(ต่อ) ภาพที่เห็นคือน้องผู้หญิงนั่งจมกองเลือด ตายสนิท บอมหมอบร้องไห้ พึมพำ ซังวู(อ่ะถึงบทมันแล้ว) เดินมาพูด
ซังวู : โหหหหหห น่ากลัวเกินไปแล้ว แทงไปตั้ง 12 ที (มึงอุส่าห์นับ) โหดนะนี่ นายเองก็คงแบกความเจ็บปวดไว้ตลอด เป็นคนถูกกระทำมาตลอดสินะ
เดินไปหาบอมที่หมอบร้องไห้ พูดอะไรไร้สาระอีกนิดหน่อยแล้ว บอมก็พึมพำๆๆทำเรื่องใหญ่ไปแล้ว...พึมพำ
ซังวู : ทำไม เสียใจ (ที่ทำลงไปเหรอ)
บอม : (ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมา) ทำยังดี....(ยิ้มหลอนๆพร้อมเลือดอาบหน้า) I still do not mind at all. (ไม่รู้จะแปลยังไงให้พวกมึงเข้าใจตามบริบทนี้ ถ้าให้อธิบายตามความเข้าใจของกูคือ ทำไงดีฆ่าคนไปแล้วแต่ไม่รู้สึกว่ามันผิดหรือเป็นเรื่องที่ใหญ่เลย อิมพลายได้ว่าดีที่ได้ลงมือทำลงไป)
ในความคิดกู บอทไม่ได้ฆ่าน้องคนนี้ บอมคิดว่าตัวเองแทงอดีต(ผู้หญิงที่บอมคิดว่าคือ)แฟนตาย พร้อมรู้สึกดีที่ได้ทำมันลงไป