ญี่ปุ่นในโรงแรมที่พระเอกพัก เพื่อนสนิทพระเอกเป็นผู้รับผิดชอบคดี แต่พระเอกถามดันบอกข้อมูลคดีให้พระเอกรู้เพียบ ไหนจะพาไปดูห้องพักของผู้เคราะห์ร้าย orz (คือก็เข้าใจถ้าไม่บอกเรื่องมันเดินต่อไม่ได้แต่น่าจะหาวิธีทำให้พระเอกรู้ข้อมูลด้วยวิธีอื่น พระเอกคือนักธุรกิจไม่ใช่นักสืบหรือตำรวจ มันเลยประหลาดมากเลย)
ส่วนตอนนี้เนื้อเรื่องก็แง้มเปิดมาให้รู้เพิ่มอีกนิดเกี่ยวกับตัวเทียนซือจาง และแมวกวักดูจะรู้ว่าหมอผีไม่ใช่คน แต่เลือกที่จะไม่พูดอะไรมาก เหมือนรู้ว่าเทียนซือไม่อยากพูดถึง และตอนนี้ท่านประธานเองก็รับอุปการะผู้ติดตามที่เก่งกาจมากและดูคุ้นเคยกันอยากประหลาดเพิ่มมาอีก 1 (แบบงงๆ)
ที่ตลกมากที่สุด(และทำให้เกิดเรื่องต่อเนื่องไปเล่ม 4) คงเป็นตอนส่งพระเอกขึ้นเครื่องที่สนามบิน อิเทียนซือเล่นใหญ่รัชดาลัยเทียเตอร์มาก ทุ่มสุดตัวเพื่อเงินล้วนๆ ไหนจะตอนที่ตามหาพระเอกเจอแล้ว(ถึงจะไม่เชิงว่าเจอจริงๆหรอกนะ) ไล่จิ้งจอกกับแมวดำไปอยู่อีกห้อง แล้วอิจังหวะเดินท๊อปเลสออกจากห้องน้ำตอนพระเอกมีแขกมาหาอีก (ท๊อปฟอร์มเกินไปแล้วแกร๊)
ยิ่งอ่านยิ่งทำให้เห็นว่าพระเอกฉลาด รอบคอบมาก อะไรที่ดูเหมือนพลาดถ้าไม่เพราะตั้งใจไม่ป้องกันตัวเอง(แบบเล่ม2) ก็จะประมาณเพราะเกิดสิ่งที่เหนือความคาดหมายหรือรบกวนความคิดทำให้พลาด และฉลาดมากกว่าอิเทียนซืออยู่หลายช่วงตัว
สรุป....ให้คะแนนที่ 8.5/10 เท่าเล่มสอง ถือว่าเป็นซีรีย์ที่สนุก เบาๆ น่ารัก ไม่เครียดมาก อ่านแล้วมีรอยยิ้มติดที่มุมปากตลอด ตามซื้อเล่ม 4 ต่อแน่นอน เพราะปู่พระเอกเรียกให้พระเอกพาเทียนซือเข้าไปพบที่บ้านเพราะเรื่องที่มันไปเล่นใหญ่ที่สนามบินลงนสพ.
>>274 งั้นคงต้องด่าสนพ.ที่คิดน้อยไปนะ คิดน้อยแบบนี้จะพาสนพ.อื่นๆซวยไปด้วยหมด ถ้าถูกเหมารวมขึ้นมาว่า สิ่งพิมพ์แนววายรุนแรง ควรแบน กลับสู่ยุคมืด เรื่องนี้คล้ายๆเขวี้ยงหินลงน้ำแม่งกระทบหลายคนเลยนะ ถ้านอ.รุ้ว่าเนื้อในเป็นเรื่องแบบไหนมั่นใจว่าเค้าจะไม่รับวางขายให้ เพราะนอ.เองไม่อยากซวยไปด้วยหรอก หน้าปกขึ้นเรท18+ แต่อ่านรีวิวและสปอยแล้วให้ 20+เลย จิงๆมันควรไปขายเองเงียบๆจะดีกว่านะ เพราะคนที่ชอบแนวนี้อาจจะมีก็ได้ปลอดภัยตัวเองด้วย ทำแบบนี้คิดสั้นไปวะ
>>273 โทษนะมึง แต่กูไม่คิดว่าอิหมีมงแม่งจะยอมฟัง มารยาทงามซะขนาดนั้น แถมยังมีเอี่ยวกับสนพ.จงหยวน(ที่เจ้าของสนพ.แม่งเคยบ่นว่าสาววายเอาใจยากเมื่อครั้งitw)อีก ผลาญเล่มสี่ยังกล้าเอาขึ้นร้านนอ.เลย (ใครไม่เคยอ่านผลาญเล่มนั้นก็เอาเป็นว่า 20+,rape,gangbang,double penetration)
>>277 เคย itw นี่น่าเกลียดมากเลย ส่วนผลาญเหตุผลที่วางนอ.ได้คงเพราะเรื่องมันไม่ได้เน้นไปที่เรื่องอย่างว่าละมั้งนะ มันเป็นเรื่องของผู้หญิงคนนึงที่ตายอย่างอนาถเพราะความโง่เง่าอ่อนแอ อ่อนด้อยของตัวเอง โชคดีได้รับโอกาสให้กลับมาใช้ชีวิตใหม่จากยมทูต คล้ายๆ rewind ชีวิตตัวเองกลับเริ่มใหม่ (เล่นเกมส์แล้วตายกลับไปจุดเซฟ) ทีนี้นางกลับมาพร้อมพกความแค้น อาฆาตไว้เต็มกระเป๋า ไหนจะฉลาดคิด วางแผน เรีนกว่าหนังคนละม้วนกลับคล้ายก่อน อิโหดๆนี่ก็นางวางแผนแก้แค้นใส่คนที่ทำนางก่อนทั้งนั้น ---> เพราะแบบนี้อิเล่ม4คนเลยปล่อยผ่านกัน และลูกค้าคงไม่ซื้อเล่ม 4 ถ้ายังไม่เคยอ่านผลาญมาก่อน ต่างจากคลั่งนิดนึง คลั่งมันเล่มเดียวโดดๆเลย ขาจรมีโอกาสซื้อมาลองอ่านดูสูง
ตอนแรกที่ขาย นางบอกไม่วางขายตามแผงปรกตินิ
คป ยังพูดว่ามีคนมาแจ้งว่าหสม ขายนิยายโป๊ ไม่คงไม่ขายให้สาววายละเรื่องมาก
สุดท้ายแตกไลน์ บ.ลูก ให้อีหมีแปลเองขายเอง หนำซ้ำยังพากันเอาไปวางหน้าร้านทั่วไป แม่ง
แถมไอ้แนวที่ไปวาง. ผช. อ่านเยอะด้วย ระวังนะมึง
>>278 ไม่ค่อยเกี่ยวกับวาย แต่ไอ้เรื่องนี้ไม่สนุกสำหรับกูจริงๆว่ะ สนุกแค่ช่วงที่เป็นทดลองอ่าน แต่ถ้ามีคนชอบมันก็ปล่อยไปแล้วกัน
แต่กูมีปัญหากับเรื่องเรทจริงๆ กูรับไม่ได้ถ้าจะมีเด็กหยิบไปอ่านไปซื้อแถมไม่ตรวจบัตร แค่ผลาญก็แย่แล้ว คลั่งนี่ยิ่งหนัก สองเรื่องนี้กูให้20+ทั้งคู่
จะทำยังไงวะถ้าคนเหมารวมขึ้นมา หลุมดำถ้าจะเกิดตอนนี้คงไม่หนักเท่าสมัยก่อนกูไม่ค่อยกลัว แต่คิดว่ามันต้องใช้เวลาอีกกี่ปีกันกว่าจะทำให้กลับสู่สภาพเดิม
ถ้าแหวกกระแสกูจะโดนรุมมั้ยเนี่ย
คือเข้าใจนะ ว่าเรื่องคลั่งนี่มันรุนแรงจริงๆ แต่นิยายวายที่วางขายในนอ หลายๆเรื่องก็มีฉาก กักขัง หน่วงเหนี่ยว ข่มขืน ไม่ใช่หรอ อย่างจอมเผด็จก็มีครบ+incest หรือพันธนาการlove, เร้นใจนายเอกก็โดนgangรึป่าว? แต่ก็วางขายในนอได้นี่นา
ส่วนตัวกูเลยคิดว่าถ้าจะจำกัดเฉพาะคลั่งก็ยังไงๆอยู่นะ สำหรับกูติดเรทให้ชัดเจนแล้ววางให้ถูกหมวดก็พอ แต่ถ้าจะบอกว่ามันเป็นปัญหาเรื่องสื่อลามากอนาจาร ก็ควรเก็บหลายเรื่องลงจากแผงหนังสือเลยอ่ะ เพราะนิยายวายหลายๆเรื่อง นายเอกก็ถูกพระเอกบังคับข่มขืนก่อนที่จะมาhappy ที่หลังนะ
พวกนั้นมันอยู่หมวดอะไรละ คลั่งเนี่ยหน้าปกเขียน18+ ไหม แถมไม่ได้จัด อยู่ชั้นเดียวกะแนววายอีก
เอาเถอะ จะโดนอะไรกุไม่รู้นะ
เรื่องที่ว่ามานี่อยู่ชั้นวายชัดเจนจากที่เห็นผ่านตามา และอยู่ชั้นล่างๆโชว์แค่สันปก มีคลั่งอ่ะหลุดเดี่ยวมาแบบงงๆ
ในเว็บมันอยู่หมวดนิยายวัยรุ่นด้วยว่ะ เจริญแน่ๆ
ถ้ามันอยู่ถูกหมวด จัดเรทได้ถูกต้องกูว่าไม่น่าเป็นอะไร แต่ไอ้ที่จัดหมวดนิยายวัยรุ่นนี่แน่ใจแล้วใช่มั้ยวะ 55555
>>287 กูซื้อเทียนซือเล่ม 1 - 2 ตั้งแต่งานหนังสือ อ่านเล่ม 1 จบ ใช้เวลาเป็นเดือนอ่านแล้ววางอ่านแล้ววาง ส่วนเล่ม 2 เพราะเสียเงินซื้อมาแล้วก็เลยต้องอ่าน เพิ่งอ่านจบตอนหยุดปีใหม่เนี่ยแหละ ส่วนตัวแล้วถ้าว่างมากๆๆๆๆๆ อ่านฆ่าเวลาเรื่อยๆ ก็โอเค ถามว่าเรื่องมันจะฮาไหม ก็ไม่ขนาดนั้น เทียนซือมันไม่ตลกอะ ประธานบริษัทยังฮากว่า จะซวยไปไหน อ่านแล้วเอาใจช่วยให้ไล่เทียนซือออกซักที ส่วนเนื้อเรื่องก็เบาๆ อย่าเอาสาระมาก ส่วนเล่ม 3 ถ้ามีคนให้ยืมคงอ่าน แต่ถ้าต้องซื้อนี่คงคิดหนัก
ถ้ากูขายต่อจะมีคนซื้อไหมวะ??
เทียนซือ สำหรับกูจัดว่าอ่านได้เรื่อยๆ มีเบื่อๆวางๆบ้าง ไม่ถึงขั้นสนุกขึ้นหิ้ง แต่ก็ดีกว่าอีกหลายๆเรื่อง
แก้ข่าวหน่อย แม่งย้ายไปหมดนิยายแปลโรแมนติกแทนละ....................
กูแบบไม่ทีเพื่อนฟุให้ยืมอ่านเลย ต้องหาทางซื้อมาอ่านเอง
งานญี่ปุ่นที่เพื่อนโม่งแนะนำที่อ่านแล้วชอบสนุกมี nez เรื่องเดียวสำหรับกู นอกนั้นที่พวกมึงอวยกันกูใช้เวลาอ่านนานสัส แต่ตอนนี้ซื้อเทียนซือมาดองไว้ละ
เมื่อก่อนกูซื้อหนังสือมาอ่านมั่วๆ หลังค่อยสังเกตตัวเองว่าน่าจะชอบแนวสืบสวนมากกว่า เรื่องไหนไม่มีสืบสวนอ่านนแล้วไม่สนุก 555
ปกติเวลาเอาเรื่องไปเสนอสนพ.นี่ไปเสนอกันที่ไหนเหรอ จะได้หอบเรื่องไปเสนอบ้าง ช่วยๆกัน
พวกมึงตีโพยตีพายไปปะ รอให้มีคนโวยวายก่อนดิ ถ้ามีคนร้องเรียนไปกระทรวงวัฒนธรรม เอาเรื่องขึ้นมา
แล้วค่อยด่าสำนักพิมพ์กับนอ ดีกว่าไหมมึง นี่อะไร ยังไม่ทันมีเรื่อง พวกมึงก็โวยกันแล้ว
กูอยากเห็นยุคหลุมดำเหมือนกันว่าเป็นไง แต่สมัยนี้คงชิลๆไม่มีใครบ้าบอเอาเรื่องแบบที่พวกมึงบอกกันหรอก
ขอky เรื่องappealing flowerกูหาในกูเกิลโม่งมู้ก่อนๆบอกแปลตัดมั่ว แต่อ่านตัวอย่างแล้วแนวกูดีพระเอกเป็นท่านหญิงสวยๆ สรุปเรื่องมันแปลผิดจากต้นฉบับเยอะป่าววะกูหาคำตอบไม่เจอ ตอนนี้หาซื้อไม่เจอเลยกูอยากอ่านน มีเรื่องไหนแนวๆนี้อีกมั๊ย ขอบขุ่นข่ะ
>>302 มึงไม่ทันยุคหลุมดำเหรอวะ กูโตมากับยุคหลุมดำ ซึ่งเป็นอะไรที่กูเฟลมาก แค่กูซื้อหนังสือการ์ตูนทั่วไปยังโดนแขวะเลย ไม่ต้องพูดถึงวายที่จะซื้อทีเหมือนซื้อของเถื่อนค้ายา ต้องแอบซื้อแอบขายกัน
สำหรับกู กูที่ไม่ได้ตามวายมานานมากแล้ว กูไม่รู้หรอกว่ะว่าเดี๋ยวนี้ที่มันวางขายตามร้านทั่วไปเรทอะไร ฉากเยอะน้อยแค่ไหน แต่กูตกใจมากกว่าเดี๋ยวนี้ทำไมของวายมันถึงเกลื่อนตลาด ค้าขายกันง่ายมาก แล้วแต่ละเจ้าไม่เคยเห็นตรวจบัตรก่อนซื้อเลย
ยุคหลุมดำ คือรายการมานำเสนอเรื่องประมาณลูกกวาดเคลือบยาพิษ มีการ์ตูนวาย การ์ตูนโป๊ นิยายโรแม้ง ร้านหนังสือวายปิดเพียบ สมัยนั้น ใครอยากได้ต้องเป็นสมาชิกตรวจแล้วตรวจอีก เหมือนบอร์ดวายเดี๋ยวนี้ ที่ต้องตอบคำถามที่มึงด่าว่าทำไมยุ่งยากกัน นั่นแหละสิ่งที่เกิดขึ้นจากหลุมดำ สนพ การ์ตูน ที่มีฉาก เซอร์วิทเยอะๆ ก็ลอยแพไปหลายเรื่อง บงกช ทำเซนเซอร์ดอกไม้บานเต็มหน้า พ่อแม่ ผปค คอยตรวจชั้นหนังสือลูก งานสัปดาห์หนังสือมีตำรวจมาตรวจ บูทนิยายโรแม้งโดนบังคับปิดเพราะเป็นนิยายโป๊ก็มี เรื่องแบบนี้มึงจะรอให้มันเกิดอีกรอบเหรอ?
>>307 อ้าว ก็กูเห็นนอ แม่งขายนิยายวายกันโจ่งครึ้ม มีแยกหมวดให้ นิยายวายเรื่องอื่นที่คนอื่นยกมาว่ามาเรตมากกว่าเรื่องนี้อีก
กูก็ไม่เห็นเขามีปัญหาอะไร ขายกันปกติสุข พึ่งมาเจอเรื่องนี้ ที่คนออกมาโวยวายกัน กูเลยคิดว่ามันคงไม่น่ามีปัญหาถึงขั้นหลุมดำแบบที่พวกมึงเล่าหรอกว่ะ
>>302 มึงอยากเห็นหลุมดำ!!?? โอ้แม่เจ้า มึงคงไม่ทันสินะ กูก็อยากจะแช่งให้มึงเจอ ถ้าไม่ติดว่ากูอยู่ประเทศเดียวกับมึงแล้วกูจะซวยไปด้วย
นี่มึงประเมินความมีเหตุผลของผู้หลักผู้ใหญ่บ้านเมืองเราดีไปนะ กูบอกได้แต่นี้
>>304 ถ้าเป็นพวกที่ได้ LC คิดว่าเค้าเลือกเรื่องที่ไม่โหดมากมา อ่านไปก็ไม่เท่าไหร่หรอก ถึงมีก็เซ็นเซอร์เอา
ที่เค้าไม่ตรวจบัตรถ้าซื้อพวก 18+ เพราะไม่มีกฎหมายรองรับรึเปล่า (คิดว่าไม่มีนะ พวกกฎหมายเรทของหนังสือ ถ้ามีก็บอกได้)
กูคิดนะว่าต่อให้เกิดยุคหลุมดำอีกรอบก็ไม่เดือดร้อนกันเท่าตอนนั้นแล้วปะ เดี๋ยวนี้อะไรๆก็หาทางอินเตอร์เน็ตได้สบาย คนที่จะเดือดร้อนคือพวกสำนักพิมพ์ต่างหาก ถ้ามันเกิดจริงกูก็สงสารสำนักพิมพ์ที่มีลิขสิทธิ์ถูกต้องนะ ส่วนพวกไพเรทเจ๊งๆไปซะได้ก็ดี
เรื่องอื่นมันแยกจากรูปปกได้ชัดเจนไหมล่ะมึง แต่ไอเรื่องของหมีมันทำปกแนวไหนคล้ายพวกสืบสวน สยองขวัญ ถ้าคนที่ไม่ใช่สาววายมาอ่านล่ะ มึงนึกภาพออกไหม
อ่าน love blocks ของ อ. Nagira Yuu จบเรียบร้อย อันดับงานของอ.ที่ชอบ
- A little house (Un Pettit Nid) มาเป็นที่ 1 ในใจ
- Love Blocks
- Midnight chronicles
- Vega
- Beautiful beloved
"ผู้ชายหน้าโง่ไม่รู้ตัวว่าถูกหลอก โง่เกินไป........โง่จนหลอกยาก" คำพูดนี้ตอนอ่านเจอนี่ชอบมาก เป็นคำพูดของคนที่แพ้ให้กับความรักแบบหมดท่าเลย
ตัวต่อความรักมีความคล้ายคลึงกับบ้านเล็กๆอยู่หลายจุด แต่ความดาร์กของตัวละครคาเสะจากบ้านเล็กยังชนะใสๆ เรย์(โทรุ) กับคาเสะ มีความคล้ายกันตรงที่เป็นคนขี้เหงา และต้องการความรักมากที่สุดกว่าใคร แต่พอได้รับความรักความอบอุ่นกลับกลัวที่จะยึดสิ่งๆนี้เอาไว้เพราะกลัวว่าถ้ายึดเอาไว้สปอยตัวเองกับความรู้สึกที่ได้รับ ถ้าวันนึงมันหายไปจะทำใจอยากรับไม่ได้ พวกกลัวความสูญเสียเลยตัดใจไม่เอามันตั้งแต่ต้น ใสซื่อแบบย้อนแย้งด้วยกันทั้งคู่
"อยู่คนเดียวไม่เหงาเท่าอยู่กับคนอื่น" น่าจะสรุปทัศนคติและสะท้อนตัวตนของเรย์ได้ไม่มากก็น้อย ไหนจะเหตุผลที่หลอกเงิน ปอกลอกจากคนอื่น ที่น่าเจ็บปวดก็คือ เรย์คิดว่ามันคือการแก้แค้นแบบนึงให้ "พวกชีวิตไม่เคยขาด" ที่มันอิจฉามาตลอด เพราะมันคือ "พวกที่ขาด" มันเลยไม่รู้สึกผิดอะไรเลยที่จะหลอกเอาเงินคนพวกนั้นมา ได้แก้แค้นคนพวกนั้นแล้วเอาเงินไปทำให้ฝันเล็กๆของมันเป็นจริง
สิ่งที่ดีที่สุดในเรื่องนี้คงเป็นคางายะซังพระเอกของเรื่อง อบอุ่นอะไรเบอร์นั้น จะรัก จะลุ่มหลงอะไรเรย์ขนาดนี้ ไหนจะมั่นคงและซื่อสัตย์กับความรักที่ให้กับเรย์ซะจนดูบ้า มีจุดที่รู้สึกว่าอ.น่าจะอธิบายให้ละเอียดหรือให้ความสำคัญกับมันมากกว่านี้ และเพราะจุดนั้นทำให้กูไม่คล้อยตามความรักของพระเอกที่มีให้เรย์เท่าไหร่ จะว่าไม่กระจ่างก็น่าจะได้
สรุปพระเอกเรื่องนี้ดี (กูชอบแต่ไม่จับใจเท่าไหร่) ใครชอบแนวพระเอกดีงาม ไม่มีพูดทำร้ายจิตใจ รักนายเอกมากๆเรื่องนี้เป็นตัวเลือกที่ดีนะ
ดราม่าไม่เยอะ สำหรับกู กูว่าบ้านเล็กม่ากว่าเยอะในแง่ความรู้สึกดาร์กๆของคาเสะ เผลอๆมิดไนท์ม่าเยอะกว่าอีก
กูชอบเรื่องมุมมองความสัมพันธ์ของคนสองคนในเรื่อง คนสองคนแค่รักกันอย่างเดียวมันไม่พอหรอก ยังไงก็ต้องหันมาคุยกัน มีเรื่องก็ต้องเคลียร์ให้จบ อย่าเก็บพอเก็บจนถึงจุดที่ทนไม่ไหวระเบิดเป็นโกโก้ครันช์ขึ้นมา มันก็เลยจุดที่จะกลับไปเป็นเหมือนเดิมมาไกลแล้ว รักกันมันต้องทะเลาะกันได้ การทะเลาะหรือเห็นแย้งกัน ไม่ได้ทำให้เกลียดกัน แต่มันทำให้เข้าใจคนรักของเรามากขึ้นต่างหาก กูยังเชื่อแบบนั้นนะ
รื้อกองดองหาเรื่องรักในความทรงจำมาอ่านต่อ จะดราม่าแล้วไปให้สุด
KY มีใครมีนิยายหรือเรื่องสั้นดาร์คๆ หน่วงๆปวดตับแนะนำมั้ยวะ แบบจบไม่แฮปปี้ก็ได้ ช่วงนี้รู้สึกอยากเสพอะไรขมๆ
วันนี้กูก็เจอเรื่องคลั่งที่นายอินทร์ วางเรียงเป็นตั้งเลยมึง ไม่ได้อยู่บนชั้นด้วย แต่อยู่ตรงเคาน์เตอร์แนะนำตรงกลางร้านที่มีทั้งนิยายวายกะนอร์มอลวางรวมๆกัน
ky หน่อยเพื่อนโม่ง กำลังว่าจะอ่านนิยายจีนเรื่องพันธนาการรัก ของเฮอร์มิท มีใครอ่านแล้วมั่งไหม มาสปอยให้ฟังหน่อย อยากรู้ว่าควรจะอ่านหรือควรหมกแม่งไว้ในกองดองเหมือนเดิม ขอบคุณล่วงหน้า
>>318 กูอ่านแล้วเบื่อๆว่ะ ภาคปฐมบทจนจบเล่มหนึ่งก็ไม่มีอะไรมาก พระเอกนายเอกนิสัยเหมือนที่หาได้ตามนิยายทั่วไป เน้นอ่านฆ่าเวลาตอนว่างๆเบื่อๆ แต่ตอนนี้ผ่านมาเป็นเดือนแล้วกูยังไม่มีกะใจจะหยิบเล่มสองมาอ่านเลย มันไม่มีแรงดึงดูดอ่ะ 555 หรือเป็นเพราะรู้ว่ามันมีตั้ง 8 เล่มด้วยมั้ง เลยรู้สึกว่าดองๆไว้ก่อนได้ กว่าเล่มหน้าจะออกก็คงนาน
อ่านจวิ้นอ๋องตอนล่าสุดครบ100%ล่ะ...
คนงามนี่มันลาสท์บอสชัดๆ ตัวจริงเย็นชาอย่างกับน้ำแข็ง เจ้าแผนการ ที่ผ่านมาคือเล่นละคร คิดถึงผลประโยชน์สูงสุดไว้ก่อน หมากตัวใดหมดประโยชน์ใช้ไม่ได้...เขี่ยทิ้ง กูไม่แปลกใจเลยว่าทำไมจวิ้นอ๋องถึงไม่เคยได้หัวใจท่านแม่ทัพ อ่านทอล์กคนเขียนสรุปว่าถ้าถอนพิษนิทราสามราตรีได้นี่วิญญาณอ๋องตื่น อาซิ่นกระเด็นกลับโลกปจบ. คงต้องให้แม่ทัพตามภรรยามาเองแล้วล่ะ ปล่อยให้คนงามรักษาเกียรติศักดิ์ศรีแผ่นดินไป
>>326 กูก็ชอบคนงาม สารภาพว่ากูดรอปตั้งแต่ตอนแรกๆเพราะไม่ชอบแนวที่ตัวเอกไปสิงร่างคนอื่นและมันเศร้ามากนะที่คนคนหนึ่งตายไปโดยไม่มีใครรับรู้และตัวตนของตัวเองค่อยๆถูกคนอื่นกลืนกินแทนที่ ขนาดจะเหลือในความทรงจำใครยังไม่ค่อยได้เลย มาอ่านอีกทีตอนคนพูดถึงบทล่าสุดกัน
กูชอบคนงาม ชอบเคะแบบนี้มึงงงง สูงส่ง เย็นชาและเปราะบางเหมือนน้ำแข็ง กูชอบความผู้ดีของนาง ความเย็นชาและทำตัวสูงส่งรักศักดิ์ศรี
แต่พอเห็นแล้วไม่แปลกใจเลยทำไมแม่ทัพไม่แล คนแข็งเจอคนเเข็งมันจะไปได้กันได้ยังไง เรื่องได้กับแม่ทัพกูไม่เชียร์ ขอให้นางรอดได้อยู่ในร่างของนางจนจบเถอะ ส่วนอาซิ่น... พาร่างตัวเองทะลุมิติมาให้ได้นะ
เพื่อนโม่ง วายศรี สาววายในตำนานที่แต่งเรื่อง FLY นี่ใครอะ
แหม ถ้าไม่มีคนงามเนื้อเรื่องมันจะถึงสี่เล่มได้ไงเล่า ต้องมีประด็นเข้ามาใหม่สิ จะให้เป็นแครอลคนนู้นลากไปคนนี้ลากมามันก็ไม่ใช่ไง มันต้องมีอะไรเข้ามาให้คนอ่านตื่นเต้นง่ะ
ยุคหลุมดำ กูแค่โดนพ่อเอาการ์ตูนทั้งหมดไปเผาทิ้งตอนกูออกไปข้างนอก เบาๆมึง กูช้ำมายันปัจจุบัน กูกลับมาบ้านช๊อคมากกกกก มีของแรร์ที่หาไม่ได้แล้ว หรือพวกธรรมดาก็โดนกวาดไปหมด นิยายดีๆที่กูไม่สามารถหาได้อีกแล้วก็โดน ความเสียหายครั้งนั้นประเมินไม่ได้เลย จำได้ว่าไม่คุยกับพ่ออยู่ครึ่งปีเลย
ปัจจุบันกูซื้อไม่ยั้งมือ
โอ๊ย กูเป็นคนเดียวที่ชิป อาซิ่นxคนงาม ใช่มั้ย กูชอบเคะสไตล์คนงามอ่ะ สูงส่ง เย็นชา อยากให้ถูกหลอมด้วยความกะล่อนของอาซิ่นว่ะ ไหนใครแจวขอนไม้คู่นี้บ้าง เราจะได้เอาไม้มาต่อแพกัน
แต่ดูทรงแล้ว ถ้าจะให้สมหวัง คงกลายเป็น 2 คู่ แม่ทัพxอาซิ่น, รัชทายาทxคนงาม
กูมโนว่า อาซิ่นน่าจะได้กลับมาเปลี่ยนแปลงบางอย่างในประวัติศาสตร์ หรือถ้าต้องกลับร่างเดิมอย่างจริงจัง แม่ทัพคงต้องตายไปเกิดใหม่ในโลกอาซิ่น
>>342 จับมือ กูพร้อมพายไปกับมึง ตอนนี้กูไล่อ่านตอนเก่าอยู่ ฉากตอนอาซิ่นรู้ว่าคนงามตายยังไงพร้อมเผากระดาษเงินกระดาษทองแบบ โอ๊ย.. ใจ กูจะอ่านต่อไปว่าจนตอนล่าสุดอาซิ่นมีใจให้แม่ทัพถึงไหนแล้วกูยังจะพายเรือต่อไปได้หรือไม่
กูยังสองจิตสองใจกับรัชทายาท กูยังอยากให้คนงามเจอคนดีๆอยู่
ให้คนงามคู่รัชทายาทไป ได้ใช้ชีวิตอยู่ในร่างตัวเอง ท่านแม่ทัพนี่แหล่ะต้องตายแล้วมาเจออาซิ่นในโลกปจบ. 555
ปล. อาซิ่นไม่โดนไล่ออกจากงานแล้วเหรอวะ นอนรพ.ไป70วัน เวลามันเท่ากับที่อ๋องหลับไปไหม
ปล2. เพื่อนโม่งที่อ่านกระบี่ทองของคุ่นคุ่น แล้วเป็นจะใดบ้าง มาบอกเล่ากันหน่อย ดีงามหรือไม่อย่างไร
>>346 กู311นะ มึงเกือบดรอปแต่กูดรอปไปนานแล้ว 555
นี่ต้องย้อนอ่าน อาซิ่นแม่ง กับใครไม่สน แต่ถ้ากล้ารังแกคนงามสู้สุดตัว
แต่อยากรู้ว่าอาซิ่นเจอคนงามจริงๆที่ไม่ใช่นางทาสเจ้าน้ำตาแต่เป็นราชินีน้ำแข็งจะมีปฏิกิริยายังไง จะว่าแล้วบอกไม่น่ารักเลยหรือจะเอ็นดูนะ อยากเห็นคนงามโดนปะเหลาะจัง
Ky หน่อย อยากถามว่านิยายที่รู้ตั้งแต่ต้นเรื่องว่าเคะเมะไม่ได้คู่กัน เพื่อนโม่งอ่านกันไหม แนะนำบ้างสิ
หิ้งโม่งมึงกลับมาแล้วเหรอวะฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
กูเห็นเมลล์แม่งเด้งว่ามีคนเข้า กูรักมึงค่ะซิสสส
ปล.กูหิ้งเซม
ปลล.ช่วงนี้กูไม่มีโอกาสใช้คอม เลยไม่ได้อัพเดทว่ะ โทษที
Ky มีใครเคยอ่านลิขิตรักจากนรกของนบ. กับ heart attack ที่รนน.เปิดพรีมั้ยวะ เรื่องแรกไปเห็นที่ร้านหนังสือแล้วสนใจ อีกเรื่องเพิ่งเห็นในเฟสเมื่อวาน
กูอ่านรักขยับไม่ได้จบละ พล็อตเรื่องดราม่าแต่เนื้อเรื่องมันก็ไม่ได้ดาร์คขนาดนั้นนะพวกมึง เหมือนเร้นใจที่ช่วงหนักๆแค่บอกว่าโดนอะไรแต่ไม่บรรยายว่ะ กูอ่านได้ แม่งไม่น่ากลัวขนาดนั้นเห็นคนเทกูคิดว่าจะมืดมนชิบหายวายวอดกว่านี้ สรุปคือถ้ามึงดูพวกซีรีย์ฝรั่งอย่างhannibal criminal mindsที่แม่งกดดันคนดูมากๆได้อ่านเรื่องนี้คือสบายๆ
กูเพิ่งมีเวลาเข้าไปไล่ดูชื่อหนังสือในหิ้ง เห็นชื่อเรื่องบางเรื่องกูนี่ยกมือทาบอก เฟรี้ย!!!! ชื่อนิยายแม่งอย่างกับเรื่องเล่าในคู่สร้างคู่สม orz
>>354 สำหรับกูนะ กูขายทิ้งไปแล้ว กูอ่านนิยายจีนไม่รอดว่ะ อีกอย่างถ้าจบแบดเอนท์ดิ้งหรือทราจิดี้กูอาจจะพยายามเฆี่ยนตัวเองให้อ่านจนจบ แต่มันดันแฮปปี้เอนดิ้งนี่ดิ กูไม่รู้สึกถึงความรักไงมึง ข่มขืนอีก
แต่กูเข้าใจว่ามีคนที่นิยมและชอบงานแนวนี้ไง ใครสนใจก็ลองหามาอ่านดูดีกว่า ไม่อยากให้คิดว่ามาสกัดดาวรุ่งหรืออะไรไง
กูได้ฤกษ์อ่าน NEZ แล้วพวกมึง หลังจากมันออกครบชุด กูอดทนมันมาตลอด กะอ่านแม่งรวดเดียวเมื่อครบหมด แล้วกูจะมาสกรีม พวหมึงรอฟังกูด้วย กุรู้ว่ากูช้า แต่กูชอบฟินม้วนเดียวจบ ไม่ทรมานรอเล่มต่อ
>>361 กูคาดหวังไว้ต่ำด้วยมั๊งมึง คิดว่าจะเจอเมะผีเข้าผีออกกับเคะง๊องแง๊ง อันนั้นมันเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายเพราะมันรู้ว่าเป็นตัวปลอมแต่ก็อยากยื้อไว้เพราะทำใจเรื่องแฟนเก่าตายไม่ได้ ส่วนนายเอกจิตใจมันถูกต้อนให้จนมุมจนยอมรับสภาพ กูรู้สึกมันเริ่มแฮปปี้ตั้งแต่กลางเล่ม2ที่พระเอกมันพยายามยอมรับว่าเฉินหมิงคือเฉินหมิงแล้วนะแค่มันได้อยู่ด้วยกันแทบจะหน้าสุดท้ายเท่านั้น ซึ่งกูรู้สึกแม่ง ต่ออีกหน่อยก็ได้ห้วนมาก เอออีกอย่าง กูรำคาญฉากncต้นเรื่องที่เยอะโคตรมาก แต่ก็อย่างมึงบอกแล้วแต่คนชอบ
>>363 สำหรับกูมันคือขืนใจ แม่งเหมือนแอดมีดีแก้ตัวชิบ5555 คือจะเรียกว่าข่มขืนแต่นายเอกมันก็ยอมเพื่อแลกข้อมูล แต่มันได้ข้อมูลมาพร้อมความทรมานที่ไม่อยากได้นั่นแหละ
กูคนนึงไม่อ่านว่ะ คือมันจั่วมาว่าชอบแนวนี้อยู่แล้วเป็น sm อะไรประมาณนี้ยอมรับได้นะ แต่ไอการที่ไม่ได้มีความชอบด้านนั้นแล้วต้องมาเจอมันสงสารคนที่โดนว่ะ อีกอย่างจบแบบพระเอกลืมทุกอย่างไปหมด แต่มึงนายเอกจำได้ทุกอย่างทั้งที่ต้องโดนทำนู้นทำนี่ รับไม่ค่อยได้ว่ะ คนที่ต้องลืมจริงๆต้องเป็นนายเอกเปล่าวะ พระเอกลืมมันไม่ใช่อ่ะ
อย่างเร้นใจก็ไม่ค่อยถูกใจนะ อ่านไม่ไหวตอนนายเอกโดนรุมล่ะ มาเจออิเผ่าพระเอกไม่โดนอะไรเลยแค่พระเอกเมินแค่นี้ แล้วสิ่งที่นายเอกโดนล่ะ มันไม่สาสมว่ะ
กูอิน 555+
รักขยับไม่ได้ กูอ่านแค่ที่โม่งเล่าก็ไม่ไหวแล้วว่ะ ทำร้ายจิตใจเกินไป
>>371 >>373 ไม่โดน ร่างภูติคือตอนใกล้จบแล้วนะถ้าจำไม่ผิด
>>369 กูชอบนายเอกเร้นใจตรงปลงตกแต่ก็ไม่ได้กลับไปหานี่แหละอารมณ์เลิกแล้วต่อกันแม้อิพระเอกจะตื๊อจนได้ กูเข้าใจพระเอกเร้นใจนะ ฝั่งนึงก็คนรักอีกฝั่งก็เหมือนลูกหลานจะฆ่าเชื้อสายตัวเองมันก็ยากเลยเลือกตัดทิ้งไม่ช่วยเหลือยุ่งเกี่ยวแทน
ส่วนรักขยับไม่ได้หนักกว่าเร้นใจเยอะถ้าไม่ชอบไม่อ่านดีแล้ว ช่วงนายเอกโดนพระเอกกระทำเปิดมามันก็เล่าแบบเป็นอดีตไปแล้วกูเลยโอเค กูว่าพระเอกรักตั้งแต่หลังจากพาตัวมาจากตัวร้ายแล้วนะแค่ไม่รู้สึกตัว แล้วให้พระเอกลืมดีแล้วว่ะ เพราะมันลืมเพื่อยืนยันว่ารักเฉินหมิงจริงๆยอมทิ้งอดีตได้แบบหมดจดแค่จำว่ารักคนสองคนไม่จำเรื่องหลีเว่ยมากกว่านี้ ถ้าพระเอกยังจำได้เรื่องคนรักเก่ารักมันลึกเกินไปแล้วน่าสงสารนายเอกกว่าอีกนะกูว่าสู้รีสตาร์ทพระเอกใหม่ดีกว่าให้นายเอกได้หัวใจไปคนเดียวเต็มๆเพราะนายเอกแม่งปลงตกไปแล้วด้วย
ky ใครเคยอ่านเรื่องยักษ์ของมันจูบ้างวะที่มี3เล่ม และตอนนี้กำลังพรีเล่ม3 กูอยากรู้ว่ามันเป็นยังไง ใครพอจะรีวิวให้กูได้บ้างไหม
ไอ้รักขยับไม่ได้ กูสงสารเฉินหมิงว่ะ แต่กูโอเคกับการล้างสมองพระเอก เพราะเฉิงหมิงรักมัน คือคงไม่มีวันเชื่อว่าพระเอกจะรักมันจนไม่เอามันเป็นตัวแทนหลีเว่ย ก็เล่นไปสัญญาขนาดนั้นว่าจะรักเพียงคนเดียวตลอดไป เฉินหมิงคงไม่มีวันเชื่อ การที่มันล้างสมอง มันเหมือนเครื่องพิสูจน์ว่ะ ว่ารักขนาดทิ้งความจำเดิมหมด คือรับรู้แค่ว่ารักคน2คน และมันเริ่มใหม่กับเฉินหมิง เท่ากับเฉินหมิงจะได้รับความรักนั้นเต็มๆ ส่วนพระเอกก็เลือกจำหลีเว่ยแค่นั้นว่ารัก ไม่ได้จดจำอะไรเพิ่มอีก แต่กูไม่พอใจ ตรงพระเอกไม่เห็นจะทรมานเท่านายเอกเลย กูอยากให้มันเจ็บเพราะเฉินหมิงมากกว่านี้ แต่ทำไงได้ว่ะ เคะแม่งทุกข์เรื่องเดียวคือพระเอกไม่มีวันรัก มันเป็นได้แค่ตัวแทน😩😩😩😩
พระเอกทำขนาดนี้ได้รับบทลงโทษน้อยไปว่ะ แค่ล้างสมองเริ่มต้นใหม่ใสๆ นิยายทารุณกรรมนายเอกชัดๆ
Ky ลู่เหริน กะ คนเลี้ยงม้านี่ พระเอกโดนเอาคืนไหม เห็นเค้าว่าดราม่าสุดๆเหมือนกัน กูจะได้ไม่สอยถ้ามาแนวเดียวกับขยับไม่ได้นี่
แนวเดียวคือนายเอกโดนทรมานคนเดียว/ตอนจบพระเอกไม่สาสม/นายเอกโดนคนอื่นขืนใจ ประมาณนี้ล่ะ ช่วยบอกหน่อยเพื่อนโม่ง
>>380 กูว่าลู่เหรินนี่นิยายตลกนะ555 พระเอกมันบ้าๆบอๆเป็นพวกเจ้าคิดเจ้าแค้นแบบใครทำกูกูเอาคืนร้อยเท่าแต่กับคนที่รักคือเอาคืนแบบนิสัยเด็กเกเรอ่ะมึง แล้วนายเอกอี้เหรินเป่ยสายถึกอยู่แล้วมันเลยไม่รู้สึกชอกช้ำร่างพังเหมือนรักขยับไม่ได้
สปอยล์นะ
.
.
.
นิสัยเด็กคือแม่งนายเอกไม่แสดงออกว่ารักหรือหึงมันก็คิดแผนได้ใหญ่โตเพื่อให้แสดงออกว่าหึงและบอกรักอะไรแบบนั้น จะว่างี่เง่าแต่กูก็รู้สึกตลกมากกว่าว่ะ
>>380 คนเลี้ยง นายเอกเอาคืน แบบถูกใจกูมากไม่อยากเล่าเพราะจะสปอย ทั้งเรื่องเหมือนไม่รักกันแล้ว แค่ยึดติดอ่ะ สุดท้ายเจ็บกันทั้งคู่แล้วเพิ่งตระหนักได้ รักกันใหม่ ปวดตับทั้งเรื่องแต่ตอนพิเศษหวานมาก
ส่วนลู่เหรินนี่ นายเอกด่ารวบหน้าชากันทั้งตระกูล กูชอบมากกว่าคนเลี้ยงม้านะ ตอนเฉลยปมก็จี้ใจกูมาก เห็นใจและสะใจไปพร้อมๆกัน กูชอบแนวยุทธจักร เลยชอบลู่เหรินที่สุดเลย คือ ตั้งใจอ่านแล้วอินมากๆ เสียอย่างเดียว ปกไม่สวยเลย
คนเลี้ยงม้ากะลู่เหริน มีรีปริ้นท์ไหมวะ รอรีปริ้นท์แล้วซื้อเก็บดีกว่า ดูที่พูดถึงกันน่าสนุก เข้าวงการสายไปต้องเก็บตอนรี
>>384 >>389 กูเบื่อตระกะ "เพราะกูคือพระเอกกูจะเหี้ยแค่ไหนก็ได้" มากๆมึง กูคนนึงถ้าเจอบล๊อคพระเอกแบบเลวร้าย ทำร้ายจิตใจ กูคิดมึงทำชั่ว ทำผิด ทำให้ชีวิตกูพังก็คือทำผิด ชีวิตจริงๆมึงเจอผู้ชายทำเลวๆใส่ รักกันลงเหรอวะ คือมันไม่ใช่อ่ะยู กูอ่านไม่เคยรอดเลยแนวพระเอกต้นร้ายชนิดตัวร้ายอาย แต่ปลายดันกลับตัวดีแบบ 360 องศา (ชนิดกูคนอ่านยังไม่เชื่อว่าคนเดียวกัน) มันไม่ทำให้กูคล้อยตามกูไม่เชื่อว่ามันคือความรัก
และกูเห็นด้วยไม่ต้องเขียนให้พระเอกเลวสุดๆก็สามารถเขียนให้นิยายสนุกได้
กูบ่นๆในใจแบบทำไมคนไทยไม่ค่อยแต่งแฟนซีเลยวะ ปกติอ่านในเล้า พอลองไปเข้าดด.เท่านั้นแหละอิดอกกกก ถอนคำพูดดดดดด เชี้ยยย เยอะจนเวียนหัว
ky พวกมึง ขอระบายหน่อย พอดีกูพึ่งอ่านซีรีส์น้องแมลงที่เป็นตัวไหม หลังจากที่ดองไว้ตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว กูพึ่งรู้ว่าน้องตัวไหมโดน........ กูไม่คิดว่าจะมีแบบนี้ด้วย ปกติกูจะบายเรื่องแบบนี้มาตลอด รอบนี้กูอ่านเจอจังๆเลย ทำใจไม่ได้
เดี๋ยวนี้ มด. ไม่ทำพร้อมขายวางร้านเลยแล้วรึ เห็นแปลจีนเรื่องใหม่จะเปิดพรีอีกแล้ว
มึง ปลอบกูที ไปอ่านเรื่องสั้นในเล้าเห็นขึ้นเตือนว่า18+นึกว่าncอ่านจบแม่งเอ้ยปวดตับชิบหาย แบบนี้แม่งไม่สีเทาละสีดำเลยอห ที่18+นี่เพราะความดาร์คสินะฮือ
อ่านอาจารย์อา ศิษย์หลานจบล่ะ
เรื่องราวในยุทธภพพรรคโน้นพรรคนี้ร่วมมือวางแผนกันเผื่อหาแผนที่ขุมทรัพย์ที่เก็บสุดยอดคัมภีร์เคล็ดวิชา พระนายก็เข้าไปอยู่ในวังวนการต่อสู้แย่งชิงนั้น ได้ช่วยเหลือต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กันจนเกิดความรู้สึกดีๆ ศิษย์หลานนี่หลงรักพระเอกปกป้องคุ้มครองช่วยเหลือตลอดบางทีกูก็รู้สึกขัดใจในความซื่อบื้อเป็นคนดีของนาง
สรุป ใครที่คิดว่ามันจะหวาน เน่า หน่วง แบบงานของคุ่นคุ่นที่ผ่านมา ไม่ใช่ว่ะอันนี้ออกจะฮาๆที่นิสัยพระเอก อ่านได้เรื่อยๆแต่ไม่ได้รู้สึกว่าดีงามอะไร อ่านวาง อ่านวางอยู่หลายรอบเหมือนกัน
>>395 กูเคยมานีวิวไว้คร่าวๆมู้ก่อนๆซีรีย์แมลงอ่ะ ว่าเล่ม3(ล่าสุด ณ ปัจจุบัน) ทำใจก่อนอ่าน และเป็นเล่มที่สนุกที่สุดในสามเล่ม ฉากเข้าพระเข้านายน้อยมากถ้าเทียบกับสองเล่มแรก เน้นความดราม่าโรแมนติก ไปเรทในความหมายนั้นแต่เสือกเขียนให้นายเอกเจอชะตากรรมที่กูอ่านแล้วอึ้งเหมือนกัน
กูเคยเขียนว่า นายเอกซีรีย์นี้แม่งดายฮาร์ทชิบหาย แต่คนเขียนแม่งเสือกย้ำอยู่นั่นว่าชั้นต่ำ อ่อนแอ ตายง่ายโพดๆ แต่นะมึงแต่ละอย่างที่คนเขียนใส่รัวๆมาให้นายเอกเจอนี่ แค่ครั้งแรกแม่งตห.ไปแล้ว เอาน้องคนแรกก็พอมีโดนฉีกปีก ดอ วอ กอ ผีเสื้อจริงๆอ่ะปีกมีร่องรอยขาดนี่ตายเลยนะมึง กูอ่านไปแล้วรู้สึกว่าคนเขียนแก่มันส์มือไปนิ๊ดดดดด จะเน้นเรียกน้ำตาแต่อ่านแล้วขัดใจแทน เล่ม 2 นี่กูอ่านผ่านๆชนิดเปิดข้ามๆขำอะไรแทบไม่ได้ แล้วมาตั้งใจที่เล่ม3ที่กูว่าสนุกที่สุด และนายเอกโง่เง่าที่สุด บอกตามตรงกูช๊อคกับเรื่องที่มันโดนก็จริงแต่กูไม่เห็นใจมันเพราะมันทำตัวมันเอง กูกลับเห็นใจพระเอกไปซะงั้น orz
>>405 กูยังไม่อ่านไม่จบนะมึง ตอนนี้กูหยุดไว้ก่อน ยาวหน่อยและอาจจะงงๆ55555 สปอยนะ....
นายเอกเป็นตัวไหมที่คนเค้าเลี้ยงแบบอ่อนแอมากกกกก ชั้นต่ำสุดละ ครอบครัวมีเเม่ที่เป็นชั้นต่ำแต่งงานใหม่กับพ่อที่เป็นชั้นสูงแล้วพ่อใหม่รักนางมากกกก ดูแลแทบไม่ต้องทำไร แล้วก็มีน้องติดพ่อมาด้วย ซึ่งเล็กๆก็ดีอยู่แต่พอโตมานี่แหละปัญหาในเรื่อง(ติดยา มั่วอีก) ส่วนพระเอกอย่างที่รู้คือเป็นทาลันทูล่า(นางเป็นตัวร้ายมาจากซีรีส์ภาคแรก) ทีนี้ไปเจอกันเข้าน่าจะห้องสมุดมั้งโดยมีเพื่อนที่รู้จักของสองคนเหมือนมาเเนะนำทำให้รู้จักกัน ก็คุยกันผ่านทางตัวหนังสือ ไปๆมาๆก็คบกัน เพราะพระเอกอยากลองคบกับพวกชั้นต่ำเพื่อฆ่าเวลา(ลองของแปลกอะ ชีวิตนางอิสระเกินไปเลยเบื่อ มีเซ็กส์ก็เบื่อ 5555 คนที่นางเคยชอบที่ไปกีดกั้นเค้าก่อนหน้าก็ไปแต่งกับพวกชั้นต่ำเลยอยากรับรู้ความรู้สึกนั้นบ้างมั้ง)ตอนคบกันก็ไปเเบบเรื่อยๆอะมึง พระเอกค่อนข้างเซอร์ไพรซ์ นางไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน คุยกันก็ผ่านตัวหนังสือ นัดพบกันที่ห้องสมุด กินอาหารฟาสฟู้ด เข้าคาเฟ่ ทำอาหารกินด้วยกัน ตัวนางก็คาดไม่ถึงว่าทำไมมาทำอะไรแบบนี้ น้องไหมก็ดีใจเพราะได้ใช้เวลาร่วมกับพระเอก ช่วงที่คบกันถึงพระเอกมันจะปากหนักปากร้ายไปหน่อยแต่มันเริ่มมีจุดๆนึงที่ก่อตัวว่าเริ่มมีความรู้สึกบางอย่างให้
แล้วอิน้องลูกติดพ่อก็โผล่มา มาขอความช่วยเหลือจากพระเอก ประมาณกลับบ้านไม่ได้ ที่บ้านไม่ต้อนรับอีกอย่างนางมีคดีเสพย์ยา พากันมั่วในคลับด้วย พระเอกก็เลยช่วยๆให้ที่อยู่ไป แต่เเม่งก็มามีอะไรกันด้วยเหมือนแต่ก่อนทั้งๆที่คบกับนายเอก แล้วอิน้องชายมันรู้ด้วยว่าสองคนยังไม่ได้มีไรกันบวกกับพระเอกพอรู้เรื่องของน้องไหมที่อยากให้น้องชายกลับบ้าน มันเลยบอกให้เลือกคบกับมันแทนแล้วไปบอกเลิกที่คบอยู่นั่นซะ ไม่งั้นมันจะพาน้องไหมไปคลับที่มันเคยมั่ว พระเอกก็ชั่งใจ อีกอย่างคือมันไม่อยากยอมรับด้วยว่าเริ่มมีใจให้เค้า ถัดจากนั้นเลยเริ่มถอยห่างจากกัน ไม่ติดต่อ ไม่มาพบ น้องไหมกูก็รอเก้อ(จุดนี้กูสงสาร)จนทนไม่ไหวเลยขอนัดพบ พระเอกมันเลยบอกเบื่อเเล้ว ที่คบก็แค่ฆ่าเวลา ไปหาคนชั้นสูงที่นิสัยดีกว่าตัวเองคบเถอะ นายเอกเลยยอมรับเเบบง่ายๆ ร้องไห้แปปนึงก็ขอตัว พระเอกมันก็ติดใจ เลิกกับกูมึงร้องเเค่นี้เหรอ ซักพักก็ได้ยินเหมือนคนโดนรถชน ออกไปดูก็เป็นนายเอก เป็นห่วงมาก แต่ไม่ได้โดนชน แค่น้องตกใจเเต่ล้มหัวกระเเทกพระเอกเลยพาเข้าโรงบาล มาเจอพี่พระเอกที่เป็นหมอ ก็พูดประมาณตัวไหมอย่างนายเอกเนี่ยอายุขัยสั้น จะอยู่ได้อีกนานเเค่ไหนก็ไม่รู้ .... ต่อล่าง
พระเอกก็เจอกับคู่ของภาคแรกด้วย คุยไปมาเลยเริ่มเข้าใจที่คนที่เคยชอบไปแต่งกับพวกชั้นต่ำละ เลยยอมรับว่าชอบนายเอก ก็ไปหานายเอกที่ห้องพัก คุยกันไปมาก็ได้กันแบบสมยอม 555555 ถัดจากนี้ก็หวานหน่อย พระเอกดูเเลดีมากกกก นิสัยคือเริ่มดีขึ้นมาก กำลังจะดี แต่อิน้องก็โผล่มา เพราะติดต่อไปพระเอกก็ไม่คุยด้วย เลยมาหา ประมาณว่าถ้ายังคบกันอยู่ไม่รับประกันเรื่องพี่ชายมัน พระเอกเลยระวังไม่อยากให้น้องไหมไปเจอกับอิน้องชาย แต่สายไป มีวันนึงทางบ้านน้องโทรมาว่ายังไม่กลับบ้าน เเล้วอิน้องมันโทรมาด้วย บอกว่าพี่อยู่กับมันที่คลับ พระเอกก็หัวร้อนขับรถไปที่ขับ ก็เจอนั่นแหละ........ พระเอกมาเจอเลยพาเข้าโรงบาล พยายามทำดี ขอโทษ แล้วมีจุดๆนนายเอกขอเลิกเพราะไม่อยากแย่งสิ่งที่เป็นของน้องมันอีกต่อไป ไม่อยากรู้สึกผิดอีก พระเอกก็ยอม ถัดจากนั้นไปอีก 4 ปี พระเอกเป็นทนาย นายเอกเป็นเสมียนแต่ยังคงตามหาอิน้องนั่นอยู่......กูอ่านถึงเเค่นี้ กูพิมพ์อะไรยาวชิบหายเลย ช่วยอะไรมึงได้มั้ย โทษทีนะเพื่อนโม่ง 555555555
>>409 กูเหมือนมึง อ่านแรกๆคือแบบคนเขียนแม่งย้ำจริง แต่คือเเล้วจะให้นายเอกกูโดนแบบนี้ทำไมวะ 555555 แล้วกูขัดใจนิสัยคนดีของน้องมันมาก คือโดนทำขนาดนี้ยังให้อภัยได้อีกเหรอออออออ เป็นกูมีชีวิตสุขสบายขนาดนี้ ตัวปัญหามันไปแล้วก็ปล่อยมันไปเหอะ พระเอกก็ยังอุตสาห์กลับมาหา กูมองว่าพระเอกเรื่องนี้แสนดีไปเลย
>>411 พระเอกแม่งแสนดีผิดจากเล่มแรก แต่กูว่าแยกกัน 4 ปีก็ดีนะมึง นายเอกขอเลิกส่วนนึงเพราะว่ามันไม่อยากรู้สึกเหมือนกับเรื่องน้องชายมันแล้ว คือมันแบกความรู้สึกนั้นไม่ไหว มันไม่อยากให้พระเอกอยู่กับมันเพราะรู้สึกว่าต้องรับผิดชอบกับเรื่องที่เกิดขึ้นกับมัน เหมือนปัญหาของมัน พ่อเลี้ยง และน้องชาย มันกลัวสายตาแบบนั้นของพระเอกทำให้มันนึกถึงพ่อเลี้ยงและตัวมันเอง นายเอกถ้ามันไม่ดื้อดึงนะมันอาจไม่เจอเรื่องแบบนี้ก็ได้ กูมองว่ามันโง่และรั้น และโลกสวยมากจนเกินไป เห็นแก่ตัวเกินไป คือทำอะไรไม่นึกถึงคนที่อยู่ข้างหลังว่าผลของวิ่งที่ทำลงไปมันทำคนอื่นเจ็บปวด เสียใจ
มึงอ่านไปอีกนิดก่อนจะจบนายเอกกูยังมีวิบากกรรมอีก คือพอกูอ่านอิวิบากกรรมสุดท้ายนี่กูคิดมึงเป็นตัวไหมที่ทนทายาดมาก ครั้งสุดท้าย(เพราะน่องขายอีกแหละ)นี่กูแอบเชียร์ให้ตายๆไปจะได้จบกันไปนะ โทษทีกูก็อินอ่ะเนาะ
พ่อเลี้ยงเป็นอีกคนที่ควรจะตำหนิมาก รักลูกแบบพิลึกๆ นายเอกก็รู้ว่าพ่อเลี้ยงรักแต่จะดิ้นรนทำตัวเองให้เข้าใกล้ความตายเข้าไปอีกทำไมไม่รู้ เพราะอิพ่อเลี้ยงรักลูกถึงยังส่งเงินให้ใช้มันถึงหนีออกจากบ้านได้หลายปี ถ้ามีปัญญาคิดก็น่าจะปล่อยๆแม่งไปเหอะ รุ้ว่าจะตายวันตายพรุ่งไม่รู้แทนที่จะถนอมน้ำใจคนอยู่เลือกทำให้มันดีที่สุดดันเอาเวลาไปทำอะไรก็ไม่รู้
กูไม่มีเล่มเล็กนะถ้ามึงอ่านแล้วมาเล่าให้ฟังได้มั้ยว่าเป็นยังไง
พระเอกเป็นผู้ชายโรแมนติกมากๆ เพราะตัวเองเบี้ยวๆมาก่อนไม่เคยได้รีบความรัก พอมีความรักวิธีการแสดงออกนี่ซึ้งดี และชอบที่พอคิดได้ก็กลับตัวแล้วพยายามทำตัวเองให้ดีขึ้น ไม่ใช่เพราะตัวเองเป็นคนดีแต่เพื่อไถ่บาปกรรมที่เคยทำเลวเอาไว้เพื่อหวังว่าวันนึงจะเจอกับนายเอกอีกครั้ง หรือมีอะไรดีๆเกิดขึ้นในชีวิตตัวเองอีกครั้ง ตรงนี้พระเอกก็ยอมรับเองซึ่งกูว่ามันก็เรียลดี คนมันไม่ได้เป็นคนโอบอ้อมอารีตั้งแต่ต้นจะเปลี่ยนวิธีคิดชนิดหน้ามือเป็นหลังดท้าก็ยังไงอยู่
สรุปถึงกูจะรำคาญความโง่เง่าเต่าถุยของนายเอกชิบหาย แต่ตอนนี้ยังเป็นตอนที่อ่านสนุกที่สุดในสามเล่ม อ่านเดี่ยวๆก็ได้ แต่จะได้อรรถรสมากขึ้นถ้าอ่านเล่ทแรกประกอบด้วยนิดหน่อย เพราะพระเอกเล่ม 3 คือตัวร้ายเล่ม 1 ที่เกือบฆ่านายเอกเล่ม 1 ตาย
>>412 นี่น้องไหมกูยังมีวิบากกรรมอะไรอีกเหรอ ครึ่งแรกก็หนักหนาสาหัสมากพอแล้ว คือขนาดคนปกติถ้าโดนกูว่าเป็นบ้าได้เลยนะ แต่น้องมันรอดมาได้นี่ตายยากแบบที่มึงบอกจริงๆ
สิ่งที่กูชอบที่สุดหลังจากที่แยกกัน.4 ปี คือ พระเอก ดูมีความพัฒนา เป็นผู้ใหญ่ขึ้น ส่วนนายเอกนี่เหมือนเดิมทำอะไรไม่ค่อยประมาณตนเท่าไหร่ คือกูไม่รู้ว่าเข้าใจสถานะของตัวเองหรือเปล่าว่าเป็นตัวไหม คนรอบข้างย่อมเป็นห่วงหรือระเเวงเรื่องล้มป่วยเป็นธรรมดา แต่เหมือนที่มึงว่านายเอกเเม่งรั้นมากกกก ซึ่งอ่านไปทำกูขัดใจรองๆจากเรื่องที่โดน....นั่นเลย
กูชอบที่มึงเขียน ถูกใจกูมาก ในที่สุดก็มีคนคุยกับกูเรื่องนี้ เดี๋ยวกูจะพยายามอ่านต่อเเล้วมาเล่าเล่มเล็กให้มึงฟัง
เอ้อ บอกกูหน่อย เล่ม 1 2 นายเอกโดนกระทำแบบนี้มั้ยวะ เผื่อกูจะไม่เก็บต่อ ส่วนตัวกูชอบเเนวๆนี้พระเอกสูงส่ง นายเอกต่ำต้อย แต่ไม่ป้อแป้ อ่านแล้วแม่งขัดใจ 5555
>>414 ไม่โดนๆแค่เกือบๆ อย่างสองเล่มแรกนี่พล๊อตไม่มีอะไรมาก แต่ถ้าไม่ชอบที่จุดเริ่มความสัมพันธ์มากจากนายเอกถูกขืนใจก็ข้ามไปจะดีกว่า อย่างที่บอกว่ามันไม่จำเป็นต้องอ่านก็ได้ แต่เล่ม1ตัวละครเกี่ยวเนื่องกับเล่ม3 มึงอ่านเล่ม3นี่คือสปอยเล่ม1เลยนะ สปอยความลับสำคัญของนายเอกเล่ม 1
จริงๆกูไม่นิยมแนวข่มขืนหรือขืนใจเท่าไหร่ แต่เล่ม 1 นายเอกอ่ะหลงรักพระเอกมาก่อนอยู่แล้ว เรียกว่าเพราะพระเอกทำให้มันปฏิวัติตัวเองก็ได้ มันเลยยึดภาพพระเอกจากความประทับใจแรกที่เห็น นายเอกเล่มแรกมีลูกฮึดที่นายเอกเล่ม 3 ไม่มี มันอยากจะเปลี่ยนตัวเอง อยากทำตัวเองให้ดีขึ้นในทุกๆความหมาย จะเรียกว่าจุดเริ่มมันก่ำกึ่งก็ได้เพราะนายเอกรักอยู่แล้วแต่พระเอกที่เจอมันต่างจากความคิดของมันมาก เลยช๊อคๆแต่ก็ยังสนอกสนใจพระเอกอยู่ แล้วพระเอกจริงๆเป็นคนเย็นชาไม่แคร์โลกแต่อ่อนโยนข้างใน สไตล์พระเอกญี่ปุ่นที่ซึนอ่ะนะ
ส่วนเล่ม 2 จุดเริ่มความสัมพันธ์ทางกายคล้ายๆกัน ต่างกันตรงที่นายเอกเป็นเด็กในบ้านพระเอกเพราะต้องอาศัยสิ่งที่บ้านพระเอกมีเพื่อไม่ให้ตัวเองตายแล้วเด็กๆอ่พวองคนสนิทกัน แนวๆเพื่อนเล่นสมัยเด็กที่ต่างคนต่างรักกันนะ แต่ห่างกันไปเพราะพระเอกไปเข้าเรียนโรงเรียนนี้แหละ นายเอกพยายามติดต่อพระเอกมาตลอดแต่ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก.... คล้ายโดนตัดขาด แล้วอยู่ๆก็ได้รับคำสั่งให้เข้าเรียนที่นี่เพื่อช่วยพระเอกให้เป็นผู้นำตระกูล พระเอกมีความบวมๆผีเข้าผีออก นายเอกก็ยอมเพราะรัก กูอ่านเล่มนี้ข้ามๆเลยจับประเด็นอะไรไม่ได้มากรุ้สึกว่าคล้ายๆอ่านเล่มแรกเลยดูข้ามๆแล้วไปอ่านเล่ม 3 เลย มีเรื่องที่พระเอกทำแล้วส่งผลร้ายแรงกับนายเอกด้วย ไว้จะย้อนไปอ่านใหม่แล้วมาเล่าให้ฟัง
ซีรีย์นี้ที่ญี่ปุ่นเห็นออกมา6เล่มแล้วมั้ง ออกมาเรื่อยๆเลยคงจะมีแฟนๆตามอยู่เยอะ กูชอบแบบไม่เน้นเรทมาก ถ้าจะเสริฟมาม่าให้กูก็แบบเล่ม3ก็ได้ แต่ขอลดๆเรื่อยทำร้ายนายเอกนิดนึง อ่านต่อๆกันรวดเดียวนี่กูจะตายแทนนายเอกทั้งหลาย โดนแต่ละดอก
>>399 กูกลับคิดว่าพรีอย่างรอบที่ผ่านมา (รักขยับไม่ได้) เอาไปขายรอบพรีเซลในงานก่อนหนังสือออกจริงนาน มีคนมารีวิวสปอยล์เนื้อเรื่องเสร็จสรรพ์แล้วดันเป็นประเด็นที่คนรับไม่ได้ ข่มขืนทำร้ายร่างกายจิตใจเกินเลเวลปกติ มันก็เสี่ยงนะ ปกอย่างเลล่าทำมายังงัยก็ขายออกอยู่แล้วล่ะตย.ทดลองอ่านก็ไม่ได้รุนแรงอะไร ทำพร้อมขายเลยมีคนหลงซื้อเยอะกว่าแน่นอน ....กูคนนึงล่ะที่ตอนแรกว่าจะซื้อแต่พอเจอรีวิวการทารุณกรรมนายเอกกูเบรคเลยจ้า
ถามเพื่อนโม่งหน่อย อยากรู้ว่า ลำนำวิหคสวรรค์ ฉบับการ์ตูน มีกี่เล่มจบ ของ Fu นี่ลังเลมาก งบค่อนข้างมี แต่ว่าถ้าซื้อเรื่องนี้ช่วงหลังๆ กลัวจะหมดไปซะก่อนงี้ ตัดสินใจยากมาก เรื่องอื่นก็อยากได้ เรื่องนี้ก็อยากได้
เฮ้ย กุแก้ตัวให้พระเอกแมลงเล่ม 2 หน่อย ที่อิพระเอกมันดูผีเข้าผีออกนั่นมันมีเหตุผลนะมึง แต่ถ้าบอกว่าเพราะอะไรก็สปอยล์ว่ะ แต่กุว่าถ้ามึงชอบพระเอกเล่มสามช่วง4 ปีหลังมึงก็น่าจะโอเคกับพระ้อกเล่มสองอยู่นะกุว่า ส่วนเรื่องนายเอกดายฮาร์ดนั่นกุเห็นด้วย อาจารย์จะย้ำว่าอ่อนแแตายง่ายทำไมวะ แต่ละอย่างที่จัดให้นายเอกนี่แม่ม... ไม่ตายทางกายก็ตายทางจิตล่ะว่ะ
ขอky กุเพิ่งอ่านเงาพรางใจจบ อิเหี้ยยยยยยยย พระเอกโซดี ฮืออออออ กุรักเขา กุรักเขามากกกกกกกกก ชอบมากกกกกกก ถวายบูชาเหนือหัวละตอนนี้ สามีแห่งชาติจริงๆ เข้าใจละทำไมทุกคนกรี๊ดกร๊าด
แมลงนี่ใช่ love trap sweet trap destiny trap ใช่ไหม กูพยายามหาแล้วเจอ 3 เรื่องนี้
ปล. จากหิ้ง
>>436 ใช่แล้วมึง อ่านได้เพลินๆ
>>433 ของคุณมากมึง เดี๋ยวกูต้องไปตั้งใจอ่านแบบไม่เปิดผ่านๆใหม่ ตอนกูอ่านกูอ่านติดกันหมดทั้งซีรี่ย์พอกูเอียนๆเล่ม1 เปิดเล่ม2 เจออะไรคล้ายๆดันกูสกิมผ่านๆแล้วไปเล่ม3เลยเพราะเห็นว่าตัวละครเกี่ยวกันเลยตั้งใจอ่านเป็นพิเศษอยากจะรู้อิตัวร้ายมันจะทำให้กูเห็นใจมันได้มั้ย เล่ม3กูแค่ชอบที่พระเอกมันรู้จักคิดปรับตัวแม้จะสายไปแล้วก็ตาม เพราะมันรู้ว่ามันทำชั่วไว้กรรมมันก็ตามสนองตัวมันเอง
>>434 กูเพิ่งปล่อยไปเอง ยังไม่แม้แต่จะเปิดมันอ่าน มีแต่คนรีวิวว่าพระเอกดีหรือกูควรไปลองหามาอ่านใหม่ แต่กูพ่ายแพ้กับนิยายจีนมาก
เซ็ตน้องแมลงนี่ มีคนแนะนำกูหลายคนแล้ว แต่กูทำใจอ่านนายเอกบอบบางอ่อนแอไม่ลง พอพวกมึงบอกดายฮาร์ทกูนี่ลูบกบาลเลย ต้องไปหาอ่านมะ
ky คั่นสักนิดให้พื้นที่กูได้บ่น อยู่ๆกูก็เซ็งมด.กะเหล่าพร็อบแถมอ่ะมึงงง เอาของแถมมาล่ออยู่ได้ คราวก่อนทำกูอยากได้ตั้งแต่บ็อกกับแม่เหล็กแล้ว พอมันต้องทำยอด 700 กูก็เทแม่งทั้งยวงไปละทีนึง ไม่อ่านแม่งก็ได้วะ กูอุดหนุนมาตลอด เรื่องไหนอยากได้ก็ซื้อเลยไม่มารอรวมทำยอดแลกโปร ละยังกะโดนหักหลังด้วยการให้ซื้อเรื่องอื่นซ้ำถ้าจะเอาของแถมของเรื่องนี้ หอยหล๊อดดด ไม่ซื้อแม่งละ น้อยอกน้อยใจ ออกเรื่องใหม่ให้ของแถมแต่รอบจอง ถ้ากูไม่ได้ซื้อตั้งแต่รอบจองกูก็ไม่ซื้อรอบวางร้านล่ะยังงั้น ไม่ได้เท่าเทียม กูก็ไม่เอาทั้งหมด มด.นี่เป็นสนพ.ถูกลิข แล้วก็ไม่ได้เล็กต๊อกต๋อยป่ะวะ ก็ทำออกมาเป็น mass product นะ ทำไมต้องทำยังกะเป็นสนพ.เถื่อนทุนน้อยที่ต้องเอาเงินลูกค้ามาช่วยลงก่อน จึงต้องเปิดพรี แล้วล่อคนมาพรีด้วยของแถมด้วยวะ กูไม่เข้าใจ บ่นจบ ทั้งหมดนี้พูดด้วยอารมณ์นำสติและสมองเลย ขออภัยเพื่อนโม่งที่ผ่านมาอ่านด้วย หากอยากช่วยชี้แนะคำตอบให้แก่โม่งน้อยผู้โง่เขลาและอารมณ์ร้อนนี้ เพื่อนโม่งทำได้อย่างเต็มที่ โม่งน้อยยินดีรับฟังความเห็น
ตัดฉับกลับมาถามต่ออีกเรื่อง
bly กับแปลจีนเรื่องใหม่ กลรักกุนซือกำมะลอนี่ท่าทางน่าจัดมะ
ky ไหนใครบอกให้ซื้อเซ็ตทหารของวดววะ กูซื้อมาตอนงานบีแอลเอ็กต้า มาเลย โผล่หัวมา!!
.
.
.
.
.
.
.
.
กูจะให้รางวัล กรี๊ดดดดดดดดด มันดีมาก ถูกจริตกูมาก รู้สึกว่าเรื่องแม่งมีเหตุมีผลดี เห็นตอนแรกว่าจบแฮปปี้กูยังสงสัยอยู่เลยว่าจะโอเคไหม สรุปแม่งโอเคกว่าที่คิดไว้มากเลย มีสามเรื่อง สองเรื่องพออ่านได้ แต่นาซีนี่ดีอ่ะกูชอบ แต่ตามไปดูเพจนักเขียนมา แต่งนิยายสดใสหวานแหววมาก กูอยากให้เค้าแต่งแบบนาซีอีกว่ะ ขอโทษที่มากรี๊ดช้า แต่กูไม่มีเพื่อนคุยเล้ย
อยากอ่านนิยายที่ตอนจบbad end ใครก็ได้ช่วยสงเคราะห์กูหน่อย
>>438 กูซื้อวางหน้าร้านตลอดไม่พรี ของแถมถ้าไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องกูไม่สน คิดอีกแง่นึงพรีก็ดีมีคนได้หนังสือก่อนมาลงรีวิว ถ้าไม่ถูกจริตจริงจังกูก็ไม่สอย
>>434 กูก็รักเขา ได้โปรดแนะนำนิยายสามีแห่งชาติแบบนี้อีก กูต้องการมาเยียวยาใจ
>>440 กูชอบนาซีมันดีงามที่สุดในเซ็ทนี้ล่ะ กุอยากให้คนเขียน เขียนแนวอึมครึม ขมๆหวานๆแบบนี้อีก
เง้ออออ กูไปตั้งใจอ่านซีรีย์แมลงเล่ม 2 มาแล้ว เล่มนี้นายเอกมีจุดพลิกที่สำคัญที่เกี่ยวเนื่องกับความผีเข้าผีออกของพระเอก เรียกว่าไคลแม็กของเรื่องเลยก็ได้ฉากนั้น และขอเตือนให้ทำใจอ่านเล่มนี้ให้ดี แต่ถ้าผ่านเล่ม3ได้เล่มนี้ถือว่าเล็กน้อยมาก เบาๆ แต่ใครที่เริ่มอ่านเรียงตามลำดับก็อาจจะช๊อคเหมือนกัน แปะเตือนไว้ก่อน
หลังจากจุดพลิกนั้นเนี่ยอะไรที่มึนๆงงๆกับการกระทำพระเอกก็ได้รู้ว่าเพราะอะไร คนที่ทำให้พระเอกและนายเอกต้องเป็นแบบนี้จะว่าร้ายที่สุดก็ไม่ใช่หรอก เรียกว่าเพราะหน้าที่ความรับผิดชอบมันบังคับให้ตัวเองต้องทำแบบนี้ พระเอกเป็นพวกสายเปย์ สายปรนเปรอ คนรัก อยากทำนั่นทำนี่ให้ ดูแล ปกป้องทนุถนอมคนรัก เรียกว่าทุ่มให้หมด นายเอกไม่ต้องทำอะไรก็ได้พระเอกพร้อมจะทำทุกอย่างให้ และเรียกที่ทำกับนายเอกไว้ก็เป็นตราบาปติดแน่นฝังใจ ลิมไม่ลงเลยทีเดียว
ในสามเล่ม เล่มแรกเบาที่สุด พล๊อตเบาโทนสดใสสุดแล้ว เล่มสองแนวสะเทือนซาง ร้าวทั้งพระทั้งนาย จะว่าน้ำเน่าแบบละครไทยก็ได้นะ อิพล๊อตกีดกันความรักต่างชนชั้นเนี่ย เล่ม3 โรแมนติกดราม่า แนวนายเอกเป็นคนเปิดหัวใจพระเอก เยียวยาจิตใจที่โดดเดี่ยวสอนให้พระเอกรู้จักรักให้เป็น
>>445 เล่ม 2 สปอย. ใครไม่อยากอ่านข้ามโลด
.
.
.
.
.
.
นายเอกโดนข่มขืนจากนักเรียนที่เป็นตระกูลมดธรรมดาๆคนนึง(ก่อนหน้านี้ตาคนนี้มันเกือบๆจะทำสำเร็ยนายเอกดิ้นร้นหนีทัน เหตุการณ์จึดเปลี่ยนนี้นี้เกิดวันเดียวกันทั้งหมด ม้วนเดียวจบ...) หลังจากโดนพระเอกไล่ให้ไปให้พ้นๆ ไม่เจอกันก็คงจะดีกว่านี้ ทุบจานกับแก้วที่เป็นความทรงจำสำคัญทิ้ง นายเอกช๊อคมากเดินโซเซไปก็เจอกับตานักเรียนคนนี้เลยเสร็จ หลังจากโดนทำร้ายมันก็บังคับให้กินยาลบกลิ่นไปหลายเม็ดเพราะกลัวพระเอกจะจับได้ว่ามันนอนกับนายเอก อิยาลบกลิ่นมันแรงมากคล้ายๆฮอร์โมน คือปกติก็แรงแล้วนายเอกอ่อนแอยิ่งย่ำแย่เข้าไปใหญ่ หลังจากนี้ก่อนหมดสตินายเอกก็บอกพระเอกว่าที่เข้าใจอ่ะผิด มันอยากเจอพระเอก รอมาตลอด แล้วก็หลุดคำพูดว่าใครเป็นคนทำมันแบบนี้ เหตุการณืนี้ทำฝห้คงามลับของพระเอกหลุดและสภาพพระเอกก็เปลี่บน แล้วสตินายเอกหลุดไป......หลังจากนี้กจะว่ากลายเป็นอีกพาร์ทก็ได้ ที่พระเอกรู้ความจริง สติสตางค์ก็กลับมาพร้อมแบกความผิดบาปในใจ เราได้รุ้ว่าอะไรทำให้พระเอกใจร้ายกับนายเอก อะไรทำให้เข้าใจผิดกันไปไกล
พระเอกซีรีย์นี้เด่นเรื่องรักนายเอกนะ พอรู้ตัวว่ารักนี่หลงกันโงหัวไม่ขึ้น ปรนเปรอ สปอยนายเอกกันสุดลิ่ม
ลืมๆๆๆแต่เล่ม 2 สนุกนะมึง โอเคเลย หลายคนอ่านเล่มแรกแล้วไม่ซื้อต่อเพราะพล๊อตเล่มแรกมันไม่มีอะไรเลย เบาๆ โทนเรื่องเบาที่สุดแล้ว อุปสรรคอะไรในเรื่องก็มาจากตัวพระเอกเองทั้งนั้น กลุ่มตัวร้ายก็มาจากคนที่หลงไหลพระเอกนั่นแหละ นายเอกถือว่ามีความกฎบอยากเปลี่ยนแปลงตัวเอง อยากใช้ชีวิตแบบที่ตัวเองต้องการ
คนอ่านแล้วพล๊อตไม่มีอะไรมากอ่านฆ่าเวลาได้ หาซื้อมือสองเอาได้ หลายคนไม่ตามต่อเพราะความเบาๆของมันนี่แหละ แต่ตอนกูซื้อกูซื้อราวเดียวสามเล่ม พอจบเล่มแรกกูถึงอ่านเล่มสองผ่านๆนึกว่ามาแนวๆเล่มหนึ่ง แต่จุดสนุกมันเริ่มจากครึ่งเล่มหลังนี่แหละที่กูเปิดข้ามๆไป
กุ 433 นะ กุก็ว่าเล่ม 2 ดีสุดว่ะ พระเอกนายเอกมีสติสตังดี ที่เข้าใจผิดกันก็เพราะคนอื่น เล่ม3 นี่กุรำคาญความรั้นของนายเอก เอาตัวเองเข้าไปเสี่ยงแบบไร้สติเกิ๊น แล้วเล่ม 2 นี่กุว่าอาจารย์เอาเรื่องคุณสมบัติความเป็นแมลง 2 ชนิดที่ต้องพึ่งพากัน กับเรื่องลำดับชั้นของมดมาเล่นได้ดี สมกับที่เป็นธีมแมลงดีว่ะ
>>448 กูว่าอาจารย์ทำประเด็นนี้ได้ดี ซึ่งจิงๆตอนอื่นๆน่าจะชูประเด็นพวกนี้ขึ้นมาด้วย มันสมกับความเป็นแมลงดี
>>449 ข่มขืนแต่มึงทำใจข้ามได้มานิดนึงมันไม่ร้ายแรงเท่าเล่ม3 (เอ่อในแง่จำนวนคนอ่ะนะ) คนอ่านแบบกูก็ตกใจแต่มีภูมิจากเล่ม3แล้วก็กลั้นใจเปิดผ่านๆไปได้) แต่เพราะโดนทำแบบนั้นมันต่อเนื่องไปถึงจุดเปลี่ยนของเรื่องไง ลองอ่านดูมึง หนุกดี
ky หน่อย มีใครอ่าน สามเรื่องใหม่ของแกะส้มไปบ้างรึยัง อยู่ได้รีวิวอ่ะ
เห็นแล้วกูสงสัยเลย ทำไมเวลาอยากให้เรื่องมันดราม่าต้องให้เคะโดนข่มขืนด้วยวะ เล่นดราม่าเรื่องอื่นไม่ได้เหรอ ทำไมต้องจบลงที่เคะโดนข่มขืนตลอด
ขอ Ky หน่อยนะ negotiator ของอ.เอดะนี่มีวี่แววจะ LC ไหมอะ อยากอ่านมาก หรือว่าควรซื้อกับ cb ไปเลยดี
ky ด้วยอีกคน ช่วงนี้มีอะไรสนุกๆ อ่านบ้างปะวะ เรื่องที่ตามอยู่ถยอยจบไปเกือบหมดแล้ว ไม่มีอะไรจะอ่านเลย แซ้วมาก
ky กูรู้แล้วทำไมเทียนซือคนสับสนเคะเมะจนเบเกอรี่ต้องออกมาแถลง
เล่มแรกที่หมอผีอุ้มหรือดึงท่านประธานกอดแทนหมอนข้างกูเฉยๆนะชอบความเท่าเทียมแบบดูไม่ออกจนกว่าจะเห็นว่าใครเสียบบนเตียงแบบนี้55555
แต่เล่มสองตอนแม่ทัพแม่งกูถึงกับหวั่นไหว
เห็นอ.ฝานลั่วชงในเพจว่าคนไทยสนใจเยอะว่าใครเคะเมะแกอยากให้สนเนื้อเรื่องมากกว่า กูอยากบอกอ.นะว่ากูก็กลัวชิปผิดชีวิตเปลี่ยนยิ่งชอบรีบะอยู่
กูเพิ่งอ่าน nez จบ โอย ดีงามพระรามแปดมากๆ กูชอบคู่นี้ ตัวละครอื่นๆก็ชอบทั้งหมดเลย รูปมาม่าในเล่ม 4 มองจากด้านหลังแล้วดูดีอ่ะ เหมือนเมะหนุ่มผมยาว กรูชอบ แต่รู้สึกว่าจบห้วนไปนิดนึง แบบเรื่องของพวกสึกุมิ กับนก ไม่เล่าต่ออีกซักหน่อยหรอ กูคาใจ กูชอบนกอ่ะ
เรื่องที่เป็นนายตำรวจกองพิสูจน์หลักฐาน กับจนท.หน่วยข่าวกรอง ของแกะดำ สองเล่มจบน่ะ
....
...
.
กูจะมาเตือนว่า มีฉากนายเอกโดนคนอื่นมีอะไรด้วยนะ ก็ข่มขืนกลายๆ คือนายเอกตกหลุมพราง โดนกำจุดอ่อนบังคับให้ไปนอนกับคนร้ายเพื่อหาข้อมูลใช้ในการจับกุมคดี มันพีคตรงที่คนร้ายมันบังคับให้โทรไปหาพระเอกตอนกำลังทำอยู่ ฮรือๆ กูไม่ชอบดราม่าแบบนี้
แต่พระเอกไม่ได้เลวนะ นี่ก็สามีดีเด่นทั้งรักทั้งหลงนายเอก เป็นสายเปย์ด้วย แต่มันอยู่หน่วยข่าวกรองบางอย่างที่เป็นความลับเกี่ยวกับคดีมันก็บอกไม่ได้ ได้แต่ห้ามไม่ให้ไปโน่นนี่แต่ไม่บอกเหตุผล นายเอกมันก็เคืองพาตัวเองไปอยู่ในจุดเสี่ยงจนตกหลุมพรางที่ว่า ซึ่งลูกน้องพระเอกมันทำไปโดยพลการไม่สนว่าวิธีจะสกปรกแค่ไหนขอให้ได้ข้อมูล พระเอกมันพยายามกันนายเอกออกจากวงโคจรแล้วแต่ก็นั่นแหล่ะ ฮือ
เล่มแรกหวานๆไม่มีไร แต่เล่มสองนี่กูปวดตับฉากนั้นแหล่ะ สะเทือนจาาาาาย
มีใครเคยอ่าน s มั่ง มีฉากข่มขืนป่าววะ เห็นในหิ้งบอกมีเอานิ้วเข้าไป แล้วมีอันอื่นอีกไหมอะ
>>462 โอ๊ยตายๆกูดองมันไว้ในกอง ขอบคุณมึงมากที่มาโปรดกู เวลากูอ่านกูจะได้ทำใจไว้ก่อนเนิ่นๆ คือไม่ค่อยชอบเหมือนกันเรื่องที่มีฉากแบบนี้ คืออยากจะบอกว่าเป็นผู้ชาย ข่มขืนก็คือข่มขืน ไม่ว่าจะชายหรือหญิง นิยายนอมอลนางเอกไม่เห็นจะต้องโดนเรื่องพวกนี้เลย หรือน้อยแทบนับเรื่องได้ที่จะมีอะไรแบบนี้ orz
>>464 The Light Headed Man and The Lolita Hearted Guy
>>465 เล่มแรกรักกันดีหวานเจี๊ยบ เล่มสองนี่กูเซ็งมาก อยากให้พระเอกดัดหลังลูกน้องที่ทำอะไรไปแบบข้ามหน้าข้ามตา แถมยังมาพูดเหน็บตอนหลังด้วย อิเหี้ยกูโกรธ แต่คนเขียนเขาปูเรื่องเหมือนมีเล่มต่อไปอีก
นิยายประเทศไหนแม่งก็เหมือนๆกัน ทำไมจะยัดบทดราม่าต้องให้นายเอกโดนย่ำยีด้วยวะ
Ky มีใครเคยอ่านเซ็ต negotiator มั้ยวะ พอจะรีวิวหน่อยได้ป่าว (ระดับความดราม่า/ความสนุก/มีข่มขืนมั้ย) กูสนใจอยู่แต่เห็นมีตั้ง 9 เล่ม ยังไม่ LC ด้วย เลยไม่ได้ซื้อสักที
negotiator สนุกสำหรับกุ แต่เพื่อนที่อ่านญี่ปุ่นบอกว่าซบ.มีดำน้ำ ตัวประโยค ตัดมุกไป ตามสไตล์ซิกเนเจอร์นักแปลค่ายนี้ ไม่ต้องเชื่อกุก็ได้ แต่กุเชื่อเพื่อน...
Ky มีใครเคยอ่าน Jungle ผืนป่าสีดำมั่งมั้ยมึง ขอรีวิวหน่อยว่าสนุกมั้ย กูเพิ่งเริ่มอ่าน ก็โอเคนะ มาสะดุดกึกตรงนักเขียน เขียน คะ/ค่ะ ผิดหมดเลย อึ้งไปสิบห้าวินาที หงุดหงิดนิดหน่อย แต่พลอตน่าสนใจดี
กูคือ >>472 นะ ตัวกูไม่ได้อะไรหรอก กูติดใจสำนวนแปลของบลายจากซีรี่ย์ nez และหวังอย่างมากว่าบลายจะซื้อมาขาย แล้วรู้ๆกันอยู่ว่า cb ดำน้ำบุ๋งๆ ไม่ก็แปลผิดความหมาย กูก็เลยตัดใจรอ ให้มีสักค่ายแอลซีแล้วกันถ้าบลายไม่สนอ่ะนะ ก็ฝากความหวังกับซีรีย์นักต่อรองกับสนพ.ไทย ซีรีย์นี้สมควรซื้อมามาก S กูมีแอลซีภาษาอังกฤษ ยังไม่ได้ฤกษ์อ่าน ใครมีฉบับภาษาอังกฤษกูอยากรู้ว่ามันแปลผิดแบบ cold series มั้ย
มึงกูอยากรู้สปอยของเรื่อง ชายใดเล่าจะแซ่บเท่าแฟนเก่าแม่ ที่รอเรือแต่งอ่ะมึง กูไม่คิดจะอ่านเองอยู่แล้ว แต่อยากรู้เนื้อเรื่องว่ะ ใครเคยอ่านแล้วมาสปอยหน่อย เห็นชื่อเรื่องแล้วมันคาใจอยากรู้ว่ะ
กูดูปกไม่เห็นชวนอ่านเลย ลายเส้นประหลาดๆ หน้าตาตัวละครๆพิลึกๆ อะไรก็ไม่พีคเท่าชื่อเรื่อง orz
กูไปส่องปกมาคือหน้าแก่จริงๆว่ะ ตอนแรกกูนึกว่าสามคนที่ผมสั้นคือคนเดียวกันหมดซะอีก 555
ภาพวาดเปิดพรีเรื่องปวดตับอีกละ กูเกือบลืมเรื่องนี้ 5555 แทบทุกเรื่องที่กูลืมโผล่มาอีกทีขายเลย orz
นิยายภาพวาดนี่ทำไมแพงจังวะ จำนวนหน้าไม่สมดุลกับราคา แล้วมีเล่มเดียวบางๆ ก็ยังอุตส่าห์ทำปลอกสวมอี๊กกกก
เปิดคร่าวๆ สะดุดคำผิดมาเต็ม สะกดผิดก็เยอะ อ่านไปไม่ถึง 5 หน้า เจอหลายจุด เห้อออ ราคาก็ไม่ใช่ถูกๆ นะ
แต่ยอมรับอย่างนึงเลยว่าห่อดี ห่อหนามากกก บับเบิ้ลคลี่มาร่วมๆ 2 เมตรได้
>>475 สปอยล์นะ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
มี 2 คู่ เป็นลุงกินเด็กคู่นึง เด็กกินลุงคู่นึง เนื้อเรื่องใสใส ไม่มีดราม่าอะไรยิ่งใหญ่ โดยเฉพาะดราม่าครอบครัวทำนองว่าแม่รับไม่ได้ที่ลูกชอบผู้ชายงี้ ไม่มีจ้า แต่เนื้อเรื่องก็ไม่ได้โง่นะ จบแฮปปี้ดี เหมาะสำหรับคนที่ต้องการอ่านนิยายใสใส ฟีลกู้ด
ทั้งหมดที่พิมพ์มาคือคำชมนะเว้ย กูกำลังจะซื้ิอยู่ 5555555
>>487 ที่เคยซื้อมาคือ How much 290 บาทรวมส่งลงทะเบียน มี 175 หน้า (ยังไม่หักหน้าว่างประมาณไม่ต่ำกว่า 20 หน้า)+ปกแจ็กเก็ต // พ่อเลี้ยง 390 บาทรวมส่งลงทะเบียน มี 216 หน้า (ยังไม่หักหน้าว่าง 20+ หน้าเช่นกัลล์)+ปลอกสวมบางๆ ทั้ง 2 เล่มส่งมาแบบใส่ซอง ระบุค่าส่ง 21 บาทนาจา
คำผิด How much เฉพาะหน้า 6 >> ผม "ลื้อ" ข้าวของในบ้าน (รื้อ) // ผมเดินเข้าไปหยุดอยู่ตรงหน้า "ผู้ขาย" ที่นอนอยู่กับพื้น (ผู้ชาย) // ใบหน้าที่เคยสวยงาม "บัดนนี้" ดูไม่ได้ (บัดนี้)
หน้า 12 >> ใจเย็นกูแค่ไปเล่น "จ่ำจี้" มา (จ้ำจี้)
>>489 ก็ต้องเป็นแฟนเก่าแม่ดิมึง ไม่งั้นชื่อเรื่องจะเป็นอย่างนั้นหรอ 555555555
โอเค กูเข้าใจว่ามึงอคติกะตัวนข. แต่ในเมื่อมึงไม่ขอบตัวนข. มึงจะอยากรู้เนื้อเรื่องไปทำไมวะ อันนี้กูไม่ได้กวนตีนนะ แค่อยากรู้เฉยๆ
มึงอยากรู้กูก็จัดให้ แต่อย่าตีกูแรงถ้าเล่าผิด อ่านนานแล้วว่ะ ลืมบ้างอะไรบ้าง
สปอยล์เนื้อเรื่อง
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
แม่ของฝั่งเด็กเคยมีแฟนเก่า 2 คน คนนึงเป็นฝรั่งกับอีกคนเป็นคนนิ่งๆ เงียบๆ ทีนี้แม่ก็มีลูกชาย 2 คน เป็นพี่น้องกัน อีคนพี่ได้ฟังเรื่องแฟนเก่าที่แม่เล่าให้ฟังก็สนใจคนที่นิ่งๆ เลยไปเยี่ยมเพราะอยากรู้จัก ไปๆมาๆเลยสนิทกัน ส่วนคนน้องนี่มีประเด็นคือตัวเองยังเรียนม.ปลายอยู่ ครอบครัวจะย้ายจังหวัด เจ้าตัวไม่อยากไปเพราะไม่อยากย้ายโรงเรียน ติดเพื่อน สรุปสองพี่น้องนี่เลยแก้ปัญหาคือไปขออยู่กะแฟนเก่าแม่คนที่เป็นฝรั่ง
คร่าวๆก็ประมาณนี้อะมึง
>>491 พวกมึงไม่ชอบเขาเพราะเหตุผลนี้ใช่มะ กูก็พอจะเข้าใจแหละ กูเองก็อยู่ในเหตุการณ์นั้น แต่มันคงแล้วแต่คนด้วยละมั้ง กูเลยเฉยๆ เพราะรู้สึกว่านข.หลายคนแม่งมาอวยตัวเองในนี้เยอะจนกูชิน (หรือกูคิดไปเองวะ 55555) เอาจริงๆ ก็แอบกระดากใจนะ แต่ทำไงได้วะ กูชอบงานเขียนเขาไปแล้วอะ ฮือ ตีกูที
ky ใครมีเล่มเล็กAppealing flower สปอยล์ให้กูหน่อย เล่ามาหมดเลยก็ได้กูอ่านเล่มหลักจบแล้วอยากรู้
>>495 เท่าที่มึงรู้มานี่ผิดลิบลับเลย ไปสำรวจตลาดใหม่นะ เท่าที่กูรู้มาภาพวาดเอากำไรเยอะมาก กูจะบอกต้นทุนให้รวมทุกสิ่งยังไม่เกิน 100 บาท ค่าวาดกูก็เคยไปถามนักวาดมาแล้วราคาจัดว่าถูกมาก พิมพ์ 500 เล่มต้นทุนกล่องสวมไม่กี่บาท กูไม่รู้เขาจ้างคนพิสูจน์อักษรจัดหน้าไหม แต่เห็นมีคำผิดแบบนี้น่าจะไม่จ้าง ต้นทุนพิมพ์ต่อเล่มประมาณ 40-50 กูตีกล่องให้ 20 ค่าวาดนี้กูแทบไม่อยากเอามาคิดเพราะถูกจริงจังนักวาดคนนี้ เอ้า กูให้ตกเล่มละ 5 บาทเลยไม่มีทางเกินเด็ดขาด ให้พิสูจน์จัดหน้าตกเล่มละ 5 บาท บวกไป 50+20+5+5 บวกค่าส่งไปเลยอีก40 บาทก็ไม่เกิน 120 อยู่ดี เขาคงทำปลอกสวมมาล่อตาคนที่คิดว่าแพง ทั้งที่เล่มเดียวไม่จำเป็นต้องทำ แต่ถ้ามาแค่เล่มคงอัพเกรดหลอกตาไม่ได้
อาจมีความสปอยล์
-------
ราชาครึ่งคนครึ่งหมาป่ากับคามิโกะ ค่ายแกะส้ม
กูว่าเรื่องโดยรวมก็ไม่แย่นะ เสียอย่างเดียวช่วงเปิดเรื่องที่พระเอกมันได้กลิ่นนายเอกท่ามกลางฝูงชนแล้วสั่งให้คนไปจับตัวมาแล้วไม่พูดพร่ำทำเพลง เอาแต่บอกว่า นายเอกเป็นคามิโกะ เป็นคู่ของมัน แล้วก็จับทำเมียทั้งๆที่เป็นร่างสัตว์ ชื่อแซ่นายเอกยังไม่เรียกเลย ก็สมควรที่เด็กมันจะกลัว แต่กูอยากให้นายเอกเคืองพระเอกนานกว่านี้หน่อยว่ะ โดนปลอบหัวลูบหลังทำอ่อนโยนนิดๆหน่อยๆก็เคลิ้มอีกล่ะ ใจอ่อนจริง
--------
ส่วน Heaven is nowhere ค่ายเฟย์ พระเอกมาเฟียอิตาลีนายเอกตำรวจ
กูรำคาญนายเอกว่ะ ปากบอกแค้นพระเอกมาก จะฆ่าเพื่อแก้แค้นให้พ่อแม่ แต่พอมีอะไรๆกับพระเอกก็แข้งขาอ่อนเสียวกระสันตามเขาไปตลอดอีกล่ะ -_-"
>>505 กูว่าแล้วต้องมีคนแบบนี้โผล่มาทวงให้ กูถึงไม่ค่อยอยากพูดถึงภาพวาด กูจะบอกให้มึงไปหาโรงพิมพ์วชรินทร์พีพี พิมพ์ 300 ก็ออฟเซ็ทได้ล่ะ พิมพ์ 500 เล่ม จำนวนกี่หน้ากี่บาท มึงไปดูตารางราคาได้เลย โรงพิมพ์ติดไว้เห็นชัด แถมอีกเรื่องเดี๋ยวนี้มีหลายที่พิมพ์ 500 เล่มออฟเซ็ทแล้วคร่าาาา
บางโรงพิมพ์ออฟเซ็ต300 เล่มก็มีนะจ๊ะ เเถมถูกกว่าดิจิตอลบางที่อีกข่าาา หนังสือไม่ถึงสองร้อยหน้าปกไม่มีลูกเล่นอีกไม่ปั้ม ไม่ยิงสปอต ต้นทุนไม่ถึง 100 หรอก กูรู้ กูเคยทำ เเถมล่าสุดยอด 500 เล่ม ถือว่าได้ราคาลดอีกเเน่ๆ
สรุป ภาพวาดเอากำไรพอมควร เฉลี่ยเกินเล่มล่ะ 100 บาทด้วยซ้ำ ต่อราคาเท่านี้
Ky Kill the light เมื่อไหร่จะออก ใครรู้บ้าง
เห็นว่าRoseซื้อลิขสิทธิ์ไป กูรอตั้งแต่ปีที่แล้วจนปีนี้ยังไม่ออก
กูว่าพวกมึงคิดราคาต่ำกว่าความเป็นจริง กูไปดูโรงพิมพ์ที่มึงว่า พิมพ์สามร้อยห้าร้อยราคาแพงพอๆกับดิจิตอล ยิ่งสามร้อยแพงกว่าดิจิตอลพอควร แล้วพวกมึงจะให้ค่าแต่งนิยายเค้าเท่าไหร่ ค่าจัดการของเค้า หรือถือว่าทุนพิมคือต้นทุน นอกนั้นคือกำไร? ให้ค่าทรัพย์สินทางปัญญาต่ำเตี้ยขนาดนี้ ถึงว่าอ่านแต่ของฟรีของไพเรท มีหน้าว่าคนอื่นว่าค้ากำไรเกินควร กูเขียม
>>511 เอางี้ กูดูจากของโรงพิมพ์วชรินทร์พีพีนะ
ค่าพิพม์ 200 หน้า 500 เล่ม ตกเล่มละ 55 บาท
ค่าปก กูให้ 5000 เลย ตกเล่มละ 5 บาท
ค่าพิสูจน์อักษร/จัดหน้า กูก็ให้อีก 5000 ตกเล่มละ 5 บาท
ค่าส่งอีก 40 บาท
ค่าจัดการจิปาถะอีก 40 บาทเลยเอ้า
รวมต้นทุนทั้งหมด 145 บาท
ที่เหลือเป็นค่าทรัพย์สินทางปัญญาของภาพวาดโอเคป่าววะ เล่มก่อนภาพวาดขาย 290 บาท กำไรครึ่งต่อครึ่งเลยมึง ละถ้าขายหมด 500 เล่มนะ รวมๆ แล้วก็ได้เจ็ดหมื่น กูว่ามันมากกว่าค่าต้นฉบับของบางสำนักพิมพ์อีกนะ
>>512 แล้วเค้าพิมพ์โรงพิมพ์ที่มึงว่าเหรอ 7 หมื่นนี่น้อยนะ แต่งนิยายกี่เดือนกว่าจะได้วะ ยังไม่ได้หักค่าอื่นๆอีก เอาเหอะ กูว่าคนแถวนี้เป็นประเภทไม่ซื้ออยู่แล้วไง ก็ขอให้ด่าไว้ก่อน สนุกปากดีได้ด่าคน ด่าแล้วตัวเองดูสูงขึ้นมั้ยวะ จะทำอะไรต้องไม่เอากำไร ทำให้ฟรีๆถือว่าดีไรงี้ บ้านมึงคงแดกลมแทนข้าว 555 เอาของฟรีมาแจกคนอื่นบ่อยๆนะ คนจะได้ชมว่าเป็นคนดี
7 หมื่นนี่เยอะนะมึง ใครว่าน้อย ต้องถามก่อนว่า อันนี้เเต่งหากินใช่มั้ย? จุดประสงค์ตอนเเต่งตอนเเรกคืออะไร?
เเล้วก็กูซื้อของภาพวาดนะ เพราะงั้นกูบ่นได้ปะ 5555 กูเเค่มาบอกว่ามันเเพงก็เเค่นั้น เอากำไรประมาณไหนเเค่นั้น บ่นเเต่กูก็ซื้ออะ คือกูเป็นผู้บริโภคที่ต้องหุบปากกับค่าทรัพย์สินทางปัญญาที่เขาจะคิดเท่าไรก็ได้ใช่ปะ ไม่ต้องมาถามด้วยนะว่ามันควรได้เท่าไร เขาคิดเอาเท่าไรก็จ่ายให้เขาเท่านั้นเเหละ
เเต่เเหมม เจ้าอื่นขายเเพง ไม่เห็นมีใครมาปกป้องแบบนี้เลยเนอะ ประจำเห็นเเพงกัน พากันบ่น พากันด่ากันรัวๆเลย
>>511 กูก็เกลียดอีพวกไพเรทขี้ดอยนะ แต่กูว่าประโยคหลังมึงเริ่มหลงประเด็นละนะ ถถถ คือแค่เขาวิจารณ์เรื่องได้กำไร มึงก็หาว่าเขาอ่านแต่ของไพเรทเลยเหรอ แต่เรื่องกำไรกูว่ามันไม่มีใครไม่อยากให้นักเขียนไม่ได้กำไรหรอก มันก็ต้องมีค่ามันสมองค่าเหนื่อยอยู่แล้ว แต่กำไรเยอะเว่อๆก็ได้สินะ
>>512 5000 500เล่ม ตกเล่มละ 10 บาทนะมึง
>>513 นิยายร้อยกว่าได้กำไรราคานี้กูว่าก็เยอะแล้วนะ กูว่ายังได้กำไรมากกว่านิยายสามสี่ร้อยหน้าที่พิมพ์จำนวนพอๆกันด้วยซ้ำ
เออ แล้วอีกอย่างนะราคาขนาดนี้ แต่ถ้าคำผิดเยอะเหมือนด้านบนๆบอกก็ไม่ไหวนะบางที
>>503
'80 บาทครับ ภาพวาดพิมพ์มาทั้งหมดแค่130ชุด ยอดจองมีประมาณร้อยออเดอร์ครับ เหลืออีกสามสิบชุดเผื่อเคลม ตอนนี้เหลือ 16 ชุดครับ'
อะ กูยอมโม่งแตก กูไปถามราคากล่องมาให้ละ กูแนะนำเรื่องหน้าว่างกับเขาไปด้วยเลย ส่วนยอด500มึงไปเอามาจากไหนเหรอ กูไม่รู้ว่ามึงอคติไรนะ แต่ถ้ามึงรู้สึกไม่โอมึงก็เข้าไปแนะนำเขาเลย ส่วนค่าส่งกูมองว่าเขารวมไปในตัวเล่มแล้ว เขียนว่าส่งฟรีคงการตลาดไม่ก็ยอดโอนง่ายๆ กูไม่ได้ม้าไม่ได้อะไรทั้งนั้น แต่การที่มึงคิดว่าต้นทุนถูกนี่คิดใหม่ได้แล้ว
ปล.แม่งเพิ่งจะมีดราม่าเรื่องซีเอ็ดคิดค่าส่งเพิ่ม หักที่ 45 เพิ่มมาอีก 1.4 จากราคาปก มึงคิดว่านักเขียนกับสนพ.เหลือแดกเท่าไรล่ะ
>>522 เบื่อจะเถียงวะ ที่นี่มีคนอวยเยอะ พูดไปก็เหมือน 512 เถียงไม่ยอมแพ้ราคาก็ติดอยู่หน้าเว็บโรงพิมพ์ ขนาดมีราค่เห็นจะๆ ยังเถียงออกมาได้ว่าออฟเซ็ทเท่าดิจิตอล แล้วกูก็ไปถามราคากล่องออกมาแล้ว ขอไม่บอกโรงพิมพ์แล้วกันยังไงก็ไม่ถึง 80 บาทต่อให้พิมพ์ 130 ชุด เพราะถ้ากล่องอ่อน 80 บาท แนะนำมึงทำกล่องจั่วปังอันเล็กแถมไปเลยต้นทุนพอกัน กูเขียม
กูเพิ่งเห็นพวกมึงดราม่าราคาของภาพวาดคุงกัน
เปิดจองทีไรประเด็นค้ากำไรเกินควรมาตลอดภาพวาดคุงเนี่ย 5555555555+
>>529 จะมีไรให้เขียนอีกวะ พวกกลุ่มต่อต้านไม่ยอมรับนายเอกที่มาจากต่างเมือง ต้องให้แสดงพลังคามิโกะออกมา นายเอกยังควบคุมพลังให้เสถียรไม่ได้ บลาๆๆ
ภาพประกอบเสียดายยูรุสร่างคนมาก มีแต่รูปเดียว
พูดถึงนิยายหลายๆเรื่องทั้งแต่ง แปล แม่งทำไมรีบยัดเยียดฉาก...นักวะ ให้ตลค.มันได้คุย ทำความรู้จักกันมั่งเห้อ บางทีถึงสมยอมแต่ก็บีบบังคับใจกลายๆล่ะวะ
>>506 >>532 เห็นด้วยมาก กูอ่านจบไปคืนก่อน รู้สึกว่าพระเอกตรรกะพัง คือยัดเยียดความเป็นผให้นายเอกเร็วไปอะ เด็กมันไม่รู้เรื่อง อินโนเซนท์มาก เกิดมาแบบไม่รู้ว่าเเม่ตัวเองเป็นคนที่มีความสำคัญยังไงด้วยซ้ำ งงที่นายเอกก็รับรักพระเอกง่ายด้วยนะ หรือกูต้องไม่คิดเยอะเวลาอ่านวะ จะได้สนุก 55555555 และใช่เลย กูเสียดายรูปประกอบที่พระเอกเป็นคนมากกก มีรูปเดียวเอง จะร้องงงงงงง
>>532 >>534 กูอ่านจบเมื่อคืนเหมือนกัน และกูเห็นด้วยเสียดายรูปร่สงคนของพระเอกมาก เสียของชิบ และกูก็ไม่ชอบเหมือนกันที่ยัดบทมาซะต้นเรื่องเลยมึง คือมันควรให้ตัวละครได้ทำความรู้จักกันสักนิด อย่างน้อยๆให้คนอ่านแบบเราได้ทำความคุ้นเคยกับพระเอกนายเอกก่อน แม่งกูยังไม่ทันรู้สี่รุ้แปดนายเอกเสร้จพระเอกเฉ๊ย และยอมง๊ายง่าย กูยังไม่ทันลุ้นอะไรเลย เล่มสองกูยังไม่ได้อ่านรีวิวแต่เห็นว่าวางขาย หน้าปกคล้ายๆเล่มแรก กูอยากรู้เหมือนกันว่าจะมีอะไรให้เขียนอีกวะ
>>537 กูตามงานค่ายนี้ตั้งแต่เล่มแรกเรื่อง hey ตอนออกมากูว่าดีกว่าที่อื่นในตลาดมากนะ ปกสวย เนื้อเรื่องสนุก มีรูปประกอบ ซึ่งตอนนั้นไม่มีค่ายไหนทำ หรือมีก็น้อยมากอ่ะ กูยอมรับว่าตอนนั้นซื้อเพราะนักเขียน 55555 แต่ซื้อมาแล้วก็รู้สึกว่าเป็นค่ายที่น่าสนค่ายนึง แต่มาพลาดตอนลู่เหริน จริงๆปกมันก็ไม่ได้เหี้ยมากนะ แต่เจอการจัดหน้าพลาดเข้าไป มันเลยดูแย่คูณสอง แจกพอตมากก แต่นอกจากเรื่องนี้แล้ว อื่นๆก็มาตรฐานดี โดดเด่นมในฐานะค่ายใหม่จริงๆ
>>539 ตอนแรกกูนึกว่าจะมีประเด็นสืบสกุล หรือเผ่าพันธุ์นั่นนี่นะมึง
อิฉากสุดท้ายกูแอบสยองนิดนึงเหมือนกัน มันไม่ใช่อ่ะยูว์ กูเจ็บแทนนายเอกไงไม่รู้ และจริง knot มันเอาไว้ล๊อคให้ไม่หลุด กูอ่านแล้วเปิดข้ามๆแม่งเลย และเลิกใช้ตรรกะทุกข้อตั้งแต่เปิดอ่านบทแรก ประมาณบอกตัวเองว่ามึงอยากอ่านให้สนุกมึงจงทิ้งเหตุผลไปให้หมด แล้วมึงจะสนุกเอง orz กูอยากให้เค้าเอานิยายพวกแนว shape shifter มาแปลกันเยอะๆ สนุกๆหลายเรื่องเลยนะมึง
แถชิบหายอะคนที่มาเถียงแทนภาพวาดคลุงนี่ ดีนะกูเสียเงินกับนักเขียนคนนี้แค่ 2 เล่ม คุณฟักกับเล่มเล็กๆ ที่เป็นกระดาษปอนด์ ตอนเปิดของออกมามีความรู้สึกว่า แค่เนี้ยเองหรอ เงินร้อยกว่าบาทของกู งานเขากูอ่านได้รอบเดียวด้วย ไม่รู้สึกอยากอ่านอีก ยิ่งเห็นราคายิ่งบาย ขายหน้าละบาทกูยังว่าแพงแล้วนะ แต่นี่มีหน้าเปล่า 20 หน้าอีก หน้าเลือดเหี้ยๆ อะ แล้วเขาไม่ได้เขียนหนังสือเป็นอาชีพนิ กูเห็นชอบบอกว่างานยุ่งเป็นพักๆ เขียนแหวกกระแสแค่ไหนก็เทว่ะแบบนี้ ไม่ชอบโดนเอาเปรียบ
อุ๊ยยยยยยยยย Meedee เอา awkwardly silent มา กูดีใจ แม่งในที่สุดก็มีงานของอ.สักที หลังจากเมกานำหน้าไปหลายก้าว
อ่ะ เปรียบเทียบนิยายภาพวาดกับทำมือก็ได้ ที่คล้ายๆ กันที่พอจะเทียบได้ กุเพิ่งสอยมาก็มี เถาวัลย์หื่น ของหนูแดง 400.- รวมส่งลทบ. มี 372 หน้า+ปกแจ็คเก็ต+การ์ตูนแก็ก+ไม่มีหน้าว่าง เทียบกับ how much ปกแจ็คเก็ตเหมือนกัน
กูไม่เข้าใจว่าจะมีคนมาเถียงแทนนข.ทำไม บอกจำนวนหน้าต่อราคา กูก็รู้ว่าแพง กูไม่ได้รู้ว่าเขาไปใช้โรงพิมพ์ไหน ตกหน้ากี่บาท จ้างใครวาดราคาเท่าไหร กูรู้แต่ว่ากูก็ซื้อหนังสือที่นข.จัดทำเองหลายๆคน เทียบราคาแล้วของภาพวาดฯน่ะแพง จบ
ky ขอบ่นหน่อย เพิ่งได้นิยายของแกะส้มมา โอโห้ แม่งจะบ้างไปไหนนนนนนนนนนนนนนนวะ บางแถมตัวหนังสืออย่างใหญ่ ถึงคราวต้องพิจารณายาวๆก่อนจะซื้อแล้วมั้งเนี่ย ไม่สมราคาเลย บางขนาดนี้ เห็นแล้วเพลีย
กูว่า ถูก แพง มันเป็นเรื่องการให้ราคาคุณค่าของและของความรู้สึกของแต่ละคนว่ะ ถ้าพูดกันจริงๆคงไม่จบ
ซึ่งมันก็มีตัวอย่างของ นข ที่พิมพ์หนังสือเอง ออกมาให้เปรียบเทียบไง ความแตกต่างก็อย่างที่ โพสบนๆว่าอ่ะ
แต่สำหรับกูนะ นิยายภาพวาด แพง หลังๆแต่งออกมารัวๆ จนเฉยๆ ไม่อินแล้วด้วย
มีใครรู้จักเรื่องเพราะหลงรักคุณบ้างอ่ะ ใครเคยอ่านช่วยรีวิวที ดราม่ามากป่ะ
หิ้งใส่ไว้ในหมายเหตุนะ เรื่องโดนไม่โดนข่มขืน เรื่องไหนใส่ผิดไม่ได้ใส่ ก็ช่วยกันบอกหน่อยนะ เดี๋ยวว่างแล้วจะมาทำต่อ
>>548 กู+1ให้ตรงที่ออกบ่อยจนกูไม่อินแล้วเหมือนกัน ตรงจุดนี้กูเข้าใจนะ เรื่องรวมเล่มขายแต่ส่วนตัวกูอะไรที่ออกบ่อยๆดูเกร่อๆกูจะเริ่มเบื่อไปเอง ตอนนี้กูเบื่อวายโคตรๆเพราะออกกันถี่เกินนี่แหละ แต่นอมอลกูก็ไม่อ่านอีก โอ้ยชีวิต55555
ส่วนเรื่องแพงไม่แพง เปรียบเทียบกันนี่กูไม่ออกความเห็นนะ ส่วนตัวกูชอบก็ซื้ออ่ะ ไม่ค่อยสนเรื่องราคากับความได้เปรียบเสียเปรียบตรงไหน กูถือว่าทำเองไม่ได้กูก็จ่ายไปก็แค่นั้น
มาแนะนำเรื่อง [ถ้าไม่ฮาก็คงจะดราม่าแทน]:: เด็กเลี้ยง ในเล้าเป็ด
ตอนแรกกูว่ามันคงเดิมๆ แต่อ่านแล้วฮาๆดีว่ะ กูอ่านแล้วนั่งยิ้มแก้มแตก
กับความไม่คิดมากของพระแพงนี่แหละ
เวลาพูดถึงหนังสือแพงถูกทีไร กูมักคิดถึงกรณีสนพ.หนึ่งที่ทำนิยายนอมอลจีน ที่ใครๆต่างลงความเห็นกันอย่างชัดเจน ว่าแพง แต่ก็ซื้อกันอยู่ดี เพราะ ชอบคนแปล ชอบเรื่องที่เขาเลือก กูคิดว่าของทุกอย่างมันก็เหมือนกันอ่ะ รู้สึกแพงยังไง แต่ถ้าผู้ผลิตเขาสามารถสร้างผลงานที่ทำให้คนรู้สึกว่าคุ้มที่จะจ่าย เขาก็จ่ายละวะ ในโม่งกูก็เห็นบ่นกันไปงั้น เผลอๆที่บ่นๆ จ่ายกันไปแล้วซะอีก
เพราะบ่นๆ เเล้วก็จ่ายนี่เเหละ เช่นกูเป็นต้น ถถถถถถ บ่นเเต่จ่าย เต่รอบนี้ประเด็นคือมันมีคนปกป้องมาเถียงเเทนไง ซึ่งของเจ้าอื่นๆก็เเพงดหมิอนกัน เเต่ไม่มีใครมาออกตัวเเทนงี้
สำหรับกูเเพงเฉยๆนะ เเต่ขอบ่น ถ้ากูชอบก็ก็ซื้อ เเต่บางอันมันไม่สมเหตุสมผลกับราคา เช่น หนังสือบางๆ ทำกล่องทำไมงี้ ก็ชอบ่นหน่อยเถอะ
กูก็บ่นงานภาพวาดแพงบ่อยว่ะ แต่กูไม่ด่าว่าเขาค้ากำไรเกินควร เขาจะตั้งราคาเท่าไหร่ก็สิทธิ์เขากูก็ซื้อบ้างไม่ซื้อบ้าง กรี๊ดใส่เพื่อนว่าตอนพิเศษเท่าจิ๋มมดบ้าง
แต่อย่างน้อยกูซื้อกูก็รู้ว่าตัวเองอ่านงานคนนี้แล้วสนุกถูกจริตกู คุ้มกว่านิยายแปลที่เสียเงินไปแล้วต้องมาลุ้นอีกว่าสนุกไม่สนุก เผลอๆอ่านไม่จบอีก ใจกูตราบใดที่เขาไม่โกงดองงานเป็นสิบชาติแบบที่นข.หลายคนโดนแหกกูก็โอ
แต่เรื่องจำนวนหน้ากับราคากูก็แอบงงๆนะ ปกติกูนึกว่าเรทพิมพ์ราคาประมาณหน้าละ0.3-0.4 ค่าปก30ซะอีก มันถูกขนาดเล่มละ50เลยเหรอ
กูไม่เคยอ่านงานของภาพวาด มีใครช่วยแนะนำให้กูซักเรื่องได้มั้ย คือกูไม่ค่อยชอบอ่านบนเว็บ แล้วพอรวมเล่มมันก็แพง อย่าด่ากูนะ สำหรับกู เล่มมันบางไปเมื่อเทียบกับราคา แต่กูก็อยากรู้ว่างานมันสนุกมั้ย ถ้ามันดีมันสนุกกูก็ว่ากูจะลองซื้อดู กูขอบคุณล่วงหน้า
ยักษ์ ผู้ใช้ยักษ์ ค่ายมันจู.... เหมือนเคยมีโม่งมาถามเรื่องนี้ซักพักล่ะ กูเพิ่งได้อ่าน
นายเอกเกิดมาในตระกูลผู้ใช้ยักษ์ แต่มีพลังน้อยนิด ไร้ทั้งพรสวรรค์พรแสวง แถมกลัวยักษ์มากตั้งแต่เด็ก ยักษ์ที่ตัวเองทำพันธสัญญาด้วยก็เป็นเพียงยักษ์ตัวจิ๋ว(พระเอก) งานที่ได้รับจากตระกูลจึงเป็นแค่งานปลายแถว นายเอกก็ไม่เดือดร้อนอะไรเพราะอยากมีชีวิตเรียบง่ายไม่เกี่ยวข้องกับการฆ่าอยู่แล้ว แต่ภายหลังตัวตนที่แท้จริงของพระเอกถูกเปิดเผยว่าเป็นยักษ์ที่มีพลังระดับสูง ก็เริ่มมีเรื่องเข้ามาประดังให้นายเอกได้ตระหนักถึงความไม่เอาไหนของตัวเองตลอดเวลาที่ผ่านมา ด้วยความที่คิดมาตั้งแต่ต้นว่าตัวเองไม่ได้เรื่อง จึงไม่คิดขวนขวายฝึกฝนอะไรซักอย่างที่ทางตระกูลหยิบยื่นมาให้ เอาแต่พึ่งพิงขอความช่วยเหลือจากพระเอกที่เป็นยักษ์แสนสปอยล์ออกตัวทำแทนนายเอกทุกอย่าง อ่านๆไปจะรำคาญความไม่กล้า เฉื่อยชา ไม่เด็ดขาดของนายเอกแต่นางก็ค่อยๆเติบโตขึ้นมีพัฒนาการ
ตอนแรกกูนึกว่ามันจะเน้นเยไร้สาระ แต่ไม่ว่ะ สนุกกว่าที่คาด มีพล๊อต ทิ้งปมให้ตามในเล่มต่อ มีการสร้างสตอรี่หน้าที่ คสพ.ระหว่างยักษ์ ผู้ใช้ยักษ์ องเมียวจิ เวทมนตร์ อาคม ถ้าไม่อยากเสียเยอะก็ซื้อแค่เล่มแรก แต่ถ้าอ่านเล่มสองแล้วควรต่อเล่มสาม
>>558 แนะให้มึงอ่านสามตอนก่อนอย่างที่โม่งคนอื่นว่า ถ้ามึงโอเคมึงก็คงโอเคกับงานเขาเรื่อยๆ ถ้าไม่ก็ปล่อยเบลอไป เพราะถ้าซื้อมาลองแล้วไม่ถูกใจกูเสียดายเงินแทน ขนาดกูซื้อเพราะถูกจริตยังแอบเสียดายนิดๆเลย
ถ้าจะลองอ่าน ถ้าเอาแนวดราม่าหม่นนิดๆกูแนะนำเพราะเขาเป็นพ่อเลี้ยง ถ้าแนวตลก ไม่มีรุกแท้ในหมู่เกย์
>>560 ขอบคุณมาก แบบนี้กูว่าที่มีคนมาออกตัวแทนภาพวาดไม่ใช่เรื่องไม่ขายแพงแต่เพราะมีคนกดราคาทุนเกินจริงมากกว่า
แกะส้มรอบนี้บาง เนื้อเรื่องก็กลางๆ กูคงต้องพิจารณาค่ายนี้ใหม่ล่ะ เริ่มเดินรอยตามแกะดำ ค
Ky เพื่อนโม่ง เรื่อง sasra 4 เล่มจบสนุกไหมควรจัดเปล่า แล้ว 4 เล่มนี่ครบแล้วใช่ไหม ต้องหาเล่มพิเศษเพิ่มอีกเปล่า
มีใครแนะนำนิยายอ่านเว็บสนุกๆสักเรื่องได้ไหมคะ ช่วงนี้ไม่มีอะไรอ่านเลย
>>564 ตอนได้หนังสือก็ช๊อคเหมือนกัน บางเฉียบ 300 ไม่รวมส่ง เนื้อเรื่องธรรมดา กูเลยบอกลาการ preorder กับค่ายนี้ไปละ รอมือสองราคาต่ำๆ ไม่ได้ก็ไปเปย์เรื่องอื่นแทน
แต่กูรู้สึกเหมือนถึงจุดอิ่มตัวยังไงชอบกล กูเป็นสายนิยายแปล เมื่อปีที่แล้วนี่preรัวๆมาก ทั้ง ฝ วดว แกะส้ม มันจู จันทร์เสี้ยว cb พอถึงปลายปีที่แล้วกับต้นปีนี้ชักรู้สึกเบื่อๆ หมุนเงินไม่ทันก็ไม่จอง ลืมวันปิดก็ช่างมันละ เหมือนมันออกมาเยอะ แต่กูหาเรื่องที่ถูกใจจนยกขึ้นหิ้งไม่ได้เลยว่ะ
>>568 กูไม่ได้อ่านเล่มพิเศษ ไม่รู้ว่ามีไรน่าประทับใจไหม ก็อ่านได้เรื่อยๆ อ่านเล่มแรกให้รู้ว่าสองคนนี้มันทำบาปผิดพลาดอะไรถึงโดนสาปให้มาเจอ รัก และพลัดพรากจากกันทุกชาติ เล่มสี่บทสรุปถอนคำสาปได้ไง จบแฮปปี้ซักที เหมือนอ่านรวมเรื่องสั้นหลายนข. หลายยุคสมัย ที่รักกันแล้วจบแบด กูชอบชาติที่เป็นนักรบโรมัน กลาดิเอเตอร์
รีวิว หนี้รักนายท่าน นิยายพล็อตเบาถึงเบามาก...มาก กูว่าระดับว่างเปล่าเลย ฉากเยอะแล้วก็โฉ่งฉ่างมาก อะ อา อ๊าาาา กันตลอดเวลา เหมือนอ่านโด H คือเขาบรรยายว่านำ้ระหว่างกิจกรรมมันเยอะมากจนดันให้ท้องนูนเหมือนคนท้องประมาณสามเดือน แล้วทะลักราวกับแม่นำ้....extremeโคตรๆ แต่ไม่ค่อยมีชั้นเชิงอะไรเท่าไร คือไรอ่ะมันน่าอายที่ตัวละครมีนกล้าพูดกันโต้งๆกันมากกว่า รู้สึกดีก็ว่าดี ไม่มีมานั่งซึน
ความลำบากดราม่าไมมี ไม่มี และไม่มี สมองตัวละครดูหมกมุ่นตลอดเวลา และตัวละครทุกตัวใจกว้าง พูดง่าย
แล้วคือกูรู้สึกแปลกๆนิดๆที่เรียกรูก้นว่าดอกเกกฮวย คือกูจิตนาการตามไง...แม่งกูรู้สึกทะลึ่ง
ที่รู้สึกว่าน่ารักคือเคะเป็นคนแรกของพระเอกอ่ะ. ไม่ว่าชายหรือหญิง
เป็นนิยายโป๊ที่ใสสะอาดชิบหาย
>>572 น้ำดันท้องนูนเหมือนคนท้องนี่กูจัวเฟติชเฉพาะคนมาก กูตัดสินใจไม่ซื้อตั้งแต่อ่านตัวอย่างแล้วเจอดอกเก๊กฮวย ลมหายใจเข้าลมหายใจออกดั่งดอกไม้บานเต็มหัวกูเลย55
ขอKYนิด กูชอบเมะcrossdress แนะนำนิยายให้กูหน่อยแต่งแปลได้หมด appealing flowerอ่านแล้ว กับ บอกแล้วก่อนจะจีบให้ดูดีๆของภาพวาดกูอ่านอยู่ แต๊งกิ๊วว
>>561 กูถามเองงง โฮกกกก ขอบคุณมากมึงงง กูอยากรู้เพราะพรีเล่ม3จะซื้อเล่มแถมของเล่ท1-2ได้ กูเลยคิดหนัก เพราะกลัวมันเน้นเยนี่แหละ ว่าแต่มันเริ่มสนุกที่เล่ม2เหรอวะ กูเริ่มสนใจที่มึงบอกว่ามีปม มีการพัฒนา
ใครใคร่จะรีวิวเรื่องยักษ์ของมันจูอีกก็ได้นะ กูอยากฟังคห.หลายๆคน ขอบคุณมากกกก
เรื่องเทวทูตปีกขวากูอ่านแล้วไม่เข้าใจอ่ะ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ว่าทำไมมิคาเอลไม่ไปนรกปับลูซิเฟอรว่ะ
กูงงมาก มากถึงมากๆ รักขนาดนั้น
กูสมควรซื้อโรงน้ำชา 3 เล่มจบมั้ยอ่ะเพื่อนโม่ง อ่านในหิ้งดูน่าจะโอเค ไปอ่านรีวิวก็น่าสนใจ
>>581 คือกูไม่รู้รสนิยยมหรือแนวการอ่านของมึงอ่ะ เลยไม่กล้าแนะนำ เพราะไม่รู้อ่านแล้วจะถูกใจมั้ย แต่ส่วนตัวกูชอบนะ
อย่างแรกเลยคืออ่านแนว mpreg ได้อยู่แล้ว เลยไม่มีปัญหา (เรื่องนี้มีบางคนบ่นกันเพราะไม่รู้ว่าตัวละครท้องได้ หลงซื้อมาแล้วก็อ่านไม่ได้ แต่กูโอเค)
นอกนั้นพล็อตก็พอได้อยู่ ไม่ถึงขั้นดราม่าซับซ้อน โทนเรื่องส่วนใหญ่จะมาแนวๆ คอมเมดี้ เพราะบุคลิกนิสัยตัวละครมันฮา 555 อ่านแล้วกูว่าบันเทิงดี
kyแปป ขอถามความเห็นจากคนที่อ่าน ปลาฉลามขึ้นบก ทีว่าเป็นไงบ้าง ถ้าซื้อมานี่จะเสียดายตังค์ป่ะ กูอ่านตัวอย่างได้เรื่อยๆ แค่ขัดใจว่าทำไมต้องบรรยายเน้นย้ำนายเอกว่าตาหวานร่างบางขนาดนั้น
>>594 ฝั่งเคะท้องได้หมด เพราะในสมัยนั้นประชากรมี 3 เพศคือ ชาย หญิง ชายรูปงาม ประเภทหลังสุดนี่เหมือนเป็นยีนด้อย เป็นชนชั้นล่างของสังคม ทุกคนจะหน้าตาสวย แนวๆกึ่งหญิงกึ่งชาย ท้องได้
ในเรื่องนอกจากนายเอกก็มีเคะคู่รองที่ท้องได้ ไม่แน่ใจว่าสองคนรึเปล่า อ่านนานแล้วจำไม่ได้ แต่มันไม่ได้บรรยายหรือเน้นเรื่องท้องมากมายขนาดนั้นนะ ของนายเอกนี่เพิ่งเป็นตอนช่วงหลังๆ ตอนจบก็ยังไม่คลอดเลยมั้ง แค่บอกให้รู้ว่ามันท้อง
พังยังไงวะ? กูว่าคนเขียนมันอยากลดราคาก็จริง แต่ถ้ากูเจอเขาเปิดรอบต่อไปกูจะไม่อยากจองอีกเพราะได้บทเรียนไปแล้ว ซึ่งการทำตลาดแบบนี้จะเสียในระยะยาวมากกว่าว่ะ
สำหรับกูถ้ามันลดราคาแล้วทิ้งช่วงเป็นปีๆ อารมณ์เคลียร์สตอคก็เข้าใจได้นะ แต่ถ้าห่างไม่กี่เดือน ถ้ากูพรีก็คงเสียความรู้สึก แต่คงไม่โวยวายอะไรนอกจากถ้ามีครั้งที่สองจะไม่เอาเงินไปจมอีก
ถ้ากูออกเงินให้นักเขียนไปเป็นทุนในการพิมพ์แล้วได้ของที่แพงกว่ารอบที่พร้อมส่งเลย กูก็คงรู้สึกแย่ว่ะ
อีกอย่างหนังสือเพิ่งส่งรอบจองได้ไม่ถึง2เดือน จู่ๆลดราคากระตุ้นยอดขาย เพราะพิมพ์มาเยอะเกิน หนังสือเหลือ ในอนาคตถ้ากูจะจองกับเค้าอีกก็คงคิดหนัก เผื่อเค้าออกโปรมาอีก จะได้ไม่เจ็บซ้ำ
กุอ่านนิยายเรื่อง คลั่ง สนพ อะไรไม่รู้ เป็นนิยาย นำเข้า อีหอย ฉากมีจัดเต็ม ตั้งแต่ รุมโทรมยัน ข่มขืนทุกแบบ เชี่ย NC 17 ชนิดที่น้องยีน น่่ารักเลยอีเหี้ย
การพรีออเดอร์กลายเป็นการให้ยืมเงินตั้งแค่เมื่อไหร่ กม.ข้อไหนบอก หรือว่ามโนเอาเอง
>>609 มึงไม่รู้โพรเซสการทำหนังสือแล้วจะมาอ้างกม.หรือหาว่าคนอื่นมโนไม่ได้นะ อ่ะ... กูจะช่วยบอกให้ละกัน เคยทำมาก่อนและเคยช่วยเพื่อนดีลเรื่องพวกนี้อยู่
ก่อนที่โรงพิมพ์จะเริ่มพิมพ์ได้ ไม่ใช่จ่ายแค่จ้างพิมพ์ แต่นข.หลายคนต้องจ้างคนวาดปก ทำอาร์ต พรู้ฟรี้ด (ถ้ามีคนช่วยทำฟรีให้ก็แล้วไป) ถ้าไม่มีเงินมาควักเนื้อจ่ายเอง นข.จะเริ่มโพรเซสได้ไง? ก็ต้องเอาเงินคนพรีออเดอร์นี่แหละมาจ่าย อีกอย่างคือการที่มีคนพรีก่อนก็เป็นการรับประกันยอด ได้รู้ว่าขั้นต่ำของการสั่งพิมพ์ (และสั่งทำของแถม) อยู่ที่จำนวนเท่าไหร่ ช่วยให้นข.มีสภาพคล่องและทำงานได้ง่ายกว่าพิมพ์ก่อนแล้วขายพร้อมส่งทีเดียวละกัน
การพรีออเดอร์ในความคิดไม่ใช่การให้ยืมเงินนะ จะทำหนังสือเองคุณต้องมีทุนก่อน ทำธุรกิจอะไรต้องมีทุนไม่ใช่จับเสือมือเปล่าโดนการผลักภาระมาให้"คนอ่าน" หรือ "แฟนนักเขียน" พรีออเดอร์มันเป็นการตลาดและช่วยให้สนพ.รู้แนวโน้มความขายได้หรือไม่ได้คร่าวๆ ไม่ได้จะเถียงนะเราออกความเห็นคุยกันดีๆดีกว่า
ถ้าเขามีทุนก่อน เขาก็พิมพ์ออกมาแล้วก็ขายเลยซิ จะมีเปิดพรีออเดอร์ไปทำไมถ้าไม่ต้องเอาไปจ่ายตามที่>>610 อธิบาย
>>611 ฟิกเกอร์รอบพรี มันก็ถูกกว่ารอบพร้อมส่งทุกค่ายนะ อีกอย่างพรีฟิกเกอร์กับบริษัทยักษ์ใหญ่กับพรีหนังสือระดับทำมือนข.เทียบกันได้เหรอมึง เหมือนเทียบสเกลช้างกับอมีบา
ส่วนตัวกูว่าจะลดราคาต่ำกว่ารอบพรีน่ะก็ควรจะรอเวลา โล๊ะ stock เช่นเหลือ 10-20เล่มสุดท้าย หรือมีตำหนิเล็กน้อยที่ไม่มีผลกับการอ่าน
>>609 งั้นนักเขียนเอาเงินไปกแงไว้เฉยๆ ไม่ใช้เลย? มโนไปนะ เงินที่ได้จากการพรีเค้าเอาไปหมุนจ่ายค่านู่นนี่ แค่เอาไปใช้ก็เหมือนยืมแล้ว
คนที่พรียอมจ่ายเงินไปก่อนนานหลายเดือน โดยที่ยังไม่เห็นของได้นี่ต้องใจกล้าขนาดไหนเนี่ย ต้องรับความเสี่ยงจากการโดนเท โดนเบี้ยว โดนเลื่อนอีก
ถ้านีกเขียนไม่มีความจำเป็นจะต้องยืมเงินมาหมุนก่อนก็ไม่ต้องพรี เปิดมาขายเลย เงินมาของไป ง่ายๆ แต่ไม่ทำไง เพราะต้องการเงินหมุน เข้าใจมั้ยจ๊ะ
แ้วจริงๆมีแค่ที่ไทยแหละที่เก็บเงินก่อนตอนพรีออเดอร์ พรีหนังสือในอเมซอนทั้งฝั่งฝรั่ง ญี่ปุ่น ตัดเงินตอนจะส่งของทั้งนั้น แม้แต่ฟิกเกอร์ ตุ๊กตาของเล่นก็ไม่ตัดเงินก่อน อาจกันเงินวงบัตรแต่ไม่ได้ตัดจริงๆมันคืนกลับมา เราจะโดนเรียกเก็บตอนที่ของกำลังจะส่งออกมาให้เท่านั้น
เราไปคุยกันห้องเมาท์ดีกว่ามั้ย มันนอกเรื่องอ่ะ เกรงใจเพื่อนโม่งคนอื่นนะ
กูเพิ่งมาอ่านย้อนหลัง หลายเหตุผลกูเห็นแล้วแบบหัวร้อนเลยแม่ง
กูกำลังอ่านนิยายเรื่อง Better than a dream หลังจากอ่านรีวิวว่าอย่าให้หน้าปกหลอก มันคือนิยายดราม่าดีๆนี่เองงงงง กูอ่านไปบทสองบทแล้วมึงเฮิยยยยดีวะดีมากเลย เดี๋ยวกูอ่านจบจะมารีวิว
เท็งงู ค่ายมันจู
โดยรวมก็โอเคนะ แต่ถ้ามันเปลี่ยนเงื่อนไขในการรับพลังชีวิตเป็นอย่างอื่นที่ไม่ใช่ซีเมนคงดีกว่านี้เพราะเอะอะก็ต้องมีฉาก...แต่กูชอบที่บรรยายสังคมเท็งงู ความแตกต่างจากมนุษย์ พันธสัญญาระหว่างเท็งงูกับตระกูลนายเอกที่มีมาเป็นพันปี แต่กูให้คะแนนเรื่องยักษ์มากกว่า พล๊อตแน่นกว่า
กูรับได้กับนิยายที่นายเอกโดนข่มขืนโดยคนอื่นที่ไม่ใช่พระเอก แต่เป็นตัวละครเด่นในเรื่อง พวกตัวร้ายอะไรแบบนี้ แต่รับไม่ได้กับแบบโดนคนจ้างเอาใครไม่รู้มาข่มขืน โดนข่มขืนตอนเด็ก โดนรุมข่มขืนอะไรแบบนี้ มีใครเป็นแบบกูมั้ยวะ กูอยากหาเพื่อน555 กูว่าระดับความรับได้ของกูมันออกจะแปลกไปหน่อย
มีใครอ่านเกิดใหม่ในโลกกรีกบ้างมั้ย ตอนแรกๆกุว่าสนุกนะ แต่พอกลับมาโลกเดิมมันแปลกๆว่ะ เหมือนออกทะเล
>>577 โทษๆพึ่งกลับมาดู กูรีวิวทิ้งไว้แล้วกันนะ
คือกูไม่เคยรีวิวมึงอยากรู้อะไรถามอีกทีแล้วกัน
รีวิว Appealing flower
เอารูปเล่มก่อนปกหื่นแล้ว ข้างในมีภาพประกอบเห็นเยอะยิ่งกว่าปกถ้ากลัวคนในบ้านหยิบเปิดดูได้ก็ผ่านเถอะ
เนื้อเรื่องไม่มีดราม่าระหว่างพระนาย แต่มีเรื่องกับฝ่ายตรงข้ามที่เป็นเมียอีกคนของพ่อที่อยากให้ลูกชายขึ้นมาเป็นโชกุน
พระเอกหรือท่านหญิงบรรยายไว้ว่าสวยมากก เอพพีลพุ่งฟุ้งกระจายแต่ยังดูเป็นผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่(กว่าพระเอก)อยู่ กูชอบที่นางรักจริงจังมุ่งมั่นโคตรๆนี่แหละ ปักธงว่ากูอยากได้คนนี้ก็ทำทุกอย่างผลักดันตัวเองจนมาอยู่ข้างนายเอกได้ไม่ใช่แค่ดักฉุดข่มขืนก็ได้แล้วไรงี้ ตอนปกติจะเป็นท่านหญิงที่เอาอกเอาใจผัวมาก วางตัวดีแบบเมียๆเป็นช้างเท้าหลังปกครองฝ่ายใน อยากแสดงให้สามีเห็นว่าเป็นคนอ่อนหวานอ่อนโยน แต่บนฟูกจะหลุดมาดหมาป่าทุกทีเพราะทนความน่ารักนายเอกไม่ไหว ความจริงกูอยากให้มีไรกันแบบพระเอกรุกแบบเมียๆไม่หลุดซักครั้งแต่นิสัยพระเอกมันยัน หึงและหวงใครจะแย่งหรือทำร้ายนายเอก(โชกุน)กูตัดแขนตัดขาหมดประมาณนั้น
สรุปคือสนุก กูชอบบบ พระเอกก็ซื่อๆแมนๆไม่มีสาวให้ขุ่นใจ แต่ปกแม่งต้องหลบซ่อนมากเนื้อในอีก ถ้าชอบเรื่องเข้มข้นดราม่าเยอะๆก็ไม่มีอะไรให้อ่านเล่มมันบาง ถ้าอยากอ่านอะไรที่มีเมะครอสเดรสก็คุ้มนะ สนุกไม่น่าเบื่อ
หวา ตอบสลับเลขเล็กน้อย ขอโทษเน้อ 555
อยากอ่าน Appealing flower อ่ะ ราคาพร้อมเล่มเล็ก ตอนนี้แรงมากไหม เซง หนังสือพวกที่มีเล่มเล็กตรงนี่ล่ะ คนมาช้าต้องตามหากันต่อไป T T
อ่านจบแล้วในเวลาอันรวดเร็ว
Better Than A Dream
Written by Sakuragi Raica
illustrated by Asanami Katsumi
เป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้ชายสองคนที่มาเจอกันเพราะความสูญเสียในอดีต คนแรกไม่สามารถก้าวผ่านความเสียนี้ไปได้ คนที่สองเพราะความรู้สึกผิดบาปในใจทำให้ก้าวผ่านมันไปไม่ได้
พล๊อตดูไม่น่าตื่นเต้นในปะ แต่อ่านเพลินมาก ชื่อเรื่องและหน้าปกนี่มิสลีดดิ้งแรงมากเลย แต่เป็นนิยายโรแมนติกดราม่า เรื่องนี้ชอบนายเอกมากและมากๆ ชอบที่ตัวเองไม่พ่ายแพ้กับสิ่งเร้า นายเอกยึดมั่นถือมั่นในความสัมพันธ์กับเพื่อนมาก มีสติ ปฏิเสธไม่ทางตรงก็ทางอ้อมเพราะไม่อย่างเสียเพื่อนไป และจุดที่ชอบมากที่สุดคือจุดไคลแม็กซ์ตอนรู้ความจริง ชอบที่นายเอกมีเหตุผลมาก คือเข้าใจว่าเพราะอะไร และไม่สามารถจะโกรธหรือแค้นพระเอกได้แต่ก็ยังไม่สามารถทำใจให้พูดคุยสนิทใจได้เลยขอให้พระเอกออกไปจากบ้าน คือช่วงอารมณ์ตรงนี้บรรยายดีมาก นายเอกห่วงพระเอกที่ออกจากบ้านไปนอนข้างนอกอยากจะไปเรียกกลับมาแต่ก้าวออกขาออกจากบ้านไม่ได้เพราะสิ่งที่พระเอกทำไว้กับผลกระทบที่เกิดขึ้น นายเอกมันทำใจไม่ได้
พระเอกเป็นผู้ชายแปลกๆที่มีเสน่ห์แบบธรรมชาติและความเป็นผู้ใหญ่แบบแปลกๆ พระเอกมันเข้าใจว่านายเอกเห็นมันเป็นตัวแทนคนรัก แต่มันก็ยอมไม่พูดอะไรทั้งสิ้น แต่เพราะมันยอมมากเข้าๆวันนึงถลำลึกมันก็เลยคลั่งและพูดว่ามันกลายเป็นแบบเพื่อนของนายเอกไปแล้ว แต่วิธีคลั่งของมันก็ยังสุภาพมาก นะถ้าเทียบกับวิธีคลั่งรักของเพื่แนนายเอก
และมันน่าเศร้าสะเทือนใจตอนที่นายเอกพูดถึงระดับความสำคัญของตัวเองต่อครอบครัวคนรัก มันจืดจางไม่มีตัวตนได้น่าสงสารนายเอกมากเลย
ตัวละครลับที่ออกมาแล้วทำให้ชอบก็เจ้านายเก่าคนรักนายเอก ขโมยซีนมากมาย
กู๊ดรีด พล๊อตไม่แปลกใหม่แต่วิธีเขียนจูงใจให้อ่านจนจบต่อเนื่องในเวลาไม่นาน มาม่าระดับพอทนไหว ตัวละครมีความโศกเศร้าอยู่เกือบทุกตัวแม้แต่ตัวละครลับ มีปมในใจ ใครสนใจหามาอ่านเพลินๆน้า ให้คะแนน 7.9/10
สำหรับเล่มเล็กลองติดต่อขอซื้อตรงกับซีบีดู ถ้าเค้ายังมีสต๊อกเค้าขายให้นะ
ตรงสองบรรทัดสุดท้ายหลายถึงเรื่องที่คุยๆกันข้างบนนะ ลืมใส่เลขข้อความ
ขอถามหน่อยสิว่า สสตว คืออะไร พยายามหาแล้วจริงๆ หาไม่เจออ่ะ T_T
เรื่อง Better Than A Dream สนุกมากนะ อาจเพราะตอนอ่านไม่ได้คาดหวังอะไรเลยอ่านแบบหัวว่าง ปกกับชื่อมันทำให้เข้าใจผิดนึกว่าจะเป็นแนวมโนฝันกลางวัน เรทนิดๆ ไม่ใช่เลยจ้าาาาาาา นี่ยังงงว่าทำไมตั้งชื่อนี้วะ นิยายออกมาหลายปีแล้วไม่แน่ใจมีคนเอามาแปลมั้ย ถ้ามีก็ต้องตามหาเพราะฉบับภาษาอังกฤษออกมาปี 2008
Ky หน่อยเพื่อนโม่ง มีใครได้อ่าน ลิขิตรัก+พันธนาการใจ ของค่ายเฟย์เเล้วบ้าง กูเห็นมีโม่งบนมาสปอยล์เรื่องไว้นิดหน่อย กูอยากรู้ว่ามันสนุกมั้ย น้ำเน่ารึเปล่า(กูรับได้555)พอดีกูมีส่วนลดใน shopee เลยลังเลว่าจะสั่งดีมั้ย
ชีวิตใหม่
ตอนนั้นกุรำคาญคาญกิล กุพึ่งกลับไปอ่าน
ตอนนี้กุเกลียดแล้ว
กุไม่เข้าใจว่าทำไมถึงต่องไปเทินทูลกิลกันด้วย
>>642 รู้สึกว่าจะเป็นกูเอง แต่กูอ่านแค่เรื่องเดียวนะ heaven is nowhere ตัดสินเอาลอยๆจากปกว่าอีกเล่มนายเอกเป็นบาทหลวงหน้าแบ๊วคงออกแนวอ่อนโยนเรียบร้อย ไม่ถูกจริตกู
เนื้อเรื่องก็ตามปกหลังอ่ะ พระเอกมันถูกใจสายตาไม่กลัวตายของนายเอกยื่นข้อเสนอว่าจะมาเป็นคนรักข้างกายมันแล้วรอจังหวะเหมาะๆล้างแค้น หรือจะตายตามพ่อแม่มันที่ถูกฆ่าเพราะหักหลังเอายาเสพติดของแก๊งไปปล่อยขายให้กลุ่มอื่น นายเอกเลือกข้อแรกก็โดนจับทำเมียทุกวัน ปากนางก็บอกว่าจะฆ่าๆล้างแค้น แต่โดนกระแทกทีก็นะ
อ้าวเวร กูเผลอกดส่งข้อความ
มีโอกาสหลายครั้งแต่ก็ใจอ่อนทำไม่ลง พระเอกศัตรูเยอะขนาดมีคนยื่นมือช่วยวางแผนฆ่านายเอกยังสองจิตสองใจ คำว่าจะแก้แค้นเป็นเพียงลมปาก ... ระดับความสนุก กลางๆว่ะถ้านายเอกมันพยศใจเด็ดกว่านี้คงมีลุ้นมากกว่า พล๊อตพอเดาได้
เพื่อนโม่ง มีเรื่องจะถาม ปกติคนญป.ซื้อหนังสือมือ2จากเว็บไหนกัน คือกุจะซื้อมังงะกะนิยาย สภาพไม่เกี่ยงอ่ะ
กุอ่าน สืบรักกับดักหัวใจของ มด. จบแล้ว อ่านได้เรื่อยๆนะ มีเนือยบ้าง แต่ก็ไม่ได้น่าเบื่อ ดราม่าแทบไม่มี
Ky พวกมึง พอดีกูเห็นมีโม่งถามเรื่อง KTL แต่กูจำไม่ได้ว่าโม่งห้องไหน กูไปถามทางเพจของสนพ.มาละ(โม่งกูคงไม่แตกหรอกมั้ง5555)แอดมินเค้าว่าน่าจะช่วงเดือนมีนานี่ล่ะ ถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยน ที่เหลือก็รอสนพ.ประกาศอีกที
ส่วนตัวกูคิดว่าอาจจะออกช่วงงานหนังสือ ซึ่งสนพ.อีกหลายเจ้าคงจะเข็นนิยายออกมาพร้อมกัน โชคดีที่กูสายอ่านรีวิว เรื่องไหนตัดทิ้งได้ก็ตัด ไม่งั้นไตกูแหกเเน่
เรื่องใหม่ของกล้วย อุบัติรักนอกจอ ...ไปอ่านตย.แว่บแรกนึกถึงทรูสตาร์นะแต่ดูลึกลับกว่า
ตัวเอกตื่นขึ้นมาในร่างไอด้อลอ่อนหัดการแสดงที่ประสบอุบัติเหตุระหว่างถ่ายทำ จำไม่ได้ว่าตัวเองเป็นใครแต่มีความสามารถในการแสดง คสพ.ระหว่างเจ้าของร่างกับเจ้าของเอเจนต์ซี่ก็ดูคลุมเครือ เหมือนจะเป็นเด็กเสี่ยแต่ก็ไม่ชัวร์ ตย.แค่27หน้า เดาทางไม่ถูกว่ะ ค่ายนี้ไม่เห็นโม่งพูดถึง รอรีวิวมีหวังไหม
>>659 กูรู้จักแต่ mandarake อ่ะ
>>662 กูเดาไว้แล้วว่าต้องออกช่วงนั้นแน่นอน เพราะเป็นช่วงนาทีทองของสนพ.ทั่วฟ้าเมืองไทย สำหรับกูขอให้ออกเหอะเมื่อไหร่ก็มา กูกำเงินรอปาใส่สนพ.กับนักเขียนรัวๆ เข้าไปส่องก็บ่อยกูเคยอีเมล์หาโรสเลยนะแต่เค้าไม่ตอบกูคงเพราพมันหลังไมค์ละมั้ง
ตอนแรกว่าจะรอซื้อทรูสตาร์ด้วยแต่กูว่ามีหลายๆอย่างไม่ถูกจริตกูเท่าไหร่ นี่ถ้าของกล้วยออกมาอีกเท่ากับปีนี้จะมีแนวนี้ออกที่ไทยที่รู้ตอนนี้ก็สามเรื่อง อืมมมมมอ่านกันให้ตาแฉะ
>>664 กูib ไปถามเค้าในเพจ ก็ตอบกูเร็วนะ ไม่ถึงชั่วโมง
ทรูสตาร์เท่าที่อ่านจากโม่งคิดว่าน่าจะรอด กูไม่ถือเรื่องหลายพีขออย่ารีบะเป็นพอ ส่วนของกล้วยกูเคยซื้อช่วงที่เค้าพึ่งออกวายใหม่ๆเเล้วไม่รอด เรื่องนายลูกท้อ นายตะกละนั่นอะ แต่เห็นเรื่องใหม่เค้าเเล้วคงรอรีวิวก่อนเหมือนโม่งบนว่ะ
ขอ ky มึงกุเพิ่งอ่านราคาค่ารัก spin off โอ้วอิเขร้ สงสารรุ่นพ่อชิบหายยยยยย เข้าใจเลยคุณเจนนี่บิดเบี้ยวจริงๆอ่ะ แต่ก็สงสารว่ะ นี่แอบคิดดีละที่นางตาย จะได้ไปเจอกับธัญ ฮือออออ หน่วงจริง ชอบ อยากเก็บเป็นเล่มผุดๆ
>>668 กูชอบมากกกก
มีความเรียลตั้งแต่เรื่องทารุนทางเพศ คือมันเกิดขึเนได้จริงแบบไม่โลกสวยเลยอ่ะ
อ่าน spin-off แล้วกูเข้าใจเหตุผลแบบสุดๆเลยว่ะ
ทำให้กูสงสารธัญญ์แบบสุดๆ เช่นกัน
รอเล่มเหมือนกัน แต่คนนี้คงอีกนานเลย เรื่องเก่าอีก2เรื่องกูอ่านวนจนไม่รุ้จะอ่านยังไงแล้ว เล่มไม่มาสักที
>>667 กูคลานมาตอบมึง เดี๋ยวกูมารีวิวหลังอ่านจบให้นะจะได้ตัดสินใจกัน
ครือออออกูเข้าเว็บกล้วยเว้ยยยยย ตั้งใจจะซื้ออิเรื่องที่เพิ่งออก ไปๆมาๆกูได้เรื่องอื่นด้วยเลยกูสอยชุดคู่ป่วนปราบปีศาจ ชุดบรรณาธิการ อุบัติรักฯ แล้วก็ชุดอะไรอีกไม่รู้ขโมยๆแมวๆกูอ่านคำโปรยหลังปกแล้วน่าสนใจดี แล้วก็หลงใหล อืมมมมมมมมม กูหนักมือไปสินะ orz
Ky พวกมึงกูไปอ่านเรื่องดอกฟ้ากับหมาวัดมาสนุกดีนะ กูอยากอ่านตอนพิเศษในเล่มจัง กูอยากรู้ว่านอกจากเรื่องนี้มีเรื่องอื่นอีกไหมที่เค้าพิมพ์ขายอ่ะ อยากอ่านๆ
ว่าแต่วายของกล้วยเป็นไงบ้างอ่ะ ไม่เห็นมีใครกล่าวถึงของสนพ.นี้กันเท่าไหร่เลยเท่าที่เห็น
>>671 กอดมึง กูรอนะ ลำบากมึงเเล้วได้เรื่องอื่นมาด้วย 555555
>>675 กูโม่งที่บอกว่าอ่านวายกล้วยไม่รอด แต่กูอ่านเเค่นายลูกท้อ กับ นายตะกละ ว่ะ เนื้อเรื่องมันเบาๆไม่ค่อยมีดราม่าไรมาก คงไม่ถูกจริตกูเองแหละกูเลยไม่ได้ซื้อเรื่องอื่นต่อ แตืเรื่องนักสืบคลาสบีกับครอบครัวปีศาจสนุกดี ไม่วายแค่จิ้นพอกรุบกริบ อ่านเพลินๆ อีกอย่างสนพ.นี้ราคาน่าคบมากกกกกสำหรับกู
ช่วยเล่าโมเมนต์คู่วายๆในสามภพสามชาติหน่อยดิ(ไม่กล้าถามในห้องหนังสืออื่นอ่ะ)จอมมารกับศิษย์พี่เก้า แล้วก็คู่เจ๋อเหยียนอ่ะ รบกวนด้วยนะ
Ky ใครรู้บ้างว่าทาสจ้าวที่รีปริ้นท์จะออกเมื่อไหร่ เหมือนกูจำได้ว่ามกราปีนี้ แต่นี่ก็เลยมาแล้ว
ได้ยินมาเเว่วๆ ว่าจะออกช่วงงานฟิค
มด. เปิดพรีเรื่องใหม่อีกละมึง
เรื่องอะไรอ่า กูพรีมังงะกับองค์จักรพรรดิ์ไปแล้วตั้งแต่วันที่เปิดให้พรี นี่เปิดอีกแล้วเหรอ กูตาย
กำลังจะเริ่มอ่านของกล้วยเล่มที่คุยกันข้างบน บางกระจ้อยร่อย อ่านจบจะมารีวิว
>>688 รับที่ร้านได้จะมีให้เลือกตอนทำรายการใกล้ๆจะเสร็จ แต่กูเลือกให้มาส่งที่บ้านเลือกเสร็จจ่ายเงินเสร็จดันนึกได้ว่าแถวบ้านมีร้านBfriendstore อยู่ ไม่ได้ไปนานลืมซะงั้น orz
อ่าน Beyond the spotlights อุบัติรักนอกจอ จบแล้วนะเพื่อนโม่ง รอแป๊บกูเขียนรูวิวแบบยาวให้ ความรู้สึกกูบรรยายยากมากแบบก่ำๆกึ่งๆ
Beyond the Spotlights อุบัติรักนอกจอ เล่ม 1 ( 2 เล่มจบ)
Ying Ye เขียน
ใบไม้ผลิ แปล
Xi วาดภาพประกอบ
***เรื่องนี้เหมาะกับคนที่ชอบพระ-นายแนวแบบแมนๆแตะบอลกันนะและไม่เหมาะกับคนที่ชอบแนวแซ่บๆเข้มข้น***
นายเอกเรื่องนี้หลังเข้าร่างปัจจุบันบุคลิกดูเป็นคนสบายๆ ยิ้มง่าย ดูไม่ทุกข์ร้อน แต่จริงๆเป็นคนที่มีกลไกป้องกันใจตัวเองซับซ้อนมาก (เรายังรู้ไม่สุดต้องต่อเล่ม2) และดูเหมือนจะไม่เข้าใจว่า"รัก"เป็นความรู้สึกแบบไหน.......
พระเอกเรื่องนี้(ถูกจริตกูนัก) เป็นสายซึนเล็กๆนาจา คืออยู่ต่อหน้าคนอื่นนี่เย็นชาใส่กันมาก จะว่าซึนก็ไม่น่าจะใช่เรียกว่าแสดงความรู้สึกไม่เก่งแล้วกัน แต่แค่ช่วงแรกๆนะตอนความรู้สึกยังคลุมเคลือ พอรู้ใจตัวเองแล้วเป็นพวกการกระทำสำคัญกว่าคำพูด (ซึ่งกูเลิฟมาก)
เรื่องมีอยู่ว่านายเอกตื่นขึ้นมาที่โรงพยาบาลพร้อมกับความมึนๆงงๆและความทรงจำคลุมเคลือ เจอหน้าเลขาตัวเองคนแรกบอกว่าประสบอุบัติเหตุตอนถ่ายทำซีรี่ย์ นายเอกก็ไปเสริจหาชื่อที่ได้ยินในเน็ตก็ยังรู้สึกแปลกๆเหมือนไม่ใช่ตัวเอง หลังจากหายดีก็ไปถ่ายทำซีรีย์ต่อ ตรงนี้ก็คล้าย KLs ตรงที่นายเอกแสดงความเทพในการแสดงละครออกมาแบบอย่างกับคนละคนทั้งๆที่ตอนแรกจบงานนี้จะถูกพักงาน แต่จากจุดที่สำแดงความเทพออกไปก็ทำให้ได้แสดงหนังและเป็นจุดเริ่มต้นที่ได้เจอพระเอก พระเอกเป็นนักแสดงฉายา "ราชาจอเงิน" ฝีมือการแสดงดีมาก แต่เป็นคนค่อนข้างเก็บตัว ไม่มีข่าวฉาว ดูเหมือนเย็นชา พระเอกเจอนายเอกครั้งแรกก็ปิ๊งเลยนะ(แต่ปิ๊งแบบหน้าตายพร้อมสายตาพิฆาต) และความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็เริ่มจากการ"เล่นๆแค่สนุกกัน"แต่จากจุดนั้นพออยู่ด้วยกันดันลงตัวแบบเรียบง่ายแต่ทรงพลังและสบายอกสบายใจ แล้วก็มีเรื่องราวครอบครัวนายเอกเข้ามา..........
เนื้อหาเล่ม 1 หลักๆก็เป็นเรื่องความสัมพันธ์ของพระ-นาย อดีตของนายเอกถูกพูดถึงน้อยมาก แต่ที่ค่อนทำให้กูสนใจคืออดีตของเจ้าของร่างที่จะไปกล่าวถึงเต็มๆในเล่ม 2 (หรือเปล่า?!?) ใครที่ชอบความพีคๆดุเด็ดเผ็ดแซ่บ อาจจะไม่ชอบถึงขั้นเบื่อเล่มนี้ เพราะเนื้อเรื่องไม่มีตัวละครขยะ ไม่มีตัวร้ายแว๊ดๆ เรื่องเล่าแบบเรียบๆ ทิ้งรายละเอียดปริศนาไว้เล็กๆน้อยๆตามรายทาง และนิสัยนายเอกจะไม่ได้บอกออกมาตรงๆว่าเป็นคนยังไงแต่เราจะเห็นผ่านการกระทำ ความคิดของนายเอกเอง
กูนิยมนิสัยนายเอก นายเอกเป็นผู้ชายแนวไม่คิดอะไรมาก คือพวกมึงต้องมีเพื่อนแบบนี้ในกลุ่ม 1 คน พวกดูเป็นคนอารมณ์ดี ง่ายๆสบายๆ ไม่พูดมาก เข้าใจง่ายและไม่น่ารำคาญ อยู่ด้วยแล้วสบายใจ ซึ่งมันคือนิสัยที่ทำให้พระเอกยิ่งตกหลุมรักนายเอกมากขึ้นๆ พระเอกเข้าใจนายเอกผิดคิดว่านายเอกมีคนเลี้ยงดูอยู่แล้ว aka คนรัก แต่จริงๆคนๆนั้นคือพี่ชายคนละแม่ของนายเอก (จากจุดนี้จะเป็นปมทางฝั่งเจ้าของร่างซึ่งจะไปอยู่ในเล่ม 2) เพราะคิดว่านายเอกมีคนเลี้ยงดูแล้วเลยพยายามรักษาความสัมพันธ์เหลือแค่เพื่อนที่ดีต่อกัน
ที่น่าสนใจคือ (ต่อไปคือสปอยเล็กๆ ถ้าไม่อยากอ่านให้เบลอไปนะ)
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
อย่าคิดว่าจะเหมือน kill the lights หรือ at the end of the road (ไม่อ่านทรูสตาร์เลยนับรวมเข้ามาไม่ได้) ที่ร่างจริงนายเอกตายแบบซ้อนเวลาทับกันแล้วสลับเข้าอีก
เรื่องนี้นายเอกตายไปแล้วเมื่อ 10 ปีก่อน เป็น"อดีตราชาจอเงิน" ก่อนพระเอกจะมาแทนที่ ประสบอุบัติเหตุตายวันที่ฉายหนังรอบปฐมทัศน์ และเรื่องนี้ทำให้นายเอกได้ออสการ์ นายเอกจำไม่ได้ว่าตัวเองเป็นใครชื่ออะไร แค่มีความทรงจำคลุมเครือ จำได้นิดๆหน่อยๆ และรู้ว่าตัวเองรักงานแสดงมากและเคยทำมันก่อนจะมาอยู่ในร่างนี้ แต่มาจำได้ทั้งหมดตอนดูหนังเรื่องสุดท้ายของตัวเองกับพระเอก พระเอกน่าจะเคยรู้จักกันกับร่างเดิมของนายเอก อาจจะพระเอกรู้จักข้างเดียว นายเอกลืมว่าเคยเจอกันสมัยพระเอกยังเป็นเด็กแล้วนายเอกกำลังดังมาก (เล่าไว้เหมือนปริศนาความฝันของนายเอก ดูมีจุดที่คนเขียนต้องมาเฉลยอีก1ปม) พระเอกชื่นชมนายเอกร่างเดิมมากอยากจะทำงานร่วมกันแต่นายเอกดันตายซะก่อน เล่ม 2 พระกับนายจะเล่นหนังรีเมคเรื่องที่นายเอกเล่นไว้แล้วได้รางวัลเรื่องแรก น่าจะมีประเด็นอะไรอีกมั้ง
ตัดจบเล่ม 1 ที่พี่ชายนายเอก(เจ้าของร่าง) จับได้ว่าคนที่อยู่ตรงหน้าไม่ใช่น้องชายจริงๆ และจุดที่ทำให้จับได้คือปมเรื่องครอบครัวของเจ้าของร่าง
ถือว่าอ่านได้เพลินๆไม่มีจุดพีค เล่าเรื่องแบบไปเรื่อยๆ มีปมน่าสนใจเล็กน้อยให้ตามต่อ ซื้อต่อเล่ม 2 แน่นอนเพราะกูค่อนข้างชอบ
คะแนน 6.5/10 (คะแนนนี่ให้เพราะพระกับนายล้วนๆ)
ป.ล. พล๊อตหนังในเรื่องที่เล่าถึง กูแอบอยากดูของจริงเลย น่าสนใจทุกเรื่อง โดยเฉพาะหนังที่พระ-นายเล่นกันเรื่องแรก "กระดานดำ"
>>695 indulgence กูยังไม่ได้อ่านรออยู่ในคิวอ่าน เดี๋ยวกูตัดมาอ่านรีวิวให้ก่อน มึงรอก่อนเดี๋ยวกูอ่านจบมารีวิวให้นะ
เรื่องอุบัติรักฯ มีจุดที่คนเขียนน่าจะงงเองตรงที่ตอนแรกบอกว่านายเอกเตี้ยกว่าพระเอกหนึ่งช่วงหัว แต่ตอนหลังๆบอกว่านายเอกสูง180 พระเอกสูงกว่าอีก กรูคิดมันช่วงหัวตรงไหนวะ
ตอนนี้กูกำลังอ่านซีรีส์นีโกอยุ่คือพอจะเริ่มชุดนี้ทีไรกูแซงคิวเอาเรื่องอื่นมาตัดหน้าตลอด เหมือนใจกูไม่พร้อมอ่าน orz ทั้งๆที่กูรัก Nez มาก
ถ้าไม่รีบกัน กูแนะนำรอซื้องานหนังสือทีเดียว สนพ.มีโปรน่าจะคุ้มกว่า เพราะกูเดาว่าพอถึงงานควเอามาทำโปรกระหน่ำ ถ้ากูไม่ซื้อเล่มหนึ่งกูก็ไม่รู้นะว่าสองเล่มจบ
>>694 มือลั่นกดส่งไป คือทั้งเรื่องมันเรียบๆ เหมือนคล้ายๆดูชีวิตตายเอกไต่เต้าสร้างชื่อเสียงจาก"แจกันดอกไม้". มาเป็นนักแสดงมีฝีมือ ส่วนเจ้าของร่างเดิมเอาจริงๆกูแอบคิดว่าน้องเค้าน่าสนใจ เพราะก่อนนายเอกเข้าร่างบุคลิกเป็นคนเย็นชา พูดตรงมากถึงขั้นไม่ถนอมน้ำใจ ไม่มีเพื่อนเพราะปิดตัวเองและเกลียดพี่ชายคนละแม่ ว่าง่ายๆเด็กมีปัญหานั่นแหละ พี่ชายรักน้องแต่เพราะอายุห่างกันมากๆเลยไม่รุ้จะทำตัวยังไง คนภายนอกรู้ประวัติเจ้าของร่างว่าเป็นเด็กกำพร้า พ่อแม่ตายเพราะอุบัติเหตุไม่มีญาติ(จุดนี้แหละที่พี่ชายจับได้) แต่จริงๆคงมีเรื่องนอกเหนือจากนั้น
อีกอย่างอดีตของนายเอกเองเลยเราก็ยังไม่รู้มากนัก ชื่อยังไม่เอ่ยถึงเลย จะกล่าวถึงว่า"อดีตราชาจอเงิน" นายเอกเป็นคนกลัวความเหงาแต่ดันไม่รุ้จักวิธีการ "รัก" ให้เป็น เลยดูเหมือนคนว่างเปล่าในด้านความสัมพันธ์ คิดว่าน่าจะมีอธิบายมากขึ้นในเล่ม 2
กูอ่าน Indulgence นานล่ะ อาจจะพลาดบ้าง ปล.กูไม่ใช่>>696 นะ
ประมาณว่าพระนายรู้จักกันทางโปรแกรมแชทมานานห้าปี แต่ไม่เจอตัวจริงกันเลย ชวนออกมาเจอกันทีไรฝ่ายพระเอกก็บ่ายเบี่ยงมาตลอด รูปก็ไม่เคยส่งให้ดู พอได้มาเจอกันจริงๆพบว่าพระเอกเป็นเพียงหนุ่มน้อยมัธยมปลาย บุคลิกเป็นคุณชายเรียบร้อยพูดจาเป็นผู้ใหญ่เกินวัย ส่วนนายเอกเป็นโคแก่อายุมากกว่าสิบปี นิสัยร่าเริงช่างพูด มีคสพ.วันไนท์ไปเรื่อย คนใครได้ไม่นาน
ตอนแรกตั้งใจว่าจะคบกันเป็นแบบเพื่อน พี่ชายน้องชาย แต่พอสนิมสนมกันมากเข้านายเอกเริ่มรู้ตัวว่าชอบเด็กเข้าแล้ว ก็พยายามตีตัวออกห่าง ตามโพรเซสที่ต้องมีการสับสน เจอเรื่องอิมแพคแรงๆแล้วถึงจะวางเหตุผลลงและทำตามหัวใจตัวเอง
นายเอกเรื่องนี้ผ่านมาเยอะทั้งรุก/รับ ใครชอบนายเอกซิงๆไม่เหมาะ ส่วนพระเอกหนุ่มเวอร์จิ้นคือดีงามแม้ปกติจะหน้านิ่งๆบุคลิกเป็นผู้ใหญ่แต่ถ้าโดนพูดแซวสองแง่สองง่ามจะเขินหน้าแดงหูแดง อ้อ...มีโอกาสจะรีบะ แม้ครั้งแรกนายเอกจะยอมเป็นฝ่ายรับก่อน แล้วมันก็ตัดจบเล่มแรก
อ่านได้เรื่อยๆ แต่กูว่าเนือยไปหน่อยเล่มนี้ปูทางให้พระนายได้เปิดใจมารักกันก่อน ส่วนเล่มสองคงจะมีดราม่าจากฝั่งครอบครัวของทั้งสองมั้ง เดาเอาล้วนๆ
>>699 อุ๊ย พระเอกใสซื่อเป็นอีกแบบที่กูชอบ เวลาอายม้วนแล้วดีต่อใจ เวลาอ่านเจอแล้วกูอยากแกล้ง กูอ่านได้นะนายเอกไม่ซิง แหมอายุตั้งเท่าไหร่จะให้ซิงก็ยังไงอยู่มันดูไม่น่าเชื่อถือ
เรื่องอุบัติรักนายเอกซิงหมายรวมถึงเจ้าของร่างเก่าด้วย ไม่รังเกียจพวกรักร่วมเพศเพราะตัวเองทำงานในวงการบันเทิง ออกจะอยากรุ้อยากเห็นอยากลองด้วยซ้ำ แต่กับผู้หญิงนายเอกชาติที่แล้วมีคสพ.อยู่บ้าง เรื่องนี้ถ้าเปลี่ยนแนวเขียนให้จริงจัง ลึกลับมากกว่านี้จะถือว่าพล๊อตน่าสนใจมาก แต่อย่างที่บอกมันเรียบบบบบบบบบอย่างกับเรื่องเล่า ยังยืนยันใครไม่ชอบแนวอ่านได้เรื่อยๆตัดทิ้งได้เลย หรือขอยืมอ่าน
กล้วยน่าจะชอบซื้อแต่นิยายเนือยๆนะนี่ เห็นมากี่เรื่องเรียบๆตลอด
ขอถามหน่อยกูไม่แน่ใจว่ามีใครรู้จักนักเขียนชื่อ P.Pat บ้างมั้ยเค้าขายอีบุ๊คงานตัวเองในเมพ(ไม่รู้มีช่องทางอื่นมั้ยแต่ตอนนั้นกูซื้อของเค้าจากที่นี่ที่เดียว) กูลองหาชื่อจากในหิ้งแล้วก็จากทู้อื่นก็ยังไม่เจอกูอาจจะหลงหูหลงตาไป กูแค่จะบอกว่ากูซื้องานของเค้าอ่านเงียบๆมานานแล้วก็หยุดไปพักนึง เรื่องที่กูอ่านแล้วชอบคือ"เรื่องป่วน ๆ ของก๊วนยมทูต" "Devil's Delivery บริษัทขนส่งไม่จำกัด" คือตอนนั้นที่อ่านกูไม่รู้สึกว่างานเค้าว๊ายวายไง นึกว่าอ่านนิยายมิตรภาพระหว่างเพื่อนเลยไม่ได้คิดว่าเออมันโชเนนไอ ยาโยยอยู่นะ มากบ้างน้อยบ้างตามแต่เนื้อเรื่อง กูว่าเค้าเขียนเรื่องสนุกดีมีน่าจะได้อิทธิพลมังงะมาเยอะอ่านเพลินๆถ้ามีคนรู้จักหรือมีคนเคนรีวิวกูก็จะข้าม แต่ถ้ายังไม่มีเดี๋ยวกูมารีวิวให้ฟังอ่านมานานหลายปีมีลืมๆเหมือนกัน งานใหม่ๆยังไม่เคยลองเลยไม่รู้ว่ายังสนุกเหมือนเรื่องแรกๆมั้ย งานยุคแรกๆของเค้าจะเป็นแฟนตาซี มีผี มีวิญญาณ เทวดา ยมฑูต คนพึลึกๆมายำรวมตัวกัน
มึง มู้นี้รวมการ์ตูนด้วยมั้ย กุไปอ่านโดมาเรื่องหนึ่ง เป็นพลอตโอเมก้าเวิร์ส ที่เคะเป็นโอเมก้าอายุแก่กว่า เมะเป็นเด็กประถม อีสัส ดีต่อใจเหลือเกิน ชอบมากอะสัส โคตรสนุก
ใครมีแนะนำนิยายที่เด็กเป็นเมะมั้ย (.....) มีอะไรที่ใสๆ ดีต่อใจมั้ย
จวิ้นอ๋องหายไปนาน นข.กลับมา+บอกว่าแต่งจบแล้ว....อ่านแล้วกูยังไม่รู้สึกว่าคนงามรักแม่ทัพเลย เหมือนแต่งแม่ทัพเข้ามาเพราะมีแผนบางอย่างมากกว่า
อ่านจวิ้นอ๋อง ตอนนี้เริ่มไม่สนุก เหมือนวนอยู่ในอ่าง ไม่ไปไหนเลย
ตอนแรกจะซื้อ ตอนนี้คิดว่ารออ่านจนจบก่อน ค่อยตัดสินใจ
กูเริ่มรำคาญความลีลาท่ามากของท่านอ๋อง
ปกติคนเขียนหายไปแค่ไหนถึงเรียกว่านานเหรอ สำหรับกูเดือนนึงขึ้นไป สงสัยจากจวิ้นอ๋องเห็นคนพูดกันว่าหายนานทั้งที่เขาหยุดอัพตอนต่อไปไม่ถึงสิบวันแถมหายจากทวิตแค่สามวันเอง เข้าใจว่าเขาเปิดพรีแล้วช่วงนี้นักเขียนมีคนโกงเยอะแต่เวลาไม่สั้นไปหน่อยเหรอ
Ky เพื่อนโม่งที่เป็นแฟนฝูกูถามหน่อย ฉากได้เสียของคุณเฟื่องใช้คำว่า "กระดกเอว" หลายเรื่องป่ะวะ พอดีพึ่งอ่านรักไม่ได้ลิขิต กูยกขึ้นหิ้งเลย ดีทุกอย่างยกเว้นคำว่ากระดกเอวเนี่ย คือทำกูขำทุกทีเลยอ่ะเวลาอ่านเจอ
จวิ้นอ๋องนี่ถ้าเรื่องดีกูคงจัดอีบุ๊คว่ะ หนังสือกูไม่มีที่จะเก็บละ แถมอีบุ๊คสะดวกอ่านมากกว่า แต่ตอนนี้สายอ่านออนไลน์ไปก่อน
>>713 แต่ละคนมาตรฐานไม่เท่ากันว่ะ ถ้าเป็นนข.ที่นานๆมาทีกูก็ชินนะ เดือนนึงโผล่มาก็ไม่แปลก แต่นข.คนนี้ปกติมาถี่โคตรๆๆ แล้วจู่ๆ หายไปแบบนั้นคนถึงได้รู้สึกว่าผิดปกติ ที่สำคัญคือมีเรื่องเปิดพรีหนังสือมาเกี่ยวด้วยนี่แหละ ไม่มาอัพนิยายก็ส่วนนึง แต่เห็นบางคนบ่นว่าเมลแจ้งโอนไปหลายวันแล้วไม่มีอะไรอัพเดต เป็นกูก็ไม่ค่อยโอนะ
ทำไมชื่อนิยายในเล้ามันช่างแรงเหลือเกินเพื่อนโม่ง
จวิ้นอ๋องนี่กุว่าคนหยุดอ่านไปเยอะเหมือนกันนะ กุหยุดอ่านตั้งแต่คนงามกลับเข้าร่าง กุรออาซิ่นมาก่อนค่อยอ่านต่อ อีกอย่างแท็กในทวิตเข้าไปตามดู ปกติหายไปน่าจะมีคนท้วงเยอะหน่อย แต่หลังๆไม่น้อยกว่าเก่า กุเชื่อว่ามีคนหยุดอ่านแบบกุ
>>690 กูได้อ่านล่ะ อุบัติรักนอกจอ ถึงมึงจะบอกว่าเรื่องนี้เนือยๆ แต่กูว่านี่เข้มข้นสุดแล้วนะตั้งแต่กูอ่านของกล้วยมา เรื่อง indulgence นี่ดีขึ้นมากว่าเรื่องก่อนๆ แต่ก็ยังจัดว่าเนือย
กูชอบพระเอกว่ะ ออกจะรุกเร็วไปหน่อย แต่ก็ค่อยๆก่อความรู้สึกดีๆกับตัวนายเอกขึ้นมาพร้อมกันด้วย ช่างสังเกตุดูแลเป็นสามีที่ดี
ส่วนนายเอกไหลไปตามน้ำได้ทุกสถานการณ์จริงๆ เป็นคนง่ายๆสบายๆเกินไปจนน่ากลัวนะ ให้ความรู้สึกไม่มั่นคง
หน้าปก ลายเส้นมองผ่านๆนึกว่า kasai ricaco
>>719 ชื่อแรงๆ จะได้ดึงดูดความสนใจล่ะมั้ง ยิ่งบางเรื่องอัพชื่อตอนที่หัวกระทู้ กูนี่ส่ายหน้า
>>690 กูซื้อเรื่องนี้ใาอ่านเพราะรีวิวมึงเลยนะ 55555
อ่านเกือบจะจบแล้ว จนถึงตอนนี้กูชอบว่ะ ชอบนิสัยนายเอก พระเอกกูว่าดูคลุมเครือๆอยู่ ไม่ทำอะไรให้ชัด แบบกั๊กๆไว้
กูว่าเรื่องนี้นายเอกนิสัยคล้ายๆนายเอกเรื่อง true star นะ แนวเรื่อยๆ ยังไงก็ได้ ไม่หือไม่อือ ค่อนข้างอินดี้เลย
โดยรวมชอบ ซื้อต่อแน่ๆ แต่ทำไมเล่มต่อนานจังวะะะะะะ เล่มบางแค่นี้ใช้เวลาแปลน๊านนาน
ขอบคุณเพื่อนโม่งที่รีวิว กูรอซื้อทีเดียวสองเล่มในงานหนังสือเลยดีกว่า ไม่อยากขาดตอน
กูจดชื่อไว้ซื้อในงานเดือนมีนาทีเดียวดีกว่า ขี้เกียจซื้อหลายรอบ
ใครก็ได้ช่วยสปอย์ตอนจบของเรื่องhow muchหน่อย กูอ่านแล้วรู้สึกงงๆ
>>720 ไม่ได้ทุกเรื่องในเล้าหรอก แต่กูว่ากูเจอเยอะขึ้นเรื่อยๆ นี้กูลองเปิดไปสี่หน้า
พวก รักนี้ต้องอ่อย, จะเก็บซิงไว้ชิงโชค , คืนเดียวก็เสียวได้ , ปวดหัวมีผัวเป็นตุ๊กตา , อยากเป็นเมียให้เรียนหมอ ถ้าอยากเป็นแฟนหมอมาเรียนวิศวะ , ผัวผมเป็นเพื่อนเฮีย , ลอง 'รับ' ดูสักครั้ง , เมียหมอคิน
กูว่ามันส่อไปทางเรื่องผัวๆ เมียๆ ได้เสียกันว่ะ
ซึ่งมันทำให้ไม่ค่อยน่าอ่าน เรื่องที่กูยกมากูไม่เคยอ่านนะ ใครอ่านแล้ว บอกกูได้ม่ะว่าเรื่องไหนสนุกบ้าง เผื่อกูจะพลาดไป
นิยายภาพวาดคุงกูชอบนะ แต่ชื่อเรื่องช่าง... คุณฟักเนี่ยกูผ่านแล้วผ่านอีกจนว่าวันนึงไม่มีไรอ่านเลยลองดูนะ ไม่งั้นคงไม่อ่าน
กูเห็นพวกมึงรีวิวอุบัติรักนอกจอแล้วอยากอ่าน แต่เห็นชื่อสนพ.แล้วไม่กล้ารีบซื้อเลยว่ะ แทงหลังกูมานักต่อนัก
>>731 รอซื้อมือสองหรือยืมเพื่อนอ่านหรือรอให้ออกครบสองเล่มแล้วดูรีวิวเล่มสองดีกว่ามึงเพื่อความชัวร์ ยังไงกูก็ซื้อเล่มสองอ่านต่อเดี๋ยวมารีวิวให้อยู่แล้ว
กูกำลังคิดอยู่ว่าจะเริ่มเรื่องอะไรต่อ จะหยิบงานใหม่ของแกะส้มมาอ่าน กูก็ยังสยองหมาป่าเรื่องใหม่ที่เฟลทั้งงานพิมเฟลทั้งราคาทำให้อีกสองเรื่องเลยยังดองอยู่เลย
เออกูเปิดดูลำนำฯเวอร์การ์ตูนของกูแล้วปริ่มวะ แม่งลายเส้นโคตรสวยเลยกูยังไม่ได้อ่านนิยายหรอกนะมันหลายเล่มมากกูก็เลยปล่อยไว้ แต่การ์ตูนคือเห็นลายเส้นก็ซื้อเลย
>>730 กูเจอนิยายชื่อเหมือนเรื่องเล่าคู่สร้างคู่สมพวกนี้นะกูกาทิ้งหมด กูเข้าใจว่ามันต้องตั้งชื่อดึงดูดคนอ่านแล้วคนที่เปิดเข้าไปมีความคาดหวังจากชื่อเรื่องอยู่แล้ว การตั้งชื่อมันบอกรสนิยมและความคมคนแต่งนะเว้ยในความคิดกู ตั้งชื่อกันแบบนั้นเนื้อหาหรือภาษาก็อย่าไปหวังมากนัก กูไม่ใช่กลุ่มเป้าหมายเค้าก็ผ่านไปไม่อ่านมัน
นิยายเรื่องเหยี่ยวทะเลทรายมันมีเล่มต่อคือเจ้าสาวแห่งทะเลทรายใช่หรือเปล่า กูมีเล่มภาษาอังกฤษของเหยี่ยวทะเลทรายแต่สนพ.ไม่ซื้อมาทำต่อกูดูในอเมซอนญี่ปุ่นเห็นเหมือนมีอีกหลายเล่มเป็นจักรวาลเดียวกัน กูสั่งซื้อไป(ทั้งๆที่อ่านไม่ออกorz)แต่กูอยากรู้เรื่องต่อของคู่หลักไงเลยมาถามเพื่อนโม่งดู
กูกำลังเลือกว่าจะเริ่มอ่านอันไหนก่อนดีระหว่างโรงน้ำชาฯของมีดีส์หรือชุดบรรณาธิการของกล้วยท่าจะไม่เครียดทั้งคู่ดี
ใครออ่าน ชายใดเล่าจะแซ่บเท่าแฟนเก่าแม่ รีวิวหน่อยดิ
พวกมึงงงงง มีหิ้งคนใหม่มาเพิ่มแล้วนะเว้ยฟฟฟฟฟ//ตบมือแปะๆๆๆๆๆๆๆๆ
ปล.หิ้งที่เพิ่งกลับมา ทวิตมึงหายอ่ะค่ะซิสสสส
โอเค thxสัสๆเลยค่ะมึง//เอ้ากราบค่ะซิสสส
กูว่าจะถามหลายทีแล้ว หิ้งนี่จำกัดแค่นิยายหรือเปล่า พวกมังงะ หรือเมะด้วยได้หรือเปล่า ถ้าไม่จำกัดเวลากูอ่านมังงะหรือดูเมะจะมารีวิวเป็นทางเลือกให้เพื่อนโม่งคนอื่นๆด้วย
เวลามารีวิว พวกมึงดูยังไงวะ ม้าไม่ม้า กูกลัวโดนดราม่าใส่
กูว่าต่อให้มันเป็นม้าถ้านิยายมันมีดีจริง รีวิวมาก็ไม่โดนด่าหรอก แต่ถ้าม้ามารีวิวแล้วเสือกไม่สนุก จะโดนด่ากลับเห็นแย้งสับเละกว่าเดิมสิบเท่า ม้าก็ทำใจไว้ด้วยล่ะ
ในหิ้งหลุดมังงะมาเรื่องนะของ kou yoneda อะ เรื่องที่แอบรักเพื่อนสนิท กูยังไม่ได้เอาออก 555
เพื่อนถามหน่อย เรื่องhideaway มันมีฉาก nc มั้ยอ่า เราอยากอ่านนะ แต่เราไม่ชอบฉากไรแบบนั้นอ่ะ
เมิงงงงงง กูกำลังอ่านชุดกองบรรณาธิการของกล้วยเล่มแรกอือหื๊อออออออออ สนุกผิดเรื่องย่อ กูชอบนายเอกอีกแล้ว กูอ่านไปครึ่งเล่มละอ่านไปงานแม่งเข้ามาแทรกตลอดกูแทบให้ไปแยกเขี้ยวใส่ เดี๋ยวกูอ่านจบมารีวิว รู้สึกเหมือนเจอช้างเผือก
กูเคยอ่านวายกล้วยอันนึง เรื่องแรกๆเลย ที่เป็นประธานหลงตัวเองกับลูกจ้างเค้าไหม่ เจอกันในแชทบริษัทอ่ะ กุนี้นอนมาเลย ประธานเคะชัวร์!!! สุดท้าย............ เงิบจ๊าา
เรื่องนี้กุว่าน่ารักดี แต่กุจำเนื้อเรื่องไม่ได้ละ
kyแปป เพื่อนโม่งที่แนะนำให้สั่งหนังสือจากmandarake มีเพจไหนรับสั่งอยู่แล้วบ้างไหม จะสั่งเองคนเดียวก็โดนค่าส่งไปเต็มๆอีก ถถถถ
กูทนไม่ไหวแล้ววววว โอ๊ยยยยย อีกนึดนึงจะอ่านจบแต่ขอกูมาสกรีมในนี้ก่อน แม่งเล่มแรกของชุดบรรณาธิการโคตรดี เฟรี้ย!!!! แม่ง!ช้างเผือกชัดๆ ของดีมักไม่ป๊อบ กูจะมาเล่าหลังอ่านจบ กูจะไม่ทนเก็บไว้คนเดียว กูจะบ้าตามนายเอกและพระเอกแล้ววววววว
นี่มันช้างเผือก(ชัดๆ)
ซีรีย์กองบรรณาธิการ (ไต้หวัน)
เขียน : รักลับๆฉบับกองบรรณาธิการ (เล่ม1)
แปล : อายั่น
ภาพประกอบ : Shen Cao
*คำเตือน* รีวิวนี้เป็นความชอบส่วนตัวล้วนๆ ถูกจริตเราแต่อาจะไม่ถูกจริตคนอื่นนะเพราะงั้นอ่านกันด้วยความระมัดระวังนาจา อ้อ รีวิวนี้ยาวนะ
**ถ้าชอบดราม่าน้ำตานองหนักหน่วง ตัวเองรันทด อ่านแล้วเสียน้ำตาไปกับโชคชะตาอันบัดซบของตัวเอง ขอให้ข้ามผ่านเรื่องนี้ไปซะ / หรือถ้าชอบฟินๆ เรตๆก็ของให้เบลอเรื่องนี้แล้วลืมมันไปซะ**
พระเอก : ปลาแสนสวย (ชื่อพระเอกแปลว่าปลา)
นายเอก : แกะน้อยผู้โง่เง่า (ชื่อนายเอกแปลว่าแกะและเป็นคนเรียกทีมทำงานของนายเอก)
แอบมีรูปวาดประกอบเรื่องสองสามภาพ กับมินิคอมมิกจากฉากในเรื่องหนึ่งฉาก น่าร้ากกกก
เล่าเรื่องคร่าวๆ: เรื่องเล่าแบบบุคคลที่ 1 นั่นคือนายเอก เรื่องที่เล่าก็จะผ่านมุมมองของนายเอก เป็นแนวแอบรักเพื่อนสนิท แอบรักกันมา 15 ปี ฝ่ายนึงบอกรักผ่านการเขียนหนังสือมาตลอดระยะเวลาที่รู้จักกัน อีกฝ่ายเลือกที่จะเก็บความรักของตัวเองไว้ให้ลึกที่สุดเพราะไม่คิดว่ามันจะเป็นไปได้และตัดสินใจที่จะทำทุกอย่างเพื่อที่จะได้อยู่เคียงข้างคนที่ตัวเองรักไปเรื่อยๆ แล้วจากตรงนั้นก็เลยกลายเป็นความสัมพันธ์แบบบรรณาธิการ (เดนตายที่ทำงานชนิดหามเข้าโรงบาล) - นักเขียนชื่อดัง (ที่ขายดีแถมหล่อมาก เอ๊ะ!?! หรือสวยมากดี) ที่ต่างคนต่างแอบรักกันไปมาผ่านมุมมองตลกๆบ๊องๆของนายเอก (ที่ถ้าเป็นเรื่องจริงๆแล้วไม่ได้เล่าเรื่องแบบนี้นี่คือดราม่าน้ำตานองกันเลยทีเดียว) บวกกับเหล่ากองบรรณาธิการทีมอื่นๆในสนพ.ที่แต่ละทีมก็ประหลาดล้ำๆทั้งน้านนนน เรื่องวุ่นๆแบบตลกร้าย จิกกัด เสียดสีการทำงานของกองบรรณาธิการก็เริ่มขึ้น....
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายตลกถ้าให้บอกอ่ะนะจริงๆพอมาเขียนรีวิวแอบเขียนยาก แต่สำหรับกูเองมันตลกมากตลกกับมุมมองความคิดของนายเอก ตลกวิธีคุยกับตัวเองในหัวของนายเอก และหลายๆเหตุการณ์มันตลกร้ายมากและเศร้ามากด้วย เพราะเดินเรื่องแบบบุคคลที่ 1 ทำให้เราต้องตีความเอาเองจากคนรอบๆตัวของนายเอกว่าจริงๆแล้วนายเอกกำลังดีใจแบบที่พูดจริงๆเหรอ นายเอกเป็นคนซื่อจนโง่และรักพระเอกจนบ้าพอบ้าแล้วก็โง่ (วนไป) พยายามทุกอย่างเพื่อจะรักษาและอยากเห็นรอยยิ้มของพระเอกตลอดไป มันเป็นความรู้สึกที่น่าประทับใจมาก รักพระเอกพร้อมทั้งทำใจและเตรียมเงินใส่ซองเมื่อถึงวันที่พระเอกแต่งงาน ถูกว่ามันก็แนวแอบรักเพื่อนสนิทแบบที่เราๆเคยอ่านกัน แต่เรื่องนี้จังหวะการเล่าเรื่อง การปล่อยความรู้สึกมันดีถึงดีมาก เราจะได้เห็นนายเอกจิกกัดความรู้สึกที่ตัวเองถูกมองข้ามแบบฮาๆและเล่ามันออกมาแบบไม่ใช่เรื่องที่มีสาระสำคัญ หลายๆฉากกูร้องไห้แทนนายเอก พร้อมๆกับที่หัวเราะไปกับวิธีจัดการความโศกเศร้าของนายเอก
ส่วนพระเอกจะมีคร๊ายที่โรแมนติกหลบซ่อนได้ขนาดนี้ เขียนหนังสือบอกรักนายเอกมาตลอดเวลาที่รู้จักกัน (5,475 วัน เอ็นดู๊ถึงกับนับเป็นวัน) เรียกว่าคนรอบตัวรู้กันหมดว่าพระเอกเขียนบอกรักใครมีแต่นายเอกแหละที่ไม่รู้ แต่ส่วนนึงที่ไม่รู้ก็เพราะคิดว่าพระเอกแอบรักตัวละครอีกตัว(ซึ่งคือพระเอกเล่มต่อไป) แล้วหลายๆการกระทำก็ชวนให้นายเอกคิดไปทางนั้นอ่ะนะ พระเอกมีความเป็นเด็กน้อยอยู่มีความน่าเอ็นดูเวลาอยู่ต่อหน้านายเอกที่เป็นรักแรกและรักเดียวของตัวเอง หวังอยู่ตลอดว่านายเอกจะเข้าใจถึงสิ่งที่บอกผ่านหนังสือที่เขียนไว้สักที แล้วพระเอกก็เข้าใจว่านายเอกชอบรุ่นน้องอีกคนนึง แล้วทั้งสี่คนเนี่ยดั๊นทำงานอยู่สนพ.เดียวกัน
ชอบมากที่สุดคือซีนสารภาพรักของรุ่นน้องนายเอกเพราะนายเอกเหมือนกำลังมองตัวเองอยู่ วิธีเขียนตรงนี้กูชอบมากเลย และซีนบอกรักของนายเอกก็เรียกว่าดับเครื่องชนจะดีกว่าบอกเสร็จปิดมือถือเขวี้ยงแบตทิ้งแม่งเลย อีพระเอกก็ร้อนรนนะสิแล้วซีนบอกรักของพระเอกนี่คือขอยืมความคิดนายเอก "ให้ตาย! การสารภาพรักครั้งนี้โรแมนติกฉิบหาย คนไม่รู้เรื่องคงคิดว่าเขากำลังจะต่อยผม"
เราได้เห็นการทำงานแบบเดนตายการกองบก.ก่อนหนังสือจะออกมาเป็นเล่ม มีแง่คิดมุมมองหลายๆอย่างที่กูอ่านแล้วจี๊ดใจนัก และชอบวิธีเรียกทีมบก.ของหนังสือแต่ละประเภทแบบน่ารักๆเช่น ทีมมังกรทมิฬ(นิยายแฟนตาซี) ทีมสายใยแห่งรัก (นิยาย BL....XD)
อยากเขียนให้ละเอียดมากกว่านี้แต่มันเล่าไม่ถูกเหมือนแบบมีจุดที่กูชอบเยอะไปหมด กูแทบหาจุดติเกือบไม่ได้เลย หรือมีก็สามารถมองข้ามได้แบบไม่ทำให้หงุดหงิดใจ นิยายน่ารักๆตลกๆเหมือนไม่มีสาระสำคัญอะไรเลยแต่แฝงประเด็นดีๆและแง่คิดที่น่าสนใจไว้เยอะ
คะแนน : 9.8/10 (เทให้ด้วยความลำเอียงเพราะกูชอบมากล้วนๆ เพราะงั้นคิดกันก่อนนาจา) จะให้เต็ม 10 ก็เกรงใจอ่ะนะ เอาไปเท่านี้แล้วกัน
นิยายกล้วยเรื่องให้ผ่านเลยแปลกใจไม่มีคนพูดถึงเลยสักกะนิ๊ดดดดดแบบถูกมองข้ามได้ไงอ่า กำลังจะจับเล่มต่อแล้ว อ่านจบจะมาเล่านะ
>>770 แก้ๆ ลืมชื่อคนเขียนที่ร้าก็ได้ไง
ซีรีย์กองบรรณาธิการ (ไต้หวัน)
เรื่อง : รักลับๆฉบับกองบรรณาธิการ (เล่ม1)
เขียน : Jiu Ye
แปล : อายั่น
ภาพประกอบ : Shen Cao
ขอขอบคุณเพื่อนโม่งที่มาชี้เรื่องอุบัติรักฯแล้วกูไปซื้อที่เวบกล้วยแล้วก็เลยได้เรื่องนี้และอีกหลายๆเรื่องพ่วงมารู้สึกดีใจ เจอของดีเข้า อุบัติรักก็ชอบเรื่องนี้ยิ่งชอบ ขอบคุณน้า
สัส กุพลาด... กุซื้อคลั่งมา กุอยากไปแจ้งความจับไอ้สนพ นี้มาก อีเหี้ย
เนื้อหากุเช้าใจว่าแม่ง เกิน 18 บวกไปไกลละ
เรท เลว แล้วแต่คนชอบ มีเทนตาเคิล ข่มขืน เหี้ยๆ เนี่ย ทุกแบบ ..
กุจะไม่โกรธเลย ถ้าพนง ไม่วางมันตรงหนังสือรักโรแมนติค
เชี่ย
จวิ้นอ๋อง รัชทายาทกับฮองเฮาแม่ลูกคู่นี้น่าตบจริงๆ พยายามพูดจารับส่งยัดเยียดข้อหากบฎให้ เห็นใจคนงามนะที่ต้องมาตามล้างตามเช็ดสิ่งที่อาซิ่นทำ แต่ก็นั่นแหล่ะ นางเป็นคนธรรมดารักตัวกลัวตาย ไม่ได้มีสมองล้ำเลิศ...มันจะไปจบแฮปปี้ตรงไหนวะ กูเดาทางต่อไม่ถูก ไม่อยากให้คนงามตาย แต่อาซิ่นกับแม่ทัพจะโคจรมาเจอกันได้ยังงัยอีก
>>773 ไว้อาลัยแด่มึง ก่อนหน้านั้นยังคุยๆกันอยู่เลยว่าคลั่งลงนอ.แถมอยู่ผิดหมวด แม่งต้องมีคนหลงซื้อมาแล้วเฟล
กูคือ >>770 นะ รีวิวของกูอ่ะเพื่อนโม่งใช้วิจารณญาณกันด้วยนะ กูชอบมากแต่ไม่ได้หมายความว่าพวกมึงอ่านแล้วจะชอบเหมือนกัน และกูไม่ได้เชียร์ให้ซื้ออ่านนะไม่แน่ใจเค้ามีให้อ่านตัวอย่างมั้ยในเว็บกล้วยถ้ามีลองอ่านดูก่อน บทนำกับบทแรกวิธีเล่าเรื่องไม่เหมือนกัน บทนำเล่าแบบนึง บทแรกจนบทจบเล่าอีกแบบ บทเอ็กตร้า1บทมีPOV ของพระเอกซึ่งตรงนี้กูอยากให้มี POV ของพระเอกเยอะอีกหน่อยเหมือนคุยท้ายเล่มที่พระเอกเผยความในใจ คือเล่าความรู้สึกตั้งแต่ที่เจอกันครั้งแรกผ่านมุมพระเอก ฉาก"คุยท้ายเล่ม"ของพระเอกดี๊ดีน่าจะยาวกว่านี้
ชอบที่นายเอกตั้งชื่อให้แล๊ปท๊อปตัวเองหรือเรียกมือถือตัวเองแบบมันเป็นลูก เรียกพระเอกว่า "คนสวยของผม" คือนายเอกตลกและเป็นความตลกที่กูเอ็นดูม๊ากกกกก
แปลกที่ปกติกูจะเบลอฉากรักนะแต่เรื่องนี้มาแบบกำลังจะๆตัดแม่งฉับ กูแบบเฮ้ยยยยยยยเดี๋ยวๆๆกับมาก่อนกูอยากรู้ต่อ 5555 (กูคงคล้ายสาวๆทีมสายใยแห่งรัก)
กูกำลังเริ่มเล่มต่อแล้วอ่านจบคืนนี้จะมาเล่า
ทำไมกูอ่านรีวิวบรรณาธิการของเพื่อนโม่งแล้วรู้สึกพล็อตแม่งมันเหมือนกับมังงะของยุ่นอิบรรณาธิการตูนตาหวานของยุ่นกับอิโอโนะเดระคนโง่เลยวะ มีหลายจุดที่เหมือนกันมากๆ
>>781 ตอนที่บอกว่าทำงานจนต้องหามเข้ารพ.กูนึกถึงริทสึเหมือนกัน เรื่องของอ.คนนี้กุว่าแม่งน่ารำคาญเกือบทุกคู่เลยว่ะ แต่ก็เป็นเรื่องที่เบิกเนตรกูสู่วงการวายอ่ะนะเลยต้องขอขอบคุณไว้ ณ ที่นี้ 555 กลับมาเรื่องนิยาย วัดกันแล้วเรื่องความรักกับการทำงานบ.ก.คิดเป็นอัตราส่วนเท่าไหร่วะ กูชอบนิยายที่เขียนถึงการทำงานเยอะๆ อะ
EverY นี่ออกวายไทยรัวๆเลยค่ะ กุรอนิยายแปลนานละ ไม่ออกซักที
ซีรีย์กองบรรณาธิการ (ไต้หวัน)
เรื่อง : รักร้ายๆฉบับกองบรรณาธิการ (เล่ม 2)
เขียน : Luo Yi
แปล : อายั่น
ภาพประกอบ : Shen Cao
*คำเตือน* รีวิวนี้เป็นความชอบส่วนตัวล้วนๆ ถูกจริตเราแต่อาจะไม่ถูกจริตคนอื่นนะเพราะงั้นอ่านกันด้วยความระมัดระวังนาจา
เล่าเรื่องคร่าวๆ : จอมมารดูดเลือดสุดโหดหัวหน้าทีมสายใยรักผูกพันและควบตำแหน่งหนึ่งในรองหัวหน้าบ.ก.ของสนพ. เย็นชา ไร้ความปรานี ไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรก็ไม่สามารถทำให้หวั่นไหวได้ สามารถพูดถึงเรื่องน่าอับอายได้โดยไม่เปลี่ยนสีหน้าสักนิด ไหนจะโปรไฟล์ 3 ไฮแล้วยังครองตำแหน่งเซเมะอันดับหนึ่งของสนพ.จากการจัดอันดับลับๆในบ. ภายนอกออกจะสุดคูลแต่ใครจะรู้ว่าพระเอกของเราเป็นคนรักครอบครัว เสียสละเพื่อน้องๆและแบ่งเบาภาระของแม่ที่ออกไปทำงานนอดบ้านเพราะพ่อตายไปตั้งแต่เล็ก และเป้นคนช่างดูแลโดยเฉพาะกับเพื่อนสมัยเด็กที่อยู่ข้างๆบ้านที่สกิลการใช้ชีวิตต่ำเตี้ยถึงขั้นติดลบจนอดจะค่อยตามสปอยและดูแลประหนึ่งแม่ไก่หวงลูกเจี๊ยบไม่ได้ แล้วไหนจะอิการแอบรักเพื่อนคนนี้ 12 ปี สิ่งที่พระเอกคิดผิดคืออิเพื่อนที่คิดว่าใสเนี่ยไม่ได้ใสเลย นางวางแผนยั่วพระเอกให้จับกดมาตลอดเพราะรู้ว่าพระเอกแอบรัก ซีนประหลาดๆชวนตบะแตกก็เลยเกิดขึ้น XD
อ่าน 2-3 บทแรกภาพมังงะเรื่อง "I can't even breath without you" นี่เข้ามาในหัวเลย คล้ายๆนิดหน่อยแต่เนื้อเรื่องทั้งหมดไม่เหมือนเลย
ไม่แน่ใจว่าเพราะคนเขียนคนละคน (หรือเปล่า?!??หรือพิมชื่อผิด) เนื้อเรื่องมันก็เลยเรื่อยๆมาเรียงๆ จุดพีคไม่มีแต่ยังมีอารมณ์ขันออกมาให้อ่านเป็นระยะๆ เนื้อเรื่องดำเนินแบบทามไลน์เดียวกันกับรักลับๆคือดำเนินเรื่องไปพร้อมๆกันเพราะงั้นจะมีฉากแบบ copy + paste มาให้กูเปิดข้ามอยู่เนืองๆ อันนี้เข้าใจว่าน่าจะเพื่อคนที่อ่านแยกเป็นเล่มๆเพราะสองเล่มนี้อ่านแยกกันได้ แต่มีเหตุการณ์สองสามอย่างที่จะทำให้คนอ่านเล่ม 1 แบบกูเห็นภาพมากขึ้น
เล่าเรื่องแบบบุคคลที่ 3 มีความคล้ายคลึงเล่ม 1 อยู่พอสมควร เห็นการทำงานชนิดผู้ดูแลนักเขียนผลัดกันโดนหามส่งโรงบาลเพราะทำงานหนักเกินไปกันวันเว้นวัน กลับกันเล่มนี้มีเรื่องรักเข้ามามากกว่าเล่ม 1 เล็กน้อย พระเอกเรืองนี้เข้าทำนองเรื่องคนอื่นละเก่งนักพอเรื่องตัวเองบ้างก็ทิ่มได้เหมือนกัน และถ้าคนเขียนเรื่องนี้เป็นคนละคนกันหรือคนเดียวกันก็เหอะกูขอเดาว่าพระเอกซีรีส์นี้จะมาแนวเดียวกันหมดคือแนวปากร้ายแต่ใจดี หรือร้ายกับคนอื่นแต่กับคนที่รักนี่อ่อนเป็นขี้ผึ้งและรักเดียวใจเดียว
นายเอกเป็นพวกฮิคิโคโมริแบบอ่อนๆ เก็บเนื้อเก็บตัว ไม่ชอบสังคมและไม่แคร์ถ้าไม่มีคนคบด้วย (จุดนี้คล้ายๆพระเอกรักลับๆ) และนายเอกรู้ว่าพระเอกแอบรักตัวเอง แรกๆก็ดีที่มีคนมาทำโน่นทำนี่ให้ มาสปอยตัวเองแหลกลาน แต่พอนานๆเข้าชักจะรู้สึกแค่นี้ไม่พอแล้วก็รู้ใจตัวเองเลยว่าตัวเองอ่ะชอบพระเอกเหมือนกัน พอรู้ก็เลยมีวิธียั่วพระเอกชนิดพระเอกต้องตั้งและดึงสติตัวเองให้มั่น นายเอกรุกพระเอกแบบอินโนวเซนต์นะยูว์ ซึ่งกูรู้สึกว่ามันตอแหล (555) อิพระเอกก็ทึ้มทึ่ม ฉลาดแม่งทุกเรื่องแต่ตกม้าตายเรื่องง่ายๆ ไปด่านายเอกกับพระเอกเล่ม 1 ว่าโง่เง่าดูไม่ออกว่าต่างคนต่างรักกัน ตัวเองเป็นหมดเลยจ้าาาา นายเอกยั่วไปๆพระเอกก็ขันติๆไป ส่วนนึงเพราะไม่อยากทรยศความไว้ใจของพ่อนายเอกที่ฝากให้พระเอกดูแลนายเอกด้วย หารู้ไม่สมาขิก2ครอบครัวรู้กันหมดว่าอิสองคนนี้มันรักกัน จะมีแต่พระเอกกับพ่อนายเอกนั่นแหละไม่ได้รู้อะไรเลย
น้องสาวพระเอกกับพี่สาวนายเอกฮาดี และน้องสาวพระเอกเป็นสาววายระดับเทพที่คิดว่า "ไม่มีมิตรภาพระหว่างลูกผู้ชาย จะมีก็แต่ความรักระหว่างลูกผู้ชายเท่านั้น" กู // XD
มีประเด็นในเรื่องที่กูชอบมากอยู่สองสามประเด็นหนึ่งในนั้นคือเรื่องที่ผู้หญิงที่เสพBLแล้วฟิน (มีประโยคหนึ่งที่กูอยากเอาไปโควตถึงในทู้เมาท์ที่กำลังคุยเรื่องวายกับเกย์มาก กูชอบ) มีประโยคดีๆแสดงทัศนคติของคนเขียนได้ดีหลายประโยค กูชอบกูสัมผัสได้ว่าคนเขียนมองโลกแบบน่ารักดี ซึ่งเล่มแรก(ถ้าคนเขียนคนเดียวกัน)ใส่ไว้เต็มมีอุปมาอุปไมยสวยงาม (ถ้าคนละคนกัน กูชอบสำนวนเล่มแรกมากกว่า)
นายเอกเล่มนี้อ่อนแอ่น หนุ่มน้อยโมเอะ และพระเอกเล่มนี้กับเล่มแรกเป็นหนุ่มแว่นรูปหล่อ เพราะเรื่องนี้เขียนไว้หลายปีแล้วแฟชั่นหรือเทคโนโลยีก็ล้าสมัยอ่ะเนาะมีอ่านแล้วสะดุดแต่ก็ไม่ใช่จุดใหญ่โตอะไร
คะแนน : 6.8/10 กูหักกระจุยตรง copy + paste มันมีวิธีเล่าที่คูลกว่านั้นไม่ทำ มีความเนือยเยอะ อ่านๆไปกูวางๆหลายรอบ พระเอก-นายเอก เฉยๆ กูชอบคู่แรกมากกว่าตลกดี แต่โดยรวมถือว่าสนุกนะโอเคมากเลย
ป.ล. ขอชมพิสูจน์อักษรของกล้วยนะ อ่านค่ายนี้มา 3 เล่มกูยังไม่เจอคำผิดเลย แต่สำนวนแปลที่ใช้คำเชื่อมบางคำทำให้กูต้องอ่านมัน 2-3 รอบคิดว่าคำผิดแต่ไม่ใช่
ถึงไทเซย์ กูยังรอทรูสตาร์อยู่นะ...
ถามหน่อยเพื่อนโม่ง พอดีกูพึ่งได้ตามนิยายวาย มีหลายเรื่องที่กูพลาดไป รู้อีกทีราคาปั่นไปเกินปกสองสามเท่าละโดยเฉพาะของฝู(เรื่องแรกที่อ่านของค่ายนี้คือ เงาพรางใจ ซึ่งกูชอบมาก)แล้วกูสนใจเรื่อง กลกุณฑี คือเรื่องนี้หมดสตอคเค้าเเล้วใช่มั้ย แล้วเค้าจะมีรีอีกมั้ยวะ กูเห็นราคาที่ขายตอนนี้กูซื้อไม่ลง กูไม่ใช่สายเปย์ ถ้ารอได้กูก็ขอรอดีกว่า อย่าด่าที่กูถามมากเลยนะ กูไม่รู้จริงๆ
ชุดกองบรรณาธิการเล่ม 3 ดราม่านาจา มาแบบอารมณ์เศร้าสำนึกผิด แถมพระเอกโคตรดี เอ็นดูแรง ถือว่าเป็นชุดที่สนุกระดับนึงเลยชุดนี้แม่งสำหรับกูรู้สึกคุ้มมมมมมมม อจากอ่านงานของคนเขียนเล่ม 1 กับ 3 อีก สำนวนดีอ่า
แต่ละเล่มก็จะมีฉายาหรือคำที่สื่อถึงตัวละครนั้นๆ เรียกว่าเป็นกิมมิกน่ารักๆของเรื่องแล้วกัน เล่ม 2 น่าจะไม่ชัดเจนที่สุดแต่จุดที่หยิบมาเล่าก็เป็นจุดที่นายเอกบอกพระเอกอ้อมๆมาตลอดว่ารู้
เล่ม 1 : ปลา x แกะ
เล่ม 2 : KERORO x ดาวสีน้ำเงิน (เหตุผลน่ารักมากด้วย นายเอกสะสมของที่เกี่ยวกับ KERORO พระเอกไม่รู้เหตุผลก็เปรยกับน้องๆ น้องๆก็บอกว่า "เป้าหมายของ KERORO คือ ยึดครองดาวสีน้ำเงิน
เล่ม 3 : แมว(บางทีก็เป็นเสือ) x หนู
เล่มนี้จริงจังมากที่สุดในสามเล่มแต่ยังแฝงมุขตลกและอารมณ์จิกกัดและความตลกร้ายไว้ในเรื่องครบ พูดถึงบ.ก.ฝ่ายศิลป์ กับ นักเขียน/นักวาด/ช่างภาพ ฯลฯ เรื่องเกี่ยวข้องกับกลุ่มเซอร์เคิล งานโดจิน ทำหนังสืองาน พีคสุดก็เรื่องลอกงานระหว่างศิลปินดังกับศิลปินโนเนม สงครามของลูกหาบสองฝั่งในเว็บบอร์ด และการเกิดใหม่ของคนผิดที่แค่เปลี่ยนนามปากกาชีวิตก็เปลี่ยนกลับมาขายงานต่อได้ (คุ้นๆเนาะ) จุดเริ่มที่ทำให้นายเอกวนๆเวียนๆกับพระเอกคือ hate speech / cyber bullying แท้ๆ แต่ไม่เอาตรงนั้นมาต่อยอดออกมา(ซึ่งน่าเสียดายมากๆ) แต่ไปเน้นการทำงานของฝ่ายศิลป์และนักวาดทั้งหลายแทน ก็ถือว่ายังสนุกมากอยู่ดี
เอาเท่านี้ก่อนแล้วกันกูเขียนยาวตลอดเลย อยากเขียนอีกเยอะแต่ก็เกรงใจอ่ะเนาะ คะแนนให้ 8/10 (เทให้ความดีของพระเอกน้องเค้าสายเปย์นาจา และนายเอกกินเด็ก)
มีแต่คนรำนายเอกเล่ม 1 แหะ ในเว็บขายก็ไม่ค่อยมีใครชอบ กูพึลึกกว่าชาวบ้าน กูดันคิดว่านายเอกแม่งฮาดีคนมันเชื่อฝังหัวมายังไงพระเอกก็ไม่มีทางชอบผู้ชายด้วยกัน แถมไม่อยากเสียความสัมพันธ์เพื่อนสนิทไป ตัวพระเอกไม่เรียนต่อโททั้งๆที่สัญญากันไว้ กูว่านายเอกมันรั้นๆฮาๆโง่ๆดี กูเอ็นดูหลายๆเหตุการณ์มันไม่ตลกเลยแต่นายเอกมันคิดปลอบอกปลอบใจตัวเองหรือจิกตัวเองให้ดูน่าสมเพชเข้าไปอีกแต่กูกลับสงสารอ่า ถ้าจะว่ากูว่าคนที่ทึ่มคือพระเอกมากกว่าไม่ได้รู้เล๊ยว่าเค้าแอบรักจะบอกรักตรงๆก็อ้อมโลกไปไกล เค้าดร๊อปเรียนโทไปเกณฑ์ทหารแล้วรีบกลับมาสมัครทำงานที่สนพ.ที่พระเอกสังกัดอยู่ ยอมให้จิกให้ใช้ทำนั่นทำนี่ทำโน่นให้มึงดันไม่รู้ว่าเค้ารัก โง่พอๆกันทั้งสองคน
ส่วนเล่มสามมีประโยคนึงของนายเอกที่กูอ่านแล้วแบบประโยคเดียวสรุปความรักของนายเอกได้ทั้งเล่ม แต่นายเอกก็กว่าจะยอมรับว่าหลงรักพระเอกไปแล้วล่อไปค่อนเล่ม เล่นองค์ให้พระเอกคลั่งไปอีกหน่อยนึง ต่อยประตูมือแหกให้กูงงว่าอารายของเมิงจ๊ะอีกหนึ่งทีแล้วค่อยแฮปปี้เอน
ky เจ้าชายทะเลทรายของฮูก สนุกไหม ออกมา 3 เล่มแล้ว ถ้าสนุกได้หาอ่านต้องรีบเก็บเดี๋ยวเล่ม1หมด วันนี้อารมณ์ดีไปเข้าเวบบงกชจะสั่ง Nez เล่ม4 หมดแล้วอ่า หมดไวจริง เซงเลย
ky เพิ่งได้อ่านเรื่องชายใดเล่าจะแซ่บเท่าแฟนเก่าแม่ กูชอบนะ
ถ้าไม่ได้นึกถึงเรื่องดราม่าในโม่งของนข. กูก็ว่าเป็นนิยายที่สนุกใช้ได้เรื่องนึงเลย
อาจจะเรียบไปหน่อย ไม่ค่อยมีปมอะไร แต่ก็อ่านได้เรื่อยๆ เพลินๆดี มีบางช็อตให้ก๊าวใจเล่นๆ
เรื่องดราม่าคุณ ร เรือ เพื่อนเขาเป็นคนทำนะมึง ไม่ใช่เจ้าตัว ลองไปขุดสเตตัสมาแล้วเขายังงงอยู่เลย เหตุการ์ณตอนนั้นน่ะ
เพื่อนโม่ง กุจะแปลกมั้ยที่พออ่านนิยายแล้วจิ้น แล้วเริ่มอยากเขียนเองบ้าง เห็นเขาแต้งกนโครมๆ ดูน่าสนุกดียังไงไม่รู้ว่ะเพื่อนโม่ง
>>810 ถามอะไรนักหนาวะ อยากแต่งก็แต่งไปดิ จะมาสนใจคนอื่นทำไม ถ้าจะสนสนดีกว่าว่าจะมีใครอ่านมั้ย แต่ถ้าแต่งก็จะเป็นกำลังใจให้แล้วกัน ขอให้มีคนอ่านเยอะๆ สู้ๆ
(มึงแม่งคงงงว่ากูจะด่าหรือกูจะอะไรแน่เลย)
>>807 หัดไปอ่านดีๆมั่งแล้วค่อยมาว่าคนอื่นนะมึง อันนั้นเพื่อนร.เรือทำ ร.เรือเขายังงงๆอยู่เลย แต่มาโผล่ในโม่งทั้งสองคน เพื่อนยอมรับแล้วด้วย ขอโทษไปแล้ว กูเองก็เป็นหนึ่งในโม่งที่ออกความเห็นเรื่องนิยายวายแท้วายเทียมอยู่ทั้งห้องฟุและห้องหนังสือ
ส่วนตัวกูรู้สึกเฉยๆกับงานเขา เรื่องชายใดเล่าก็ด้วย รู้สึกมันเรียบไป ถามว่าเป็นนิยายที่ดีมั้ย มันก็ดีว่ะ แต่ไม่ถูกจริต
>>807 เรื่องนักเขียนที่แท้จริงเว้ย จำไม่ได้จริงมึงอย่าพึ่งออกตัวแรง...
>>813 กูก็เป็นคนหนึ่งที่ตามงาน ร เรือ อยู่มาตั้งแต่สมัยมีดราม่าด้วย มีคนเข้ามาอวยเกินเบอร์ แล้วนักเขียนมาเคลียร์(กุชอบที่เค้าตอบมากด้วย ตลกดี 555) มันก็จบกันไปด้วยดีแล้วนะ ไม่ได้เป็นประเด็นใหญ่จนจะมาอคติอะไรกัน แต่ทุกครั้งที่มีคนเอ่ยชื่อเค้าขึ้นมาต้องมีคนมาบอกไม่ชอบบ้าง อคติไปแล้วบ้างตลอด ไม่รู้ว่าไม่ชอบจริงหรือรู้แค่เคยมีประเด็นแล้วก็ไม่ชอบตามๆกันไป กูชอบก็กูก็ไม่กล้าอวยอะแบบนี้...
กูยอมรับว่ากูอคติกับเขาไปแล้วเพราะตอนนั้นแต่ถ้าเขาเขียนดีจริง กูก็ยอมรับ รีวิวมาซักเรื่องเถอะ เผื่อกูจะลองหามาอ่านบ้าง แต่ไม่ยุ่งชีวิตส่วนตัวแล้ว นข.ตัวจริงจะเป็นไงก็ช่าง 555
ของ ร.เรือนี่กูไม่อคติไม่รู้ดราม่านะ แต่เห็นปกแล้วซื้อไม่ลงจริงๆอะ ชื่อก็แปลกๆ เป็นคนเลือกนิยายจากปกอยู่ด้วย
กู >>813 เอง กลายเป็นว่าเพื่อนโม่งอยากให้กูรีวิวสินะ 555555555 ได้ๆ แต่ขอเวลาก่อน กูอ่านงานเขานานแล้วเลยมีลืมบ้างอะไรบ้าง ถ้าว่างจะไปอ่านซ้ำอีกรอบแล้วมารีวิวนาจา
จริงๆ คือกูคิดแบบ >>816 อะที่ว่าพอมีคนเอ่ยชื่อมา จะมีคนออกตัวว่าไม่ชอบทุกครั้ง กูเลยไม่กล้าพูดอะไรมาก กลัวยิ่งพูดยิ่งจะทำให้มองไม่ดีหนักขึ้นกว่าเดิม
>>818 ปกเรื่องล่าสุดที่ออกกับอวว.ใช่มะ กูช็อคมากมึง ยังไม่กล้าซื้อเลย กลัว ปกติปกนิยายเขาดูดีเกือบทุกเรื่องนะ ไม่เข้าใจว่าทำไมเรื่องที่ออกกะอวว.กลายเป็นปกที่แย่ที่สุดในสายตากูไปซะได้... คนชอบคงมีแหละ แต่หนึ่งในนั้นไม่ใช่กูวว
กูชอบการลงสีแบบสีน้ำนะ ชื่อก็พอดึงดูดอยู่ แต่พอดูดีๆ มันก็ประหลาดจริงนั่นแหละ พูดไม่ถูก 55
>>818 ชื่อชวนเงิบไปนิด ตอนอ่านในเว็บก็ไม่รู้สึกอะไร แต่พอต้องหยิบไปจ่ายตังค์กูเขินขึ้นมาทันที 555
เรื่องอื่นๆเค้าก็ตั้งชื่อเพราะตลอดนะ มาเรื่องนี้แหละที่แหวกสุด แต่เห็นครั้งเดียวแล้วจำได้จริงๆ ส่วนปก กูชอบลายเส้นและโทนสี กูว่าปกสวย แต่อิมเมจไม่ตรง และมีจุดที่ยังงงๆว่าใส่มาทำไมอยู่
กูไปตามส่องปกมา ยังกะนส.อ่านนอกเวลาเด็กม.ปลาย 55555
>>818 กูเหมือนมึงเลยว่ะคือชื่อเรื่องนี่กูก็ไม่กล้าไปหยิบแล้วนะ เจอหน้าปกเข้าไปอีกนี่แบบไม่ไหวว่ะ คือกูชอบนิยายปกสวยๆอะถ้าเรื่องที่ชอบแล้วปกสวยด้วยนี่ซื้อแน่นอน แต่ถ้าปกไม่โอเคแต่เนื้อเรื่องดีนี่กูบอกเลยว่าคิดหนัก ถึงเนื้อเรืีองจะเป็นเหตุผลสำคัญในการซื้อแต่สำหรับกูปกก็มีผลต่อการซื้อนิยายด้วยเหมือนกัน
คนงามไม่ได้กินยาตามเวลาอาการทรุด อาซิ่นกลับมา....แบบนี้ไม่แฟร์กับจวิ้นอ๋องนะ จะแฮปปี้ยังงัยฟ่ะ
กูรอคนรีวิว God Bless you
>>818 กูว่าชื่อเรื่องโอเคนะ ดูมีกิมมิคดี ตอนกูซื้อแล้วไปหาเพื่อน เพื่อนถามว่าซื้อไรมา มันหยิบมาดูก็ขำๆกัน 555
แต่ปกนี่กูก็ไม่ค่อยโอเคว่ะ จริงๆ ภาพสีน้ำก็สวยอยู่หรอก ปัญหาคือมันไม่ตรงกับคาแรกเตอร์ ทุกคนแม่งหน้าแก่เท่ากันหมด เหมือนที่มีคนไปเม้นไว้ในเพจอวว.แหละ
ตอนแรกกูก็กะจะไม่ซื้อ ทำใจรับปกไม่ได้ = = แต่พอดีเมื่อวานว่างๆ ลองอ่านในเว็บจนจบ แล้วดันชอบมาก เลยตัดสินใจซื้อเก็บ
>>826 อ่านนานแล้ว จำไม่ค่อยได้ แต่รู้สึกไม่ได้จับประเด็นอะไรไปมากกว่าเอาซาตานกับพระเจ้ามารักกันแบบ sm แล้วก็วายหมดสวรรค์และนรก เช่นคู่มิคาเอลลูซิเฟอร์(อันนี้วายแบบ incest พี่น้องแท้ๆ) หรือกาเบรียลลัสต์(เมะขรึมกับเคะแบ๊ว) ราฟาเอลอุริเอลไรเงี้ยก็ incest เหมือนกัน
ทำไมไม่ค่อยมีใครรีวิวของบอวกับกล้วยเลยอะกูเห็นแปลจีนเนื้อเรื่องน่าสนใจเยอะแต่ปกแม่ง.. เฉยๆ
กูชอบนายเอกแบบคนงามมากกกกก ดูแบบฉลาด ราชินีน้ำแข็งดี จนแบบกูรู้สึกว่าอาซิ่นนี่เหมือนตัวโจ๊คของเรื่องเลยอ่ะ เชียร์ #ท้องฟ้าและพระอาทิตย์ ลูกเต่ามันไม่คู่ควรกับคนงามเลย
บลายคนมารีวิวอยู่ประปรายนะ กูบังมารีวิว vega เมื่อเดือนที่แล้วเลย nez ก็มี จุมพิตก็มี พร่างพรมเหมือนจะเห็นแว่บๆ เดี๋ยวกูมารีวิวเล่มที่เป็นสัมผัสรักให้
ส่วนตัวกูว่าภาษาเรือแห้งไปหน่อย แบบ... ไม่มีอารมณ์ร่วมอ่ะมึง เหมือนเลขาการประชุมที่บันทึกอย่างเป็นกลาง เล่าเหตุการณ์น้ำเสียงนิ่งๆอ่ะ มีประธาน กิริยา กรรม แค่นั้น ไม่ขยายเพิ่ม ดังนั้นกูเลยเฉยๆกับภาษาเขา จะตัดสินนิยายที่ดีไม่ดีเลยขึ้นกับพล็อตล้วนๆ ซึ่งบางเรื่องกูอ่านแล้วไม่ชอบเลยว่ะ บางเรื่องก็ชอบ เป็นนักเขียนที่กูเห็นชื่อแล้วยังไม่ซื้อ ต้องอ่านพล็อตก่อน 55
ที่จริงกูชอบ God Bless you นะ แต่ตอนนั้นเห็นพวกมึงอคติ กูเลยไม่ได้มากรี๊ดอะไรในนี้ (แต่ Bone cross ที่เป็นสปินออฟจากเรื่องนี้กูดันไม่ชอบแฮะ)
เนื้อเรื่องมันค่อนข้างเล่นกับความเชื่อ่อ่ะ และอืม พูดแบบหยาบคายคือเนื้อหาค่อนข้างหมิ่นศาสนา
เล่าเรื่องย่อ ซาตานสนับสนุนนักการเมืองคนหนึ่งให้ขึ้นเป็นประธานาธิปดี แลกกับการอนุมัติโปรเจคนิวเคลียร์ ภายหลังซาตานมันก็มาเยาะเย้ยพระเจ้า เหมือนพระเจ้ากับซาตานมันมีข้อตกลงกันอ่ะ คนดีขึ้นสวรรค์ คนเลวลงนรก ต่างคนต่างสะสมกองทัพแล้วเอามารบกันในศึกสุดท้าย ทีนี้ซาตานบอกการฆ่าตัวตายเป็นบาป สวรรค์ไม่ต้อนรับ ดังนั้นทุกเสียงที่โหวตเลือกประธานาธิปดีจะเป็นคนของนรก เพราะพวกเขาเลือกคนที่มีข่าวลือว่าจะทำสงครามนิวเคลียร์ขึ้นเป็นประธานาธิปดี นี่เรียกว่าการฆ่าตัวตายหมู่
พระเจ้าก็ไม่ยอมอ่ะ มึงเอาเสียงส่วนใหญ่ไปนี่ก็จะทั้งโลกแล้วมั้ย พวกนั้นเป็นคนดีที่ถูกชักจูงต่างหาก แต่ถ้าวิญญาณอยู่ในนรกนานๆเดี๋ยวจะไขว้เขว ต้องส่งตัวแทนของความดีงามไปเป็นแบบอย่าง แต่เยซูเหมือนเป็นบ้าไปแล้วตั้งแต่ถูกตรึงกางเขน ดังนั้นพระเจ้าจะไปเอง (ถึงตรงนี้กูก็ อ้าว แล้วสงครามครั้งสุดท้ายมึงล่ะ ลงนรกไปไม่ใช่ว่ากลายเป็นกองทัพนรกเหรอ...) ทีนี้พระเจ้าเลยฆ่าตัวตาย ที่จริงพระเจ้าตายไม่ได้อยู่แล้ว แต่การฆ่าตัวตายเป็นบาป ดังนั้นพระเจ้าเลยสามารถลงนรก
เอาจริงกูก็งงนะว่าอะไรของมันวะ เพราะพอพระเจ้าลงนรกก็ถูกซาตานทรมาน จากที่ตอนแรกลงมาลำแสงอย่างโฮลี่เปี่ยมศรัทธามาก ใครก็แตะตัวไม่ได้นอกจากซาตานที่เมพ ทรมานไปทรมานมา sm บลาๆ แล้วพระเจ้าก็ร่วงหล่น (กลายเป็นปีศาจอ่ะมึง ฟีลแบบลูซิเฟอร์ตกสวรรค์) แต่ทีนี้พอพระเจ้ากลายเป็นปีศาจ กลับกลายเป็นว่ามีปีศาจที่เหนือยิ่งกว่าซาตาน พระเจ้าที่กลายเป็นปีศาจที่แกร่งที่สุด จากที่โดนทรมานมาตั้งนานก็เอาคืน ยึดนรก ทรมานกลับ กักขัง ที่จริงตรงนี้กูชอบประโยคที่ว่าความดีพ่ายแพ้ แต่พระเจ้ายังคงเป็นผู้ชนะ กูชอบหลายๆประเด็นในเรื่องมากนะ แต่เนื้อหาแม่งหมกมุ่น sm ชิบหาย ยังไงก็ตามหากใครชอบ sm กูจะบอกว่ามึงอาจผิดหวัง 3 ตอนแรกเหมือนนักเขียนปล่อยหมดก็อก มีเท่านั้นแหละ หลังจากนั้นแผ่วปรายหมด
เพราะพระเจ้าร่วงหล่นแล้วเลยมีอารมณ์ทางเพศ ไม่สูงส่งเหมือนเดิม แล้วเหมือนพระเจ้าจะ sm หนักมาก ใครก็เล่นด้วยไม่ไหว สุดท้ายก็ลากซาตานออกมา มันคืนดีกันอีท่าไหนไม่รู้กูจำไม่ได้ เล่าแบบสคริปหลังจากนี้ก็มีแต่ความวุ่นวาย โลกถูกทำลาย เทวดาก็สูญเสียศรัทธาพากันร่วงหล่นตกสวรรค์กันทั้งบาง พระเจ้าก็ต้องพยายามคุมพวกนี้ จบที่ก็ครองนรกร่วมกัน
เออ พอกูพิมพ์เล่าแล้วก็ดูเป็นพล็อตกลวงๆเลยว่ะ หรือพล็อตมันกลวงจริงๆวะ 55
อนึ่ง กูชอบกาเบลียลมาก เทวดาผู้ศรัทธาในพระเจ้า ยิ่งกว่าที่พระเจ้าศรัทธาในตัวเองเสียอีก เป็นเทวดาองค์สุดท้ายที่ไม่ร่วงหล่น
อสอง กูเชียร์ให้พระเจ้าพลิกกลับมาเมะ แต่นักเขียนดันให้พระเจ้าชอบเคะ กูเสียใจ...
อสาม กูเห็นเรื่องเทวาตกหลุมรักที่คล้ายจะเป็นภาคต่อของกาเบลียล แต่เล่มบ๊างบาง ยังทำใจซื้อไม่ได้ ถ้ามีใครอ่านแล้วรีวิวกูบ้างก็ดี
>>834 เอ่ออออออ...แล้วสวรรค์ยังมีคนอยู่มั้ยอ่ะ จะไม่พูดถึงประเด็นความเชื่อ แต่หลายๆอย่างดูงุนงงย้อนแย้งมาก คนแต่งพล๊อตเรื่องไว้ใหญ่แต่ดูเหมือนจะคุมสเกลความใหญ่ไม่อยู่หรือเปล่า ขนาดอ่านแค่รีวิวของมึง กูเกิดคำถามเพียบเลย แต่กูสนใจอยากลองหามาอ่านดูนะ เพราะประเด็นที่จับน่าสนใจดี
>>836 >>838 แม้แต่เส้นแบ่งสวรรค์นรกก็ไม่เหลือแล้วมั้ง พระเจ้ายังคงเป็นพระเจ้าอ่ะมึง เหมือนเดิมทีความดีความเลวก็เป็นเพียงสิ่งที่พระเจ้าสร้างขึ้นมาเพื่อเป็นสิ่งที่เอามาแข่งขันกับซาตานเฉยๆ แต่เทวดาเหลือแค่กาเบลียลคนเดียว ถึงอย่างนั้นฮีก็ยังทำงานให้พระเจ้าได้ปรกตินะ คุ้นๆว่าแม่งยังมาคุมงานสร้างสะพานให้นรกอยู่เลยมั้ง สตรองสัด เดินมาเปล่งแสงโฮลี่แยงตาอยู่คนเดียวโคตรขัดตาปีศาจ 55
สงครามไม่มีแล้วว่ะ พระเจ้ากับซาตานไม่ตีกันแล้วอ่ะ ประเด็นฆ่าตัวตายหมู่อะไรพวกนี้เหมือนเป็นพล็อตย่อยๆที่เอามาเสริมความย้อนแย้งเรื่องการแบ่งดีเลวอ่ะมึง พูดถึงประเด็นพวกนี้เรื่อยๆตลอดเรื่อง ตั้งคำถามแต่ไม่มีคำตอบหรอก สุดท้ายเส้นแบ่งความดีเลวยังไม่มีเลย
>>837 มึงเหมือนกู กูว่าฉาก sm ดูเว่อวังสติหลุดไปหน่อย แต่กูชอบธีมกับแนวคิดมากเหมือนกัน
เล่มเทวากูจะซื้ออยู่แล้วนะเว้ยยย แต่ไปเห็นเล่มจริงในงานอะไรสักอย่าง แล้วกูกลับมาก่ายหน้าผาก ทำไมมันมินิขนาดนี้ นี่มันมีอะไรอยู่ในเล่มบ้าง กูควรจะซื้อจริงๆเหรอ
เรื่องนี้กุอ่านแบบข้ามฉาก sm ว่ะ ต้องบอกว่ามีพระเจ้ากับซาตานกูข้ามหมด รำคาญ ไม่อินสักอย่างที่มันสองตัวคิดกะพูด...กุรำ...เทวดาบางตนกุก็งงทำไมถึงร่วงหล่น .___. หรือแค่อยากให้เหลือกาเบรียลคนเดียว นอกนั้นกูว่าก็สนุกดี
เรื่อง ร เรือ ก่อนมีดราม่ากูว่าก็มีคนชอบเยอะอยู่แล้วนะ มีคนถามหานิยายน่าอ่านก็มีคนแนะนำนิยายนางปนมาบ่อยเหมือนกัน แต่แค่มันพลาดที่เพื่อนนางมาอวยชัดเจนไปเท่านั้นแหละหลังๆพวกที่ชอบเลยเงียบๆไปเลย
ปล.ส่วนตัวกูเฉยว่ะ กูให้คะแนนกลางๆ
จู่ๆก็นึกขึ้นมา ระหว่างIllreiกับร.เรือ ของคนไหนพล็อตดีกว่ากัน เรื่องภาษาไม่แน่ใจแต่จะเทียบก็ไม่ว่ากัน
กุไม่ชอบงานของ Illrei กุว่างานเขาภาษาสวยแต่ไม่มีแก่น ในขณะที่ ร เรือ พยายามหาแก่นใส่ให้เรื่อง
ไม่ได้บอกว่าอันไหนดีกว่ากัน แต่กุไม่ชอบทั้งคู่อ่ะ . . )
กุขอติไอ้งานรวมนักเขียนหน่อย กุอดสงสัยไม่ได้ว่านิยายวายเล่มเล็กๆ เรื่อง "กระทำการเพียงลำพัง ขายแพงไไปมั้ยน่อ คือ กูไม่อยากคิดว่า 200 บาท มันแพงไปนะ เพราะนักเขียน งาน อะไรเขาก็ต้องขาย แต่แม่ง...แพงไปว่ะ
กูไม่ซื้องานใดๆ ที่เป็นการรวมนักเขียนอยู่แล้ว ไม่เห็นรุ่งสักเรื่อง ต่อให้รวมนักเขียนที่กูชอบทั้งซีรี่ย์กูก็ไม่โอ นักเขียนทุกคนมีจุดเด่นในผลงานของตัวเอง ไอ้งานยำๆที่เหมือนพบกันครึ่งทางแบบนี้ดูเป็นการพังเอกลักษณ์นักเขียนทุกคนในคราวเดียว กูผิดหวังมาก
illrei กูอ่านแค่เรื่องท่านประธานฯที่ออกกับเอ็นเธอร์อ่ะ ที่จริงกูชอบอยู่นะ ถึงพล็อตมันจะดูกลวงๆ แต่ก็ดูอลังดูเปี่ยมอารมณ์ดี กูไม่ได้เทเขา แต่เหมือนนักเขียนเทกูไปแล้ว ไปเขียนเรื่องสั้นเขียนโปรเจคอื่นยำไปเรื่อย เรื่องตัวเองไม่ต่อ เห้อออ
illrei นี้เอาจริงๆกุชอบคาแรกเตอรฺ์เค้านะ แต่กูอ่านนิยายเขาไม่ค่อยเข้าใจว่ะ การบรรยายเค้างงๆ เค้าทิ้งปมไว้เยอะเกินไปตอนเปิดเรื่อง บทสนทนาในเรื่องเลยดูตัดไปมาง่ะ
กูลองเอาชื่อไปเสิร์จหาดู ในตัวอย่างมีแต่งานของร เรือแฮะ ไม่มีอิลเรย์ แต่อย่างที่แบบ>>834บอก การเขียนของเขา จะว่าไงดี เหมือนพวกงานเขียนแนวอินดี้ๆอะแค่มีเรื่องวายแค่นั้นเอง มันแนวประธาน กริยา กรรม เล่าเรื่อยๆมาเรียงๆ ส่วนอิลเรย์ยังไม่เคยอ่านซักทีเลยไม่รู้ว่าเวิ่นเว้อแค่ไหน 555
Ky ใครเคยอ่านเรื่องคู่ตรงข้ามบ้าง คนไหนเคะเมะวะ
กูเพิ่งจะรู้ว่า indulgence ของกล้วยมีสองเล่มตอนจะเริ่มอ่านเพื่อมารีวิวให้ในโม่ง แม่งเล่มบางกระจึ๋งหรึงพอๆกับอุบัติรักฯ รวมสองเล่มได้เล่ม3ของชุดกองบ.ก.เลย กูเลยวางดองไว้ก่อนแล้วว่าจะเอาโรงน้ำชามาอ่าน
กูประทับใจชุดกองบ.ก.มากถึงกับอีเมล์ไปหากล้วยชื่นชมคนพิสูจน์อักษร ชมเรื่อง ชมที่เป็นนิยายสีขาวที่ดีและไม่จำเป็นต้องแรงให้แง่คิดดีๆถ้าจับข้อความของคนเขียนได้ แถมมีแอลซีได้สนับสนุนนักเขียนอีกตะหาก กูอยากให้กำลังใจสนพ.เค้าจะได้มีกำลังใจแอลซีเรื่องดีๆมาให้กูเสพยาวๆ กูเห็นสถานการณ์วงการหนังสือบ้านเราแล้วกูหวั่นใจก็ไม่อยากให้มีการล้มหายตายจากไปอ่ะนะ
เสี้ยวใจ by Steppenwolf...ฮูก
นายเอกเคยทำงานในซ่องมาก่อนโดนพ่อแม่ขายมาตั้งแต่ยังรุ่นๆ ถูกไถ่ตัวออกมาตามพินัยกรรมของลูกค้าขาประจำคนหนึ่งแต่เจ้าตัวตายไปแล้ว นายเอกเลยต้องไปอยู่ในความดูแลของพระเอกที่เป็นน้องชายของลูกค้าคนนั้นแทน
พระเอก แม่ง...ปากร้ายสุดๆ ปากเสียมาก ด่าเหน็บแนมตลอด ชอบด่านายเอกว่าสกปรก เอาปมเขาขุดขึ้นมาว่าได้ตลอด ถึงแม้มันจะใจดีลับหลังก็เหอะปากหมาชนิดที่นายเอกซึ่งเป็นคนอดทนใจเย็นมากยังอดไม่ได้ที่จะต่อปากต่อคำ โชคดีที่พระเอกมีลูกวัยกำลังน่ารัก ติดนายเอกมากเลยทำให้มีโมเม้นท์พ่อแม่ลูกดีๆบ้าง
สปอยล์
...
..
คนที่ร่วมสร้างบริษัทมากับพี่ชายพระเอก มันแค้นนายเอกมากที่ทำให้มันชวดตำแหน่งประธานเพราะต้องขายบริษัทตามพินัยกรรมเอาเงินมาไถ่ตัวนายเอก ก็เลยลักพาตัวนายเอกไปซ้อมเละเทะมีข่มขืนด้วย(แต่ไม่กล่าวถึงแค่ตัดจบย่อหน้า) กว่าพระเอกจะตามไปถึงก็ยับเยินมากแล้ว
เป็นนิยายที่เดินเรื่องเร็ว เร็วจนกูงงว่าพระเอกมีใจให้นายเอกตอนไหน น่าจะมีโมเม้นท์ที่ทำให้พระเอกรู้สึกดีๆกับนายเอกมากกว่านี้ อ่านแล้วมีแต่พูดจาเหน็บแนมไปมา สุดท้ายยอมวางการ์ดลงใกล้ชิดกันขึ้นมาดื้อๆเลย
ส่วนตอนพิเศษ พระเอกก็ยังคงปากหมาได้สม่ำเสมอแม้จะอยู่กันมาหลายปีแล้วก็ตาม
มันไม่ได้ลงรายละเอียดเลยนะมึง ตัดขึ้นย่อหน้าใหม่ กูยังต้องจูนความคิดนิดนึงจากคนพูดตัวร้ายว่า อ่อ โดนไปแล้วเหรอวะ
>>859 ความเห็นมึงทำกูหลุดขำ กูใจบางชอบหลอกตัวเองว่ากำลังวิ่งเล่นอยู่ในทุ่งเหมือนกัน
>>858 รวมๆแล้วถือว่าสนุกมั้ยมึง อันที่จริงกูไม่มีปัญหากับอาชีพนายเอกเพราะถือว่าเป็นเรื่องในอดีตแต่กูไม่ชอบแนวที่ต้องขยี้เรื่องให้ดราม่าโดยการใส่เรื่องพวกนี้เข้ามา จะโดนซ้อมเละยังไงมันยังอยู่ในความรู้สึกว่าโดนที่ตัวแผลยังหายได้ พอมีคำว่าข่มขืนมันโดนที่ใจเป็นแผลที่ใจหายยาก คนอ่านส่วนใหญ่ที่เป็นผู้หญิงมักสะดุดกับคำนี้เสมอ กูยอมรับว่าไม่สามารถก้าวข้ามผ่านคำๆนี้ไม่ได้จริงๆ แต่ถ้ารุ้ก่อนล่วงหน้ากูทำใจอ่านได้นะถ้าเรื่องโดยรวมสนุกคุ้มที่จะอ่านมัน ถ้าสนุกดูจะไปสอยมาอ่านเพราะพล๊อตเน่าดีกูชอบ ฮ่าๆๆ
แล้วกูว่าน่าจะคล้ายๆซีรีส์แมลงเล่ม2ที่ไม่ได้ลงรายละเอียดตอนโดน คือตัดขึ้นย่อหน้าใหม่พร้อมนายเอกสติหลุด กูอ่าน(ขนาดรู้ก่อนกูยังกลั้นใจเปิดข้ามไป)ก็สติหลุดตามนายเอกไปด้วย สงสารนายเอกมัน
กูก็ลาขาดนะ ถ้ามีฉากยังงี้อ่ะ บัย ทำไมชอบเล่นประเด็นนี้กันจังวะ
>>860 คือนายเอกมันเข้มแข็งอ่ะ + มันเคยทำงานอย่างนั้นมาก่อน พอโดนแล้วมันก็ไม่ได้ฟูมฟายอะไร ยิ้มสู้ (ต่อหน้าคนอื่น) แต่ตอนพักฟื้นถ้าคิดถึงเรื่องนั้นก็รู้สึกแขยงสัมผัสบ้าง เข้าใจว่านข.เอาตรงนี้มาใช้เพื่อตอกย้ำคำพูดที่พระเอกมันชอบบอกว่าสกปรก+พระเอกจะก้าวข้ามเส้นตรงนี้ได้ไหม
สำหรับกูก็สนุกนะ อ่านได้รวดเดียวจบ ไม่เนือย แต่ขัดใจความปากจัดของพระเอกบางทีก็ด่าแรงเกิ๊นนนน
>>834 แม่ง ในที่สุดกูก็เจอเพื่อนที่อยากให้พระเจ้าเทิร์นเมะแล้ว!!
สำหรับกู พลอตมันก็ดูมีอะไรอยู่นะมึง เรื่องนี่ทำให้กูตามนขคนนี้ แต่สุดท้ายกูก็ชอบเรื่องนี้อยู่เรื่องเดียว เรื่องอื่นนี่ธรรมดาค่อนไปทางน่าเบื่อ
กูชอบที่มันเล่นหมิ่นเหม่กับศาสนา และตีความเรื่องความดีนั่นแหละ รวมถึงเล่นกับเบื้องหลังของแต่ละคน เยซูงี้ พระแม่งี้
และกูกรี๊ดกาเบรียล กูชอบคนนี้มาก เสียดายสุดๆที่จะต้องยกให้ลัสท์
ส่วนไอ้เล่มจิ๋วเทวาตกหลุมรัก กูว่าไม่ค่อยมีอะไรเลย
ลัสท์ล่อหลวงเทวาหลายองค์จนถูกพระเจ้าจับขัง ให้กาเบรียลเป็นคนคุม แต่คู่นี้ทำท่าจะสปาร์ค พระเจ้าเลยส่งลัสท์มาเกิดใหม่ กลายเป็นโสเภณีชายอันดับหนึ่งของร้านดัง อยู่ดีๆก็มีพ่อบุญทุ่มมาซื้อตัวนี้ไปนอนข้างๆทุกคืน(ตรงตามตัวอักษร นอนonly) ส่วนลูกค้าเจ้าประจำก็ตายไม่ทราบสาเหตุ สุดท้ายลัสก็รู้ว่าสาเหตุมาจากลูกค้าหนุ่มคนใหม่ กาเบรียลนี่เอง ใครจะมาแย่งซื้อตัวลัสพี่ท่านฆ่าหมด แล้วพระเจ้าก็ตามมาเจอ คืนความจำให้ลัสท์ ขังกาเบรียลแทน แต่ลัสก็ไม่ยอมแพ้ เฝ้าตามหาจนเจอ แล้วก็happy แต่กาเบรียลยังคงรักษาพรหมจรรย์ต่อไป
>>860 จับมือมึง กูก็ไม่ชอบอะไรแบบนี้ ถึงจะรู้ก่อนหน้าก็ไม่ชอบเเละขอเลี่ยงดีกว่า เนื้อเรื่องสนุกยังไงกูก็บายว่ะ คือถ้าจะดราม่าแค่นายเอกโดนจับมาซ้อมปางตาย สำหรับกูถือว่าโอเคเเล้วนะ ถึงขั้นข่มขืนมันออกจะเกินไปหน่อย ทุกเรื่องเลย
ซีรีส์น้องแมลงเล่ม 3 ด้วยนะ ไม่ได้บรรยายส่วนตรงนี้เเต่รู้ว่าโดน
ว่าถึงเรื่องนี้ กูไประบายห้องไหนได้บ้างวะ สาเหตุที่กูไม่ชอบให้นายเอกโดนดราม่าด้วยการข่มขืนเพราะสมัยเด็กกูเคยโดนทำอนาจารจากพี่ชายที่กูสนิทมากว่ะ กูเลยฝังใจ เจออะไรแนวๆนี้แล้วค่อนข้างรับไม่ได้
>>863 มึงคือร่างแยกของกูสินะ!! กูสารภาพก็ได้ว่าใต้คำว่าบางเล่มชอบบางเล่มไม่ชอบ หมายถึงกูชอบเรื่องนี้เรื่องเดียว เรื่องอื่นไม่ชอบว่ะ 555
ที่จริงในเรื่องพระเจ้าก็มีสลับบทอยู่เปล่าวะ กูคุ้นๆ แต่ตอนนั้นออร่าเมะไม่จับเบย กูอยากได้จังหวะแบบอย่างตอนที่พระเจ้ากลายเป็นปีศาจที่แข็งแกร่งที่สุดแล้วกดกลับอ่ะ มันจะพีค อารมณ์มันใช่ โคตรเมะ!
และในก๊กเทวดากูรักกาเบลียล พ่อหนุ่มพรหมจรรย์ของกูวว ลูซแรดไป เขาไม่สเปคกูอ่ะ มิคาเอลกูอ่านแล้วจับรังสีหมาไม่ออก นอกนั้นบทน้อยไป สรุปแล้วกาเบลียลกูจอง! ลัสน่ะไปห่างๆเลย
ในที่สุดก็มีคนสปอยด์เทวากูสักที ขอบคุณมาก เท่าที่ฟังแม่งไม่มีอะไรเลยว่ะ กูตัดใจได้แล้วว่าจะไม่ซื้อ
แต่กูยังตามนักเขียนอยู่เรื่อยๆนะ เผื่อว่าเขาจะออกอะไรพีคๆมาอีก กูเคยไปยืนอ่านเรื่องสั้นไม่วายที่เขาเขียน "จะขอรับผิดทั้งหมดแต่เพียงผู้เดียว" อันนั้นกูก็ชอบเหมือนกัน เรื่องไหนที่เขาเล่นประเด็นสังคมและความเชื่อกูจะกรี๊ดมาก แต่เมื่อตามเขามาสักพักกูก็ได้รู้ว่านั่นไม่ใช่แนวเรื่องส่วนใหญ่ของเขา กูเสียใจ...
>>866 อันนี้มึงเกินไปว่ะ
สำหรับกุ เรื่องซ้อม ข่มขืน การทำร้ายร่างกาย ทุกอย่างกุแบบ.. มันร้ายแรง มันน่ากลัว ถ้ากุสมมติกุเป็นนักเขียน จะเขียนแล้วกุต้องโดนเองกูควรเลิกเขียนนิยาย
ประเด็ยคือ นิยายเนี่ย มันต้องมีปมให้ดราม่า ให้เสียใจ นักเขียนมันจะเล่นปมเหี้ยไรก็ได้ แต่กุอยากให้มันดึงกุให้อินได้ไม่ใช่แค่เอาสนุก
ถ้าเนื้อเรื่องแนวนั้น เจาะจงจะ เรฟ อย่างเดียว กุคงแย่ แต่ถ้าปมข่มขืนทำให้เรื่องไปต่อ กุว่าเขียนไปเถอะ กุอ่าน
Ky มีใครพอจะรุ้บ้างว่านิยายเรื่องที่ Zแอลซีไว้เป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไรกูมีความหวังกับเรื่องนี้มาก
>>870 กูก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงว่ะ อาจจะแปลกตามที่มึงบอกก็ได้ คือถ้าดราม่าด้วยเรื่องแบบนี้ กูรับได้มากสุดก็คือ การโดนทำร้ายร่างกาย(นายเอกโดนจากคนอื่นนะ ถ้าพระเอกเป็นคนทำเองกูก็ไม่ค่อยปลื้มว่ะ) แต่ถ้าไม่มีเลยก็คงดีกว่า อย่างที่มึงบอกว่ารุนแรงนั่นแหละ เห็นด้วยทุกประการ
แต่ก็นะ นิยายเดี๋ยวนี้มันหนีไม่พ้นเรื่องแบบนี้ จะอ่านอะไรกูต้องเซฟตัวเองไว้
>>874 กุ870 นะ สำหรับกุ กุเองก็คิดว่า นิยายสมัยนี้สิ้นคิดที่เอาประเด็นโดนข่มขืนแล้วฟิน หรือมีเรื่องอะไรนึกไม่ออก ก็ใส่ข่มขืนนี้ เยอะมาก ซึ่งมันพร่ำเพรื่อ มันสะท้อนถึงปัญญาของนข.
การที่มึงไม่โอเคกะเรื่องข่มขืน เป็นเรื่องดี เพราะมึงรู้ว่า ข่มขืนมันแย่แค่ไหน แต่ในฐานะนักอ่าน
การข่มขืนนิยายไม่ใช่ ห้ามมีในนิยาย แต่ต้องถามว่า สมควรมีในเนื้อเรื่องหรือไม่ ทำไมต้องมี มีเพราะอะไร ก็พออะนะ
KTL ...กํหวังว่าตอนหน้าจะเริ่มมีฉากบู๊แล้วนะ หลังจากที่เอื่อยๆมานาน
กูขอKy นิดนึง มีใครอ่านซัดกันมันส์ดีบ้างป้ะ คือชื่อนิยายแม่งชวนให้ไม่คลิกเข้าไปอ่านบ้าง แต่พอเข้าไปอ่านแล้วกูโคตรติด5555555555
มึง nez นี่มีเล่นประเด็นข่มขืนรึเปล่าวะ กูกลัวใจ
กูกำลังอ่านนิยามเรื่องนึงอยู่คือมันสนุกนะ พระเอกเซ็กซี่แต่....กูเฟลเพราะล่อลวงนายเองให้นอนกับตัวเอง เดี๋ยวกูอ่านจบแล้วมาเล่า ถ้าไม่ใช่เพราะอ.Minase Masara วาดรูปประกอบกูอาจจะไม่หยิบมาอ่านเลย
กูเบื่อวิศวะชิบหายย อ่านกี่เรื่องก็เจอแต่ว้ากวิศวะ แต่แนวนี้ก็เสือกขายดีอีก เฮ้อออออออ
กูไม่เข้าใจว่าทำไมต้องวิศวะ ทำไมต้องหมอ กูไม่อิน มองรอบๆตัวกูพี่น้องเพื่อนลูกพี่ลูกน้องกูอยู่วงการสองอันนี้หมด อ่านแล้วจิ้นไม่ออกอารมณ์ไม่มา แถมสภาพแวดล้อมห่างความจริงไปหลายโยชน์
ทำไมไม่มีอาชีพอื่นมั่ง พระเอกเป็นสตั้นแมนเจอนายเอกช่างทำพร๊อบในกองถ่ายละคร
พระเอกเป็นเลขานายใหญ่ ต้องดีลกับฝ่ายบัญชีสุดซึน
ความรักของแฮร์ดีไซเนอร์กับสไตลิสหน้าใหม่)ฉากหลังเป็นแฟชั่นวีคที่มิลาน อะไรเทือกๆนี้มีให้อ่านมั้ย
ไม่เอาหมอ ไม่เอาวิศวะ ไม่เอามาเฟีย มีมั้ยคะซิส
จิงวิศวะสถาปัตย์ หมอ มาเฟียตัวพ่อ รวยโคตรพ่อโคตรแม่รวย หล่อโคตรพ่อโคตรแม่หล่อ กูอยากอ่านแนวคนธรรมดาทั่วๆไปหน้าตาดีแต่ไม่จำเป็นต้องหล่อหัวตายความล้ม หนุ่มออฟฟิศ หรือแบบแนวนายเอกเป็นพ่อค้าขายก๋วยเตี๋ยวโบราณเจ้าเก่าทายาทรุ่นที่ 3 ที่อากงอาป๊าโล้สำเภามาจากแผ่นดินใหญ่ กำลังประสบปัญหาหนังในการสืบทอดกิจการขายก๋วยเตี๋ยวไหนจะปัญหาขีดแย้งในบ้าน พี่น้องแตกคอแล้วยังมาเจอการถูกไล่ทีจากเจ้าของตึกหน้าตลาดที่จะปรับพื้นที่ไปทำหมู่บ้านจัดสรรทำให้มาเจอกับพระเอกทนายความหน้าโหดมาดขรึมที่ควบตำแหน่งเลขาคนสนิทของเจ้าของตึกที่มายื่นโนติสให้ย้ายออกโดยเร็ววัน ศึกในว่าแย่แล้วศึกนอกที่กระทบหัวใจยิ่งแย่ยิ่งกว่า แล้วนายเอกของเรามือจะลวกก๋วยเตี๋ยวแล้วจะรักษาอธิปไตยได้มั้ยต้องติดตาม ---> อะไรแบบนี้อ่ะมึงมีมั้ย พล๊อตข้างบนกุคิดเองมั่วๆนะนั่น
หรือพระเอกสู้ชีวิตอดีตหนุ่มออฟฟิศที่หมดศรัทธากับการทำงานตัดสินใจลาออกพร้อมเอาเงินที่เก็บหอมลอมลิบมาหลายปีเปิดร้านกาแฟกึ่งร้านอาหารเล็กๆที่เป็นความฝันมานานนม ล้มลุกคลุกคลานเกือบถอดใจแต่ก็พยายามจนร้านอยู่ตัว มาเจอนายเอกนักกายภาพบำบัดที่บังเอิญช่วยแม่พระเอกที่หกล้มอยู่หน้าบ้านไปส่งโรงบาลได้ทันแต่แล้วก็เกิดเรื่องนั่นนี่นุ่น อะไรแบบเนี่ย....กุขออะไรแปลกใหม่ได้มั้ยยยยย
กูล่ะเบื่อวิศวะ หมอ สถาปัตย์ ทำไมไม่มีพระเอกนายเอกจากคณะสังคมศาสตร์มาให้กูอ่านมั่งวะ แล้วไอ้เวลาว่างเนี่ย มึงเอามาจากไหน กูเรียนวิศวะกูยังกลับไปนอนตีสามอยู่ทุกวัน เพื่อนสถาปัตย์กูเคยมาอาบน้ำห้องกูตีสี่ ทำงานยาวยันเก้าโมง แบกโต๊ะดราฟกลับบ้านไปทำงาน ส่วนเพื่อนกูที่เรียนหมอนี่แทบเป็นแทบตาย ปิดเทอมเหี้ยไรไม่มีทั้งนั้นแหละ ปิดไม่ถึงสองอาทิตย์จากปีสามเป็นปีสี่เฉย กูล่ะสง
ก็นักเขียนแนวนี้มันกลวงซะส่วนใหญ่น่ะ อยากให้ตัวละครดูฉลาด แต่คิดไม่ออกนอกจากใส่เซตติ้งซึ่งคณะที่ใส่แล้วดูฉลาดคือคณะพวกนี้แหละ แต่พวกคนเขียนน้อยคนจะใส่ใจมีข้อมูลอ้างอิงพวกนี้ (ก็นะมักง่ายระดับหน้าตาตัวละครก็เอารูปดารา การ์ตูนใส่เอา) มันเลยได้แต่ชื่อคณะ แต่เนื้อหาไม่มีอะไรเลย อ่านแล้วมันจะเหมือนคณะมโนๆ ไม่ค่อยได้รู้อะไรเพิ่มขึ้น
อย่างนิยายบางเรื่อง ที่กูนึกออกเก่าหน่อย น้ำใสใจจริง อ่านแล้วกูจะนึกภาพ ทับแก้ว ออก หรือแบบ นางอาย เข้าใจบรรยากาศโรงเรียนประจำในปีนังยุคนั้น แต่นิยายพวกนี้เน้นขายความฟิน อ่านไปเลยนึกภาพมหาลัยจริงๆ ไม่ออกเลยว่ะ
ไปอ่านเรื่องนึง ประมาณว่าพระนายเคยคบกันมาก่อนรักใสๆ แต่พระเอกต้องกลับมาแต่งงานให้พ่อชื่นใจก่อนตายเลยเขี่ยนายเอกทิ้งไม่ใยดี นางเฮิร์ทไม่เข้าใจว่าทำไรผิดหลังจากนั้นก็อัพสกิลวันไนท์สแตนด์ไม่คบใครจริงจัง หลายปีผ่านไปโลกกลมมาเจอกันอีกพระเอกรู้สึกเหมือนได้เจอของเล่นเก่ากึ่งบังคับให้มามีสัมพันธ์กันอีกครั้ง พระเอกรุกมากๆเข้านายเอกจากที่ดื้อๆก็เริ่มใจอ่อนล่ะเพราะรู้สึกอยากเป็นคนสำคัญของใครซักคน...กูนี่เห็นอนาคตเมียทาสรำไร อิพระเอกก็พร่ำพูดอยู่นั่นล่ะว่าดื้อนักจะฝึกให้เชื่อง แม่งเหมือนไม่ได้มองนายเอกเป็นคนว่ะ เป็นหมาเป็นของเล่นซะมากกว่า
พล็อตพระเอกแบบนี้มันฟินตรงไหนวะ ....
เบื่อพวกวิศวะกับหมอเหมือนกัน กูอยู่วิทยาคนตั้งเยอะ ไม่เห็นมีใครเอาพล็อตไปเขียน หลากหลายดีด้วยเพราะมีหลายสาขาและแต่ละสาขาก็ไม่เหมือนกัน อยากได้คนฉลาดคณะกูก็มีเยอะพวกเด็กทุนไรพวกนี้ระดับอัจฉริยะทั้งนั้น โอ้ยยย พูดละหัวร้อน 55555
>>906 อ้าว กูเพิ่งเห็นเม้นท์ ถูกต้องนะค้าาาบ
เคะเอาแต่ใจ มันคงดูมุ้งมิ้งน่ารักน่าเอ็นดูมั้งมึง เรื่องที่ว่านี่กูรำคาญเคะมาก โดนเขาทิ้งเจ็บช้ำขนาดนั้นยังเดินเข้าไปตกหลุมเดิมๆอีก นี่ถ้านางพัฒนาตัวกลายเป็นเคะราชินีน้ำแข็งกูว่าคงมันส์กว่านี้อีกเยอะ พระเอกต้องโดนเอาคืนมั่ง
ต๊อบตอนใหม่มาแล้วนะเพื่อนโม่ง
คุณแก้วแม่งเป็นผู้ชายแล้วว่ะ -.-
ว. นี่ไม่รู้กูคิดไปเองมั้ยว่าเค้ามักแต่งอวยพระเอกว่ะ ต่อให้ในเรื่องแม่งจะงี่เง่าน่ารำคาญชิบหายยังไง เค้าก็จะหาเหตุผลตรรกะแปลกๆ มาใส่ให้พระเอกถูกได้อยู่ดี เออยกเว้นเรื่องโอบตะวันนะที่เค้าเข้าข้างเคะทั้งที่กูอ่านยังไงอิเคะก็ผิด พระเอกน่าสงสารชิบหาย
ว. ชอบเเขียนนิยายที่ตัวละครงี่เง่าอ่ะ กูอ่านแล้วมันจะมีจุดให้กูหงุดหงิดทุกเรื่องของเค้าเลย แต่มีดีที่เขียนภาษาโอเค อย่างเรื่องใหม่ที่พวกมึงพูดกันกูก็ยังไม่ได้อ่าน กะว่ารอดูกระแสก่อน แต่จากที่พวกมึงคุยกันก็คงไม่ต่างจากเดิม เห้อ
>>914 ตอนกูอ่านโอบตะวันนี่โคตรหงุดหงิด พระเอกแม่งน่าสงสารชิบหาย ไม่ได้ทำผิดไรเลย ที่เรื่องมันแย่ลงเพราะตัวเคะล้วนๆ แต่ทุกคนในเรื่องทำเหใมือนเคะเป็นฝ่ายโดนกระทำ น่าสงสาร บลาๆ โดยเฉพาะเพื่อนเคะนี่น่ารำคาญสุด มีการโทศพระเอก ทั้งที่เพื่อนมึงกับตัวมึงนั่นแหละงี่เง่า น่ารำคาญ
เวรกำ ซื้อโอบตะวันมาดองไว้ยังไม่ได้อ่านเลย แล้วเรื่องสู่กลางใจนี่เป็นยังไงอ่ะใครเคยอ่านบ้าง ว่าจะซื้อแต่เห็นอย่างนี้แอบคิดหนัก
โอบตะวันนี่ใช่ที่นายเอกไปจูบกับอีกคนป่าววะ ทั้งที่แต่งงานแล้ว ตอนอ่านกูนี่โกรธแทน ไม่ชอบเรื่องที่เล่นชู้สัสๆ เป็นกูกูเลิกแล้วไม่ให้อภัยแม่งหรอก
ของ ว. นีกูด่าตลคเค้าในใจทุกเรื่องว่ะ มันเหมือนจะดีละเเต่ดีไม่สุดอ่ะมึง อย่างสู่กลางใจตอนเเรกกูชอบนายเอกนะเเต่พอมาช่วงท้ายที่ทิ้งปมนายเอกจะไปรักษาเเล้วตัดควาสัมพันธ์กับพระเอกอ่ะ เค้าก็ใส่ตรรกกะที่แบบเฮ้ย อินายเอกมึงทำให้เรื่องยากไปอีกปะวะ เงี้ยมันหงุดเงี้ยว เเต่กูก็อ่านงานเค้าเกือบทุกเรื่องนะ งงตัวกูเอง55555
กุว่าฟักชอบต๊อบแน่ๆอะ แต่ไม่กล้าเกินเพื่อน
เห่นโหลว สรุปคุณแก้วเป็นสาวสอง เกย์แต่งหญิง หรือเกย์ผู้เฉยๆ ถ้าแต่งหญิงเพื่อมาหลอกตกต๊อบกูไม่โอนะกูไปเชียเรือต๊อบฟักดีกว่าบ๋ายยยย
ทำไมมีเเต่คนอยู่เรือคุณฟักกับต๊อบวะ ไม่มีใครอยู่เรือคุณแก้วกับกูบ้างเหรอ 5555555
กูเรือคุณแก้ว กูไม่ค่อยชอบคุณฟักเท่าไหร่แต่กูคงเป็นคนเดียว 555
ฒีใครอ่านทริอาซบ้างวะ กูเพิ่งอ่านรวดเดียวยันตอนล่าสุด ความรู้สึกแม่งเหมือนเล่นเกมจีบหนุ่มแต่เสือกติดแบดเอนด์รัวๆเลยว่ะ//กดปุ่มรีอย่างก้าวร้าว ถ้ามึงแบดอีกกูจะจีบคนอื่นแล้วนะฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
รักอิสระ ในเล้าหนุกดี กูชอบพี่อิสคนกาก ขี้บ่นเป็นลุงแก่ๆ พูดเป็นบ้าอยู่คนเดียวก็ได้ ขำดี ส่วนนายเอกเป็นเด็กบ้านแตกพ่อแม่ตายต้องมาอยู่กับป้าใจร้าย ชีวิตดราม่า
>>931 กูลุ้นอยู่ว่า น้องต้อลแม่งต้องตายอีกกี่รอบกว่าพี่หมอจะแก้ปัญหาได้ ส่วนอุบัติเหตุของต้อลแฟนเก่าไหมน่าจะมีเอี่ยวใช่ไหม
KY แปป มีนิยายเรื่องไหนเล่นประเด็นเพศบ้างวะ แบบมันไม่ได้ชอบผู้ชาย แต่คนที่มันชอบเสือกเป็นผู้ชายอ่ะ เอาแบบหน่วงๆ ดราม่าหน่อย ไม่มีคำหยาบไม่มีฉากxxหรือมีแบบไม่ต้องบรรยายมาก คือกูไม่เคยอ่านนิยายวาย อยากเริ่มอ่านแนวนี้ก่อนจะได้ค่อยปรับตัว สงเคราะห์ทีจ้า
KY หน่อย
เพิ่งอ่าน ซัดกันมัน(ส์)ดี ตอนล่าสุดจบ
เรื่องแบบพายเรือวนในอ่างอีกแล้ว
เห็นคอมเมนต์ในเล้าก็มีพูดถึงเรื่องนี้อยู่บ้างนะ แต่คนเขียนก็ไม่ได้สนใจอะไร คงไม่มีรีไรท์ใหม่อีกรอบแน่ๆ เพราะทำอีบุ๊คขายแล้ว
ถามว่ากูเจ็บใจอะไร เจ็บใจที่เปย์ไปแล้ววว ถ้ารู้ว่าเรื่องตอนหลังจะเป็นแบบนี้อาจจะได้ปล่อยเบลอ เนื้อเรื่องยืดเยื้อไม่ไปไหนสักที ในขณะที่ตอนแรกเปิดเรื่องมาซะดีเลย รู้ว่าต้องแซ่บแน่ๆ แอบผิดหวังเล็กน้อย
มึง แนะนำหน่อย คือกูอยากอ่านนิยายวายที่พระเอกเย็นชาแซ่บๆ อ่ะ พอมีแนะนำไหม กูลองๆ หาแล้วยังไม่เจอที่ถูกใจเลย (จริงๆ เรื่องที่กูจิ้มไปก็ไม่เจอแนวพระเอกเย็นชา) ในเน็ตก็ได้ พิมพ์แล้วก็ได้ ขอบคุณล่วงหน้านะเพื่อนโม่ง
เพื่อนโม่ง มีใครเป็นแบบกูมั่งปะ กูอ่านฟิคทั้งๆ ที่ไม่รู้จักศิลปินอะ 5555
คุณนักเขียนเขาตอนเขียนหัวใจหลังเลนส์กูว่าสนุกนะพอราคาฝัน นายเอกน่ารำคาญมาก แบบมีความพยายามที่เกินเหตุอะ ถ้าเกิดมีสถาปนิกมาประมูลงานระดับนั้นแล้วไม่ได้จริงๆเค้าก็ไม่ไปตื้อทำตัวเหมือนเด็กม.ปลายขัดใจโลกปะ แล้วพระเอกก็ดีจริงแหละ แต่จะมีซีอีโอไหนลงมาคลุกกับพนักงานที่ประมูลงานไม่ได้บ้างอะ เรียงอาจจงงๆแต่กูก็งงแหละ
>>936 จับมือกะกูหน่อย ขัดใจจริงๆว่ะ วนอยู่ในอ่างนี่ล่ะไม่ออกนอกเลย ประเด็นเก่าไม่จบมาใหม่อีกล่ะ อิพระเอกมึงแม่งจะเอาไงกันแน่วะ ไม่แปลกใจเลยที่นายเอกจะไม่เชื่อ คนอ่านยังงงเลยทำอะไรของมึ๊งงงง ไหนบอกชอบเค้าจีบเค้าหึงเค้าแต่สิ่งที่ทำนี่แม่งมองไม่เห็นสักอย่าง อีกสี่ตอนจะจบล่ะ กูไม่เห็นแววเลยมันจะจบยังไง กูว่ายืดเรื่องไปว่ะ ตอนเพื่อนกันก็พระเอกปากหนักไม่ชัดเจน กูอุดหนุนเรื่องนี้แล้ว แต่เรื่องใหม่คงต้องขอรอดูก่อนว่ะ เรื่องซัดกูชอบมากนะแต่หลังๆกูเริ่มมองบนแล้วว่ะ กูเอาใจช่วยนายเอกนะ อยากให้พระเอกเจ็บบ้างแต่นข.คงรักพระเอกมากกว่า นายเอกเลยแพ้ตลอด
แนวพระเอกเลวๆขี้หื่นข่มขู่บังคับ ทำไรปากไม่ตรงกับใจ กี่เรื่องๆกูก็เห็นนายเอกแพ้หมด พระเอกลอยลำขึ้นแท่นผู้ชนะจบสวยๆตลอด
>>947 กูขัดใจแนวนี้มากพระเอกหลายๆคนที่อ่านๆหาความดีแทบไม่เจอ ที่มีดีก็หน้าหล่อๆ คือถ้าจะมาแนวปากไม่ตรงกับใจทำร้ายจิตใจนายเอกก็อยากให้เขียนว่านายเอกก็เอาคืนเจ็บๆเหมือนกัน กูทีมนายเอกหน่ะอยากเห็นฝั่งนายเอกชนะบ้างอะไรบ้างไม่ใช่หงายการ์ด"กูเป็นพระเอก"แล้วทุกอย่างจะยอมรับได้แบบใสๆ
ช่วงนี้อ่านแต่นิยายดราม่ากุเครียด ใครพอจะแนะนำแนวใสๆสีขาวอ่านแล้วกูกำลังวิ่งเล่นอยู่ในทุ่งทานตะวันได้บ้างมั้ย
>>936 จริงมากหลังๆแบบวนๆจนกูรำคาญ ยิ่งตอนล่าสุดนี่กูแบบอะไรของมัน กูอ่านแบบผ่านๆมาหลายตอนหละ คือตามจริงกูอยากเห็นนายเอกเอาคืนพระเอกให้มันเจ็บๆบ้างแต่นี่วนไปวนมาก็โดนเยตลอด นี่กูยังคิดอยู่ว่ามันจะได้เอาคืนพระเอกบ้างไหมว่ะ อยากเห็นพระเอกเจ็บเสียใจต้องง้อบ้างไรงี้ อันนี้ทำไรก็เหมือนแพ้ทางพระเอกหมดเลยย
>>953 ตอบยากแฮะ กูเห็นหลายคนไม่ชอบเลยนะ
อย่าง love affliction นี่เริ่มที่ข่มขืนก่อนเลย แล้วก็กดขี่เล่นงานครอบครัว นายเอกเลยต้องยอมมาเป็นของเล่น แต่ข้อดีคือนายเอกไม่ได้หลงรักพระเอกแต่กลายเป็นพระเอกนั่นแหละที่ตกหลุมรักก่อน ส่วนนายเอกมันไม่รักตอบ กูละสะใจ โดนทำขนาดนี้ก็ไม่ควรรักมันแล้ว จริงๆถ้าไม่มีตอนพิเศษทิ้งท้ายจะดีกว่าด้วย คือ พออ่านตอนพิเศษแล้วรู้สึกเหมือนยังเหลือเยื่อใยเล็กน้อยให้มโนได้ว่าหลิงหลินอาจจะมีความรักเหลือให้พระเอกนิ๊ดนึง จบที่ตอนสุดท้ายดีกว่าสำหรับกู
ส่วน bond ก็ตามที่ >>954 บอกเลย เฟยฮวนหรือเจ้าของฉายาที่เขี่ยบุหรี่ นี่โคตรสมบุกสมบัน แต่ถ้าจำไม่ผิดนางก็แกว่งเท้าหาเสี้ยนเองด้วยอะนะ แต่กูโอเคที่ตอนจบมันแก้เผ็ดพระเอกได้ดี
Delusion of Passion by Yakou Hana จันทร์เสี้ยว
เป็นเรื่องสไตล์พระเอกวางแผนกุเรื่องล่อลวง ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้นายเอกมาครอบครอง อ่านแล้วน่าอึดอัดรำคาญใจเป็นพักๆ ตรรกะบางอย่างพังแปลกๆ
ส่วนใหญ่เรื่องที่นายเอกชนะตอนท้าย มักจะโดนกระทำมาอย่างแสนสาหัสเกือบทั้งเรื่องว่ะ
ขอถามหน่อย มีใครเคยอ่านเรื่อง deadlock บ้างที่เป็นนิยายแปลอ่ะมึง กูอยากอ่านมาก แต่ไม่รู้ว่ายังมีขายอยู่รึเปล่าหรือมันสนุกขนาดไหน ใครเคยอ่านแล้วสปอยกูทีได้มั้ย ; ; /ถูกมู้ปะ
bond นายเอกถูกเยจนกุคือคิดว่าตัวร้ายเป็นพระเอกแล้วเนี่ย
>>964 มีคนบอกว่า3เล่มเล่ม1 สนุกสุด แต่กูว่าเล่ม1ยังไม่เห็นสนุกตรงไหนเลยขี้เกียจอ่านต่อ เล่ม1ตัวร้ายมันเฉลยง่ายมาก เนื้อเรื่องงั้นๆไม่ค่อยตื่นเต้นกะจะอ่านเอาบรรยากาศคุกก็ไม่ค่อยได้เต็มที่ ไม่ค่อยประทับใจว่ะ มีฉากโดนข่มขืน แล้วก็เดี๋ยวจะมีรีปริ้นท์ไม่ต้องไปซื้อที่โขกราคากันนะ กุซื้อมาแพงกว่าปกโคตรเสียดายตัง
กูขอkyอีกรอบ คือกูอ่านซัดกันมันส์ดีตอนล่าสุดละ กูเสียดายเงิน840ที่กูพรีแบบบ็อกซ์สวมไปมาก วนแบบนี้มากี่ตอนละวะ
>>943 กูชอบงานเขานะ กูรู้สึกว่านักเขียนคนนี้เขาใส่ใจในการหาข้อมูลอาชีพดี แต่บทแม่งพอเข้ากลางๆเรื่องก็เริ่มทำกูเบื่อละอะ ลักษณะคาแรกเตอร์ก็คล้ายๆกัน(หัวใจหลังเลนส์กับราคาฝัน) แล้วนี่คือกูไม่อินคู่รองในราคาฝันชิบหาย
>>932 รักอิสระสนุกชิบหายย กูชอบคุณรชาตั้งแต่บูรพากับองศาเหนือละ กูรอให้ยิมมีบทเพราะกูชอบคาแรกเตอร์แบบนั้น5555555 แต่ตอนนี้กูทีมช็อกปิงมาก
ใครอ่านgreyhound ในเล้าบ้าง เพิ่งลงได้2ตอนแต่โทนเรื่องครึ้มๆนี่ใช่แนวกูเลย แอบสงสัยว่า นายเอกถูกจ้างไปวาดรูปอะไรอ้ะ กูงงเล็กน้อย
เพิ่งไปอ่านเรื่องสั้นในเล้ามา
ชื่อ รักต้องฆ่า
มันดีมากกกก ไม่ค่อยเจอแนว psycho love แบบนี้เลย
เนื้อเรื่องหลักจบแล้ว เหลือส่วนที่เป็น spin-off นิดหน่อย คนแต่งบอกจะมาลงพรุ่งนี้
ตอนนี้สมองกูวิเคราะห์ไปต่างๆนานาแล้วว่ะ 55555
อยากแนะนำเพื่อนโม่งให้ไปลองอ่านดู ภาษาการเขียนไหลลื่นดีทีเดียว
>>978 กูก็คิดงั้นว่ะ ให้บริษัทนายเอกได้งานไปตั้งแต่แรกไม่ดีกว่าเหรอ เห็นพอร์ตงานตรงใจเลยอยากจ้างก็จบละ แล้วก็ไปลงดีเทลปัญหาหน้างานแทนจะดีกว่ามั้ย มีเป็นล้านเลยปัญหาตอนทำงาน มาตื๊อแบบนี้ไม่มีใครเขาทำว่ะ จริงๆนะ คนเขียนก็น่าจะเรียนมาทางสายนี้(คิดว่านะ) น่าจะรู้ว่าอะไรที่เลือกไปแล้วมันเปลี่ยนได้ยากมาก โดยเฉพาะตอนเซ็นสัญญากับอีกที่แล้วเปลี่ยนมาเลือกอีกที่ ฉีกสัญญาทิ้งง่ายๆเป็นทิชชู่เลยสัส บริษัทใหญ่ๆเขาไม่ทำกัน มันเป็นเรื่องของเครดิตด้วย อีคุณชาติแม่งทำหยั่งกะเล่นขายของ เพราะแบบนี้กูเลยรู้สึกว่านิยายเรื่องนี้แม่งตอแหลสัสๆเลยว่ะ ฟุ้งอยู่ในอากาศสมชื่อเรื่องจริงๆว่าราคาฝัน เออ ฝันก่อนก็แล้วกัน สถาปนิกจริงๆขืนทำแบบนี้แทนที่เขาจะเห็นใจ เขาคงจะด่าให้อะ
>>969 กูสายพี่อิสคนกากว่ะ แต่เฮียทำไรคลุมเครือแถมยังมีเจ๊เนยมาพัวพัน ทำให้นุ้งปิงสร้างกำแพงใจขึ้นมา หักคะแนนค่าาาาา
ราคาฝัน กูก็รู้สึกว่ามันเว่อร์ๆ ไอ้เรื่องไปตื้อขอเสนอแผนงานซ้ำ กับที่ท่านประธานต้องลงมาช่วยเอง แต่ก็ดีกว่าหลายๆเรื่องที่เน้นฟินไปฟินมา
ว่าแล้วก็ช่วยแนะนำเรื่องดี มีสาระ สมเหตุสมผล ไม่เว่อร์ ไม่เน้นเย ตรรกะไม่ป่วย ตัวละครไม่งี่เง่าให้กูหน่อย คลิ๊กหาเองแม่งอย่างกับงมเข็มในแปซิฟิก
เรื่องใหม่คุณ ว ตอนล่าสุด เอ่อ...พระนายป่วยจิตทั้งคู่ว่ะ พระเอกหึงหวงไร้สติทั้งที่ตัวเองก็ไม่ชัดเจน ส่วนนายเอกโดนทำขนาดนั้นยังจะร้องขอไม่ให้เขาไป โอ๊ย ขาดความรักแล้วจะตายเหรอไง
กูขอดรอปว่ะ เรื่องนี้ตัวละครพังพินาศกว่าทุกเรื่องเลยที่ผ่านมาเลย
คุณ ว คือ
พวกเมิงงงงงง งานอ.โคโนะฮาระเบิกเนตรในตำนานมีสนพ.ใต้ดินแปลด้วยว่ะ (นกกระจอกเทศในตำนาน)กูนี่อึ้งไปเลย...
อะไรวะ คุณต๊อบแม่ง wtf กับกูมาก กูไม่ชอบที่คุณแก้วทพแบบนี้เลยว่ะ
คุณต๊อบจงแข็งใจบอกเป็นเพื่อนต่อไป
YGS มึง กูไม่คิดว่าจิตใจจะต้องแข็งแกร่งขนาดไหนถึงแปลออกมาได้วะ 55555555555
>>980 มึงหาเรื่องเรียลอะไรได้จากในเล้าด้วยหรอ5555555555 แต่ถ้าเอาแบบที่ดูธรรมดาๆก็ใส่ร้ายป้ายสีป้ะ แต่กูเฉยๆกับเรื่องนี้ ถ้าให้กูแนะนำกูเลือกbustopนิยายในเด็กดี พระเอกเป็นเด็กกางเกงน้ำเงิน นายเอกเป็นกระเป๋ารถเมล์ เนื้อเรื่องสนุกมาก กูนั่งหัวเราะทั้งเรื่อง ไม่มีดราม่าเลย55555555555555555555555555555 หลอกๆ แนะนำให้ทุกคนอ่าน เพื่อนกูเดินอ่านตอนจบแล้วร้องไห้ตอนเดิน55555 แม่งดิ่งอารมณ์ชิบหาย
>>981 กูเริ่มไม่โอกับงานเขียนคุณว.ตั้งแต่โอบตะวัน คือกูชอบเขาช่วงแต่งwhen the wind blows backมาก เพราะกูติ่งพี่เฟย ติ่งแบบซื้อหนังสือมาแล้วค่อยๆละเมียดนึกภาพอ่านทั้งวัน ตอนนี้คือแบบ กลพยัคฆ์แค่ชื่อกูก็ไม่กดเข้าไปอ่านแล้วอะ
ชื่อเรื่องอะไร มึงมีวาร์ปมั๊ย กูอยากรู้ 55555
มีคนเคยพูดถึงอยู่ https://fanboi.ch/animanga/1817/797/
>>998 เหี้ยยย 555 ตอนจบบทสรุปคือยังไงวะ555
ปิดมู้ https://fanboi.ch/801/3493/
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.