กูคิดว่าคำว่ารักมันใช้กับซังวูและบอมไม่ได้ว่ะในกรณีที่ความสัมพันธ์มันเข้าค่ายความรัก คือแม่งบ้าและเบี้ยวกันทั้งคู่คำว่ารักปกติใช้กับอิสองคนนี้ไม่ได้อ่ะ แต่กูชอบความเป็นดินรุปทรงบิดเบี้ยวๆสองก้อนที่อยู่ข้างกันแล้วมันประหลาดจนดูปกติ เป็นสิ่งมีชีวิตที่บกพร่องทางจิตที่เข้าคู่กันได้ดีชิบหายคนนึงฆาตกรเดี๋ยวสติหลุดเดี๋ยวดีตีสองหน้า อีกคนโรคจิตที่บางทีเหมือนคนปกติแต่อีกทีก็บ้าพอกัน
สำหรับกูตอนจบตายไม่ตายก็แล้วแต่คนเขียน แค่ตอนใหม่มาแต่ละอาทิตย์ก็เซอร์ไพรซ์กูทุกรอบแล้วกูอยากตามดูว่าอิสองคนนี้จะพากันพังพากันดิ่งไปได้มากแต่ไหน