กูเฉยๆกับmpregนะ ถ้าเคะไม่สาวแตก(ทำตัวบอบบาง ต่อมน้ำตาแตกง่าย มีอะไรก็ร้องๆ แก้มแดง ร่างบาง ปากฉ่ำ ขนตายาว หรืออะไรก็ตามที่บรรยายออกมาแล้วนึกแวบแรกว่าเป็นผู้หญิงทั้งๆที่เขียนจั่วหัวไว้ว่าแมนๆ นิสัยไร้สาระ เอาแต่ใจ งี่เง่า หึงไม่เข้าท่า ทำตัวเหมือนแมวติดสัดว้อนท์โดนเมะกระซวกตลอดเวลา//คือ..มันดูไม่ใช่ลักษณะของผู้ชายอะ..) สำหรับกูนะ ความสัมพันธ์ชายชายมันไม่มีอะไรเป็นตัวผูกมัดอะ ต่อให้ออกกฎหมายเพศเดียวแต่งงานกันได้ ก็ไม่รู้อยู่ดีว่าวันไหนจะเลิกขึ้นมา อยู่กินกันไปแบบคนรัก แต่พอมีเรื่องเด็กเข้ามาแล้ว ความรู้สึกความเป็นครอบครัวมันดูสมบูรณ์ขึ้น เหมือนระดับความสัมพันธ์ลึกซึ้งขึ้นไปอีก บางครั้งกูก็แอบดีใจเวลาเห็นโมเม้นต์ครอบครัว แต่กูเกลียดการเรียกแม่หรือเมียอะไรทำนองนี้มาก ไม่รู้สิ คือบทบาทผู้ชายในความเป็นจริงมันไม่ได้ให้อารมณ์อะไรอย่างนี้ มากสุดก็เป็นพ่อคนที่สอง พูดไม่ถูกว่ะ แต่กูตะหงิดมากเวลาอ่านแล้วเจอเมะพูดกับลูกประมาณ เดี๋ยวก็ได้เจอแม่แล้วนะลูก อะไรงี้ คือกูรู้สึกมันยังควรเป็นผู้ชายอยู่อะ..แต่เอาเถอะ กูเรื่องมากเอง ขอโทษคนที่ชอบแบบนี้ด้วยนะ