(ไขว์นิ้ว) กูขอให้บอมไม่ฆ่าเอง นี่รวมถึงโดนปั่นหัวฆ่า ฆ่าโดนไม่ตั้งใจด้วยนะ ยังแอบเชื่อในตัวบอมอยู่ บอมเป็นพวก pervert ไม่ใช่ psychopath แบบอิซังวูอ่ะ นะดับความรุนแรงแตกต่างกันมากเลย
กูภาวนาขอให้อ.ไม่เป๋ออกทะเล คือเดินเรื่องตามเส้นเรื่องไป ให้ตัวละครไปตามทิศทางที่เป็นพล๊อตหลักของเรื่อง อ.ทิ้งปมไว้เยอะมากเลยตั้นแต่เปิดเรื่องมาจนตอนปัจจุบัน รอคอยตอนแก้ปมพวกนั้นให้เราได้อ่านกัน
ส่วนตัวคิดว่าซังวูเป็นคนที่เกลียดการถูกคนที่ตัวเองรักหักหลังและทรยศมากและซังวูเกลียดการไม่เป็นที่รัก ไร้คุณค่าในสายตาของคนที่มันเห็นว่าคือคนสำคัญ คิดว่านี่คือหนึ่งในปมใหญ่ของมัน และวิธีที่มันจัดการกับความรู้สึกที่มันเกลียดก็รุนแรงมากด้วย ตอนที่เห็นชัดที่สุดเรียกว่าเผยนิสัยนั้นออกมาเลยคือตอนบอมหนีครั้งแรก ซังวูมันอยากจะเชื่อใจบอมหน้าตามันแว๊บนึงมีความผิดหวัง และเอาซะบอมเกือบตายแถมหน้าแหกอีก อีกตอนนึงก็ตอนที่มันคิดว่าบอมหนีแล้วสติแตกกรีดร้องหาบอม พูดๆๆแล้วก็ย้ำกับตัวเอง ทำแบบนี้กันใช่มั้ยทั้งๆที่คิดว่าจะไปหนีฆ่าแม่งทิ้งเลยดีกว่าแล้วพึมพำย้ำไปย้ำมา
ซังวูเป็นตัวละครที่น่าสนใจดีหวังว่าจะได้เห็นอะไรสนุกๆจากมันอีก บอมเองยังมีปมที่ต้องเล่าให้คนอ่านหังอีกนิดหน่อยซึ่งกูรอดิลโด้อันนั้นด้วย 555 และกูไม่ได้อยากให้มันรักกันสมหวัง(เราจะเป็นครอบครัวฆาตกรด้วยกัน)กับบอมนะไม่เลย อยากเห็นจุดจบที่สมควรกับสิ่งที่ทำไว้มากกว่า